Επαγγελματικές υποχωρήσεις για την οικογένεια. Αναγκαίο κακό; Πλήττουν μονο τις γυναίκες;

[Αννα 35]

Προσωπικά, επέλεξα να σταματήσω την εργασία μου όταν γέννησα τα δίδυμα. Νομίζω, πως είμαι από τις γυναίκες που είναι τυχερές, καθότι η επιλογή αυτή ήταν ανώδυνη και ομολογώ πως υπάρχουν και στιγμές, όπου νιώθω "ενοχή" για την επιλογή που είχα.

Οικονομικά δεν ετίθετο ζήτημα, όχι μόνον επειδη αντικείμενα τα εισοδήματα του συζύγου επαρκούν, αλλά επειδή τυγχάνω μιας οικονομικής ανεξαρτησίας και χωρίς να εργάζομαι, η οποία και είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για εμένα. Παράλληλα όμως - και αυτό θεωρώ πως κατέστη την επιλογή μου ανώδυνη κατά βάση - έχω για πολλούς λόγους τη δυνατότητα να επιστρέψω στην εργασία με βάση το αντικείμενο μου ανά πάσα στιγμή σε εφάμιλλη ή και καλύτερη θέση, με ίδιες ή και υψηλότερες αποδοχές.

Επειδή δε σκοπεύω, λοιπόν, να είμαι εφ όρου ζωής στο σπίτι και να ασχολούμαι αποκλειστικά με τα της ανατροφής των παιδιών μου, καθώς όπως έγραψε και κάποια άλλη συνομιλητρια "η ζωή συνεχίζεται και όταν τα παιδιά μεγαλώσουν", το να γνωρίζω πως η επιστροφή μου είναι βέβαιη με απάλλαξε από πολλές εσωτερικές συγκρούσεις.

[erin0000]

On 14/12/2018 at 11:40 ΠΜ, Silky είπε:

Αν στο δημόσιο είναι χαμηλοί οι μισθοί περνά μια βόλτα από τον ιδιωτικό τομέα να κλάψεις. Τα επιδόματα υπάρχουν, μόνο τα «προσέλευση στην ώρα σου» δεν υπάρχουν. Το ωράριο δεν είναι ευέλικτο κανονικά, οι υπάλληλοι το κάνουν. Όταν ο προϊστάμενος φεύγει 1,30 σιγά μην κάτσουν οι υπάλληλοι μέχρι τις 3 η τις 4, 2-2,30 πέταξαν για τα σπίτια τους. Η εξαίρεση είναι οι υπάλληλοι που δουλεύουν πλήρες ωράριο. Εχεις πάει στο Δήμο πχ τις περιοχής σου στις 2 και δεν λείπουν οι μισοί υπάλληλοι; Εχεις πάει στο ΙΚΑ και δεν εχεις δει το προσωπικό μετά τις 1,30 να φεύγει σιγά σιγά; 

 

Μα προφανώς και στον ιδιωτικό τομέα είναι πολύ άσχημη η κατάσταση, αλλά να μην εξιδανικεύουμε και το δημόσιο. Τώρα για τα ΝΠΔΔ συγκεκριμένα (Δήμους, ΙΚΑ κτλ) δεν ξέρω λεπτομέρειες, ούτε τι ωράρια έχουν. Σίγουρα πάντως δεν υπάρχουν επιδόματα, σίγουρα έχουν περικοπεί δώρα και αποδοχές από το 2010 αν δεν κάνω λάθος κτλ.

[erin0000]

On 14/12/2018 at 3:18 ΜΜ, little lamb είπε:

Κορίτσια μπορεί να είμαι εκτός θέματος αλλά γράφω γιατί βλέπω ότι άλλη αντίληψη έχει ο καθένας για τον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Νομίζω δεν πρέπει να μιλάμε γενικώς και αορίστως για "δημόσιο" ή "ιδιωτικό" τομέα. Επάγγελμα με επάγγελμα έχει διαφορές. Δημόσιο είναι και ο εκπαιδευτικός και ο γιατρός και ο υπάλληλος στο ΙΚΑ και ο οδοκαθαριστής κλπ κλπ. Δεν έχουν όλοι τις ίδιες συνθήκες. Ιδιωτικός τομέας αντίστοιχα είναι και ο υπάλληλος σε εταιρεία, και ο πωλητής σε μαγαζί, και ο ντελιβεράς και ένα σωρό άλλα. Επίσης στο δημόσιο υπάρχουν και οι συμβασιούχοι που δεν έχουν καμία σχέση ως προς την αντιμετώπιση με τους μόνιμους.

 

Έχω δουλέψει συμβασιούχος αρχαιολόγος και οι συνθήκες δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που περιγράφετε! Στο σκάμμα κατακαλόκαιρο μέχρι τις 3 με μια ομπρέλα θαλάσσης για 10 άτομα. Και τρομερή αυστηρότητα στα ωράρια, όχι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και γιατί άφησες τον τάδε εργάτη να φύγει. Που μπορεί να είσαι κοπελίτσα 25 ετών, η μόνη κοπέλα με 10 εργάτες 50ρηδες που μιλάνε όλο για γκόμενες και στοίχημα και προφανώς δεν μπορείς να τους επιβληθείς για το αν θα φύγουν ένα τέταρτο ή μισή ώρα νωρίτερα (μόνο τηλεφωνώντας και καρφώνοντας στα γραφεία, που δεν σε συμφέρει γιατί όλη σου τη μέρα με τους εργάτες την περνάς, όχι με την προϊσταμένη, οπότε με τους εργάτες πρέπει να έχεις καλές σχέσεις και βρίσκεσαι συνεχώς στη μέση για βλακείες). 

 

Τα έγραψα όλα αυτά απλώς για να μην γενικεύουμε "δημόσιο έτσι, ιδιωτικός τομέας αλλιώς". Αντιστοίχως μπορεί να διαφέρουν οι συνθήκες και από ιδιωτικό σε ιδιωτικό, δεν έχω αντίστοιχη εμπειρία για να μιλήσω.

 

Έτσι είναι... Άλλο το Δημόσιο, άλλο τα ΝΠΔΔ, άλλο οι συμβασιούχοι, άλλο υπηρεσίες που έχουν αυστηρώς πρωινό ωράριο, άλλο υπηρεσίες που δουλεύουν σε 24ωρη βάση με κυλιόμενα ωράρια, άλλο νοσοκομεία, άλλο σχολεία κτλ. Δεν καταλαβαίνω γιατί γενικεύουμε.

Και στον ιδιωτικό τομέα ξέρω περιπτώσεις που βαριούνται που ζούνε, αλλά προφανώς δεν είναι ο κανόνας.

Έχω και εγώ γνωστούς σε δημόσιους φορείς και καμία σχέση με όλα αυτά που περιγράφονται... 

[Έσπερος]

18 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Ναι, έμεινα στον ιδιωτικό τομέα. Και για λόγους οικονομικούς, και προοπτικών μακροπρόθεσμα, δεδομένου ότι δε μπόρεσα να με φανταστώ να μένω σε μία τέτοια θέση για πάντα. Αν είχα μπει στο δημόσιο 15 χρόνια πριν θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα, αλλά αυτή τη στιγμή, από όσο έμαθα όλοι οι επιτυχόντες για το συγκεκριμένο τμήμα απέρριψαν το διορισμό.

Δεν μου κάνει εντύπωση, υποθέτω βέβαια θα δούλευαν ήδη κάπου αλλού με καλές συνθήκες και θα το θεωρούσαν προτιμότερο. 

[Έσπερος]

14 ώρες πρίν, Αννα 35 είπε:

Προσωπικά, επέλεξα να σταματήσω την εργασία μου όταν γέννησα τα δίδυμα. Νομίζω, πως είμαι από τις γυναίκες που είναι τυχερές, καθότι η επιλογή αυτή ήταν ανώδυνη και ομολογώ πως υπάρχουν και στιγμές, όπου νιώθω "ενοχή" για την επιλογή που είχα.

Οικονομικά δεν ετίθετο ζήτημα, όχι μόνον επειδη αντικείμενα τα εισοδήματα του συζύγου επαρκούν, αλλά επειδή τυγχάνω μιας οικονομικής ανεξαρτησίας και χωρίς να εργάζομαι, η οποία και είναι πολύ σημαντικός παράγοντας για εμένα. Παράλληλα όμως - και αυτό θεωρώ πως κατέστη την επιλογή μου ανώδυνη κατά βάση - έχω για πολλούς λόγους τη δυνατότητα να επιστρέψω στην εργασία με βάση το αντικείμενο μου ανά πάσα στιγμή σε εφάμιλλη ή και καλύτερη θέση, με ίδιες ή και υψηλότερες αποδοχές.

Επειδή δε σκοπεύω, λοιπόν, να είμαι εφ όρου ζωής στο σπίτι και να ασχολούμαι αποκλειστικά με τα της ανατροφής των παιδιών μου, καθώς όπως έγραψε και κάποια άλλη συνομιλητρια "η ζωή συνεχίζεται και όταν τα παιδιά μεγαλώσουν", το να γνωρίζω πως η επιστροφή μου είναι βέβαιη με απάλλαξε από πολλές εσωτερικές συγκρούσεις.

Ενοχή με ποια έννοια; Ενοχή ως προς εσένα ή επειδή απολαμβάνεις ένα προνόμιο που δεν είναι συνηθισμένο; 

 

Το να γνωρίζεις ότι μπορείς να απέχεις από την εργασία για κάποιο διάστημα και μετά να μην βρεθείς τελείως εκτός του παιχνιδιού, είναι πολύ σημαντικό. Δεν ξέρω και πάλι αν είναι εύκολη επιλογή, εγώ προσωπικά το να είσαι full time στο σπίτι με τα παιδιά το θεωρώ πολύ δύσκολο ψυχολογικά. Εμένα τουλάχιστον έτσι μου φάνηκε ειδικά στην αρχή, και ως ένα βαθμό μου φαίνεται ακόμα. Όχι κουραστικό, δηλαδή προφανώς ξέρω ότι είμαι πιο χαλαρή σε σχέση με μητέρες που δουλεύουν, τις οποίες θαυμάζω απεριόριστα. Αλλά ψυχικά και πνευματικά μου φαίνεται μεγάλος άθλος το να μείνεις για μεγάλο διάστημα με μοναδική ασχολία τα παιδιά. 

 

Και η δική μου δουλειά επιτρέπει να μείνεις μεγάλα διαστήματα εκτός, αν τύχει καλός συντονισμός μεταξύ όλων των αδειών και των θερινών διακοπών. Εγώ πχ γέννησα Χριστούγεννα, τον Απρίλιο μόλις τελείωσε η άδεια λοχείας επέστρεψα για τρεις μήνες στο σχολείο, δεν έκανα μάθημα βέβαια γιατί η θέση μου καλυπτόταν από αναπληρωτή, έκανα διάφορα άλλα βαρετά αλλά ξεκούραστα (δηλαδή δεν είχα προετοιμασία, διορθώματα κλπ), μετά ήρθε το καλοκαίρι, τον Σεπτέμβρη άρχισα την ανατροφής που είναι 9 μήνες, άρα θα επιστρέψω για ένα μήνα τον Ιούνιο, και μετά πάλι καλοκαίρι. Μεγάλο προνόμιο για το παιδί, δεν το συζητώ. Έτυχε βέβαια με την εποχή που γέννησα, αν είχα γεννήσει άλλη εποχή θα συμπλήρωνα απλά έναν ημερολογιακό χρόνο, όχι ότι αυτό είναι λίγο. Αλλά δεν συγκρίνεται με την ευκαιρία που έχω τώρα να είμαι με το παιδί σε πολλά αναπτυξιακά στάδια. Όμως μου λείπει και κάποια διανοητική δραστηριότητα, κάποια εξέλιξη. Κι ας αναγνωρίζω ότι μιλώ από ακρετά προνομιούχα θέση. 

[Silky]

13 ώρες πρίν, erin0000 είπε:

 

Μα προφανώς και στον ιδιωτικό τομέα είναι πολύ άσχημη η κατάσταση, αλλά να μην εξιδανικεύουμε και το δημόσιο. Τώρα για τα ΝΠΔΔ συγκεκριμένα (Δήμους, ΙΚΑ κτλ) δεν ξέρω λεπτομέρειες, ούτε τι ωράρια έχουν. Σίγουρα πάντως δεν υπάρχουν επιδόματα

Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι τραγικά, το 30% αμοίβεται με 580 ευρώ ενώ στο δημόσιο το ποσοστό αυτό είναι 6%. Φέτος, 2018, ο μέσος μισθός του δημοσίου είναι 1000 + ευρώ ενώ στον ιδιωτικό 770, το 40% αμείβετε στο δημόσιο μεταξύ 1000-1300 ευρώ ενώ στον ιδιωτικό μόνο ένα 10% παίρνει τα ίδια χρήματα.

Όποτε μην υπονοούμε ότι «εντάξει και στο δημόσιο είναι χαλια όπως στον ιδιωτικό». 

Για πηγές αρκει να βάλει κάποιος τα νούμερα στο google. 

 

Τα ωράρια σε αυτές τις υπηρεσίες και γενικά σε όλες τις υπηρεσίες εκτος από αυτές που έχουν κυλιόμενο ωράριο είναι είτε 7-3 είτε 8-4. Ανάθεμα αν έχω πάει σε δημόσια υπηρεσία μετά τις 2 και έχω βρει παραπάνω από 1-2 άτομα και την καθαρίστρια. 

Τα κανονικά επιδόματα υπάρχουν Π.χ πτυχίων, μετακινήσεων, θεσης, παλαιότητα, ανθυγιεινό, καθηγητών, τέκνων κλπ. Στον ιδιωτικό εκτός ότι σπάνια αναγνωρίζεται το πτυχίο, αν αλλάξεις θέση, η εταιρεία πας συνήθως ξανά απο την αρχή. Για τα υπόλοιπα ειναι γνωστό ότι δεν υπάρχουν. Ακόμα, για κάθε σεμινάριο - εκπαίδευση στο δημόσιο υπάρχει πάγια αποζημίωση ενώ στο ιδιωτικό ας μην πω τι υπάρχει καλύτερα είναι και Χριστούγεννα. Τέλος, εν έτη 2018 υπάρχουν ακόμα ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ υπερωρίες. 

 

Εκτός λοιπόν από τα ανωτέρω το μεγαλύτερο προσόν που έχει για μια μητέρα το δημόσιο η για μια μέλλουσα μητέρα είναι ότι δεν σε κουνάει κανεις,  χρειάζεσαι αναρρωτική παίρνεις δεν εχεις το αγχος και την πίεση να αποδώσεις,  θες γονική άδεια παίρνεις, θες άδεια από τη σημαία παίρνεις συνήθως όλοι το κάνουν όποτε κανεις δεν ασχολείται, θες να πεταχτείς να κανεις 2-3 δουλίτσες πας, θες μια μερα να φύγεις πιο νωρίς φεύγεις κανεις δεν κρατάει σημειώσεις εκτός αν κάποιος το παρακάνει που και πάλι... θες να πάρεις το παιδί σου στη δουλειά γιατί δεν εχεις τι να το κανεις γιατι κλασικο ελληνικό σχολείο Δεκέμβρη μήνα έχουν κενες ωρες, το παίρνεις.  

 

Δεν κατηγορώ το δημόσιο, κατήγορω τον ιδιωτικό τομέα που έχει τα μαύρα του χαλια. χιλιάδες μητέρες παίρνουν αυτή την εποχή βαθμούς τα παιδιά τους και δεν μπορούν να πάρουν ούτε μιση ώρα άδεια να πάνε. 

 

[Αννα 35]

Ενοχή σε εισαγωγικά, επειδή ακριβώς σε αντίθεση με πάρα πολλές γυναίκες η απόφαση μου ουσιαστικά δε συνοδευόταν από συνέπειες. Δεν είχα να σκεφτώ, ότι ρισκάρω την καριέρα μου, ότι ρισκάρω οικονομικά, ότι θυσιάζω κάτι. Ελπίζω να γίνεται αντιληπτό το πνεύμα μου.

 

Έσπερος, τις ημέρες μου τις γεμίζω. Επιλέγω αρκετές ασχολίες, οι οποίες με βοηθούν να μη νιώθω εγκλωβισμένη στην καθημερινότητα μου. Κάνω μπέιμπι γιόγκα και θεατρικό παιχνίδι με τη μικρή. Την ώρα που η μεγάλη έχει μπαλέτο παρακολουθώ ένα τμήμα ενηλίκων, συνεχίζοντας ταυτόχρονα και τις δικές μου σπουδές στον κλασικό χώρο. Και ο σύζυγος μου την ώρα που προπονείται ο γιος μας γυμνάζεται στο χώρο του γηπέδου.

Έχουμε εγγραφεί με τα δίδυμα σε ένα θεατρικό σχήμα, όπου συμμετέχουμε και οι τρεις.

Διατηρώ με ορισμένες φίλες τη λέσχη βιβλίου και παράλληλα συμμετέχουμε οικογενειακώς σε μια περιπατητική ομάδα - η μικρή στο μάρσιπο με τον μπαμπά.

Οπότε μοναδική μου ασχολία δεν είναι τα παιδιά, απλά για όσο δε θα εργάζομαι επιλέγω ασχολίες, οι οποίες τα περιλαμβάνουν ή που δεν στερούν χρόνο από αυτά, ειδικά τα μεγάλα, τα οποία πλέον τα πρωινά βρίσκονται στο σχολείο.

Ομολογώ, βέβαια, πως η έμμισθη ενασχόληση με το αντικείμενο μου μου λείπει για πολλούς λόγους, αξιοποιώ όμως το χρόνο που επέλεξα να απέχω από αυτήν στο έπακρον.

[ΑΡΓΚ]

20 ώρες πρίν, Silky είπε:

Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι τραγικά, το 30% αμοίβεται με 580 ευρώ ενώ στο δημόσιο το ποσοστό αυτό είναι 6%. Φέτος, 2018, ο μέσος μισθός του δημοσίου είναι 1000 + ευρώ ενώ στον ιδιωτικό 770, το 40% αμείβετε στο δημόσιο μεταξύ 1000-1300 ευρώ ενώ στον ιδιωτικό μόνο ένα 10% παίρνει τα ίδια χρήματα.

Όποτε μην υπονοούμε ότι «εντάξει και στο δημόσιο είναι χαλια όπως στον ιδιωτικό». 

Για πηγές αρκει να βάλει κάποιος τα νούμερα στο google. 

 

Τα ωράρια σε αυτές τις υπηρεσίες και γενικά σε όλες τις υπηρεσίες εκτος από αυτές που έχουν κυλιόμενο ωράριο είναι είτε 7-3 είτε 8-4. Ανάθεμα αν έχω πάει σε δημόσια υπηρεσία μετά τις 2 και έχω βρει παραπάνω από 1-2 άτομα και την καθαρίστρια. 

Τα κανονικά επιδόματα υπάρχουν Π.χ πτυχίων, μετακινήσεων, θεσης, παλαιότητα, ανθυγιεινό, καθηγητών, τέκνων κλπ. Στον ιδιωτικό εκτός ότι σπάνια αναγνωρίζεται το πτυχίο, αν αλλάξεις θέση, η εταιρεία πας συνήθως ξανά απο την αρχή. Για τα υπόλοιπα ειναι γνωστό ότι δεν υπάρχουν. Ακόμα, για κάθε σεμινάριο - εκπαίδευση στο δημόσιο υπάρχει πάγια αποζημίωση ενώ στο ιδιωτικό ας μην πω τι υπάρχει καλύτερα είναι και Χριστούγεννα. Τέλος, εν έτη 2018 υπάρχουν ακόμα ΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ υπερωρίες. 

 

Εκτός λοιπόν από τα ανωτέρω το μεγαλύτερο προσόν που έχει για μια μητέρα το δημόσιο η για μια μέλλουσα μητέρα είναι ότι δεν σε κουνάει κανεις,  χρειάζεσαι αναρρωτική παίρνεις δεν εχεις το αγχος και την πίεση να αποδώσεις,  θες γονική άδεια παίρνεις, θες άδεια από τη σημαία παίρνεις συνήθως όλοι το κάνουν όποτε κανεις δεν ασχολείται, θες να πεταχτείς να κανεις 2-3 δουλίτσες πας, θες μια μερα να φύγεις πιο νωρίς φεύγεις κανεις δεν κρατάει σημειώσεις εκτός αν κάποιος το παρακάνει που και πάλι... θες να πάρεις το παιδί σου στη δουλειά γιατί δεν εχεις τι να το κανεις γιατι κλασικο ελληνικό σχολείο Δεκέμβρη μήνα έχουν κενες ωρες, το παίρνεις.  

 

Δεν κατηγορώ το δημόσιο, κατήγορω τον ιδιωτικό τομέα που έχει τα μαύρα του χαλια. χιλιάδες μητέρες παίρνουν αυτή την εποχή βαθμούς τα παιδιά τους και δεν μπορούν να πάρουν ούτε μιση ώρα άδεια να πάνε. 

 

 

Tι να σου πω, ιδιωτικός υπάλληλος 20 χρόνια είμαι, και δεν το έχω ζήσει αυτό που λες σε δουλειά γραφείου ως πτυχιούχος. Έχω δει πραγματικά συνθήκες δουλείας στον ιδιωτικό τομέα σε κάποιες θέσεις, όπως π.χ. υπάλληλοι σε λιανική, αλλά τα προσόντα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι αυτά  που θα σε διορίσουν σε μόνιμη θέση σε υπηρεσία του δημοσίου με επιδόματα.

Σε μεγάλο βαθμό, τέτοιες συγκρίσεις είναι για ανόμοια πράγματα. Π.χ. ο μέσος όρος στο δημόσιο δε λέει κάτι, γιατί είναι εντελώς άλλοι οι μισθοί όσων μπήκαν 20 χρόνια πριν και όσων διορίζονται τώρα. Δεν υπερβάλω όταν λέω ότι τα χρήματα ενός ανθρώπου με διδακτορικό και πολυτεκνικό επίδομα που μπαίνει σήμερα σε δημόσια υπηρεσία είναι αρκετά κάτω σε καθαρές αποδοχές από το μισθό της κοπέλας που καθαρίζει σπίτια.

Συν ότι έχω την εντυπωση ότι τα τυπικά προσόντα των δημοσίων υπαλλήλων είναι γενικά ψηλότερα από των ιδιωτικών υπαλλήλων, αν σκεφτείς ότι δημόσιος υπάλληλος είναι και ο γιατρός, και ο δάσκαλος και ο καθηγητής και ο δικαστής κλπ. 

[Έσπερος]

1 hour ago, ΑΡΓΚ είπε:

 

Tι να σου πω, ιδιωτικός υπάλληλος 20 χρόνια είμαι, και δεν το έχω ζήσει αυτό που λες σε δουλειά γραφείου ως πτυχιούχος. Έχω δει πραγματικά συνθήκες δουλείας στον ιδιωτικό τομέα σε κάποιες θέσεις, όπως π.χ. υπάλληλοι σε λιανική, αλλά τα προσόντα σε αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι αυτά  που θα σε διορίσουν σε μόνιμη θέση σε υπηρεσία του δημοσίου με επιδόματα.

Σε μεγάλο βαθμό, τέτοιες συγκρίσεις είναι για ανόμοια πράγματα. Π.χ. ο μέσος όρος στο δημόσιο δε λέει κάτι, γιατί είναι εντελώς άλλοι οι μισθοί όσων μπήκαν 20 χρόνια πριν και όσων διορίζονται τώρα. Δεν υπερβάλω όταν λέω ότι τα χρήματα ενός ανθρώπου με διδακτορικό και πολυτεκνικό επίδομα που μπαίνει σήμερα σε δημόσια υπηρεσία είναι αρκετά κάτω σε καθαρές αποδοχές από το μισθό της κοπέλας που καθαρίζει σπίτια.

Συν ότι έχω την εντυπωση ότι τα τυπικά προσόντα των δημοσίων υπαλλήλων είναι γενικά ψηλότερα από των ιδιωτικών υπαλλήλων, αν σκεφτείς ότι δημόσιος υπάλληλος είναι και ο γιατρός, και ο δάσκαλος και ο καθηγητής και ο δικαστής κλπ. 

Νέοι πτυχιούχοι σε δουλειά καθαρα του αντικειμένου τους, ακομα και με εμπειρια, ειναι πολυ πιθανο σε μικρες επιχειρήσεις να βρουν συνθηκες οχι δουλειας, αλλα τελος παντων καταστασεις που συνοψίζονται στο "αυτες ειναι οι συνθηκες, αν δεν σου αρεσει, περιμενουν ποσοι και ποσοι για τη θεση". Οχι για 580, αλλα σιγουρα οχι και για οσα δινουν πιο σοβαρές εταιρείες που θελουν να κρατησουν το προσωπικο στο οποιο βασίζουν τη σοβαρότητα της δουλειας τους. 

 

Αυτοι πι μισθοι ανω των 100 ευρω στο δημοσιο, επειδη εχω δει το ρεπορτάζ, αναρωτιεμαι αν ειναι με συνυπολογισμό των ειδικών μισθολογίων. Γιατι στο ενιαίο δεν περνας ευκολα τα 1000 αν δεν εχεις πολλα χρονια υπηρεσίας. Βεβαια οσοι εχουν πανω απο 20-25, δεν θυμαμαι ακριβως, εχουν την προσωπικη διαφορα και μπορει οντως για τα δεδομενα της εποχης να εχουν υψηλούς μισθους, δυσανάλογους ομως συχνα των πτυχίων τους. Ομως στην ηλικια που ειμαστε ολες πανω κατω εδω, που μαλλον δεν ξεπερνάμε τα 15 χρονια, δεν νομιζω οτι υπαρχουν μισθοι πανω απο τα 1000. Εκτος αν καποια εχει δθδακτορικο που δινει 12 χρονια προϋπηρεσιας (μισθολογικά, οχι συντάξιμα, αντι του παλαιότεροι επιδόματος).  Σιγουρα ομως το δημοσιο εχει πολλα προνόμια για τις μητερες στο θεμα των αδειών και με λιγη τυχη και του ωραριου που σε γενθκες γραμμές, με συνεργασια των συζυγων, μπορει να καλύψει το ωραριο ολοήμερου σχολειου. 

[Silky]

Ο μισθός νέο διοριζόμενος πτυχιούχου πχ μηχανικού είναι 1100 ευρώ ενώ στο ιδιωτικό είναι 580+ 17% επίδομα πτυχίου δηλαδή 700 ευρώ περίπου.

Τα τυπικά προσόντα δεν είναι ανώτερα τα ίδια είναι μπορεί και χειρότερα, ειδικά λόγω ΑΣΕΠ που τα μόρια για μια θέση τα παίρνει οποίος είναι πολύτεκνος, ανάπηρος, μονογονεϊκή κλπ και όχι οποίος έχει μεγαλύτερο πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικό. 

Η κοπέλα που καθαρίζει σπίτια είναι ελ, επαγγελματίας όχι μισθωτός, οι οικιακοί βοηθοί που είναι μισθωτοί μέσο μισθό είναι τα 600 ευρώ. 

Στο θέμα μας τώρα επειδή το συζητάγαμε με το σύζυγο θεωρώ ότι πλητουν και τους δυο, στους άνδρες υπάρχει το θέμα να πάρουν την δουλειά με τς περισσότερα λεφτά άσχετα αν το εργασιακό περιβάλλον είναι χειρότερο η και η ίδια η εργασία δεν τους αρέσει. Επισης Το να δουλευει είτε ο ένας είτε ο άλλος πολλές ώρες και ΣΚ δεν μας αντιπροσωπεύει για να επιτευχθει η καριέρα κάποιου, εκτος αν πρόκειται για μικρό χρονικό διάστημα, το παιδί απαιτεί χρόνο και άπο τους δυο γονείς. 

 

Νομιζω ότι η δύσκολη περίοδος είναι τα πρώτα δυο έτη, αν επαγγελματικά την παλέψουν τότε το μετά που πάει παιδικό βγαίνει πιο εύκολα.

[Έσπερος]

Το ενιαίο μισθολόγιο είναι δημοσιευμένο. Απλώς οι πίνακες αναφέρουν ακαθάριστες αποδοχές. Το 1092 βασικός μισθός για υπαλλήλους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, αν εννοείς αυτο όταν λες 1100, δεν ειναι καθαρές αποδοχές. Με τις κράτησεις της πρωτης χρονιας βγαινει νομιζω 670. Ή 730. Δεν θυμάμαι γιατί είχα διοριστει με το παλιό ενιαίο και τα έχω μπερδέψει. Αν ο υπάλληλος έχει μεταπτυχιακό θα βρεθεί με μισθό 4ετους προϋπηρεσιας, καθαρά περίπου 800κατι, αν έχει διδακτορικό θα είναι σαν να έχει χρόνια υπηρεσίας και τότε μάλλον θα πλησιάσει τα 1000. Ενας διδάκτορας που θα δουλεψει σε μια βιομηχανία πχ ή μια σοβαρη μεγαλη επιχείριση γενικα ειναι πολυ πιθανο να εχει υψηλότερο μισθο. Σε θεση του αντικειμένου του εννοω. Οχι να εισαι διδάκτορας πληροφορικής και να δουλευεις 12 ωρες τη μερα πωλητής σε καταστημα κινητής. Εκει πραγματικα ειναι δουλεία. 

[Έσπερος]

On 18/12/2018 at 11:00 ΜΜ, Αννα 35 είπε:

Ενοχή σε εισαγωγικά, επειδή ακριβώς σε αντίθεση με πάρα πολλές γυναίκες η απόφαση μου ουσιαστικά δε συνοδευόταν από συνέπειες. Δεν είχα να σκεφτώ, ότι ρισκάρω την καριέρα μου, ότι ρισκάρω οικονομικά, ότι θυσιάζω κάτι. Ελπίζω να γίνεται αντιληπτό το πνεύμα μου.

 

Έσπερος, τις ημέρες μου τις γεμίζω. Επιλέγω αρκετές ασχολίες, οι οποίες με βοηθούν να μη νιώθω εγκλωβισμένη στην καθημερινότητα μου. Κάνω μπέιμπι γιόγκα και θεατρικό παιχνίδι με τη μικρή. Την ώρα που η μεγάλη έχει μπαλέτο παρακολουθώ ένα τμήμα ενηλίκων, συνεχίζοντας ταυτόχρονα και τις δικές μου σπουδές στον κλασικό χώρο. Και ο σύζυγος μου την ώρα που προπονείται ο γιος μας γυμνάζεται στο χώρο του γηπέδου.

Έχουμε εγγραφεί με τα δίδυμα σε ένα θεατρικό σχήμα, όπου συμμετέχουμε και οι τρεις.

Διατηρώ με ορισμένες φίλες τη λέσχη βιβλίου και παράλληλα συμμετέχουμε οικογενειακώς σε μια περιπατητική ομάδα - η μικρή στο μάρσιπο με τον μπαμπά.

Οπότε μοναδική μου ασχολία δεν είναι τα παιδιά, απλά για όσο δε θα εργάζομαι επιλέγω ασχολίες, οι οποίες τα περιλαμβάνουν ή που δεν στερούν χρόνο από αυτά, ειδικά τα μεγάλα, τα οποία πλέον τα πρωινά βρίσκονται στο σχολείο.

Ομολογώ, βέβαια, πως η έμμισθη ενασχόληση με το αντικείμενο μου μου λείπει για πολλούς λόγους, αξιοποιώ όμως το χρόνο που επέλεξα να απέχω από αυτήν στο έπακρον.

Ναι, κατάλαβα το σκεπτικό σου. Οι γυναίκες είμαστε "καταδικασμένες" να έχουμε πάντα τύψεις για κάτι που κάναμε ή δεν κάναμε τελικά. Κι εγώ έχω τύψεις όταν γκρινιάζωω που νιώθω εσώκλειστη, γιατί ξέρω ότι απολαμβάνω κάποιες ευκολίες που δεν τις έχουν άλλες εργαζόμενες.  Όχι μόνο εγώ, όλη η οικογένεια διευκολύνεται. Πάντως, αν δεν βρεις δραστηριότητες, ή δεν έχεις έναν ευρύ κοινωνικό κύκλο εκτός δουλειάς, είναι πολύ εύκολο να νιώσεις ότι είσαι τελείως αποκλεισμένη από την κοινωνική ζωή, αν δεν έχεις κάποια επαγγελματική δραστηρότητα που να σε γεμίζει.  

[ΑΡΓΚ]

14 ώρες πρίν, Silky είπε:

Ο μισθός νέο διοριζόμενος πτυχιούχου πχ μηχανικού είναι 1100 ευρώ ενώ στο ιδιωτικό είναι 580+ 17% επίδομα πτυχίου δηλαδή 700 ευρώ περίπου.

Τα τυπικά προσόντα δεν είναι ανώτερα τα ίδια είναι μπορεί και χειρότερα, ειδικά λόγω ΑΣΕΠ που τα μόρια για μια θέση τα παίρνει οποίος είναι πολύτεκνος, ανάπηρος, μονογονεϊκή κλπ και όχι οποίος έχει μεγαλύτερο πτυχίο, μεταπτυχιακό, διδακτορικό. 

Η κοπέλα που καθαρίζει σπίτια είναι ελ, επαγγελματίας όχι μισθωτός, οι οικιακοί βοηθοί που είναι μισθωτοί μέσο μισθό είναι τα 600 ευρώ. 

Στο θέμα μας τώρα επειδή το συζητάγαμε με το σύζυγο θεωρώ ότι πλητουν και τους δυο, στους άνδρες υπάρχει το θέμα να πάρουν την δουλειά με τς περισσότερα λεφτά άσχετα αν το εργασιακό περιβάλλον είναι χειρότερο η και η ίδια η εργασία δεν τους αρέσει. Επισης Το να δουλευει είτε ο ένας είτε ο άλλος πολλές ώρες και ΣΚ δεν μας αντιπροσωπεύει για να επιτευχθει η καριέρα κάποιου, εκτος αν πρόκειται για μικρό χρονικό διάστημα, το παιδί απαιτεί χρόνο και άπο τους δυο γονείς. 

 

Νομιζω ότι η δύσκολη περίοδος είναι τα πρώτα δυο έτη, αν επαγγελματικά την παλέψουν τότε το μετά που πάει παιδικό βγαίνει πιο εύκολα.

 

Ο μισθός μου με πτυχίο , μεταπτυχιακό, διδακτορικό, C2 σε 2 ξένες γλώσσες, όντας τρίτεκνη και με 20 χρόνια προϋπηρεσίας, αν είχα πέρσι αποδεχτεί διορισμό σε υπουργείο (όπου όλα αυτά ήταν απαιτούμενα προσόντα), θα ήταν κατά τι κάτω από τα 1000 ευρω. Θα έφτανε εκεί στα 1000 κάτι μετά την τριετία. Σε όσες εταιρείες έχω εργαστεί και τα χρόνια της κρίσης, με αυτά τα λεφτά δε θα ερχόταν πτυχιούχος πολυτεχνικής σχολής ή οικονομικών παρά μόνο αν είχε μηδενική προϋπηρεσία και με τη λογική ότι στο χρόνο θα έπαιρνε αύξηση. Εννοείται ότι ο μισθός ενός ανθρώπου που μπήκε σε ένα υπουργείο ή μία ΔΕΚΟ 30 χρόνια πριν μπορεί να είναι και ο τριπλάσιος και ο πενταπλάσιος μην πω, αλλά αυτό έχει τελειώσει προ πολλού.

 

 

[Lenia16]

3 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Ο μισθός μου με πτυχίο , μεταπτυχιακό, διδακτορικό, C2 σε 2 ξένες γλώσσες, όντας τρίτεκνη και με 20 χρόνια προϋπηρεσίας, αν είχα πέρσι αποδεχτεί διορισμό σε υπουργείο (όπου όλα αυτά ήταν απαιτούμενα προσόντα), θα ήταν κατά τι κάτω από τα 1000 ευρω. Θα έφτανε εκεί στα 1000 κάτι μετά την τριετία. Σε όσες εταιρείες έχω εργαστεί και τα χρόνια της κρίσης, με αυτά τα λεφτά δε θα ερχόταν πτυχιούχος πολυτεχνικής σχολής ή οικονομικών παρά μόνο αν είχε μηδενική προϋπηρεσία και με τη λογική ότι στο χρόνο θα έπαιρνε αύξηση. Εννοείται ότι ο μισθός ενός ανθρώπου που μπήκε σε ένα υπουργείο ή μία ΔΕΚΟ 30 χρόνια πριν μπορεί να είναι και ο τριπλάσιος και ο πενταπλάσιος μην πω, αλλά αυτό έχει τελειώσει προ πολλού.

 

Παράθεση

 

 

Συγχαρητήρια, είσαι στην κατάλληλη ηλικία για να είσαι ιδιωτικός υπάλληλος. Εμείς οι 30ρηδες με τα ίδια προσόντα παίρνουμε 800-1200€, ανάλογα την ειδικότητα. Καλά, την προϋπηρεσία δεν την υπολογίζω καν, μετράει μόνο στη θεωρία για το πόσο καλά ξέρεις τη δουλειά χωρίς να αποζημιώνεται. Αν εγώ λοιπόν είχα να διαλέξω ιδιωτικό τομέα με 900€ (αυτός είναι ο μέσος μισθός στην ειδικότητα μου δεν πα να δουλεύεις 40 χρόνια, να χεις 4 παιδιά κ διδακτορικό από την Οξφόρδη) κ δημόσιο με 950 (γιατί τόσο αποζημιώνονται τα "προσοντα" μου) μάντεψε τι θα διάλεγα 

 

Επειδή ακριβώς τα ίδια προσόντα έχει κ ο σύζυγος μου μείον δύο παιδιά κ επειδή κ εκείνος αρνήθηκε δημόσια θέση, ο μισθός σου αποκλείεται να ήταν όσα ισχυρίζεσαι.

[little lamb]

On 18/12/2018 at 10:58 ΜΜ, Silky είπε:

Τα ωράρια σε αυτές τις υπηρεσίες και γενικά σε όλες τις υπηρεσίες εκτος από αυτές που έχουν κυλιόμενο ωράριο είναι είτε 7-3 είτε 8-4. Ανάθεμα αν έχω πάει σε δημόσια υπηρεσία μετά τις 2 και έχω βρει παραπάνω από 1-2 άτομα και την καθαρίστρια. 

 

On 18/12/2018 at 10:58 ΜΜ, Silky είπε:

Εκτός λοιπόν από τα ανωτέρω το μεγαλύτερο προσόν που έχει για μια μητέρα το δημόσιο η για μια μέλλουσα μητέρα είναι ότι δεν σε κουνάει κανεις,  χρειάζεσαι αναρρωτική παίρνεις δεν εχεις το αγχος και την πίεση να αποδώσεις,  θες γονική άδεια παίρνεις, θες άδεια από τη σημαία παίρνεις συνήθως όλοι το κάνουν όποτε κανεις δεν ασχολείται, θες να πεταχτείς να κανεις 2-3 δουλίτσες πας, θες μια μερα να φύγεις πιο νωρίς φεύγεις κανεις δεν κρατάει σημειώσεις εκτός αν κάποιος το παρακάνει που και πάλι... θες να πάρεις το παιδί σου στη δουλειά γιατί δεν εχεις τι να το κανεις γιατι κλασικο ελληνικό σχολείο Δεκέμβρη μήνα έχουν κενες ωρες, το παίρνεις.  

 

Και πάλι βλέπω ότι πολλοί θεωρούμε ότι "δημόσιο" είναι οι υπηρεσίες. Δημόσιο δεν είναι μόνο οι υπάλληλοι υπηρεσιών, είναι και γιατροί, νοσοκόμες, οδοκαθαριστές, οδηγοί συγκοινωνιών, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι, μουσικοί (πχ σε κρατικές ορχήστρες), υπάλληλοι ταχυδρομείου που δουλεύουν και νυχτερινές βάρδιες πχ στο αεροδρόμιο για να φεύγουν τα γράμματα με τα αεροπλάνα και ένα σωρό άλλες δουλειές, που ούτε πάντα πρωινοί είναι, ούτε μπορούν να πεταχτούν σε άλλες δουλίτσες, ούτε να πάρουν τα παιδιά τους στη δουλειά!

[erin0000]

21 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Το ενιαίο μισθολόγιο είναι δημοσιευμένο. Απλώς οι πίνακες αναφέρουν ακαθάριστες αποδοχές. Το 1092 βασικός μισθός για υπαλλήλους πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, αν εννοείς αυτο όταν λες 1100, δεν ειναι καθαρές αποδοχές. Με τις κράτησεις της πρωτης χρονιας βγαινει νομιζω 670. Ή 730. Δεν θυμάμαι γιατί είχα διοριστει με το παλιό ενιαίο και τα έχω μπερδέψει. Αν ο υπάλληλος έχει μεταπτυχιακό θα βρεθεί με μισθό 4ετους προϋπηρεσιας, καθαρά περίπου 800κατι, αν έχει διδακτορικό θα είναι σαν να έχει χρόνια υπηρεσίας και τότε μάλλον θα πλησιάσει τα 1000. Ενας διδάκτορας που θα δουλεψει σε μια βιομηχανία πχ ή μια σοβαρη μεγαλη επιχείριση γενικα ειναι πολυ πιθανο να εχει υψηλότερο μισθο. Σε θεση του αντικειμένου του εννοω. Οχι να εισαι διδάκτορας πληροφορικής και να δουλευεις 12 ωρες τη μερα πωλητής σε καταστημα κινητής. Εκει πραγματικα ειναι δουλεία. 

 

Ακριβώς!  @SilkyΤα ποσά που βλέπετε σε διάφορους πίνακες είναι ακαθάριστα. Και βέβαια επί 12 μήνες γιατί δεν υπάρχουν δώρα. Αν κάποιος έχει μεταπτυχιακό ή διδακτορικό, απλώς θα ανέβει λίγα κλιμάκια τα οποία έχουν μικρές διαφορές μεταξύ τους. Δεν υπάρχει επίδομα μεταπτυχιακού που αναφέρθηκε τις προάλλες.

Γενικώς υπάρχουν διάφορες παράμετροι που δεν μπορεί να τις καταλάβει κάποιος διαβάζοντας ένα άρθρο από άσχετους δημοσιογράφους ή που διαστρεβλώνουν τα πράγματα για λόγους σκοπιμότητας.

 

 

[Έσπερος]

16 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

 

Και πάλι βλέπω ότι πολλοί θεωρούμε ότι "δημόσιο" είναι οι υπηρεσίες. Δημόσιο δεν είναι μόνο οι υπάλληλοι υπηρεσιών, είναι και γιατροί, νοσοκόμες, οδοκαθαριστές, οδηγοί συγκοινωνιών, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι, μουσικοί (πχ σε κρατικές ορχήστρες), υπάλληλοι ταχυδρομείου που δουλεύουν και νυχτερινές βάρδιες πχ στο αεροδρόμιο για να φεύγουν τα γράμματα με τα αεροπλάνα και ένα σωρό άλλες δουλειές, που ούτε πάντα πρωινοί είναι, ούτε μπορούν να πεταχτούν σε άλλες δουλίτσες, ούτε να πάρουν τα παιδιά τους στη δουλειά!

Η σύγκριση εδώ νομίζω αφορά δουλειές γραφείου μόνο, όπου βέβαια υπάρχει διαφορά στις συνθήκες. Δεν πιστευω βεβαια οτι ολες οι διυλειες γραφειου στο δημοσιο ειναι παιδικη χαρα, ειδικα σε υπηρεσίες που εξυπηρετούν το κοινο. αλλα σιγουρα οποιος θελει να εκμεταλλευτεί (με την καλη καθ την κακη εννοια) οποιαδηποτε περιθωριο ευελιξίας, εχει την ανεση να το κανει. 

[Έσπερος]

20 ώρες πρίν, Lenia16 είπε:

 

Συγχαρητήρια, είσαι στην κατάλληλη ηλικία για να είσαι ιδιωτικός υπάλληλος. Εμείς οι 30ρηδες με τα ίδια προσόντα παίρνουμε 800-1200€, ανάλογα την ειδικότητα. Καλά, την προϋπηρεσία δεν την υπολογίζω καν, μετράει μόνο στη θεωρία για το πόσο καλά ξέρεις τη δουλειά χωρίς να αποζημιώνεται. Αν εγώ λοιπόν είχα να διαλέξω ιδιωτικό τομέα με 900€ (αυτός είναι ο μέσος μισθός στην ειδικότητα μου δεν πα να δουλεύεις 40 χρόνια, να χεις 4 παιδιά κ διδακτορικό από την Οξφόρδη) κ δημόσιο με 950 (γιατί τόσο αποζημιώνονται τα "προσοντα" μου) μάντεψε τι θα διάλεγα 

 

Επειδή ακριβώς τα ίδια προσόντα έχει κ ο σύζυγος μου μείον δύο παιδιά κ επειδή κ εκείνος αρνήθηκε δημόσια θέση, ο μισθός σου αποκλείεται να ήταν όσα ισχυρίζεσαι.

Καλά, με κριτήριο επιλογής το οικονομικό αλλά και των γενικότερων συνθηκών, αν πράγματι η διαφορά του μισθού είναι πάνω κάτω 100 ευρώ, η επιλογή είναι προφανής. Γιατί έτσι κι αλλιώς τη διαφορά πιθανότατα θα την δώσεις στην παραπάνω ώρα που θα χρειαστείς μπέιμπι σίτερ! Απλώς εγώ αναρωτιέμαι, αν θα έρθει ή πότε θα έρθει η στιγμή που μια γυναίκα θα αναρωτηθεί, αν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα στην περίπτωση που επέλεγε μια θέση που της άρεσε / της ταίριαζε περισσότερο αντί μιας θέσης που παρείχε κάποιες συνθήκες ευνοϊκότερες για την οικογένεια (είτε στο ωράριο είτε στην εργασιακή ασφάλεια είτε σε άλλον τομέα). 

 

Πάνω κάτω έτσι είναι ο μισθός όπως τα λέει η @ΑΡΓΚ. Με διδακτορικό απλώς κερδίζεις 12 χρόνια προϋπηρεσίας. Άρα εισαγωγικός μισθός ακαθάριστα 1446. Οι κρατήσεις είναι πάνω από 500 σίγουρα. Προϋπηρεσία εκτός δημοσίου δεν αναγνωρίζεται μισθολογικά, μόνο βαθμολογικά και μετράει για προαγωγές κλπ, ξένες γλώσσες κλπ δεν μετράνε κάπου, οπότε μένει το επίδομα τέκνων και ίσως κάποιο ειδικό επίδομα ανάλογα με τη θέση. 

[Lenia16]

4 ώρες πρίν, Έσπερος είπε:

Καλά, με κριτήριο επιλογής το οικονομικό αλλά και των γενικότερων συνθηκών, αν πράγματι η διαφορά του μισθού είναι πάνω κάτω 100 ευρώ, η επιλογή είναι προφανής. Γιατί έτσι κι αλλιώς τη διαφορά πιθανότατα θα την δώσεις στην παραπάνω ώρα που θα χρειαστείς μπέιμπι σίτερ! Απλώς εγώ αναρωτιέμαι, αν θα έρθει ή πότε θα έρθει η στιγμή που μια γυναίκα θα αναρωτηθεί, αν θα ήταν καλύτερα τα πράγματα στην περίπτωση που επέλεγε μια θέση που της άρεσε / της ταίριαζε περισσότερο αντί μιας θέσης που παρείχε κάποιες συνθήκες ευνοϊκότερες για την οικογένεια (είτε στο ωράριο είτε στην εργασιακή ασφάλεια είτε σε άλλον τομέα). 

 

Πάνω κάτω έτσι είναι ο μισθός όπως τα λέει η @ΑΡΓΚ. Με διδακτορικό απλώς κερδίζεις 12 χρόνια προϋπηρεσίας. Άρα εισαγωγικός μισθός ακαθάριστα 1446. Οι κρατήσεις είναι πάνω από 500 σίγουρα. Προϋπηρεσία εκτός δημοσίου δεν αναγνωρίζεται μισθολογικά, μόνο βαθμολογικά και μετράει για προαγωγές κλπ, ξένες γλώσσες κλπ δεν μετράνε κάπου, οπότε μένει το επίδομα τέκνων και ίσως κάποιο ειδικό επίδομα ανάλογα με τη θέση. 

Νομίζω ότι από τη στιγμή που η γυναίκα άρχισε να σπουδάζει κ βγήκε στην αγορά εργασίας πάντα θα σκέφτεται αν έκανε το σωστό ο,τι κ να επιλέξει, είτε να ακολουθήσει τα επαγγελματικά της θέλω είτε τα αφήσει στην άκρη για να μεγαλώσει την οικογένεια της. Μου φαίνεται φυσιολογικό. Κ είναι άδικο να συμβαίνει γιατί θα έπρεπε οποία ήθελε να μπορεί να τα συνδιάσει κ τα δυο στο βαθμό που επιθυμεί η καθεμία. Αλλά αυτό δε γίνεται, ας κατηγορήσουμε τη φύση! Πάντως πιστεύω εναπόκειται σε μεγάλο βαθμό στο πως το βλέπει ο καθενας. Ο σύζυγος μου με θεωρεί εντελώς τρελή που σκέφτομαι να επιστρέψω σε full time απασχόληση όταν μπορώ να συνδυάσω δουλειά (μερικώς), ελεύθερο χρόνο και ανατροφή παιδιού. Νομίζω βέβαια ότι μιλάει εκ του ασφαλούς γιατί ξέρει ότι δε θα κληθεί να αποφασίσει κάτι αντίστοιχο ο ίδιος. Εγώ προσωπικά δε μετανιώνω που άλλαξα το ωράριο μου παρα τις μειωμένες αποδοχες γιατί διαφορετικά θα έπρεπε να φεύγω στις 7 να επιστρέφω στις 5, να βλέπω το παιδί μου 3 ώρες την ημέρα κ την οικονομική διαφορά να τη δίνω στη νταντά, έχοντας πάντα το άγχος τι κάνει ένας ξένος άνθρωπος στο σπίτι μου με το παιδί μου κ έχοντας πάντα τις τύψεις ότι χάνω τα καλύτερα χρόνια της. Ωστόσο, είχα την επιλογή. Αν δεν την είχα δεν ξέρω τι θα εκανα ομολογώ.

[Silky]

Λέτε ότι τα 1000 είναι ακαθάριστα, τα 586 και τα 700 τι νομίζετε ότι είναι καθαρά; 

[ΑΡΓΚ]

On 20/12/2018 at 3:51 ΜΜ, Lenia16 είπε:

 

Συγχαρητήρια, είσαι στην κατάλληλη ηλικία για να είσαι ιδιωτικός υπάλληλος. Εμείς οι 30ρηδες με τα ίδια προσόντα παίρνουμε 800-1200€, ανάλογα την ειδικότητα. Καλά, την προϋπηρεσία δεν την υπολογίζω καν, μετράει μόνο στη θεωρία για το πόσο καλά ξέρεις τη δουλειά χωρίς να αποζημιώνεται. Αν εγώ λοιπόν είχα να διαλέξω ιδιωτικό τομέα με 900€ (αυτός είναι ο μέσος μισθός στην ειδικότητα μου δεν πα να δουλεύεις 40 χρόνια, να χεις 4 παιδιά κ διδακτορικό από την Οξφόρδη) κ δημόσιο με 950 (γιατί τόσο αποζημιώνονται τα "προσοντα" μου) μάντεψε τι θα διάλεγα 

 

Επειδή ακριβώς τα ίδια προσόντα έχει κ ο σύζυγος μου μείον δύο παιδιά κ επειδή κ εκείνος αρνήθηκε δημόσια θέση, ο μισθός σου αποκλείεται να ήταν όσα ισχυρίζεσαι.

 

Με τη διαφορά ότι όλοι οι σημερινοί 30ρηδες που ξεκίνησαν με πχ. 800 ευρώ 4-5 χρόνια πριν, δεν είναι πια εκεί στον ιδιωτικό τομέα, συν έχουν μια προϋπηρεσία που τους επιτρέπει να κάνουν κάτι άλλο, έστω και στο εξωτερικό. Στο δημόσιο, αυτό είναι, για πάντα πλέον.

[ΑΡΓΚ]

23 ώρες πρίν, little lamb είπε:

 

 

Και πάλι βλέπω ότι πολλοί θεωρούμε ότι "δημόσιο" είναι οι υπηρεσίες. Δημόσιο δεν είναι μόνο οι υπάλληλοι υπηρεσιών, είναι και γιατροί, νοσοκόμες, οδοκαθαριστές, οδηγοί συγκοινωνιών, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι, μουσικοί (πχ σε κρατικές ορχήστρες), υπάλληλοι ταχυδρομείου που δουλεύουν και νυχτερινές βάρδιες πχ στο αεροδρόμιο για να φεύγουν τα γράμματα με τα αεροπλάνα και ένα σωρό άλλες δουλειές, που ούτε πάντα πρωινοί είναι, ούτε μπορούν να πεταχτούν σε άλλες δουλίτσες, ούτε να πάρουν τα παιδιά τους στη δουλειά!

 

Aκριβώς. Και πολλοί από αυτούς που ανέφερες, πέραν του ότι δουλεύουν υπό πολύ αντίξοες συνθήκες, επιπλέον λόγω προσόντων, επικινδυνότητες, υπερωριών κλπ ανεβάζουν το μισθολογικό μέσο όρο, δημιουργώντας την παράλογη προσδοκία ότι θα διοριστεί ο άλλος στα 25 με πρώτο μισθό 1500 σε μία υπηρεσία γραφείου και θα δουλεύει και 5 ώρες το πολύ τη μέρα.

[Lenia16]

On 20/12/2018 at 5:27 ΜΜ, little lamb είπε:

 

 

Και πάλι βλέπω ότι πολλοί θεωρούμε ότι "δημόσιο" είναι οι υπηρεσίες. Δημόσιο δεν είναι μόνο οι υπάλληλοι υπηρεσιών, είναι και γιατροί, νοσοκόμες, οδοκαθαριστές, οδηγοί συγκοινωνιών, αστυνομικοί, δημοσιογράφοι, μουσικοί (πχ σε κρατικές ορχήστρες), υπάλληλοι ταχυδρομείου που δουλεύουν και νυχτερινές βάρδιες πχ στο αεροδρόμιο για να φεύγουν τα γράμματα με τα αεροπλάνα και ένα σωρό άλλες δουλειές, που ούτε πάντα πρωινοί είναι, ούτε μπορούν να πεταχτούν σε άλλες δουλίτσες, ούτε να πάρουν τα παιδιά τους στη δουλειά!

Αν λοιπόν όλοι αυτοί δε θέλουν να είναι στο δημόσιο και υποφέρουν ας παραιτηθούν να βρούνε μια .. δουλειά στον ιδιωτικό τομέα να πληρώνονται και καλύτερα να ελευθερωθούν οι θέσεις για όσους ενδιαφέρονται.

[Silky]

9 ώρες πρίν, ΑΡΓΚ είπε:

 

Με τη διαφορά ότι όλοι οι σημερινοί 30ρηδες που ξεκίνησαν με πχ. 800 ευρώ 4-5 χρόνια πριν, δεν είναι πια εκεί στον ιδιωτικό τομέα, συν έχουν μια προϋπηρεσία που τους επιτρέπει να κάνουν κάτι άλλο, έστω και στο εξωτερικό. Στο δημόσιο, αυτό είναι, για πάντα πλέον. 

Για να μην μακρηγορώ, ανήκω στους μηχανικούς, ένας κλάδος που χτυπήθηκε πολύ από την κρίση, πριν 4-5 χρόνια για να πιάσει κάποιος δουλειά έπρεπε να πάει τσάμπα για

κανα 3 μήνο να «εκπαιδευτεί» και μετα αν τον έπαιρναν, με μισθό 600 και να σφραγίζει μέχρι και χαρτοπετσέτες.  Μην διαβάζω ανοησίες για πρώτο μισθό 800 το 2012. Το 2014  μου πρόσφεραν θέση τεχνικού διευθυντή με μισθό 900 μεικτά, 640 καθαρά, για Δευτέρα Σάββατο 8- 5 την απέρριψα. Πίστευα μηχανικος Πολυτεχνείου δεν θα πάει και όμως βρέθηκε άλλος και πήγε, εμ να σφραγίζει, εμ να έχει την ευθύνη σε περίπτωση ελέγχου, εμ 10 ωρο και εξαήμερο για 600 ευρώ, εμ για να την πάρει, έπρεπε να δώσει έξτρα εξετασεις σε υπουργείο και να αθροίζει αλλά προσόντα που κάποιος που τελειώνει τώρα το Πολυτεχνείο για να τα αποκτήσει πρέπει να σκάσει σε κέντρα δια βίου μάθησης κανα 2,500 ευρώ και να φάει και 2 χρόνια σεμινάρια. Σημειωτέον τότε είχα 8 χρόνια προϋπηρεσία. Νοιώθω ότι είτε δεν καταλάβαινετε τι γίνεται στον ιδιωτικό τομέα με την πληθώρα πτυχιούχων που έχουμε στην Ελλάδα, είτε νομίζετε ότι ένα μεταπτυχιακό μια ξένη γλώσσα και ένα ecdl είναι κορυφή. Γιατί κάποιοι για να σταυρώσουμε μια αξιοπρεπή δουλειά, με 1000 κάτι μισθό μεικτά, μαθαίνουμε ρωσικά ενώ μιλάμε άλλες 3 γλώσσες και την μητρική, περνάμε διπλές και τριπλές πιστοποιήσεις σε προγράμματα και κολλάμε ένσημα για να κατοχύρωσουμε και την άδεια χειριστή μηχανηματων πέρα από τις άλλες 15 πόσες άδειες ήδη έχω κορνιζαρισμενες εκτός του διπλωματος του μηχανικού. Και πάω εγώ να εκδώσω άδεια πχ. Εστιατορίου και η υπάλληλος που με ελέγχει δεν ξέρει να διαβάζει διάγραμμα ροής, σχέδια, ουδεμία σχέση έχει με το αντικείμενο και γενικά δεν καταλαβαίνει ντιπ, πάω στην πυροσβεστική να εκδώσω άδεια πυρασφάλειας και δεν ξέρει αυτος που με ελέγχει το θερμικό φορτίο του Α υλικού, αν γράψω ότι έχει Χ ναι θα πει, αλλά κολλάει γιατί έχω βάλει έξοδο κινδύνου με ένα σκαλοπατι παραπάνω και πρέπει εγώ να του εξηγήσω τον νόμο ότι επειδή ισχύει το Α και το Β και το Γ εξαιρείται από αυτό, και ευγενικά πάντα γιατί αν στραβώσει θα μου θάψει τον φάκελο εκεί που δεν πιάνει ήλιος, πάω να ανοίξω φάκελο στο ΙΚΑ και μου ζητάνε ένα ΣΑΥ ΦΑΥ και ούτε καν κάνουν το κόπο να το ανοίξουν να το διαβάσουν γιατί μόνο αν έγραφα μέσα την σύνοψη της Λαμψης με διαλόγους του Γιάγκου και της Βιρνας θα καταλάβαιναν και πάω μετά στην ΔΕΔΗΕ, στον Δήμο, στην ΔΕΥΑΡ και στη πολεοδομία που με ελέγχει μηχανικος ΤΕ και ολοκληρώνεται η μέρα μου.  

Να πούμε για τους γιατρούς που είναι η αδερφή μου στο δημόσιο, διότι με τη λογική σας ο γιατρος του δημοσίου έχει παραπάνω προσόντα από τον γιατρο του ιδιωτικού.(???) να πούμε για τους εκπαιδευτικούς του δημοσίου και του ιδιωτικού ότι μήπως δεν έχουν παρόμοια προσόντα αν όχι καλύτερα?? 

 

Πες μου λοιπόν για τα τόσα προσόντα των δημοσίων υπαλλήλων να γελάσουμε παρέα. 

Προτείνω οι δημοσίοι υπάλληλοι ανα πενταετία να πήγαινουν αναγκαστικά να δουλέψουν για ένα χρόνο σε ανάλογη θέση στον ιδιωτικό τομέα, εφοσον βρεθεί εταιρεία που θα τους πάρει αλλιως να πρέπει να αυξήσουν τα προσόντα τους, οποίος άντεχει ένα χρόνο να ξαναγυρνάει στη θέση του οποίος δεν άντεχει να άνοιξει καμία θέση για τόσους νέους πτυχιούχους με μεταπτυχιακά και διδακτορικά που είτε δουλεύουν σερβιτόροι, πιτσαδόροι είτε κάνουν ερευνητικό έργο σαν τσιράκια του καθηγητή μην τους βγάλει από το πρότζεκτ που έχει επιδότηση και τουλάχιστον παίρνουν κάτι και ας είναι καλά η μαμα και ο μπαμπάς που τσοντάρουν από την σύνταξη. 

[Macgyver]

Κατ εμε πολύ καλά κάνουν και έχουν μισθούς άνω των 1000€ στο Δημόσιο . 

Η διαφορά είναι ότι θα έπρεπε να ισχύει το ίδιο και στον ιδιωτικό τομέα . 

Απλα σε κάθε περίπτωση θα ήταν καλό και οι υπάλληλοι να σέβονται τα χρήματα που παίρνουν . 

Πολλές φορές δεν έχουν ιδέα τι ευθύνη φέρει ο εργοδότης τους . 

Ας μην τσουβαλιαζουμε λοιπόν ούτε τους μεν ούτε τους δε . 

Ο κάθε άνθρωπος κάνει την επιλογή του . 

Κι οποίος θέλει δημόσιο , γιατί νομίζει ότι είναι χαλαρά , ας πάει να δώσει εξετάσεις μήπως και διοριστεί . 

Έχουμε φτάσει στο σημείο να διχαζομαστε για ανοησίες , αντί να είμαστε ενωμένοι . 

Ας μην ξεχνάμε , ότι το χρήμα γυρίζει . Όσα περισσότερα παίρνει κανεις , τόσα περισσότερα ξοδεύει κατά κανόνα . 

Πολλες επιχειρήσεις (και μικρές φυσικά ) ούτε καν θα υπήρχαν , αν δεν τροφοδοτουνταν από τους «υψηλούς μισθούς» . 

Όσον αφορά σε εμάς τις γυναίκες , λουζόμαστε την επιλογή της «χειραφέτησης» διότι βέβαια θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία ;) 

Να έχουμε την υγεία μας και να παλεύουμε όλοι για το καλύτερο , όχι να τρωγομαστε μεταξύ μας ...