Ρήξη με γονείς μου όσον αφορά το θέμα σχέσεων (24 ετών)

[Blossom 58]

Καλησπέρα σας,

Ίσως η κατηγορία να μην είναι σχετική με αυτό θέλω να πω αλλά δεν πειράζει

Είμαι 24 ετών και εδώ και 5 χρόνια είμαι στην Αθήνα λόγω σπουδών και εργάζομαι παράλληλα.εχω μία σχέση ενάμιση χρόνο περίπου που αν και γενικά αντιμετωπίζουμε θέματα θέλουμε να κρατήσει και προσπαθούμε καί εγώ και ο φίλος μου να τη διατηρήσουμε και αν προκύψει γιατί όχι να πάει και σοβαρά κάπου στιγμή.

Το θέμα είναι ότι εδώ και ένα χρόνο λόγω πανδημίας δεν κατάφερα να πάω στους δικούς μου για να τους δω καί νά τόν γνωρίσω κιόλας.Οι γονείς μου, ειδικά π πατέρας μου είναι πολύ αυστηρός και δε δέχεται σε καμία περίπτωση να κοιμηθούμε στο ίδιο κρεβάτι με το αγόρι μου.(ενώ ενάμιση χρόνο συγκατοικούμε  στην Αθήνα) στις αρχές δεν είχαν πει τίποτα και ενώ κανονίζω τα εισιτήρια για να πάμε μαθαίνω ότι δεν το επιτρέπουν γιατί είναι λένε ντροπή.και είναι σπίτι τους και κάνουν αυτοί κουμάντο.και η μητέρα μου που είχε πάρει το μέρος μου αρχικά σε αυτό με κρέμασε και δεν με υποστηρίζει καθόλου. Και παντρεμένος λένε να ήμασταν πάλι δε θα το επέτρεπαν.Μαλιστα με προειδοποίησαν ότι αν δεν τους επισκεφτώ και φέτος έστω και μόνη μου θα έχω άσχημα ξεμπερδεματα.....

Πως σας φαίνεται αυτό;;;

[kotsifikos]

Πως να φαίνεται?? Κρίμα....πολύ κρίμα. Δεν ξέρω τι συμβουλή να σου δώσω ειλικρινά.

Ο κάθε ένας κάνει κουμάντο σπίτι του, εκείνοι στο δικό τους και εσύ στο δικό σου.

Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο είναι το ερώτημα σου, εσένα δηλαδή πως σου φαίνεται η στάση τους?? Ρωτάς αν θα πρέπει να τους επισκεφθείς με τους όρους που έθεσαν ? Εσύ τι νομίζεις πως πρέπει να κάνεις? Βασικά να θέσω αλλιώς το ερώτημα, εσύ τι θες πραγματικά να κάνεις?

 

[irin]

2 ώρες πρίν, Blossom 58 είπε:

Καλησπέρα σας,

Ίσως η κατηγορία να μην είναι σχετική με αυτό θέλω να πω αλλά δεν πειράζει

Είμαι 24 ετών και εδώ και 5 χρόνια είμαι στην Αθήνα λόγω σπουδών και εργάζομαι παράλληλα.εχω μία σχέση ενάμιση χρόνο περίπου που αν και γενικά αντιμετωπίζουμε θέματα θέλουμε να κρατήσει και προσπαθούμε καί εγώ και ο φίλος μου να τη διατηρήσουμε και αν προκύψει γιατί όχι να πάει και σοβαρά κάπου στιγμή.

Το θέμα είναι ότι εδώ και ένα χρόνο λόγω πανδημίας δεν κατάφερα να πάω στους δικούς μου για να τους δω καί νά τόν γνωρίσω κιόλας.Οι γονείς μου, ειδικά π πατέρας μου είναι πολύ αυστηρός και δε δέχεται σε καμία περίπτωση να κοιμηθούμε στο ίδιο κρεβάτι με το αγόρι μου.(ενώ ενάμιση χρόνο συγκατοικούμε  στην Αθήνα) στις αρχές δεν είχαν πει τίποτα και ενώ κανονίζω τα εισιτήρια για να πάμε μαθαίνω ότι δεν το επιτρέπουν γιατί είναι λένε ντροπή.και είναι σπίτι τους και κάνουν αυτοί κουμάντο.και η μητέρα μου που είχε πάρει το μέρος μου αρχικά σε αυτό με κρέμασε και δεν με υποστηρίζει καθόλου. Και παντρεμένος λένε να ήμασταν πάλι δε θα το επέτρεπαν.Μαλιστα με προειδοποίησαν ότι αν δεν τους επισκεφτώ και φέτος έστω και μόνη μου θα έχω άσχημα ξεμπερδεματα.....

Πως σας φαίνεται αυτό;;;

Απο την πλευρα των γονιων σου παραξενο, δεν ξερω πως πρεπει να το διαχειριστεις. Μαλλον να τους δωσεις να καταλαβουν οτι εισαι 24 και οχι 14…

απο τη δικη σου πλευρα, δεν ρωτας την αποψη μας αλλα δεν μπορω να μη στο πω… σχεση απο 19 ως 24 χρονων,με προβληματα αλλα οκ,θελετε να κρατησει και να παει σοβαρα.. να ξερεις οτι στα σοβαρα τα προβληματα ποτε δεν λυνονται, μονο χειροτερευουν. Εισαι μικρη ακομα, ειναι ολη η ζωη μπροστα σου!

[Έσπερος]

Η κλασική απάντηση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι είσαι ενήλικη κ ανεξάρτητη άρα κανεις ο,τι θες. Δεν είναι δική μου απαντηση, γιατί εγω είχα ελεγκτικούς γονείς κ ξέρω ότι δεν είναι έτσι απλα τα πράγματα. Αλλά συνήθως αυτό σου λενε. 

 

 

Το σπίτι τους είναι σπίτι τους, αν θες να πας ακολουθείς τους όρους του σπιτιου. Μπορεί να σου φαίνεται προπολεμική νοοτροπία αλλά οκ σπίτι τους είναι. Δεν είχατε συνεννοηθεί όμως; Αυτό δεν καταλαβαίνω. Εσυ δλδ θες να τους τον γνωρίσεις για κάποιον λόγο; για να γίνει πιο επίσημη η σχέση; ή απλώς για να το συνδυάσετε με διακοπές; 

 

Τωρα για το αν θες να πας μόνη σου, και αν τους έχει κακοφανεί τόσο καιρο που δεν εχεις πάει, προφανώς και τους έχει κακοφανεί, προφανώς δεν φταις, αλλά λογικό δεν είναι να θέλουν να πας; παιδί τους είσαι. Η σχέση είναι σχέση, είστε όλο τον καιρό μαζί, δεν είναι τόσο τραγικό να πας μόνη σου να δεις τους γονείς σου και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να φτάσετε σε απειλές για να το κανεις αυτό. 

[Blossom 58]

πρίν από 7 λεπτά , Έσπερος είπε:

Η κλασική απάντηση σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι είσαι ενήλικη κ ανεξάρτητη άρα κανεις ο,τι θες. Δεν είναι δική μου απαντηση, γιατί εγω είχα ελεγκτικούς γονείς κ ξέρω ότι δεν είναι έτσι απλα τα πράγματα. Αλλά συνήθως αυτό σου λενε. 

 

 

Το σπίτι τους είναι σπίτι τους, αν θες να πας ακολουθείς τους όρους του σπιτιου. Μπορεί να σου φαίνεται προπολεμική νοοτροπία αλλά οκ σπίτι τους είναι. Δεν είχατε συνεννοηθεί όμως; Αυτό δεν καταλαβαίνω. Εσυ δλδ θες να τους τον γνωρίσεις για κάποιον λόγο; για να γίνει πιο επίσημη η σχέση; ή απλώς για να το συνδυάσετε με διακοπές; 

 

Τωρα για το αν θες να πας μόνη σου, και αν τους έχει κακοφανεί τόσο καιρο που δεν εχεις πάει, προφανώς και τους έχει κακοφανεί, προφανώς δεν φταις, αλλά λογικό δεν είναι να θέλουν να πας; παιδί τους είσαι. Η σχέση είναι σχέση, είστε όλο τον καιρό μαζί, δεν είναι τόσο τραγικό να πας μόνη σου να δεις τους γονείς σου και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να φτάσετε σε απειλές για να το κανεις αυτό. 

 

[Blossom 58]

Δεν έχουμε θέματα σοβαρά με τη σχέση μου τα οποίαδεν λύνονται εννοώ.

1μιση χρόνο είμαστε

Αλλά γενικά σαν γονείς 5 χρόνια που είμαι ανεξάρτητη και μόνη μου στη Αθήνα πάνω κάτω τέτοια ελεγκτική στάση έχουν

Επεξεργάστηκαν 30 Ιουλίου,2021 by Blossom 58

[Blossom 58]

πρίν από 47 λεπτά , kotsifikos είπε:

Πως να φαίνεται?? Κρίμα....πολύ κρίμα. Δεν ξέρω τι συμβουλή να σου δώσω ειλικρινά.

Ο κάθε ένας κάνει κουμάντο σπίτι του, εκείνοι στο δικό τους και εσύ στο δικό σου.

Δεν μπορώ να καταλάβω ποιο είναι το ερώτημα σου, εσένα δηλαδή πως σου φαίνεται η στάση τους?? Ρωτάς αν θα πρέπει να τους επισκεφθείς με τους όρους που έθεσαν ? Εσύ τι νομίζεις πως πρέπει να κάνεις? Βασικά να θέσω αλλιώς το ερώτημα, εσύ τι θες πραγματικά να κάνεις?

 

Η αλήθεια είναι ότι σαν γονείς έχουν τέτοια ελεγκτική στάση σε πολλά πράγματα 

Και το φτάνουν στα άκρα όταν δε συμφωνώ σε κάτι μαζί τους. Ας πούμε δηλαδή ότι οκ αυτή η κατάσταση που αναφέρω.και σε άλλα πιο απλά θέματα δηλαδή θέλουν να έχουν λόγο και αν δεν πάρω έγκριση θα τα ακούσω.

[Έσπερος]

Κοιτα να δεις, οι ελεγκτικοί γονείς θα είναι έτσι, δεν θα αλλάξουν. Οπότε οι λύσεις είναι δυο: αφού μένεις μακριά κανεις τη ζωή σου κ απλώς όποτε τους βλέπεις πηγαίνεις με τα νερα τους, αλλιώς πηγαίνεις κι εσυ κόντρα με οποιο κόστος. Μπορεί να σου βγει σε καλό, μπορεί και όχι. Το θέμα είναι τι μοορεις να διαχειριστείς εσυ. 

 

Και μιλώντας ως παθούσα, με συντηρητικούς κ πιεστικούς γονείς αλλά κ συζυγο με ισχυρό χαρακτήρα που δεν είχε καμία διάθεση να κάνει συνεχώς τα χατίρια της πεθεράς του, καλό θα ήταν να καταλάβεις τι στάση θα κρατήσει ο σύντροφος σου απέναντι σε όλο αυτό, και να το καταλάβεις κ να το ξεκαθαρίσεις το γρηγορότερο. Γιατί ο δικός μου ήταν πολύ συγκαταβατικός στην αρχή με διαφορα παλαβά των γονέων μου, του στιλ να κρύβουμε από το σόι ότι συζούμε μέχρι να αρραβωνιαστούμε, άρα δεν ερχόταν ποτέ συο πατρικό μου όταν πηγαίναμε στην Αθήνα. Μετά το γάμο όμως κ ιδίως μετά τη γέννηση του παιδιού, δεν ξέρω αν κουράστηκε ή αν αποφάσισε ότι ήταν η ώρα να το κόψει τότε, ή μάλλον κ τα δυο, άρχισε να αντιδρά κ να διαμαρτύρεται και ανατράπηκαν πολλές ισορροπίες σε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Και να ξεκαθαρίσεις αν ο σύντροφος σου περιμένει από εσένα να αντιδράς όποτε οι γονείς σου θέλουν να γίνει κάτι με κάποιον τρόπο που εσείς θα τα κάνατε αλλιώς. Αυτό να το ξεκαθαρίσεις πριν προχωρήσετε γθατι αν εσυ δεν είσαι διατεθειμένη να συγκρούεσαι αλλά ο σύντροφος το περιμένει από εσένα, προκύπτουν προβλήματα. Και δυστυχώς μετά βρίσκεσαι στη δύσκολη θέση να επιλέγεις αν θα στενοχωρεί σ τους γονείς ή τον σύντροφο. 

[Yovanna]

On 7/30/2021 at 1:49 PM, Blossom 58 said:

Καλησπέρα σας,

Ίσως η κατηγορία να μην είναι σχετική με αυτό θέλω να πω αλλά δεν πειράζει

Είμαι 24 ετών και εδώ και 5 χρόνια είμαι στην Αθήνα λόγω σπουδών και εργάζομαι παράλληλα.εχω μία σχέση ενάμιση χρόνο περίπου που αν και γενικά αντιμετωπίζουμε θέματα θέλουμε να κρατήσει και προσπαθούμε καί εγώ και ο φίλος μου να τη διατηρήσουμε και αν προκύψει γιατί όχι να πάει και σοβαρά κάπου στιγμή.

Το θέμα είναι ότι εδώ και ένα χρόνο λόγω πανδημίας δεν κατάφερα να πάω στους δικούς μου για να τους δω καί νά τόν γνωρίσω κιόλας.Οι γονείς μου, ειδικά π πατέρας μου είναι πολύ αυστηρός και δε δέχεται σε καμία περίπτωση να κοιμηθούμε στο ίδιο κρεβάτι με το αγόρι μου.(ενώ ενάμιση χρόνο συγκατοικούμε  στην Αθήνα) στις αρχές δεν είχαν πει τίποτα και ενώ κανονίζω τα εισιτήρια για να πάμε μαθαίνω ότι δεν το επιτρέπουν γιατί είναι λένε ντροπή.και είναι σπίτι τους και κάνουν αυτοί κουμάντο.και η μητέρα μου που είχε πάρει το μέρος μου αρχικά σε αυτό με κρέμασε και δεν με υποστηρίζει καθόλου. Και παντρεμένος λένε να ήμασταν πάλι δε θα το επέτρεπαν.Μαλιστα με προειδοποίησαν ότι αν δεν τους επισκεφτώ και φέτος έστω και μόνη μου θα έχω άσχημα ξεμπερδεματα.....

Πως σας φαίνεται αυτό;;;

Εσύ δηλαδή θα αισθανόσουν άνετα , να πας με τη σχέση σου (την οποία δεν έχουν καν γνωρίσει) στο πατρικό σου και να κοιμάστε μαζί με τους γονείς σου δίπλα? Εγώ σε καμία περίπτωση. Και τους καταλαβαίνω σε αυτό. |Συντηρητικοί άνθρωποι είναι, γιατί να το κάνεις αυτό? Αν πρέπει να πάτε οπωσδήποτε μαζί, ας μείνει σε ξενοδοχείο ή ας τον φιλοξενήσει κάποιος αν έχει φίλους ή συγγενείς και καλέστε τον για φαγητό και κάντε οι 2 σας τις βόλτες σας. Το να μην πας καθόλου αν είναι να μην πας με τον φίλο σου, θα με πλήγωνε πάρα πολύ αν ήμουν γονιός σου. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Διαφωνώ κάθετα με τον έλεγχο που σου ασκούν, πρέπει να κάνεις μια σοβαρή κουβέντα μαζί τους πάνω σε αυτό ( εκ του σύνεγγυς) , αλλά νομίζω πως πρέπει να σεβαστείς αυτό που σου ζητάνε. Το ότι δεν θα το δεχόντουσαν ακόμη και αν είμασταν παντρεμένοι, δεν το πολυπιστεύω, μάλλον έτσι το είπαν. Αν ισχύει, είναι όντως υπερβολικό.

[Super.mum]

πρίν από 59 λεπτά , Yovanna είπε:

Εσύ δηλαδή θα αισθανόσουν άνετα , να πας με τη σχέση σου (την οποία δεν έχουν καν γνωρίσει) στο πατρικό σου και να κοιμάστε μαζί με τους γονείς σου δίπλα? Εγώ σε καμία περίπτωση. Και τους καταλαβαίνω σε αυτό. |Συντηρητικοί άνθρωποι είναι, γιατί να το κάνεις αυτό? Αν πρέπει να πάτε οπωσδήποτε μαζί, ας μείνει σε ξενοδοχείο ή ας τον φιλοξενήσει κάποιος αν έχει φίλους ή συγγενείς και καλέστε τον για φαγητό και κάντε οι 2 σας τις βόλτες σας. Το να μην πας καθόλου αν είναι να μην πας με τον φίλο σου, θα με πλήγωνε πάρα πολύ αν ήμουν γονιός σου. Ας μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Διαφωνώ κάθετα με τον έλεγχο που σου ασκούν, πρέπει να κάνεις μια σοβαρή κουβέντα μαζί τους πάνω σε αυτό ( εκ του σύνεγγυς) , αλλά νομίζω πως πρέπει να σεβαστείς αυτό που σου ζητάνε. Το ότι δεν θα το δεχόντουσαν ακόμη και αν είμασταν παντρεμένοι, δεν το πολυπιστεύω, μάλλον έτσι το είπαν. Αν ισχύει, είναι όντως υπερβολικό.

Σύμφωνο σε όλα και εγώ και από την μια μεριά πρέπει να καταλαβαίνουμε λίγο και τους γονείς να μπαίνουμε και στην θέση τους. Και ας ελπίσουμε ότι το τελευταίο όντως το είπαν έτσι κ δεν το εννοούσαν. 

[Έσπερος]

1 ώρα πρίν, Yovanna είπε:

Εσύ δηλαδή θα αισθανόσουν άνετα , να πας με τη σχέση σου (την οποία δεν έχουν καν γνωρίσει) στο πατρικό σου και να κοιμάστε μαζί με τους γονείς σου δίπλα?

Αυτό από μόνο του δεν είναι θέμα, αν είναι όλοι σύμφωνοι. Πολλές οικογένειες είναι θετικές σ αυτό. Αλλά αν δεν υπάρχει μια συνεννόηση για το πώς θα γίνει η πρώτη γνωριμία, προφανώς δεν υπάρχει λόγος για παρεξηγήσεις για αυτό το θέμα. Το άλλο περί γάμου κι εγω φαντάζομαι ότι ειπώθηκε πάνω σε ένταση. 

[Ilaeira]

Όταν ήμασταν σε 2,5 χρόνια σχέση με τον άντρα μου, έγινα κουμπάρα μιας φίλης σε νησί. Στον γάμο ήρθε φυσικά κι η οικογένειά μου, ήρθε φυσικά κι η σχέση μου. Η νύφη μας είχε βάλει σ' ένα σπίτι όλους μαζί. Ο πατέρας μου δεν ήθελε καν να κοιμηθούμε στο ίδιο δωμάτιο με τον άντρα μου - που είχε δυο μονά κρεβάτια. Με τον άντρα μου συγκατοικούσαμε ήδη στην Αθήνα, τον είχαν ήδη γνωρίσει και τον συμπαθούσαν, ήξεραν πως η σχέση ήταν σοβαρή. Το ξέρω πως είναι αστείο. Η μαμά μου προσπάθησε να του αλλάξει γνώμη, αλλά ήταν εκείνος επέμενε, μου το ζήτησε πολύ αποφασιστικά επειδή δεν ένιωθε άνετα. Και το σεβάστηκα. Δεν έβλεπα τον λόγο να συγκρουστώ με έναν άνθρωπο παλαιών αρχών για κάτι που για μένα δεν είχε τόση σημασία. Το ακόμα πιο αστείο ήταν ότι ήμουν 29 χρονών. Ξέρεις ποτέ κοιμηθήκαμε στο ίδιο κρεβάτι με τον άντρα μου παρουσία των γονιών μου; Στα 5 χρόνια σχέσης, όταν είχα κάνει μια επέμβαση και θα χρειαζόμουν βοήθεια αν έπρεπε να σηκωθώ τη νύχτα.

 

Σπίτι τους είναι, τους κανόνες τους βάζουν εκείνοι. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί είναι τόσο σημαντικό για σένα. Αν θέλεις να τον γνωρίσουν, γιατί δεν κανονίζεις να φιλοξενηθεί αλλού όπως γράφτηκε παραπάνω, ή να βρεθείτε για έναν καφέ όταν έρθουν εκείνοι στην Αθήνα; Ο φίλος σου σε πιέζει καθόλου πάνω σ' αυτό το θέμα; Αν ναι, είναι μεγάλο καμπανάκι αυτό. 

 

Αν δεν σε πιέζει ο φίλος σου κι απλά είναι μια μάχη που θέλεις να δωσεις επειδή έχεις κουραστεί από την παρεμβατικότητα των γονιών σου, θα πρότεινα να ξεκινήσεις από αλλού. Είναι πιο εύκολο -και πιο σημαντικό- να αναλάβεις τον έλεγχο σε πράγματα που αφορούν την έδρα σου και επηρεάζουν σημαντικά την καθημερινότητά σου, παρά να πολεμήσεις για κάτι που για σένα είναι απλά θέμα αρχής. Βάλε προτεραιότητες.

[little lamb]

Καλα ναι αυτο το να μην μεινουν στο ιδιο δωματιο ουτε παντρεμενοι ειναι τελειως τραβηγμενο απο τα μαλλια. Τα υπολοιπα συνηθισμενα μου φαινονται. Το να μεινει σε αλλο δωματιο τωρα που ειναι η πρωτη φορα που θα γνωριστουν δεν μου φαινεται και τοσο τραγικο. Ισως αν δεν ειχες αντιδρασει σε αυτο να μην ειχαν πει και τα υπολοιπα. Θελει λιγο διπλωματια (τοσο οσο, οχι να δεχεσαι τα παντα) η σχεση με τους γονεις. Και απο μερους μας και απο μερους τους, γιατι δεν νομιζω οτι ειναι ευκολα αυτα ουτε για τους ιδιους, εχουν μεγαλωσει αλλιως και καποια πραγματα τους φαινονται τρελα. Πολλοι γονεις δεν θα δεχονταν καν να φιλοξενηθει στο σπιτι μια σχεση εναμισι χρονου. Δεν λεω οτι ειναι σωστο απλα θελω να πω οτι καποια πραγματα τους φαινονται τρελα (ισως καπως σαν να μας πει εμας στο μελλον το παιδι μας οτι θα πρεπει να το φιλοξενησουμε με δυο συντροφους ταυτοχρονα ξερω'γω).

[love kids]

Εγώ πάλι βρίσκω τραγικό το να λένε εν έτει 2021 στην 24χρονη κόρη που έχει σχέση ότι δε θα κοιμηθούν στο ίδιο δωμάτιο. Μάλλον θα πήγαινα να δω μόνη τους γονείς κι αν το αποφασίζαμε, θα γινόταν με μια επίσκεψη ή έξοδο η γνωριμία σχέσης-γονιών, και θα άφηνα το θέμα εκεί. Κάποιοι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ή δε θέλουν να καταλάβουν και είναι ως ένα σημείο σεβαστό. Θα σεβόμουν τους κανόνες του σπιτιού κάνοντας και μια πολιτισμένη κουβέντα αλλά δε θα είχα πολλές ελπίδες ότι θα αλλάξει η κατάσταση. Από τη στιγμή δε που είσαι ανεξάρτητη οικονομικά, από ό,τι καταλαίνω, είναι πιο εύκολο να στηρίξεις τις επιλογές σου. Εμένα μου χτυπάει άσχημα κι αυτό που ειπώθηκε ότι αν δεν πας και φέτος να τους δεις, θα έχεις άσχημα ξεμπερδέματα. Απειλή; Οι ίδιοι έρχονται να σε δουν (αν εξαιρέσουμε την πανδημία); Δεν είπες ότι δε θες να πας. Καταλαβαίνω ότι το είχες αλλιώς στο μυαλό σου αλλά μπορείς να διαχωρίσεις το χρόνο με τη σχέση και τους γονείς (ένα διάστημα με τους γονείς κι ένα με τον σύντροφο).

[little lamb]

Παρεμπιπτοντως, επειδη το βλεπω συχνα σε συζητησεις, αυτο το οτι αν εισαι ανεξαρτητος οικονομικα ερχεσαι ευκολοτερα σε ρηξη, καπως ασχημα μου χτυπαει. Ειναι σαν να λεμε οτι αν εχουμε καποιο οφελος απο αυτους θελουμε να εχουμε καλες σχεσεις και υπομενουμε τις παραξενιες, αν δεν εχουμε οφελος δεν τις υπομενουμε και δεν μας νοιαζει να εχουμε σχεσεις. Δεν ξερω, καπως μου χτυπαει. Ξερω οτι πρακτικα ισχυει το οτι αν εχεις αναγκη απο καποιον κανεις τα στραβα ματια, αλλα το αντιθετο, το "αφου δεν σε εχω αναγκη μπορω να τσακωθω μαζι σου" δεν μου φαινεται ωραιο. Ή στηριζουμε τις επιλογες μας και τσακωνομαστε με καθε κοστος εξ αρχης, ρισκαροντας να χασουμε τα οφέλη και προσπαθωντας να σταθουμε στα ποδια μας εξ αρχης, ή κραταμε καλες σχεσεις ανεξαρτητως αν οφελουμαστε ή οχι. Οχι οσο τους εχουμε αναγκη δεν τσακωνομαστε και μολις δεν τους χρειαζομαστε πια απομακρυνομαστε. Μου φαινεται σαν εκμεταλλευση αυτο. Δεν ξερω, ετσι το βλεπω αλλα αναγνωριζω οτι ειναι δυσκολο πρακτικα.

[Έσπερος]

πρίν από 23 λεπτά , little lamb είπε:

Παρεμπιπτοντως, επειδη το βλεπω συχνα σε συζητησεις, αυτο το οτι αν εισαι ανεξαρτητος οικονομικα ερχεσαι ευκολοτερα σε ρηξη, καπως ασχημα μου χτυπαει. Ειναι σαν να λεμε οτι αν εχουμε καποιο οφελος απο αυτους θελουμε να εχουμε καλες σχεσεις και υπομενουμε τις παραξενιες, αν δεν εχουμε οφελος δεν τις υπομενουμε και δεν μας νοιαζει να εχουμε σχεσεις. Δεν ξερω, καπως μου χτυπαει. Ξερω οτι πρακτικα ισχυει το οτι αν εχεις αναγκη απο καποιον κανεις τα στραβα ματια, αλλα το αντιθετο, το "αφου δεν σε εχω αναγκη μπορω να τσακωθω μαζι σου" δεν μου φαινεται ωραιο. Ή στηριζουμε τις επιλογες μας και τσακωνομαστε με καθε κοστος εξ αρχης, ρισκαροντας να χασουμε τα οφέλη και προσπαθωντας να σταθουμε στα ποδια μας εξ αρχης, ή κραταμε καλες σχεσεις ανεξαρτητως αν οφελουμαστε ή οχι. Οχι οσο τους εχουμε αναγκη δεν τσακωνομαστε και μολις δεν τους χρειαζομαστε πια απομακρυνομαστε. Μου φαινεται σαν εκμεταλλευση αυτο. Δεν ξερω, ετσι το βλεπω αλλα αναγνωριζω οτι ειναι δυσκολο πρακτικα.

Νομίζω ότι δεν το εννοούν έτσι. Υπάρχει μια θεώρηση ότι όσο είσαι εξαρτημένος, οι γονείς έχουν τη δικαιολογία να παρεμβαίνουν κ επειδή εσυ δεν στέκεσαι στα πόδια σου θεωρείσαι ανώριμος να διαχειριστείς την κατάσταση. Ενώ σε έναν εργαζόμενο είτε είναι 18 είτε 28, και να πουν μια κουβέντα παραπάνω, τι θα γίνει; πχ είσαι 20 κ στους γονείς σου δν αρέσει να ξενύχτης ή να πας διακοπές με τον φίλο σου; αν δουλεύεις, δεν ζητάς άδεια, εχεις λεφτά, το κανονίζεις το ανακοινώνεις κ πας, αν αποφασίσουν να σου κόψουν την καλημέρα είναι δικό τους θέμα. αν δν δουλεύεις κ θες χαρτζιλίκι, απλούστατα δν σου το δίνουν γθα κάτι που δν τους αρέσει κ δν μπορείς να πεις κάτι γιατί εξαρτάσαι. δεν είναι το όφελος το θέμα, ότι δν θα αντιδράσεις από συμφέρον. δν θα αντιδράσεις από αξιοπρέπεια, γιατί αν είσαι ενήλικας κ θες να σου φέρονται έτσι, αναλαμβάνεις κ τις ενήλικες ευθύνες, βρίσκεις δουλειά ή κόβεις από αλλού. Δν μπορείς δλδ να παίζεις το χαρτι του ενήλικα που δν είναι πια μωρό, ενώ δν είσαι ανεξάρτητος οικονομικά. 

[little lamb]

Ναι το ξερω, αλλα και παλι δηλαδη αν εισαι ανεξαρτητος κανεις ο,τι θες με κοστος να τσακωθεις (εννοω οριστικα) ενω μεχρι να γινεις ανεξαρτητος πας με τα νερα τους για να μη σου κοψουν το χαρτζιλικι. Και μολις σταθεις στα ποδια σου τσακωνεσαι ελευθερα. Λογικο να τσακωνεσαι αν προφανως εχουν αδικο οι γονεις, αλλα θελω να πω αν ειναι ετσι πρεπει να τσακωνεσαι (οριστικα) εξ αρχης, οχι οσο τους εχεις αναγκη να πηγαινεις με τα νερα τους, μου φαινεται λιγο κοροϊδια κι εκμεταλλευση. Ξαναλεω οτι καταλαβαινω οτι πρακτικα ειναι δυσκολο να τσακωθεις πριν σταθεις στα ποδια σου και μαλλον ολοι εχουμε κανει υποχωρησεις απεναντι τους γι'αυτο το λογο. Απλα φιλοσοφικα λιγο το σκεφτομαι αν ειναι σωστη αυτη η σταση, μου ηρθε οπως τα διαβαζα.

Επισης οι παρεμβατικοι γονεις παρεμβαινουν και χωρις να εξαρτασαι οικονομικα απο αυτους. Δεν ειναι οικονομικο το θεμα τους, ειναι γενικοτερο. Καλη ωρα οι γονεις της θεματοθετριας και ως ενα βαθμο οι δικοι μου, οχι σε τετοιο σημειο ή σε σημειο να τσακωθω οριστικα, αλλα λιγο control freaks ας πουμε

[Έσπερος]

πρίν από 38 λεπτά , little lamb είπε:

Επισης οι παρεμβατικοι γονεις παρεμβαινουν και χωρις να εξαρτασαι οικονομικα απο αυτους. Δεν ειναι οικονομικο το θεμα τους, ειναι γενικοτερο. Καλη ωρα οι γονεις της θεματοθετριας και ως ενα βαθμο οι δικοι μου, οχι σε τετοιο σημειο ή σε σημειο να τσακωθω οριστικα, αλλα λιγο control freaks ας πουμε

αυτό ισχύει κ γι αυτό δν συμφωνώ με την κλασικα προτεινόμενη προσέγγιση. γιατί το ξέρω ότι για τον ελεγκτικο γονέα δν έχει καμία σημασία η ανεξαρτησία ή το αν εχεις δίκη σου οικογένεια πλεον. 

 

ομως πάλι δν καταλαβαίνεις το σκεπτικό. όταν είσαι εξαρτημένος, δεν εχεθς επιχείρημα για να πας κόντρα. δεν είναι ότι φοβάσαι ή θες να κρατήσεις τα προνόμια. είναι κάτι άλλο: με τι μούτρα θα πας κόντρα; τι υα πεις, είμαι ενήλικας κ κάνω ο,τι θέλω; με τι φόντα; ενήλικας που ζει στο πατρικό με τα πάντα πληρωμένα, έχει το περιθώριο να έχει αξιώσεις; προφανώς όχι, αφού δεν ζει σαν ενήλικας, πώς θα απαιτεί να του φερθούν σαν να είναι τέτοιος; 

[little lamb]

Το καταλαβα, απλα παλι το ιδιο ειναι: περιμενουμε να μην τους εχουμε αναγκη για να παμε κοντρα. Κανονικα το αξιοπρεπες (μιας που ειπες για την αξιοπρεπεια) θα ηταν να κοβουμε σχεσεις εξ αρχης και να προσπαθουμε να σταθουμε στα ποδια μας, οχι να περιμενουμε πότε ηδη θα εχουμε σταθει, δεν θα τους εχουμε αναγκη, και τοτε να κοψουμε σχεσεις. Αυτο εννοω. Γιατι απ'ο,τι καταλαβα για τετοιες ρηξεις μιλαμε, οχι για το αν θα ακυρωσουμε μια εξοδο ή μια εκδρομη. 

[Έσπερος]

πρίν από 4 λεπτά , little lamb είπε:

Το καταλαβα, απλα παλι το ιδιο ειναι: περιμενουμε να μην τους εχουμε αναγκη για να παμε κοντρα. Κανονικα το αξιοπρεπες (μιας που ειπες για την αξιοπρεπεια) θα ηταν να κοβουμε σχεσεις εξ αρχης και να προσπαθουμε να σταθουμε στα ποδια μας, οχι να περιμενουμε πότε ηδη θα εχουμε σταθει, δεν θα τους εχουμε αναγκη, και τοτε να κοψουμε σχεσεις. Αυτο εννοω. Γιατι απ'ο,τι καταλαβα για τετοιες ρηξεις μιλαμε, οχι για το αν θα ακυρωσουμε μια εξοδο ή μια εκδρομη. 

Νομίζω ότι οι κοπέλες δεν μιλάνε για τετοια ρήξη γιατί δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει ελεγκτικός γονιός. Σίγουρα υπάρχει η κατηγορία που έχει τη λογική ότι «όσο μένεις σπίτι μου κ δν δουλεύεις, ακολουθείς κάποιους κανόνες, αν δν σ αρέσουν βρες δουλειά κ γίνε ανεξάρτητος» όπου προφανώς ισχύει αυτή η λύση. Κατά τ άλλα οκ προφανώς στέκεσαι στα πόδια σου όσο γρηγορότερα για πολλούς λόγους κ όχι μόνο για να μπορείς να τσακωθείς με τους γονείς σου  αλλά δεν εννοεί κανεις κανονική ρήξη. απλώς  λες «είμαι ενήλικας κ αναλαμβάνω την ευθύνη να κάνω αυτό» και περιμένεις ότι αν όχι αμέσως, κάποια στιγμή αργότερα θα πάρουν τπ μήνυμα. 

[little lamb]

Ναι οκ. Για να επανελθω και στο αρχικο θεμα, οσο ανεξαρτητος κι αν εισαι παντως, οταν πας στο σπιτι καποιου, αναγκαστικα ή θα σεβαστεις τον οποιο κανονα, οσο παραλογος κι αν ειναι, ή αν δεν προτιθεσαι να τον ακολουθησεις, απλα δεν πας. Οποτε στο συγκεκριμενο ερωτημα, δεν πολυταιριαζει το γενικοτερο θεμα με την ανεξαρτησια. Δεν στεκει και λογικα δηλαδη σαν επιχειρημα το οτι επειδη ειναι ανεξαρτητη, θα κοιμηθει στο ιδιο δωματιο με το αγορι στο σπιτι των γονιων.

 

[Έσπερος]

πρίν από 35 λεπτά , little lamb είπε:

Ναι οκ. Για να επανελθω και στο αρχικο θεμα, οσο ανεξαρτητος κι αν εισαι παντως, οταν πας στο σπιτι καποιου, αναγκαστικα ή θα σεβαστεις τον οποιο κανονα, οσο παραλογος κι αν ειναι, ή αν δεν προτιθεσαι να τον ακολουθησεις, απλα δεν πας. Οποτε στο συγκεκριμενο ερωτημα, δεν πολυταιριαζει το γενικοτερο θεμα με την ανεξαρτησια. Δεν στεκει και λογικα δηλαδη σαν επιχειρημα το οτι επειδη ειναι ανεξαρτητη, θα κοιμηθει στο ιδιο δωματιο με το αγορι στο σπιτι των γονιων.

 

Αυτό για τους κανόνες ισχύει. Όμως ποιο είναι το θέμα: αν το παιδί σου συζεί με κάποιον κ το ξέρεις, ο κανόνας αυτός στο σπίτι σου, είναι κάτι απλώς γελοίο κ για τα μάτια του κόσμου, που δείχνει όμως κ πώς ακριβώς οριοθετείς εσυ τη σχέση του παιδιού σου κ αν το βλέπεις σαν ενήλικο. δλδ είναι σαν να λες ότι θεωρείς ντροπή να έχει σχέση, το δέχεσαι όσο δν το βλέπεις μπροστά σου, αλλά στο σπίτι σου θες να γίνουν τα πράγματα με βάση τις δικές σου συντηρητικές αντιλήψεις. οκ σεβαστό αλλά δν δείχνεις ακριβώς να αναγνωρίζεις ότι η κόρη σου είναι ενήλικη κ ορίζει τη ζωή της… 

[Yovanna]

Προσωπικά δεν καταλαβαίνω γιατί να πρέπει να πείσει τους γονείς να δεχτούν να κοιμηθεί με το αγόρι στο σπίτι τους. Τόσο απαραίτητο είναι πια το αγόρι, που δεν μπορεί να περάσει λίγες μέρες/ώρες μακριά του? Και άντε και τους έπεισες με τη γκρίνια. Άν αισθάνονται όλοι άβολα, ποιος ο λόγος? Δεν μιλάμε για κάποιον τον οποίον γνωρίζουν καιρό, είναι πχ μαζί από παιδιά. Θα τον δουν πρώτη φορά, και μετά θα πάνε στο παιδικό της δωμάτιο να κοιμηθούν παρέα? Εγώ την πρώτη φορά που πήγα με τον άντρα μου (πριν παντρευτούμε), διακοπές στο εξοχικό μας, μείναμε σε ένα ξεχωριστό σπιτάκι που είναι στο ίδιο κτήμα, παρότι δεν υπήρχε η ίδια άνεση, και δεν υπήρχε και aircondition εκεί ακόμη, χωρίς το οποίο δεν ζω! Δεν ένοιωθα άνετα να κοιμηθούμε στο σπίτι, παρότι θα ήταν σε ξεχωριστό όροφο και ήμουν και 35!

[Έσπερος]

πρίν από 21 λεπτά , Yovanna είπε:

Προσωπικά δεν καταλαβαίνω γιατί να πρέπει να πείσει τους γονείς να δεχτούν να κοιμηθεί με το αγόρι στο σπίτι τους. Τόσο απαραίτητο είναι πια το αγόρι, που δεν μπορεί να περάσει λίγες μέρες/ώρες μακριά του? Και άντε και τους έπεισες με τη γκρίνια. Άν αισθάνονται όλοι άβολα, ποιος ο λόγος? Δεν μιλάμε για κάποιον τον οποίον γνωρίζουν καιρό, είναι πχ μαζί από παιδιά. Θα τον δουν πρώτη φορά, και μετά θα πάνε στο παιδικό της δωμάτιο να κοιμηθούν παρέα? Εγώ την πρώτη φορά που πήγα με τον άντρα μου (πριν παντρευτούμε), διακοπές στο εξοχικό μας, μείναμε σε ένα ξεχωριστό σπιτάκι που είναι στο ίδιο κτήμα, παρότι δεν υπήρχε η ίδια άνεση, και δεν υπήρχε και aircondition εκεί ακόμη, χωρίς το οποίο δεν ζω! Δεν ένοιωθα άνετα να κοιμηθούμε στο σπίτι, παρότι θα ήταν σε ξεχωριστό όροφο και ήμουν και 35!

Ενταξει όμως κάπως πρέπει να γνωριστούν κ από τη στιγμή που μένουν κ μαζί, είναι μια σοβαρή σχέση. Δεν είναι τα κάτι τόσο τραγικό. Το να μην νιώθεις άνετα είναι άλλο θέμα, αν δεν υπάρχει χώρος ή δυνατότητα ξενοδοχείου, σημαίνει ότι θα μείνεις έστω κ ένα βράδυ στο σπίτι. Δεν βρίσκω κάτι τόσο τραγικό. Πιο περίεργο μου φαίνεται να μένεις τόσο καιρό με κάποιον κ οι γονείς να κάνουν σαν να μην συμβαίνει. Έστω μια βιντεοκληση ρε παιδί μιυ, να δουν τι είναι αυτός ο άνθρωπος!

[little lamb]

Εδω συμφωνω και με την Έσπερος, οτι δηλαδη ειναι χαζος, παραλογος, τρελος, αστειος κανονας εφοσον μενουν μαζι, συμφωνω ομως και με τη Yovanna οτι ακριβως επειδη ειναι μαζι συνεχεια δεν εγινε και κατι αν κοιμηθουν χωριστα καποιες μερες. Μου φαινεται δηλαδη λιγο ρηξη απλα για να γινει ρηξη, για χαζο θεμα. Χαζο και απο την πλευρα των γονιων και απο των παιδιων. Απλα για να δειξεις οτι μεγαλωσες και δεν θα σου επιβαλλονται. Σαν χαζοεγωισμοι και των δύο πλευρων για το ποιος θα επιβληθει. Αλλα κακα τα ψεματα οταν σε φιλοξενουν (γιατι φιλοξενια ειναι αν εισαι υποτιθεται ανεξαρτητος πια) ή ακολουθεις αυτο που θελει ο σπιτονοικοκυρης ή απλα δεν πας να σε φιλοξενησουν. Δεν μπορει να επιβαλει ο φιλοξενουμενος να γινει το δικο του.

 

 

πρίν από 38 λεπτά , Έσπερος είπε:

Ενταξει όμως κάπως πρέπει να γνωριστούν κ από τη στιγμή που μένουν κ μαζί, είναι μια σοβαρή σχέση. Δεν είναι τα κάτι τόσο τραγικό. Το να μην νιώθεις άνετα είναι άλλο θέμα, αν δεν υπάρχει χώρος ή δυνατότητα ξενοδοχείου, σημαίνει ότι θα μείνεις έστω κ ένα βράδυ στο σπίτι. Δεν βρίσκω κάτι τόσο τραγικό. Πιο περίεργο μου φαίνεται να μένεις τόσο καιρό με κάποιον κ οι γονείς να κάνουν σαν να μην συμβαίνει. Έστω μια βιντεοκληση ρε παιδί μιυ, να δουν τι είναι αυτός ο άνθρωπος!

 

Μα δεν της ειπαν να μη μεινει το αγορι στο σπιτι, ουτε να μην τον γνωρισουν. Για το δωματιο ειναι το θεμα. Χαζο και τρελο ναι, αλλα δεν της ειπαν να μην τον παει καθολου. Κι εκεινη θελει το ιδιο δωματιο λες και πειραζει να κοιμηθουν χωριστα. Γι'αυτο λεω ειναι λιγο ανταγωνισμος ποιος θα επιβληθει σε ποιον.

 

 

Τωρα που το ξαναδιαβαζω δεν ειναι καν για το ιδιο δωματιο το θεμα, για το ιδιο κρεβατι ειναι. Κατανοω απολυτα οτι ειναι πολυ ασχημο το "κακα ξεμπερδεματα" και το "ουτε παντρεμενοι", αλλα η αρχικη αφορμη της εντασης δεν αξιζε τον κοπο...