Θέλω παιδί αλλά σκέφτομαι την οικονομική κρίση

[LA LATINA]

να θεσω και ενα ερωτημα και συγχωρηστε μου το θαρρος

 

καθε φορα που κανω βολτα με το αυτοκινητο

 

γιατι ειναι ολες οι καφετεριες γεματες???

τα ταβερνακια, τα μπαρακια????

[xena]

Αυτό με τα ταβερνάκια κι εγώ το έχω παρατηρήσει αλλά κατά τη γνώμη μου είναι άσχετο με το θέμα. Δεν ξέρεις αν μιλάμε για τους ίδιους ανθρώπους.

 

Εγώ θα ήθελα να δώσω θάρρος σε όσους ακόμη το σκέφτονται και να πω ότι πιο ακατόρθωτο μου φαντάζει πως μια μάνα καταφέρνει να είναι έγκυος να εργάζεται και να έχει άλλο ένα μωρό στο σπίτι. Βάλτε και τα κλασσικά: μαγείρεμα, πλύσιμο, σίδερο, συγύρισμα... Αυτό είναι άθλος και άξιο απορίας. Εκατομμύρια όμως μαμάδες καθημερινά δίνουν αγώνα και δεν το κάνει κανείς θέμα...

 

Και εν πάσει περιπτώσει ίσως έχει να κάνει και με το τι πραγματικά θέλει ο καθένας....

[LA LATINA]

Nαι απλα το ανεφερα γιατι αναρωτιεμαι πως γινεται η κριση να ειναι τοσο μεγαλη και τα μαγαζια ολα γεματα!

[toniagr]

εχω στερηθει παρα πολλα και γω απο την οικογενεια μου υπηρχαν μερεσ που δεν ειχαμε να φαμε οι γονεισ μου εκλαιγαν κρυφα για ανα μην καταλαβουμε αυτα που περνουσαν.μπορει να τα εχουμε στερηθει και τισ βολτεσ και τισ διακοπεσ τισ οικογενειακεσ και τα ρουχα αλλα γιναμε ανθρωποι.βλεπω οικογενειεσ που λενε να μην στερηθουν τιποτα τα παιδια μου και τα κανουν κακομαθημενα.θελουν τα καλυτερα τα ακριβοτερα και παλι ευχαριστημενα δεν ειναι.εμεισ τι παθαμε δηλαδη?ουτε μαρκεσ φορεσαμε ουτε τιποτα.ρωρα απ τη στιγμη που θα γεννηθουν φορανε τισ μαρκεσ και αμα τουσ πασ δωρο κατι που δεν τουσ αρεσει και δεν ειναι ακριβο στραβωνουν τα μουτρα τουσ.το ξερω γιατι το ζω απο φιλικα προσωπα.εμεισ ψωνιζουμε και απ τη λαικη το ρουχο κανει τον ανθρωπο?δοξα να χει ο θεοσ ενα κεραμιδι βρηκα να βαλω κατω απο το κεφαλι μου απο τουσ γονεισ μου.αυτο ειχαν αυτο μου εδωσαν.και παλι ειμαι ευχαριστημενη.αυτη τη στιγμη δε δουλευω δεν υπαρχει δι=ουλεια ουτε για δειγμα στο μεροσ που βρισκομαι.εχουμε 20 ριζεσ λαχανικα καμια κοτουλα και κουτσα στραβα καλα ειναι και αυτα.δεν ψαχνω για πολλα γιατι δεν υπαρχουν ψαχνω την ανθρωπια.

[newbie G]

 

Κι ένα παράδειγμα που εμένα μου χτύπησε άσχημα: Φίλη μου έμεινε άνεργη. Το παιδάκι της να το χαίρεται 8 ετών, το πάει σε σχολή πολεμικών τεχνών, Αγγλικά και παιδότοπο στανταράκι κάθε Σάββατο μεσημέρι και Τετάρτη απότευμα. Μου μίλησε για τις οικονομικές δυσκολίες που δεν της επιτρέπουν να κάνει άλλο ένα παιδάκι τώρα που είναι άνεργη.

Της πρότεινα να κόψει τις πολεμικές τέχνες και τον παιδότοπο και αντέδρασε σαν να της είπα να κόψει το σχολείο...

 

Να μη σου κάνει καθόλου εντύπωση η αντίδρασή της! Θεμα επιλογής είναι. Άλλος θέλει να μπορεί να τα παρέχει όλα στο παιδί του (κι ας είναι ένα), παρά να μην μπορεί να του δώσει κάποια πράγματα που ο ίδιος θεωρεί σημαντικά. Εξάλλου άνεργη είναι κι ένας λόγος παραπάνω να μη θέλει να σκεφτεί για δεύτερο. Να μου έλεγες ότι δεν θέλει δεύτερο γιατί δεν θέλει να κοψει το κομμωτήριο και τα σπα, να το καλατάβω, αλλά η γυναίκα δε θέλει να κοψει τα χομπυ του παιδιού της. Πού είναι το παράλογο;

 

Και εν πάσει περιπτώσει ίσως έχει να κάνει και με το τι πραγματικά θέλει ο καθένας....

 

Στα λόγια μου έρχεσαι.

[Lenaki90]

εχω στερηθει παρα πολλα και γω απο την οικογενεια μου υπηρχαν μερεσ που δεν ειχαμε να φαμε οι γονεισ μου εκλαιγαν κρυφα για ανα μην καταλαβουμε αυτα που περνουσαν.μπορει να τα εχουμε στερηθει και τισ βολτεσ και τισ διακοπεσ τισ οικογενειακεσ και τα ρουχα αλλα γιναμε ανθρωποι.βλεπω οικογενειεσ που λενε να μην στερηθουν τιποτα τα παιδια μου και τα κανουν κακομαθημενα.θελουν τα καλυτερα τα ακριβοτερα και παλι ευχαριστημενα δεν ειναι.εμεισ τι παθαμε δηλαδη?ουτε μαρκεσ φορεσαμε ουτε τιποτα.ρωρα απ τη στιγμη που θα γεννηθουν φορανε τισ μαρκεσ και αμα τουσ πασ δωρο κατι που δεν τουσ αρεσει και δεν ειναι ακριβο στραβωνουν τα μουτρα τουσ.το ξερω γιατι το ζω απο φιλικα προσωπα.εμεισ ψωνιζουμε και απ τη λαικη το ρουχο κανει τον ανθρωπο?δοξα να χει ο θεοσ ενα κεραμιδι βρηκα να βαλω κατω απο το κεφαλι μου απο τουσ γονεισ μου.αυτο ειχαν αυτο μου εδωσαν.και παλι ειμαι ευχαριστημενη.αυτη τη στιγμη δε δουλευω δεν υπαρχει δι=ουλεια ουτε για δειγμα στο μεροσ που βρισκομαι.εχουμε 20 ριζεσ λαχανικα καμια κοτουλα και κουτσα στραβα καλα ειναι και αυτα.δεν ψαχνω για πολλα γιατι δεν υπαρχουν ψαχνω την ανθρωπια.

Τι ωραια που τα λες....

Ολοι λιγο πολυ στεριθηκαμε πραγματα και ακομα στερουμαστε.

Αν περιμεναμε να πλουτισουμε για να θελουμε παιδακια (για να τα κακομαθουμε οπως πολυ σωστα ειπες) τοτε δεν θα κανε καμια μας σχεδον.

Ποτε δν ειναι η καταλληλη στιγμη,η μαλλον ειναι οταν μας επιλεξει αυτη!

Οχι πως δεν εχουμε να φαμε, μην ειμαι αχαριστη, αλλα οσο πιο πολυ μαθαινεις στη λυτωτητα τοσο πιο ανετα περνας. Κι εμεις εχουμε κοτουλες και μπαχτσε με κυπεφτικα και ειμαι πολυ περιφανη που τρωμε τον κοπο μας και που αυριο μεθαυριο θα μαθει το παιδι μου να τα εκτιμαει και να νοιωθει κι αυτο περιφανο γιαυτα που εχουμε.

[xena]

newbie G

Εχω μεγάλα ανήψια που μεγάλωσαν με όλα τα καλά και που μας πέταγαν στα μούτρα οτιδήποτε δεν ήταν του γούστου τους. Κάτι δλδ απ' αυτά που υπερασπίζεσαι. Η μία μόλις τελείωσε το σχολείο - δεν θέλησε να πάει να δώσει, της άρεσε να πηγαίνει τα γυμναστήρια της και να είναι facebook όλη μέρα. Δεν της είπαν ποτέ όχι. Τώρα τα'χει χαμένα: η αγελάδα δεν κατεβάζει άλλο γάλα.

Ο δεύτερος σπουδάζει αρχαιολογία που τόσο ήθελε και έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται ότι δεν θα έχει κάπου να δουλέψει. Φυσικά δεν υπάρχει η ευχέρια πια να έχει τα πάντα στην πόλη που σπουδάζει. Εχει πάθει κατάθλιψη.

 

Προσωπική μου άποψη χρειάζεται λίγο να είμαστε προσγειωμένοι ως γονείς. Καβαλάμε καλάμια και παίρνουμε και τα παιδιά μας στο λαιμό μας.

[newbie G]

 

Προσωπική μου άποψη χρειάζεται λίγο να είμαστε προσγειωμένοι ως γονείς. Καβαλάμε καλάμια και παίρνουμε και τα παιδιά μας στο λαιμό μας.

 

Αυτό που λες το τελευταίο είναι σωστό. Όμως ο γονιός που θέλει να δώσει στα παιδιά του ό,τι μπορεί και ό,τι θεωρεί ο ίδιος καλύτερο, δεν είναι απαραίτητα καβαλημένος. Λίγο μέτρο χρειάζεται. Δεν μπορούμε να τα ισοπεδώσουμε όλα. Γιατί από τα παραπάνω που διαβάζω ξέρεις τι καταλαβαίνω; Ότι όλα τα παιδιά που έχουν ανέσεις βγαίνουν κακομαθημένα, ενώ εκείνα που στερούνται γίνονται καλύτερα παιδιά. Σε μεγάλο ποσοστό ισχύει. Κι εγώ στερημένα μεγάλωσα. Απλώναμε τα πόδια μέχρι εκεί που έφτανε το πάπλωμα, αλλα και αγγλικά έκανα και χόμπυ. Τα παιδιά χρειάζονται χρόνο από τους γονείς, ν' ασχοληθούν μαζί τους, να σκύψουν να αφουγκραστούν, να τους διδάξουν ήθος. Αν μπορούν να το κάνουν αυτό παρέχοντάς τους παράλληλα κάποια αγαθά, μπράβο τους. Όμως μη γελιόμαστε. Υπάρχουν και πολλά φτωχά παιδιά που είναι πραγματικά κ@λόπαιδα! Και παιδιά από πλούσιες οικογένειες που είναι εξαιρετικά. Σε σχολείο δουλεύω και ξέρω. Το ήθος δεν έχει πάντα να κάνει με το χρήμα.

[nicole82]

Όπως έχω γράψει και σε άλλο post, έχω ένα παιδάκι 2 ετών και είμαι έγκυος στο 2ο όντας άνεργη.Αν και πριν αρκετό καιρό μου έλεγαν οι γονείς μου να μην κάνω 2ο μέχρι να βρω δουλειά και να περάσει η οικονομική κρίση,με τον άντρα μου τα βάλαμε κάτω και είπαμε πως αν αυτή η κρίση κρατήσει καμιά 10ετια θα είναι για μενα πολύ αργά για 2ο,γιατί τώρα μπορεί να είμαι 29,αλλά σε 10 χρόνια θα είμαι 39 και θα είναι πολύ αργά.Και που ήξερα εγώ αν στα 34 μου για παράδειγμα θα έρθει το 2ο τόσο εύκολα όσο και το πρώτο?Έτσι, βάλαμε μπρος για το 2ο το οποίο ευτυχώς ήρθε κι αυτό κατευθείαν.Ζούμε όμως με έναν μισθό,κάπως αξιοπρεπώς μπορώ να πω.Βέβαια διασκέδαση καθόλου,αλλά και πριν τα παιδιά μόνο κανά σινεμά και καφέ.Το γεγονός πως έχουμε να πάμε σινεμά 2 χρόνια, λόγω και του παιδιου, δεν μας πτόησε καθόλου.Αντιθέτως, καθόμαστε στο σπιτάκι μας και βλέπουμε τις ταινιούλες μας, και το καφεδάκι μας πίνουμε.Γιατί δηλαδή να πάω στην καφετέρια να πιω τον καφέ μου 4 ευρώ και βάλε εφόσον μπορώ να τον φτιάξω και μόνη μου?Γιατί πρέπει να σκεφτώ πως ενώ θέλω να κάνω ένα 2ο παιδάκι, δεν θα το κάνω για να έχει το πρώτο ρούχα tommy και δεν συμμαζεύεται, που θα τα φορέσει μια φορά και μετά δεν θα του κάνουν.Υπάρχουν πολύ πιο οικονομικά πράγματα για το παιδι,όχι μόνο σε ρούχα,αλλά και σε δραστηριότητες.Επομένως, όσες πραγματικά θέλουν κι άλλο παιδάκι μην το σκέφτονται καθόλου.Μιλάμε για ένα 2ο παιδάκι, δεν είναι και τόσο τραγικό.Εντάξει κι εγώ παλιότερα έλεγα ότι θέλω να κάνω 4 παιδιά,αλλά τώρα ξέρω ότι δεν με παίρνει, όχι μόνο οικονομικά,αλλά και σε αντοχές,εδώ με το ένα και είναι ζόρικα τα πράγματα.Αλλά πιστεύω πως ο καθένας ό,τι θέλει πάρα πολύ μπορεί να το καταφέρει.

[βασ32]

Καλησπερα κοροτσια

Ανοιγω αυτο το θεμα γιατι νομιζω δεν θα απασχολει μονο εμενα και ειπα να μοιραστουμε τις σκεψεις μας.

 

ειμαι ηδη μαμα μια μικρουλας 18 μηνών. Θέλουμε πολυ και ενα αδελφακι να της δωσουμε της μικρης μας. Ομως τα εμποδια που προβάλλονται λογω οικονομικών προβλημάτων μας πάνε πίσω . Τα οικονομικα ειναι πολυ δυσκολα. Πραγματι δεν ξερουμε τι μας περιμενει αυριο απο νεα μετρα φορους. Η ανσφαλεια μεγαλώνει. Οι δουλειες μας δεν ειναι σταθερες -ελευθεροι επαγγελματιες ειμαστε κ εχουμε πια μεγαλη πτωση-δυσκολα τα φερνουμε βολτα.

Και το ερωτημα ειναι να προχωρισουμε σε δευτερη εγκυμοσυνη ή οχι????

 

 

Εσεις εχετε μπει σε αυτο το διλλημα???

 

Τι σκεφτεστε

[misspigi]

τωρα ανοιγεις θεμα!!! θα σου πω την δικη μου περιπτωση γιατι δεν ειμαι αξια να συμβουλεψω κανενα. ειχα 2 παιδια. ο συζυγος δημοσιος υπαλληλος αλλα απο τους πολυ κακοπληρωμενους. εγω δουλευα με συμβασεις. μενω εγκυος στο 3ο και απολυομαι. οτι ειχα καταφερει να υπογραψω συμβαση αοριστου χρονου. τωρα 3 παιδια, 1 μισθος, πολλη αγαπη. φυσικα δυσκολευομαστε, δεν θα ωραιοποιησω καταστασεις. σκεφτομαι ακομα και το πενηνταρακι και τα δικα μας θελω απλα δεν υπαρχουν. ομως δεν μετανιωνω για τιποτα. βλεπω τα 3 λουλουδακια μου και δοξαζω τον Θεο. τα παιδια δεν θελουν πολλα, μονο αγαπη. θα μου πεις οτι οταν μεγαλωσουν τα εξοδα μεγαλωνουν και αυτα. σαφως! το ιδιο συμβαινει σε οοολες τις οικογενειες. ελπιζω να βοηθησα στην αποφαση σου.

[βασ32]

τωρα ανοιγεις θεμα!!! θα σου πω την δικη μου περιπτωση γιατι δεν ειμαι αξια να συμβουλεψω κανενα. ειχα 2 παιδια. ο συζυγος δημοσιος υπαλληλος αλλα απο τους πολυ κακοπληρωμενους. εγω δουλευα με συμβασεις. μενω εγκυος στο 3ο και απολυομαι. οτι ειχα καταφερει να υπογραψω συμβαση αοριστου χρονου. τωρα 3 παιδια, 1 μισθος, πολλη αγαπη. φυσικα δυσκολευομαστε, δεν θα ωραιοποιησω καταστασεις. σκεφτομαι ακομα και το πενηνταρακι και τα δικα μας θελω απλα δεν υπαρχουν. ομως δεν μετανιωνω για τιποτα. βλεπω τα 3 λουλουδακια μου και δοξαζω τον Θεο. τα παιδια δεν θελουν πολλα, μονο αγαπη. θα μου πεις οτι οταν μεγαλωσουν τα εξοδα μεγαλωνουν και αυτα. σαφως! το ιδιο συμβαινει σε οοολες τις οικογενειες. ελπιζω να βοηθησα στην αποφαση σου.

Πρέπει να περασες δυσκολες στιγμες και εσυ τοτε με την απόλυση. Τα καταφερατε όμως ε????Μπραβο για τις αντοχες σας κ την υπομονη σας.Βλέπω πως αν δεν υπάρχει αισιοδοξία και πίστη στο Θεο δεν μπορουμε να προχωρησουμε πάντως τη ζωη μας.

βεβαια ειναι τοσα πολλα τα πρακτικα ζητηματα που αν τα σκεφτεις ενα ενα πελαγωνεις πραγματι!!

Δυστυχως δεν μπορω να πάρω μια σταθερη αποφαση......Θελει δουλεια μέσα μου:(

[MINNI]

Και εγώ την ίδια ανασφάλει έχω με τη δική σου...

Θα ήθελα ένα δεύτερο παιδάκι, αλλά πραγματικά φοβάμαι με τα τόσα οικονομικά προβλήματα που έχουμε για το αν θα τα καταφέρουμε...

 

Γιατί ναι μεν τα παιδιά θέλουν μόνο αγάπη και λιτά πράματα, αλλά θέλουν εκτός απο τα βασικά και τα φροντιστήριά τους, τις διάφορες δραστηριότητές τους...

Έχω γνωστή με δύο παιδιά που τα έβγαλε απο το φροντιστήριο αγγλικών γιατί δεν είχε να τα πληρώσει... Και αναρωτιέμαι μήπως τελικά είναι καλύτερα να κάνεις παιδιά μέχρι εκεί που ξέρεις οτι φτάνεις οικονομικά, ώστε να παρέχεις στα παιδιά σου τη στοιχειώδη έστω μόρφωση, απο το να μη τους τη παρέχεις καθόλου...

[VeLouTeLa]

Όσο και να ζορίζεστε το παιδάκι σας αξίζει να έχει ένα αδερφάκι. Ένα σύντροφο ζωής που όταν εσείς θα φύγετε αυτό θα είναι το αίμα του.. θα παλέψετε θα πολεμήσετε κ θα τους προσφέρετε έστω τα βασικά, το σημαντικότερο πέρα απο σπουδές φροντιστήρια κτλ είναι που θα έχουν το ένα το άλλο, να κρύβονται κάτω απο τα σκεπάσματα να οργανώνουν κοπάνες στην εφηβεία να τρώνε μαζί τα Χριστούγεννα με τα δικά τους παιδιά... 'Ολα θα γίνουν με θέληση και δουλειά.

[ANNA27!]

η γνώμη μου: όλα τα μπορεί κανείς, άλλες φορές γρήγορα κι άλλες φορές αργά...άλλες φορές σε μεγάλο ποσοστό και άλλες φορές σε μικρό.

τα παιδιά μας μπορούν να κάνουν πολλά πράγματα μόνα τους, να σπουδάσουν, να διασκεδάσουν, να δουλέψουν, να πλουτίσουν, να ευτυχίσουν ή όχι. όλα θα τα μπορέσουν αν είναι ικανά κι αν το θελήσουν...όλα εκτός από ένα. αυτό που δε θα μπορέσουν να το κάνουν μόνα τους ποτέ. τον αδερφό ή την αδερφή. το στήριγμά τους για μια ζωή!

 

ας μη σπουδάσουν ποτέ κι ας μη μάθουν αγγλικά\μπαλέτο\κολύμβηση.

ας έχουν μόνο στη ζωή τους έναν ακόμα δικό τους άνθρωπο!

[xrysiida]

Όσο και να ζορίζεστε το παιδάκι σας αξίζει να έχει ένα αδερφάκι. Ένα σύντροφο ζωής που όταν εσείς θα φύγετε αυτό θα είναι το αίμα του.. θα παλέψετε θα πολεμήσετε κ θα τους προσφέρετε έστω τα βασικά, το σημαντικότερο πέρα απο σπουδές φροντιστήρια κτλ είναι που θα έχουν το ένα το άλλο, να κρύβονται κάτω απο τα σκεπάσματα να οργανώνουν κοπάνες στην εφηβεία να τρώνε μαζί τα Χριστούγεννα με τα δικά τους παιδιά... 'Ολα θα γίνουν με θέληση και δουλειά.

Μήπως είναι καλό να σκεφτούμε λίγο και αυτό το δεύτερο παιδάκι - αδερφάκι που είναι να φέρουμε στον κόσμο;Να το φέρουμε δηλαδή για το καλό του πρώτου παιδιού:Φυσικά και δε θα πρέπει να σταματήσουν να έρχονται στον κόσμο και πρώτα και δεύτερα και τρίτα παιδάκια αλλά η κάθε οικογένεια φυσικά και θα πρέπει να ζυγίζει και άλλους παράγοντες.Καλή είναι και η αγάπη και πράγματι κάνει θαύματα αλλά και η ανάγκη των γονιών να δώσουν καλή και σωστή μόρφωση στα παιδιά τους, καλή φροντίδα για την υγεία τους και να μπορούν να τους προσφέρουν και κάτι πέρα από τα βασικά είναι καλό που μας βάζει σε μια δεύτερη σκέψη.

[bee]

Βασ32 για να μην φτάσουμε ποτέ σε αυτό το δίλημμα,αποφασίσαμε με τον άντρα μου όταν η κόρη μας ήταν 6 μηνών,να κάνουμε το δεύτερο.Δύο μήνες μετά έμεινα έγκυος και τώρα περιμένουμε με ανυπομονησία (κυρίως εγώ που δεν κοιμάμαι ούτε τα βράδια,χαχα ) τον ερχομό τους.

Σαφώς με τρία παιδιά σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα θα ζοριστούμε πολύ.Ή μάλλον θα ζοριζόμαστε για πολλά χρόνια πολύ!Τα άμεσα έξοδα είναι ένας δεύτερος τοκετός σε διάστημα μικρότερο του 1,5 έτους και μια ακόμη βάπτιση. Το γάλα,τον παιδίατρο και τις πάνες δεν τα υπολογίζω καν ως άμεσα έξοδα γιατι είναι τα βασικά. Σε λίγα χρόνια θα χρειαστούμε παιδικό σταθμό,φροντιστήρια,άλλες δραστηριότητες,ρούχα.Τώρα κουτσά στραβά τα βολέψαμε και έχουμε ρουχαλάκια από την μεγάλη αδερφή και τον ξάδερφο.Στα 10 όμως δεν θα θέλουν να φοράνε τα ρούχα των μεγαλύτερων.

Θα χρειαστούμε μια (ακόμα) κοπέλα για να με βοηθάει.Αυτή που έχουμε τώρα είναι για λίγες ώρες.Η επόμενη θα είναι για σίγουρο 8ωρο.Άλλα λεφτά από 'κει.Συν οι φόροι,συν οι υπόλοιπες αναποδιές...βράστα Χαράλαμπε.

Όμως νιώθω απίστευτα χαρούμενη που θα γεννήσω δύο μωράκια.Κάποτε έλεγα ότι θα κάνω τρία παιδιά (πριν γίνω μαμά).Με την παρούσα κατάσταση,όχι μόνο δεν θα έκανα τρίτο,αλλά αν είχα καθυστερήσει λίγο ακόμα την εγκυμοσύνη μάλλον δεν θα το σκεφτόμουνα καν.Θα είναι πάντα ένα παρεάκι,μαζί στα καλά μαζί και στα άσχημα.Δεν θα ήθελα ποτέ να βρεθώ στην άσχημη θέση να μην έχω να πληρώσω το φροντιστήριο τους...Αλλά αν συμβεί αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τα αγαπάω και είμαι ανεύθυνη που έκανα δεύτερο και τελικά μου βγήκε διπλό

Αλλά τι συζητάμε...Τα δικά μου παιδιά θα χρειαστούν φροντιστήριο σε 5-6 χρόνια.Ξέρετε τι αλλάζει σε τόσο καιρό;Μπορεί τότε όχι απλά να μην το σκεφτόμαστε αλλά να παρακάλαμε για ένα πιάτο φαγητό,μπορεί τα πράγματα να είναι πολύ καλύτερα

Η οικονομική κρίση συσπειρώνει την οικογένεια και αυτό μέσα στον πανικό,είναι ό,τι πιο όμορφο!

[misspigi]

οταν το παιδι και η ιδεα του βρισκεται στο μυαλο, ολα φανταζουν "καπως". μολις ερθει τοτε οπλιζεσαι με απιστευτη δυναμη ψυχης και κανεις σκοπο της ζωης σου να του προσφερεις οτι καλυτερο μπορεις. αυτο το τελευταιο πολλες φορες ερμηνευεται με την παροχη μονο υλικων αγαθων. λοιπον δεν ειναι αυτοσκοπος το να μαθουν τα παιδια μου 2 ξενες γλωσσες, μουσικη, αθλητισμο κλπ. αυτη τη στιγμη μπορω να προσφερω στα παιδια μου μια ξενη γλωσσα και μια αθλητικη δραστηριοτητα γιατι αυτα μπορω να πληρωσω. πιστευω οτι και ετσι ευτιχισμενα ειναι. η αθλητικη δραστηριοτητα ειναι στα προγραμματα του δημου με μικρη συμμετοχη και το φροντιστηριο μετα απο πολυ ψαξιμο ποιοτητας-τιμης θεωρω οτι ειναι η καλυτερη επιλογη που μπορουσα να κανω. σαφως δεν ειναι μονο αυτα τα εξοδα. το εχω ξαναπει ομως εδω μεσα. δεν μπορω να κανω οικογενεια βασει εκκαθαριστικου. δυστυχως για μενα μιλαει μονο η καρδια μου.

[Konstantina-thesniki]

Πιστεύω ότι είναι δύσκολο να είναι οι συνθήκες τέλειες για ένα παιδί και δεν πρέπει να σκεφτόμαστε έτσι.

 

Σίγουρα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα τώρα με την αβεβαιότητα της κρίσης, αλλά δεν θα σταματήσουμε και την ζωή και την χαρά.

 

Θα ζοριστούμε αλλά θα τα καταφέρουμε!

[βασ32]

Κοριτσια

 

χαιρομαι που υπάρχει η νοτα αισιοδοξίας. Θα με συγχωρεσετε να βάλω κα΄ποιες απαισιδοξες σκεψεις??

 

Να με τρομ΄ζει πολυ οι συζητησεις για πληρη πτωχευση και σεναρια του τύπου δεν θα χουμε να φάμε. Γνωριζω ανθρωπους αυτη τη στιγμη που εχουν αρχισει να μαζευουν στις αποθηκες τους αλευρι λάδι ρυζια για περιοδο φτωχειας. Ολο αυτο μου φαινεται τοσο απελπιστικο που με πάει πολυ πίσω στη σκεψη μου για παιδακι. Μα που πάμε λέω????

 

Σας κουφανα τωρα??????????/ Σκεψεις κάνω βρε κοριτσια Μήπως ξερω και εγω???:(:(

[soevan07]

Και όταν θα φύγει η κρίση, και θα έχουν περάσει τα χρόνια

και δεν θα έχουν προλάβει να κάνουν παιδιά

 

τι θα τους μείνει????......το αλεύρι, και η ζάχαρη??...........

[Konstantina-thesniki]

Και όταν θα φύγει η κρίση, και θα έχουν περάσει τα χρόνια

και δεν θα έχουν προλάβει να κάνουν παιδιά

 

τι θα τους μείνει????......το αλεύρι, και η ζάχαρη??...........

 

Πόσο σωστό!

[!!ελενη!!]

εγω εχω δυο παιδακια.οταν γεννησα το γιο μου ειχαμε σκοπο να κανουμε ενα τριτο συντομα ωστε να εχουν και μικρη διαφορα.αλλα τωρα πια δεν προκειται να κανω αλλο δυο παιδια με αυτην την κριση ειναι μια χαρα.αν και μου λενε να κανω σε καμια δεκαρια χρονια δεν σε πηραν τα χρονια και τετοια(ειμαι 24)δεν νομιζω να το κανω ουτε τοτε γιατι θα μεγαλωνει μονο του.παντως τωρα με τα δυο σκεφτομαι ενα δυο χρονια μετα που θα αρχισουν τα φροντηστηρια και οι εξωσχολικες δραστηριοτητες τι θα κανω??δεν ξερω!!

[MAMA-AGA]

Καλησπέρα σε όλες

 

Από τη στιγμή που γέννησα το τρίτο μου παιδάκι όλο σκέφτομαι πως θέλω και τέταρτο!..το σκέφτομαι κάθε μέρα, όλη μέρα.

Ο άντρας μου συμφωνεί και αυτός(πλέον) και ενώ όλο λέμε να προχωρήσουμε μια αυτά που συμβαίνουν ,μία οι προσωπικές ανασφάλειες ,το αναβάλουμε!

Από την άλλη δεν νομίζω να βγούμε και ποτέ από την κρίση,άρα ότι είναι να γίνει θα γίνει για όλους μας.

Αν όμως έρθουν πιο δύσκολες εποχές,και πείνα η και πόλεμος που λένε κάποιοι??τι θα γίνει τότε??

 

Έχετε άλλες αυτόν τον προβληματισμό να σας σταματάει?Τι να κάνω κορίτσια?Έχασα την πίστη μου λέτε? η έτσι σκέφτονται όλοι πια??

[MINNI]

Μπράβο σου που αποφάσισες και έκανες και τρίτο παιδάκι!!!!!!!!!!!

Οπότε τί τρία, τί τέσσερα!!!!!!!!!

Εσύ είσαι εκτός συναγωνισμού...

Εδώ εμείς σκεφτόμαστε αν θα κάνουμε το δεύτερο λόγω οικονομικών προβλημάτων και κυρίως ανασφάλειας για το μέλλον...

Ακούω οικογένειες που έβγαλαν τα παιδιά τους απο τα φροντιστήρια ξένων γλωσσων γιατί δεν βγαίνανε οικονομικά... και αναρωτιέμαι... να έχω ένα και του παρέχω όλα τα απαραίτητα εφόδια ή περισσότερα με αβέβαιη μόρφωση...