πρώτο μου ποστ και έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου....

[xrysalis]

Κοπελια μαλλον αυτες θα σε πονοκεφαλιασουν...μην μυριστουν προβλημα, αμεσως τρεχουν να ξετυλιξουν το κουβαρι...Μην τους δινεις πολυ αερα, ειναι πολυ γλωσσουδες...

καλά που είχες πει και αυτά:

rozanna εγω για αρχη θα σου προτεινα να μεινεις ενεργα στην παρεα μας. Μιλα σε μας, βγαλε οτι ειναι να βγαλεις απο μεσα σου εδω, να νιωσεις εσυ καλυτερα. (ειμαστε αρκετα τρελες για να βρεις πραγματα για να γελασεις, αρκετα τρυφερες οταν καποιος εχει προβλημα και αρκετα φιλες για οποιον νιωθει μονος). Οταν προσαρμοστεις λοιπον εδω θα δεις οτι εδω θα κανεις φιλες που θα βλεπεις και εκτος φορουμ (κανουμε και συναντησεις η μια με την αλλη, πλησιασε οποιαν σου κανει κλικ). Ειναι ενας αρκετα καλος τροπος να βρεις στηριγματα. Οταν εσυ βρεις στηριγματα για τον εαυτο σου, οταν νιωσεις οτι αξιζεις σαν φιλη θα νιωσεις οτι αξιζεις και σαν ανθρωπος κι αυτο θα το "βγαλεις" και προς τα εξω. Γερες δοσεις αυτοπεποιθησης χρειαζεσαι. Πρωτα φτιαχνουμε το μεσα μας και μετα δουλευουμε και τη σχεση μας. Αρχισε λοιπον να δουλευεις τη σχεση σου με τον εαυτο σου.

και το έσωσες!!!! αλλιώς ποιός ξέρει τι θα σκεφτόταν η κοπέλα!!

 

τυχαίνει να υπεραναλύουμε λίγο ρε κοπελιά... δεν έχουμε φτάσει τη δική σου σοφία για να τα λέμε σε πέντε αράδες γιατί απλά έχομε ακόμη πολύυυυυυυυυ δρόμο μέχρι να φτάσουμε τα χρονάκια σου

 

rozanna μη δίνεις σημασία.... στο φόρουμ όλοι την ξέρουμε σαν Jean, οι Ινδιάνοι θα τη φωνάζαν "σοφή γριά-χιούμορ γεμάτη"

Tζηνάκο... I love ya!!

 

και άντε... βάλε ένα ποτηράκι νερό και... γιααααααααααααα κοίτα το! μπας και άρχισε να γίνεται και στα δικά σου μάτια μισογεμάτο;;;

[nanaka]

rozanna εγραψε

nanaka όπως και όλες με καταλαβαίνεις και με νοιώθεις..

 

να είσαι καλά και χρόνια πολλά για το παιδάκι σου που απ'ότι βλέπω έχει γενέθλια

 

rozanna, παντα θα υπαρχουν καποιοι που θελουν να σε ακουσουν και να σε στηριξουν ειτε εδω ειτε στον πραγματικο κοσμο, αρκει εσυ να αφησεις ανοχτη την "πορτα"! Ελπιζω και ειμαι σιγουρη οτι ηδη θα εχεις αρχισει να νιωθεις καλλυτερα, τωρα που τα εβγαλες απο μεσα σου.

 

Ευχαριστω πολυ για τις ευχες σου, καλα που το παρατηρησες και το καταλαβα οτι δεν αλλαξα το τικερ μας Τα γενεθλια ηταν στις 5 Νοεμβριου!. (οκ! το διορθωσα ομως τωρα)

[Μαριλίνα]

fotinip μου ίσως να θέλει να το οργανώσω εγώ (πράγμα που μια ζωή έκανα και κάνω), αλλά κάποιες φορές θέλω να μου έρθει με τα εισιτήρια στο χέρι και να μου πει "έκλεισα να πάμε εκεί" ...έχω απογοητευτεί γιατί εκτός με το να ασχολειται με τα παιδιά δεν ασχολείται με τίπτα άλλο πέρα της δουλειάς του. πχ στάζει η βρύση στο μπάνιο 3 εβδομάδες τώρα και δεν έχει κάνει τίποτα, αν του το πω και τον τσιγκλίσω θα κάνει , αλλά έλεος! έχω όλη την οργάνωση του σπιτιού στο κεφάλι μου -και το παραδέχεται- ... είναι αυτό που του λέω εγώ ότι δηλαδή έχει επιλεκτική όραση στις ανάγκες του σπιτιού... προφανώς και στις δικές μου...

και τώρα θα μου πεις γέρικο γαιδούρι περπατησιά δεν αλλάζει..οπότε πάλι θα πρέπει εγώ να κάνω κάτι προκειμένου να ηρεμήσω εγώ τουλάχιστον..

 

(και δεν τον λέω ...γάιδαρο, η παροιμία το λέει , μην με παρεξηγήσετε )

 

Λοιπόν... περιγράφεις τον άντρα μου.

Θα ήθελα να έρθει με εισητήρια στο χέρι, με λουλούδια, με σχέδια... με κάτι τέλος πάντων!!

Πρέπει να αποδεχτούμε ότι κάποιοι άνθρωποι έτσι είναι...

 

Όσο για το γιατί να σε αγαπήσουν κάποιοι... έχεις προξενήσει το ενδιαφέρον τόσων ανθρώπων στο forum που θέλουμε να σε ακούσουμε, να σε βοηθήσουμε και με τη σειρά μας... να σου γκρινιάξουμε!!

 

Τελικά έκανες την ανανέωση που έλεγες στην ντουλάπα σου; Περιμένουμε νέα σου!![/img]

[Maya]

Βρε κορίτσια, να πώ κάτι λίγο προκλητικό! Γιατί δεν ξεκινάτε εσείς πρώτα? Να πάτε εσείς με τα λουλούδια, τα εισιτήρια και ένα φιλί στον άντρα σας! Δεν είναι αμαρτία, ούτε ντροπή, ο σύντροφός μας είναι, και να τσαλακωθούμε λίγο δεν πειράζει...... Ακόμα καλύτερα, με προγραμματισμένη baby sitter και ένα πολυτελές ξενοδοχείο. Τα έξοδα δεν είναι πολλά για μία φορά. Υπάρχουν χιλιάδες ιδέες, κέφι να υπάρχει, έτσι για να τον βάλετε στο κλίμα. Αν δεν ανταποκριθεί, πού δεν το νομίζω, τότε κάτι συμβαίνει. Απλά θέλω να πω ότι τα ίδια παράπονα μπορεί να λέει και ο άντρας σας αυτή τη στιγμή σε έναν φίλο του...

[ΒάσωΚ]

rosana, μόλις διάβασα το ποστ σου και πραγματικά συγκλονίστηκα.

Πόσα πράγματα μου θύμισες από τον εαυτό μου.

Το γεγονός οτι κατέφυγες εδώ για να τα πεις σημαίνει οτι δεν είναι τόσο άσχημα τα πράγματα για σένα. Πράγματι όταν βγάζεις πράγματα από μέσα σου είναι μεγάλη ανακούφηση.Δεν είναι όμως αρκετό.

Μπήκες εδώ μέσα και έγραψες γιατί ουσιαστικά ζητούσες βοήθεια.

Εδώ όπως διαπίστωσες βρήκες αρκετούς ανθρώπους πρόθυμους να σε ακούσουν και να σου προτείνουν λύσεις. Είναι πάρα πολύ σημαντικό να γνωρίζεις οτι υπάρχουν άνθωποι πρόθυμοι να σε ακούσουν και να σου σταθούν. Καταλαβαίνεις έτσι οτι δεν είσαι μόνη.

Ως εδώ καλά. Πιστεύω όμως πραγματικά οτι χρειάζεσαι ειδική βοήθεια. Υπάρχει τόσο πράγμα μέσα σου που μπορεί να βγει μόνο από ειδικό. Η βοήθεια που θα σου προσφερθεί από εδώ είναι πάρα πολύ σημαντική αλλά δεν θα σου δώσει λύση στα βαθύτερα προβλήματα που διακρίνω. Αυτό μπορείς να το κάνεις μόνη σου με την καθοδήγηση κάποιου ειδικού.

Πραγματικά στο λέω και στο φωνάζω με όλη μου τη δύναμη πήγαινε σε κάποιον ειδικό. Αν φοβάσαι τον ψυχίατρο (που θα έλεγα οτι αυτή την ειδικότητα χρειάζεσαι) πήγαινε σε ψυχολόγο. Διάβασε βιβλία αντίστοιχα.

Θα σου πω μια μικρή ιστοριούλα. Σε μια πολυσύχναστη παραλία, ας πούμε της Βάρκιζας, ανάμεσα στους λουόμενους υπάρχει και κάποιος ο οποίος για κάποιο λόγο αρχίζει να βουλιάζει και να πνίγεται. Γύρω του υπήρχαν πολλοί λουόμενοι όμως δεν τον αντιλήφθηκε κανείς. Μια κυρία, αρκετά παρατηρητική που στεκόταν στην παραλία τον είδε. Εκείνη όμως δεν ήξερε κολύμπι. Έτσι άρχισε με όλη της τη δύναμη να φωνάζει σε αυτούς που βρίσκονταν δίπλα του και να τους ειδοποιεί οτι αυτός ο άνθρωπος πνίγεται. Αυτοί λοιπόν που βρίσκονταν κοντά του και κολυμπούσαν καλά, τον πλησίασαν, τον έπιασαν και τον έσωσαν.

Εγώ λοιπόν είμαι αυτή η κυρία που βρίσκεται στην ακτή και φωνάζει να σε πλησιάσει κάποιος που γνωρίζει πως να χειρίζεται αυτά τα θέματα. Το πρόβλημά σου είναι πολύ βαθύτερο και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από όλες εμάς που ευχαρίστως θα θέλαμε να προτείνουμε χείρα βοηθείας.

Συμφωνώ με όλες τις προτάσεις των προηγούμενων φίλων, πρέπει να κάνεις κάτι για να ξεφύγεις, πρέπει να βγεις από τον βάλτο που έχεις μπει. Η περηφάνια που σε κρατά θα έλεγα πως είναι ασφάλεια, θέλεις να σου δείχνουν οι άλλοι το ενδιαφέρον τους γι'αυτό δεν διεκδικείς. Αυτό και άλλα που διέκρινα μέσα από τα γραφόμενά σου χρίζουν ειδικής αντιμετώπισης.

Εμείς θα είμαστε εδώ για να σε στηρίζουμε, να σε ακούμε και να σχολιάζουμε τις όποιες εξελίξεις.

[mata]

rozanna καλημέρα!

χαίρομαι που είσαι εδώ και συνεχίζεις να μας μιλάς!

Καταρχήν να μην ντρέπεσαι να μιλήσεις! ειδικά εδώ! δε σε ξέρουμε, δε σε βλέπουμε κι όμως σε νοιώθουμε και σε καταλαβαίνουμε

 

θα σταθώ σε διάφορα σημεία σου για να σου απαντήσω! να σου πω τη γνώμη μου!

 

Λες "το ξέρω ότι δεν αγαπώ τον εαυτό μου...ίσως αυτό και να είναι η πηγή της ψυχολογικής μου κατάστασης" καλή η επίγνωση... αλλά δε βοηθά! πρέπει να προσπαθήσεις να το αλλάξεις αυτό! και μάλιστα άμεσα! Dεν ξέρεις τον τρόπο ε; για αρχή ξεκίνα με παραμύθι! ακριβώς όπως κάνουμε με τα μικρά παιδιά! πολλές φορές δεν τα παραμυθιάζουμε παρουσιάζοντας τα πάντα όμορφα; Αυτό κάνε! να κοροϊδέψεις το είναι σου και όταν βγείς από τη μέγγενη που έχεις πέσει, ήδη θα έχεις αγαπήσει στ' αλήθεια ΕΣΕΝΑ!

 

δεν θεωρώ ότι έχω κάτι για το οποίο να με θέλει ο άλλος για "φίλη" και κατ'επέκταση και ο άντρας μου για "παρέα του" όταν του παραπονιέμαι τον ρωτώ τί μου βρήκε..

αχ! θεούλη μου, ποτέ στη ζωή μου δεν αισθάνθηκα να έχω αυτό το "κάτι" που θα έκανε τους άλλους να με έχουν ψηλά στην εκτίμησή τους. αυτό το συναίσθημα "απαξίωσης" για το άτομό μου με κατατρώει συνεχώς

κοίτα πόσο άδικη γίνεσαι με τη rozanna... κοίτα πόσο στρεβλώνεις την εικόνα...

Ο άντρας σου σε διάλεξε ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες γυναίκες και σε έκανε συντροφό του! μάνα των παιδιών σας! προφανώς... εκείνος βρήκε αυτό το κάτι που σε κάνει άξια να είσαι πλάι του! και μάλιστα συνεχίζει να το διακρύνει λέγοντας σου χθες ακόμη πως σε αγαπά πως είσαι ο άνθρωπός του, η αγάπη του και θα είσαι πάντα....

Μπορείς να φανταστείς πόσες γυναίκες ζήλεψαν με αυτά που άκουσες απο το στόμα του; μέσα στην αγκαλιά του; λες να μη σε θέλει θέλει; είναι δυνατόν;

Δεν κανονίζει να κάνετε πράγματα! so what?

το θέμα δεν είναι ποιός κανονίζει... αλλά το αποτέλεσμα! άραγε πόσα ΣΚ και αποδράσεις έχετε χάσει επειδή απλά και μόνο περίμενες μήπως και κανόνιζε κάτι εκείνος... ενώ θα μπορούσες πάλι μεν να το είχες οργανώσει εσύ... αλλά θα είχες κερδίσει τόσες όμορφες στιγμές... δεν είναι κρίμα;

Βαριέται να κάνει οτιδήποτε και πάντα εσύ κανονίζεις να πάτε κάπου και τότε το βλέπεις πως μάλλον αγγαρεία το κάνει για να μη σε βλέπει με μούτρα, για να μη σε ακούει να μουρμουράς.... αλήθεια, πως συμπεριφέρεται όμως; δε μιλά; δε γελά; δε συμμετέχει; απλά υπάρχει; καταλήγει αυτός με μούτρα; με γκρίνια; είναι απομακρυσμένος από σένα;;;

Λες πως πολλές φορές σου λέει πχ να πάτε ΣΚ κάπου... αλλά ξέρεις πως δεν το εννοεί κλπ... για μία και μόνο φορά δοκίμασε να του πεις "Ναι! αμέ!! κλείσε δωμάτιο και εγώ θα ετοιμάσω τα πράγματα! να δεις! τί θα γίνει τότε; κάνε το ίδιο για το μπαγκς μπάνυ. Σήμερα κιόλας ρώτα τον "τελικά μήπως έκανες κάτι για την παρασταση; θα είναι ωραία να πάμε!"

 

με τον άντρα μου επειδή αρχίσαμε και ως φίλοι, του έχω πει τα πάντα για τη ζωή μου και ειλικρινά πολλές φορές του μιλάω για το πώς νοιώθω, απλά πιστεύω πως οι άντρες κάποια πράγματα τα θεωρούν ή υπερβολικά ή δεν μπορούν να τα καταλάβουν, αφού δεν μπορούν να μπουν στο μυαλό μας

ΟΚ του μίλησες, κλασσικα εικονογραφημένα δεν τα "έπιασε" όλα... όμως, τα εβγαλες από μέσα σου! κάνατε μιά κουβέντα! και καλό είναι όταν νοιώθεις την ανάγκη να το κάνεις πάλι! μην τα κρατάς μέσα σου... αυτό μόνο κακό κάνει! καταλαβαίνω πως πχ χθες το βράδυ δεν είχες την όρεξη αν θες να κάνετε μιά τέτοια κουβέντα και τον απέφυγες με δικαιολογίες αλλά έτσι το πρόβλημα (όπως εσύ το βλέπεις) παραμένει εκεί!

και να σου πω κάτι; δε μπορούν να μας καταλάβουν όπως κι αν τους τα πούμε γιατί αυτοί είναι παιδιά! ποτέ δε μεγαλώνουν, τουλάχιστον όχι ταυτόχρονα με εμάς! και επίσης εγώ συνηθίζω να λέω πως είναι "πλαστοζυμαράκια"! έτσι καλώς ή κακώς στο χέρι μας είναι να τους πλάσουμε όπως τους θέλουμε! φυσικά... το γλυκό δεν πετυχαίνει πάντα... ε, χέρι είναι αυτό! πότε θα πέσει παραπάνω ζάχαρη... πότε λιγότερο αλέυρι... με πιάνεις;

 

έχω απογοητευτεί γιατί εκτός με το να ασχολειται με τα παιδιά δεν ασχολείται με τίπτα άλλο πέρα της δουλειάς του. πχ στάζει η βρύση στο μπάνιο 3 εβδομάδες τώρα και δεν έχει κάνει τίποτα, αν του το πω και τον τσιγκλίσω θα κάνει , αλλά έλεος! έχω όλη την οργάνωση του σπιτιού στο κεφάλι μου -και το παραδέχεται- ... είναι αυτό που του λέω εγώ ότι δηλαδή έχει επιλεκτική όραση στις ανάγκες του σπιτιού... προφανώς και στις δικές μου...

ασχολειται με τα παιδιά; μεγαααααλη υπόθεση!! άλλοι ούτε αυτό δεν κάνουν!! τα υπόλοιπα που περιγράφεις τα καταλαβαίνω, αλλά για την ώρα δεν είναι το βασικό πρόβλημα! ακόμη κι αυτό με κουβέντα λύνεται νομίζω!

 

Μέχρι να γραψω όλο αυτό τα κατεβατό είχαμε εξελίξεις!

 

χαίρομαι που αποφάσισες να "εκμεταλλευτείς" την πεθερά σου και να κάνεις κάτι για σένα! Ανανέωση γκαρνταρόμπας; χμμμ μιά χαρά μου ακούγεται!! και ποιός ψυχολόγος παιδί μου;;; εδώ! μόλις είχες τις πρώτες σου (on-line μάλιστα) συνεδρίες και με χαρά... βλέπουμε πως πιάνουν τόπο!!! (μαζί με σένα, όλες μας, λίγο πολύ έχουμε ανάγκη να ακούμε αυτά που λέμε!!! )

 

Είπα ννα γράψω την γνώμη μου -συμβουλή μου για την περίπτωση σου φίλη Rozanna, αλλά με πρόλαβα το Χρυσαλιδάκι που με κάλυψε απόλυτα!!!!

Αυτό που θα σου πώ επιπλέον είναι ότι η μισή λύση ενός προβλήματος, είναι να καταλάβουμε ότι υπάρχει πρόβλημα. Κάτι που εσύ βλέπω ότι άρχισες να το κάνεις. Η άλλη μισή λύση βρίσκεται στην πορεία!!!Είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε καλά!!!

Καλώς μας ήρθες στην παρέα μας!!!

[xrysalis]

Είπα ννα γράψω την γνώμη μου -συμβουλή μου για την περίπτωση σου φίλη Rozanna, αλλά με πρόλαβα το Χρυσαλιδάκι που με κάλυψε απόλυτα!!!!

χα! μ' όποιο δάσκαλο καθήσεις... εεεεεεεε... δασκάλα... εεεεεεεεεεε... mata ήθελα να πω!!!

[mata]

Χρυσαλιδάκι....έχεις παρει το πτυχίο λέμεεεεεεεεεεε!!!!!!!!!!

[dudu]

Kali myo soy esteila prosopiko minima!

[rozanna]

κορίτσια καλημέρα! να σας πω καταρχήν ότι από την Παρασκευή το μεσημέρι δεν κατάφερα να σας παρακολουθήσω και πως μόλις τώρα μπήκα και σας διάβασα!

καταδεύτερον να σας πω νέα!

λοιπόν για ψώνια δεν πήγα γιατί δεν προλάβα το Σάββατο αλλά επιφυλάσομαι μέσα στην εβδομάδα να το κάνω.

το φοβερό είναι ότι το Σάββατο βγήκαμε με τον άντρα μου! όλε!

καλά δεν το πίστευα...το Σάββατο το πρωί πριν φύγει (πήγε εκτάτως για δουλειά, ) μου είπε "να κάνουμε τίποτα το βράδυ?" του λέω λοιπόν και εγώ ήρεμα "αν είναι μίλα με τους γονείς σου, αν μπορούν οι άνθρωποι και να κάνουμε κάτι γιατί έχουμε πήξει" μου λέει λοιπόν οκ! και πραγματικά τους πήρε τηλεφωνο και το κανόνισε!! πήγαμε σε 2 μπαράκια παρακαλώ, περάσαμε πολύ ωραία και στο άσχετο τί μου πετάει βρε παιδιά? "αγαπή μου έχω πολύ καιρό να στο κάνω αυτό, δηλαδή να σε βγάλω έξω και είμαι απαράδεχτος!" καλά κουφάθηκα εντελώς !!μιλάμε ότι ήμουν έτοιμη να βάλω τα κλαμματα από χαρά.. του λέω λοιπόν και εγώ "έχεις δίκιο ότι έχουμε καιρό να τα βγούμε και θα το κανονίζουμε ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ απο εδώ και στο εξής!" (έχω σκοπό για βραδιά-εκπληξη στην επετειο μας που πλησιάζει!)

το μόνο "άσχημο" στο ωραίο ΣΚ που περάσαμε, είναι που μας αρρώστησαν και τα δύο παιδιά και σήμερα είμαστε οικογενειακώς αυπνοι και κουτουλάμε..σκέφτομαι πώς θα οδηγήσω να φύγω από την δουλειά

ενταξει περαστικά θα είναι απλά ταλαιπωρηθήκαμε το βράδυ με εμετούς, πυρετούς και βήχα και είμαστε κουρέλια (του έλεγα για πλάκα βέβαια, ότι επειδή αποφασίσαμε και βγήκαμε επιτέλους γιαυτό αρρώστησαν τα μικρά!)

θα ακολουθήσω τη συμβουλή σας να πάρω ΕΓΩ την κατάσταση στα χέρια μου και να δεχτώ τον άντρα μου έτσι όπως είναι..δηλαδή ΑΝΟΡΓΑΝΩΤΟΣ ΜΕΧΡΙ ΑΗΔΙΑΣ! ΟΚ! τί να κάνουμε, σίγουρα και έγώ κάνω πράγματα που τον νευριάζουν και παρόλλα αυτά και με αγαπάει και με δέχεται όπως είμαι..θα βάλω τα δυνατά μου και θα προσπαθήσω να μην ξαναπέσω στο λούκι της "κατάθλιψης" , στο οποίο δυστυχώς έχω πέσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια και πάντα με πολύ κόπο κατάφερνω "να βγω" τελικά

Ξέρω ότι οι περισσότερες από εσάς συμφωνείτε ότι πρέπει να δω ειδικό.. δεν νοιώθω έτοιμη όμως να βγάλω τα προσωπικά μου έτσι στη φόρα σε κάποιον που θα "με κοιτά" σαν πελάτη. Το ξέρω ότι γιαυτό έχουν σπουδάσει αλλά εγώ τουλάχιστόν τώρα δεν μπορώ να το κάνω. δεν μπορώ να πιέσω τον εαυτό μου για κάτι τέτοιο, γιατί δε νομίζω να έχει και νόημα. Πρέπει να έχετε καταλάβει πως το γεγονός και μόνο ότι αποφάσισα και έγραψα εδώ στο φορουμ, είναι ίσως το μεγαλύτερο βήμα που θα μπορούσα να κάνω επι του παρόντος βέβαια. Αισθάνομαι καλύτερα -οχι τελείως καλά αλλά αισθητά καλύτερα και θα πιέσω τον εαυτό μου να παίρνει μέρος στις συζητήσεις σας ώστε να μπορέσω να ανοικτώ λίγα παραπάνω και να πάψω να είμαι στο καβούκι μου..

 

(πάντως αν δώ ότι ξανακυλάω, θα κάνω την καρδιά μου πετρα και θα δω κάποιον ειδικό.. μου το υπόσχομαι)

[fotinip]

rozana , είδες τελικά που τα πράγματα δεν είναι τόσο πολύπλοκα, όσο πίστευες ότι είναι???

Δέξου τον άντρα σου όπως είναι..ναι ανοργάνωτο μέχρι αηδίας (όπως είπες) και πάρε εσύ πρωτοβουλίες...

Η συμπεριφορά και τα λόγια του δείχνουν ότι σ΄αγαπάει, απλά λίγο πολύ όλοι βαλτώνουμε μέσα στην καθημερινότητα..και μπλοκάρουμε...

Αυτό με την έξοδο να το κανονίζετε πιο συχνά..δεν ήταν και τόσο άσχημα τελικά να "υποχρεωθείς" στα πεθερικά σου...σε πολύ καλό σας βγήκε..να το επαναλάβετε...

Όσο για τον ειδικό..εσύ αποφασίζεις..δεν έχεις τίποτα να χάσεις..αν δεις ότι η κατάσταση ξεφεύγει από τον έλεγχο και "βουλιάζεις" πάρε την απόφαση..

Το χρωστάμε στον εαυτό μας, στα παιδιά μας, στον άντρα μας, στους ανθρώπους που μας αγαπούν και τους αγαπάμε...να ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ!!!!

[Jean]

Εγω παντως Ροζαννα δεν συμφωνω στο οτι χρειαζεσαι ειδικο. (τουλαχιστον οχι ακομα) Στοργη χρειαζεσαι και ειδες, μολις σου προσεφερθηκε ενιωσες πολυ καλυτερα. Θεματακια εχουμε ολοι μεσα μας να λυσουμε... Ποιος δεν εχει τα ψυχολογικα του;

Ειμαι υπερ του να βλεπουμε ειδικο αν παραστει αναγκη, μην παρεξηγηθω, αλλα στην περιπτωση της φιλης μας το βρισκω υπερβολικο.

Κι εγω ειναι μερες που φλερταρω με την καταθλιψη αλλα ενα νευμα του καλου μου, μια τρυφερη αγκαλιτσα και ερχομαι στα ισα μου!

[micnat]

Εγω παντως Ροζαννα δεν συμφωνω στο οτι χρειαζεσαι ειδικο. (τουλαχιστον οχι ακομα) Στοργη χρειαζεσαι και ειδες, μολις σου προσεφερθηκε ενιωσες πολυ καλυτερα. Θεματακια εχουμε ολοι μεσα μας να λυσουμε... Ποιος δεν εχει τα ψυχολογικα του;

Ειμαι υπερ του να βλεπουμε ειδικο αν παραστει αναγκη, μην παρεξηγηθω, αλλα στην περιπτωση της φιλης μας το βρισκω υπερβολικο.

Κι εγω ειναι μερες που φλερταρω με την καταθλιψη αλλα ενα νευμα του καλου μου, μια τρυφερη αγκαλιτσα και ερχομαι στα ισα μου!

 

Κι εγώ έτσι νομίζω...

 

Και άσε που μάλλον κάποιος σε κάρφωσε ροζάννα και διάβασε ο άντρας σου το φόρουμ, δεν εξηγείται τέτοια τούμπα στη συμπεριφορά του

[elenik]

Ροζανα μου ειναι λογικο αυτο που νοιωθεις και αν καποια απο εμας πει οτι δεν το ενοιωσε ποτε (να πνιγεται απο αυτη την κλεισουρα) θα πει ψεματα.

Δεν πιστευω οτι ο αντρας σου δεν σε θελει . Απλα οι αντρες βιωνουν την πατροτητα ως μεγαλη ευθυνη να τα βγαλουν περα και να φερουν τα προς το ζην στην οικογενεια. Ξεχνανε το ποσα προσφερουμε εμεις και πνιγομαστε στην ρουτινα.

Προσωπικα θα τον εβαζα κατω (οι αντρες δεν φημιζονται για τις μαντικες τους ικανοτητες και αν δεν τους το πεις θεωρουν τα παντα οκ)και θα του ελεγα πως αισθανομαι.

Μιλησε του. Δωσε του να καταλαβει οτι εισαι και γυναικα εκτος απο μανα.

Οταν γεννησαμε τον Βασιλακη ημουνα στο σπιτι για περιπου ενα χρονο . Οκ πηγαιναμε καπου σαν γονεις αλλα μου ελειπε να παω καπου με τον αντρα μου χωρις να νοιαζομαι για κανεναν αλλο παρα να περασω εγω καλα. Του το εξηγησα , το καταλαβε και φορτισα τις μπαταριες μου λες και κερδισα το λοττο. Ημουνα αλλος ανθρωπος μετα.

[rozanna]

MICNAT και εγώ αυτό σκέφτηκα, δηλαδή πρέπει να μου έχει τον big brother στον υπολογιστή της δουλειάς, δεν εξηγείται

πάντως μη νομίζετε ότι γλυτώσατε από εμένα...έχω πολλά ψυχολογικά σκαμπανευάσματα..

[mata]

Πολύ ευχάριστη η αλλαγή αυτή Rozanna. Τελικά είναι λίγα τα πράγματα που μπορεί να έχουμε ανάγκη για να μας κάνουν να ανέβουμε. Και το άλλο ευχάριστο ξέρεις ποιό είναι; Ότι όταν πιάνουμε πάτο....δεν έχει άλλο πιο κάτω και σιγά σιγά οδεύουμε προς την άνοδο. Εσύ τώρα βρίσκεσαι σε ανοδική πορεία. Και όσο πάς θα εκπλήσεις τον εαυτό σου και τους γύρω σου με όλη αυτή την ευχάριστη αλλαγή.

Όσο για την έλλειψη πρωτοβουλίας, συνήθως έτσι συμβαίνει, όταν κάποιος από τους 2 φανεί να είναι ένα βήμα μπροστά. Όταν βλέπουμε τον άλλον να είναι πιο δραστήριος από μας, συνήθως εφησυχαζόμαστε. Αυτό δεν είναι κακό πάντα. Μπορεί πολλές φορές να σε έχει θαυμάσει κρυφά γι'αυτό σου το προτέρημα σε κάποιον φίλο του, ή μέσα του.

Ο άντρας μου, είναι διστακτικός σε κάποιες αποφάσεις. Φοβόταν να αγοράσουμε σπίτι, αλλά τα βάλαμε κάτω τα πράγματα και τελικά καταλάβαμε ότι ήταν η σωστή κίνηση. Μετά από καιρό, σε μια συζήτηση με επιβράβευσε για αυτή μου την πρωτοβουλία. Δεν μου το είχε ξαναπεί ανοιχτά και έτσι ένοιωσα έκπληξη. Το χάρηκα πολύ που αισθάνθηκε έτσι!!!

Οι γυναίκες πλέον, είμαστε δραστήριες και αποφασιστικές. Σίγουρα υπάρχουν φορές που οι άντρες το απολαμβάνουν αυτό!!Και αν είναι και κάτι που έχουμε κι εμείς σε κάποιες περιπτώσεις όφελος, γιατί να μην το κάνουμε;

Εμεις είμαστε εδώ για σένα και για τα σκαμπανεβάσματα σου!!!!! Εύχομαι όλα να στρώσουν!!!!

[Νίκη]

Αρχικά, καλώς ήρθες

 

Έπειτα... συμφωνώ απόλυτα:

 

Εγω παντως Ροζαννα δεν συμφωνω στο οτι χρειαζεσαι ειδικο. (τουλαχιστον οχι ακομα) Στοργη χρειαζεσαι και ειδες, μολις σου προσεφερθηκε ενιωσες πολυ καλυτερα. Θεματακια εχουμε ολοι μεσα μας να λυσουμε... Ποιος δεν εχει τα ψυχολογικα του;

Ειμαι υπερ του να βλεπουμε ειδικο αν παραστει αναγκη, μην παρεξηγηθω, αλλα στην περιπτωση της φιλης μας το βρισκω υπερβολικο.

Κι εγω ειναι μερες που φλερταρω με την καταθλιψη αλλα ενα νευμα του καλου μου, μια τρυφερη αγκαλιτσα και ερχομαι στα ισα μου!

[xrysalis]

rozanna !! τί ευχάριστα νέα!!

είδες;;; είδες που είναι αρκετό να μην είσαι προκατηλημένη; που το ποτήρι τελικά είναι τόσο γεμάτο όσο το βλέπουμε;;;

σε ρώτησε αν θες να βγείτε, το κανόνισε, έκανε και την αυτοκριτική του = έμμεση συγνώμη του απεναντί σου!! τί αλλο ήθελες; άντε! καλή αρχή!!

όσο για τα πιτσιρίκια που αρρώστησαν.... (καλύτερα θα ήταν να γκρεμιζόταν κανένας φούρνος... αλλά...) περαστικά τους!

 

χαίρομαι που σε βλέπω ανεβασμένη, με θαυμαστικά και "όλε" στο λόγο σου!! συμφωνώ πως δε χρειάζεσαι ειδικό! καλά τα είπε η Jean!

συνέχισε να έχεις θετική διάθεση, πάρε όπως λες την κατάσταση στα χέρια σου και μην αφήνεις τα πράγματα να κυλάνε από μόνα τους, δέξου και τον άντρα σου όπως είναι (και να δεις πως με την καλή διάθεση, τον ζεστό λόγο... μπορεί να μην είναι και τόσο δύσκολο να τον αλλάξεις λιγουλάκι! αφού το προσπαθεί κι αυτός από μόνος του... με τη συζήτηση θα βρείτε τη λύση!!)

 

και μην ξεχνάς! εμείς εδώ είμαστε αλλά όχι μόνο για ψυχοθεραπεία και εξομολογήσεις!!! εεεεε;;;

 

πολύ καλημέρα σου

και... άντε κανόνισε και τη βόλτα στις βιτρίνες! πρέπει να είσαι έτοιμη για την επόμενη έξοδο

[sofia_nefeli]

Εγω τωρα τι να πω? που καν δε προλαβα τις "μαυρες" και σε βρηκα στις "ασπρες" σου?

αν αφιερωσεις λιγο χρονο θα δεις οτι λιγο πολυ οοοοολες μας στο παρελθον εχουμε μπει και εχουμε κλαφτει!!! το περιεργο ειναι οτι ολες εδω εχουν μια αστειρευτη επιθυμια να βοηθουν! και πραγματικα γινεται δουλεια! αν το πω στον αντρα μου θα μας κοροιδευει και θα μας πει κατινες! ετσι ειναι οι αντρες, τα βλεπουν διαφορετικα ...

μου κανει τρομερη εντυπωση επισης πως γινεται ενας ανθρωπος να κατσει στο χαζοκουτι και σε μια μερα να εχει αλλαξει εντελως!!

αυτο που ηθελα να πω -το ειπε και μια κοπελα παραπανω- ειναι οτι σχεδον ολες μας περιμενουμε απο τον αντρα μας λουλουδια, δωρα κτλ προσωπικα δε θυμαμαι ποτε πηγα στον αντρα μου ενα λουλουδι.. ομως ποτε δε παραπονεθηκε γι αυτο! ειμαι σιγουρη οτι και οι περισσοτερες απο εσας κανατε το ιδιο και παω στοιχημα οτι ουτε οι δικοι σας αντρες γκρινιαξαν! ας ειμαστε και εμεις λιγο πιο ρομαντικες απεναντι τους. ολα για τη παρτη μας τα θελουμε? δε μου εκανε αυτο, το αλλο ας αρχισουμε εμεις! και τωρα που το λεω θα παω να του παρω ενα λουλουδακι επειδη τον αγαπω τον "σκατουλη" μου!!

[rozanna]

κοριτσάκια μου γλυκά γλυκά...είμαι ακόμη καλύτερα και ο λόγος είναι ότι χάρη στη βοήθειά σας είδα τα πράγματα διαφορετικά, ενέργησα διαφορετικά και απ'ότι φαίνεται και ο άντρας μου "πιάστηκε" απο αυτή την αλλαγή μου και μου έδειξε έναν άλλον εαυτό του...

μέχρι που μου είπε χτες να κανονίσουμε κανένα ταξίδι (συγκεκριμένα μου είπε: δες που θέλεις να πάμε και θα το κανονίσουμε!) -πάλι μου πέταξε εμένα το μπαλάκι, αλλά αυτή την φορά είμαι αποφασισμένη να το πιάσω και να το χειριστώ εγώ, χωρίς γκρίνιες...

γι'αυτό το ταξίδι λοιπόν θέλω την βοήθειά σας, αλλά για να μην το ξεχειλώσουμε το θέμα εδώ θα πάω στις διακοπές , οπότει περάστε αν θέλετα να συνεχίσουμε εκεί!!!

 

 

πολλά πολλά φιλιά και ένα ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλες σας για ακομη μία φορά

[dudu]

Mprabo mparavo...xeromaste poli!!!

[mata]

Μπράβο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[xrysalis]

Έλα να μαθαίνουμε τα ευχάριστα!! έτσι μπράβο!!

άντε και καλό σας ταξίδι πιτσουνάκια μου

[angela_kgr]

καλησπέρα και από εμένα rozanna, σήμερα διάβασα το μηνυμα σου και ηθελα απλά να πω πως το θέμα του ειδικού, αν μιλάμε φυσικά για ψυχολόγο και μόνο, είναι κάτι που αξίζει να το σκεφτεί κάποιος λίγο καλύτερα.

Οταν επισκέπτεσαι ένα ψυχολόγο δε σημαίνει ότι έχεις τα χιλια δυο προβλήματα ή συμπτώματα.Η προσωπική βελτίωση και η ενδυνάμωση του χαρακτήρα μας μπορεί να κάνει θαύματα στη ζωή μας και στις σχεσεις μας με του άλλους, και αυτό ειναι που δουλεύεις με ένα ψυχολόγο.Χωρίς ψυχοφάρμακα, χωρίς εύκολες λύσεις. Πολλές φορές η διαφορετική οπτική που δίνει ένας ειδικός στο πως να αντιμετωπίσουμε τη καθημερινότητα και τα διάφορα προβήματα είναι πολύ σημαντική, μας ξεμπλοκάρει και μας δείχνει λύσεις που ίσως εμείς δε μπορούσαμε εκείνη τη στιγμή να σκεφτουμαι.Απλά η ψυχοθεραπεία θέλει χρήμα και χρόνο.....΄

τα τελευταία χρόνια που βλέπω τα πραγματα λίγο πιο χαλαρά και με νοιάζει να είμαστε καλά εμείς για να έχουμε καλά και τη μπέμπα μας η σχέση μου πάει καλύτερα και γενικά στη πολύ απαιτητική ζωή μας πια τα πάω πιο καλά και κυρίως τα βλέπω πιο αισιόδοξα....

να χαίρεσαι τα παιδάκια σου....

[vouraikos]

δεν προλαβαινω να διαβασω οσα σου εχουν γραψει τα κοριτσια. Εχω εναν μικρο δαιμονα που κλαιει ολη την ωρα. Πες μου κατι, ποσο χρονων εινια τα μικρα σου?? ειναι πιθανον να ειναι και ορμονες. Χαλαρωσε! Τιποτα απο αυτα που νιωθεις δεν τα νιωθεις μονο εσυ. Κατα καιρους ολες περναμε τετοια!

Να σου πω εγω μαυριλες να τρελαθεις.

 

Σε αφηνω τωρα γιατι πρεπει να παω στο ταλιμπανακι.

Αλλα μην μασας!

Καμια δεν ειναι καλα!