Αναζήτηση στο φόρουμ

Κοριτσια καλησπερα σημερα μπηκα στην 38εβδομαδα πως θα καταλαβω οτι πλησιαζει ο τοκετος? καποια μου ειπε οτι οταν θα κοντευει το μωρο να βγει θα σταματησει να κουνιεται τοσο πολυ.. το δικο μου ειναι ζωηρουτσικο,απο τοτε που το καταλαβα δεν σταματησε να με χτυπαει.. πως θα το καταλαβω?

Καλημέρα!Ξερει κάποιος ποιες ειναι οι τιμες για τις κλινικες Καπακη-Γαβριλακη-Τσεπετη στα Χανια και τι περιλαμβανεται σε αυτες?Θα με ενδιεφερε και για φυσιολογικο τοκετο και για καισαρικη.Ευχαριστω!

Γειά σας. Είμαι στην 23η εβδομάδα κύησης, γένναω με το καλό τέλος Σεπτέμβρη στο Έλενα με τον γιατρό μου εκεί. Πριν λίγο ομως πληροφορήθηκα ότι λόγω κορονοιου δεν επιτρέπουν στους μπαμπαδες να είναι μέσα την ώρα του τοκετού, ούτε να παρακολουθήσουν τα μαθήματα ανωδινου τοκετου. Το να γεννήσω μόνη μου χωρις τον σύντροφο μου, μου φαίνεται αδιανόητο, οπότε σκέφτομαι πολύ σοβαρά να αλλάξω μαιευτήριο και αναγκάστηκα και ιατρό. ξέρει κάποια κάποιο άλλο δημόσιο μαιευτήριο στο οποίο θα μπορώ να έχω μαζί μου τον σύζυγο μου στον τοκετό. Και τέλος πάντων υπάρχει κάποιος τρόπος να απαιτήσουμε να υπάρχει σύνοδος μαζί μας στον τοκετό?στα ιδιωτικά μαιευτήρια γεννούν κανονικά με τον μπαμπά μέσα στην αίθουσα τοκετού ακόμα και τωρα με τον κορορονοιο. Στα δημόσια μόνο φαίνεται να έχουν αλλάξει οι κανονισμοί. Δηλαδή μόνο αν πληρώσειςτα μαλλιά της Κεφαλης σου έχεις φυσιολογική αντιμετώπιση?

Να 'μαι λοιπόν, λίγους μήνες πριν τον τρίτο τοκετό και συνειδητοποιω ότι μάλλον περνάω τραύμα τοκετού. Οι 2 προηγούμενοι τοκετοι δεν πήγαν πολύ ομαλά, ο πρώτος ήταν πάρα πολύ μακρύς τόσο που στο τέλος έχασα τις αισθήσεις μου, στον δεύτερο παρότι μικρός σε διάρκεια έτυχα στην πιο αντιπαθητική μαία που μόνο που δεν με έβριζε που δεν έκανα καλά τις εξωθησεις και ακόμα και τώρα 1,5 χρόνο μετά, μόνο που την θυμάμαι αναστατωνομαι. Τώρα λοιπόν, ενώ θεωρητικά θα έπρεπε να σκέφτομαι τον τοκετό και να το βλέπω πιο ψύχραιμα, με πιάνει ένας κόμπος στο στομάχι, πολύ άγχος και άρνηση για τον επερχόμενο τοκετό. Έχει περάσει καποια κάτι παρόμοιο; έχετε καμία ιδέα για το πως θα μπορούσα να το αντιμετωπίσω; έχω αρχίσει να διαβάζω για το birth trauma association, έχω παραγγείλει και ένα βιβλίο, αλλά και πάλι δεν με έχει βοηθήσει αρκετά. Σκέφτομαι να απευθυνθώ σε ψυχολόγο, αλλά και πάλι δεν ξέρω κατά πόσον κάποιος που δεν έχει περάσει την διαδικασία του τοκετού θα μπορεί να με βοηθήσει αρκετά. Δηλαδή όλα τα θεωρητικά που διαβάζω καλά μεν στην θεωρία, αλλά δεν με βοηθάνε, το άγχος παραμένει. Να σημειώσω ότι γένναω σε δημόσιο νοσοκομείο, με την μαία της βάρδιας. Οπότε είναι πάνω κάτω οποιος μου τύχει.

ΠΡΟΣΟΧΗ - υπάρχει ΝΕΑ ψηφοφορία για γέννες από το 2014 για να υπάρξει νέα στατιστική Δείτε εδώ http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=145017 Φακελάκι και τοκετός σε δημόσιο μαιευτήριο ΓΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ μαιευτήρια Σας ζητήθηκε φακελάκι? Πόσα χρήματα? Πότε ? Αν αρνηθήκατε τι επιπτώσεις υπήρξαν? περιγράψτε την εμπειρία σας. ψηφίστε έτσι ώστε να συμπληρωθεί μεγάλο δείγμα ψήφων, και διαδώστε το έτσι ώστε να δημιουργηθεί μια πραγματική εικόνα της κατάστασης που επικρατεί. edit Συντονιστής Περιεχομένου [πρόσθεση κειμένου για περιπτώσεις χρηματισμού/δωροδοκίας δημοσίων υπαλλήλων] Τρόποι υποβολής των καταγγελιών είναι: Αυτοπροσώπως στην έδρα της Υπηρεσίας. Τηλεφωνικά όλο το 24ωρο. Δ.Ε.Υ.: 210-8779700 & Υ.Ε.Υ.Β.Ε.: 2310-531884 Μέσω e-mail: [email protected] , [email protected] Μέσω fax : Δ.Ε.Υ.: 210-6856508 & Υ.Ε.Υ.Β.Ε.: 2310-548690 Ταχυδρομικώς: Δ.Ε.Υ.: Λ. Κηφισίας 23 – Μαρούσι Αττικής, Τ.Κ.: 15123. Υ.Ε.Υ.Β.Ε.: Μοναστηρίου 241 – Θεσσαλονίκη, Τ.Κ.: 54628

Κορίτσια καλησπέρα. Βρίσκομαι στην 33η βδομάδα και δόξα τω Θεό όλα πάνε καλά. Το πρόβλημά μου είναι ότι πάσχω από τεράστιο άγχος και φόβο. Πιστεύω ότι οφείλεται στο γεγονός ότι αποκτήσαμε αυτό το μωράκι μετά από 4 χρόνια προσπαθειών και μετά από αμέτρητες εξετάσεις και πολύ πολύ ταλαιπωρία. Πριν 2,5 χρόνια ξαναέμεινα έγκυος αλλά πάνω στους 2 μήνες απέβαλα και η ψυχολογία μου όπως καταλαβαίνεται έπεσε στο ναδίρ. Το "χάλια" δεν περιγράφει αυτό που ένιωθα...Τελικά με τη βοήθεια του Θεού έμεινα έγκυος στο άσχετο που λένε, ενώ δεν το περιμέναμε. Ακόμα δεν το πιστεύω καμιά φορά χαχαχαχα Λόγω λοιπόν αυτών των γεγονότων έχω αγχωθεί, φοβάμαι και προσεύχομαι να πάνε όλα καλά. Από το πολύ άγχος μου ανεβαίνει η πίεση μόνο κάθε φορά που πάω στο νοσοκομείο να με δει ο γιατρός (φανταστείτε ότι ανεβάζω 19-20 ), μετά όταν πάω σπίτι (αφού με έχει καθησυχάσει ότι όλα βαίνουν καλώς) τη μετράω και έχω γύρω στο 11!!!! Έκανα και κάτι εξετάσεις σχετικές και μου είπε κι ο γιατρός ότι η πίεση δεν είναι παθολογική αλλά ψυχολογικής φύσεως, όταν αγχώνομαι ή φοβάμαι, με πιάνει ταχυπαλμία και ανεβαίνει η πίεση. Ο φόβος μου είναι ότι όταν θα πάω για να γεννήσω (με καισαρική φυσικά) θα αγχωθώ σίγουρα και η πίεση θα ανέβει στα ύψη!!! Φοβάμαι μην πάθω τίποτα εγώ ή ακόμα χειρότερα ο μπέμπης μας. Καμιά φορά σκέφτομαι τα πολύ χειρότερα.... Δεν μπορώ να κοντρολάρω τον εαυτό μου, όσο κι αν έχω προσπαθήσει... Το άγχος με νικάει πάντα..Ο γιατρός μου βέβαια με ενημέρωσε πως η επισκληρίδιος ρίχνει την πίεση, και ελπίζω να έχει δίκιο... Είχατε εσείς κάτι παρόμοιο? Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!! Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!

Με αφορμη ενα αλλο θεμα θελησα να ανοιξω το παρον θεμα για να κανω γνωστο το επαγγελμα της βοηθου μητροτητας ή αλλιως doula (απο την ελληνικη λεξη "δουλα", η γυναικα που υπηρετει), το οποιο αποφασισα να ακολουθησω. Ο ρολος των βοηθων μητροτητας ειναι αρκετα γνωστος στο εξωτερικο, ενω και στην Ελλαδα αυξανονται οι βοηθοι μητροτητας παρ'ολο που ακομη δεν ειναι ευρεως γνωστος ο ρολος τους. Επιπλεον, εδω και 10 χρονια υπαρχει και ο αντιστοιχος ελληνικος συλλογος ο οποιος κανει και τις εκπαιδευσεις/πιστοποιησεις. Οποιος θα ηθελε να διαβασει περισσοτερες λεπτομερειες ή να βρει μια βοηθο μητροτητας ή να πιστοποιηθει ως μια, τοτε μπορει να κοιταξει στην ιστοσελιδα τους, mitrotita.org. Υπαρχουν βοηθοι μητροτητας τοκετου ή λοχειας αλλα συνηθως εκπαιδευονται και στα δυο. Σκοπος τους ειναι να σταθουν διπλα στη γυναικα κατα την περιοδο της εγκυμοσυνης, του τοκετου και της λοχειας και να την ενδυναμωσουν, να την στηριξουν, να την ακουσουν, να την ανακουφισουν, να τη βοηθησουν σε αυτην την μεταβατικη και μεταμορφωτικη περιοδο της ζωης της. Βοηθος μητροτητας τοκετου: η γυναίκα που φροντίζει Η μητρότητα μοιάζει με ένα δώρο της φύσης στα θηλυκά πλάσματα, με τον τοκετό να είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του δώρου αυτού. Για αυτό το λόγο, η γυναίκα που γεννάει, εκτός από την ιατρική παρακολούθηση, έχει ανάγκη από αγάπη, ενθάρρυνση, σεβασμό. Από τα αρχαία χρόνια μέχρι τις παραδοσιακές κοινωνίες των γιαγιάδων μας, οι γυναίκες του στενού οικογενειακού περιβάλλοντος ήταν αυτές που συμπαραστέκονταν και περιποιούνταν την επίτοκο. Σήμερα, που ο συγκεκριμένος ρόλος δεν ενσαρκώνεται πια από κανέναν, η Βοηθός Μητρότητας Τοκετού αναλαμβάνει να καλύψει αυτό το κενό. Μπορεί να κρατάει το χέρι της γυναίκας που γεννάει, να τη χαϊδεύει, να τη βοηθάει με την κίνηση και την αναπνοή, να την ενθαρρύνει ότι όλα θα πάνε καλά ή απλά να βρίσκεται διακριτικά και σιωπηλά στο πλάι της. Πιο συγκεκριμενα η βοηθος μητροτητας τοκετου: αναγνωρίζει πως η γέννα είναι μια καθοριστική εμπειρία που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη της μητέρας για όλη της τη ζωή. Δίνοντας πληροφορίες και απαντώντας στις ερωτήσεις τους, βοηθάει τη γυναίκα και το σύντροφό της να διαμορφώσουν και να ακολουθήσουν ένα «πλάνο τοκετού» που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες τους. Συχνά το ζευγάρι θέλει να ζήσει μαζί αυτές τις ξεχωριστές στιγμές. Η Βοηθός Μητρότητας θα προστατέψει την ιδιωτικότητά τους και θα ενθαρρύνει το σύντροφο να συμμετέχει στον τοκετό, στο βαθμό που ο ίδιος επιθυμεί. παραμένει στο πλάι της γυναίκας όσο κι αν διαρκέσει ο τοκετός, χωρίς διακοπές ή απουσίες. Έχει καλή γνώση της φυσιολογίας της γέννας καθώς και των συναισθηματικών αναγκών της επιτόκου. Δε σταματάει να παρέχει στη γυναίκα συναισθηματική και σωματική ανακούφιση ανάλογα με τις ιδιαίτερες ανάγκες της. διευκολύνει τη γυναίκα να αντλήσει πληροφόρηση για την πορεία του τοκετού της αλλά και για τις επιλογές που έχει στη διάθεσή της, ώστε αυτή και ο σύντροφός της να μπορούν να συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων βάσει επιστημονικών ερευνών/ δεδομένων. Επίσης, ενθαρρύνει την επίτοκο να εκφράσει τη γνώμη της, διευκολύνοντας την επικοινωνία μεταξύ αυτής, του συντρόφου της και του ιατρικού προσωπικού. φροντίζει στο να διατηρηθεί ζωντανή κάθε πολύτιμη ανάμνηση από τις τρυφερές στιγμές του τοκετού. Ανεξάρτητα από τον τρόπο και τον τόπο που θα γεννήσει κάθε γυναίκα, η θύμηση της πρώτης επαφής με το νεογέννητο μωρό της θα τη γεμίζει πάντα με συγκίνηση. δεν παρέχει ιατρικές συμβουλές και δε συμμετέχει σε κανενός είδους ιατρική πράξη. Ο ρόλος της περιορίζεται στη συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη αλλά, μέσα από δεκάδες έρευνες που έχουν διεξαχθεί σε πολλά μέρη του κόσμου, φαίνεται πως είναι πολύ σημαντικός: Οι γυναίκες βιώνουν με μεγαλύτερη ικανοποίηση την εμπειρία του τοκετού τους (34% λιγοτερες ασχημες εμπειριες τοκετου) Μειώνεται η χρονική διάρκεια του τοκετού (κατα μ.ο. 40 λεπτα) Μειώνονται οι πιθανότητες για επισκληρίδιο ή άλλη τοπική αναισθησία (κατα 9%) , μειωνεται η αναγκη για χρηση συνθετικης οκυτωκινης (κατα 31%), αυξανονται οι πιθανοτητες για αυθορμητη εναρξη τοκετου (αποφυγη προκλησης τοκετου) κατα 12%, μειωνονται οι πιθανοτητες για τοκετό με παρεμβάσεις (βεντούζα, εμβρυουλκός) ή με καισαρική τομή (κατα 28%). Η σχέση μητέρας και βρέφους αρχίζει ομαλά, με σεβασμό και τρυφερότητα Οι γυναίκες αντιμετωπίζουν λιγότερα προβλήματα με τον θηλασμό Μειωνονται οι πιθανοτητες χαμηλου apgar score στα νεογνα κατα 38% Η νέα μητέρα εμφανίζει μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση και λιγότερο άγχος, γεγονός που μειώνει τις πιθανότητες επιλόχειας κατάθλιψης Ως συνέπεια όλων των παραπάνω, οι δαπάνες υγείας μειώνονται Συχνη ερωτηση 1: Εφοσον υπαρχουν επαγγελματιες υγειας που θα βρισκονται κοντα μου στον τοκετο, σε τι χρειαζομαι μια βοηθο μητροτητας; Η βοηθός μητρότητας είναι μια μητρική φιγούρα που βρίσκεται με διακριτικό τρόπο κοντά στην επίτοκο καθ’ όλη τη διάρκεια του τοκετού για να της προσφέρει ψυχολογική και σωματική/πρακτική υποστήριξη. Έχει ως αποκλειστική της φροντίδα τις ανάγκες της μητέρας, έτσι όπως τις αντιλαμβάνεται από την επαφή τους εκείνη την ώρα (αν συναντιούνται για πρώτη φορά στη διάρκεια του τοκετού) ή από την προηγούμενη επαφή τους, τις συναντήσεις και συζητήσεις που έχουν κάνει μέχρι τότε, και το πλάνο τοκετού της (αν έχουν προηγηθεί κάποιες συναντήσεις, κάτι που είναι ιδανικό και προτιμούν οι περισσότερες μητέρες). Η β.μ. δεν θα αλλάξει βάρδια, δεν θα αποπροσανατολιστεί από τυχόν ιατρικές ανησυχίες (γιατί η ιατρική παρακολούθηση βρίσκεται αποκλειστικά στα χέρια των επαγγελματιών υγείας), και έτσι μπορεί να στρέψει όλη της την προσοχή στη μητέρα και το μωρό, ώστε να τους υποστηρίξει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να βιώσει η μητέρα τον τοκετό της έτσι όπως τον έχει ονειρευτεί, ή για να αντιμετωπίσει τυχόν δυσκολίες που μπορεί να παρουσιαστούν και να προσαρμοστεί ανάλογα στα νέα δεδομένα. Η β.μ. είναι στο πλάι της μητέρας για να τη βοηθήσει να αισθανθεί ενδυναμωμένη, ασφαλής, και ελεύθερη να ακούσει το σώμα της και το μωρό της σε αυτή την τόσο μοναδική εμπειρία του τοκετού. Η β.μ. δεν εκτελεί ιατρικές πράξεις όπως π.χ. λήψη πίεσης, θερμοκρασίας της επιτόκου ή έλεγχο καρδιακών παλμών του εμβρύου. Συχνη ερωτηση 2: Ποιος θα ειναι ο ρολος του πατερα στον τοκετο; Η παρουσία του συντρόφου στον τοκετό μπορεί να ενδυναμώσει τη σχέση του με τη γυναίκα του και την μελλοντική του οικογένεια. Ο βαθμός της συμμετοχής του στον τοκετό είναι μια απόφαση που ανήκει αποκλειστικά στο ζευγάρι, και μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή. Είναι σημαντικό για το ζευγάρι να έχει συζητήσει εκ των προτέρων πώς φαντάζεται το ρόλο του πατέρα στη διάρκεια του τοκετού, και να κάνουν ό,τι πιστεύουν ότι χρειάζεται για να φτάσουν στην καλύτερη για εκείνους απόφαση. Για άλλα ζευγάρια μπορεί αυτό που χρειάζονται να είναι η ενημέρωση, η γνώση, για άλλους μια ευκαιρία για συναισθηματική σύνδεση, για άλλους συνεχιζόμενη κουβέντα πάνω σε θέματα που προκύπτουν. Υπάρχουν σύντροφοι που αισθάνονται πολύ άνετα με την ιδέα να παραβρεθούν στη γέννηση του παιδιού τους, ενώ για άλλους είναι πέρα από τις δυνάμεις τους. Πολλοί σύντροφοι βρίσκονται κάπου ανάμεσα, και θα βρουν το ρόλο τους σιγά σιγά όσο προχωράει η εγκυμοσύνη. Με την παρουσία της, η β.μ. μπορεί να βοηθήσει να γίνουν οι απαραίτητες συζητήσεις, ενημέρωση, πηγές ή ό,τι άλλο μπορεί να χρειάζεται ο σύντροφος και το ζευγάρι ώστε να αποφασίσουν. Η β.μ. θα σεβαστεί την απόφασή τους και σε κάθε περίπτωση, θα βρει πρακτικούς και ρεαλιστικούς τρόπους ώστε να εντάξει τον πατέρα στη διαδικασία του τοκετού, σύμφωνα με τις επιθυμίες του και τις αντοχές του. Βοηθος μητροτητας λοχειας: η γυναίκα που φροντίζει Στις παραδοσιακές κοινωνίες, η γυναίκα κατά την περίοδο της λοχείας περιστοιχίζονταν από γυναίκες όλων των ηλικιών και δέχονταν τη φροντίδα τους. Οι γυναίκες αυτές – γιαγιά, μητέρα, αδελφή, φίλη, γειτόνισσα – προσφέρανε μέσα από την εμπειρία και τη σοφία τους αμέριστη συμπαράσταση και βοήθεια προκειμένου η μητέρα να προσαρμοστεί στο νέο της ρόλο. Στην εποχή μας, είναι γεγονός ότι τα περισσότερα ζευγάρια δεν μετέχουν συνήθως σε τέτοια δίκτυα συμπαράστασης και καλούνται να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της γονεϊκότητας απομονωμένα από τον υπόλοιπο κόσμο. Η όποια βοήθεια έχουν συνήθως περιστρέφεται γύρω από το μωρό. Η Βοηθός Μητρότητας Λοχείας καλείται να πληρώσει το κενό που υπάρχει στην υποστήριξη του ζευγαριού μετά τον τοκετό. Είναι δίπλα στη μητέρα και την οικογένεια. Είναι η φίλη, η μητέρα, η αδερφή, η γυναίκα που προσφέρει σε μια άλλη γυναίκα συναισθηματική υποστήριξη σε μια πολύ απαιτητική στιγμή της ζωής της. Είναι κατά κάποιον τρόπο η «μαμά» της μητέρας. Εκτός από την πρακτική βοήθεια που μπορεί να παρέχει, η βοηθός μητρότητας εκπαιδεύει και ενδυναμώνει το ζευγάρι. Μετά από λίγες ημέρες ή εβδομάδες, η μητέρα αποκτά αυτοπεποίθηση με τη φροντίδα τους βρέφους κι αρχίζει να καλλιεργεί ένα βαθύ δεσμό με το μωρό της, ο πατέρας επαναπροσδιορίζει το ρόλο του στην οικογένεια, γνωρίζει το μωρό και μαθαίνει να φροντίζει τη σύντροφό και το μωρό. Σημείωση: Η Βοηθός Μητρότητας Λοχείας δεν είναι Οικιακή Βοηθός ή Νταντά και δενκάνει Ιατρικές Πράξεις. Η ΒΜΛ δεν αντικαθιστά την παρουσία και βοήθεια του συντρόφου ή της υπόλοιπης οικογένειας. Πιο συγκεκριμενα η βοηθος μητροτητας λοχειας: Απαντάει στις ερωτήσεις των γονιών Εκπαιδεύει τους γονείς σε πρακτικά θέματα του μωρού: μπάνιο, ντύσιμο, αλλαγή πάνας ή βοηθάει τη μητέρα στις ασχολίες αυτές Εκπαιδεύει τη μητέρα σε θέματα θηλασμού και παρέχει πρακτική βοήθεια στο θηλασμό Ακούει τη μητέρα, τους φόβους, τις ανησυχίες της Ακούει την ιστορία τοκετού της μητέρας όσες φορές αυτή το επιθυμεί Εκπαιδεύει τα άλλα μέλη της οικογένειας πώς να στηρίζουν τη μητέρα Φροντίζει ώστε η μητέρα να τρέφεται σωστά και να παίρνει επαρκή υγρά Κρατάει ή ταΐζει το μωρό ενόσω η μητέρα ξεκουράζεται ή κάνει ντους ή παίζει με τα άλλα παιδιά Προετοιμάζει ελαφριά γεύματα και μαζεύει την κουζίνα Πλένει, διπλώνει και μαζεύει τα ρούχα του μωρού Προτείνει ομάδες υποστήριξης, επαγγελματίες υγείας, πληροφόρηση, βιβλία Παρέχει συστάσεις για άλλους επαγγελματίες στο χώρο της μεταγεννητικής φροντίδας Οφελη απο την παρουσια βοηθου μητροτητας λοχειας στις μητερες/στους γονεις: Νιώθουν περισσότερη αυτοπεποίθηση και ασφάλεια Προσαρμόζονται πιο εύκολα στη νέα δυναμική της οικογένειας Θηλάζουν πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη επιτυχία τα μωρά τους Έχουν μικρότερες πιθανότητες να πάθουν επιλόχεια κατάθλιψη Έχουν μικρότερες πιθανότητες να κακοποιήσουν τα μωρά τους Συχνη ερωτηση 3: Μετα τον τοκετο θα βρισκεται η μητερα μου στο σπιτι για να με βοηθησει, χρειαζομαι παρ'ολα αυτα μια βοηθο μητροτητας λοχειας; Η παρουσία της μητέρας της λεχώνας είναι πολλές φορές πολύτιμη και αναντικατάστατη. Η β.μ. λοχείας δεν αποσκοπεί να αντικαταστήσει αυτή την πολύτιμη βοήθεια. Ο ρόλος της είναι να βοηθήσει τη λεχώνα σε πρακτικά ζητήματα όπως μπάνιο, μασάζ του βρέφους και της μητέρας, θέματα που μπορεί να προκύψουν με το θηλασμό, την οργάνωση της οικογένειας με την έλευση του νέου μέλους, συζήτηση και προτάσεις για την επαφή με τα άλλα παιδιά αν υπάρχουν, ή κατοικίδια, τη συναισθηματική υποστήριξη, και πολλά άλλα, όπως και να μοιραστεί πηγές γνώσης μαζί της, ή να την παραπέμψει αναλόγως, αν χρειαστεί. Κάποιες νέες μητέρες προτιμούν να ζητήσουν τις υπηρεσίες μιας β.μ. λοχείας σε συνδυασμό με τη μητέρα ή πεθερά τους, λόγω των διαφορετικών συνθηκών ή προσεγγίσεων που πιθανόν έχει η γιαγιά σε κάποια θέματα. Άλλες πάλι μητέρες ή οικογένειες αισθάνονται καλύτερα να έχουν ένα άτομο που θα μπορούν να «εκπαιδεύσουν» και καθοδηγήσουν εξ’ολοκλήρου οι ίδιοι, ώστε να ακολουθήσει ακριβώς τις επιθυμίες τους, κάτι που είναι μέσα στα πλαίσια των καθηκόντων μιας β.μ. λοχείας, ενώ δεν είναι τόσο συνηθισμένο να γίνει από την τυπική Ελληνίδα γιαγιά! Αν σας απασχολεί το θέμα αυτό, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας. Θα χαρούμε να σας βοηθήσουμε να επιλέξετε την πιο κατάλληλη προσέγγιση για τη δική σας περίπτωση. πηγη πληροφοριων: mitrotita.org πηγες ερευνων (ποσοστα): Brigstocke S. MIDIRS Midwifery Digest, vol 24, no 2, 2014, pp 157-160 Hodnett ED, Gates S, Hofmeyr G, Sakala C. Continuous support for women during childbirth. Cochrane Database of Systematic Reviews 2013, Issue 7. Art. No.: CD003766. DOI: 10.1002/14651858.CD003766.pub5 and Bohren MA, Hofmeyr GJ, Sakala C, Fukuzawa RK, Cuthbert A. Continuous support for women during childbirth. Cochrane Database of Systematic Reviews 2017, Issue 7. Art. No.: CD003766. DOI: 10.1002/14651858.CD003766.pub6.

Θα ήθελα να ρωτήσω να έχει γεννήσει κάποια κοπέλα στην εφημερία δημόσιου νοσοκομείου και συγκεκριμένα στο Έλενα. Είναι άραγε τόσο ρηψοκίνδυνο να γεννήσεις στην εφημερια αντί με κάποιον στάνταρ γυναικολόγο αν δεν έχεις δύσκολη εγκυμοσύνη;

koritsia eixa enan prowro toketo sths 27 ebdomades kai 5 meres logo aneparkeias traxhlou 8elw na jekinhsw prospa8eies alla fobame uparxoun arketes kopeles pou ta kataferan opoia exei empeiria 8a xarw na mou grapsei eixe diafora h 2h egkumosunh apo thn prwth afou th 2h fora jeran to problhma ths aneparkeias???? euxaristw

Θα ήθελα πληροφορίες με πμ, σχετικά με γυναικολόγους στα Χανιά. Με ενδιαφέρουν τόσο οι ιδιώτες όσο και του νοσοκομείου. Και επειδή δεν έχω ιδέα από Χανιά, όποια άλλη πληροφορία, περί κλινικών, νοσοκομείου κλπ, δεκτή.

Καλημέρα σας! Έχω έρπη γεννητικών οργάνων και θέλω να γεννήσω φυσιολογικα. Ο γιατρός μου είπε ότι χρειάζεται καισαρική για να μη πάθει τίποτα το μωρό. Έχω ακούσει τα χειρότερα για καισαρική. Γνωρίζετε κάτι περί του θέματος;

Καλησπέρα! Είναι το πρώτο μου μυνημα στο φόρουμ.διαβάζω εδώ και μέρες τις συζητήσεις οι οποίες είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Έχω όμως μια απορία που δυστυχώς δεν μπόρεσα να λύσω και με έχει αγχωσει. Ειμαι από θεσσαλονικη. Θα γεννήσω πρωτη φορά και ηθελα να κανω τοκετο στο σπιτι αλλά οι δικοι μου με αποθαρρύνουν γιατί το νοσοκομειο ειναι αρκετα μακρυα λόγω του οτι μενουμε εκτος πόλης. Η αληθεια ειναι πως και εγω το σκεφτομουν μιας που ειναι η πρωτη μου φορά κ δεν ξερω τι θα συναντησω. Σκεφτόμουνα να γεννήσω σε νοσοκομειο έτσι ώστε οποιαδήποτε επιπλοκή του μωρού να αντιμετωπιστεί άμεσα. Δεν είμαι άνθρωπος που με νοιάζουν οι ανέσεις αλλά σίγουρα με νοιάζει να γεννήσω με φυσικό τοκετό. Διαβάζω πόσο πιο όμορφη σαν εμπειρία είναι σε σύγκριση με τον απλό φυσιολογικό τοκετό στον οποίο παρεμβαίνουν με κάθε ευκαιρία οι γιατροί. Ρώτησα όμως στο Παπαγεωργίου κ μου είπαν πως δεν μπορώ να επιλέξω γιατρό από πριν γιατί άλλαξαν την πολιτική των νοσοκομείων που σε ξεγεννούσε ο γιατρός σου εάν συνεργαζόταν με το νοσοκομειο. Άραγε λοιπόν έχω επιλογή να γεννήσω με φυσικό τοκετό σε δημόσιο νοσοκομειο από την στιγμή που δεν διαλέγω ούτε γιατρό ούτε μαία; ευχαριστώ για οποία απάντηση εκ των προτέρων

Γεια σας, Αν έχετε κάποια προσφατη εμπειρία από γέννα σε εφημερία σε ένα από τα δύο νοσοκομεια, παρακαλώ δώστε τα φώτα σας. Είναι το πρώτο μου παιδάκι και εχω αγχωθει λίγο όσο πλησιάζουν οι μέρες. Ευχαριστώ για οποιαδήποτε πληροφορία!

ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΩ ΓΕΝΙΚΑ ΣΕ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΛΛΟΓΟ ΕΥΤΟΚΙΑ.ΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΦΙΛΗ ΑΠΟ ΤΟ FORUM ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥΣ ΤΙΜΕΣ/ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΤΛ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Κορίτσια καλησπέρα, έχει ακούσει καμία σας για κάποια που γέννησε σπίτι; Με μαία, γυναικολόγο απ' όλα κανονικά. Είναι κάτι που γίνεται πολύ στο εξωτερικό και εκτός από οικονομικό είναι και πιο καλά όσον αφορά την ηρεμία και την οικιότητα που σου προσφέρει το περιβάλλον του σπιτιού σου. Δε λέω καλό είναι να έχεις και ένα μαιευτήριο κοντά σου για ώρα ανάγκης (που στην περίπτωσή μου υπάρχει).

Το θέμα αυτό το άνοιξα με αφορμή μια συζήτηση που ξεκίνησε στη Θ. Ενότητα "Μαιευτήριο Έλενα" στη κατηγορία "Τοκετός και Μαιευτήριο" (http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?p=635506#635506) Η απάντηση μου σε ένα πόστ ενός άλλου μέλους περιέχει τις πιο ουσιαστικές πληροφορίες που οφείλει η κάθε επίτοκος να γνωρίζει πολύ πριν ξεκινήσει ο τοκετός της. Για το λόγο αυτό, αποφάσισα να αφιερώσω μια νέα Θ. Ενότητα που θα εμπεριέχει κατ' αρχήν την παράθεση σε εκείνο το post. Στη συνέχεια μέσα από αυτήν εδώ την ενότητα θα παραθέτω σε links και άλλες συζητήσεις μέσα από το φόρουμ που να αναφέρονται στον Π.Ο.Υ (Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας), καθώς και όσες περισσότερες πληροφορίες σε σχέση με την πιο σημαντική στιγμή της ζωής μιας γυναίκας. Τη γέννηση του παιδιού της. Ο σκοπός είναι να γίνει αυτό το θέμα ένα γενικότερο Υπόμνημα για τον Π.Ο.Υ. και τις συνθήκες που ορίζει αυτός για τον φυσικό τοκετό, καθώς και μια πηγή πληροφοριών προκειμένου να αλλάξει η συνείδηση τόσο η δική μας αλλά και των φορέων που ορίζουν τις συνθήκες για τη διαδικασία του τοκετού. Παρακαλώ όσες μαμάδες μπουν στην ενότητα αυτή να απαντήσουν και στο δημοψήφισμα.

Γειά σας, Γράφω για πρώτη φορά στο φόρουμ αυτό και θα ήθελα την βοήθειά σας για κάποια θέματα που με απασχολούν πολύ και αισθάνομαι οτι θα με μπλοκάρουν από το να γεννήσω ήρεμα και σωστά. Η π.η.τ είναι 23/08 και όσο πλησιάζει η ημερομηνία αυξάνονται οι φόβοι μου για τον τοκετό. Έχω αποδεχτεί τον πόνο που θα νοιώσω (δεν σκοπεύω να κάνω επισκληρήδιο) και αυτό δεν με φοβίζει. Όμως με τρομοκρατούν οι βελώνες και η ιδέα του υποκλισμού. Αυτό δηλαδή που με φοβίζει περισσότερο είναι η διαδικασία που σε υποβάλλουν τα μαιευτήρια και όχι ουσιαστικά ο τοκετός. Θα ήθελα να γεννούσα στο σπίτι αλλά είναι το πρώτο μου παιδί και δεν ήθελα να το ρισκάρω... Μίλησα με τον γιατρό μου και δεν με βοήθησε καθόλου καθώς επέμεινε για τον υποκλισμό και δεν δεχτηκε να κάνω την διαδικασία από το σπίτι. Επίσης ήταν πολύ ειρωνικός με το θέμα της επισκληριδίου και είπε ότι ουτως η άλλως θα την ζητήσω στο τέλος. Η μαία μου που το συζήτησα απέξω απέξω φάνηκε να μη θέλει να πάει ενάντια στο γιατρό και είπε να ακολουθήσω τις οδηγίες του. Πιστεύω ότι ο ψυχολογικός παράγοντας είναι πολύ σημαντικός σε έναν τοκετό και νοιώθω ότι μπορεί αυτοί οι φόβοι να με δυσκολέψουν όταν έρθει η ώρα. Γιαυτό θα ήθελα την συμβουλή σας και τις εμπειρίες σας μήπως μπορώ με κάποιο τρόπο να ηρεμήσω περισσότερο. Τι τελικά μπορώ να απαιτήσω και τι είναι υποχρεωτικό;:confused:

Καλημέρα σε όλες τις μανούλες! Αν και δεν περιμένω ακόμη μωράκι ( είναι στα ΑΜΕΣΑ σχέδια μου ) έχω αρχίσει να διαβαζω και να ενημερώνομαι σχετικά με την εγκυμοσύνη, τον τοκετό, τον θηλασμό κτλπ. Θα ήθελα να ρωτήσω αν κάποια απο εσάς γέννησε στο νερό και ποιες είναι οι εμπειρίες σας πάνω σε αυτο το κομμάτι. Ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!

Η δράση αυτή αφορά την ανάγκη και το δικαίωμα της επιτόκου για παρουσία συνοδού κατά την διάρκεια του τοκετού & της γέννησης. Διεθνώς είναι αυτονόητο ότι επιτρέπεται κάτι τέτοιο, στην Ελλάδα όμως, όπως και στην περίπτωση του Ποτέ πια Μόνα (όπου δεν επιτρεπόταν στα παιδιά να έχουν συνοδό τον γονέα τους μαζί τους στην τέλεση ιατρικών πράξεων) απαγορεύεται στους συνοδούς να είναι παρόντες, με την δικαιολογία ότι "δεν το επιτρέπει ο κανονισμός". Ο συνοδός μπορεί να είναι σύζυγος, σύντροφος, συγγενικό πρόσωπο ή άλλο άτομο της επιλογής της επιτόκου. Στηρίζουμε με χορηγία επικοινωνίας αυτή τη δράση, όπως κάναμε και με την δράση πολιτών του Ποτέ πια μόνα που οδήγησε σε οδηγία του ΚΕΣΥ έτσι ώστε να μπορούν οι γονείς να είναι παρόντες/συνοδοί των παιδιών τους κατά την τέλεση ιατρικών πράξεων. Για όσες γεννήσατε ήδη χωρίς συνοδό ενώ ήταν κάτι που το ζητήσατε Προς το παρόν ζητείται από όσους ενδιαφέρονται να στείλουν την παρακάτω αίτηση στο εμαιλ encahellas(ατ)gmail.com Προς ENCA Hellas Θέμα Ποτέ πια μόνες στον Τοκετό Γέννησα στο Νοσοκομείο/Κλινική .............στις .......... το παιδί μου και δεν επετράπηκε η παρουσία του/της ............( συζύγου μου, μαίας μου, βοηθού μου, αδερφής μου) παρότι το αιτήθηκα προφορικά. Επιθυμώ η επιστολή μου να επισυναφθεί σε ομαδική αναφορά στο ΣτΠ για το δικαίωμα κάθε επίτοκης να έχει συνοδό κατά τον τοκετό της ονοματεπώνυμο, διεύθυνση κατοικίας, τηλ.επικοινωνίας Στόχος της δράσης είναι: να υπάρξουν μαρτυρίες επίσημες που θα χρησιμεύσουν στην περιγραφή /συχνότητα των περιπτώσεων. Μπορείτε στην επιστολή να περιγράψετε και τα συναισθήματά σας εξαιτίας αυτού του περιορισμού. Για όσες θα γεννήσετε και θέλετε να έχετε συνοδό στον τοκετό Για τις έγκυες που θέλουν να συμμετάσχουν: Τυπώνετε την παρακάτω αίτηση & την αποστέλετε ή την πάτε στο νοσοκομείο/κλινική που σας ενδιαφέρει (δεν είναι απαραίτητο να γεννήσετε εκεί) , παίρνετε αριθμό πρωτοκόλλου και αναμένετε απάντηση. Εάν δεν ξέρετε που να καταθέσετε την αίτηση ρωτήστε στην διοίκηση του νοσοκομείου για να σας κατευθύνουν ανάλογα. Κάθε νοσοκομείο έχει τέτοιο γραφείο. Συμπληρώνετε το παρακάτω κείμενο στην αίτηση: Προς Νοσοκομείο/Κλινική Διανύω τον ........... μήνα της εγκυμοσύνης μου και παρακαλώ να μου γνωστοποιήσετε εαν μπορώ κατά την διάρκεια του τοκετού μου (φυσιολογικό ή με καισαρική τομή) καθώς και πριν από αυτόν κατά την διάρκεια των οδινών αλλά και μετά, να έχω συνοδό ένα άτομο της επιλογή μου (σύζυγο, σύντροφο, συγγενή, φίλη, μαία κλπ)." Στόχος αυτής της δράσης είναι α) να δεχτούν τα νοσοκομεία δια της επίσημης οδού τις αιτήσεις των πολιτών & να γνωρίζουν ότι υπάρχει αριθμός πολιτών που ζητά αυτή την δυνατότητα β)να υπάρξουν απαντήσεις από τα νοσοκομεία είτε αρνητικές ή θετικές, οτιδήποτε που θα κάνει το νοσοκομείο να θέσει προς τα έξω την όποια πολιτική του Έτσι, θα μπορέσει να υπάρξει επίσης νομική επεξεργασία των απαντήσεων που θα λάβουν οι γονείς και να επισυναφθούν και αυτές στην όποια νομική κίνηση. (υπο επεξεργασία) Πηγή των πληροφοριών: ομάδα facebook https://www.facebook.com/groups/148827762403975/ Ποτέ πια μόνες στον Τοκετό

Καλησπέρα σας. Ανοίγω το συγκεκριμένο θέμα γιατί βρίσκομαι στο τρίτο τρίμηνο της δεύτερης εγκυμοσύνης μου και επιθυμώ αυτή τη φορά να γεννήσω φυσιολογικά. Στο πρώτο προσπάθησα αλλά απέτυχα κ έγινε καισαρική στο τέλος. Λόγω προβλημάτων υγείας έχω περάσει κ τις 2 εγκυμοσύνες μου στο κρεβάτι κ ειδικά στην πρώτη που ήμουν χάλια δεν είχα κάνει κάποιο μάθημα ανωδυνου τοκετού ή έστω κάποιο σεμινάριο τοκετού να ξέρω τι να περιμένω κ τι να ζητήσω ή ακόμη κ να απαιτησω εκείνη την ώρα. Έτσι πήγα τυφλά για καισαρική μετα απο προσπαθεια για φυσιολογικο. Τώρα είμαι υποψήφια για vbac, αλλά πάλι λόγω διαφορων θεμάτων δεν έχω πάει σε κάποιο σεμινάριο κ δεν ξέρω κατά πόσο η ίδια μας η φύση μας βοηθάει τελικά ή είναι απαραίτητα. Έχω διαβάσει κάποια πράγματα, αλλά μέχρι εκεί. Θα ήθελα να ακούσω την άποψη σας κ την εμπειρία σας. Ευχαριστώ!

γεια σας! είμαι 28 εβδοάδων και έχει αρχίσει να με τρομάζει λίγο η γέννα!! φοβάμαι και την καισαρική ,φοβάμαι και το φυσιολογικό!! δεν με τρομάζουν τόσο οι πόνοι αλλά το κόψιμο μετα που έχω ακούσει ότι κάνει ο γιατρός προκειμένου να χωρέσει το μωρό για να βγει!!!

Καθώς κοντευω να γεννήσω και με εχει φαει το άγχος, είπα να ανοίξω ενα θεματακι για τα συμπτωματα που είχε κάθε κοπέλα οτι πλησιάζει η μεγάλη στιγμή. Εχω διαβάσει διάφορα (π.χ. λίγο αίμα. βλεννες, μικροσυσπάσεις, πονακια, διάρροια κτλ) αλλά ήθελα να δω πόσα από αυτά πραγματικά συμβαίνουν. Οποια κοπέλα θέλει ας μοιραστεί την εμπειρία της. Πιστευω ότι θα βοηθήσει αρκετες από εμας...

Γειά σας κορίτσια, βρίσκομαι στην 39 εβδομάδα και καθώς όδευα για φυσιολογικό τοκετό, χθες ο γιατρός με παραξένεψε Η μικρή μας είναι περίπου 3800γρ. και πήρε περίπου 700γρ. τις τελευταίες 2 εβδομάδες. Μήκος τραχήλου έχω ακόμα 3εκ. Αυτό που με παραξένεψε είναι πως ενώ ο γιατρός δεν είχε αναφέρει καθόλου το ενδεχόμενο καισαρικής, τις τελευταίες 2 φορές η μαία με την οποία συνεργάζεται μας έκανε μια ωραία "εισαγωγή" στα της μεθόδου. Αρχικά ξεκίνησε η κουβέντα για την χρήση επισκληριδίου ή όχι και μετά μας πάσαρε το θέμα της καισαρικής. Φυσικά ο γιατρός δεν έχει πει κάτι σχετικό αλλά φοβάμαι πως αυτή είναι η τακτική τους. Μέχρι τώρα δεν είχα κάποιο πρόβλημα μαζί του αλλά δεν έχω ξαναγεννήσει για να ξέρω τι κάνει ακριβώς. Αρχικά είχε παραξενέψει τον άντρα μου το οτι δεν έκανε καμμία αναφορά για ανώδυνο τοκετό. Ούτε ο ίδιος αλλά ούτε και η μαία του. Επίσης είχα σηνηθίσει απο άλλες φίλες που έτυχε να είμαι μαζί τους σε κάποια απο τα τελευταία ραντεβού τους στους γιατρούς τους, να τους λένε οι μαίες οτι θα πάμε όταν έρθει η ώρα,θα περπατήουμε, θα κάνουμε ντουζ με ζεστό νερό, θα ανεβούμε μερικές σκάλες και θα είναι έτοιμο το μωράκι. Έχω αγχωθεί πολύ και ξέρω οτι δεν είναι καλό αυτό. Σε καμμία περίπτωση δεν θέλω να κάνω καισαρική χωρίς ιατρικό λόγο. Αλλά δεν ξέρω και τι να σκεφτώ. Σκέφτομαι συνέχεια το πόσα καλά έχει ο φυσιολογικός και το πως προετοιμάζει το μικρό για την ζωή σε σχέση με την ψυχρή καισαρική. Έχει καμμιά σας, παρόμοια εμπειρία αλλαγής τώρα στο τέλος;

Λόγω πολύ χαμηλού μπαντζετ έχω αρχίσει να φλερτάρω με την ιδέα του δημόσιου νοσοκομείου για τη γέννα. Έχω ακούσει κάποια καλά για το Αλεξάνδρα, το οποίο είναι Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Εντάξει, η αλήθεια είναι ότι δε θέλω να "πουλήσω" τον γιατρό μου γιατί γενικά τον εμπιστεύομαι πολύ και τον ακολουθούμε χρόνια, τόσο εγώ όσο και η μητέρα μου. Θα ήθελα να είναι παρών την ώρα εκείνη, αλλά δε διαθέτω τα λεφτά που χρειάζονται!! Θα ήθελα λοιπόν, για αρχή, να μου πείτε τι τιμές παίζουν στα δημόσια, διότι στο ίντερνετ δε μπορώ να βρω κάτι. Ευχαριστώ!!!

Πολλά μέλη αντιμετώπισαν άσχημους τοκετούς (με περιπλοκές κλπ) , που θα ήθελαν ενδεχομένως να αναρτήσουν εδώ. Όταν ο τοκετός είναι μια αρνητική εμπειρία, είτε ιατρικά είτε ψυχολογικά, αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό να συζητηθεί καθώς επηρεάζει την ψυχολογία της νέας μητέρας. Στο εξωτερικό υπάρχουν ομάδες για νέες μητέρες ειδικά για την υποστήριξή τους μετά από έναν άσχημο τοκετό. Θα θέλαμε εδώ να υπάρξει μια καταγραφή των αρνητικών εμπειριών, έτσι ώστε να είναι γνωστό σε μια μέλλουσα μητέρα ότι ο τοκετός είναι μια αρκετά σημαντική στιγμή που μπορεί να συμπεριλάβι και ιατρικά γεγονότα Εάν ήδη έχετε γράψει την εμπειρία σας στο άλλο θέμα που έχει γενικό τίτλο μπορείτε να την ξαναπαραθέσετε εδώ εάν ανήκει στην παραπάνω περιγραφή/κατηγορία.