Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Στο όριο της φτώχειας πάνω από ένας στους τρεις Έλληνες


summer wine

Recommended Posts

Η ΑΔΕΔΥ πρότεινε κάποιο άλλο σύστημα; Ή αρνήθηκε την αξιολόγηση γενικώς;

 

Δεν ειμαι δημοσια για να ξερω καλα, αλλα εσυ τι λες? Εξαλλου το Νο1 που ανεφερα με ποιο συστημα το ξεπερνας?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 676
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Για να ξαναμπουμε εντος θεματος, σχετικα με το αν τα μετρα ειναι αποτελεσματικα, η μειωση της παραγωγικοτητας δεν σου λεει κατι?

Από πού φαίνεται η μείωση της παραγωγικότητας?

 

Δεν ειμαι δημοσια για να ξερω καλα, αλλα εσυ τι λες? Εξαλλου το Νο1 που ανεφερα με ποιο συστημα το ξεπερνας?

Το ξεπερνάς ελέγχοντας και τον προϊστάμενο. Και τον προϊστάμενο του προϊστάμενου. Όπως κάνουν σε όλα τα άλλα κράτη όπου υπάρχει (εδώ και δεκαετίες) αξιολόγηση προσωπικού.

 

Κάτι φορές κάνουμε λες και μας ζητήθηκε να εφεύρουμε τον τροχό...

Link to comment
Share on other sites

Η παραγωγικότητα ανεβαίνει με πολλή δουλειά, ναι. Αλλά μέσα σε λογικά πλαίσια. Αν πρέπει συστηματικά να κάνεις υπερωρίες, τότε κάτι πάει λάθος.

 

Επιπλέον παραγωγικότητα σημαίνει αυτό που κάνεις να έχει ένα αντίκρυσμα (παραγωγή), μια αξία. Αν η δουλειά σου είναι να πατάς σφραγίδες, τότε όσο καλά και γρήγορα να την κάνεις, δεν είσαι παραγωγικός. Αν τη δουλειά που κάνουν 10 άτομα μπορούσαν να την κάνουν δύο άτομα με τη χρήση Η/Υ πάλι τα 10 δεν είναι όσο παραγωγικά θα έπρεπε, άσχετα με το πόσο δουλεύουν.

 

Το να μπορούν να έρχονται πολίτες να σε πρήζουν είναι κακή οργάνωση. Δεν υπάρχει λόγος πλέον στον 21ο αιώνα για εξυπηρέτηση πολιτών αυτοπροσώπως. Και μόνο το γεγονός πως στην Ελλάδα συνεχίζεται αυτή η κατάσταση σε όλες τις υπηρεσίες του δημοσίου είναι απλά τραγικό.

 

Γενικά σχόλια αυτά, που μπορεί να μην σχετίζονται με τη δική σου δουλειά.

 

Εχω τοση δουλεια γιατι τοσες ειναι οι αιτησεις! Και ηλεκτρονικα να τις κανουν, ποιος θα τις δει υπαλληλος δεν θα τις δει; Και θελουν ενα σωρο διευκρινισεις και διορθωσεις.

Αλλα ειμαστε λιγα ατομα για ολη την Ελλαδα! Και θελετε και απολυσεις. Να σας δω μετα.

Link to comment
Share on other sites

 

 

Το ξεπερνάς ελέγχοντας και τον προϊστάμενο. Και τον προϊστάμενο του προϊστάμενου. Όπως κάνουν σε όλα τα άλλα κράτη όπου υπάρχει (εδώ και δεκαετίες) αξιολόγηση προσωπικού.

 

Κάτι φορές κάνουμε λες και μας ζητήθηκε να εφεύρουμε τον τροχό...

 

Δεν εχεις ιδεα απο δημοσιο...συγνωμη που απαντω εγω αλλα εχω αλλαξει υπηρεσιες τοσες φορες γι αυτο το λογο...μου εκαναν τη ζωη πατινι μετα...

Και ποιον να ελεγξεις, ποιος αφου βαλτους τους εχουν τα συμφεροντα, ασε μην επεκταθω...

Link to comment
Share on other sites

Θα μπορούσε να έχει και ο προϊστάμενος κάποιον πιο πάνω να ελέγχει τη δουλειά αυτή της αξιολογησης.

 

Θα μου πεις, μπορεί και εκεί να υπάρχει διαφθορά.

 

Άρα τι; Να μην έχουμε αξιολόγηση ειδικά αυτή η χώρα, γιατί ήδη είμαστε διεφθαρμένοι beyond repair; Αυτό λες; Καμία άλλη πρόταση επί του θέματος;

 

Την αξιολόγηση δεν θα ήθελα έτσι και αλλιώς να τη βλέπω ως μετρο για να απομακρυνθεί έστω και ένας μέτριος υπάλληλος, αλλά να περιοριστεί στο ελάχιστο η δυνατότητα να δικαιούνται άνθρωποι που δεν προσφέρουν τίποτα, να συνεχίζουν έτσι όπως έμαθαν μέχρι να πάρουν σύνταξη και εφάπαξ.... Διαφωνούμε σε αυτό;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Θα μπορούσε να έχει και ο προϊστάμενος κάποιον πιο πάνω να ελέγχει τη δουλειά αυτή της αξιολογησης.

 

Θα μου πεις, μπορεί και εκεί να υπάρχει διαφθορά.

 

Άρα τι; Να μην έχουμε αξιολόγηση ειδικά αυτή η χώρα, γιατί ήδη είμαστε διεφθαρμένοι beyond repair; Αυτό λες; Καμία άλλη πρόταση επί του θέματος;

 

Την αξιολόγηση δεν θα ήθελα έτσι και αλλιώς να τη βλέπω ως μετρο για να απομακρυνθεί έστω και ένας μέτριος υπάλληλος, αλλά να περιοριστεί στο ελάχιστο η δυνατότητα να δικαιούνται άνθρωποι που δεν προσφέρουν τίποτα, να συνεχίζουν έτσι όπως έμαθαν μέχρι να πάρουν σύνταξη και εφάπαξ.... Διαφωνούμε σε αυτό;

 

Εχεις δει στο ματαιο τουτο κοσμο πουθενα δικαιο; Σε πολυεθνικες, σε ιδιωτικα γραφεια, στο δημοσιο οσοι ειναι επανω, λες ολοι καλοι και αγαθοι ειναι, δεν ξερω.

Και πως προτεινεις να ελεγχει ο αλλος αυτον που ελεγχει...

Γενικη παρατηρηση παντα για τον ενα που κανει κατι στραβο το πληρωνουν χιλιοι καλοι...για να πετυχεις δηλαδη εσυ τον ενα το μετριο υπαλληλο, λες οκ ας φυγουν και μερικοι καλοι...σε ολο το θεμα αυτο εχω διαπιστωσει, για εναν κακο υπαλληλο ειναι ολοι στη μπουκα, για εναν κακο ελληνα ολοι παρτε μετρα να εχετε...

αδικο.

Link to comment
Share on other sites

Ωραιο θεμα...πολυσυζητημενο και ακρη δεν βγαζουμε! Καταρχην νομιζω οτι ολοι συμφωνουμε πως η Ελλαδα ειναι μια χωρα που στην ουσια εχει χρεωκοπησει. Μαζι της παρεσυρε δημοσιους υπαλληλους ( τους περισσοτερους που δεν ειναι υψηλομισθοι) και χαμηλοσυνταξιουχους. Κατα τα αλλα, γυρω μας υπαρχει η Ελλαδα που παντα υπηρχε...Μαυρο χρημα :) ....επισης εφοσον αποφευγουν πολλοι να πληρωσουν τις υποχρεωσεις τους στο δημοσιο, κυκλοφορει και αυτο το χρημα...του απληρωτου φπα κλπ. Αυτα ειναι τα χρηματα που πληρωνουν αραχωβες, μυκονους , μπουζουκια και ακριβα εστιατορια κατα 80.:· . Υπαρχουν και αλλοι, οι πιο λιγοι που ειναι τυπικοι στις δηλωσεις και τις πληρωμες τους αλλα που φυσικα δεν τους περισσευουν...και ειναι και οι ελαχιστοι που βγαζουν λεφτα, πληρωνουν και τους μενει και κατι.

Οταν λεμε μαυρο χρημα εννοουμε οποιασδηποτε κλιμακας....απο το λαδι που βγαζει η μανα στο χωριο και φτανει τα κανα δυο χιλιαρικα το χρονο, απο τα αυγα που πουλαει η πεθερα επισης στο χωριο και φτανει το χιλιαρικο το χρονο ως και τις ατελειωτες μιζες.....που φτανουν τρελα ποσα.

Ειναι πολυ ευκολο να πιασουν οσους φοροδιαφευγουν η οσους κατασπαταλουν δημοσιο χρημα αλλα δεν το κανουν....και ο πιο ευκολος τροπος εινα οι καταθεσεις εσωτερικου -εξωτερικου και τα τεκμηρια διαβιωσης.....αλλα δεν το κανουν και δεν θα το κανουν. Γιατι ΟΛΟΙ τους κανουν κατι παρομοιο....γιατι ο ελληνας δεν θεωρει κακο το ετηςιο διχιλιαρο της Φοροδιαφυγης απο το λαδι στο χωριο πχ...γιατι γενικοτερα εχουμε τη συνηθεια. Να κρινουμε κατα περισταση και δεν εχουμε υιοθετησει τη νοοτροπια της νομιμοτητας.

Εγω ειμαι σε ευνοικη θεση....και δηλωνω και πληρωνω και κατι μενει....και κραταω τσαντα μεχρι 100 ευρω μαξιμουμ. Και βλεπω φιλεναδες μισθωτες η ελευθερους επαγγελματιες με μικρους τζιρους και η τσαντα τους φτανει ακομη τα 600 ευρω....δεν ειναι πολλες αυτες λετε? ειναι υπερβολικαπολλες για την κατασταση της χωρας μας ;)

Link to comment
Share on other sites

Εχεις δει στο ματαιο τουτο κοσμο πουθενα δικαιο; Σε πολυεθνικες, σε ιδιωτικα γραφεια, στο δημοσιο οσοι ειναι επανω, λες ολοι καλοι και αγαθοι ειναι, δεν ξερω.

Και πως προτεινεις να ελεγχει ο αλλος αυτον που ελεγχει...

Γενικη παρατηρηση παντα για τον ενα που κανει κατι στραβο το πληρωνουν χιλιοι καλοι...για να πετυχεις δηλαδη εσυ τον ενα το μετριο υπαλληλο, λες οκ ας φυγουν και μερικοι καλοι...σε ολο το θεμα αυτο εχω διαπιστωσει, για εναν κακο υπαλληλο ειναι ολοι στη μπουκα, για εναν κακο ελληνα ολοι παρτε μετρα να εχετε...

αδικο.

 

Προφανώς δεν υπάρχει εμπειρία σε πολλούς ανθρώπους και από το Δημόσιο και από μια σοβαρή εταιρία που έχει σύστημα αξιολόγησης, για αυτό ίσως δεν μπρούμε να συνεννοηθούμε. Μάλλον δεν μπορει να φανταστεί κανείς τι μπορεί να περιλαμβάνει αυτό. Να το γράψω ξανά πιο ξεκάθαρα, προσωπικά δεν υποστηρίζω να φύγει κανείς μέτριος, δεν γίνεται να είναι όλοι αστέρια. Ούτε υποστηρίζω να φύγει καποιος αργόμισθος που εκμεταλλευόταν το σύστημα για δεκαετίες ίσως και δεν προσέφερε τίποτα! Προτείνω την αξιολόγηση για να αποφασίσουν οι αργόμισθοι να προσφέρουν κάτι επιτέλους. Αν και φαίνεται ότι αυτό ήδη έχει αλλάξει κάπως, με άλλους τρόπους, όπως το να δηλώνουν έστω ποιος ασχολείται με τι, γιατί μέχρι τώρα ουτε αυτό γινόταν! Δεν ήταν σπατάληση του δημόσιου χρήματος αυτό;

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Performance_appraisal

 

Και ένα δείγμα, τι μπορεί να περιλαμβάνει. Δεν βρήκα κάτι που ταιριάζει ακριβώς στη δουλειά του δημοσίου, αλλά είναι κάτι αρκετά γενικό και θα μπορούσε να περιλαμβάνει αρκετά από τα παρακάτω κριτήρια:

 

http://www.ict-m.com/ictm/public/Features/Enterprise/fea003/image004.jpg

 

Κάποια ενδεικτικά συγκεντρωτικά στοιχεία του πώς εφαρμόζεται η αξιολόγηση από τη Γαλλία.

 

http://www.cairn-int.info/loadimg.php?FILE=E_RFS/E_RFS_541/E_RFS_541_0083/E_RFS_idPAS_D_ISBN_pu2013-01s_sa03_art03_img001.jpg

 

Για τους υπαλλήλους που δουλεύουν ήδη στο 100%, αυτό μπορεί να φανεί ως μια περιττή γραφειοκρατία. Μαζί με άλλα πεδία που πρέπει να συμπληρωθούν, τη συνέντευξη με τον προϊστάμενο, μπορεί συνολικά το όλο θέμα να κοστίσει μόνο στον υπάλληλο έως και μια ημέρα, με συχνότητα συνήθως μια φορά το χρόνο, απολογιστικά για τον προηγούμενο χρόνο. Χώρια το κόστος σε χρόνο για διαχείριση από άλλα άτομα. Από την κινητοποίηση όμως των πιο χαλαρών, στην κατεύθυνση να κάνουν τη δουλειά τους, μπορεί να κερδηθούν αρκετά περισσότερες.

 

Στην πράξη, έτσι όπως το έχω δει να λειτουργεί, στον ιδιωτικό τομέα, δεν αποτελεί λόγο απόλυσης ούτε κατά διάνοια. Απόλυση, καμιά φορά συνοδευμόμενη με μηνύσεις μπορεί να γίνει για σοβαρές παρατυπίες, αν και φαντάζομαι ότι εκεί μπορεί κανείς να διαβάζει διαφορετικά τη νομοθεσία. Και μιλάμε για σοβαρές εταιρίες πάντα. Και πράγματι καθώς υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας, κάποιες φορές μπαίνουν κριτήρια προσωπικά σε αυτές τις αξιολογήσεις.

Link to comment
Share on other sites

Κάπως έτσι βλέπω και εγώ τα πράγματα, Λαϊδα...

 

Πφφφ, θα ξεκολλησω από το τόπικ σήμερα το υπόσχομαι, απλά είχα διάλειμμα από το σύζυγο και τα παιδιά εχθές και περισσότερο χρόνο για να περάσει στο χαλαρό... Ενδιαφέρουσαν κουβέντα πάντως.

Link to comment
Share on other sites

Η αξιολόγηση είναι μια ευκαιρία για τον προϊστάμενο να δηλώσει στον εργαζόμενο τι απαιτεί η θέση (στοχοθέτηση) και σε τακτά χρονικά διαστήματα να του του πει τι πραγματικά πιστεύει σχετικά με την απόδοσή του ως προς τους στόχους, σε ποια σημεία αποδίδει όπως πρέπει και σε ποια σημεία χρειάζεται βελτίωση - και να προσφέρει βοήθεια για τα σημεία αυτά. Και όλα αυτά να τα παραθέσει γραπτώς ώστε να υπάρχουν αποδείξεις για το τι ειπώθηκε και τι συμφωνήθηκε.

 

Η αξιολόγηση στην πραγματικότητα προστατεύει τον εργαζόμενο γιατί δεν μπορεί να έρθει μια μέρα ο εργοδότης από το πουθενά και να του πει ότι δεν αποδίδει ή δεν πετυχαίνει τους υποτιθέμενους στόχους, αφού οι στόχοι και οι επιδόσεις έχουν καταχωρηθεί γραπτώς. Και προστετεύει και την υπηρεσία γιατί δεν μπορεί ένας εργαζόμενος να κάνει ό,τι θέλει, να δουλεύει με όποιον τρόπο θέλει και αν θέλει. Ακόμα κι αν ο εργαζόμενος είναι ο αγαπημένος του προϊσταμένου που είναι διατεθειμένος να κάνει τα στραβά μάτια, εφόσον ο προϊστάμενος αξιολογείται από το δικό του προϊστάμενο, δεν μπορεί να του κάνει πλάτες. Γιατί θα πρέπει να μπορεί να δείξει τι στόχους έθεσε για τον συγκεκριμένο εργαζόμενο, πώς οι στόχοι συνδέονται με τους στόχους της υπηρεσίας και τι κάνει ο εργαζόμενος για να τους επιτύχει.

 

Επίσης αν υπάρχει δυνατότητα περαιτέρω εκπαίδευσης στη δουλειά, η αξιολόγηση είναι ο καλύτερος τρόπος για τον εργαζόμενο να ζητήσει και για τον εργοδότη να προτείνει εκπαίδευση για βελτίωση ικανοτήτων που είναι στοχευμένη και εξυπηρετεί τις ανάγκες του εργαζόμενου και της υπηρεσίας.

 

Σχεδόν κανείς δεν χάνει τη δουλειά του ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης, γιατί η διαδικασία της αξιολόγησης προϋποθέτει πως αν ο εργαζόμενος δεν αποδίδει, θα κάνεις πλάνο παρέμβασης, θα το αξιολογήσεις, θα το αλλάξεις, θα παρακολουθήσεις την εξέλιξη κλπ. Αν ο υπάλληλος δεν είναι τελείως άσχετος, με την καθοδήγηση που θα πάρει, θα βελτιωθεί και δεν θα υπάρχει λόγος (ή τρόπος) να τον διώξεις. Αν θέλεις απλά να ξεφορτωθείς έναν υπάλληλο, υπάρχουν άλλοι τρόποι πολύ καλύτεροι, πιο εύκολοι και πιο γρήγοροι από τη διαδικασία της αξιολόγησης προσωπικού.

 

Για να λειτουργήσει η αξιολόγηση πρέπει να έχεις αυτόνομους προϊσταμένους οι οποίοι ελέγχονται από τους δικούς τους προϊσταμένους και κρίνονται από τις αποδόσεις του τμήματός τους, καθώς και υπηρεσίες που δεν είναι τσιφλικάκια του εκάστοτε Υπουργού. Αν το δημόσιο εξακολουθεί να είναι ένα μέρος για να βολεύονται τα πολιτικά ρουσφέτια, αυτό είναι που πρέπει να διορθωθεί, όχι να μην γίνεται αξιολόγηση.

 

Επίσης καλό είναι να υπάρχει κάποια σύνδεση της απόδοσης με το μισθό και την επαγγελματική εξέλιξη. Αν όλοι πληρώνονται το ίδιο ανεξάρτητα με το αν αποδίδουν και προάγονται με βάση τα χρόνια προϋπηρεσίας ή τις γνωριμίες, τότε η αξιολόγηση γίνεται ανέκδοτο.

 

Αυτά ισχύουν για τον πολιτισμένο κόσμου του "εξωτερικού".

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

What Little Monkey said. Κατά γράμμα.

 

Και δεν ισχύουν μόνο στους ξένους, ισχύουν και εδώ, στις μεγάλες επιχειρήσεις.

 

Ο πολύς κόσμος δεν έχει εικόνα του τι είναι αυτό, γιατί λίγοι σχετικά έχουν εμπειρία από κανονικό νομότυπο εργοδότη στον ιδιωτικό τομέα και όσοι έχουν δεν το κάνουν θέμα συζήτησης. Ο κόσμος έχει εικόνα όμως ότι διαφορετική εξυπηρετηση και αποτέλεσμα παίρνει τελικά από το δημοσιο και τον ιδιωτικό τομέα, για την ίδια δουλειά. Αν και υπάρχει σταδιακά μια βελτίωση, στους περισσότερους κλάδους που έχουν κάποια επαφή με τον πολίτη. Δεν υπάρχει η αναίδεια που θυμάμαι προ ΑΣΕΠ. Θυμάστε το τόπικ για τα δημόσια παιδιατρικά νοσοκομεια, όπου προκύπτει ότι πάρα πολλοί εν μέσω κρίσης και πριν από αυτή, επιλέγουν κάτι σε ιδιωτικό;

Link to comment
Share on other sites

Αξιολόγηση, θέμα αγαπημένο και τζιζ.

Θέλει καλές προϋποθέσεις.

Ας πούμε μερικές:

* πλήρη περιγραφή της θέσης (ώστε να ξέρει ο άλλος τι πάει να κάνει), αλλά και τελικά πόσους χρειαζόμαστε γι' αυτή τη θέση

*ξεκάθαρα κριτήρια αξιολόγηση που σχετίζονται με την περιγραφή

* διαγνωστική αξιολόγηση να καταγραφούν οι συνθήκες που υπάρχουν, η αφετηρία

* διαμορφωτική αξιολόγηση για τον πρώτο καιρό (τι υπάρχει, τι πρέπει να γίνει , τι καταφέραμε)

*τελική αξιολόγηση (τι κάναμε και τι πρέπει να γίνει)

*δυνατότητες βελτίωσης μέσα στην υπηρεσία για όσους δεν (επιμόρφωση, μεντορική μπλα μπλα)

* αξιολόγηση από πάνω προς τα κάτω ΚΑΙ από κάτω προς τα πάνω (γιατί αν η σχ. σύμβουλος μου λέει ότι το μόνο που μπορώ να κάνω για το ΔΕΠΥ παιδί που έχει τσακίσει στο ξύλο το σύμπαν είναι να του δείξω αγάπη και δεν πράττει τα δέοντα με τους γονείς του δεν πρέπει να βρίσκεται σε αυτή τη θέση)

* εμπιστοσύνη στο κράτος και αλλαγή νοοτροπίας (ο κομματισμός καλά κραττεί όσο κι αν δε θέλουμε να το πιστέψουμε. ρίξτε μια ματιά τι γίνεται με την επιλογή Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης να σας σηκωθεί η τρίχα εν έτει 2015)

 

 

Άρα δεν είναι απλά εφαρμόζω την ποσόστωση που έλεγε η Χαρά πριν και λύθηκαν τα προβλήματα.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Little Monkey αυτό που έλεγα πριν είναι ότι αυτός που όλος ο κόσμος βρίζει είναι αυτός που τελικά έχει βγάλει το φίδι από την τρύπα. Είναι ο μόνος που πληρώνει εφορία, που του περικόπτεται ο μισθός για κάτι επιδόματα "κοινωνικής αλληλεγγύης" κλπ και ο μόνος που δεν πρόκειται να δει ποτέ χαΐρι (= προαγωγή, μισθολογική αύξηση κλπ) όσο καλός κι αν είναι αν δεν έχει μια πολύ ευρεία γκάμα μπαρμπάδων....

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Από πού φαίνεται η μείωση της παραγωγικότητας?

 

 

Το ΑΕΠ ανεβαινε διαρκως, μεχρι το 2011. Μετα, επεσε:

http://ec.europa.eu/eurostat/statistics-explained/index.php/File:GDP_at_current_market_prices,_2002%E2%80%9303_and_2011%E2%80%9313_YB14.png

 

Εφοσον το ΑΕΠ συνεχισε να πεφτει και η ανεργια να ανεβαινει δραματικα μετα τα μετρα, η παραγωγικοτητα θα επεφτε διαρκως-ΜΕΤΑ τα μετρα.

Link to comment
Share on other sites

Αξιολόγηση, θέμα αγαπημένο και τζιζ.

Θέλει καλές προϋποθέσεις.

Ας πούμε μερικές:

* πλήρη περιγραφή της θέσης (ώστε να ξέρει ο άλλος τι πάει να κάνει), αλλά και τελικά πόσους χρειαζόμαστε γι' αυτή τη θέση

*ξεκάθαρα κριτήρια αξιολόγηση που σχετίζονται με την περιγραφή

* διαγνωστική αξιολόγηση να καταγραφούν οι συνθήκες που υπάρχουν, η αφετηρία

* διαμορφωτική αξιολόγηση για τον πρώτο καιρό (τι υπάρχει, τι πρέπει να γίνει , τι καταφέραμε)

*τελική αξιολόγηση (τι κάναμε και τι πρέπει να γίνει)

*δυνατότητες βελτίωσης μέσα στην υπηρεσία για όσους δεν (επιμόρφωση, μεντορική μπλα μπλα)

* αξιολόγηση από πάνω προς τα κάτω ΚΑΙ από κάτω προς τα πάνω (γιατί αν η σχ. σύμβουλος μου λέει ότι το μόνο που μπορώ να κάνω για το ΔΕΠΥ παιδί που έχει τσακίσει στο ξύλο το σύμπαν είναι να του δείξω αγάπη και δεν πράττει τα δέοντα με τους γονείς του δεν πρέπει να βρίσκεται σε αυτή τη θέση)

* εμπιστοσύνη στο κράτος και αλλαγή νοοτροπίας (ο κομματισμός καλά κραττεί όσο κι αν δε θέλουμε να το πιστέψουμε. ρίξτε μια ματιά τι γίνεται με την επιλογή Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης να σας σηκωθεί η τρίχα εν έτει 2015)

 

 

Άρα δεν είναι απλά εφαρμόζω την ποσόστωση που έλεγε η Χαρά πριν και λύθηκαν τα προβλήματα.

 

Ακριβως. Η ποσοστωση ειναι αδικη-προχειρα φτιαγμενο συστημα χωρις καποια αξια και αποτελεσματικοτητα.

 

Παρολα αυτα, εχω να επισημανω αυτο που λεει και η Ελισα24: ο,τι συστημα και να καταρτισεις πως να προβλεψεις τον ανθρωπινο παραγοντα?

 

Τι θελω να πω:

Ενας προισταμενος, εχει εναν καλο υπαλληλο Α και εναν κακο τον Β. Ο Α βγαζει ολη τη λαντζα, ειναι παραγωγικος και τιμιος. Ο Β ειναι ολη μερα στο ιντερνετ, λειπει 4 ωρες την ημερα σε βολτες, αλλα του υπογραφει ο,τι του λενε να υπογραψει. Εχει και 4-5 αλλους υπαλληλους, μετριους αλλα μια δουλιτσα την κανουν, βγαινει η δουλεια και κανουν τα στραβα ματια σε ο,τι γινεται.

ΠΟΙΟΝ λετε να αξιολογησει αρνητικα στην αξιολογηση? Εγω, λεω τον Α.

Οσο προηγμενο συστημα μου προτεινετε, Αγγλικο, Γαλλικο Κορεατικο, αν εχει εντολη ο προισταμενος απο τους ανωτερους να φυγει το εμποδιο, ο Α, ο Α θα φυγει.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Για μένα οι πρόσφατοι νόμοι της αξιολόγησης δείχνουν ότι δε θέλουν να γίνει δουλειά απλά κάτι του στυλ "έβγα κακό απ' τα μάτια μου".

 

Η εξυγείανση του δημοσίου είναι μια τεράστια ομελέτα. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα αβγά και τους μάγειρες.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Προφανώς δεν υπάρχει εμπειρία σε πολλούς ανθρώπους και από το Δημόσιο και από μια σοβαρή εταιρία που έχει σύστημα αξιολόγησης, για αυτό ίσως δεν μπρούμε να συνεννοηθούμε. Μάλλον δεν μπορει να φανταστεί κανείς τι μπορεί να περιλαμβάνει αυτό. Να το γράψω ξανά πιο ξεκάθαρα, προσωπικά δεν υποστηρίζω να φύγει κανείς μέτριος, δεν γίνεται να είναι όλοι αστέρια. Ούτε υποστηρίζω να φύγει καποιος αργόμισθος που εκμεταλλευόταν το σύστημα για δεκαετίες ίσως και δεν προσέφερε τίποτα! Προτείνω την αξιολόγηση για να αποφασίσουν οι αργόμισθοι να προσφέρουν κάτι επιτέλους. Αν και φαίνεται ότι αυτό ήδη έχει αλλάξει κάπως, με άλλους τρόπους, όπως το να δηλώνουν έστω ποιος ασχολείται με τι, γιατί μέχρι τώρα ουτε αυτό γινόταν! Δεν ήταν σπατάληση του δημόσιου χρήματος αυτό;

 

http://en.wikipedia.org/wiki/Performance_appraisal

 

Και ένα δείγμα, τι μπορεί να περιλαμβάνει. Δεν βρήκα κάτι που ταιριάζει ακριβώς στη δουλειά του δημοσίου, αλλά είναι κάτι αρκετά γενικό και θα μπορούσε να περιλαμβάνει αρκετά από τα παρακάτω κριτήρια:

 

http://www.ict-m.com/ictm/public/Features/Enterprise/fea003/image004.jpg

 

Κάποια ενδεικτικά συγκεντρωτικά στοιχεία του πώς εφαρμόζεται η αξιολόγηση από τη Γαλλία.

 

http://www.cairn-int.info/loadimg.php?FILE=E_RFS/E_RFS_541/E_RFS_541_0083/E_RFS_idPAS_D_ISBN_pu2013-01s_sa03_art03_img001.jpg

 

Για τους υπαλλήλους που δουλεύουν ήδη στο 100%, αυτό μπορεί να φανεί ως μια περιττή γραφειοκρατία. Μαζί με άλλα πεδία που πρέπει να συμπληρωθούν, τη συνέντευξη με τον προϊστάμενο, μπορεί συνολικά το όλο θέμα να κοστίσει μόνο στον υπάλληλο έως και μια ημέρα, με συχνότητα συνήθως μια φορά το χρόνο, απολογιστικά για τον προηγούμενο χρόνο. Χώρια το κόστος σε χρόνο για διαχείριση από άλλα άτομα. Από την κινητοποίηση όμως των πιο χαλαρών, στην κατεύθυνση να κάνουν τη δουλειά τους, μπορεί να κερδηθούν αρκετά περισσότερες.

 

Στην πράξη, έτσι όπως το έχω δει να λειτουργεί, στον ιδιωτικό τομέα, δεν αποτελεί λόγο απόλυσης ούτε κατά διάνοια. Απόλυση, καμιά φορά συνοδευμόμενη με μηνύσεις μπορεί να γίνει για σοβαρές παρατυπίες, αν και φαντάζομαι ότι εκεί μπορεί κανείς να διαβάζει διαφορετικά τη νομοθεσία. Και μιλάμε για σοβαρές εταιρίες πάντα. Και πράγματι καθώς υπάρχει ο ανθρώπινος παράγοντας, κάποιες φορές μπαίνουν κριτήρια προσωπικά σε αυτές τις αξιολογήσεις.

 

 

Τι μου ανεβαζετε ολες ερευνες και στατιστικες, εκτος απο οτι δεν εχω χρονο, δεν ειναι αυτο το θεμα μας. Η αξιολογηση του δημοσιου (οχι μιας πολυεθνικης ) δεν εγινε για να μας δωσουν μπονους και να μας πηγαινουν για εκπαιδευση, για να απολυσουν κοσμο το εκαναν.

Και ειναι ευκολο να απολυσουν οποιον θελουν.

 

Για μένα οι πρόσφατοι νόμοι της αξιολόγησης δείχνουν ότι δε θέλουν να γίνει δουλειά απλά κάτι του στυλ "έβγα κακό απ' τα μάτια μου".

 

Η εξυγείανση του δημοσίου είναι μια τεράστια ομελέτα. Με ό,τι συνεπάγεται αυτό για τα αβγά και τους μάγειρες.

 

:lol::lol::lol: πεστα

Link to comment
Share on other sites

Little Monkey αυτό που έλεγα πριν είναι ότι αυτός που όλος ο κόσμος βρίζει είναι αυτός που τελικά έχει βγάλει το φίδι από την τρύπα. Είναι ο μόνος που πληρώνει εφορία, που του περικόπτεται ο μισθός για κάτι επιδόματα "κοινωνικής αλληλεγγύης" κλπ

Γιατί το λες αυτό? Ο ιδιωτικός υπάλληλος δεν πληρώνει επιδόματα "κοινωνικής αλληλεγγύης"? Δεν έχει περικοπές το ίδιο όπως ο δημόσιος, μην σου πω και περισσότερο? Ο ιδιώτης που έχει ΜΜΕ ή είναι ελεύθερος επαγγελματίας δεν πληρώνει τέλος επιτηδεύματος - ανεξάρτητα από το αν βγάζει χρήματα ή όχι? Πόσες φορές σου ζητήθηκε εσένα ως δημοσίου υπαλλήλου να πληρώσεις εφορία χωρίς να έχεις εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τη δουλειά σου; Μόνο από τον ελεύθερο επαγγελματία ζητιέται αυτό. Και αν τελικά το κράτος πέσει έξω, ο μόνος που ίσως να έχει τρόπο να πληρώσει τη ΔΕΗ θα είναι ο δημόσιος υπάλληλος, οι άλλοι πάνε για φούντο.

Link to comment
Share on other sites

ΠΟΙΟΝ λετε να αξιολογησει αρνητικα στην αξιολογηση? Εγω, λεω τον Α.

Οσο προηγμενο συστημα μου προτεινετε, Αγγλικο, Γαλλικο Κορεατικο, αν εχει εντολη ο προισταμενος απο τους ανωτερους να φυγει το εμποδιο, ο Α, ο Α θα φυγει.

Αν το σύστημα είναι τέτοιο που ο υπάλληλος μπορεί να φύγει με μια εντολή του ανώτερου προϊσταμένου, τι την θέλει την αξιολόγηση; Ας δώσει την εντολή και να τον διώξει.

 

Η αξιολόγηση προϋποθέτει ότι όλοι αξιολογούνται με βάση συγκεκριμένα και διάφανα κριτήρια και σκοπός δεν είναι η απομάκρυνση ανεπιθύμητων υπαλλήλων. Η αξιολόγηση ως διαδικασία δεν προσφέρει κάτι περισσότερο ή καλύτερο ως προς τις απολύσεις. Αντιθέτως περιπλέκει τα πράγματα. Σκέψου ας πούμε να έχεις έναν υπάλληλο που θέλεις να τον διώξεις (για οποιοδήποτε λόγο) και αντί να το κάνεις άμεσα και με συνοπτικές διαδικασίες, να επιλέγεις να κάνεις πρώτα στοχοθέτηση και μετά 6-12 μήνες αναμονή μέχρι να κάνεις την αξιολόγηση. Ε πρέπει να είσαι πολύ ανίκανος για να επιλέξεις αυτό το δρόμο. Γιατί να μην του δείξεις απλά την πόρτα?

 

Άσε που αν γίνεται όντως σωστά η αξιολόγηση, δηλαδή αξιολογείται και ο προϊστάμενος για τις επιδόσεις του τμήματός του, θα ήταν μεγάλη χαζομάρα να διώξει τον καλύτερο υπάλληλο και να κρατήσει τους μέτριους και τους αδιάφορους, γιατί μετά θα υπέφερε η δική του αξιολόγηση.

Link to comment
Share on other sites

Αξιολόγηση, θέμα αγαπημένο και τζιζ.

Θέλει καλές προϋποθέσεις.

Ας πούμε μερικές:

* πλήρη περιγραφή της θέσης (ώστε να ξέρει ο άλλος τι πάει να κάνει), αλλά και τελικά πόσους χρειαζόμαστε γι' αυτή τη θέση

*ξεκάθαρα κριτήρια αξιολόγηση που σχετίζονται με την περιγραφή

* διαγνωστική αξιολόγηση να καταγραφούν οι συνθήκες που υπάρχουν, η αφετηρία

* διαμορφωτική αξιολόγηση για τον πρώτο καιρό (τι υπάρχει, τι πρέπει να γίνει , τι καταφέραμε)

*τελική αξιολόγηση (τι κάναμε και τι πρέπει να γίνει)

*δυνατότητες βελτίωσης μέσα στην υπηρεσία για όσους δεν (επιμόρφωση, μεντορική μπλα μπλα)

* αξιολόγηση από πάνω προς τα κάτω ΚΑΙ από κάτω προς τα πάνω (γιατί αν η σχ. σύμβουλος μου λέει ότι το μόνο που μπορώ να κάνω για το ΔΕΠΥ παιδί που έχει τσακίσει στο ξύλο το σύμπαν είναι να του δείξω αγάπη και δεν πράττει τα δέοντα με τους γονείς του δεν πρέπει να βρίσκεται σε αυτή τη θέση)

* εμπιστοσύνη στο κράτος και αλλαγή νοοτροπίας (ο κομματισμός καλά κραττεί όσο κι αν δε θέλουμε να το πιστέψουμε. ρίξτε μια ματιά τι γίνεται με την επιλογή Περιφερειακών Διευθυντών Εκπαίδευσης να σας σηκωθεί η τρίχα εν έτει 2015)

 

Ναι, τα θέλει όλα αυτά. Και γι' αυτό είναι καλό να γίνει. Με το να μην κάνουμε αξιολόγηση τόσα χρόνια τι από τα παραπάνω ωραία πράγματα έχουμε καταφέρει; Σε τι μας έχει οφελήσει το να μην υπάρχει αξιολόγηση;

 

Για μένα οι πρόσφατοι νόμοι της αξιολόγησης δείχνουν ότι δε θέλουν να γίνει δουλειά απλά κάτι του στυλ "έβγα κακό απ' τα μάτια μου".

Τότε η ΑΔΕΔΥ ας αντιπροτείνει τους σωστούς νόμους αντί απλά να λέει όχι. Αυτή θα ήταν μια σωστή στάση.

Link to comment
Share on other sites

Καθόλου δε διαφωνώ με το τελευταίο σου. Τίποτα δεν έχουμε κερδίσει ίσα ίσα έχουμε χάσει πολλά και έχουμε αφήσει να διαιωνίζονται καταστάσεις που κάνουν κακό σε όλους.

 

Η μόνη επιφύλαξη που έχω είναι ότι οι νόμοι που ψηφίζονται για να περιγράψουν τις διαδικασίες είναι τόσο άκυροι και οι συνδικαλιστές είναι τόσο 80 's που δύσκολα θα βγει άκρη.

 

Δηλ σκέψου ότι μίλησα σε συνέλευση για διαφορετική οπτική και διαφορετικό τρόπο δράσης για το θέμα αυτό και αυτομάτως έγινα persona non grata στο σύλλογό μου. Από τα 15 άτομα (σύλλογος 1000 ατόμων) που ήταν παρόντα.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Η μόνη επιφύλαξη που έχω είναι ότι οι νόμοι που ψηφίζονται για να περιγράψουν τις διαδικασίες είναι τόσο άκυροι και οι συνδικαλιστές είναι τόσο 80 's που δύσκολα θα βγει άκρη.

Ναι, αυτό το καταλαβαίνω και το κατανοώ. Αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει και η δική μας χώρα να μπει στον 20ο αιώνα... στις τελευταίες δεκαετίες, όχι να μείνει κολλημένη αιωνίως στις αρχές του 80... και για να το πετύχουμε αυτό πρέπει να γίνουν κάποιες αλλαγές, πρέπει κάποιοι να υποστηρίξουν πιο προχώ πράγματα όπως την αξιολόγηση στο χώρο εργασίας, την δια βίου μάθηση, την επιμόρφωση.

 

Η αξιολόγηση δεν είναι μια καινούρια ιδέα που πρώτοι την υλοποιούμε εμείς για να φοβόμαστε το άγνωστο. Είναι κάτι που εφαρμόζεται επιτυχημένα εδώ και δεκαετίες τόσο στο εξωτερικό όσο και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα, υπάρχει άπλετη βιβλιογραφία, στατιστικές, μελέτες, γκουρού, ειδικοί με σπουδές, γνώσεις και εμπειρία. Έτοιμο μπορούμε να πάρουμε ένα σύστημα αξιολόγησης και να το εφαρμόσουμε, δεν χρειάζεται εμείς να κάνουμε τίποτα άλλο. Πόσο δύσκολο πια είναι αυτό?

Link to comment
Share on other sites

Αμ δε φοβόμαστε το άγνωστο φιλενάδα. Το γνωστό φοβόμαστε... Κοίτα πώς κλείνει αυτό το άρθρο.

 

http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.kosmos&id=40381

 

Αν δεν το ζήσεις δε μπορείς να το καταλάβεις. Πρόκειται για παραλογισμό και όμως όλοι αισθάνονται ανίσχυροι να το αποτινάξουν. Τίποτα δεν είναι πιο ισχυρό από τη νοοτροπία και αυτή πρέπει να διαβρωθεί, όμως δεν το βοηθάει κανείς. Ο έναςκ οιτάει πώς θα φάει τον άλλον.

FLcUp3.png0BQfp3.png
Link to comment
Share on other sites

Τι μου ανεβαζετε ολες ερευνες και στατιστικες, εκτος απο οτι δεν εχω χρονο, δεν ειναι αυτο το θεμα μας. Η αξιολογηση του δημοσιου (οχι μιας πολυεθνικης ) δεν εγινε για να μας δωσουν μπονους και να μας πηγαινουν για εκπαιδευση, για να απολυσουν κοσμο το εκαναν.

Και ειναι ευκολο να απολυσουν οποιον θελουν.

 

Μπορεί να μην σε ενδιαφέρει, αλλά τέλος πάντων, το θέμα δεν αφορά μόνο πολυεθνικές αλλά και τη δημόσια διοίκηση... Αν ενδιαφέρεται άλλος να διαβάσει, υπάρχει και μια συγκριτική μελέτη για την ΕΕ, όπου η Ελλάδα απαξίωσε να απαντήσει. Η Ιταλία, που μάλλον έχει αντίστοιχο με εμάς "σύστημα" έγραψε τουλάχιστον κάτι, του τύπου, ο υπαλληλος ενημερώνεται άτυπα προφορικά κάθε μέρα, για να γνωρίζει τους στόχους του.

 

Οι άλλες χώρες, όλο και κάτι έχουν και αυτές.

 

http://www.dgaep.gov.pt/media/0601010000/alemanha/performance%20assessment.pdf

 

Είναι ήδη 8 ετών η μελέτη.

 

Τώρα σοβαρά αναρωτιέμαι σε αυτή τη σχολή δημόσιας διοίκησης, τι να μαθαίνουν ακριβώς...

 

Δεν συμφωνώ με τις απολύσεις, αλλά μου κάνει εντύπωση, η στάση της ΑΔΕΔΥ... Και πριν την κρίση, την ίδια αλλεργία είχαν στην αξιολόγηση.

Link to comment
Share on other sites

Αν δεν το ζήσεις δε μπορείς να το καταλάβεις. Πρόκειται για παραλογισμό και όμως όλοι αισθάνονται ανίσχυροι να το αποτινάξουν. Τίποτα δεν είναι πιο ισχυρό από τη νοοτροπία και αυτή πρέπει να διαβρωθεί, όμως δεν το βοηθάει κανείς. Ο έναςκ οιτάει πώς θα φάει τον άλλον.

Το ζω Μιρίκι και το καταλαβαίνω. Αλλά αν δεν αρχίσουμε να αλλάζουμε τις συμπεριφορές μας δεν θα αλλάξει ποτέ τίποτα. Η νοοτροπία είμαστε εμείς, και αν ο κάθε εμείς που βλέπει το σωστό δεν μιλήσει υπέρ του, το μόνο που καταφέρνουμε είναι η νοοτροπία να εδραιώνεται στο λάθος.

 

Τα πράγματα αλλάζουν λίγο-λίγο και η αρχή έχει ήδη γίνει. Αλλά πρέπει να προχωρήσει, αλλιώς μπορεί να βρεθούμε να πηγαίνουμε προς τα πίσω.

 

Δεν συμφωνώ με τις απολύσεις, αλλά μου κάνει εντύπωση, η στάση της ΑΔΕΔΥ... Και πριν την κρίση, την ίδια αλλεργία είχαν στην αξιολόγηση.

Ναι, γιατί είναι δεινόσαυροι. Αντί να μπουν στις διαπραγματεύσεις δυναμικά με σκοπό να σχεδιαστεί ένα σωστό σύστημα και να εφαρμοστεί όπως πρέπει, λένε απλά όχι και απειλούν με απεργίες για το δίκιο του εργάτη. Ο οποίος εργάτης δεν βλέπω σε τι οφελείται - έχω πολύ καιρό να ακούσω δημόσιο υπάλληλο να λέει καλά λόγια για τη δουλειά του.

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...