Δημόσιο Σχολείο ή Ιδιωτικό και γιατί

[Melina22]

Μελίνα είμαι σίγουρη ότι τα ίδια ακριβώς σχόλια θα μπορούσε να κάνει κάποιος και για ορισμένα δημόσια σχοεία, όπως εσύ τα κάνεις για ορισμένα ιδιωτικά στα οποία έτυχε να εργαστείς.

 

Άρα, μάλλον έχει δίκιο η alcyon όταν λέει ότι πρέπει να αξιολογούμε συγκεκριμένα σχολεία και καθηγητές και όχι ένα γενικό σύνολο.

 

 

Μα κ εγώ το ίδιο με την alcyon υποστηρίζω...

 

Διάβασες όλο το μην μου;

 

Έχω ξαναπεί κ σε άλλα σημεία ή συζητήσεις ότι η ποιότητα του προγράμματος σε ένα σχολείο εξαρτάται κυρίως από τα άτομα που εργάζονται σε αυτό. Αυτό σημαίνει πως όπως ειπώθηκε είτε ιδιωτικό είτε δημόσιο έχει δυνατότητες να είναι καλό ή κακό σχολείο.

[Melina22]

melina τι αίσχη μπορούν να γίνουν και να μην παρουν χαπάρι οι γονείς που μιλάνε με τα παιδιά τους? Πες μας καποια παραδείγματα.

Δεν ξέρω αν εχει να κανει με το ότι εχω 2 παιδιά στην ίδια τάξη αλλά μαθαίνω ακριβώς τι συμβαίνει και πως συμπεριφέρεται η δασκάλα στα παιδιά.

Το μόνο που μπορώ να φανταστώ δεν μπορώ να ξέρω τι φαγητό μαγειρεύουν στην περίπτωση που αυτό το "προσφερει" το σχολείο αλλά ότι έχει να κάνει με συμπεριφορά προς τα παιδιά από την δασκάλα ή αλλο προσωπικό πιστεύω ότι μου το μεταφέρουν. Οσον αφορά καθαριότητα κλπ μπορείς να καταλάβεις τι παιζει αμα θέλεις. Το κλειδί είναι να μιλάς πολύ με τα παιδιά - όχι να τα κανεις ανακριση - απλά να περνας ωρα μαζί τους- Την ώρα για παράδειγμα που διαβάζουμε βιβλία τότε θυμούνται κάτι από την μερα και μου λενε, και έτσι αρχίζει η συζήτηση. Μιλάμε για παιδιά 4 + τι είναι αυτό που μπορεί να γίνει στην τάξη, σχολείο και να μην το μεταφέρουν έστω και ελάχιστα?

Ειδικά για νηπιαγωγείο ιδιωτικό οπου μπορείς να σκας μύτη με διάφορα προσχήματα - πελάτης είσαι στο κάτω κάτω νομίζω ότι μπορείς να ελέξεις την κατάσταση.

 

Οταν λες "τα αίσχη" παει το πρώτα μυαλό μου στην κακοποίηση, θέλω να πιστέυω ότι αν έχεις επικοινωνία με τα παιδιά σου πρέπει να το καταλάβεις οτι κάτι τρέχει. Ακόμα και το να ξεχωρίζει μια δασκάλα κάποια παιδιά πιστεύω ότι θα το μάθω.

Το πιο σημαντικό στο νηπιαγωγείο είναι η συμπεριφορά της νηπιαγωγού στα παιδιά. Εσύ δηλαδή τι έκανες ? Ακολουθούσες οδηγίες και δεν τους συμπεριφερόσουν εντάξει? Ρωτάω γιατί πραγματικά δεν καταλαμβαίνω τι είναι αυτά τα αίσχη.

 

Ναι είναι επιχειρήσεις - εχουν σκοπό τους το κέρδος αλλά και την ικανοποίηση των πελατών για να τους κρατήσουν έτσι? Οσο πιο συνειδοτοποιημένοι είναι οι "καταναλωτές" πελάτες τους τόσο πιο καλές είναι οι υπηρεσίες που θα προσφέρουν. Υπάρχουν και επιχειρήσεις που δεν σχεδιάζουν "κοντόφθαλμα" και παρέχουν υπηρεσίες ποιότητας.

 

Καλύτερα πες μας τι θα πρέπει να πρόσεξουμε παρά να μας λες γενικά (εκτός και αν εχεις πει πιο πάνω - συγνωμη δεν τα διάβασα όλα)

 

Εγώ για παράδειγμα κοιτάω (ή κοιτούσα για τον παιδικό) την αναλογία προσωπικού παιδιών και αν είναι όντως το προσωπικό εκεί όλες τις ώρες (ρωτάω τα παιδιά), ελέγχω τον χώρο και για υγειινή και ασφάλεια, και παρακολουθώ με λεπτομέρεια τι γίνεται στην τάξη κυρίως την συμπεριφορά της νηπειαγωγού στα παιδιά και τις παιδαγωγικές μεθόδους που χρησιμοποιεί, αν τηρεί το προγραμμα κλπ. Αυτό γίνεται με πολύ κουβέντα...

 

Τι άλλο πρέπει να κοιτάει κάποιος?

 

 

Πολύ σωστά όλα αυτά που κοιτάς κ έχω καταλάβει απόλυτα τι εννοείς κ εσύ κ η kyra με όσα λέτε.

Είναι λίγο δύσκολο να περιγράψω κάποια πράγματα για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ θα προσπαθήσω όμως.

 

Η κακοποίηση όπως είπες γιατί μιλάω κ για κακοποίηση παίρνει διάφορες μορφές...Όταν π.χ μια συνάδελφος ταπεινώνει ένα παιδί (δες κ προηγούμενη σελίδα που έχω αναφέρει παράδειγμα) ή όταν το μπουκώνει με το ζόρι κ ενώ ταυτόχρονα κλαίει απελπισμένο που το μπουκώνουν του χώνει την πιπίλα για να καταπιεί ή όταν καθηλώνει για μεγάλα διαστήματα τα παιδιά ενώ έχουν ανάγκη να κινούνται ή όταν τα "τραβολογάει" θυμωμένη για να κάτσουν, όταν είναι άδικη σε βαθμό κακουργήματος π.χ όλοι κάθονται κ 2 παίζουν επειδή είναι ζωηροί κ δεν μπορούν να κάτσουν... Δε νομίζω ότι περιγράφεται ακριβώς με λόγια η συμπεριφορά αυτή πρέπει να τη βιώσει κάποιος για να καταλάβει. Τα ίδια αυτά άτομα άλλοι άνθρωποι μπροστά σε γονείς.

 

Έχω στο μυαλό μου τέτοια περιστατικά ή διαδικασίες κυρίως με μικρότερα παιδάκια 2,5 με 3 αλλά κ κάποια με μεγαλύτερα δηλ 4 με 5.

Τα μικρότερα είναι δύσκολο να το εκφράσουν με λόγια, τα μεγαλύτερα όμως σίγουρα μπορούν. Οπότε κ εμένα η απορία μου είναι η ίδια με την δική σας, "μα καλά δεν μιλάνε αυτά τα παιδιά στο σπίτι τους;" Δεν έχω καταφέρει να απαντήσω 100%...ίσως έχει να κάνει κ με τον χαρακτήρα του κάθε παιδιού (δεν είναι όλα τα παιδιά ίδια) ή με την ιδιαίτερη ψυχολογία που του δημιουργούν ορισμένες καταστάσεις (π.χ ίσως νιώθει ότι φταίει το ίδιο κ ντρέπεται να μιλήσει) ή δεν ξέρω κ εγώ με τι άλλο. Το άλλο που μου έχει κάνει επίσης πολύ μεγάλη εντύπωση είναι να βλέπω παιδιά να αγκαλιάζουν σε άσχετες στιγμές τα άτομα με την απαράδεκτη συμπεριφορά.

 

 

Πέρα από την κακοποίηση που είναι πολύ σοβαρό θέμα, θα αναφέρω ένα παράδειγμα σε σχέση με την δουλειά που γίνεται. Σε ένα από τα σχολεία που δούλεψα οι γιορτή ήταν φοβερή! Ακόμα κ εγώ πριν πιάσω δουλειά εκεί είχα εντυπωσιαστεί που την είδα μαζί με μια συνάδελφο. Το ζήτημα όμως είναι ότι για να γίνει αυτή η γιορτή (κάτι που ανακάλυψα την επόμενη χρονιά όταν δούλεψα εκεί)τα παιδιά όχι μόνο κουράστηκαν για να μάθουν όλα αυτά τα λόγια κ τις χορογραφίες πολύ περισσότερο από όσο θα έπρεπε κ πέρα από τις δυνάμεις τους, αλλά κ έχασαν πολύτιμο χρόνο από άλλες ουσιαστικές δραστηριότητες προκειμένου να "διαφημίσουν" το συγκεκριμένο σχολείο. Αυτό όμως οι γονείς δεν το "είδαν" κ εντυπωσιάστηκαν από το αποτέλεσμα...Οι γονείς δεν ήξεραν πόσος χρόνος χάθηκε κ πόσο αντιπαιδαγωγικό ήταν να υποστούν τα παιδιά όλο αυτό το άγχος κ την πίεση.

 

Και για να μην παρεξηγηθώ δε σημαίνει ότι όποιο σχολείο έχει μια καλή αξιοπρεπή γιορτή λειτουργεί εις βάρος των παιδιών. Απλά στο συγκεκριμένο σχολείο ήταν πολύ δύσκολο όλο το έργο, πολύ πιο απαιτητικό σε σχέση με την ηλικία τους κ για έναν άνθρωπο που δεν κατέχει το πόσο δύσκολο είναι π.χ να συντονιστούν σε ένα πολύπλοκο χορευτικό τόσο μικρά παιδιά φαίνεται απλά φανταστικό! Σκεφτείτε ότι κ εγώ που έκανα τα πρώτα μου βήματα τότε είχα ενθουσιαστεί αρχικά ως παρατηρητής. Βλέποντας όμως εκ των έσω τι έγινε δεν θα ήθελα με τίποτα το παιδί μου να πάρει μέρος σε μια τέτοια γιορτή.

 

Ένα άλλο παράδειγμα είναι οι διάφορες δραστηριότητες που παρέχουν τα ιδιωτικά (μπαλέτο, κολύμβηση, υπολογιστής, αγγλικά κλπ). Οι συγκεκριμένες δραστηριότητες με τον τρόπο που γίνονταν, δημιουργούσαν πρόβλημα στην λειτουργία της τάξης κ ένας γονιός δεν μπορούσε να το δει αυτό. Χάλαγε όλη η ατμόσφαιρα η ενότητα κ το κλίμα της ομάδας όταν κάθε τρεις κ λίγο έφευγαν παιδιά για να πάνε μια εδώ μια εκεί...κ στη συνέχεια έρχονταν κ πάλι έχοντας χάσει τα όσα κάναμε με τους υπόλοιπους. Ένα μικρό "μπάχαλο" με πολύ αρνητικές επιπτώσεις σε διάφορους τομείς..

 

Σε σχέση με το φαγητό κ την καθαριότητα (το έζησα κ αυτό ναι!) σε ένα σχολείο η διευθύντρια κ πάλι, τάιζε τα παιδιά από μια γαβάθα φαγητού στη σειρά με το ίδιο κουτάλι. Ήταν μικρότερα κυρίως αλλά κ κάποια μεγαλύτερα. Επίσης στις βρύσες έπιναν όλα τα παιδιά από τα ίδια ποτήρια! Είναι δυνατόν να το ξέρουν οι γονείς κ να μην κάνουν κάτι; Το φαγητό το έφτιαχνε η ίδια κ ήταν για γέλια! Έγραφε ας πούμε στο πρόγραμμα αρακάς με πατάτες κ έβλεπες μια σούπα με 10 μπιζέλια μέσα κ αν! Κ οι πατάτες τα ίδια. Τα φρούτα κόβονταν υπερβολικά λεπτές φέτες κλπ...

 

Σε σχέση με τον αριθμό που είναι πολύ σημαντικός υποτίθεται ότι σε ένα σχολείο είχα 17 παιδιά κ η διευθύντρια 22. Πολύ συχνά τα άφηνε όλα σε έμενα κ μπορείτε να φανταστείτε τι σημαίνει 39 παιδιά με έναν ενήλικα. Γινόταν απλή φύλαξη κ τίποτα παραπάνω. Με το που ερχόταν γονιός αναλάμβανε κανονικά το τμήμα της αν κ δεν πολυεπέτρεπε την παρουσία τους μέσα στις τάξεις, κυρίως τους υποδεχόταν ο άντρας της, στο γραφείο.

 

Μπορώ να λέω για πολλές σελίδες....όταν βλέπεις όλα αυτά κ ξέρεις ότι οι γονείς δίνουν κ τόσα λεφτά από πάνω δεν είναι πολύ άσχημο;

[jannis]

melina22

αυτά που λες ναι είναι ασχημα αλλά δεν δεχομαι ότι δεν μπορουν να τα ξέρουν οι γονείς αν θέλουν και μιλάμε για παιδά 4+ τώρα (αφού μιλάμε για σχολεία). Από αυτά που λες καποια έχουν κίνητρο το κέρδος και καποια

την εντελώς λάθος αντιμετώπιση από την εκπαιδευτικό - αυτά είναι τα χειρότερα και αυτά μπορείς να τα βρεις παντού (οι λόγοι δεν νομίζω ότι οφείλονται στο ιδιωτικό της υπόθεσης)

Είναι και κάποια που τα ζητάνε οι ίδιοι οι γονείς πχ τις εξεζητημένες γιορτές ή τις τέλειες εργασίες, τι να πω τόσο κόβει- αυτές είναι οι προτεραιότητες ... Η "εταιρία" προσπαθεί να ικανοποιήσει τον πελάτη.

Φταίμε και εμείς για τις απαιτήσεις που έχουμε από αυτήν.

Δεν χρειάζεται να δεις τις προβες μιας γιορτής για να καταλάβεις τι δουλειά πέφτει - πόσο το βαριούνται τα παιδιά και αν αυτό γίνεται σε βάρος άλλων πραγματων. Στο συγκεκριμένο θέμα νομίζω ενα και ενα κανουν δύο - και δεν το λέω προσβλητικά - αυτό που θέλω να πω είναι ότι δεν το βλέπει έτσι αυτός που δεν θέλει να το δει έτσι...

[ioanna_ntorm]

Βλέπετε οτι όσοι τα είδαμε από κοντά έχουμε κατά βάση παρόμοιες εμπειρίες και αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Νομίζω οτι αντί να προσβάλλεστε και να αντιδράτε με άρνηση θα πρέπει να αντιδράσετε ανοίγοντας τα μάτια και τα αυτιά. Δεν λέμε οτι όλα στο δημόσιο είναι τέλεια, απλά ισχύουν άλλοι κανόνες που δίνουν την δυνατότητα για κάτι καλύτερο. Έχω συναντήσει συνάδελφο που θεώρησα απαράδεκτη και στο δημόσιο, αλλά αυτή ήταν μία γυναίκα 2 χρόνια πριν πάρει σύνταξη, με σπουδές ανεπαρκείς στην εποχή της και με την κοινωνική μόρφωση ενός ορεινού συντηρητικού χωριού στην Πέλλα. Φυσικά και υπάρχουν και αυτά δυστυχώς και κατά τη γνώμη μου όλοι μας θα έπρεπε ανα κάποια χρόνια ή και διαρκώς να περνάμε από επιμορφωτικά σεμινάρια με περιεχόμενο και όχι σαν αυτά που περνάμε και γιατί όχι να αξιολογούμαστε διαρκώς για τις γνώσεις και τις μεθόδους μας.

 

Η αξιολόγηση στο δημόσιο είναι μια μεγάλη συζήτηση και το βασικό ερώτημα είναι ποιός θα σε αξιολογήσει; Ο διευθυντής δεν είναι παρά ένας συνάδελφος με κάποιες παραπάνω γραφειοκρατικές αρμοδιότητες και προϋπηρεσία που κάλλιστα μπορεί να είναι κολλητός σου ή ορκισμένος εχθρός. Θέλω να πω, υπάρχουν προσωπικές σχέσεις και κανένα κίνητρο για αυτόν στο να είναι αντικειμενικός. Ο σύμβουλος πράγματι δεν έχει καλή εικόνα της δουλειάς σου γιατί το πολύ- πολύ να σε επισκεφθεί μια φορά το χρόνο που μπορεί να σε πετύχει στην καλύτερη ή στην χειρότερη μέρα σου. Οι γονείς δεν είναι αρκετά εξειδικευμένοι για να κρίνουν και επίσης δεν έχουν καλή εικόνα και τα παιδιά μπορεί να σε αγαπάνε μόνο και μόνο επειδή τα αγκαλιάζεις και τα χαιδεύεις και όχι επειδή είσαι απαραίτητα καλή δασκάλα. Οπότε τίθεται ένα μεγάλο ζήτημα....

 

Αυτό δεν καθιστά καλύτερο το ιδιωτικό γιατί όπως προανέφερα πρόκειται για επιχείρηση η οποία οφείλει να είναι κερδοφόρα και έχει σαφή τακτική μάρκετινγκ όπως ακριβώς το κατάστημα στη γωνία με τα ρούχα. Εκεί λοιπόν, δεν κρίνεται η αποδοτικότητα και η ποιότητα της εκπαίδευσης αφού δεν είναι αυτά το ζήτημα, αλλά η εικόνα.

 

Θα συμφωνήσω με την συνάδελφο οτι το θέμα είναι η διαδικασία και όχι το αποτέλεσμα πάντα. Μπορεί το παιδί να μην έμαθε τελικά ή να μη θυμάται τον κύκλο του νερού και πως ακριβώς έρχεται η βροχή, αλλά να έχει μάθει να αναρωτιέται και να εξερευνά τον κόσμο, να έχει μάθει να διατυπώνει ερωτήσεις και να αναζητά πληροφορίες για πράγματα που το απασχολούν. Αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι εύκολα ορατό, τουλάχιστον όχι άμεσα. Πρόκειται για μια δυναμική που αναπτύσσει για το μέλλον και όχι για μια ξερή πληροφορία που μπορείς να εξετάσεις. Αν πω σε ένα παιδί μια πληροφορία σαράντα φορές στο τέλος θα τη μάθει μια χαρά αλλά στην πραγματικότητα έχω κάνει μία τρύπα στο νερό.

[kyra]

Όλα αυτά που μας περιγράφετε, παραπέμπουν σε τριτοκοσμικά σχολεία με αδιάφορους γονείς, που θα μπορούσε να είναι ωραιότατα και δημόσια. Τί να πω? ότι στο δημόσιο βρεφονηπιακό σταθμό δεν αλλάζουν τα παιδιά, αν έχουν κάποιο ατύχημα με την τουαλέτα (μιλάμε για 3 ετών δηλαδή) αλλά φωναζουν τους γονείς να τα αλλάξουν? Όσο για τις γιορτές, οι γονείς που εντυπωσιάζονται, ..... είναι άξιοι της μοιρας τους. Όσο για τα άλλα, δεν νομίζω ότι συμβαίνουν σε γονείς που ενδιαφέρονται. Το λέω με κάθε επίγνωση. Αν είσαι από κοντά, πας μία δύο φορές την ώρα του φαγητού, πεις στο παιδί, έλα να φάμε όπως τρώτε στο σχολείο κλπ κλπ κλπ. Ο λόγος που οι γονείς αυτοί δεν τα έμαθαν ποτέ είναι επειδή δεν τα 'ρώτησαν' σωστά. Τα παιδιά 'μιλάνε' με διαφορους τρόπους και πρέπει να έχουμε το νου μας. Επιμένω ότι μιλάς για εξαιρέσεις (αλήθεια σε πόσα ιδιωτικά έχετε εργαστεί?).

Όσο για τη μάθηση, η άποψή μου είναι ότι είναι σημαντικό να ΜΑΘΕΙ το παιδί τον κύκλο του νερού. Τί θα πει να αγαπήσει τη μάθηση? Αυτό δεν είναι αυτοσκοπός. Να την αγαπήσει ώστε να .... μάθει.

Αν κάτι το έχουμε μάθει με αγάπη, φαίνεται. Εγώ δεν ξέρω τί κάνουν στο σχολείο, μαθησιακά εννοώ. Δεν παίρνουμε πρόγραμμα ημέρας, δεν μας ενημερώνουν είναι τακτική του σχολείου. Όμως το 'ανέχομαι' γιατί το παιδί σε ανύποπτο χρόνο -που του διαθέτω- μου μιλάει με ενθουσιασμό γι αυτά που μαθαίνει.

Θέλω να πω για άλλη μία φορά, ότι, όπως οι δάσκαλοι μαθαίνουν τί γίνεται στα σπίτια μας, έτσι κι εμείς μαθαίνουμε τί γίνεται στο σχολείο. Εκτός αν δεν μας νοιάζει, εκτός αν το παιδί μας 'μιλάει' και δεν καταλαβαίνουμε τί μας λέει.

-σιγά μην δε μου έλεγε ο γιος μου ότι τρώγανε όλα από το ίδιο κουτάλι- καταρχήν θα μου το έλεγε γιατί θα το θεωρούσε πλάκα τρελή ;-)

[ioanna_ntorm]

Οι βρεφονηπιακοί σταθμοί είναι δημοτικοί και όχι δημόσιοι. Ανήκουν στον δήμο. Είναι επιχειρήσεις του δήμου και άρα δεν διαφέρουν και πολύ από τους ιδιωτικούς. Μιλάμε για νηπιαγωγεία. Ακόμα και αυτό είναι μια πληροφορία που διαφεύγει από τους περισσότερους γονείς και είναι μια απόδειξη πως δεν μπορούμε να τα ξέρουμε όλα.

Για να τα διαχωρίσουμε λοιπόν, Ο παιδικός σταθμός ανήκει στον δήμο και χρηματοδοτείται από το υπουργείο ΥΓΕΙΑΣ. Εδώ μιλάμε για φύλαξη και δημιουργική απασχόληση και οι φροντιστές είναι βρεφονηπιοκόμοι, είτε από σχολές ΤΕΙ ή ακόμα και από ΙΕΚ. Μιλάμε για φροντίδα κ όχι για εκπαίδευση. Στόχος του είναι να απασχολήσει δημιουργικά τα βρέφη και τα νήπια για να διευκολύνει τις εργαζόμενες μητέρες.

Το νηπιαγωγείο δεν ανήκει στον δήμο και δεν έχει πολλά πάρε -δώσε μαζί του, ανήκει απευθείας στο υπουργείο ΠΑΙΔΕΙΑΣ όπως ακριβώς το δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο και είναι υποχρεωτικό. Οι νηπιαγωγοί είναι εκπαιδευτικοί που προέρχονται μόνο από ΑΕΙ. Στόχος του είναι να εισάγει το παιδί στον χώρο της εκπαίδευσης και να εμπλουτίσει στοχευμένα τις δεξιότητες και ικανότητες του αλλά και τις γνώσεις του.

Από τους γονείς των παιδιών μου που έχω συναντήσει μέχρι τώρα την διαφορά δεν την ήξερε σχεδόν κανείς. Και δεν ήταν επειδή δεν ενδιαφέρονται.

Επίσης, όσον αφορά το άλλαγμα, είναι κάτι που είσαι υποχρεωμένος να συνεννοηθείς (στον παιδικό, γιατί στο νηπιαγωγείο δε νοείται να αλλάζουμε παιδιά, παρά μόνο εάν συμβεί ατύχημα μία στο τόσο και αυτό στην καλή διάθεση της νηπιαγωγού.) και πάντα σε ρωτάνε εάν το παιδί έχει "καθαρίσει". Υπάρχουν και σταθμοί που δεν δέχονται παιδιά που δεν έχουν καθαρίσει και είναι οι νηπιακοί και όχι βρεφονηπιακοί. Κατά τη γνώμη μου ένα παιδί 3 χρονών θα πρέπει να έχει μάθει να πηγαίνει τουαλέτα. Συνήθως αυτές τις ερωτήσεις και τις διαπραγματεύσεις περί αλλάγματος γίνονται για παιδιά μέχρι 2, άντε 2,5 χρονών. Μετά θεωρείται αυτονόητο.

[ioanna_ntorm]

Επίσης... το παιδί δεν έχει μέτρο σύγκρισης και δεν ξέρει πως θα έπρεπε να είναι το σχολείο και η δασκάλα για να σου πει όταν θα συμβεί κάτι διαφορετικό. Ίσως να σου το πει όταν θα γίνει κάτι πολύ χοντρό ή άσχημο αλλά όχι όταν απλά δεν γίνεται ποιοτικό μάθημα, γιατί το μόνο που ξέρει είναι αυτό και αυτό θεωρεί σωστό. Χαρούμενο και ευδιάθετο μπορεί να είναι και αν όλη μέρα ακούμε μουσική και χορεύουμε ή βγαίνουμε πολλή ώρα διάλειμμα ή αν η δασκάλα είναι καλή μαζί τους και τα αγαπάει. Ούτε από μόνη της η αγάπη μπορεί να αποτελέσει ποιοτική εκπαίδευση, παρότι αποτελεί προϋπόθεση. Επίσης, τα περισσότερα παιδιά είναι στο σχολείο 8 ώρες και όταν φεύγουν είναι εξαντλημένα είτε γίνεται σωστό μάθημα είτε όχι. Δεν θα κάτσουν να σου πουν όλα όσα έγιναν μέσα σ αυτές τις οχτώ ώρες, θα σου πουν αυτό που τους έκανε περισσότερη εντύπωση γιατί δεν έχουν και την όρεξη να πουν περισσότερα αλλά και γιατί μέσα σε τόσες ώρες τα έχουν ψιλοξεχάσει.

 

Από τα παιδιά μπορείς να έχεις ενδείξεις, αλλά εξαρτάται από πολλά πράγματα για το πόσο καλή εικόνα θα σχηματίσεις. Ακόμα και από τον χαρακτήρα του παιδιού. Υπάρχουν παιδιά που μιλάνε πολύ και τα λένε όλα με λεπτομέρειες και υπάρχουν παιδιά που μπορεί να μην έχουν όρεξη να πουν πολλά. Επίσης, με άλλα πράγματα είναι ευχαριστημένα κάποια παιδιά και με άλλα κάποια άλλα. Συχνά υπάρχουν τάξεις στις οποίες τα περισσότερα παιδιά περνάνε καταπληκτικά και ένα δύο δεν έχουν όρεξη ή το ανάποδο. Άρα δύο κατηγορίες γονέων, οι ευχαριστημένοι και οι δυσαρεστημένοι. Ποιοι έχουν δίκιο;

 

Βλέπεις οτι δεν είναι απόλυτο κριτήριο για την ποιότητα της εκπαίδευσης η διάθεση των παιδιών και ούτε μπορείς να βασιστείς πως θα σου τα πουν όλα με λεπτομέρειες. Τα παιδιά έχουν την τάση να θεωρούν τους "μεγάλους" σαν μία μεγάλη κατηγορία που πάνω κάτω ζητάν τα ίδια πράγματα από κείνα. Εάν εγώ έχω μαλώσει χοντρά ένα παιδί, υπάρχει και η περίπτωση να μην το πει στη μαμά γιατί θα φοβάται οτι θα το μαλώσει κι εκείνη, αφού έκανε κάτι κακό. Μπορεί να έχει την τάση να το κρύψει. Μπορεί και όχι βέβαια, αλλά σίγουρος δεν μπορείς να είσαι.

[jannis]

Βλέπετε οτι όσοι τα είδαμε από κοντά έχουμε κατά βάση παρόμοιες εμπειρίες και αυτό δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Νομίζω οτι αντί να προσβάλλεστε και να αντιδράτε με άρνηση θα πρέπει να αντιδράσετε ανοίγοντας τα μάτια και τα αυτιά. Δεν λέμε οτι όλα στο δημόσιο είναι τέλεια, απλά ισχύουν άλλοι κανόνες που δίνουν την δυνατότητα για κάτι καλύτερο. Έχω συναντήσει συνάδελφο που θεώρησα απαράδεκτη και στο δημόσιο, αλλά αυτή ήταν μία γυναίκα 2 χρόνια πριν πάρει σύνταξη, με σπουδές ανεπαρκείς στην εποχή της και με την κοινωνική μόρφωση ενός ορεινού συντηρητικού χωριού στην Πέλλα. Φυσικά και υπάρχουν και αυτά δυστυχώς και κατά τη γνώμη μου όλοι μας θα έπρεπε ανα κάποια χρόνια ή και διαρκώς να περνάμε από επιμορφωτικά σεμινάρια με περιεχόμενο και όχι σαν αυτά που περνάμε και γιατί όχι να αξιολογούμαστε διαρκώς για τις γνώσεις και τις μεθόδους μας.

 

Η αξιολόγηση στο δημόσιο είναι μια μεγάλη συζήτηση και το βασικό ερώτημα είναι ποιός θα σε αξιολογήσει; Ο διευθυντής δεν είναι παρά ένας συνάδελφος με κάποιες παραπάνω γραφειοκρατικές αρμοδιότητες και προϋπηρεσία που κάλλιστα μπορεί να είναι κολλητός σου ή ορκισμένος εχθρός. Θέλω να πω, υπάρχουν προσωπικές σχέσεις και κανένα κίνητρο για αυτόν στο να είναι αντικειμενικός. Ο σύμβουλος πράγματι δεν έχει καλή εικόνα της δουλειάς σου γιατί το πολύ- πολύ να σε επισκεφθεί μια φορά το χρόνο που μπορεί να σε πετύχει στην καλύτερη ή στην χειρότερη μέρα σου. Οι γονείς δεν είναι αρκετά εξειδικευμένοι για να κρίνουν και επίσης δεν έχουν καλή εικόνα και τα παιδιά μπορεί να σε αγαπάνε μόνο και μόνο επειδή τα αγκαλιάζεις και τα χαιδεύεις και όχι επειδή είσαι απαραίτητα καλή δασκάλα. Οπότε τίθεται ένα μεγάλο ζήτημα....

 

Αυτό δεν καθιστά καλύτερο το ιδιωτικό γιατί όπως προανέφερα πρόκειται για επιχείρηση η οποία οφείλει να είναι κερδοφόρα και έχει σαφή τακτική μάρκετινγκ όπως ακριβώς το κατάστημα στη γωνία με τα ρούχα. Εκεί λοιπόν, δεν κρίνεται η αποδοτικότητα και η ποιότητα της εκπαίδευσης αφού δεν είναι αυτά το ζήτημα, αλλά η εικόνα.

 

Θα συμφωνήσω με την συνάδελφο οτι το θέμα είναι η διαδικασία και όχι το αποτέλεσμα πάντα. Μπορεί το παιδί να μην έμαθε τελικά ή να μη θυμάται τον κύκλο του νερού και πως ακριβώς έρχεται η βροχή, αλλά να έχει μάθει να αναρωτιέται και να εξερευνά τον κόσμο, να έχει μάθει να διατυπώνει ερωτήσεις και να αναζητά πληροφορίες για πράγματα που το απασχολούν. Αυτό το αποτέλεσμα δεν είναι εύκολα ορατό, τουλάχιστον όχι άμεσα. Πρόκειται για μια δυναμική που αναπτύσσει για το μέλλον και όχι για μια ξερή πληροφορία που μπορείς να εξετάσεις. Αν πω σε ένα παιδί μια πληροφορία σαράντα φορές στο τέλος θα τη μάθει μια χαρά αλλά στην πραγματικότητα έχω κάνει μία τρύπα στο νερό.

 

 

Για την αξιολόγηση να πω ότι υπάρχουν τρόποι - θεληση δεν υπάρχει...

Σε πολλές χώρες για παράδειγμα γίνεται από πολούς με ποσοστά (διευθυντής, συνάδελφοι, συμβουλος, γονείς)

 

για το θέμα επιχείρηση - υποτιμάς τους πελάτες, όπως απαιτώ τα ρούχα μου να έχουν ποιότητα (οχι μονο εικόνα) έτσι απαιτώ για την εκπαίδευση - ατυχής η σύγκριση γιατί συγκρίνεις υπηρεσία με προιον, θα έπρεπε να κάνεις μια άλλη σύγκριση με κάποια αλλη υπηρεσία αν ήθελες.

 

Ο πελάτης που θέλει εικόνα θα ψάξει να βρει εικόνα, αυτός που θελει ποιότητα θα ψάξει να βρει ποιότητα.

[jannis]

Επίσης... το παιδί δεν έχει μέτρο σύγκρισης και δεν ξέρει πως θα έπρεπε να είναι το σχολείο και η δασκάλα για να σου πει όταν θα συμβεί κάτι διαφορετικό. Ίσως να σου το πει όταν θα γίνει κάτι πολύ χοντρό ή άσχημο αλλά όχι όταν απλά δεν γίνεται ποιοτικό μάθημα, γιατί το μόνο που ξέρει είναι αυτό και αυτό θεωρεί σωστό. Χαρούμενο και ευδιάθετο μπορεί να είναι και αν όλη μέρα ακούμε μουσική και χορεύουμε ή βγαίνουμε πολλή ώρα διάλειμμα ή αν η δασκάλα είναι καλή μαζί τους και τα αγαπάει. Ούτε από μόνη της η αγάπη μπορεί να αποτελέσει ποιοτική εκπαίδευση, παρότι αποτελεί προϋπόθεση. Επίσης, τα περισσότερα παιδιά είναι στο σχολείο 8 ώρες και όταν φεύγουν είναι εξαντλημένα είτε γίνεται σωστό μάθημα είτε όχι. Δεν θα κάτσουν να σου πουν όλα όσα έγιναν μέσα σ αυτές τις οχτώ ώρες, θα σου πουν αυτό που τους έκανε περισσότερη εντύπωση γιατί δεν έχουν και την όρεξη να πουν περισσότερα αλλά και γιατί μέσα σε τόσες ώρες τα έχουν ψιλοξεχάσει.

 

Από τα παιδιά μπορείς να έχεις ενδείξεις, αλλά εξαρτάται από πολλά πράγματα για το πόσο καλή εικόνα θα σχηματίσεις. Ακόμα και από τον χαρακτήρα του παιδιού. Υπάρχουν παιδιά που μιλάνε πολύ και τα λένε όλα με λεπτομέρειες και υπάρχουν παιδιά που μπορεί να μην έχουν όρεξη να πουν πολλά. Επίσης, με άλλα πράγματα είναι ευχαριστημένα κάποια παιδιά και με άλλα κάποια άλλα. Συχνά υπάρχουν τάξεις στις οποίες τα περισσότερα παιδιά περνάνε καταπληκτικά και ένα δύο δεν έχουν όρεξη ή το ανάποδο. Άρα δύο κατηγορίες γονέων, οι ευχαριστημένοι και οι δυσαρεστημένοι. Ποιοι έχουν δίκιο;

 

Βλέπεις οτι δεν είναι απόλυτο κριτήριο για την ποιότητα της εκπαίδευσης η διάθεση των παιδιών και ούτε μπορείς να βασιστείς πως θα σου τα πουν όλα με λεπτομέρειες. Τα παιδιά έχουν την τάση να θεωρούν τους "μεγάλους" σαν μία μεγάλη κατηγορία που πάνω κάτω ζητάν τα ίδια πράγματα από κείνα. Εάν εγώ έχω μαλώσει χοντρά ένα παιδί, υπάρχει και η περίπτωση να μην το πει στη μαμά γιατί θα φοβάται οτι θα το μαλώσει κι εκείνη, αφού έκανε κάτι κακό. Μπορεί να έχει την τάση να το κρύψει. Μπορεί και όχι βέβαια, αλλά σίγουρος δεν μπορείς να είσαι.

 

νομίζω υποτιμάς την δύναμη της επικοινωνίας των παιδιών /γονιών. Καταρχήν όταν αυτή γινεται σωστά τοτε είναι σιγουρο ότι θα ακούσεις αυτά που τους επειρεάζουν συναισθηματικά (όχι αυτό που τους έκανε εντύπωση) και αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα. Επίσης όταν το παιδί ξεκινήσει να μιλάει για κάτι τότε μπορείς να μάθεις και πολλά άλλα.

Τελος αλοίμονο αν επρεπε να έχουμε την καθε λεπτομέρια των 8 ωρών (που δεν είναι 8 ) για να σχηματισουμε εικόνα. Αμα είναι ετσι θα πρεπει να σας βαλουν μόνιμα καμερες μεσα στην ταξη αντι να στέλλουν σύμβουλους.

 

Επίσης οι γονείς έχουν κρίση, όταν το παιδί είναι δυσσαρεστημένο φροντίζουν να μαθουν το γιατί, ποιος έχει το θέμα (πχ μηπως το παιδί ?), τι μπορεί να κάνουν να βοηθήσουν και....

[kyra]

νομίζω υποτιμάς την δύναμη της επικοινωνίας των παιδιών /γονιών....

 

Αυτό, μόνο.

[fistikaki]

Σε ένα από τα σχολεία που δούλεψα οι γιορτή ήταν φοβερή! Ακόμα κ εγώ πριν πιάσω δουλειά εκεί είχα εντυπωσιαστεί που την είδα μαζί με μια συνάδελφο. Το ζήτημα όμως είναι ότι για να γίνει αυτή η γιορτή (κάτι που ανακάλυψα την επόμενη χρονιά όταν δούλεψα εκεί)τα παιδιά όχι μόνο κουράστηκαν για να μάθουν όλα αυτά τα λόγια κ τις χορογραφίες πολύ περισσότερο από όσο θα έπρεπε κ πέρα από τις δυνάμεις τους, αλλά κ έχασαν πολύτιμο χρόνο από άλλες ουσιαστικές δραστηριότητες προκειμένου να "διαφημίσουν" το συγκεκριμένο σχολείο. Αυτό όμως οι γονείς δεν το "είδαν" κ εντυπωσιάστηκαν από το αποτέλεσμα...Οι γονείς δεν ήξεραν πόσος χρόνος χάθηκε κ πόσο αντιπαιδαγωγικό ήταν να υποστούν τα παιδιά όλο αυτό το άγχος κ την πίεση.

 

 

ενας λογος που μισω τις γιορτες.....

[kriaraki84]

Επίσης... το παιδί δεν έχει μέτρο σύγκρισης και δεν ξέρει πως θα έπρεπε να είναι το σχολείο και η δασκάλα για να σου πει όταν θα συμβεί κάτι διαφορετικό. Ίσως να σου το πει όταν θα γίνει κάτι πολύ χοντρό ή άσχημο αλλά όχι όταν απλά δεν γίνεται ποιοτικό μάθημα, γιατί το μόνο που ξέρει είναι αυτό και αυτό θεωρεί σωστό. Χαρούμενο και ευδιάθετο μπορεί να είναι και αν όλη μέρα ακούμε μουσική και χορεύουμε ή βγαίνουμε πολλή ώρα διάλειμμα ή αν η δασκάλα είναι καλή μαζί τους και τα αγαπάει. Ούτε από μόνη της η αγάπη μπορεί να αποτελέσει ποιοτική εκπαίδευση, παρότι αποτελεί προϋπόθεση. Επίσης, τα περισσότερα παιδιά είναι στο σχολείο 8 ώρες και όταν φεύγουν είναι εξαντλημένα είτε γίνεται σωστό μάθημα είτε όχι. Δεν θα κάτσουν να σου πουν όλα όσα έγιναν μέσα σ αυτές τις οχτώ ώρες, θα σου πουν αυτό που τους έκανε περισσότερη εντύπωση γιατί δεν έχουν και την όρεξη να πουν περισσότερα αλλά και γιατί μέσα σε τόσες ώρες τα έχουν ψιλοξεχάσει.

 

Από τα παιδιά μπορείς να έχεις ενδείξεις, αλλά εξαρτάται από πολλά πράγματα για το πόσο καλή εικόνα θα σχηματίσεις. Ακόμα και από τον χαρακτήρα του παιδιού. Υπάρχουν παιδιά που μιλάνε πολύ και τα λένε όλα με λεπτομέρειες και υπάρχουν παιδιά που μπορεί να μην έχουν όρεξη να πουν πολλά. Επίσης, με άλλα πράγματα είναι ευχαριστημένα κάποια παιδιά και με άλλα κάποια άλλα. Συχνά υπάρχουν τάξεις στις οποίες τα περισσότερα παιδιά περνάνε καταπληκτικά και ένα δύο δεν έχουν όρεξη ή το ανάποδο. Άρα δύο κατηγορίες γονέων, οι ευχαριστημένοι και οι δυσαρεστημένοι. Ποιοι έχουν δίκιο;

 

Βλέπεις οτι δεν είναι απόλυτο κριτήριο για την ποιότητα της εκπαίδευσης η διάθεση των παιδιών και ούτε μπορείς να βασιστείς πως θα σου τα πουν όλα με λεπτομέρειες. Τα παιδιά έχουν την τάση να θεωρούν τους "μεγάλους" σαν μία μεγάλη κατηγορία που πάνω κάτω ζητάν τα ίδια πράγματα από κείνα. Εάν εγώ έχω μαλώσει χοντρά ένα παιδί, υπάρχει και η περίπτωση να μην το πει στη μαμά γιατί θα φοβάται οτι θα το μαλώσει κι εκείνη, αφού έκανε κάτι κακό. Μπορεί να έχει την τάση να το κρύψει. Μπορεί και όχι βέβαια, αλλά σίγουρος δεν μπορείς να είσαι.

 

 

Καλησπερα μανουλες!

 

Καταρχην να σας πω οτι εγω ειμαι υπερ των δημοσιων... Και θα σας πω αμεσως γιατι.... Αλλα πριν σας πω, θα πω οτι διαφωνω καθετα με τα παραπανω!!!!! Τα παιδια ειναι οι καλητεροι κριτες ολων των "Μεγαλων"!!

 

Τα ιδιωτικα εχουν ωραια κτηρια ομορφες ταξης ωραιο φαγητο ομορφους δασκαλους που χαμογελουν κτλ κτλ Αλλα δεν εχουν το πιο βασικο "Δεν εχουν ψυχη"! Ολα φαινονται και ειναι ψευτικα και ειναι ολα καλα εικονικα γιατι πληρωνεις μια περιουσια.......

 

Τα δημοσια δεν εχουν υποδομες αλλα εχουν ψυχη και ανθρωπους δασκαλους καθηγητες που δινουν την ψυχη τους και το χαμογελο ειναι "τσαμπα" αρα και αληθινο και φυσικα μιλουν με τα παιδια και παιζουν και ασχολουνται και χωρις υποδομες και πολλα αλλα!

 

Οσο για τα παιδια ποτε δεν φταινε αυτα για μενα... Για μενα το αν 1 παιδι αγαπαει το σχολειο η οχι φταινε μονο οι γονεις γιατι αν οι γονεις ασχολιοντουσαν με τα παιδια τους στο διαβασμα και το διαβασμα γινοταν το παιχνιδι τους τοτε τα παιδια δεν θα αντιδρουσαν στο σχολειο.

 

"Εάν εγώ έχω μαλώσει χοντρά ένα παιδί, υπάρχει και η περίπτωση να μην το πει στη μαμά γιατί θα φοβάται οτι θα το μαλώσει κι εκείνη, αφού έκανε κάτι κακό. Μπορεί να έχει την τάση να το κρύψει. Μπορεί και όχι βέβαια, αλλά σίγουρος δεν μπορείς να είσαι."

 

Το πανω που εγραψες ειναι απαραδεχτο για μενα. Δεν εχει κανεις δικαιωμα να μαλωσει 1 παιδι χοντρα ή αδυνατα, γιατι αυτο για να φτασει στην αταξια σημαινει οτι προσπαθει να σου τραβηξει την προσοχη που εσυ δεν του δινεις. Οποτε μαλλον τον εαυτο σου πρεπει να τυμωρησεις χοντρα και οχι το παιδακι.... Και αν το παιδακι εχει καλες σχεσης με την οικογενεια και εχει εμπιστοσυνη στους γονεις του τοτε θα το πει.... Μιλας για παιδακια μην το ξεχνας εσυ (οικογενεια) διαμορφωνεις τον χαρακτηρα τους και εσυ (οικογενεια) του εχεις διξει το σωστο πριν παει ακομα σχολειο. Οσο για την σηγουρια τι να πω οταν δεν εχεις εμπιστοσυνη στο ιδιο σου το παιδι εσυ ο ιδιος πως περιμενεις να σε εμπιστευτει εκεινο??

 

Αφηστε λοιπον τα σχολεια και μαθετε εσεις στα παιδια σας και δωστε τους βασεις να αγαπησουν τα βιβλια και προβληματιστητε εσεις τι κανατε λαθος απεναντι στα παιδια σας και αντιδρουν σε κατι ασχημα.

 

Οποιο παιδι εχει βασεις σωστες απο την οικογενεια ειτε σε δημοσιο παει ειτε σε ιδιωτικο θα γινει αξιος μαθητης και οχι γιαυτον αλλα για να αποδειξη στην οικογενεια του οτι αξηζουν οι θυσιες που κανουν γιαυτον.

Αλλα και το αντιθετω οταν 1 παιδι δεν παει καλα στην συμπερηφορα του στο σχολειο ειτε δημοσιο ειτε ιδιωτικο οι οικογενεια πρεπει να δει σε τι φταιει και το παιδι τους προσπαθει με καθε τροπο να τους τραβηξει την προσοχη.

 

Αυτα απο μενα και ελπιζω να σας εβαλα σε σκεψη να προσεχετε λιγο τι λετε οταν μιλατε για παιδακια....

[kriaraki84]

Και θα σας πω και την εμπειρια μου απο την μερια της καθηγητριας και σε δημοσιο και σε ιδιωτικο που για μενα ειναι το ιδιο. Ολα για μενα ειναι παιδακια που θελουν να μαθουν αλλα με τον σωστο τροπο!!!

 

Οταν λοιπον επιασα δουλεια ως δασκαλα πληροφορικης σε δημοτικο δημοσιο ειδα κατι απιστευτα λαθος! Ολα τα παιδακια ηξεραν να παιζουν παιχνιδια στους Η/Υ γιατι οι γονεις τους για να κανουν τις δουλειες τους τους εβαζαν dvd η παιχνιδια στον Η/Υ!! Ο Η/Υ ειναι 1 μηχανημα χαζο οπως μας ειχε πει και 1ας καθηγητης μας στην σχολη μου. Που κανει οτι εσυ του δωσεις.... Τα παιδακια μπορουν να παιξουν και να μαθουν πολλα αλλα επικοδομητικα την ΑΒ τα μαθηματικα ζωγραφιες να γραφουν να φτιαχνουν πινακες και πολλα αλλα. Αυτα φροντηζα να μαθω και εγω στους μαθητες μου. Παιχτε με τα παιδια σας ασχοληθητε μαζι τους ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΜΕΛΕΙΤΕ!!

[alcyon]

kriaraki84 άδικα "επιτέθηκες" στην ioanna_ntorm

Το ότι μίλησε σε α' πρόσωπο αντί σε γ' είναι -απ΄ όσο κατάλαβα- τυχαίο. Ουσιαστικά λέει πως ΑΝ κάποιος φωνάξει πολύ άσχημα σε ένα παιδί, τόσο που να το τρομάξει, το παιδί είναι πιθανό να μην το πει στους γονείς του. Κι αυτό είναι αλήθεια.

[ioanna_ntorm]

Καλησπερα μανουλες!

 

Καταρχην να σας πω οτι εγω ειμαι υπερ των δημοσιων... Και θα σας πω αμεσως γιατι.... Αλλα πριν σας πω, θα πω οτι διαφωνω καθετα με τα παραπανω!!!!! Τα παιδια ειναι οι καλητεροι κριτες ολων των "Μεγαλων"!!

 

Τα ιδιωτικα εχουν ωραια κτηρια ομορφες ταξης ωραιο φαγητο ομορφους δασκαλους που χαμογελουν κτλ κτλ Αλλα δεν εχουν το πιο βασικο "Δεν εχουν ψυχη"! Ολα φαινονται και ειναι ψευτικα και ειναι ολα καλα εικονικα γιατι πληρωνεις μια περιουσια.......

 

Τα δημοσια δεν εχουν υποδομες αλλα εχουν ψυχη και ανθρωπους δασκαλους καθηγητες που δινουν την ψυχη τους και το χαμογελο ειναι "τσαμπα" αρα και αληθινο και φυσικα μιλουν με τα παιδια και παιζουν και ασχολουνται και χωρις υποδομες και πολλα αλλα!

 

Οσο για τα παιδια ποτε δεν φταινε αυτα για μενα... Για μενα το αν 1 παιδι αγαπαει το σχολειο η οχι φταινε μονο οι γονεις γιατι αν οι γονεις ασχολιοντουσαν με τα παιδια τους στο διαβασμα και το διαβασμα γινοταν το παιχνιδι τους τοτε τα παιδια δεν θα αντιδρουσαν στο σχολειο.

 

"Εάν εγώ έχω μαλώσει χοντρά ένα παιδί, υπάρχει και η περίπτωση να μην το πει στη μαμά γιατί θα φοβάται οτι θα το μαλώσει κι εκείνη, αφού έκανε κάτι κακό. Μπορεί να έχει την τάση να το κρύψει. Μπορεί και όχι βέβαια, αλλά σίγουρος δεν μπορείς να είσαι."

 

Το πανω που εγραψες ειναι απαραδεχτο για μενα. Δεν εχει κανεις δικαιωμα να μαλωσει 1 παιδι χοντρα ή αδυνατα, γιατι αυτο για να φτασει στην αταξια σημαινει οτι προσπαθει να σου τραβηξει την προσοχη που εσυ δεν του δινεις. Οποτε μαλλον τον εαυτο σου πρεπει να τυμωρησεις χοντρα και οχι το παιδακι.... Και αν το παιδακι εχει καλες σχεσης με την οικογενεια και εχει εμπιστοσυνη στους γονεις του τοτε θα το πει.... Μιλας για παιδακια μην το ξεχνας εσυ (οικογενεια) διαμορφωνεις τον χαρακτηρα τους και εσυ (οικογενεια) του εχεις διξει το σωστο πριν παει ακομα σχολειο. Οσο για την σηγουρια τι να πω οταν δεν εχεις εμπιστοσυνη στο ιδιο σου το παιδι εσυ ο ιδιος πως περιμενεις να σε εμπιστευτει εκεινο??

 

Αφηστε λοιπον τα σχολεια και μαθετε εσεις στα παιδια σας και δωστε τους βασεις να αγαπησουν τα βιβλια και προβληματιστητε εσεις τι κανατε λαθος απεναντι στα παιδια σας και αντιδρουν σε κατι ασχημα.

 

Οποιο παιδι εχει βασεις σωστες απο την οικογενεια ειτε σε δημοσιο παει ειτε σε ιδιωτικο θα γινει αξιος μαθητης και οχι γιαυτον αλλα για να αποδειξη στην οικογενεια του οτι αξηζουν οι θυσιες που κανουν γιαυτον.

Αλλα και το αντιθετω οταν 1 παιδι δεν παει καλα στην συμπερηφορα του στο σχολειο ειτε δημοσιο ειτε ιδιωτικο οι οικογενεια πρεπει να δει σε τι φταιει και το παιδι τους προσπαθει με καθε τροπο να τους τραβηξει την προσοχη.

 

Αυτα απο μενα και ελπιζω να σας εβαλα σε σκεψη να προσεχετε λιγο τι λετε οταν μιλατε για παιδακια.

 

Μάλλον δεν δεν 'πιασες γι αυτό ωρύεσαι! Μίλησα στο πρώτο πρόσωπο όχι γιατί υποστηρίζω οτι το κάνω, αλλά γιατί μιλώντας για εκπαιδευτικούς είμαι υποχρεωμένη να βάζω τον εαυτό μου σ αυτόν τον υποθετικό ρόλο. Δεν νομίζω να φαίνεται πουθενά από το μήνυμα οτι μιλάω για δικαίωμα του εκπαιδευτικού να μαλώνει χοντρά και αδύνατα ένα παιδί.... Εάν με γνώριζες (και τότε θα μπορούσες να μιλάς τόσο προσωπικά και να κάνεις μαθήματα δεοντολογίας) θα ήξερες πως δεν θα βρεις πολλούς που να αγαπάνε και να ενδιαφέρονται τόσο προσωπικά για το κάθε παιδί όπως εγώ. Μην εκνευρίζεσαι λοιπόν, μίλησα υποθετικά και ακριβώς για να υποστηρίξω το οτι είναι κάτι που σαφώς και δεν θα έπρεπε ν συμβαίνει!

 

Όσο για τα υπόλοιπα, πίστεψε με, δεν είναι ούτε άχρηστοι ,ούτε ηλίθιοι οι γονείς των παιδιών που έχουν τέτοιες δασκάλες και δεν το έχουν πάρει χαμπάρι. Έχω συναντήσει τέτοιες περιπτώσεις, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο σοβαρές και οι γονείς, μια χαρά τα πήγαιναν και με το σχολείο και με τις δασκάλες και σαφώς αγαπούσαν τα παιδιά τους και αν τους ρωτούσες θα σου έλεγαν ο,τι κι εσύ!

 

Μου δίνετε την εντύπωση μερικοί πως απλώς θέλετε να εκφράσετε έναν εκνευρισμό και δεν ξέρετε που και γιατί ακριβώς... Διαβάζετε μια φράση από όλο το μήνυμα και τα παίρνετε στο κρανίο χωρίς να έχετε καταλάβει το νόημα!

[ioanna_ntorm]

νομίζω υποτιμάς την δύναμη της επικοινωνίας των παιδιών /γονιών. Καταρχήν όταν αυτή γινεται σωστά τοτε είναι σιγουρο ότι θα ακούσεις αυτά που τους επειρεάζουν συναισθηματικά (όχι αυτό που τους έκανε εντύπωση) και αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα. Επίσης όταν το παιδί ξεκινήσει να μιλάει για κάτι τότε μπορείς να μάθεις και πολλά άλλα.

Τελος αλοίμονο αν επρεπε να έχουμε την καθε λεπτομέρια των 8 ωρών (που δεν είναι 8 ) για να σχηματισουμε εικόνα. Αμα είναι ετσι θα πρεπει να σας βαλουν μόνιμα καμερες μεσα στην ταξη αντι να στέλλουν σύμβουλους.

 

Επίσης οι γονείς έχουν κρίση, όταν το παιδί είναι δυσσαρεστημένο φροντίζουν να μαθουν το γιατί, ποιος έχει το θέμα (πχ μηπως το παιδί ?), τι μπορεί να κάνουν να βοηθήσουν και....

 

 

Δεν την υποτιμάω, απλώς έχω δει τέτοιες περιπτώσεις και συγχρόνως γονείς που να είναι μια χαρά ευχαριστημένοι (όπως φυσικά και το αντίθετο, γονείς να είναι με όλα δυσαρεστημένοι και να γκρινιάζουν συνεχώς χωρίς λόγο). Κάνετε λάθος να νομίζετε πως αυτά είναι εξαιρέσεις. Και αυτοί οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους και ενδιαφέρονται για το πως περνάνε στο σχολείο. Εσείς πως το εξηγείτε αυτό; Σημειώνω πως δεν μιλάω για ακραίες περιπτώσεις, όπως κακοποίηση ή κάτι τέτοιο, που πράγματι φαίνεται από μακρυά, μιλάω για μια χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση και στην πιο τραβηγμένη περίπτωση, για αδιάφορες δασκάλες.

[ioanna_ntorm]

ενας λογος που μισω τις γιορτες.....

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα και θα παραθέσω την δική μου εμπειρία που είναι σχετική από την ανάποδη μεριά.

 

Πέρυσι σε δημόσιο σχολείο στην Κρήτη αποφασίσαμε να κάνουμε μία γιορτή για το καλοκαίρι που να έχει θέμα τα παιδιά του κόσμου. Κάθε παιδί υποτίθεται οτι προερχόταν από μία χώρα του κόσμου και είχε ένα ποίημα σχετικό με τα έθιμα ή κάτι χαρακτηριστικό της κάθε χώρας. Το εμπνευστήκαμε λοιπόν αυτό επειδή από τα 25 παιδιά τα 12 περίπου ήταν από ξένες χώρες, Βαλκάνια και Ευρώπη. Εντάξαμε όλες τις χώρες στην γιορτή από τις οποίες προέρχονταν τα παιδιά, Αλβανία, Ρουμανία, Σερβία, Αγγλία, Γερμανία κ.α. και λειτουργήσαμε σαν να κάναμε project. Μαζέψαμε πληροφορίες για κάθε χώρα από τους γονείς, τους ζητήσαμε να φέρουν μουσικές από τον τόπο τους, να μας μαγειρέψουν φαγητά από τους, μάθαμε παραδοσιακούς χορούς κάθε χώρας και τα παιδιά πραγματικά διασκέδαζαν πάρα πολύ.

 

Κι όμως... όταν μοιράσαμε τα ποιήματα υπήρξε γονιός που δυσαρεστήθηκε γιατί το ποίημα ήταν για την Αμερική και κάπως χιουμοριστικό, έλεγε πάμε στο Χόλιγουντ και κάτι τέτοια και μας είπε οτι αυτό δεν ήταν παιδαγωγικό και οτι έπρεπε να βάλουμε ένα ποίημα που να μιλάει για το καλοκαίρι. Προσπαθήσαμε να του εξηγήσουμε το πνεύμα της γιορτής και πάλι ήταν ανένδοτος. Τελικά μας ζήτησε να αλλάξουμε το ποίημα και έτσι του έδωσα ένα ποίημα για την Αλβανία που δεν έλεγε για Χόλιγουντ, που είναι αντιπαιδαγωγικό! Και πάλι δεν ήθελε όμως γιατί το παιδί του είναι Ελληνάκι και όχι Αλβανάκι! Τελικά με τα χίλια ζόρια έφερε το παιδί στην γιορτή και αναγκάστηκε να μας ζητήσει και συγγνώμη όταν είδε τους άλλους γονείς ενθουσιασμένους.

 

Το θέμα λοιπόν είναι οτι κάποιος ή κάποιοι γονείς δεν ήταν σε θέση να διακρίνουν οτι αυτή η γιορτή είχε πολύ περισσότερο νόημα και περιεχόμενο από το να δίναμε στο κάθε παιδί ένα ποιήμα για το καλοκαίρι, που στην τελική θα ήταν και πιο εύκολο ή να κάναμε φαντασμαγορικά πράγματα που θα κούραζαν τα παιδιά και δεν θα είχαν κανένα παιδαγωγικό σκοπό.

 

Για αυτόν, που είχε άποψη παιδαγωγική και τα ήξερε όλα, σε σημείο να μας κάνει μαθήματα του τι είναι παιδαγωγικό και τι όχι, η πραγματικότητα του ήταν αυτή! Ότι οι δασκάλες κάνουνε μια γιορτή χαμηλής ποιότητας, σχεδόν ακατάλληλη! Δεν μπόρεσε λοιπόν να διακρίνει την αξία ή μη της γιορτής και ήταν από αυτούς που είχαν άποψη και ενδιαφέρονταν για το παιδί τους. Με λάθος τρόπο και με λάθος βάσεις. Εκεί είναι η παγίδα. Όλοι τα αγαπάνε τα παιδιά τους αλλά δεν έχουν όλοι τις βάσεις για να κρίνουν σωστά.

[ioanna_ntorm]

Για την αξιολόγηση να πω ότι υπάρχουν τρόποι - θεληση δεν υπάρχει...

Σε πολλές χώρες για παράδειγμα γίνεται από πολούς με ποσοστά (διευθυντής, συνάδελφοι, συμβουλος, γονείς)

 

για το θέμα επιχείρηση - υποτιμάς τους πελάτες, όπως απαιτώ τα ρούχα μου να έχουν ποιότητα (οχι μονο εικόνα) έτσι απαιτώ για την εκπαίδευση - ατυχής η σύγκριση γιατί συγκρίνεις υπηρεσία με προιον, θα έπρεπε να κάνεις μια άλλη σύγκριση με κάποια αλλη υπηρεσία αν ήθελες.

 

Ο πελάτης που θέλει εικόνα θα ψάξει να βρει εικόνα, αυτός που θελει ποιότητα θα ψάξει να βρει ποιότητα.

 

 

Μακάρι να υπάρχει ο κατάλληλος τρόπος να αξιολογούμαστε. Όταν τον βρείτε θα τον επικροτήσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Αυτό που φοβάμαι κυρίως δεν είναι ο καλός που μπορεί να αδικηθεί αλλά ο κακός που μπορεί να υπερτιμηθεί, όπως ακριβώς φοβάστε κι εσείς. Σκέψου κάποιον κακό δάσκαλο που όμως είναι πάρα πολύ κοινωνικός και φιλικός με όλους και έχει άριστες σχέσεις με συναδέλφους και στελέχη, γιατί όχι και με γονείς. Επίσης, υπάρχουν δάσκαλοι που είναι πάρα πολλά χρόνια σε ένα σχολείο και είναι συγχωριανοί με τους γονείς, όπως επίσης και συγγενείς σε πολλές περιπτώσεις!!

 

Επίσης, όσο για το δεύτερο θα πω απλώς ΚΑΛΑ, γιατί κουράστηκα να λέω τα ίδια. Το μόνο που έχω να πω επιπλέον, είναι απλώς να κρατήσετε τα μάτια σας ανοιχτά και να δείχνετε λίγη καλή θέληση! Η ισχυρογνωμοσύνη και η κοντομυαλιά δεν είναι μέσα στα εφόδια του ανθρώπου που κρίνει σωστά. Αρνείστε γεγονότα και εμπειρίες ανθρώπων που τα έζησαν από μέσα. Πόσο καλή κρίση μπορείτε να έχετε μη μπορώντας να δείτε και να επεξεργαστείτε κάτι διαφορετικό από αυτό που πιστεύατε εώς τώρα; Πόσο καλή κρίση μπορεί να έχει ένας άνθρωπος που αντι να δει πως η συζήτηση γίνεται με βάση το καλό των παιδιών και άρα δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία, έχει πάρει την κατάσταση προσωπικά, σαν να περιμένουμε να δούμε ποιος θα κερδίσει!! Όχι, αυτά δεν είναι δείγματα ανοιχτόμυαλου ανθρώπου που μπορεί να κρίνει σωστά, λίγο ανώριμα μου κάνουν (Και αναφέρομαι ειδικά στην Kyra που πραγματικά έχει πωρωθεί με το όλο θέμα και νομίζει πως στο τέλος θα πάρουμε βραβείο ή θα δώσουμε ραντεβού να ξεμαλλιαστούμε) Θα μπορούσατε απλώς να πάρετε αυτές τις εμπειρίες και να τις χρησιμοποιήσετε σαν λόγους προβληματισμού την επόμενη φορά που θα πάρετε αποφάσεις σχετικές με το σχολείο. Κάπως έτσι, όπως τώρα είστε σίγουροι οτι ξέρετε το σωστό, μπορείτε να παραπλανηθείτε από πράγματα που είναι στις αρχικές σας ιδέες αλλά δεν είναι σωστά και να μη δείτε άλλα που δεν γνωρίζατε αλλά αξίζουν. Κάπως έτσι, φαίνεται οτι είναι εύκολο να κάνει κανείς λάθος και το κυριότερο να μη διαπραγματεύεται καν την πιθανότητα να το έχει κάνει!

[jannis]

Επίσης, όσο για το δεύτερο θα πω απλώς ΚΑΛΑ, γιατί κουράστηκα να λέω τα ίδια. Το μόνο που έχω να πω επιπλέον, είναι απλώς να κρατήσετε τα μάτια σας ανοιχτά και να δείχνετε λίγη καλή θέληση! Η ισχυρογνωμοσύνη και η κοντομυαλιά δεν είναι μέσα στα εφόδια του ανθρώπου που κρίνει σωστά. Αρνείστε γεγονότα και εμπειρίες ανθρώπων που τα έζησαν από μέσα. Πόσο καλή κρίση μπορείτε να έχετε μη μπορώντας να δείτε και να επεξεργαστείτε κάτι διαφορετικό από αυτό που πιστεύατε εώς τώρα; Πόσο καλή κρίση μπορεί να έχει ένας άνθρωπος που αντι να δει πως η συζήτηση γίνεται με βάση το καλό των παιδιών και άρα δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία, έχει πάρει την κατάσταση προσωπικά, σαν να περιμένουμε να δούμε ποιος θα κερδίσει!! Όχι, αυτά δεν είναι δείγματα ανοιχτόμυαλου ανθρώπου που μπορεί να κρίνει σωστά, λίγο ανώριμα μου κάνουν (Και αναφέρομαι ειδικά στην Kyra που πραγματικά έχει πωρωθεί με το όλο θέμα και νομίζει πως στο τέλος θα πάρουμε βραβείο ή θα δώσουμε ραντεβού να ξεμαλλιαστούμε) Θα μπορούσατε απλώς να πάρετε αυτές τις εμπειρίες και να τις χρησιμοποιήσετε σαν λόγους προβληματισμού την επόμενη φορά που θα πάρετε αποφάσεις σχετικές με το σχολείο. Κάπως έτσι, όπως τώρα είστε σίγουροι οτι ξέρετε το σωστό, μπορείτε να παραπλανηθείτε από πράγματα που είναι στις αρχικές σας ιδέες αλλά δεν είναι σωστά και να μη δείτε άλλα που δεν γνωρίζατε αλλά αξίζουν. Κάπως έτσι, φαίνεται οτι είναι εύκολο να κάνει κανείς λάθος και το κυριότερο να μη διαπραγματεύεται καν την πιθανότητα να το έχει κάνει!

 

Η απάντηση στα επιχειρήματα που σου έθεσα είναι ο χαρακτηρισμός

" Η ισχυρογνωμοσύνη και η κοντομυαλιά δεν είναι μέσα στα εφόδια του ανθρώπου που κρίνει σωστά" ?????

ή το "Όχι, αυτά δεν είναι δείγματα ανοιχτόμυαλου ανθρώπου που μπορεί να κρίνει σωστά, λίγο ανώριμα μου κάνουν "

ή το "Πόσο καλή κρίση μπορείτε να έχετε μη μπορώντας να δείτε και να επεξεργαστείτε κάτι διαφορετικό από αυτό που πιστεύατε εώς τώρα"

 

Η διαφορά της καλής από την κακή κρίση είναι να μπορείς να ξεχωρίζεις τα δεδομένα από τις γεννηκεύσεις των προσωπικών εμπειριών. Να βλέπεις την πολυπαραγοντικότητα ενός θέματος και θέτεις κριτήρια τα όποια να ακολουθούν λογικό πλαίσιο, να αξιολογείς με δεδομένα που μαζεύεις από πολλές και διαφορετικές πηγές. Η καλή μου κρίση λοιπον θα μου απαγόρευε να παρω τα λογια σου και να τα δεκτώ όπως τα παρουσιάζεις.

 

Οταν δε αντί να απαντάς σε εύλογες απορίες/ερωτήσεις επιχειρήματα αρχίσεις τους χαρακτηρισμούς και τις προσωπικές επιθέσεις αυτό μειώνει το κύρος αυτών που λες και είναι δύσκολο να συμπεριλάβει κάποιος αυτά που λες στις εγκυρες ή στις αμερόληπτες πηγές πληροφόρησης του

[jannis]

Δεν την υποτιμάω, απλώς έχω δει τέτοιες περιπτώσεις και συγχρόνως γονείς που να είναι μια χαρά ευχαριστημένοι (όπως φυσικά και το αντίθετο, γονείς να είναι με όλα δυσαρεστημένοι και να γκρινιάζουν συνεχώς χωρίς λόγο). Κάνετε λάθος να νομίζετε πως αυτά είναι εξαιρέσεις. Και αυτοί οι γονείς αγαπάνε τα παιδιά τους και ενδιαφέρονται για το πως περνάνε στο σχολείο. Εσείς πως το εξηγείτε αυτό; Σημειώνω πως δεν μιλάω για ακραίες περιπτώσεις, όπως κακοποίηση ή κάτι τέτοιο, που πράγματι φαίνεται από μακρυά, μιλάω για μια χαμηλής ποιότητας εκπαίδευση και στην πιο τραβηγμένη περίπτωση, για αδιάφορες δασκάλες.

 

Πως ακριβώς υποστηρίζεις το "Κάνετε λάθος να νομίζετε πως αυτά είναι εξαιρέσεις"

Ο κανόνας δηλαδή τι είναι??????

Οι αδιάφορες δασκάλες είναι αποτέλεσμα της επιχείρησης?

Εσυ δηλαδή όταν είσουν σε ιδιωτικό είσουν αδιάφορη?

[jannis]

Τα ιδιωτικα εχουν ωραια κτηρια ομορφες ταξης ωραιο φαγητο ομορφους δασκαλους που χαμογελουν κτλ κτλ Αλλα δεν εχουν το πιο βασικο "Δεν εχουν ψυχη"! Ολα φαινονται και ειναι ψευτικα και ειναι ολα καλα εικονικα γιατι πληρωνεις μια περιουσια.......

 

.....

 

Αυτα απο μενα και ελπιζω να σας εβαλα σε σκεψη να προσεχετε λιγο τι λετε οταν μιλατε για παιδακια....

Δεν έχουν ψυχή τα παιδάκια που πηγαίνουν στο ιδιωτικό? (Θα αποκτήσουν αμα πάνε στο Δημόσιο ?:confused:

Δεν έχουν ψυχή οι δασκάλες?

Δεν έχει ψυχη το υπόλοιπο προσωπικό?

(Θα αποκτήσουν αμα διοριστούν στο δημόσιο?)

 

Εσυ προσεχεις τι λες όταν μιλάς για παιδάκια ή και μεγάλους?

 

"Ολα φαινονται και ειναι ψευτικα και ειναι ολα καλα εικονικα γιατι πληρωνεις μια περιουσια" Μου λείπει η λογική συνοχή στην πρόταση αυτή, μπορείς να το εξηγήσεις?

[kriaraki84]

Δεν έχουν ψυχή τα παιδάκια που πηγαίνουν στο ιδιωτικό? (Θα αποκτήσουν αμα πάνε στο Δημόσιο ?:confused:

Δεν έχουν ψυχή οι δασκάλες?

Δεν έχει ψυχη το υπόλοιπο προσωπικό?

(Θα αποκτήσουν αμα διοριστούν στο δημόσιο?)

 

Εσυ προσεχεις τι λες όταν μιλάς για παιδάκια ή και μεγάλους?

 

"Ολα φαινονται και ειναι ψευτικα και ειναι ολα καλα εικονικα γιατι πληρωνεις μια περιουσια" Μου λείπει η λογική συνοχή στην πρόταση αυτή, μπορείς να το εξηγήσεις?

 

Tα παιδακια ειναι τα μονα που εχουν ψυχη πια ολα!

Η δασκαλες μερικες ναι (αυτες που ειναι δασκαλες) μερικες οχι στα ιδιωτικα και το εχω δει με τα ματια μου γιαυτο μην με κρινεις οταν ο διευθυντης με το που βλεπει την μανα κανουν δολαρια τα ματια του και να το καφεδακι και να το κερασμα και φυσικα τον ρωτας πως παμε και λεει "ολα καλα μην ανησυχητε για τιποτα" (και ας γκρεμηζετε ο κοσμος απο πισω)! Εκανα μαθηματα και σε ιδιωτικο και σε δημοσιο και τα 2 τα ιδια χαλια ειναι.

 

Κοιτα τι θελει το παιδι σου και σε συμβουλευω τα λεφτα που θα εδινες 1 χρονο ιδιωτικο δωστα να πας 1 ταξιδι με το παιδι σου και τον αντρα σου!

Πιστεψεμε το παιδακι σου θα ξεκουραστει περισσοτερο και θα ξεσκασει απο το σχολειο!

 

"Ολα φαινονται και ειναι ψευτικα και ειναι ολα καλα εικονικα γιατι πληρωνεις μια περιουσια"

 

Σε τι διαφωνεις? Στο οτι πληρωνεις μια περιουσια??(ψεματα ειναι?)

Οτι ειναι εικονικα και ψευτικα (Αντε περνω πισω το ολα γιατι υπαρχουν και ανθρωποι εκει μεσα)? Αυτο το ειδα με τα ματια μου εκανα μαθηματα σε ιδιωτικο και ο διευθυντης του μας μαζευε και μας εδινε τους βαθμους για το καθε παιδι που θα βαλουμε (η μαλλον που θα θελαν οι γονεις να βαλουμε)!

Ασε που θα το πω για ολους τους γονεις αυτο ποτε μα ποτε μην κοιτατε τους αριθμους! Το παιδι σας μεσα απο παιχνιδι μπορει να σας διξει το επιπεδο που βρησκετε στο σχολειο.. ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ Η ΚΑΛΗΤΕΡΗ ΔΑΣΚΑΛΑ!!!

 

Το παιδι θελει εσενα στο ξαναλεω ολα τα σχολεια του κοσμου και ολες τις πολυτελιες του κοσμου να του δωσεις τιποτα δεν θα το βοηθησει περισσοτερο απο την συντροφια των γονιων του!

 

Συγνωμη για το 1ο προσωπο και την επιθεση απλα επειδη εκανα μαθηματα σε ιδιωτικο και θυμωσα παρα πολυ με αυτα που εβλεπα εκει μεσα και ξεσπασα σε σενα και συγνωμη!!

 

Υ.Γ και το δημοσιο τα ιδια χαλια ειναι απλα δεν κανεις καταθεση (τραπεζικο πρωτα) Τον κανεις μετα στα φροντηστηρια

[alcyon]

Σα να τρώμε την πίτα από τις άκρες....

 

Δεν πιάνουμε καλύτερα τη μέση...

 

Τι θα λέγατε να φτιάξουμε μια λίστα με "κριτήρια ποιότητας";

 

Δηλαδή, ποια κριτήρια είναι αυτά που μπορεί να προσέξει ένας γονιός σε ένα σχολείο -πριν φτοιτήσει το παιδί- καθώς και ποια μπορεί να "δει" μέσα από το παιδί -όταν φοιτά σε ένα σχολείο.

 

Ο κατάλογος είναι μεγάλος... αλλά έτσι... σαν κάποια βασικά. Ένας γονιός δηλαδή που τώρα θέλει να αλλάξει σχολείο στο παιδί ή θέλει να αξιολογήσει αυτό που ήδη βρίσκεται το παιδί του ή απλά μπαίνει σε νέα βαθμίδα εκπαίδευσης (α' τάξη σε ... δημοτικό/γυμνάσιο/λύκειο)

[pashalitsa]

Εγώ αυτή την προσπάθεια να παρουσιαστούν τα ιδιωτικά σχολεία ως βιομηχανίες απάτης, οι γονείς που στέλνουν εκεί τα παιδιά τους κορόιδα και τα παιδιά σχεδόν... κατακαημένα δεν την καταλαβαίνω ειλικρινά!

 

 

Εγώ να δεχτώ ότι ένα ιδιωτικό μπορεί να καταπιέσει τη δημιουργικότητα ενός δασκάλου. Το δέχομαι, αν και δεν καταλαβαίνω γιατί να μη θέλει ένας διευθυντής να διαφημίσει το σχολείο του με την καλή δουλειά ενός δασκάλου. Πιθανόν να μην αντιλαμβάνεται λέτε τους νεωτερισμούς των παιδαγωγικών μεθόδων. Ίσως και να συμβαίνει σε μερικούς.

 

Να σας καταθέσω όμως, ότι στην πορεία μου μέσα στο δημόσιο σχολείο, οι δάσκαλοι/καθηγητές με ταλέντο και αγάπη γι΄ αυτό που έκαναν ήταν ελάχιστοι. Αντίθετα, οι μέτριοι και κάτω ήταν η πλειοψηφία. Και το χειρότερο είναι ότι φτάνουν μερικοί ανεπαρκείς ή και εντελώς ακατάλληλοι καθηγητές για να υποθηκεύσουν το τυχόν πανεπιστημιακό/επαγγελματικό σου μέλλον, ιδιαίτερα αν δεν υπάρχει η δυνατότητα φροντιστηριακής υποστήριξης από το σπίτι... Το θέμα λοιπόν είναι το εξής: είναι πολύ ωραίο ότι στο δημόσιο σχολείο ο δάσκαλός μπορεί να κάνει δικό του "παιχνίδι" αλλά δεν είναι καθόλου ωραίο ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν επιβάλλει την τάξη σε ένα δάσκαλο/καθηγητή ανεπαρκή και απαράδεκτο και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί τέτοιοι...

[jannis]

Tα παιδακια ειναι τα μονα που εχουν ψυχη πια ολα!

Η δασκαλες μερικες ναι (αυτες που ειναι δασκαλες) μερικες οχι στα ιδιωτικα και το εχω δει με τα ματια μου γιαυτο μην με κρινεις οταν ο διευθυντης με το που βλεπει την μανα κανουν δολαρια τα ματια του και να το καφεδακι και να το κερασμα και φυσικα τον ρωτας πως παμε και λεει "ολα καλα μην ανησυχητε για τιποτα" (και ας γκρεμηζετε ο κοσμος απο πισω)! Εκανα μαθηματα και σε ιδιωτικο και σε δημοσιο και τα 2 τα ιδια χαλια ειναι.

 

Κοιτα τι θελει το παιδι σου και σε συμβουλευω τα λεφτα που θα εδινες 1 χρονο ιδιωτικο δωστα να πας 1 ταξιδι με το παιδι σου και τον αντρα σου!

Πιστεψεμε το παιδακι σου θα ξεκουραστει περισσοτερο και θα ξεσκασει απο το σχολειο!

 

"Ολα φαινονται και ειναι ψευτικα και ειναι ολα καλα εικονικα γιατι πληρωνεις μια περιουσια"

 

Σε τι διαφωνεις? Στο οτι πληρωνεις μια περιουσια??(ψεματα ειναι?)

Οτι ειναι εικονικα και ψευτικα (Αντε περνω πισω το ολα γιατι υπαρχουν και ανθρωποι εκει μεσα)? Αυτο το ειδα με τα ματια μου εκανα μαθηματα σε ιδιωτικο και ο διευθυντης του μας μαζευε και μας εδινε τους βαθμους για το καθε παιδι που θα βαλουμε (η μαλλον που θα θελαν οι γονεις να βαλουμε)!

Ασε που θα το πω για ολους τους γονεις αυτο ποτε μα ποτε μην κοιτατε τους αριθμους! Το παιδι σας μεσα απο παιχνιδι μπορει να σας διξει το επιπεδο που βρησκετε στο σχολειο.. ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΕΙΣΤΕ Η ΚΑΛΗΤΕΡΗ ΔΑΣΚΑΛΑ!!!

 

Το παιδι θελει εσενα στο ξαναλεω ολα τα σχολεια του κοσμου και ολες τις πολυτελιες του κοσμου να του δωσεις τιποτα δεν θα το βοηθησει περισσοτερο απο την συντροφια των γονιων του!

 

Συγνωμη για το 1ο προσωπο και την επιθεση απλα επειδη εκανα μαθηματα σε ιδιωτικο και θυμωσα παρα πολυ με αυτα που εβλεπα εκει μεσα και ξεσπασα σε σενα και συγνωμη!!

 

Υ.Γ και το δημοσιο τα ιδια χαλια ειναι απλα δεν κανεις καταθεση (τραπεζικο πρωτα) Τον κανεις μετα στα φροντηστηρια

 

Διαφωνώ με τις απόλυτες απόψεις. Τώρα λες και τα δύο χαλια είναι ενω πριν έλεγες ότι το Δημόσιο έχει ψυχή και το ιδιωτικό όχι.

Δεν είναι όλα τα σχολεία το ίδιο ούτε τα Δημόσια μεταξύ τους ούτε τα ιδιωτικά. Δεν διαφώνησα ποτέ για τον ρόλο του γονιού αλλά αυτό είναι άσχετο με το θέμα μας.

Αν πληρώνεις μια περιουσία ή όχι εξαρτάται από το σχολείο και από το πορτοφόλι σου.

Το ψεύτικό και εικονικό επειδή πληρώνεις δεν καταλαμβαίνω πως προκύπτει.

Σου παρέχουν μια υπηρεσία. Αν ειναι επαγγελματίες θα θέλουν να κάνουν σωστά την δουλειά τους. Αν είναι είναι κοντόφθαλμοι αρπακ... τότε θα δουν πως θα σε ξεγελάσουν. Εξαρτάται και από το τι ζητάνε οι γονείς απο αυτούς.

Αλλωστε δεν στηρίζονται όλα τα ιδιωτικά στο κέρδος - ναι υπάρχουν και μη κερδοσκοπικά ή αλλα που έχουν και μεγάλη ζήτηση (ή είχαν προ κρίσης), οι μαθητές μπαίνουν δύσκολα με εξετάσεις και θέτουν αυστηρά κριτήρια, ετσι δεν εχουν ανάγκη να καλοπιάσουν τους γονείς. Είναι και καποια που επιχορηγούνται από τις χώρες τους όπως η Γερμανική σχολή της Θεσ/νικης και είναι πιο προσιτα (ή ήταν).