ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

[gavrias]

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ gavrias....

 

 

που να μην έιχα δίπλα και φωτό

[Sam]

Αφού την φωτο την έχεις για παραπλάνηση το έχουμε μάθει πια

[saxpa]

sorry βρε gavroula μουυυ...με συνεπήρε η ιστορία...

[gavrias]

Αφού την φωτο την έχεις για παραπλάνηση το έχουμε μάθει πια

 

Δε θα σε πετύχω εσένα???? Θα δείς εσύ...

[gavrias]

sorry βρε gavroula μουυυ...με συνεπήρε η ιστορία...

saxpa πετυχημένο ήτανε

[saxpa]

ΟΧΙ ...γυναικα , μαμά , κορίτσι , κοπέλα gavria .....δεν φταίει H sam...έκανα το τεστ στραβισμού και βγήκα πρώτη και με διαφορά....

 

 

H SAM ..O SAM?????.....ΒΡΕ ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΤΑΕΙ Ο ΣΤΡΑΒΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΦΤΑΙΝΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ....?? αλλά νομίζω πως τα πήγαινα καλά τότε στο σχολείο....

[gavrias]

Κανένας στραβισμός δε φταίει..ΣΑΜ..για πές..που κοροιδέυεις κιόλας

[saxpa]

χα κρύφτηκε...που με έκανε να ντρέπομαι κοτζάμ καινούργιο μέλος αντι να με σεβαστεί κατευθείαν εκεί να μου την πεί...για να το δείς και εσύ και να με δείχνουν όλοι με το χέρι...

[Sam]

¨Ηρθα saxpa δεν την είπα σε εσένα αλλά στην κυρία που νομίζει

ότι βάζοντας μία φωτο θα πειστούμε ότι είναι γυναίκα

όσο για το Sam θα το αφήσω ασχολίαστο

[gavrias]

¨Ηρθα saxpa δεν την είπα σε εσένα αλλά στην κυρία που νομίζει

ότι βάζοντας μία φωτο θα πειστούμε ότι είναι γυναίκα

όσο για το Sam θα το αφήσω ασχολίαστο

 

TO SAM μίλησε!!!! ¨Αρπα την

[Panoz]

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ gavrias....

 

 

που να μην έιχα δίπλα και φωτό

 

Που να μην είχες και αρσενικό nickname

[saxpa]

Αμ δεν φταίει κανείς εγώ φταίω που σας το κανα και μετάφραση....

 

τι να κάνω σας είπα με συνεπήρε το story....

 

θα την πάρω πίσωωωωωωωωωω

 

 

admin πάρτην πίσω την μετάφραση....

 

αρε του gavria...!!!!!!

[kiknaki]

Κι όμως στην Έλλάδα του 2008 και ενώ έχουν βγει νόμοι και "φωνάζουν" όχι στη σωματική τιμωρία των παιδιών η δασκάλα του ανήψιου μου αρνείται να ζήσει τη συγκεκριμένη εποχή και προτιμά να ζει στην εποχή που οι δάσκαλοι συμμόρφωναν τους μαθητές με τον χάρακα!!!

Η όλη ιστορία έχη ως εξής:

Ο ανηψιός μου πηγαίνει στη Γ' Δημοτικού. Η δασκάλα του ζήτησε να έρθει στον πίνακα να λύσει μία άσκηση στα μαθηματικά αλλά ο μικρός δεν την κατάλαβε.Η δασκάλα θύμωσε και εξευτέλισε(λεκτικά) το παιδί μπροστά σε όλα τα παιδιά του τράβηξε τα μαλλιά με το ένα της χέρι και με το άλλο του τσιμπούσε το μάγουλο του.Τα παιδιά γελούσαν μαζί του αφού το δικαίωμα το έδωσε η ίδια η δασκάλα γιατί πριν την σωματική τιμωρία που του επέβαλλε υπήρξε η λεκτική κακοποίηση και ο υποβιβασμός της προσωπικότητας του παιδιού.Το παιδί γύρισε σπίτι με κλάμματα και αρνείται να πάει στο σχολείο γιατί θα τον κοροιδεύουν οι συμμαθήτες του και φοβάται μήπως η δασκάλα πάλι τον αρπάξει από το μαλλί.

Δεν ξέρω αλλά όταν το έμαθα νευρίασα τόσο πολύ που είπα της μαμάς του να πάει να πιάσει τη δασκάλα από το μαλλί(υποδειγματικά) και να της πει "εσένα σου αρέσει κάτι τέτοιο γιατί του παιδιού μου δεν του άρεσε καθόλου" Δεν ξέρω ίσως είναι και ακραίο αλλά ναι με έχω ικανή να φτάσω εκεί αν κάποιος ακουμπήσει το παιδί μου.

Τελικά μάθαμε οτι η δασκάλα το έχει σύστημα το τσίμπημα του μάγουλου και το τράβηγμα μαλλιού ως τρόπο συμμόρφωσης των μαθητών της.

Αύριο θα πάει η μαμά του παιδιού να μιλήσει με τη δασκάλα παρουσία του διευθυντή αφού ενημερώθηκε ο ίδιος και θέλει να παραβρίσκεται στη συζήτηση.

Τι να πω...είμαι ακόμη πολλή νευριασμένη και σκέφτομαι πολύ τον ανηψιό μου και το φόβο και εξευτελισμό που ένιωσε και φουντώνω ακόμη περισσότερο.

[saxpa]

ΕΊΝΑΙ δυνατόν σε αυτά τα χρόνια ρε κορίτσια να γίνονται τέτοια πράγματα...???και το ερώτημα πάει πολύ μακρία...πως διορίστικε αυτή???με τι κριτήριο επιλέγουν τα άτομα??το τέστ ΥΠΟΜΟΝΗ και συγράτησης ΝΕΥΡΩΝ με τι το πέρασε????αλλά θα μου πείς ποιά κριτήρια και ποιά τεστ.....και μετά λένε ΔΗΜΟΣΙΟ ...γι αυτό βγαίνει αχρηστίλα..συγνώμη αν προσβάλω τους υπαλλήλους που δουλέυουν στο ΔΗΜΌΣΙΟ αλλά εδώ δεν πρόκειτο για θίξιμο ....εδώ πρόκειται για κάποιες πράξεις μπροστά στα μάτια των παιδιών μας που μπορεί να τον μειώσει για όλη του την υπόλοιπη ζωή....

 

Εύχομαι kiknaki να βγάλετε άκρη...με την ΚΥΡΙΑ θεός να την πεί....

 

ΑΙΣΧΟΣ

[gavrias]

Ας της αναφέρει η μαμά ότι διέπραξε εκτός των άλλων ποινικό αδίκημα( [Ν. 3500/06) /u]και ενημέρωσέ την κιόλας ότι είναι.

Απο πέρυσι εν τω μεταξύ έχει σταλθεί εγκύκλιος απο το υπουργείο παιδείας σε όλα τα σχολεία , για εκστρατεία κατά της σωματικής τιμωρίας.

 

ΚΑΘΑΡΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΑΡΜΟ

By JORDAN RIAK

Σήμερα, στην επιστημονική βιβλιογραφία δεν υποστηρίζεται πουθενά ο δαρμός. Αυτή είναι η κοινή θέση των ειδικών στην ψυχική υγεία, στην παιδική ανάπτυξη και επαγγελματιών άλλων σχετικών χώρων, εξελίσσεται εδώ και δεκαετίες και οι αρχές της μπορούν να εντοπιστούν αιώνες πριν.

Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν υποστηρικτές της σωματικής τιμωρίας παιδιών, όπως θα ήταν και λανθασμένος ο ισχυρισμός πως δεν υπάρχουν υποστηρικτές της σωματικής τιμωρίας των συζύγων. Και οι δύο περιπτώσεις είναι ευρέως διαδεδομένες και οι άνθρωποι οι οποίοι χτυπούν άλλους συνήθως πιστεύουν ότι οι αιτίες είναι βάσιμες.

Η Μόνιμη Επίδραση στα Παιδιά

Κάποιοι ερευνητές ισχυρίζονται ότι κάθε βίαιη πράξη από έναν ενήλικο σε ένα παιδί αφήνει ένα συναισθηματικό σημάδι για όλη του τη ζωή, άσχετα από το πόσο σύντομη ή ελαφριά είναι αυτή η πράξη. Αυτό μπορούμε να το αποδείξουμε σε κάποιο βαθμό από την προσωπική εμπειρία. Οι περισσότεροι από εμάς παραδεχόμαστε ότι οι πιο ζωηρές και δυσάρεστες παιδικές αναμνήσεις είναι εκείνες οι οποίες αναφέρονται σε στιγμές που πληγωθήκαμε από τους γονείς μας. Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν τόσο δυσάρεστη τη μνήμη τέτοιων γεγονότων που προσποιούνται ότι ήταν ασήμαντα, ή και αστεία. Θα διαπιστώσετε ότι χαμογελάνε όταν περιγράφουν τι τους είχε συμβεί. Η ντροπή και όχι η ευχαρίστηση τους κάνει να χαμογελάνε. Για την προστασία τους από τον τωρινό πόνο μεταμφιέζουν τη μνήμη συναισθημάτων του παρελθόντος.

Σε μία απόπειρα να αρνηθούν ή να μειώσουν τους κινδύνους του δαρμού, πολλοί από αυτούς που τον εξασκούν διαφωνούν λέγοντας «Ο ξυλοδαρμός διαφέρει πολύ από την παιδική κακοποίηση»,ή «Ένα μικρό χτύπημα στον πισινό δεν έβλαψε ποτέ κανέναν».Αλλά έχουν λάθος.

Μία καλή σύγκριση με το δαρμό είναι οι χημικές ενώσεις που περιέχουν μόλυβδο.

Οι περισσότεροι άνθρωποι παλαιότερων γενεών, ζούσαν σε σπίτια βαμμένα με μπογιά η οποία είχε ως βάση το μόλυβδο, και οι περισσότεροι επιβίωσαν χωρίς τα σχετικά συμπτώματα ασθένειας. Ήταν έξυπνοι, ή απλά τυχεροί; Σήμερα, δεν χρησιμοποιούμε πλέον αυτή τη μπογιά. Γνωρίζουμε. Παρόμοια, οι ενημερωμένοι γονείς αναγνωρίζουν ότι το να δέρνουν τα παιδιά είναι σα να τα εκθέτουν σε μία επικίνδυνη τοξική ουσία. Δεν ωφελεί σε τίποτα και το ρίσκο είναι μεγάλο. Αλλά κάποιοι γονείς θα ρωτήσουν, «πως μπορείς να ισχυριστείς ότι είσαι καλός γονέας αν δεν αρπάξεις το παιδί που πρόκειται να τρέξει έξω σʼένα δρόμο με κυκλοφορία και δεν του δώσεις ένα καλό χέρι ξύλο, ώστε οι προειδοποιήσεις σου για τον κίνδυνο να μη ξεχαστούν;»

Στην πραγματικότητα, το ʽξύλοʼ θέτει τα παιδιά σε μία κατάσταση ισχυρού συναισθηματικού μπλοκαρίσματος κάνοντας δύσκολο να πάρουν τα μαθήματα που, όπως υποστηρίζουν οι ενήλικες, προσπαθούν να διδάξουν. Δίνοντας ʽένα καλό χέρι ξύλοʼ δεν μειώνεται το άγχος του ενηλίκου ούτε βελτιώνεται η συμπεριφορά του παιδιού. Οι ενήλικοι που δέρνουν, τείνουν να θυμώνουν περισσότερο

 

 

 

http://hamomilaki.pblogs.gr/tags/somatiki-timoria-gr.html

[antigoni84]

Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απο το να χτυπάς και να βρίζεις ένα παιδί.Εχω φάει πολύ ξύλο καιτι για το οποίο η μητέρα μου "καμάρωνε".Σίγουρα στα παιδιά μου δεν θα απλώσω το χέρι μου ούτε γι αστείο.Το παιδί πρεπει να το βλέπουμε σαν αυτόνομη προσωπικότητα που έχει επιλογές οχι σαν κτήμα μας που μπορουμε ανα πάσα ώρα και στιγμή να του τσαλαπατάμε τη προσωπικότητα.

[kiknaki]

'Εχω ενημερώσει τη μαμά του οτι η δασκάλα διέπραξε ποινικό αδίκημα, αν και δεν χρειαζόταν διότι το γνώριζε η ίδια πριν.Σκέφτεται πολύ σοβαρά να υποβάλλει μήνυση αλλά έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από δικαστικές διαμάχες και δεν ξέρει αν θα βρει τη δύναμη να ξαναρχίσει δικαστήρια κ.α.Σήμερα θα μιλήσουνε και αν δεν βρεθεί άκρη ή στη χειρότερη ισχυριστεί οτι το παιδί ψεύδεται θα της υποβάλλει μήνυση.

[sofia_nefeli]

Πριν καμποσο καιρο απαντησα στο θεμα αυτο και ειχα εκφρασει οτι πιστευω οτι μια στο πωπο δε κανει κακο.

οφειλω πιστευω να πω οτι πλεον εχω αλλαξει αποψεις επι του θεματος.

ισως επειδη εχω μεγαλωσει με ξυλο κ μου φαινοταν οκ η μια στο πωπο, ισως παλι επειδη το εβλεπα σα κατι μακρινο κ το εβλεπα ετσι.

τωρα που η μικρη μου εχει μεγαλωσει δε τολμω να της το κανω κ θεωρω οτι ειναι λαθος. αν με ρωτησετε ωστοσο για αργοτερα δε ξερω...ισως μετα απο μερικα χρονια ξαναμπω να απαντησω!

απο την αλλη ο αντρας μου της χτυπαει μαλακα τα χερακια κ εξοργιζομαι. δε ξερω πως να τον κανω να σταματησει...το κακο ειναι οτι η μικρη εχει μαθει να ανταποκρινεται στο μπαμπα που ειναι πιο σκληρος και το δικο μου μπλα μπλα το προσπερναει γελωντας..

[gavrias]

Προϋποθέσεις για ομαλή ψυχοκοινωνική ανάπτυξη του παιδιού.

 

Είναι γνωστό ότι η κακοποίηση συμβαίνει περισσότερο στη βρεφονηπιακή ηλικία, επομένως είναι σημαντικό να αναφέρω κάποια ερευνητικά δεδομένα για τη σημασία που έχουν οι πρώιμες εμπειρίες στην ανάπτυξη του παιδιού. Ουσιαστικό, λοιπόν, για την ψυχική υγεία είναι να έχει το βρέφος και το νήπιο την εμπειρία μιας ζεστής, στενής και συνεχούς σχέσης με τη μητέρα του (ή το μόνιμο μητρικό υποκατάστατο). Η έλλειψη αυτής της σχέσης δημιουργεί μητρική αποστέρηση. Έτσι, βρέφη και νήπια των οποίων οι μητέρες δεν είναι ευαίσθητες στις ανάγκες τους, διαφέρουν στη συμπεριφορά τους από παιδιά της ίδιας ηλικίας. Τα παιδιά αυτά είναι αμφιθυμικά στη σχέση με τη μητέρα τους, μερικά από αυτά δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη μητέρα τους σαν ασφαλή βάση για να εξερευνήσουν το περιβάλλον τους και άλλα ασχολούνται με δραστηριότητες μόνα τους, χωρίς να επιζητούν τη συναλλαγή με τη μητέρα.

Οι παράγοντες που μπορεί να επηρεάσουν τη σχέση μητέρας-βρέφους είναι : α). Φροντίδα μητέρας με τη μητέρα της

β). Γενετική προδιάθεση της μητέρας

γ). Πολιτισμικοί παράγοντες

δ). Σχέσεις με οικογένεια και σύζυγο

ε). Εμπειρίες από προηγούμενες εγκυμοσύνες

στ). Προγραμματισμός και εμπειρίες εγκυμοσύνης.

 

Αναλόγως, λοιπόν, των παραπάνω παραγόντων, υπάρχουν δύο βασικές κατηγορίες για την ποιότητα της σχέσης που θα αναπτύξουν :

 

i)Αποτελεσματική σχέση και φροντίδα του παιδιού, δημιουργία δεσμού. (Bonding)

 

ii)Σοβαρή διαταραχή α)Διαταραχή στην ανάπτυξη (Failure to thrive)

β)Σύνδρομο κακοποιημένου παιδιού.

 

3. Ψυχοδυναμική- Ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά.

 

Τα ψυχιατρικά και ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά των γονέων που κακοποιούν τα παιδιά τους έχουν εκτενώς μελετηθεί. Οι περισσότεροι έχουν ένα ευρύ φάσμα ψυχοπαθολογίας, με συνηθέστερη κλινική εικόνα τη διαταραχή της προσωπικότητας. Μερικοί από τους γονείς έχουν χαμηλή νοημοσύνη και προέρχονται από τις χαμηλότερες κοινωνικο-οικονομικές τάξεις. Σ' αυτά τα ευρήματα πρέπει να προστεθούν ανωριμότητα, παρορμητικότητα, μεγάλη ανάγκη για εξάρτηση και έντονα διαταραγμένες διαπροσωπικές σχέσεις. Παρακάτω, θα αναφερθώ στην τυπολογία αυτών των γονέων μαζί με τα μοντέλα συμπεριφοράς τους , όπως έχει διαπιστωθεί από εκτεταμένες έρευνες :

 

Α] Έχει βρεθεί ότι οι ίδιοι οι γονείς είχαν κακοποιηθεί από τους δικούς τους γονείς, πράγμα που επαναλαμβάνουν στη σχέση με τα παιδιά τους, μέσα από τους μηχανισμούς της ταύτισης με τον επιτιθέμενο.

 

Β] Έχει σημειωθεί μια ανεπάρκεια στο γονεϊκό ρόλο, όταν οι γονείς δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι τα παιδιά τους είναι εξαιτίας ίσως της ηλικίας τους ανώριμα.

Συχνά σχόλια που ακούμε από αυτούς τους γονείς είναι ότι «τα παιδιά πρέπει να σέβονται τους γονείς τους» και ότι «δεν πρέπει να υποχωρούμε στις απαιτήσεις των παιδιών, γιατί τα κακομαθαίνουμε». Η αναφορά, βέβαια, μπορεί να έχει γίνει για ένα βρέφος 3 μηνών.

 

Γ] Σε μερικές περιπτώσεις παρατηρείται αντιστροφή του ρόλου γονέων-παιδιών. Δηλαδή, οι γονείς αυτοί περιμένουν απ' τα παιδιά τους να τους δείξουν αγάπη και κατανόηση, και στην ουσία υπάρχουν για να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες. Είναι συνήθως γονείς με έντονες ναρκισσιστικές ανάγκες και μεγάλη ανωριμότητα. Ένα χαρακτηριστικό αυτών των γονέων είναι η παθολογική λειτουργία του υπερεγώ τους : αν και επιφανειακά μπορεί να φαίνονται αδιάφοροι, έχουν έντονα ασυνείδητα αισθήματα ενοχής. Αυτό είναι σημαντικό να το γνωρίζουμε, γιατί αν με τη στάση μας τους κάνουμε να αισθανθούν και συνειδητά ένοχοι, τότε η κατάθλιψή τους γίνεται έντονη και η διαταραχή του υπερεγώ τους μπορεί να εκδηλωθεί και με διαφορετικό τρόπο : αποδίδονται στο παιδί τα διωκτικά και σαδιστικά χαρακτηριστικά του υπερεγώ του. Έτσι, το παιδί αποκτά για το γονέα του την ιδιότητα του διώκτη και του ανεπιθύμητου, με αποτέλεσμα ο γονέας να κατακλύζεται, να υπερτερούν τα επιθετικά συναισθήματα σε σχέση με τα συναισθήματα αγάπης και τελικά να επιτίθεται στο παιδί.

 

Δ] Ένα άλλο χαρακτηριστικό των γονέων που κακοποιούν τα παιδιά τους είναι η χαμηλή τους αυτοεκτίμηση, που σχετίζεται με την ανεπάρκεια που αισθάνονται στην εκτέλεση του μητρικού και πατρικού τους ρόλου. Οπωσδήποτε, κάτι άλλο που συμβαίνει σ' αυτές τις οικογένειες, ιδίως στις περιόδους κακοποίησης, είναι μία κρίση στην οικογένεια, ή και κρίση στη σχέση γονέα - παιδιού.

 

Ε] Ένα άλλο χαρακτηριστικό είναι ότι οι γονείς απαντούν στις προσβολές ή επιθέσεις ενάντια στον εαυτό τους, για τον οποίο τρέφουν χαμηλή εκτίμηση, μ' έναν αντισταθμιστικό τρόπο. Ως αποτέλεσμα, προσπαθούν απελπισμένα να κρατήσουν μια θετική εικόνα του εαυτού τους, έστω και επιφανειακά, απέναντι στα βαθύτερα αισθήματα ανεπάρκειας. Αυτό το πραγματοποιούν με τη χρήση των αμυντικών μηχανισμών της προβολής και της εξωτερίκευσης. Η προβολή των αρνητικών γονεϊκών χαρακτηριστικών γίνεται προς το παιδί και έτσι μετατρέπεται σε «αποδιοπομπαίο τράγο», προς τον οποίο στρέφεται η επιθετικότητα των γονέων. Η μητέρα, δηλαδή, παθητικά αναβιώνει με το κακοποιημένο παιδί την απόρριψη και την ταπείνωση που η ίδια βίωσε με την μητέρα της.

 

Ελληνικά ερευνητικά δεδομένα αναφέρονται σε μερικά από τα χαρακτηριστικά των γονέων και των οικογενειών τους, όπως το ότι οι οικογένειες ήταν πολύ προβληματικές, με πολλά ψυχοκοινωνικά προβλήματα, οι γονείς ήταν νεαρής ηλικίας και δεν είχαν σταθερή εργασία, ενώ είχαν κακές σχέσεις με τις δικές τους οικογένειες.

Αναφέρθηκε, ακόμη, ότι στις οικογένειες αυτές συνυπάρχουν κοινωνικο-οικονομικά προβλήματα, ενώ ένα χαρακτηριστικό αυτών των οικογενειών είναι η κοινωνική απομόνωση. Έτσι, η νεαρή καταθλιπτική μητέρα που είναι κοινωνικά απομονωμένη, χωρίς κανένα υποστηρικτικό σύστημα, είναι εύκολο να στρέψει την επιθετικότητά της προς το παιδί της.

Η στάση των γονέων και της κοινωνίας γενικότερα στο θέμα της σωματικής τιμωρίας των παιδιών μπορεί να ενθαρρύνει την άσκηση σοβαρής σωματικής βίας σ' ένα παιδί, αν και τα στοιχεία που υπάρχουν δεν αποδεικνύουν επακριβώς την παραπάνω θέση. Αντίθετα, αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά συμπεριφέρονται καλύτερα στο σχολείο όταν δε χρησιμοποιείται σωματική τιμωρία. Όμως, ένα γενικό κλίμα το οποίο ευνοεί τη σωματική τιμωρία των παιδιών είναι πολύ πιθανό να μειώσει το όριο πάνω από το οποίο οι γονείς τείνουν να χρησιμοποιήσουν φυσική βία, ακόμα και εναντίον πολύ μικρών βρεφών.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι είναι απαραίτητο να θεωρήσουμε ότι έχει φτάσει η στιγμή να απέχουμε από κάθε μορφή σωματικής βίας όχι μόνο στα σχολεία, αλλά και από τους γονείς μέσα στην οικογένεια.

 

Η ίδια θετική στάση ως προς τη χρησιμοποίηση της βίας υπάρχει ακόμη και από μερικούς ενήλικες που εργάζονται σε ιδρύματα ή υπηρεσίες παιδικής προστασίας. Μερικοί απ' αυτούς τους ενήλικες, για λόγους δικής τους ψυχοπαθολογίας και επωφελούμενοι από τη γενικότερη θετική στάση του κόσμου απέναντι στη σωματική τιμωρία, φέρονται επιθετικά στα παιδιά. Στην Ελλάδα υπάρχει μια προκαταρτική μελέτη που δείχνει μερικές πλευρές του προβλήματος της βίας που παρατηρείται στα ιδρύματα για παιδιά. Το τελευταίο αυτό θέμα είναι τεράστιο και φυσικά δε γίνεται καμία προσπάθεια να μειωθούν ή να θιγούν όσοι εργάζονται στα ιδρύματα που φροντίζουν παιδιά. Απλώς επισημαίνεται ένα μείζον πρόβλημα, το οποίο χρειάζεται να αξιολογηθεί και να εκτιμηθεί από τους αρμόδιους φορείς, ώστε να διερευνηθούν οι συνθήκες και οι καταστάσεις που μπορεί να το προκαλούν ή να το συντηρούν (πχ.λιγοστό προσωπικό σε σχέση με τον αριθμό των παιδιών κλπ.), με στόχο τη μείωση ή και την εξάλειψή του.

 

 

 

http://hamomilaki.pblogs.gr/tags/paidiki-kakopoiisi-gr.html

[gavrias]

απο την αλλη ο αντρας μου της χτυπαει μαλακα τα χερακια κ εξοργιζομαι. δε ξερω πως να τον κανω να σταματησει...το κακο ειναι οτι η μικρη εχει μαθει να ανταποκρινεται στο μπαμπα που ειναι πιο σκληρος και το δικο μου μπλα μπλα το προσπερναει γελωντας..

 

sofia_nefeli,Μια λύση έιναι να του δώσεις να διαβάσει άρθρα τα οποία θεωρείς σημαντικά σχετικά μ'αυτό και να τα συζητήσετε.

Επίσης πιστέυω ότι, θα βοηθούσε να σκεφτείς τι ήτανε αυτό που έκανε εσένα να αλλάξεις γνώμη για να μπορέσεις να το εξηγήσεις και στο μπαμπά.

Όσο για το κομμάτι που λές ότι, ανταποκρίνεται στην τακτική του μπαμπά,ίσως να φαίνεται ότι υπακούει αλλά όσο περνάει ο καιρός θα δείς στην πράξη ότι ανταποκρίνεται περισσότερο και αποτελισματικά στην τακτική που δεν έχει φόβο και γελάει

[sofia_nefeli]

gavrias δεν αλλαξα γνωμη γιατι διαβασα κατι...ουτε γιατι καποιος με επεισε. μπορω να πω οτι αρθρα οπως το παραπανω που παρεθεσες εχουν αρνητικο αντικτυπο. τι θελω να πω, καποιος που θα χτυπησει το παιδι του στα χερακια καταρχην θεωρει οτι δε του κανει κακο. (οπως θεωρουσα κ εγω). δεν υπαρχει περιπτωση προσωπικα να θεωρησω οτι ανηκω σε καποια απο τις κατηγοριες που αναφερονται στο παραπανω αρθρο. οχι δεν ειναι οτι εχω μεγαλη ιδεα για τον εαυτο μου. απλα εχει περασει στο υποσυνειδητο κ λειτουργουμε ετσι. βαζω κ τον εαυτο μου μεσα γιατι κ εγω πρεσβευα αυτες τις αποψεις. απλα τωρα εχω απεναντι μου ενα ανθρωπακι κ δε πιστευω οτι του αξιζει ξυλο...ειναι το παιδι μου...ειναι συναισθηματικοι κυριως οι λογοι που δε θα μπορουσα να του κανω ντα ντα. επισης η μικρη εχει ξεκινησει το ντα ντα μονο ομως σε μενα. βλεπω δηλ οτι εχει μαθει τη κινηση του ξυλου κ το κανει εκει που πιστευει οτι την παιρνει.

το κακο οπως ειπα κ παραπανω ειναι οτι ο μπαμπας μας ο οποιος κατα τ΄αλλα (για να μη τον αποπαρετε το λεω!) ειναι πολυ καλος πιστευει οτι το ντα ντα φερνει αποτελεσματα. κ οντως φερνει...απλα εγω πιστευω οτι αν ακολουθησουμε το μπλα μπλα τα αποτελεσματα μπορει να αργησουν θα εχουν ομως δυνατοτερες βασεις...

δε ξερω αν καταλαβαινετε τι λεω...

βασικα δεν το εγραψα αυτο για να σας ρωτησω τι να κανω απλα επειδη αλλαξα αποψη πιστευω οτι οπως πριν υπερασπιζομουν τη θεση μου ετσι και τωρα οφειλω να πω οτι εκανα λαθος

[gavrias]

gavrias δεν αλλαξα γνωμη γιατι διαβασα κατι...ουτε γιατι καποιος με επεισε. μπορω να πω οτι αρθρα οπως το παραπανω που παρεθεσες εχουν αρνητικο αντικτυπο.

Γι'αυτό ακριβώς είπα ότι εσύ θα ξέρεις τον τρόπο.Δε θέλησα να σου υποδείξω τι να κάνεις. Το παραπάνω άρθρο δεν είναι απάντηση σε σένα!!!! Μετά είδα αυτό που έγραψες.

[nancy14]

Σε αυτό που λέει η sofia_nefeli να συμπληρώσω ότι οι περισσότεροι γονείς δεν θεωρούν το ντα ντά στο χέρι κάτι κάκο. Από την πρόσφατη ιστορία μας με την νταντά (που την διώξαμε γιατί έκανε ντα ντά ), σε συζητήσεις με όλους σχεδόν τους φίλους μας με παιδιά διαπίστωσα αυτό ακριβώς που λέει η sofia_nefeli για το σύζυγο της. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι αυτοί οι γονείς αγαπάνε και ενδιαφέρονται για τα παιδιά τους. Υπάρχει πάντα και η εύκολη δικαιολογία, της γενιάς μου τουλάχιστον, ότι και εμείς έτσι μεγαλώσαμε...Για μένα το σηματικότερο που δείχνει αυτή η μέθοδος είναι η έλλειψη σεβασμού απέναντι στο παιδί μου. Αυτόματα μειώνω το παιδί μου θεωρώντας το ανίκανο να διδαχθεί κάτι μέσα από συζήτηση και ικανό μόνο να μάθει μέσα από τον φόβο και την τρομοκρατία...Αν συμπεριφέρομαι έτσι στο παιδί μου τότε γιατί δεν επιτρέπω να μου κάνει και εμένα το ίδιο ο σύζυγος (γιατί πχ ξέχασα να σιδερώσω τα πουκάμισα), η μαμά μου, ο γείτονας κτλ;;;

Θλίβομαι που το λέω πάντως ειλικρινά πιστεύω ότι η ελληνική πραγματικότητα είναι αυτή που περιγράφει η sofia_nefeli

[sofia_nefeli]

gavrias δεν αλλαξα γνωμη γιατι διαβασα κατι...ουτε γιατι καποιος με επεισε. μπορω να πω οτι αρθρα οπως το παραπανω που παρεθεσες εχουν αρνητικο αντικτυπο.

Γι'αυτό ακριβώς είπα ότι εσύ θα ξέρεις τον τρόπο.Δε θέλησα να σου υποδείξω τι να κάνεις. Το παραπάνω άρθρο δεν είναι απάντηση σε σένα!!!! Μετά είδα αυτό που έγραψες.

οχι παιδι μου!!!!! με παρεξηγησες!!! να μου υποδειξεις!! γιατι να μη μου υποδειξεις? απλα τα λογια σου θα πεσουν στο....κενο! θα του τα πω κ αυτος τα δικα του!αφου κ στη παιδιατρο παραδεχτηκε οτι ειναι λαθος αλλα το κανει...

για το αρθρο σου το ειπα γιατι δεν υπαρχει περιπτωση καποιος να το παραδεχτει αυτο! θελω να πω οτι ειναι καπως επιθετικα αυτα τα αρθρα κ ο γονιος που αγαπαει το παιδι του -παρολα αυτα εχει λανθασμενη αντιμετωπιση- απλα θα πει οτι ειναι υπερβολες κ οτι αυτος δεν ανηκει σε καποια κατηγορια απο αυτες...θελει νομιζω πιο συναισθηματικη προσεγγιση.

[sofia_nefeli]

νανσυ μου αν γυρισεις πισω μερικες σελιδες θα δεις οτι κ εγω τα ιδια πιστευα. οντως ειναι η ελληνικη πραγματικοτητα. αφου ακομα λεω αν δω καμια κακομαθημενη κοπελια αυτη δε πρεπει να φαγε καμια σφαλιαρα απο τους γονεις της....

καλα το ξερω θα με περασετε για τρελλη! ομως εχει περασει μεσα μου. δε το λεω για να δικαιολογηθω! απλα ετσι ειναι. απλα οταν αφορα το δικο σου παιδι τα βλεπεις αλλιως. κ το δικο μου παιδι δε θελω να του κανει καποιος ντα ντα....(και το κανει ο αντρας μου )

τι να πω δε ξερω..