ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΜΕ ΤΗ ΜΑΜΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

[LA LATINA]

Επειδή είδα ότι προβλημάτισε αρκετές από εμάς στο άλλο θέμα, ανοίγω εδώ ένα θέμα συγκεκριμένο. Διαβάζουμε με τα παιδιά στο σπίτι, διδάσκουμε, προχωράμε, κάνουμε επανάληψη και έλεγχο απλά στα του σχολείου? Ποια η γνώμη σας?

[ekavi_]

Επειδή είδα ότι προβλημάτισε αρκετές από εμάς στο άλλο θέμα, ανοίγω εδώ ένα θέμα συγκεκριμένο. Διαβάζουμε με τα παιδιά στο σπίτι, διδάσκουμε, προχωράμε, κάνουμε επανάληψη και έλεγχο απλά στα του σχολείου? Ποια η γνώμη σας?

 

Καλά έκανες και το άνοιξες.

 

Εξαρτάται βέβαια και από το παιδί πάντα, αλλά μέχρι στιγμής είμαι της άποψης ότι πρέπει να επιβλέπουμε διακριτικά.

Δεν λύνουμε τις ασκήσεις, δεν του δίνουμε έτοιμη την απάντηση, δεν το βάζουμε να διορθώνει 50 φορές (πχ για να κάνει ωραία γράμματα) και αν δούμε ότι υπάρχει κάπου πρόβλημα-αδυναμία, συνεννοούμαστε με τη δασκάλα για το πως πρέπει να χειριστούμε το θέμα.

Να έχουμε πάντα υπόψη μας οι γονείς ότι σκοπός μας δεν είναι να εντυπωσιαστεί η δασκάλα, αλλά να εκπαιδευτεί το παιδί μας.

Επίσης δεν το φορτώνουμε με επαναλήψεις εκτός και αν υπάρχει αδυναμία σε κάτι συγκεκριμένο) ή δεν προχωράμε παρακάτω ώστε να είναι "διαβασμένο" όταν φθάσουν με την τάξη στο επόμενο κεφάλαιο.

[LA LATINA]

Σαν παιδί, μπήκα στο δημοτικό γράφοντας και διαβάζοντας και με το βιβλίο γυρισμένο ανάποδα ακόμα.......στα μαθηματικά παίζοντας το "μπακάλικο" με τον πατέρα μου ήδη έδινα ρέστα και συναλλασσόμουν, η ενασχόληση αυτή μου άρεσε τρελά και την αποζητούσα - δε με πίεσε ποτέ κανείς, ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι!

 

Σα μάνα, έχοντας το πρώτο μου παιδί απ το παιχνίδι με τη Γραφούλα ήδη να γράφει και απ το πρώτο παιδικό λαπτοπάκι που του χάρισαν να σχηματίζει λέξεις ολόσωστες από τα τρία του χρόνια, μπήκα στο τρυπάκι να δω, τι είναι το σωστό.

 

Πολλοί εκπαιδευτικοί πρότειναν να μην ανακατευτούμε, γιατί πχ θα τους τα μάθουμε λάθος, δλδ άλφα-βήτα- γάμμα ενώ το ορθό είναι α-βου-γου και δε θα μπορούν να διαβάσουν αργότερα......σκέφτηκα ότι κι εμένα έτσι μου τα έμαθαν και δεν είπα ποτέ τη γάτα - γάμμα -άλφα-ταφ-άλφα........είπα να διαβάσω κι άλλο και να είμαι σίγουρη πριν κάνω οτιδήποτε. Μετά από ομολογουμένως πολύ ψάξιμο, το μόνο πρόβλημα που βρήκα καίριο ήταν ότι το παιδί μετά θα βαριέται στο σχολείο, αν τα ξέρει από πριν.....και πάλι θυμήθηκα πως κι εγώ, όταν είδα ότι οι άλλοι έκαναν κουλουράκια και μπαστουνάκια δεν έπαθα και καμιά κατάθλιψη......ίσα ίσα γέμισα με αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τις επιδόσεις μου, αλλά και πάλι, θεωρώντας ότι ίσως ήμουν εξαίρεση, θέλησα να το ψάξω κι άλλο.

Σκέφτηκα πόσους μαθητές είχα σαν καθηγήτρια αγγλικών, που ποτέ δε θα σήκωναν το χεράκι σε μια απορία, παιδάκια πιο δειλά, πιο ντροπαλά, που συχνά η σκληρότητα των συνομηλίκων τους τα φίμωνε προκειμένου να μην γίνουν στόχος- περίγελος.......Αποφάσισα σα μάνα οτι προτιμώ το παιδί μου να τελειώνει νωρίτερα, παρά να φοβηθεί να ρωτήσει γιατί θα το κοροιδέψουν......

 

Το παιδί μου αποζητά να μάθει, κρέμεται απο πάνω μου, τρελαίνεται να γράφει και να διαβάζει.......κι εγώ του έλεγα ΟΧΙ θα τα μάθεις στο σχολείο.....μέχρι που μια μέρα, συνάντησα μια παλιά φίλη δασκάλα, του είπε κάτι, και της το έγραψε......και όταν της είπα ότι τον σταματάω εγώ, τρελάθηκε......"Έχεις παιδί που παρακαλάει να μάθει και το σταματάς? Οτι ζητάει να κάνει θα του το δίνεις!" - κάτι που μου επανέλαβε και η δασκάλα φέτος....

 

Χωρίς υστερίες λοιπόν, το παιδί μου μπήκε στο δημοτικό γράφοντας και διαβάζοντας, δεν έχει δημιουργήσει πρόβλημα σε κανέναν και η δασκάλα του είναι πολύ ευχαριστημένη. Την πρώτη μέρα στο σχολείο έγραψε σε ένα πρόχειρο "σας εφχαριστουμε που μας φερατε στο δημοτικο, τα παιδακια πεζουν και τραγουδανε".........όχι, δεν διόρθωσα τα ορθογραφικά, όχι δεν τον έβαλε κανείς να το κάνει, μόνος του τα έγραψε γιατί το ήθελε.....

 

Δε μπορώ να διανοηθώ γιατί να κόψω τη φόρα ενός παιδιού που διψάει να μάθει.....και όχι, δεν κάνουμε μαθήματα παρακάτω, κάνουμε ότι βάλει η δασκάλα μας και τέλος.......αλλά θέλει να διαβάσει παραμύθια, καθόμαστε και μας διαβάζει, θέλει να γράψει τις σκέψεις του, τις βλέπουμε και καμαρώνουμε.....υπάρχουν τόσο πολλά σαιτ με ασκήσεις, εργασίες,κάθε Σάββατο θα του δώσω μια σελίδα αν θέλει, αν δε θέλει ούτε το αναφέρω.....δεν ξέρω γιατί πρέπει ντε και καλά να βγω προβληματική, υστερική, ή οτι πάω να κάνω εντύπωση στην κάθε δασκάλα.....

 

Το καλοκαίρι στη θάλασσα ήθελε να μου πετάει τη μπάλα, να του λέω ένα ζωάκι στα ελληνικά και να μου το λέει στα ισπανικά......με έπρηξε.......το έκανα! Με κοιτούσαν σαν ούφο στην παραλία, φαντάζομαι τι θα σκέφτηκαν, ότι πρήζω το παιδί κλπ......κι όμως δεν είναι έτσι....απ τα 4 με παρακαλάει να κάνουμε αγγλικά και ισπανικά και το μόνο που του έχω μάθει είναι σαν παιχνίδι κάποια ζωάκια μόνο προφορικά και κάποια χρώματα....τα λέμε και τα ξαναλέμε γιατί δε θέλω να πάμε παρακάτω.......

 

Παίρνει φόρα κι ο μικρός (4μιση) και γράφει κι αυτός.......τι να κάνω να τον μαλώσω??? Ναι είναι τεσσεράμιση και γράφει, σκοτώστε με! Τουλάχιστον ο μικρός είναι πιο ισχυρογνώμων, τα κάνει όπως νομίζει και δε σηκώνει και κουβέντα, άμα δεν του αρέσουν τα σκίζει κιόλας !!!!!! οπότε αναγκάστηκαν όλοι να με πιστέψουν οτι τον μεγάλο δεν τον παροτρύνω εγώ άλλα εκείνος με κυνηγάει....

 

Με όσους εκπαιδευτικούς μίλησα που ξέρουν το παιδί μου, είπαν να του δίνω οτι ζητάει και οτι αυτό εύχονται όλοι οι γονείς...ξανατονίζω, δεν μπαίνω στα κανάλια της δασκάλας, δεν προχωράω παρακάτω, αλλά έχει τόσα πράγματα να κάνεις, κι αυτά τα παιδιά σήμερα 'αρπάζουν" από παντού, μόνο πώς χειρίζονται το pc δείτε, εγώ μέχρι τα 18 δεν είχα δει μπροστά μου υπολογιστή.

 

Δεν το θεωρώ κακό να είναι η μάνα εκεί, να δίνει τροφή και για το πνεύμα και όχι μόνο για το σώμα......να συντρέχει, να βοηθάει, να ανοίγει ορίζοντες......είναι μέσα στο ιερό μας καθήκον για μένα. Στα παιδιά που θέλουν φυσικά, και με μέτρο.

 

*συγνώμη για το μεγάλο κείμενο, αλλά ήθελα να καταλάβετε ακριβώς το σκεπτικό μου

[ekavi_]

Πολλοί εκπαιδευτικοί πρότειναν να μην ανακατευτούμε, γιατί πχ θα τους τα μάθουμε λάθος, δλδ άλφα-βήτα- γάμμα ενώ το ορθό είναι α-βου-γου και δε θα μπορούν να διαβάσουν αργότερα......

 

 

 

Δε μπορώ να διανοηθώ γιατί να κόψω τη φόρα ενός παιδιού που διψάει να μάθει.....και όχι, δεν κάνουμε μαθήματα παρακάτω, κάνουμε ότι βάλει η δασκάλα μας και τέλος.......αλλά θέλει να διαβάσει παραμύθια, καθόμαστε και μας διαβάζει, θέλει να γράψει τις σκέψεις του, τις βλέπουμε και καμαρώνουμε.....υπάρχουν τόσο πολλά σαιτ με ασκήσεις, εργασίες,κάθε Σάββατο θα του δώσω μια σελίδα αν θέλει, αν δε θέλει ούτε το αναφέρω.....δεν ξέρω γιατί πρέπει ντε και καλά να βγω προβληματική, υστερική, ή οτι πάω να κάνω εντύπωση στην κάθε δασκάλα.....

 

 

 

Γενικώς συμφωνώ σε αυτά που έγραψες. Απομόνωσα 2 σημεία.

 

- αυτό με το Αλφα, Βήτα, Γάμα, είχα ακούσει και εγώ ότι δεν πρέπει να τους τα μαθαίνουμε κατ΄αυτόν τον τρόπο. Όταν όμως όλα τα παιδικά εκπαιδευτικά παιχνίδια ονομάζουν τα γράμματα Άλφα, Βήτα, Γάμα είναι αδύνατον να μην το μάθει το παιδί. Οπότε εγώ έλεγα: αυτό ονομάζεται άλφα και το προφέρουμε α . Δεν μπερδεύτηκε το παιδι μου σε τίποτα.

 

- Επίσης ήθελα να διευκρινήσω αυτό που είπα πριν. Ότι δεν προχωράμε παρακάτω. Εννοούσα στο σχολικό βιβλίο με σκοπό όταν η δασκάλα σε βάλει να διαβάσεις αυτή την παράγραφο, εσύ παιδί μου να την ξέρεις ήδη. Με αυτή την έννοια το είπα.

Γενικώς όταν το παδί είναι πιο μπροστά από την ηλικία του ή από την ύλη του σχολείου, εννοείται πως δεν το κρατάμε πίσω, αλλά το ενθαρρύνουμε. Αν δεν είναι όμως, δεν το πιέζουμε.

[LA LATINA]

Γενικώς συμφωνώ σε αυτά που έγραψες. Απομόνωσα 2 σημεία.

 

- αυτό με το Αλφα, Βήτα, Γάμα, είχα ακούσει και εγώ ότι δεν πρέπει να τους τα μαθαίνουμε κατ΄αυτόν τον τρόπο. Όταν όμως όλα τα παιδικά εκπαιδευτικά παιχνίδια ονομάζουν τα γράμματα Άλφα, Βήτα, Γάμα είναι αδύνατον να μην το μάθει το παιδί. Οπότε εγώ έλεγα: αυτό ονομάζεται άλφα και το προφέρουμε α . Δεν μπερδεύτηκε το παιδι μου σε τίποτα.

 

- Επίσης ήθελα να διευκρινήσω αυτό που είπα πριν. Ότι δεν προχωράμε παρακάτω. Εννοούσα στο σχολικό βιβλίο με σκοπό όταν η δασκάλα σε βάλει να διαβάσεις αυτή την παράγραφο, εσύ παιδί μου να την ξέρεις ήδη. Με αυτή την έννοια το είπα.

Γενικώς όταν το παδί είναι πιο μπροστά από την ηλικία του ή από την ύλη του σχολείου, εννοείται πως δεν το κρατάμε πίσω, αλλά το ενθαρρύνουμε. Αν δεν είναι όμως, δεν το πιέζουμε.

 

Κατάλαβα πολύ καλά τι λες, Εκάβη μου και δε διαφωνώ........αν είναι να προχωράμε στο βιβλίο, δεν πάμε και σχολείο, δεν πάει έτσι , ούτε έχει κανένα νόημα.......Κι εγώ με τις φωνούλες το ίδιο έκανα, έλεγα είναι το ΑΦΛΑ και η φωνουλα του ειναι Α.......

Απλά κάποια παιδάκια που έχουν τη διάθεση και παρακαλάνε, και πίστεψέ με εμένα με παρακαλάει, αύριο μεθαύριο δεν ξέρω αλλά τώρα το κάνει, ε είναι αμαρτία να το αφήσεις έτσι.....

Εννοείται δεν πιέζουμε, έχω και δεύτερο παλλικάρι. "Μαμά, φέρε να γράψω κι εγώ θέλω" ε τη δέκατη φορά που το λεει του δίνω......για πάνε να του πεις οτι κάτι δεν είναι έτσι......."ναι, ε????? κρίμα, γιατί τώρα εγώ το έκανα!!!!!!!" ΤΕΛΟΣ......η σβυστρα δεν έχει ανακαλυφθεί, κάναμε κόπο, τέλος! Μα έχει τόση πλάκα, δεν ξέρεις πόσο γελάμε με τα καμώματά του!

[AELIA 3]

Σαν παιδί, μπήκα στο δημοτικό γράφοντας και διαβάζοντας και με το βιβλίο γυρισμένο ανάποδα ακόμα.......στα μαθηματικά παίζοντας το "μπακάλικο" με τον πατέρα μου ήδη έδινα ρέστα και συναλλασσόμουν, η ενασχόληση αυτή μου άρεσε τρελά και την αποζητούσα - δε με πίεσε ποτέ κανείς, ήταν το αγαπημένο μου παιχνίδι!

 

Σα μάνα, έχοντας το πρώτο μου παιδί απ το παιχνίδι με τη Γραφούλα ήδη να γράφει και απ το πρώτο παιδικό λαπτοπάκι που του χάρισαν να σχηματίζει λέξεις ολόσωστες από τα τρία του χρόνια, μπήκα στο τρυπάκι να δω, τι είναι το σωστό.

 

Πολλοί εκπαιδευτικοί πρότειναν να μην ανακατευτούμε, γιατί πχ θα τους τα μάθουμε λάθος, δλδ άλφα-βήτα- γάμμα ενώ το ορθό είναι α-βου-γου και δε θα μπορούν να διαβάσουν αργότερα......σκέφτηκα ότι κι εμένα έτσι μου τα έμαθαν και δεν είπα ποτέ τη γάτα - γάμμα -άλφα-ταφ-άλφα........είπα να διαβάσω κι άλλο και να είμαι σίγουρη πριν κάνω οτιδήποτε. Μετά από ομολογουμένως πολύ ψάξιμο, το μόνο πρόβλημα που βρήκα καίριο ήταν ότι το παιδί μετά θα βαριέται στο σχολείο, αν τα ξέρει από πριν.....και πάλι θυμήθηκα πως κι εγώ, όταν είδα ότι οι άλλοι έκαναν κουλουράκια και μπαστουνάκια δεν έπαθα και καμιά κατάθλιψη......ίσα ίσα γέμισα με αυτοπεποίθηση και σιγουριά για τις επιδόσεις μου, αλλά και πάλι, θεωρώντας ότι ίσως ήμουν εξαίρεση, θέλησα να το ψάξω κι άλλο.

Σκέφτηκα πόσους μαθητές είχα σαν καθηγήτρια αγγλικών, που ποτέ δε θα σήκωναν το χεράκι σε μια απορία, παιδάκια πιο δειλά, πιο ντροπαλά, που συχνά η σκληρότητα των συνομηλίκων τους τα φίμωνε προκειμένου να μην γίνουν στόχος- περίγελος.......Αποφάσισα σα μάνα οτι προτιμώ το παιδί μου να τελειώνει νωρίτερα, παρά να φοβηθεί να ρωτήσει γιατί θα το κοροιδέψουν......

 

Το παιδί μου αποζητά να μάθει, κρέμεται απο πάνω μου, τρελαίνεται να γράφει και να διαβάζει.......κι εγώ του έλεγα ΟΧΙ θα τα μάθεις στο σχολείο.....μέχρι που μια μέρα, συνάντησα μια παλιά φίλη δασκάλα, του είπε κάτι, και της το έγραψε......και όταν της είπα ότι τον σταματάω εγώ, τρελάθηκε......"Έχεις παιδί που παρακαλάει να μάθει και το σταματάς? Οτι ζητάει να κάνει θα του το δίνεις!" - κάτι που μου επανέλαβε και η δασκάλα φέτος....

 

Χωρίς υστερίες λοιπόν, το παιδί μου μπήκε στο δημοτικό γράφοντας και διαβάζοντας, δεν έχει δημιουργήσει πρόβλημα σε κανέναν και η δασκάλα του είναι πολύ ευχαριστημένη. Την πρώτη μέρα στο σχολείο έγραψε σε ένα πρόχειρο "σας εφχαριστουμε που μας φερατε στο δημοτικο, τα παιδακια πεζουν και τραγουδανε".........όχι, δεν διόρθωσα τα ορθογραφικά, όχι δεν τον έβαλε κανείς να το κάνει, μόνος του τα έγραψε γιατί το ήθελε.....

 

Δε μπορώ να διανοηθώ γιατί να κόψω τη φόρα ενός παιδιού που διψάει να μάθει.....και όχι, δεν κάνουμε μαθήματα παρακάτω, κάνουμε ότι βάλει η δασκάλα μας και τέλος.......αλλά θέλει να διαβάσει παραμύθια, καθόμαστε και μας διαβάζει, θέλει να γράψει τις σκέψεις του, τις βλέπουμε και καμαρώνουμε.....υπάρχουν τόσο πολλά σαιτ με ασκήσεις, εργασίες,κάθε Σάββατο θα του δώσω μια σελίδα αν θέλει, αν δε θέλει ούτε το αναφέρω.....δεν ξέρω γιατί πρέπει ντε και καλά να βγω προβληματική, υστερική, ή οτι πάω να κάνω εντύπωση στην κάθε δασκάλα.....

 

Το καλοκαίρι στη θάλασσα ήθελε να μου πετάει τη μπάλα, να του λέω ένα ζωάκι στα ελληνικά και να μου το λέει στα ισπανικά......με έπρηξε.......το έκανα! Με κοιτούσαν σαν ούφο στην παραλία, φαντάζομαι τι θα σκέφτηκαν, ότι πρήζω το παιδί κλπ......κι όμως δεν είναι έτσι....απ τα 4 με παρακαλάει να κάνουμε αγγλικά και ισπανικά και το μόνο που του έχω μάθει είναι σαν παιχνίδι κάποια ζωάκια μόνο προφορικά και κάποια χρώματα....τα λέμε και τα ξαναλέμε γιατί δε θέλω να πάμε παρακάτω.......

 

Παίρνει φόρα κι ο μικρός (4μιση) και γράφει κι αυτός.......τι να κάνω να τον μαλώσω??? Ναι είναι τεσσεράμιση και γράφει, σκοτώστε με! Τουλάχιστον ο μικρός είναι πιο ισχυρογνώμων, τα κάνει όπως νομίζει και δε σηκώνει και κουβέντα, άμα δεν του αρέσουν τα σκίζει κιόλας !!!!!! οπότε αναγκάστηκαν όλοι να με πιστέψουν οτι τον μεγάλο δεν τον παροτρύνω εγώ άλλα εκείνος με κυνηγάει....

 

Με όσους εκπαιδευτικούς μίλησα που ξέρουν το παιδί μου, είπαν να του δίνω οτι ζητάει και οτι αυτό εύχονται όλοι οι γονείς...ξανατονίζω, δεν μπαίνω στα κανάλια της δασκάλας, δεν προχωράω παρακάτω, αλλά έχει τόσα πράγματα να κάνεις, κι αυτά τα παιδιά σήμερα 'αρπάζουν" από παντού, μόνο πώς χειρίζονται το pc δείτε, εγώ μέχρι τα 18 δεν είχα δει μπροστά μου υπολογιστή.

 

Δεν το θεωρώ κακό να είναι η μάνα εκεί, να δίνει τροφή και για το πνεύμα και όχι μόνο για το σώμα......να συντρέχει, να βοηθάει, να ανοίγει ορίζοντες......είναι μέσα στο ιερό μας καθήκον για μένα. Στα παιδιά που θέλουν φυσικά, και με μέτρο.

 

*συγνώμη για το μεγάλο κείμενο, αλλά ήθελα να καταλάβετε ακριβώς το σκεπτικό μου

 

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζι σου και καλά κάνεις και διαχωρίζεις το παιδί (που ζητά-και αποδίδει μαθησιακά πολύ καλά).Όταν λοιπον μιλάμε για έναν πολύ καλό μαθητή και παιδί που "διψάει" να μάθει και έχει πείσμα όλα αυτά εννοούνται.

Επειτα για όλες τις περιπτώσεις μαθητών διακριτικότητα και ποτέ δεν προχωράμε τα παιδιά στο επόμενο μάθημα.Είναι δουλειά του δασκάλου, να ανακαλύψουν το καινούριο...

Κι εγώ προσωπικά όπως και η δασκάλα μας επιμένει να λέει Επαναληψη!Λίγη παραπάνω ορθογραφία, γραμματική το σαββατοκύριακο δεν έβλαψε κανέναν μαθητή..χωρίς επιμονή, και επανάληψη δεν καταφέρνει τίποτα ο μαθητής.

[ekavi_]

Κ

Απλά κάποια παιδάκια που έχουν τη διάθεση και παρακαλάνε, και πίστεψέ με εμένα με παρακαλάει, αύριο μεθαύριο δεν ξέρω αλλά τώρα το κάνει, ε είναι αμαρτία να το αφήσεις έτσι.....

 

Εννοείται.

[LA LATINA]

Χαίρομαι ειλικρινά που συμφωνείτε, γιατί συνήθως αντιμετωπίζω το "ααααα εγώ δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ, εμένα οτι κάνει μόνος του τα κάνει, εσύ τον διαβάζεις γι αυτό είναι καλός"..........ΟΚ συγνώμη που ασχολούμαι με τα παιδιά μου!

 

*και για να μην παρεξηγούμαι, δεν τα λένε εργαζόμενες αυτά τα σχόλια, εκεί θα το σεβόμουν απόλυτα

[LA LATINA]

Επειτα για όλες τις περιπτώσεις μαθητών διακριτικότητα και ποτέ δεν προχωράμε τα παιδιά στο επόμενο μάθημα.Είναι δουλειά του δασκάλου, να ανακαλύψουν το καινούριο...

 

Κορίτσια εγώ θα ντρεπόμουν να το κάνω αυτό, δλδ να του διδάξω το παρακάτω και να είναι έτοιμος, μα θα φανεί οτι το κάναμε σπίτι, δλδ τι, πάω να αντικαταστήσω τη δασκάλα ή να της κάνω την έξυπνη???

[ekavi_]

Χαίρομαι ειλικρινά που συμφωνείτε, γιατί συνήθως αντιμετωπίζω το "ααααα εγώ δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ, εμένα οτι κάνει μόνος του τα κάνει, εσύ τον διαβάζεις γι αυτό είναι καλός"..........ΟΚ συγνώμη που ασχολούμαι με τα παιδιά μου!

 

*και για να μην παρεξηγούμαι, δεν τα λένε εργαζόμενες αυτά τα σχόλια, εκεί θα το σεβόμουν απόλυτα

 

Πιστεύω ότι η μαμά πρέπει να ασχολείται αλλά με τον σωστό τρόπο και με μέτρο.

Μερικές πάλι παρα-ασχολούνται αλλά όχι επικοδομητικά.

Άλλες δεν ασχολούνται καθόλου...

 

Κορίτσια εγώ θα ντρεπόμουν να το κάνω αυτό, δλδ να του διδάξω το παρακάτω και να είναι έτοιμος, μα θα φανεί οτι το κάναμε σπίτι, δλδ τι, πάω να αντικαταστήσω τη δασκάλα ή να της κάνω την έξυπνη???

 

Και όμως το κάνουν...

Εγώ είχα βρει τα βιβλία το καλοκαίρι κατά τύχη στο ίντερνετ, μαζί με ασκήσεις κτλ. Αλλά δεν τα "κατέβασα", ούτε καν τα κοίταξα να σου πω την αλήθεια. Μου φάνηκε ανούσιο...

[LA LATINA]

Εγώ πλέον συνειδητοποιημένα αφήνω το παιδί να με οδηγήσει........εννοώ αφού κάνει τα μαθήματά του φυσικά.......έχει μέρα που μπορεί να κάθεται να γράφει μέχρι το βράδυ και να ζητάει εξτρα υλικό, ή να διαβάσει ολόκληρο παραμύθι, ή να γράφει τις σκέψεις του.

Μετά μπορεί για βδομάδες να μην ζητήσει κάτι έξτρα......

Κάνουμε οτι θέλει, φτάνει να είναι εντάξει σ αυτά που ζητάει η δασκάλα του πρώτα.

Νομίζω οτι βρήκα μια χρυσή τομή.

[AELIA 3]

Χαίρομαι ειλικρινά που συμφωνείτε, γιατί συνήθως αντιμετωπίζω το "ααααα εγώ δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ, εμένα οτι κάνει μόνος του τα κάνει, εσύ τον διαβάζεις γι αυτό είναι καλός"..........ΟΚ συγνώμη που ασχολούμαι με τα παιδιά μου!

 

*και για να μην παρεξηγούμαι, δεν τα λένε εργαζόμενες αυτά τα σχόλια, εκεί θα το σεβόμουν απόλυτα

 

 

Είναι κοινώς αποδεκτό πως το Δημοτικό και μάλιστα η α/δημοτικού είναι η βάση της μαθησιακής εξέλιξης του παιδιού.Όποιος δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί λυπάμαι..αλλά είναι standart πως στην πέπμτη και την έκτη δημοτικού(δεν μιλάω καν γι'αργότερα..το σκέφτομαι και αγχώνομαι) το παιδί θα έχει απίστευτες ελλείψεις και το πιο σημαντικό δεν θα έχει μάθει να μελετά σωστά και μόνο του.Διοτι το βασικό είναι όπως έχω ξαναπει είναι χρόνο με το χρόνο το παιδί να αποκτά ανεξαρτησία στη μελέτη του και μεθοδικότητα.Και αυτό κακα τα ψέμματα είναι καθαρά πρακτικό και το μαθαίνουμε από το σπίτι μας, όταν πρωταρχίζουμε να διαβάζουμε.

Τις προάλλες μια φίλη μου είπε με παραπονο πως ο γιος της πια στην έκτη δημοτικού δεν τα πηγαίνει καθόλου καλά και σχεδόν κάθε εβδομάδα την τηλεφωνεί η δασκάλα του(πάει σε ιδιωτικό).Μετανοιώνει μου όμολόγησε γιατί από την α'δημοτικού ήταν πολύ χαλαρή και δεν τον διάβαζε.Δεν είχε βέβαια και τον χρόνο..αλλά έδειξε και υπερβολική εμπιστοσύνη στα λεγόμενα του σχολείου πως δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή το παιδί.Το θέμα λοιπόν είναι πως πρέπει να αφουγκραζόμαστε τα παιδιά μας.Σε συνεργασία πάντα με τον δάσκαλο, αλλά μην υποτιμούμε τον ρόλο μας.Είναι καταλυτικός και πολύ πιο σπουδαίος από οποιοδήποτε extra βοήθεια.

[ekavi_]

Εμείς έχουμε σταθερό χρόνο και χώρο όπου γίνεται το διάβασμα. Έχουμε καθιερώσει δηλαδή μια ρουτίνα (σχετικά εύκολα ευτυχώς γιατί είναι πολύ συνεργάσιμο παιδί).

Κατά τη διάρκεια του διαβάσματος έχουμε ας πούμε συγκεκριμένο τρόπο που γίνονται οι ασκήσεις και η προετοιμασία για την επόμενη ημέρα. Αυτόν τον τρόπο στην ουσία τον καθιέρωσε η ίδια η κόρη μου-την διευκολύνει. Να διευκρινήσω ότι δεν είμαι συνέχεια από πάνω της. Φεύγω από το δωμάτιο και την αφήνω να προσπαθεί μόνη της. Αν χρειαστεί συζητάμε ότι την δυσκολεύει. Τη βάζω επίσης να βρίσκει μόνη της τα όποια λάθη ή γενικώς τι χρειάζεται διόρθωση. Αν δεν το βρίσκει της το υποδεικνύω με έμμεσο τρόπο.

 

Τώρα με το δεύτερο παιδί σίγουρα δεν θα μπορέσω να ακολουθήσω την ίδια ρουτίνα καθώς το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, αλλά σίγουρα θα υπάρχει μια ρουτίνα στα μέτρα του.

[LA LATINA]

Εμείς έχουμε σταθερό χρόνο και χώρο όπου γίνεται το διάβασμα. Έχουμε καθιερώσει δηλαδή μια ρουτίνα (σχετικά εύκολα ευτυχώς γιατί είναι πολύ συνεργάσιμο παιδί).

Κατά τη διάρκεια του διαβάσματος έχουμε ας πούμε συγκεκριμένο τρόπο που γίνονται οι ασκήσεις και η προετοιμασία για την επόμενη ημέρα. Αυτόν τον τρόπο στην ουσία τον καθιέρωσε η ίδια η κόρη μου-την διευκολύνει. Να διευκρινήσω ότι δεν είμαι συνέχεια από πάνω της. Φεύγω από το δωμάτιο και την αφήνω να προσπαθεί μόνη της. Αν χρειαστεί συζητάμε ότι την δυσκολεύει. Τη βάζω επίσης να βρίσκει μόνη της τα όποια λάθη ή γενικώς τι χρειάζεται διόρθωση. Αν δεν το βρίσκει της το υποδεικνύω με έμμεσο τρόπο.

 

Τώρα με το δεύτερο παιδί σίγουρα δεν θα μπορέσω να ακολουθήσω την ίδια ρουτίνα καθώς το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, αλλά σίγουρα θα υπάρχει μια ρουτίνα στα μέτρα του.

 

Μέχρι τα Χριστούγεννα καθόμουν δίπλα του......και έβλεπα. Όταν τελείωνε, του έλεγα αν είναι ΟΚ. Τώρα πια κι εγώ δεν κάθομαι, είμαι πιο πέρα και όταν τελειώσει έρχεται και μου τα δείχνει. Μη φτάσουμε και στο άλλο άκρο, να κρατάμε βιβλίο να μας λένε το μάθημα και στο Λύκειο σαν κάτι ξαδέρφες μου!

[AthinaP]

Και εγώ έκανα κάπως στενό μαρκάρισμα στο θέμα αυτό, αλλά πιο παλιά λίγο... Ο λόγος είναι ότι είχα ακούσει από φίλους που η δουλειά τους είναι δάσκαλοι, όταν μπήκαν τα καινούργια βιβλία στο δημοτικό, ότι κάμποσοι δάσκαλοι θεωρούσαν ΑΔΥΝΑΤΟΝ να αφομοιώσουν τα μικρά παιδιά αυτή την ύλη! Δεν θυμάμαι καν για ποιο πράγμα μιλούσαν, για ποιο μάθημα. Ένα ψιλοσόκ το είχα πάθει.

 

Από τότε τα χρόνια πέρασαν, φάνηκε ότι τα παιδιά και οι δάσκαλοι προσαρμόστηκαν, αλλά και πάλι άκουγα παιδιά που σποραδικά τα έβρισκαν σκούρα.

 

Οπότε δώσαμε έμφαση στη σχολική ετοιμότητα και από εκεί καλάααα...

 

Τώρα τα παιδιά είναι αρκετά καλοί μαθητές, όχι τέλειοι, αλλά αρκετά καλοί. Στα μαθηματικά στο ένα παιδί ξέρω ότι δεν θα χρειαστεί να ασχοληθώ ούτε στο ελάχιστο, στο άλλο είχε κάποιες δυσκολίες αλλά ξεκόλλησε, όταν ανακοίνωσα ότι κλείνει ο υπολογιστής μέχρι να μάθει τις πράξεις στη δεκάδα . Οπότε τα διάβασε μόνο του και τα έμαθε πολύ γρήγορα, θα έλεγα! Και από τότε προσέχει και δεν έχει κενά ούτε στα υπόλοιπα.

 

Η γλώσσα είναι άλλο θέμα. Επειδή βιάστηκα και εγώ και στο προνήπιο που τα ψιλομαθαίναν, εκεί δεν τους απασχολούσε η ορθογραφία, αλλά νομίζω έμαθαν τελικά να γράφουν όπως να'ναι. Είμαστε σε φάση που το μαζεύουμε αυτό, είμαι αισιόδοξη...

 

Πάντως στη γενιά μου ήταν η εξαίρεση οι καλοί μαθητές που οι γονείς τους ήταν με το βιβλίο στο χέρι για χρόνια. Τώρα ακούω ότι κάποιες φορές συμβαίνει έως και το αντίθετο, τουλάχιστον μέχρι κάποιες τάξεις. Ότι οι γονείς που είναι πολύ κοντά στην κατάσταση μάλλον βγάζουν μαθητές φωστήρες... Δεν ξέρω, δεν έχω καταλήξει. Ξέρω ότι δεν μπορώ να κάνω στενό μαρκάρισμα, δεν έχω τα κουράγια, απλά. Επίσης, από ένα σημείο και πέρα, δεν θα μπορώ αντικειμενικά, λόγω χρόνου, αλλά και επειδή βαριέμαι να μαθαίνω πρώτα τα μαθήματα για να τα διδάξω!

 

Αυτό που θα προσέξω σίγουρα θα είναι τι Γυμνάσιο θα πάει το παιδί, γιατί έχω καεί από χάλια γυμνάσιο που έβαζε τους απρόθυμους καθηγητές σε συγκεκριμένα μαθήματα, με αποτέλεσμα όλως τυχαίως σε κάποιους κλάδους να μη βρεθούν παιδιά στο λύκειο που να έχουν κλίση. Για ολόκληρες δέσμες και ολόκληρες γενιές μαθητών μιλάμε, από συγκεκριμένο σχολείο.

 

Θέλω να πω τα θέματα που επηρεάζουν είναι σύνθετα και βασικός στόχος για την πρώτη, έτσι όπως το βλέπω, είναι να αγαπήσουν τα παιδιά το σχολείο και να μάθουν να δουλεύουν σχετικά αυτόνομα. Επίσης να προσέχουν στο μάθημα και να τα μαθαίνουν όλα, αν γίνεται από εκεί.

 

Α... Τα Χριστούγεννα κάναμε επανάληψη ενώ δεν το είχε προτείνει η δασκάλα, περίπου 3 ώρες συνολικά, σε 2 δόσεις, μόνο σε θέματα που είχαν τα παιδιά αδυναμία. Αλλιώς το να δίνω ασκήσεις σε πράγματα που ξέρουν τα παιδιά, μου φαίνεται ανούσιο. Ειλικρινά, δεν χρειάζονταν πάνω από 3 ώρες.

[LA LATINA]

Άλλο μεγάλο κεφάλαιο.......δλδ από ανεπαρκείς δασκάλους μπορεί να "χαθεί" η όποια πρώτη ύλη έχει το παιδί μέσα του......αυτό μας λες ουσιαστικά......

Μετά πώς να μην ανακατευόμαστε οι μάνες και να μην έχουμε τα μάτια μας 400.....

[AthinaP]

Δε λες καλά που τουλάχιστον το σχολείο εκείνο τα πήγαινε καλά έστω στις 2 από τις 4 (τότε) δέσμες... Στις υπόλοιπες έπαιξε λίγο πανεπιστήμια στας Ευρώπας, για όσους είχαν πραγματικά κλίση και κίνητρο να σπουδάσουν αυτό που ήθελαν. Οι γονείς μας τότε άσχετοι και ανυποψίαστοι... Μόλις τώρα συνειδητοποίησα ότι το πράγμα είχε χαλάσει από το Γυμνάσιο. Και αυτό γιατί άλλαξα σχολείο στη μέση του Γυμνασίου και ήταν ξεκάθαρη η διαφορά...

 

Οι σημερινοί γονείς είναι αρκετά πιο ψαγμένοι και φέτος νομίζω βγαίνει στην πρώτη η πρώτη μεγάλη φουρνιά παιδιών που οι μαμάδες τους ψάχνονταν από τότε που τα παιδιά ήταν στην κοιλιά. Η δασκάλα μας τουλάχιστον το διαπίστωσε, ότι η φετεινή της τάξη έχει πολύ υψηλό επίπεδο, πρόκειται για δουλεμένα παιδιά. Αυτό μπορεί να είναι καλό ή κακό, ανάλογα πώς το βλέπει κανείς. Σε όλα τα επαγγέλματα κατά κάποιον τρόπο, έχει κάποιος να αντιμετωπίσει "πελάτες" που έχουν ενημερωθεί από το ιντερνετ για το τι κυκλοφορεί. Γενικά έχω εμπιστοσύνη στους δασκάλους της πρωτοβάθμιας ειδικά και ειδικότερα σε όσους έχουν αποφοιτήσει πρόσφατα. Σε γενικές γραμμές ενδιαφέρονται για τη δουλειά τους, το πάω τώρα στο άλλο θέμα, από το οποίο προήλθε ετούτο εδώ. Παρόλα αυτά, μια διάθεση να ανακατεύομαι, διακριτικά πάντα, την έχω και δεν είναι όλοι οι δάσκαλοι δεκτικοί σε αυτό. Κάποιοι το βλέπουν εντελώς επιφυλακτικά, να μην πω στραβά.

 

Το Γυμνάσιο και το Λύκειο δεν έχουν ξεφύγει, 30 χρόνια τώρα, από τη λογική ότι η δουλειά θα γίνει στο φροντιστήριο. Δεν ξέρω, έχουμε καμιά δεκαριά χρόνια ακόμα μέχρι να φτάσουν εκεί τα βλαστάρια, μας, θα παρακολουθούμε τι γίνεται.

[mmdad]

παντως εμενα η συμβουλη που μου εδωσαν οι "παλιοι" για το πρωτακι μου ειναι να το μαθω να διαβαζει μονο του...

Εμεις εχουμε δυο γλωσσες και παρομοια προσεγγιση και στις 2. Βασικα κανουμε επαναλυψεις.

 

Στο Βελγικο σχολειο το παιδι παει στην μελετη. Οπως μου τονισαν συναδελφοι με μεγαλυτερα παιδια το παιδι θα ερχετε γραμμενο αλλα οχι διαβασμενο... Βεβαια προχωρανε απελπιστικα αργα οποτε δεν εχει διαβασμα στο σπιτι.. Αυτο που εκανα ειναι να παρω καποια βιβλια για γλωσσα και αριθμητικη που υποτιθεται οτι συμβαδιζουν με το βελγικο σχολειο. Βιβλια στα γαλλικα υπαρχουν πολλα αλλα ειναι για την Γαλλια. Επισεις εδω δεν εχουμε βιβλιο οποτε δεν εχουμε μπουσουλα (και φυσικα δεν μπορουμε να διαβασουμε παρακατω). Ετσι καθε σαββατο γραφουμε το γραμμα της εβδομαδας απο το σχολειο και κανουμε επανλυψη στην σελιδα που εχουμε για αναγνωση. Αριημητικη δεν κανουμε συστηματικα.

Επειδη καπου διαβασα για διορθωσεις και για κοκκινο εδω και τις εργασιες τους διορθωνουν με κοκκινο και βαθμους περνουν απο το 1ο τριμηνο μαλιστα.

Στο τελος καθε εβδομαδας μας δινουν τις εργασιες να τις διορθωσουμε στο σπιτι. Και τα Χριστουγεννα ειχαν 30 σελιδες με απλες ασκησεις προγραφης και ζωγραφικη.

Συνηθως του βαζω κατι παραπανω απο οσο μπορει και αναλογα με το κινητρο που εχει το τελειωνει ή οχι. Πχ για σημερα ειχε δυο λεξεις αντιγραφη και τις εκανε χτες το βραδυ στις 7 (και προχτες περιμενα να γυρισω απο το ταξιδι για να διαβασει το μαθημα της επομενης - ο μπαμπας δεν ασχολειται).

 

Στα ελληνικα τωρα παλι καθε σαββατο κανουμε το γραμμα της εβδομαδας απο το ιντερνετ και ενα τετραδιο που μας εστειλε η νονα. Τις Πεμπτες ελληνικα τον διαβαζει η γιαγια και φυσικα τους διαβζουμε παραμυθια και τον ακουμε να μας διαβαζει.

 

Δεν νομιζω οτι ειμαι σε θεση να υποκαταστησω την δασκαλα (το δοκιμασα σε αλλους και δεν μου αρεσε). Αλλα φυσικα και θα εχω αποψη για το τι και πωε το κανουν...

[LA LATINA]

Οι σημερινοί γονείς είμαστε "ψαγμένοι" αλλά δυστυχώς είμαστε και αναγκασμένοι να πούμε κάποια στιγμή και "ψεμματάκια".......γιατί από τα δικά μας παιδιά, κανένα δε θα βρει δουλειά αύριο μεθαύριο είτε σπουδάσει είτε όχι......θα μου πείτε δε μορφωνόμαστε για να το εξαργυρώσουμε, ΟΚ, αλλά και τι να πεις σ αυτά τα παιδιά μια μέρα που θα σε ρωτήσουν......σας απασχολεί καθόλου αλήθεια ή πιστεύετε οτι αφού φτάσαμε πάτο θα έρθουν καλές μέρες για τα σημερινά παιδιά?

[ekavi_]

Επίσης, από ένα σημείο και πέρα, δεν θα μπορώ αντικειμενικά, λόγω χρόνου, αλλά και επειδή βαριέμαι να μαθαίνω πρώτα τα μαθήματα για να τα διδάξω!

 

 

Είμαι της άποψης ότι δεν χρειάζεται να κατέχεις ένα μάθημα για να βοηθήσεις το παιδί στο διάβασμα.Πιο πολύ πρέπει ο γονιός να το μαθαίνει να είναι επιμελές και να του υποδεικνύει τον τρόπο σωστού διαβάσματος, τη μέθοδο ώστε να κάνει σωστό διάβασμα και να εντοπίζει μόνο του τις αδυναμίες του.

 

πχ δεν χρειάζεται να ξέρεις γαλλικά για να βοηθήσεις ένα παιδάκι στο να διαβάζει γαλλικά.

Βγάζετε νόημα;

[LA LATINA]

Είμαι της άποψης ότι δεν χρειάζεται να κατέχεις ένα μάθημα για να βοηθήσεις το παιδί στο διάβασμα.Πιο πολύ πρέπει ο γονιός να το μαθαίνει να είναι επιμελές και να του υποδεικνύει τον τρόπο σωστού διαβάσματος, τη μέθοδο ώστε να κάνει σωστό διάβασμα και να εντοπίζει μόνο του τις αδυναμίες του.

 

πχ δεν χρειάζεται να ξέρεις γαλλικά για να βοηθήσεις ένα παιδάκι στο να διαβάζει γαλλικά.

Βγάζετε νόημα;

 

Κατανοητό αυτό που λες, αλλά όχι για τις ξένες γλώσσες........εκεί πρέπει να ξέρεις για να βοηθήσεις, ειδικά στα γαλλικά που έχουν και ιδιαίτερη προφορά. Αλλά και πάλι, ένα φρεσκάρισμα το κάνουμε, έστω και στο μυαλό μας, για να μπορέσουμε να δώσουμε μια σωστή γραμμή......

[ekavi_]

Κατανοητό αυτό που λες, αλλά όχι για τις ξένες γλώσσες........εκεί πρέπει να ξέρεις για να βοηθήσεις, ειδικά στα γαλλικά που έχουν και ιδιαίτερη προφορά. Αλλά και πάλι, ένα φρεσκάρισμα το κάνουμε, έστω και στο μυαλό μας, για να μπορέσουμε να δώσουμε μια σωστή γραμμή......

 

 

Μα την προφορά θα την εξασκεί στο σχολείο ή στο φροντιστήριο ή στο σπίτι σύμφωνα με τις οδηγίες που έχει δώσει ο δάσκαλος. Η βοήθεια που μπορείς να του δώσεις είναι για το πως να οργανώσει το διάβασμά του, που να ανατρέξει για να ελέγξει αν έχει κάνει σωστά τις ασκήσεις του κτλ. Δεν χρειάζεται να έχεις έτοιμες τις απαντήσεις και να παίζεις το ρόλο του διορθωτή.

[LA LATINA]

Δεν κατάλαβα ότι εννοούσες βοήθεια στην οργάνωση της μελέτης, συγνώμη, δικό μου το λάθος.

[Aimee]

Άλλο μεγάλο κεφάλαιο.......δλδ από ανεπαρκείς δασκάλους μπορεί να "χαθεί" η όποια πρώτη ύλη έχει το παιδί μέσα του......αυτό μας λες ουσιαστικά......

Μετά πώς να μην ανακατευόμαστε οι μάνες και να μην έχουμε τα μάτια μας 400.....

 

Boyboom, ωραίο θέμα!

'Εκανα quote στα λόγια σου γιατί πρεσβεύουν το μότο μου: τα παιδιά ξέρουν, έχουν διαπαιδαγωγηθεί στο σπίτι και στο νήπιο, ο δάσκαλος πρέπει να εκμαιεύσει τις γνώσεις και να τις οργανώσει με δομημένο τρόπο...

 

Άριστα κάνεις και ασχολείσαι. Ό,τι κάνει κανείς (κρεμάλα, σκραμπλ, παραμύθια, ζωγραφική, θέατρο, ιστορία, μυθολογία) είναι καλό!

Και αφού το παιδί σου έχει όρεξη για μάθηση (αυτό είναι ευλογία!), θα μπορούσε να αρχίσει και μια ξένη γλώσσα. Στην ηλικία αυτή, ο εγκέφαλος ρουφά σαν σφουγγάρι!

 

Το σημαντικό είναι να ισορροπεί το διάβασμα με το παιχνίδι. Κάπου είχα διαβάσει (πού όμως;; ότι τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία πρέπει να έχουν γύρω στις 3 ώρες ελεύθερο χρόνο κάθε μέρα.

Και βέβαια, να μην ξεχνάμε ότι είναι παιδιά. Να μην υπερφορτώνονται με δραστηριότητες. Και να έχουν χρόνο για τον εαυτό τους, τα αδελφάκια τους και τους γονείς τους.

[LA LATINA]

Τώρα με αποτελείωσες

Είμαι καθηγήτρια ξένων γλωσσών, πάντα έλεγα ότι θα κάνω τα παιδιά μου από τα γεννοφάσκια τους δίγλωσσα, αλλά τελικά δεν το έκανα, προτίμησα να λιώσω στο παιχνίδι μαζί τους! Κάπου στα 3 άρχισε ο μεγάλος να μου πετάει διάφορα αγγλικά από τη Ντόρα, γέλασα.... και του είπα μερικές λέξεις.......τις οποίες αναμασάμε κάθε που έχει όρεξη όλα αυτά τα χρόνια.....

Χτες μου ζήτησε να κάνει αγγλικά στα καλά καθούμενα, κάνουν και στο σχολείο βέβαια. Του έβαλα να παίξει λίγο με ένα i ebook που το έχουμε λιώσει......μου λέει "αυτά μαμά τα ξέρω, παρακάτω πότε θα πάμε?"

Δεν ξέρω τι με κρατάει, ουσιαστικά πάλι το παιδαγωγικό κομμάτι, το ότι δεν κάνει να δουν άλλη γραφή πριν κατακτήσουν καλά τη δική μας γλώσσα, πολλά και διάφορα....Και με τα ισπανικά το ίδιο κάνουμε, τώρα πια στα έξι, ξέρουμε καμιά 20 αριά ζωάκια, τα χρώματα, καλημέρες, καληνύχτες κλπ

Το κάνουμε σαν παιχνίδι, αν και για τους πολλούς μπορεί να μην είναι πιστευτό. Το καλοκαίρι πήγαμε σε ένα σπίτι, βάλαμε τα παιδιά για ύπνο και γυρνάνε και τα δύο τα δικά μου και λένε "Mama, buenas noches!" = μαμά, καληνύχτα.........άντε να πείσεις τώρα το ακροατήριο ότι δεν τα έχεις πρήξει, και ότι είναι η μια από τις 3 φράσεις που ξέρουν όλες κι όλες......

Σταμάτησα εκεί........αναμασάμε τα ίδια και τα ίδια, πρέπει να αποφασίσω τι θα κάνω και ....το άλλο καυτό θέμα, που είναι τελείως ΑΛΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ, πρέπει να αποφασίσω αν θα πάει φροντιστήριο ή αν θα κάνουμε μαζί.

Αγχώθηκα τώρα.......