Αναζήτηση στο φόρουμ

Μανουλες καλησπερα...το μωρακι μου ειναι 11 ημερων..μεχρι την 7η μμερα θηλαζε 30 λεπτα και ξαφνξκα μου το εχει κανει 10 λεπτα και στην καλυτερη παμε στα 12 λεπτα...ειναι φυσιολογικο???ας μου απαντησει καποια γιατι εχω αγχωθει παρα πολυ...

Μανούλες καλημέρα! Έχω ένα μωράκι αγοράκι 35 ημερών και ενώ είχα συνηθίσει να τον κοιμίζω με δυσκολία και κόπο, τις τελευταίες 2 μέρες κοιματε πανω στον θηλασμο, μέσα στην μέρα μπορεί να κοιμηθεί και παραπάνω ωρα (από 2 ώρες που ξυπνουσε, τώρα μπορεί να ξυπνήσει στις 3), και το βράδυ δεν ξυπνάει σχεδόν καθόλου μόνος του τον ξυπνάω εγώ και μάλιστα με πολύ δυσκολία. Το βράδυ θηλάζει μόνο 7' περίπου από το ένα στηθος, στο άλλο δεν μπορούμε να πάμε γτ ξανά κοιμάται. Γενικως θηλαζει από 6' έως 10' και μέσα στην μέρα. Γουλιτσες βγάζει σε μερικά γευματα ειδικά το απογευμα και πάνες μου λερώνει αυτρς που πρεπει μεσα στην μερα, όταν θηλάζει συνήθως τον ακούω ν καταπίνει. Γεννήθηκε 3500κ στις 10/2 έχασε μόνο 80γρ τις πρώτες μέρες και στην πρώτη ζύγιση που έγινε στις 18 μέρες είχε φτάσει 4300 αλλά τοτε έπινε και ξένο για περίπου μια εβδομάδα και θηλάζε και παραπανω ωρα. Η ερώτηση μου είναι μήπως το ότι ξαφνικά κοιμάται τόσο πολύ και τόσο ευκολα είναι ανησυχητικό η απλα έχει αλλάξει το μωρό και οι ανάγκες του; τη Δευτέρα έχουμε και παιδίατρο αλλά θα ήθελα και την γνώμη σας και την εμπειρία σας!

Κορίτσια καλησπέρα! θα ήθελα τα φώτα όσων έχουν γνώσεις πάνω στο θέμα του θηλασμού σε μερικά ζητήματα: έχω ένα αγοράκι 29 ημερών. Ξεκίνησα με την πρόθεση να θηλάσω αποκλειστικά αλλά στην αρχή είχαμε αρκετές αναποδιές - λίγο το βάρος που έχασε στην κλινική, λίγο ο ίκτερος που εμφάνισε μετά, έδωσα στο μικρό μου συμπλήρωμα μετά απο οδηγίες της παιδιάτρου. Το συμπλήρωμα το κόψαμε τη 12η μέρα και έκτοτε θηλάζω αποκλειστικά κάθε 2ωρο την ημέρα και 3ωρο τη νύχτα (το 3ωρο τη νύχτα έχει τύχει να γίνει κ 4ωρο κάμποσες φορές γιατί η αύπνία έχει βαρέσει κόκκινο και επιπλέον πολλές φορές με παίρνει ο ύπνος στο κρεβάτι καθιστή με το μωρό στο στήθος.) Ακριβώς επειδή τις νύχτες παρατηρώ ότι συχνά με παίρνει ο ύπνος εκεί που θηλάζω, έχω αρχίσει να αγχώνομαι και να φοβάμαι μην πάθει τίποτα το μωρό - να μου γλιστρήσει, να μην πίνει, χίλια-δυο. Αναρωτιόμουν, λοιπόν, εφόσον έχουμε ανακτήσει το βάρος γέννησης εδώ και 10 μέρες και έχουμε αρκετές πάνες με τσισάκια ανά μέρα, μπορώ να αραιώσω λίγο τους θηλασμούς; Να θηλάζω ανα 3ωρο την ημέρα κ 4ωρο τη νύχτα ή πρέπει να περιμένω να σαραντίσω; και πότε μπορώ να πω πως εδραιώθηκε πια ο θηλασμός; πώς θα το καταλάβω; ο μικρός μου ακόμα μπορεί να ναι και μια ωρα στο στήθος - όχι πως θηλάζει όλη την ώρα, πίνει 2-3 γουλιές, σταματά για μερικά δευτερόλεπτα, ξαναξεκινά μετά από λίγο, κάπως έτσι. Να συμπληρώσω πως η παιδίατρος είναι καλή, χρυσή και άγια, αλλά δε φαίνεται να έχει και πολλές γνώσεις επί του θηλασμού, οπότε δεν μπορώ να βασιστώ σε αυτή για συμβουλές. Το μωρό πήρε τα πάνω του με τους θηλασμούς αφού αφιέρωσα όλο το χρόνο που μπορούσα στο ίντερνετ για να ενημερωθώ όσο γινόταν - αλλά σε αυτά που ρωτάω δεν έχω καταφέρει να βρω μια ικανοποιητική απάντηση που να μη γκρεμίσει ό,τι έχουμε χτίσει ως τώρα...

Γεια σας, τον ΑΥΓΟΥΣΤΟ πρόκειται να φέρω στον κόσμο τον πρωτότοκο μου. αναρωτιέμαι αν μπορώ τον Σεπτέμβρη να τον πάρω και να πάμε λίγες μέρες διακοπές.

Καλησπερα σας! Σε 10 μερες σαραντιζω.ειχα σκοπο να βγαλω εξω τη μπεμπα να ξεσκασω και εγω αφου μου ειπαν οτι βοηθαει αν και λιγο ο αντρας μου που δυσανασχετει λιγο αυτα που ακουω για το ποσο ευκολα αρρωσταινει εναι μωρακι εχω κανει πισω...οταν λεω να βγουμε μιλαω για το να τη βαλω στο αμαξι και να παμε στις γιαγιαδες η στην κολλητη μου φιλη που εχει και εκεινη 3 μηνων μωρακι...ουτε κατα διανοια βεβαια να παμε με το καροτσι εξω μιας που ημαστε και μεσα στο χειμωνα...τι κανατε εσεις με αυτο;ποτε βγαλατε τα μωρακια σας εξω;

Εγώ θα ήθελα να ρωτήσω πώς κάνετε μπάνιο τα νεογέννητα μωρά σας,γιατί έχω μπερδευτεί λιγάκι.Η παιδίατρος μου είπε ότι μπορεί ο άντρας μου να το κρατάει ανάσκεκα και εγώ να το πλένω και να το λούζω όχι όμως πολλή ώρα.Μου είπε το σωματάκι μπορώ να το ξεβγάλω με το νερό που θα έχει μέσα στην μπανιερίτσα του και για το κεφαλάκι να έχω κρατήσει λίγο νερό χώρια για το ξεβγάλω από τις σαπουνάδες-πάλι ανάσκελα.Η πεθερά μου από την άλλη,που το κάνει μπάνιο για να μας ξεκουράσει με όλη την καλή της διάθεση το βάζει κάτω από τη βρύση ολόκληρο με αποτέλεσμα να πηγαίνει νερό στα ματάκια και στα αυτάκια του.Για τα ματάκια δεν έχω πρόβλημα αλλά φοβάμαι για τα αυτάκια μν πάει πολύ νερό και πάθει καμμια ωτίτιδα...Μου λέει κιόλας ότι στο κάτω-κάτω στην κλινική έτσι μας έδειξε η μαία..

Καλησπέρα σας, ελπίζω να μην υπάρχει αντίστοιχο θέμα στο forum..Απ΄ ότι βλέπω για τα μωράκια που έχω δει απορίες με το θέμα ύπνου είναι λίγο μεγαλύτερα (10 μηνών και πάνω). Εγώ γέννησα πριν 2 βδομάδες και θα ήθελα τη γνώμη σας...Ο μπέμπης μου κοιμάται μια χαρά όλη μέρα, ξυπνάει ανά 1,5 - 2,5 ώρες για να θηλάσει και μετά πάλι ύπνος... Το πρόβλημα είναι τη νύχτα: τη νύχτα λοιπόν, έχει το μάτι ¨γαρίδα" (!) δεν θέλει να κοιμηθεί, σαν κάτι να το φοβίζει, τεντώνεται, σφίγγεται, είναι ανήσυχο πολύ. Ο μόνος τρόπος να κοιμηθεί είναι πάνω μου και ενώ το θηλάζω στο ειδικό μαξιλάρι. (προσπαθώ γι΄ αποκλειστικό θηλασμό). Τότε αποκοιμιέται, αλλά όταν πάω να το βάλω στην καλαθούνα, μετά από μερικά λεπτά ξυπνάει. Ίσως πάλι είναι πολύ νωρίς και προσπαθεί να προσαρμοστεί. όμως σκέφτομαι μήπως μάθει να κοιμάται μόνο στην αγκαλιά μου. Δεν ξέρω αν πρέπει να προσπαθήσω με νανούρισμα γιατί φοβάμαι ότι επίσης θα συνηθίσει με αυτό τον τρόπο και δε θα μπορεί έπειτα αλλιώς. Έχω ακούσει για την εκμάθηση συνηθειών ύπνου, έχω πάρει και το βιβλίο "ΚΟΙΜΗΣΟΥ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ" αλλά είναι λίγο νωρίς θεωρώ για να τις εφαρμόσω... Επίσης ο ΛΕΥΚΟΣ ΘΟΡΥΒΟΣ δε φαίνεται να βοηθάει και πολύ, μάλλον το ταράζει περισσότερο. Εσείς πώς προσπαθείτε με το μωράκι σας να κοιμηθεί το βράδυ, έχετε εφαρμόσει κάτι που να πιάνει? Το κάθε μωράκι είναι μοναδικό, γι αυτό όσα περισσότερα ακούμε, τόσο το καλύτερο!

καλησπερα....εχω ενα κοριτσακι 20 ημερων....αρχισα να στενοχωριεμαι γιατι κοιμαται το νινακι και μεσα στον υπνο του σφιγγεται,κουνιεται,μαζευει τα ποδαρακια της,σηκωνει τα χερακια της και βογκαει...ειναι σαν να τεντωνεται ενας ενηλικασ...αυτο το κανει ολο το βραδυ...και μετα την ξανα παιρνει τις περισσοτερεσ φορες ο υπνοσ.με ανησυχει πολυ αυτο το θεμα γιατι παρατηρησα πως σημερα το εκανε και που την ειχα αγκαλια γιατι στην αρχη ειπα μηπωσ νιωθει μοναξια στην κουνια της..αλλα μαλλον οχι....εχει καποια αναλογη εμπειρια με το μωρακι της?θα μου ειναι χρησιμες οι συμβουλες σας!!!!!!!!

Υπαρχει λυση; Σας ετυχε, πως το αντιμετωπισατε; Ποσο καιρο κρατησε; Ποσο συχνα εμφανιζοταν στην ημερα; Καμμια ιδεα; Βασιλης edit admin επεξεργασία από συντονιστή - προσθέσαμε τους εξής σύνδεσμους: https://www.mamanatural.com/baby-colic/ https://www.webmd.com/parenting/baby/colic-treatments#1

Καλησπέρα κορίτσια, Εχει καμιά από εσάς δυσκολία στο να θηλάσει? Και τι εννοώ : γέννησα πριν 6 μέρες και ακόμη δεν έχω καταφέρει να θηλασω "κανονικά". Ο μικρός δεν θέλει και πολύ να τον ταΐζω από το στήθος, γίνεται είτε πολύ νευρικός και κλαίει ασταμάτητα είτε πιπιλαει λίγο και μετά αποκοιμάται στο στήθος μου. Προς το παρόν χρησιμοποιώ θήλαστρο και αγοραστο γάλα, γιατι ακόμα δεν έχω αρκετό δικό μου. Πραγματικά με στεναχωρεί πάρα πολύ που δεν θέλει να καθεται στο στήθος μου. Δεν ξέρω αν έχετε παρόμοιες εμπειρίες.. Εμένα με κουράζει το θήλαστρο και θα ήθελα πολύ να καταφέρω να τον θηλασω.....

Καλησπέρα, η μικρή μας είναι σημερα 13 ημερών και συνεχίζει να έχει ταχύπνοια αρκετές φορές μέσα στη μέρα και όταν κοιμάται.. γεννήθηκε στις 36 βδομάδες και 3 μέρες με φυσιολογικό τοκετό και βάρος 2800. Τώρα είναι 3 κιλα. Δεν μπήκε ΜΕΝΝ και γενικά δε της βρήκαν κάποιο πρόβλημα όσο μείναμε στο μαιευτήριο. Το είπα ότι κανει ταχύπνοιες και απάντησαν πως είναι φυσιολογικό. Και η παιδίατρος που την είδε στο σπίτι είπε πως δεν είναι ανησυχητικό. Όμως πέρασαν 2 βδομάδες και συνεχίζει.. Μπορεί να κάνει και 70-80 ανάσες το λεπτό και βλέπω το στηθακι της που ανεβοκατεβαίνει έντονα. Έχει τύχει σε κάποιο άλλο μωράκι να μου πείτε τι κάνατε; Πότε σταμάτησε;

Γεια σας. Έχω ένα νεογέννητο αγοράκι 45 ημερών και αντιμετωπίζουμε ένα πρόβλημα. Όσες ώρες είναι ξύπνιος (περίπου 10 την ημέρα και κυρίως απόγευμα και βράδυ) κλαίει κ συχνά τσιρίζει. Έχουμε αποκλείσει την πείνα, τη νύστα, το κρύο ή τη ζέστη, τον πόνο, την αδιαθεσία. Κάποιες φορές Ίσως έχει κολικούς, αλλά ακόμα και όταν δεν πονάει γκρινιάζει ασταμάτητα ο,τι και να κάνουμε . Δεν μπορεί να ηρεμήσει ούτε αυτός ούτε εμείς. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Έχει αντιμετωπίσει κάποιος άλλος το ίδιο πρόβλημα? Τι κάνατε? Οποιαδήποτε συμβουλή ευπρόσδεκτη.

Η κόρη μου είναι ενός μηνός κ η παιδίατρος υποψιάζεται ότι έχει γοπ. Παίρνει βάρος κανονικά χωρίς να βγάζει γουλιές. Αλλά έχει συριγμός στην αναπνοή της και δε ρεύεται σχεδόν ποτέ. Το το πρόβλημα είναι ότι εξαιτίας της γοπ θηλάζει συνεχώς. Μόλις την απομακρύνω από το στήθος μου γκρινιάζει και θέλει να το ξαναπιάσει χωρίς ωστόσο να φαίνεται πεινασμένη. Δεν ξέρω πραγματικά τι να κάνω γιατί έτσι λαμβάνει περισσότερη τροφή από όση θα έπρεπε. Προσπαθώ να την ξεγελάσω με την πιπίλα αλλά δεν την αποδέχεται με τίποτα. Έχει κάποια παρόμοια εμπειρία; Μπορείτε να με βοηθήσετε;

Με αφορμή τα γενέθλια του παιδιού μου που είναι σε λίγες μέρες συλλογίζομαι τις πρώτες μέρες του στην αγκαλιά μου. Επειδή ήδη έχω διηγηθει την ιστορία του τοκετού μου θα ήθελα να μοιραστω μαζί σας και τις πρώτες στιγμές στο σπιτικό του. Φεύγοντας από το μαιευτήριο στο καθισματακι αυτοκινήτου μέσα στο μπλε του κουβερτακι κοιμόταν το μικρακι μου' ακομα ελαφρα πρησμενος μα γαλήνιος. Ούτε που σαλεψε μέχρι να φτάσουμε σπίτι, δέκα λεπτά διαδρομή. Στο διαμέρισμα τον ανέβασε απ τις σκάλες ο πατέρας του και εγώ ακολουθούσα. Η πεθερά μου μας περίμενε και είχε βάλει ένα σίδερο στο κατώφλι για να πατησω. Ο άνδρας μου κρατούσε τ μωρό μέχρι να ετοιμασω το καροτσι. Όταν το σκέπασα θυμαμαι με έπιασε ένα τεράστιο αγχος. Σκεφτόμουν πως τώρα είχα την πλήρη φροντίδα του, και οι μαίες ειχαν μείνει πίσω στην κλινική! Τροφή! Έπρεπε να φάει όταν θα έκλαιγε! Το γάλα μου δεν είχε κατέβει καλά καλά ακόμα και είχα μεγάλη αμφιβολία αν θα καταφερνα να τον θηλάσω αποκλειστικά. Αποστείρωσα προσεκτικά τα μπουκάλια και εστειλα τον άνδρα μου να πάρει το γάλα και τα πρώτα προϊόντα περιποίησης του μωρού. Θυμάμαι είχα έναν ανεξήγητο εκνευρισμό, ήθελα να είναι όλα στην εντελεια, και οι ορμόνες μου χόρευαν ακόμα! Η πεθερά μου ήθελε να μείνει και το βράδυ για να με βοηθήσει αλλά αν και φοβομουν ήθελα μόνο εγω να ασχολούμαι με το νεογέννητο μου για να παρω τον αέρα. Όταν ξύπνησε και έπρεπε να τον αλλάξω για πρώτη φορά μπροστά στους άλλους με έλουσε κρύος ιδρώτας. Είχα δει αλλαγή πάνας μόνο στο μαιευτήριο. Έτρεμαν τα χέρια μου, τι συγκινητικές στιγμές! Το μπιμπερο δεν ηξερα αν το κρατούσα καλά, αν τον ταιζα σωστά. Μόνο ο θηλασμός με ηρεμουσε μαζι και το μωρό μου που μόνο έτσι σταματούσε το κλάμα. Το πρώτο μας βράδυ στο σπίτι μας, αφού τον ταισα και τον αλλαξα τον ακούμπησα στην κούνια που είχα ετοιμάσει από μέρες μην τυχόν και δεν προλαβαινα. Εκεί το άγχος μου κορυφώθηκε. Άραγε θα τον ακουγα την νυχτα? Και αν σπαραζε στο κλάμα? Και πως να κοιμομουν ήσυχη? Τελικά εβαλα ξυπνητήρι κάθε δύο ώρες για να βλέπω αν είναι καλα. Ο γιος μου ακουνητος και σφηνομενος στο πλάι κοιμόταν αμεριμνος στην φωλιτσα του. Οι γονείς του τον κοιταζαμε με θαυμασμό όλη την νύχτα μεχρι που αποκοιμηθηκαμε. Μοναδικές και ανεπανάληπτες στιγμές που όσο και να γράφω δεν περιγράφονται η χαρα, ή υπερηφάνεια και ή αγάπη μου για αυτό το πλασματακι. Δεν μπορούσα να πιστέψω πως ήταν δικό μου, πως πριν λίγες μέρες βρισκόταν στην κοιλιτσα μου. Νόμιζα πως θα μου ελειπε αυτή ή αίσθηση τελικά ούτε που μου περνούσε απ το μυαλό. Πλέον τον είχα στα χέρια μου! Συγκινηθηκα που τα θυμηθηκα! Αναποληστε κι εσεις και ας μοιράστουμε μαζί τις πρωτες στιγμές της μητρότητας!

Καλησπέρα! Η μικρούλα μου είναι 44 ημερών και σε γενικές γραμμές ήσυχη. Το πρόβλημα μου είναι ότι δυσκολεύομαι να την κοιμίσω την ημέρα. Όταν περάσουν κάποιες ώρες αισθάνεται εκνευρισμό (που μου τον μεταδίδει διότι δεν έχω κάποια βοήθεια) κλαίει και δεν μπορώ να λειτουργήσω. Πόσες ώρες πρέπει να κοιμάται την ημέρα? Υπάρχουν τρόποι να την απασχολήσω αλλά να κάνω και τις δουλειές μου? Ποιες είναι κατάλληλες ώρες να την βγάλω βόλτα? Το σπίτι έχει 25 βαθμούς κελσίου χωρίς θερμάνση πλέον μήπως φταίει αυτό? Σας ευχαριστώ πάρα πολύ!

πηγη http://www.ajronline.org/doi/full/10.2214/ajr.182.3.1820719 Διαθέσιμες συζητήσεις με tag: θεραπεία χωρίς φαρμακευτική ουσία: φύλλα λάχανου τα οποία σύμφωνα με μαρτυρίες περιέχουν αντιφλεγμονώδεις ουσίες (τυλίξτε ένα φύλλο γύρω απο το σημείο που σας πονάει , με μεμβράνη - αφήστε το όλη την μέρα/νύχτα.) + πάγος πολλές φορές την ημέρα για λίγα λεπτά. θεραπεία με φαρμακευτική ουσία: o θεράπων ιατρός συστήνει συνήθως ανάλογα με την περίπτωση κάποιο μή στεροειδές αντιφλεγμωνόδες. Υπάρχουν μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη που είναι συμβατά με τον θηλασμό, ζητήστε απο τον γιατρό σας να συμβουλευτεί την ιστοσελίδα https://www.e-lactancia.org/ https://hhma.org/healthadvisor/aha-dequerva-rex/ ( McKesson Corporation)

Θα αναφέρω μερικά πράγματα για την εξέταση του νεογέννητου από Παιδοορθοπαιδικό, μία εξέταση τόσο απαραίτητη , που όμως οι γονείς την αγνοούν και τα μαιευτήρια την αμελούν.  Γίνεται στην Ελλάδα συστηματικά προληπτικός ορθοπαιδικός έλεγχος στα νεογέννητα; Η απάντηση μετά λυπης είναι όχι. Δεν έχουμε καταφέρει σαν ορθοπαιδική κοινότητα να πείσουμε και το κράτος και τα μαιευτήρια για την αναγκαιότητά της. Ο έλεγχος έχει αφεθεί στα χέρια των παιδιάτρων ,των νεογνολόγων, οι οποίοι δεν ξέρουν και δεν είναι υποχρεωμένοι να ξέρουν το φάσμα των ορθοπαιδικών παθήσεων που μπορεί να έχει ένα νεογνό. Το αποτέλεσμα είναι να γεννιούνται παιδιά χωρίς να έχουν περάσει από αυτό που λέμε screening δηλ. προληπτικό ορθοπαιδικό έλεγχο, κάτι που θεωρείται δεδομένο βέβαια σε όλες τις προηγμένες ιατρικά χώρες.  Τι περιλαμβάνει ο έλεγχος: Παλαιότερα που ξεγεννούσε τα παιδιά η μαμή, έλεγε πως αν το παιδί έχει 10 δάκτυλα στα χέρια, 10 δάκτυλα στα πόδια είναι εντάξει. Σήμερα έχουμε προχωρήσει πολύ σε σχέση με αυτό. Η ορθοπαιδική επιστήμη στοχεύει στο να εξασφαλίσει την υγεία και την ευεξία του μυοσκελετικού συστήματος και αυτό ακριβώς εξετάζουμε στο νεογνό. Κάθε οστό και κάθε άρθρωση του νεογνού ελέγχεται εξονυχιστικά. Ψάχνουμε για παραμορφώσεις των οστών , για εξογκώματα, για οστικά ελλείματα , για μειωμένη κινητικότητα των αρθρώσεων. Γενικά αναζητούμε οτιδήποτε παρεκλίνει του φυσιολογικού, οτιδήποτε στο σκελετό δεν λειτουργεί σωστά.  Πότε πρέπει χρονικά να γίνεται ο έλεγχος; Ο έλεγχος πρέπει να πραγματοπιείται με το που θα γεννηθεί το μωρό, εντός της πρώτης εβδομάδος από τη γέννηση του μωρού.  Χρειάζονται κάποιες συμπληρωματικές εξετάσεις προκειμένου να είναι πλήρης η ορθοπαιδική εξέταση του νεογέννητου; Ενδεχομένως να χρειαστεί κάποιος υπέρηχος ή κάποια ακτινογραφία. Όμως πάντα στην ιατρική το Α και το Ω είναι η κλινική εξέταση και σε αυτό βασιζόμαστε. Οι συμπληρωματικές εξετάσεις είναι απλά για επιβεβαίωση ή για ποσοτικοποίηση του προβλήματος.  Ποιες ορθοπαιδικές παθήσεις μπορεί να έχει ένα νεογνό; Είναι πληθώρα παθήσεων και θα χρειαζόμουν , χωρίς υπερβολή 100 σελίδες για να τις αναφέρω όλες. Εν συντομία να πω ξεκινώντας από τη σπονδυλική στήλη η νεογνική κύφωση και η σκολίωση. Εν αντιθέσει με το τί πιστεύει ο πολύς κόσμος, η σκολίωση μπορεί να εμφανιστεί από γεννήσεως. Έχουμε βρει και θεραπεύσει βρεφικές σκολιώσεις με άριστα αποτελέσματα. Ακόμα μπορεί το νεογνό να έχει διαταραχές των άνω άκρων όπως πολυδακτυλία (παραπάνω δάκτυλα) ή συνδακτυλία (ενωμένα δάκτυλα). Επίσης συνοστεώσεις δηλ. οστά που είναι ενωμένα αντί να είναι χωριστά. Στα κάτω άκρα αναζητούμε διαταραχές του άκρου ποδός. Αν το ποδαράκι του μωρού κοιτάζει προς τα μέσα, κοιτάζει προς τα έξω , προς τα κάτω, αυτό μπορεί να υποκρύπτει μια σοβαρή κατάσταση. Η γιαγιά μπορεί να πει ότι το ποδαράκι του μωρού μοιάζει με του μπαμπά ή της μαμάς στην αντίστοιχη ηλικία , και βέβαια η κληρονομικότητα παίζει μεγάλο ρόλο, δεν μπορούμε να τα αποδίδουμε όλα στην κληρονομικότητα. Μπορεί να υποβόσκει μια πάθηση σοβαρή , που να επιδέχεται θεραπείας. Η ραιβοϊπποποδία , συχνότερη στα αγόρια, είναι μια πάθηση που μέχρι προσφάτως αντιμετωπιζόταν με μεγάλα χειρουργεία , ανοίγαμε το παιδικό ποδαράκι σαν τριαντάφυλλο για να το διορθώσουμε. Σημερά ,εαν διαγνωσθεί εγκαίρως , την αντιμετωπίζουμε αμέσως μόλις γεννηθεί το παιδί, με εφαρμογή διορθωτικών γύψων και έχουμε καλύτερα αποτελέσματα εν συγκρίσει με τα βάρβαρα, επιτρέψτε μου να πω, χειρουργεία του παρελθόντος. Η δυσπλασία του ισχίου , πάθηση ιδιαίτερα συχνή στον Ελλαδικό χώρο, ιδιαίτερα στα κορίτσια και σε νεογνά που έχουν γεννηθεί με ισχιακή προβολή. Πρόκειται για μια ανωριμότητα της άρθρωσης του ισχίου, με αποτέλεσμα να μην είναι σταθερή , να εξαρθρώνεται και να μην παρέχει στήριξη για την ορθοστάτηση και τη βάδιση. Εδώ με εφαρμογή ενός απλού κηδεμόνα η πάθηση διορθώνεται στην βρεφική ηλικία και αποφεύγουμε τα προβλήματα που προκύπτουν στην ενήλικο ζωή με αρθρίτιδες, δυσκολία στη βάδιση ακόμα και διαταραχές στην σεξουαλική ζωή του ενήλικα. Ειδάλλως θα χρειαστούν μεγάλα τραυματικά χειρουργεία ανακατασκευής , με ό,τι αυτό συνεπάγεται.  Υπάρχουν τραυματισμοί του σκελετού κατά τον τοκετό; Βεβαίως. Τα μαιευτικά κατάγματα είναι άλλο ένα μεγάλο κεφάλαιο που απασχολεί εμάς τους παιδοορθοπαιδικούς. Κατά τον τοκετό καθώς το νεογνό περνά μέσα από το γεννητικό κανάλι, μπορεί να υποστεί κάποιο τραυματισμό που να οδηγήσει σε κάταγμα. Εδώ υπάρχει το ιατρικό ζήτημα της σωστής πώρωσης του κατάγματος. Η επουλωτική ικανότητα των οστών στα νεογνά είναι πολύ μεγάλη , όπως χαρακτηριστικά λέμε στα νεογνά το εργοστάσιο που φτιάχνει τα οστά είναι ακόμα ανοιχτό , συνεπώς μια έγκαιρη διάγνωση του κατάγματος οδηγεί σε άριστο αποτέλεσμα.  Ποια η συχνότητα των παθήσεων αυτών για να καταλάβει ο αναγνώστης; Έχει υπολογιστεί ότι τι 6% των νεογνών εμφανίζει κάποια ανωμαλία του μυοσκελετικού συστήματος. Μέχρι και το 20% των θανάτων στην περιγεννητική περίοδο ,δηλ. κατά τον τοκετό ή λίγο μετά , αποδίδονται σε παθήσεις που σχετίζονται με το σκελετό. Ενδεικτικά να πούμε ότι η συγγενής ραιβοϊπποποδία απαντάται σε 1 ανά 1000 γεννήσεις, συχνότερη στα αγόρια. Η αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου το ίδιο, αλλά η πιθανότητα αυξάνει αν είναι κορίτσι ή ισχιακή προβολή. Προφανώς αυτά τα ποσοστά αυξάνονται κατά πολύ εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, εάν δηλ. η μαμά, ο μπαμπάς ή κάποιος άλλος στην οικογένεια είχε από γεννήσεως ορθοπαιδικό πρόβλημα. Ομοίως η πιθανότητα ορθοπαιδικού προβλήματος αυξάνει εάν συνυπάρχει άλλο πρόβλημα υγείας του νεογνού, για παράδειγμα εάν το νεογνό έχε εκ γενετής πρόβλημα με την καρδιά, οι γονείς οφείλουν να είναι ευαισθητοποιημένοι να ζητήσουν ορθοπαιδικό έλεγχο διότι μπορεί να υποκρύπτεται και πρόβλημα μυοσκελετικό. Αυτό είναι ιδιαίτερα έκδηλο σε παιδιά που γεννιούνται με κάποιο σύνδρομο. Εδώ η ορθοπαιδική εξέταση είναι επιβεβλημένη, διότι τα σύνδρομα κατά κανόνα επηρεάζουν την ανάπτυξη του σκελετού.  Γιατί είναι σημαντική η πρόληψη και ποιες οι συνέπειες αν δεν γίνει. Η πρόληψη στην ιατρική είναι πάντα καλύτερη της θεραπείας αυτό είναι αυταπόδεικτο. Συγκεκριμένα στο ορθοπαιδικό κομμάτι μπορούμε να πούμε πως στο νεογνό οι ανατομικές δομές είναι ακόμα εύπλαστες, τα οστά είναι σε μεγάλο βαθμό χόνδρινα, οι μύες είναι πιο ελαστικοί. Είναι πολύ ευκολότερο συνεπώς να διορθωθεί μια παραμόρφωση στη νεογνική ηλικία παρά όταν το παιδί μεγαλώσει. Αν μια ορθοπαιδική πάθηση περάσει αδιάγνωστη σε νεογνική ηλικία οι συνέπειες μπορεί να είναι ολέθριες .Συχνά απαιτούνται μεγάλα τραυματικά χειρουργεία για να αντιμετωπιστεί μια παραμόρφωση που θα μπορούσε να διορθωθεί με απλά μέσα όπως κηδεμόνας ή ένας γύψος τους πρώτους μήνες της ζωής του βρέφους. Στη βρεφική ηλικία πολλές παραμορφώσεις διορθώνονται με απλές ασκησούλες που δείχνουμε στους γονείς και κάνουν. Επιδιώκουμε δηλαδή να συμμετέχουν και οι γονείς στη θεραπευτική διαδικασία. Το χέρι του γονιού είναι καλύτερο από το χέρι του ιατρού. Έρχονται στο ιατρείο μου παιδιά με βλαισοπλατυποδίες ή ραιβοποδίες από γεννήσεως που παραμελήθηκαν και τώρα οι γονείς έχουν πολύ πιο περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές για τα παιδιά τους. Έρχονται παιδιά με συγγενείς βραχύνσεις μυών, με πιο κοντούς μυς δηλαδή, με στραβά ποδαράκια, με δυσπλασία ισχίων και συχνά η μόνη θεραπεία που απομένει στην προχωρημένη ηλικία που τα βλέπουμε είναι το χειρουργείο. Κάτι που θα μπορούσε να αποφευχθεί εάν κάποιος ορθοπαιδικός είχε εξετάσει και αντιμετωπίσει το πρόβλημα όταν παιδί ήταν ακόμα νεογέννητο. Καταλαβαίνετε βέβαια ποιο είναι το ψυχολογικό κόστος για το παιδί και την οικογένεια που καλούνται να θεραπεύσουν κάτι με καθυστέρηση ετών . Επιπλέον υπάρχει και η οικονομική επιβάρυνση για τον ασθενή και για τα ασφαλιστικά ταμεία .Συνεπώς η επίπτωση της μή πρόληψης εμφανίζεται σε πολλαπλά επίπεδα και πέφτει σαν βάρος στην κοινωνία και στην οικογένεια που είναι ο πυρήνας της κοινωνίας.  Πονάει το νεογέννητο όταν το εξετάζετε; Διότι πολλές μαμάδες ανησυχούν όταν βλέπουν το μωρό να κλαίει. Όχι το μωρό δεν πονάει.Οι μαμάδες ανησυχούν όταν βλέπουν το νεογέννητό τους να κλαίει όταν το εξετάζουμε , αλλά αυτό το κλάμα δεν είναι πόνος , είναι ενόχληση. Το μωρό δεν έχει άλλο τρόπο να το εκφράσει και το εκφράζει κλαίγοντας. Εξ'αλλου όλοι εμείς που ασχολούμαστε με παιδιά ακολουθούμε πρωτόκολλα κατά την εξέταση ώστε η εξέταση να είναι και ασφαλής και αποτελεσματική.  Τι γίνεται μετά , πότε ξαναβλέπει το παιδί ο παιδοορθοπαιδικός; Μετά από την εξέταση που γίνεται στο μαιευτήριο, το επόμενο ραντεβού με τον παιδοορθοπαιδικό είναι όταν το παιδί κάθεται μόνο του, για να δούμε τη στάση του κορμού του. Στη συνέχεια το βλέπουμε σε ηλικία βάδισης ώστε να ελέγξουμε πως βαδίζει. Έπειτα από αυτό τα παιδιά πρέπει να εξετάζονται μία φορά το χρόνο προκειμένου να προλαμβάνουμε όλες αυτές τις παθήσεις που ονομάζουμε αναπτυξιακές, δηλ. που εμφανίζονται ή επιδεινώνονται όσο ο σκελετός αναπτύσσεται.  Τα πρόωρα έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να έχουν μια μυοσκελετική δυσμορφία; Όταν λέμε ότι το νεογνό είναι πρόωρο , σημαίνει πως δεν έχει προλάβει να ολοκληρώσει την ενδομήτριο ανάπτυξή του και αυτό περιλαμβάνει και την ανάπτυξη του μυοσκελετικού του συστήματος. Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν ότι αυτά τα παιδιά εμφανίζουν σε μεγαλύτερη συχνότητα παραμορφώσεις του σκελετού, όσων αφορά την ανάπτυξη και την διαφοροποίησή του. Πολύ περισσότερο λοιπόν αυτά τα παιδιά θα πρέπει να τα εξετάσει ένας παιδοορθοπαιδικός με το που γεννιούνται, ώστε να είναι οι γονείς βέβαιοι πως όλα βαίνουν καλώς.  Για τα παιδιά που δεν έχουν ελεγχθεί από παιδοορθοπαιδικό όταν γεννήθηκαν , πως θα καταλάβει η μαμα ότι κάτι δεν πάει καλά για να αναζητήσει συμβουλή; Η εμπειρία μου έχει δείξει ότι το μητρικό ένστικτο , και το πατρικό βέβαια –μην ξεχνάμε και τους πατεράδες- , είναι αλάθανστο. ΑΝ η μαμά υποπτεύεται ότι κάτι δεν πάει καλά, ε τότε κάτι υπάρχει. Αν το καλοκαίρι που το παιδί είναι με το μαγιουδάκι του, το δει η μαμά να γέρνει από τη μια πλευρά, αν στραβοπατά τα παπούτσια του, αν πονά σε κάποιο οστό ή σε κάποια άρθρωση οφείλει να αναζητήσει συμβουλή. Στην περίπτωση δε που το παιδί της δεν έχει εξεταστεί ποτέ από ορθοπαιδικό, η παραμικρή υποψία πρέπει να ελεγχθεί.

Καλησπέρα σας, είμαι νέα μαμά, η κόρη μου είμαι 24 ημερών και εδώ και μία εβδομάδα συμβαίνει το εξής: Όταν προσπαθεί να θηλάσει, δυσανασχετεί και αφίνει το στήθος κλαίγοντας. Αυτό συμβαίνει κυρίως κατά τις 8 το απόγευμα, αλλά σήμερα έγινε και κατά το πρώτο γέυμα το πρωί. Προσπαθώ να θηλάζω αποκλειστικά αν και η παιδίατρος μου συνέστησε συμπλήρωμα όταν δε χορταίνει. Το συμπλήρωμα δεν το θέλει, παρά μόνο αν είναι πάρα πολύ πεινασμένη, και πίνει το πολύ 30ml κάποιες μέρες. Μία φορά δοκίμασα το θήλαστρο ώστε να της δώσω μητρικό αν δεν τη φτάνει το δικό μου, αλλά ούτε αυτό έφαγε όταν γκρίνιαζε. Τρώει περίπου ανα 2 ώρες και κοιμάται 1 ώρα περίπου ενδιάμεσα. Σκέφτομαι ότι δεν τη φτάνει το γάλα μου, επειδή όταν νοιώθω ότι έχω πιο πολύ γάλα αυτή δεν κλαίει και τρώει κανονικά. Γεννήθηκε 3740, και μετά που έχασε λίγο βάρος -3500- σήμερα (24 ημέρες) είναι 4200, δηλαδή έχει πάρει βάρος. Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι αλλάζουν οι κενώσεις της όταν κλαίει και δεν τρώει καλά, από 6-7 σε 2-3 την ημέρα. Σήμερα μου συνέστησε η παιδίατρος να της δίνω χαμομήλι ανά δύο γεύματα, για να αρχίσει να τρώει πιο αραιά και με περισσότερη όρεξη, αλλά δεν το έχω εφαρμόσει ακόμα. Πιστεύω πως πρέπει κάπως να αυξηθεί το γάλα μου αλλά δεν ξέρω τι άλλο να κάνω (τρώω σούπες, πίνω υγρά κτλ). Έχει αντιμετωπίσει κάποιος το ίδιο πρόβλημα? Είναι όντως πρόβλημα ή θα ¨στρώσει" όταν περάσει λίγος καιρός? Ευχαριστώ πολύ

Καλησπερα σας και χρονια πολλα!!!ειμαι νεα μαμα και το αγορακι μου ειναι 14 ημερων!!!ειμαστε σε μια φαση προσαρμογης και νομιζω οτι ειμαστε σε καλο δρομο...θηλαζουμε αποκλειστικα με αποτελεσμα οτι εχει να κανει με το μωρο να το μεταχειριζομαι εγω και το πιο δυσκολο κομματι ειναι το ξενυχτι...και ερχομαι στο θεμα μου τωρα...ενω με τον συζηγο ολα καλα σημερα μου ειπε κατι και στεναχωρηθηκα πολυ...οπως προειπα τη νυχτα σχεδον υπνο μηδεν...το πρωι εβαλα το φαγητο στο φουρνο στις 11 και πριν λιγο του ετοιμασα να φαει για να παει στη δουλεια και το φαγητο ηταν λιγο αψητο..ψιλονευριασε και μου ειπε ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΠΙΟ ΝΩΡΙΣ ΝΑ ΜΑΓΕΙΡΕΨΩ και οτι εκτος απο το παιδι υπαρχει και αυτος στο σπιτι...ε αυτο ηταν κοριτσια με εριξε στα πατωματα ενω μεχρι σημερα προσπαθουσα να ειναι ολα στην εντελεια...εβαλα τα κλαμματα απο τα νευρα μου..εσεις πως θα το αντιμετωπιζατε ολο αυτο????απλα δεν το περιμενα να μου πει αυτη τη κουβεντα,ισως το μετανιωσει για αυτο που ειπε δεν ξερω...

ποιες ειναι οι απαραιτητες εξετασεις που γινονται στα νεογεννητα(εκτος το γνωστο APGAR)

το μωρό μου είναι 11 ημερών..έχουμε ψιλοθεματάκι με το φαγητό αλλά κατα τα άλλα βγήκε τελειόμηνο κ υγιέστατο. αυτό που με προβληματίζει είνει οτι κλαίει συνέχεια κ δεν ηρεμεί πάνω μου (όχι πάντα δηλαδή) ενώ στον μπαμπά ή στις γιαγιάδες ηρεμεί! πάντα πίστευα οτι στη μαμά ηρεμούν τα νεογέννητα! είμαι βέβαια λίγο αγχωμένη κ ίσως το εισπράττει..καμιά ιδέα?

Σκέφτομαι αν όλα πάνε καλά μετά τον τοκετό και το μωράκι μου είναι εντάξει να τολμήσω να ταξιδέψω αμέσως μετά την έξοδο απο το μαιευτήριο απο Θεσσαλονίκη για Πάτρα. Έχει κανεις εμπειρία από τόσο μεγάλο ταξίδι και τόσο νωρίς;;; Μιλάμε για μια διάρκεια περίπου 6 ωρών ... Έχω εμπειρία απο πολυωρα ταξιδια με μωρό γενικά, με το Κατερινακι ανεβοκατεβαινουμε απο τεσσάρων μηνών, αλλα με το τελειως νεογέννητο σκέφτομαι οτι μήπως ειναι διαφορετικά ... Ο λόγος που θελω να κανω τοσο νωρίς αυτό το ταξίδι είναι γιατι επιτέλους θέλω να μπορέσουμε να γυρίσουμε στο σπιτι μας αμέσως με το μωρό και να τακτοποιηθούμε εκεί. Για όσους δεν ξέρουν την ιστορία μου να θυμίσω οτι λόγω δύσκολης εγκυμοσύνη μου, μου απαγορεύτηκε οποιαδήποτε μετακινηση ( και κίνηση γενικώς ) απο τη γιατρό μου και έτσι μετά απο διακοπες έχω "ξεμείνει" στους δικούς μου για μεγάλο χρονικό διάστημα ... Δεν θέλω λοιπόν μετά απο το μαιευτήριο να γυρίσω στους δικούς μου και να ξαναστριμωχτούμε τόσα άτομα + νεογέννητο στο σπιτι ... θα ειναι και γιορτες και οσο να πεις όλο και κόσμος θα θέλει να μπαινοβγαινει ... καταλαβαίνεται οτι θελω να το αποφύγω ολο αυτό... για αυτο σκέφτομαι να το τολμήσω ... Ποια η γνώμη σας;;;

Οι κολικοί για εμάς είναι παρελθόν…έχει περάσει αρκετός καιρός βεβαία αλλά σκέφτηκα ότι καλό θα ήταν να μοιραστώ την λύση που βρήκαμε με όλες εσάς τις νέες και ταλαιπωρημένες μανούλες…. Σε μεγάλες αναζητήσεις τα ξημερώματα που ήμουν εξαντλημένη κι έψαχνα λύση είχα πέσει πάνω στο parents.gr αρκετές φορές αλλά λύση δεν… Μια μέρα έπεσα πάνω σε μια σελίδα στο ιντερνετ που τώρα ποια δεν ανοίγει, και το μονό που μπορώ να σας παραθέσω είναι ένα εισαγωγικό σημείωμα της τεχνικής αυτής… edit admin επεξεργασία από συντονιστή - προσθέσαμε τους εξής σύνδεσμους: https://www.mamanatural.com/baby-colic/ https://www.webmd.com/parenting/baby/colic-treatments#1 εγώ είχα στάθεί τυχερή και άνοιγε η σελίδα του και εφάρμοσα την τεχνική του….η οποία ήταν αναλυτικότατη και εμπεριστατωμένη Εμείς δοκίμασε ομοιοπαθητικά φάρμακα που και αυτά δυστυχώς δεν είχαν μεγάλα αποτέλεσμα… Όπως θα σας έχουν πει πολύ γιατροί δεν υπάρχει λύση….αγκαλιά βόλτα πέρα δώθε, βόλτα με το αμάξι καλό ρέψιμο κι άγιος ο θεός ….. Όπως επίσης δεν υπάρχει και αιτία…τσιγάρο καφεΐνη κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης όλα σχετικά….. Η μέθοδος είναι απλή αλλά χρειάζεται καθημερινή εξάσκηση….. Κάθε μέρα λοιπόν πρέπει να αφιερώσετε τουλάχιστον ένα τέταρτο γυμναστικής (1)Το παιδί ξαπλωμένο ανάσκελα Παίρνετε τα ποδαράκια του παιδιού και κάνετε ποδήλατο…δλδ τα φέρνετε κοντά στην κοιλιά του σαν να κάνει ποδήλατο, πότε ένα ένα τα ποδαράκια και ποτέ ταυτόχρονα με σκοπό την ελαφρά πίεση που θα ασκείται στην κοιλιά όταν τα γόνατα θα την αγγίζουν….λογικά θα έχει αέρια ( η βασική αιτία των κολικών σε νεογνά) αυτό το επαναλαμβάνεται για 5 με 10 λεπτά….αλλα με προσοχη, το παιδι δεν πρέπει να αντιστεκετε, πρπει να σας επιτρεπει απο μονο του να κανετε κατι τετοιο και να μην το πιεζετε..αν δειτε αντισταση εγγαταλειψτε και δοκιμάστε αργοτερα.... αυτή η ασκηση δεν γινεται βεβαια μετα το φαγητο αλλα ενδιαμεσα απο τα γευματα του για ευνότηους λογους.... (2)Το παιδί κατά την διάρκεια που πίνει το γαλα του πρέπει να είναι γύρω στις 70 μοίρες όρθιο….αυτό αποτρέπει τα αέρια που δημιουργούνται να διαμοιράζονται σε όλο το στομάχι κι έτσι, τα κρατά στο πάνω μέρος και για αυτό θα ρευτεί πιο εύκολα και δεν θα κρατηθούν σε όλο το στομάχι για ώρα με αποτέλεσμα να παρουσιάσει κολικούς μετά από αρκετές ώρες και συνήθως βράδυ που χαλαρώνει κι ο οργανισμός…( συνήθως όταν μας ρωτάνε οι γιατροί αν ρεύετε λεμέ ναι αλλά το θέμα έχει δημιουργεί πολύ νωρίτερα κατά την διάρκεια που τρώει) (3)Τέλος μετά το φαγητό πρέπει να κάτσετε στην ακόλουθη στάση ( θα προσπαθήσω να την περιγράψω όσο καλυτέρα μπορώ) για τουλάχιστον 20 με 30 λεπτά….: Εσείς ξαπλωμένη στο κρεβάτι και ελαφρός ανασηκωμένο το κεφάλι σαν …να είσαστε χαλαρή και να θέλετε να γράψετε κάτι στα γόνατα σας…. Τα γόνατα λυγισμένα με τις πατούσες να ακουμπάνε στο στρώμα , βάζετε το παιδί αντικριστά σας με την σπονδυλική κατά μήκος των μοιρών σας το κεφάλι στα γόνατα και τα πόδια του ελαφρώς ληγησμένα με τις πατούσες του να ακουμπούν την κοιλιά σας….. Αυτή η στάση επίσης βοηθά το παιδί παρά πολύ Ξέρω μπορεί η περιγραφή που έκανα να μην είναι και τόσο καλή….αυτά τα έγραφε στην σελίδα του ο Towel με σαφώς καλύτερα και πιο επιστημονικό τρόπο….σημασία για μένα έχει το αποτέλεσμα το οποίο είναι ότι εμείς πραγματικά μετά από 3 μέρες που εφάρμοσα αυτήν την μέθοδο σταμάτησαν οι κολικοί της μικρής…..και μάλιστα σαν άπιστος Θωμάς κάποιες μέρες μετά σταμάτησα να της κάνω αυτή τη γυμναστική και ξανάρχισαν… ήταν δε τρομερός ο τρόπος που περίγραψε ο Towel το πόσο πολύ πονάνε τα παιδιά με τους κολικούς… Τέλος ... ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΠΡΙΝ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΝ-ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΚΑΙ ΕΠΊΣΗΣ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ …ΟΠΟΙΑ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΤΕ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΑΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΙΑ ΑΠΟΦΥΓΗ ΤΥΧΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ Εγώ πάντως αυτό το σύστημα το εφάρμοσα και είχε αποτελέσματα , επίσης όλα τα έκανα με την συμβουλή και ενγγρηση των δυο παιδιάτρων που παρακολουθούν την μικρή…. Σας φιλώ καλή γυμναστική και κουράγιο…..