ΘΗΛΑΣΜΟΣ ΩΣ ΡΟΥΤΙΝΑ ΥΠΝΟΥ ΔΙΔΥΜΩΝ - SOS

[Nikolios]

Επειδή το θεμα μας είναι λίγο συνθετο προβληματιστηκα σε ποια ενοτητα ανηκει πραγματικα, αν θεωρειται οτι παει αλλού παρακαλώ συγχωρέστε με.

 

Τα διδυμάκια μας ο Γιωργάκης και ο Αντωνάκης είναι 17 μηνών. Θηλάζουν εδώ και 17 μήνες και είναι πολύ χαριτωμένα. Ο βραδυνός τους ύπνος όμως είναι κάτι για το οποίο έχουμε κάποιες διαφωνίες με τη σύζυγο και μαζί με την κούραση μας έχουν φέρει στα όρια μας. Σας παρακαλώ λοιπόν για τα φώτα σας στα παρακάτω.

 

Οι μπέμπηδες από νωρίς ήταν σε ένα δωμάτιο κάτι το οποίο αλλάξαμε επειδή ο ένας ξυπναγε τον άλλον. Μέθοδος κοιμίσματος πεντάλεπτη βολτούλα μόλις νύσταζαν μέσα σε μάρσιπο, συνήθως κατά τις 8-8.30. Το βράδυ τουλάχιστον 2 ξυπνήματα ο καθένας και τρεχάλα να μπούνε στο στήθος όπου αμέσως ξανααποκοιμιούνταν.

 

Μετά τον 11ο μηνά κόβουμε το μάρσιπο, αφού θηλάσουν κατά τις 21:00 παίρνει έναν ο μπαμπάς σε ξεχωριστό δωμάτιο και ο άλλος μένει με τη μαμά. Με ήσυχα παιχνιδάκια-χαδακια στην κούνια πια μετά το βραδινό φαγητό και το μπανάκι τους, χαμηλό φως, αρκετές φορές ο μπέμπης με το μπαμπά στο ένα δωμάτιο αποκοιμιέται μόνος του στην κούνια ενώ ο άλλος μπέμπης με τη μαμά σε άλλο δωμάτιο αποκοιμιέται συνήθως θηλάζοντας γιατί όπως λέει και η γυναικα μου εκείνη την βλέπει ως στήθος και δεν δέχεται για πολλή ώρα άλλα παιχνιδάκια. Τα νυχτερινά ξυπνήματα όμως συνεχίζονται ακάθεκτα και μας έχουν κουράσει όλους αφού σηκωνόμαστε μες τη νύχτα και κουβαλάμε στο διπλό κρεβάτι μας πότε τον ένα μπέμπη και πότε τον άλλο για να θηλάσει-ηρεμήσει.

 

Τότε λοιπόν από τον 15 μήνα ξεκινάμε να έχουμε το θηλασμό ως το τελικό ή μάλλον τους θηλασμούς (εξηγώ παρακάτω) ως τελευταίο κομμάτι μιας ρουτίνας ύπνου… που μόνο ρουτίνα δεν είναι και μας έχει τσακίσει. Αφού τα παιδάκια μας γευματίσουν το βραδινό κατά τις 20:30 σε κάνα μισαωράκι ακολουθεί το βραδινό μπανάκι όπου όντως υπάρχουν σημάδια νύστας. Μετά το μπανάκι, οι μπέμπηδες ξαπλώνουν με τη μαμά να θηλάσουν στο διπλό κρεβάτι. Τις 2/10 φορές αποκοιμούνται έτσι και συνεχίζουν στο κρεβάτι με τη μαμά όπου δεν χρειάζεται να σηκωθεί μέσα στη νύχτα άλλα κοιμούνται παρέα (ο μπαμπάς πήγε σε άλλο δωμάτιο). Τις περισσότερες φορές όμως αφού θηλάσουν, γίνονται “turbo” και ξεκινάνε παιχνίδια, σκαρφαλώματα, δαγκωνιές και ότι άλλο βάλει ο νους, οπότε καταλήγουν να ξαναγκρινιάζουν και να κλαίνε μετά από 30ʼ, 50ʼ να τους κυνηγάμε να ηρεμήσουν και να θηλάζουν ξανά και ξανά μπας και επιτέλους κοιμηθούν. Μετά από 2-3 φορές που έχουν μπει στο στήθος από τις 21.30 έως τις 23.30 περίπου και βάλε, κάποια στιγμή κοιμούνται, με εμένα το μπαμπά να έχω πολύ ψυχολογική κούραση και σοβαρές ανησυχίες ότι κάτι δεν κάνουμε καλά…. Είναι 17 μηνών και κοιμούνται μόνο στο στήθος…Τουλάχιστον μετά τον αργοροπορημένο ύπνο κοιμούνται με τη μαμά αγκαλιά μέχρι τις 9 και...

 

Η τεχνική του ελεγχόμενου κλάματος έχει αποκλειστεί και από τους δυο μας, ωστόσο αυτό το παραπάνω που συμβαίνει μέχρι να τους πάρει ο ύπνος δεν γνωρίζω αν είναι επίσης σωστό. Έχουν το θηλασμό ως άλλοτε στιγμιαία ηρεμία και άλλοτε ως αποκοίμισμα, παίζουν και κοιμούνται τη μία 21.30 την άλλη 22.00 και την 23.30 αυτό μας έχει τσακίσει. Πότε και πως θα μπορέσουμε να τους ξαναοριοθετήσουμε στον ύπνο?

 

Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να ξαναξεκινησουμε ξεχωριστά κοιμίσματα σε ξεχωριστά δωμάτια στην κούνια του καθενός αλλά καμια φορά που έχω παρει καποιον και δοκιμασα, πλέον έχουν συνηθισει τον παραπάνω τρόπο και με το που παρω καποιον αρχιζει και κλαιει να παει στο δωμάτιο με μαμά και τον αλλον μπέμπη.

 

Η συζυγος δεν θέλει με τιποτα να κλαίνε σε προσπάθεια αποκοιμίσματος όμως και με τον παραπάνω τρόπο γκρινιάζουν και κλαίνε αρκετά πολλές φορές μέχρι να ηρεμησουν με το στηθος. Η συζυγος μου λέει ότι 2 ετων που θα καταλαβαινουν καλυτερα ότι δεν τα παραταμε άλλα τα αγαπαμε θα τα βαλουμε να κοιμούνται διαφορετικά. Ωστοσο, εγώ βλέποντας τα παιδιά εξαρτημενα απ΄το θηλασμο ως ρουτινα υπνου και αυτό με πολλες προσπαθειες, ανησυχω και παρατηρω ότι κάθε μερα που περναει αυτό είναι ολο και πιο δυσκολο να αλλαξει. Η αντιδραση τους και η διεκδικηση που βγαζουν οσο μεγαλωνουν μεγαλωνει και αυτή και αν τωρα τα κλαματα τους μας κανουν ότι θελουν, όταν θα είναι 2 θα γινεται στο σπιτι μακελειο…

 

Πέρα από τα παραπάνω 17 μηνες λόγω θηλασμού και υπνου καθώς και λόγω ξυπνημάτων που ηρεμούν με το θηλασμό δεν τους έχουμε αφήσει ούτε 1 βραδυα καπου αλλού ούτε για 3 ώρες να πάμε για ένα ποτό. Έγω δε, πρέπει απαραίτητα να είμαι σε κάθε διαδικασία, κάθε βράδυ λειτουργώντας ως βοηθός ("μπόγιας") να τους μαζεύω όταν κατεβαίνουν απ το κρεβάτι για παιχνίδι και να τους επαναφέρω στη μαμά στο στηθος μπας και κοιμηθούν. Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το θέμα, αρκεί να κάνουμε κάτι καλό για τα παιδιά.

 

Το θέμα είναι ότι τα παραπάνω μου έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία καταρχήν σχετικά με 1) την ανάπτυξη-συγκρότηση των παιδιών 2) την εξέλιξη τους ως προσωπικότητες και την πειθαρχία που θα έχουν αυριο στη ζωή τους 3) Ποτε επιτελους θα κοιμηθουν στο κρεβατι τους αφου τωρα με το ζορι σε κανα μεσημεριανο υπνο 4) την τυχη μας ως ζευγάρι…αφού ειμαστε στα οριά μας.

 

Εύχομαι όλες οι ανησυχίες μου να είναι προιόν κούρασης σε ένα μικρόκοσμο που δημιουργείται από καταστάσεις πίεσης, που θα περάσουν και μεθαύριο θα φαίνονται αστείες ιστορίες…

 

 

Παρακαλώ για τα φώτα σας, ειδικοί του ύπνου, του θηλασμού (Αγλαία) και διδυμογονείς, έχω απελπιστεί...!

[AthinaP]

Ουάου, να συστηθώ, διδυμομαμά με διδυμάκια σε σχολική ηλικία! Η ηλικία που είστε έχει τις δυσκολίες της, είτε θηλαζετε είτε όχι! Κάποιες φορές ο θηλασμός είναι και ένας εύκολος τρόπος να κάνεις καλά τα παιδιά! Συχνά όμως δείχνει να δυσκολεύει τη ζωή, ειδικά αν σκεφτείς αυτούς που έχουν γιαγιάδες και μπορούν να της αφήνουν τα παιδιά με ένα μπουκάλι! Αν δεν έχετε γιαγιά, δεν είμαι σίγουρη ότι ο θηλασμός είναι πάντα κάτι που δίνει περισσότερα προβλήματα παρά λύσεις!

 

Πάντως είστε το τρίτο ζευγάρι που ακούω που τους έκατσε ο συνδυασμός να έχουν δίδυμα θηλασμο και ανήσυχο ύπνο και άντεξαν μέχρι αυτή την ηλικία να ξυπνάνε...

 

Πάντως, ενω καταλαβαίνω πόσο κουρασμένοι μπορεί να είστε σε αυτή τη φάση, κάπου σας ζηλεύω κιόλας! Τα παιχνίδια που κάνουν σε αυτή την ηλικία είναι απιθανα!

 

Εμείς ημασταν πολύ πιο τυχεροί στον ύπνο και δεν έχω παράπονο.

 

Να καταλάβω, τώρα η γυναίκα σου ξυπνάει το βράδυ ενδιάμεσα; Αυτό που σου λείπει είναι η γυναίκα σου δίπλα σου; Σε ενοχλεί που τα παιδιά δεν κοιμούνται συγκεκριμένη ώρα; Ποιο ακριβώς είναι το πρόβλημα; Να ξέρεις πάντως, ότι θα μπορέσετε να αλλάξετε πιο ανώδυνα συνήθεις, όταν τα παιδιά θα είναι σε θέση να καταλαβαίνουν κάποιες έννοιες και να διαπραγματεύονται, αυτό θα συμβεί πιο κοντά στα 2 χρόνια. Που μπορεί πχ να λέτε, κλείσε τα ματάκια και μείνε στο κρεβάτι, μέχρι να βγει ο ήλιος το πρωί.

 

Βέβαια υπάρχει το θέμα του να ξέρουν τι θέλεις και να μην τους αρέσει, όπως θα συμβεί σε πλείστα άλλα θέματα στην πορεία σας ως γονείς, σίγουρα όμως θα είναι πιο ώριμα και θα μπορείτε να το προσπαθήσετε.

 

Έτσι γενικά, σαν πιο άμεση λύση, θα έλεγα να ενθαρρύνετε πιο ήρεμες δραστηριότητες και να βάζετε τα παιδιά στο κρεβάτι όταν θα τα βλέπετε κουρασμένα. Σε αυτή την ηλικία διαβάζαμε παιδικά βιβλιαράκια και σιγά σιγά λέγαμε ιστοριούλες (πιο μετά λίγο). Με σκοπο να αποφύγεται αν γίνεται το ξεσήκωμα. Αυτό αν πιάσει σταδιακά μπορεί να το κάνει εναλλακτικά ο μπαμπας και αργότερα και κάποιος άλλος (σημαίνει και αποσύνδεση του ύπνου απο το στήθος). Φαντάζομαι σε άλλες συνθήκες, πχ στο αυτοκίνητο, τα παιδιά κοιμούνται χωρίς στήθος, επομένως με ιστοριούλες ή κάτι τέτοιο, μπορούν να χαλαρώσουν, χωρίς να έχουν ανάγκη "κάτι" για να κοιμηθούν.

 

Αν κοιμούνται μέχρι τις 9 το πρωί, έχουν μετατοπίσει τις ώρες ύπνου, για αυτό και δεν κοιμούνται νωρίτερα για βράδυ. Θα έλεγα παράλληλα να ανοίγετε παράθυρα κατά τις 7.00 ή όποια ώρα σας φαίνεται λογική τέλος πάντων και να ξεκινάει η μέρα σας 7, σταδιακά όμως. Τα παιδιά κοιμούνται νορμάλ ώρες συνολικά για βράδυ, αλλά όχι τις ώρες που σας βολεύουν.

 

Από όσο καταλαβαίνω, με αυτό που κάνετε τώρα, εσύ κοιμάσαι το βράδυ συνεχόμενα, δεν είναι μια σαφής βελτίωση σε σχέση με παλιότερα;

[Nikolios]

Καταρχήν σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο και την απάντησή σου.

 

Λοιπόν σε αυτή τη φάση η γυναίκα μου ξυπνάει το βράδυ ενδιάμεσα 1-2 φορές, σίγουρα λιγότερο απ ότι πριν. Αυτό που με ενοχλεί είναι ότι όλα αυτά γίνονται στο τέλος μιας επίπονης μέρας, που θες 1 ώρα για τον εαυτό σου ή τη σύζυγο να πάρεις μια ανάσα (που στις περισσότερες φορές πάλι μαζέματα κάνουμε..), που αν κοιμούνται τα παιδιά στις 23.00-23.30 δεν την έχεις. Επίσης, στο διάστημα μέχρι να κοιμηθούν βγάζουν κατά διαστήματα ένταση, παίζοντας δηλαδή γίνονται πολλά δαγκώματα-κλάματα και άντε σήκω κυνήγα χώρισε κλπ κλπ κλπ... Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι μήπως αυτή η μη τακτικότητα έχει επίπτωση μετά σε πειθαρχία, προσαρμοστικότητα, συγκρότηση χαρακτήρα κλπ.; Περιμένω τη στιγμή που τα παιδιά θα είναι σε θέση να καταλαβαίνουν κάποιες έννοιες όπως λες, αντε να δούμε.

 

Όσο για το να διαβάζαμε παιδικά βιβλιαράκια και ιστοριούλες ακούνε 5' το πολύ και μετά πάλι στην τρεχαλα..!

 

Επειδή να τους βαλουμε παλι σε ξεχωριστα δωματια και να σηκωνομαστε το βράδυ να τους πηγαινοφερνουμε δεν έχουμε τη δυναμη πλέον, το μονο που θα κανουμε ειναι να ξαπλωνουν μαζι με μαμα, κολλητα οι κουνιες στο κρεβατι, και μεχρι να τους παρει ο υπνος (αφου κανουν τον πρωτο θηλασμο εννοειται) να παιρνω εγω τον εναν και η μαμα τον αλλο, οπότε να κοιμούνται ο ένας μετά τον άλλο και όχι ταυτοχρονα για να μην παρασερνει ο ενας τον αλλο.

 

Μονο αυτό σκεφτηκαμε τώρα και βλέπουμε...δεν ξερω αν καποιος αλλος εχει καποια ιδεα αλλη

[ekavi_]

Εγώ είμαι υπέρ των ξεχωριστών δωματίων, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα. Το καθένα στην κούνια του, στο δωμάτιό του, η μαμά και ο μπαμπάς όμως να μην κοιμούνται εκεί κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Επιπλέον να μην βλέπουν τη μαμά σαν πιπίλα. Προσπαθήστε να αντικαταστήσετε το στήθος με κάτι άλλο που θα τα ηρεμεί. Ένα πανάκι, ένα παιχνιδάκι, κάτι που θα το έχουν μαζί τους στο κρεββάτι τους.

Αν ξυπνήσουν μέσα στη νύχτα και κλαίνε, πηγαίνετε εκεί, τα καθησυχάζετε, κάθεστε λίγο μαζί τους με κλειστά φώτα, χαμηλή φωνή κτλ, τα κρατάτε αγκαλίτσα και μετά όταν γλαρώσουν φεύγετε από το δωμάτιο. Σίγουρα θα είναι πολύ κουραστικό στην αρχή, αλλά μόνο έτσι θα καθιερώσετε κάποια ρουτίνα.

Το να κοιμάστε όλοι μαζί νομίζω θα επιτείνει το πρόβλημα. Μην νομίζετε ότι θα γίνουν 2 χρονών και ξαφνικά θα καταλαβαίνουν από επιχειρήματα και θα δεχτούν να γυρίσουν στα δωμάτιά τους.

Πάντως σε όποιον τρόπο και να καταλήξετε, προσπαθήστε να τον τηρείτε σταθερά.

[Deena]

Μετά τον 11ο μηνά κόβουμε το μάρσιπο, αφού θηλάσουν κατά τις 21:00 παίρνει έναν ο μπαμπάς σε ξεχωριστό δωμάτιο και ο άλλος μένει με τη μαμά. Με ήσυχα παιχνιδάκια-χαδακια στην κούνια πια μετά το βραδινό φαγητό και το μπανάκι τους, χαμηλό φως, αρκετές φορές ο μπέμπης με το μπαμπά στο ένα δωμάτιο αποκοιμιέται μόνος του στην κούνια ενώ ο άλλος μπέμπης με τη μαμά σε άλλο δωμάτιο αποκοιμιέται συνήθως θηλάζοντας γιατί όπως λέει και η γυναικα μου εκείνη την βλέπει ως στήθος και δεν δέχεται για πολλή ώρα άλλα παιχνιδάκια....

Καλησπέρα και να χαίρεστε τα παιδάκια σας! Η γνώμη μου είναι ότι το παραπάνω είναι το καλύτερο που κάνατε μέχρι στιγμής και θα πρέπει να το επαναφέρετε! Εννοείται όμως με την μαμά να "αντιστέκεται" στην απαίτηση για θηλασμό και να προσπαθεί με κάθε τρόπο να κοιμίζει το παιδί με άλλους τρόπους. Διακρίνω μια "αρνητικότητα" από την μαμά να δοκιμάσει κάτι άλλο πέραν του θηλασμού, αν όντως ισχύει αυτό όμως, δυστυχώς μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. Ίσως αν το παιδί ήταν ένα, να τα κατάφερνες προσφερόμενος να αναλάβεις το κοίμισμα για κάποιες μέρες. Αν κάνεις μια βόλτα από την ενότητα του ύπνου και ειδικότερα από το θέμα "Ξυπνάει το βράδυ ανά 20'" θα δεις ότι η μαμά που έγραφε σε αυτό (Pandoritsa) τα κατάφερε τελικά να κοιμάται ο μικρός της χωρίς στήθος και να μην ξυπνάει πια μέσα στην νύχτα, όταν ανέλαβε ο μπαμπάς το κοίμισμα και σε 1 εβδομάδα μέσα είχαν ξεμπερδέψει (μήπως να αναλάμβανες εσύ να "εκπαιδεύσεις" τον ένα και μετά αφού τα καταφέρετε να το κάνεις και για τον άλλο?). Γενικώς ρίξε μια ματιά στο συγκεκριμένο θέμα, έχει πολλά χρήσιμα tips για αποσύνδεση ύπνου και θηλασμού, υπάρχουν μέχρι και παραπομπές σε ειδικούς επαγγελματίες συμβούλους ύπνου για τις πολύ δύσκολες περιπτώσεις.

 

 

Η τεχνική του ελεγχόμενου κλάματος έχει αποκλειστεί και από τους δυο μας .....

 

 

Θα μπορούσαμε ενδεχομένως να ξαναξεκινησουμε ξεχωριστά κοιμίσματα σε ξεχωριστά δωμάτια στην κούνια του καθενός αλλά καμια φορά που έχω παρει καποιον και δοκιμασα, πλέον έχουν συνηθισει τον παραπάνω τρόπο και με το που παρω καποιον αρχιζει και κλαιει να παει στο δωμάτιο με μαμά και τον αλλον μπέμπη.

Λυπάμαι αν γίνομαι λίγο σκληρή, αλλά φοβάμαι ότι χωρίς καθόλου κλάμα δεν γίνεται. Ανήκα κι εγώ σε αυτούς που δεν ήθελα να ακούσω για μέθοδο με κλάμα, αλλά οι συνθήκες της καθημερινότητας άλλαξαν τον τρόπο που σκεφτόμουν. Κατάλαβα ταυτόχρονα ότι αυτό που συνήθως μας κρατάει πίσω είναι οι έξωθεν προσδοκίες και πιέσεις σχετικά με το τί σημαίνει "καλός γονιός" και παραλείπουμε να αφουγκραστούμε τις ανάγκες της οικογένειάς μας, τις οποίες μόνο εμείς γνωρίζουμε.

Η συζυγος δεν θέλει με τιποτα να κλαίνε σε προσπάθεια αποκοιμίσματος όμως και με τον παραπάνω τρόπο γκρινιάζουν και κλαίνε αρκετά πολλές φορές μέχρι να ηρεμησουν με το στηθος. Η συζυγος μου λέει ότι 2 ετων που θα καταλαβαινουν καλυτερα ότι δεν τα παραταμε άλλα τα αγαπαμε θα τα βαλουμε να κοιμούνται διαφορετικά. Ωστοσο, εγώ βλέποντας τα παιδιά εξαρτημενα απ΄το θηλασμο ως ρουτινα υπνου και αυτό με πολλες προσπαθειες, ανησυχω και παρατηρω ότι κάθε μερα που περναει αυτό είναι ολο και πιο δυσκολο να αλλαξει. Η αντιδραση τους και η διεκδικηση που βγαζουν οσο μεγαλωνουν μεγαλωνει και αυτή και αν τωρα τα κλαματα τους μας κανουν ότι θελουν, όταν θα είναι 2 θα γινεται στο σπιτι μακελειο….

Αχ...το παιδάκι μου είναι 2 ετών, ναι...έχει καταλάβει πια ότι όταν λείπω από το δωμάτιο δεν το έχω εγκαταλείψει, αλλά έχει επίσης καταλάβει ότι είμαι από έξω και μάλλον στο μυαλό του φαντάζεται ότι με τον μπαμπά του έχουμε στήσει γλέντι στο σαλόνι και γιατί να λείπει αυτός???? Ακόμα και ο γιος μου που στην ηλικία των 18 μηνών έμαθε να κοιμάται μόνος του με το αρκουδάκι του, πλησιάζοντας την ηλικία των 2 ετών, έχει αρχίσει και πολεμά τον ύπνο σαν εχθρό της καλοπέρασης!!! Οι ανησυχίες σου δεν είναι αβάσιμες, τα παιδιά είναι πλάσματα της συνήθειας, καλής ή κακής, δεν θα μεταμορφωθούν σε πειθήνια παιδάκια που θα πέφτουν μόνα τους για ύπνο όταν γίνουν 2 ετών.

 

 

Πέρα από τα παραπάνω 17 μηνες λόγω θηλασμού και υπνου καθώς και λόγω ξυπνημάτων που ηρεμούν με το θηλασμό δεν τους έχουμε αφήσει ούτε 1 βραδυα καπου αλλού ούτε για 3 ώρες να πάμε για ένα ποτό. Έγω δε, πρέπει απαραίτητα να είμαι σε κάθε διαδικασία, κάθε βράδυ λειτουργώντας ως βοηθός ("μπόγιας") να τους μαζεύω όταν κατεβαίνουν απ το κρεβάτι για παιχνίδι και να τους επαναφέρω στη μαμά στο στηθος μπας και κοιμηθούν. Τέλος πάντων δεν είναι αυτό το θέμα, αρκεί να κάνουμε κάτι καλό για τα παιδιά.

 

 

Το θέμα είναι ότι τα παραπάνω μου έχουν προκαλέσει μεγάλη ανησυχία καταρχήν σχετικά με 1) την ανάπτυξη-συγκρότηση των παιδιών 2) την εξέλιξη τους ως προσωπικότητες και την πειθαρχία που θα έχουν αυριο στη ζωή τους 3) Ποτε επιτελους θα κοιμηθουν στο κρεβατι τους αφου τωρα με το ζορι σε κανα μεσημεριανο υπνο 4) την τυχη μας ως ζευγάρι…αφού ειμαστε στα οριά μας.….

Τα παιδιά θα αναπτυχθούν - συγκροτηθούν μια χαρά ακόμα κι αν συνεχίσετε με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο, μην υποβαθμίζεις τα συναισθήματα ούτε τις ανάγκες σου ως συντρόφου της γυναίκας σου. Είσαι ισότιμος μέλος της οικογένειας και δικαιούσαι να διεκδικείς κάποια πράγματα, δεν έχασες αυτό το δικαίωμα επειδή κάνατε παιδιά. Δεν είναι και νεογέννητα!!!

 

 

Εύχομαι όλες οι ανησυχίες μου να είναι προιόν κούρασης σε ένα μικρόκοσμο που δημιουργείται από καταστάσεις πίεσης, που θα περάσουν και μεθαύριο θα φαίνονται αστείες ιστορίες…

 

Τέλος θα κάνω μια γενική τοποθέτηση, την οποία έχω κάνει και σε άλλα θέματα περί ύπνου, στα οποία γράφω συχνά : Τίποτα δεν είναι πρόβλημα, μέχρι να αρχίσει να είναι πρόβλημα!!!! Αυτό που θέλω να πω ότι αυτός καθεαυτός ο θηλασμός ως μέθοδος κοιμίσματος δεν είναι κάτι αντικειμενικά αρνητικό ή θετικό, επικριτέο ή επιδοκιμαστέο! Οι γονείς είναι αυτοί που καθορίζουν εάν είναι "σωστό" ή "λάθος", ανάλογα με το πως βιώνουν την καθημερινότητά τους! Στο λεώ γιατί πιθανόν εδώ στο φόρουμ θα ακούσεις επί του θέματος και απόψεις (σεβαστές) ότι "Τα παιδιά είναι προορισμένα από την φύση να κοιμούνται με τους γονείς τους" ή ότι "Είμαστε θηλαστικά, άρα το αναμενόμενο και φυσιολογικό είναι να ζητάμε συνεχώς το στήθος για να ηρεμήσουμε" κ.λπ. Σημασία έχει αν εσείς στην δική σας οικογένεια είστε ευχαριστημένοι με την παρούσα κατάσταση. Δεν υπάρχει γενικό καλό ή κακό, υπάρχει μόνο αυτό που είναι καλό ή κακό για εσάς!

[Nikolios]

 

Καλησπέρα και να χαίρεστε τα παιδάκια σας! Η γνώμη μου είναι ότι το παραπάνω είναι το καλύτερο που κάνατε μέχρι στιγμής και θα πρέπει να το επαναφέρετε! Εννοείται όμως με την μαμά να "αντιστέκεται" στην απαίτηση για θηλασμό και να προσπαθεί με κάθε τρόπο να κοιμίζει το παιδί με άλλους τρόπους. Διακρίνω μια "αρνητικότητα" από την μαμά να δοκιμάσει κάτι άλλο πέραν του θηλασμού, αν όντως ισχύει αυτό όμως, δυστυχώς μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα. "

 

Η επαναφορά του ίδιου μοτίβου χρειάζεται απόθεμα ενέργειας (πέρα από τις μετακομίσεις-έχουμε κάνει τις κούνιες μπαλάκια περα δωθε-) και δύναμης κυρίως ψυχολογικής που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει κυρίως από τη σύζυγο. Η αλλαγή θα επανέφερε τα νυχτερινά ξυπνήματα και κουβαλήματα...μέχρι νεοτέρας. Υπάρχει τέτοια κούραση που νιώθουμε το μεγάλωμα γίνεται κυριολεκτικά μέρα μέρα, δηλαδή κάθε μέρα μια μάχη.

 

Η αντίσταση γενικά στο θηλασμό δεν υπάρχει στο χάρτη μας, σ αυτό συντελούν και διάφορα άρθρα από συμβουλους θηλασμού τα οποία εκλαμβάνονται ως ευαγγέλια...Εύχομαι να είναι σωστά, δεν έχω επιστημονικά δεδομένα για το αντίθετο. Η καθημερινότητα στην πράξη είναι που "κλωτσάει".

 

Λυπάμαι αν γίνομαι λίγο σκληρή, αλλά φοβάμαι ότι χωρίς καθόλου κλάμα δεν γίνεται.

 

Το ξέρω αλλά δε νομίζω ότι το αντέχουμε εμείς. Αν τους ακούσεις...μπορεί και συ να μη το αντεχες...θα ριξουν το τετράγωνο απ τις φωνές.

 

Ωστόσο, μην υποβαθμίζεις τα συναισθήματα ούτε τις ανάγκες σου ως συντρόφου της γυναίκας σου. Είσαι ισότιμος μέλος της οικογένειας και δικαιούσαι να διεκδικείς κάποια πράγματα, δεν έχασες αυτό το δικαίωμα επειδή κάνατε παιδιά. Δεν είναι και νεογέννητα

 

Τα λες πολύ ωραία... φανταστικά. Να σε καλέσω για ένα καφεδάκι σπίτι να τα πεις και εκεί?

 

Τέλος θα κάνω μια γενική τοποθέτηση, την οποία έχω κάνει και σε άλλα θέματα περί ύπνου, στα οποία γράφω συχνά : Τίποτα δεν είναι πρόβλημα, μέχρι να αρχίσει να είναι πρόβλημα!!!! Αυτό που θέλω να πω ότι αυτός καθεαυτός ο θηλασμός ως μέθοδος κοιμίσματος δεν είναι κάτι αντικειμενικά αρνητικό ή θετικό, επικριτέο ή επιδοκιμαστέο! Οι γονείς είναι αυτοί που καθορίζουν εάν είναι "σωστό" ή "λάθος", ανάλογα με το πως βιώνουν την καθημερινότητά τους! Στο λεώ γιατί πιθανόν εδώ στο φόρουμ θα ακούσεις επί του θέματος και απόψεις (σεβαστές) ότι "Τα παιδιά είναι προορισμένα από την φύση να κοιμούνται με τους γονείς τους" ή ότι "Είμαστε θηλαστικά, άρα το αναμενόμενο και φυσιολογικό είναι να ζητάμε συνεχώς το στήθος για να ηρεμήσουμε" κ.λπ. Σημασία έχει αν εσείς στην δική σας οικογένεια είστε ευχαριστημένοι με την παρούσα κατάσταση. Δεν υπάρχει γενικό καλό ή κακό, υπάρχει μόνο αυτό που είναι καλό ή κακό για εσάς!

 

Και για να αφήσω λίγο το χιούμορ, από τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα ότι σε όλα αυτά τα θέματα η αντιμετώπιση έχει άμεση συνάρτηση με την ψυχοσύνθεση και τη σχέση-συνεννόηση, προσδοκίες που υπάρχουν ανάμεσα στους γονείς και που θα έπρεπε να υπάρχει σύγκλιση.

 

Καλό, πολύ καλό, τέλειο... (να που ξαναεπιστρέψαμε στο χιούμορ)!

[AthinaP]

Λοιπόν, γράφτηκαν πολύ χρήσιμες συμβουλές, αλλά όπως ήδη έχεις μυριστεί τη λύση θα τη βρείτε εσείς σύμφωνα με τα πιστεύω σας και τι αντέχετε...

 

Τολμώ να προτείνω την ιδέα να έχετε 2 διπλά κρεβάτια στο σπίτι, στο ένα να κοιμίζει η μαμά τα μωρά, μέχρι να ξεπεταχτουν λίγο και να κοιμούνται όλο το βράδυ σε δικά τους κρεβάτια και στο άλλο διπλό κρεβάτι σε άλλο δωμάτιο να σε επισκέπτεται για λιγο τα βράδυα, αν αντέχει και όταν τα παιδιά θα κανουν τον πρώτο ύπνο που είναι πιο βαρύς.

 

Όπως και να έχει μπορεί πράγματι να φανταστείτε κάποια λύση που είναι προσαρμοσμένη σε εσάς, γιατί πράγματι η κατάσταση είναι ιδιαίτερη και πρέπει ίσως να εφεύρετε κάτι!

 

Το πρόβλημα, που δεν αναφέρεται ποτέ σαφώς μέχρι τώρα, είναι ότι τα παιδιά έχουν τις ίδιες ανάγκες για διάρκεια συνολικών ωρών ύπνου με τη μαμά! Αυτό το πάθαμε και εμείς! Μη φανταστείς ότι λυνεται εύκολα και μη φανταστείς ότι δεν το περνάνε και οικογένειες που δεν θήλασαν ποτέ ουσιαστικά!

 

Για τα παδιά να κάνουν σπαστό ύπνο το βρίσκω κακό και για εκείνα, γιατί ψάχουν αυτό που τα νανουρίζει, με αποτέλεσμα να σηκώνονται από το κρεβάτι, να κλαίνε... Και δεν κοιμούνται ούτε τα παιδιά καλά ουσιαστικά, για τα οποία υποτίθεται ότι σκεφτόμαστε το καλυτερο για εκείνα... ΟΤΑΝ δειτε ότι κοιμούνται χωρίς παρέες, αγκαλιες κτλ, για ΠΡΩΤΟ ύπνο, τότε είναι σίγουρο αρκετά ότι μπορούν να μείνουν κοιμισμένα μέχρι το πρωί. Μια τεχνική για αυτό υπάρχει στο λεγόμενο the no-cry sleep solution, που για εμάς έπιασε...

 

Από εκεί και πέρα, δεν είμαι τρομερά αισιόδοξη ότι θα τα καταφέρετε μακροπρόθεσμα να τα βρείτε σε αυτό το θέμα, γιατί η γυναίκα σου είναι πιο ψυχοπονιάρα και όταν αργότερα παρόλο που θα μπορουν να κοιμούνται όλο το βράδυ πιθανότατα θα έρχονται καποια στιγμή μέσα στη νύχτα στο κρεβάτι σας, εσύ θα διαμαρτύρεσαι, αυτή θα λέει ότι δεν τα κατάλαβε πότε ήρθαν... Ακομα και αν έχει δεσμευτεί απέναντί σου. Οπότε αν για εσένα το θέμα είναι σοβαρό, να δεσμευτείτε κάπως πιο σοβαρά...

[Scratée]

Γεια σου, Νικολιό! Γράφεις και εσύ πολύ ωραία!

 

Όπως βλέπω εγώ τα πράγματα, το πρόβλημα είναι κυρίως ότι κοιμούνται αργά. Μήπως να ξεκινούσατε τη ρουτίνα του ύπνου νωρίτερα, ώστε 10 με 10:30 το πολύ να έχουν αποκοιμηθεί;

 

Κατά τα άλλα, δες και τα καλά: κοιμούνται σερί όλο το βράδυ! Δεν είναι και λίγο αυτό!

 

Μια χαρά προσωπικότητες θα γίνουν, μην ανησυχείς! Και στο κρεβατάκι τους θα πάνε, όταν νιώσουν έτοιμα. Εδώ εμείς θέλουμε αγκαλίτσα, δε θα θέλουν τα παιδάκια;

 

Συμφωνώ απόλυτα να μην τα αφήσετε να κλαίνε...

 

Καλή επιτυχία!

[AthinaP]

 

Επειδή να τους βαλουμε παλι σε ξεχωριστα δωματια και να σηκωνομαστε το βράδυ να τους πηγαινοφερνουμε δεν έχουμε τη δυναμη πλέον, το μονο που θα κανουμε ειναι να ξαπλωνουν μαζι με μαμα, κολλητα οι κουνιες στο κρεβατι, και μεχρι να τους παρει ο υπνος (αφου κανουν τον πρωτο θηλασμο εννοειται) να παιρνω εγω τον εναν και η μαμα τον αλλο, οπότε να κοιμούνται ο ένας μετά τον άλλο και όχι ταυτοχρονα για να μην παρασερνει ο ενας τον αλλο.

 

Αυτό ακούγεται ως βελτίωση απο την τωρινή κατάσταση και θα σπάσει εντός ολίγων ημερών τη συνήθεια να βλέπουν τα παιδιά το κρεβάτι των γονιών ως παιδική χαρά. Εκτονώνονται κάπου αλλού εκτος κρεβατιού λίγη ώρα πριν τον ύπνο; Είναι και αυτό μια ανάγκη τους...

 

Αν το κάνετε αυτό ως φάση, αργότερα βλέπετε... Θα μαζέψετε δυνάμεις στο μεταξύ.

 

Αν κατάλαβα καλά και τα δύο παιδιά σε αυτή τη φάση έχουν ανάγκη το πιπίλισμα για να αποκοιμηθούν; Και για αυτό το βλέπετε να γίνεται μόνο διαδοχικά με τη δική σου παρέμβαση; Τα δικά μου είχαν ανακαλυψει τρόπο να είμαστε όλοι άνετα. Θα μπορούσατε να το δοκιμάσετε και ό,τι γίνει; Δεν βρήκα στο διαδίκτυο κάποια φωτό να πλησιάζει πολύ, η πλησιέστερη ειναι αυτή:

 

http://2.bp.blogspot.com/-erUoYHcw88Q/Ty9i4joDCAI/AAAAAAAAGhA/qGr6W08cWiw/s1600/tandem+nursing.JPG

 

Φαντάσου όμως τη μαμά άνετα ξαπλωμένη στο πλάι, λιγο γερμένη προς τα εμπρός, έτσι ώστε και τα δυο παιδάκια να είναι άνετα ξαπλωμένα στο πλάι. Αυτό με τη μπλε μπλουζα να είναι κάπως στραμμένο το σώμα του προς τα πίσω, ώστε να μην εφάπτονται με το άλλο παιδάκι. Δείχνει άβολο και ομως το είχαν ανακαλύψει μονα τους.

 

Πάντως η όλη φάση έχει και όμορφες γλυκές στιγμές, μη μου πεις!

 

http://blog.evercats.com/wp-content/uploads/2013/03/cute-cat-hugging-two-kittens-kitty-mom-babies-love-friends-twins-lolcat-aww.jpg

[maryspain]

καλησπερα και απο εμενα. Πραγματικα μπορω να σου πω που τωρα πια που μεγαλωσαν τα δικα μου ποσο αναπολω τους μαραθωνιους θηλασμους ( τους ταυτοχρονους μακροχρωνιους θηλασμους) και τα ξυπνηματα καθε 1 ωρα και τα κλαματα ειδικα του αγοριου που σπαραζε στην κυριολεξια ( δυο φορες ηρθε και η γειτονισσα απο κατω μεσα στην νυχτα να μας ρωτησει αν θελουμε βοηθεια και αν ολα ειναι καλα). Το δραμα του Δραμαλη. Επρεπε να βαλω ενα τελος ομως Παρκαρω την μεγαλη στην γιαγια και με το απολυτο τιποτα σε ενεργεια ξεκινησα τον απογαλακτισμο κατα τη διαρκεια της νυχτας. τα παιδια ηταν 15 μηνων. Πρωτα εκοψα το στηθος. τους επερνα αγκαλια ομως οταν ξυπνουσαν τους τραγουδουσα τους νανουριζα τους κουνουσα και λιγο στα ποδια και σε μια βδομαδα ειμασταν ετοιμοι. Μετα διορθωσα και το κουνημα, εκοψα το τραγουδι, την αγκαλια. Λιγο αφησα και να κλαψουν για να ειμαι ειλικρινης ( ομως αγαπω πολυ τα παιδια μου κυριε προεδρε) και σε δυο εβδομαδες ολα δουλευαν ρολοι. ΚΑΙ δεν ειχα την βοηθεια του αντρα μου γιατι εγω το επελεξα. Ηθελα να μη μπερδευετε κανενας αλλος στην εκπαιδευση . Στα παιδια να ειναι ξεκαθαρο οτι η μαμα ειναι αποφασισμενη και θα τα κανει ολα αυτη. Τελος.

 

Παντος καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη και ιδιαιτερη . Το μονο σιγουρο ειναι οτι δε φανταζεσαι ποσο γρηγορα θα ερθει η ωρα που θα τα θυμαστε και θα γελατε .

 

καλη δυναμη!!!!

[Nikolios]

Ευτυχώς σήμερα κοιμηθήκαμε αμέσως!!!

 

AthinaP

“Το πρόβλημα, που δεν αναφέρεται ποτέ σαφώς μέχρι τώρα, είναι ότι τα παιδιά έχουν τις ίδιες ανάγκες για διάρκεια συνολικών ωρών ύπνου με τη μαμά! Αυτό το πάθαμε και εμείς! Μη φανταστείς ότι λυνεται εύκολα και μη φανταστείς ότι δεν το περνάνε και οικογένειες που δεν θήλασαν ποτέ ουσιαστικά!”

Αυτό δεν το κατάλαβα καλά. Για εξηγησε το σε παρακαλώ.

 

Scratee

“Μήπως να ξεκινούσατε τη ρουτίνα του ύπνου νωρίτερα, ώστε 10 με 10:30 το πολύ να έχουν αποκοιμηθεί;”

Μα τις ρουτίνες τις ξεκινάμε από τις 9. Απλά μετά έχουμε 2ωρη κλωτσοπατινάδα…!

 

AthinaP

“Αν κατάλαβα καλά και τα δύο παιδιά σε αυτή τη φάση έχουν ανάγκη το πιπίλισμα για να αποκοιμηθούν; Και για αυτό το βλέπετε να γίνεται μόνο διαδοχικά με τη δική σου παρέμβαση; Τα δικά μου είχαν ανακαλυψει τρόπο να είμαστε όλοι άνετα. Θα μπορούσατε να το δοκιμάσετε και ό,τι γίνει; Δεν βρήκα στο διαδίκτυο κάποια φωτό να πλησιάζει πολύ, η πλησιέστερη ειναι αυτή:

 

http://2.bp.blogspot.com/-erUoYHcw88...em+nursing.JPG “

Μα έτσι θηλάζουν και τα δικά μας. Μετά από 5’ που τελειώνουν έλα να δεις τι γίνεται όμως! Ο χαβαλές και το κλωτσομπουνίδι του αιώνα. Μήπως πίνει redbullκρυφα η γυναίκα μου?

maryspain

“Παρκαρω την μεγαλη στην γιαγια και με το απολυτο τιποτα σε ενεργεια ξεκινησα τον απογαλακτισμο κατα τη διαρκεια της νυχτας. τα παιδια ηταν 15 μηνων. Πρωτα εκοψα το στηθος. τους επερνα αγκαλια ομως οταν ξυπνουσαν τους τραγουδουσα τους νανουριζα τους κουνουσα και λιγο στα ποδια και σε μια βδομαδα ειμασταν ετοιμοι. Μετα διορθωσα και το κουνημα, εκοψα το τραγουδι, την αγκαλια. Λιγο αφησα και να κλαψουν για να ειμαι ειλικρινης ( ομως αγαπω πολυ τα παιδια μου κυριε προεδρε) και σε δυο εβδομαδες ολα δουλευαν ρολοι.”

Σε εμάς αυτό δεν παίζει. Είμαστε για πολύυυυυ θηλασμό ακόμα. Σαν τον Κολοκοτρώνη όπως το βλέπω. Χωρίς πλάκα τώρα, η γυναίκα μου ούτε καν σκέφτεται να σταματήσει, θεωρεί ότι είναι ότι καλύτερο για τα παιδιά. Έχω διαβάσει για το «δεν προσφέρω δεν αρνούμαι». Εμείς προσφέρουμε από μόνοι μας, βέβαια να πω την αλήθεια το ξέρουν και τα παιδιά και αν δεν προσφέρει πολλές φορές θα το ζητήσουν από μόνα τους κάποιες λίγες συγκεκριμένες φορές μέσα στη μέρα. Θαυμάζω τη γυναίκα μου για τον αγώνα της, το θέμα είναι ότι είναι στα όρια της, τα νεύρα τσίτα, και ότι καλό γίνεται ίσως χάνεται μέσα από την ένταση που παράγεται στο σπίτι. ίδωμεν..

[AthinaP]

Ευτυχώς σήμερα κοιμηθήκαμε αμέσως!!!

 

AthinaP

“Το πρόβλημα, που δεν αναφέρεται ποτέ σαφώς μέχρι τώρα, είναι ότι τα παιδιά έχουν τις ίδιες ανάγκες για διάρκεια συνολικών ωρών ύπνου με τη μαμά! Αυτό το πάθαμε και εμείς! Μη φανταστείς ότι λυνεται εύκολα και μη φανταστείς ότι δεν το περνάνε και οικογένειες που δεν θήλασαν ποτέ ουσιαστικά!”

Αυτό δεν το κατάλαβα καλά. Για εξηγησε το σε παρακαλώ.

 

Αν αυτό που σου λειπει είναι χρόνος με τη γυναίκα σου, μη φανταστείς ότι θα λυθεί αυτομάτως με οριοθέτηση στον τρόπο που αποκοιμιούνται τα παιδιά ή ότι έχει σχέση με το θηλασμό. Αν πχ τα παιδιά κοιμούνται ό,τι ώρα θες εσύ και η γυναίκα σου είναι κομμάτια εκείνη την ώρα, πέφτει για υπνο, γιατί θα ξέρει ότι την ώρα που θα ξυπνήσουν τα παιδιά το πρωί θα τη χρειάζονται πάλι, δεν θα μπορεί να χουζουρέψει το πρωί. Αυτό ίσως λύνεται με συνεννόηση, αν είναι ΣΚ να δεσμευτείς ότι θα ξυπνήσεις εσύ την επόμενη το πρωί, αλλά και πάλι, αν δουλεύεις, μπορει να θέλεις εσύ να χουζουρέψεις και να μη θυσιάσεις το πρωί του Σαββάτου για τις αγκαλίτσες της Παρασκευής! Γενικά το πόσο κοντά είναι οι σύντροφοι και τι χρόνο βρίσκουν, μπορεί να είναι άσχετο από θηλασμό. Τα παιδιά ήρθαν στη ζωή σας και δεν γίνεται να ζείτε σαν να μην ήταν στη ζωή σας, άσχετα με τον τρόπο που διατρέφονται, αλλάζουν πολλά πράγματα στην προσωπική ζωή.

 

 

Scratee

“Μήπως να ξεκινούσατε τη ρουτίνα του ύπνου νωρίτερα, ώστε 10 με 10:30 το πολύ να έχουν αποκοιμηθεί;”

Μα τις ρουτίνες τις ξεκινάμε από τις 9. Απλά μετά έχουμε 2ωρη κλωτσοπατινάδα…!

 

AthinaP

“Αν κατάλαβα καλά και τα δύο παιδιά σε αυτή τη φάση έχουν ανάγκη το πιπίλισμα για να αποκοιμηθούν; Και για αυτό το βλέπετε να γίνεται μόνο διαδοχικά με τη δική σου παρέμβαση; Τα δικά μου είχαν ανακαλυψει τρόπο να είμαστε όλοι άνετα. Θα μπορούσατε να το δοκιμάσετε και ό,τι γίνει; Δεν βρήκα στο διαδίκτυο κάποια φωτό να πλησιάζει πολύ, η πλησιέστερη ειναι αυτή:

 

http://2.bp.blogspot.com/-erUoYHcw88...em+nursing.JPG “

Μα έτσι θηλάζουν και τα δικά μας. Μετά από 5ʼ που τελειώνουν έλα να δεις τι γίνεται όμως! Ο χαβαλές και το κλωτσομπουνίδι του αιώνα. Μήπως πίνει redbullκρυφα η γυναίκα μου?

 

Ναι, αλλά από όσο κατάλαβα δεν είναι η τελευταία στιγμή αυτή που έχουν στήθος, πριν τα πάρει ο ύπνος. Ο ύπνος, πώς τα παίρνει; Άρα έχουν αποσυνδέσει το στήθος από το θηλασμό και πώς ακριβώς αποκοιμιέται το κάθε παιδί; Η εμπειρία μου έχει δειξει ότι αυτό καθορίζει πολλά πράγματα. Επίσης τα παιδιά τα έβαζα για υπνο μόνο όταν έδειχναν σημαδια κούρασης, τα υπόλοιπα τα έβλεπα ως χάσιμο χρόνου από πραγματικό παιχνίδι που θα μπορούσαν να κάνουν. Τα δικά μου όμως ήταν διαφορετικά, είχαν σεταριστεί μόνα τους σε σταθερά ωράρια ύπνου, που ξεκινούσαν νομίζω από την ώρα πρωϊνού ξυπνήματος, ξύπναγαν το πρωί που ετοιμαζόταν ο μπαμπάς για τη δουλειά, να τον χαιρετήσουν. Είναι και άλλοι που ορκίζονται στις ρουτίνες και σε τέτοια, αλλά φαινεται υπαρχουν διαφορετικοί χαρακτήρες σε αυτό. Σε εμάς δεν έπιανε η ρουτινα, δεν χρειαζόταν, ήταν χάσιμο χρόνου και ενέργειεας. Πιστεύω τα παιδιά είχαν επίγνωση πότε νυστάζουν και δεν πολεμούσαν τον ύπνο.

 

 

maryspain

“Παρκαρω την μεγαλη στην γιαγια και με το απολυτο τιποτα σε ενεργεια ξεκινησα τον απογαλακτισμο κατα τη διαρκεια της νυχτας. τα παιδια ηταν 15 μηνων. Πρωτα εκοψα το στηθος. τους επερνα αγκαλια ομως οταν ξυπνουσαν τους τραγουδουσα τους νανουριζα τους κουνουσα και λιγο στα ποδια και σε μια βδομαδα ειμασταν ετοιμοι. Μετα διορθωσα και το κουνημα, εκοψα το τραγουδι, την αγκαλια. Λιγο αφησα και να κλαψουν για να ειμαι ειλικρινης ( ομως αγαπω πολυ τα παιδια μου κυριε προεδρε) και σε δυο εβδομαδες ολα δουλευαν ρολοι.”

Σε εμάς αυτό δεν παίζει. Είμαστε για πολύυυυυ θηλασμό ακόμα. Σαν τον Κολοκοτρώνη όπως το βλέπω. Χωρίς πλάκα τώρα, η γυναίκα μου ούτε καν σκέφτεται να σταματήσει, θεωρεί ότι είναι ότι καλύτερο για τα παιδιά. Έχω διαβάσει για το «δεν προσφέρω δεν αρνούμαι». Εμείς προσφέρουμε από μόνοι μας, βέβαια να πω την αλήθεια το ξέρουν και τα παιδιά και αν δεν προσφέρει πολλές φορές θα το ζητήσουν από μόνα τους κάποιες λίγες συγκεκριμένες φορές μέσα στη μέρα. Θαυμάζω τη γυναίκα μου για τον αγώνα της, το θέμα είναι ότι είναι στα όρια της, τα νεύρα τσίτα, και ότι καλό γίνεται ίσως χάνεται μέσα από την ένταση που παράγεται στο σπίτι. ίδωμεν..

 

Νομίζω η φιλη παραπάνω αναφέρει για νυχτερινό αποθηλασμό, οχι αποθηλασμό γενικά. Εμείς δεν ενθαρρύναμε γενικά το νυχτερινό θηλασμό, εκτός από την αρχή, που φαινόταν ότι ήταν από πείνα. Στην ουσία τα παιδιά έκαναν νυχτερινό αποθηλασμό μόνα τους με κάποιες φάσεις που το ένα ξυπνούσε για κάποιες μέρες κάθε φορά, αλλά ΠΟΛΥ συχνά. Οπότε τότε είχα διαβάσει εντατικά για τις συνήθειες ύπνου κτλ.

 

Νομίζω το θέμα του νυχτερινού αποθηλασμού ειναι λιγο ευαίσθητο στις ομάδες γυναικών που παίρνουν αυτά τα θέματα σοβαρά/προσωπικά... Γιατί αν θέλεις μπορεί για κάποιες να ταυτιστεί με κλάμα και ταλαιπωρία του παιδιού... Παρόλα αυτά ο νυχτερινός αποθηλασμός μπορεί να σημάνει ξεκούραστο θηλασμό τη μέρα και ο θηλασμός τελικά να κρατήσει πολύ μεγαλυτερο διάστημα, αντί η μαμά μια μέρα να τα βροντήξει από εξάντληση, κάτι που μπορεί να είναι πιο σκληρό ακόμα για το παιδί, σε σχέση με ήπιο νυχτερινό αποθηλασμό. Από τη συχνότητα όμως που λες ότι ξυπνάει η γυναίκα σου το βράδυ, φαίνεται ότι δεν είναι πρόβλημα για εκείνη, αυτή τη στιγμή. Υπάρχουν παιδιά που ξυπνάνε άπειρες φορές μέσα σε μια νύχτα.

 

Εμείς δεν είχαμε κλάμα, αλλά αν είχα φτάσει στο αμήν, θα έλεγα ας κλάψει, ως γονιός ξέρω καλύτερα τι χρειάζεται για την ισορροπία της οικογένειας. Ακόμα και τώρα, που ΔΕΝ ΧΩΡΑΜΕ στο κρεβάτι, τα παιδιά θέλουν να μας επισκέπτονται, αλλά βρε παιδί μου, δεν χωράμε. Άλλοι θα αποκτήσουν αυχενικά, θα πηγαίνουν κουτουλώντας στη δουλειά την άλλη μέρα, θα στείλουν το μπαμπά στον καναπέ, προκειμένουν να γίνει ένα χατήρι των παιδιών που έχουν ξεπεράσει την ηλικία να εκφράζονται με κλάμα. Αυτό τώρα με τα μπερδεμένα μηνύματα, τους το δίνει ο άντρας μου, γιατί είναι πιο ψυχοπονιάρης και πάντα ήταν!

 

Γνώμη μου είναι ότι αν δεν το μάθει κάποιος καπως το παιδί, δεν θα χρειαστεί να το ξεμάθει. Μπορεί να ήμασταν και τυχεροί, να μας έτυχαν πιο εύκολα παιδιά στο θέμα του ύπνου. Πάντως τέτοιες διαφωνίες στον τρόπο ανατροφής, αν και πιο ήπιες φαντάζομαι, θα έχετε. Σκέψου ότι τώρα το παιδί κλαίει, αργότερα θα έχει ωριμάσει και δεν θα είναι το κλάμα ο τρόπος έκφρασης, αλλά και πάλι με τον τρόπο του το παιδί θα θέλει να πει "θέλω να κοιμαμαι με τη μαμά που είναι ζεστά-ζεστά"... Ε, συνήθως όποιος υποχώρησε στο κλάμα, θα υποχωρήσει και στο ευγενικό αίτημα...

 

Για αυτό σου λέω, μην κολλάς στο θηλασμό και μη φαντάζεσαι ότι έχοντας φύγει ο θηλασμός μελλοντικά από το σκηνικό, θα λυθούν τα θέματα που έχετε με τη γυναίκα σου στο να συμφωνήσετε τι είναι καλύτερο για την οικογένειά σας. Βέβαια ισορροπίες βρίσκονται και δεν γίνεται να υπάρχει απόλυτη ταύτιση, πάντως μην αισιοδοξείς ότι αυτομάτως τα παιδιά κάποια στιγμή θα πάνε στα κρεβάτια τους. Χρειάζεται να είστε συνεπείς και οι δύο γονείς, όταν αποφασίσετε να γίνει αυτό και τα παιδιά θα είναι πιο έτοιμα σε σχέση με τώρα.

 

Πάντως κάτι διαφορετικό μπορεί να κάνατε εχθές και να έπιασε για τα δικά σας παιδιά και αυτό είναι το σημαντικό τελικά...

 

Από την ιστορία της maryspain φαίνεται ότι αν είσαι συνεπής σε κάτι, τα πράγματα μπορει να μην είναι ιδιαίτερα δύσκολα στην πράξη.

 

 

 

Απάντησα με μπλε...

[mkcm]

Να πω κι εγώ τη γνώμη μου...

Λοιπόν, καταρχήν τα θερμότατα συγχαρητήριά μου για το μακροχρόνιο θηλασμό διδύμων και στη σύζυγο και σε σένα. Πράγματι, χρειάζεται τεράστιο απόθεμα υπομονής κι επιμονής.

 

Θα συμφωνήσω με κάτι που είπε μια κοπέλα παρακάτω και που νομίζω ότι τα συνοψίζει όλα: "τίποτα δεν είναι πρόβλημα μέχρι να γίνει πρόβλημα". Και διακρίνω ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που θεωρείτε και οι δύο γονείς ως ευεργετικό έχει αρχίσει να γίνει τρομερά πιεστικό ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ για διαφορετικούς για τον καθένα λόγους.

 

Όμως, το θέμα είναι ότι τόσο η σύζυγος, όσο κι εσύ δεν έχετε ακόμη καταλάβει ότι για να αλλάξει η κατάσταση θα πρέπει να αλλάξετε κι εσείς. Και τι εννοώ. Τα παιδάκια σας είναι μικρά μεν, σε μια ηλικία δε που μια χαρά μπορούν να καταλάβουν ορισμένα πράγματα. Και μιλάω από την προσωπική μου εμπειρία, έχοντας κάποια στιγμή ένα παιδί που ξυπνούσε 2 - 7 φορές κάθε νύχτα (όχι για να φάει, το είχαμε κόψει αυτό) απλά γιατί είχε μάθει να αποκοιμιέται με την παρουσία της μαμάς. Στην ηλικία των δικών σας ήταν όταν κι εγώ προέβην στην εκπαίδευση ύπνου, όταν πια τα νεύρα μου είχαν φτάσει στο ζενίθ και οι αντοχές μου στο ναδίρ. 3 μέρες είχαμε κλάμα (γοερό στην αρχή, μετά κλαψούρισμα). Προσωπικά διάλεξα τη μέθοδο του ελεγχόμενου κλάματος (μη με φάτε τη λατρεύω τη μικρή μου), όπου σε τακτά χρονικά διαστήματα επιβεβαιώνεις στο παιδί σου τόσο την παρουσία σου, όσο και την αγάπη σου. Έκτοτε κοιμόμαστε μόνες μας, μονορούφι κάθε νύχτα 11ωρα και 12ωρα και κοιμάται και 1.30 - 2 ώρες το μεσημέρι (είναι 2,5 χρονών).

 

Αντιλαμβάνομαι, ότι αρχικά θα πρέπει να κάνετε μια συζήτηση οι σύζυγοι μεταξύ σας να προσδιορίσετε αν υπάρχει κάτι που σας κουράζει, αν υπάρχει κάτι που σας ενοχλεί, τι προσδοκίες έχετε από τη μεταξύ σας σχέση, τι προσδοκίες έχετε από την οικογενειακή ζωή, κοκ. Προσωπικά έχω ανάγκη να κάτσω το βράδυ 1 - 2 ώρες με τον άντρα μου να μιλήσουμε, να αγκαλιαστούμε, έστω και να είμαστε δίπλα δίπλα στα μουγκά στον καναπέ να δούμε μια ταινία... διαφορετικά απλά δε θα την πάλευα... Φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και για σένα και για τη γυναίκα σου...

 

Να κλείσω λέγοντας το εξής ό,τι και να αποφασίσετε θα πρέπει να το κάνετε με γνώμονα τόσο το καλό των παιδιών σας, όσο και το καλό το δικό σας ως ζευγάρι και ως άτομα... Σας εύχομαι καλή επιτυχία.

[maryspain]

Απάντησα με μπλε...

 

Μα και φυσικα αναφερομαι στον νυχτερινο αποθηλασμο. Πρωι και βραδυ και λιγο ενδιαμεσα θηλασα αλλους 6 μηνες. Γενικα δε θεωρω απαραιτητο και σωστο να ξυπναει και να τρωει ενα παιδι κατα τη διαρκεια της νυχτας. Ειναι σε μια ηλκια που μπορουν να μπουν καποια ορια πιστευω. Για το καλο ολων. Και τα μονα ορια που μπορουν να μπουν σε αυτην τη φαση ειναι στο θεμα υπνος και φαγητο. Παντος απο την μικρη μεχρι τωρα εμπειρια μου μεγαλονοντας 3 παιδια και μαλιστα διδυμα ειναι οτι εμεις οι μεγαλοι φοβομαστε περισσοτερο τις αλλαγες απο οτι τα μωρα. Προγραμματιζα και σχεδιαζα και δεν το επερνα τελικα αποφαση το κοψιμο της πανας. Φοβομουν πολυ περισσοτερο απο οτι επρεπε και το καθυστερουσα . Τελικα το θεμα και με τους δυο λυθηκε σε 3 ΜΕΡΕΣ και φυσικα μετα μουντζωνα τον εαυτο μου .

 

Πιστευω στην εκπαιδευση και στην αποφασιστικοτητα του γονεα απλα καποιες φορες εμεις οι ιδιοι δεν ειμαστε ετοιμοι για την οποιαδηποτε αλλαγη και απλα δε το ξερουμε!!

[zouzou!!]

Nikolio καλημέρα!

Πολλά μπράβο στη σύζυγο για τον μακροπρόθεσμο θηλασμό, και σε σένα φυσικά για την βοήθεια που της προσφέρεις!

Εχω και εγώ ένα μωράκι 12 μηνών και ξυπνάει συνέχεια (φαντάσου να είχα δυο θα είχα σαλτάρει, ο άντρας μου δουλεύει πολύ στην παρούσα φάση και μόνη βοήθεια η μαμά μου) οπότε μπορώ να σου πω ότι η κούραση και η ένταση θολώνουν την κρίση σου, μην κάνεις σπασμωδικές κινήσεις, με ψυχραιμία θα αποφασίσετε με την γυναίκα σου πως θα δράσετε. Γιαγιάδες παππούδες δεν υπάρχουν να πάρουν τα μικρά όλη μέρα να κοιμηθείτε λίγο σαν άνθρωποι? Αν έχετε βοήθεια ζητήστε την , την χρειάζεστε!

Επίσης νομίζω ότι έχεις πολύ ένταση με την γυναίκα σου (αν κάνω λάθος συγγνώμη). Μπορεί να θέλει να θηλάσει και αυτή μέχρι να αποφασίσουν μόνα τους τα μικρά, έχει επιλέξει αυτό, ξέρεις όμως πόσες φορές μέσα της μπορεί να την πιέζει αυτό αλλά να μην το λέει? Στο λέω από προσωπική πείρα, κάποια βράδια που θέλει να θηλάζει συνέχεια το τι λέω απο μέσα μου ούτε που το φαντάζεσαι όμως δε το λέω γιατί θα ακούσω τα γνωστά! Όμως σε καμία περίπτωση δε θέλω να διακόψω! Εχεις με την γυναίκα σου μία ομορφη οικογένεια, αύριο-μεθαύριο θα ηρεμήσουν τα παιδιά και εσείς θα μπορείτε να περάσετε όμορφα ως ζευγάρι, πες της ότι την αγαπάς και μαζί θα βρείτε την λύση!

Να ξερεις ότι σε αυτή την ηλικία που είναι τα παιδιά σου ο απογαλακτισμός πρέπει να γίνει ομαλά αλλιώς θα το εκλάβουν ως απόρριψη από την μαμά!

Διαβάζοντας το βιβλίο "τα μωρά είναι άνθρωποι της νύχτας" έμαθα το εξής, ότι όλοι οι άνθρωποι ξυπνάνε την νύχτα απλά έχομε μάθει να ξανακοιμόμαστε αμέσως μόνοι μας. Ετσι, τα μικρά ξυπνάνε αλλά δεν έχουν βρει τον τρόπο να ξανα κοιμούνται! Είστε και στο αποκορύφωμα του άγχους αποχωρισμού.

Κάτι άλλο που μου έχει πει η παιδιατρος μας, (είναι πιστοποιημένη σύμβουλος θηλασμού) είναι ότι τα μωρά όταν ξυπνάνε θυμούνται την τελευταία εικόνα γι αυτό και αν κοιμούνται στο στήθος (είτε από την αρχή ή ενδιάμεσα) είναι λογικό με το που αλλάζει στάδιο ο ύπνος να ψάχνουν την θηλή, να μην την βρίσκουν και να εκνευρίζονται.

Άλλο ένα που μου είπε, είναι ότι όσο περνάει η ώρα τόσο τα μικρά παθαίνουν υπερένταση. Οτι τα μικρά σου παθαίνουν υπερένταση φαίνεται νομίζω επειδη λες ότι κάνουν μπάνιο νυσταγμένα και μετά ξυπνάνε. (μήπως να αλλάξετε ώρα στο μπάνιο?)

Επίσης, μηπως τα μικρά τρώνε πολύ ζάχαρη, άμυλα κλπ? Υπάρχουν έρευνες που λένε ότι οι τροφές προκαλούν υπερένταση. Αν γίνονται τούρμπο από τον τελευταίο θηλασμό μην το κάνετε! Λέω λοιπόν, να χωρίσετε τα πιτσιρίκια, να αφήσεις το ένα παιδί στην γυναίκα σου (είναι οντως πολύ δύσκολο για εκείνη να τα κοιμήσει νανουρίζοντας γιατί τα παιδιά μυρίζουν το γάλα) και να αναλάβεις τα μικρά εναλλάξ. Άλλαξε την ρουτίνα στο πρώτο, κοίμιζε το νανουρίζοντας το, όταν ξυπνάει πάλι νανούρισμα και μετά περνάς και στο δευτερο. Δυστυχώς η γυναίκα σου σε αυτο δεν μπορεί να σε βοηθήσει γιατί τα μικρά σου από την μαμά τους θέλουν ένα πράγμα.

Αν δεις ότι η γυναίκα σου έχει αμφιβολίες, μπορείτε να ζητήσετε την γνώμη από παιδιατρο-σύμβουλο θηλασμού ώστε να σας βοηθήσει αλλά και να διασφαλίσει στην γυναίκα σου ότι δεν θα επηρεαστεί ο θηλασμός και θα συνεχίσει να τον προσφέρει!

Υπομονή και κουράγιο!!

[Deena]

......όλοι οι άνθρωποι ξυπνάνε την νύχτα απλά έχομε μάθει να ξανακοιμόμαστε αμέσως μόνοι μας. Ετσι, τα μικρά ξυπνάνε αλλά δεν έχουν βρει τον τρόπο να ξανα κοιμούνται! Είστε και στο αποκορύφωμα του άγχους αποχωρισμού.

Κάτι άλλο που μου έχει πει η παιδιατρος μας, (είναι πιστοποιημένη σύμβουλος θηλασμού) είναι ότι τα μωρά όταν ξυπνάνε θυμούνται την τελευταία εικόνα γι αυτό και αν κοιμούνται στο στήθος (είτε από την αρχή ή ενδιάμεσα) είναι λογικό με το που αλλάζει στάδιο ο ύπνος να ψάχνουν την θηλή, να μην την βρίσκουν και να εκνευρίζονται.

Άλλο ένα που μου είπε, είναι ότι όσο περνάει η ώρα τόσο τα μικρά παθαίνουν υπερένταση. Οτι τα μικρά σου παθαίνουν υπερένταση φαίνεται νομίζω επειδη λες ότι κάνουν μπάνιο νυσταγμένα και μετά ξυπνάνε. (μήπως να αλλάξετε ώρα στο μπάνιο?)

 

Νικολιό καλημέρα και πάλι!

 

Η ρίζα του "προβλήματός" σας βρίσκεται κάπου μέσα στα παραπάνω τα οποία πολύ σωστά έγραψε η zouzou και όχι στον θηλασμό. Άριστα πράττει και συνεχίζει τον θηλασμό η γυναίκα σου εφόσον το επιθυμούν και η ίδια και τα παιδιά, η εκπαίδευση ύπνου δεν σημαίνει αποθηλασμός!

 

Οπότε δώστε βάση τα εξής :

- Τα παιδιά αποκοιμιούνται στο στήθος? Sorry, αλλά κι εγώ δεν έχω καταλάβει πώς ακριβώς αποκοιμιούνται. Αν τα παίρνει ο ύπνος στο στήθος, είναι προφανές ότι έχουν αναπτύξει ισχυρότατη σύνδεση με το στήθος και το αποζητούν σε κάθε νυχτερινό ξύπνημα. Τα ξυπνήματα όπως γράφει και η zouzou είναι αναπόφευκτα σε όλους τους ανθρώπους (μωρά, παιδιά & ενήλικες), το θέμα είναι να μπορούν να ξανακοιμηθούν μόνα τους και αυτό εξαρτάται από το πώς αποκοιμήθηκαν στην αρχή της νύχτας...στο έγραψε παραπάνω και η AthinaP.

- Άκόμα πιο προφανές από όσα γράφεις είναι ότι τα παιδιά είναι ήδη πολύ κουρασμένα όταν αρχίζετε την ρουτίνα ύπνου (μπάνιο κ.λπ.). Η άποψή μου είναι ότι στην ηλικία αυτή, καλό είναι να κοιμούνται το αργότερο στις 20.30 - 21.00 (ειδικά τώρα τον χειμώνα), πράγμα που σημαίνει ότι η ρουτίνα σας πρέπει να αρχίζει το αργότερο στις 20.00, μπορεί και νωρίτερα.

 

Το μεσημέρι τί ώρα κοιμούνται? Γενικώς, αν έχεις χρόνο και το θέλεις, δεν μας γράφεις μια περιγραφή πάνω - κάτω του ημερήσιου προγράμματός τους? Δηλ. ώρα έγερσης, γεύματα, ώρες μεσημεριανού ύπνου, τρόπος κοιμίσματος, δραστηριότητες κ.λπ.

 

Καλή δύναμη!

[Nikolios]

Νικολιό καλημέρα και πάλι!

 

Η ρίζα του "προβλήματός" σας βρίσκεται κάπου μέσα στα παραπάνω τα οποία πολύ σωστά έγραψε η zouzou και όχι στον θηλασμό. Άριστα πράττει και συνεχίζει τον θηλασμό η γυναίκα σου εφόσον το επιθυμούν και η ίδια και τα παιδιά, η εκπαίδευση ύπνου δεν σημαίνει αποθηλασμός!

 

Οπότε δώστε βάση τα εξής :

- Τα παιδιά αποκοιμιούνται στο στήθος? Sorry, αλλά κι εγώ δεν έχω καταλάβει πώς ακριβώς αποκοιμιούνται. Αν τα παίρνει ο ύπνος στο στήθος, είναι προφανές ότι έχουν αναπτύξει ισχυρότατη σύνδεση με το στήθος και το αποζητούν σε κάθε νυχτερινό ξύπνημα. Τα ξυπνήματα όπως γράφει και η zouzou είναι αναπόφευκτα σε όλους τους ανθρώπους (μωρά, παιδιά & ενήλικες), το θέμα είναι να μπορούν να ξανακοιμηθούν μόνα τους και αυτό εξαρτάται από το πώς αποκοιμήθηκαν στην αρχή της νύχτας...στο έγραψε παραπάνω και η AthinaP.

- Άκόμα πιο προφανές από όσα γράφεις είναι ότι τα παιδιά είναι ήδη πολύ κουρασμένα όταν αρχίζετε την ρουτίνα ύπνου (μπάνιο κ.λπ.). Η άποψή μου είναι ότι στην ηλικία αυτή, καλό είναι να κοιμούνται το αργότερο στις 20.30 - 21.00 (ειδικά τώρα τον χειμώνα), πράγμα που σημαίνει ότι η ρουτίνα σας πρέπει να αρχίζει το αργότερο στις 20.00, μπορεί και νωρίτερα.

 

Το μεσημέρι τί ώρα κοιμούνται? Γενικώς, αν έχεις χρόνο και το θέλεις, δεν μας γράφεις μια περιγραφή πάνω - κάτω του ημερήσιου προγράμματός τους? Δηλ. ώρα έγερσης, γεύματα, ώρες μεσημεριανού ύπνου, τρόπος κοιμίσματος, δραστηριότητες κ.λπ.

 

Καλή δύναμη!

 

Σβήστηκε το μήνυμα που έγραφα εδώ και ωρα και θελω να σπασω το λαπτοπ αλλά ας είναι…

 

Λοιπόν, τα παιδιά αποκοιμούνται πάνω στο θηλασμό αφού θηλάσουν 2-3 φορές ως εξης. 1η περιπτωση μετά το μπανακι τους θηλαζουν ταυτοχρονα και αποκοιμιούνται (σπανια). 2η και πιο συχνη περιπτωση, αφου θηλασουν ταυτοχρονα μετα το μπανακι τους, κατεβαινει ο πρωτος απ το στηθος αρχιζει τα δικα του, μετα ακολουθει και ο δευτερος και γινεται της ποπης, παιζουνε, γελανε, δαγκωνονται, κλαινε, οπότε καποια στιγμη ξαναθυμουνται το στηθος και είτε το σκηνικό επαναλαμβανεται ειτε αποκοιμιούνται. Εντωμεταξύ η γυναικα μου άλλες φορες προσπαθει να τους μαζεψει άλλες φορες πεθαμενη όπως είναι, απλά χαζευει tv χωρις φωνή με κλειστα φωτα και τους περιμενει.

 

Τελευταια κανουμε το εξης: παιρνω εγω τον έναν μετά τον πρωτο θηλασμο ενώ δεν εχουν αποκοιμηθει και παιζουμε ησυχα στο σαλονι (αν και είναι δυσκολο γιατι θελει να ερθει και ο άλλος) και ετσι αυτος που μενει με τη μαμα «παραδινεται» πολύ πιο γρηγορα. Στη συνεχεια παω και τον αλλον και κοιμαται και αυτος γρηγορα. Προφανως στα παραπανω μιλαμε για μη θρεπτικους θηλασμους οπου τα μωρα χρησιμοποιουν το στηθος βασικα όχι για τροφη αλλα για ηρεμια, χαλαρωση.

 

Όσο για τη ρουτινα, ποια ρουτινα? Η ρουτινα πέφτει πολύ συχνα θυμα στιγμιαίων αποφάσεων μας που είναι αποτελεσμα κούρασης. Το θεμα ξεκινησε απ το ότι η γυναικα μου πεθαμενη από τις ρουτινες ολης της μερας (αφου έχουμε και ένα κολλημα να γινονται όλα by the book που σημαινει απιστευτες εργατοωρες με τα μωρα καθως δεν εργαζεται δυστυχως) και με βαση τον ατακτο ύπνο της νυχτας ηταν δυσκολο να ξυπναει 630 7 το πρωι που ξυπναγαν αρχικα. Έτσι σιγά σιγά ξυπναγε και εκεινη και τα μωρα αργότερα και κοιμούνταν αργότερα το βράδυ που μας κουραζε ακομα πιο πολύ. Φαυλος κυκλος δηλαδη. Τωρα ξυπνανε το πρωι κατά τις 9 – 9.30, κοιμουνται 2 ωρες το μεσημερι κατά τις 3-4 περιπου και το βράδυ εξαρταται από 22.45 – 24.00.

 

Έχουμε αποφασισει σε 2 βδομαδες (να το χωνεψουμε πρωτα ) να ξεκινησουμε να φερνουμε σταδιακα 30 λεπτά νωρίτερα το πρωινό ξύπνημα μεχρι να το φτάσουμε 7.30 -8 το πρωι ετσι ώστε και το βραδυ να ρθουμε το πολύ 21.30 – 22.00. Επίσης, θα ξαναξεκινησουμε κοιμισμα στις κουνιες τους με εμενα να εχω το ένα παιδι και να προσπαθω να το κοιμισω με χαδακια, ησυχα παιχνιδια και αλλα κολπα όπως να κάνω και εγω τον κοιμισμενο και το άλλο το παιδι με τη μαμα με θηλασμο. Αν ισως τακτοποιηθει το ένα μωρο τοτε θα παρω και εγω το άλλο. Βεβαια πολλες φορες που εχω κανει προσπαθεια να τον κοιμισω εγω, ενώ εχουμε φτασει στο τελικο σημειο και στριφογυρναει στην κουνια ένα τσικ πριν κοιμηθει, σηκωνεται και φωναζει και δεν ικανοποιείται με εμένα, επομενως αναγκαζομαι να τον παω στη μαμα για θηλασμό, οποτε τσαμπα η προσπαθεια μου…

 

Τελος πάντων είναι προφανες ότι πολλά εξαρτώνται απ τους γονείς. Από την διάθεση τους, την ψυχολογικη τους και σωματικη κατάσταση, από τις συμφωνιες ή τις διαφωνίες τους κλπ. Είναι φορές που με κουράζει ακόμα και να το συζηταω το θεμα του υπνου, με κανει να νιωθω ακομα πιο χαλια. Άλλες φορες το θεωρώ μεγιστο θεμα και με προβληματιζει. Ακούς και τους γυρω σου που ολων τα παιδια κοιμούνται σαν κόμπρες…τι να πώ! Είναι πολλες και αντικρουομενες πολλες φορες οι προτεραιτοτητες, οικογενεια, προσωπικός χρονος, συντροφική ζωή, το καλο των παιδιών, να μην κλαψουν τα παιδιά κλπ κλπ κλπ. Μεσα σε όλα αυτά πολλές φορές χάνεσαι και…δεν ξερεις τι είναι σωστο ή λαθος. Θα παμε οπως έχουμε χαραξει και αν δεν δουμε φως παμε για τα 2-2,5 ετων οπου θα εχουμε τη μεγαλη συγκρουση ανεξαρτητως κλαματος...

 

Συνεχίζουμε και βλέπουμε…

[AthinaP]

Κοίτα, δεν ξέρω αν μπορεί να πιάσει, φαντάζομαι μπορει, αλλά καταλαβαίνεις ότι με το σενάριο που λες θα είναι πιο κουραστικό και για εσένα,για το πρώτο διάστημα τουλάχιστον και ο στοχος είναι να κοιμηθουν τα παιδιά κάποια στιγμή πιο νωρίς για να έχετε χρόνο με τη μαμά, έτσι; Η μαμά έχει πρόβλημα με την κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί πριν γράψεις το ποστ;

 

Όπως και να έχει, μπορει να πιάσει, αλλά θεωρείς δεδομένο ότι τα παιδάκια θα είναι στις κουνιες τους.. Αργά ή γρήγορα θα μάθουν να κατεβαίνουν... Τότε μπορειτε να βάλετε κρεβατάκια και ένα πορτάκι με καγκελάκια στην πόρτα του δωματίου τους.

 

Επίσης ακόμα και με την αποσύνδεση του στήθους από τον ύπνο, μπορεί να τα παιδάκια να ζητάνε παρέα το βράδυ και αυτό μπορεί να συμβεί μεταξύ άλλων αν κρυώνουν στα κρεβατάκια τους. Δείτε αν μπορείτε κάπως να το προβλέψετε αυτό...

 

Εγώ δυσκολεύομαι να καταλάβω τι σας προσφερει το μπανάκι στην όλη διαδικασία, αφού προφανώς τα παιδιά δεν το έχουν συνδυάσει με ύπνο. Το κάνετε την ώρα που το κάνετε γιατί τα άλλα παιδιά τότε το κάνουν, ή δεν το κάνετε αργότερα, γιατί δεν έχετε κουράγια πιο αργά;

 

Μπορείτε να το κάνετε μια άσχετη ώρα, οποτε έχετε πιο πολλά κουράγια ή μπορεί και να μην το κανετε καθημερινά... Εγώ δεν είχα τα κουράγια ειδικά το βράδυ, και όπως και για εσάς, δεν προσέφερε τίποτα ως προς τον ύπνο... Μη σου πω ότι ξεσήκωνε τα παιδιά πιο πολυ, ειδικά τώρα που δροσίζει ο καιρός, τα ξαγρύπναγε...

 

Στην οικογένειά μας δεν έχουμε καν οι μεγάλοι θέμα με την ώρα του μπάνιου, γιατί ευλογηθήκαμε οι μεγάλοι με λιπαρό μαλλί που θέλει λούσιμο υποχρεωτικά το πρωί και γενικά αυτό το θέμα το είδαμε κάπως χαλαρά... Η έλλειψη βραδυνού μπάνιου μας απελευθέρωσε ειδικά από τη στιγμή που βγαίναμε καλοκαίρι για παιχνίδι, επισκέψεις... Αλλά όλα αυτά είναι λίγο σχετικά. Πάντως από την αρχή είχαμε πάρει την άδεια του παιδιάτρου, που έβρισκε ότι στα νεογέννητα έπρεπε λέει να γίνεται βράδυ το μπάνιο για να χαλαρώσουν... Ωραία, εμάς δεν μας χαλάρωνε, ουτε τους εξαντλημένους μεγάλους, ούτε τους μικρους που χάλαγαν τον κόσμο γιατί πεινούσαν, νύσταζαν, ήταν μόνα τους να κλαίνε όσο ο άλλος σκουπιζόταν κτλ μόνο στρες ήταν το μπανιο, οπότε μπάνιο .... delete!

 

Αν καταφέρετε με τον τρόπο που λες να αποσυνδεθεί ο ύπνος από το στήθος, είναι πιθανό να μην έχετε πολλά βραδυνά ξυπνήματα ή και καθόλου. Μπορεί να υπάρξει ένα ενδιάμεσο στάδιο όπου ο θηλασμός για καληνύχτα θα αντικατασταθεί από αγκαλιά, χαδάκια, οπότε και πάλι μπορεί να ξυπνανε συχνά για αγκαλιά-χαδάκια! Εκεί θα δεις ότι θα προτιμουσες να μισοξυπνάει η γυναίκα σου και να δίνει στήθος... Για αυτό και οι περισσότερες μέθοδοι προτείνουν τελικά το παιδί να αποκοιμιέται σχετικά μόνο του, σταδιακά ή όχι, προκειμένου να εξαλειφθουν και τα ενδιάμεσα ξυπνήματα... Επίσης μπορεί να υπάρχουν στην αρχή και ξυπνήματα από πείνα... Αυτό εξαρτάται και από το αν έχουν συνηθίσει τα παιδιά ως τώρα να πίνουν μεγάλη ποσότητα το βράδυ, οπότε μπορεί να έχετε κάποια ξυπνήματα απο πείνα, που σε αυτή την ηλικία είναι ίσως πιο εύκολο να διακρίνετε περί τίνος πρόκειται.

 

Σε κάθε περίπτωση, αν επιχειρήσετε αλλαγές για τις οποίες χαλάτε εσεις τη βολή σας, προκειμένου να είστε πιο σταθεροί, καλύτερα να ξεκινάνε Παρασκευή απόγευμα, έτσι ώστε να έχετε χρόνο μεσα στο ΣΚ να συμπληρώσετε ύπνο. Οι μεγάλοι να συμπληρώσετε εναλλάξ ύπνο τη μέρα με βάρδιες, γιατί τα παιδιά θα προσπαθείτε σταδιακά να τα βάλετε στο "ιδανικό" που θα έχετε συμφωνήσει μεταξύ σας οι μεγάλοι. Αν κρίνεις ότι δεν χαλάει η βολή σας σε σχέση με τώρα, ξεκινάς οποιαδήποτε στιγμή.

 

Σε εμάς έπιασε να εστιάσουμε στην αποσύνδεση από το στήθος (δηλαδή άλλοι ήρεμοι τρόποι εκτός στήθους) στον πρώτο ύπνο (εννοώντας κάθε πρώτο ύπνο, για διαδοχικές μέρες κάθε ημερήσιο υπνάκο και από το βραδυνό μόνο την πρώτη φορά, όχι τα ενδιάμεσα) και βελτιώθηκε η κατάσταση αμέσως με τα ενδιάμεσα ξυπνήματα, σχεδόν σταμάτησαν, αλλά δεν είχαμε και μεγάλο θέμα, να πω την αλήθεια. Στη συνέχεια, να σου πω την αλήθεια, είχαμε συμφωνήσει με το σύζυγο, στα σπάνια ενδιάμεσα ξυπνήματα να σηκώνεται εκείνος, γιατί σε εμάς την αποσύνδεση από το στήθος την ήθελα εγώ και ο σύζυγος δεν είχε αντίρρηση να ξυπνάει μια στο τόσο! Θέλω να πω, τα πράγματα είναι σχετικά, ο καθένας μπορεί να βλέπει αυτά τα πράγματα αλλιώς. Στην ηλικία σας είχαμε το πορτάκι, οπότε σηκωνόταν, έλεγε καμιά κουβέντα στο παιδί από μακριά, δεν είμαι και σίγουρη, γιατί κοιμόμουν και ξαναέπεφτε... Δεν ξέρω για τη φύση της μάνας, από τη φύση του ηταν ΠΟΛΥ πιο ανθεκτικός στα ξυπνήματα από εμένα! Τελικά όμως εμείς είχαμε το θέμα με ένα από τα παιδιά και δεν ήταν και τόσο έντονο.

 

Επειδή το τόπικ εστιάζει σε προβλήματα, ήθελα να πω ότι ειναι όμορφη και γουστόζικη εποχή, παρόλα αυτά και να χαίρεστε τα παληκαράκια σας! Επίσης, δώστε λίγη σημασία στο να καλλιεργήσετε την επικοινωνία με λόγια, θα βοηθήσει σε πάρα πολλα πράγματα αυτό.

 

Ελπίζω να μην τα γράφω πολυ μπερδεμένα, αλλά υπάρχουν διάφορα θέματα που είναι γύρω από ένα ήρεμο κλίμα που μπορεί κανεις να φτιάξει για να έρθει ο ύπνος στο παιδί απο μόνος του... Οι αγκαλίτσες έτσι και αλλιώς είναι από μόνες τους εθιστικές!

 

Καλή επιτυχία!

 

Αν σου σβηστεί μήνυμα, αυτό είναι επειδή έμεινες κάποιο διάστημα στην ίδια σελίδα. Συνήθως βρίσκεις το κείμενο αν πας στην προηγούμενη σελιδα με το κουμπί που έχει το βελάκι "back" και μπορείς να το κάνεις copy, να κάνεις login ξανά και να το ξαναπεράσεις.

[Nikolios]

Κοίτα, δεν ξέρω αν μπορεί να πιάσει, φαντάζομαι μπορει, αλλά καταλαβαίνεις ότι με το σενάριο που λες θα είναι πιο κουραστικό και για εσένα,για το πρώτο διάστημα τουλάχιστον και ο στοχος είναι να κοιμηθουν τα παιδιά κάποια στιγμή πιο νωρίς για να έχετε χρόνο με τη μαμά, έτσι; Η μαμά έχει πρόβλημα με την κατάσταση όπως είχε διαμορφωθεί πριν γράψεις το ποστ;

 

Όπως και να έχει, μπορει να πιάσει, αλλά θεωρείς δεδομένο ότι τα παιδάκια θα είναι στις κουνιες τους.. Αργά ή γρήγορα θα μάθουν να κατεβαίνουν... Τότε μπορειτε να βάλετε κρεβατάκια και ένα πορτάκι με καγκελάκια στην πόρτα του δωματίου τους.

 

Επίσης ακόμα και με την αποσύνδεση του στήθους από τον ύπνο, μπορεί να τα παιδάκια να ζητάνε παρέα το βράδυ και αυτό μπορεί να συμβεί μεταξύ άλλων αν κρυώνουν στα κρεβατάκια τους. Δείτε αν μπορείτε κάπως να το προβλέψετε αυτό...

 

Εγώ δυσκολεύομαι να καταλάβω τι σας προσφερει το μπανάκι στην όλη διαδικασία, αφού προφανώς τα παιδιά δεν το έχουν συνδυάσει με ύπνο. Το κάνετε την ώρα που το κάνετε γιατί τα άλλα παιδιά τότε το κάνουν, ή δεν το κάνετε αργότερα, γιατί δεν έχετε κουράγια πιο αργά;

 

Μπορείτε να το κάνετε μια άσχετη ώρα, οποτε έχετε πιο πολλά κουράγια ή μπορεί και να μην το κανετε καθημερινά... Εγώ δεν είχα τα κουράγια ειδικά το βράδυ, και όπως και για εσάς, δεν προσέφερε τίποτα ως προς τον ύπνο... Μη σου πω ότι ξεσήκωνε τα παιδιά πιο πολυ, ειδικά τώρα που δροσίζει ο καιρός, τα ξαγρύπναγε...

 

Στην οικογένειά μας δεν έχουμε καν οι μεγάλοι θέμα με την ώρα του μπάνιου, γιατί ευλογηθήκαμε οι μεγάλοι με λιπαρό μαλλί που θέλει λούσιμο υποχρεωτικά το πρωί και γενικά αυτό το θέμα το είδαμε κάπως χαλαρά... Η έλλειψη βραδυνού μπάνιου μας απελευθέρωσε ειδικά από τη στιγμή που βγαίναμε καλοκαίρι για παιχνίδι, επισκέψεις... Αλλά όλα αυτά είναι λίγο σχετικά. Πάντως από την αρχή είχαμε πάρει την άδεια του παιδιάτρου, που έβρισκε ότι στα νεογέννητα έπρεπε λέει να γίνεται βράδυ το μπάνιο για να χαλαρώσουν... Ωραία, εμάς δεν μας χαλάρωνε, ουτε τους εξαντλημένους μεγάλους, ούτε τους μικρους που χάλαγαν τον κόσμο γιατί πεινούσαν, νύσταζαν, ήταν μόνα τους να κλαίνε όσο ο άλλος σκουπιζόταν κτλ μόνο στρες ήταν το μπανιο, οπότε μπάνιο .... delete!

 

Αν καταφέρετε με τον τρόπο που λες να αποσυνδεθεί ο ύπνος από το στήθος, είναι πιθανό να μην έχετε πολλά βραδυνά ξυπνήματα ή και καθόλου. Μπορεί να υπάρξει ένα ενδιάμεσο στάδιο όπου ο θηλασμός για καληνύχτα θα αντικατασταθεί από αγκαλιά, χαδάκια, οπότε και πάλι μπορεί να ξυπνανε συχνά για αγκαλιά-χαδάκια! Εκεί θα δεις ότι θα προτιμουσες να μισοξυπνάει η γυναίκα σου και να δίνει στήθος... Για αυτό και οι περισσότερες μέθοδοι προτείνουν τελικά το παιδί να αποκοιμιέται σχετικά μόνο του, σταδιακά ή όχι, προκειμένου να εξαλειφθουν και τα ενδιάμεσα ξυπνήματα... Επίσης μπορεί να υπάρχουν στην αρχή και ξυπνήματα από πείνα... Αυτό εξαρτάται και από το αν έχουν συνηθίσει τα παιδιά ως τώρα να πίνουν μεγάλη ποσότητα το βράδυ, οπότε μπορεί να έχετε κάποια ξυπνήματα απο πείνα, που σε αυτή την ηλικία είναι ίσως πιο εύκολο να διακρίνετε περί τίνος πρόκειται.

 

Σε κάθε περίπτωση, αν επιχειρήσετε αλλαγές για τις οποίες χαλάτε εσεις τη βολή σας, προκειμένου να είστε πιο σταθεροί, καλύτερα να ξεκινάνε Παρασκευή απόγευμα, έτσι ώστε να έχετε χρόνο μεσα στο ΣΚ να συμπληρώσετε ύπνο. Οι μεγάλοι να συμπληρώσετε εναλλάξ ύπνο τη μέρα με βάρδιες, γιατί τα παιδιά θα προσπαθείτε σταδιακά να τα βάλετε στο "ιδανικό" που θα έχετε συμφωνήσει μεταξύ σας οι μεγάλοι. Αν κρίνεις ότι δεν χαλάει η βολή σας σε σχέση με τώρα, ξεκινάς οποιαδήποτε στιγμή.

 

Σε εμάς έπιασε να εστιάσουμε στην αποσύνδεση από το στήθος (δηλαδή άλλοι ήρεμοι τρόποι εκτός στήθους) στον πρώτο ύπνο (εννοώντας κάθε πρώτο ύπνο, για διαδοχικές μέρες κάθε ημερήσιο υπνάκο και από το βραδυνό μόνο την πρώτη φορά, όχι τα ενδιάμεσα) και βελτιώθηκε η κατάσταση αμέσως με τα ενδιάμεσα ξυπνήματα, σχεδόν σταμάτησαν, αλλά δεν είχαμε και μεγάλο θέμα, να πω την αλήθεια. Στη συνέχεια, να σου πω την αλήθεια, είχαμε συμφωνήσει με το σύζυγο, στα σπάνια ενδιάμεσα ξυπνήματα να σηκώνεται εκείνος, γιατί σε εμάς την αποσύνδεση από το στήθος την ήθελα εγώ και ο σύζυγος δεν είχε αντίρρηση να ξυπνάει μια στο τόσο! Θέλω να πω, τα πράγματα είναι σχετικά, ο καθένας μπορεί να βλέπει αυτά τα πράγματα αλλιώς. Στην ηλικία σας είχαμε το πορτάκι, οπότε σηκωνόταν, έλεγε καμιά κουβέντα στο παιδί από μακριά, δεν είμαι και σίγουρη, γιατί κοιμόμουν και ξαναέπεφτε... Δεν ξέρω για τη φύση της μάνας, από τη φύση του ηταν ΠΟΛΥ πιο ανθεκτικός στα ξυπνήματα από εμένα! Τελικά όμως εμείς είχαμε το θέμα με ένα από τα παιδιά και δεν ήταν και τόσο έντονο.

 

Επειδή το τόπικ εστιάζει σε προβλήματα, ήθελα να πω ότι ειναι όμορφη και γουστόζικη εποχή, παρόλα αυτά και να χαίρεστε τα παληκαράκια σας! Επίσης, δώστε λίγη σημασία στο να καλλιεργήσετε την επικοινωνία με λόγια, θα βοηθήσει σε πάρα πολλα πράγματα αυτό.

 

Ελπίζω να μην τα γράφω πολυ μπερδεμένα, αλλά υπάρχουν διάφορα θέματα που είναι γύρω από ένα ήρεμο κλίμα που μπορεί κανεις να φτιάξει για να έρθει ο ύπνος στο παιδί απο μόνος του... Οι αγκαλίτσες έτσι και αλλιώς είναι από μόνες τους εθιστικές!

 

Καλή επιτυχία!

 

Αν σου σβηστεί μήνυμα, αυτό είναι επειδή έμεινες κάποιο διάστημα στην ίδια σελίδα. Συνήθως βρίσκεις το κείμενο αν πας στην προηγούμενη σελιδα με το κουμπί που έχει το βελάκι "back" και μπορείς να το κάνεις copy, να κάνεις login ξανά και να το ξαναπεράσεις.

 

''και από το βραδυνό μόνο την πρώτη φορά, όχι τα ενδιάμεσα΄΄ Αυτό δεν το καταλαβα αν μπορεις να το εξηγησεις

 

 

Δηλαδή από τα παραπάνω να καταλάβω ότι αυτή η διαδικασία του ύπνου μέσω του θηλασμού δεν είναι από μόνη της πρόβλημα για την ηλικία των παιδιών εκτός και αν μας δημιουργεί πρόβλημα εμάς. Κάποια πράγματα η αληθεια ειναι ότι είναι κάπως αντικρουόμενα δηλ. ναι μεν εμείς ως γονεις κοιμοσαστε αν και χωριστα καλύτερα και σχεδον συνεχομενα αλλά από την άλλη έτσι δεν είναι κατά κάποιο τρόπο τα παιδιά μας εξαρτημένα από αυτό τον τρόπο που βολεύει μεν εμάς αλλά έχει ως συνέπεια να μην μπορούν να κοιμηθούν μόνα τους και ενδεχομένως αυτό να το συνηθίσουν αργότερα και να μην μπορούμε να τα βάλουμε σε μια σειρα?

 

Όσον αφορά το θέμα του χρόνου με τη συζυγο αυτό θα το λύσουμε ανεξαρτητως τρόπου κοιμισματος φέρνοντας το όλο πρόγραμμα πιο μπροστά.

 

Δεν ξέρω και γω μπερδεμένος είμαι, μία έτσι μία αλλιώς τα σκέφτομαι, αναλόγως της κούρασης και της φάσης που είμαστε... Πάντως κάθε αλλαγή μας φαίνεται βουνό...

[mkcm]

Νικολιό, αυτό που λες ότι κάθε αλλαγή σας φαίνεται βουνό είναι απόλυτα ΛΟΓΙΚΟ. Κι εμένα, κάθε αλλαγή στο παιδί μου φαινόταν βουνό (που έχω ένα έτσι, όχι δύο) και όλο τις καθυστερούσα με αποτέλεσμα να με προσπερνούν οι εξελίξεις. Τι εννοώ: δεν έμαθα εγώ το παιδί να κόψει τα αλεσμένα, αλλά εκείνο μου ανακοίνωσε με τον τρόπο του ότι θέλει επιτέλους κανονικό φαγητό, δεν έκοψα εγώ στο παιδί την πάνα, αλλά εκείνο μου είπε 27 μηνών ότι θέλει βρακάκι και όχι άλλο πάμπερς.

 

Επιμένω, το είχα ξαναποστάρει, ότι λύση θα βρείτε μοναχά αν προσδιορίσετε τι θέλετε. Ξεμπερδέψτε τις ανάγκες και τα θέλω σας και με βάση αυτά κάντε ή όχι τις αλλαγές που χρειάζονται. Δεν υπάρχουν σε ορισμένα θέματα που αφορούν την οικογένεια πρέπει...

[AthinaP]

''και από το βραδυνό μόνο την πρώτη φορά, όχι τα ενδιάμεσα΄΄ Αυτό δεν το καταλαβα αν μπορεις να το εξηγησεις

 

Είδα ότι το παιδάκι που είχε το θέμα με τα ξυπνήματα ήταν κάπως πιο δύσκολο να το ηρεμήσει κανεις στα ενδιάμεσα ξυπνήματα, δηλαδή τα ενδιάμεσα που έκανε μέσα στη νύχτα. Οπότε για αυτά προσπαθουσα να είμαι συνεπής, αλλά υπέκυπτα, αν έβλεπα ότι επέμενε, δεν ήθελα να το ξεσηκώσω νυχτιάτικα. Στα άλλα, τους υπνάκους και τον πρώτο βραδυνό ήταν πιο εύκολο σε ένα όμορφο κλιμα, χωρίς γκρίνια, να πάρω το στήθος και να το αντικαταστήσω με κάποια άλλη ήρεμη δραστηριότητα. Όταν το παιδί κοιμόταν μόνο του για πρώτο ύπνο, αυτομάτως σταμάτησαν και τα βραδυνά ξυπνήματα, χωρίς να έχω κάνει τίποτα το ιδιαίτερο για αυτά. Γιατί το παιδί είχε μάθει να αποκοιμιέται μόνο του, συνεπώς και όταν άλλαζε πλευρό το βράδυ, δεν χρειαζόταν κάποιον άλλον για να ξανακοιμηθεί...

 

Σε εμάς πήρε 2-3 συνεχόμενα 24ωρα που ήμουν συνεπής στο παραπάνω, για να λυθεί το θέμα. Αλλά σε εμάς το παιδι είχε προηγούμενες συνήθειες καλού ύπνου και ήταν φάση τα ξυπνήματα, μπορεί να ήμασταν πιο εύκολη περίπτωση. Δηλαδή το παιδί ήξερε ότι μπορούσε να αποκοιμηθεί χωρίς στήθος, το θυμόταν αυτό.

 

 

Δηλαδή από τα παραπάνω να καταλάβω ότι αυτή η διαδικασία του ύπνου μέσω του θηλασμού δεν είναι από μόνη της πρόβλημα για την ηλικία των παιδιών εκτός και αν μας δημιουργεί πρόβλημα εμάς. Κάποια πράγματα η αληθεια ειναι ότι είναι κάπως αντικρουόμενα δηλ. ναι μεν εμείς ως γονεις κοιμοσαστε αν και χωριστα καλύτερα και σχεδον συνεχομενα αλλά από την άλλη έτσι δεν είναι κατά κάποιο τρόπο τα παιδιά μας εξαρτημένα από αυτό τον τρόπο που βολεύει μεν εμάς αλλά έχει ως συνέπεια να μην μπορούν να κοιμηθούν μόνα τους και ενδεχομένως αυτό να το συνηθίσουν αργότερα και να μην μπορούμε να τα βάλουμε σε μια σειρα?

 

Ναι, κάπως έτσι... Με τον τρόπο που έχετε τώρα κοιμάσαι εσύ συνεχόμενα τουλάχιστον... Αργότερα, ΑΝ είστε συνεπείς, θα τα καταφέρετε πιο εύκολα πιστεύω... Νομίζω πάντως ότι δεν θα είναι εύκολο να είστε συνεπείς και να συμφωνήσετε μεταξύ σας για το πότε τα παιδιά θα είναι έτοιμα. Τα παιδιά αν είστε συνεπείς για κανα-δυο εβδομάδες και πολύ λέω, ξεχνάνε τι συνέβαινε τους προηγούμενους μήνες και ξεσυνηθίζουν... Στις μικρές ηλικίες ξεχνάνε πιο γρήγορα. Εξίσου όμως μπορεί να πει κανείς ότι αν αφησετε να περάσουν χρόνια χωρίς να είστε οι μεγάλοι στο ίδιο κρεβάτι μπορεί να το ξεσυνηθίσετε και εσείς!

 

Κάτι άλλο που έχω διαβάσει, αλλά εμείς δεν μπορέσαμε να εφαρμόσουμε είναι να είστε εφευρετικοί και να συναντιέστε οι μεγάλοι κάπου αλλού εκτός από το συζυγικό κρεβάτι

 

Να σου πω την αλήθεια, περάσαν κάποια χρόνια και το φιλοσόφησα αλλιώς... Εγώ έχω θέμα αν υπάρχει οποιοσδήποτε τρίτος μέσα στο σπίτι και τα παιδιά δεν είναι εξαίρεση! Οπότε στην ουσία δεν ήταν ο θηλασμός το πρόβλημα, ούτε ο κοινός ύπνος... Το πιο σίγουρο διάστημα είναι στον πρώτο ύπνο βέβαια, που κοιμούνται και τα δύο πιο βαθιά...