Όταν οι φίλοι δεν είναι εκεί...

[DaF]

Αποφάσισα να ανοίξω αυτό το θέμα μιας και βλέπω ότι δεν θίγεται και πολύ, αλλά για μένα είναι ιδιαιτέρως σοβαρό όλη την περίοδο της εγκυμοσύνης...εννοείται ότι αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, ευχαριστώ τον Συντονιστή για τη μεταφορά του...

 

λέμε συχνά "οι φίλοι στα δύσκολα φαίνονται", το πρόβλημα είναι ότι έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν έχω φίλους..και πιο συγκεκριμένα, φίλες..

 

στην αρχή της εγκυμοσύνης έπρεπε να μείνω στο κρεβάτι για 2 εβδομάδες περίπου και γενικά να προσέχω τις κινήσεις μου..όταν συνήλθα από αυτό ξεκίνησαν οι ναυτίες και οι εμετοί, όλα μου μύριζαν απάισια και με ανακάτευαν όλη μέρα..αρχές 5ου περίπου σταμάτησα τη δουλειά γιατί άρχισαν και οι συσπάσεις και όλο αυτό με έριχνε όλο και περισσότερο ψυχολογικά...

 

Ποτέ δε σκέφτηκα ότι η εγκυμοσύνη μπορεί να είναι δύσκολη περίοδος και οι διάφορες απαγορεύσεις παράλληλα με τα δικά μου προβλήματα είχαν αρχίσει να με απογοητεύουν...έκλαιγα σχεδόν καθημερινά, είχα τρομερό στρες και φόβο για το μωρό μου..ένας φάυλος κύκλος δηλαδή. Παράλληλα το μεταπτυχιακό μου πήγαινε όλο και πιο πίσω και έβλεπα να μην καταφέρνω να το τελειώνω ούτε και φέτος..

Με το διαβήτη κύησης έδεσε και το γλυκό..!

 

Σε όλα αυτά, που μπορεί να είναι τα πλέον συνηθισμένα για τις εγκύους, εμένα όμως μου φαίνονταν βουνό (γιατί είχα μάθει να βρίσκομαι όλη μέρα έξω), δεν βρήκα την παραμικρή συμπαράσταση από ανθρώπους που υποτίθεται ότι είναι ΕΚΕΙ για τα δύσκολα..οι φίλες μου (άραγε με εισαγωγικά; ) άρχισαν να κλείνουν ραντεβού μαζί μου μόνο όταν τις βόλευε, και, δεν ήταν η ιδέα μου, άρχισαν να με αποφεύγουν...δεν προσπάθησαν καν να προσαρμόσουν τον 'καφέ' τους σε μέρη χωρίς καπνό πχ, ή να περάσουν από το σπίτι να με βοηθήσουν σε κάτι, να φέρουν κάτι για φαγητό έστω!

 

Αποτέλεσμα; Να μένω σπίτι όλο και περισσότερο,

να νιώθω όλο και μεγαλύτερη μοναξιά, να μην έχω καμία συμπαράσταση από τη γυναικεία 'πλευρά'..όπως και να το κάνουμε, συνήθως η εγκυμοσύνη για τους άντρες έχει το ίδιο ενδιαφέρον με τις συζητήσεις περί στρατού για τις γυναίκες...

 

Νιώθω σαν να βρίσκομαι σε καραντίνα..σαν η μητρότητα να αποτελεί κατι το αποκρουστικό, μία ιδιαίτερη κατάσταση 'απαγορεύσεων' που ένας τύπος μποέμ ανθρώπων δεν θα μπορούσε ποτέ να αποδεχτεί...

 

προσπάθησα να μιλήσω για τη στενοχώρια μου και τον αποκλεισμό μου, αλλά και πάλι ακυρωμένα ραντεβού και "ΘΑ τα πούμε" , "ΘΑ βρεθούμε"..

 

νιώθω ότι δεν τις ενδιαφέρει ό,τι περνάω, ότι προέχουν οι δουλειές, οι 'γκόμενοι' και η καριέρα τους...

 

Ανησυχώ πολύ για την περίοδο της λοχείας, όπου δεν θα έχω ενθουσιασμένες φίλες γύρω μου με τον ερχομό της μπέμπας μου, αλλά πλήρη αδιαφορία..

 

Δεν ξέρω αν με καταλαβαίνετε...αν κάποια πέρασε παρόμοια κατάσταση..να μου πει τι έκανε..να δω κι εγώ, πού είμαι λάθος, τι καλύτερο μπορώ να κάνω..

 

ευχαριστώ που με 'ακούσατε!'

[Jean]

Εγω περασα ακριβως τα ιδια με τις γυναικες φιλες μου. (δεν ισχυσε το ιδιο με τους αντρες φιλους μου που ηταν κατι παραπανω απο υποστηρικτικοι). Οταν καταλαβα οτι αραιωσαν τις επισκεψεις τους επειδη λογω της εγκυμοσυνης μου δεν μπορουσαν να καπνιζουν μεσα στο σπιτι μου εγινα εξαλλη. Ετσι κολλησα κι εγω με τα φορουμ. Μονο εκει εβρισκα κατανοηση και συμπλευση αποψεων. Τωρα πια οταν μου λενε: "Ξεκολλα πια μ' αυτα τα φορουμ" Τους απαντω:Λιγα τα λογια σας για το φορουμ (που ησασταν εσεις κυριες μου οταν ειχα αναγκη να μιλησω;; )

[mor@ki_K]

DaF μου δεν είσαι η μόνη πίστεψε με...

 

Έχω σκοπό να σου γράψω πως και εμένα μου έχει τύχει 1 παρόμοια κατάσταση αλλά πρέπει να γράφω 1 ώρα για να σου στείλω απάντηση.

 

Η παρέα μας σου κάνει αν ενδιαφέρεσε?

 

Το ξέρεις πως κάποιες υποτειθέμενες "φίλες" μας ζηλεύουν με την ευτυχία μας?

Εγώ έμαθα απ'τους δεδομένους "φίλους" μας να μην περιμένω και πολλά..

Να έχεις πίστη στον εαυτό σου και να τα έχεις καλά με τον άνδρα σου, αυτό έχει σημασία.

Και όταν με το καλό έρθει το παιδάκι σου, θα έχεις παρέα αυτό...

Βέβαια δεν μπορείς να έχεις δίπλα σου μόνο τον άνδρα σου και το παιδί σου..

Αλλά όταν έχεις τέτοιους φίλους, τι θα τους κάνεις τους εχθρούς?

[mor@ki_K]

Μπράβο Jean μου που μας υποστηρίζεις!

 

Και γω όταν είμουν φοιτήτρια σε άλλη πόλη όλες οι φίλες μου με καλούσαν και γω πήγαινα οποιαδήποτε ώρα, τις υποστήριζα στις δύσκολες στιγμές τους, έκανα ΤΑ ΠΑΝΤΑ γι'αυτές και το ευχαριστώ πιο ήταν?

Ούτε 1 φορά δεν πήραν τηλ να ρωτήσουν για την μικρή..

Άσε τώρα, αν περιμένεις από "κολλητούς" και από "σόι",

σώθηκες..

[christiana08]

Daf,καλησπερα,Δεν περασα τα ιδια με σενα,οσον αφορα τη περιοδο της ζωης μου,που χρειαστηκα τις φιλες μου και δεν ηταν εκει...Το αισθανθηκα πολυ πριν παντρευτω,μεινω εγκυος,κλπ.Τοτε ομωε,ηταν σημαντικο για μενα...Δεν εχω καποια συμβουλη να σου δωσω,αλλα η γνωμη μου τωρα πια,μετα απο χρονια προσπαθειων να βρω μια φιλη να μου φερεται οπως εγω (και ναι,,οσον αφορα τις πρωτες μου φιλες,ριχνω το φταιξιμο μονο σε αυτες,για τις μετεπειτα,εχω μεριδιο ευθυνης,η καχυποψια μου συνεβαλε στο να μην "δεσει" η φιλια μας),η αποψη μου ειναι οτι τελικα σε αυτο τον τομεα υπηρξα ατυχη....Εχω περασει τις μεγαλυτερες χαρες και τις μεγαλυτερες πικρες της ζωης μου,χωρις καποια φιλη να τις μοιραστω....Μα τωρα εχω συνηθισει....Και τα εχω βγαλει περα....

Ευχομαι ολοψυχα,να κανεις λαθος,να σε εχουν αποτρελανει οι ορμονες σου και ολες σου οι φιλες να σου σταθουν και να χαρουν με την μεγαλυτερη χαρα της ζωης σου...την γεννηση του παιδιου σου.....

 

Οσο για το αν η μητροτητα αποτελει για τις φιλες σου κατι αποκρουστικο...θα ερθει η ωρα που και εκεινες θα παρουν την δικη σου απαντηση...οταν θελησουν και εκεινες να γινουν μανες...

 

Μην στενοχωριεσαι...Τον μεγαλυτερο ερωτα την ζωη σου δεν τον γνωρισες ακομα...ερχεται...Με το καλο,γλυκεια μου....

[Jean]

Εγω παντως για τις φιλες μου εχω σκιστει. Εχω παρατησει τον αντρα μου (τοτε γκομενο) για να τους συμπαρασταθω, να τις τρεξω στα νοσοκομεια, να τις μαζεψω απ' τα πατωματα καθε φορα που χωριζαν, να τις ακουω ωρες ατελειωτες να να να ...

Περασα 4 μηνες στο κρεβατι με τις αιμορραγιες, συγγενεις κοντα μου δεν εχω (υπηρξαν μερες που δεν μπορουσα να σηκωθω να μαγειρεψω γιατι φοβομουν και ψωμολυσσαγα στην κυριολεξια εγκυος γυναικα) περασα 1 μηνα στο νοσοκομειο και οι επισκεψεις τους ηταν μετρημενες στα δαχτυλα του ενος χεριου...

Καλο ειναι ομως να συμβαινουν αυτα για να ξεσκαρταρουμε τους φιλους απο τους...γνωστους.

[ssttaa]

Eμένα η κολλητή μου έχει 20 χρόνια παντρεμένη και για αδιευκρίνιστους λόγους δεν έχει παιδί! Αρχικά μου πέταξε την ατάκα "δεν θα ήθελες το παιδί να είναι απο έναν μεγάλο έρωτα"? ακριβώς την εβδομάδα που χώρισα, μετά μου έλεγε "καλά κάνεις και το κρατάς" αλλά μου υπέσκαπτε με κάθε τρόπο την αυτοπεποίθηση! Τέλος κάλεσε στη γιορτή της όλους τους κοινούς γνωστούς μας για τραπέζι εκτός απο εμένα και είχε το θράσσος να μου το πεί "άσε κουράααστηκα..." και όταν είδε κάποια ψύχρα απο την μεριά μου το έσωσε με φτηνές δικαιολογίες. Εγώ να σου πώ εκτιμησα την προσπάθεια της να το σώσει, είναι μία προσπάθεια κι αυτή! Η αδερφή μου πάλι, με την οποία είμαστε συνομήλικες (18 μήνες μικρότερη), όοολους αυτούς τους μήνες, μου ανακοινώνει τις εξόδους που θα κάνει και ποτέ δεν της περνάει απο το μυαλό να με πάρει μαζί! Ένα θέατρο που πήγαμε ήταν γιατί το είπε μπροστά στη θεία μου και η θεία ρώτησε "γιατί δεν πας κι εσύ?" Στην αδερφούλα μου δεν κρατάω καθόλου κακία (σίγουρα με αγαπάει). Εκτός απο ζήλεια είναι και ο φόβος του αγνώστου! Πιστεύει ότι κάτι θα πάθω αν βγω? Μήπως απο το πουθενά εκτοξεύσω κανένα βρέφος κατά πάνω της? Anyway! Έχω μάθει να μην στεναχωριέμαι! Η εγκυμοσύνη μου, δόξα τω Θεώ ήταν όλη πολύ καλή! Αρχισα να βγαίνω με όποιον ήταν διαθέσιμος και να μην δίνω σημασία...Διακοπές για να καταλάβετε πήγα με τους γονείς μου. Του χρόνου θα πάω με το γιό μου

[christiana08]

Εγω αυτες τις "φιλες",Jean μου,δεν θα τις τοποθετουσα ουτε στις γνωστες....Εισαι ανωτερος ανθρωπος.γλυκεια μου....Εγω θεωρω οτι με αρκετα πραγματα θα χρειαστει να συμβιβαστω στην ζωη μου...Οι φιλιες μου,δεν ειναι μεσα σε αυτα....

[sabrina]

εγω κοριτσια παιδι ακόμα δεν εχω........

άλλα κ γω απο τότε που παντρεύτηκα αραιωσαν αρκετοι μπορω να πω

 

του στυλ...."να μωρε δεν σε παίρνω να μην ενοχλω"

 

κοινως τι δουλεια εχω με σενα την παντρεμενη

 

κοριτσια γίνονταν, γίνονται κ θα γίνονται,

κ γω θέλω να εχω κάπιον να λέω μια κουβεντα.....

αλλά με το ζόρι δεν ...........

εγω τα περίμενα αυτά κ γιαυτο στρέφομαι κυρίως προς το οικογενειακο περιβάλλον......

 

Daf μην σε παίρνει καθόλου απο κάτω

θα δεις σε λίγο καιρό με το καλό θα έχεις ΠΟΛΥ καλυτερα πράγματα να ανυσυχεις.....

όποιος θέλει ας ειναι κοντά σου!!!!

όποιος δεν θέλει...........θα έρθεί κ σε αυτές η ωρα τους κ θα καταλάβουν

[ssttaa]

Tώρα μου θύμισε η Sabrina ότι και όταν έκανα σοβαρή σχέση έχασα κάποιες φίλες! Αυτό το είχα ξεχάσει! Το θετικό με εμένα είναι ότι ξεχνάω εύκολα. Καμιά φορά διαγράφω κιόλας εύκολα! Πάντως όταν το αναλύσαμε αυτό με μία φίλη μου μου είπε την εξής ατάκα, που τη βρήκα σοφή : " Ο φίλος δεν φαίνεται μόνο στην ανάγκη σου, αλλά κυρίως φαίνεται φίλος όταν μπορεί να συμμετέχει στη χαρά σου".

[mor@ki_K]

" Ο φίλος δεν φαίνεται μόνο στην ανάγκη σου, αλλά κυρίως φαίνεται φίλος όταν μπορεί να συμμετέχει στη χαρά σου".

 

ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ, ΜΑ ΑΠΟΛΥΤΑ!

 

Κούκλα μου μ'αυτό τα λες όλα.

[christiana08]

Ssttaa,παλι καλα που βρεθηκε και αυτη η φιλη σου να σου πει αυτην την οντως σοφη ατακα,γιατι,εγω προσωπικα,αν περιμενα να βρω φιλη να μου πει κατι τετοιο,μμμμμμμμμμμμμ,τα'πιασα τα λεφτα μου.....

[DaF]

Πώπω...με κάνατε και βούρκωσα..(ναι, πάντως, δεν θέλω και πολύ!)

 

τι να πω..σας ευχαριστώ..και ναι ..!μου κάνει η παρέα σας, εμ τι κάθομαι και γράφω..

 

Jean αυτό που λες για το φόρουμ..αχ και πάλι αχ..

 

mor@ki_K γράψε κοπέλα μου, δεν είναι αποκλειστικότητα το θέμα..

 

Χριστιάνα σε καταλαβαίνω πολύ καλά..έχεις δίκιο σε ό,τι λες, αν ο άντρας μου δεν ήταν παρών σε όλα, νομίζω ότι κάποιες στιγμές θα τρελαινόμουν..

 

και staa.. για την αδερφή μου θα έπρεπε να ανοίξω άλλο τόπικ, αυτό της αμφιθυμίας, ξέρεις τύπου "αχ τι καλά που θα έρθει η ανηψούλα!" αλλά ούτε για έναν καφέ να πάμε, ούτε για μια βόλτα (στα μαγαζιά με βρεφικά.. )

 

..εδώ εξέφραζα στη φίλη μου που θεωρούσα πιο κοντινή από όλες τις άλλες τη στενοχώρια μου για το σάκχαρο και την αγωνία για την εξέλιξή του και η απάντηση ήταν "στη ζωή προσαρμοζόμαστε με όλα" μμμ...ευχαριστώ κυρία-βρίσκω-πάντα-λύσεις-στη-ζωή-μου αλλά έχω δικαίωμα να πανικοβληθώ και να στο πω..μήπως;;;

[nnm004]

Τετοια πανω κατω εχουνε συμβει σε ολες μας , εγω εχασα 2 φιλες ή μαλλον σουταρα απο μονη μου .Οχι και τοσο κολητες αλλα εδει3αν με μανια τη ζηλεια τους , η μια κιολας εχει παιδι αλλα δεν ειναι ευτιχισμενη με τον αντρα της οπως εγω και ουτε υπαρχει περιπτωση να κανουνε 2ο παιδι λογων των σοβαρων μετξυ τους προβληματων και οταν εγω εκανα τη μπεμπα μου απλως χαθηκε για αδιευκρινιστους λογους , μεχρι που καταλαβα οτι μου λεει ψεμματα και φτηνες δικαιολογιες για αγριους και την εσβησα εντελως . Την αλλη την ειχα αχτι απο την πρωτη εγκυμοσυνη επειδη ειχε αρχησει να πεταει μαλακιες απο τοτε που τα ειχαμε με τον Πανο , εγω αθωα και μ....κας ως ειμαι μερικες φορες , της ελεγα να βγουμε για να γνωρισει το νεο μου αγορι οπου τον αγαπαω , ειμαστε ερωτευμενοι και ολα πανε στο γαμο .Ενω απεφευγε να βγει μου πετα3ε μια μερα " ε να περασει πανω απο 4μηνο που ειστε μαζι γιατι οι αντρες καμια φορα ξελογιαζονται και δεν θελω να ειμαι εγω που θα μπω αναμεσα σας " η μανταμ οχι οτι θα εκανε τιποτα ή οτι ο Πανος ειναι κανας ανοητος οπου υπηρχε περιπτωση εστω και να σκεφτει να παει με καποια αλλη , απλως το ειπε για να με προσβαλει εμενα και τον ανθρωπο μου , βλαμενη παλι εγω δεν την ξεκοψα , λεω εντα3ει μωρε χαζη ειναι χαζομαρες λεει , βγαινουμε τελικα , ο Πανος ακομα μου λεει ποσο ηλιθια ειναι απο εκεινη τη μερα που βγηκαμε επειδη ελεγε βλακειες αυτη οτι ταχα εχει περιουσια στη ρωσια και κατι ασυναρτησιες , ερχεται και στο γαμο μας και επειτα ενω την καλεσα στα βαφτησια του μπεμπη , της εστελνα , τηες ελεγα να βρεθουμε να της δωσω το προκλητηριο εκεινη με περνει μια βδομαδα πριν και μου λεει οτι ολα οκ θα ερθει και ας μην ανυσηχω για το προσκλητηριο ειναι σαν να το εχει παρει . Φυσικα δεν ηρθε , η θεια της ειναι φιλη με τη θεια μου και ειχε το θρασος να πει οτι η Λενα ( η ασπονδη πρωην φιλη μου )δεν ηρθε επειδη δεν της εδωσα προσκλητηριο !!!!! ε πηρα μπρος τοτε και ουτε αμα τη δω στο δρομο δεν προκειται να της μιλησω , γιατι εδει3ε την απιστευτη ζηλεια της , και το χειροτερο ? την εδει3ε με πονηρια με που...τια και πανω στα βαφτησια του παιδιου μου .

Ευτυχως ομως εχω και πιστες φιλες , η νουνα του Κωνσταντινου ειναι σαν αδελφη μου , η καλυτερη μου φιλη ειναι λιγο για αυτο που εχουμε με τη Ρενα , και 3-4 ατομα ακομα οπου αγαπαω με αγαπανε και εμπιστευομαι απολυτα . Αλλα ως εκει , 4-5 ατομα εχω για φιλους .

Κουκλα μου μην κρατας διπλα σου ατομα οπου αντι να χαρουνε με τη χαρα σου ζηλευουνε αυτο που εκεινες δεν ητανε ικανες να κανουνε .

[mor@ki_K]

DaF μου δεν είναι θέμα ότι σας ντρέπομαι!!

Απλά είναι Παρασκευή βράδυ και δεν έχω πολύ χρόνο γι να'μαι μέσα στο φόρουμ!

 

θα έρθει σε λίγο και ο άνδρας μου με την μικρή (είναι κάτω στους γονείς μου)

και θα πρέπει να κοιμήσω το μωρο!

 

Πάντως έθεσες θέμα που ΠΟΝΑΕΙ..

Οταν βρω χρόνο θα σας τα πω και τα δικά μου.

[livinath]

Αχχχχχ.............. Δεν έχω βρεθεί στη θέση σας, με την έννοια ότι δεν έχω μείνει έγκυος ακόμα οπότε δεν έχω ζήσει ακριβώς αυτό που περιγράφετε. Παρόλαυτα θα συμφωνήσω με την jean σε αυτό που είπε. Ξεσκαρτάρουμε τους "φίλους" μας κάθε φορά που κάνουμε ένα βήμα για την ευτυχία μας. Είτε αυτό είναι γάμος, καριέρα, παιδί κοκ. Το κουφό που άκουσα πριν λίγες μέρες ξέρετε ποιό είναι; Και μου το είπε ο άντρας μου γιατί αναγκάστηκε επειδή τον άκουσα που φώναζε στο τηλέφωνο. Του είπε ο αγαπητός μου πεθερούλης ότι μέσα από την εγκυμοσύνη της κουνιάδας μου ζώ κι εγώ τη χαρά του να φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί γιατί δεν έχω λέει δικά μου παιδιά. Επίσης ότι την συμβουλεύω για πράγματα που δεν ξέρω και ότι της έχω γίνει κολιτσίδα γιατί ζηλεύω..... Περιττό να σας πω το ξε.........σίδι που άκουσε από τον άντρα μου... Και φυσικά αυτά δεν είναι μόνο λόγια του πεθερού μου.... Ακόμα κι αν έχει βάλει τις σάλτσες του, κάπου στηρίχτηκε για να πει όλα αυτά τα τέρατα. Να σας πω... Δεν νιώθω στεναχωρημένη... Σε άλλη περίπτωση θα ήμουν. Ανακουφισμένη νιώθω γιατί είδα με ποιούς έχω να κάνω. Στην κουνιάδα μου θεωρώ ότι έχω σταθεί και με το παραπάνω κυριώς με προσωπικό χρόνο, βοήθεια σε κάποια ψώνια, έρευνα αγοράς κοκ. Ακόμα και πριν γίνει αυτό της έλεγα να πάω σπίτι να την βοηθήσω να πλύνουμε τα ρουχαλάκια του μωρού, να τα σιδερώσουμε, να ετοιμάσουμε την τσάντα της για το μαιευτήριο, να της τακτοποιήσω ότι δεν μπορεί μόνη της στο δωμάτιο κοκ. Μου έλεγε διάφορα του τύπου "Μην σε κουράζω", "Θα μου σιδερώσει/πλήνει η κοπέλα που θα έρθει για τις δουλειές του σπιτιού" και διάφορα άλλα. Δεν είχα καταλάυει ότι μάλλον με απέφευγε γιατί προφανώς θεωρεί ότι την ζηλεύω γιατί δεν έχω παιδιά... Βέβαια τον άντρα μου που τον ήθελε να της κάνει κάτι δουλειές (γιατί ο δικός της είναι τσακωμένος με αυτά... ) δεν τον απέφευγε καθόλου... Ίσα-ίσα μια χαρά τον έπαιρνε τηλέφωνο κάθε μέρα.... Τι να πω τελικά δεν ξέρω.... Καταχράστηκα και το θέμα σου λιγάκι. Απλά οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ιδιαίτερα περίπλοκες...

 

Οι φίλες σου δεν είναι διατεθημένες, προφανώς, να κάνουν αλλαγές στο πρόγραμμα τους για χάρη σου διότι θεωρούν πως το ότι θα κάνεις εσύ παιδί είναι καθαρά δική σου δουλειά, δεν τις αφορά, κατάλαβες;

 

Άσχετα αν αυτό πονάει, θα σε προτρέψω να κάνεις αυτό που είπε η Jean. Να δεις τη θετική πλευρά. Τουλάχιστον τώρα ξέρεις ποιοί αισθάνονται πραγματικά ζεστά για 'σένα.

 

Όσο για φίλες που θα σε καταλάβουν πραγματικά.... Εδώ θα βρείς πολλές...!

[politimi]

Και εμείς απο τότε που παντρευτήκαμε (απο την προετοιμασία ήδη) μετράμε φίλους.. δεν ξέρω- ίσως νομίζουν οτι είναι κολλητική ασθένεια είναι καλά παιδιά αλλά όλα στην τελική τα περνάς μόνος σου είτε καλά είτε κακά. Γι αυτό τον λόγο επιλέγεις εναν και μοιράζεσαι την ζωή σου μαζί του - αμα σου κάτσει γιατί και αυτό λαχείο είναι.

Τα μωρά μας να είναι καλά και εμείς για να τα φροντίζουμε όλα τα άλλα είναι μηδαμινά για εμένα.

[christiana08]

Daf,σε καταλαβαινω...Στην αναφορα που εκανε η Jean στα φορουμ,εχω να πω οτι οταν ειδα οτι η κριτικη αγνωστων ανθρωπων,η κακη παντα με πληγωνε και με πληγωνει και η καλη με ανεβαζει,τοτε βεβαιωθηκα...οτι κατι λειπει...Ειναι ομως δυσκολες και αυτες οι γνωστες "ιντερνετικες "σχεσεις...Ομως,να σου πω στην τελικη,εχω διαβασει εδω μεσα περιπτωσεις που μελη τρεχουν στην αναγκη καποιου αλλου μελους....Κατι που οσες ποσταραμε ηδη εδω,δεν το ειδαμε απο φιλες που μας ηξεραν,μας εζησαν και τρεξαμε γι'αυτες....

Οσο για την φιλη σου,πες της την ιδια ατακα,οταν ερθει η ωρα της...Ειμαι σκληρη,αλλα δεν πειραζει,ας ειμαι σκληρη και σε κατι...Ακου τι λεει σε εγκυο γυναικα....ΕΧΟΥΜΕ ΜΑΥΡΑ ΧΑΛΙΑ....

[politimi]

livinath δεν σχολιάζω , τα λόγια περιττεύουν όταν ακούγονται τέτοιες μ@#$%%ς συγνώμη κιόλας ..

[christiana08]

Αχχχχχ.............. Δεν έχω βρεθεί στη θέση σας, με την έννοια ότι δεν έχω μείνει έγκυος ακόμα οπότε δεν έχω ζήσει ακριβώς αυτό που περιγράφετε. Παρόλαυτα θα συμφωνήσω με την jean σε αυτό που είπε. Ξεσκαρτάρουμε τους "φίλους" μας κάθε φορά που κάνουμε ένα βήμα για την ευτυχία μας. Είτε αυτό είναι γάμος, καριέρα, παιδί κοκ. Το κουφό που άκουσα πριν λίγες μέρες ξέρετε ποιό είναι; Και μου το είπε ο άντρας μου γιατί αναγκάστηκε επειδή τον άκουσα που φώναζε στο τηλέφωνο. Του είπε ο αγαπητός μου πεθερούλης ότι μέσα από την εγκυμοσύνη της κουνιάδας μου ζώ κι εγώ τη χαρά του να φέρνεις στον κόσμο ένα παιδί γιατί δεν έχω λέει δικά μου παιδιά. Επίσης ότι την συμβουλεύω για πράγματα που δεν ξέρω και ότι της έχω γίνει κολιτσίδα γιατί ζηλεύω..... Περιττό να σας πω το ξε.........σίδι που άκουσε από τον άντρα μου... Και φυσικά αυτά δεν είναι μόνο λόγια του πεθερού μου.... Ακόμα κι αν έχει βάλει τις σάλτσες του, κάπου στηρίχτηκε για να πει όλα αυτά τα τέρατα. Να σας πω... Δεν νιώθω στεναχωρημένη... Σε άλλη περίπτωση θα ήμουν. Ανακουφισμένη νιώθω γιατί είδα με ποιούς έχω να κάνω. Στην κουνιάδα μου θεωρώ ότι έχω σταθεί και με το παραπάνω κυριώς με προσωπικό χρόνο, βοήθεια σε κάποια ψώνια, έρευνα αγοράς κοκ. Ακόμα και πριν γίνει αυτό της έλεγα να πάω σπίτι να την βοηθήσω να πλύνουμε τα ρουχαλάκια του μωρού, να τα σιδερώσουμε, να ετοιμάσουμε την τσάντα της για το μαιευτήριο, να της τακτοποιήσω ότι δεν μπορεί μόνη της στο δωμάτιο κοκ. Μου έλεγε διάφορα του τύπου "Μην σε κουράζω", "Θα μου σιδερώσει/πλήνει η κοπέλα που θα έρθει για τις δουλειές του σπιτιού" και διάφορα άλλα. Δεν είχα καταλάυει ότι μάλλον με απέφευγε γιατί προφανώς θεωρεί ότι την ζηλεύω γιατί δεν έχω παιδιά... Βέβαια τον άντρα μου που τον ήθελε να της κάνει κάτι δουλειές (γιατί ο δικός της είναι τσακωμένος με αυτά... ) δεν τον απέφευγε καθόλου... Ίσα-ίσα μια χαρά τον έπαιρνε τηλέφωνο κάθε μέρα.... Τι να πω τελικά δεν ξέρω.... Καταχράστηκα και το θέμα σου λιγάκι. Απλά οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ιδιαίτερα περίπλοκες...

 

Οι φίλες σου δεν είναι διατεθημένες, προφανώς, να κάνουν αλλαγές στο πρόγραμμα τους για χάρη σου διότι θεωρούν πως το ότι θα κάνεις εσύ παιδί είναι καθαρά δική σου δουλειά, δεν τις αφορά, κατάλαβες;

 

Άσχετα αν αυτό πονάει, θα σε προτρέψω να κάνεις αυτό που είπε η Jean. Να δεις τη θετική πλευρά. Τουλάχιστον τώρα ξέρεις ποιοί αισθάνονται πραγματικά ζεστά για 'σένα.

 

Όσο για φίλες που θα σε καταλάβουν πραγματικά.... Εδώ θα βρείς πολλές...!

 

Εγω.Livinath,σου ευχομαι ολοψυχα ενα υγιεστατο μωρο στην αγκαλια σου....Επισης,χ$%%ς αλλους..εχεις εναν συζυγο διαμαντι...

[fasolaki]

αααα...να μπω κι εγω στο κλαμπ?

το πρωτο "σοκ" ας το πουμε το πηρα τη μερα του γαμου μου.εκτος του οτι καμια δεν σηκωθηκε να χορεψει εφυγαν ολες απο τους πρωτους.

ουτε οι μακρινοι συγγενεις δεν ειχαν φυγει.αφου με ρωταγαν οι δικοι μου γιατι εφυγαν.

στη εγκυμοσυνη τις ειδα ελαχιστα..

καλα με το μωρο δεν το συζητω..εκτος απο δυο που ηρθαν μια φορα στο μαιυετηριο στο σπιτι δεν εχει πατησει καμια.

μα καμια ομως..

βασικα ειχα σαν αρχη να μην θυμωνω με τις φιλες μου οταν χανομαστε γιατι μια φορα που ειχα τσαντιστει με μια..μιλησαμε μετα απο καιρο και τελικα ειχε χασει τον μπαμπα της και ειχε χαθει απο ολους.

απλα τωρα επειδη μιλαμε αραια και που και ξερω οτι ειναι καλα, με πειραζει που δεν εχουν ερθει να δουν το μωρο.η μια μαλιστα μου ειχε προτεινει να γινει και νονα..και δεν εχει δει καν το μωρο..δεν το συζητω, δεν θα γινει νονα μας..

 

δεν ξερω αν ειναι ζηλεια..μπορει να φταινε οι δουλειες, τα τρεχαματα τους...δε λεω..αλλα εμενα με πειραζει...κακο ειναι??

[christiana08]

Fasolaki,αν και ειναι ενα απο τα λιγα θεματα που με κανει εξαλλη και ειμαι απολυτη,οπως διαβασες και ισως δεν θα επρεπε να ποσταρω,για να μην στενοχωρησω καποια κοπελα (λυπαμαι αν το εκανα),δεν εχεις καθολου αδικο...ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ...

Εσυ,ματια μου ετρεχες οταν σε χρειαζοντουσαν .Ε,αυτο τα λεει ολα...

Δεν ειμαι της γνωμης οτι ολοι οι ανθρωποι ειναι ιδιοι,ισα,ισα,αλλα ρε γ$##ο,ωρες,ωρες οι γυναικες ειμαστε μεταξυ μας..αντε μη το πω....

[livinath]

christiana08 σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...! Είναι όντως διαμάντι...

 

fasolaki χωρίς να θέλω να δικαιολογήσω τις φίλες σου, θα σου έλεγα αν δεν το έχεις κάνεις φυσικά, να τις προτρέψεις να έρθουν για καφέ εσύ. Στο λέω απλώς γιατί κι εγώ σε φίλες ή συγγενείς που έχουν γεννήσει πρόσφατα αποφεύγω να πηγαίνω εκτός αν με καλέσουν γιατί φαντάζομαι ότι μέχρι να μπουν σε ένα πρόγραμμα με το μωρό θα είναι ταλαιπωρημένες και δεν θέλω να γίνομαι βάρος... Συνήθως πάω αφού σαραντίσουν. Ακόμα και τηλέφωνα όταν παίρνω (σπάνια στην αρχή) προσπαθώ να πάρω κατά της 11 το πρωί ας πούμε γιατί φοβάμαι μην κοιμάται το μωρό ή εκείνες (απ'ότι έχω ακούσει οι περισσότερες κοιμούνται όταν κοιμούνται και τα μωρά ιδίως αν είναι δύσκολα στον ύπνο). Οπότε κάνε μια κίνηση αν δεν την έχεις κάνει. Μπορεί να σκέφτονται κάποιες σαν κι εμένα....!

 

Άκυρο! Τώρα είδα το ticker σου!! Δεν ήξερα ότι η μικρή σου είναι 3 μήνων!! (Να τη χαίρεσαι παρεπιπτώντως...!!! )

[politimi]

Pε συ fasolaki απορώ που σε πικάρει που δεν έχουν δει το μωρό..Συγνώμη που θα το πω αλλά το έχουν τίποτα? εδώ δε τα βλέπουν οι θείοι!Ο αδερφός μου έχει να δει το μωρό ενα μήνα και ο κουνιάδος μου απο την βάφτιση το είδε δυο΄μιση μήνες μετά..

'Ασε μην έρθουν και το δουν και τους ενοχλήσει κιόλας..είχε έρθει μια υποτειθέμενη φίλη μαζί με ενα ζευγάρι να το δούν όταν ήταν 3 μηνών και τι

του είπε επειδή έκλαψε?...σκασε!και είναι κ νηπιαγωγός με μεταπτχκο στηνψυχολογία..και δεν την έδιωξα με τις κλωτσιές..

[DaF]

είχε έρθει μια υποτειθέμενη φίλη μαζί με ενα ζευγάρι να το δούν όταν ήταν 3 μηνών και τι

του είπε επειδή έκλαψε?...σκασε!και είναι κ νηπιαγωγός με μεταπτχκο στηνψυχολογία..και δεν την έδιωξα με τις κλωτσιές..

 

ξεφεύγω από το θέμα μου( ) αλλά τι είπε στο παιδί ΣΟΥ;;;;;;;;

Θα την είχε πάρει ο δ....δεν πάει να ήταν και πρύτανης ..