Γονείς κατά δασκάλων...

[mkcm]

Επειδή sunshine εξακολουθείς να είσαι ιδιαίτερα εμπαθής και αγγίζεις και τα όρια της αγένειας, βάζοντας μάλιστα λόγια στο στόμα μου και φυσικά "υποτιμώντας" με ότι μπήκα στο επάγγελμα από "σπόντα", κλπ. (αυτή σου η αυθαιρεσία, όπως και άλλες, με έχουν ενοχλήσει αφάνταστα), θα ξεκαθαρίσω ορισμένα πράγματα και μετά θα αποχωρήσω από το θέμα:

1. Σαφώς και δε βρίζουν όλοι οι συνάδελφοι τους μαθητές του, υπάρχουν όμως και αυτοί οι συνάδελφοι που το κάνουν και αν ισχυριστείς ότι δεν έχεις πετύχει τέτοιους (όχι μόνο εσύ, ο όποιος εκπαιδευτικός) απλά ψεύδεσαι. Και για του λόγου το αληθές: "Και έχω δει και συναδέλφους και λυπάμαι που το λέω που μπαίνουν στην τάξη, βάζουν ταμπέλες στα παιδιά και δείχνουν μια τεράστια εμπάθια απέναντι σε αυτά που δεν τους κάθισαν καλά από την πρώτη μέρα". Δεν ισχυρίστηκα ότι είναι ο κανόνας. (Γενικά στο κείμενό μου ΔΕ γενικεύω).

2. Σαφώς και δεν κακολογώ, μειώνω, βρίζω, κλπ. τον οποιοδήποτε μπροστά στο παιδί μου, (κάτι τέτοιο το θεωρώ χυδαίο και απορώ πως σου πέρασε καν από το μυαλό) είτε είναι καθηγητής, δάσκαλος, γείτονας, φίλος και σαφώς και δε σκοπεύω να το κάνω στο μέλλον. Προσωπικά, νομίζω ότι τα παιδιά σε ορισμένες περιπτώσεις λόγω της αγνότητάς τους έχουν καλύτερο κριτήριο από μας. Σα γονιός όμως όχι δεν θα αντιμετωπίσω κανέναν σαν αυθεντία και ναι αν το παιδί μου παραπονεθεί ότι αδικήθηκε, δε θα το περάσω στο ντούκου. Αυτό δε σημαίνει ότι θα τρέξω στο σχολείο να τα κάνω λαμπόγυαλα, αλλά θα έχω τις κεραίες μου ανοιχτές γενικά.

3. Να πω ότι δεν έφτιαξα εξίσωση: όσοι αποφάσισαν να γίνουν εκπαιδευτικοί για τα ωράρια, κλπ = κακοί. Ναι, οι περισσότεροι συνάδελφοι επέλεξαν το επάγγελμα με βάση τις απολαβές, τις διακοπές, το ωράριο (δεν το βγάζω από το μυαλό μου, μεταξύ μας το παραδεχόμαστε αυτό, άλλο αν παραέξω το παίζουν οι περισσότεροι υπεράνω. Έλα τώρα μεταξύ καρτεργαρέων ειλικρίνεια.). Αυτό και βέβαια δεν είναι εναντίον τους και φυσικά δεν τους καθιστά κακούς εκπαιδευτικούς. Ίσα - ίσα. Η καλύτερη συνάδελφος που είχα ποτέ, η οποία ήταν από τις αγαπημένες καθηγήτριες στο σχολείο και που πραγματικά έκανε τα παιδιά να αγαπήσουν το μάθημά της, ήταν μια κοπέλα που είχε τελειώσε Χημικός, δεν έβρισκε δουλειά στον ερευνητικό τομέα που την ενδιέφερε και τελικά αποφάσισε να καταφύγει στην εκπαίδευση. Τη χρονιά που δίδαξε στη Γ' Λυκείου οι μαθητές της όλοι διέπρεψαν στις πανελλαδικές.

3. Δεν έχω καμία εμπάθεια με τους συναδέλφους και δεν παρουσίασα ποτέ τον εαυτό μου ως διαφοροποιημένη "'αξια" ανάμεσα σε "ανάξιους". Είναι απλά μια από τις πολλές αυθαιρεσίες από τις οποίες βρίθει το κείμενό σου και που με έχουν εξοργίσει ομολογώ.

 

Τέλος πάντων, θα κλείσω και θα ξαναπώ. Η απολυτότητα καλή μου συνάδελφε, η οποία σε διακρίνει είναι απλά τραγική. Το γεγονός ότι δεν μπορείς να κατανοήσεις τι γράφει ο άλλος και υποκύπτεις σε αυθαιρεσίες για να στηρίξεις τα επιχειρήματά ( ; ) σου δείχνει έλλειψη ουσιαστικών επιχειρημάτων. Χρυσή τομή για σένα δεν υπάρχει. Αναρωτιέμαι, αν στο μάθημά σου ένα παιδάκι διαφωνίσει μαζί σου, τι θα γίνει....

Και αποχωρώ, γιατί ουσιαστική και επί της ουσίας αντιπαράθεση με τη συνάδελφο δεν προβλέπεται να υπάρξει....

[Aimee]

Oι μαμαδες πριν 25 χρονια είχαν ακομη την αίσθηση ότι πάνε για να ρωτησουν τον δάσκαλο...τωρα πάνε κυριως για να ενημερωσουν τον δάσκαλο τι εξαιρετικο παιδι έχουν...ακόμη και σε αυτό το θεμα που εννοείται ότι άνοιξε για να τονισει ότι υπάρχουν εκπαιδευτικοι που διώκονται από γονεις που απλώς θέλουν τα παιδια τους στο απυροβλητο, που προσπαθείτε να καταλήξετε?? ότι ο γονιος εχει παντα δίκιο..ε...εγω διαφωνω...υπάρχουν και γονεις που εχουν άδικο...και ναι η κριση επιδεινωσε και την επιθετικοτητα των ανθρώπων και ναι πριν 25 χρονια δεν κινδυνευε ο εκπαιδευτικός από τον δυσαρεστημενο γονεα που δυσαρεστηθηκε γιατι το βλασταρι του δεν πήρε 20 ή επειδή τιμωρήθηκε διοτι διατάρασσε το μάθημα ή προσέβαλε τους συμμαθητές του...ο γαμπρός μου ρωτηθηκε από μαμα φιατι βαθμολογησε στο τριμηνο το βλασταρι της με 11...της εδειξε 5 διαγωνίσματα σε ένα τριμηνο με μεσο ορο βαθμολογιας 7...και τον ρωτάει" τα προφορικα δεν μετρανε'??? Με μεσο ορο στα γραπτα 7 πόσο να ανεβει ο βαθμος?? Πάνω από το 11?? Και , .όμως, η μαμα ειχε άποψη...Σε αυτό εχετε να πειτε κατι ? Μήπως το παιδι να επαιρνε 18???

 

Argini, προφανώς και το 11 είναι "χατιρικό".

Προφανώς και η στάση της συγκεκριμένης μητέρας είναι απαράδεκτη.

 

ΑΛΛΑ, το παράδειγμα που αναφέρεις μπορεί να λειτουργήσει και ως απόδειξη "εκ του αντιθέτου". Όπως λες, ο γαμπρός σου "ρωτήθηκε από μαμά"...

Και του έκανε τόση εντύπωση το θράσος της συγκεκριμένης που σου ανέφερε το περιστατικό.

Άρα, είναι αυτή η πρακτική τοοοοοσο πια συνηθισμένη; Καταφεύγει σε τέτοιες κινήσεις η πλειοψηφία των γονέων;

Το ότι υπάρχουν γονείς που είναι "άνω ποταμών" είναι αναμφισβήτητο. Το ότι ένας ευσυνείδητος εκπαιδευτικός μπορεί να μπλέξει από κάποιον κακοπροαίρετο είναι επίσης αναμφισβήτητο.

Αλλά, αυτοί είναι οι κίνδυνοι του επαγγέλματος. Και εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα επαγγέλματα με την ίδια συχνότητα, ακριβώς επειδή το σχολείο είναι κομμάτι της ίδιας κοινωνίας στην οποία όλοι ζούμε.

Θα έλεγα ότι είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να μην έχεις κάποιον "παράλογο" πάνω από το κεφάλι σου, όταν δουλεύεις.

Τουλάχιστον από τη δική μου επαγγελματική εμπειρία, δεν μου έτυχε ΠΟΤΕ μέχρι στιγμής να μην έχω έναν κακοπροαίρετο "συνεργάτη"... Αποδεικνύει αυτό κάτι για το σύνολο των Ελλήνων;

 

Από τα αληθινά περιστατικά που αναφέρθηκαν στην αρχή του θέματος, εντοπίζεται το πρόβλημα στην "Ελληνίδα μάνα"; Αυτή είναι η αιτία;

Νομίζω ότι πρέπει να δεχθούμε ότι έτσι είναι ο κόσμος και δεν υπάρχει αγγελικά πλασμένη κοινωνία.

Κατά τη γνώμη μου, αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το πώς θα παρασχεθεί "ασπίδα προστασίας" στους ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς. Και τέτοια ασπίδα προφανώς δεν συνιστούν η (συνεχιζόμενη από το 1981) απουσία κάθε αξιολόγησης ούτε η ...οχλαβοή έξω από δικαστήρια (βλ. περιστατικό του δασκάλου της Άρτας που υποστηρίχθηκε τόσο ένθερμα και όμως το δικαστήριο τον καταδίκασε δύο χρόνια με αναστολή για επικίνδυνη σωματική βλάβη, έργω εξύβριση και παράνομη κατακράτηση... http://www.tanea.gr/news/greece/article/5091721/arta-dyo-xronia-me-anastolh-ston-daskalo-poy-ebale-mathhtes-na-xastoykisoyn-symmathhth-toys/).

 

Είναι εντελώς ΤΡΑΓΙΚΟ το ότι η εκπαιδευτική κοινότητα συσπειρώθηκε για μία τέτοια περίπτωση και όχι για να υποστηρίξει δικαστικά τους εκπαιδευτικούς του πρώτου ποστ.

Είναι επίσης ΤΡΑΓΙΚΟ που εκπαιδευτικός ευθαρσώς δηλώνει ότι οι απειλές σωματικής βίας αποτελούν παιδαγωγικό μέσο (που μάλιστα χρησιμοποιείται ευρέως) και ότι η παιδαγωγική επιστήμη είναι θεωρίες που δεν έχουν σχέση με την πράξη...

Τι να πεις μετά από αυτά; Ότι το Α και το Ω είναι να μιλάς για συνέπειες που μπορούν να εφαρμοστούν και συσχετίζονται με την παραβατική συμπεριφορά; Ή να αναρωτηθείς για το ΤΙ μάθημα διδάσκει ο δάσκαλος στα ήσυχα παιδιά με αυτό του το παράδειγμα; Ότι η απειλή στον πιο αδύναμο είναι το κατάλληλο μέσο; Θα σου απαντήσουν "θεωρίες"...

 

Σημειώνω ότι και η δική μου μαμά ήταν εκπαιδευτικός για 37 χρόνια. Και ο θείος μου. Και η θεία μου. Από τους πολύ πολύ αγαπητούς και οι τρεις τους. Τέτοια μέσα δεν χρησιμοποίησαν ποτέ... Έχουν υπόψη τους πολύ δύσκολα περιστατικά παιδιών αλλά και περιπτώσεις συναδέλφων που, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, "δεν τιμούσαν τον κλάδο".

Όλοι τελικά, αδέρφια-ξαδέρφια, φοιτήσαμε σε ιδιωτικά σχολεία. Όχι τυχαία... Ο κύριος λόγος; Στο ιδιωτικό σχολείο είναι μεν "ασυνήθιστο" να βρεις τον χαρισματικό δάσκαλο που υπάρχει στο δημόσιο σχολείο, αλλά είναι εξίσου "απίθανο" να πέσεις πάνω στον απαράδεκτο δάσκαλο που ανενόχλητα υπάρχει ( / υπήρχε στο δημόσιο.

 

Για αυτούς τους λόγους, είμαι κάπως πεσιμίστρια. ΑΝ δεν αλλάξει κάτι στον τρόπο λειτουργίας του συλλογικού οργάνου των εκπαιδευτικών, εκπαιδευτικοί-γονείς-μαθητές θα συνεχίσουν να αναλώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα φαύλο κύκλο καχυποψίας.

[daisy1]

Καλημέρα σε γονείς και δασκάλους!!! Βλέπω οτι κάποιοι απο εσάς εκθειάζετε την κατάσταση στα σχολεία πριν απο 25 χρόνια, τότε που οι γονείς είχαν σεβασμό προς το θεσμό του δασκάλου και απλά πήγαιναν στο σχολείο για να ρωτήσουν για την πρόοδο των παιδιών τους και όχι για να παραπονεθούν. Θα παραθέσω λοιπόν την προσωπική μου εμπειρία ως μαθήτρια δημοτικού πριν απο 25 χρόνια και νομίζω οτι και κάποιοι απο εσάς μπορεί να έχουν ζήσει κάτι παρόμοιο. Είχα τον ίδιο δάσκαλο 3 χρόνια. Δευτέρα ,τρίτη και τετάρτη δημοτικού.Ο άνθρωπος ήταν απαράδεκτος και δε θα έπρεπε ποτέ να διδάσκει σε παιδιά... Υπήρχε ένα κλίμα τρομοκρατίας στην τάξη και όλα τα παιδιά τον φοβόντουσαν.Θυμάμαι οτι είχε δώσει κάποιες φορές σφαλιάρα σε παιδιά, όχι σε εμένα αλλά τι σημασία έχει μόνο που ήμουν μάρτυρας τέτοιων περιστατικών φοβόμουν να του μιλήσω, να ρωτήσω κάποια απορία, να σηκωθώ να πώ μάθημα. Είχε βέργα!!! Ρωτούσε ας πούμε πόσο κάνει 6*7 και γυρνούσε πάνω απο τα κεφάλια μας με τη βέργα για να δώσει μια σε όποιον απαντήσει λάθος Μας έβαζε τεστ και δεν τα διόρθωνε ποτέ έλεγε δικαιολογίες του τύπου οτι τα έσκισαν τα παιδιά του! Φυσικά ήθελε το μάθημα παπαγαλία και δε θυμάμαι να έμαθα τίποτε απο αυτόν. Παρέδιδε το μάθημα με μια ανάγνωση δεν εξηγούσε τίποτα και ότι έμαθα απο αυτές τις τάξεις ήταν στο σπίτι που με διαβαζαν οι γονείς μου. Δούλευε συνήθως με 4-5 παιδιά που ήταν οι καλοί μαθητές και οι υπόλοιποι απλά παρακολουθούσαμε. Εγώ ήμουν ένα πολύ ήσυχο και κλειστό παιδί που όμως διάβαζα και παρόλα αυτά στον έλεγχο είχα οχτάρια!!! Στις επόμενες 2 τάξεις που είχα καλούς δασκαλους, είχα πρόοδο, αγαπούσα το σχολείο, διάβαζα μόνη μου και είχα αγαπημένα μαθήματα για τα οποία ενδιαφερόμουν να ασχοληθώ και πέραν του βιβλίου!!! Ειδικά τη δασκάλα της πέμπτης τη θυμάμαι σαν άγγελο, ήταν τόσο καλή έμαθα πολλά και αγάπησα επιτέλους το σχολείο!!! Πραγματικά τη θυμάμαι σαν την πιο γλυκιά την πιο όμορφη και την πιο καλή δασκάλα του κόσμου!!!! Αντίθετα απο τα χρόνια που είχα τον "κακό" δάσκαλο δυσκολεύομαι να θυμηθώ κάτι όμορφο και το θυμάμαι απλά σαν μια μαυρη εποχή που ευτυχώς τέλειωσε. Να καταλήξω οτι σε όλα τα υπόλοιπα σχολικά μου χρόνια ήμουν πάντα απο τους "καλούς" μαθητές συμμετείχα στο μάθημα και σε όλα τα σχολικά δρώμενα και μάλιστα πολύ συχνά διοργάνωνα δράσεις με το σχολείο ή ακόμη και σχολικές γιορτές!!! Εγώ που στην τετάρτη δημοτικού κρυβόμουν σκύβοντας στο θρανίο όταν ρωτούσε ο δάσκαλος ποιος θα πεί μάθημα(πάντα ήμουν διαβασμένη)!!!

Όμως μου έχει μείνει μια πικρία και ακόμη όταν το σκέφτομαι ρίχνω ευθύνη στους γονείς μου και αναρωτιέμαι γιατί δεν έκαναν κάτι τότε. Γιατί δεν μου άλλαξαν τμήμα ή σχολείο γιατί δεν έκαναν κάποια καταγγελία στο δάσκαλο???

[ekavi_]

Είχα μέρες να μπω και προσπάθησα να διαβάσω τις σελίδες που έχασα μαζεμένες.

 

Βλέπω ότι η συζήτηση έχει ξεφύγει λίγο. Δεν προλαβαίνω να τα σχολιάσω όλα, αλλά έχω 2 απορίες.

 

1) από που προκύπτει ακριβώς ότι στα ιδιωτικά σχολεία δεν υπάρχουν παιδιά με αυτισμό ή με μαθησιακές δυσκολίες ή με αποκκλίνουσα συμπεριφορά για τον οποιοδήποτε λόγο;

 

2) από που προκύπτει ότι πριν 20-25 χρόνια ήμασταν μια κοινωνία με αξίες (?!), ενώ τώρα η τότε "ηθική" γενιά μεγαλώνει τα δικά της παιδιά χωρίς αξίες...

[argini]

Προκύπτει από το γεγονός ότι στο παρελθον ο μέσος γονιος δεχόταν τις μετριες επιδόσεις του παιδιου του ενώ σήμερα ο μέσος γονιός πιέζει τον δάσκαλο-καθηγητη για υψηλότερη βαθμολογία. Προκύπτει από τον ΛΑΙΚΙΣΜΟ που καλλιεργηθηκε και έδωσε τον αέρα στο γονιό να γίνεται κριτης του εκπαιδευτικού. Και δεν μιλάμε για εκπαιδευτικούς που δεν δουλευουν (διοτι αυτοι για να έχουν "ήσυχο" το κεφάλι τους μοιραζουν 20ρια και καθαριζουν) αλλά για εκπαιδευτικούς που δουλευουν και προσπαθουν να αξιολογησουν τα παιδια με στοχο να βελτιωθουν στο με΄λλον τις επιδόσεις του. Μιλάμε για νόμους που αφηνουν έρμαιο τον εκπαιδευτικο στις διαθεσεις του κάθε "δυσαρεστημένου" γονέα που με μια καταγγελία και υποκίνηση ΕΔΕ οδηγει έναν εργαζόμενο στην ανέχεια με τη διαδικασια της αργίας στην οποια εμπίπτουν όσοι εχουν εκκρεμεις ΕΔΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ του τελικου πορίσματος της ΕΔΕ. Μιλάμε για μια κοινωνία που πριν 25 χρόνια δεν ειχε την διαθεση του αλληλοκαρφωματος. Όταν ενας εκπαιδευτικός δεν κανει την δουλεια του . τοτε ναι να αξιολογηθεί και να κριθει...αυτό δεν ήταν το αρχικό θέμα?? Ότι ενας γονιος οδηγησε ΑΔΙΚΩΣ μια εκπαιδευτικό σε αργία????????

[Miss sunshine]

Argini, προφανώς και το 11 είναι "χατιρικό".

Προφανώς και η στάση της συγκεκριμένης μητέρας είναι απαράδεκτη.

 

ΑΛΛΑ, το παράδειγμα που αναφέρεις μπορεί να λειτουργήσει και ως απόδειξη "εκ του αντιθέτου". Όπως λες, ο γαμπρός σου "ρωτήθηκε από μαμά"...

Και του έκανε τόση εντύπωση το θράσος της συγκεκριμένης που σου ανέφερε το περιστατικό.

Άρα, είναι αυτή η πρακτική τοοοοοσο πια συνηθισμένη; Καταφεύγει σε τέτοιες κινήσεις η πλειοψηφία των γονέων;

Το ότι υπάρχουν γονείς που είναι "άνω ποταμών" είναι αναμφισβήτητο. Το ότι ένας ευσυνείδητος εκπαιδευτικός μπορεί να μπλέξει από κάποιον κακοπροαίρετο είναι επίσης αναμφισβήτητο.

Αλλά, αυτοί είναι οι κίνδυνοι του επαγγέλματος. Και εμφανίζονται σε όλα σχεδόν τα επαγγέλματα με την ίδια συχνότητα, ακριβώς επειδή το σχολείο είναι κομμάτι της ίδιας κοινωνίας στην οποία όλοι ζούμε.

Θα έλεγα ότι είναι ΑΔΥΝΑΤΟΝ να μην έχεις κάποιον "παράλογο" πάνω από το κεφάλι σου, όταν δουλεύεις.

Τουλάχιστον από τη δική μου επαγγελματική εμπειρία, δεν μου έτυχε ΠΟΤΕ μέχρι στιγμής να μην έχω έναν κακοπροαίρετο "συνεργάτη"... Αποδεικνύει αυτό κάτι για το σύνολο των Ελλήνων;

 

Από τα αληθινά περιστατικά που αναφέρθηκαν στην αρχή του θέματος, εντοπίζεται το πρόβλημα στην "Ελληνίδα μάνα"; Αυτή είναι η αιτία;

Νομίζω ότι πρέπει να δεχθούμε ότι έτσι είναι ο κόσμος και δεν υπάρχει αγγελικά πλασμένη κοινωνία.

Κατά τη γνώμη μου, αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το πώς θα παρασχεθεί "ασπίδα προστασίας" στους ευσυνείδητους εκπαιδευτικούς. Και τέτοια ασπίδα προφανώς δεν συνιστούν η (συνεχιζόμενη από το 1981) απουσία κάθε αξιολόγησης ούτε η ...οχλαβοή έξω από δικαστήρια (βλ. περιστατικό του δασκάλου της Άρτας που υποστηρίχθηκε τόσο ένθερμα και όμως το δικαστήριο τον καταδίκασε δύο χρόνια με αναστολή για επικίνδυνη σωματική βλάβη, έργω εξύβριση και παράνομη κατακράτηση... http://www.tanea.gr/news/greece/article/5091721/arta-dyo-xronia-me-anastolh-ston-daskalo-poy-ebale-mathhtes-na-xastoykisoyn-symmathhth-toys/).

 

Είναι εντελώς ΤΡΑΓΙΚΟ το ότι η εκπαιδευτική κοινότητα συσπειρώθηκε για μία τέτοια περίπτωση και όχι για να υποστηρίξει δικαστικά τους εκπαιδευτικούς του πρώτου ποστ.

Είναι επίσης ΤΡΑΓΙΚΟ που εκπαιδευτικός ευθαρσώς δηλώνει ότι οι απειλές σωματικής βίας αποτελούν παιδαγωγικό μέσο (που μάλιστα χρησιμοποιείται ευρέως) και ότι η παιδαγωγική επιστήμη είναι θεωρίες που δεν έχουν σχέση με την πράξη...

Τι να πεις μετά από αυτά; Ότι το Α και το Ω είναι να μιλάς για συνέπειες που μπορούν να εφαρμοστούν και συσχετίζονται με την παραβατική συμπεριφορά; Ή να αναρωτηθείς για το ΤΙ μάθημα διδάσκει ο δάσκαλος στα ήσυχα παιδιά με αυτό του το παράδειγμα; Ότι η απειλή στον πιο αδύναμο είναι το κατάλληλο μέσο; Θα σου απαντήσουν "θεωρίες"...

 

Σημειώνω ότι και η δική μου μαμά ήταν εκπαιδευτικός για 37 χρόνια. Και ο θείος μου. Και η θεία μου. Από τους πολύ πολύ αγαπητούς και οι τρεις τους. Τέτοια μέσα δεν χρησιμοποίησαν ποτέ... Έχουν υπόψη τους πολύ δύσκολα περιστατικά παιδιών αλλά και περιπτώσεις συναδέλφων που, όπως έλεγαν χαρακτηριστικά, "δεν τιμούσαν τον κλάδο".

Όλοι τελικά, αδέρφια-ξαδέρφια, φοιτήσαμε σε ιδιωτικά σχολεία. Όχι τυχαία... Ο κύριος λόγος; Στο ιδιωτικό σχολείο είναι μεν "ασυνήθιστο" να βρεις τον χαρισματικό δάσκαλο που υπάρχει στο δημόσιο σχολείο, αλλά είναι εξίσου "απίθανο" να πέσεις πάνω στον απαράδεκτο δάσκαλο που ανενόχλητα υπάρχει ( / υπήρχε στο δημόσιο.

 

Για αυτούς τους λόγους, είμαι κάπως πεσιμίστρια. ΑΝ δεν αλλάξει κάτι στον τρόπο λειτουργίας του συλλογικού οργάνου των εκπαιδευτικών, εκπαιδευτικοί-γονείς-μαθητές θα συνεχίσουν να αναλώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα φαύλο κύκλο καχυποψίας.

 

1.Αυτό που είναι ΤΡΑΓΙΚΟ είναι το ότι αυτή η πρακτική ναι είναι η πρακτική των περισσότερων σε πολλά σχολεία γονέων,συζητώντας το και με άλλους συναδέλφους και αυτό που κάνει την περίπτωση του εκπαιδευτικού ιδιάζουσα λοιπόν σε σχέση με τα άλλα επαγγέλματα είναι ότι έχει εκδηλωθεί μία τεράστια αντίθεση απ την πλευρά της γενικότερης στάσης των γονέων απέναντι σ αυτόν και το σχολείο γενικότερα σε σχεση με παλιότερα

2.Στην εποχή των γονιών σου πήγαινε το χαστούκι και πιο παλιά η βέργα σύννεφο.

3.Επειδή προφανώς εγώ είμαι η σαδίστρια εκπαιδευτικός η εικόνα που παρουσίασες δεν έχει καμία σχέση με αυτά που ανελυσα σε τόσα post κι από φαίνεται δεν έχει νόημα να ξανα αναλύσω.Εσείς θα συνεχίσετε να τα παρουσιάζετε όπως σας βολεύει.

4.Επειδή και μενα όλα τα ανίψια πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία και σ ενα εργαζεται ως συνάδελφος και ξαδέρφη μου έχω να σου πω πως η επιλογή των δασκάλων συνήθως γίνεται με εξωφρενικά βυσματικά και καθόλου πολλές φορές αξιοκρατικά κριτήρια.

[ekavi_]

Προκύπτει από το γεγονός ότι στο παρελθον ο μέσος γονιος δεχόταν τις μετριες επιδόσεις του παιδιου του ενώ σήμερα ο μέσος γονιός πιέζει τον δάσκαλο-καθηγητη για υψηλότερη βαθμολογία. Προκύπτει από τον ΛΑΙΚΙΣΜΟ που καλλιεργηθηκε και έδωσε τον αέρα στο γονιό να γίνεται κριτης του εκπαιδευτικού. Και δεν μιλάμε για εκπαιδευτικούς που δεν δουλευουν (διοτι αυτοι για να έχουν "ήσυχο" το κεφάλι τους μοιραζουν 20ρια και καθαριζουν) αλλά για εκπαιδευτικούς που δουλευουν και προσπαθουν να αξιολογησουν τα παιδια με στοχο να βελτιωθουν στο με΄λλον τις επιδόσεις του. Μιλάμε για νόμους που αφηνουν έρμαιο τον εκπαιδευτικο στις διαθεσεις του κάθε "δυσαρεστημένου" γονέα που με μια καταγγελία και υποκίνηση ΕΔΕ οδηγει έναν εργαζόμενο στην ανέχεια με τη διαδικασια της αργίας στην οποια εμπίπτουν όσοι εχουν εκκρεμεις ΕΔΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ του τελικου πορίσματος της ΕΔΕ. Μιλάμε για μια κοινωνία που πριν 25 χρόνια δεν ειχε την διαθεση του αλληλοκαρφωματος. Όταν ενας εκπαιδευτικός δεν κανει την δουλεια του . τοτε ναι να αξιολογηθεί και να κριθει...αυτό δεν ήταν το αρχικό θέμα?? Ότι ενας γονιος οδηγησε ΑΔΙΚΩΣ μια εκπαιδευτικό σε αργία????????

 

Βλέπω ότι οι εκπαιδευτικοί αναφέρεστε σε κάποιον νόμο όπου με μια απλή υποκίνηση ΕΔΕ, μπαίνει ο εκπαιδευτικός σε αργία (αυτό δεν ισχύει ήδη στο δημόσιο για σοβαρά όμως αδικήματα; ).

Δεν έχω διαβάσει την εν λόγω διάταξη, αλλά αν τη θεωρείς άδικη ή υπερβολική, βάλτα με τη διάταξη και με αυτούς που την ψήφισαν. Μην τα βάζεις με την κοινωνία και με τους γονιούς.

 

Αυτά περί αέρα των γονιών, εγώ τα κρίνω θετικά. Παλαιότερα (ίσως πιο παλιά από όσο λες) ο δάσκαλος ήταν η αυθεντία την οποία δεν τολμούσε κανείς να κρίνει. Φυσικά και πρέπει να περνάει από έλεγχο και ο εκπαιδευτικός και εγώ ως γονιός θα πρέπει να μπορώ να αντιδράσω στα κακώς κείμενα και να προστατεύσω το παιδί μου. Δεν είναι θέμα αλληλοκαρφώματος όπως το παρουσιάζεις.

[ΑΝΝΑ24]

Προκύπτει από το γεγονός ότι στο παρελθον ο μέσος γονιος δεχόταν τις μετριες επιδόσεις του παιδιου του ενώ σήμερα ο μέσος γονιός πιέζει τον δάσκαλο-καθηγητη για υψηλότερη βαθμολογία. Προκύπτει από τον ΛΑΙΚΙΣΜΟ που καλλιεργηθηκε και έδωσε τον αέρα στο γονιό να γίνεται κριτης του εκπαιδευτικού. Και δεν μιλάμε για εκπαιδευτικούς που δεν δουλευουν (διοτι αυτοι για να έχουν "ήσυχο" το κεφάλι τους μοιραζουν 20ρια και καθαριζουν) αλλά για εκπαιδευτικούς που δουλευουν και προσπαθουν να αξιολογησουν τα παιδια με στοχο να βελτιωθουν στο με΄λλον τις επιδόσεις του. Μιλάμε για νόμους που αφηνουν έρμαιο τον εκπαιδευτικο στις διαθεσεις του κάθε "δυσαρεστημένου" γονέα που με μια καταγγελία και υποκίνηση ΕΔΕ οδηγει έναν εργαζόμενο στην ανέχεια με τη διαδικασια της αργίας στην οποια εμπίπτουν όσοι εχουν εκκρεμεις ΕΔΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ του τελικου πορίσματος της ΕΔΕ. Μιλάμε για μια κοινωνία που πριν 25 χρόνια δεν ειχε την διαθεση του αλληλοκαρφωματος. Όταν ενας εκπαιδευτικός δεν κανει την δουλεια του . τοτε ναι να αξιολογηθεί και να κριθει...αυτό δεν ήταν το αρχικό θέμα?? Ότι ενας γονιος οδηγησε ΑΔΙΚΩΣ μια εκπαιδευτικό σε αργία????????

 

Συγνώμη, για πότε μιλάς? 2014-25=1989. ΤΟ ΒΡΩΜΙΚΟ 89.

Να σου πω λέξεις κλειδιά ή θυμάσαι?

Η Ελλάδα στην απόλυτη ηθική παρακμή.

 

Για μένα η τωρινή κοινωνία που παλεύει να επιβιώσει και να βρει πάλι την άκρη του νήματος είναι πολύ πιο υγιής.

[argini]

Πάντωσ στα παραδείγματα λαναθασμένης επέμβασης των γονιών δεν κάνατε κριτική...μήπως είχε δίκιο η μαμα που ήθελε με μεσο ορο 7 στα γραπτα διαγωνίσματα να λάβει βαθμο μεγαλύτερο του 11??

Αυτά συμβαινουν καθημερινά στα σχολεία.

Η αδελφή μου εδωσε στους μαθητες υξ διευθυνση μια ηλεκτρονικης βιβλιοθήκης για να κανουν μια εργασια. Όλα την έκαναν (ακομη και αυτά που δεν ειχαν pc , συνενοηθηκαν με την αδελφή μου και καναν συναντηση σε ιντερνετ καφε κοντα στο σχολείο). Εκτός από ΜΙΑ μαθητρια που δεν την εκανε και όταν την ρωτησε η αδελφή μου γιατι είπε ότι η αδελφή μου τους εδωσε λάθος διευθυνση...η αδελφή μου της απάντησε ότι αν ίσχυε αυτό δεν θα είχαν κανει τα υπόλοιπα παιδια την εργασία...η μαμα κατεφθασε ωρυόμεην στο σχολείο ότι προσέβαλαν το παιδι της!! ότι δεν έπρεπε η καθηγητρια να το πει αυτό δημόσια...ενώ η κόρη της μπορουσε να λέει δημοσίως ΨΕΜΜΑΤΑ... και τι έπρεπε να κανει η καθηγητρια?? Να δεχτει το ψεμμα..ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ... και ναι το "βρωμικο ΄89" δεν γινονταν! Για αυτά εχετε να πειτε τιποτα ή ανήκετε στις μαμαδες που κανουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά και γι αυτό τα βλέπετε λογικά και λέτε 'βάλτα με την διάταξη"?????

[ekavi_]

Πάντωσ στα παραδείγματα λαναθασμένης επέμβασης των γονιών δεν κάνατε κριτική...μήπως είχε δίκιο η μαμα που ήθελε με μεσο ορο 7 στα γραπτα διαγωνίσματα να λάβει βαθμο μεγαλύτερο του 11??

Αυτά συμβαινουν καθημερινά στα σχολεία.

Η αδελφή μου εδωσε στους μαθητες υξ διευθυνση μια ηλεκτρονικης βιβλιοθήκης για να κανουν μια εργασια. Όλα την έκαναν (ακομη και αυτά που δεν ειχαν pc , συνενοηθηκαν με την αδελφή μου και καναν συναντηση σε ιντερνετ καφε κοντα στο σχολείο). Εκτός από ΜΙΑ μαθητρια που δεν την εκανε και όταν την ρωτησε η αδελφή μου γιατι είπε ότι η αδελφή μου τους εδωσε λάθος διευθυνση...η αδελφή μου της απάντησε ότι αν ίσχυε αυτό δεν θα είχαν κανει τα υπόλοιπα παιδια την εργασία...η μαμα κατεφθασε ωρυόμεην στο σχολείο ότι προσέβαλαν το παιδι της!! ότι δεν έπρεπε η καθηγητρια να το πει αυτό δημόσια...ενώ η κόρη της μπορουσε να λέει δημοσίως ΨΕΜΜΑΤΑ... και τι έπρεπε να κανει η καθηγητρια?? Να δεχτει το ψεμμα..ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ... και ναι το "βρωμικο ΄89" δεν γινονταν! Για αυτά εχετε να πειτε τιποτα ή ανήκετε στις μαμαδες που κανουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά και γι αυτό τα βλέπετε λογικά και λέτε 'βάλτα με την διάταξη"?????

 

Ενώ παλαιότερα δεν υπήρχαν περίεργοι γονείς ή περίεργοι δάσκαλοι...

 

Δεν μπορώ να κάτσω να κρίνω ένα περιστατικό που δεν γνωρίζω, ούτε και να βγάλω γενικά συμπεράσματα από αυτό.

 

Ν α κάνω όμως κάποιες υποθέσεις:

1) τα πράγματα έγιναν όπως ακριβώς στα είπε η αδερφή σου και έτυχε μια μαμά να είναι υπερβολική

2) η αδερφή σου δεν στα περιέγραψε τα πράγματα όπως έγιναν (πχ μπορεί να μίλησε άσχημα στο παιδί και όντως να το προσέβαλε, ή η μαμά να μην έφθασε ωρυόμενη. Απλώς να ζήτησε εξηγήσεις και η αδερφή σου να προσέβαλε τη μαμά οπότε και εκείνη να αντέδρασε).

 

Πολλά μπορεί να έγιναν, αλλά αυτό τη σχέση έχει; Θα βγάλουμε συμπέρασμα για όλη την κοινωνία;

[ΑΝΝΑ24]

Ξέρεις, argini, το σχολείο δεν λειτουργεί ανάμεσα ΣΕ ΔΥΟ ΙΣΟΤΙΜΕΣ ΣΥΜΒΑΛΛΟΜΕΝΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ.

Δεν είναι ίσα κι όμοια ο δάσκαλος με το μαθητή όσο δεν είμαστε ίσα κι όμοια κι εμείς με τα παιδιά μας.

Όταν υπάρχει μια διαφωνία, δεν κρίνονται με τα ίδια μέτρα και σταθμά, γιατί ο δάσκαλος έχει: υψηλότερη νοημοσύνη, ειδική εκπαίδευση και ειδική αποστολή να αναθρέψει πνευματικά τα παιδιά.

Όσο για το παρελθόν, η μαμά μου ήταν καθηγήτρια από το 1984, οι θεία μου δασκάλα από το 1976. Ξέρω πάααααρα πολλά, αλλά τα τυχαία προσωπικά παραδείγματα δεν έχουν νόημα, είναι στο στατιστικό λάθος.

[argini]

Η αδελφή μου είχε μάρτυρες όλους τους μαθητες για το πόσο κοσμια και προσεκτικά απάντησε στην μαθήτρια και φυσικά η μαμα δεν τόλμησε να προβεί σε καμια καταγγελία..,Αλλα τα περιστατικά αυτά είναι ακριβώς το θεμα που ξεκίνησε η θεματοθετρια...ότι δηλ υπαρχουν γονείς που που ξεφύγει...και εγω από αυτά που βλεπω από συγγενείς και φίλους εκπαιδευτικούς συμφωνω με την θεματοθέτρια...και καταθέτω ανάλογες εμπειρίες...εσεις διαφωνείτε προφανως και πιστευετε ότι τα πράγματα δεν έχουν ξεφυγει και ότι δεν υπάρχουν γονείς που με λανθασμένο τρόπο επεμβαινουν στην εκπαιδευτική διαδικασία εις βαρος και του εκπαιδευτικου αλλα κυρίως του παιδιου τους που δεν μαθαινει να σεβεται, να κρίνεται, να παλευει για την καλυτερη επίδοση αλλά βασιζεται στην μαμα που θα πάει να "μαλώσει" τον δάσκαλο για τον κακο βαθμο... Αρα κατά την άποψη σας "ο γονιός έχει πάντα δικιο"... απλώς διαφωνω...όχι σαν εκπαιδευτικός (που δεν είμαι) αλλα ΩΣ γονιός διαφωνώ...

[Aimee]

Πάντωσ στα παραδείγματα λαναθασμένης επέμβασης των γονιών δεν κάνατε κριτική...μήπως είχε δίκιο η μαμα που ήθελε με μεσο ορο 7 στα γραπτα διαγωνίσματα να λάβει βαθμο μεγαλύτερο του 11??

Αυτά συμβαινουν καθημερινά στα σχολεία.

 

Δες ποστ αρ. 377.

 

Η αδελφή μου εδωσε στους μαθητες υξ διευθυνση μια ηλεκτρονικης βιβλιοθήκης για να κανουν μια εργασια. Όλα την έκαναν (ακομη και αυτά που δεν ειχαν pc , συνενοηθηκαν με την αδελφή μου και καναν συναντηση σε ιντερνετ καφε κοντα στο σχολείο). Εκτός από ΜΙΑ μαθητρια που δεν την εκανε και όταν την ρωτησε η αδελφή μου γιατι είπε ότι η αδελφή μου τους εδωσε λάθος διευθυνση...η αδελφή μου της απάντησε ότι αν ίσχυε αυτό δεν θα είχαν κανει τα υπόλοιπα παιδια την εργασία...η μαμα κατεφθασε ωρυόμεην στο σχολείο ότι προσέβαλαν το παιδι της!! ότι δεν έπρεπε η καθηγητρια να το πει αυτό δημόσια...ενώ η κόρη της μπορουσε να λέει δημοσίως ΨΕΜΜΑΤΑ... και τι έπρεπε να κανει η καθηγητρια?? Να δεχτει το ψεμμα..ΑΥΤΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ...

Η ίδια λες ότι πρόκειται για ΜΙΑ μαμά ΜΙΑΣ μαθήτριας.

Και γράφεις ότι έγινε η εργασία ακόμα και από παιδιά που δεν έχουν pc. Αυτό είναι πολύ συγκινητικό και αξίζουν συγχαρητήρια πρώτα η δασκάλα που ενέπνευσε τα παιδιά και, μετά, τα ίδια τα παιδιά.

 

και ναι το "βρωμικο ΄89" δεν γινονταν! Για αυτά εχετε να πειτε τιποτα ή ανήκετε στις μαμαδες που κανουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά και γι αυτό τα βλέπετε λογικά και λέτε 'βάλτα με την διάταξη"????? .

 

Το ΄89 γίνονταν πολλά. Και νωρίτερα.

Η δική μου μητέρα ήταν φιλόλογος. Ξεκίνησε την καριέρα της το 1975. Έχει δεχθεί πολλές φασαρίες από γονείς και διευθυντή, επειδή στην ύλη της είχε τον Καβάφη ας πούμε...

Το κάρφωμα υπήρχε και τότε. Απλώς ήταν άλλης μορφής, ίσως και πιο δύσκολα διαχειρίσιμης.

 

Έχεις "πορωθεί" κάπως. ΟΛΟΙ είπανε ότι ήταν άδικα τα περιστατικά δίωξης των δασκάλων.

Από την άλλη, ο ΜΟΝΟΣ κλάδος δημοσίων υπαλλήλων που δεν έχει ούτε ΜΙΑ έκθεση αξιολόγησης στον ατομικό του φάκελο και συνεχίζει να μην αξιολογείται ούτε φέτος, μάντεψε ποιος είναι...

 

Όσο για την ερώτησή σου, όχι δεν είμαι από αυτές τις μαμάδες.

Σέβομαι απόλυτα το σχολείο που πηγαίνει το παιδί μου, επειδή και αυτό με σέβεται. Και ναι, σε ιδιωτικό πήγα εγώ, τα αδέλφια μου και τα ξαδέρφια (όλα δασκολοπαίδια), σε ιδιωτικό και τα παιδιά μου.

Όπως και όλα τα ανίψια της miss sunshine.

Όπως και εσύ (στοιχηματίζω!).

[ΑΝΝΑ24]

Μα είναι ποτέ δυνατόν ο γονιός να έχει πάντα δίκιο?

Δεν έχω αυτή την αίσθηση ούτε από το θέμα εδώ, ούτε από την αληθινή ζωή, όλοι οι γονείς να είναι κατά των δασκάλων συσπειρωμένοι και παράλογοι.

Στο θέμα του θέματος, ΝΑΙ, είναι απαράδεκτες και απάνθρωπες οι συγκεκριμένες διώξεις και ελπίζω αυτός ο νόμος να πάει στα σκουπίδια άμεσα.

 

Χωρίς κανένα απολύτως "αλλά",

θα ήθελα να βλέπω τους εκπαιδευτικούς να έχουν όραμα, αγάπη για τα παιδιά και επίγνωση της τεράστιας δύναμης που έχουν στις ψυχές και στις ζωές των παιδιών.

 

Θα ήθελα να θέσω ένα ερώτημα.

Κατά τη γνώμη σας η κότα έκανε τ' αυγό ή το αυγό την κότα?

Οι κακοί εκπαιδευτικοί βλάπτουν το σχολείο και κατά προέκταση τους μαθητές ή οι κακοί μαθητές καταστρέφουν τους εκπαιδευτικούς και κατά προέκταση το σχολείο?

 

Νόμιζα ότι ήμουν σαφής.

Δεν επιμένω στο αρχικό θέμα, γιατί δεν έχω τίποτα άλλο να πω. Εϊναι απαράδεκτες οι διώξεις, και κάποιοι γονείς "ξεφεύγουν".

 

Από εκεί και πέρα, θα μείνουμε όλη μας τη ζωή να μεμψιμοιρούμε για όσους μας αδίκησαν, ή θα τραβάμε μπροστά για να προσφέρουμε στην κοινωνία και γιατί όχι, στη μικρή γωνιά που μας αναλογεί, να προτείνουμε κάτι καλύτερο?

 

 

* Εγώ κι όλο μου το σόι πήγαμε σε δημόσια σχολεία.

Έχω να πω τα καλύτερα και τα χειρότερα.

Και έχω τρελά παράπονα από τους γονείς μου που όταν μας έφεραν στην Αθήνα εμένα και την αδερφή μου, μας αμολήσανε στα σχολεία που ανήκαμε και δεν αναρωτήθηκαν ποτέ για τίποτα (υπήρχε και μια συναδελφική αλληλεγγύη).

Να το πω χοντρά: καταστράφηκε η πορεία και των δυο μας.

[argini]

Aimmee ΔΕΝ αναφερόμουν σε σένα διοτι η τοποθέτησή σου ήταν και ορθολογική και τεκμηριωμένη. Αλλα σε ένα θέμα που πιστευω ότι είχε ως στόχο να αναρωτηθούμε ως γονείς ποια ειναι τα πλαίσια που μπορούμε να επεμβαίνουμε ως γονεις στην εκπαιδευτική διαδικασία φτάσαμε πάλι να λιθοβολείται ο εκπαιδευτικός. Σε πληροφορώ οι εκπαιδευτικοί που 'λουφαρουν" σε γραφεία και διευθύνσεις δεν κινδυνευουν διοτι δεν είναι μάχιμοι. Ενας μάχιμος , όμως, εκπαιδευτικός που δουλευει μπορεί να "δυσαρεστησει" τον κακοπροαίρετο γονιο...και αυτό σχολιάζω...ότι υπάρχουν τεμπεληδες εκπαιδευτικοι το ξερουμε...και φυσικα πρέπει να υπάρξει αξιολόγηση και ενδεχομένως και μετακινήσεις...ξερεις πόσες κλινικες ΕΣΥ χρειαζονται γραμματειακή υποστηριξη την ώρα που εκπαιδευτικοί βρίσκονται με "αποσπάσεις" σε γραφεια πολιτικών/??

Αλλα αυτό που συζητάμε εδώ είναι αν υπάρχουν γονεις που έχουν ξεφυγει...ε..ναι...υπάρχουν.... δεν υποστηρίζω ότι είναι η πλειοψηφία αλλά είναι επικίνδυνοι...όπως υπάρχουν και επικίνδυνοι εκπαιδευτικοι...Αυτό υποστηρίζω.

[Aimee]

Αλλα αυτό που συζητάμε εδώ είναι αν υπάρχουν γονεις που έχουν ξεφυγει...ε..ναι...υπάρχουν.... δεν υποστηρίζω ότι είναι η πλειοψηφία αλλά είναι επικίνδυνοι...όπως υπάρχουν και επικίνδυνοι εκπαιδευτικοι...Αυτό υποστηρίζω.

 

Ωραία, συμφωνούμε απόλυτα έτσι όπως τα διατυπώνεις.

Κατά τη γνώμη σου, τι μπορεί να γίνει;

[mama]

Εγραψα και πιο πανω - θεωρω λάθος τον τροπο που ξεκινησε ολο το ποστ.

Διαβαστε το αρχικο άρθρο της εφημεριδας.

Κάποια "δημιοσιογραφος" παιρνοντας αφορμη απο κάποια αδικη διωξη εκπαιδευτικου απο τρελλαμενο γονιο, άρχισε να ρωτάει ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ ΜΟΝΟ για την κατασταση στα σχολεια και ολοι ειχαν να καταθεσουν μια πονεμενη εμπειρια.

Για εμενα το "ρεπορταζ" δεν εχει μεγαλυτερη βαρυτητα απο το κουτσομπολιο στο κομμωτηριο: καποιος μου ειπε, οτι καποιος του ειπε οτι καπου ακουσε...

Δεν αμφισβητω οτι υπαρχουν περιστατικα, αλλα πριν μια εφημεριδα βαλει έναν "πιασιάρικο" τιτλο σε ενα αρθρο που να υπονοει οτι συσσωμοι οι γονεις πολεμουν τους δυστυχεις εκπαιδευτικους, θα επρεπε να εχει κανει μια πιο σοβαρη έρευνα και να καταθεσει ολες τις πλευρες του νομισματος - οπως τεθηκαν και εδω.

[Aimee]

Όμως mama έτσι περίπου είναι τα ρεπορτάζ.

Θυμάμαι π.χ. τις φορτισμένες συζητήσεις που είχαν γίνει με τους Πρωταγωνιστές του Θεοδωράκη.

 

Εμπίπτει στην ελευθερία της δημοσιογραφίας να παρουσιάσει και μόνο τη μία όψη. Σε μια τέτοια περίπτωση, βέβαια, δεν μιλάμε για συγκροτημένο και πλήρες χρονικό αλλά για "μία άλλη οπτική".

Και αυτή η οπτική έχει την αξία της γιατί μας βάζει σε προβληματισμό.

 

* Θεωρώ όλα τα περιστατικά που αναφέρονται ως αληθινά. Από όσα έχω ακούσει από τους δικούς μου ανθρώπους, δυστυχώς τέτοιες ασχήμιες συμβαίνουν.

[ΑΝΝΑ24]

mama, έχεις δίκιο.

 

Aimee, εγώ ξέρεις τι σκέφτομαι και ίσως δίνω λανθασμένα την εντύπωση ότι δεν συναισθάνομαι τους δασκάλους?

Ότι ο χειρισμός αυτών των καταστάσεων είναι στο δικό τους γήπεδο.

Θέλει και λίγο client management, ας μου επιτραπεί η έκφραση.

 

Καταλαβαίνω ότι η δουλειά του εκπαιδευτικού είναι μέσα στην τάξη.

Αφού όμως τα παιδιά έχουν πίσω τους γονείς, δεν θα ήταν άσχημο να έχουν τα σχολεία, ή ο κάθε εκπαιδευτικός ξεχωριστά, και μια "πολιτική" συνεργασίας με το γονέα.

Όπως έχω εγώ με τους πελάτες μου, όπως έχουν οι γιατροί με τους ασθενείς τους, όπως έχουν τα φροντιστήρια με τους γονείς.

Μη με κατηγορήσετε για εμπορευματοποίηση της παιδείας.

Οι ανθρώπινες σχέσεις διέπονται από τους ίδιους κανόνες σε κάθε περίπτωση.

Πρόκειται για συνύπαρξη μεταξύ συνεργαζόμενων μελών.

Γιατί τι άλλο παρά συνεργασία είναι αυτό που χρειάζεται ανάμεσα στον εκπαιδευτικό και στο γονέα, με κοινό στόχο την εξέλιξη του παιδιού.

 

Να ρίξω και ένα κανόνα της αγοράς: όταν ο πελάτης σου κάνει παράπονα, ουσιαστικά σου ζητάει να "τα βρείτε".

Από το πως θα το χειριστείς εσύ, εξαρτάται αν η σχέση θα βελτιωθεί και θα μακροημερεύσει, ή θα καταστραφεί.

[Amaryllis*]

Μα είναι ποτέ δυνατόν ο γονιός να έχει πάντα δίκιο?

Δεν έχω αυτή την αίσθηση ούτε από το θέμα εδώ, ούτε από την αληθινή ζωή, όλοι οι γονείς να είναι κατά των δασκάλων συσπειρωμένοι και παράλογοι.

Στο θέμα του θέματος, ΝΑΙ, είναι απαράδεκτες και απάνθρωπες οι συγκεκριμένες διώξεις και ελπίζω αυτός ο νόμος να πάει στα σκουπίδια άμεσα.

 

Χωρίς κανένα απολύτως "αλλά",

θα ήθελα να βλέπω τους εκπαιδευτικούς να έχουν όραμα, αγάπη για τα παιδιά και επίγνωση της τεράστιας δύναμης που έχουν στις ψυχές και στις ζωές των παιδιών.

...

 

Argini, προφανώς και το 11 είναι "χατιρικό".

Προφανώς και η στάση της συγκεκριμένης μητέρας είναι απαράδεκτη.

...

 

Αγαπητή argini, απομονώνω μόνο αυτές, ως απαντήσεις/κριτική -και μάλιστα από τις πιο κόσμιες από τις συνομιλήτριές σου- στα παραδείγματα λανθασμένης επέμβασης των γονιών, όπως είπες, όταν αυτοί επιδιώκουν την επικοινωνία με τον δάσκαλο μόνο για να επιτύχουν μεγαλύτερο βαθμό για το παιδί τους. Να συμφωνήσουμε σ' αυτό και να πάμε παρακάτω;

 

Προκύπτει από το γεγονός ότι στο παρελθον ο μέσος γονιος δεχόταν τις μετριες επιδόσεις του παιδιου του ενώ σήμερα ο μέσος γονιός πιέζει τον δάσκαλο-καθηγητη για υψηλότερη βαθμολογία.

 

Μήπως γιατί στο παρελθόν, ίσως και πολύ πιο πίσω από τα 25 χρόνια που λές, ο μέσος γονιός που αναφέρεις, εναπόθετε τις ελπίδες του για ένα καλύτερο μέλλον του παιδιού του μέσω της εκπαίδευσης στον δάσκαλο και τον εμπιστευόταν ως αυθεντία; Τώρα πιστεύεις ότι το ελληνικό δημόσιο σχολείο -ως σύστημα εννοώ και όχι οι δάσκαλοι ως μονάδες- μπορεί να εμφυσήσει τέτοια εμπιστοσύνη στον γονιό;

 

Προκύπτει από τον ΛΑΙΚΙΣΜΟ που καλλιεργηθηκε και έδωσε τον αέρα στο γονιό να γίνεται κριτης του εκπαιδευτικού.

 

Έχεις δίκιο, παλιά ο δάσκαλος, μαζί με τον παπά, τον αστυφύλακα και τον δήμαρχο ήταν οι "Αρχές", δηλαδή οι εξουσίες. Σε μια εποχή, που όλες οι "αυθεντίες" κρίνονται (και καλώς κατ' εμέ), κρίνονται και όλοι οι παραπάνω, των δασκάλων μη εξαιρουμένων.

 

Και δεν μιλάμε για εκπαιδευτικούς που δεν δουλευουν (διοτι αυτοι για να έχουν "ήσυχο" το κεφάλι τους μοιραζουν 20ρια και καθαριζουν) αλλά για εκπαιδευτικούς που δουλευουν και προσπαθουν να αξιολογησουν τα παιδια με στοχο να βελτιωθουν στο με΄λλον τις επιδόσεις του. Μιλάμε για νόμους που αφηνουν έρμαιο τον εκπαιδευτικο στις διαθεσεις του κάθε "δυσαρεστημένου" γονέα που με μια καταγγελία και υποκίνηση ΕΔΕ οδηγει έναν εργαζόμενο στην ανέχεια με τη διαδικασια της αργίας στην οποια εμπίπτουν όσοι εχουν εκκρεμεις ΕΔΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ του τελικου πορίσματος της ΕΔΕ. Μιλάμε για μια κοινωνία που πριν 25 χρόνια δεν ειχε την διαθεση του αλληλοκαρφωματος.

 

Έχεις δίκιο, ήταν η εποχή του αλληλοκουκουλώματος...

 

Όταν ενας εκπαιδευτικός δεν κανει την δουλεια του . τοτε ναι να αξιολογηθεί και να κριθει...

Από ποιόν; Ειλικρινά ρωτάω.

αυτό δεν ήταν το αρχικό θέμα?? Ότι ενας γονιος οδηγησε ΑΔΙΚΩΣ μια εκπαιδευτικό σε αργία????????

 

1.Αυτό που είναι ΤΡΑΓΙΚΟ είναι το ότι αυτή η πρακτική ναι είναι η πρακτική των περισσότερων σε πολλά σχολεία γονέων,συζητώντας το και με άλλους συναδέλφους και αυτό που κάνει την περίπτωση του εκπαιδευτικού ιδιάζουσα λοιπόν σε σχέση με τα άλλα επαγγέλματα είναι ότι έχει εκδηλωθεί μία τεράστια αντίθεση απ την πλευρά της γενικότερης στάσης των γονέων απέναντι σ αυτόν και το σχολείο γενικότερα.

2.Στην εποχή των γονιών σου πήγαινε το χαστούκι και πιο παλιά η βέργα σύννεφο.

"το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο". Μου θυμίζεις τον Παπαγιαννόπουλο που έλεγε: "Το ξύλο είναι το τελευταίο αλλά το πιο πειστικό επιχείρημα του δασκάλου"...Κάπου το '60;

3.Επειδή προφανώς εγώ είμαι η σαδίστρια εκπαιδευτικός η εικόνα που παρουσίασες δεν έχει καμία σχέση με αυτά που ανελυσα σε τόσα post κι από φαίνεται δεν έχει νόημα να ξανα αναλύσω.Εσείς θα συνεχίσετε να τα παρουσιάζετε όπως σας βολεύει.

4.Επειδή και μενα όλα τα ανίψια πηγαίνουν σε ιδιωτικά σχολεία και σ ενα εργαζεται ως συνάδελφος και ξαδέρφη μου έχω να σου πω πως η επιλογή των δασκάλων συνήθως γίνεται με εξωφρενικά βυσματικά και καθόλου πολλές φορές αξιοκρατικά κριτήρια.

[argini]

Eπειδή τελικά όλες συμφωνήσαμε ότι υπάρχουν μεμονωμένες αλλά επικίνδυνες περιπτώσεις γονιών (όπως και δασκάλων) νομίζω ότι μία λύση είναι να γίνονται μηνιαίες συναντήσεις γονεων με τον δάσκαλο...όλοι οι γονεις μαζί να έχουν μια ωρα με τον δάσκαλο..να μπαινουν τα θεματα περιεργης συμπεριφοράς ή επιθετικότητας ,να καλειται στις δυσκολες περιπτώσεις και ενας συμβουλος...και αυτό για να βρίσκονται λυσεις...δεν ξερω ποσο είναι εφικτό...ή αν ενας δάσκαλος έχει σοβαρό πρόβλημα με ένα παιδί ( ή το αντιθετο) να γίνεται παρουσία του διευθυντη του σχολειου η συζητηση με τον γονιο...

Εγω φοιτουσα σε τάξη που είχαμε συμμαθητή με ειδικες ανάγκες...μάζεψαν ΟΛΟΥΣ τους γονεις ΜΑΖΙ με την μαμα του παιδιου και εξηγησαν την κατασταση...τους εθεσαν συνυπεύθυνους για την ένταξη του παιδιου καθως το στοίχημα ήταν τι θα κερδιζαμε εμεις από το παιδι αυτό αν μαθαίναμε να συνυπάρχουμε και να τον αποδεχόμαστε...το παιδι ειχε φυσιολογικη ευφυία αλλα κινητικά προβλήματα που θα μπορουσαν να προκαλέσουν ατυχήματα κτλ κτλ...όαλ πηγαν καλά και κανεις γονιος δεν τολμησε να διαμαρτυρηθεί ποτέ για την ύπαρξη ενός παιδιου που στα ματια κάποιων διέφερε...

[ΑΝΝΑ24]

Αυτό ακριβώς είναι που λέω κι εγώ. ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ.

Ο διευθυντής του σχολείου σου πήρε αυτή την καταπληκτική πρωτοβουλία, και υπό τη σκέπη του αναγκάστηκαν όλοι να ενταχθούν.

Ωφελήθηκαν οι πάντες.

[argini]

Τωρα σχετικα με την αξιολογηση των εκπαιδευτικων....

α) Δεν πρέπει να τηρείται αρχειο από τον αριθμο των εργασιων-διαγωνισματων που εβαλε ο καθηγητης/? Δεν φιανεται ποιος δουλευει και ποιος λουφαρει????

β) Δεν φαινεται ποιος καθηγητης-δασκαλος είναι "μονίμως" άρρωστος??

γ) Δεν καταγράφονται οι επιδόσεις των παιδιών?? Αν ξαφνικα΄ένα ολόκληρο τμήμα " κάνει κοιλια" δεν πρέπει να κληθει ο δάσκαλος να δώσει εξηγήσεις ή να δεχτει βοηθεια??

δ) Ποιος παρακολουθεί τον ρυθμο παραδοσης της ύλης?? Εγω φοιτουσα σε ξενόγλωσσο σχολείο και ο καθηγητης ήταν υποχρεωμένος να καταγραφει καθημερινα τι παρέδωσε και είχε δωσει πλανο στην διευθυνση από την αρχη της χρονιας ώστε να είναι σιγουρο ότι θα καλυφθεί η ύλη...

Αυτές είναι προτασεις...το να πηγαινει η κάθε μαμα να λέει το κοντο της και το μακρυ της μπορεί απλά να σημαινει ότι από την εποχή του δάσκαλου και του παπα περάσαμε στο "ξερεις ποια είμαι εγω"....Εχετε να προτείνετε κατι επιπλέον??

[Amaryllis*]

Argini, δεν μπορώ να σου απαντήσω για τα δημόσια, δεν έχω το αντίστοιχο feedback. Πάντως στο ιδιωτικό που πηγαίνει η κόρη μου περιλαμβάνουν και:

1) την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών από τους μαθητές (μη με ρωτήσεις με ποιους τρόπους, ίσως δεν έχει γίνει ακόμα κάτι, ίσως να μην φτάνει και στους γονείς, δεν ξέρω...)

2) τον θεσμό του δασκάλου - μέντορα (ο οποίος μπορεί να μην είναι ο δάσκαλος της τάξης αλλά κάποιος ειδικότητας) με τον οποίο επιδιώκεται μια πιο στενή σχέση του παιδιού με τον μέντορα με σκοπό την εξατομικευμένη στοχοθεσία του κάθε παιδιού και την εξεύρεση τρόπων επίτευξης των στόχων αυτών, έτσι όπως διαμορφώνονται μέσα από συνεδρίες μεταξύ του παιδιού και του μέντορα, σε δύο από τις οποίες συμμετέχει και ο γονιός.

3) την ύπαρξη πλάνου εκπαίδευσης από την αρχή της σχολικής χρονιάς, το οποίο δημιουργείται από την συντονίστρια της κάθε τάξης, η οποία και αξιολογεί τις υπόλοιπες δασκάλες.

Αν θυμηθώ και άλλα θα επανέλθω.

 

Edit: Πλάνου διδασκαλίας εννοούσα

[Miss sunshine]

Eπειδή τελικά όλες συμφωνήσαμε ότι υπάρχουν μεμονωμένες αλλά επικίνδυνες περιπτώσεις γονιών (όπως και δασκάλων) νομίζω ότι μία λύση είναι να γίνονται μηνιαίες συναντήσεις γονεων με τον δάσκαλο...όλοι οι γονεις μαζί να έχουν μια ωρα με τον δάσκαλο..να μπαινουν τα θεματα περιεργης συμπεριφοράς ή επιθετικότητας ,να καλειται στις δυσκολες περιπτώσεις και ενας συμβουλος...και αυτό για να βρίσκονται λυσεις...δεν ξερω ποσο είναι εφικτό...ή αν ενας δάσκαλος έχει σοβαρό πρόβλημα με ένα παιδί ( ή το αντιθετο) να γίνεται παρουσία του διευθυντη του σχολειου η συζητηση με τον γονιο...

Εγω φοιτουσα σε τάξη που είχαμε συμμαθητή με ειδικες ανάγκες...μάζεψαν ΟΛΟΥΣ τους γονεις ΜΑΖΙ με την μαμα του παιδιου και εξηγησαν την κατασταση...τους εθεσαν συνυπεύθυνους για την ένταξη του παιδιου καθως το στοίχημα ήταν τι θα κερδιζαμε εμεις από το παιδι αυτό αν μαθαίναμε να συνυπάρχουμε και να τον αποδεχόμαστε...το παιδι ειχε φυσιολογικη ευφυία αλλα κινητικά προβλήματα που θα μπορουσαν να προκαλέσουν ατυχήματα κτλ κτλ...όαλ πηγαν καλά και κανεις γονιος δεν τολμησε να διαμαρτυρηθεί ποτέ για την ύπαρξη ενός παιδιου που στα ματια κάποιων διέφερε...

 

H μηνιαία συνάντηση του δασκάλου με τον εκπαιδευτικό υπάρχει και είναι υποχρεωτική για το δάσκαλο.Για μένα θα έπρεπε να είναι και για το γονέα όπως σε άλλες χώρες.

Κάθε εκπαιδευτικός τέτοια περίπου εποχή ορίζει και ανακοινώνει ποια μέρα και ώρα βλέπει γονείς και ανακοινώνεται γραπτώς στους γονεις.

Για όλους τους εκπαιδευτικούς,όλων των ειδκοτήτων.Αυτό τηρείται παντού!