Όταν δεν υπάρχει σύμπνοια και ηρεμία

[iosifina123]

Καλά η Μπεμπούλα είναι από αυτές τις γυναίκες που μόλις κάνουν παιδιά νομίζουν ότι έπιασαν τον ταύρο από τα κέρατα και άλλη δεν έκανε παιδί μόνο η Μαριώ τον Γιάννη! Φαντάζομαι θα τον έχει ζαλίσει τον άντρα της με τις υστερίες της με τα παιδιά, μην πάθουν, μην κλ**ουν..... Πού θα κοιμούνται, τί θα τρώνε, πώς θα κατουράνε, έλεος! Θα πρήξεις και τα παιδιά σου με όλα αυτά! Κάθεσαι 24/7 στο σπίτι γαντζωμένη στα παιδιά, και αναρωτιέσαι γιατί δεν τα πάτε καλά με τον άντρα σου?

[Μπεμπούλα10]

Καλά η Μπεμπούλα είναι από αυτές τις γυναίκες που μόλις κάνουν παιδιά νομίζουν ότι έπιασαν τον ταύρο από τα κέρατα και άλλη δεν έκανε παιδί μόνο η Μαριώ τον Γιάννη! Φαντάζομαι θα τον έχει ζαλίσει τον άντρα της με τις υστερίες της με τα παιδιά, μην πάθουν, μην κλ**ουν..... Πού θα κοιμούνται, τί θα τρώνε, πώς θα κατουράνε, έλεος! Θα πρήξεις και τα παιδιά σου με όλα αυτά! Κάθεσαι 24/7 στο σπίτι γαντζωμένη στα παιδιά, και αναρωτιέσαι γιατί δεν τα πάτε καλά με τον άντρα σου?

 

Θα είχες την καλοσύνη να μου εξηγήσεις που βασίζονται όλα αυτά που φαντάζεσαι για μένα;

[Little Monkey]

-να πάμε σε παιδοψυχολόγο: εγώ συμφώνησα αλλά δεν δέχεται ο άντρας μου

Γιατί δεν πας μόνη σου; Να δεις τουλάχιστον αν είσαι υπερβολική εσύ ή παράλογος ο άντρας σου.

 

Η Φύση. Η φύση των θηλαστικών είναι να κοιμούνται με τους γονείς μέχρι να είναι ικανά να προστατέψουν τον εαυτό τους. Υπάρχουν μελέτες για τις βιολογικές προδιαγραφές των θηλαστικών και των ανθρώπων. Δεν έχουν διαπιστωθεί ανωμαλίες ψυχοσύνθεσης/ανάπτυξης στα μοσχαράκια, τα δελφινάκια, τα κατσικάκια, τα λιονταράκια, τα ανθρωπάκια που κοιμούνται με τους γονείς τους.

Τα μοσχαράκια, τα δελφινάκια, τα λιονταράκια κλπ δεν έχουν ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη. Το παιδάκι σου έχει. Όταν ο Γιωσαφάτ λέει να μην κοιμάται το αγόρι αγκαλιά με τη μαμά δεν ανησυχεί για τις τυχόν βιολογικές διαταραχές αλλά για τις ψυχοσεξουαλικές. Οι οποίες συνήθως είναι και αρκετά επώδυνες.

 

Βάλε λίγο νερό στο κρασί σου. Δεν έχεις το αλάθητο...

[love4]

Ολα αυτα που λεει η ιωσηφινα "πηγαζουν" απο την εικονα που εχει δημιουργηθει με βαση τα λεγομενα σου...πχ. εγω στη θεση σου θα επαιρνα τα 2 παιδια συνεχεια εξω, βολτα πανω στη βολτα θα ημασταν...εσυ πχ λες που να παω με τα 2 μωρα, δεν μπορω κλπ κλπ και τελικα μενεις μεσα στο σπιτι και μεγαλοποιεις καθε κουβεντα και κινηση βρε μπεμπουλα...

[love4]

Ααα και σχετικα με το αλλο με τα μοσχαρακια και τα δελφινακια...τα αγορακια μοσχαρακια μπεμπουλα πανε με οσα κοριτσακια μοσχαρακια θελουν...δε νομιζω να συμφωνεις ομως να παει καιο αντρας σου με οσες κοπελιτσες θελει...αρα...δεν μπορουμε να συμβαδιζουμε με τα μοσχαρακια μονο εκει που μας βολευει

[Μπεμπούλα10]

Ολα αυτα που λεει η ιωσηφινα "πηγαζουν" απο την εικονα που εχει δημιουργηθει με βαση τα λεγομενα σου...πχ. εγω στη θεση σου θα επαιρνα τα 2 παιδια συνεχεια εξω, βολτα πανω στη βολτα θα ημασταν...εσυ πχ λες που να παω με τα 2 μωρα, δεν μπορω

 

Πρακτικά δεν γίνεται να βγαίνω με 2 παιδιά. Το έχω δοκιμάσει και είναι επικίνδυνο στους δρόμους ανέβα-κατέβα με το καρότσι και τον μεγάλο να κάνει διάφορες ταρζανιές. Ούτε ο άντρας μου μπορεί να τα πάρει και τα 2 μόνος του. Τουλάχιστον όχι εδώ που ζούμε εμείς.

 

Εσύ πώς θα έβγαινες;

[Little Monkey]

Μπορείς να βάλεις το μικρό σε μάρσιπο και το μεγάλο στο καρότσι, το μικρό στο καρότσι και το μεγάλο όρθιο σε αυτό το ειδικό εξάρτημα που είναι για να στέκονται όρθια τα μεγαλύτερα παιδάκια (δεν θυμάμαι πώς το λένε), το μικρό στο μάρσιπο και το μεγάλο με λουράκι ή να πάρεις καρότσι για δίδυμα.

[lelaki1980]

εαν δεν οδηγας μια κοντινη παιδικη χαρα? ενα παρκο? παιδοτοπος κατι?και εγω θα ειχα φρικαρει μεσα.φαντασου πηγε η μικρη σημερα στη γιαγια της και χαλαρωνω και εγω λιγακι το εχω αναγκη δεν βγαινει ολη την ημερα σπιτι δουλειες και υπνο....βαλτωνει το κεφαλι μου...αν κανω να βγω δυο μερες εξω τρελενομαι...και το χειμωνα βολτες και στις κουνιες και παντου...στο λεω γιατι ενω εχω διπλωμα δεν οδηγαω η βλαμμενη.....απο τα πιο κουλα...παραταυτα μεσα δεν λες οτι με βρισκεις...ολο κατι κανω.εκτος αν εισαι και πολυ απομακρυσμενη απο τον πολιτισμο...ας πουμε εγω μενω πεντελη....εεεε δεν την λες και αγια παρασκευη ουτε χαλανδρι....εχει την ησυχια της

[lelaki1980]

Μπορείς να βάλεις το μικρό σε μάρσιπο και το μεγάλο στο καρότσι, το μικρό στο καρότσι και το μεγάλο όρθιο σε αυτό το ειδικό εξάρτημα που είναι για να στέκονται όρθια τα μεγαλύτερα παιδάκια (δεν θυμάμαι πώς το λένε), το μικρό στο μάρσιπο και το μεγάλο με λουράκι ή να πάρεις καρότσι για δίδυμα.

 

σωστη;);) ασχετο αλλα αυτο το πραγμα με το λουρι τι αντιαισθητικο που ειναι:shock:αλλα βεβαια στην πραξη μπορει να λεει πολλα μαλλον δεν το εχουμε πολυ συνηθησει στην ελλαδα

[Μπεμπούλα10]

Μπορείς να βάλεις το μικρό σε μάρσιπο και το μεγάλο στο καρότσι, το μικρό στο καρότσι και το μεγάλο όρθιο σε αυτό το ειδικό εξάρτημα που είναι για να στέκονται όρθια τα μεγαλύτερα παιδάκια (δεν θυμάμαι πώς το λένε), το μικρό στο μάρσιπο και το μεγάλο με λουράκι ή να πάρεις καρότσι για δίδυμα.

 

Δεν θέλουμε να βάλουμε λουρί στο παιδί μας.

 

Η μπέμπα δεν κάθεται στο μάρσιπο και ο μεγάλος δεν κάθεται στο καρότσι.

 

Καρότσι για δίδυμα δεν μπορούμε να πάρουμε γιατί ούτε στο ασανσέρ μας χωράει, ούτε ο γιος μου κάθεται σε καρότσι, ούτε έχουμε την οικονομική δυνατότητα να πάρουμε καρότσι διδύμων και ούτε θα μπορώ να κινηθώ στους δρόμους της γειτονιάς μου με καρότσι διδύμων. Ακόμα και με το μονό είναι δύσκολη η μετακίνηση στη γειτονιά μου.

 

Όσο για την πρόταση για το εξάρτημα που στέκεται το μεγάλο παιδί, δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει με τα ανεβοκατεβάσματα στα πεζοδρόμια και τα δύσκολα πεζοδρόμια που έχουμε εδώ.

[ΑΝΝΑ24]

Μπεμπούλα μου, παρακολουθώ το θέμα σου και καταλαβαίνω πόσο άσχημα αισθάνεσαι. Έκανες πάρα πολύ καλά που προχώρησες στο πρώτο βήμα με την ψυχολόγο και θέλω να σε ενθαρρύνω να συνεχίσεις. Είμαι σίγουρη ότι θα σου κάνει καλό. Θα ηρεμήσεις και θα ισχυροποιηθείς. Θα σε βοηθήσει να δεις τα πράγματα στη σωστή τους προοπτική.

Παρότι δεν συμπορεύομαι με τις απόψεις σου περί μητρότητος, ξέρω με βεβαιότητα το εξής: όποια κι αν είσαι, ό,τι κι αν είσαι, έχεις το δικαίωμα να είσαι ευτυχισμένη μέσα στο σπίτι σου. Συνέχισε να διεκδικείς αυτό το δικαίωμα. Τον τρόπο θα τον ανακαλύψεις μόνη σου με την έμπειρη βοήθεια της ειδικού.

 

Για τον άντρα σου, παρατηρώ ότι επαναλαμβάνεις συχνά ότι αποστρέφεται την εκδήλωση "αδυναμίας". Αυτό (ειδικός δεν είμαι) αλλά προφανώς είναι κληρονομιά από το σπίτι και τους γονείς του. Καταλαβαίνω ότι φοβάται κάποια συναισθήματα, ίσως δεν είναι αρκετά επουλωμένες η πληγές του ώστε να ξεκουμπώσει την "πανοπλία" του, ίσως δεν μπορεί να βάλει το μαχαίρι πιο βαθιά.

Μπορεί οι συζητήσεις που θέλεις να κάνετε να τον φέρνουν σε μονοπάτια που δεν μπορεί να πατήσει και γι αυτό να αντιδρά βίαια για να το αποφύγει.

Δεν έχω καμμία εξειδίκευση για να κάνω αυτή την ανάλυση, το αναφέρω μήπως σε βοηθήσει να τον δεις με κατανόηση.

Από την άλλη έχεις δίκιο, εσύ να δείχνεις την κατανόηση? Αυτός πρέπει να τα βρει με τον εαυτό του, δεν είναι δική σου αρμοδιότητα να τον "επισκευάσεις".

 

Τα "βγάζεις γλώσσα" και "αν δεν θες να τ' ακούς, μη μιλάς" είναι ΜΗ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ εκφράσεις ανάμεσα σε μια ισότιμη συζυγική σχέση. Καμμία δικαιολογία και κανένα ελαφρυντικό.

 

Για μένα η λύση είναι η βοήθεια του ειδικού. Μπορεί να σκεφτείς "αυτός έχει πρόβλημα, εγώ θα κάνω θεραπεία"?

Μην το σκεφτείς.

Κατ' αρχάς, κι εσύ έχεις πρόβλημα, κι εγώ έχω πρόβλημα, και ο άντρας μου, και η θεία μου και η κουνιάδα της, και όλος ανεξαιρέτως ο ντουνιάς.

Πες μου ποιός δεν έχει θέματα μέσα του να διαχειριστεί.

Δεύτερον και πάρα πολύ σημαντικό, όπως σου είπαν κι άλλες κοπέλες, αν αλλάξεις εσύ, ο τρόπος που βλέπεις και αισθάνεσαι, ως δια μαγείας θα αλλάξει και η δυναμική του σπιτιού.

Δεν γνωρίζω τον άντρα σου πάρα μόνο μέσα από το δικό σου πρίσμα, οπότε δεν μπορώ να σκεφτώ πως θα ανταποκριθεί, αλλά αλλαγές θα δεις σίγουρα.

 

Κάνεις καλά και προβληματίζεσαι. Κάποια άλλη στη θέση σου θα έπαιρνε τον εύκολο δρόμο. Θα βριζόταν ολημερίς με τον άντρα της, θα έριχνε και μερικές φάπες στα παιδιά, και η ζωή συνεχίζεται.

 

Συνέχισε να ψάχνεις για λύση και να διεκδικείς την ευτυχία για σένα και για τα παιδιά σου. Όποιος ψάχνει κάτι επίμονα, στο τέλος το βρίσκει.

Δεν θα είναι η ανέφελη ευτυχία του βιτάμ, αλλά θα έχει πολλά τέτοια καρέ.

 

Η αφετηρία είναι οι συνεδρίες με την ψυχολόγο. Από κει θα πιάσεις την αρχή του νήματος.

[Little Monkey]

σωστη;);) ασχετο αλλα αυτο το πραγμα με το λουρι τι αντιαισθητικο που ειναι:shock:αλλα βεβαια στην πραξη μπορει να λεει πολλα μαλλον δεν το εχουμε πολυ συνηθησει στην ελλαδα

Εμείς το χρησιμοποιήσαμε πάρα πολύ όταν ο μικρός ήταν... μικρότερος και το συστήνω ανεπιφύλακτα. Είναι απείρως προτιμότερο από το να τραβολογάς ένα 2χρονο από το χεράκι (που ακόμα είναι μικρό και δεν φτάνει να κρατήσει το χέρι του μεγάλου που το συνοδεύει) ή να το δένεις σε ένα καρότσι.

 

Με το λουράκι το μωρό έχει την ελευθερία να περπατήσει, να εξερευνήσει, να σκύψει να μαζέψει ένα φύλλο ή να παρατηρήσει ένα ζουζούνι με απόλυτη ασφάλεια. Ούτε μήπως σκοντάψει φοβάσαι, ούτε μήπως σου φύγει και πεταχτεί στο δρόμο, ούτε το τραβάς, ούτε το περιορίζεις. Προσωπικά απορώ πώς δεν το χρησιμοποιεί περισσότερος κόσμος.

 

Δεν θέλουμε να βάλουμε λουρί στο παιδί μας.

Αν νομίζετε ότι είναι καλύτερα να το κρατάτε κλεισμένο σπίτι, πάσο.

[Μπεμπούλα10]

Εύχομαι ό,τι καλύτερο.

 

Σ' ευχαριστώ πολύ

[love4]

Και παλι "αχ" μπεμπουλα γιατι ολο βαζεις μπροστα δικαιολογιες γοια πραγματα που δεν τολμας

 

Εννοειται πως ειναι πολυ ευκολοτερο να βγεις μονη σου εξω παρα με 2 μικρα αλλα...αν το θελεις πολυ ΟΛΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ! Πχ εγω που ΤΟ ΘΕΛΩ ΠΟΛΥ βγαινω με 4 παιδια εξω..πολυ δυσκολο αλλα οχι ακατορθωτο. Πρακτικα βεβαια πολυ ευκολοτερο να βρισκομαι κλεισμενη στο σπιτι..ομως ψυχολογικα "τα επαιζα"...αρα εβαλα πανω απο ολα τη ψυχολογια μου και το εκανα..και για να πουμε και την αληθεια δεν ειναι και τοσο τραγικο πια να παρεις 2 μικρα και να βγεις..αποδειξη αυτου ειναι το γεγονος οτι βλεπεις ΠΟΛΛΕΣ μαμαδες να το κανουν..Τελος παντων δεν ειναι αυτο το θεμα μας..ομως εγω αποκατι τετοια βγαζω συμπερασματα για τη γενικοτερη εικονα καποιου..βλεπω δηλ μια μαμα που δεν τολμα να βγει απο το σπιτι της επειδη εχει 2 μωρα,..αρα αυτο που ηθελα να πω δηλαδη ειναι πως ισως βλεπεις προβληματα εκει που δεν υπαρχουν η τουλαχιστον δεν ειναι τοσο διογκωμενα οσο νομιζεις εσυ..

 

Τωρα για κατι απαντησεις του στυλ "δεν καθεται στο καροοτσι " δεν καθεται στο μαρσιπο" θα σου ελεγα βαλτο και ας κλαψει λιγο μετα θα του αρεσει αλλα ειμαι σιγουρη πως θα απαντησεις (εαν απαντησεις!)πως δε θελεις να τα πληγωνεις και να κλαινε διοτι μετα θα το θυμουνται, θα εχει γκρεμιστει ο "κοσμος τους και αλλα τετοια

[summer99]

Όχι, εννοώ ότι αν πχ δείξει υπομονή σε κάποια κατάσταση, αντί για "μπράβο" έχουμε το μασάζ. Τον ηρεμεί λέει και έτσι μόνο κατάφερα να τον κάνω να δούμε τα βιντεάκια και να τα συζητήσουμε με καλή διάθεση.

 

Τι να κάνω; Προσπαθώ να βρω τα καλά κουμπιά του. Όταν του λέω όχι στο μασάζ, αρχίζει να κλαίει.....

 

θεωρώ ότι το μασάζ πρέπει να γίνεται σε άσχετες στιγμές και όχι επειδή ήταν "καλό παιδί' ο άντρας σου γιατί παίρνει λάθος μηνύματα.

[AthinaP]

Για τις βόλτες είναι περίπλοκη η κατάσταση. Νομίζω ότι υπαρχουν διάφορα πρακτικά και το πιο δύσκολο για εμένα στη φάση της Μπεμπούλας είναι τα αλεσμένα. Εγώ στην ηλικία των 7 μηνών έπαιρνα ένα γιαουρτάκι μαζί και αυτό μας επέτρεπε να είμαστε έξω κάμποση ώρα, αλλά οι πιο καλές και ευχάριστες βόλτες είναι εκείνες με τις οποίες ξεφεύγαμε εντελώς από τη γειτονιά. Τότε μας άρεσε και ακόμα αξίζει, Φλοίσβος και Πλάκα - Εθνικός Κήπος.

 

Η αλήθεια είναι ότι ξεφύγαμε από προγράμματα φαγητού, αλλά στην οικογένειά μου μεγάλωσαν όλοι και γίναν ντερέκια χωρίς πρόγραμμα φαγητού, οπότε δεν με απασχολούσε αυτό.

 

Υπάρχουν διάφορα πρακτικά θέματα για να βάλει κανείς σε μια σειρά και ένα από αυτά είναι αν τυχόν περιμένει ο σύζυγος να εκπληρώσει η γυναίκα τις παραδοσιακές υποχρεώσεις και να βρίσκει το φαγάκι του καθημερινά. Ο δικός μου δεν το περίμενε, μας μαζευε από τις τσάρκες μας το απόγευμα, τρώγαμε όλοι μαζί κάτι προχειρο που το μαγείρευε εκείνος... Δεν δούλευε όμως εκείνος πάρα πολλές ώρες. Ψιλογκρίνιαξε κάνα δυο φορές, γιατί η οικογένεια όταν εκείνος δούλευε περνούσε τέλεια και ήταν όλο χαμόγελα και του θύμιζα ότι δεν ήταν και τόσο κακό η οικογένεια να είναι με το χαμόγελο. Και τα δικά μου είχαν ξεφύγει από τα αλεσμένα, τρώγαν απόλα τότε. Αν επρεπε να κάνω δουλίτσες σπίτι τις έκανα πρωί, που τα παιδιά ήταν πιο ξεκούραστα. Μετά ήξεραν ότι είχε βόλτα, τους άρεσε η βόλτα και ήταν πιο υπομονετικά για να τελειώσω τις δουλειές. Μετά τις δουλειές παίζαμε λιγάκι σπίτι, δεκατιανό και έξω από το σπίτι. Εκείνη την ώρα δεν ήταν και ώρα αιχμής στα μέσα μαζικής μεταφοράς και κινούμασταν ανετότατα. Με τις διαδρομές δεν είχαμε πρόβλημα και ήταν ευκαιρία στις διαδρομές και στις αναμονές να απασχολήσω το ένα παιδί που τρελαινόταν για οχήματα, με διάφορες κουβεντούλες, να κοιτα, το τραμ, θα ανοίξει η πόρτα, το ταξί είναι κίτρινο, τα μεγάλα παιδάκια πάνε σχολείο και γενικά με σπικάζ, που είχε τρομερά περισσότερο ενδιαφερον και για το παιδί και για εμένα από οτιδήποτε αντίστοιχο στο σπίτι. Εκείνη την εποχή εμπλουτίστηκε το λεξιλόγιό του πάρα πολύ.

 

Οι βόλτες είναι κάποια λύση για ευχάριστες ώρες για κάποιους. Δεν είναι στο χαρακτήρα όλων να τις απολαμβάνουν. Ήταν στο δικό μου χαρακτήρα και του ενός παιδιού να θέλουμε το έξω. Ήταν πολύ έντονο αυτό. Ο δικός μου δαιμονιζόταν στο σπίτι, ακόμα και αν τον απασχολούσα διαρκώς, του είχα μάθει απίστευτα πράγματα για την ηλικία του, πάλι ερχόντουσαν στιγμές που δεν τον χώραγε ο τόπος. Το άλλο παιδάκι ήταν από τα καλοβολα, που ήταν αρκετά ευχαριστημένο όπου και να το έβαζες. Θυμάμαι κιόλας στις βόλτες μας ότι ήμασταν σχεδόν μόνοι κάποιες φορές και αναρωτιόμουν τι έκαναν όλα αυτά τα παιδάκια στα σπίτια τους όλη μερα και αν δεν βαριόντουσαν. Φαίνεται ότι δεν είναι όλα τα παιδάκια το ίδιο.

 

Ξέχασα να πω ότι εκείνη την εποχή έχασα άκοπα και χωρίς να το καταλάβω κάτι κιλάκια που είχαν ξεμείνει από την εγκυμοσύνη. Λόγω του καθημερινού ποδαρόδρομου.

 

Πιστεύω όμως ότι το παιδί της Μπεμπούλας δεν δειχνει να του λείπει το έξω τρομερά και επίσης η Μπεμπούλα δεν έχει κουράγιο για μεγάλες βόλτες γιατί έχει ανάγκη να κοιμάται μεσημέρι, λόγω βραδυνών ξυπνημάτων; Δεν κατάλαβα, αλλάζεις πάνες τη νύχτα; Σηκώνεσαι; Αισθάνεσαι κουρασμένη; Μήπως υπάρχει κάτι πρακτικό πάνω σε αυτό...

 

Τα δικά μου δεν είχαν ιδιαίτερο θέμα, δεν ξέρω αν ήμασταν τυχεροί σε αυτό. Κοιμόντουσαν συνεχόμενα, οπότε είχα το κουράγιο και την ενέργεια να βγάλω όλη τη μέρα στους δρόμους! Αν τυχόν ήμασταν σπίτι, λόγω βροχής συνήθως, έβλεπα ότι τη μέρα τα παιδιά δεν συντονίζονταν στον ύπνο, γιατί ζητούσαν με τον τρόπο τους αποκλειστικό χρόνο το καθένα από τη μαμά! Οπότε όλη η μέρα ήταν απαιτητική.

 

Το μεγάλο παιδί δεν σκεφτεστε να το βάλετε παιδικό; Δεν θυμάμαι να έχει γραφτεί κάτι για αυτό...

[G.Geo]

Δεν θέλουμε να βάλουμε λουρί στο παιδί μας.

Η μπέμπα δεν κάθεται στο μάρσιπο και ο μεγάλος δεν κάθεται στο καρότσι.

Όσο για την πρόταση για το εξάρτημα που στέκεται το μεγάλο παιδί, δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει με τα ανεβοκατεβάσματα στα πεζοδρόμια και τα δύσκολα πεζοδρόμια που έχουμε εδώ.

Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, τρεις μέρες κοσκινίζει..την ξέρεις την παροιμία, την λέω και στον άντρα μου, όταν βλέπει παντού προβλήματα

ΑΝ θες να βγεις, θα βρεις τρόπο και θα βγεις. Κι εγώ έβγαινα με καρότσι, το μικρό στο καρότσι και το μεγαλύτερο όρθιο πάνω στο εξάρτημα το ειδικό, που έχει για τα μεγαλύτερα παιδιά. Στα ψηλά πεζοδρόμια ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ το μεγάλο παιδί και ΞΑΝΑ_ΑΝΕΒΑΙΝΕΙ. Αν το κάνεις 1-2-3, θα εκπαιδευτεί και θα του αρέσει η βολτα με τη μαμά. Ξεκίνα από κάπου κοντά, στο φούρνο πχ, μετα πήγαινε σε ένα super market να κάνετε βόλτα (που δεν έχει πεζοδρόμια), αργότερα σε μία παιδική χαρά η πλατεία. Λύσεις υπάχρουν, αρκεί να θες.

Η αδερφή μου δεν βγαίνει ποτέ με 2 παιδιά έξω, ο άντρα μου επίσης, δεν μπορεί! Εγώ επειδή είμαι μέσα κάθε μέρα και πάντα με τα δύο παιδιά και κάποια στιγμή είχα λαλήσει, αναγκάστικα για την καλή μου ΨΥΧΙΚΗ ΥΓΕΙΑ να το κάνω, και σε πληροφορώ ότι μου έκανε πολύ καλό. Το προηγούμενο Σάββατο πήγα Βασιλόπουλο και LIDL με τα παιδιά και την Δευτερα στα JUMBO. Τα παιδιά ήταν χαρούμενα γιατί έκαναν βόλτα, εγώ έκανα τα ψώνια μου και το βασικό, ΔΕΝ ΚΛΕΙΣΤΗΚΑ ΜΕΣΑ, είχα super διάθεση!

[ekavi_]

Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, τρεις μέρες κοσκινίζει..την ξέρεις την παροιμία, την λέω και στον άντρα μου, όταν βλέπει παντού προβλήματα

ΑΝ θες να βγεις, θα βρεις τρόπο και θα βγεις.

 

Έτσι είναι...

Μπεμπούλα δεν χρειάζεται να οργανώσεις καμιά τρελή έξοδο. δεν μπορεί θα έχει κάποιο παρκάκι-πλατεία κοντά στο σπίτι σε απόσταση περπατήματος.

 

 

Επίσης μια άλλη συμβουλή που έχουμε δώσει είναι να ξεκινήσεις διορθώνοντας πράγματα στον εαυτό σου... Να είσαι λιγότερο απόλυτη και δεκτική στην αντίθετη γνώμη, να βρεις σημεία στα οποία μπορεί να είσαι υπερβολική, να αλλάξεις λίγο τη ρουτίνα της καθημερινότητας, να εκφράζεις τη γνώμη σου (με καλή διάθεση χωρίς άσχημη κριτική) ακόμη και αν θυμώσει ο σύζυγός σου κτλ

[elin]

Δεν θέλουμε να βάλουμε λουρί στο παιδί μας.

 

Η μπέμπα δεν κάθεται στο μάρσιπο και ο μεγάλος δεν κάθεται στο καρότσι.

 

Καρότσι για δίδυμα δεν μπορούμε να πάρουμε γιατί ούτε στο ασανσέρ μας χωράει, ούτε ο γιος μου κάθεται σε καρότσι, ούτε έχουμε την οικονομική δυνατότητα να πάρουμε καρότσι διδύμων και ούτε θα μπορώ να κινηθώ στους δρόμους της γειτονιάς μου με καρότσι διδύμων. Ακόμα και με το μονό είναι δύσκολη η μετακίνηση στη γειτονιά μου.

 

Όσο για την πρόταση για το εξάρτημα που στέκεται το μεγάλο παιδί, δεν ξέρω αν μπορεί να γίνει με τα ανεβοκατεβάσματα στα πεζοδρόμια και τα δύσκολα πεζοδρόμια που έχουμε εδώ.

 

Καλημέρα.

 

Λοιπόν, δεν πίστευα μέχρι τώρα ότι είσαι αρνητική γενικώς, αλλά μετά από αυτό έχω αρχίσει να αμφιβάλλω...

 

Δεν είμαι απόλυτος άνθρωπος, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είσαι εντελώς παντελώς, ντιπ καραντίπ (που λένε στο χωρίο μου) ΛΑΘΟΟΟΟΟΣΣΣ!!!

 

Μένω κέντρο καρακέντρο, σε μια περιοχή με μικρά πεζοδρόμια στα οποία παρκάρουν αυτοκίνητα και με ανηφόρες σαν της Κατεχάκη στο κομμάτι μεταξύ Κηφισίας-Μεσογείων. Τα παιδιά μου έχουν διαφορά ενάμιση χρόνο.

 

Επιπρισθετοι παράγοντες δυσκολίας:Βάρος παιδιών και καροτσιού που έπρεπε να σπρώχνω σε αυτές τις τραγικές ανηφόρες με δεδομένοπ ότι είμαι φύλλο και φτερό.

 

Λύσεις:ΔΙΑΘΕΣΗ, καρότσι-ομπρέλα (max βάρος 5 κιλά), αθλητικά, σορτσάκι, εξάρτημα για το μεγάλο παιδί (εμείς το λέγαμε βαγόνι και του άρεσε τρελά, έβαζα το παιδί πάνω, κρατιόταν από τα χερουλάκια και έβαζα τα χέρια μου πάνω από τα δικά του, οπότε δεν έτρεχε δεξιά-αριστερά), το μωρό στο καρότσι (σημ. το μωρό είχε κρυφή γοπ άνω του μετρίου, όποια το έχει περάσει ξέρει ότι δεν κάθεται ούτε λεπτό, αλλά...θαύμα, όποτε άλλαζε τον αέρα του το έπαιρνε ο ύπνος ΚΑΘΙΣΤΟ στο καρότσι-τα σπαστά τύπου ομπρέλα δεν έχουν ανάκλιση), υπομονή για το ανέβα-κατέβα στα πεζοδρόμια-κατέβαζα το παιδί από το βαγόνι, του έλεγα να ανέβεο πρώτο στο πεζοδρόμιο και ξανά στο βαγόνι, γιαουρτάκι, μωρομάντηλα και...βουρ για την παιδική χαρά!

 

Εντάξει, μπορεί να μας έπαιρνε λίγη ώρα παραπάνω, αλλά ήμουν μόνη καλοκαιριάτικα με δύο μωρά στο σπίτι. Να έμενα μέσα?Θα τρελαινόμουν, το ίδιο και τα παιδιά!Τα καλοκαιριάτικα απογεύματα δεν υπάρχουν τεχνικές οριοθέτησης μέσα στο σπίτι!Πιστεύω ακράδαντα ότι τα παιδιά θέλουν έξω!Και ναι, η παιδική χαρά προσφέρει πολλές ευκαιρίες για "εκπαίδευση" και οριοθέτηση. Με το μεγάλο μου παιδί, πάντα συζητούσαμε το βράδυ για διάφορα σκηνικά, τι του άρεσε, τι το στενοχώρησε, τι μπορεί να έκανε το ίδιο και να στεναχώρησε κάποιο άλλο παιδάκι...

 

Στην παιδική βέβαια έτρεχα πάνω-κάτω, αν και μερικές φορές το μωρό το έπαιρνε ο ύπνος στο καρότσι. Είχα συζητήσει με το μεγάλο και του υπενθύμιζα να μην φεύγει από κοντά μου. Το μωρό αγκαλιά και παιχνίδι όλοι μαζί!

 

Τι να έκανα?Ο άντρας μου γύριζε έντεκα το βράδυ από τη δουλειά. Αυτή η απογευματινή έξοδος ήταν απόλαυση για όλους-συμπεριλαμβανομένου και εμού...έλεγα και δυο κουβέντες με άλλες μαμάδες, τα παιδιά ξέδιναν και κοιμόντουσαν εύκιλα το βράδυ, οπότε γενικώς υπήρχε καλό κλίμα (βελτιωνόταν ακόμη και η ζήλεια του μεγάλου προς το μικρό)

 

Α, και το βαγόνι δεν χρειάστηκε να βγω από το σπίτι για να το πάρω. Το παρήγγειλα μέσω ίντερνετ από το ΛΗΤΩ (συγνώμη αν κάνω διαφήμιση, αλλά ήταν τόσο εξυπηρετικοί, που μου το έφερε υπάλληλος στο σπίτι και όχι κούριερ ως είθισται για να το παραλάβω νωρίτερα, γιατί μεσολαβούσε ΣΚ)-το βαγόνι εννοείται ότι υπάρχει σε οποιοδήποτε βρεφικό πολυκατάστημα.

 

Αφού λοιπόν μπόρεσα εγώ, μπορείς και εσύ!Κ να μην ξεχάσω, όλη αυτή η μετακίνηση είναι φοβερή γυμναστικά για μπράτσα, πόδια, κοιλιακούς!

 

Ένα θα σου πω, ΒΓΕΣ ΕΞΩΩΩΩΩ!!!Άλλαξε τον αέρα σου και τον παιδιών σου, πάρτο λίγο αλλιώς, κάνε και μερικά από τα παραπάνω αναφορικά με το συζυγάτο και εδώ είμαστε να τα ξαναπούμε. Μην "κλείνεσαι", κυριολεκτικά και μεταφορικά.

[elin]

Μπεμπούλα καλημέρα. Αλήθεια, πώς είναι τα πράγματα; Καταφέρατε να προσαρμοστείτε και να ισορροπήσετε τρόπον τινά;

[ekavi_]

Μπεμπούλα και εγώ σε σκεφτόμουν σήμερα. Έχουμε καιρό να ακούσουμε τα νέα σου.