Αποθηλασμός

[female]

Culte ωραίο το άρθρο. Σε 1-2 χρόνια εδώ θα τα λέμα πάλι, στο τόπικ του θηλασμού

[Palladin]

Και εγώ φυσιολογικότατο το βρίσκω και δεν του το έχω αρνηθεί ποτέ. Και ασφαλώς το παιδί θέλει την μαμά του και δεν το ενδιαφέρει αν βρίσκεται στο κέντρο της πόλης ή στο σπίτι τους. Το θέμα είναι ό,τι φοβάμαι να βγω έξω γιατί όπου και να πάμε κάποια στιγμή θα ζητήσει να θηλάσει. Συνήθως παρκάρω το αυτοκίνητο κάπου κοντά και λύνω το θέμα αλλά μερικές φορές αυτό δεν είναι εύκολο.

 

Αρχικά, θέλω να σου πω, υποθέτοντας ότι είσαι ντροπαλή και δεν θέλεις να θηλάζεις δημόσια, ότι κι εγώ έτσι ήμουν, αλλά ΑΝ το πάρεις απόφαση να θηλάζεις έξω, η ζωή σου θα γίνει πολύ πολύ ευκολότερη.

 

 

 

 

 

Επίσης θέλω να ενθαρρύνω όλες τις μαμάδες, να διαβάσουν σχετικά με την Ασφαλή και την Ανασφαλή Προσκόλληση των μωρών στη μητέρα. Δυστυχώς δεν έχω να προτείνω κάποιο βιβλίο, εγώ τα διάβασα αυτά στα βιβλία του παιδαγωγικού τμήματος, όπου είναι γραμμένα αρκετά συνοπτικά και ακαδημαϊκά, και σκόρπια στο δίκτυο. Αν η Αγλαΐα ή η amaretto έχουν κάποιο σχετικό βιβλίο ή λινκ θα βοηθούσε.

 

 

Τέλος θέλω να κάνω μία διαπίστωση (και να γίνω κακιά). Παρατηρώ ότι κάποιες μαμάδες που θηλάζουν, όταν κάποια στιγμή κουραστούν ή για οποιονδήποτε λόγο θελήσουν να αποθηλάσουν (δικαίωμά τους!!) προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση του αποθηλασμού, να χρυσώσουν το χάπι, πώς να το πω. Προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους και τους άλλους ότι κάνανε καλά, ότι τώρα ήταν η ιδανική στιγμή, ότι ακολούθησαν την σωστή μέθοδο. Και όταν κάποιος απαντήσει, επειδή πολλές φορές γράφονται ανακρίβειες, ξαφνικά αισθάνονται ότι τους επιτίθενται, τους ειρωνεύονται τους περνάνε ανάκριση κλπ. Αυτό θεωρώ ότι γίνεται ξεκάθαρα επειδή υπάρχουν συνειδητές ή ασυνείδητες ενοχές.

 

Εν τέλει μόνο η Αγλαΐα, η αμαρέτο και 2-3 άλλες μαμάδες στο φόρουμ θηλάσανε- θηλάζουνε τα παιδιά τους μετά την ηλικία των 3. Όλες οι άλλες αποθηλάσανε νωρίτερα, και δεν κατηγόρησαν ότι δέχονται καμία επίθεση, με ελάχιστες εξαιρέσεις που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο.

[irida85]

εγώ πάντως συμφωνώ με την Χλόη..

από τα λεγόμενα της Ιριδας "φάνηκε" ότι είναι πιο εύκολο να αποθηλάσεις όσο δεν καταλαβαίνει ακόμη..

φάνηκε λέω, γιατί μπορεί να μην εννοούσε αυτό η κοπέλα...

 

Φυσικα και δεν εννοουσα οτι οσο ειναι μικρο ειναι πιο ευκολο να "ξεγελασεις" το παιδι....

Όμως όταν λέμε πιό εύκολος αποθηλασμός τι εννούμε? Τη δική μας ευκολία ή του παιδιού? Δεν είναι λογικό να σκεφτόμαστε του παιδιού?

 

Ενταξει τωρα το παρατραβας........... Aν σκεφτομασταν τη δικη μας ευκολια δε θα θηλαζαμε καθολου, γιατι για σενα ισως εχει περασει καιρος απο τη γεννα, αλλα εγω θυμαμαι πολυ καλα τη ταλαιπωρια, τον πονο (ουτε να καθισω δε μπορουσα, οχι να θηλασω), τη κουραση κλπ κλπ κλπ που περασα τις πρωτες μερες μετα τη γεννα που ειναι πολυ σημαντικες για το θηλασμο....και τελος, δεν ειναι λογικο οχι! Το θεμα του θηλασμου δεν νομιζω οτι βασιζεται στη λογικη, αλλα στη καρδια και στα συναισθηματα..........

[female]

Δεν το χω με τον Δημόσιο Θηλασμό δυστυχώς. Γενικά δεν έχω πρόβλημα να τον θηλάσω στο αμάξι όπου και να είμαστε αλλά σε καφετέρια πχ. δεν θα το κάνω. Προτιμώ να φύγω. Πάντως και αυτό δεν με έχει κουράσει, γενικά δεν είμαστε του πολύ 'έξω'.

Όσο για τις ενοχές Palladin έχεις δίκιο αλλά το θέμα είναι τι προκαλεί τις ενοχές??? Ό,τι οι κοπέλες δεν το έχουν αποφασίσει ουσιαστικά και δεν θέλουν να το αποθηλάσουν με όλη τους την καρδιά ή κάποιες άλλες που με τον τρόπο τους τις κάνουν να νιώθουν ένοχες...????

[irida85]

Τέλος θέλω να κάνω μία διαπίστωση (και να γίνω κακιά). Παρατηρώ ότι κάποιες μαμάδες που θηλάζουν, όταν κάποια στιγμή κουραστούν ή για οποιονδήποτε λόγο θελήσουν να αποθηλάσουν (δικαίωμά τους!!) προσπαθούν να ωραιοποιήσουν την κατάσταση του αποθηλασμού, να χρυσώσουν το χάπι, πώς να το πω. Προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους και τους άλλους ότι κάνανε καλά, ότι τώρα ήταν η ιδανική στιγμή, ότι ακολούθησαν την σωστή μέθοδο. Και όταν κάποιος απαντήσει, επειδή πολλές φορές γράφονται ανακρίβειες, ξαφνικά αισθάνονται ότι τους επιτίθενται, τους ειρωνεύονται τους περνάνε ανάκριση κλπ. Αυτό θεωρώ ότι γίνεται ξεκάθαρα επειδή υπάρχουν συνειδητές ή ασυνείδητες ενοχές.

 

Εν τέλει μόνο η Αγλαΐα, η αμαρέτο και 2-3 άλλες μαμάδες στο φόρουμ θηλάσανε- θηλάζουνε τα παιδιά τους μετά την ηλικία των 3. Όλες οι άλλες αποθηλάσανε νωρίτερα, και δεν κατηγόρησαν ότι δέχονται καμία επίθεση, με ελάχιστες εξαιρέσεις που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο.

 

δυο πραγματα μονο.... ----"σωστη" μεθοδος αποθηλασμου ειναι προφανως αυτη που διαλεγει η καθε κοπελα,οποτε εφοσον τη θεωρει σωστη λογικο ειναι να την υποστηριξει κι ολας.... και αυτο δεν σημαινει οτι "χρυσωνει το χαπι" ----οι εξαιρεσεις οπως λες, δεν ειναι ελαχιστες... σχεδον καθε φορα που καποια θελει να αποθηλασει υπαρχουν απαντησεις γεματες ενταση....

[Νικη78]

Καλε για μενα ο θηλασμος ειναι και ηταν η ευκολια μου.... λιγο το χεις να κοιμασαι τα βραδυα να μη ξυπνας για αποστειρωσεις??? να μπορεις να πας οπου θες απο την πρωτη μερα της γεννησης χωρις να σε νοιαξει τι θα φαει???χωρις να κουβαλας πεντακοσια τζιζτζιλα μιτζιλα μαζι??? εγω πηγα διακοπες με την μικρη 1 μιση μηνων... αν δεν θηλαζαμε δεν νομιζω να το σκεφτομουνα καν να παμε.

Και οπως λεει το Γιογκινακι.... τωρα με την οικονομικη κριση ο θηλασμος συμφερει.....

[female]

Αμαρέτο σε όσα μου λες απάντησα με το δεύτερο ποστ μου. Σίγουρα είναι απολύτως φυσιολογικό αυτό που συμβαίνει και χαίρομαι που το μωράκι μου κουρνιάζει στην αγκαλίτσα της μαμάς του μετά από 9 ώρες προσωρινού αποχωρισμού.

Απλά λέω ό,τι δημιουργεί πρακτικά προβλήματα. Από την άλλη πιστεύω και υποστηρίζω αυτό που λέει η Νίκη, ό,τι ο θηλασμός είναι ευκολιά και ένα παιδί που θηλάζει πάει παντού!

[female]

Τέλος και θα σας αφήσω (άμα σκεφτώ να αποθηλάσω μπορεί να τα ξαναπούμε) προσωπικά εγώ πήρα κουράγιο με αυτό που είπε η ΙΡΙΔΑ, να συνεχίσω τον θηλασμό και να μην αγχώνομαι για την ώρα του αποθηλασμού. ΙΡΙΔΑ σε ευχαριστώ κοπέλα μου, αν είναι τόσο εύκολο για το μωράκι σου μπορεί να είναι και για το δικό μου όταν έρθει η ώρα maw. Μου δίνεις φτερά να πετάξω πιο μακριά

[Access]

Όσο για τις ενοχές Palladin έχεις δίκιο αλλά το θέμα είναι τι προκαλεί τις ενοχές??? Ό,τι οι κοπέλες δεν το έχουν αποφασίσει ουσιαστικά και δεν θέλουν να το αποθηλάσουν με όλη τους την καρδιά ή κάποιες άλλες που με τον τρόπο τους τις κάνουν να νιώθουν ένοχες...????

 

"Ενοχές" νομίζω ότι έχουν όλες οι μητέρες που αποθήλασαν τα παιδιά τους είτε αυτά ήταν 40 ημερών είτε 2 ετών γιατί μέσα τους /μέσα μου ξέρω ότι η απόφαση δεν ήταν του παιδιού μου ή έστω κοινή συναινέσει αλλά αποκλειστικά δική μου/ δικιά μας.

 

Έστω και αν η λογική λέει ότι έπραξα το καλλίτερο που μπορούσα για το διάστημα που μπορούσα, κάπου μέσα μας/μέσα μου ξέρουμε/ξέρω ότι ίσως θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι λίιιιγο παραπάνω (είναι στην φύση της γυναίκας/μάνας πάντα να προσπαθεί και να προσφέρει αυτό το λίγο παραπάνω) :D

 

Δεν έχω ενοχές που αποθήλασα την κόρη μου όταν θεώρησα ότι αυτό έπρεπε να κάνω αλλά μέσα μου κάθε φορά που η μικρή μου βλέπει το στήθος μου και λέει μαμαααααααα λαλάκιιιιιιι (αναφερόμενη στο στήθος και όχι στο θηλασμό μια και μόνο αυτή την λέξη της έχω μάθει για το στήθος) πάντα μέσα μου νοιώθω ένα τσίμπημα:(

[Palladin]

Όσο για τις ενοχές Palladin έχεις δίκιο αλλά το θέμα είναι τι προκαλεί τις ενοχές??? Ό,τι οι κοπέλες δεν το έχουν αποφασίσει ουσιαστικά και δεν θέλουν να το αποθηλάσουν με όλη τους την καρδιά ή κάποιες άλλες που με τον τρόπο τους τις κάνουν να νιώθουν ένοχες...????

τις ενοχές πιστεύω τις δημιουργεί ο πραγματικός λόγος για τον οποίον επέλεξαν να αποθηλάσουν. ότι κατά βάθος δηλαδή δεν ήταν έτοιμες ακόμα.

δυο πραγματα μονο.... ----"σωστη" μεθοδος αποθηλασμου ειναι προφανως αυτη που διαλεγει η καθε κοπελα,οποτε εφοσον τη θεωρει σωστη λογικο ειναι να την υποστηριξει κι ολας.... και αυτο δεν σημαινει οτι "χρυσωνει το χαπι" ----οι εξαιρεσεις οπως λες, δεν ειναι ελαχιστες... σχεδον καθε φορα που καποια θελει να αποθηλασει υπαρχουν απαντησεις γεματες ενταση....

όπως προσπάθησε να εξηγήσει και η Χλόη, άλλο είναι "σωστό και εύκολο" για τη μαμά, και άλλο για το παιδί

[sonar]

δυο πραγματα μονο.... ----"σωστη" μεθοδος αποθηλασμου ειναι προφανως αυτη που διαλεγει η καθε κοπελα,οποτε εφοσον τη θεωρει σωστη λογικο ειναι να την υποστηριξει κι ολας.... και αυτο δεν σημαινει οτι "χρυσωνει το χαπι" ----οι εξαιρεσεις οπως λες, δεν ειναι ελαχιστες... σχεδον καθε φορα που καποια θελει να αποθηλασει υπαρχουν απαντησεις γεματες ενταση....

Δεν θα πάρω θέση στην αντιπαράθεση αυτή, γιατί αυτά που πιστεύω έχουν ειπωθεί ήδη από την Χλόη, την Palladin και την amaretto.

 

Γράφω μόνο για να πω ότι η τελευταία σου πρόταση είναι αβάσιμη. Δεν δημιουργείται "ένταση" επειδή κάποια θέλει να αποθηλάσει, αλλά επειδή μπορεί να υποστηρίζει (με περίσσιο σθένος πολλές φορές) πράγματα που είναι αποδεδειγμένα ανακριβή.

 

Στον αντίποδα είναι το δικό μου παράδειγμα, που έφτασα σε σημείο να μην θέλω να θηλάσω ούτε ένα λεπτό ακόμη και αισθανόμουν πραγματικά απελπισμένη με ένα παιδί που συνεχώς απαιτούσε το στήθος. Έγραψα ένα ποστ γεμάτο αρνητικά συναισθήματα και το μόνο που έλαβα ήταν υποστήριξη. Πραγματικά με βοήθησαν να καταλάβω τί ήταν αυτό που μου συνέβαινε και τελικά, αυτό ήταν που χρειαζόμουν εκείνη την στιγμή.

[female]

AGE δεν νιώθεις ενοχές λες...Από την άλλη καταλαβαινω όμως αυτό που θέλεις να πεις και εγώ θα νιώθω ενοχές όποτε και αν το αποφασίσω (μου φαίνεται πολύ μακρινό τώρα) και πιστεύω αυτό που λένε ό,τι πρέπει πρώτα να αποθηλάσει η μητέρα και μετά το παιδί.

Επίσης έχω φίλη κολλητή που πριν γεννήσει μου είχε πει ό,τι θα θηλάσει την μικρή της μέχρι 40 ημερών και έτσι έκανε. Χωρίς να νιώθει κανένα ενδοιασμό και καθόλου τύψεις, αυτό θεωρούσε σωστό και αυτό έπραξε. Όσο και αν την ενθάρρυνα και αν την βοήθησα μου το είχε πει 'δεν θέλω να θηλάσω παραπάνω'. Δεν εγκρίνω αυτή την στάση αλλά η κοπέλα δεν ένιωθε και δεν νιώθει καθόλου ενοχές...

[Μαρια.X]

εγώ πάντως συμφωνώ με την Χλόη..

από τα λεγόμενα της Ιριδας "φάνηκε" ότι είναι πιο εύκολο να αποθηλάσεις όσο δεν καταλαβαίνει ακόμη..

φάνηκε λέω, γιατί μπορεί να μην εννοούσε αυτό η κοπέλα...

 

 

Και 'γω αυτα καταλαβα με τα λεγομενα της ιριδας :roll:

[Χλοη]

Όσο και αν την ενθάρρυνα και αν την βοήθησα μου το είχε πει 'δεν θέλω να θηλάσω παραπάνω'. Δεν εγκρίνω αυτή την στάση αλλά η κοπέλα δεν ένιωθε...

 

Δεν εγκρίνεις τη στάση της, και το λες έτσι απλά... Δεν έχω πει ποτέ αυτή τη λέξη εδώ μέσα για κοπέλα που αποθήλασε, για οποιοδήποτε λόγο. Και απ'όσο ξέρω καμία κοπέλα απ'τις γνωστές 'βετεράνες" δεν έχει πει παρόμοια κουβέντα. Παρόλ'αυτά εμείς είμαστε που κάνουμε την επίθεση??

 

 

Ίριδα, αν προσέξεις το δεύτερο τικεράκι μου θα καταλάβεις οτι καθόλου μακριά δεν είμαι απ'τη μέρα της γέννας... και για άλλη μιά φορά παίρνεις τα λόγια μου προσωπικά και δεν καταλαβαίνεις τι εννοώ. Δε θα πω πιά τίποτα άλλο.

 

Sonar, σ'ευχαριστώ που μοιράζεσαι την εμπειρία σου. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι μητέρες που λένε οτι δέχτηκαν υποστήριξη.

[female]

Δε εγκρίνω την στάση μιας κοπέλας που γνωρίζω και όχι μιας άγνωστης. Μιας κοπέλας που δεν ήθελε να θηλάσει για άλλους λόγους και σίγουρα όχι πρακτικούς. Μια κοπέλα που ήθελε να ξαναρχίσει το τσιγάρο και φοβόταν μην πέσει το στήθος της και γι'αυτό στέρησε κάτι τόσο πολύτιμο από το μωρό της. Ναι, δεν το εγκρίνω!

[sonar]

Sonar, σ'ευχαριστώ που μοιράζεσαι την εμπειρία σου. Ευτυχώς που υπάρχουν και οι μητέρες που λένε οτι δέχτηκαν υποστήριξη.

Εγώ πρέπει να ευχαριστήσω όλες όσες κατά καιρούς έχουν μπει στον κόπο να μου απαντήσουν. Για την ιστορία να πω ότι τελικά δεν σταματήσαμε τον θηλασμό γενικά, αλλά καταφέραμε να μην θηλάζουμε την νύχτα και αυτός ήταν ο στόχος μου και η επιθυμία μου εξ' αρχής.

 

Χλόη σου εύχομαι τα καλύτερα!

[sternchen]

Δε θα πω πιά τίποτα άλλο.

 

Ευτυχώς που υπάρχουν και οι μητέρες που λένε οτι δέχτηκαν υποστήριξη.

 

Αγαπητή Χλόη μου, μην διαβάζω τέτοια.

Να συνεχίσεις καλή μου.

Εγώ εαν δεν ήσουν εσύ και κάποιες άλλες κοπέλες δεν θα είχα θηλάσει ποτέ

Εγώ προσωπικά σε ευχαριστώ για όλα και ναι συμφωνώ απόλυτα με όσα γράφεις, με εκφράζουν!!!

[aglaia]

Επίσης η εντύπωση που έχω και εγώ από μητέρες που έχουν θηλάσει είναι ό,τι το παιδί όσο μεγαλώνει αποχωρίζεται πιο δύσκολα το στήθος και όσα το δένουν με αυτό...Δεν είναι καθόλου παράλογο καια παράξενο...Το παιδί καταλαβαίνει, αντιλαμβάνεται καλύτερα και ζητάει τα κεκτημένα...Εσύ η ίδια το είπες...

 

Όσο μικρότερο είναι το παιδί που αποθηλάζει, τόσο πιο δύσκολο είναι για το ίδιο, ιδιαίτερα όταν δεν μπορεί να εκφράσει αυτή τη δυσκολία, όταν δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί και να διεκδικήσει.

 

Για τη μητέρα είναι πιο εύκολο γιατί δεν έχει να αντιμετωπίσει τις διεκδικήσεις και τις διαμαρτυρίες. Αν το παιδί είναι έτοιμο να αποθηλάσει μόνο του, η μητερα πάλι δεν έχει να αντιμετωπίσει διεκδικήσεις και διαμαρτυρίες, οπότε σε αυτή την περίπτωση είναι εύκολο και για τους δύο.

 

 

Ένα παιδί ενδιάμεσης ηλικίας που μπορεί να διαμαρτυρηθεί και να διεκδικήσει, ίσως δυσκολεύει τη μητέρα του όμως το ίδιο μπορεί να αντιμετωπίσει πολύ καλύτερα την κατάσταση, να την επεξεργαστεί και να την ξεπεράσει. Αυτό συμβαίνει γιατί επικοινωνεί καλύτερα με τη μητέρα του, την ακούει, την καταλαβαίνει, σκέφτεται τα όσα του είπε και μπορεί να συνεργαστεί λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με το χαρακτήρα και τις ανάγκες του. Όσο περισσότερο μιλά η μητέρα και εξηγεί, τόσο πιο εύκολο το κάνει για την ίδια και για το παιδί.

 

Αν η μητέρα αποφασίσει μόνη της να αποθηλάσει αυτό το παιδί της ενδιάμεσης ηλικίας και δεν το συζητήσει καθόλου μαζί του, τότε η αντίδραση είναι αρκετά έντονη και η μητέρα δυσκολεύεται να τη διαχειριστεί. Αυτό όμως οφείλεται σε ανεπαρκή χειρισμό της μητέρας, στο ότι αγνοεί ότι το παιδί έχει ανάγκη από εξηγήσεις, από επικοινωνία, από κατανόηση.

 

Γενικά είναι καλό να αναφέρουμε την αλήθεια και από τις δύο πλευρές. Δυστυχώς συνηθίζεται να αγνοούμε εντελώς την πλευρά του παιδιού και να αναφέρουμε μόνο την πλευρά της μητέρας.

[aglaia]

Μια κοπέλα που ήθελε να ξαναρχίσει το τσιγάρο και φοβόταν μην πέσει το στήθος της και γι'αυτό στέρησε κάτι τόσο πολύτιμο από το μωρό της. Ναι, δεν το εγκρίνω!

 

Αυτές οι δικαιολογίες του τσιγάρου και της αισθητικής είναι επιφανειακές. Συνήθως πίσω από αυτές κρύβονται ιστορίες που πονάνε και είναι δύσκολο για τις μητέρες να τις συζητήσουν. Το τσιγάρο και την αισθητική τη συζητάει η μητέρα ανάλαφρα με τον οποιοδήποτε, αυτά που πονάνε όμως θα προτιμήσει να μην τα αγγίξει γιατί αν τα αγγίξει θα πονέσει πιο πολύ.

 

Μια μητέρα αποφασίζει να στερήσει κάτι τόσο πολύτιμο από το μωρό της γιατί και η ίδια είναι πολύ στερημένη και πολύ πονεμένη, αλλά δεν μπορεί να το ομολογήσει, να το σκεφτεί, να το συζητήσει.

 

Το μόνο που ενοχλεί σε τέτοιες περιπτώσεις είναι η διάδοση παραπληροφόρησης. Προσωπικά μόνο αυτό δεν εγκρίνω, το να διαδίδουν την παραπληροφόρηση. Τα υπόλοιπα είναι καλό να τα αντιμετωπίζουμε με ανεκτικότητα, συμπόνια και κατανόηση.

[female]

Όσο μικρότερο είναι το παιδί που αποθηλάζει, τόσο πιο δύσκολο είναι για το ίδιο, ιδιαίτερα όταν δεν μπορεί να εκφράσει αυτή τη δυσκολία, όταν δεν μπορεί να διαμαρτυρηθεί και να διεκδικήσει.

 

Για τη μητέρα είναι πιο εύκολο γιατί δεν έχει να αντιμετωπίσει τις διεκδικήσεις και τις διαμαρτυρίες. Αν το παιδί είναι έτοιμο να αποθηλάσει μόνο του, η μητερα πάλι δεν έχει να αντιμετωπίσει διεκδικήσεις και διαμαρτυρίες, οπότε σε αυτή την περίπτωση είναι εύκολο και για τους δύο.

 

 

Ένα παιδί ενδιάμεσης ηλικίας που μπορεί να διαμαρτυρηθεί και να διεκδικήσει, ίσως δυσκολεύει τη μητέρα του όμως το ίδιο μπορεί να αντιμετωπίσει πολύ καλύτερα την κατάσταση, να την επεξεργαστεί και να την ξεπεράσει. Αυτό συμβαίνει γιατί επικοινωνεί καλύτερα με τη μητέρα του, την ακούει, την καταλαβαίνει, σκέφτεται τα όσα του είπε και μπορεί να συνεργαστεί λιγότερο ή περισσότερο, ανάλογα με το χαρακτήρα και τις ανάγκες του. Όσο περισσότερο μιλά η μητέρα και εξηγεί, τόσο πιο εύκολο το κάνει για την ίδια και για το παιδί.

 

Αν η μητέρα αποφασίσει μόνη της να αποθηλάσει αυτό το παιδί της ενδιάμεσης ηλικίας και δεν το συζητήσει καθόλου μαζί του, τότε η αντίδραση είναι αρκετά έντονη και η μητέρα δυσκολεύεται να τη διαχειριστεί. Αυτό όμως οφείλεται σε ανεπαρκή χειρισμό της μητέρας, στο ότι αγνοεί ότι το παιδί έχει ανάγκη από εξηγήσεις, από επικοινωνία, από κατανόηση.

 

Γενικά είναι καλό να αναφέρουμε την αλήθεια και από τις δύο πλευρές. Δυστυχώς συνηθίζεται να αγνοούμε εντελώς την πλευρά του παιδιού και να αναφέρουμε μόνο την πλευρά της μητέρας.

 

Σωστά τα λες Αγλαία. Η προσέγγισή σου κατά την γνώμη μου λέει όσα σκεφτόμαστε πολλές μανούλες εδώ μέσα. Και νομίζω ό,τι εφόσον ο θηλασμός είναι ανάγκη πρωτίστως του παιδιού, πρέπει να έχει μερίδιο στην απόφασή αυτή, να είναι κοινή απόφαση.

[female]

Μόνο πονεμένη δεν είναι η μανούλα που αναφέρω...Την ξέρω πάνω από 15 χρόνια, ξέρω το καθετί στην ζωή της και ουδέποτε αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα ή παραπονέθηκε για κάτι. Δόξα τον Θεό, μια χαρά είναι η κοπέλα.

Απλά δεν ήθελε να θηλάσει...

Όσο για τον τσιγάρο έχω και άλλο παράδειγμα.

Η γειτόνισσά μου γέννησε 1 μήνα μετά από μένα και στους 2 μήνες έκοψε τον θηλασμό γιατί ήθελε να ξαναξεκινήσει το τσιγάρο (σε όλη την εγκυμοσύνη κάπνιζε, σταμάτησε μόνο το διάστημα που θήλαζε).

Δεν την καταλαβαίνω αυτή την νοοτροπία αλλά δεν με ενδιαφέρει κιόλας. Απέχει από μένα και από την δική μου ιδεολογία.

Πάντως η συχνότερη δικαιλογία που ακούω που όντως κρύβει ενοχές είναι 'ήθελα αλά δεν είχα γάλα'...

[Rosie]

Εν τέλει μόνο η Αγλαΐα, η αμαρέτο και 2-3 άλλες μαμάδες στο φόρουμ θηλάσανε- θηλάζουνε τα παιδιά τους μετά την ηλικία των 3. Όλες οι άλλες αποθηλάσανε νωρίτερα, και δεν κατηγόρησαν ότι δέχονται καμία επίθεση, με ελάχιστες εξαιρέσεις που ανέφερα στην προηγούμενη παράγραφο.

 

Κατ' αρχήν υπάρχουν παιδάκια που αποθηλάζουν από μόνα τους σε πιο μικρή ηλικία, όπως ο γιος μου (28 μηνών).

Δεν τον πίεσα ποτέ να αποθηλάσει, αντίθετα όταν αποθήλασε στεναχωριόμουνα τον πρώτο καιρό και του έλεγα ότι μπορεί να θηλάσει όποτε θέλει αλλά αυτός αρνιότανε!

 

Αυτό το αναφέρω γιατί έχει σχέση με το πιο κάτω που γράφει η female:

 

Επίσης η εντύπωση που έχω και εγώ από μητέρες που έχουν θηλάσει είναι ό,τι το παιδί όσο μεγαλώνει αποχωρίζεται πιο δύσκολα το στήθος και όσα το δένουν με αυτό...Δεν είναι καθόλου παράλογο καια παράξενο...Το παιδί καταλαβαίνει, αντιλαμβάνεται καλύτερα και ζητάει τα κεκτημένα...Εσύ η ίδια το είπες...

 

Η εμπειρία μου είναι ακριβώς η αντίθετη, γιατί ο γιος μου θήλαζε σαν μανιακός όταν ήτανε μικρούλης στο σημείο που φοβόμουνα ότι θα φθάσει τα 5 και θα θηλάζει!

Με εξέπληξε όμως όταν αποφάσισε να αποθήλασει από μόνος του, προφανώς γιατί γι' αυτόν ήτανε η κατάλληλη στιγμή.

 

Πρόσφατα έκοψε οικιοθελώς και την πιπίλα (είχα πάντα στο χέρι του δύο πιπίλες και δεν τις αποχωριζότανε!) και άρχισε να κοιμάται και μόνος του στο δωμάτιό του (κοιμόμασταν αγκαλίτσα πάντα).

 

(Μένει να κόψει και την πάνα και θα είμαστε κομπλέ! )

 

Το τι προσπαθώ να πω είναι ότι τα παιδάκια δεν χρειάζονται ούτε πίεση ούτε και "εκπαίδευση" σε κανένα από τους πιο πάνω τομείς. Όταν είναι συναισθηματικά έτοιμα θα κάνουνε μόνοι τους τα βήματα "απεξάρτησης" χωρίς να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα ούτε σ' αυτά αλλά ούτε και στη μαμά.

 

Υπομονή απλά χρειάζεται και εμπιστοσύνη στα παιδάκια μας!

[female]

Rosie μπράβο στον γιόκα σου που συνεργάζεται τόσο καλά. Ο δικός μου δεν πιάνει πιπίλα, ποτέ δεν έπιασε και εκεί θέλει στήθος να καλύψει την ανάγκη του. Κανένα πρόβλημα...

Τελικά πότε περίπου τα παιδιά είναι έτοιμα να αποθηλάσουν από μόνα τους? Υπάρχει ένας μέσος όρος??2-3 ετών ας πούμε?

[aglaia]

Aν σκεφτομασταν τη δικη μας ευκολια δε θα θηλαζαμε καθολου

 

Το αντίθετο! Γνωρίζω παρα πολλές μητέρες που θήλασαν-θηλάζουν για τη δική τους ευκολία, μέσα σε αυτές είμαι κι εγώ.

Γύρισα αρκετά νωρίς στη δουλειά, όταν το μωρό μου ήταν 3 μηνών και μου ήταν αδιανόητο να σηκώνομαι το βράδυ για να το ταΐσω. Αν σηκωθώ δεν μπορώ να ξανακοιμηθώ για ώρες. Είχα το μωρό δίπλα μου και το θήλαζα χωρίς να σηκώνομαι και κυρίως χωρίς να ξυπνήσω κανονικά. Έτσι μπορούσα να ξεκουραστώ το βράδυ και να πάω στη δουλειά το πρωί.

Και στη διάρκεια της μέρας ήταν ευκολία ο θηλασμός. Θήλαζα το μωρό, πριν φύγω χωρίς να έχω την έγνοια να ετοιμάσω και γάλα και όταν επέστρεφα από τη δουλειά, χωρίς να χρειάζεται να φροντίσω κάτι.

 

Πέρα από αυτή τη φροντίδα ήταν μεγάλη ανακούφιση για το μωρό να θηλάζει όταν ήταν άρρωστο ή όταν έβγαζε δόντια, γκρίνιαζε πολύ λιγότερο, ξενυχτούσαμε πολύ λιγότερο.

 

Επίσης κάθε φορά που κολλούσε κάτι από εμάς, αύξανε τους θηλασμούς και τελικά το περνούσε πολύ πιο ελαφριά από εμάς. Αυτό σήμαινε λιγότερη ταλαιπωρία τόσο για το ίδιο όσο και για μας. Επίσης σήμαινε λιγότερες μέρες απουσίας από τη δουλειά.

[aglaia]

τα παιδάκια δεν χρειάζονται ούτε πίεση ούτε και "εκπαίδευση" σε κανένα από τους πιο πάνω τομείς. Όταν είναι συναισθηματικά έτοιμα θα κάνουνε μόνοι τους τα βήματα "απεξάρτησης" χωρίς να δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα ούτε σ' αυτά αλλά ούτε και στη μαμά.

 

Υπομονή απλά χρειάζεται και εμπιστοσύνη στα παιδάκια μας!

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα!

 

Δεν ξόδεψα καθόλου χρόνο στον αποθηλασμό, στην εκπαίδευση τουαλέτας, στο να κοιμηθεί μόνος του στο κρεβάτι του. Όλα έγιναν μόνα τους και μάλιστα εκτός από την πάντα που έγινε ξαφνικά, τα υπόλοιπα δεν θυμάμαι πότε ακριβώς έγιναν!