Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Δημόσιο Σχολείο ή Ιδιωτικό και γιατί


Δημόσιο σχολείο ή Ιδιωτικό  

1.164

  1. 1. Δημόσιο σχολείο ή Ιδιωτικό

    • Δημόσιο
      554
    • Ιδιωτικό
      504


Recommended Posts

μαλιστα , αυτος ειναι ενας γριφος για δυνατους παικτες εε χμμμ γονεις ηθελα να πω...... παντως η λυση ιδιωτικο σχολειο δυστυχως δεν ειναι για ολες τις τσεπες, σιγουρα οχι για τη δικη μου. ολοημερο δημοσιο ομως ειναι ενα ενδεχομενο. παντως και εγω που ειμαι δ.υ παλι δε προλαβαινω, για να παω εγκαιρως στη δουλεια μου φευγω απο το σπιτι μου 6.45 και επιστρεφω 4.30 το νωριτερο!!!

 

φαντάσου εσύ που σχολάς σε προκαθορισμένο ωράριο δεν προλαβαίνεις μία άλλη μαμά που απρόοπτα πρέπει να δουλέψει υπερωρίες,τι γίνεται?σίγουρα το ιδιωτικό δεν είναι για όλες τις τσέπες ειδικά αυτές τις μέρες που ζούμε που όλα αλλάζουν κάθε μέρα.

 

 

 

Εγώ πάντως, που έχω χρόνο, προτιμώ να τον αφιερώνω διαφορετικά στα παιδιά μου. Να κάνουμε βόλτες στη φύση, να πηγαίνουμε σινεμά, να συζητάμε, να βλέπουμε φίλους.

Δεν είναι ότι δεν σκοπεύω να ασχοληθώ με την εκπαίδευσή τους αλλά νομίζω ότι το σχολείο πρέπει να φροντίζει να αφήνει χρόνο στους γονείς να 'ζουν' με τα παιδιά τους. Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι από τις 4 ώρες που πρακτικά θα βλέπω τα παιδιά μου το απόγευμα, -αν υποθέσουμε ότι από τις 8 και μετά ετοιμαζόμαστε για ύπνο,- τις 3+ θα τα επιβλέπω στο διάβασμα. Πότε θα .... 'γνωριστούμε'?

 

συμφωνώ και επαυξάνω γι'αυτό υποστηρίζω πως το σχολείο πρέπει να κάνει την περισσότερη δουλειά και εμείς οι γονείς να χαιρόμαστε τα παιδιά μας κάπως έτσι ....

 

 

Όχι βέβαια, αλλά έτσι κι αλλιώς θεωρητικά το συζητάμε, δεν έχω εμπειρία από το ολλανδικό σύστημα. Αντίθετα από το γερμανικό που έχω εμπειρία, το παιδί από την πρώτη γυμνασίου, με ανάλογα μαθήματα επιλογής, καταλήγει σε προτίμηση ανάλογα με τις κλίσεις του, και, μετά τις τελικές εξετάσεις (Abitur) γράφεται σε όποια σχεδόν σχολη θέλει, ανάμεσα στις οποίες είναι και πολύ ενδιαφέρουσες τεχνικές σχολές (λίγες πανεπιστημιακές σχολές έχουν κλειστό αριθμό φοιτητών). Φανταστείτε τί θα γίνονταν στην ελλάδα, αν έλεγαν στις μαμάδες, ότι μπορούν να γράψουν τα καμάρια τους όπου θέλουν.

 

 

 

Άσε με να .... ελπίζω:lol::lol::lol::lol::lol:. Έχω λίγους μήνες ακόμα!

 

όλους τους βλέπω γιατρούς,δικηγόρους,πολιτικούς μηχανικούς και άλλα...

 

kyra συμφωνω στις πιο πολλές επιλογές και ερεθίσματα και στο να μην εστιάζεις την προσοχή και τις προσπάθειες μόνο για το πανεπιστήμιο. Και ναι το Ελληνικό σύστημα υστερεί αφάνταστα σε αυτό τα παιδιά δεν έρχονται καθόλου σε επαφή με τον πραγματικό κόσμο.

 

Ξέρω επίσης κόσμο με ταλέντο που επέλεξαν να κρατήσουν το ταλεντο τους για τον ελέυθερο τους χρόνο (και έτσι είναι περισσότερο ευτυχισμένοι)[/QUOTE]

 

έτσι είναι όπως τα γράφεις...

 

 

Για να μην παρεξηγηθώ nancy14, δεν είπα ότι δεν είναι καλό να πάει το παιδί πανεπιστήμιο. Και είναι, και το θέλω, και θα το βοηθήσω όσο μπορώ. Απλά Ellemphriem δεν αισθάνομαι ικανή να αναλάβω την εκπαίδευσή του, ούτε να υποκαταστήσω το σχολείο. Θα το στείλω σε ένα σχολείο που θα το μάθει να δουλεύει μεθοδικά, σε ομάδα, να μπαινοβγαίνει σε βιβλιοθήκες, να οργανώνει τη δουλειά του, να ασκεί κριτική στους μεγαλύτερους, να μιλάει με ελευθερία, να λέει όχι χωρίς να φοβάται. Εγώ θα χρησιμοποιήσω το χρόνο μου μαζί του, που, όπως έγραψα σε άλλο θέμα, είναι 3-4 ώρες την ημέρα, για να μιλάμε και να γνωριζόμαστε συνέχεια. Αλλά και σε δημόσιο σχολείο να πάει ή να βρεθεί το παιδί μου, πάλι από το σχολείο θα περιμένω να τα κάνει αυτά.

Γιατί είναι άλλο να διαβάζεις βιβλία που σου αγοράζει η μαμά και άλλο να χρησιμοποιείς λειτουργικά μία βιβλιοθήκη

Είναι άλλο να γράφεις μία εργασία και άλλο να δουλεύεις σε ομάδα

Είναι άλλο να πηγαίνει σε ένα μουσείο με τη μαμά και το μπαμπά και άλλο με το σχολείο και μετά να πρέπει να δουλέψεις πάνω σε αυτό

Μπορώ να σου δώσω 1000 παραδείγματα για να σου αποδείξω ότι το σχολείο δεν μπορεί να αντικατασταθεί από την οικογένεια. Αν βέβαια το σχολείο δεν τα παρέχει αυτά, η οικογένεια καλείται να κάνει μέρος της δουλειάς, όχι όμως την ίδια τη δουλειά...

 

Δεν έχουν όλοι οι γονείς τις γνώσεις για να βοηθήσουν χρειάζεται μία άλλη οργάνωση στο πνεύμα της ομαδικότητας και της συνεργασίας.

ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝΟΜΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ,ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ ΤΟ ΟΙΔΙΠΟΔΕΙΟ ???????????????

1ος Αγγελος :31/10/08 ;)

2ος Αγγελος :01/04/10.:P

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 762
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Θέλω να δω σε 1 χρόνο από τώρα πόσοι θα μπορούν να προσφέρουν στα παιδιά τους την επιλογή του ιδιωτικού σχολείου...

Οι περισσότεροι από εμάς θα στείλουμε τα παιδιά μας στο δημόσιο και θα ελπίζουμε να συναντήσουν στον δρόμο τους καλούς εκπαιδευτικούς. Προσωπικά θα κάνω κι ότι καλύτερο μπορώ για την επιπλέον επιμόρφωση τους, γιατί χωρίς δουλειά τουλάχιστον ένας γονιός μπορεί να ασχοληθεί με την ανατροφή των παιδιών. Ελπίζω όλες οι οικογένειες να έχουν τουλάχιστον ένα εισόδημα, για να μπορέσουμε να προσφέρουμε τα βασικά στα παιδιά μας.

Απλά έκανα μια σκέψη και την μοιράζομαι μαζί σας... Ζούμε καθημερινά (πολλοί από εμάς) με το άγχος της απόλυσης κι άλλοι βιώνουν την πραγματικότητα αυτή (πολλοί από εμάς επίσης)...

Κάθε μέρα, όλο και περισσότερο, συνειδητοποιώ ότι απλά δεν έχει ακουστεί ακόμα το "μπαμ" γιατί όπως όλοι ξέρουμε ο ήχος έχει και μια καθυστέρηση...

 

Έτσι, μου φαίνεται λίγο άκαιρη συζήτηση, εκτός κι αν απλώς είναι θέμα του στυλ "βουνό ή θάλασσα". Ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ την σκέψη μου αυτή, χωρίς να έχω διάθεση κριτικής απέναντι σε κανέναν από αυτούς που παραθέτουν τις απόψεις τους.

Συγνώμη για το εκτός θέματος...

 

 

Ο καθένας πράττει ανάλογα τις δυνάμεις του κι εγώ χαίρομαι όταν μπορεί ο άλλος, ακόμα κι αν εγώ δεν μπορώ στο οποίοδήποτε κομματι της ζωής μας.Ας είμαστε λοιπόν αν όχι πιο αισιόδοξοι, λίγο πιο "κρατημένοι" και να ευχόμαστε το καλύτερο..Γιατί αν δεν μπορέσει αυτός που δίνει σήμερα 9 και 10 χιλιάδες..φαντάσου που θα έχουν φτάσει οι υπόλοιποι που έτσι κι αλλιώς δεν μπορούσαν ούτε τα μισά να δώσουν.Όλα είναι μια αλυσίδα και ειδικά στις μέρες μας θα πρέπει να ευχόμαστε μόνο το καλύτερο...

Λίνα1979

Link to comment
Share on other sites

:roll::roll::roll::roll:

μια αλλη οπτικη....

τελειωσα δημόσιο και περασα σε "καλο" ελληνικό πανεπιστήμιο..εχω μια πολυ καλη δουλειά που μου δίνει την δυνατοτητα να παω το παιδι μου ήδη σε ιδιωτικο σχολείο. Το παιδί ειναι ευτυχισμένο, αγαπάει το σχολείο του, προσαρμόστηκε ανετότατα, οποιαδήποτε πρόβλημα το αντιμετωπίζω σε άψογη συνεργασία με την δασκάλα του...Μαθαίνει πολλά..και αξιόλογα επιτρεψέ μου να πω...για την ανακύκλωση...πως να φυτεύει μαρούλια..πως να μαζεύει χρήματα για παιδιά που δεν έχουν ....έχει δανειστική βιβλιοθήκη..πάει σε γκαλερί σε μουσεία σε θέατρα...αυτό δεν είναι ποιοτική παιδεία;;;αυτό μπορεί να παρασχεθεί απο το οποιοδήποτε δημόσιο στην παρούσα φάση;;;;΄

λες ότι δεν θες να παει το παιδί πανεπιστήμιο...σαφώς και δεν είναι μονόδρομος...όμως..εγω θα ήθελα να πάει..γιατί και εκεί υπάρχει παιδεία...και εκεί ανοίγουν τα μάτια..και κοιτάς και λίγο παραπάνω ...και γνωρίζεις και άλλες οπτικές...όχι μόνο στην επιστήμη σου..αλλά όσο περισότερο εκτείθεσαι τόσο πιο πολίτης του κόσμου γίνεσαι...και τόσο έχεις και περισότερες εναλλακτίκες...δεν θα την πιέσω...αλλά με τον τρόπο μου θα την κατευθύνω...όχι για να γίνει εγκεφαλοχειρούργος...αλλα για να αγαπήσει την μάθηση και να θελήσει να μορφωθεί..σε ότι και αν επιλέξει...και όλα αυτα τα προσφέρει πιστεύω ένα σχολείο που σέβεται τους μαθητές και την γνώση..και τώρα πια στην ελλάδα μας τέτοια δημόσια σχολεία είναι μάλλον η εξαίρεση...

επίσης...δεν είναι φίρμα το σχολείο μας..και 2 χρόνια τώρα δεν έχω γνωρίσει τρελαμένουςς γονείς..ολοι μοχθούν και τα δίνουν εκεί...αλλά χωρίς υπερβολές..δεν είναι ιδιαίτερη κάστα..δεν ξέρω μπορεί να είμαι τυχερή...

όσο για την παιδεία που την αποκτάμε μόνοι μας...είσαι σίγουρη;;;γιατί αν δεν είχες εκτεθεί στην τεράστια βιβλιοθήκη του κολεγίου ίσως να μην είχες αγαπήσει το διάβασμα...εγώ από την άλλη στο δημόσιο επειδή δεν μπορούσα να αγόράσω βιβλία λόγω οικονομικής δυσκολίας προσπάθησα να κάνω δανειστική βιβλιοθήκη μεταξύ των παιδιών...αλλα με σαμποτάριζαν πολλοί...ποτέ δεν είχα την δυνατότητα να διαβάσω όσα εξωσχολικά ήθελα..εσύ πάλι την είχες...δεν ξέρω να με καταλαβαίνετε...διαβάζω το θέμα καιρό..σας καταλαβαίνω εν μέρει..αλλά ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα....

 

Συμφωνώ με κάθε σου λέξη πραγματικά! Έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ, τα ίδια επιδιώκω και ελπίζω για το παιδί μου...:wink:

 

Έψαχνα να βρω βιβλία... Τη βιβλιοθήκη του σπιτιού την είχα ξετινάξει... Μέχρι και το "όσα παίρνει ο άνεμος" και την "Παναγία των Παρισίων" στην έκτη δημοτικού...:shock: Με το λαμπάκι τη νύχτα, να μη με παίρνει χαμπάρι κανείς...:mrgreen: ΕΥΤΥΧΩΣ και ακριβώς όταν πήγαινα έκτη άνοιξε ο δήμος Κορυδαλλού δανειστική βιβλιοθήκη... Νομίζω με είχαν βαρεθεί εκεί μέσα...:mrgreen:

 

 

ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;;;:cry: Χώρια που φυτό με ανέβαζαν, φυτό με κατέβαζαν και ας τα είχα ψιλογραμμένα τα μαθήματα του σχολείου, πάντα τα έλεγα όλα με δικά μου λόγια!:mrgreen: Πράγμα που για τις Πανελλήνιες του 1993 ήταν έγκλημα... Εκεί έγραφες από το κόμμα μέχρι την τελεία κλπ!!! ΕΛΕΟΣ!!! Ζορίστηκα τόσο πολύ στις Πανελλήνιες που έχασα τα μισά μου μαλλιά!!! Ένας άνθωπος που λάτρευε τη φιλολογία και έμεινε απέξω γιατί δεν κατάφερε να γράψει Ιστορία με τον τρόπο που ήθελαν!!!:twisted: Κι έτσι βρέθηκα στη Θεολογική (καμία σχέση τότε οι βάσεις της με σήμερα)!:| Με τσαλαπάτησε αυτό το σύστημα, με διέλυσε και έπαθα τέτοιο ψυχολογικό που δεν ήθελα να ξαναβιώσω αυτό το πράγμα με τίποτα... Διπλωμένη στα δυο έβγαινα από τους πόνους στην κοιλιά από τις εξετάσεις... Είχα και πρόβλημα με τη διαχείριση του άγχους μου... Φρικτή εμπειρία οι εξετάσεις... Απορώ πώς αντέχουν τα παιδιά... Ευτυχώς (ή μήπως δυστυχώς) τα περισσότερα εκπαιδεύονται νωρίς στην παπαγαλια....

 

Γι΄αυτό, αν το παιδί μου θέλει, αν μπορώ να του βρω έναν πιο ανθρώπινο τρόπο εξέτασης, πιο αντικειμενικό ως προς τη ΣΦΑΙΡΙΚΗ ΜΟΡΦΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΕΙ και με πιο ανθρωπιστικό χαρακτήρα, θα το κάνω οπωσδήποτε... Αν υποθέσουμε ότι θα θέλει να πάει στο πανεπιστημιο δηλαδή...:cool:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Pashalista, δεν ξέρω αν κάνω λάθος, πάντως είτε στο δημόσιο πας, είτε στο ιδιωτικό αν περάσεις από τις Πανελλήνιες, δεν αλλάζει ο τρόπος εξέτασης.

Εκτός κι αν επιλέξεις ΙΒ που παρέχεται μόνο σε κάποια ιδιωτικά... (δηλ. πρέπει να πληρώσεις το ιδιωτικό και το πανεπιστήμιο στο εξωτερικό)

tZh5p3.png

G0KVp3.png

Link to comment
Share on other sites

Pashalista, δεν ξέρω αν κάνω λάθος, πάντως είτε στο δημόσιο πας, είτε στο ιδιωτικό αν περάσεις από τις Πανελλήνιες, δεν αλλάζει ο τρόπος εξέτασης.

Εκτός κι αν επιλέξεις ΙΒ που παρέχεται μόνο σε κάποια ιδιωτικά... (δηλ. πρέπει να πληρώσεις το ιδιωτικό και το πανεπιστήμιο στο εξωτερικό)

 

Ναι αυτό ακριβώς εννοώ (το ΙΒ) αν και θεωρώ ότι έχει υπάρξει πρόοδος στο σύστημα εξέτασης των Πανελληνίων, τα θέματα στην θεωρητική κατεύθυνση δεν είναι πλέον απλά κάποια κατεβατά κειμένων... Ευτυχώς για τα παιδιά...

Link to comment
Share on other sites

Το δημόσιο ήταν χάλια και όσο δυσκολεύουν τα πράγματα γίνεται πιο χάλια.......το θέμα είναι πως δεν έχουμε επιλογές πια οι περισσότεροι......οπότε και το δημόσιο θα φάμε στη μάπα και θα το χρυσώσουμε το χάπι όσο μπορούμε.....

Χαρακτηριστικό στην πόλη που ζω....οι καθηγητές του δημοσίου (οι 90% και λίγους λέω) τα δικά τους παιδιά τα έχουν σε ιδιωτικό......τυχαίο? δε νομίζω!!!

Link to comment
Share on other sites

Αυτό που φοβάμαι εγώ είναι ότι και η ιδιωτική εκπαίδευση θα ρίξει τα στάνταρ της όταν ο κύριος ανταγωνιστής (το δημόσιο σχολείο) βρίσκεται σε διαρκή πτώση... Στο μόνο που μπορώ να ελπίζω είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ των ιδιωτικών σχολείων και ο φόβος τους μήπως μείνουν χωρίς παιδιά με τις παρούσες οικονομικές συνθήκες...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

To δεύτερο υπερισχυει. Οταν αντιπαλος του ιδιωτικου ειναι το δωρεαν σε μια περιοδο κρισης αυξανουν τις παροχες για να κρατησουν τους μαθητες τους.

 

 

Αχ, kel, σε αυτό ελπίζω και μακάρι!!!:)

Link to comment
Share on other sites

γι αυτο ξαναλεω μακαρι να εχουμε την πολυτελεια για τετοια διλληματα, δεν κανουμε παντα αυτο που θελουμε, γι αυτο ειτε στην μια ειτε στην αλλη περιπτωση ας παρουμε οτι καλυτερο μπορουμε

 

και στα σκουπιδια υπαρχουν θησαυροί

και στον παραδεισο υπαρχουν φιδια μηλα κλπ

γι αυτο ματια καρδια ανοιχτα και κεφαλι ψηλαααααα

Link to comment
Share on other sites

  • 2 εβδομάδες μετά...
γι αυτο ξαναλεω μακαρι να εχουμε την πολυτελεια για τετοια διλληματα, δεν κανουμε παντα αυτο που θελουμε, γι αυτο ειτε στην μια ειτε στην αλλη περιπτωση ας παρουμε οτι καλυτερο μπορουμε

 

και στα σκουπιδια υπαρχουν θησαυροί

και στον παραδεισο υπαρχουν φιδια μηλα κλπ

γι αυτο ματια καρδια ανοιχτα και κεφαλι ψηλαααααα

 

Συμφωνώ απόλυτα με τον τρόπο που το θέτεις! ;)

tZh5p3.png

G0KVp3.png

Link to comment
Share on other sites

http://dictyo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=23476:2012-02-05-16-43-18&catid=34:press&Itemid=125

 

 

 

http://www.inews.gr/207/erchontai-apolyseis-anapliroton-kai-oromisthion-ekpaideftikon.htm

 

 

 

μακαρι να πιάσουν οι ευχες σας γιατι η πραγματικότητα διαγράφεται ανατριχιαστική:confused:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Έχω υπάρξει μαθήτρια και σε ιδιωτικό και σε δημόσιο σχολείο (έξι και έξι χρόνια αντίστοιχα) και μπορώ να πω ότι είχα καλούς και κακούς δασκάλους και στα δύο.

 

Βέβαια οι παροχές στο ιδιωτικό ήταν περισσότερες και καλύτερες (είχαμε βιβλιοθήκη, υπερσύγχρονο γυμναστήριο, χαρούμενες αίθουσες κλπ), αλλά όποιος θέλει να μάθει, μαθαίνει και χωρίς αυτά. Επίσης, ένα παιδί μπορεί να παίξει, να αθληθεί και να χαρεί και σε ένα υπερσύγχρονο γυμναστήριο και σε μια τσιμεντένια αυλή. Οι περισσότερες πολυτέλειες υπάρχουν για να εντυπωσιαστούν οι γονείς και όχι τα παιδιά.

 

Επίσης στο ιδιωτικό είχαμε στη διάθεσή μας γραφική ύλη, χρωματιστά χαρτόνια, εντυπωσιακές κόλλες και χρυσόσκονη για το μάθημα των καλλιτεχνικών, καθώς και αρμόνιο ή φλογέρα για το μάθημα της μουσικής. Όμως όλα αυτά τα πληρώναμε. Αν τολμούσαν οι δημόσιοι δάσκαλοι να ζητήσουν όλα αυτά τα καλούδια για να κάνουν πιο ποιοτικό μάθημα, οι γονείς θα αντιδρούσαν λέγοντας "πως αυτό δεν είναι δημόσια εκπαίδευση" κλπ.

 

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω πως εργάζομαι ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο λύκειο και ξέρω καλά πως οι υποδομές δεν είναι καλές, αλλά αυτό που λέω πάντα στα παιδιά είναι πως μπορούμε οι ίδιοι να αλλάξουμε κάποια άσχημα πράγματα. Έτσι, με παρότρυνση πολλών συναδέλφων μια μέρα που τα σχολεία ήταν κλειστά, δώσαμε τα κλειδιά στους μαθητές, μπήκαν μέσα και έβαψαν και χρωμάτισαν και έκαναν όμορφες κάποιες αίθουσες. Δημόσιο σχολείο σημαίνει σχολείο που ανήκει σε όλους μας. Μην περιμένουμε μόνο από το κράτος, οφείλουμε και εμείς να διορθώσουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας.

 

Α, και κάτι τελευταίο;): Μεγάλη ευθύνη έχουν και οι γονείς που μιλούν υποτιμητικά για το δημόσιο σχολείο και τους δημόσιους εκπαιδευτικούς μπροστά στα παιδιά. Ο γονιός πρέπει να εξυψώνει το δάσκαλο, ώστε το παιδί να τον σέβεται και να είναι ευνοϊκά διατεθειμένο απέναντί του. Αν τον απαξιώνει εκ προοιμίου, ο δάσκαλος το εισπράττει και αδυνατεί να το πολεμήσει, όσο καλός κι αν είναι.

Και ακόμη έχουν ευθύνη οι γονείς γιατί αδιαφορούν. Φέτος έχω 140 μαθητές. Ήρθαν να ρωτήσουν για την πρόοδο των παιδιών τους περίπου 25. Ποιος φταίει λοιπόν; Οι εκπαιδευτικοί ή οι γονείς που δεν θέλουν καν να συνεργαστούν; Κι επειδή θα γίνω κι εγώ μαμά σε λίγους μήνες (Θεού θέλοντος), θέλω να μας συμβουλέψω να είμαστε κοντά στα παιδιά μας και να συνεργαζόμαστε με τους εκπαιδευτικούς, είτε επιλέξουμε το ιδιωτικό, είτε το δημόσιο σχολείο.

:oops: Συγγνώμη για το τεράστιο μήνυμα κορίτσια...

Link to comment
Share on other sites

Έχω υπάρξει μαθήτρια και σε ιδιωτικό και σε δημόσιο σχολείο (έξι και έξι χρόνια αντίστοιχα) και μπορώ να πω ότι είχα καλούς και κακούς δασκάλους και στα δύο.

 

Βέβαια οι παροχές στο ιδιωτικό ήταν περισσότερες και καλύτερες (είχαμε βιβλιοθήκη, υπερσύγχρονο γυμναστήριο, χαρούμενες αίθουσες κλπ), αλλά όποιος θέλει να μάθει, μαθαίνει και χωρίς αυτά. Επίσης, ένα παιδί μπορεί να παίξει, να αθληθεί και να χαρεί και σε ένα υπερσύγχρονο γυμναστήριο και σε μια τσιμεντένια αυλή. Οι περισσότερες πολυτέλειες υπάρχουν για να εντυπωσιαστούν οι γονείς και όχι τα παιδιά.

 

Επίσης στο ιδιωτικό είχαμε στη διάθεσή μας γραφική ύλη, χρωματιστά χαρτόνια, εντυπωσιακές κόλλες και χρυσόσκονη για το μάθημα των καλλιτεχνικών, καθώς και αρμόνιο ή φλογέρα για το μάθημα της μουσικής. Όμως όλα αυτά τα πληρώναμε. Αν τολμούσαν οι δημόσιοι δάσκαλοι να ζητήσουν όλα αυτά τα καλούδια για να κάνουν πιο ποιοτικό μάθημα, οι γονείς θα αντιδρούσαν λέγοντας "πως αυτό δεν είναι δημόσια εκπαίδευση" κλπ.

 

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω πως εργάζομαι ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο λύκειο και ξέρω καλά πως οι υποδομές δεν είναι καλές, αλλά αυτό που λέω πάντα στα παιδιά είναι πως μπορούμε οι ίδιοι να αλλάξουμε κάποια άσχημα πράγματα. Έτσι, με παρότρυνση πολλών συναδέλφων μια μέρα που τα σχολεία ήταν κλειστά, δώσαμε τα κλειδιά στους μαθητές, μπήκαν μέσα και έβαψαν και χρωμάτισαν και έκαναν όμορφες κάποιες αίθουσες. Δημόσιο σχολείο σημαίνει σχολείο που ανήκει σε όλους μας. Μην περιμένουμε μόνο από το κράτος, οφείλουμε και εμείς να διορθώσουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας.

 

Α, και κάτι τελευταίο;): Μεγάλη ευθύνη έχουν και οι γονείς που μιλούν υποτιμητικά για το δημόσιο σχολείο και τους δημόσιους εκπαιδευτικούς μπροστά στα παιδιά. Ο γονιός πρέπει να εξυψώνει το δάσκαλο, ώστε το παιδί να τον σέβεται και να είναι ευνοϊκά διατεθειμένο απέναντί του. Αν τον απαξιώνει εκ προοιμίου, ο δάσκαλος το εισπράττει και αδυνατεί να το πολεμήσει, όσο καλός κι αν είναι.

Και ακόμη έχουν ευθύνη οι γονείς γιατί αδιαφορούν. Φέτος έχω 140 μαθητές. Ήρθαν να ρωτήσουν για την πρόοδο των παιδιών τους περίπου 25. Ποιος φταίει λοιπόν; Οι εκπαιδευτικοί ή οι γονείς που δεν θέλουν καν να συνεργαστούν; Κι επειδή θα γίνω κι εγώ μαμά σε λίγους μήνες (Θεού θέλοντος), θέλω να μας συμβουλέψω να είμαστε κοντά στα παιδιά μας και να συνεργαζόμαστε με τους εκπαιδευτικούς, είτε επιλέξουμε το ιδιωτικό, είτε το δημόσιο σχολείο.

:oops: Συγγνώμη για το τεράστιο μήνυμα κορίτσια...

 

μπραβο κοπελα μου, μακαρι ολα τα παιδια να εχουν καθηγητες δασκαλους σαν κι εσενα,,συμφωνω μαζι σου σε ολα

κυριως οτι ο ιδιος ο γονιος απαξιωνει ο ιδιος το ηδη απαξιωμενο σχολειο

 

το δημοσιο σχολειο ειναι το δικο μας σχολειο και πρεπει να το φροντιζουμε εμεις αμεσα,,,ξεχαστε η πολιτεια τι κανει,,τιποτα το ειδαμε,,,ο,τι λεφτα η προσωπικη εργασια γραφικκη υλη ριχτε τα στα δημοσια,,,δεν θα το κανει κανενας αλλος για εμας,,,οτι μπορει ο καθενας δωστε το στα σχολεια μας

 

σε λιγο δεν θα εχει κανενα τοοοσα λεφτα για ιδιωτικο, ας ριξε μου λοιπον απο το υστερημα μας κι απο το χρονο μας στα δημοσια

Link to comment
Share on other sites

Έχω υπάρξει μαθήτρια και σε ιδιωτικό και σε δημόσιο σχολείο (έξι και έξι χρόνια αντίστοιχα) και μπορώ να πω ότι είχα καλούς και κακούς δασκάλους και στα δύο.

Απορία: για τους κακούς δασκάλους δεν υπήρχαν παράπονα;

 

Βέβαια οι παροχές στο ιδιωτικό ήταν περισσότερες και καλύτερες (είχαμε βιβλιοθήκη, υπερσύγχρονο γυμναστήριο, χαρούμενες αίθουσες κλπ), αλλά όποιος θέλει να μάθει, μαθαίνει και χωρίς αυτά.

 

Συμφωνώ ότι ο γόνιμος σπόρος θα φυτρώσει ακόμα και σε πετρώδες έδαφος, ίσως καχεκτικά ίσως και τέλεια, πάντως θα φυτρώσει. Εξάλλου η αγάπη για τη γνώση είναι κάτι που το εμπνέει περισσότερο ο γονιός και οι εκπαιδεύτικοί που θα συναντήσει το παιδί στα ΠΡΩΤΑ χρόνια του στην εκπαίδευση. Μερικά παιδιά το έχουν και μέσα τους, έμφυτο. Όμως, δεν είναι όλα ή άσπρο ή μαύρο. Πες μου ας πούμε, ένας μέτριος μαθητής, πού θα αποδώσει καλυτερα κατά τη γνώμη σου;

 

Επίσης, ένα παιδί μπορεί να παίξει, να αθληθεί και να χαρεί και σε ένα υπερσύγχρονο γυμναστήριο και σε μια τσιμεντένια αυλή. Οι περισσότερες πολυτέλειες υπάρχουν για να εντυπωσιαστούν οι γονείς και όχι τα παιδιά.

Κοίταξε να δεις, οι ΥΠΕΡΒΟΛΕΣ είναι για να εντυπωσιάσουν τους γονείς αλλά και αυτό σχετικό είναι... Δεν ξέρω ποια δημόσια έχεις εσύ υπόψιν σου αλλά εγώ πήγα σε κάτι σχολεία στον Κορυδαλλό (το ένα έχει γίνει πολυκατοικία τώρα) που δεν χωράγαμε ούτε διάλειμμα να κάνουμε στο ένα και στο άλλο δεν υπήρχε τίποτα εκτός από τσιμέντο, έτσι όπως το είπες...

Και όχι, δεν αθλείσαι το ιδιο σε μια τσιμεντένια αυλή με το υπερσύγχρονο γυμναστήριο, πλην όμως υπάρχουν και εξωτερικά των σχολείων αθλητικοί χώροι...

 

Επίσης στο ιδιωτικό είχαμε στη διάθεσή μας γραφική ύλη, χρωματιστά χαρτόνια, εντυπωσιακές κόλλες και χρυσόσκονη για το μάθημα των καλλιτεχνικών, καθώς και αρμόνιο ή φλογέρα για το μάθημα της μουσικής. Όμως όλα αυτά τα πληρώναμε. Αν τολμούσαν οι δημόσιοι δάσκαλοι να ζητήσουν όλα αυτά τα καλούδια για να κάνουν πιο ποιοτικό μάθημα, οι γονείς θα αντιδρούσαν λέγοντας "πως αυτό δεν είναι δημόσια εκπαίδευση" κλπ.

 

Εννοείται πως τα ΧΡΥΣΟπληρώνουν οι γονείς όλα στην ιδιωτική εκπαίδευση. Τα θεωρείς άχρηστα όμως όλα αυτά που περιέγραψες; Αν μπορούσαν οι δημόσιοι δάσκαλοι να τα ζητήσουν και οι γονείς να συμφωνήσουν να τα φέρουν δε θα ήταν καλύτερα; Δηλαδή να πούμε ότι αφού δεν μπορεί να γίνει στο δημ. σχολείο η δουλειά που πρέπει, δεν αξίζει να γίνει πουθενά;

Επίσης, ήθελα να σε ρωτήσω αφού εισαι και εκπαιδευτικός και μπορείς να κρίνεις, η ποιότητα της εκπαίδευσης συνολικά δεν ήταν καλύτερη στο ιδιωτικο σχολείο;

 

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω πως εργάζομαι ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο λύκειο και ξέρω καλά πως οι υποδομές δεν είναι καλές, αλλά αυτό που λέω πάντα στα παιδιά είναι πως μπορούμε οι ίδιοι να αλλάξουμε κάποια άσχημα πράγματα. Έτσι, με παρότρυνση πολλών συναδέλφων μια μέρα που τα σχολεία ήταν κλειστά, δώσαμε τα κλειδιά στους μαθητές, μπήκαν μέσα και έβαψαν και χρωμάτισαν και έκαναν όμορφες κάποιες αίθουσες. Δημόσιο σχολείο σημαίνει σχολείο που ανήκει σε όλους μας. Μην περιμένουμε μόνο από το κράτος, οφείλουμε και εμείς να διορθώσουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας.

 

Μπράβο και σε εσάς και στα παιδιά που ενδιαφέρθηκαν!

 

Α, και κάτι τελευταίο;): Μεγάλη ευθύνη έχουν και οι γονείς που μιλούν υποτιμητικά για το δημόσιο σχολείο και τους δημόσιους εκπαιδευτικούς μπροστά στα παιδιά. Ο γονιός πρέπει να εξυψώνει το δάσκαλο, ώστε το παιδί να τον σέβεται και να είναι ευνοϊκά διατεθειμένο απέναντί του. Αν τον απαξιώνει εκ προοιμίου, ο δάσκαλος το εισπράττει και αδυνατεί να το πολεμήσει, όσο καλός κι αν είναι.

 

Και ακόμη έχουν ευθύνη οι γονείς γιατί αδιαφορούν. Φέτος έχω 140 μαθητές. Ήρθαν να ρωτήσουν για την πρόοδο των παιδιών τους περίπου 25. Ποιος φταίει λοιπόν; Οι εκπαιδευτικοί ή οι γονείς που δεν θέλουν καν να συνεργαστούν; Κι επειδή θα γίνω κι εγώ μαμά σε λίγους μήνες (Θεού θέλοντος), θέλω να μας συμβουλέψω να είμαστε κοντά στα παιδιά μας και να συνεργαζόμαστε με τους εκπαιδευτικούς, είτε επιλέξουμε το ιδιωτικό, είτε το δημόσιο σχολείο.

 

Πες μου ότι δε μιλάς σοβαρά... 25 από τους 140;;;;:shock::shock::shock: Έχω πάθει σοκ!

:oops:Τόση αδιαφορία;;;; Κι εγώ θεωρώ ότι η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ με τους εκπαιδευτικούς του σχολείου πρέπει να είναι στενή.

 

Συγγνώμη για το τεράστιο μήνυμα κορίτσια...

 

 

Αλήθεια θέλω να μου πεις, εκτός από τις χρυσόσκονες και τα χρωματιστά χαρτόνια :mrgreen:, τίποτε άλλο δεν άξιζε τα λεφτά στο ιδιωτικό σχολειο;

Link to comment
Share on other sites

Έχω ακριβώς τις ίδιες απορίες με την πασχαλίτσα?μπορείς να μας δώσεις κάποιες απαντήσεις,(όσο πιο αντικειμενικά γίνεται)τουλάχιστον να ξέρουμε που πατάμε ?

ΟΣΟ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΔΕΝΟΜΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ,ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΠΕΡΑΣΤΕΙ ΤΟ ΟΙΔΙΠΟΔΕΙΟ ???????????????

1ος Αγγελος :31/10/08 ;)

2ος Αγγελος :01/04/10.:P

Link to comment
Share on other sites

Έχω υπάρξει μαθήτρια και σε ιδιωτικό και σε δημόσιο σχολείο (έξι και έξι χρόνια αντίστοιχα) και μπορώ να πω ότι είχα καλούς και κακούς δασκάλους και στα δύο.

 

Βέβαια οι παροχές στο ιδιωτικό ήταν περισσότερες και καλύτερες (είχαμε βιβλιοθήκη, υπερσύγχρονο γυμναστήριο, χαρούμενες αίθουσες κλπ), αλλά όποιος θέλει να μάθει, μαθαίνει και χωρίς αυτά. Επίσης, ένα παιδί μπορεί να παίξει, να αθληθεί και να χαρεί και σε ένα υπερσύγχρονο γυμναστήριο και σε μια τσιμεντένια αυλή. Οι περισσότερες πολυτέλειες υπάρχουν για να εντυπωσιαστούν οι γονείς και όχι τα παιδιά.

 

Επίσης στο ιδιωτικό είχαμε στη διάθεσή μας γραφική ύλη, χρωματιστά χαρτόνια, εντυπωσιακές κόλλες και χρυσόσκονη για το μάθημα των καλλιτεχνικών, καθώς και αρμόνιο ή φλογέρα για το μάθημα της μουσικής. Όμως όλα αυτά τα πληρώναμε. Αν τολμούσαν οι δημόσιοι δάσκαλοι να ζητήσουν όλα αυτά τα καλούδια για να κάνουν πιο ποιοτικό μάθημα, οι γονείς θα αντιδρούσαν λέγοντας "πως αυτό δεν είναι δημόσια εκπαίδευση" κλπ.

 

Τέλος θα ήθελα να αναφέρω πως εργάζομαι ως εκπαιδευτικός σε δημόσιο λύκειο και ξέρω καλά πως οι υποδομές δεν είναι καλές, αλλά αυτό που λέω πάντα στα παιδιά είναι πως μπορούμε οι ίδιοι να αλλάξουμε κάποια άσχημα πράγματα. Έτσι, με παρότρυνση πολλών συναδέλφων μια μέρα που τα σχολεία ήταν κλειστά, δώσαμε τα κλειδιά στους μαθητές, μπήκαν μέσα και έβαψαν και χρωμάτισαν και έκαναν όμορφες κάποιες αίθουσες. Δημόσιο σχολείο σημαίνει σχολείο που ανήκει σε όλους μας. Μην περιμένουμε μόνο από το κράτος, οφείλουμε και εμείς να διορθώσουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας.

 

Α, και κάτι τελευταίο;): Μεγάλη ευθύνη έχουν και οι γονείς που μιλούν υποτιμητικά για το δημόσιο σχολείο και τους δημόσιους εκπαιδευτικούς μπροστά στα παιδιά. Ο γονιός πρέπει να εξυψώνει το δάσκαλο, ώστε το παιδί να τον σέβεται και να είναι ευνοϊκά διατεθειμένο απέναντί του. Αν τον απαξιώνει εκ προοιμίου, ο δάσκαλος το εισπράττει και αδυνατεί να το πολεμήσει, όσο καλός κι αν είναι.

Και ακόμη έχουν ευθύνη οι γονείς γιατί αδιαφορούν. Φέτος έχω 140 μαθητές. Ήρθαν να ρωτήσουν για την πρόοδο των παιδιών τους περίπου 25. Ποιος φταίει λοιπόν; Οι εκπαιδευτικοί ή οι γονείς που δεν θέλουν καν να συνεργαστούν; Κι επειδή θα γίνω κι εγώ μαμά σε λίγους μήνες (Θεού θέλοντος), θέλω να μας συμβουλέψω να είμαστε κοντά στα παιδιά μας και να συνεργαζόμαστε με τους εκπαιδευτικούς, είτε επιλέξουμε το ιδιωτικό, είτε το δημόσιο σχολείο.

:oops: Συγγνώμη για το τεράστιο μήνυμα κορίτσια...

μπράβο σου!!! και με το καλό το μωράκι σου!!

Link to comment
Share on other sites

Ψηφίζω ιδιωτικό σχολείο γιατί δεν έχω την "πολυτέλεια" να στείλω τα παιδιά μου σε δημόσιο σχολείο καθώς βρίσκομαι στην μειονεκτική θέση της εργαζόμενης:shock: μητέρας. Γιατί κάνω 3 ώρες καθημερινά να πάω και να γυρίσω από τη δουλειά τρέχοντας μπας και ξεκλέψω 5 λεπτά από τη διαδρομή για να είμαι με τα παιδιά μου:evil:.

Γιατί στις απεργίες δεν εγκρίνεται και η δικιά μου συμμετοχή :mrgreen:όλος τυχαίος η δικιά μου εταιρεία με θέλει εκεί έστω και πετώντας αλλά χωρίς τα παιδιά παραμάσχαλα. Γιατί είμαι άσπλαχνη μάνα που έπρεπε να γυρίσει στη δουλειά και να "παρκάρει" κάπου το 5 μηνών μωρό αφού το δημόσιο "παρκινγκ" ήθελε να κάνω αίτηση τον Μάιο μήνα και το παιδί να είναι εκείνη τη στιγμή 6 μηνών. (Συγγνώμη που δεν προγραμμάτισα την εγκυμοσύνη μου σύμφωνα με τις προδιαγραφές του υπουργείου παιδείας).

Γιατί δεν γίνετε να είμαι την ίδια ώρα και στο γραφείο και στο νηπιαγωγείο και στο βρεφικό.:roll:

Και τέλος γιατί έχω μισθό ολόκληρα 850 ευρώ και δεν έχω τι να τα κάνω!!! :mrgreen:(ο σύζυγος με μία μέρα λιγότερη την εβδομάδα πλέον και 650 ευρώ) Αλλά δεν έχουμε και βοήθεια από κανέναν για να τα "παρκάρουμε" δωρεάν.

Το παιδί αν είναι να μάθει και να αγαπά την μάθηση θα το κάνει όπου κι αν είναι. Πρακτικά είναι τα ζητήματα - τι να τα κάνουμε όταν τα οράρια μας δεν συμπίπτουν μ'εκείνα των σχολείων????????????:rolleyes::rolleyes::rolleyes:

Link to comment
Share on other sites

Ψηφίζω ιδιωτικό σχολείο γιατί δεν έχω την "πολυτέλεια" να στείλω τα παιδιά μου σε δημόσιο σχολείο καθώς βρίσκομαι στην μειονεκτική θέση της εργαζόμενης:shock: μητέρας. Γιατί κάνω 3 ώρες καθημερινά να πάω και να γυρίσω από τη δουλειά τρέχοντας μπας και ξεκλέψω 5 λεπτά από τη διαδρομή για να είμαι με τα παιδιά μου:evil:.

Γιατί στις απεργίες δεν εγκρίνεται και η δικιά μου συμμετοχή :mrgreen:όλος τυχαίος η δικιά μου εταιρεία με θέλει εκεί έστω και πετώντας αλλά χωρίς τα παιδιά παραμάσχαλα. Γιατί είμαι άσπλαχνη μάνα που έπρεπε να γυρίσει στη δουλειά και να "παρκάρει" κάπου το 5 μηνών μωρό αφού το δημόσιο "παρκινγκ" ήθελε να κάνω αίτηση τον Μάιο μήνα και το παιδί να είναι εκείνη τη στιγμή 6 μηνών. (Συγγνώμη που δεν προγραμμάτισα την εγκυμοσύνη μου σύμφωνα με τις προδιαγραφές του υπουργείου παιδείας).

Γιατί δεν γίνετε να είμαι την ίδια ώρα και στο γραφείο και στο νηπιαγωγείο και στο βρεφικό.:roll:

Και τέλος γιατί έχω μισθό ολόκληρα 850 ευρώ και δεν έχω τι να τα κάνω!!! :mrgreen:(ο σύζυγος με μία μέρα λιγότερη την εβδομάδα πλέον και 650 ευρώ) Αλλά δεν έχουμε και βοήθεια από κανέναν για να τα "παρκάρουμε" δωρεάν.

Το παιδί αν είναι να μάθει και να αγαπά την μάθηση θα το κάνει όπου κι αν είναι. Πρακτικά είναι τα ζητήματα - τι να τα κάνουμε όταν τα οράρια μας δεν συμπίπτουν μ'εκείνα των σχολείων????????????:rolleyes::rolleyes::rolleyes:

Πες τα χρυσοστομη!!! Και μεις για αυτο το λογο πληρωσαμε φετος ιδιωτικο νηπιαγωγειο για το γιο μας και ας δινουμε και 200 ευρω!!! σε τροφεια για τον ΔΗΜΟΣΙΟ παιδικο σταθμο της μικρης...κι αν αντεχουμε θα τα δινουμε για οσο παει. Για να μην κοιμιζουν τον 5χρονο γιο μου στο ολοημερο απο τη 1, οπως το αγορακι που μενει στον πανω οροφο και τον παιρνουν αναγκαστικα13:30 ή μετά τις 15:45 και οχι νωριτερα!!, ενω η μαμα του σχολαει 14:30. ναι θα ηθελα και γω να μην πληρωνω, χαζη ειμαι? κι εγω τελειωσα δημοσιο σχολειο και εχω ομορφες αναμνησεις και σπουδασα σε δημοσιο πανεπιστημιο μα χωρις βοηθεια απο παπουδες μια οικογενεια που εργαζονται και οι δυο γονεις ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ τρεχει και δεν φτανει...

Link to comment
Share on other sites

... Οι περισσότερες πολυτέλειες υπάρχουν για να εντυπωσιαστούν οι γονείς και όχι τα παιδιά.

 

Επειδή και εγώ έχω θητεύσει και σε ιδιωτικό και σε δημόσιο σχολέιο, να πω ότι ορισμένες παροχές του ιδιωτικού δεν είναι πολυτέλειες, αλλά λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.

Η βιβλιοθήκη δεν είναι πολυτέλεια εντυπωσιασμού, όπως δεν είναι και το χημείο που είχαμε εμείς στο ιδιωτικό σχολείο και το χρησιμοποιούσαμε τακτικότατα. Επίσης, δεν είναι στείρα πολυτέλεια το να γίνεται σωστά το μάθημα των καλλιτεχνικών. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Νομίζω πως όλοι συμφωνούμε ότι αυτές οι "πολυτέλειες" θα έπρεπε να υπάρχουν και στα δημόσια σχολεία, τα οποία παρεπιπτόντως και αυτά τα πληρώνουμε και μαλιστα αδρά. Σίγουρα κάποιος μπορεί να τελειώσει το σχολείο και χωρίς όλα αυτά, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και άχρηστα.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή και εγώ έχω θητεύσει και σε ιδιωτικό και σε δημόσιο σχολέιο, να πω ότι ορισμένες παροχές του ιδιωτικού δεν είναι πολυτέλειες, αλλά λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά.

Η βιβλιοθήκη δεν είναι πολυτέλεια εντυπωσιασμού, όπως δεν είναι και το χημείο που είχαμε εμείς στο ιδιωτικό σχολείο και το χρησιμοποιούσαμε τακτικότατα. Επίσης, δεν είναι στείρα πολυτέλεια το να γίνεται σωστά το μάθημα των καλλιτεχνικών. Μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Νομίζω πως όλοι συμφωνούμε ότι αυτές οι "πολυτέλειες" θα έπρεπε να υπάρχουν και στα δημόσια σχολεία, τα οποία παρεπιπτόντως και αυτά τα πληρώνουμε και μαλιστα αδρά. Σίγουρα κάποιος μπορεί να τελειώσει το σχολείο και χωρίς όλα αυτά, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι και άχρηστα.

 

Εκεί ακριβώς θέλω να καταλήξω αλλά θέλω την εκτίμηση της κοπέλας που έγραψε το ποστ και είναι εκπαιδευτικός και μου κάνει εντύπωση... Μάλιστα θα έλεγα ότι δεν είναι λεπτομέρειες αλλά ειδικές παροχές που κάνουν τη διαφορά στην ποιότητα της εκπαίδευσης...

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...