Πότε ξεκινάμε τα αγγλικά;

[Mary_Chris]

@argini

Κι εγώ έτσι το σκέφτηκα, ότι λίγες ώρες την εβδομάδα δεν θα έχουν αποτέλεσμα. Από την άλλη, σκέφτομαι ότι όταν το παιδί ξέρει ότι με το συγκεκριμένο πρόσωπο μιλάμε μόνο αγγλικά, δεν είναι μια προσομοίωση του σχετικού κανόνα one person one language; έστω και με λιγότερο άμεσα αποτελέσματα... food for thought

@ ΜΑΡΙΤΑ

Τι είναι το Ε.Α.Α.Π.;

[ΜΑΡΙΤΑ]

Το έγραψα λάθος, είναι εαεπ και είναι διευρυμενου ωραρίου, σχολανε στις 2:00 και κάνουν κάποια μαθήματα επιπλέον από την α δημοτικού στο κανονικό τους πρόγραμμα όπως αγγλικά, θεατρική αγωγή και υπολογιστές.

Εμένα πάλι γιατί μου φαίνεται ότι ο ένας χρόνος κάνει διαφορά; Άσε που μου φαίνονται πολλές οι ώρες του φροντιστήριου για τόσο μικρές τάξεις συν το διάβασμα σπίτι.... Μάλλον για κάνα άθλημα μας κοβω

[summer wine]

Εγω σκεφτομαι Αγγλικα μαλλον απο τη Δευτερα ταξη .

Θα εξαρτηθει βεβαια και πως θα τα παμε φετος στην Α Δημοτικου .

Νομιζω ομως καλα θα παει γιατι δειχνει να εχει εφεση στη γλωσσα , ξερει ηδη να διαβαζει και εχει πολυ πλουσιο λεξιλογιο.

Εαν ομως βρουμε δυσκολια στην Ελληνικη γλωσσα γιατι τα παιδια κανουν και πισωγυρισματα τοτε σκεφτομαι απο την Τριτη Δημοτικου. Να εχει μαθει να διαβαζει καλα και να γραφει στα Ελληνικα. Αυτο μου εχουν πει και οι περισσοτερες καθηγητριες Αγγλικων . Τριτη Δημοτικου προτεινουν.

Ομως δεν προκειται να ακολουθησω το καθιερωμενο προγραμμα των φροντιστηριων γιατι ο ρυθμος ειναι πολυ αργος και απο οτι θυμαμαι ηταν και κουραστικο να χωριζονται σχεδον ολα τα απογευματα στα δυο.

Προ φροντιστηριου και μετα φροντιστηριου. Μεγαλο χασιμο χρονου για μια ξενη γλωσσα. Δεν μπορει να κανεις 5 χρονιες για να φτασεις στο επιπεδο του Lower.

Μαλλον για ιδιαιτερα σκεφτομαι, ωστε να μπορουμε να συνδυασουμε και αλλες δραστηριοτητες. Και συνολικα θεωρω οτι στα χρηματα θα μας ερθει σχεδον το ιδιο. Προτιμω καποια απογευματα το παιδι να βγαινει εξω απο το σπιτι για αθλητικη δραστηριοτητα η για μουσικη που θα εκοτονωνεται και θα διασκεδαζει απο το να πηγαινει σε ενα δευτερο ''μικρο σχολειο'' , το φροντιστηριο Αγγλικων η αλλης ξενης γλωσσας.

[argini]

@argini

Κι εγώ έτσι το σκέφτηκα, ότι λίγες ώρες την εβδομάδα δεν θα έχουν αποτέλεσμα. Από την άλλη, σκέφτομαι ότι όταν το παιδί ξέρει ότι με το συγκεκριμένο πρόσωπο μιλάμε μόνο αγγλικά, δεν είναι μια προσομοίωση του σχετικού κανόνα one person one language; έστω και με λιγότερο άμεσα αποτελέσματα... food for thought

;

 

Σου μεταφεδω την εμπειρια με την ξαδελφουλα μου. Η μικρη στα 3 μιλουσε ελληνικα πολυ καλα..ετρεχε η γλωσσα της ροδανι...η δασκαλα μιλουσε αγγλικα (και ηταν αγγλιδα που γνωριζε ελληνικα) αλλα η μικρη κατα την διαρκεια του παιχνιδου ζητημα να ελεγε 3-5 αγγλικες λέξεις!! Κοινως τα παιδακια "βολευονται" στην γλωσσα που κατεχουν και δεν ειναι ευκολο να τα συρεις στην καινουρια γλωσσα. Η ωρα του μαθηματος θα περασει γρηγορα...ενας γονεας που τριγυρνα στο σπιτι μιλωντας ΣΥΝΕΧΩΣ μια γλωσσα αναγκαζει το παιδι να απαντησει στην ιδια γλωσσα...μια δασκαλα ειναι πολυ μικροτερος σκόπελος!!

Παρεπιπτοντως ο βαφτισιμιος μου που ειναι διγλωσσος και σε καποια φαση ειχε περασει μεγαλο διαστημα στην ελλαδα οταν ηταν περιπου τριων χρονων με αποτελεσμα να εχει υποχωρησει καπως η πατρικη γλωσσα όταν εβλεπε τον μπαμπα του προσπαθουσε να του μιλησει ελληνικα. Ο μπαμπας δεν καταλαβαινε διοτι δεν ξερει λεξη ελληνικα και ο μικρος τον εωρουσε χαζο! Τωρα ζουνε μονιμα στο εξωτερικο και σχεδον κανουμε αγωνα για να μας απαντησει στα ελληνικα!! Υα θυμαται πολυ καλα αλλα βαριεται να τα χρησιμοποιει με ατομα που γνωριζει οτι καταλαβαινουν και τις δυο γλωσσες!!!

[Little Monkey]

Το ερώτημά μου είναι μήπως παραμπερδέψω τα παιδιά με τις τρεις γλώσσες (μαζί με τα ελληνικά)? Μήπως θα ήταν καλύτερο να επιλέξω είτε international είτε local σχολείο αναλαμβάνοντας τα σχετικά ρίσκα και να μείνουμε στη διγλωσσία?

 

Επίσης, πώς τα προετοιμάζω? Χρειάζεται να γίνει προετοιμασία? Με το καλό ο γιος μου όταν πάμε θα είναι σε ηλικία για προνήπιο, θα μπορέσει να ανταποκριθεί χωρίς προηγούμενη γνώση καμιάς από τις δύο γλώσσες? Για την κόρη μου είναι σκόπιμο να την γράψω απευθείας μόλις εγκατασταθούμε σε παιδικό σταθμό?

 

Τουλάχιστον για τα αγγλικά, τι θα μπορούσα να κάνω στον έναν χρόνο που έχω μπροστά μου, καθώς αν τελικά δεχτούν τον άντρα μου, θα φύγει τώρα και εμείς θα πάμε το καλοκαίρι?

Οποιαδήποτε γνώμη ευπρόσδεκτη please!!!

Δύσκολη απόφαση γιατί σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται και από το πού θα πάτε, δηλαδή άλλο είναι να πάτε Βρυξέλλες και άλλο Βουδαπέστη. Εξαρτάται επίσης και από το αν εσείς οι δύο μιλάτε τη γλώσσα της χώρας ώστε να μπορείτε να υποστηρίξετε τη μάθηση των παιδιών. Το ότι σκοπεύετε να μείνετε εκεί μόνιμα δεν το λαμβάνω αυτή τη στιγμή υπόψιν, γιατί παρότι τώρα λέτε πως θα μείνετε μόνιμα, στην πραγματικότητα αυτό θα το ξέρετε με σιγουριά σε 1, 2 ή και 3 χρόνια από τώρα. Αν δεν ζήσεις μια χώρα δεν ξέρεις αν σου ταιριάζει, κακά τα ψέματα.

 

Με αυτά τα δεδομένα εγώ θα σκεφτόμουν ένα international school για αρχή (προνήπιο ή νηπιαγωγείο) με την προοπτική να πάτε σε κάποιο bilingual ή τοπικό σχολείο στο δημοτικό. Μέχρι τότε θα έχετε καλύτερη εικόνα και για το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και για το αν θέλετε να μείνετε εκεί μακροπρόθεσμα και άρα αξίζει τον κόπο να μάθουν τα παιδιά να χρησιμοποιούν την τοπική γλώσσα ως μητρική, να υιοθετήσουν την τοπική κουλτούρα κλπ.

 

Θα μπερδευτούν τα παιδιά με τις τρεις γλώσσες; Πιθανόν. Αλλά μπορεί να μπερδευτούν και με τις δύο. Το σίγουρο πάντως είναι πως με την κατάλληλη υποστήριξη, πολύ σύντομα θα ξεμπερδευτούν. Το μπέρδεμα είναι μια αναμενόμενη αλλά προσωρινή κατάσταση που δεν χρειάζεται να σε φοβίζει.

 

Ως προς την προετοιμασία, εγώ θα ξεκινούσα από τώρα, έστω να αποκτήσουν μια πρώτη επαφή με την ιδέα της ξένης γλώσσα, και σίγουρα θα έγραφα και την κόρη σε παιδικό σταθμό σύντομα, αν όχι αμέσως μετά την εγκατάστασή σας (το αν θα τη γράψεις αμέσως ή θα αφήσεις να περάσει λίγος καιρός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όχι μόνο γλωσσικούς).

 

Ως προς το τι μπορείς να κάνεις στο μεσοδιάστημα: αν είσαι στην Αθήνα ή σε κάποια μεγάλη πόλη, μπορείς να αναζητήσεις ξενόγλωσσους παιδικούς σταθμούς, playgroups, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, ίσως και φροντιστήρια που έχουν ανάλογες τάξεις (baby English λέγονται συνήθως). Στη φάση αυτή σκοπός σου είναι τα παιδιά να καταλάβουν ότι υπάρχουν κι άλλες γλώσσες εκτός από τα ελληνικά και να αρχίσουν να εξοικιώνονται με τους ήχους των αγγλικών και να μαθαίνουν κάποιες βασικές λέξεις. Αν αυτό μπορείς να το υποστηρίξεις στο σπίτι, μιλώντας τους αγγλικά ή διαβάζοντάς τους ιστοριούλες στα αγγλικά ή παρακολουθώντας καρτούν στα αγγλικά, ακόμα καλύτερα. Δες επίσης αν υπάρχει κάποιο ξενόγλωσσο παιδάκι στην περιοχή σας που μπορείτε να παίζετε μαζί και γενικά αν μπορείτε να έρθετε σε επαφή με φυσικούς ομιλητές.

 

Σε πρώτη φάση εγώ θα έκανα ένα πέρασμα από τα φροντιστήρια της περιοχής σου και μία έρευνα στο google για να δεις τι επιλογές έχεις. Μόλις τώρα έκανα ένα δοκιμαστικό ψαξιματάκι και βρήκα αυτό στη Γλυφάδα που φαίνεται πολύ ενδιαφέρον http://www.brainbox.edu.gr/#!dhmioyrgikh-apasxolhsh/c1k2c επίσης ξέρω πως και η Ευρωγνώση της Γλυφάδας έχει τμήματα που απευθύνονται σε προσχολικές ηλικίες. Σημειώνω ότι δεν έχω προσωπική εμπειρία ούτε προτείνω κάποιο από τα δύο, απλά τα αναφέρω ως παραδείγματα του τι υπάρχει στην αγορά. Σίγουρα υπάρχουν ανάλογες επιλογές σε όλες τις περιοχές της Αθήνας. Έχω ακούσει καλά λόγια για τα κέντρα Gymboree (Ψυχικό, Νέα Ερυθραία, Λάρισα) τα οποία έχουν προγράμματα που διδάσκονται στα αγγλικά και για ένα playgroup στην Άνω Γλυφάδα που λέγεται Friends' Corner. Νομίζω ότι αν το ψάξεις λίγο θα βρεις πολλές επιλογές και ίσως κάποιες από αυτές μπορείς να τις συνδιάσεις για να μεγιστοποιήσεις την επαφή των παιδιών με τα αγγλικά.

 

Ελπίζω να βοήθησα λίγο! Για ό,τι άλλο θέλεις, εδώ είμαστε

 

Στην ερώτησή μου τώρα: ποιος πιστεύετε ότι είναι στην ηλικία των τριών ετών ο καλύτερος τρόπος εξοικείωσης και εκμάθησης με τα αγγλικά;

 

Mary_Chris, αυτά που πρότεινα στην Deena νομίζω καλύπτουν και τη δική σας περίπτωση, οπότε θα έλεγα να ξεκινήσεις μια ανάλογη έρευνα για παιδικούς σταθμούς, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης και φροντιστήρια. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα βρεις. ΟΚ ο ένας ξενόγλωσσος παιδικός σταθμός δεν σου άρεσε αλλά μπορεί να σου αρέσει κάποιο άλλο κέντρο.

 

Η λύση της νταντάς είναι επίσης πολύ καλή ιδέα δεδομένης της ηλικίας του παιδιού. Αν όντως έχεις βρει κατάλληλο άτομο (φυσικό ομιλητή με σχετική εμπειρία κλπ) εγώ θα έλεγα να στραφείς σε αυτή τη λύση. Οι 3-4 ώρες την εβδομάδα δεν είναι καθόλου λίγες. Ο χρυσός κανόνας της διγλωσσίας είναι το παιδί να έχει πρόσβαση στη γλώσσα για τουλάχιστον 6 ώρες την εβδομάδα. Αν μπορείς να έχεις νταντά για 3 ώρες και να ασχοληθείς κι εσύ για άλλες τρεις, τότε μια χαρά.

 

Εννοείται εκμεταλλευτείτε (με την καλή έννοια πάντα) τη θεία και τον ξάδερφο στο έπακρο. Skype μια φορά την εβδομάδα απαραιτήτως!

[Little Monkey]

Τα περσινά δευταράκια είχαν γραφτεί σχεδόν όλα στα αγγλικά, φέτος με μαμάδες συμμαθητών της που μιλάω μου λένε ότι θα τα γράψουν στη τρίτη και έχω μπερδευτεί.

Όποια γνωστή καθηγήτρια αγγλικών συναντάω τη ρωτάω για αυτό το θέμα και ακόμα δεν έχω αποφασίσει.

Μάλλον θα την αφήσω να μπει στη δευτέρα, να λύσει λίγο η γλώσσα της στην ανάγνωση και του χρόνου θα την ξεκινήσω ή ίσως αν τα παει καλά με τη δευτέρα να ξεκινήσουμε δειλά δειλά μετά τα Χριστούγεννα.

Οπότε εμένα το θέμα μου είναι πότε είναι καλύτερα να ξεκινήσει τα αγγλικά το παιδί (όχι σαν παιχνίδι αλλά με γραφή και κανονική μάθηση) στη δευτέρα ή στη τρίτη ή για να είμαι πιο ακριβής στα 7 ή στα 8;

 

Να σημειώσω ότι η κόρη μου θέλει να ξεκινήσει αγγλικά μιας και είναι το αγαπημένο της μάθημα στο σχολείο και ξέρει ήδη αρκετές λέξεις (αλλά εμένα μου φαίνεται μικρή ρε γ@μώτο και έχω κολλήσει)

Και μόνο από το τελευταίο σου σχόλιο σου απαντώ και σου λέω: γράψτην αγγλικά αύριο! Το θέλει, το ζητάει, το μπορεί. Δεν υπάρχουν πιο ιδανικές συνθήκες για να ξεκινήσεις.

 

Οι μαμάδες όπως είδες αλλάζουν γνώμη ...με τον άνεμο ή παρακινημένες από τη διπλανή μαμά. Γι' αυτό υπάρχουν αυτές οι μόδες, τη μία χρονιά να ξεκινάνε τα παιδιά αγγλικά στη Δευτέρα και την επόμενη στην Τρίτη.

 

Αν με ρωτούσες πριν από 20 χρόνια, θα σου έλεγα ότι είναι καλύτερα να περιμένεις μέχρι το παιδί να πάει στην Τρίτη δημοτικού - τώρα κατηγορηματικά προτείνω να αρχίζουν στη Δευτέρα, εκτός αν το παιδί είναι πολύ αρνητικό ή αντιμετωπίζει προβλήματα στο σχολείο, που δεν είναι η περίπτωσή σας. Πλέον τα παιδιά είναι πολύ πιο ώριμα στη Β' Δημοτικού, πολύ πιο μπροστά μαθησιακά, έρχονται νωρίτερα σε επαφή με τα αγγλικά εντός και εκτός σχολείου και επιπλέον τα βιβλία και τα προγράμματα σπουδών έχουν προσαρμοστεί για να ανταποκρίνονται στις ανάγκες μικρότερων παιδιών. Κάποτε πολλά παιδιά ξεκινούσαν τα αγγλικά στην Πέμπτη ή και στην Έκτη δημοτικού. Τώρα δεν μπορείς πλέον να βρεις βιβλία προκαταρκτικών τάξεων για αυτές τις ηλικίες, είναι όλα γραμμένα για παιδάκια 6-8 χρονών.

 

Το ότι η μικρή δεν έχει αποκτήσει ακόμα ευχέρεια στο διάβασμα και γρηγοράδα στο γράψιμο, δεν είναι πρόβλημα. Μην φανταστείς ότι πηγαίνοντας αγγλικά θα αρχίσει να διαβάζει κείμενα με το καλημέρα σας. Τους πρώτους 2-3 μήνες θα μαθαίνει γράμματα και λεξούλες. Προτασούλες και διαλόγους θα αρχίσει να διαβάζει από τον Νοέμβριο και μετά, και όχι τίποτα σπουδαίο, προτάσεις με 3-4 λέξεις για αρχή (this is my car, τέτοια πράγματα). Οπότε δεν πιστεύω πως θα κερδίσεις κάτι περιμένοντας τα Χριστούγεννα, απλά θα χαθούν κάποιοι πολύτιμοι μήνες απόκτησης εισαγωγικών γνώσεων και δεξιοτήτων (ειδικά η εκμάθηση της αλφαβήτας) και η μικρή θα μπει κατευθείαν στα βαθειά. Δεν βλέπω το λόγο να μην αρχίσετε ομαλά από τον Σεπτέμβριο ώστε η μετάβαση να γίνει χωρίς εκπλήξεις.

[Little Monkey]

Δεν μπορει να κανεις 5 χρονιες για να φτασεις στο επιπεδο του Lower.

Για να φτάσεις στο επίπεδο Lower (B2) χρειάζεσαι ένα λεξιλόγιο 5-7 χιλιάδων λέξεων. Αν πας στο Lower σε λιγότερα από 5 χρόνια, ας πούμε σε 4 χρόνια, με τη φιλοδοξία να κατακτήσεις το επίπεδο και όχι να πάρεις ένα χαρτί πιάνοντας τη βάση στο τσακ, θα πρέπει να έχεις μάθει 1750 λέξεις το χρόνο, και όχι απλά να τις ξέρεις παπαγαλιστί ή να τις αναγνωρίζεις σε ένα κείμενο, αλλά να μπορείς να τις χρησιμοποιείς στον γραπτό και προφορικό λόγο. Πώς θα το καταφέρει αυτό ένα παιδί που ξεκινάει τα αγγλικά στη Δευτέρα ή και στην Τρίτη Δημοτικού;

 

Και μετά, για το Proficiency χρειάζονται άλλες 3-4 χιλιάδες λέξεις....

 

Για τα ιδιαίτερα έχω να πω ότι ναι, είναι βολικά για τους γονείς, αλλά από εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής άποψης είναι η χειρότερη επιλογή για την ξένη γλώσσα. Δε νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο, τουλάχιστον εγώ δεν έχω υπόψιν μου καμία, όπου άνθρωποι που ενδιαφέρονται να μάθουν να επικοινωνούν σε μια γλώσσα, επιλέγουν το μάθημα 1-προς-1 και μάλιστα όχι σε εκπαιδευτήριο αλλά στο σαλόνι ή στην κουζίνα του σπιτιού τους. Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε ένα πλεονέκτημα πέραν της ευκολίας των γονιών (με εξαίρεση τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές ανάγκες, όπου και σε αυτές τις περιπτώσεις η μάθηση σε ομάδα έχει άριστα αποτελέσματα, απλά είναι πιο δύσκολο να βρεις τμήματα).

 

Παρεπιπτοντως ο βαφτισιμιος μου που ειναι διγλωσσος και σε καποια φαση ειχε περασει μεγαλο διαστημα στην ελλαδα οταν ηταν περιπου τριων χρονων με αποτελεσμα να εχει υποχωρησει καπως η πατρικη γλωσσα όταν εβλεπε τον μπαμπα του προσπαθουσε να του μιλησει ελληνικα. Ο μπαμπας δεν καταλαβαινε διοτι δεν ξερει λεξη ελληνικα και ο μικρος τον εωρουσε χαζο! Τωρα ζουνε μονιμα στο εξωτερικο και σχεδον κανουμε αγωνα για να μας απαντησει στα ελληνικα!! Υα θυμαται πολυ καλα αλλα βαριεται να τα χρησιμοποιει με ατομα που γνωριζει οτι καταλαβαινουν και τις δυο γλωσσες!!!

Αυτό όντως συμβαίνει, να υποχωρεί δηλαδή η μία γλώσσα επειδή υπερισχύει η άλλη, και γι' αυτό θέλει συνεχή προσπάθεια να κρατηθείς σε επίπεδο διγλωσσίας (με παρέμβαση των γονέων στις μικρές ηλικίες, συνειδητή από το ίδιο το παιδί αργότερα). Και φυσικά τα παιδιά επιλέγουν συνήθως την πιο εύκολη λύση, τη γλώσσα που τους είναι πιο προσβάσιμη και που θα τους κάνει κατανοητούς, ενώ μπορεί να έχουν και προτιμήσεις για τη μία γλώσσα ή την άλλη. Το ίδιο άλλωστε κάνουμε κι εμείς.

 

Σχετικά με την νταντά και αν είναι αρκετές οι 3 ώρες ή οι 4, σαφώς από μόνες τους δεν είναι αρκετές. Και φυσικά αν η νταντά μιλάει και ελληνικά κάποια παιδάκια θα το εκμεταλλευτούν. Η ηλικία των 3-4-5 χρονών είναι λίγο περίεργη γιατί δεν βλέπεις ξεκάθαρα τι έχει μάθει το παιδί. Μπορεί κάλλιστα να σου δίνει την εντύπωση πως δεν έχει μάθει παρά μόνο 5-6 λέξεις, και σε άσχετη φάση να επαναλάβει κάτι που άκουσε στα αγγλικά στην τηλεόραση εντελώς αυθόρμητα. Είναι όπως όταν πρωτομαθαίνουμε τη μητρική μας γλώσσα. Βλέπεις παιδί 2-2,5 χρονών που δεν μιλάει, και ξαφνικά "τα λέει όλα μαζί". Τι σημαίνει αυτό; Ότι τα έμαθε εν μία νυκτί? Όχι βέβαια.

 

Για την ξαδέλφη σου που λες, Αργίνη, έχεις σκεφτεί ότι ίσως να έμαθε τόσα πολλά πράγματα μεταξύ 7-8 χρονών επειδή κάποια από αυτά τα ήξερε ήδη ή τουλάχιστον δεν τα άκουγε για πρώτη φορά; Η προφορά έχει να κάνει με πολλά πράγματα γιατί ειδικά η προφορά των αγγλικών επηρεάζεται αρνητικά από την προφορά των ελληνικών, και ειδικά όταν το παιδί μαθαίνει αγγλικά και με τους γονείς, πολλές φορές το σπίτι γκρεμίζει όσα χτίζει η δασκάλα. Από αυτή την άποψη ίσως είναι καλύτερα το παιδί να έρχεται σε επαφή με τα αγγλικά μόνο στο σχολείο / με τη δασκάλα / ανάμεσα σε φυσικούς ομιλητές, με την προϋπόθεση πάντα ότι η δασκάλα είναι native ή near native speaker. Γιατί αν η δασκάλα έχει χάλια προφορά, προφανώς δεν μπορείς αν περιμένεις θαύματα...

[summer wine]

Για να φτάσεις στο επίπεδο Lower (B2) χρειάζεσαι ένα λεξιλόγιο 5-7 χιλιάδων λέξεων. Αν πας στο Lower σε λιγότερα από 5 χρόνια, ας πούμε σε 4 χρόνια, με τη φιλοδοξία να κατακτήσεις το επίπεδο και όχι να πάρεις ένα χαρτί πιάνοντας τη βάση στο τσακ, θα πρέπει να έχεις μάθει 1750 λέξεις το χρόνο, και όχι απλά να τις ξέρεις παπαγαλιστί ή να τις αναγνωρίζεις σε ένα κείμενο, αλλά να μπορείς να τις χρησιμοποιείς στον γραπτό και προφορικό λόγο. Πώς θα το καταφέρει αυτό ένα παιδί που ξεκινάει τα αγγλικά στη Δευτέρα ή και στην Τρίτη Δημοτικού;

 

Και μετά, για το Proficiency χρειάζονται άλλες 3-4 χιλιάδες λέξεις....

 

Για τα ιδιαίτερα έχω να πω ότι ναι, είναι βολικά για τους γονείς, αλλά από εκπαιδευτικής και παιδαγωγικής άποψης είναι η χειρότερη επιλογή για την ξένη γλώσσα. Δε νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο, τουλάχιστον εγώ δεν έχω υπόψιν μου καμία, όπου άνθρωποι που ενδιαφέρονται να μάθουν να επικοινωνούν σε μια γλώσσα, επιλέγουν το μάθημα 1-προς-1 και μάλιστα όχι σε εκπαιδευτήριο αλλά στο σαλόνι ή στην κουζίνα του σπιτιού τους. Πραγματικά δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε ένα πλεονέκτημα πέραν της ευκολίας των γονιών (με εξαίρεση τα παιδιά με ειδικές μαθησιακές ανάγκες, όπου και σε αυτές τις περιπτώσεις η μάθηση σε ομάδα έχει άριστα αποτελέσματα, απλά είναι πιο δύσκολο να βρεις τμήματα).

 

 

.

To λεξιλογιο δεν μαθανεται τοσο με το φροντιστηριο αλλα με συνεχομενο διαβασμα ξενων βιβλιων και περιοδικων.

Ετσι μαθαινεις να σκεφτεσαι και Αγγλικα.

 

Τα ιδιαιτερα τα προτιμω για το καλο του παιδιου και το εγραψα παραπανω για ποιους λογους και οχι για τη βολη μου. Αντιθετα οικονομικα θα με βολευε το φροντιστηριο, αλλα δεν θελω το παιδι να χανει χρονο, οπως εχασα και εγω και τελικα ενω ημουν πολυ καλη στα Αγγλικα τα πρωτα χρονια εφτασα στο Λυκειο για το LOWER.

Ουτε με ενδιαφερουν τα πτυχια στο τσακ.

Με ενδιαφερει να μαθαινει ενα παιδι σωστα ωστε να του μεινουν και οχι μετα απο 3-4 χρονια να τα εχει ξεχασει .

Αυτο δεν το εξασφαλιζει μονο το φροντιστηριο, πολλες φορες μπορει να εχει και τα αντιθετα αποτελσματα. Ενας καλος μαθητης να πηγαινει αργα και στο τελος να βαρεθει.

Η ενας κακος να το βρισκει σαν ευκαιρια να βγαινει απο το σπιτι και να βολταρει.

 

Εξαλλου η ξενη γλωσσα τωρα εχει μπει και στο Δημοτικο, οποτε το φροντιστηριο θεωρω δεν ειναι τοσο απαραιτητο. Με λιγα ιδιαιτερα και κινητρα για διαβασμα περιοδικων - βιβλιων στα Αγγλικα , νομιζω οτι ειναι υπερ αρκετα, εφοσον το ιδιο το παιδι εχει διαθεση και ικανοτητες, χωρις να του επιβαρυνουμε το καθημερινο προγραμμα και χωρις να το κουραζουμε.

Ετσι θα εχει χρονο και για αλλες δραστηριοτητες.

[Scratée]

Για το ιδιαίτερο: τι γίνεται αν ένα παιδί είναι προχωρημένο για την πρώτη τάξη (διαβάζει με άνεση προτάσεις-όχι απλές, αλλά και σύνθετες), αλλά πίσω για τη δεύτερη (δεν έχει ιδέα από γραμματικούς κανόνες και το λεξιλόγιο είναι καμιά 50αριά λέξεις); Πώς ξεκινάει; Πού θα ενταχθεί (μιλάω για ένταξη σε τάξη φροντιστηρίου); Θα κάνει ιδιαίτερο στην αρχή, ώστε να προλάβει τη δεύτερη τάξη; Θα πάει εξαρχής στη δεύτερη, με παράλληλη έξτρα στήριξη, ώστε να ανταποκριθεί; Θα πάει στην πρώτη...λίγο αργότερα (αφού έχουν μάθει και τα άλλα να διαβάζουν);

[Little Monkey]

Για το ιδιαίτερο: τι γίνεται αν ένα παιδί είναι προχωρημένο για την πρώτη τάξη (διαβάζει με άνεση προτάσεις-όχι απλές, αλλά και σύνθετες), αλλά πίσω για τη δεύτερη (δεν έχει ιδέα από γραμματικούς κανόνες και το λεξιλόγιο είναι καμιά 50αριά λέξεις); Πώς ξεκινάει; Πού θα ενταχθεί (μιλάω για ένταξη σε τάξη φροντιστηρίου); Θα κάνει ιδιαίτερο στην αρχή, ώστε να προλάβει τη δεύτερη τάξη; Θα πάει εξαρχής στη δεύτερη, με παράλληλη έξτρα στήριξη, ώστε να ανταποκριθεί; Θα πάει στην πρώτη...λίγο αργότερα (αφού έχουν μάθει και τα άλλα να διαβάζουν);

Υπάρχουν διάφορες λύσεις, όπως το να κάνει κάποια μαθήματα μόνο του στην αρχή για να πιάσει το επίπεδο των άλλων παιδιών και να μπορέσει να ενταχθεί στην τάξη, να μπει κατευθείαν στην τάξη με παράλληλη στήριξη ή να πάει στην προηγούμενη τάξη κανονικά. Αν μιλάς για πρωτάκι, το να ξέρει 50 λέξεις δεν είναι κάτι το απαγορευτικό (σίγουρα δεν θα το κάνει να βαρεθεί) γιατί πολλά παιδιά πλέον ξέρουν αγγλικές λέξεις πριν ξεκινήσουν τα αγγλικά είτε από το σχολείο, είτε από την τηλεόραση, είτε από μεγαλύτερα αδερφάκια, είτε λόγω επαφής με ξενόγλωσσους συγγενείς. Κάποια ήδη χρησιμοποιούν και προτάσεις. Πλέον σπάνια κάποιο παιδάκι μπαίνει στην Junior A με μηδενική γνώση αγγλικών. Αν δεν ξέρει να γράφει και να διαβάζει και δεν έχει ιδέα από βασική έστω γραμματική, θα είναι δύσκολο (για να μην πω ακατόρθωτο) να μπορέσει να ενταχθεί στην επόμενη τάξη, όπου τα παιδιά θα έχουν ήδη κατακτήσει τις ικανότητες γραφής και ανάγνωσης και θα γνωρίζουν και αρκετή γραμματική - συν ότι πιθανότατα θα είναι και ένα ή δύο ή και τρία χρόνια μεγαλύτερά του με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

 

Γενικά το πρόβλημα της βαρεμάρας του προχωρημένου μαθητή... δεν είναι πρόβλημα. Εκτός αν μιλάμε για κάποιο παιδί διάνοια από αυτά που μπαίνουν στο πανεπιστήμιο από 12 χρονών. Είναι σχετικά εύκολο να διαχειριστείς ένα λίγο πιο προχωρημένο παιδί στην τάξη. Άλλωστε κανένα παιδί δεν παίρνει 100% των γνώσεων που διδάσκεται. Συνήθως οι μαθητές απορροφούν το 60-70% των νέων γνώσεων, οπότε ένα προχωρημένο παιδί έχει το πλεονέκτημα ότι μπορεί να εκμεταλλευτεί το έξτρα 30-40% που συνήθως χάνεται. Η βαρεμάρα είναι κάτι που πρέπει να μπορεί αν το χειριστεί ο κάθε δάσκαλος, άλλωστε είναι αρκετά συχνό φαινόμενο στην τάξη...

[Little Monkey]

Με ενδιαφερει να μαθαινει ενα παιδι σωστα ωστε να του μεινουν και οχι μετα απο 3-4 χρονια να τα εχει ξεχασει.

Η καλύτερη στρατηγική αν θέλεις να μάθεις κάτι καλά είναι να το μάθεις αργά και σταθερά, δηλαδή να το εμπεδώσεις και όχι να το παπαγαλίσεις. Και φυσικά να συνεχίσεις να το εξασκείς και μετά το τέλος των μαθημάτων. Εσύ προτείνεις ακριβώς το αντίθετο: να δουλέψεις γρήγορα και με εντατικούς ρυθμούς και χωρίς την απαραίτητη μεθοδικότητα.

 

Όχι δεν μαθαίνεις λεξιλόγιο απλά διαβάζοντας βιβλία και περιοδικά. Κατ' αρχήν το πιθανότερο είναι να επιλέγεις βιβλία και περιοδικά της αρεσκείας σου, άρα το λεξιλόγιο που συναντάς θα είναι πάντα λίγο-πολύ το ίδιο, αφού και η θεματολογία θα είναι παρόμοια. Αν ρωτήσεις καθηγήτριες που έχουν έφηβους μαθητές θα σου πουν ότι ξέρουν ό,τι είναι σχετικό με τεχνολογία και ορολογία Η/Υ αλλά άμα τους ρωτήσεις τη διαφορά του boil και του simmer δεν έχουν ιδέα. Επίσης αν ήταν έτσι εύκολο να μάθεις λεξιλόγιο, όλοι οι Έλληνες που πήγαν στο εξωτερικό τη δεκαετία του 50 και του 60 θα έπρεπε να μιλάνε τα αγγλικά φαρσί. Καμία σχέση φυσικά.

 

Η ενας κακος να το βρισκει σαν ευκαιρια να βγαινει απο το σπιτι και να βολταρει.

Ενώ ο κακός μαθητής άμα τον έχεις κλεισμένο στο σπίτι τα απογεύματα, θα ασχολείται με την εγκυκλοπαίδεια Μπριτάνικα...

 

Εξαλλου η ξενη γλωσσα τωρα εχει μπει και στο Δημοτικο, οποτε το φροντιστηριο θεωρω δεν ειναι τοσο απαραιτητο.

Έχεις δει τα βιβλία αγγλικών του σχολείου; Εγώ τα είδα πέρσι και ακόμα δεν μπορώ να συνέλθω από το σοκ.

 

Τα ιδιαιτερα τα προτιμω για το καλο του παιδιου και το εγραψα παραπανω για ποιους λογους και οχι για τη βολη μου. Αντιθετα οικονομικα θα με βολευε το φροντιστηριο, αλλα δεν θελω το παιδι να χανει χρονο, οπως εχασα και εγω και τελικα ενω ημουν πολυ καλη στα Αγγλικα τα πρωτα χρονια εφτασα στο Λυκειο για το LOWER.

Το να φτάσεις στο Λύκειο για το Lower είναι όντως υπερβολή. Εκτός πια αν ξεκίνησες αγγλικά στην Δ' Δημοτικού. Τα περισσότερα παιδιά δίνουν για Lower στη Β' ή Γ' Γυμνασίου και για Proficiency στην Α' Λυκείου.

 

Το ιδιαίτερο πραγματικά δεν καταλαβαίνω τι καλό προσφέρει εκτός από ταχύτητα (που στις περισσότερες περιπτώσεις γυρίζει μπούμερανγκ) και την ευκαιρία να ελέγχεις το παιδί 24/7. Αντιθέτως χάνεις όλα τα πλεονεκτήματα της κοινωνικής και οργανωμένης μάθησης (άμιλλα, συνεργασία, επικοινωνία, κοινωνικότητα, πλάνο σπουδών, μεθοδολογία, μαθησιακό περιβάλλον) συν ότι περιορίζεσαι από τις ικανότητες του ενός καθηγητή που έχεις, ο οποίος πιθανότατα δεν έχει ιδέα πώς να χειριστεί το ατομικό μάθημα (αφού κάτι τέτοιο δεν διδάσκεται στις παιδαγωγικές σχολές, η διδακτική θεωρία βασίζεται στην ομαδική διδασκαλία). Άρα τι κερδίζει το παιδί σου από αυτή την επιλογή;

[argini]

Εγω πάλι πιστευω ότι ανεξαρτητως φροντιστηριου ή ιδιαιτερων αν το παιδι δεν κινηθει σε αμιγως ξενογλωσσο περιβαλλον δεν προκειται να μαθει πραγματικα καλα μια γλώσσα..περα απο το ξενοφωνο σχολειο μια αλλη επιλογη ειναι οι καλοκαιρινες κατασκηνωσεις στο εξωτερικο, οι μαθητικες ανταλλαγες, διαφορα καλοκαιρινα τμηματα σχολειων στο εξωτερικο κτλ κτλ

Επισης πιστευω ότι το μεγαλο προβλημα δεν ειναι να διαβαζει κανεις σε μια ξενη γλωσσα ..το προβλημα ειναι να μιλαει σε αυτην την γλωσσα...για να γινω πιο συγκεκριμενη...στις εξετασεις γλωσσομαθειας που εδωσα σε ξενη χωρα δεν μου ζητηθηκε να διαβασω και να κατανοησω κειμενα γραμμενα σε αυτην την γλωσσα...μου ζητηθηκε να μεταγρασω απο τα ελληνικα ΣΕ αυτην την γλωσσα...κοινως το να διαβαζει κανεις ξενογλωσσα βιβλια δεν σημαινει ότι μπορει να εκφραστει επαρκως στην γλωσσα αυτην..

Θυμηθειτε τα μωρα σα σε ηλικια ενος ετους...καταλαβαιναν...εκτελουσαν εντολες...αλλα δεν μπορουσαν να σας απαντησουν..προφανως αυτα ειναι τα σταδια εκμαθησεις μιας γλωσσας είτε ειναι η μητρικη είτε όχι...

[Deena]

Δύσκολη απόφαση γιατί σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται και από το πού θα πάτε, δηλαδή άλλο είναι να πάτε Βρυξέλλες και άλλο Βουδαπέστη. Εξαρτάται επίσης και από το αν εσείς οι δύο μιλάτε τη γλώσσα της χώρας ώστε να μπορείτε να υποστηρίξετε τη μάθηση των παιδιών.

 

Η χώρα δεν είναι ούτε γαλλόφωνη, ούτε γερμανόφωνη (απαντώ και στην Αrgini), όντως σε τέτοια περίπτωση τα πράγματα θα ήταν λίγο πιο απλά, δεδομένου ότι υπάρχουν αντίστοιχα σχολεία σε πολλές χώρες και στην Ελλάδα, με το πρόσθετο πλεονέκτημα ότι και οι δύο γονείς μιλάμε και αυτές τις γλώσσες εκτός από τα αγγλικά.

 

Ότι σκοπεύετε να μείνετε εκεί μόνιμα δεν το λαμβάνω αυτή τη στιγμή υπόψιν, γιατί παρότι τώρα λέτε πως θα μείνετε μόνιμα, στην πραγματικότητα αυτό θα το ξέρετε με σιγουριά σε 1, 2 ή και 3 χρόνια από τώρα. Αν δεν ζήσεις μια χώρα δεν ξέρεις αν σου ταιριάζει, κακά τα ψέματα.

 

Έτσι ακριβώς σκεφτόμαστε κι εμείς, δεδομένου μάλιστα ότι δεν φεύγουμε κακήν κακώς (έχουμε δουλειά εδώ), φεύγουμε για κάτι καλύτερο, αν γυρίσει μπούμερανγκ και τα πράγματα δεν είναι όπως ελπίζουμε, δεν έχουμε λόγο να μείνουμε έξω.

 

Με αυτά τα δεδομένα εγώ θα σκεφτόμουν ένα international school για αρχή (προνήπιο ή νηπιαγωγείο) με την προοπτική να πάτε σε κάποιο bilingual ή τοπικό σχολείο στο δημοτικό. Μέχρι τότε θα έχετε καλύτερη εικόνα και για το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και για το αν θέλετε να μείνετε εκεί μακροπρόθεσμα και άρα αξίζει τον κόπο να μάθουν τα παιδιά να χρησιμοποιούν την τοπική γλώσσα ως μητρική, να υιοθετήσουν την τοπική κουλτούρα κλπ.

 

Αυτό είναι κάτι που δεν το είχα σκεφτεί για να είμαι ειλικρινής, πιστεύεις ότι σε ηλικία 6 ετών αν "πέσει" το παιδί σε μια σχολική τάξη όπου δεν μιλάει την γλώσσα, θα ανταποκριθεί? Βέβαια ακόμα και στα international προνήπια και νηπιαγωγεία η γλώσσα της χώρας διδάσκεται (ως ξένη γλώσσα βέβαια)...δεν είναι ότι θα τους είναι και εντελώς ξένη. By the way μιλούσα προχθές μέσω mail με μια γνωστή μου ελληνοαμερικανίδα (παιδί μεταναστών, γεννημένη στην Αμερική), η οποία μου είπε ότι μέχρι τα 5 της χρόνια που πήγε σχολείο στην Αμερική, μιλούσε μόνο ελληνικά, καθώς στο σπίτι της δεν μιλούσαν καθόλου αγγλικά. Δεν θυμάται να δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα!!!

 

Ως προς την προετοιμασία, εγώ θα ξεκινούσα από τώρα, έστω να αποκτήσουν μια πρώτη επαφή με την ιδέα της ξένης γλώσσα, και σίγουρα θα έγραφα και την κόρη σε παιδικό σταθμό σύντομα, αν όχι αμέσως μετά την εγκατάστασή σας (το αν θα τη γράψεις αμέσως ή θα αφήσεις να περάσει λίγος καιρός εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, όχι μόνο γλωσσικούς).

 

Ως προς το τι μπορείς να κάνεις στο μεσοδιάστημα: αν είσαι στην Αθήνα ή σε κάποια μεγάλη πόλη, μπορείς να αναζητήσεις ξενόγλωσσους παιδικούς σταθμούς, playgroups, κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, ίσως και φροντιστήρια που έχουν ανάλογες τάξεις (baby English λέγονται συνήθως). Στη φάση αυτή σκοπός σου είναι τα παιδιά να καταλάβουν ότι υπάρχουν κι άλλες γλώσσες εκτός από τα ελληνικά και να αρχίσουν να εξοικιώνονται με τους ήχους των αγγλικών και να μαθαίνουν κάποιες βασικές λέξεις. Αν αυτό μπορείς να το υποστηρίξεις στο σπίτι, μιλώντας τους αγγλικά ή διαβάζοντάς τους ιστοριούλες στα αγγλικά ή παρακολουθώντας καρτούν στα αγγλικά, ακόμα καλύτερα. Δες επίσης αν υπάρχει κάποιο ξενόγλωσσο παιδάκι στην περιοχή σας που μπορείτε να παίζετε μαζί και γενικά αν μπορείτε να έρθετε σε επαφή με φυσικούς ομιλητές.

 

Σε πρώτη φάση εγώ θα έκανα ένα πέρασμα από τα φροντιστήρια της περιοχής σου και μία έρευνα στο google για να δεις τι επιλογές έχεις. Μόλις τώρα έκανα ένα δοκιμαστικό ψαξιματάκι και βρήκα αυτό στη Γλυφάδα που φαίνεται πολύ ενδιαφέρον http://www.brainbox.edu.gr/#!dhmioyrgikh-apasxolhsh/c1k2c επίσης ξέρω πως και η Ευρωγνώση της Γλυφάδας έχει τμήματα που απευθύνονται σε προσχολικές ηλικίες. Σημειώνω ότι δεν έχω προσωπική εμπειρία ούτε προτείνω κάποιο από τα δύο, απλά τα αναφέρω ως παραδείγματα του τι υπάρχει στην αγορά. Σίγουρα υπάρχουν ανάλογες επιλογές σε όλες τις περιοχές της Αθήνας. Έχω ακούσει καλά λόγια για τα κέντρα Gymboree (Ψυχικό, Νέα Ερυθραία, Λάρισα) τα οποία έχουν προγράμματα που διδάσκονται στα αγγλικά και για ένα playgroup στην Άνω Γλυφάδα που λέγεται Friends' Corner. Νομίζω ότι αν το ψάξεις λίγο θα βρεις πολλές επιλογές και ίσως κάποιες από αυτές μπορείς να τις συνδιάσεις για να μεγιστοποιήσεις την επαφή των παιδιών με τα αγγλικά.

 

Κανόνισα ήδη την επόμενη εβδομάδα να κάνει ο μικρός δοκιμαστικό μάθημα στο αγγλικό playgroup των Gymboree, πάει στο κέντρο αυτό από μικρός, έκανε μάλιστα και για 6 μήνες (από την ηλικία των 2) ένα προσχολικό πρόγραμμα για 2 τρίωρα την εβδομάδα, όπου οι δασκάλες μιλούσαν κυρίως αγγλικά. Δεν είναι ότι δεν έχει και καμία επαφή με την γλώσσα, στο σπίτι ό,τι παιδικό βλέπει είναι μόνο στα αγγλικά (1 ώρα την ημέρα σίγουρα), ενώ σήμερα μου είπαν από τον παιδικό σταθμό που πάει ότι από τον Οκτώβριο θα κάνουν αγγλικά κάθε μέρα. Θα γράψω εντυπώσεις από το Gymboree, σε μια έρευνα πάντως που έκανα, βρήκα και ένα άλλο κέντρο με pre junior πρόγραμμα αγγλικών για μικρές ηλικίες. Λέγεται "ΒΡΕΧΕΙ ΝΟΤΕΣ", όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το γκουγκλάρει. Για την μικρή θα αρκεστώ προς το παρόν σε ό,τι ακούει από τα παιδικά του αδερφού της, δεν έχω και πολλές επιλογές αυτή την στιγμή, είναι ακόμα μικρή (8,5 μηνών) και κοιμάται με τις κότες, με το ζόρι πάμε βόλτα με το καρότσι τα απογεύματα!!! Έτσι κι αλλιώς είναι σίγουρο ότι η κόρη μου, ως η μικρότερη, θα είναι αυτή που θα προσαρμοστεί σε όλα (και στην γλώσσα) πιο γρήγορα από όλους μας.

 

Ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον και την απάντηση.

[Little Monkey]

Εγω πάλι πιστευω ότι ανεξαρτητως φροντιστηριου ή ιδιαιτερων αν το παιδι δεν κινηθει σε αμιγως ξενογλωσσο περιβαλλον δεν προκειται να μαθει πραγματικα καλα μια γλώσσα..περα απο το ξενοφωνο σχολειο μια αλλη επιλογη ειναι οι καλοκαιρινες κατασκηνωσεις στο εξωτερικο, οι μαθητικες ανταλλαγες, διαφορα καλοκαιρινα τμηματα σχολειων στο εξωτερικο κτλ κτλ

Όλα σχετικά είναι. Ας πούμε οι καλοκαιρινές κατασκηνώσεις στο εξωτερικό πολλές φορές δεν αξίζουν τα λεφτά τους, γιατί είτε πάνε πολλά παιδιά από την ίδια χώρα (και άρα μιλάνε συνέχεια τη γλώσσα τους μεταξύ τους) είτε ασχολούνται με δραστηριότητες που δεν απαιτούν μεγάλη λεκτική ικανότητα (π.χ. ατέλειωτο ποδόσφαιρο).

 

Το σίγουρο είναι όσο πιο πολλές ευκαιρίες έχεις να μιλήσεις τη γλώσσα, τόσο το καλύτερο. Σε αυτά που προτείνεις έχω να προσθέσω και κάποια άλλα που δεν απαιτούν ταξίδι ή μεγάλο έξοδο: το μάθημα με native speaker (όλα τα λεφτά), την αλληλογραφία με παιδιά από το εξωτερικό και τις διάφορες δραστηριότητες που διοργανώνουν τα σχολεία όπως debates, τουρνουά επιτραπέζιων παιχνιδιών τύπου Taboo, βραδιές σινεμά, χορωδίες, θεατρικές παραστάσεις κλπ. Ευτυχώς στις μέρες μας είναι πολύ εύκολο να δημιουργήσεις "ξενόγλωσσο" περιβάλλον χωρίς να μετακινηθείς από την περιοχή σου.

 

Όσοι ζουν ή παραθερίζουν σε τουριστικά μέρη μπορούν επίσης να εκμεταλλευτούν τις διακοπές τους για να εξασκήσουν τη γλώσσα, βγάζοντας ίσως και ένα χαρτζιλίκι. Think out of the box, που λένε και οι Άγγλοι

 

Επισης πιστευω ότι το μεγαλο προβλημα δεν ειναι να διαβαζει κανεις σε μια ξενη γλωσσα ..το προβλημα ειναι να μιλαει σε αυτην την γλωσσα...

Έτσι είναι. Το διάβασμα και η ακρόαση είναι οι λεγόμενες παθητικές ικανότητες, αυτές που εξασκούνται πιο εύκολα και συνήθως αναπτύσονται πρώτες. Η ομιλία και η γραφή της γλώσσας είναι ενεργητικές / παραγωγικές ικανότητες που αναπτύσονται πιο αργά. Αυτό ισχύει τόσο στη μητρική όσο και στην εκμάθηση ξένων γλωσσών.

[Little Monkey]

Αυτό είναι κάτι που δεν το είχα σκεφτεί για να είμαι ειλικρινής, πιστεύεις ότι σε ηλικία 6 ετών αν "πέσει" το παιδί σε μια σχολική τάξη όπου δεν μιλάει την γλώσσα, θα ανταποκριθεί? Βέβαια ακόμα και στα international προνήπια και νηπιαγωγεία η γλώσσα της χώρας διδάσκεται (ως ξένη γλώσσα βέβαια)...δεν είναι ότι θα τους είναι και εντελώς ξένη. By the way μιλούσα προχθές μέσω mail με μια γνωστή μου ελληνοαμερικανίδα (παιδί μεταναστών, γεννημένη στην Αμερική), η οποία μου είπε ότι μέχρι τα 5 της χρόνια που πήγε σχολείο στην Αμερική, μιλούσε μόνο ελληνικά, καθώς στο σπίτι της δεν μιλούσαν καθόλου αγγλικά. Δεν θυμάται να δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα!!!

Κοίτα, αν πάει σε international school, η γλώσσα της χώρας δεν θα του είναι τελείως άγνωστη: θα έχει έρθει σε επαφή μαζί της στο σχολείο αλλά και στο σπίτι (μέσω της τηλεόρασης) και εκτός σπιτιού (στην παιδική χαρά, στα μαγαζιά, παίζοντας με τα γειτονάκια). Λογικά ήδη θα καταλαβαίνει αρκετά και ίσως να μιλάει κιόλας. Δεν ξέρω, εγώ το παιδί μου θα δίσταζα να το βάλω κατευθείαν σε ένα ξενόγλωσσο περιβάλλον. Πώς θα καταλάβει τι του λέει η δασκάλα να κάνει; Πες ότι συμβαίνει ένα ατύχημα, πώς θα το καθησυχάσουν; Πώς θα τους πει πού πονάει; Πώς θα ζητήσει να πάρουν τηλέφωνο τη μαμά του; Γι' αυτό σου πρότεινα το international school για αρχή, ειδικά αν κι εσείς δεν μιλάτε τη γλώσσα για να τον προετοιμάσετε.

 

Η ξαδέρφη μπορεί να μιλούσε ελληνικά στο σπίτι, αλλά σίγουρα είχε έρθει σε επαφή με τα αγγλικά πριν πάει στο σχολείο. Στην τηλεόραση τι προγράμματα έβλεπε, αγγλικά ή ελληνικά; Στο γιατρό όταν πήγαινε, τι γλώσσα μιλούσαν; Στο μπακάλικο, στο σούπερ μάρκετ; Με τα άλλα παιδάκια στη γειτονιά; Οι φίλοι των γονιών μιλούσαν όλοι ελληνικά; Άσχετα με τη γλώσσα που μιλάς στο σπίτι, στην ηλικία των 5 χρονών δεν μπορεί να μην έχεις έρθει σε επαφή με τη γλώσσα της χώρας που ζεις.

 

Σίγουρα πάντως τα παιδιά προσαρμόζονται πολύ εύκολα στα νέα δεδομένα (ειδικά στις μικρότερες ηλικίες). Πιστεύω πως αν τελικά μείνετε στη χώρα που θα πάτε, σε 3 χρόνια από τώρα θα έχεις το αντίθετο πρόβλημα, δηλ. πώς να τα κάνεις να μιλήσουν ελληνικά, ειδικά την μικρή!

 

Κανόνισα ήδη την επόμενη εβδομάδα να κάνει ο μικρός δοκιμαστικό μάθημα στο αγγλικό playgroup των Gymboree, πάει στο κέντρο αυτό από μικρός, έκανε μάλιστα και για 6 μήνες (από την ηλικία των 2) ένα προσχολικό πρόγραμμα για 2 τρίωρα την εβδομάδα, όπου οι δασκάλες μιλούσαν κυρίως αγγλικά. Δεν είναι ότι δεν έχει και καμία επαφή με την γλώσσα, στο σπίτι ό,τι παιδικό βλέπει είναι μόνο στα αγγλικά (1 ώρα την ημέρα σίγουρα), ενώ σήμερα μου είπαν από τον παιδικό σταθμό που πάει ότι από τον Οκτώβριο θα κάνουν αγγλικά κάθε μέρα. Θα γράψω εντυπώσεις από το Gymboree, σε μια έρευνα πάντως που έκανα, βρήκα και ένα άλλο κέντρο με pre junior πρόγραμμα αγγλικών για μικρές ηλικίες.

Μια χαρά σας βρίσκω. Γράψε μας εντυπώσεις από τα Gymboree. Πολύ θα ήθελα να είχαμε Gymboree κοντά μας για να γράψω το γιο μου.

[Deena]

Γράψε μας εντυπώσεις από τα Gymboree. Πολύ θα ήθελα να είχαμε Gymboree κοντά μας για να γράψω το γιο μου.

 

Αντιστοιχο ειναι και αυτο http://www.myplayce.gr/activities.php?location=002492FBAA, που ειναι σε περισσοτερες περιοχες και εχει αγγλικο playgroup επισης. Εγω μενω βορεια και πολλες μαμαδες απο τα Gymboree πανε και στο MyPlayce. Αν με επαιρνε οικονομικα θα το εκανα κι εγω!

[ΜΑΡΙΤΑ]

 

Το ότι η μικρή δεν έχει αποκτήσει ακόμα ευχέρεια στο διάβασμα και γρηγοράδα στο γράψιμο, δεν είναι πρόβλημα. Μην φανταστείς ότι πηγαίνοντας αγγλικά θα αρχίσει να διαβάζει κείμενα με το καλημέρα σας. Τους πρώτους 2-3 μήνες θα μαθαίνει γράμματα και λεξούλες. Προτασούλες και διαλόγους θα αρχίσει να διαβάζει από τον Νοέμβριο και μετά, και όχι τίποτα σπουδαίο, προτάσεις με 3-4 λέξεις για αρχή (this is my car, τέτοια πράγματα). Οπότε δεν πιστεύω πως θα κερδίσεις κάτι περιμένοντας τα Χριστούγεννα, απλά θα χαθούν κάποιοι πολύτιμοι μήνες απόκτησης εισαγωγικών γνώσεων και δεξιοτήτων (ειδικά η εκμάθηση της αλφαβήτας) και η μικρή θα μπει κατευθείαν στα βαθειά. Δεν βλέπω το λόγο να μην αρχίσετε ομαλά από τον Σεπτέμβριο ώστε η μετάβαση να γίνει χωρίς εκπλήξεις.

 

Και δε πιστεύεις ότι θα μπερδευτεί με τις δύο αλφαβήτους;; Ίσως έχω επηρρεαστεί γιατί όλες οι μαμάδες που έχω ρωτήσει μου λένε ότι είναι μικρά φέτος και θα ξεκινήσουν του χρόνου.

Σίγουρα είναι μόδα όπως λες αλλα και εμένα ρε παιδί μου μου φαίνονται μικρά για να ξεκινήσουν μια ξένη γλώσσα. Και η ιδιοκτήτρια του φροντιστηρίου που σκέφτομαι να τη γράψω μου είπε να μην την αρχίσω φέτος επειδή είναι μικρή ηλικιακά.

Ελεγα να τη πάω σε ένα τμήμα prejunior (από το τίποτα να έχει μία έπαφη) αλλά το θεωρώ λίγο χαμένο χρόνο επειδή κάνουν και στο σχολείο τους...χαζή η σκέψη μου λες;;

Μάλλον για του χρόνου με βλέπω να ξεκινάμε, δε το παίρνω απόφαση για φέτος και ο χρόνος περνάει δυστυχώς.

[summer wine]

Mαριτα και εμενα το ιδιο μου εχουν πει οι καθηγητριες σε 2 φροντιστηρια που ειχα ρωτησει. Στη Γ Δημοτιοκου ειναι η πιο καταλληλη ηλικια να ξεκινησει ενα παιδι ωστε να μπορει να παρακολουθησει τις πρωτες ταξεις του φροντιστηριου χωρις δυσκολια .

Επειδη ομως ολα τα παιδιακια δεν ειναι ιδια και καποια εχουν εφεση στις γλωσσες, δεν χανεις τιποτα να δοκιμασει για ενα μηνα και βλεπεις στην πορεια τι θα κανεις, εφοσον στο ζηταει και η ιδια με ενθουσιασμο. Ετσι και εσυ θα εισαι πιο ησυχη για την αποφαση σου.

Ειδικα εαν τελειωνει γρηγορα το σχολειο και δεν την στελνεις σε ολοημερο θα εχει πιο πολυ χρονο στη διαθεση της για δοκιμη.

[ΜΑΡΙΤΑ]

Mαριτα και εμενα το ιδιο μου εχουν πει οι καθηγητριες σε 2 φροντιστηρια που ειχα ρωτησει. Στη Γ Δημοτιοκου ειναι η πιο καταλληλη ηλικια να ξεκινησει ενα παιδι ωστε να μπορει να παρακολουθησει τις πρωτες ταξεις του φροντιστηριου χωρις δυσκολια .

Επειδη ομως ολα τα παιδιακια δεν ειναι ιδια και καποια εχουν εφεση στις γλωσσες, δεν χανεις τιποτα να δοκιμασει για ενα μηνα και βλεπεις στην πορεια τι θα κανεις, εφοσον στο ζηταει και η ιδια με ενθουσιασμο. Ετσι και εσυ θα εισαι πιο ησυχη για την αποφαση σου.

Ειδικα εαν τελειωνει γρηγορα το σχολειο και δεν την στελνεις σε ολοημερο θα εχει πιο πολυ χρονο στη διαθεση της για δοκιμη.

 

Λες ε;;Σήμερα το ξανασυζητούσα στη κομμώτρια που πήγα (χαχα έχω καταντήσει γελοία μου φαίνεται) και σκέφτηκα μήπως μιλήσω με μία κοπέλα που ξέρω ότι κάνει ιδιαίτερα σε γνωστά μας παιδάκια, να ξεκινήσουμε με μία ώρα τη βδομάδα και βλέποντας και κάνοντας.

Από τη μία προτιμώ το φροντιστήιο από την άλλη σκέφτομαι και το ιδιαίτερο. Ούτε σε αυτό έχω καταλήξει χαχαχα Είμαι αποφασιστική δε μπορείτε να πείτε ε;

[Little Monkey]

Και δε πιστεύεις ότι θα μπερδευτεί με τις δύο αλφαβήτους;; Ίσως έχω επηρρεαστεί γιατί όλες οι μαμάδες που έχω ρωτήσει μου λένε ότι είναι μικρά φέτος και θα ξεκινήσουν του χρόνου.

Σίγουρα είναι μόδα όπως λες αλλα και εμένα ρε παιδί μου μου φαίνονται μικρά για να ξεκινήσουν μια ξένη γλώσσα. Και η ιδιοκτήτρια του φροντιστηρίου που σκέφτομαι να τη γράψω μου είπε να μην την αρχίσω φέτος επειδή είναι μικρή ηλικιακά.

Κοίτα, αν αυτό στο λέει το ίδιο το φροντιστήριο, τότε ίσως είναι καλό να το λάβεις υπόψιν γιατί μπορεί η ιδιοκτήτρια να έχει δει κάτι στο παιδί σου που εγώ δεν το γνωρίζω (ανωριμότητα ή κάτι άλλο) επίσης μπορεί να οφείλεται στον τρόπο που δουλεύει, δηλαδή αν κάνουν Α & Β Junior σε μία χρονιά, τότε φυσικά θέλουν μεγαλύτερους μαθητές.

 

Να μπερδευτεί με τις δύο αλφαβήτες δε νομίζω. Δεν ξέρει ήδη καλά την ελληνική αλφαβήτα;

 

Γενικά αυτό το μπέρδεμα με τις δύο γλώσσες είναι κάτι που όλοι το φοβούνται αλλά συμβαίνει σπάνια και ξεπερνιέται εύκολα. Κι εγώ όταν ξεκίνησα γαλλικά στην Πέμπτη δημοτικού (!!!!) όλοι αυτό μου έλεγαν, δεν φοβάσαι μην μπερδευτείς; Όλοι είχαν από ένα ξαδερφάκι ή ανηψάκι ή γειτονάκι που είχε ξεκινήσει δεύτερη γλώσσα στο δημοτικό και είχε μπερδευτεί. Τώρα μια τέτοια ανησυχία φαίνεται αστεία. Έτσι και με την εκμάθηση αγγλικών - όλοι φοβούνται μην μπερδευτεί το παιδί με την αλφαβήτα, ενώ το πρόβλημα που συνήθως συναντούν τα μικρότερα παιδιά είναι η κατανόηση των εννοιών της γραμματικής. Για αυτό όμως δεν ανησυχεί κανείς

 

Ελεγα να τη πάω σε ένα τμήμα prejunior (από το τίποτα να έχει μία έπαφη) αλλά το θεωρώ λίγο χαμένο χρόνο επειδή κάνουν και στο σχολείο τους...χαζή η σκέψη μου λες;;

Κοίτα, δεν είναι άσχημη ιδέα. Χάσιμο χρόνου θα ήταν αν δεν την ευχαριστούσε και δεν μάθαινε τίποτα χρήσιμο. Αλλά ακόμα κι επανάληψη να κάνει, κακό δεν θα της κάνει. Σκέψου πώς μαθαίνουν τα παιδιά τη μητρική γλώσσα: μας λένε να τους μιλάμε συνέχεια, όσο το δυνατόν περισσότερο. Δεν μας λένε να σταματήσουμε μόλις δούμε ότι έμαθαν μια λέξη. Το ίδιο ισχύει και με την ξένη γλώσσα. Όσο πιο πολλά ερεθίσματα πάρεις, τόσο το καλύτερα.

 

Μια άλλη λύση είναι αυτό που σου προτείνει η summer wine, δηλαδή να ξεκινήστε Junior A και αν δεις ότι δεν τραβάει, να σταματήσετε. Ό,τι και να λέμε τώρα είναι θεωρητικό και όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Πήγαινε και σε άλλο φροντιστήριο να πάρεις δεύτερη γνώμη. Εγώ θυμάμαι κάποτε που δούλευα σε φροντιστήριο είχαμε δύο Junior A, μία με παιδάκια Δευτέρας δημοτικού και μία με παιδάκια Τρίτης-Τετάρτης δημοτικού, οπότε το κάθε παιδάκι έμπαινε στο τμήμα που του ταίριαζε.

 

Μάλλον για του χρόνου με βλέπω να ξεκινάμε, δε το παίρνω απόφαση για φέτος και ο χρόνος περνάει δυστυχώς.

Έχεις μέχρι τον Οκτώβριο να αποφασίσεις και είμαστε ακόμα στην πρώτη βδομάδα του Σεπτεμβρίου. Μην αγχώνεσαι, θα τη βρεις την άκρη!

[Little Monkey]

Λες ε;;Σήμερα το ξανασυζητούσα στη κομμώτρια που πήγα (χαχα έχω καταντήσει γελοία μου φαίνεται) και σκέφτηκα μήπως μιλήσω με μία κοπέλα που ξέρω ότι κάνει ιδιαίτερα σε γνωστά μας παιδάκια, να ξεκινήσουμε με μία ώρα τη βδομάδα και βλέποντας και κάνοντας.

Από τη μία προτιμώ το φροντιστήιο από την άλλη σκέφτομαι και το ιδιαίτερο.

 

Άμα φοβάσαι μήπως μπερδευτεί με την αλφαβήτα, τι θα σου προσφέρει η μία ώρα την εβδομάδα; Αφού με την αλφαβήτα θα ξεκινήσουν και αν κάνουν μόνο μία ώρα την εβδομάδα ή η μικρή θα χάσει το ενδιαφέρον της ή θα γίνουν οι γνώσεις κουβάρι γιατί θα πρέπει να προχωράει πολύ γρήγορα. Για να καταλάβεις, όταν διδάσκουμε αλφαβήτα, διδάσκουμε συνήθως 2-3 γράμματα τη φορά. Πολλές φορές στα ιδιαίτερα επειδή τα παιδιά κάνουν μία ώρα μόνο, η δασκάλα βάζει παραπάνω γράμματα (έχω ακούσει και για 6 γράμματα) που είναι μεγάλος φόρτος γραφής, ειδικά όταν μαθαίνεις τα γράμματα με τη σειρά που εμφανίζονται στην αλφαβήτα και όχι ανάλογα με τη γραφή (ανάλογη γραφή έχουν για παράδειγμα τα γράμματα c-o-a-d-g επειδή ξεκινάμε να τα γράφουμε από το ίδιο σημείο και με την ίδια φορά). Από την άλλη, αν δεν βάλεις 4-6 γράμματα μαζί και πηγαίνεις σιγά σιγά, δύο γράμματα τη φορά, θα τελειώσεις την αλφαβήτα σε 13 εβδομάδες

 

Αν πρόκειται να ξεκινήσεις, ξεκίνα συστηματικά, δύο φορές την εβδομάδα και κατά προτίμηση φιξ. Να έχει το παιδί ένα ρυθμό και η μάθηση ένα στόχο. Γιατί αυτά τα "ξεκινάμε σιγά σιγά και βλέπουμε" συνήθως σε αφήνουν στη μέση. Στην τελική αν ξεκινήσετε και δείτε ότι δεν τα βγάζετε πέρα, δεν έγινε και τίποτα. Το βασικό είναι να μην χάσει η μικρή τον ενθουσιασμό της επειδή είτε πιέστηκε υπερβολικά είτε προχώρησε πολύ αργά. Θα το προσέξεις αυτό και όλα καλά.

 

Αντιστοιχο ειναι και αυτο http://www.myplayce.gr/activities.php?location=002492FBAA, που ειναι σε περισσοτερες περιοχες και εχει αγγλικο playgroup επισης. Εγω μενω βορεια και πολλες μαμαδες απο τα Gymboree πανε και στο MyPlayce. Αν με επαιρνε οικονομικα θα το εκανα κι εγω!

Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον, θα το δω! Μου αρέσει που έχει πολλά τμήματα γιατί ψάχνουμε απογευματινή απασχόληση για τον μικρό και δεν βρίσκουμε σχεδόν τίποτα μετά τις 4 μμ. Να 'σαι καλά!

[ravT]

Προσπάθησα να τα διαβάσω όλα αν και υπήρχαν posts που δεν ήταν ακριβώς επί του θέματος του thread.

 

Η κόρη μου σε λίγες ημέρες θα πάει 1η δημοτικού. Έχει ήδη στην πλάτη της 4 χρόνια εκπαίδευσης (παιδικό, προνήπιο, νηπιαγωγείο). Τα 3 τελευταία έχει επαφή με την αγγλική γλώσσα. Είχαμε δε την τύχη, το σχολείο της να έχει δασκάλα αγγλικών native speaker.

Η δασκάλα της λοιπόν, μας είπε από το προνήπιο ακόμα πως η κόρη μας είναι η καλύτερή της μαθήτρια (σε 29 παιδιά), πάντα σηκώνει χέρι την ώρα που κανένα άλλο δεν απαντά στις ερωτήσεις της και έχει πολύ σωστή προφορά!

 

Σημειώνω εδώ πως εγώ και ο μπαμπάς της είμαστε κάτοχοι lower αλλά οι δουλειές μας, οι ενασχολήσεις μας και τα hobby μας, μας ώθησαν να μάθουμε τη γλώσσα πολύ καλύτερα μόνοι μας πια, μέσω της τριβής (σαφώς είμαστε πίσω στην προφορά).

 

Ρώτησα λοιπόν τη δασκάλα, εάν είναι φρόνιμο να τη γράψω αγγλικά σε φροντιστήριο ή εάν η ηλικία της κάνει ότι κάνουν και στο σχολείο. Μου απάντησε πως δεν θα κάνουν κάτι παραπάνω. Γι αυτό και το αφήσαμε.

 

Θεωρώ πως όσοι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων σας λένε οτι τα παιδιά σας είναι μικρά για να αρχίσουν αγγλικά, είναι παλιάς σχολής και επιθυμούν μαθητές "στρωμένους" στα σχολικά καθήκοντα. Κοινώς δεν είναι εκπαιδευμένοι να χειρίζονται μικρά παιδιά και δεν επιθυμούν να έχουν τέτοιο τμήμα στο φροντιστήριό τους.

 

Και εμείς ξεκινήσαμε (όπως η συντριπτική πλειοψηφία της γενιάς μας δηλαδή) στην 3η δημοτικού. Σαφώς μπήκαν οι σωστές βάσεις και εν κατακλείδι μάθαμε τη γλώσσα (αν και επαναλαμβάνω, τα "επιπλέον" τα μάθαμε μόνοι μας) αλλά αν το παιδί το θέλει και έχει έφεση, δεν το θεωρώ χάσιμο χρόνου. Σάμπως η επιλογή απογευματινής δραστηριότητας έχει μεγαλύτερη επιτυχία σε αυτές τις ηλικίες;

 

Έχουμε πάρει ένα βιβλίο εκμάθησης αγγλικών για την ηλικία της. Το ξεπετάξαμε όλο σε 2 απογεύματα γιατί ΑΠΑΙΤΟΥΣΕ να ασχοληθούμε με αυτό και έκτοτε πολύ συχνά το φέρνει απ τη βιβλιοθήκη να κάνουμε επανάληψη.

 

Τώρα που το συζητάμε, σκέφτομαι να επικοινωνήσω με τη δασκάλα της ώστε εάν η ίδια κάνει ιδιαίτερα ή γνωρίζει κάποιο φροντιστήριο που "πατάει" στον δικό της τρόπο εκμάθησης, να την ξεκινήσω φέτος.

 

Για εμάς, δεν έχει να κάνει τόσο η ηλικία στο αν θα ξεκινήσει φέτος, όσο το πόσο θα ζοριστεί με την 1η δημοτικού ώστε να μη πελαγώσει και η αγάπη για τα αγγλικά μετατραπεί σε "ωχ αδελφέ...".

[Little Monkey]

Θεωρώ πως όσοι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων σας λένε οτι τα παιδιά σας είναι μικρά για να αρχίσουν αγγλικά, είναι παλιάς σχολής και επιθυμούν μαθητές "στρωμένους" στα σχολικά καθήκοντα. Κοινώς δεν είναι εκπαιδευμένοι να χειρίζονται μικρά παιδιά και δεν επιθυμούν να έχουν τέτοιο τμήμα στο φροντιστήριό τους.

Αυτό πιστεύω κι εγώ, γι' αυτό είπα στη ΜΑΡΙΤΑ ότι εφόσον στο φροντιστήριο της είπαν όχι, τότε να το λάβει υπόψιν και να μην γράψει την κόρη της, αλλά ας ρωτήσει και σε άλλα φροντιστήρια γιατί σίγουρα υπάρχουν κάποια που δουλεύουν με μικρά παιδιά και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία (έχω συγκεκριμένα παραδείγματα υπόψιν μου).

 

Ξέρω δύο φροντιστήρια στην περιοχή μου που ανήκουν στον ίδιο όμιλο - το ένα δεν έχει καν τάξη pre junior και το άλλο παίρνει παιδάκια από 5 χρονών και μάλιστα τους έχει και native speaker στο μάθημα. Είναι ο καθένας πώς δουλεύει. Στην τελική αν ένα φροντιστήριο δεν μπορεί να υποστηρίξει μικρούς μαθητές είναι σίγουρα καλύτερα να το λέει ευθέως και να μην σε παραπλανεί με υποσχέσεις που δεν μπορεί να τηρήσει.

[ravT]

Ναι, συμφωνώ απόλυτα!

 

Ξέχασα να σημειώσω και τη διαφωνία μου στο εξής: Τα αγγλικά άνοιγαν πόρτες πριν 20 χρόνια. Πλέον είναι ΔΕΔΟΜΕΝΟ πως ξέρεις ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ αγγλικά και πας για ακόμα μια ξένη γλώσσα. Τότε, ναι, σου ανοίγονται πόρτες.

Πλέον το lower πχ είναι δεδομένο, όπως το απολυτήριο λυκείου.

Δεν είναι ξενομανία, είναι φυσική εξέλιξη!

[Little Monkey]

Έτσι είναι. Όταν πήρα το Proficiency (προ ... γκουχ γκουχ... αμνημονεύτων) οι μόνοι που το χρειάζονταν ήταν όσοι ήθελαν να εργαστούν ως καθηγητές σε φροντιστήρια ξένων γλωσσών, όσοι ήθελαν να βγουν για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό (λίγοι τότε) και κάτι ψαγμένοι φοιτητές ιατρικής, νομικής και λοιπών υψηλόβαθμων σχολών.

 

Τώρα πλέον για μηχανικός αυτοκινήτων πας και σου ζητάνε Lower (ξέρω περίπτωση) ενώ πολλές σχολές έχουν το Lower ως προαπαιτούμενο για να πάρεις πτυχίο. Για μεταπτυχιακά και για να βγεις στην αγορά εργασίας το Proficiency θεωρείται στανταράκι.

 

Σαφώς δεν είναι ξενομανία, άλλωστε υπάρχει οδηγία της ΕΕ ότι όλοι οι ευρωπαίοι πολίτες θα πρέπει να είναι εξοικειωμένοι με τουλάχιστον δύο γλώσσες (τη μητρική τους και άλλη μία). Στην Ισπανία, την Πορτογαλία και αλλού έχουν αρχίσει να διδάσκουν κάποια από τα μαθήματα του σχολείου στα αγγλικά για να ενισχύσουν τους μαθητές προς αυτή την κατεύθυνση, π.χ. στο γυμνάσιο κάνουν μαθηματικά ή χημεία ή ιστορία στα αγγλικά. Δεν αναφέρομαι σε ξενόγλωσσα ή international σχολεία αλλά στα κανονικά δημόσια γυμνάσια και λύκεια.

 

Στο μεταξύ εμάς εδώ μας απασχολεί ακόμα σε πόσα χρόνια θα τελειώσει το παιδί τα αγγλικά.

 

(δείτε το, έχει πλάκα)

 

Αφιερωμένο!