Δεν ξέρω τι να κάνω..

[Βενετία Κ.]

Κορίτσια μου καλησπέρα σας!!!

ελπίζω να άνοιξα στην κατάλληλη κατηγορία αυτό το θέμα..

Ετοιμάζομαι και εγώ να γίνω  νέα μανούλα(είμαι στην 6 εβδομάδα) και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένη!!!

Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να πω και το ίδιο για τον άντρα μου...

Ενώ η ιδέα του παιδιού τον ενθουσίαζε πάντα και τον έκανε ευτυχισμένο μόνο κ μόνο στο άκουσμα, από τη μέρα που το μάθαμε μόνο ευτυχισμένο δεν τον λες 

Την πρώτη μέρα που είδαμε το τεστ θετικό ήταν τρισευτυχισμενος..σε τέτοιο βαθμό που πήγε ν αγοράσει ουίσκυ και να κερνάει όποιον έβλεπε στον δρόμο!!

Τη δεύτερη μέρα του βγήκε συγκίνηση πιο πολύ, καθότι ορφανός από μπαμπά σκέφτηκε πόσο ευτυχισμένος θα ήταν τώρα αν ήταν κοντά μας... λογικό μέχρι στιγμής!

Από την τρίτη μέρα κ μετά όμως και μέχρι σήμερα τον έχει κυριεύσει το άγχος...ξεκίνησε με μια ανησυχία για το μωράκι μας κ αν θα είμαστε καλοί γονείς,που θα μείνουμε,πως θα το μεγαλώσουμε κ αν θα το κάνουμε σωστά,αν είμαστε έτοιμοι  και όλα αυτά.. κ πλέον έχει φτάσει σε σημείο ν παθαίνει κρίσεις πανικού!

σκέφτηκα αρχικά ότι μπορεί ν είναι φυσιολογικό γιατί είναι πρωτόγνωρο συναίσθημα για μας..προσπάθησα να τον βοηθήσω όσο μπορώ καθώς κ εγώ υπέφερα παλιά από κρισεις πανικού αλλά δεν έχει ιδιαίτερο αποτέλεσμα..μέχρι και που του είπα να επισκεφθεί κάποιον ειδικό..

εχω φτάσει σε σημείο να πιστεύω πως ίσως τελικά δεν το θέλει το μωράκι κ γ αυτό πανικοβάλλεται έτσι..δεν ξέρω τι άλλο να υποθέσω..

έχει συμβεί σε καμία σας κάτι παρόμοιο βρε κορίτσια?

αν ναι η όποια βοήθεια ή συμβουλή θα ήταν πολύτιμη !

ευχαριστώ πολύ πολύ!

[mama16]

3 ώρες πρίν, Βενετία Κ. είπε:

Κορίτσια μου καλησπέρα σας!!!

ελπίζω να άνοιξα στην κατάλληλη κατηγορία αυτό το θέμα..

Ετοιμάζομαι και εγώ να γίνω  νέα μανούλα(είμαι στην 6 εβδομάδα) και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένη!!!

Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να πω και το ίδιο για τον άντρα μου...

Ενώ η ιδέα του παιδιού τον ενθουσίαζε πάντα και τον έκανε ευτυχισμένο μόνο κ μόνο στο άκουσμα, από τη μέρα που το μάθαμε μόνο ευτυχισμένο δεν τον λες 

Την πρώτη μέρα που είδαμε το τεστ θετικό ήταν τρισευτυχισμενος..σε τέτοιο βαθμό που πήγε ν αγοράσει ουίσκυ και να κερνάει όποιον έβλεπε στον δρόμο!!

Τη δεύτερη μέρα του βγήκε συγκίνηση πιο πολύ, καθότι ορφανός από μπαμπά σκέφτηκε πόσο ευτυχισμένος θα ήταν τώρα αν ήταν κοντά μας... λογικό μέχρι στιγμής!

Από την τρίτη μέρα κ μετά όμως και μέχρι σήμερα τον έχει κυριεύσει το άγχος...ξεκίνησε με μια ανησυχία για το μωράκι μας κ αν θα είμαστε καλοί γονείς,που θα μείνουμε,πως θα το μεγαλώσουμε κ αν θα το κάνουμε σωστά,αν είμαστε έτοιμοι  και όλα αυτά.. κ πλέον έχει φτάσει σε σημείο ν παθαίνει κρίσεις πανικού!

σκέφτηκα αρχικά ότι μπορεί ν είναι φυσιολογικό γιατί είναι πρωτόγνωρο συναίσθημα για μας..προσπάθησα να τον βοηθήσω όσο μπορώ καθώς κ εγώ υπέφερα παλιά από κρισεις πανικού αλλά δεν έχει ιδιαίτερο αποτέλεσμα..μέχρι και που του είπα να επισκεφθεί κάποιον ειδικό..

εχω φτάσει σε σημείο να πιστεύω πως ίσως τελικά δεν το θέλει το μωράκι κ γ αυτό πανικοβάλλεται έτσι..δεν ξέρω τι άλλο να υποθέσω..

έχει συμβεί σε καμία σας κάτι παρόμοιο βρε κορίτσια?

αν ναι η όποια βοήθεια ή συμβουλή θα ήταν πολύτιμη !

ευχαριστώ πολύ πολύ!

Μην σκέφτεσαι ότι δεν το θέλει το παιδάκι, αν ήταν έτσι η πρώτη αντίδραση με το που το έμαθε δεν θα ήταν χαράς.. Αν δεις ότι τον κυριεύει συνέχεια το άγχος κ έχει συνέχεια κρίσεις πανικού καλό θα ήταν να πάει σε έναν ειδικό, θα τον βοηθούσε. Εσύ απ τη μεριά σ να του πεις ότι κ μόνο που αγχωνεται κ το σκέφτεται τόσο σημαίνει ότι θα γίνει καλός γονιος γιατί νοιάζεται από τώρα για το μεγάλωμα του. Το μωρό το μόνο που χρειάζεται είναι δύο γονείς να το αγαπάνε κ να το φροντίζουν. Ένα μωρό δεν το νοιάζει ούτε τα υλικά αγαθά ούτε αν θα μενετε σε ενοίκιο. Να του πεις ότι αγαπιοσαστε κ ότι αυτό το μωρακι είναι καρπός του έρωτα σας κ η συνέχεια σας κ το να γίνεσαι γονιός είναι απίθανο συναίσθημα.. Αυτός είναι ο προορισμός του κάθε ανθρώπου. Κανείς στην ουσία δεν είναι έτοιμος να γίνει γονιός γιατί είναι κάτι το πρωτόγνωρο κ κανείς δεν είναι τέλειος. Αυτό εξελίσσεται σιγά σιγά απ τη στιγμή που γεννιέται το μωρό. Μόνο αγάπη να έχετε μέσα σας κ όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους..

[Romaina]

5 ώρες πρίν, Βενετία Κ. είπε:

Κορίτσια μου καλησπέρα σας!!!

ελπίζω να άνοιξα στην κατάλληλη κατηγορία αυτό το θέμα..

Ετοιμάζομαι και εγώ να γίνω  νέα μανούλα(είμαι στην 6 εβδομάδα) και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο ευτυχισμένη!!!

Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να πω και το ίδιο για τον άντρα μου...

Ενώ η ιδέα του παιδιού τον ενθουσίαζε πάντα και τον έκανε ευτυχισμένο μόνο κ μόνο στο άκουσμα, από τη μέρα που το μάθαμε μόνο ευτυχισμένο δεν τον λες 

Την πρώτη μέρα που είδαμε το τεστ θετικό ήταν τρισευτυχισμενος..σε τέτοιο βαθμό που πήγε ν αγοράσει ουίσκυ και να κερνάει όποιον έβλεπε στον δρόμο!!

Τη δεύτερη μέρα του βγήκε συγκίνηση πιο πολύ, καθότι ορφανός από μπαμπά σκέφτηκε πόσο ευτυχισμένος θα ήταν τώρα αν ήταν κοντά μας... λογικό μέχρι στιγμής!

Από την τρίτη μέρα κ μετά όμως και μέχρι σήμερα τον έχει κυριεύσει το άγχος...ξεκίνησε με μια ανησυχία για το μωράκι μας κ αν θα είμαστε καλοί γονείς,που θα μείνουμε,πως θα το μεγαλώσουμε κ αν θα το κάνουμε σωστά,αν είμαστε έτοιμοι  και όλα αυτά.. κ πλέον έχει φτάσει σε σημείο ν παθαίνει κρίσεις πανικού!

σκέφτηκα αρχικά ότι μπορεί ν είναι φυσιολογικό γιατί είναι πρωτόγνωρο συναίσθημα για μας..προσπάθησα να τον βοηθήσω όσο μπορώ καθώς κ εγώ υπέφερα παλιά από κρισεις πανικού αλλά δεν έχει ιδιαίτερο αποτέλεσμα..μέχρι και που του είπα να επισκεφθεί κάποιον ειδικό..

εχω φτάσει σε σημείο να πιστεύω πως ίσως τελικά δεν το θέλει το μωράκι κ γ αυτό πανικοβάλλεται έτσι..δεν ξέρω τι άλλο να υποθέσω..

έχει συμβεί σε καμία σας κάτι παρόμοιο βρε κορίτσια?

αν ναι η όποια βοήθεια ή συμβουλή θα ήταν πολύτιμη !

ευχαριστώ πολύ πολύ!

Δε πιστευω να μη θελει το μωρο σας. Η εποχη που ζουμε ειναι περιεργη. Ο αντρας σου ισως να συνειδητοποιησε αποτομα πως προκειται να αντιμετωπισει την ευθυνη του να εισαι γονιος (σε οικονομικο, κοινωνικο, ηθικο επιπεδο) και να πανικοβληθηκε χωρις να σημαινει πως δυσαρεστειται με το γεγονος.. ο συζυγος μου οσο ημουν εγκυος και πριν καν αποφασισουμε για παιδι συνεχεια μου ελεγε "τι θα του δειξω εγω απ αυτο τον κοσμο, και πως θα του δωσω οτι επιθυμει ενω κι εμεις οι ιδιοι καθημερινα παλευουμε" και τετοια. Το βρισκω απολυτα λογικο ειδικα για την ψυχολογια ενος αντρα που οσο και να αλλαζουν οι εποχες ειναι στη φυση του να αισθανεται πως ειναι "η κεφαλη του σπιτιου" η πως ολα εξαρτωνται απο αυτον.. απλα εξηγησε του πως για να μεγαλωσεις ενα ευτυχισμενο παιδι το πιο σημαντικο ειναι να το αγαπας και να του προσφερεις οτι μπορεις. Και πως συνηθως κανεις δεν "ειναι ετοιμος" να γινει γονιος, διοτι για κανεναν δεν υπαρχει "προβα τζενεραλε". Απλως μια μερα μπαινει στη ζωη σου ενα μωρο και θα ανακαλυψετε και οι δυο πως ναι μεν η ευθυνη σας απεναντι του ειναι τεραστια αλλα οτι ειναι τοσο απλο και ευκολο να του δωσεις ολη την αγαπη που διαθετεις, και θα δεις οτι αυτο ειναι πιο σημαντικο απο ολες τις ανεσεις του κοσμου. Δεν λεω οτι οποιοσδηποτε μπορει να κανει ενα παιδι και να το μεγαλωσει, σιγουρα πρεπει να υπαρχουν καποιες βασεις. Ομως οι ανθρωποι συνηθιζουμε να αναζηταμε κατι ολο και καλυτερο ειδικα οταν προκειται για τα παιδια μας. Ενω στην ουσια δεν ζητανε τιποτα εκτος απο ενδιαφερον και αγαπη. Κανενα παιδι δε θα σε κατηγορισει επειδη δεν εχει κηπο με πισινα. Τα περισσοτερα παιδια εχουν αλλου τυπου παραπονα απο τους γονεις τους π.χ θα ηθελαν να τους βλεπουν περισσοτερο, να εκαναν πιο πολλα μαζι, να μιλουσαν περισσοτερο.

[Lemonaki035]

Καλημέρα κ απο εμενα.Μην το σκέφτεσαι Έτσι.Συμφωνώ με οσα ανεφεραν τα κορίτσια παραπανω.Να σου πω μονο οτι εμω εμεις προσπαθούσαμε για μωρό μόλις το μάθαμε ο άντρας μου πάθαινε αρρυθμίες κ ειχε ακριβως τις ιδιες ανησυχιες.Ειναι φυσιολογικό.Προσπάθησε οσο μπορείς να τον ηρεμεις κ καλο θα ηταν να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό.

[Endelweiss]

Καλημερα και θα συμφωνησω και εγω με τα κοριτσια...Οι αντρες παθαινουν ενα φυσιολογικο πανικο στη σκεψη του ερχομου ενος παιδιου.Φυσιολογικο ειναι...παντως ενας ειδικος θα ηταν οτι  καλυτερο.επειδη γνωριζω ξ εγω απο κρισεις θεωρω οτι ο αντρας σου ειναι γενικα αγχωδης και λογικα ο ερχομος του παιδιου ειναι η αφορμη των κρισεων και οχι η αιτια.Μην ανησυχεις...

[ΑΡΓΚ]

Αν παθαίνει κρίσεις πανικού και αυτό συνεχιστεί, θα πρέπει να μιλήσει με έναν ειδικό. Το λέω ως παθούσα, για άσχετο λόγο. Αν χρονίσει η κατάσταση, ειναι πολύ δύσκολο να το αντιμετωπίσει κανείς μόνος και παίρνει πολύ χρόνο.

[Varlen]

Καλημέρα κ από εμένα! Αρχικά μην σκέφτεσαι ότι δε θέλει το μωράκι σας ίσα ίσα που αναγνώρισε την ευθύνη του γονιού από πολύ νωρίς. (εμενά ο δικός μου ήταν χαλαρός μέχρι τον τοκετό και όταν το συνειδητοποίησε με το που γυρίσαμε σπίτι άρχισε η δικιά του επιλόχειος!) Γνώμη μου είναι, βεβαία, ότι αν τον κυριεύει τέτοιο άγχος να το αντιμετωπίσει ακόμα κ με τη βοήθεια ειδικού πριν έρθει το μωράκι σας γιατί στον τοκετό για να φέρεις εσύ μια ζωή στον κόσμο το σώμα σου περνάει πολλά ορμονικά που θέλουν το χρόνο τους για να καταλαγιάσουν και ένας πανικοβλημένος σύζυγος δε βοηθάει. Στο λέω από προσωπική εμπειρία γιατί όλο αυτό που περιγράφεις εγώ το είχα αφού γέννησα... 

Πάντως για να κλείσω αφού την έπαθε την κρίση από τοσο νωρίς έχει χρόνο να το δουλέψει και θα δεις που θα του περάσει και στο τέλος θα είναι όσο γίνεται πιο έτοιμος.☺

[Βενετία Κ.]

Κορίτσια μου σας ευχαριστώ όλες σας πολύ για την άμεση απάντηση σας!

Τα λόγια σας είναι πραγματικά πολύ καθησυχαστικα και χρειαζομουν κάποιον να μου πει ότι όλα είναι καλά!!

Φέρνω κ εγώ λιγάκι την καταστροφή..μπορεί να φταίνε κ οι ορμόνες 

Απλά ραγίζει η καρδιά μου μωρέ να τον βλέπω τον χαζούλη έτσι!

Σας ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ!!!

[Maya14]

Ο ερχομός ενός μωρού είναι απο τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλυτερη , ευτυχία. Παρόλα αυτά , συνεπάγεται και πολλές αλλαγές στη ζωή του ζευγαριού, αλλά όλοι σιγά σιγά προσαρμόζονται. Επίσης, δεν θεωρώ τυχαίο ότι η φύση δίνει στον άνθρωπο 9 μήνες για να μπει στο "πετσί του ρόλου" που λένε. ¨Οσον αφορά τις κρίσεις πανικού , πολλοί άνθρωποι που δυστυχώς ορφάνεψαν μικροί, κουβαλούν έναν φόβο μήπως τους συμβεί κάτι και δεν θα μπορούν να είναι εκεί για το παιδί. Μήπως του συμβαίνει κάτι τέτοιο; Όλα ανθρώπινα είναι και όλα αντιμετωπίζονται.. Αν δεις ότι υποφέρει, επισκεφτείτε έναν ψυχολόγο , θα του κάνει παρα πολύ καλό.

[Βενετία Κ.]

On 4/2/2018 at 10:10 ΜΜ, Maya14 είπε:

Ο ερχομός ενός μωρού είναι απο τις μεγαλύτερες, αν όχι η μεγαλυτερη , ευτυχία. Παρόλα αυτά , συνεπάγεται και πολλές αλλαγές στη ζωή του ζευγαριού, αλλά όλοι σιγά σιγά προσαρμόζονται. Επίσης, δεν θεωρώ τυχαίο ότι η φύση δίνει στον άνθρωπο 9 μήνες για να μπει στο "πετσί του ρόλου" που λένε. ¨Οσον αφορά τις κρίσεις πανικού , πολλοί άνθρωποι που δυστυχώς ορφάνεψαν μικροί, κουβαλούν έναν φόβο μήπως τους συμβεί κάτι και δεν θα μπορούν να είναι εκεί για το παιδί. Μήπως του συμβαίνει κάτι τέτοιο; Όλα ανθρώπινα είναι και όλα αντιμετωπίζονται.. Αν δεις ότι υποφέρει, επισκεφτείτε έναν ψυχολόγο , θα του κάνει παρα πολύ καλό.

Καλησπέρα και σ ευχαριστω κ εσένα για τη βοήθεια σου!!

Η αλήθεια είναι ότι κ εγώ σ αυτό το συμπέρασμα καταλήγω....μάλιστα γύρισε ο ίδιος έμμεσα και μου είπε πως θέλει το παιδί του να τον θαυμάζει και να μπορεί να στηρίζεται σε αυτόν και όχι να τον θεωρεί αδύναμο!

Πήγε ηδη πρώτη φορά στον ψυχολόγο Χτες και σήμερα τον βλέπω κάπως καλύτερα..μακάρι να συνεχίσει έτσι!!!

[Βενετία Κ.]

Κορίτσια μου γεια σας!!!

Είπα να σας στείλω να σας ενημερώσω,μην σας κρατάω σε αγωνία κιόλας

Με τον αντρουλη μου όλα καλά, έχει πλέον συνηθίσει στην ιδέα του να γίνει μπαμπάς και είναι πολύ πιο χαλαρός και χαρούμενος!

Το φασολάκι μου αισίως είναι στην 11 εβδομάδα και θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση...

 

Είναι φυσιολογικό να μην έχω κανένα σύμπτωμα!?!?;?

Το μόνο που έχω είναι ένα πρησμένο στήθος κ τις τελευταίες δυο μέρες περιστασιακές αναγουλες αλλά τίποτα παραπάνω...

Ν ανησυχήσω??!?

[mama16]

πρίν από 1 λεπτό , Βενετία Κ. είπε:

Κορίτσια μου γεια σας!!!

Είπα να σας στείλω να σας ενημερώσω,μην σας κρατάω σε αγωνία κιόλας

Με τον αντρουλη μου όλα καλά, έχει πλέον συνηθίσει στην ιδέα του να γίνει μπαμπάς και είναι πολύ πιο χαλαρός και χαρούμενος!

Το φασολάκι μου αισίως είναι στην 11 εβδομάδα και θα ήθελα να σας κάνω μια ερώτηση...

 

Είναι φυσιολογικό να μην έχω κανένα σύμπτωμα!?!?;?

Το μόνο που έχω είναι ένα πρησμένο στήθος κ τις τελευταίες δυο μέρες περιστασιακές αναγουλες αλλά τίποτα παραπάνω...

Ν ανησυχήσω??!?

Χαίρομαι που όλα πάνε καλά... Όσο γι αυτό που ρωτησες μην ανησυχείς καθόλου, είναι απόλυτα φυσιολογικό, πολλές κοπέλες δεν έχουν συμπτώματα... Κ είσαι κ απ τις τυχερες γιατί νιώθεις μια χαρά.. Εγώ το πρώτο τρίμηνο είχα τόσες αναγουλες κ αισθανομουν συνέχεια άρρωστη που έλεγα πως λενε οι γυναίκες ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι από τις πιο ωραίες στιγμές.. Εγώ το πρώτο τρίμηνο δεν το απολαμβανα καθολου, μετά από το 4ο μήνα ένιωθα καλά κ κατάλαβα πόσο ωραία περίοδος είναι.. Αν είναι κ ομαλή η κύηση κ δεν υπάρχουν προβλήματα κ άγχος θα είναι τέλεια! Με το καλό να υποδεχτείς το μωρακι! 

[Βενετία Κ.]

2 ώρες πρίν, mama16 είπε:

Χαίρομαι που όλα πάνε καλά... Όσο γι αυτό που ρωτησες μην ανησυχείς καθόλου, είναι απόλυτα φυσιολογικό, πολλές κοπέλες δεν έχουν συμπτώματα... Κ είσαι κ απ τις τυχερες γιατί νιώθεις μια χαρά.. Εγώ το πρώτο τρίμηνο είχα τόσες αναγουλες κ αισθανομουν συνέχεια άρρωστη που έλεγα πως λενε οι γυναίκες ότι η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι από τις πιο ωραίες στιγμές.. Εγώ το πρώτο τρίμηνο δεν το απολαμβανα καθολου, μετά από το 4ο μήνα ένιωθα καλά κ κατάλαβα πόσο ωραία περίοδος είναι.. Αν είναι κ ομαλή η κύηση κ δεν υπάρχουν προβλήματα κ άγχος θα είναι τέλεια! Με το καλό να υποδεχτείς το μωρακι! 

Αχ βρε κορίτσι σ ευχαριστω πολύ!!

Ξέρω ότι είναι λιγάκι αχάριστο εκ μέρους μου που γκρινιάζω επειδή δεν έχω συμπτώματα αλλά παραειναι ήσυχο το μωράκι μου μου φαίνεται

Αύριο έχω ραντεβού με τη γυναικολόγο μου για υπέρηχο και για να κλείσουμε ραντεβού για την αυχενική διαφάνεια...Εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!! 

[mama16]

1 ώρα πρίν, Βενετία Κ. είπε:

Αχ βρε κορίτσι σ ευχαριστω πολύ!!

Ξέρω ότι είναι λιγάκι αχάριστο εκ μέρους μου που γκρινιάζω επειδή δεν έχω συμπτώματα αλλά παραειναι ήσυχο το μωράκι μου μου φαίνεται

Αύριο έχω ραντεβού με τη γυναικολόγο μου για υπέρηχο και για να κλείσουμε ραντεβού για την αυχενική διαφάνεια...Εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!! 

Όλα καλά θα πάνε μην φοβάσαι.. Κ εννοείται ότι σε καταλαβαίνω.. Κ εγώ στον 4ο μήνα που άρχισαν να υποχωρούν τα συμπτώματα αγχωθηκα λίγο αλλά μετά από μερικές βδομάδες που νιώθεις το μωρό ξέρεις ότι είναι καλά!!

[Βενετία Κ.]

Κορίτσια μουυυυυ γεια σας και παλι!!

Πήγαμε στον γιατρό σήμερα και μας είδε και είμαστε ολόκληρα παιδοπουλα 

Κάναμε τον μπαμπά μας να χαρεί τόσο πολύ που έκλαιγε 

Και έχουμε και μεγάλα πατουσακια και η γιατρός λέει η ότι θα γίνουμε λεβέντες η δύο μέτρα κοπελαρες 

Αναμένουμε σε λίγες μέρες και την αυχενική διαφάνεια!!!