Ποια η γνώμη σας για τα βιβλία του Ευγένιου Τριβιζά?

[ΒΕΡΑ]

κορίτσια εγώ κάτι χάνω με τον Τριβυζά. Έχω προσπαθήσει πολύ αλλα δε με συγκινούν καθόλου και δε βρίσκω κανένα νόημα. Θεωρώ ότι γράφει ότι του κατεβαίνει απλά για να βγάλει ομοιοκαταληξία. Ούτε η μικρή τρελλαίνεται (θα έλεγα περισσότερο από εμένα βέβαια). Θα μπω όμως στη διαδικασία να σας γράψω ποια έχω από το καλύτερό μας στο χειρότερό μας για να μου πείτε τη γνώμη σας ... μήπως έχω επιλέξει τα χειρότερα και δεν το ξέρω!

 

Λοιπόν:

 

1) Ο πόλεμος της Ωμεγαβήτας (ίσως το μόνο που μου έχει αρέσει σαν ιδέα για να μάθει το παιδί τα γράμματα. Της μικρής όμως απ' ότι φαίνεται δεν της αρέσει. Όσο κι αν έχω προσπαθήσει κάπου τη χάνω.)

 

2) Η πριγκίπισσα δυσκολούλα (Αυτό πραγματικά έχει κάποιο νόημα. Μαθαίνει αρκετά πράγματα για σύνολα, υποσύνολα, μέτρημα και είναι διασκεδαστικό επίσης αλλά για δοκιμάστε να το διαβάσετε όλο στο παιδί. Δεν παλεύεται!!!!)

 

3) Η Μυρτώ και το κουνουπάκι. (Αυτό το διάβαζα στην κόρη μου από 18μηνών που ήταν και της άρεσε πολύ γιατί έκανε ωραίες ομοιοκαταληξίες. Κι εμένα μου άρεσε. Το είχε μάθει απέξω ... ειδικά τα ποιηματάκια αλλά έφτανα πάντα μέχρι περίπου τη μέση. Όταν μεγάλωσε λίγο και το διάβασα μέχρι το τέλος φρίκαρα. Το θεωρώ πολύ θλιβερό.)

 

4) Ούτε γάτα ούτε ζημιά (κανένα νόημα απολύτως. Απλά κάνουμε ομοιοκαταληξία μ' ότι βλακεία βρούμε.)

 

5) Τα χρωματιστά κοράκια (το ίδιο με το από πάνω αλλά ακόμα χειρότερο)

 

6) Ενας Λούκουλος ... δε θυμάμαι ποιος. (τραγικό!)

 

7) Ο Δήμιος και το τηγάνι (αν το γράφω και σωστά ... tragic και θεωρώ και τελείως ακατάλληλο για παιδιά)

 

Θέλω επίσης να σημειώσω ότι η κόρη μου τρελλαίνεται για βιβλία γενικά. Της έχω πάρα πολλά και τα διαβάζουμε συχνά. Κανένα όμως του Τριβυζά δεν είναι το αγαπημένο της (έχει μια μικρή προτίμηση στην πριγκίπισσα Δυσκολούλα). Επίσης κι εγώ κι ο άντρας μου διαβάζουμε πάρα πολύ βιβλία. Τι να πω ...

[peony]

Εμείς πάντως είμαστε φαν. Εγώ διάβαζα Τριβιζά από πολύ μικρή, τότε μάλιστα υπήρχε κι ένα παιδικό περιοδικό, το "Ρόδι", αν το έχει κανείς υπόψη, όπου έγραφε Ιστορίες από το Νησί των Πυροτεχνημάτων. Του Τριβιζά ήταν κι η Φρουτοπία, αν θυμάστε οι παλιές...

Τέλοσπαντων.

Προφανώς λοιπόν και τον προτιμώ για τα παιδιά μου. Τους αρέσουν ιδιαίτερα τα 3 μικρά λυκάκια, η Δόνα Τερηδόνα και τα μικρά βιβλιαράκια (ούτε γάτα ούτε ζημιά και Πινεζοβροχή).

 

Ασχετο, σαν να θυμάμαι ότι ο Τριβιζάς είναι εγκληματολόγος.

[katerinak]

to αλφαβηταρι ειναι καταπληκτικο αν θελετε σιγα σιγα να αναγνωριζουν του φωνηματα

[moon child]

κορίτσια εγώ κάτι χάνω με τον Τριβυζά. Έχω προσπαθήσει πολύ αλλα δε με συγκινούν καθόλου και δε βρίσκω κανένα νόημα. Θεωρώ ότι γράφει ότι του κατεβαίνει απλά για να βγάλει ομοιοκαταληξία. Ούτε η μικρή τρελλαίνεται (θα έλεγα περισσότερο από εμένα βέβαια). Θα μπω όμως στη διαδικασία να σας γράψω ποια έχω από το καλύτερό μας στο χειρότερό μας για να μου πείτε τη γνώμη σας ... μήπως έχω επιλέξει τα χειρότερα και δεν το ξέρω!

 

Λοιπόν:

 

1) Ο πόλεμος της Ωμεγαβήτας (ίσως το μόνο που μου έχει αρέσει σαν ιδέα για να μάθει το παιδί τα γράμματα. Της μικρής όμως απ' ότι φαίνεται δεν της αρέσει. Όσο κι αν έχω προσπαθήσει κάπου τη χάνω.)

 

2) Η πριγκίπισσα δυσκολούλα (Αυτό πραγματικά έχει κάποιο νόημα. Μαθαίνει αρκετά πράγματα για σύνολα, υποσύνολα, μέτρημα και είναι διασκεδαστικό επίσης αλλά για δοκιμάστε να το διαβάσετε όλο στο παιδί. Δεν παλεύεται!!!!)

 

3) Η Μυρτώ και το κουνουπάκι. (Αυτό το διάβαζα στην κόρη μου από 18μηνών που ήταν και της άρεσε πολύ γιατί έκανε ωραίες ομοιοκαταληξίες. Κι εμένα μου άρεσε. Το είχε μάθει απέξω ... ειδικά τα ποιηματάκια αλλά έφτανα πάντα μέχρι περίπου τη μέση. Όταν μεγάλωσε λίγο και το διάβασα μέχρι το τέλος φρίκαρα. Το θεωρώ πολύ θλιβερό.)

 

4) Ούτε γάτα ούτε ζημιά (κανένα νόημα απολύτως. Απλά κάνουμε ομοιοκαταληξία μ' ότι βλακεία βρούμε.)

 

5) Τα χρωματιστά κοράκια (το ίδιο με το από πάνω αλλά ακόμα χειρότερο)

 

6) Ενας Λούκουλος ... δε θυμάμαι ποιος. (τραγικό!)

 

7) Ο Δήμιος και το τηγάνι (αν το γράφω και σωστά ... tragic και θεωρώ και τελείως ακατάλληλο για παιδιά)

 

Θέλω επίσης να σημειώσω ότι η κόρη μου τρελλαίνεται για βιβλία γενικά. Της έχω πάρα πολλά και τα διαβάζουμε συχνά. Κανένα όμως του Τριβυζά δεν είναι το αγαπημένο της (έχει μια μικρή προτίμηση στην πριγκίπισσα Δυσκολούλα). Επίσης κι εγώ κι ο άντρας μου διαβάζουμε πάρα πολύ βιβλία. Τι να πω ...

 

λοιπόν, εμείς έχουμε τον λούκουλο που έφαγε πολλά μπαλόνια... και μετά για να ξεφουσκώσει έφαγε πολλά αστέρια, για να τσιμπήσουν τα μπαλόνια, να σκάσουν, να ξεφουσκώσει και να πέσει στην γη...

 

χθες λοιπόν, που είχαμε μακαρόνια με κιμά, και τρώει η κόρη μου τον σκασμό ένεκα αγαπημένο φαγητό, της λέει ο μπαμπάς οτι φούσκωσε η μπαζάκα, και λέει φέρε μου να φάω αστέρια, να δεις πως θα ξεφουσκώσει...

 

τώρα εγώ αυτά τα βρίσκω ευφάνταστα και χαριτωμένα, γούστα είναι αυτά...

 

θα το καταπιώ για τον λούκουλο, και θα φάω αστέρια να το χωνέψω

αλλά για την μυρτώ και το κουνουπάκι, μπάστα, το :

 

δεν σε τσίμπησα πολύ, αλλά λίγο, πολύ λίγο...

ήτανε σχεδόν φιλί!

 

αλλα... αν θέλεις, αν-

θα φύγω, και θα πάω στο κουνουπακιστάν...

 

δεν είναι κάνω ρίμα με οτι μου κατέβει στο κεφάλι...

 

you hurt my feelings:cry:

[pasxalitsa v]

καλημερα

εκτος απο τον λουκουλο που εχουμε 2 και τα λατρευει (ουτε οι παπαρουνες μου αρεσαν ουτε τα βοτσαλα...στο ενα απο τα 2 μαλιστα λεει οτι σε καποιον ηρωα δινει ξυλο...)

 

εχετε να προτεινετε καποιο συγκεκριμενο παραμυθακι μικρο σε διαρκεια με ευχαριστη πλοκη και ωραιο τελος?

ο μικρος μου ειναι 3

ευχαριστω

[Maya]

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι ο Ευγένιος Τριβιζάς εκτός όλων των άλλων είναι και ένας καταξιωμένος συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Φαντάζομαι ότι όλοι εσείς, όπως και εγώ, διαβάζετε για τον εαυτό σας ή στα παιδιά σας βιβλία του.

Κάποιες φορές αναρωτιέμαι αν το μήνυμα που παίρνει το παιδί είναι αυτό που θα ήθελα. Είμαι η μόνη, που το έχει σκεφτεί

 

Λογοτεχνικά είναι πολύ καλός... και από φαντασία δεν παίζεται ο άνθρωπος. Τα περισσότερα βιβλία του είναι ΟΚ. Κάποια είναι λίγο spooky, κατά τη γνώμη μου. Πχ. στη νύχτα της μπανανόφλουδας, το οποίο λατρεύουμε γιατί έχει γέλιο για τα παιδιά, έχει ένα δισέλιδο, που δεν τους το διαβάζω καθόλου, γιατί η Άννα περνάει μέσα από αράχνες, φαντάσματα, εγκληματίες, κλπ για να πάει να μαζέψει την μπανάνα. Επίσης στη Μάγισσα Φουφίχτρα μπορεί να τα τρομάξει με την ιδέα της σκούπας που ρουφάει παιδάκια.

[jannis]

δεν ξέρω αν πιάνουν πάντα ή όλα τα μηνύματα αλλά τα παιδιά μου και εγώ διασκεδάζουμε πολύ με τα βιβλία του, κοντεύουμε να τα μαζέψουμε όλα!

Δεν βαριέμαι να τα διαβάζω ξανά και ξανά!

Απο τα πιο αγαπημένα τους οι Λούκουλοι (τα είχαν μάθει απέξω από 4 χρονών), ο πόλεμος της Ωμεγαβήτα, ποιος έκανε πιπι στην μέση του Μισσιπιπι(!!!!), η πουπού και η καρλότα, η Δόνα Τεριδόνα,

Δεν έχω διαβάσει καθόλου φρουτοπίες και νομίζω όταν θα πάνε Β' τάξη θα πάρω δοκιμαστικά. Πάντως το χιούμορ του μας αρέσει οικογενειακώς...

[Αγγελίνα_2]

Θα συμφωνήσω με τις περισσότερες από σας μιας και μ' αρέσει κι εμένα ο Τριβιζάς. Ωστόσο ομολογώ πως "Η τελευταία μαύρη γάτα" με απογοήτευσε τελείως. Το θεώρησα εξαιρετικά βίαιο. Χιλιάδες τρόποι για να μάθει το πιτσιρίκι πώς να σκοτώσει μια γατούλα... Άσε που δε θύμιζε σε τίποτα τα υπόλοιπα βιβλία του με τα λογοπαίγνια.

 

Η τελευταία μαύρη γάτα δεν απευθύνεται σε παιδιά. Είναι ένα ευφυέστατο αντιρατσιστικό μυθιστόρημα.

 

Έχουμε πολλά βιβλία του Τριβιζά. Υπάρχουν βιβλία του που μας αρέσουν πάρα πολύ οικογενειακώς κι άλλα που αναρωτιέμαι τι μπορεί να σκεφτόταν όταν τα έγραφε, ειδικά από αυτά που απευθύνονται σε πολύ μικρά παιδιά. Πχ στον ένα Λούκουλο, περιγράφει την κακοποίηση των ζώων στα τσίρκα υπερβολικά γλαφυρά, κατά την άποψή μου και στο τέλος ο Λούκουλος σκοτώνει κατά λάθος τον διευθυντή του τσίρκου! Σε άλλο Λούκουλο, βάζει έναν γίγαντα να τον δέρνει καθημερινά με μια βέργα. Πολύ καλό είναι το "Ο Λούκουλος τρώει πυγολαμπίδες". Επίσης "Ο Θαλασσογιατρός", από τη σειρά μακρουλά μικρούλικα.

 

Άλλο παράδειγμα, στίχος από την Πουπού και την Καρλόττα: είσαι της καρδιάς μου η σταρ, έλα πάμε σε ένα μπαρ (...) έλα πάμε ραντεβού της αγάπης να σου πω το παραμύθι. Και υπάρχουν διάφορα τέτοια. Μερικά είναι βαρετά, με πολλές επαναλήψεις, όπως ο "Αναστάσης και η ουρά της στάσης". Στους δε "Δραπέτες της σκακιέρας", κόντεψα να αυτοκτονήσω από την πλήξη.Πλέον διαβάζω το βιβλίο πριν το αγοράσω.

 

Θα χαρακτήριζα γενικά το χιούμορ του, που για μένα είναι φοβερό, πολύ προχωρημένο για μικρά παιδιά. Ωστόσο τα "καλά" του παιδικά, είναι εκπληκτικά. Προτείνω ανεπιφύλακτα ειδικά το "Οι σαράντα εφιάλτες" και το "Ο χιονάνθρωπος και το κορίτσι", που φέτος το ανέβασε παράσταση η θεατρική ομάδα που συμμετέχει ο γιος μου με απίστευτη επιτυχία.

[Αγγελίνα_2]

καλημερα

εκτος απο τον λουκουλο που εχουμε 2 και τα λατρευει (ουτε οι παπαρουνες μου αρεσαν ουτε τα βοτσαλα...στο ενα απο τα 2 μαλιστα λεει οτι σε καποιον ηρωα δινει ξυλο...)

 

εχετε να προτεινετε καποιο συγκεκριμενο παραμυθακι μικρο σε διαρκεια με ευχαριστη πλοκη και ωραιο τελος?

ο μικρος μου ειναι 3

ευχαριστω

 

Δοκίμασε το "Ο θαλασσογιατρός" κι ένα μεγαλύτερο σε διάρκεια "Ένα κεράκι για το ρινοκεράκι". Υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα, όχι του Τριβιζά. Δες τη σειρά Τρελοδαγκωνίτσες της Λήδας Βαρβαρούση, εμάς μας άρεσε το "Ενας καλόκαρδος καρχαρίας". Επίσης τη σειρά με τον περίεργο Γιωργάκη, το μαϊμουδάκι.

[Λέγκω]

Κι εγώ αγαπώ τον τριβιζά και την απίστευτη φαντασία του που συναγωνίζεται την παιδική... παρόλα αυτά όντως την επανάληψη που έχει σε αρκετά βιβλία του δεν την παλεύουν ούτε τα παιδια ούτε κι εγώ.

Αυτόν τον Αναστάση στη στάση δεν τον τελειώσαμε πολύ, παρόλου που στην αρχή γελάσαμε αλλά απο ένα σημείο και μετά ήθελα να τον πυροβολήσω και τον αναστάση και τον λοιπό συφερτό πίσω του.

Τα τρία μίκρά λυκάκια είναι απλά εξαιρετικό και πολύ διδαχτικό.

Τα ογδονταοχτώ ντολμαδάκια πανέξυπνο

Η φρουτοποία είναι πολύ πολύ αγαπημένη... είναι ο καλύτερος τρόπος για να μπει το παιδι στον κόσμο των κόμικ.

Με το παπι που έκανε πιπι είχαν φάει μεγάλο κολλημα τα αγόρια και η αλήθεια είναι ότι κι εγώ γέλαγα πολύ.

Ο άγιος βασιλης στη φυλακή με τους 83 αρουραίους είναι πάρα πολύ αστείο. Το είχα κάνει δώρο σε ρεμάλια φίλους μου την εποχή προ παιδιών.

Το ποντικι που ήθελε να αγγιξει ένα αστεράκι είναι πολύ τρυφερο παραμύθι. Το ανακάλυψα αυτά τα χριστουγεννα και ενθουσιάστηκα.

Οι πειρατες στην καμινάδα είναι για λίγο πιο μεγάλα παιδια αλλά είναι φανταστικό.

Και τέλος η τελευταία μαυρη γάτα είναι για εφήβους και ενηλικες και είναι πάρα πολύ καλο βιβλίο και πολύ αλληγορικό. Εγώ το λάτρεψα όταν το διάβασα!

Τώρα για το λούκουλο θα συμφωνίσω με την Αγγελική. Κάποια άλλα που έχουμε κάποια είναι έξυπνα κάποια άλλα κουραστικά με τις επαναλήψεις

[Aimee]

Καλημέρα!

 

Ο γιος μου, που κοντεύει τα 6, λατρεύει τον "Θαλασσογιατρό". Είναι από τα πιο αγαπημένα του παραμύθια. Μέχρι και στο σχολείο το παρουσίαασε!

Του αρέσουν πολύ και τα υπόλοιπα βιβλία που έχουμε: "Η χώρα χωρίς γάτες", "Ο φαλακρός σκαντζόχοιρος", "Το παπάκι που δεν του αρέσανε τα ποδαράκια του" και "Ο συναχωμένος κόκκορας".

Νομίζω ότι τα βιβλία του Τριβιζά αρέσουν στα αγόρια γιατί έχουν ωραία εικονογράφηση, λίγα λόγια, μουσικότητα-ρυθμό στο λόγο και χιούμορ.

Μου αρέσουν και εμένα (πολύ περισσότερο από τις "λιγωτικές" ροζ ιστορίες για πριγκίπισσες και νεράιδες) αν και εντοπίζω επαναλήψεις. Περιμένω πώς και πώς να μεγαλώσει λίγο για να ξεκινήσουμε την Φρουτοπία.

 

Κατά τα άλλα παραμένω φαν των Άλκη Ζέη, Λότη Πέτροβιτς, Σοφία Ζαραμπούκα, Ζωή Βαλάση κλπ. Προσπαθώ να τον μυήσω σιγά-σιγά στις δικές τους ιστορίες.

Αν σας αρέσουν και εσάς τα ρετρό βιβλία, θα ήθελα να σας προτείνω την "Ντενεκεδούπολη" της Φακίνου και το "Φεγγαράκι πάει εκδρομή" της Ζωής Βαλάση από τα Ελληνικά Γράμματα (με την αρχική εικονογράφηση). Τον δικό μου γιο τον μάγεψαν!

[Skybeam]

Από ποια ηλικία και πάνω είναι αυτά τα παραμύθια?

[Aimee]

Ανάλογα και με την ωριμότητα του παιδιού.

Οι ιστορίες του Τριβιζά, που αναφέρω εγώ, τις διαβάζουμε στον γιο μας -με παραλλαγές- από τα τρία του. Οι άλλες της Φακίνου και της Βαλάση είναι για λίγο μεγαλύτερα παιδάκια.

Για μικρότερα παιδάκια είναι ωραία η σειρά με τον ΣΠΟΤ, τα κλασικά παραμύθια (τα 3 γουρουνάκια, η Κοκκινοσκουφίτσα κλπ) αλλά και τα βιβλία που εξιστορούν διάφορες δραστηριότητες του τύπου πώς περνώ τη μέρα μου.

 

Καλή λευτεριά Skybeam!

[Skybeam]

Ανάλογα και με την ωριμότητα του παιδιού.

Οι ιστορίες του Τριβιζά, που αναφέρω εγώ, τις διαβάζουμε στον γιο μας -με παραλλαγές- από τα τρία του. Οι άλλες της Φακίνου και της Βαλάση είναι για λίγο μεγαλύτερα παιδάκια.

Για μικρότερα παιδάκια είναι ωραία η σειρά με τον ΣΠΟΤ, τα κλασικά παραμύθια (τα 3 γουρουνάκια, η Κοκκινοσκουφίτσα κλπ) αλλά και τα βιβλία που εξιστορούν διάφορες δραστηριότητες του τύπου πώς περνώ τη μέρα μου.

 

Καλή λευτεριά Skybeam!

Ευχαριστώ κορίτσι!

[Izaki]

Από ποια ηλικία και πάνω είναι αυτά τα παραμύθια?

 

Skybeam για το ξεκίνημα ωραία είναι (εκτός από τον λατρεμένο Σποτ που προαναφέρθηκε) βιβλία ήχου και βιβλία αφής. Το αγαπημένο του γιού μου (αρχίσαμε να το διαβάζουμε από 5 μηνών) είναι το Φιλάκια εκδ.Παπαδόπουλος που έχει ένα κουμπάκι και κάνει τον ήχο του φιλιού. Πάντα γελάει με αυτό, ακόμα και τώρα που έχει μεγάλη συλλογή από βιβλία το λατρεύει.

Στο υπόγειο του βιβλιοπωλείου του Πατάκη στην Ακαδημίας έχει ένα καταπληκτικό παιδικό τμήμα, αν είσαι κάποια μέρα κέντρο πήγαινε να χαζέψεις (έχει και καλές προσφορές). Με το καλό να έρθει το μωρουλάκι σου!

[mmdad]

Και εμεις εχουμε καποια. Τους αρεσε η φρικαντελα και το γαιδουρακι που γκαριζε και τα 3 λυκακια, λιγοτερο η ωμεγαβητα και η χαμενη παντοφλα. νομιζω οτι στους δικους μου (ειδικα στον μικρο) αρεσει η επαναλυψη στοιχων. Πχ ο Ζαχαριας και η Γλυκερια δεν τους εκαναν εντυπωση γιατι δεν ηξεραν σχεδον κανενα απο τα γλυκα. Τωρα εχω στην λιστα μου την μπανανοφλουδα και τα 88 ντολμαδακια,,

[nina]

Μου αρέσουν κάποια απ τα βιβλία του, αλλά πολύ επαναλαμβάνεται και γίνεται βαρετός. Οσο για τα μηνύματα που περνάει, δε μου αρέσουν πάντοτε.

[tot72]

Ανάλογα και με την ωριμότητα του παιδιού.

Οι ιστορίες του Τριβιζά, που αναφέρω εγώ, τις διαβάζουμε στον γιο μας -με παραλλαγές- από τα τρία του. Οι άλλες της Φακίνου και της Βαλάση είναι για λίγο μεγαλύτερα παιδάκια.

Για μικρότερα παιδάκια είναι ωραία η σειρά με τον ΣΠΟΤ, τα κλασικά παραμύθια (τα 3 γουρουνάκια, η Κοκκινοσκουφίτσα κλπ) αλλά και τα βιβλία που εξιστορούν διάφορες δραστηριότητες του τύπου πώς περνώ τη μέρα μου.

 

Καλή λευτεριά Skybeam!

Aimee πολύ με βοήθησε η πρόταση με τον Σποτ.Τα πήρα στην μικρή και ξετρελάθηκε(τα γενέθλια και το που είναι ο Σποτ.Πήρα και αυτό με τα χρώματα αλλά με κοίταξε με ύφος ανωτερότητας και δεν του ριξε δεύτερη ματιά.)

Τώρα έχω και πάλι ξεμείνει από ιδέες.Παίζει βέβαια ακόμα και η πρώτη βόλτα του Σποτ.

@nmdad τα 88 ντολμαδάκια είναι πολύ ωραίο βιβλίο.Αλλά θα ήταν καλό το παιδί να έχει εξοικειωθεί με τα γράμματα και τους αριθμούς.Βέβαια πάντα θα κάνεις εσύ τις πράξεις αλλά τουλάχιστον να ψιλοκαταλαβαίνει τι κάνεις.

Θυμάμαι το είχα πάρει δώρο στην ανηψιά μου και όταν κατάφερε να οδηγήσει την πρωταγωνίστρια στα δόντια της αρκούδας είχε μείνει να με κοιτάζει σαν χάνος.Δεν μπορούσε να φανταστεί πως υπάρχει τέλος όπου τα κοριτσάκια τα τρώει η αρκούδα.Ψόφησα στο γέλιο.Ήταν πολύ διδακτικό:p:p

[sunsun]

Έχω τέσσερα βιβλία του Τριβιζά και έχουμε διαβάσει και κάποια από τη δανειστική βιβλιοθήκη του παιδικού. Σίγουρα ο άνθρωπος έχει φαντασία αλλά τα θεωρώ κάπως τρομακτικά, η επανάλειψη με κουράζει πολύ και στην κόρη μου που λατρεύει τις ιστορίες δεν κάνουν καμία εντύπωση. Λίγο της άρεσε το γαϊδουράκι που γκάριζε, αλλά εγώ δεν αντέχω να το διαβάζω! και το άλλο με τα πουλάκια που λέει συνέχεια τα ίδια και τα ίδια, ή το άλλο με την κοκέτα την καιτούλα μπλιαχ που δεν την ήθελε με τίποτα ο κόκορας. Γενικά δεν μου αρέσουν...

[mmdad]

Καλα το οτι τα εχω στην λιστα δεν σημαινει οτι θα το παρω και αμεσα. πρεπει να βρω καποιον να μου το φερει. Ειναι δηλαδη για μεγαλυτερα παιδια? Τι πρεπει να ξερει για να ενδιαφερθει να το ακουσει?

[μητσουκο]

Κάποια μ αρεσουνε πολύ,όπως το ποντικακι που ήθελε ν αγγίξει τ αστέρακι,κάποια αλλα όχι και τόσο.?

[Zuzunaki]

Από τα βιβλία που Τριβιζά που διαβάσετε ποια θεωρείτε ότι είναι για μικρότερα παιδάκια; Το παιδάκι μου είναι 2 χρονών. Μέχρι στιγμής έχουμε διαβάσει τα 3 λυκάκια και τον παραπονεμένο ελέφαντα και της αρέσανε. Ποια άλλα θα προτίνατε για αυτή την ηλικία;

[κοκκινοσκουφίτσα]

Πάντα μου άρεσαν τα βιβλία του Τριβιζά αλλά όπως είπατε & οι περισσότερες είναι ορισμένες φορές πολύ επαναλειπτικός. Οταν βέβαια τα παιδιά μου ήταν πολύ μικρότερα τα βιβλία πολλαπλών δραστηριοτήτων ήταν τα καλυτερότερα. Με τους ήχους ιδιαίτερα τρελαινόντουσαν!!!!! :) :)

[pasxalitsa v]

Από τα βιβλία που Τριβιζά που διαβάσετε ποια θεωρείτε ότι είναι για μικρότερα παιδάκια; Το παιδάκι μου είναι 2 χρονών. Μέχρι στιγμής έχουμε διαβάσει τα 3 λυκάκια και τον παραπονεμένο ελέφαντα και της αρέσανε. Ποια άλλα θα προτίνατε για αυτή την ηλικία;

λουκουλο...οχι ολα

και αυτα απο την σειρα με τον παραπονεμενο ελεφαντα επειδη εχουν στιχακια

επισης συμπαθητικα με ομοιοκαταληξια ειναι και αυτα

http://www.picturebooks.gr/el/list_full.asp?b_series_id=12

[Mariandangela]

Γεια σας κορίτσια. Έχω δύο κόρες η μία 6,5 πάει φέτος Α' δημοτικού και η άλλη 4 μηνών. Να σας πω τη γνώμη μου, τα βιβλία του Τριβιζά δεν μου αρέσουν. Λίγα θεωρώ ότι είναι καλά. Έχω μιλήσει και με εκπαιδευτικούς για να δω εάν εγώ είμαι παράξενη ή τα βιβλία έχουν κάτι και μου είπαν ότι δεν είναι τόσο για μικρότερες ηλικίες. Επίσης ο Τριβιζάς έχει σπουδάσει εγκληματολογία και όταν τον ρώτησαν σε συνέντευξη πως γράφει παιδικά βιβλία απάντησε ότι δεν υπάρχει παραμύθι χωρίς έγκλημα. Τώρα εμένα η απάντηση αυτή δεν με κάλυψε και την συνέντευξη την έδωσε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ πριν αρκετά χρόνια μπορείτε να το διασταυρώσετε. Για παράδειγμα το βιβλία "ο πόλεμος της ωμέγα-βητα" λέει ότι η άλφα βήτα είχε και άλλα γράμματα μέσα τα οποία τώρα πια δεν ύπάρχουν γιατί σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Ε εμένα αυτό δε μου αρέσει για 5 χρονα παιδάκια. Επίσης μερικά είναι αντιγραφές ξένων συγγραφέων ή παραλλαγές γνωστών παραμυθιών όπως τα τρία λυκάκια από τα τρία γουρουνάκια.