Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

αλκυονακι.......


fistikaki

Recommended Posts


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 317
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Πάντως....

Επειδή την είχα ψάξει κι εγώ για κουκέτες πριν από μερικούς μήνες όλες οι κουκέτες ενδείκνυνται για παιδιά άνω των 5 ετών (σύμφωνα με τους κατασκευαστές τους, για μένα δεν ενδείκνυνται γενικώς ...)

 

Το όριο αυτό ηλικίας το θέτουν και για αυτό που θα κοιμηθεί στην κάτω κουκέτα, καθώς άσχετα με το πού θα το βάλουμε να κοιμηθεί, μπορεί να σκαρφαλώσει και να πέσει.

 

Εμείς αφού γυρίσαμε σε άπειρα επιπλάδικα μαζί με τα παιδιά, είδαμε ψηλές κουκέτες, χαμηλές κουκέτες, γωνιακές κουκέτες, κλπ. και τα έβαζα να σκαρφαλώνουν κιόλας για να τις δοκιμάσω, κατέληξα ότι είναι ό,τι πιο επικίνδυνο μπορείς να βάλεις στο σπίτι σου...

 

Δεν ξέρω αν οι δικές σας αλκυώνη μου μπορούν να ξεμονταριστούν και να γίνουν μονά κρεβάτια, αν γίνονται όμως, χίλιες φορές προτιμότερο να κοιμούνται ανά δύο σε δύο μονά κρεββάτια.

 

Περαστικά σας Αλκυόνη...Εύχομαι να μην ξαναπεράσεις τέτοια λαχτάρα ποτέ....

 

Θα συμφωνήσω με χίλια!!!!!!!! Κι εγώ με τίποτα δε θα έπαιρνα κουκέτες! Τις τρέμω... Τώρα βέβαια αν υπάρχει έλλειψη χώρου ίσως είναι και η μοναδική λύση.

 

Επί τη ευκαιρία, όμως επειδή είδα και σε άλλο τόπικ σχετικό ατύχημα με γυάλινο μπιμπερό, θα ήθελα να πω βρε κορίτσια πως σε καμία περίπτωση δε δίνουμε γυάλινο μπιμπερό σε τόσο μικρά παιδιά (μέχρι τα 4 έτη τουλάχιστον κανένα γυάλινο αντικείμενο) και κυρίως χωρίς επίβλεψη!!!!!!!! Ατυχήματα δυστυχώς συμβαίνουν όσο και να προσέχεις αλλά κάποια πράγματα είναι επικίνδυνα από μόνα τους.... Και αυτό σας το λέω με πολλή αγάπη και χωρίς διάθεση να θίξω ή να μειώσω καμία μανούλα... Σας φιλώ...

 

Οι κουκέτες είναι μια πολύ κακή ανθρώπινη ανακάλυψη, δεν είναι λύση.;)

 

Στο χειρότερο σενάριο μπορεί να σου πέσει το παιδί από ψηλά στο καλύτερο θα πάθει λουμπάγκο η μαμά προσπαθώντας να στρώσει το επάνω κρεββάτι.

 

Ούτως ή άλλως προορίζονται για μεγαλούτσικα παιδάκια όπου και πάλι έχεις το φόβο (τα παιδιά δεν χρησιμοποιούν τις κουκέτες απλά ως κρεββάτι αλλά παίζουν, σκαρφαλώνουν, κάνουν ταρζανιές και μπορεί ακόμα και ένα δωδεκάχρονο να πέσει).

 

Πάντως για παιδιά 2 - 3 - 4 χρονών δεν ενδείκνυνται οι κουκέτες ούτε από τους ίδιους τους κατασκευαστές τους. Τέτοιων ηλικιών παιδιά μπορεί να τα βολέψει κανείς και σε βρεφικό κρεββάτι (κάποια είναι για μέχρι 4 χρονών), παιδικά κρεββατάκια που είναι μικρότερων διαστάσεων και πιάνουν λιγότερο χώρο ή και σε δύο εφηβικά, δυο-δυο μαζί.

 

Αυτά τα ηθικοπλαστικά και από μένα.:roll:

 

Όπως πολύ σωστά αναφέρετε οι κουκέτες προορίζονται για μεγαλύτερα παιδιά. Προβληματιστήκαμε πολύ με το σύζυγο για το αν πρέπει να πάρουμε αυτή την εποχή κουκέτες ή όχι. Σε οικογένειες με 4 παιδιά δεν είναι δυνατόν να έχει κανείς τέσσερα μονά κρεβάτια εκτός κι αν έχει 5 κρεβατοκάμαρες. Το να πάρουμε κρεβατάκια για 2-3 χρόνια και μετά να τα αλλάξουμε είναι κι αυτό οικονομικά αδύνατο.

 

Μέχρι πριν λίγο καιρό είχα 2 ημίδιπλα κρεβάτια και κοίμιζα τα παιδιά ανά δύο. Πήραμε στο τέλος την απόφαση αυτή γιατί χρειάζονταν τα παιδιά το χώρο τους στον ύπνο. (Δε μπαίνω σε λεπτομέρειες, πάντως ως ανάγκη υπήρχε). Ένας λόγος που είπαμε τελικά "ΟΚ" είναι γιατί γνωρίζουμε πως τα παιδιά μας μπορούν να υπακούσουν σε κανόνες. Και οι κανόνες περιλάμβαναν ό,τι χρειαζόταν για την ασφάλεια των παιδιών.

 

 

Η μικρή δε μπορούσε να ανεβαίνει πάνω. Είχαμε το νου μας γιατί όταν θα ανέβαινε οι σκάλες έπρεπε να απομακρύνονται από τα κρεβάτια. Επειδή παίζουν πάντα όλα μαζί συνήθως αντιλαμβανόμασταν πότε βρίσκονταν στο υπνοδωμάτιο και πέρναμε τα μέτρα μας.

 

Εκείνη τη μέρα ήταν ώρα για ύπνο. Έπρεπε μάλιστα να έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία προ του ύπνου, αλλά καθυστερήσαμε για να κάνουμε το χατήρι της 2ης που ήθελε λίγο κυνηγητό. Όμως η μικρή ήθελε να ηρεμίσει. Κι έτσι την έβαλα στο κρεβάτι της.

 

 

Όσο για τα μπουκάλια....

τα πλαστικά τα θεωρώ ως τη χειρότερη επιλογή μπουκαλιών. Ειδικά για ζεστό γάλα. Η οξύτητα του γάλακτος καθώς και τα χημικά που χρησιμοποιούνται στην κατασκευή τους σε συνδυασμό με τον τρόπο πλυσίματος φθείρουν τα μπουκάλια με αποτέλεσμα να περνούν συστατικά από το μπουκάλι στο γάλα. Άρα κατά κάποιο τρόπο... δίνουμε στα παιδιά γάλα μαζί με πλαστικό. To γυαλί το θεωρώ πιο "καθαρό".

Πόσες ασθένειες, καρκίνοι, υπογονημότητες και χίλια άλλα προκαλούνται από αυτά που έχουμε καταναλώσει στην άγνοιά μας...;

 

Δεδομένου ότι η μικρή πίνει κανονικά από το ποτήρι... και πως γάλα στο μπουκάλι της δίνω μόνο το βράδυ (και καμιά φορά και το πρωί), το φτιάχνω σε γυάλινο.

Σε κανονικές συνθήκες είναι η ώρα που διαβάζουμε ιστορία, οπότε έχει 100% επίβλεψη. Επίσης το μπουκάλι αν πέσει από το μικρό ύψος που έχει το κρεβάτι δε σπάει.

 

 

Με λίγα λόγια... όλοι κάνουμε ό,τι νομίζουμε καλύτερο για τα παιδιά.... Σίγουρα ήταν λάθος να μείνει η μικρή ΜΟΝΗ της στο δωμάτιο, την ώρα που πίνει το γάλα της. Εκεί, την ώρα που της το έδινα και έφευγα "ένιωσα" το "κόκκινο φωτάκι"... του συναγερμού. Αλλά είπα "για λίγο" δεδομένου πως κι άλλες φορές που ήμασταν κοντά, καθόταν ήρεμη κι έπινε το γάλα της. Παράλληλα την τσέκαρα πολύ συχνά. Τελικά όπως αποδείχθηκε, το "πολύ συχνά" δεν ήταν αρκετό, ενώ το "κόκκινο φωτάκι" θα έπρεπε να μην το είχα παραβλέψει ΚΑΘΟΛΟΥ.

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Περαστικά στη μικρούλα σου Αλκυώνη μου! Εύχομαι να μην σας ξανατύχει ποτέ κάτι τέτοιο!

Τώρα, για τις κουκέτες κορίτσια, νομίζω δεν έχει νόημα να λέει η κάθε μιά από μας πόσο επικίνδυνες είναι. Σίγουρα η Αλκυόνη ξέρει πάρα πολύ καλά πόσο επικίνδυνες είναι και σίγουρα φρόντιζε και θα εξακολουθεί να φροντίζει κάθε φορά να παίρνει τα απαραίτητα μέτρα πρόληψης. Για να τις επιλέξει, πάει να πει πως δεν υπάρχει άλλη λύση για το χώρο της (όπως λέει και η κλάρα, δεν υπάρχει μεγάλη οικογένεια που να μην έχει κουκέτες, κι εγώ έχω ένα σετ κουκέτες και πάντα έβγαζα τη σκάλα για να μην ανεβαίνει η μικρή, ακόμα και τώρα που ανεβοκατεβαίνει άνετα, τρέμω, γιατί μπορεί να αφαιρεθεί και να σκύψει περισσότερο απ' όσο πρέπει και να πέσει κάτω, οπότε δεν την αφήνω να ανεβαίνει, όμως κακά τα ψέμματα, είμαστε άνθρωποι και δεν μπορούμε να τα προβλέψουμε όλα, κάνουμε το καλύτερο δυνατό!)

 

Αλκυόνη, αυτό με το "κόκκινο φωτάκι", το έχω πάθει κι εγώ, όσες φορές σκέφτηκα ότι θα γίνει κάτι άσχημο και τελικά το παρέβλεψα, το κακό έγινε!:(

HXuSp2.pngaS46p2.png
Link to comment
Share on other sites

εγω μεχρι τωρα 2,5 ετων γυαλινο μπουκαλι χρησιμοποιω κ εχω παρει κ κατι BPA FREE που τα αλλαζω συχνα...ποτε δεν ηπιε γαλα ορθιος η να πεταξει το μπιμπερο...απο 11 μηνων που ηπιε σε μπουκαλι μολις τελειωνει με φωναζει κ το περνω...δεν εσπασε κανενα μπιμπερο εγω τα εχω σπασει τα περισσοτερα στο νεροχυτι...

τωρα για τα κρεβατια σε καταλαβαινω απολυτα...οταν εχεις μεγαλη οικογενεια σιγουρα η μονη λυση ειναι τα διορωφα κρεβατια...κ εγω ενα δωματιο εχω κ μακαρι να κανω αλλα 3(δυσκολο το κοβω) τα ιδια θα βαλω....δεν γινεται, που θα κοιμηθουν?εμεις ημασταν 5 κ κοιμοστε ολα σε ενα δωματιο...πεσαμε χτυπησαμε αλλα μεγαλωσαμε...μακαρι ο πονος μας να ειναι μεχρι εκει....

κ τα ματια μας να εχουμε πανω τους σιγουρα θα σαβουριαστουν...εγω εχω ασφαλες σπιτι...κ εννοω οτι πριν περπατησει...εξαφανισα γυαλινα αντικειμενα, εβαλα ποχα στα μπαλκονια, καλυψα το τραπεζι του σαλονιου, το τζακι, δεν αφησα αποτυπαντικα μεσα στο σπιτι...στο φωταγωγο τα εβγαλα κ κανω τον ζογκλερ να τα βγαλω...αλλα παλι μου χτυπησε.εφυγε απο τον καναπε κ πηγε κ εσκασε στην γυαλινη την τραπεζαρια που ηταν στην ακρη, με το ματι (η τραπεζαρια ειναι στρογγυλεμενη κ δεν εχει γωνιες)...ευτυχως εκανε μια μελανια μονο κ δεν εκανε ζημια στο ματι....ημουν με την αγωνια να βλεπω αν δακρυζει το ματι κ αν τον ενοχλει...αλλα ολα καλα.

Link to comment
Share on other sites

τι το συζηταμε ρε παιδια οτι εγινε εγινε.αν βολευει κουκετες τη γυναικα τι να κανει?με 4 παιδια οντως εξοικονομεις χωρο

αλκυονη πως ειναι η μικρη?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

 

Αλκυόνη, αυτό με το "κόκκινο φωτάκι", το έχω πάθει κι εγώ, όσες φορές σκέφτηκα ότι θα γίνει κάτι άσχημο και τελικά το παρέβλεψα, το κακό έγινε!:(

 

 

αυτο, ξαναπες το.......... οντως!

Link to comment
Share on other sites

Η μικρή είναι μια χαρά! Τρώει με όρεξη... μόνο που της κόβουμε το φαγητό σε μπουκίτσες σε μέγεθος χαπιού.... ;)

Κάπου βρήκε ένα τοστ και πήγε να το δαγκώσει... και έρχεται και μου λέει "μαμά καίει, αου, πονάει"... Την πήρα και πήγαμε στον καθρέφτη, της εξήγησα πως έχει χτυπήσει το χειλάκι της και θα κάνουμε υπομονή... κτλ κτλ...

Σούφρωσε το χειλάκι της (=στενοχωρήθηκε), δώσαμε φιλάκια, χαμογέλασε.... και ... φυσικά το ξέχασε! :D Παίζει τώρα... :)

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Με λίγα λόγια... όλοι κάνουμε ό,τι νομίζουμε καλύτερο για τα παιδιά.... Σίγουρα ήταν λάθος να μείνει η μικρή ΜΟΝΗ της στο δωμάτιο, την ώρα που πίνει το γάλα της. Εκεί, την ώρα που της το έδινα και έφευγα "ένιωσα" το "κόκκινο φωτάκι"... του συναγερμού. Αλλά είπα "για λίγο" δεδομένου πως κι άλλες φορές που ήμασταν κοντά, καθόταν ήρεμη κι έπινε το γάλα της. Παράλληλα την τσέκαρα πολύ συχνά. Τελικά όπως αποδείχθηκε, το "πολύ συχνά" δεν ήταν αρκετό, ενώ το "κόκκινο φωτάκι" θα έπρεπε να μην το είχα παραβλέψει ΚΑΘΟΛΟΥ.

 

κακώς σκαλίζεις το αν είχα κάνει αυτό ή το άλλο και κακώς σου "δημιουργούνται" ενοχές. Παρόμοια πράγματα/καταστάσεις συμβαίνουν σε όλους ή μπορεί να συμβούν σε όλους -σε εντελώς ανύποπτο χρόνο.

Ξέχασέ τα τώρα & ηρέμησε - χαλάρωσε...

Link to comment
Share on other sites

αχ μωρε κ αυτο!τι καλουλι:P

αλκυονη οντως μη καθεσαι κ λες αν κ αν κ αν!ηταν να γινει το κακο.δε το παρατησες δα κ ολομοναχο να πας για καφε!:P

Link to comment
Share on other sites

Δεν είναι ενοχές γλυκό μου νούφαρο...

Είναι η αποτίμηση μιας σειράς ενεργειών. Είναι απαραίτητο να γίνει για να εντοπιστούν τα λάθη. Και αυτό που έκανα ήταν να υπογραμμίσω αυτό που εγώ νομίζω πως ήταν λάθος στη δεδομένη στιγμή... Πώς να το πω... η ενέργεια "κλειδί".

Σαφώς και δεν είμαστε ΠΑΝΤΟΥ... αλλά αν υπάρχει κάτι που περνά από το ΔΙΚΟ ΜΟΥ χέρι και μπορώ να βελτιώσω... οφείλω να το κάνω... Έτσι δεν είναι; ;)

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

οχι τιποτα αλλο, αλλα τωρα θυμηθηκα πως θελεις να παραβεις τις εντολες του γιατρου σου που σου απαγορευει να ξαναμεινεις εγκυος γιατι θα τα τιναξεις........

 

 

ΚΑΙ ΦΟΥΝΤΩΣΑ!!!! :evil::evil::evil::evil:

Link to comment
Share on other sites

ok πάσο αλκυόνη, έχεις δίκιο, αλλά μην ξεχνάς είμαστε απλά άνθρωποι, κουραζόμαστε, κλείνουμε τα βλέφαρα για δευτερόλεπτα να πάρουμε μια ανάσα βρε αδερφέ

καλά η μικρή σου είναι όλα τα λεφτά.... γλυκούλα και "συνεργάσιμη"

Link to comment
Share on other sites

οχι τιποτα αλλο, αλλα τωρα θυμηθηκα πως θελεις να παραβεις τις εντολες του γιατρου σου που σου απαγορευει να ξαναμεινεις εγκυος γιατι θα τα τιναξεις........

 

 

ΚΑΙ ΦΟΥΝΤΩΣΑ!!!! :evil::evil::evil::evil:

 

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol

 

Εεε χμμμ οκ.... με "έπιασες". Δεν άντεξα... πήγα και τον ρώτησα τώρα που είχα πάει Αθήνα... και μετά από την εξέταση είπε ... οκ... αν θέλω..... :lol:

 

Παρόλ' αυτά... λέω (μπας και το πιστέψω), πως θέλω να σταματήσω... :lol:

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Εγώ κορίτσια δεν γνώριζα ότι οι κουκέτες είναι για παιδιά άνω των 5 :oops:

Το έμαθα κι αυτό, έχω μόνο 2 κρεβατοκάμερες και σκεφτόμουν να πάρω του χρόνου και για τα 2 μου παιδιά.

Πάντως αυτό με το κόκκινο φωτάκι, το έχω πάθει κι εγώ :oops: και το κακό έγινε.

Αλκυονούλα μου χαίρομαι τόσο πολύ, που η μικρή το αντιμετωπίζει τόσο χαρούμενα και μέσα από όλο αυτό συνειδητοποιώ, πως όσο και να τα προσέχουμε, δεν μπορούμε να αποφύγουμε να συμβεί κάτι.

Για αυτό παρακαλάω πάντα μόνο να είναι περαστικό.

Φιλάκια στην μπουμπού σου :D

Link to comment
Share on other sites

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol

 

Εεε χμμμ οκ.... με "έπιασες". Δεν άντεξα... πήγα και τον ρώτησα τώρα που είχα πάει Αθήνα... και μετά από την εξέταση είπε ... οκ... αν θέλω..... :lol:

 

 

αμα δε δω χαρτι γιατρου, απο μενα δεν παιρνεις το οκ... :twisted:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

αλκυονη μου πολυ στεναχωρηθηκα...:(περαστικα στο κοριτσακι σου κ μακαρι να μην ξανασυμβει τιποτα ασχημο!! κ μπραβο σου για την υπομονη,το κουραγιο σου κ την στοργη σου!!με συγκινεις πολυ!!!

 

να τα χαιρεσαι τα παιδακια σου!!εισαι αξιοζηλευτη!!!:D

''Κ όταν ξυπνάς κάθε πρωί,τον ήλιο σαν κοιτάξεις,στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μην ξεχάσεις,να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της κ την ευχή μου θα τη βρείς μέσα στη μυρωδιά της''

ΝΙΚΟΣ-ΜΑΡΙΑ-ΘΑΝΑΣΗΣ!!!

Link to comment
Share on other sites

:lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol: :lol

 

Εεε χμμμ οκ.... με "έπιασες". Δεν άντεξα... πήγα και τον ρώτησα τώρα που είχα πάει Αθήνα... και μετά από την εξέταση είπε ... οκ... αν θέλω..... :lol:

 

Παρόλ' αυτά... λέω (μπας και το πιστέψω), πως θέλω να σταματήσω... :lol:

 

 

:shock::lol:χαράς το κουράγιο σου!!!! τελικά ή το 'χεις ή όχι..... δεν μπορούμε όλοι να τα καταφέρουμε....:oops:

όσο για τις κουκέτες είναι "αναγκαίο κακό", νομίζω ότι κανείς δε θα τις επέλεγε αν είχε εναλλακτική. Όλοι θα θελαν ένα δωμάτιο για κάθε παιδί...

Link to comment
Share on other sites

Η μικρή είναι μια χαρά! Τρώει με όρεξη... μόνο που της κόβουμε το φαγητό σε μπουκίτσες σε μέγεθος χαπιού.... ;)

Κάπου βρήκε ένα τοστ και πήγε να το δαγκώσει... και έρχεται και μου λέει "μαμά καίει, αου, πονάει"... Την πήρα και πήγαμε στον καθρέφτη, της εξήγησα πως έχει χτυπήσει το χειλάκι της και θα κάνουμε υπομονή... κτλ κτλ...

Σούφρωσε το χειλάκι της (=στενοχωρήθηκε), δώσαμε φιλάκια, χαμογέλασε.... και ... φυσικά το ξέχασε! :D Παίζει τώρα... :)

εγω το βραδυ εβγαινα στο μπαλκονι και εκλαιγα οταν ειχαμε τα ραμματα στο φρυδι αλκυονι εσυ πως αντιδρας τωρα που ηρεμησατε λιγο?

my 3 little stars are my reason to be2946785n7mfu4of95.gif

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα που κοιμήθηκα λίγο καλύτερα (διακοπτόμενα όμως), ξύπνησα με μια διάθεση επίπεδη. Εντελώς όμως.... έτσι __________________________ Ούτε /\ ... ούτε \/

Δεν είχα διάθεση για τίποτα. Ούτε να κλάψω, ούτε να γελάσω, ούτε να φάω, ούτε να παίξω, ούτε να δουλέψω, ούτε να χαζέψω. Τίποτα. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα. Ήθελα απλά να περιμένω να περάσει η ώρα, χωρίς να δέχομαι ή να δίνω ερεθίσματα.

 

Φυσικά αυτό ήταν αδύνατο. Αλλά επειδή αντιλαμβανόμουν πως οφείλεται στα γεγονότα, δεν αντιστάθηκα και πολύ, ούτε πιέστηκα και πολύ. Ο άντρας μου με ρώτησε τι σκέφτομαι. Του εξήγησα το "τίποτα"... και κατάλαβε. Ανέλαβε λίγο πιο έντονη δράση ως προς τα παιδιά και το σπίτι.

 

Το απόγευμα πήγαμε μια επίσκεψη στη νονά της μικρής που ανησύχησε και θεώρησα σωστό να δει τη μικρή για να καθησυχαστεί κι αυτή. Εκεί ξεχάστηκα... Έστρωσε και η διάθεση, ξέφυγα και λίγο γιατί η κουμπάρα μου έπαιζε με τα παιδιά, ξεχάστηκε και η μικρή εντελώς. Κι όσο η μικρή κάνει σα να μη συμβαίνει τίποτα.... εγώ γιατί να ανησυχώ;

 

 

Όσο για τα πιθανά σημάδια και πόσο έντονα θα είναι... Σκέφτομαι πως αφού είναι ζωντανή.... τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία.

Επίσης σκέφτομαι πως ένα τέτοιο σημάδι θα είναι ΠΤΑΙΣΜΑ... μπροστά π.χ. σε μια έντονη ακμή (όπως είχα εγώ στην εφηβεία μου). Άρα.... "εεε και τι έγινε?!" Όποιος έχει πρόβλημα να βλέπει το σημαδάκι... ας πάει παραπέρα, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν αξίζει τον κόπο (εφόσον το κριτήριό του είναι το όποιο σημάδι). "Σ' όποιον αρέσουμε!!"

Από την άλλη.... σκέφτομαι αν είναι αρκετά εμφανές... και τη λύση της πλαστικής, την οποία θα την έκανα άνετα δώρο στην κόρη μου. Ο σύζυγός μου το "πέταξε" ήδη... πως είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι τέτοιο αν χρειάζεται (πριν του πω εγώ κάτι).

 

Με λίγα λόγια... πιστεύω πως όλα διορθώνονται. Εντάξει... δε θα γίνουν όπως πριν, αλλά αφού ζει.... προχωράμε!!

 

 

Υ.Γ. Ήδη στρώθηκα στη δουλειά το βράδυ.... (μέχρι τώρα). Άρα.... επανέρχομαι. Και πιστεύω πως όσο περνάνε οι μέρες θα συνέλθω.... Ουσιαστικά βιώνω τον απόηχο του πρώτου μου φόβου, δηλαδή την απώλεια της ζωής της μικρής....

Δεν εκπαιδεύω παιδιά... Εκπαιδεύομαι γονιός.

"... άλλωστε, η εμπειρία που αποκτούμε είναι η συσσώρευση των λαθών μας, έτσι δεν είναι; ... " -E.M.

Link to comment
Share on other sites

Αλκυόνη μου, σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να σε κάνω να νιώσεις άσχημα! Κι αν το έκανα άθελά μου σου ζητώ συγνώμη... Όσο για τα πλαστικά μπιμπερό έχεις απόλυτο δίκιο. Εγώ μόνο ένα έχω για το νεράκι που πίνει η μικρή. Και πάλι περαστικά... Όλοι έχουμε ατυχήματα στο ενεργητικό μας με τα ταλιμπανάκια μας...:)

Link to comment
Share on other sites

alcyon μου περαστικα στο μπουμπουκακι σου!!!!Τωρα το ειδα το θεμα παιδια κ επαθα σοκ....

Τι μπορει να συμβει τελικα μεσα σε δευτερολεπτα?Να'ναι καλα η μικρουλα σου κ ευχομαι αυτο να'ναι το πρωτο κ το τελευταιο ασχημο περιστατικο που της συνεβη!!!

Φιλια κ γρηγορη αναρρωση!!!!!!!

Ts65p3.png
Link to comment
Share on other sites

Κι εγώ δεν ήθελα να φέρω την Αλκυώνη σε δύσκολη θέση, πιο πολύ να ενημερώσω. Γιατί πολλοί γονείς όντως δεν γνωρίζουν ότι οι κουκέτες δεν προορίζονται για τόσο μικρά παιδιά...

 

Δεν συμφωνώ με πολλά από αυτά που ειπώθηκαν από κάποιες φίλες σχετικά με την αναγκαιότητα της κουκέτας όταν πρόκειται για πολύ μικρά παιδιά, αλλά δεν είναι επί του παρόντος να επιχειρηματολογήσω. Εδώ, εύχομαι ολόψυχα περαστικά στην μικρούλα της Αλκυώνης.

 

Υ.Γ. Θα ψάξω να βρω αν έχει κανένα θέμα σχετικά με τις κουκέτες εδώ στο πάρεντς να ξεθάψω και θα επανέλθω εκεί.:cool:

.....δε νομίζω τάκη....

Link to comment
Share on other sites

Σήμερα που κοιμήθηκα λίγο καλύτερα (διακοπτόμενα όμως), ξύπνησα με μια διάθεση επίπεδη. Εντελώς όμως.... έτσι __________________________ Ούτε /\ ... ούτε \/

Δεν είχα διάθεση για τίποτα. Ούτε να κλάψω, ούτε να γελάσω, ούτε να φάω, ούτε να παίξω, ούτε να δουλέψω, ούτε να χαζέψω. Τίποτα. Δεν ήθελα να κάνω τίποτα. Ήθελα απλά να περιμένω να περάσει η ώρα, χωρίς να δέχομαι ή να δίνω ερεθίσματα.

 

Φυσικά αυτό ήταν αδύνατο. Αλλά επειδή αντιλαμβανόμουν πως οφείλεται στα γεγονότα, δεν αντιστάθηκα και πολύ, ούτε πιέστηκα και πολύ. Ο άντρας μου με ρώτησε τι σκέφτομαι. Του εξήγησα το "τίποτα"... και κατάλαβε. Ανέλαβε λίγο πιο έντονη δράση ως προς τα παιδιά και το σπίτι.

 

Το απόγευμα πήγαμε μια επίσκεψη στη νονά της μικρής που ανησύχησε και θεώρησα σωστό να δει τη μικρή για να καθησυχαστεί κι αυτή. Εκεί ξεχάστηκα... Έστρωσε και η διάθεση, ξέφυγα και λίγο γιατί η κουμπάρα μου έπαιζε με τα παιδιά, ξεχάστηκε και η μικρή εντελώς. Κι όσο η μικρή κάνει σα να μη συμβαίνει τίποτα.... εγώ γιατί να ανησυχώ;

 

 

Όσο για τα πιθανά σημάδια και πόσο έντονα θα είναι... Σκέφτομαι πως αφού είναι ζωντανή.... τα υπόλοιπα δεν έχουν σημασία.

Επίσης σκέφτομαι πως ένα τέτοιο σημάδι θα είναι ΠΤΑΙΣΜΑ... μπροστά π.χ. σε μια έντονη ακμή (όπως είχα εγώ στην εφηβεία μου). Άρα.... "εεε και τι έγινε?!" Όποιος έχει πρόβλημα να βλέπει το σημαδάκι... ας πάει παραπέρα, γιατί έτσι κι αλλιώς δεν αξίζει τον κόπο (εφόσον το κριτήριό του είναι το όποιο σημάδι). "Σ' όποιον αρέσουμε!!"

Από την άλλη.... σκέφτομαι αν είναι αρκετά εμφανές... και τη λύση της πλαστικής, την οποία θα την έκανα άνετα δώρο στην κόρη μου. Ο σύζυγός μου το "πέταξε" ήδη... πως είναι διατεθειμένος να κάνει κάτι τέτοιο αν χρειάζεται (πριν του πω εγώ κάτι).

 

Με λίγα λόγια... πιστεύω πως όλα διορθώνονται. Εντάξει... δε θα γίνουν όπως πριν, αλλά αφού ζει.... προχωράμε!!

 

 

Υ.Γ. Ήδη στρώθηκα στη δουλειά το βράδυ.... (μέχρι τώρα). Άρα.... επανέρχομαι. Και πιστεύω πως όσο περνάνε οι μέρες θα συνέλθω.... Ουσιαστικά βιώνω τον απόηχο του πρώτου μου φόβου, δηλαδή την απώλεια της ζωής της μικρής....

Nομιζω πως αυτος ο φοβος που πιστευω τον εχουν ολες οι μανουλες ,δεν ξεπερνιετε με τιποτα..................απλα σε βασανιζει και σε ¨τρωει¨καθε φορα που καποιο ατυχηματακι συμβαινει.

Προσπαθησε να τον αποβαλεις σιγα σιγα γιατι κοριτσακι μου ειναι πολυ ψυχοφθορο.

Αλλωστε η κορουλα σου ειναι σε πολυ μικρη ηληκια και νομιζω πως το σημαδι θα καλυφθει αρκετα και δεν θα χρειαστει τιποτα.

Καλημερα!!!!!!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Koριτσάκι μου τώρα γύρισα στη δουλειά από διακοπές και είδα τί τραβήξατε... Αχ, γλυκειά μου, τέλος καλό, όλα καλά... Περαστικά κι αγύριστα να είναι... Ας είναι αυτό το περιστατικό ό,τι πιο σοβαρό θα συμβεί ποτέ στα παιδάκια σου... Να είστε όοοοοοολοι καλά!!!!!!!!!

 

Όσο για το σημαδάκι, μη σκας καθόλου. Θα είναι η γοητεία της!!!

(Έχω και γω ένα τέτοιο ενθύμιο στο πάνω χειλάκι κι όλοι μου λένε ότι είναι γοητευτικό. Κι αφού με συμφέρει... τους πιστεύω!!:lol::lol::lol::lol:)

Evolve or Dissolve

 

Μάταιοι είναι οι αγώνες που δεν δόθηκαν ποτέ.

Link to comment
Share on other sites

Αλκυόνη μου, τα σημάδια σε πρόσωπο κ σε σώμα είναι τα πιο ανώδυνα, τα πιο επιφανειακά, τα πιο αμελητέα! (και στο λέω εγώ που πέρασα ζόρικη ακμή στην εφηβεία κ μόλις ξεπέρασα αυτό, ξεκίνησε η εμφάνιση της λεύκης!...)

 

Τα σημάδια της ψυχής είναι αυτά που δύσκολα τα βλέπεις κ πιο δύσκολα τα ξεπερνάς!

 

Με τόση αγάπη που υπάρχει μεταξύ σας, κ με τόση αφοσίωση που δείχνετε στα παιδιά σας, να είσαι σίγουρη πως όλο αυτό θα μείνει απλά σαν μια ιστορία που θα συζητάτε κ για την οποία η μικρή σου θα νιώθει καμάρι που έδειξε τόσο θάρρος!

 

Να χαίρεσαι τα παιδιά σου κ τον άντρα σου!!! ;)

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...