ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ - Δάγκωμα !

[nicole]

Καλησπερα σας,

Συγνωμη που επεμβαινω στην συζητηση σας, ειμαι μια πονεμενη μαμα αλλα με το ακριβως αντιθετο προβλημα απο το δικο σας.

Ειναι η πρωτη φορα που γραφω στο φορουμ και με βοηθησε σε αυτο μια κοινη μας φιλη (η Χαρα) και την ευχαριστω πολυ για αυτο.

Αλλα ας συστηθω πρωτα. Λεγομαι Νικολέττα (τι συμπτωση ε?) και εχω ενα αγορακι 2 χρονων και 4 μηνων, τον Θοδωρη. Πριν 4 μηνες απεκτησα και ενα κοριτσακι και οπως καταλαβαινετε εχει φερει τα πανω κατω στην ψυχολογια του γιου μου. Παρολαυτα δεν δειχνει καμια ζηλια και ολο της μιλαει γλυκα και θελει να την χαιδευει και να την παιρνει αγκαλιτσα.

Τον Θοδωρη μεχρι τωρα τον κράταγε η πεθερα μου και απο την προηγουμενη εβδομαδα ξεκινησε βρεφικό σταθμό. Παει σε σταθμο του Δημου αλλα τολμω να πω αρκετα προσεγμενο. Τις πρωτες μερες πηγαιναν ολα καλα, ειχαμε καποιες στιγμές γκρινιας αλλα το ξεπερνουσε. Αλλωστε καθοταν 3-4 ώρες μονο στην αρχη. Την Παρασκευή ειχαμε το πρώτο κρουσμα. Οταν πηγα να τον παρω μου ειπε η δασκαλα του οτι δαγκωσε ενα παιδακι στο χερι . Εμεινα αφωνη γιατι ποτε δεν ειχε βγαλει τετοια συμπεριφορα. Τον μαλωσα, τον τιμωρησα (ολο το ΣΚ δεν πηγε στις κουνιες που τις λατρευει) και ήμασταν ολη την ώρα στην συζητηση τι ειναι καλο να κανουν τα παιδακια και τι οχι. Εχθες το μεσημερι ειπαν στην μαμα μου (που πηγε να τον παρει) οτι ήταν σχετικα ήσυχος μονο που ξαναδαγκωσε παιδακι . Το απογευμα παλι συζητηση, αργοτερα που ειχε έρθει μια φιλη δαγκωσε το κοριτσακι της. Τον μαλωσα (του εδωσα και μια στην πανα). Δεν ξερω πως αλλιως να το χειριστω.

Οπως καταλαβαινετε με εχει προβληματισει παρα πολυ (εχω φτασει να μην κοιμαμαι το βραδυ απο την στεναχωρια). Δεν ξερω που τα εχει δει αυτα γιατι ειμαστε μια ησυχη οικογενεια, χωρις τσακωμους, χωρις ξυλο και μονο οταν δουμε οτι δεν παιρνει απο συζητηση του βαζει ο μπαμπας του καμια φωνη. Μεχρι τωρα ήταν πολυ κοινωνικος και οταν βλεπει παιδακια τρελαινεται απο την χαρα του. Η δασκαλα του μου ειπε οτι ειναι καλο παιδι απλα βγαζει την ενεργητικοτητα του με λαθος τροπο. Ομως δεν με συμβουλευει πρακτικα πως να το αντιμετωπισω περα απο να του κανω συζητηση.

Αρχιζω να πιστευω σοβαρα οτι αυτην την συμπεριφορα την εχει δει στον σταθμο γιατι μέχρι και πριν απο δυο εβδομαδες δεν ειχε ξαναδαγκωσει κανεναν. Ουτε στις κουνιες ουτε τα παιδια των φιλων μας.

Σας καταλαβαινω ολες πως αισθανεστε και μαλιστα αυτο ειναι το κυριο μελημα μου. Δηλαδη τι θα πω σε εναν γονιο που θα με ρωτησει γιατι το παιδι μου δαγκωσε το δικο του. Εχω ακουσει διαφορες γνωμες, αλλες ακραιες και αλλες πιο ηπιες. Πραγματικα εχω μπερδευτει γιατι ξερω οτι το παιδι μου δεν ειναι κακο. Αντιδρα ετσι λογω των μεγαλων αλλαγων που εγιναν στην ζωη του τελευταια. Μην ξεχνατε οτι απο τον Απριλη ήμασταν ολη μερα μαζι (λογω άδειας) και ξαφνικα έρχεται η μπεμπα, φευγω για δουλεια και εκεινος παει σε ξενο περιβαλλον.

Διαβασα προσεκτικα τα μηνυματα σας και θα σας παρακαλουσα αν ήταν ευκολο να μου πειτε ποια θα ήταν η πιο σωστη αντιμετωπιση. Ξερω οτι καθε παιδι ειναι διαφορετικο αλλα επισης εχω ακουσει οτι τα περισσοτερα παιδακια περνανε απο αυτη την φαση.

 

Σας ευχαριστω και συγνωμη για το μεγαλο μηνυμα.

 

Y.Γ. Μην κρινετε ασχημα τους γονεις, δεν φταινε παντα εκεινοι.

[Μαρια Στυλιανακη]

πολύ καλά σου είπε η δασκάλα.

 

το δάγκωμα

είναι κάτι πολύ συχνό, και συμβαίνει σε αυτή την ηλικία.

 

όταν ένα παιδί δαγκώνει είναι επειδή ακόμα δεν έχει μάθει / δεν του έχουν μάθει ότι είναι επιτρεπτό να δείχνει ότι θύμωσε, με τρόπους αποδεκτούς ή έστω να μην προκαλούν πόνο σε άλλο παιδί. δηλαδή, να φωνάξει, να πεί "θύμωσα πάρα πολύ", να χτυπήσει κάποιο μαξιλάρι, η να δαγκώσει ένα ειδικό παιχνίδι όπως αυτό που έχουν τα μωρά για να βγάζουν τα δόντια τους.

 

το παιδί που δαγκώνει είναι απαραίτητο την στιγμή που δάγκωσε, κάποιος να το απομακρύνει απο τα παιδιά κ παιχνίδια για ένα δύο λεπτά, έτσι ώστε να καταλάβει ότι αυτό που έκανε είναι κάτι που είναι ΠΑΡΑ πολύ επικίνδυνο.

 

εάν απλώς του λένε κάτι και συνεχίζει να παίζει εκείνη την ώρα με τα άλλα παιδιά, δεν θα πετύχουν καμια αλλαγή.

 

επίσης δεν κάνει να το χτυπήσεις, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα ίσα ίσα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα.

συσσωρεύει ακόμα περισσότερη αρνητική ενέργεια.

(ούτε φυσικά κάνει καλό να έχει απώλεια προνομίων για πάνω απο ένα δύο λεπτά. - ένα ολόκληρο ΣΚ είναι τιμωρητική συμπεριφορά που κάνει πιό έντονο το θυμό. το πρόβλημα είναι ο θυμός και το ότι συσσωρεύεται και δε ξέρει τι να τον κάνει. το να απαγορεύονται πράγματα για τόσο πολύ διάστημα απλώς συσσωρεύουν ακόμα περισσότερο το θυμό του)

 

βασικά εάν είσαι εκεί και έγινε μπροστά σου πρέπει πρώτα να δώσεις προσοχή στο παιδί που πόνεσε.

αυτό δεν θα αρέσει καθόλου στο παιδί σου και αποτελεί ήδη κίνητρο για να μην το ξανακάνει - βλέπει ότι με αυτό το τρόπο χάνει την προσοχή σου!

 

θα πάρεις μια βαθιά αναπνοή για να χαλαρώσεις και να μην περάσει ο δικός σου θυμός για το γεγονός αυτό, και θα τον απομακρύνεις απο το παιδί και τα παιχνίδια κάποια μέτρα κατά προτίμηση σε μέρος όπου είσαστε οι δύο σας και θα του πείς

"αυτό που έκανες είναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ!! ΠΟΝΑΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ!!!

ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ τους άλλους! νομίζω ότι δεν μπορείς να παίξεις τώρα για ένα λεπτό. "

αν δείξει ότι το μετάνιωσε κάνεις το λεπτό πιο μικρό,

εάν δείχνει ακόμα θυμωμένος του λες "καταλαβαίνω ότι δεν σου αρέσει που δεν μπορείς να παίξεις τώρα - αυτό που έκανες όμως πόνεσε ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολύ το κοριτσάκι (θα το πείς με στεναχώρια). και πρέπει λίγο να σκεφτείς ότι δεν θα το ξανακάνεις.

(απο τις λίγες φορές που χρειάζετε να πείτε το πρέπει)

αν θυμώσεις μπορείς να πείς θύμωσα!!! και να φωνάξεις δυνατά.

 

κάντε πρόβα αυτό το πράγμα, εκείνη τη στιγμή. (να φωνάξει δυνατά, όσο δυνατά μπορεί "θύμωσσαα!!!!")

 

στόχοι - να αισθάνεται οικείο ένα τρόπο να εκφράσει το θυμό του΄, ένα τρόπο που είναι αποδεκτός και δεν κάνει κακό σε κάποιον!

 

επόμενο βήμα η επιβράβευση.

το βράδυ, ή το επόμενο πρωί, θα πάτε να πάρετε τα πιο αγαπημένα του αυτοκόλλητα. πάρτε αρκετά.

και ένα βιβλιαράκι για να τα κολλάει - ή μπορείτε να πείτε ότι θα τα κολλάει στον τοίχο - όπου του αρέσει περισσότερο.

 

θα του μιλήσεις και θα του πείς.

θυμάσαι που σου είπα για αυτό που έγινε με το κοριτσάκι?

που πόνεσε ΠΑΡΑ πολύ που το δάγκωσες, και στεναχωρήθηκε?

Λέω, ότι αύριο αν δεν δαγκώσεις καθόλου, και προσέξεις πολύ τα άλλα παιδάκια, τότε θα μπορείς να διαλέξεις ένα αυτοκόλλητο απο αυτά τα ωραία, και να τα κολλήσουμε..... που θέλεις να τα κολλήσουμε ??? θέλεις εκεί ή εκεί ή εκεί (κάνε προτάσεις!)

κάνε αυτή τη διαδικασία ΠΑΡΑ πολύ ευχάριστη, έτσι ώστε να είναι μεγάλο κίνητρο για αυτόν.

μην αυξήσεις τα αυτοκόλλητα ή αλλάξεις τους κανόνες...

θα του πείς

αν δεν προσέξεις τα άλλα παιδάκια και τα δαγκώσεις όμως,.. τότε δεν θα μπορείς να διαλέξεις αυτοκόλλητο. θα το θυμάσαι?

 

πρίν φύγει για τον παιδικό θα του θυμίσεις τα αυτοκόλλητα και θα του πείς

να σκεφτεί πιο απο τα αυτοκόλλητα θα ήθελε να πάρει σήμερα!!!

το μπλέ... το εκείνο το άλλο.. συζητήστε για αυτά! έτσι ώστε να αποκτήσουν μεγάλη σημασία για εκείνον.

 

εαν δαγκώσει, τότε δεν μπορεί να πάρει αυτοκόλλητο.

θα είσαι κάθετη σε αυτό, αλλά θα πείς κιόλας

δεν πειράζει, αύριο ίσως το θυμηθείς και θα πάρεις αύριο! λες να τα καταφέρεις?

ακόμα και αν στεναχωρηθεί πολύ αυτό ίσως τον κάνει να θυμηθεί περισσότερο την επόμενη μέρα τι πρέπει να κάνει για να το πάρει.

πρόσεξε να μην είσαι τιμωρητική καθόλου σε όλα αυτά αλλιώς θα θυμώσει περισσότερο.

 

 

πές στην δασκάλα αυτό που κάνεις, και πές της να κάνει και εκείνη το ίδιο με τα αυτοκόλλητα (εάν δεν το κάνει ήδη!) - να έχει εκεί ένα μικρό βιβλιαράκι που αν έχει προσέξει τους άλλους θα παίρνει κάθε μέρα απο ένα αυτοκόλλητο.

 

 

τα παιδιά σε αυτή την ηλικία θέλουν πολύ επανάληψη, κάθε μέρα στις διαδικασίες αυτές έτσι ώστε να τις εμπεδώσουν. Δεν μαθαίνουν κάτι με την πρώτη φορά, είναι ανάγκη να γίνεται αυτό συχνά, για μεγάλο διάστημα,.... μιάς και όλα αυτά είναι διαπαιδαγώγηση, όχι απλώς μια στεγνή μάθηση.. .....

 

θα κρατήσει κάποιο καιρό αυτή η διαδικασία, μην περιμένεις αμέσως αποτελέσματα.

 

θυμήσου τους στόχους

-να μάθει να εκφράζει με άλλους τρόπους το θυμό του

-να επιβραβεύεται όταν προσέχει τους άλλους

-εάν είσαι μπροστά όταν δάγκωσε να του δείχνεις ότι σαν άμεση επίπτωση, - αλλά ΟΧΙ ΣΑΝ ΤΙΜΩΡΙΑ -, χάνει για ένα δυο λεπτά όλα τα προνόμια - (παιχνίδι με παιδιά ή κάποια άλλη διασκέδαση). όχι για περισσότερη ώρα όμως και όχι με τιμωρητικό τόνο. Αυτό πρέπει να γίνεται κάθε φορά. "δυστυχώς δεν μπορείς να παίξεις τώρα με τα παιδιά και τα παιχνίδια. πρέπει να σκεφτείς για λίγο για αυτό που έκανες. "

 

(εάν έχεις κάνει τις παραπάνω συζητήσεις δεν χρειάζεται να πείς κάτι άλλο, απλώς κάθεσαι μαζί χωρίς να το κοιτάς ή να το αγκαλιάζεις.. - πρέπει να του δώσεις λίγο χρόνο ώστε ΕΚΕΙΝΟΣ να το σκεφτεί, όχι να αναζητήσει την αναίρεση αυτού που έκανε με το να σε αγκαλιάσει (θα κάνεις ότι κρατάς κάτι άλλο ή και να πείς ότι στεναχωρήθηκες πολύ για το κοριτσάκι) ή να σε κάνει να τον λυπηθείς - δεν θέλεις να σε "χειριστεί" σε αυτή την περίπτωση. μόνο έτσι θα καταλάβει την σοβαρότητα της κατάστασης. αυτό που έκανε, το δάγκωμα ΔΕΝ αναιρείται και άρα δεν αναιρείται και ο χρόνος που χάνει απο τα παιχνίδια - δεν φτάνει δηλαδή να πεί συγνώμη.)

μπορείς πάντα να του υπενθυμίζεις ότι την επόμενη φορά όταν θυμώσει πολύ μπορεί να φωνάξει δυνατά!. όπως γράφω πιό πάνω αυτό χρειάζεται επανάληψη. μπορείς και κάλλιστα να του πείς ότι αν την επόμενη φορά (όταν είσαι εσύ μπροστά) φωνάξει "ΘΥΜΩΣΣΣΑΑΑΑ" ότι θα τρέξεις να του δώσεις ένα τεράστιο φιλάκι!!

 

επίσης κατέγραψε πότε ακριβώς συμβαίνει το δάγκωμα, ζήτα και απο τη δασκάλα να το κάνει αυτό, έτσι ώστε να δείς πιό είναι αυτό που ανάβει το σπινθήρα με ποιό πράγμα θυμώνει. εάν ξέρεις τι είναι, θα μπορείς να το χειριστείς και ακόμα καλύτερα.

 

θυμήσου επίσης

δεν φτάνει να ξέρει με την λογική ένα παιδάκι ότι πρέπει να προσέχει τους άλλους - πρέπει και να το αισθανθεί.

πρώτα περνάς απο την λογική και του μαθαίνεις αυτό, αλλά πάλι παρότι το ξέρει ακόμα δεν μπορεί να το εφαρμόσει επειδή εκείνη τη στιγμή το συναίσθημά του υπερτερεί της λογικής.

με τον καιρό, με την επιβράβευση και με το να μάθει να εκφράζεται διαφορετικά, θα το εμπεδώσει και θα σταματήσει να δαγκώνει. χρειάζεται όμως απαραίτητα να κάνεις αυτά τα βήματα.

 

μην πανικοβάλλεσαι ....συμβαίνει ΣΕ ΠΟΛΛΑ παιδάκια, και δεν σημαίνει κάτι για εσάς η την οικογένειά σας, είναι πολύ λογικό να έχει συσσωρεύεσει πολύ θυμό, λόγω των αλλαγών που ανέφερες...!

σε αυτή την ηλικία δεν έχουν ακόμα όλα τα εργαλεία για το πως να χειριστούν ένα τόσο μεγάλο μέγεθος συναισθημάτων.

σιγά σιγά με την βοήθειά σας θα τα αποκτήσει.

 

μην βασανίζεσαι με ενοχές! είναι ένα σημαντικό βήμα που θα ξεπεράσετε μαζί.

 

πάντως το δάγκωμα είναι απο τις λίγες πραγματικά καταστάσεις που ένα παιδί πρέπει να έχει απώλεια προνομίων άμεση (όχι σαν τιμωρία πάλι το ξαναλέω) απλώς και μόνο επειδή είναι πολύ επικίνδυνο.

ΌΜΩΣ η οποιαδήποτε παρέμβαση, δεν συνοδεύεται απο επιβράβευση για το σωστό, και καθοδήγηση προς το σωστό, και είναι και με τιμωρητικό τόνο, είναι άχρηστη δηλ οδηγεί σε αδιέξοδο.

[dora]

Νικολετα οταν σε παραπανω ποστ μιλησαμε για τους γονεις δεν μιλουσαμε για τους γονιοις των παιδιων που παρουσιαζουν ξαφνικα μια επιθετικη συμπεριφορα η οποία με παραλληλη παροτρυνση από τη δασκαλα και από την οικογενεια θα εξαφανιστει. Μιλουσαμε για γονεις παιδιων των οποιων η επιθετικη συμπεριφορα ειναι χρονια δηλαδη περναει ολη η χρονια και την επομενη ειναι ακομα χειροτερη.

Πιστευω πως για σενα ειναι θεμα χρονου το παιδι να επανελθει ..

[nicole]

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας, θα προσπαθησω να εφαρμοσω τα παραπανω και να ρωτησω τις δασκαλες πως ακριβως συμβαινει.

Κατι αλλο που θα ήθελα να ξερω ειναι το εξης. Μου έγραψαν εχθες στο τετραδιο του σημερα θα πρεπει να παει μονο για μια ωρα στον σταθμο. Τους επαιρνα να τους ενημερωσω αλλα ειχαν ήδη κλεισει. Μου ειναι παρα πολυ δυσκολο αυτο και φυσικα τον πηγα κανονικα το πρωι (7,30) και τους ειπα οτι θα περασει καποιος κατα τις 11,00 να τον παρει. Η κοπελα, φανερα τσατισμενη, μου ειπε οτι αυτο τον παει πισω τον Θοδωρη και οτι θα πρεπει για λιγο καιρο να πηγαινει μονο 1-2 ώρες. Ο λογος ειναι οτι το πρωι που τον αφησα εκλαιγε και ειναι ανησυχος κατα την διαρκεια της μερας. Νομιζω οτι αυτο δεν ειναι σωστο για τον Θοδωρη. Δηλαδη εχω ακουσει απο όλες οτι στο σταθμο υπαρχει μια περιοδος προσαρμογης (μιας εβδομαδας) που πανε για λιγες ώρες και μετα πανε κανονικα. Ειδικα στους ιδιωτικους δεν εχω ακουσει να ζητησουν πισωγυρισματα, δηλαδη την δευτερη εβδομαδα να παει μονο 1 ωρα . Απο την μια δεν ειναι εφικτο μια πυο δεν εχω ατομο και απο την αλλη ετσι θα το δει οτι παει οποτε θελει εκεινος. Πιστευω οτι επειδη τις δυσκολευει και επειδη ξερουν οτι εχω την πεθερα μου που κραταει την μπεμπα μου το θετουν σαν δεδομενο. Δηλαδη δεν υπαρχουν αλλα παιδακια που κλαινε οταν πανε???

 

Εσεις σαν ειδικη τι μου προτινετε??? Τι ειναι καλυτερο για το παιδι μου??? Μια και καλη να παει και να το παρει αποφαση ή να τον πηγαινω παλι για λιγες ώρες???

[Μαρια Στυλιανακη]

καταρχην δεν είμαι ψυχολόγος να το διευκρινίσω-

 

έχει συμβεί να ειπωθεί σε γονείς να φέρνουν λιγότερες ώρες ένα παιδάκι όμως αυτό αφορούσε 3μισυ ώρες αντί πέντε! και όχι απλά με ένα σημείωμα χωρίς καμια εξήγηση - και όχι για μια ώρα..

 

η μία ώρα δεν βλέπω τι μπορεί να κάνει, όταν κλαίει και δεν προλαβαίνει να προσαρμοστεί και μετά ήδη ήρθε η ώρα να φύγει.

 

εμένα μου μυρίζει λίγο σαν κακή συνεννόηση στην καλύτερη περίπτωση - δηλ. αυτό το βλέπεις απο τις πρώτες μέρες το αν ένα παιδί θα έχει δυσκολία.

δεν το αποφασίζεις μετά απο μια εβδομάδα ολόκληρη που όλο το περιβάλλον του παιδιού προσπαθεί να το προετοιμάσει.

και σίγουρα δεν το αποφασίζεις επειδή μια μέρα έκλαιγε.

 

ειλικρινά δεν καταλαβαίνω την μεταχείρηση αυτού του παιδιού και πως θα του εξηγήσεις γιατί μένει μόνο μια ώρα εκεί ξαφνικά.

 

δεν το θεωρώ παιδαγωγικό -

γιατί δεν σε ρώτησαν εάν συνέβη κάτι στο ΣΚ που να τον τάραξε , έτσι ώστε να το αντιμετωπίσουν.

πιθανώς δεν θέλουν να το αντιμετωπίσουν και για αυτό σου είπαν να τον πηγαίνεις μόνο για μια ώρα....

 

ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ ΤΟΥΣ να τον βοηθήσουν σε αυτό.

τώρα, εάν με τις πολλές συζητήσεις που κάνατε για το δάγκωμα και την απαγόρευση της κούνιας, επιβαρύνθηκε ψυχολογικά, και για αυτό έκλαιγε όλη μέρα εκεί, ΠΑΛΙ θα έπρεπε να το λύσετε σε συνεργασία με την διεύθυνση και τις παιδαγωγούς και όχι απλώς να "αποσύρουν" το παιδί.

 

ρώτα περισσότερα, απαίτησε εξηγήσεις απο τη διεύθυνση και την παιδαγωγό.

φυσικά και δεν είναι δυνατόν ξαφνικά να αλλάξεις το πρόγραμμα ενός παιδιού μόνο επειδή έκλαιγε μια μέρα (εάν είπαν ότι αυτό φταίει).

τις αλλες μέρες δεν σου είπαν τίποτα??

[nicole]

Και εγω έτσι πιστευω. Οτι δεν θα κανουμε τιποτα αν πηγαινει μονο μια ώρα. Υποτιθεται οτι και το 7,30 - 12,30 που θα πηγαινε αυτην την εβδομαδα θα ήταν ωραριο προσαρμογης.

Οχι, δεν ρωτησαν τιποτα για το ΣΚ δεν με επιασαν να με ενημερωσουν, ολα γινονται μεσω τετραδιου . Οταν τον πηγαινω το πρωι βιαζονται να τον βαλουν μεσα για να μην κλαιει (οκ το σεβομαι) αλλα εγω σημερα θα τους παρω τηλεφωνο. Αφηστε που δεν συνεννοουται μεταξυ τους. Η μια μου λεει οτι κλαει ολη μερα, η αλλη λεει οτι κλαιει στην αρχη και μετα το ξεπερνα και απλα ειναι λιγο ανησυχος. Δεν ξερω τι να πιστεψω τελικα.

Δεν θελω να τους παω και πολυ κοντρα γιατι μπορει να γυρισει μπουμεραγκ στο παιδι μου, να μην το προσεχουν μετα.

Και εγω οπως σας ειπα, πιστευω οτι βολευονται με το να τον παιρνουμε νωρις και δεν σκεφτονται καθολου τι ειναι καλυτερο για το παιδι μου.

[ΜΑΡΥ.Τ]

Help!!!! Μαρία Στυλιανάκη, Δώρα και όποια άλλη μπορεί να βοηθήσει.

 

Προχθές πήγα να πάρω τον Αναστάση από τον Σταθμό και τον βρήκα δαγκωμένο στο μέτωπο πάνω από την μύτη και γρατζουνισμένο κάτω από το μάτι.

Ρωτήσα την κυρία τι έγινε και μου είπε ότι έχουν ένα παιδάκι το οποίο είναι λίγο επιθετικό και έχουν αυτό το πρόβλημα μαζί του ότι δαγκώνει.

Εγω από χαζομάρα μου!!!!! Και επειδή δεν ήθελα να φανεί ότι κάνω σαν υστερική, δεν το έκανα θέμα, απλά έδειξα ότι δεν μου άρεσε και είπα ότι τα δαγκώματα είναι πολύ επικίνδυνα και πρέπει να προσέχουν.

Εχθές όταν πείρα τον μικρό από τον σταθμό, ρωτήσα την κυρία αν έγινε κάτι και πως ήταν ο Αναστάσης, μου είπε ότι όλα είναι καλά και ότι το παιδί είναι πολύ καλό, δηλ. δεν μου είπε κάτι αρνητικό για την συμπεριφορά του…………

Το βράδυ όταν τον ξέντυσα για να τον κάνω μπάνιο έπαθα σοκ! Είχε μια δαγκωματιά στην πλάτη! Ήταν κανονική μελανιά! Όταν ρώτησα τον Αναστάση τι έπαθε, μου είπε ότι τον δάγκωσε το ίδιο παιδάκι, σήμερα όταν πήγαμε στο σταθμό, το είπαμε και στην ιδιοκτήτρια και μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε καθόλου η απάντηση………

Είπε δηλ, ότι αυτό το πρόβλημα το έχουν από πέρσι με αυτό το παιδάκι, αλλά τι να κάνουν δεν μπορούν να τον κρατάνε κλεισμένο μέσα σε ένα πάρκο, επίσης τάχα θυμωμένα είπε ….και καλά! Τι θέλει και ο Αναστάσης και πάει κοντά του και του παίρνει τα παιχνίδια. Εκεί νευρίασε ο Γιώργος και της λέει καλά άλλο να πειράζουμε τα παιδάκια και άλλο να χτυπάμε! Τότε γύρισε η ιδιοκτήτρια και του λέει! Γιατί τι νομίζεις ότι ο γιος σου δεν χτυπάει!!!!!!!!!

Ντρέπομαι που εκείνη την ώρα δεν μίλησα! Αλλά προσπαθούσα να ξεκαθαρίσω στο μυαλό μου τι είναι αυτά που ακούω!

Μαρία Στυλιανάκη, διόρθωσε με αν κάνω λάθος! Η Δουλειά της δασκάλας δεν είναι να μάθει στα παιδιά πώς να συμβιώνουν μεταξύ τους? Θέλω να πω, ο Αναστάσης είναι μοναχοπαίδι, έχει μάθει να έχει δικά του παιχνίδια και τώρα στον παιδικό ( από όσο μου είπαν) πάει και τραβάει κάποιο παιχνίδι που θέλει από τα χέρια άλλου παιδιού. Η Δασκάλα που είναι εκει και το βλέπει δεν πρέπει να του δείξει πως φερόμαστε?

Και τι θα πει χτυπάει?? Την μια μέρα ρωτάω την δασκάλα και μου λέει όλα καλά και την άλλη μου λένε χτυπάει? Δεν αμφιβάλω ότι μπορεί να γίνεται και αυτό αλλά η δουλειά τους δεν είναι να δείξουν στον Αναστάση και σε κάθε Αναστάση ποια συμπεριφορά είναι αποδεκτή??

Την πάτησα! Εγω που τάχα ψάχνομαι και διαβάζω και προσπαθώ να ενημερώνομαι, αισθάνομαι ότι έστειλα το παιδί μου σε λάθος σταθμό!!

Δεν μου άρεσε καθόλου η απάντηση που πείρα!!

Μήπως μπορείτε να με βοηθήσετε τι ερωτήσεις να κάνω σήμερα που θα πάω να τον πάρω και που θα είναι η Δασκάλα του εκεί?

Για να καταλάβω τι αντιμετώπιση έχει ένα παιδάκι όταν χτυπάει και όταν δαγκώνει.!!

 

Στο σπίτι φυσικά μιλάω με τον Αναστάση και του λέω ότι δεν χτυπάμε και ότι είναι πολύ πολύ κακό να δαγκώνουμε, αλλά άλλο είναι να είσαι μάρτυρας σε ένα συμβάν και να το αντιμετωπίσεις εκείνη την ώρα.

[Μαρια Στυλιανακη]

καταρχήν είναι κάτι που συμβαίνει σε πολλούς εάν όχι όλους τους παιδικούς σταθμούς.

αλλά εάν διαιωνίζεται δηλαδή έχει περάσει ένας χρόνος και απο πέρσυ που το είχαν ακόμα δεν κατάφεραν να το οριοθετήσουν είναι αρκετά πιθανό, να μην έχουν κάνει καλή δουλειά σε αυτό.

δεν ξέρω όμως την ωριμότητα αυτού του παιδιού.

 

γενικά, είναι συχνό το να διαλέγουν το ίδιο θύμα, τα παιδιά αυτά, ίσως και επειδή εκείνο αμύνεται λιγότερο απο τα άλλα παιδιά.

ή είναι λιγότερο διεκδικητικό.

 

έτσι όπως γίνεται και με τους ενήλικες , mtheo. είναι κανόνες ισορροπίας, ....

 

αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να πείς στον Αναστάση όταν βλέπει αυτό το παιδάκι να τον πλησιάζει και φοβάται, να βάλει το χέρι του ενδιάμεσα, και να του πεί στόπ - ακόμα και αν δεν είναι σίγουρος ότι πάει να του κάνει κάτι.

πιο σημαντικό είναι να προστατέψει τον εαυτό του παρά το να πεί μια φορά στοπ τζάμπα.

 

αυτό πρέπει να του δείξει και η δασκάλα.

 

δυστυχώς παλιότερα, έλεγαν και το άλλο....

έλεγαν στο παιδί να χτυπήσει πίσω ή να δαγκώσει πίσω.

 

μου είπαν ότι σε πανάκριβο παιδικό σταθμό την σήμερον ημέρα,, υποτίθεται σούπερ, ντούπερ παιδικό σταθμό, μπροστά στην μαμά, είπε η παιδαγωγός (μιλάω για πάααρα πολύ γνωστό σταθμό), ότι αν δαγκώσει ένα παιδάκι, να το δαγκώσεις πίσω. για να καταλάβει πως είναι....

δηλαδή ακόμα και σε "καλούς" σταθμούς, μαθαίνουν στα παιδιά αλλα αντι άλλων,....

φαντάσου σε έναν φυσιολογικό παιδικό σταθμό, τι γίνεται.

 

είναι αρκετά πιθανό να τα βλέπουν και να μη κάνουν τίποτε ή να τα θεωρούν φυσιολογικά.

φυσικά και δεν είναι σωστό απο παιδαγωγικής άποψης να αφήνεις δύο παιδιά να μαλώνουν, .....εννοείται ότι θα επέμβεις, θα καθοδηγήσεις, θα οριοθετήσεις.

πόσα παιδιά όμως έχει η δασκάλα του? και αν είναι λίγα, της έχει διδάξει κάποιος ποιές είναι οι καλύτερες μεθόδοι?

σε ποιόν πρέπει να δώσει προσοχή? σε ποιόν όχι? πως να δείξει ότι κάτι δεν έιναι αποδεκτό? (στο άλλο παιδί).........

σου λέω ότι πολύ μικρό ποσοστό δασκάλων και νηπιαγωγών ξέρει για τέτοια θέματα τι είναι διεθνώς, πλέον αποδεκτό και αναγκαίο να κάνει μια παιδαγωγός.

 

το ότι χτυπάει το παιδί σου δε σημαίνει τίποτε και δεν μπορεί να εξισωθεί με ένα δάγκωμα.

δυστυχώς το δάγκωμα ίσα ίσα που προλαβαίνεται, δεν είναι εύκολη υπόθεση... είναι αστραπιαίο και με το που κοίταξες μισό δευτερόλεπτο απο την άλλη μπορεί το παιδί αυτό να έκανε ήδη την δουλειά. και όταν γυρνάς πάλι απο εκεί το βλέμμα σου να κάνει σαν να μην συνέβη τίποτε.

 

παιδιιά που δαγκώνουν συνήθως δεν δείχνουν αλλιώς το θυμό τους, αλλά ξαφνικά δαγκώνουν. δεν φωνάζουν δεν γκρινιάζουν πολύ .... ξαφνικά βγάζουν όλη την ένταση έτσι.

για αυτό και είναι δύσκολο σε κάποιο παιδί να αμυνθεί γιατί δεν ξέρει απο που του έρχεται. άρα θα του πείτε για αυτό το παιδί συγκεκριμένα.

κατα τον ίδιο τρόπο η δασκάλα αυτό το παιδί θα πρέπει να το έχει απο κοντά της.

το χτύπημα δεν συγκρίνεται με το δάγκωμα.... όλα τα παιδιά χτυπάνε τα άλλα, μέχρι να μάθουν να διεκδικούν λεκτικά. δεν δαγκώνουν όμως όλα τα παιδιά, είναι κάτι πολύ πιο συγκεκριμένο και θέλει πολύ πιο εντατική προσπάθεια.

το ότι χτυπάει ο γιός σου δεν είναι δικαιολογία για να μην προσέξουν το άλλο παιδί, να το έχουν απο κοντά σε παρακολούθηση για να μην δαγκώνει.

 

η δασκάλα καλά λέει ότι πάνε όλα καλά (για τον Αναστάση), και ας χτυπάει ένα παιδί - όπως είπες, είναι κάτι φυσιολογικό σε αυτή τη διαδικασία, όταν δεν έχουν ξαναμοιραστεί τα παιχνίδια, δεν ξέρουν τι σημαίνει να ανταλλάζεις....

δεν λέει κάτι στην μητέρα γιατι το πιο πιθανό είναι να δημιουργηθούν ενοχές και άλλα συναισθήματα απο τους γονείς - τα χτυπηματάκια είναι μέσα στην διαδικασία της κοινωνικοποίησης και σαφώς η δασκάλα οφείλει να καθοδηγήσει τα παιδιά.

αυτό είναι όμως μια μακρόχρονη διαδικασία και δεν τελειώνε μέσα σε ένα μήνα. θέλει χρόνο πολύ.

Για αυτό, το μόνο που βοηθάει είναι να μάθουν τα παιδιά να υπερασπίζονται το δικιο τους και να αντιμετωπίζουν με δυναμικότητα τα παιδιά που τα χτυπάνε ή τα δαγκώνουν

αυτό είναι που το μαθαίνουν πολύ πιο εύκολα και γρήγορα - και είναι ο πρώτος στόχος που πρέπει να έχει η δασκάλα.

 

δυστυχώς όμως και εδώ, η παλιά διαπαιδαγώγηση, εκείνη που λέει ότι η δασκάλα διευθετεί και λεει

αντώνη άσε τον αναστάση είναι η πιο συνηθισμένη,

αντί της διεθνώς αναγνωρισμένης μεθόδου του να μαθαίνει η δασκάλα στο παιδί, να μιλήσει και να πεί στο άλλο παιδί "σταμάτα! μή μου το ξανακάνεις!"

αυτή η μικρή φαινομενικά διαφορά, είναι τεράστια στην πραγματικότητα...

και δυστυχώς δεν έχει περάσει ακόμα μάλλον μέσω των πανεπιστημίων, στις δασκάλες και νηπιαγωγούς.......... αλλά και στις διευθύντριες...

[dora]

Τι να πω? Καταρχην ρωτα τη δασκαλα αν οντως το παιδι σου χτυπαει τα άλλα παιδακια. Γιατι υπαρχει μεγαλη πιθανοτητα το παιδι να ειναι μεν διεκδικητικο αλλα να μην χτυπαει. Αλλο τραβαω ενα παιχνιδι απ΄τα χερια καποιου αλλου κ υο στρωχνω διεκδικοντας το παιχνιδι και αλλο χτυπαω τα παιδια στα καλα καθούμενα. Εμενα μου φαινεται πως το ειπε ετσι, αυτο εκρινα απ΄την όλη συζητηση απλα για να καλυφθει εκεινη. Αλλα ακομα και αν το παιδι σου χτυπαει τα αλλα παιδακια οφειλαν να σε ενημερωσουν γι αυτο, ωστε και συ να δεις τι θα κανεις και πως θα το χειριστεις στο σπιτι. Οπως οφειλουν να ενημερωσουν τους γονεις του παιδιου που δαγκωνει.

[Μαρια Στυλιανακη]

το άν χτυπάει το παιδί σου πάντως, δεν έχει σχέση με το δάγκωμα το οποίο είναι πολύ πιο επικίνδυνο.

 

πληροφοριακά, περίπου ένα 30 - 50 % μιας τάξης με παιδιά κάτω των 3- 3,5 ετών, χτυπάει ή σπρώχνει δυνατά (το ίδιο δυσάρεστο και επικίνδυνο) το ένα το άλλο, σε κάποιες φάσεις της ημέρας ή εβδομάδας, ειδικά όταν δεν έχουν ακόμα κοινωνικοποιηθεί.

ένα παιδί το οποίο δεν ξέρει να αμυνθεί ή να διεκδικήσει ακόμα λεκτικά, και λόγω του ότι του είναι δύσκολο να συγκρατεί πάντα τις ορμές του, θα δώσει μια στο άλλο παιδί.

δεν υπάρχει κάτι πιο συνηθισμένο.

κανονικά αυτό δεν χρειάζεται καθόλου να ενημερώνονται οι γονείς, γιατι συνήθως αισθάνονται πολύ μεγάλες τύψεις ή θυμό για το ότι το παιδί τους χτυπάει άλλα παιδιά, με αποτέλεσμα να δώσουν και αρνητική προσοχή = να ενισχύσουν με την επαναλαμβανόμενη συζήτηση αυτή τη συμπεριφορά, ή να επιβάλλουν τιμωρίες για κάτι που πραγματικά δεν χρειάζεται, μιάς και αποτελεί μια φυσική εξέλιξη, η οποία στην κοινωνικόποίηση του παιδιού, στην ένταξη δηλαδή στο σχολικό περιβάλλον του νηπιαγωγείου, θα οριοθετηθεί με τον κατάλληλο τρόπο απο την δασκάλα αλλά και απο τα άλλα παιδιά. ("δεν μου αρέσει, μην μου το ξανακάνεις!")

 

πολύ περισσότερο, θέμα που θα πρέπει οι παιδαγωγοί να ενημερώνουν τους γονείς είναι όταν ένα παιδί δεν υπερασπίζεται τον εαυτό του και αφήνει τα άλλα παιδιά να το χτυπούν χωρίς να αντιδρά.....

 

τέλος πάντων, το θέμα είναι ότι το παιδί που δαγκώνει πρέπει να οριοθετηθεί με time out αμέσως μετά το δάγκωμα, αλλά και να παρακολουθείται συνέχεια απο την δασκάλα. (όχι να το πάρει μαζί της, αλλά να έχει συνέχεια το βλέμμα πάνω του για να προλάβει το επόμενο δάγκωμα)

 

τον γιό σου mtheo οπωσδήποτε να τον καθοδηγήσεις στο να αμυνθεί και να μην αφήνει αυτό το παιδί κοντά του μιάς και πιθανώς τον έχει βάλει στο μάτι. Είναι και ένα σαφές μύνημα στο άλλο παιδί - "με δάγκωσες, με πόνεσες ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολύ". "μη με ξαναδαγκώσεις!"

πρέπει με την βοήθεια της δασκάλας να του το πεί αυτό. ένα πρωί μπορείτε ίσως και μαζί να του το πείτε (εσύ και η δασκάλα και ο Αναστάσης). (στο παιδί, όχι στην μητέρα του παιδιού).

 

Η ειλικρίνεια είναι η καλύτερη οριοθέτηση,.....

[Αικατερίνη]

Ίσως είναι χρήσιμο να διαχωρίσουμε μεταξύ της επιθετικής συμπεριφοράς και της δυσκολίας οριοθέτησης, για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τα αίτια της συμπεριφοράς των παιδιών και κατʼεπέκταση και να αντιδράσουμε πιο αποτελεσματικά.

 

Η επιθετικότητα και η αρνητική συμπεριφορά των παιδιών αποτελούν το 1/3 των προβλημάτων συμπεριφοράς που αντιμετωπίζουν σήμερα οι παιδαγωγοί και οι ψυχολόγοι. Η επιθετικότητα αναφέρεται πάντα σε συμπεριφορές που είναι εσκεμμένες, δηλαδή έχουν ως στόχο να βλάψουν τον άλλο. Αν δεν υπάρχει αυτή η πρόθεση (που σπάνια υπάρχει σe παιδιά κάτω των 4-5 ετών), όση ζημιά κι αν προκαλεί μια συμπεριφορά, δεν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε ως επιθετική. Σε αυτή την περίπτωση ίσως πρόκειται για παιδιά που δεν έχουν κοινωνικοποιηθεί, δεν έχουν οριοθετηθεί, ή ακόμη και δεν ξέρουν να επικοινωνήσουν και να προκαλέσουν την προσοχή.

 

Όταν κάποιο παιδί συμπεριφέρεται αρνητικά μέσα στο σχολικό πλαίσιο είναι χρέος της δασκάλας να το οριοθετήσει και να το πειθαρχήσει. Είναι απαραίτητο να ειπωθεί ότι η συμπειρφορά του δεν είναι αρεστή ούτε αποδεκτή από τη δασκάλα. Όταν η αρνητική συμπεριφορά έχει αποδέκτη κάποιο άλλο παιδάκι, καλό είναι η δασκάλα να επέμβει και να ζητήσει από το παιδί-θύμα να πει στο άλλο παιδί πως νιώθει, πως αισθάνεται με αυτή την πράξη εναντίον του. Πολλά παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να ντύσουν τα αισθήματά τους με λέξεις, κι εδώ μπορεί η δασκάλα να το βοηθήσει, χωρίς όμως να το κατευθύνει (αυτό μπορεί να γίνει και σε άλλες ήρεμες, στιγμές. Παιχνίδια δηλαδή που βοηθουν τα παιδιά να ανγνωρίζουν και να , οναμάζουν αυτά που νιώθουν). Είναι όμως σημαντικό να πει το παιδί-θύμα πως νιώθει και που οφείλεται αυτό (πχ δε μου άρεσε που με δάγκωσες, με πόνεσες, ή όταν μου τραβάς το αρκουδάκι και με σπρώχνεις με κάνεις να θυμώνω ή με κάνεις να κλάιω, κτλ, κτλ) Φυσικά αυτό εξαρτάται πολύ κι από το επίπεδο ανάπτυξης του λόγου. Επίσης, είναι σημαντικό να πει το παιδί ότι δε θέλει να του το ξανακάνει.

 

Μπορούν και οι γονείς στο σπίτι να τα μάθουν αυτά στα παιδιά τους, όμως ανάλογη στάση πρέπει να κρατούν και οι δασκάλες, διαφορετικά δε θα έχει αποτέλεσμα. Επίσης, οι γονείς μπορούν να μαθαίνουν στα παιδιά να αμύνονται (με το να βάζουν τα χεράκια μπροστά και να τους ζητούν να σταματήσουν) αλλά και να αποφεύγουν τα παιδιά που νομίζουν ότι θα τα χτυπήσουν, να παίζουν με άλλα παιδιά, φίλους τους. Το σημαντικότερο είναι να τονίζουν στο παιδί ότι δε φταίει το ίδιο για ότι συμβαίνει και να του λένε να μην αναζητήσει εκδίκηση και να μην αντεπιτεθεί με βία.

 

Γενικά, επειδή δίνω μεγάλη σημασία στην πρόληψη, θεωρώ σημαντικό αυτό που κάνεις Mteo που λες στο παιδί ότι δεν είναι αποδεκτό να χτυπάμε, να δαγκώνουμε κα. Αν όλοι οι γονείς το έκαναν αυτό θα είχαμε πολύ λιγότερα περιστατικά...

 

Δύο νέα και αξιόλογα βιβλιά είναι από τις Εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, «Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουμε» και «Τα χέρια δεν είναι για να δέρνουμε».

 

Προσέξτε, επίσης, τα διφορούμενα μηνύματα. Όταν λέτε στο παιδί «Μη χτυπάς» ή «Μη μιλάς άσχημα», πρέπει κι εσείς πρώτη να δίνετε το καλό παράδειγμα με ανάλογη συμπεριφορά.

[ΣΟΦΙΑ]

... Σε αυτή την περίπτωση ίσως πρόκειται για παιδιά που δεν έχουν κοινωνικοποιηθεί, δεν έχουν οριοθετηθεί, ή ακόμη και δεν ξέρουν να επικοινωνήσουν και να προκαλέσουν την προσοχή.

 

 

Συμφωνώντας απολυτα με όλη την καταχώρηση απομονωσα αυτες τις τρεις σειρές που πραγματικά πιστεύω εντοπίζεται το προβλημα για τα παιδιά ηλικίας 3-4 χρονών... και προβληματίζομαι ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ γιατι αυτες οι συμπεριφορές εν μέρη αντιγράφονται μεταξυ των παιδιών... ίσως τελικά γιατι πραγματι τραβουν την προσοχή...

 

Ο γιος μου 3 ετων, την προσαρμογή στο σταθμό την περνάει μόνο στο σπίτι κουβαλώντας συμπεριφορές ως προς τα ξεσπάσματα... κλωτσώντας βαρόντας η ακόμα και φτύνοντας (οχι βεβαια συνέχεια)... αντιδράσεις που πριν το σταθμο δεν τις ειχε ποτε και που ακόμα και οταν τις κανει νιώθω οτι τις καταδικάζει απο μόνος του ... και τον στεναχωρούν πολυ ..... το σαββατοκύριακο ειμασταν σχετικά καλά... την Κυριακή ομως που το μεσημερι κοιμήθηκε και κατουρηθηκε στο κρεββατι του (εχει κοψει τα pumpers παρα πολυ καιρο ) φαίνεται οτι στεναχωρηθηκε και εκνευρίστηκε με αποτέλεσμα να εκδηλώσει αυτη την απαισια συμπεριφορά επειδη δεν ήθελε να του βάλω φανελακι κατω απο την πυτζάμα και γενικά επειδη δεν ηξερε τι ήθελε.... στην κινηση του να κλωτσησει βαρεσει τον κρατησα μακρια με το χερι μου και του είπα ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΩ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΜΕ ΧΤΥΠΗΣΕΙ όπως δεν πρεπει να κανεις και συ... μετα απο δυο τρια τετοια νευρικα μονος του εφτυσε κιόλας (στο κενό οχι εμένα) εγω πήρα τα ματια μου απο πάνω του και νιωθωντας πραγματικά απογοήτευση ημουν σκεφτική... μετά ήρθε κοντα μου να μπει στην αγκαλια μου τον αφησα και αρχισε να μου λεει μονος του οτι αυτα τα κανουν τα 'κακα παιδια' εγω εκει του λεω οτι αυτα τα κανουν τα μπερδεμενα και αδυναμα παιδια... και οτι εκείνος μπορεί οταν ειναι θυμωμενος και κατι δεν του αρεσει να το λεει...

 

βεβαια εκει εντοπιζω ενα δικο μου λαθος και μια αντιφαση.. αφου μου ελεγε οτι δεν θελει φανελακι και αφου ειμασταν μεσα στο σπιτι θα μπορουσα απο την αρχη να μην του το βαλω.... δεν ήθελε και μου το πε... εχω μερίδιο ευθυνης στην αντιδραση του χθες...

 

Υ.Γ. Να σημειωσω οτι στο σχολείο ειναι αψογος σε ολη του τη συμπεριφορα... και συνεχιζει να ειναι αψογος και εξω στις βολτες μας ή με τα αλλα παιδακια... μονο στο σπιτι βγαζει αυτα τα περιεργα ξεσπασματα... σήμερα στο σταμθμο εχουμε ραντεβου με παιδοψυχολόγο και το θέμα είναι η ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΤΟ ΣΤΑΘΜΟ...

 

συγνώμη αν σας κούρασα...

[Μαρια Στυλιανακη]

αυτή η φράση που απομόνωσες Σοφία, είναι και ο λόγος που δεν έχει κανένα νόημα να "τιμωρούμε" τα παιδιά (με την παλιά έννοια)

μαλώνοντάς τα ή θυμώνοντας μαζί τους σε τέτοιες φάσεις ......

θυμήθηκα και τώρα το θέμα που είχε ανοίξει η eyapap για το μωράκι της.

χαίρομαι που και μια "ειδικός" (Αικατερίνη) το επιβεβαίωνει.

Είναι πραγματικά ΤΟΣΟ σημαντικό! αλλά είναι δύσκολο και να πειστούν οι γονείς για αυτό.... καθόλου εύκολο!.

 

και κάτι άλλο -

μια πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι γονείς μετά είναι ότι το παιδί που θα συνηθίσει να μην εκφοβίζεται η τιμωρείται, και θα αντιμετωπίζεται με τους γονείς με σωστό τρόπο, δεν θα διστάσει να πεί τη γνώμη του και να θέλει να κάνει αυτό που θέλει εκείνη τη στιγμή.

Εκεί δηλαδή μετά, μπαίνει και η οριοθέτηση με το σωστό τρόπο για να δείξει στο παιδί, ότι ναι έχει κάποιες ελευθερίες, - πολλές! και ωραίες - αλλά μέχρι ενός σημείου κιόλας.

 

Σοφία είναι πολύ ωραίο που αναλογίζεσαι για όλα αυτά, θα δείς στο μέλλον πόσο θα σε ανταμείψει η σχέση σας.

Είχατε μια μικρή διαφωνία για το φανελάκι και είμαι σίγουρη ότι μαθαίνεις πάρα πολλά απο αυτές τις μικρές διαφωνιούλες.

μετά απο κάποιο σημείο, εάν έχετε μεγαλώσει τα παιδιά σας χωρίς τιμωρίες και εκφοβισμούς, θα δείτε ότι θα σας μαθαίνουν εκείνα να είσαστε ελαστικοί, ακόμα και εάν δεν το έχετε μάθει ή ζήσει εσείς απο τους γονείς σας (που νομίζω οι περισσότεροι απο μας ανήκουμε σε αυτή την ομάδα).

εγώ προσωπικά το έμαθα πάρα πολύ απο τα παιδιά στον παιδικό σταθμό όλα αυτά τα χρόνια!!!

 

 

 

μια απάντηση που είχα δώσει σε πμ σε άλλη μητέρα

 

ΔΑΓΚΩΜΑ

 

 

μην ανησυχείς.

συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες

 

 

απλώς δεν ήξερε πως να διαχειριστεί τον θυμό και την ένταση!

είναι μέσα στην ηλικία αυτό,

 

προφανώς ειχε πολυ μεγάλη ένταση μεσα του και θυμό..

λογικό και αυτο που σου είπε οτι την ηθελε μονη της και ζηλεψε...

πολυ λογικό δηλαδή και δεν το θεωρώ περίεργο !

μην σε πανικοβάλλει,

το δάγκωμα συμβαίνει,

και αν το διαχειριστείτε κατάλληλα θα μαθει οταν θυμωνει να εκφράζει αλλιώς το θυμό του.

ειναι όμως μια διαδικασία που δεν θα γίνει απο την μια μερα στην άλλη,

 

μην τον μαλλώνεις αλλά οταν δαγκώνει θα πηγαίνετε πιο περα, ήρεμα

και θα του λες δε μπορουμε να παιξουμε τώρα με τα αλλα παιδιά ή με τους αλλλους

 

(αυτό μονο όταν πριν ήσασταν σε μια οκ κατασταση, οχι δηλαδή οταν υπάρχει τετοια κατασταση όπως την περιέγραψες, γιατι καπως ήσασταν σε μεγάλη πιεση, εάν όμως θυμωσει κ δαγκώσει σε ασχετη φαση, θα απομακρυνθείτε απο τα παιδιά και τα παιχνίδια

 

για να καταλαβει οτι το δάγκωμα εχει σαν συνεπεια την απωλεια του προνομίου να παίζει μετα παιδιά.

 

αυτό για ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟ ΔΗΛΑΔΗ 1 λεπτό

 

και ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΥ ΜΙΛΑΤΕ!

ετσι καταλαβαινουν τη σοβαρότητα της καταστασης,

δεν θα αρχισεις δηλαδή το κυρηγμα και τα μη και τα κακο κτλ κτλα

απλώς θα παρεις σοβαρή και λιγο λυπημένη εκφραση (οχι κακιά η θυμωμένη ..)

και θα πατε για να "ηρεμήσετε" πιο πέρα.

 

μπορείς να πεις "στεναχωρήθηκα που δάγκωσες, γιατι το κοριτσάκι αυτο, ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ>>>> είδες που κλαίει?..... "

 

μονο αυτο ΜΟΝΟ ΑΥΤΟ. η σιωπη μερικές φορές ειναι το καλύτερο φαρμακο που κανει και το ιδιο το παιδι να αναρωτηθει και να αναλογιστει.

ενω αλλιως απλως θα ακουγε κτλ κτλ.

 

υπαρχει και αντιστοιχο τοπικ με θεμα δάγκωμα θα στο βγάλει στανταρ αν βαλεις τηνλεξη στην αναζητηση διαβασε εκεί περισσότερα.

 

το παραπανω πραγμα το κανεις μονο στο δαγκωμα,

οχι σε κατι αλλο. αλλιως δεν θα εχει συγκριση , διαβαθμιση κτλ.

 

στα αλλα πραγματα καθεσαι εκεί και βοηθάς το παιδί αν εχει χτυπήσει καποιο αλλο να δει να μαθει να κανει οοο οοο οοο οο

αλλα αν δαγκώνει ειναι σημαντικό να φευγεις για λιγο πιο πέρα.

 

λογικά θα σας ξανασυμβεί οποτε να εισαι προτεοιμασμενη να εισαι πολυ κοντά του (αποσταση χεριού!) για να μπορείς κατευθείαν να τον παρεις λιγο πιο πέρα

α επισης την ωρα που εισαστε πιο πέρα δε θα κανεις πολυ βλεμματική επαφή, λιγο μονο την ώρα που θα του το πεις αυτο που γραφω.

 

ειναι παντως αρκετά συχνό,

να μη σε ανησυχει, θα το ξεπερασετε σιγα σιγά!

 

μην εκπλαγεις μονο εαν ξανασυμβει - θα εισαι προετοιμασμενη.

 

αν δεις οτι ΠΑΕΙ να δαγκώσει, αλλα το προλάβεις κανεις εσυ οοο οο ο οοο με χάδι στο αλλο παιδί και το απομακρυνεις λιγο, απαλά, (το άλλο παιδί! οχι το δικό σου) για να καταλαβει οτι αυτο που κανεις το κανεις για να προστατεψεις το αλλο παιδι επειδη νοιαζεσαι για αυτο.

αν εχει επιτυχια και δε δαγκώσει ΔΕΝ θα φυγετε παρόλο που προσπάθησε να δαγκώσει - μιας και ετσι θα μαθει οτι υπαρχει και αλλη λυση.

 

η ενσυναίσθηση ειναι το συναίσθημα που κανει τα παιδια να μη δαγκώνουν πια, αλλα και η συνειδητοποιηση οτι οταν το κανουν χανουν την προσοχή και το παιχνίδι.

 

μην τιμωρησεις με αλλα υλικα πραγματα, θα ειναι ανωφελο και μη παραγωγικό!!!

 

Μαρία!

[shine]

Διαβαζω το topic και θα ηθελα να ρωτησω:Ο μικρος μου ειναι 27 μηνων, σκεφτομασταν το Σεπτεμβριο να τον παμε παιδικο για να του δωσουμε την ευκαιρια να ερθει σε επαφη με αλλα παιδακια και για να μαθει να μοιραζεται και να συνεργαζεται.Δεν χτυπαει ουτε βριζει .Πηγαινουμε σε παιδοτοπους κατα καιρους αλλα παντα κατω απο το αγρυπνο βλεμμα της μαμας(υπαρχει 1 κοπελα για 25 παιδια διαφορων ηλικιων )Εχω τη δυνατοτητα να τον κραταω τα πρωινα σπιτι γιατι δουλευω το απογευμα,περναμε ωραια μαζι αλλα νομιζω οτι οι επαφες με παιδακια θα του κανουν καλο.Παρολα αυτα ανησηχω ..... Επισης αν παει παιδικο θα τον βλεπω πολυ λιγες ωρες γιατι γυριζω βραδυ σπιτι.Ειμαι αρκετα προβληματισμενη...

[dora]

Αν και συνηθως ειμαι υπερ του να παει σταθμο στην δικη σου περιπτωση δεν ειμαι.. Αν δεν δουλευες καθολου θα ημουν υπερ στο να το πας για λιγες ωρες το πρωι..

ομως εφοσον το παιδι δεν θα σε βλέπει ουτε το απογευμα θα ελεγα καλυτερα να μην το κανεις.. Γιατι ουσιαστικα δεν θα παιρνας καθολου χρονο μαζι του.

Δεν ξερω τι ωρα κοιμαται τωρα το μικρο σου αλλα εμενα τις μερες που παει σχολειο κοιμαται απο τις 8 αντε το πολυ 9 (και μεχρι εκεινη την ωρα κουταουλαει.. απλα τον κραταω για να μην ξυπνησει στις 3 το βραδυ) Ειναι μερες που εχει τυχει να κοιμηθει και απο τις 7 το απογευμα.

[thessalonikia]

η δική μου εμπειρία με τον προηγούμενο παιδικο εδώ στην πάτρα ήταν η εξής πήγα τον γιο μου σε αυτον τον παιδικο 15 μηνων ένα παιδί το οποιο ακόμα δεν μιλάει ενω στην αρχη φαινόταν ολα καλά στην πορεια ήταν πολλα παιδια σε έναν χώρο με μια δασκάλα 19 παιδια και είχαν αυτιστικο παιδι μέσα στον ίδιο χώρο όπου η μητέρα αρνούταν να δεχτει αυτο που έβλεπε και η δασκάλα το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να τα παίρνει το αποτέλεσμα δάγκωνε μανιωδώς όλα τα παιδια και ειδικα τον δικό μου που ήταν μικρότερος η δε δασκάλα δάγκωσε το παιδι μου 7 φορές την ίδια μέρα και η δασκάλα έβαζε πάγο για να μην δώ τα δαγκωματα η μαμά του παιδιου το ξεμάτιαζε και τελικα τον είχαν δεμένο τον μικρο σε ένα καρότσι όλη μέρα και με την συγκατάθεση της μάνας τον λύνανε ως πειραματόζωο να δουν πόσα θα δαγκώσει και ΄μόλις έκανε το ίδιο του βάζανε πιπέρι .... αφου σκοτώθηκα με την δασκάλα πήρα τον γίο μου και έφυγα εννοείται

[shine]

η δική μου εμπειρία με τον προηγούμενο παιδικο εδώ στην πάτρα ήταν η εξής πήγα τον γιο μου σε αυτον τον παιδικο 15 μηνων ένα παιδί το οποιο ακόμα δεν μιλάει ενω στην αρχη φαινόταν ολα καλά στην πορεια ήταν πολλα παιδια σε έναν χώρο με μια δασκάλα 19 παιδια και είχαν αυτιστικο παιδι μέσα στον ίδιο χώρο όπου η μητέρα αρνούταν να δεχτει αυτο που έβλεπε και η δασκάλα το μόνο που την ενδιέφερε ήταν να τα παίρνει το αποτέλεσμα δάγκωνε μανιωδώς όλα τα παιδια και ειδικα τον δικό μου που ήταν μικρότερος η δε δασκάλα δάγκωσε το παιδι μου 7 φορές την ίδια μέρα και η δασκάλα έβαζε πάγο για να μην δώ τα δαγκωματα η μαμά του παιδιου το ξεμάτιαζε και τελικα τον είχαν δεμένο τον μικρο σε ένα καρότσι όλη μέρα και με την συγκατάθεση της μάνας τον λύνανε ως πειραματόζωο να δουν πόσα θα δαγκώσει και ΄μόλις έκανε το ίδιο του βάζανε πιπέρι .... αφου σκοτώθηκα με την δασκάλα πήρα τον γίο μου και έφυγα εννοείται

 

Εμεις πηγαμε μια βολτα χθες απο εκει για να τον γραψουμε και του αρεσε μεν επειδη ειχε παιδακια αλλα παρατηρησα οτι μετα τις 12:30 τα βαζουν ολα μαζι απο 2,5 εως 4 σε ενα χωρο για να παιξουν.Μιλαμε για 25 περιπου παιδακια.Κατω εχει πλακακι και τα 15 λεπτα που ειμασταν κι εμεις εκει(κοιταζαμε απο το παραθυρο) τον εριξαν κατω δυο φορες με αποτελεσμα να φυγουμε με ενα κοκκινο μαγουλο.Επισης σε μια συζητηση που ειχα με μια γνωστη μου ειπε οτι φετος "θεριζαν" οι ιωσεις και η μικρη της ειχε κολλησει πνευμονια,την ετρεχαν στο νοσοκομιο κτλ!Αξιζει λοιπον ο κοπος να τα περασουμε ολα αυτα;

[Μαρια Στυλιανακη]

αν δουλεύεις απόγευμα (επειδή λες οτι γυρνάς αργά το βράδυ)

 

με τιποτα δεν θα πας το παιδί σου στον πρωινό παιδικό.

μόνο αν βρείς καποιον που έχει απογευματινό πρόγραμμα.

[shine]

Ζω σε επαρχια και ... προφανως δεν υπαρχει κατι αλλο,εκτος απο παιδοτοπους οπου και νομιζω οτι ειναι η καλυτερη τελικα λυση για τη δικη μας περιπτωση.Συνδυαζει κοινωνικοτητα, ανεξαρτησια και παιχνιδι για το παιδι και μπορω να τον παρατηρω και να ειμαστε μαζι ανα πασα στιγμη το επιθυμει.

Ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες σας

[scorpios]

Καλησπέρα ο γιός μου είναι 4 χρονών, αν τον πειράξουν δαγκώνει ΟΧΙ πάντα, αν και στο σπίτι και σε παρέες με άλλα παιδάκια δεν έχει τέτοια συμπεριφορά.

Στο δημόσιο παιδικό που πηγαίνουμε η διευθύντρια ζήτησε την απόμακρυνση του παιδιού για ένα διάστημα για να μιλήσει στους ανωτέρους της χώρις να μας ειδοποίηση ανάλογα και με μία συμπεριφορά από τις γυναίκες εκπευδειτικούς να μην πω καλύτερα.

Είναι νόμιμο αυτό, πως μπορώ να βρώ το δίκαιο μου νομικά αλλά πιό πολύ ηθικά και φυσικά για όλους του γονείς που βιώνουμε κάτι ανάλογο.

[ΜΠΟΥΚΙΤΣΑ]

Χμμμμμ,δεν ξερω αν ειναι νομιμο.....Παραπονεθηκαν αλλοι γονεις???Ή ηταν δικια της η αποφαση???

Για γραψε περισσοτερα.....

Εσυ,τον εχεις δει να αντιδρα ετσι ποτε???

Και τι ακριβως εννοεις οταν λες "αν τον πειραξουν...."???????

[rena_d]

δυστυχώς συμβαίνει συχνά. Ο Νικόλας μου θέλει να παίρνει κάποιο παιχνιδάκι μαζί του στο σχολείο και τ' άλλα παιδάκια- λογικό είναι- θέλουν να το δουν, πάρουν, παίξουν, με αποτέλεσμα να έχει έρθει σπίτι 2-3 φορές δαγκωμένος. Το καλό είναι πως οι δασκάλες με ενημερώνουν κ προσπαθούν να του πάρουν το παιχνίδι χωρίς να τον κάνουν να κλαίει νωρίς ώστε να μην έχουμε τέτοια προβλήματα. Έγω δεν έχω καταφέρει ακόμα να τον πείσω πως είναι καλύτερα να μην έχει παιχνίδι μαζί του. Το κακό είναι πως έχει αρχίσει να μη δίνει παιχνίδια σε κανένα παιδάκι κ να ποτέ και να φοβάται πως θα τα χάσει.

[kallima2008]

καλησπερα σε ολους! ανησυχω λιγακι με ολα αυτα που διαβαζω. δεν δουλευω, αλλα σκεφτηκαμε αφου ομικρος ειναι σχεδον 3,5 να τον παμε παιδικο. ειναι πολυ κοινωνικο παιδι και ζωηρο παιδι, του αρεσε πολυ στο σχολειο του οπως λεει. σιγα σιγα μας λεει οτι του δινουν και καμμια, και δινει και αυτος καμμια. και ανησυχω! αυτος λεει τσιμπαει, κανει το λιονταρι και αλλα τετοια και του δινουν καμμια στο κεφαλι, η καμμια κλωτσια. οταν στο τετραδιο επικοινωνιας ρωτησα να μου αναφερουν συγκεκριμενο περιστατικο που μου ανεφερε ο γιος μου, γιατι δεν εκφραζεται πολυ καλα και δεν καταλαβαινα, μου απαντησαν οτι δεν υπαρχει περιστατικο και οτι προκειται για παιδικες διαφωνιες εντελως ακινδυνες. ειναι φυσιολογικα αυτα στην ηλικια τους; εμενα δεν μαρεσουν αυτα; μηπως να τον σταματησω; του αρεσει εκει μου λεει. ομως τον πειραζουν λιγακι λεει. εγω του ειπα να λεει "σταματα" δυνατα για να σταματα ο αλλος και να μην τον χτυπαει ο δικος μου σαν αντιποινα.

[VANILIA123M]

Καλησπέρα και απο μένα! Μήπως να ανησυχησω εγώ που ο δικός μου χτυπάει στον παιδικό....ή μάλλον συνεχεια τον χτυπανε? συγκεκριμένα την πρωτη μερα που πήγε μου ήρθε με ενα καρουμπαλο στο κουτελο τεράστιο!!!!κρατήθηκα ...είπα είναι αρχή αλλά ενημέρωσα πολιτισμένα ότι θέλει προσοχή ο μικρός και οτι είναι λίγο υπερενεργητικός ( οχι με την κακη εννοια). σε 1 μηνα και 10 μερες έγινε αυτό ,ενα γερό γρατζούνισμα από ενα κοριτσακι στον λαιμο και το αυτί και ένα δαγκωμα στην πλάτη από ενα φιλο του. Δεν έγιναν μαζεμένα και δεν είπα τίποτα .Ειχε γρατζουνίσει μια φορα και εκεινος ενα παιδάκι-τον κολητο του ( μάλλον εγω εφταιγα και αρχισα να παρακολουθω τα νυχια του και να τα κόβω αμέσως).Τώρα όμως τις 3 τελευταίες μέρες εγινάν απανωτα!!!!την 1η ερχεται με ενα καρουμπαλο στο μέτωπο και καμια δεν εγραφε κάτι.Πηρα τηλ. ψαχνονταν....εκανα μια συσταση για μεγαλυτερη προσοχη!την 2η μέρα ....ΤΡΕΛΑΘΗΚΑ.... τον ειχε γρατζουνίσει και στα δυο μάτια από κάτω οριακά με το μάτι ενα παιδί το οποίο ηρθε προσφατα και εχει καποια ιδιαιτερότητα.Εκεί μιλησα και με τις 2 δασκαλες του είπα τις ενστασεις μου και ότι πρεπει οπως και εγω προσέχω να προσέχουν και οι άλες μαμαδες....σε δυο μηνες 5 χτυπηματα? και ενώ ολα καλά και τα βρήκαμε την ίδια πάλι μέρα βλεπω πάλι μελανια στο μετωπο διπλα από αυτή που είχε και το γρατζουνισμα στο ένα ματι μεγαλυτερο ( η δασκαλα είπε οτι το ξυνει ...) και ο μικρός μου μου είπε οτι εσπρωξε σημερα το παιδακι αυτό για να μην τον ξαναχτυπησει. Τι θα κάνατε εσεις?????? Ο άντρας μου μόλις τον είδε σαλταρε......εγώ δεν είχα γυρίσει ακόμα . Εκανε θέμα στην ιδιοκτήτρια ότι είναι απαραδεκτο να χτυπανε το δικό μας παιδί και δεν θεωρείται πλέον ατυχία....και ιδίως οταν οι δασκαλες δεν ξερουν τα 2 στα 3 πώς έγιναν. Και ενω εχω ρωτήσει αν είναι υπάκουος και σωστός .Τελος μας υποσχεθηκε οτι δεν θα ξανασυμβεί και θα προσεχουν περισσότερο και οτι η δασκάλα στενοχωρήθηκε τόσο που έκλαιγε ......Δεν ξέρω , τον πάω σε ιδιωτικο για να έχω το κεφάλι μου ησυχο και να φοβάμαι πώς θα γυρίσει το παιδί??? Και το άλλο παιδί είναι ιδιόμορφο οκ το δεχομαι ...ας το προσεχουν περισσότερο....ολα συμβαίνουν στον δικό μου δηλαδή??? Τι νομίζετε ήμασταν υπερβολικη που δώσαμε τη δασκαλα και εκλαιγε ή έκανα σωστα? Φοβάμαι μην συμβουν χειρότερα αλλά φοβάμαι τώρα μήπως δεν του φερονται καλά μετά τη φασαρία.Πείτε μου την γνώμη σας ? Δεν είναι πολλά τα χτυπηματα για 2 μήνες μόνο παιδικό????

[κουμπι]

ας παρει ο καθενας τις ευθυνες του,η δασκαλα φταιει βεβαια και πολυ καλα εκανς κ το ειπες.αλλα εννοειται οτι κ η ιδιοκτηκτρια πρεπει να το ξερει,αν αποδειχτει ακαταλληλη γιατι να την κρατησει?να μη του φερονται καλα?το αντιθετο πιστευω?ολα αυτα που ανεφερες ειναι υπερβολικα παντως,πολλα χτυπηματα,δεν ξερω αν θα τα δεχομουν..