Αιμοληψία - σας ζήτησαν να βγείτε απο το δωμάτιο?

καταθέστε τις εμπειρίες σας,

παρακαλώ αναφέρετε την περίσταση (ποιά ιατρική πράξη περίπου), καθώς και το νοσοκομείο,

όπου έγινε το περιστατικό.

Στο εξωτερικό θεωρείται αυτονόητο ότι ο γονέας βρίσκεται παρόν και παρηγορεί και ηρεμεί το παιδί του τη στιγμή που οι γιατροί

κάνουν αιμοληψία ή και τοποθετούν ορό.

Στην Ελλάδα σύμφωνα με μαρτυρίες που υπάρχουν,

απατείται απο τους γονείς, με την απειλή ότι δεν θα πραγματοποιηθεί η ιατρική πράξη, να απομακρυνθούν απο το παιδί τους σε άλλο δωμάτιο στερώντας τους έτσι την δυνατότητα να προσφέρουν στο παιδί τους ανακούφιση.

τι συνέβη σε εσάς?

Ακολουθούν σημαντικά δεδομένα που θα βοηθήσουν το να μπορέσετε να αντιμετωπίσετε την απαράδεκτη αυτή πρακτική.

----------------------------------------------------------------------------------

UPDATE 24/2/16

ΝΕΝΙΚΗΚΑΜΕΝ!

ΤΟ ΚΕΣΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΥΠΕΡ των (αυτονόητων) αιτημάτων των γονέων,

με την βοήθεια και της γνωμοδότησης του Συνήγορου του Πολίτη, που ακολούθησε τις πολλές αναφορές των γονέων που πραγματοποιήθηκαν με την βοήθεια της ομάδας Ποτέ πια Μόνα !!

διαβάστε εδώ την απόφαση!!

http://parents.org.gr/health/a568

UPDATE 20/10/14

1) Τα νέα της ομάδας Ποτέ πια Μόνα, οι τελευταίες εξελίξεις, μαρτυρίες μελών

: http://parents.org.gr/news/a575

Τα αρχεία που πρέπει να τυπώσετε και να έχετε πάντα μαζί σας βρίσκονται εδώ

http://parents.org.gr/news/a575#links_to_print

2) Σε περίπτωση που γονείς επιθυμούν να υπάρξει εφαρμογή του νόμου αλλά οι ίδιοι αδυνατούν να υπερασπίσουν τον εαυτό τους,

πχ, η ψυχολογία του ή άλλη κατάσταση δεν τους το επιτρέπει, εάν υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας (ξένη γλώσσα), εάν το περιστατικό είναι σοβαρό, εάν δεν υπάρχει άλλος γονέας να πάει να κάνει την απαραίτητη μήνυση (για το αυτόφωρο του ιατρού που αρνείται τέλεση οφειλούμενης ιατρικής πράξης),

μπορούν να καλούν τους δικηγορικούς συλλόγους της περιοχής τους ζητώντας την υπηρεσία ενός δικηγόρου , έτσι ώστε μαζί με τα έγγραφα που έχουμε εδώ , να γίνει ξεκάθαρο στους ιατρούς/νοσηλευόμενους ότι είναι υποχρεωμένοι να τελέσουν τις οφειλόμενες ιατρικές πράξεις, ότι και αν τους λέει ο οποιοσδήποτε λανθασμένα ενημερωμένος διοικητής.

Σε αυτό το ποστ θα βρείτε τον τηλεφωνικό κατάλογο δικηγορικών συλλόγων με στοιχεία του 2010 απο το υπουργείο δικαιοσύνης:

http://parents.org.gr/forum/showpost.php?p=2712368

Τους βάλαμε αναγκαστικά σε post γιατί απο μόνο του το λινκ που οδηγεί στην λίστα δεν ανοίγει πάντα.

Τα αρχεία που αναφέρουμε για εκτύπωση, http://parents.org.gr/news/a575#links_to_print κανονικά θα πρέπει να αρκέσουν για να αλλάξει κάποιος ειδικός/ιατρός /νοσηλευτής τακτική, χωρίς την συμβολή οποιουδήποτε δικηγόρου.

Εάν όμως δεν το κάνει, θα πρέπει οι γονείς να γνωρίζουν ότι

ο μόνος τρόπος εφαρμογής του νόμου είναι το να καλέσουν την αστυνομία, είτε οι ίδιοι, είτε ο δικηγόρος που θα προσλάβουν για αυτή την εργασία.

Προφανώς το καλύτερο είναι να το κάνουν οι ίδιοι μιας και η υπηρεσία ενός δικηγόρου, κοστίζει.

Η λύση της εύρεσης δικηγόρου δεν είναι δηλαδή καθόλου αναγκαστική, εκτός και αν πραγματικά συντελούν λόγοι οι οποίοι κάνουν αδύνατη/εξαιρετικά δύσκολη την παρέμβαση του γονέα..

3) Η εισήγηση του συνήγορου του πολίτη:

http://parents.org.gr/health/a568

----------------------------------------------------------------------------------

Update 21.7.14

δημοσιεύτηκε απο Kalli Malamatou στην ομάδα FB Ποτέ πια μόνα :

ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ερευνων

http://parents.org.gr/images/upload/potepiamona_ereyna2.pdf

ΕΡΕΥΝΑ

http://parents.org.gr/images/upload/potepiamona_ereyna_pdf.pdf

Η επίδραση της γονικής παρουσίας και του παιχνιδιού σε επώδυνες διαδικασίες στα παιδιά

http://www.hjn.gr/actions/get_pdf.php?id=73

Απόσπασμα:

ΣΚΟΠΟΣ της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει την επίδραση της γονικής παρουσίας και της απόσπασης προσοχής με παιχνίδι (καλειδοσκόπιο), στα παιδιά που υποβάλλονται σε επώδυνες διαδικασίες.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ Όταν οι γονείς είναι παρόντες, παρατηρείται μείωση στις τιμές των ζωτικών σημείων (ΖΣ) του παιδιού (P<0,001), στην τιμή της κλίμακας πόνου (P<0,001) και στις συνολικές βαθμολογίες άγχους (P<0,001). Το καλειδοσκόπιο επιδρά λιγότερο θετικά στην ελάττωση των τιμών των ΖΣ, στην αντιμετώπιση του πόνου και του άγχους. Επιπλέον, τα μεγαλύτερα παιδιά έχουν λιγότερες αναπνοές και χαμηλότερη μέση αρτηριακή πίεση μετά τη διαδικασία (P<0,001 και P=0,003 αντίστοιχα), ενώ αισθάνονται λιγότερο πόνο (P<0,001) και φόβο στη διάρκειά της (P<0,001).

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η παρουσία των γονέων είναι καταλυτική για τη μείωση του πόνου και του άγχους των παιδιών, λόγω επώδυνων νοσηλευτικών πράξεων.

Το παιχνίδι βοηθά σε μικρότερο βαθμό.

Οι νοσηλευτές οφείλουν να κατανοήσουν ότι η παρουσία των γονέων είναι καταλυτική για τη μείωση του πόνου και του φόβου που νιώθουν τα παιδιά, εξαιτίας των παρεμβατικών πράξεων. Σʼ αυτό το σκοπό μπορεί να συντελέσει η καθιέρωση σχετικών εκπαιδευτικών προγραμμάτων, που θα τονίζουν την ανάγκη αποδοχής του γονέα και θα δίνουν έμφαση στο σημαντικό ρόλο τους. Επιπλέον, οι παιδιατρικοί νοσηλευτές έχουν υποχρέωση να συμβάλλουν στην προαγωγή της οικογενειοκεντρικής φροντίδας.

Τμήμα νοσηλευτικής πανεπιστημίου αθηνών,

εγκρίθηκε 30/6/2008

 

Ατάκες για να βγείτε απο το δωμάτιο περίθαλψης κ να αφήσετε μόνο του το παιδί σας με τους γιατρούς/νοσηλευτές

http://parents.org.gr/forum/showthread.php?t=137947

εδώ μαζεύουμε τις φράσεις που λέει το νοσηλευτικό προσωπικό για να πείσει τους γονείς να βγούν έξω. Οι περισσότερες απο αυτές τις φράσεις, είναι αναληθείς απο πλευράς ψυχολογίας και δεν βγάζουν νόημα.

----------------------------------------------------------------------------------

Update 21.7.14

Ποτέ πια μόνα - η ομάδα facebook που υπάρχει και ήδη έχει κάνει ΤΡΟΜΕΡΟ ΕΡΓΟ : https://www.facebook.com/groups/225537920935502/

----------------------------------------------------------------------------------

Update 5.12.09

EDITED: 23/7/14

τοποθετώ εδώ ένα ΑΝΕΠΙΣΗΜΟ κείμενο το οποίο έγραψα, που θα προτείνω σε διάφορους ειδικούς/φορείς να το ελέγξουν και να το διορθώσουν και να το συμπληρώσουν όπως αυτό είναι απαραίτητο, και το οποίο θέλω μετά να προταθεί στα νοσοκομεία να το αναρτήσουν, και κάποια στιγμή να τυπώσουμε αφίσες για αυτό το σκοπό και να τις δώσουμε.

Αγαπημένη/-ε μου γιατρέ, νοσοκόμα, νοσηλευτή:

μην διώχνεις τους γονείς μου όταν χρειαστεί να μου πάρεις αίμα.

Τους έχω ανάγκη για να μου κρατάνε το χέρι μου

και απλώς να ξέρω οτι είναι εκεί - και ας κλαίω.

Αν δεν αφήνεις κάποιον να με παρηγορεί ή να με ηρεμεί, απλώς με την παρουσία του,

με κάνεις και εμένα και τους κηδεμόνες μου, να θυμούνται πάντα την παραμονή μας εδώ

σαν μια απαίσια και φρικτή ανάμνηση,

αλλά και με κάνουν να αντιπαθώ κ να φοβάμαι τα νοσοκομεία κ τους γιατρούς,

αφού δεν αφήνουν κάποιον που με αγαπάει, να είναι έστω δίπλα μου.

Δεν ξέρω κανέναν εδώ και επειδή δεν ξέρω και τι μου συμβαίνει

και δεν καταλαβαίνω γιατί να πρέπει να πονέσω για να γίνω καλά,

με πιάνει τεράστια απελπισία!

Οδηγίες στο πως να εξηγήσεις στη μαμά μου να μας βοηθήσει και τους δύο μας,

αν δεν ξέρει πώς:

Μαμά, δεν χρειάζεται να κάνεις πολλά πράγματα, απλώς να είσαι εκεί.

Απλώς αυτό θέλω.

 

Αγαπημένη μου Μαμά, Μπαμπά, Θεία, Θείο, Δασκάλα, Φίλη,Φίλε θέλεις και με άλλους τρόπους να βοηθήσεις; Δες εδώ:

 

Αν μπορείς μην δείχνεις ότι φοβάσαι .....

Με βοηθάει να σε βλέπω ήρεμη/-ο για να αισθανθώ και εγώ έτσι, όσο γίνεται.

Λίγο πρίν, βοήθησέ με να καταλάβω τι θα μου συμβεί με απλά κ΄εύκολα παραδείγματα.

Εξήγησέ μου ότι όλα θα γίνουν γρήγορα κ τι θα κάνουμε μετά (κάτι ωραίο!)

Αν έχουμε προηγουμένως κάνει παιχνίδια στο σπίτι, με παιδικά στηθοσκόπια και ενέσεις,

θα μου είναι έστω γνώριμη η μορφή τους.

Αν ειμαι πιο μεγάλη/ος θα μου πεις και πώς τα λένε, τι είναι αυτά και γιατί τα χρησιμοποιεί η νοσοκόμα/γιατρός.

Δείξε μου στο σώμα μου τις φλέβες μου (στο χέρι, στο πόδι), τους μυς μου,

ή τι άλλο μπορώ να κάνω με το σώμα μου (σφίξε το χέρι σου να μου δείξεις)

για να εντυπωσιαστώ με το σώμα μου και το πόσο υπέροχα λειτουργεί σαν ακούραστη μηχανή.

Θα μου δώσει δύναμη κ σιγουριά οτι δεν κινδυνεύω απο τίποτα.

Αν έχουμε μιλήσει άλλες φορές για το αίμα και τί είναι,

θα ξέρω γιατί χρειάζεται η νοσοκόμα να βάλει μια βελόνα στο δέρμα μου!

Θυμήσου το για την επόμενη φορά!

Αν ξέρω τι περίπου θα συμβεί, θα είναι ένα πράγμα λιγότερο για το οποίο πρέπει να ανησυχώ.

Όταν χρειαστεί να μου κάνουν ένεση πές μου ότι αν θέλω μπορώ να κοιτάω την βελόνα, ή να κοιτάω εσένα ή κάποιο βιβλίο.

Έτσι θα μπορώ να διαλέξω τι να κάνω εκείνα τα λεπτά. Αυτό θα με κάνει να αισθανθώ ότι έχω τον έλεγχο του τι γίνεται και με ηρεμεί αρκετά.

Θυμήσου: εκείνη την ώρα μην μιλάς στην γιατρό/νοσοκόμα, έτσι ώστε να την βοηθήσεις να συγκεντρωθεί - μίλα σε εμένα για τα αγαπημένα μου παιχνίδια, για τις προηγούμενές μας διακοπές ή τι θέλω για δωράκι στα γενέθλιά μου.

Θύμισέ μου το αγαπημένο μου παγωτό/φαγητό κ πότε θα το ξαναφάω.

Τραγούδησέ μου το αγαπημένο μου τραγούδι, ακόμα και αν κλαίω, …το ακούω.

Αγαπημένη/-ε μου γιατρέ, νοσοκόμα, νοσηλευτή, αν είσαι μόνος σου μαζί μου, σε παρακαλώ κάνε αυτά που θα έκαναν οι γονείς μου αν ήταν εδώ. Πάρε τον ρόλο τους… και μίλα μου γλυκά.

Το χρειάζομαι, γιατί θέλω να σε αγαπάω, αφού με βοηθάς να γίνω καλά !

 

 

Μαρία Στυλιανάκη

 

Ο γονέας θα κληθεί να ξεπεράσει τα όποια συναισθήματα φόβου ή ταραχής που πιθανώς θα βιώνει:

Αυτός που έχει την πραγματική ανάγκη για στήριξη και ενθάρρυνση εκείνη τη στιγμή, είναι το παιδί,

και ο καλύτερος τρόπος για να επιτευχθεί αυτό, είναι ο γονέας να είναι θετικός και να έχει προετοιμαστεί κατάλληλα για αυτή την διαδικασία.

Καλείται να έχει βρεί τρόπους να ηρεμήσει τον εαυτό του, για να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του παιδιού του για ηρεμία και θετικότητα.

Tαυτόχρονα όμως και το προσωπικό ενός νοσοκομείου οφείλει να καθοδηγεί τους γονείς προς αυτή τη κατεύθυνση και όχι να τους υποχρεώνει να εγκαταλείπουν το παιδί τους την στιγμή που τους έχει περισσότερη ανάγκη.

----------------------------------------------------------------------------------

UPDATE 17 Δεκεμβρίου 09

απάντηση σε κείμενο απο νοσηλευτή/γιατρό, όσον αφορά το εξής σχόλιο

οι αιμοληψίες γίνονται με αυτόν τον τρόπο γιατί και οι γονείς λυποθυμουν βλέποντας τη διαδικασία ( έχει συμβεί πολλές φορές) και δεν ξέρουμε ποιον να πρωτονοσηλέψουμε.... αλλά και τα παιδιά είναι πιο ήρεμα σε αυτή τη διαδικασία όταν δεν είναι οι γονείς μαζί τους.

ζητήσανε να βγούμε κατά την διάρκεια της αιμοδοσίας -αλλά μετά την άρνηση μου μπήκα μέσα κανονικά.-

εγω την πηγα σε ιδιωτικο κεντρο στον Πλατωνα για εξετασεις αιματος η αννα ηταν 8 μηνων και με βαλανε την κρατουσα , η μητερα μου τις μιλουσε και οι κοπελες επερναν αιμα. Σε λιγες μερες που θα πρεπει να ξανακανουμε εξετεσεις παλι εκει θα παω γιατι ειναι πολυ εξυπηρετικοι και ευγενικοι με τα μωρα

Εμάς σε περιστατικό που είχε το πρώτο μου παιδάκι και πήγαμε στο ΓΝΧανίων διότι ήταν πρωτοχρονιά 2005 (ήταν 1 χρονού), με έδιωξαν απο το δωμάτιο και είχαν πέσει απο πάνω του 2-3 άτομα που το κρατούσαν και ούρλιαζε ο μικρός. Μόλις είδα αυτή την συμπεριφορά τον άρπαξα και φύγαμε κάνοντας φασαρία και χωρίς να του πάρουν αίμα βέβαια.

Το μωρό είχε τελικά απλή ίωση τον πήγα την επομένη το πρωϊ σε ιδιωτικό κέντρο αγκαλίτσα και όλα καλά. Τους ηλ...ους!!!. Ο θεος να μην μας αφήσει να μπουμε στο δικό μας νοσοκομείο όλοι μα όλοι!!! είναι απαράδεκτοι. Μόνο στο μαιευτικό τμήμα είναι καλύτερα γιατί όλο και κάτι τυχερά πέφτουν!!

Όταν η κόρη μου ήταν 18 μηνών έπεσε από τις σκάλες και χτύπησε στο κεφάλι.Την πήγαμε κατευθείαν στο νοσοκομείο κι εκεί πριν την κάνουν εισαγωγή της πήραν αίμα και της βγάλαν ακτινογραφία. Την ώρα που γινόταν η αιμοληψία δε δέχτηκαν να είναι παρόν κανένας απο εμάς ενώ την ώρα της ακτινογραφίας δεν είχαν πρόβλημα.

Οταν έγινε η εισαγωγή στο νοσοκομείο μετά από λίγες ώρες και πήγαμε στη παιδοχειρουργική κλινική πάλι δε μας δέχτηκαν τη στιγμή που της έβαζαν ορό.Και κάθε φορά που έρχονταν οι γιατροί στα δωμάτια μας έβγαζαν έξω.

Βγήκαμε από το νοσοκομείο το πρωινό της 7ης ημέρας παραμονής στο νοσοκομείο βεβαιωμένοι πλέον οτι δε προκλήθηκε καμία κρανιοεγκεφαλική κάκκωση στη μικρή από το ατύχημα. Το ίδιο βράδυ όμως και επειδή έκανε συχνούς εμετούς (πιθανό σύμπτωμα υπάρχουσας κρανιοεγκεφαλικής κάκκωσης) και μετά από επικοινωνία με το νοσοκομείο μας ξαναέκαναν εισαγωγή (παρόλο που δεν εφημέρευε).Αλλά και πάλι δε μας δέχτηκαν τη ώρα που της έβαζαν ορό και ας προσπαθούσαν 50 λεπτά μάταια, τρυπώντας τη μικρή μου παντού στα χέρια στα πόδια στο κεφάλι.Και τελικά δε μπόρεσαν να τη βρουν φλέβα ενώ και πάλι ήταν ανένδοτοι να βρίσκομαι εγώ την ώρα αυτή κοντά της και να ηρεμήσει το παιδί έτσι ώστε να μπορούσαν να τη βάλουν τον ορό.

Ευτυχώς όμως που οι συχνοί εμετοί δεν είχαν ουδεμία σχέση με το χτύπημα.

Όλα τα παραπάνω έγιναν στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη.

Από την άλλη στο νοσοκομείο Ιπποκράτειο της Θεσσαλονίκης την στιγμή της αιμοληψίας (για αλλεργιολογικές εξετάσεις) επέτρεψαν την παρουσία μου στο χώρο όπως και στο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο Ευρωδιάγνωση.

Κι εμείς και για τις δυο που χρειάστηκαν να νοσηλευτούν δεν μας αφησαν να μπούμε μέσα την ωρα της αμοληψίας, αυτο έγινε και στο Παίδων Πεντέλης και στο Ιατρικό Αθηνών.

εμεις στο ΜΗΤΕΡΑ 10 ημερων την πηγα με κατι φίλους για αιμολυψια για ικτερο και δεν με αφησαν μεσα ...

στο ΠΑΙΔΩΝ ομως (Αγια Σοφια) πρόσφατα που την πηγα για αιμολυψια και μαλιστα 2 φορες (αλλες βαρδυες , αλλες νοσοκομες) με αφησαν και θεωρηθηκε αυτονοητο να ειμαι μεσα και να κραταω το παιδι !

επικοινώνησα με την www.kinderaerzte-im-netz.de

η οποία έχει σαν υπεύθυνο των παιδιατρικων θεμάτων και παιδικών νοσοκομείων τον

Prof. Dr. med. Hans-Jόrgen Nentwich,

Generalsekretδr der Deutschen Akademie fόr

Kinder- und Jugendmedizin e. V. -

Γενικό γραμματέα της Γερμανικής Ακαδημίας της παιδιατρικής και εφηβικής ιατρικής.

ο οποίος μετέφερε τα εξής.

laut Herrn Prof. Dr. med. Hans-Jόrgen Nentwich, Generalsekretδr der Deutschen Akademie fόr

Kinder- und Jugendmedizin e. V. - unser Experte u.a. fόr Kinderkrankenhδuser - strebt man in Deutschland an und hat dies auch weitestgehend verwirklicht, dass die Eltern bei allen diagnostischen und therapeutischen Eingriffen, so sie es wόnschen, dabei sind.

Bei Operationen sollten die Eltern das Kind bis zur Narkoseeinleitung begleiten.

"Σύμφωνα με τον κύριο Nentwich είναι στην Γερμανία επιδιώκεται -και αυτό έχει ως επι το πλείστον πραγματοποιηθεί - οι γονείς να είναι σε κάθε διαγνωστική ή θεραπευτική παρέμβαση παρόντες όσο εκείνοι το επιθυμούν.

Σε εγχειρίσεις θα ήταν καλό οι γονείς να συνοδεύουν το παιδί μέχρι και την χορήγηση της νάρκωσης. "

Ρώτησα εάν στην Γερμανία χρειάστηκε κάποια κινητοποίηση ή και αν βασίστηκαν σε κάποιες έρευνες η άρθρα για να πείσουν τους υπεύθυνους των νοσοκομείων να έχουν αυτή την πρακτική.

Ελπίζω να μου απαντήσουν σύντομα και να τα παραθέσω και να γίνει και αυτό ένα άρθρο που θα είναι σημαντικό

και θα συνοδεύει το άλλο που γράφει για την σωστή προετοιμασία του παιδιού πριν απο μια ιατρική παρέμβαση.

θα επικοινωνήσω και με το υπουργείο υγείας εδώ μετά αν έχω συλλέξει αρκετά στοιχεία.

 

Σε εγχειρίσεις θα ήταν καλό οι γονείς να συνοδεύουν το παιδί μέχρι και την χορήγηση της νάρκωσης. "

[/b]

 

Σε αιμοληψία ήμουν παρούσα αλλά αυτό που μου είχε κοστίσει είναι όταν στο Παίδων Αγ.Σοφία μπήκε η Αλκμήνη για κρεατακια-αμυγδαλές και με έβγαλαν έξω μόλις έδωσα το ιστορικό της. Τότε κάπνιζα κιόλας και από την αγωνία μου ένα τσιγάρο μισό είχα κάνει μη βγει και δεν είμαι εξω από τη πόρτα...

Στα επείγοντα περιστατικά στο Παιδιατρικό του ΜΗΤΕΡΑ, κατά την εξέταση ήμουνα μέσα. Όταν βάλανε το καθετηράκι στο χέρι (για αιμοληψία, χορήγηση ενέσιμων φαρμάκων), με έβγαλαν έξω. Στην συλλογή ούρων, με άφησαν μέσα.

Τυπικές εξετάσεις αίματος, θα κάνουμε τον επόμενο μήνα, οπότε δεν ξέρω τι γίνεται σε αυτήν την περίπτωση.

Oχι απλά δεν ήμουν μαζί με την μικρή.............μου την βούτηξαν απο τα χέρια για να της κάνουν εξέταση για ίκτερο.

Ιασώ, 6ημερών η Φέλια!!!!

Απαράδεκτο!!!!!!

Μου ζήτησαν, με απαιτητικό τρόπο σαφώς, να είμαι έξω αλλά παίξαμε μπουνιές και μπήκα

Πριν χρονια που ειχα τον μεγαλο με ακατεβατο πυρετο

πηγαμε στο ΑΣΚΛΗΠΕΙΟ ΒΟΥΛΑΣ για να το δει παιδιατρος

μιας κ η δικη μας ελειπε..... οταν ηταν η στιγμη για τις αιματολογικες

εξετασεις με πεταξαν στην κυριολεξια εξω με την δικαιολογια

οτι δεν θα αφηνα το παιδι να συγκεντρωθει κ θα εκλαιγε

περισσοτερο!!!!!!!!!!!!

Αν δεν εφευγα γιατι αντισταθηκα με απειλησαν οτι δεν

θα γινει η εξεταση κ το παιδι ψηνοταν με 40 εκεινη τη

στιγμη....

Ενω σε ιδιωτικα ποτε δεν ειχαμε προβλημα το θεωρουν

αυτονοητο η μητερα να κρατα ή να ειναι κοντα στο παιδι!

Όταν ήταν ενός μηνός το μωρό μου πήγα στο ΙΑΣΩ για να του κάνουν αιμοληψία για εξετάσεις αίματος.

Στο ταμείο μου είπαν να περιμένω και πήρε μια νοσοκόμα το μωρό μαζί της. Όταν τελείωσε μου το ξαναέφερε...

Στεναχωρέθηκα πολύ που δεν ήμουν την ώρα εκείνη μαζί του και όλο σκέφτομαι πως να ένιωσε το μωρό μόνο του εκεί ενώ πονούσε και βλέποντας μόνο μια ξένη...

Όταν του κάνω τα εμβόλια στην παιδίατρο, πάντα είμαι δίπλα του και του μιλάω ή του γελάω ώστε να του αποσπώ την προσοχή από τον πόνο...

στο ιπποκρατειο πριν λιγες μερες με βγαλανε ενω επεμενα να μεινω μεσα.ουτε στην αιμοληψια ημουν ουτε στον ορο και στο ορο εκλαιγε 40 λεπτα και ουρλιαζε ιδρωσε απιστευτα και ολα αυτα γιατι δεν βρισκαν φλεβα και τελικα τον βαλανε στο ποδι.μολις με ειδε σταματησε να κλαιει και ειχε λυγμους για μια ωρα.

Σε ιδιωτικο εργαστηριο,για προληπτκες εξετασεις αιματος και ουρων τις οποιες μας συστησε ο παιδιατρος,μας ζητησαν να βγουμε εξω ευγενικα μεν αλλα αρνηθηκα και αν επεμεναν θα επαιρνα το παιδι και θα φευγα.πραγματοποιηθηκε η αιμοληψια επιτυχως απο το χερακι.Στο τελος μου ειπε ο μικροβιολογος πως σε μερικα παιδακια που δεν βρισκουν φλεβα τρυπουν σφαγιτιδα!και μαλιστα γελωντας προσθεσε πως ορισμενοι γονεις_λεει_ αναζητουν το σημειο της φλεβοκεντησης (στο χερακι) και δεν την βρισκουν,γιατι απλουστατα ειχε τρυπησει σφαγιτιδα.

Ανεφερα το περιστατικο στον παιδιατρο μου και μου ειπε να μην επιτρεψω ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ να γινει κατι τετοιο για καθαρα προληπτικους λογους.

Δεν μας άφησαν ποτέ να είμαστε μέσα, με τη δικαιολογία που προαναφέρθηκε. Όσο κι αν παρακαλέσαμε. Δεν του φτάνει του παιδιού, ο πόνος, οι ενοχλήσεις του, έχει και το ψυχολογικό στο πάτωμα από την έλλειψη του γονιού και το φόβο και την ανασφάλεια με τους ξένους ανθρώπους που το πονάνε κιόλας.

...Στο τελος μου ειπε ο μικροβιολογος πως σε μερικα παιδακια που δεν βρισκουν φλεβα τρυπουν σφαγιτιδα!και μαλιστα γελωντας προσθεσε πως ορισμενοι γονεις_λεει_ αναζητουν το σημειο της φλεβοκεντησης (στο χερακι) και δεν την βρισκουν,γιατι απλουστατα ειχε τρυπησει σφαγιτιδα.

Ανεφερα το περιστατικο στον παιδιατρο μου και μου ειπε να μην επιτρεψω ΠΟΤΕ ΤΩΝ ΠΟΤΩΝ να γινει κατι τετοιο για καθαρα προληπτικους λογους.

Τι είναι η σφαγίτιδα;

Οι σφαγιτιδες ειναι δυο φλεβες δεξια κι αριστερα του λαιμου,οι οποιες αιματωνουν τον εγκεφαλο

εμείς τριπυόμαστε σχεδόν καθε 2μηνο στο παίδων, λόγω θυρεοειδή και οι κοπέλες όχι μόνο δεν μας βγάζουν έξω αλλα δείχνουν και πώς να πιάνουμε το παιδι και πώς να το καθησυχάζουμε.εάν μας έλεγαν να βγούμε έξω δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα ειδικά αν την άκουγα να κλαίει.πάντως η μικρή όσο και να κλαίει εκείνη την ώρα τη βλέπω πως μας ψάχνει και ηρεμεί αμέσως μόλις την πάρουμε αγκαλιά, οπότε μάλλον περισσότερο καλό της κάνουμε με το να μπαίνουμε μέσα

εμείς τριπυόμαστε σχεδόν καθε 2μηνο στο παίδων, λόγω θυρεοειδή και οι κοπέλες όχι μόνο δεν μας βγάζουν έξω αλλα δείχνουν και πώς να πιάνουμε το παιδι και πώς να το καθησυχάζουμε.εάν μας έλεγαν να βγούμε έξω δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα ειδικά αν την άκουγα να κλαίει.πάντως η μικρή όσο και να κλαίει εκείνη την ώρα τη βλέπω πως μας ψάχνει και ηρεμεί αμέσως μόλις την πάρουμε αγκαλιά, οπότε μάλλον περισσότερο καλό της κάνουμε με το να μπαίνουμε μέσα

αυτο ειναι και το σωστο,αλλα δυστυχως η τακτικη-πολιτικη καθε εργαστηριου, δημοσιου η ιδιωτικου, διαφερει.

Οχι δεν μου ζητησαν να φυγω,ισως γιατι ηταν ιδιωτικο το μικροβιολογικο.Αν συνεβαινε κατι τετοιο θα πηγαινα αλλου,αν παλι μου ζητουσαν να βγω θα γινοτανε χαμος γιατι δεν θα εβγαινα.Το βρισκω τελειως χαζο να σε βγαζουν εξω!!!!!Αποψη μου.......!!!!!!!!

Σε νοσοκομείο παίδων μας έβγαλαν έξω όσες φορές χρειαζόταν να του πάρουν αίμα ή να του βάλουν πεταλούδα και το παιδί (τότε 11 μηνών) ούρλιαζε... ειδικά επειδή κάθε φορά δεν έβρισκαν φλέβα.

Η τακτική αυτή υποτίθεται ότι ακολουθείται για να μην παρεμποδίζουν οι γονείς τους ιατρούς.

Η γνώμη μου είναι ότι η τακτική αυτή ακολουθείται δήθεν για διευκόλυνση των ιατρών, ενώ οι ιατροί θα έπρεπε να σκεφθούν και τη διευκόλυνση του παιδιού να έχει το γονιό εκεί να το καθησυχάζει και να του δίνει σιγουριά... ειδικά όταν δεν του βρίσκουν φλέβα και το ταλαιπωρούν.

Και τις τρεις φορές που κάναμε εισαγωγή στο νοσοκομείο Σερρών μας έβγαλαν έξω. Δεν ξέρω πια από τις τρεις να χαρακτηρίσω ως την χειρότερη:

1) εγώ 38 εβδομάδων έγκυος στην κόρη μου και ο μικρός (13 μηνών τότε) έχει το πρώτο του επεισόδιο πυρετικών σπασμών. Προσπαθούν να του βρουν φλέβα για την πεταλούδα. Ο σύζυγος είναι στη δουλειά, είμαι μόνη, έχω φάει το σοκ της ζωής μου (νόμιζα ότι τον έχασα την ώρα των σπασμών) και κλαίω ασταμάτητα……….

2) 2,5 μήνες μετά η μικρούλα μου (50 ημερών) κάνει πυρετό και μας στέλνει ο παιδίατρος νοσοκομείο. 1 ώρα και 20 λεπτά την τρυπούν για να βρουν φλέβα. 1 ώρα και 20 λεπτά την ακούω να ουρλιάζει και δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Όταν μου την έδωσαν μέτρησα 14 τρυπήματα μέχρι τελικά να της βάλουν την πεταλούδα στο κεφάλι………

3) Πριν 3 μήνες κάνουμε εισαγωγή με τον μικρό (περίπου 3 χρονών τότε) τον έχουν μέσα 50 λεπτά για να βάλουν την πεταλούδα. Ο μικρός ουρλιάζει

«ΕΛΑ ΜΑΜΑ ΜΟΥ. ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΑΜΑ ΜΟΥ?? ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΡΧΕΣΑΙ ???» κουρέλι η μαμά πάλι να μην μπορεί να κάνει τίποτα

Και όλα αυτά για να μη δω πόσο άσχετοι είναι και δεν μπορούν να βρουν μια φλέβα και τρυπούν και ξανατρυπούν

Κάνουμε συχνά εξετάσεις αίματος γιατί ο μπέμπης μου είναι πρόωρος και ελέγχουμε σίδηρο, αιμοσφαιρίνη κλπ./

Στο Λητώ όσες φορές του πήραν αίμα μας ἐβγαλαν έξω, όμως ήταν πεπειραμένες και το μωρό δεν έκλαψε πολύ.

Κάποια στιγμή τον πήγα στο Λητώ Lab που είναι στον Πειραιά γιατί μένω κοντἀ κι εκεί με έβγαλαν έξω.

Η διαφορά εδώ ήταν ότι άκουγα το μωρό να ουρλιάζει για 20 και πλέον λεπτα και όταν πήγα να μπω μέσα η πόρτα ήταν κλειδωμένη

ε τη στιγμή εκείνη θόλωσα, άρχισα να χτυπάω την πόρτα και να απαιτώ να σταματήσει η αιμοληψία αμέσως! Μου άνοιξαν και αφού τους σκυλόβρισα, άρχισα να ντύνω το παιδί για να φύγουμε.

Έπειτα ο ένας νοσοκόμος με ηρέμησε γιατί ήμουν σε έξαλλη κατάσταση και μου εξήγησε ότι δεν τονέίχαν τρυπήσει ακόμα αλλά το μωρό εκνευρίστηκε απ'το ζούληγμα για να του βρουν φλέβα!

Κι έτσι αφού το κράταγα το παιδί, του πήραν απ'τη φτερνούλα του

Δεν θα ήταν πιο απλό να είχα μπει κι εγώ απ'την αρχή?