την χαστουκισα!!!

[yasemi]

παντανα τροποι υπαρχουν....εσυ εισαι διατεθιμενη να πορευτεις χωρις καμια στο πωπω και στο χαστουκι????

[soevan07]

ΩΡΑΙΑ!

Το οτι ήταν ΛΑΘΟΣ να την χαστουκίσει ΣΥΜΦΩΝΗΣΑΜΕ ΟΛΟΙ !!!

 

(κι εγω ΕΠΑΥΞΑΝΩ ΚΑΙ ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗΣ ΦΩΝΗΣ ΜΟΥ!!!!)

 

ΠΑΕΙ ΑΥΤΟ!

 

Ας επικεντρωθούμε λίγο στους λόγους για τους οποίους η pantana βγήκε εκτός εαυτού:

H κούρασή της...και η θέλησή της να χαλαρώσει!

....απο την άλλη έχει να αντιμετωπίσει την ζωηράδα της κόρη της.....

 

Μήπως πρέπει να βρεθεί η ΜΕΣΗ ΛΥΣΗ? Κάτι που να ικανοποιεί και τις δύο?

 

Ας ρεζουμάρουμε λοιπόν πάλι ΟΛΕΣ τις λύσεις

που έχουν ειπωθεί σε αυτό το τόπικ και ας προσθέσουμε και άλλες καινούργιες:

 

1. Μήπως θα ήταν μια λύση όταν έρχεσαι απο την δουλειά

να βγαίνατε μια βόλτα μαζί?

πχ. να πηγαίνατε σε έναν παιδότοπο!

Ετσι, κι εσύ θα χαλάρωνες με το καφεδάκι σου και το περιοδικάκι σου στο τραπεζάκι, αλλά

και η κόρη σου θα ξεσάλωνε και θα έβλεπε οτι είσαι ΕΚΕΙ για εκείνην!

(με έναν σμπάρο 2 τριγώνια! )

 

2. Μήπως να φώναζες μια φιλενάδα σου στο σπίτι σου για καφέ

η οποία θα έφερνε και το δικό της παιδί

και θα παίζανε με την κόρη σου?

 

3.Μηπως να πηγαίνατε καμιά επίσκεψη σε κάποιο άλλο σπίτι?

(το αντίστροφο με το πάνω)

 

4.Μήπως να πέρναγες απο το βίντεο κλαμπ και να της έπαιρνες μια καινούργια ταινία για να την βλέπατε μαζί ΞΑΠΛΑ στον καναπέ?

 

5.Μήπως να την έβαζες να σε "περιποιηθεί" να σε χτενίσει, να σε τρίψει, να σου βάλει μάσκα ομορφιάς?

 

6. Μήπως να την έβαζες να σε βοηθάει στην μαγειρική?

(μόνο εαν η μαγειρική είναι τρόπος "χαλάρωσης" για εσένα)

 

7. Μήπως να πηγαίνατε στο σούπερ μάρκετ μαζί?

 

 

 

βλέπεις....υπάρχουν τόσες λύσεις....

 

 

ΥΓ :

1. το να φωνάξουν μια ξένη γυναίκα η οποία θα ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ την μάνα δεν το βρίσκω σωστή λύση!

2. όπως επίσης δεν βρίσκω λύση να κάνει 2ο παιδί απο την στιγμή που δυσκολεύεται να τα βγάλει πέρα με το ένα

(εγω πχ. θέλω να κάνω 2ο παιδί και να μην μείνω με ένα μόνο,

γιατί είμαι πολύ υπερπροστατευτική και είμαι συνέχεια απο πάνω της

με αποτέλεσμα πολλές φορές "να την πνίγω"....

στη δική μου την περίπτωση το 2ο παιδί θα έσωζε την κατάσταση )

[ANNA27!]

τέλειο το μηνυμα της sophie07 !

[maira95]

Θα συμφωνησω με τη sophie 07 και στις λυσεις που προτεινει!

 

Ας σταματησουμε εδω τις αντιπαραθεσεις και ας δωσουμε ΛΥΣΕΙς στην pantana ,ετσι νομιζω θα βοηθηθει καλυτερα.

 

Παμε Λοιπον! για πειτε και οι υπολοιπες τις ιδεες και τις λυσεις που προτεινετε!

ολες μαζι μπορουμε!!!!!!!!!!!!!

[ANNA27!]

κοριτσάκι έχει η φίλη τι πιο ωραίο απ τις βόλτες στις βιτρίνες για χάζεμα, ακόμα και κυριακή απόγευμα που είναι κλειστά, ένεκα και η κρίση...

[maira95]

μπορει να της κανει και κομμωτικη!τσιμπιδια,κοκαλακια,πιστολακι,μπροστα σε εναν καθρεφτη κανοντας και διαφορες γκριματσες!

 

 

εγω pantana οταν νιωθω πολυ φορτισμενη ,και πιστεψε με ειναι πολλες φορες,ανοιγω τερμα τη μουσικη!γιαυτο και παρηγγειλα και καινουρια ηχεια!!!

τα παιδια στο αλλο δωματιο και οχι για πολυ ενταξει?

[eleanax]

κοριτσάκι έχει η φίλη τι πιο ωραίο απ τις βόλτες στις βιτρίνες για χάζεμα, ακόμα και κυριακή απόγευμα που είναι κλειστά, ένεκα και η κρίση...

 

αυτό το εφάρμοζε κατά κόρον και η μαμά μου, τελικά έβγαινα νοκ άουτ και που κουράγιο για φασαρία σπίτι, αν και γενικά ήμουνα ήσυχη

πάντως κι εγώ που ακόμα είναι πολύ μωράκι ο μπέμπης, και δε δουλεύω προς το παρόν, είναι στιγμές που είμαι άυπνη, κουρασμένη, θυμωμένη με τον μπαμπά του γιατί πιστεύω ότι δε βοηθάει τόσο όσο να ξεκουράζομαι, έχω σηκώσει λίγο τον τόνο της φωνής λες και με καταλαβαίνει, και νιώθει τι περνάω, και μετά με κοιτάει τόσο παραξενεμένα, καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά, τον βλέπω έτσι και μετά νιώθω κάτι τύψεις,

είναι πολύ δύσκολο για τους εργαζόμενους γονείς να είναι πάντα ήρεμοι και διαθέσιμοι, αυτό δε σημαίνει ότι είναι κακοί γονείς, είναι απλά άνθρωποι, που όμως αγαπούν τα παιδιά τους και θέλουν το καλύτερο, γι'άυτό και κάνουν λάθη, είναι κάτι που έχω σαν οδηγό στη ζωή μου, όποιος δεν κάνει τίποτα δεν κάνει και λάθη, έτσι δεν είναι?

[yasemi]

λυσεις υπαρχουν αρκει να υπαρχει θεληση.....αν θες πες μας ο μπαμπας που ειναι σε ολο αυτο???μηπως πρεπει να αναλαβει και αυτος λιγο να μη τα παιξεις???

 

παντως με προλαβε η σοφι07...καλες ιδεες αλλα δε ξερω κατα ποσο εινια εφικτο οταν γυρνας μετα απο τρελη κουραση να πας ξανα εξω για βολτα ή παιδοτοπο ή να φερεις και αλλο παιδι γιατι ενω θες να χαλαρωσεις θα εχεις 2 παιδια να τσιριζουν και τη μαμα που θα πρεπει να περιποιηθεις....νομιζω οτι απλα μπορεις να τη συμπεριλαβεις στο θεμα της δικης σου βχαλαρωσης....και να το κανεις σα παιχνιδι....τι εχεις αναγκη εκεινη την ωρα???να κανεις μπανιο πχ???βαλτην σε στυλ ελα να κανουμε σπα ,μποτε κλπ κλπ...να σου δινει σαμπουαν να σου δινει πετσετα να σου σκουπιζει μαλλια,να σε χτενιζει γενικα να σε περιποιηθει...και οταν χαλαρωσεις τρελανε την στα φιλια και στο χορο...

 

θες να μαγειρεψεις ή να κανεις δουλειες???βαλτην στο προγραμμα...κερδιζεις διπλα ...και μαθαινει να ειναι υπευθυνη και χαιρεται τη μαμα της....

 

θες να κατσεις να ξεκουραστεις καναπε....ντιβιντι απαραιτητα.....το καλυτερο...τα παιδικα ειναι ξεκουραση για τους μεγαλους και γινεσαι παιδι....

 

εχεις τρελη υπερενταση???αυτο με τη μουσικη ειναι το καλυτερο....αν θες ντυστην κιολας με τρελα ρουχα ντυσου και εσυ και χορεψτε κυληστειτε κλπ κλπ (εαν εχεις το κουραγιο βεβαια)...

 

σκεψου εκεινη τη στιγμη τι θες και βαλτην στο παιχνιδι...

 

και μη νομιζεις οι δυσκολες στιγμες παντα θα υπαρχουν αλλα εαν μεσα σου το εχεις επεξεργαστει το χερακι δε θα ξαναπαει πουθενα παρα μονο για να την χαϊδεψεις....

 

ισως πιασει και το εξης....εισαι πολυ φορτισμενη απο τη δουλεια??καθυστερησε εαν σε παιρνει λιγο να γυρισεις εστω ενα τεταρτο και κατσε στο αυτοκινητο κανε μια βολτα ....θα αποφορτιστεις λιγο .....καλο ειναι με το που μπεις μεσα να εισαι ηρεμη και ετοιμη....

 

θα επανελθω και με αλλα οταν σκεφτω κατι....

[yasemi]

αυτό το εφάρμοζε κατά κόρον και η μαμά μου, τελικά έβγαινα νοκ άουτ και που κουράγιο για φασαρία σπίτι, αν και γενικά ήμουνα ήσυχη

πάντως κι εγώ που ακόμα είναι πολύ μωράκι ο μπέμπης, και δε δουλεύω προς το παρόν, είναι στιγμές που είμαι άυπνη, κουρασμένη, θυμωμένη με τον μπαμπά του γιατί πιστεύω ότι δε βοηθάει τόσο όσο να ξεκουράζομαι, έχω σηκώσει λίγο τον τόνο της φωνής λες και με καταλαβαίνει, και νιώθει τι περνάω, και μετά με κοιτάει τόσο παραξενεμένα, καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά, τον βλέπω έτσι και μετά νιώθω κάτι τύψεις,

είναι πολύ δύσκολο για τους εργαζόμενους γονείς να είναι πάντα ήρεμοι και διαθέσιμοι, αυτό δε σημαίνει ότι είναι κακοί γονείς, είναι απλά άνθρωποι, που όμως αγαπούν τα παιδιά τους και θέλουν το καλύτερο, γι'άυτό και κάνουν λάθη, είναι κάτι που έχω σαν οδηγό στη ζωή μου, όποιος δεν κάνει τίποτα δεν κάνει και λάθη, έτσι δεν είναι?

 

μα τι λες???εδω και γονεις που δε δουλεουν και ειναι ολοι μερα μεσα στο σπιτι τα ιδια νοιωθουν.....ετσι ειναι.....

[anemoni]

Pantana, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό να σου γράψω, αφού διάβασα όλο το ποστ, είναι ότι έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν διάβασα τον τίτλο και μετά την ιστορία σου. Κατά τη γνώμη μου, θέλει πολύ θάρρος το να μιλήσει μια μαμά -έστω και σε έναν μη προσωπικό χώρο όπως είναι ένα φόρουμ- για το χαστούκι που έδωσε στο παιδί της και στη συνέχεια να ζητάει την βοήθεια των άλλων μαμάδων για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Νομίζω πως οι τοποθετήσεις που έγιναν στη συνέχεια, παρά τις διαφορετικές απόψεις που πρεσβεύουν, έχουν όλες αυτό το σκοπό, να προσφέρουν μια άποψη για το πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις μία τέτοια κατάσταση. Απλώς άλλοι πάνε κατευθείαν στο "δια ταύτα", δηλ στο τι μπορείς να κάνεις από δω και πέρα, και άλλοι ξεκινάνε από μία ανάλυση αυτού που έγινε...

Εγώ θα γράψω απλώς κάποιες σκέψεις σχετικά με το θέμα, ελπίζοντας πραγματικά να βάλω έστω και ένα τόσο δα λιθαράκι στην βελτίωση της καθημερινότητας σου ως μανούλας...

Στα 15 χρόνια που είμαι κι εγώ μανούλα, έχω διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο από το να κρατάς την ψυχραιμία σου απέναντι σε ένα παιδί που δείχνει να μην καταλαβαίνει τίποτα από όσα περνάς και νιώθεις. Έχω κι εγώ ουρλιάξει (μετανιώνοντας στο επόμενο δεκάλεπτο για τις φωνές μου), έχω απαγορεύσει πράγματα, έχω νιώσει την απόλυτη απόγνωση μένοντας μετά μόνη στο δωμάτιό μου κάποια στιγμή και αναρωτώμενη πόσο θα αντέξω ακόμη τόση πίεση. Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω χτυπήσει ποτέ τα παιδιά μου, γιατί δεν μπορώ να τα χτυπήσω! ΊΣως έχει παίξει ρόλο σ΄αυτό δύο ιστορίες που έζησα από πολύ κοντά, σε παιδιά οικογενειακών φίλων των γονιών μου, τα οποία έφαγαν ένα (και μοναδικό) χαστούκι από τον πατέρα η μία και από την μητέρα ο άλλος, σε μικρή ηλικία, και αργότερα έδειξαν και τα δύο στους γονείς τους (διαφορετικές οικογένειες) πόσο πολύ τα είχε πληγώσει! Δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες, απλώς το λέγω γιατί νομίζω ότι αυτό ακριβώς με έκανε να μην μπορώ να σηκώσω χέρι στα παιδιά μου. Όμως, ναι έχω φτάσει σε σημείο "τρέλλας" και ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να νιώθεις όλα αυτά τα αντιφατικά συναισθήματα ως γονιός. Τι συμπέρασμα έχω βγάλει για το θέμα μετά από όλα αυτά τα χρόνια και τρία παιδιά; Ότι το σημαντικότερο πράγμα είναι να κάνουμε το παιδί να νιώθει πως θέλουμε να είμαστε μαζί του. Όσες φορές τα έκανα όλα στην άκρη για να δώσω απόλυτη προτεραιότητα στην απασχόληση που ήθελε το παιδί (όποιο παιδί κι αν ήταν από τα τρία μου), αποδείχθηκε ότι μέσα σε μισή ώρα το πολύ είχε ηρεμήσει, είχε φύγει όλη η ένταση και από κείνο και, κατ' επέκταση, από μένα. Από τότε που το συνειδητοποίησα αυτό η ζωή μου έχει γίνει πολύ πιο εύκολη. Δεν δίνω πια σημασία στα νερά που μπορεί να έχουν κάνει χάλια την τουαλέτα, στο άζαξ για τα τζάμια που κοντεύει να τελειώσει επειδή το καμάρι μου ήθελε να κάνουμε τις πόρτες του σπιτιού με άζαξ, στο τραπέζι της κουζίνας που ήταν γεμάτο αλάτια και ρίγανη από τις ... μαγειρικές του επινοήσεις!!!! ΌΤαν καταλαβαίνω ότι το θέλει πραγματικά, τον αφήνω να το κάνει (μιλάω τώρα για τον μικρό μου, γιατί πλέον μόνο εκείνος είναι ζούδι στην οικογένεια, τα άλλα δύο είναι στο γυμνάσιο). Βέβαια όχι χωρίς κανόνες. Πχ, ότι δεν πλένουμε το βράδυ, αλλά μόνο την ημέρα. Ότι δεν πηγαίνουμε τα νερά στα δωμάτια γιατί υπάρχουν καλώδια, μόνο στην τουαλέτα παίζουμε με τα νερά. ΌΤαν θέλει να μαγειρέψει, πηγαίνουμε την κουζινούλα στην τουαλέτα (είναι μεγάλη), οπότε εκεί και να ρίξει κάτω διάφορα υλικά, δεν πρόκειται να τον μαλώσω.

Γιατί σου τα λέω όλα αυτά; Γιατί από τότε που σταμάτησα να σκέφτομαι σαν μεγάλος και προσπάθησα, όσο γίνεται, να δω τα πράγματα από την σκοπιά των παιδιών, έχω δει μεγάλη διαφορά στη συμπεριφορά τους. Δεν ξέρω αν αυτό που λέω, σε βοηθάει καθόλου, αλλά αυτή είναι η δική μου εμπειρία. Και κάτι ακόμη. Θυμάμαι τα πρώτα μου χρόνια ως μαμά, δεν είχα συνειδητοποιήσει πως ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να κάνω όλα όσα κάνω. Δηλ. κάπου μέσα μου ένιωθα όταν έπαιζα μαζί τους ότι ... χάρη τους κάνω και πω πω τι φοβερή μαμά που είμαι που και δουλεύω και μαγειρεύω και κρατάω σπίτι και παίζω με τα παιδιά μου. Σιγά σιγά όμως κατάλαβα ότι το να παίζω μαζί τους και να κάνουμε πράγματα μαζί είναι υποχρέωσή μου όπως ακριβώς το να τους δίνω να φάνε!!!!!!! Αυτό με βοήθησε στο να ψάχνω συνέχεια τρόπους να είμαστε μαζί και να περνάμε καλά (κι ας πιάσει και λίγη σκόνη το σπίτι, δεν χάλασε ο κόσμος!)...

 

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, εύχομαι καλή δύναμη και σε σένα και σε όλες τις μανούλες που δίνουν κάθε μέρα όλο τους το "είναι" για να ανταπεξέλθουν στο τόσο δύσκολο έργο της μητρότητας...

[pantana]

μετα απο 4 σελιδες κατηγοριων (υπηρχαν και εξαιρεσεις!!) επιτελους ηλθε το μνμ της sofie με αυτο που εξαρχης ζητουσα. βοηθεια και λυσεις!!!

 

και επιτελους ηλθαν

δεν νομιζω κοριτσια οτι θα μπορεσω μετα απο τοση κουραση να πηγαινω παιδοτοπο ή σε επισκεψη.

μου αρεσε η σκεψη να πηγαινω μια βολτα πρωτα και μετα να πηγαινω στο σπιτι. δεν το ειχα σκεφτει. απο το αγχος μου να τα προλαβω ολα πηγαινω σφαιρα σπιτι. τωρα που το σκεφτομαι θα μπορουσα να πηγαινω σουπερ πρωτα να ξεχνιεμαι και μετα να πηγαινω σπιτι.

 

αυτο με τα dvd το εχω κανει τοσο πολυ που αισθανομαι ασχημα...

 

με το μαγειρεμα το εχω κανει και .... αστα... καταστροφη σκετη.. τρελλενεται ομως και το κανω οταν εχω ορεξη για ..καθαριοτητα!!

 

τωρα σκεφτηκα κατι αλλο....

μηπως να πηγαινα να ξαπλωσω στο δωματιο της να ξεκουραστω αλλα να με βλεπει ???

[Lucy]

Βρε παιδιά, δεν είπε κανείς την κοπέλα κακό γονιό, ούτε είμαστε εδώ για να το κρίνουμε. Μας παρουσιάστηκε ένα συγκεκριμένο περιστατικό και λέμε τη γνώμη μας. Γιάυτό το λόγο δεν είμαστε εδώ? Λέει ο καθένας την άποψή του με τα επιχειρήματά του και αλληλοβοηθιόμαστε.

Σε αυτό όμως που είμαι κάθετη, είναι το ξύλο, το οποίο δεν μετριέται από το πόσο "πονάει". Και το χαστούκι και η μπουνιά το ίδιο αποτέλεσμα έχουν. Και όταν κάποιος λέει ότι δεν έχει τύψεις ή ότι τον ανάγκασε το παιδί να το χτυπήσει, είναι σίγουρο ότι θα το επαναλάβει. Η συγκεκριμένη κοπέλα πιστεύω ότι είχε τύψεις (αντίθετα με ό,τι λέει), γιατί αλλιώς δεν θα έγραφε εδώ, ούτε θα έλεγε ότι είναι στενοχωρημένη. Και επειδή ακριβώς την απασχόλησε το θέμα, θα το διορθώσει. Όλοι μας κάνουμε λάθη, αρκεί να τα αναγνωρίζουμε και να μαθαίνουμε από αυτά. Δεν πρέπει όμως ποτέ να κάνουμε το ίδιο λάθος 2 φορές.

[Lucy]

μετα απο 4 σελιδες κατηγοριων (υπηρχαν και εξαιρεσεις!!) επιτελους ηλθε το μνμ της sofie με αυτο που εξαρχης ζητουσα. βοηθεια και λυσεις!!!

 

και επιτελους ηλθαν

δεν νομιζω κοριτσια οτι θα μπορεσω μετα απο τοση κουραση να πηγαινω παιδοτοπο ή σε επισκεψη.

μου αρεσε η σκεψη να πηγαινω μια βολτα πρωτα και μετα να πηγαινω στο σπιτι. δεν το ειχα σκεφτει. απο το αγχος μου να τα προλαβω ολα πηγαινω σφαιρα σπιτι. τωρα που το σκεφτομαι θα μπορουσα να πηγαινω σουπερ πρωτα να ξεχνιεμαι και μετα να πηγαινω σπιτι.

 

αυτο με τα dvd το εχω κανει τοσο πολυ που αισθανομαι ασχημα...

 

με το μαγειρεμα το εχω κανει και .... αστα... καταστροφη σκετη.. τρελλενεται ομως και το κανω οταν εχω ορεξη για ..καθαριοτητα!!

 

τωρα σκεφτηκα κατι αλλο....

μηπως να πηγαινα να ξαπλωσω στο δωματιο της να ξεκουραστω αλλα να με βλεπει ???

 

 

Συγγνώμη αλλά με προσβάλλεις... Και εγώ σου πρότεινα λύσεις. Και άλλες κοπέλες από ό,τι είδα.

Αυτό σου έλεγα και εγώ.Ότι πρέπει να σε βλέπει και να νιώθει ότι συμμετέχει σε ό,τι κάνεις. Θέλει να νιώθει κοντά σου. Βρες το αρχικό μου ποστ για να μην τα ξαναγράφω.

[bouboukakia]

pantana κι εγώ έχω χάσει την υπομονή μου με τα παιδιά μου και σε καταλαβαίνω. Πολλές κοπέλες πρότειναν ωραίες κι εφικτές λύσεις, εύχομαι να τις εφαρμόσεις.

Η δική μου επισήμανση, φιλικά, είναι ότι δεν είναι λογικό να καλούμε το παιδί μας να σκεφτεί γιατί το χτυπήσαμε. Όταν χτυπάω το παιδί μου φταίω μόνο εγώ.Το λέω και για εμένα προσωπικά, αλλά και γι' άλλες μαμάδες που έχασαν κάποτε την υπομονή τους.

Αν είναι αρκετά ώριμη, μπορείς να της αναθέσεις και κάποιες μικροδουλειές στο σπίτι, που θα κάνετε παρέα. Έχει ανάγκη τη συντροφιά σου και μεθαύριο θα τα παρακαλάμε να καθήσουν λίγο στο σπίτι να τα δούμε. Μην της στερήσεις την παρουσία σου, θα το βρεις μπροστά σου αργότερα.

Σου εύχομαι να πάνε όλα καλά.

[yasemi]

μετα απο 4 σελιδες κατηγοριων (υπηρχαν και εξαιρεσεις!!) επιτελους ηλθε το μνμ της sofie με αυτο που εξαρχης ζητουσα. βοηθεια και λυσεις!!!

 

και επιτελους ηλθαν

δεν νομιζω κοριτσια οτι θα μπορεσω μετα απο τοση κουραση να πηγαινω παιδοτοπο ή σε επισκεψη.

μου αρεσε η σκεψη να πηγαινω μια βολτα πρωτα και μετα να πηγαινω στο σπιτι. δεν το ειχα σκεφτει. απο το αγχος μου να τα προλαβω ολα πηγαινω σφαιρα σπιτι. τωρα που το σκεφτομαι θα μπορουσα να πηγαινω σουπερ πρωτα να ξεχνιεμαι και μετα να πηγαινω σπιτι.

 

αυτο με τα dvd το εχω κανει τοσο πολυ που αισθανομαι ασχημα...

 

με το μαγειρεμα το εχω κανει και .... αστα... καταστροφη σκετη.. τρελλενεται ομως και το κανω οταν εχω ορεξη για ..καθαριοτητα!!

 

τωρα σκεφτηκα κατι αλλο....

μηπως να πηγαινα να ξαπλωσω στο δωματιο της να ξεκουραστω αλλα να με βλεπει ???

 

 

αυτο με τη βολτα στο ειπα γιατι εχει πιασει σε μενα απειρες φορες....τωρα για το να ξαπλωνεις εγω το βρισκω οχι και τοσο καλο γιατι ειναι σαν να τη προκαλεις να σου κανει ταρζανιες....εαν θες να ξαπλωσεις ξαπλωστε μαζι και διαβασε της παραμυθια καλυτερα...

 

 

μια σκεψη ακομη ειναι το εξης που εκανα οταν ημουνα εγκυος και ακομη που και που το κανουμε .....οταν ειμαι πτωμα....το κουτι της εκπληξης....λες...η μαμα θα ξεκουραστει λιγο για δεκα λεπτα (δειξε και στο ρολοϊ )και μετα θα ερθω να παιξουμε με ιτο κουτι της εκπληξης....(εγω επειδη δεν ξερει ακομη τους αριθμους της εδειχνα μεχρι που θα φτανανε οι δεικτες....)

 

μετα λοιπον σε ενα κουτι παιχνιδοκουτο εχουμε βαλει διαφορα παιχνιδια-αντιπροσωπους (ή χαρτακια γραμμενα για πιο μεγαλα παιδια) και τραβαμε να δουμε τι θα παιξουμε....βαζεις τοπαιδι να βαλει μεσα οτι θελει....παιχνιδια αντιπροσωπους εννοω πχ το εξης....μια κουκλα απο το κουκλοθεατρο,ενα βιβλιο,ενα αρκουδακι γουϊνι (εμας αντιπροσωπευει οτι θα παιξουμε τους σουπερ ντετεκτιβ οπως στο παραμυθι) ,ενα μικι μικρο μινιατουρα (αντιπροσωπευει αλλο παιχνιδι που παιζουμε με σπιτακια και μινιατουρες -η πολη το λεει η μεγαλη ) , μια φουστα τουλινη (ωρα για χορο ) κλπ κλπ.....κλεινει τα ματια και αναλογα τι τραβηξει παιζεται....εμενα μεχρι να σκεφτει τι θελει να βαλει μεσα (εβαζε και αλλανταλλων πολλες φορες ) παιρναγε κανα δεκαλεπτο ε και κατι ακομη οποτε ξεκουραζομουνα το ερμο και εγω λιγο....με τα χαρτακια ειναι πιο πετυχημενο αλλα βεβαια παει σε πιο μεγαλα παιδια....

 

δε ξερω φαντασια χρειαζεται....

[marandnik]

Pantana στο είπα και σε προηγούμενο ποστ μου, ίσως δεν το πρόσεξες. Βοήθεια στη δουλειά δεν μπορείς να έχεις; Μπορείς να προσλάβεις κάποιο έξτρα άτομο στη δουλειά σου για να σε βοηθάει εκεί και να έχεις έτσι περισσότερο χρόνο στο σπίτι με την κορούλα σου;

[myangel]

δηλαδη ενα γονιος που δεν εχει χτυπησει το παιδι του δεν ειναι προβληματικος?

δηλαδή κάτι που δεν είναι μαύρο, είναι ροζ???? δεν καταλαβαίνω τι εννοείς?? ότι εγώ που της είπα ότι είναι προβληματική συμπεριφορά, προφανώς έχω άλλες συμπεριφορές προβληματικές? (το εγω είναι υποκείμενο στο παρών, δεν θίγομαι προσωπικά)

[myangel]

Pantana, το πρώτο που μου έρχεται στο μυαλό να σου γράψω, αφού διάβασα όλο το ποστ, είναι ότι έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν διάβασα τον τίτλο και μετά την ιστορία σου. Κατά τη γνώμη μου, θέλει πολύ θάρρος το να μιλήσει μια μαμά -έστω και σε έναν μη προσωπικό χώρο όπως είναι ένα φόρουμ- για το χαστούκι που έδωσε στο παιδί της και στη συνέχεια να ζητάει την βοήθεια των άλλων μαμάδων για να αντιμετωπίσει την κατάσταση.

Νομίζω πως οι τοποθετήσεις που έγιναν στη συνέχεια, παρά τις διαφορετικές απόψεις που πρεσβεύουν, έχουν όλες αυτό το σκοπό, να προσφέρουν μια άποψη για το πώς μπορείς να αντιμετωπίσεις μία τέτοια κατάσταση. Απλώς άλλοι πάνε κατευθείαν στο "δια ταύτα", δηλ στο τι μπορείς να κάνεις από δω και πέρα, και άλλοι ξεκινάνε από μία ανάλυση αυτού που έγινε...

Εγώ θα γράψω απλώς κάποιες σκέψεις σχετικά με το θέμα, ελπίζοντας πραγματικά να βάλω έστω και ένα τόσο δα λιθαράκι στην βελτίωση της καθημερινότητας σου ως μανούλας...

Στα 15 χρόνια που είμαι κι εγώ μανούλα, έχω διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει πιο δύσκολο πράγμα στον κόσμο από το να κρατάς την ψυχραιμία σου απέναντι σε ένα παιδί που δείχνει να μην καταλαβαίνει τίποτα από όσα περνάς και νιώθεις. Έχω κι εγώ ουρλιάξει (μετανιώνοντας στο επόμενο δεκάλεπτο για τις φωνές μου), έχω απαγορεύσει πράγματα, έχω νιώσει την απόλυτη απόγνωση μένοντας μετά μόνη στο δωμάτιό μου κάποια στιγμή και αναρωτώμενη πόσο θα αντέξω ακόμη τόση πίεση. Για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω χτυπήσει ποτέ τα παιδιά μου, γιατί δεν μπορώ να τα χτυπήσω! ΊΣως έχει παίξει ρόλο σ΄αυτό δύο ιστορίες που έζησα από πολύ κοντά, σε παιδιά οικογενειακών φίλων των γονιών μου, τα οποία έφαγαν ένα (και μοναδικό) χαστούκι από τον πατέρα η μία και από την μητέρα ο άλλος, σε μικρή ηλικία, και αργότερα έδειξαν και τα δύο στους γονείς τους (διαφορετικές οικογένειες) πόσο πολύ τα είχε πληγώσει! Δεν θα ήθελα να μπω σε λεπτομέρειες, απλώς το λέγω γιατί νομίζω ότι αυτό ακριβώς με έκανε να μην μπορώ να σηκώσω χέρι στα παιδιά μου. Όμως, ναι έχω φτάσει σε σημείο "τρέλλας" και ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να νιώθεις όλα αυτά τα αντιφατικά συναισθήματα ως γονιός. Τι συμπέρασμα έχω βγάλει για το θέμα μετά από όλα αυτά τα χρόνια και τρία παιδιά; Ότι το σημαντικότερο πράγμα είναι να κάνουμε το παιδί να νιώθει πως θέλουμε να είμαστε μαζί του. Όσες φορές τα έκανα όλα στην άκρη για να δώσω απόλυτη προτεραιότητα στην απασχόληση που ήθελε το παιδί (όποιο παιδί κι αν ήταν από τα τρία μου), αποδείχθηκε ότι μέσα σε μισή ώρα το πολύ είχε ηρεμήσει, είχε φύγει όλη η ένταση και από κείνο και, κατ' επέκταση, από μένα. Από τότε που το συνειδητοποίησα αυτό η ζωή μου έχει γίνει πολύ πιο εύκολη. Δεν δίνω πια σημασία στα νερά που μπορεί να έχουν κάνει χάλια την τουαλέτα, στο άζαξ για τα τζάμια που κοντεύει να τελειώσει επειδή το καμάρι μου ήθελε να κάνουμε τις πόρτες του σπιτιού με άζαξ, στο τραπέζι της κουζίνας που ήταν γεμάτο αλάτια και ρίγανη από τις ... μαγειρικές του επινοήσεις!!!! ΌΤαν καταλαβαίνω ότι το θέλει πραγματικά, τον αφήνω να το κάνει (μιλάω τώρα για τον μικρό μου, γιατί πλέον μόνο εκείνος είναι ζούδι στην οικογένεια, τα άλλα δύο είναι στο γυμνάσιο). Βέβαια όχι χωρίς κανόνες. Πχ, ότι δεν πλένουμε το βράδυ, αλλά μόνο την ημέρα. Ότι δεν πηγαίνουμε τα νερά στα δωμάτια γιατί υπάρχουν καλώδια, μόνο στην τουαλέτα παίζουμε με τα νερά. ΌΤαν θέλει να μαγειρέψει, πηγαίνουμε την κουζινούλα στην τουαλέτα (είναι μεγάλη), οπότε εκεί και να ρίξει κάτω διάφορα υλικά, δεν πρόκειται να τον μαλώσω.

Γιατί σου τα λέω όλα αυτά; Γιατί από τότε που σταμάτησα να σκέφτομαι σαν μεγάλος και προσπάθησα, όσο γίνεται, να δω τα πράγματα από την σκοπιά των παιδιών, έχω δει μεγάλη διαφορά στη συμπεριφορά τους. Δεν ξέρω αν αυτό που λέω, σε βοηθάει καθόλου, αλλά αυτή είναι η δική μου εμπειρία. Και κάτι ακόμη. Θυμάμαι τα πρώτα μου χρόνια ως μαμά, δεν είχα συνειδητοποιήσει πως ΕΙΜΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ να κάνω όλα όσα κάνω. Δηλ. κάπου μέσα μου ένιωθα όταν έπαιζα μαζί τους ότι ... χάρη τους κάνω και πω πω τι φοβερή μαμά που είμαι που και δουλεύω και μαγειρεύω και κρατάω σπίτι και παίζω με τα παιδιά μου. Σιγά σιγά όμως κατάλαβα ότι το να παίζω μαζί τους και να κάνουμε πράγματα μαζί είναι υποχρέωσή μου όπως ακριβώς το να τους δίνω να φάνε!!!!!!! Αυτό με βοήθησε στο να ψάχνω συνέχεια τρόπους να είμαστε μαζί και να περνάμε καλά (κι ας πιάσει και λίγη σκόνη το σπίτι, δεν χάλασε ο κόσμος!)...

 

Συγνώμη για το μεγάλο ποστ, εύχομαι καλή δύναμη και σε σένα και σε όλες τις μανούλες που δίνουν κάθε μέρα όλο τους το "είναι" για να ανταπεξέλθουν στο τόσο δύσκολο έργο της μητρότητας...

με κάλυψες 100%!!!

[mama xrysa]

Pantana μου όλοι όσοι έχουν απαντήσει στο θέμα σου έχουν φτάσει κάποια στιγμή στα ορια τους.Κάποιοι αντέδρασαν με ψυχραιμία, κάποιοι άλλοι όχι....Εγώ δυστυχώς για την κόρη μου δεν είμαι και πολύ της υπομονής με αποτέλεσμα κάποιες φορές που φτάνω στα όρια μου να παλεύω με τον εαυτό μου για να μην ξεφύγω...Έχω φάει πολύ ξύλο στη ζωή μου και δεν θέλω με τίποτα να περάσει το παιδί μου τα ίδια ούτε στο ελάχιστο.Εχω σπάσει το κινητό μου και το ασύρματο τηλέφωνο τις δύο φορές που δεν την πάλεψα.Σάφως και δεν είναι λύση, αλλά το προτιμώ απο το να χτυπήσω το παιδί μου.Προσπάθησε να βρείς τρόπους να ηρεμείς και να ξεφεύγεις.Το παιδί σου θα σε σέβεται αν έχει μεγαλώσει χωρίς την απειλή του ξύλου, σε αντίθετη περίπτωση... δεν ξέρω...

[anemoni]

Το να ξαπλώσεις στο δωμάτιό της είναι μια πάρα πολύ καλή λύση. Το έχω κάνει κι εγώ πολλές φορές (εκεί λίγο πριν την ... απόλυτη κατάρρευση!!!). Επίσης κάτι που έχω κάνει και συνήθως πιάνει είναι να παίζουμε ξαπλωμένοι στο μεγάλο κρεβάτι. Λέω πχ ότι είμαστε στο πλοίο και τώρα ξαπλώνουμε στην κουκέτα μας. Και κουνιέται το πλοίο (τον παίρνω αγκαλιά και κουνιόμαστε μαζί ρυθμικά -αυτό τα χαλαρώνει κιόλας, είναι σαν νανούρισμα) και διάφορες τέτοιες παραλλαγές. Ό,τι άλλο σκεφτώ, θα στο γράψω!

[Lioula]

ΑΦΗΣΤΕ ΤΙΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΩΣΤΕ ΛΥΣΕΙΣ!

[maira95]

δηλαδη ενα γονιος που δεν εχει χτυπησει το παιδι του δεν ειναι προβληματικος?

δηλαδή κάτι που δεν είναι μαύρο, είναι ροζ???? δεν καταλαβαίνω τι εννοείς?? ότι εγώ που της είπα ότι είναι προβληματική συμπεριφορά, προφανώς έχω άλλες συμπεριφορές προβληματικές? (το εγω είναι υποκείμενο στο παρών, δεν θίγομαι προσωπικά)

 

το εξηγησα εδω http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=1508154&postcount=71

 

κι εδω http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=1508183&postcount=73

[MarcoPolo]

Mπορει να ακουστει χαζο αυτο που θα πω αλλα πραγματικα οταν τα παιζω απο το πηγαινελα του Μαριου γιατι ειναι ακουραστος και κινηται διαρκως χωρις σταματημο ολη την ημερα παροτι δεν εχει σταθεροποιηθει ακομη κανω το εξεις. Τον βαζω στο παρκο που δεν καθεται ποτε ουτε ενα δευτερολεπτο μεσα και μπαινω και εγω. Του κανω χαδακια αγκαλιτσες και παιγνιδια ξαπλωτη στο παρκο. Μονο ετσι σταματαει να κινηται και περνω και εγω καμια ανασα.

 

Στη δικη σου περιπτωση επειδη ειναι μεγαλυτερο το παιδι και δεν υφισταται παρκο, προσπαθησε να την απομονωνεις σε ενα μικρο χωρο που της αρεσει και δως της κινητρο να κατσει εκει μαζι σου. Με διαφορα παιγνιδια με αστεια με βιβλια με παραμυθακια η με ιστοριουλες που θα της λες.

Μπορει και να πιασει.

[soevan07]

δεν νομιζω κοριτσια οτι θα μπορεσω μετα απο τοση κουραση να πηγαινω παιδοτοπο ή σε επισκεψη.

 

 

Εαν έχεις κοντά στο σπίτι σου κάποιον παιδότοπο

πίστεψέ με ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΞΕΚΟΥΡΑΣΤΟ!!

Ειναι σαν να πηγαίνεις για καφέ!...

(απλά κράτα το αυτό στα υπόψη για κάποια μέρα που θα είσαι κάπως πιο ξεκούραστη)

 

Εαν όμως είσαι εντελώς κομμάτια

κάνε αυτό που κάνω κι εγώ μερικές φορές:

 

έχω βαλει μοκέτα σε όλο το δωμάτιό της με μαξιλάρια γύρω-γύρω

(το jumbo έχει πολύ ωραία σε καλές τιμές)

και κάθομαι-ξαπλώνω κάτω μαζί της.... ενώ εκείνη παίζει!

Ετσι με νιώθει οτι είμαι μαζί της ....

 

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟ ΕΠΙΑΣΕΣ:

ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ!

(και ας μην συμμετέχεις εσύ και 100% ....)

 

Πιστεύω οτι εαν τα απογεύματά σου τα χαρακτηρίσεις ως

"χαλάρωση δίπλα στην κόρη μου"

θα σου ακούγεται καλύτερο!

.....θα είναι η αποτοξίνωση απο τη δουλειά σου....

δεν θα κάνεις όμως τίποτα που να αφορά τη δουλειά σου

-αυτή θα ανήκει στις πρωινές ώρες!

[soevan07]

μου αρεσε η σκεψη να πηγαινω μια βολτα πρωτα και μετα να πηγαινω στο σπιτι. δεν το ειχα σκεφτει. απο το αγχος μου να τα προλαβω ολα πηγαινω σφαιρα σπιτι. τωρα που το σκεφτομαι θα μπορουσα να πηγαινω σουπερ πρωτα να ξεχνιεμαι και μετα να πηγαινω σπιτι.

 

 

Ηθελα να προσθέσω:

Θα σου πρότεινα να έπαιρνες στο σούπερ μάρκετ και την κόρη σου μαζι....

 

ξέρεις πόσο θα της άρεσε αυτή η βόλτα?

(και κυριως το οτι θα την κάνετε ΜΑΖΙ!!!!)

 

Καν΄την να νιώσει οτι η παρέα της

είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ για εσένα!!!!

 

Μην νομίζεις οτι η "ζωηράδα" της είναι τυχαία....

 

προσπαθεί να τραβήξει το ενδιαφέρον σου, έστω και εαν αυτό θα είναι αρνητικό!

Προτιμάει να την μαλώσεις παρά να σε βλέπει να αδιαφορείς....

 

Είμαι σίγουρη οτι θα διάβασες και τα άλλα τόπικ που σου παραθέσαμε

(που μιλάνε για τις άσχημες συνέπειες της βίας)

και είμαι σίγουρη οτι θα μετάνιωσες για το ξέσπασμά σου!

 

Κανείς δεν σου είπε οτι δεν αγαπάς το παιδί σου....

απλά μέχρι τώρα δεν είχες καταλάβει το τι πραγματικά ήθελε εκείνη απο εσένα!