Όταν οι φίλοι δεν είναι εκεί...

[christy28]

Έχω αρχίσει να πιστέυω ότι δεν λυπούνται απλά χαίρονται! Βρήκαν ευκαιρία να υπερτερήσουν σε κάτι και βρήκαν αυτό! Δεν θα το επικαλούνται για πολύ όμως, δεν θα τους κάνω τη χάρη. Και είμαι περίεργη μετά να δω τι θα λένε. Χαιρόντουσαν τόσο πολύ όταν δεν ήμουν καλά που όταν συνήλθα μου το θυμίζαν επιτούτου. "Να πας ταξίδι γιατί το χρειάζεσαι, πρέπει να ξεχάσεις κτλ".

΄Ισως και φταίω κι εγώ που δεν τις κατάλαβα τόσο καιρό. Έβλεπα ανταγωνιστική διάθεση αλλά δεν το περίμενα ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο.

Καλά έκανες και άλλαξες. Κάποτε γίνεται το μπαμ και στους πιο υπομονετικούς ανθρώπους! Είμαι σίγουρη ότι θα αισθάνεσαι πολύ καλύτερα όταν εκφράζεις τα συναισθήματα που μέχρι τώρα κράταγες για σένα.

Εγώ πλέον είμαι πολύ ειλικρινής και τα βγάζω από μέσα μου. Όχι αμέσως άλλα όταν βρω την κατάλληλη ευκαιρία(για να είμαι και πιο ήρεμη). Στις περισσότερες από αυτές έχω πει με ήρεμο και διπλωματικό τρόπο (και μπροστά στους άντρες μας) ότι έχουν πει και με έχει ενοχλήσει και στο τέλος μου ζητούν συγνώμη. Τι να την κάνω? Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να ακούσουν οι άντρες μας και την δική μου εκδοχή γιατί αυτές σίγουρα τα λένε όπως θέλουν. Και πάντα μετά από ένα καλό ξε@#($ιμο αρχίζουν τα τηλέφωνα, το ενδιαφέρον, οι γλύκες και τα ξεράσματα!

[ANABELA]

ναι χαιρονται οσο κι απιστευτο αν ειναι!

την μερα του γαμου μου απο αυτους που περιμενα να χαρουνε καθοντουσαν σε μια γωνια κ με κοιταζαν με μισο ματι!δεν το πιστευα.οταν εμεινα εγκυος το ιδιο.οταν γεννησα δεν ηρθε κανεις να με δει εκτος απο τις παιδικες μου φιλες οι οποιες ειναι κ οι αληθινες τελικα μετα απο τοσα χρονια κι ας ειμαστε χιλιομετρα μακρυα.

 

λοιπον κριστυ.οχι δεν τα εχω βγαλει ακομα αυτα που θελω να πω!ο λογος?η αποσταση!δεν μπορω απο το τηλ.

αλλα σιγουρα θα με δουνε αλλαγμενη.να σαι καλα κι ας τους να κουρευονται.

[XΡΙΣΤΙΝΑ]

μα... νταλικα!!!!!

 

Νταλίκα όχι....

Φορτηγό (πλατφόρμα για την ακρίβεια... που μετέφερε μια μπουλντόζα της οποίας εξείχε λίγο το μπροστινό της τμήμα... και το έφαγα "καρπαζιά" άκουσα και το ντονκ!)

Μη σου πω τι έγινε στο χειρουργίο μέχρι να καταφέρω να εξηγήσω στο γιατρό πώς χτύπησα... ακόμα το θυμάται ο άνθρωπος!! :lol:

 

Εκείνη τη χρονιά ήταν του γκαντεμόσαυρου....

3 μήνες μετά τη μπουλντόζα, "τράκαρα" με πλοίο (έσκισα το πόδι μέχρι το κόκκαλο... ναι ναι το είδα και το χρωματάκι του )... και 6 μήνες μετά το πλοίο είχα τροχαίο [μηχανάκι - αυτοκίνητο] (εκεί ήταν και πιο σοβαρό, ένα σπασμένο σαγόνι και ένας σπασμένος αστράγαλος). Μετά αφού έγινα καλά (πήρε κάποιους μήνες) έφυγα από τον τόπο εκείνο.... Σταμάτησε και η γκαντεμιά... πω πω πω τη χρονιά κι εκείνη...!!!

 

και να μην ξαναπατησεις στον τοπο εκεινο!!εχω μεινει αφωνη !πειτε μου τωρα ηταν συμπτωσεις αυτες?κοριτσακι μου να σαι γερη!!σορυ για την παρεμβαση

[livinath]

livinath η περίπτωση σου είναι μοναδική στο φόρουμ και σπανιότατη! τις κοτσάνες αντί να τις πετάει η πεθερά τις πετάει ο πεθερός Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!

 

Η περίπτωση μου είναι μοναδική γιατί έχω και τον μοναδικό κ@ρ@γκίοζη πεθερό....!!! Έχει πάντως τον τρόπο του να σε κάνει να νιώθεις ξεχωριστή βρε παιδάκι μου, δεν μπορεί να πεις......!!

[vouraikos]

Εχω πολλα να γρααψω, αλλα θα προσπαθησω να ειμαι οσο πιο συντομη.

Οταν τα εφτιαξα με τον αντρα μου (που τοτε ηταν εκτος αθηνας) και τα σκ εφευγα, οι κολλητες μου κανανε σαν μωρα που τους πηραν τον παιχνιδι. Ζηλια και παραπονα! πρεπει να σημειωσω οτιη μια απο αυτες ειχε ηδη διαπιστωμενα ψυχολογικα προβληματα. Να μην τα πολυλογω....μετα απο ενα διαφορα σκηνικα και αφου εμεινα και εγκυος , καταλαβα οτι δεν εχω τιποτα να περιμενω. Το καλο ειναι οτι ημουν τυχερη και ηταν διπλα μου , οπως και σε πολλα αλλα στην ζωη μου , οι δυο φιλες μου και νονες του γιου μου, με τις οποιες ειμαστε φιλες απο την πρωτη δημοτικου. Οταν γεννησα την κορη μου και ηρθαν να με δουνε αυτες εκλεγαν απο την συγκινηση. ΕΙναι αληθεια πως εχω φιλες και νιωθω τυχερη πολυ γιαυτο.

Ομως αν σκεφτεις με σε ποσους ανθρωπους , "εχω δωσει" και ποσους εχω διπλα μου, ειναι πολυ λιγοι , οσο εγωιστικο και αν ακουγεται αυτο.

Απο το να με ριχνει ομως ολο αυτο και να αναρωτιεμαι γιατι , το πηρα αλλιως.

Ειπα οτι ειναι πολυ ομορφα να συμβαινουν αυτα, για να ξεσκαρταρουμε τους ανθρωπους διπλα μας.

Και δεν με στεναχωρει καθολου. Αντιθετα! εχουν φυγει απο την ζωη μου, ανθρωποι κομπλεξικοι, γεματοι φθονο.

Μετα απο διαφορες καταστασεις λοιπον, ειμαι βεβαιη γιαυτους τους φιλους που εχω διπλα μου. Τους εχω σαν δευτερη οικογενεια. Και ξερω τις προτεραιοτητες μου.

 

Μην τρελαινεσαι. Η ζωη σου εχει αλλαξει σελιδα και οσοι δεν μπορουν να "συνεχισουν το διαβασμα και του επομενου κεφαλαιου" καλο ειναι να βγαινουν απο την ταξη!!(καταλαβαινεις τι εννοω0

 

Μην μπεις στην διαδικασια ποιος εχει δικιο και ποιος αδικο. Κανεις και ολοι! ειναι η απαντηση.

 

σημασια εχει οτι δεν επικοινωνεις. Αποστασιωποιησου λιγο , μπες σε σειρα στην νεα σου ζωη και μετα τα αλλα θα ερθουν μονα τους.

 

Και επειδη οπως παντα , πολυλογω........κλεινω εδω!! κουραγιο λοιπον και αισιοδοξια!

και οπως εχει πει ο αντρακος μου....που δεν ξερω αν σας το εχω πει αλλα ειναι σοφος (χαχαχα)

 

"ο καθενας , θα παρει αυτο που του αξιζει!!"

 

ελπιζω να εγινα κατανοητει γιατι οταν εχω πολλα να πω.....μπερδευομαι!

[ANABELA]

Και δεν με στεναχωρει καθολου. Αντιθετα! εχουν φυγει απο την ζωη μου, ανθρωποι κομπλεξικοι, γεματοι φθονο.

 

 

συμφωνω με αυτα που λες αλλα οταν αυτοι οι ανθρωποι ειναι του οικογενειακου περιβαλλοντος τι γινεται?

[alcyon]

και να μην ξαναπατησεις στον τοπο εκεινο!!εχω μεινει αφωνη !πειτε μου τωρα ηταν συμπτωσεις αυτες?κοριτσακι μου να σαι γερη!!σορυ για την παρεμβαση

 

 

Ο τότε σύντροφός μου θα έλεγε πως ζηλέψαν την αγάπη μας και μας έχουν κάνει μάγια.. Αλλά δεν τα πιστεύω κι έτσι... μάλλον είναι συγκυρία.

 

Πάντως αν είχα παντρευτεί εκείνον τον τύπο, από σύζυγο θα είχα πιάσει πάτο.. αλλά από πεθερικά λαχείο!!! Ήταν φοβεροί άνθρωποι. Ότι έλεγα με κοίταζαν στα μάτια και το έκαναν αμέσως. Για ότι κάνανε ζητούσαν πραγματικά τη γνώμη μου. Με είχαν στα "όπα - όπα". Δυστυχώς όμως η μητέρα του (παρ' ολίγον πεθερά μου) πέθανε εκείνη τη χρονιά (1 μήνα πριν τη... μπουλντόζα). [Τι καταπληκτική γυναίκα! Σε κοίταγε ίσια στα μάτια και ήξερες πως είναι αληθινή!]

Χώρησα με τον τότε σύντροφο μετά από το ...πλοίο. (Αφού σιγουρεύτηκα ότι άρχισε να συνέρχεται από το πένθος της μητέρας του -μην πάθαινε και τίποτα και το είχα τύψεις).

Ακόμα θυμάμαι τον πατέρα του (αχ τι καλός ανθρωπος...) που με πήρε τηλ. μετά το χωρισμό μας, και με ρώτησε κλαίγοντας ... "πές μου τι σου έκανε ο γιός μας και έφυγες;! Εμείς σε θέλουμε, σε αγαπάμε." Ήταν σίγουρος πως έφταιγε ο γιος του!!! Ακόμα είναι αγκάθι στην καρδιά αυτό το κλάμα εκείνου του ανθρώπου. Τον τότε σύντροφό μου, ούτε να τον φτύσω δε θέλω... αλλά το γεροντάκι παιδιά.... πολύ μου στοίχισε!

 

Το ξέρω ότι είναι άσχετα όλα ετούτα με το θέμα μας, αλλά ... τα θυμήθηκα και τα είπα. Τελικά στη ζωή ή σύζυγο καλό θα είχα ή πεθερικά.... Προτιμώ τον σύζυγο!

[NTINAT]

Και δεν με στεναχωρει καθολου. Αντιθετα! εχουν φυγει απο την ζωη μου, ανθρωποι κομπλεξικοι, γεματοι φθονο.

 

 

συμφωνω με αυτα που λες αλλα οταν αυτοι οι ανθρωποι ειναι του οικογενειακου περιβαλλοντος τι γινεται?

 

 

Θα συμφωνησω με την vouraikos....

 

xristina1 οι συγγενεις ειναι χειροτεροι...

τους φιλους τους διαλεγεις τους συγγενεις ομως....

δυστυχως τους εχεις θες δεν θες....

[mor@ki_K]

alcyon μου πόσο σε καταλαβαίνω..

 

Εγώ έχω ακόμα επαφές με τους γονείς και τις αδερφές του μ@***α του πρώην μου και ειδικά την μάνα του την έχω σαν μάνα!!!

 

Εννοείται πως δεν ξέρει ο άλλος πότε μιλάμε και τι λέμε και η μάνα του σέβεται το σπίτι μου, τον άνδρα μου και την οικογένειά μου και ποτέ δεν μου αναφέρει γι'αυτόν..

Όταν τα έφτιαξα με τον άνδρα μου, γύρω στους 6 μήνες, την συναντήσαμε μαζί σε 1 μαγαζί, (το ήξερε η κυρία αυτή πως έκανα άλλη σχέση και πως πάω σοβαρά) και του λέει του άνδρα μου χαμογελώντας:Αχ πως μας έφυγε αυτό το κορίτσι από τα χέρια μας!να την προσέχεις, είναι πολύ καλό παιδί

 

Την αγαπάω πάρα πολύ...

 

Όσο για την "κολλητή" μου, 20 χρόνια παρακαλώ, την έσωσα από σίγουρο θάνατο!

Θα πνιγόταν με αναρρόφηση στον ύπνο της και ευτυχώς είμουν εκεί να την γύρω και να την σημαζέψω από τα χάλια της...

 

Και το ευχαριστώ πιο ήταν?

 

Τέσπα...

[ANABELA]

και να μην ξαναπατησεις στον τοπο εκεινο!!εχω μεινει αφωνη !πειτε μου τωρα ηταν συμπτωσεις αυτες?κοριτσακι μου να σαι γερη!!σορυ για την παρεμβαση

 

ρε συ αλκυον ποιο μερος ειναι αυτο το γκαντεμικο?γιατι εγω γνωριζω ενα το οποιο ειναι πραγματικα γκαντεμικο κ οσους ξερω κατι εχουν παθει.ακομα κ για μαγια μιλανε!!!μηπως ειναι νησι?

[fasolaki]

οχουυυυ...ακου τωρα να δεις..

ειπα να ακολουθησω αυτο που λετε..πως μηπως φταιω κι εγω που χαθηκαμε με τις φιλες μου..ειπα λοιπον να παρω μια απο αυτες τηλ..

"ελα βρε κουκλα μου τι κανεις" μου λεει.."χαθηκαμε μωρε...τρεχω τρεχω..καθε μερα εξω...δεν μου φτανουν οι ωρες να τους δω ολους..

δε σε ξεχναω" μου λεει.."σε εχω στο μυαλο μου, αλλα δεν προλαβαινω..να σημερα ειμαι απο τ μεσημερι στο mall εχω πιει καφε τωρα πινω ποτακι...ναι βρε θα σε παρω θα σε παρω..το μωρο καλα..αχ μωρε κι εσυ..κλειστηκες μεσα..."

 

και μολις συνηδητοποιησα πως απο τοτε που γεννησα...βγαινω για να παω μονο στη μαμα μου και την πεθερα μου..αντε και στο σουπερ μαρκετ..

 

υπεροχη η μητροτητα..αλλα μοναχικη...

[maryp]

"σε εχω στο μυαλο μου, αλλα δεν προλαβαινω..να σημερα ειμαι απο τ μεσημερι στο mall εχω πιει καφε τωρα πινω ποτακι.....".

 

πού να προλάβει???? ελα βρε φασολι! μη γίνεσαι άδικη! (αλήθεια... δεν σε έχω για να ξημεροβραδιάζεσαι στο mall... νομίζω ότι ειδικά στο δικό σου επίπεδο και στον τρόπο που σκέφτεσαι δεν ταιριάζει... αν πέφτω έξω... πάσο!)

[pasxalitsa v]

γιατι εγω γνωριζω ενα το οποιο ειναι πραγματικα γκαντεμικο κ οσους ξερω κατι εχουν παθει.ακομα κ για μαγια μιλανε!!!μηπως ειναι νησι?

 

νησι??? μπορεις να μας πεις ποιο ειναι ? (δεν ειμαι απο νησι...)

[alcyon]

Είπαμε κορίτσια... αλλάξαμε κεφάλαιο στη ζωή μας. Άλλο το τρέξιμο το δικό μας... άλλο το δικό τους.

 

Όσο για το γκαντεμο-μέρος... ναι.. νησί είναι Εσύ ποιο έχεις στο μυαλό;

[pasxalitsa v]

δεν εχω ακουσει ποτε τιποτα,απλα μου εκανε εντυπωση κ θελω να δω αν ειναι καποιο που εχω παει ή μ αρεσει πολυ...

αν δεν θες να το γραψεις δημοσια στειλε pm ή mail

αλλιως οκ... (απλη περιεργεια εχω..) (ειναι κι αυτο συμπτωμα της εγκυμοσυνης???? )

[fasolaki]

"σε εχω στο μυαλο μου, αλλα δεν προλαβαινω..να σημερα ειμαι απο τ μεσημερι στο mall εχω πιει καφε τωρα πινω ποτακι.....".

 

πού να προλάβει???? ελα βρε φασολι! μη γίνεσαι άδικη! (αλήθεια... δεν σε έχω για να ξημεροβραδιάζεσαι στο mall... νομίζω ότι ειδικά στο δικό σου επίπεδο και στον τρόπο που σκέφτεσαι δεν ταιριάζει... αν πέφτω έξω... πάσο!)

 

δεν εχω παει ποτε στο mall...δεν ειναι αυτο το προβλημα μου

φανταζεσαι?

γμτ...δεν μπορεσα να παω στο mall..τι γκαντεμια ειναι αυτη..

[evangelia]

Α,ωραίο θέμα αυτό!!!

τώρα το είδα!!

κορίτσι μου μη σκας..σε καταλαβαίνω απόλυτα,και για μένα κάποτε οι φίλοι και γενικά οι παρέες ήταν κάτι πολύ συμαντικό αλλά με τα γεγονότα της ζωής και την πάροδο του χρόνου οι καταστάσεις αλλάζουν και δυστυχώς ή ευτυχώς και οι άνθρωποι

εγώ αυτό που έχω καταλάβει,και πραγματικά με ενοχλεί,είναι ότι ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του και κανείς δεν "ξαβολεύεται" να βοηθήσει,στα δύσκολα.δεν θα ξεχάσω ποτέ φέτος το καλοκαίρι,την ημέρα των γενεθλίων μου,ήταν κυριακή και εγώ τάβλα στο κρεββάτι,στην 31η εβδομάδα να προσπαθώ να κρατήσω την μπέμπα στην κοιλιά μου κυριολεκτικά με το ζόρι φυσικά και είχαν εξαφανιστεί όλοι,με θυμήθηκαν κανα 2,ούτε που θυμάμαι να σας πω την αλήθεια.μέχρι και ο πατέρας μου με είχε ξεχάσει..έφυγε και ο άντρας μου,πήγε στον κολλητό του.λοιπόν,το βράδυ κατά τις 10 σηκώνομαι να κάνω μπάνιο-ήμουν ήδη 10 μέρες στο κρεββάτι- και ξεκινάνε συσπάσεις και μετά κάτι πόνοι..αυτό είναι είπα,ήρθε το τέλος.έκλαιγα στην μπανιέρα και παρακαλούσα το κοριτσάκι μου και τον Θεούλη να μείνει μέχρι την 33η..ξάπλωσα αμέσως,μούσκεμα,πήρα 2 πρεπάρ,προσπαθούσα να ηρεμήσω και περίμενα..εκείνες τις στιγμές κάτι μου έκανε κλικ..και άλλαξα!!σαν να τα άφησα όλα πίσω..μια ηρεμία,μια γαλήνη..αισθάνθηκα ευτυχισμένη και ότι περνούσ ατα καλύτερα μου γενέθλια γιατί ότι ζητούσα το είχα στην κοιλίτσα μου(όχι,όχι τα πρεπάρ δεν ήταν ληγμένα ).

τελικά έκλεισα και την 40,δόξα τω Θεούλη..

τώρα τί και αν με ξέχασαν,τί και αν με πήραν να μου ευχηθούν ή αν ήρθαν στο μαιευτήριο ή στο σπίτι,λίγο με απασχολεί

νομίζω πως εγώ έχω χαθεί και όχι οι υπόλοιποι αλλά όποιος θέλει με βρίσκει..πάντως όταν βγαίνω με τις φίλες μου,χαίρονται πολύ και κάνω φιλότιμες προσπάθειες και δεν μιλάω για γάμους-μωρά και λοιπά.;αλλά όπως και να το κάνουμε,τα πράγματα άλλαξαν..και χαίρομαι πολύ,πολύ που ο θυσαυρός μου αυτή τη στιγμή κοιμάται στην κούνια και εγώ χαζογελάω από πάνω του από το να τρέχω σε κλαμπάκια και μπουζούκια,να ακούω ιστορίες για ανεγκέφαλους γκόμενους και να δίνω χαρτομάντηλα απαπαπαπα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[DaF]

"σε εχω στο μυαλο μου, αλλα δεν προλαβαινω..να σημερα ειμαι απο τ μεσημερι στο mall εχω πιει καφε τωρα πινω ποτακι.....".

 

πού να προλάβει???? ελα βρε φασολι! μη γίνεσαι άδικη! (αλήθεια... δεν σε έχω για να ξημεροβραδιάζεσαι στο mall... νομίζω ότι ειδικά στο δικό σου επίπεδο και στον τρόπο που σκέφτεσαι δεν ταιριάζει... αν πέφτω έξω... πάσο!)

 

δεν εχω παει ποτε στο mall...δεν ειναι αυτο το προβλημα μου

φανταζεσαι?

γμτ...δεν μπορεσα να παω στο mall..τι γκαντεμια ειναι αυτη..

 

 

λοιπόν....λέω να μαζευτούμε όλες οι ..'μοναχικές ψυχές', μανούλες και μέλλουσες μανούλες και ...ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ MALL!!!!!!!!

(ούτε εγώ έχω πάει ποτέ!!)

[alcyon]

Εγώ πήγα μια φορά.... και βγήκα με την όπισθεν!!! Συγνώμη αλλά πολύ ακριβά πράγματα για τα γούστα μου.... Δεν ξαναπήγα.

Δεν είχα βέβαια το χρόνο να ψάξω και πολλά πράγματα, (είχα και τα τρία παιδιά μαζί, κι αυτό πέρσυ).

[fistikaki]

μα... νταλικα??

[alcyon]

μα... νταλικα??

 

Ξεκόλλα!! Μπουλντόζα ήταν λέμεεεεε

 

Λες να μου έμεινε από τότε;;;

[DaF]

Α,ωραίο θέμα αυτό!!!

τώρα το είδα!!

κορίτσι μου μη σκας..σε καταλαβαίνω απόλυτα,και για μένα κάποτε οι φίλοι και γενικά οι παρέες ήταν κάτι πολύ συμαντικό αλλά με τα γεγονότα της ζωής και την πάροδο του χρόνου οι καταστάσεις αλλάζουν και δυστυχώς ή ευτυχώς και οι άνθρωποι

εγώ αυτό που έχω καταλάβει,και πραγματικά με ενοχλεί,είναι ότι ο καθένας κοιτάει τον εαυτό του και κανείς δεν "ξαβολεύεται" να βοηθήσει,στα δύσκολα.δεν θα ξεχάσω ποτέ φέτος το καλοκαίρι,την ημέρα των γενεθλίων μου,ήταν κυριακή και εγώ τάβλα στο κρεββάτι,στην 31η εβδομάδα να προσπαθώ να κρατήσω την μπέμπα στην κοιλιά μου κυριολεκτικά με το ζόρι φυσικά και είχαν εξαφανιστεί όλοι,με θυμήθηκαν κανα 2,ούτε που θυμάμαι να σας πω την αλήθεια.μέχρι και ο πατέρας μου με είχε ξεχάσει..έφυγε και ο άντρας μου,πήγε στον κολλητό του.λοιπόν,το βράδυ κατά τις 10 σηκώνομαι να κάνω μπάνιο-ήμουν ήδη 10 μέρες στο κρεββάτι- και ξεκινάνε συσπάσεις και μετά κάτι πόνοι..αυτό είναι είπα,ήρθε το τέλος.έκλαιγα στην μπανιέρα και παρακαλούσα το κοριτσάκι μου και τον Θεούλη να μείνει μέχρι την 33η..ξάπλωσα αμέσως,μούσκεμα,πήρα 2 πρεπάρ,προσπαθούσα να ηρεμήσω και περίμενα..εκείνες τις στιγμές κάτι μου έκανε κλικ..και άλλαξα!!σαν να τα άφησα όλα πίσω..μια ηρεμία,μια γαλήνη..αισθάνθηκα ευτυχισμένη και ότι περνούσ ατα καλύτερα μου γενέθλια γιατί ότι ζητούσα το είχα στην κοιλίτσα μου(όχι,όχι τα πρεπάρ δεν ήταν ληγμένα ).

τελικά έκλεισα και την 40,δόξα τω Θεούλη..

τώρα τί και αν με ξέχασαν,τί και αν με πήραν να μου ευχηθούν ή αν ήρθαν στο μαιευτήριο ή στο σπίτι,λίγο με απασχολεί

νομίζω πως εγώ έχω χαθεί και όχι οι υπόλοιποι αλλά όποιος θέλει με βρίσκει..πάντως όταν βγαίνω με τις φίλες μου,χαίρονται πολύ και κάνω φιλότιμες προσπάθειες και δεν μιλάω για γάμους-μωρά και λοιπά.;αλλά όπως και να το κάνουμε,τα πράγματα άλλαξαν..και χαίρομαι πολύ,πολύ που ο θυσαυρός μου αυτή τη στιγμή κοιμάται στην κούνια και εγώ χαζογελάω από πάνω του από το να τρέχω σε κλαμπάκια και μπουζούκια,να ακούω ιστορίες για ανεγκέφαλους γκόμενους και να δίνω χαρτομάντηλα απαπαπαπα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

πολύ γλυκιά ιστορία παρ'όλες τις δυσκολίες της...με συγκίνησες!!

[fistikaki]

λοιπον, εγω παντα βασιζομουνα στις φιλες μου... τις θεωρουσα οικογενεια... τωρα πια.... καλως η κακως... ειμαι κολλημενη με τη μικρη...ειναι η παρεα μου, η κολλητη μου, τα παντα μου... και δω τελειωνουν ολα...

καλως η κακως

[fasolaki]

ειμαι κολλημενη με τη μικρη...ειναι η παρεα μου, η κολλητη μου, τα παντα μου... και δω τελειωνουν ολα...

καλως η κακως

 

ποσο δικιο εχεις..

μετα αφου τα εγραψα αυτα, ηρθε η ωρα να την ταισω..

και λεω μα με τι καθομαι και στενοχωριεμαι..κοιτα το θησαυρο εχω αγκαλια..

 

αρε φιστικι..ωρες ωρες εισαι μεσα στο μυαλο μου

[fistikaki]