Καλησπερα σας,
Ειμαι καινουργιο μέλος και χρειάζομαι τη συμβουλή σας όσον αφορά το παιδι μου.
Εχω ένα αγοράκι που σε ένα μήνα θα γίνει 2 ετών. Με προβληματιζει πολυ η συμπεριφορά του. Από ημερών είναι ένα δυσκολο και απαιτητικό παιδι .
Όλη μέρα γκρινιαζει, δεν ακουει, θέλει να γίνεται το δικό του. Δεν παιζει με κανένα παιχνιδι στο σπίτι. Ασχολουμαι πολυ μαζί του μιας και δεν εργάζομαι από τότε που γεννήθηκε. Κάθομαι να παιξω μαζί του, από παζλ , ζωγραφιές ,παραμυθια και ότι άλλο εκπαιδευτικό παιχνιδι υπάρχει, δεν ασχολείται ουτε δυο λεπτά. Η μόνη ευχαρίστηση που αντλεί ειναι τα πεταει στο πατωμα και να τα σπάει.
Ολη μερα σκαρφαλώνει στους καναπέδες, στα στραπεζια, στις καρέκλες. Δεν κάθεται ουτε ενα λεπτο. Αν δεν τον αφήσω να κάνει ότι θέλει κλαίει και ουρλιάζει. Περνάω μεγάλο δράμα στο σπίτι μαζί του αλλά καταφέρνω κάπως να το ελέγχω.
Το μεγάλο προβλημα ειναι όταν βγαίνουμε έξω. Σε καρότσι δεν κάθεται με τίποτα, χτυπιέται για να βγει. Όταν βγαίνουμε με τα ποδια , τρέχει σαν τρελός στους δρόμους και εγώ τον κυνηγάω. Και όταν δεν τον αφήνω να πηγαινει στα αυτοκίνητα, γίνεται χαμός, πεφτει στο δρόμο μπρουμυτα και ουρλιάζει χωρίς σταματημό. Τα ίδια και όταν πηγαινουμε βόλτα στο παρκο και στις παιδικες χαρές. Δεν παιζει με κανένα παιχνιδι , τρέχει γυρω γυρω . Δεν θελει να κάνει ουτε κουνια, ουτε τσουλήθρα, ουτε να παιξει με αλλά παιδακια .
Αυτό που θέλει να κάνει είναι να κάθεται πισω απο τις κουνιες την ώρα που κάνουν τα αλλά παιδακια . Προσπαθώ να του εξηγήσω ότι θα χτυπήσει, να του τραβήξω τη προσοχη με κάτι άλλο, αυτός εκεί, να επιμένει. Αν τον απομακρυνω έχουμε δράματα. Ουρλιαχτά, φωνές, να χτυπιέται στο πατωμα . Δεν καταλαβαίνει τίποτα. Ότι και να πω , ότι και να κάνω.
Τα ίδια κάνει όπου και να παμε από σουπερ μαρκετ (όπου αδειάζει όλα τα ράφια) μέχρι για καφε η φαγητό . Δεν τολμάμε να παμε πουθενα μαζί του. Θα χαλάσει και θα σπάσει τα παντα .
Σήμερα, συγκεκριμένα στη παιδικη χαρά προσπαθουσε να βγάλει τα παπουτσια ενός παιδιου και όταν δεν τον αφηνα είχαμε τα ίδια. Προσπάθησα να τον παρω αγκαλιά για να φυγουμε και επαθε κρίση, με κλωτσούσε, με χτυπουσε, ήθελε να κατέβει κάτω, με το ζόρι φυγαμε. Σε όλο το δρόμο ουρλιαζε μέχρι το σπίτι.
Καθε μερα απο το πρωι μέχρι το βράδυ συμπεριφέρεται κατά αυτόν τον τρόπο.
Εχω πελαγωσει ειλικρινά και δεν ξέρω τι να κάνω. Βλέπω τόσα παιδια έξω, συνομήλικα, μικρότερα, μεγαλυτερα, κανένα δεν συμπεριφέρεται έτσι.
Αποφάσισα οτι ήρθε η ώρα να δουμε κάποιον ειδικό αλλά δεν ξέρω τι ειδικό. Παιδοψυχολογο;Παιδοψυχιατρο;Αναπτυξιολογο;
Είμαι πολυ στεναχωρημένη και θα ήθελα να ακουσω τις γνώμες σας, τις συμβουλές σας.
Συγγνώμη για το μακροσκελες κείμενο.
Ευχομαι σε όλους Καλή Αναστάση!