Tι γίνεται με το πρώτο παιδί και το σχολείο όταν έρχεται το αδερφάκι...

[pax]

ΟΚ δε χρειάζεται να "του το τρίψουμε" του παιδιού ότι η μαμά κάθεται με το μωρό, αλλά δεν είναι καλό να το κρύψουμε.

 

Πολύ σοφό, όχι μόνο στην προκειμένη περίπτωση, αλλά και ως γενικότερη στάση όταν έρχονται δύσκολες ερωτήσεις.

 

Στος τέλος θα δείτε που το παιδί θα βρίσκει καταφύγιο στο σχολείο για να έχει κάτι δικό του ώστε να διαχειρίζεται τη ζήλεια του.

 

Πράγματι, βλέποντας πώς ήταν όταν γεννήθηκε η δεύτερη, θεωρώ σημαντικό για το μεγαλύτερο παιδί να ξέρει ότι μπορεί μέσα στο σπίτι να ήρθαν τα πάνω κάτω, αλλά λίγο παραέξω η ζωή συνεχίζεται σαν να μη συνέβη τίποτε.

[ekavi_]

Κοιτάξτε ούτε εγώ συμφωνώ με το να λέμε ψέμματα στο παιδί. Από την άλλη όμως αν βλέπουμε ότι ζηλεύει ή ότι στενοχωριεται πολύ κτλ, η απόλυτη ειλικρίνεια δεν είναι ό,τι καλύτερο. Μην περιμένουμε από το παιδί να έχει τη δική μας λογική και να αποδεχτεί πλήρως κάποια πράγματα.

 

Από μόνη μου δεν θα έθετα τέτοιο θέμα. Αν έβλεπα όμως ότι το παιδί έκανε πολλές ερωτήσεις, αντιδρούσε και δεν ήθελε να πάει σχολείο, στενοχωριόταν κτλ, θα του έλεγα ότι θα κάτσω για λίγες μέρες πχ με το μωρό και μετά θα ψάξω να του βρω σχολείο. Δεν θα του έλεγα από την πρώτη βδομάδα ότι γύρισα στη δουλειά. Θα του έλεγα ότι μόλις αναρρώσω και εγώ από τη γέννα, θα γυρίσω στη δουλειά και θα βρω σχολείο για το μωρό χωρίς να το προσδιορίζω χρονικά. Ανάλογα με την αντίδραση του μεγαλύτερου παιδιού θα έβλεπα και εγώ πόσο θα προχώραγα το θέμα.

 

Δεν πρόκειται να αποκαλυφθεί το "ψέμα" που λέτε. Άλλωστε κάποια στιγμή θα γυρίσει και η κοπέλα στη δουλειά και κάπου θα πρέπει να το αφήνει το μωρό. Εντωμεταξύ θα έχει μεγαλώσει και το πρώτο παιδί, θα έχει συνηθίσει στην ιδέα ότι έχει αδελφάκι και θα αλλάξουν τα πράγματα.

[ΟΛΓΑ78]

το θεμα ειναι οτι θελει να παει και τρελαινεται να παιζει με αλλα παιδακια και να μαθαινει τα παντα....απλα δισταζω γιατι ειμαι μονη μου σπιτι τωρα που λειπει ο αντρας μου και αν εχω και τα δυο αρρωστα τι θα πρωτοκανω? δεν θελω και βοηθεια απο γιαγιαδες γιατι ολο παρεμβαινουν ...με πρηζουν να μην τον παω για να μην αρρωστησει το μωρο ....δεν ελεγα ουτως η αλλως για ολοημερο...απλα λιγο να ξεφευγει κι αυτο γιατι ολη μερα στο σπιτι βαριεται και ξεσπαει σε οτι βρει ...η γιατρος με φοβιζει ...ολο μου λεει για βροχιτιδες και τετοια ...φοβαμαι μηπως ταλαιπωρησω το μωρο δηλαδη ...

 

Σε καταλαβαίνω... κι εμένα ο μεγάλος μου πήγαινε προνήπιο όταν γεννήθηκε η μικρή -1 μήνα πριν ξεκινήσει γεννήθηκε- αλλά τον πήγα....καλά, πήγαινε και από πέρισι στον ίδιο παιδικό και δεν θα του χάλαγα τη ρουτίνα ούτως ή ΄΄αλλως... αυτό για τις ιώσεις είναι σωστό...αλλά εγώ το ρίσκαρα , και να σου πω θα το ξανάκανα σε αυτή την ηλικία πάντα αν ήταν το μεγάλο μου -στα 4 τότε-. Άλλες μανούλες δεν θα το έκαναν και αυτές δίκιο έχουν. Είναι καθαρά υποκειμενικό το θέμα και οι απόψεις διύστανται, δε μπορώ να σου πω ότι επειδή το έκανα εγώ και στάθηκα τυχερή γιατί η μικρή δεν μου αρρώστησε-τουλάχιστο εξαιτίας του μεγάλου- ότι θα συμβεί το ίδιο και με το δικό σου μωρούλι!!

[Salma]

ναι το καταλαβαινω ...λεω να τον παω και ο θεος βοηθος....θελω λιγο να ξεκολησει απο εμενα ...εχει γινει πολυ πιεστικος ....

[ΟΛΓΑ78]

Αν η μικρή της θεματοθέτριας έχει πρόβλημα στο να κάθεται περισσότερες ώρες στο προνήπιο -αν κατάλαβα καλά, δεν την πειράζει γενικά να πηγαίνει σχολείο, απλά κουράζεται το κοριτσάκι με τις παραπάνω ώρες- δεν θα μπορούσε να την παίρνει νωρίτερα -σε συνεννόηση με τις δασκάλες- και να περνάει περισσότερο χρόνο στο σπίτι με το μωράκι και τη μαμά -θα είναι κάπως πιο εύκολο αφού υπάρχει και γιαγιά για βοήθεια-? Έτσι, θα συνηθίσει πιο γρήγορα στην ιδέα και θα μπορεί κι εκείνη να συμμετέχει στην φροντίδα του μωρού. Από την άλλη, και η γιαγιά θα μπορούσε για κάποιες ώρες να είναι με την μεγάλη -ή με την μικρή αντίστοιχα- για να μοιράζεται και η μανούλα ανάμεσα στα 2 παιδάκια της. Μόλις ο μεγάλος μου εμφάνισε έντονα σημάδια ζήλεις απέναντι στην αδερφούλα του -όταν πολύ συνειδητοποιημένα γύρισε και μου είπε ψύχραιμα: " Δεν έπρεπε τελικά να το γεννήσεις το μωρό μας", άρχισα να του δίνω περισσότερο χώρο και χρόνο με την μικρή, να μην τον απομονώνω λέγοντάς του συνεχώς "μη το ένα, μη το άλλο", να τον αφήνω να την κάνει μπάνιο, να μου φέρνει τις πάνες της, τα παιχνίδια της και από την άλλη, όμως... να μην του στερώ και το καθιερωμένο του βραδυνό παραμύθι, να ασχολούμαι μαζί του όπως μπορούσα κι εγώ... νομίζω ότι όλα αυτά από σιγά σιγά θα κάνουν το μεγάλο να προσαρμοστεί με την κατάσταση και να φτάσει σε σημείο -ίσως- να του αρέσει κιόλας. Απλά και πάνω απ΄όλα ειλικρινά...

[ΟΛΓΑ78]

ναι το καταλαβαινω ...λεω να τον παω και ο θεος βοηθος....θελω λιγο να ξεκολησει απο εμενα ...εχει γινει πολυ πιεστικος ....

 

Καλό θα του΄κάνει... αντε και ο Θεός βοηθός, όπως λες κι εσύ!!! Καλή τύχη!

[pax]

Δεν πρόκειται να αποκαλυφθεί το "ψέμα" που λέτε.

 

Μην το λες ... έχουν μια εκπληκτική διαίσθηση. Μπορεί να μην καταλάβουν τι ακριβώς γίνεται, αλλά θα καταλάβουν ότι κάτι δεν πάει καλά, και μετά άντε να ξεκαθαρίσεις...

[mmdad]

Ολη αυτη η συζητηση γινεται γιατι δεν μιλαμε για την υποχρεωτικη εκπαιδευση ε? Γιατι δεν θα αναρωτιωταν κανεις μας τι να κανει αν το πρωτο παιδακι πηγαινε πρωτη δημοτικου...

Εγω για τις ιωσεις ειδα οτι την πρωτη χρονια του μικρου στον παιδικο ο μεγαλος δεν κολλησε γιατι αποστηρωναμε τα παντα. Την δευτερη χρονια ο μικρος κολλαγε πιο ευκολα..

 

Δεν νομιζω οτι τα παιδια πρεπει να διακοποτουν το προγραμμα τους ουτε να πηγαινουν πισω επειδη υπαρχει μικροτερο αδελφακι (με εξαιρεση τα πολυ μικρα κομματια απο τα παιχνιδια ισως). Για το θεμα του ωραριου ομως επειδη πχ βλεπω οτι οι δικιοι μου κουραζονται μεχρι τις 5μιση αν ειχα την δυνατοτητα θα τους επερνα πιο νωρις...

[mami]

Ευχαριστώ πολύ για όλες σας τις απαντήσεις!!!

 

Μου δώσατε πολλές ιδέες...Ούτε θα αποσιωπήσω τελείως, ούτε θα διατυμπανίσω στη μεγάλη ότι εγώ θα κάθομαι σπίτι με το μωρό κι αυτή θα πηγαίνει σχολείο!!! Ούτε θα το συζητάμε ξανά και ξανά δίνοντας ενδεχομένως μεγαλύτερη έμφαση στο γεγονός!!!

Θα της το εξηγήσω απλώς χαλαρά-χαλαρά για να ξέρει τι πρόκειται να γίνει και όταν έρθει η ώρα να το αντιμετωπίσουμε ... ανάλογα με την αντίδρασή της ...θα δω τι απαντήσεις/επιχειρήματα μπορώ να της δώσω.

 

Kαι ναι OLGA έχεις δίκιο. Υποψιάζομαι ότι το πρόβλημά της δεν θα είναι να πηγαίνει στο σχολείο (που της αρέσει πολύ) αλλά να κάθεται στο ολοήμερο. Σκέφτομαι και την εναλλακτική να την παίρνω το μεσημέρι όμως.... είμαι σίγουρη ότι αν αυτό το συνηθίσει, όταν αργότερα θα αναγκαστεί να ξαναμείνει στο ολοήμερο (όταν εγώ θα γυρίσω στη δουλειά) θα έχω πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Και από την άλλη δεν μπορώ για το χρονικό διάστημα που θα μας βοηθάει η μαμά μου, να την αναγκάζω κάθε μεσημέρι να ντύνει το μωρό, να βγαίνει έξω και να πηγαίνει να παίρνει την κόρη μου απ' το σταθμό!!!!

 

Δεν ξέρω πραγματικά.

Μου φαίνεται χειρότερο να υποχωρήσω τώρα, και μετά να την ξαναβάλω στη διαδικασία προσαρμογής του ολοήμερου από την αρχή!!!

Θα προτιμούσα να μην αλλάξει το πρόγραμμά της!!!

[ΟΛΓΑ78]

Ευχαριστώ πολύ για όλες σας τις απαντήσεις!!!

 

Μου δώσατε πολλές ιδέες...Ούτε θα αποσιωπήσω τελείως, ούτε θα διατυμπανίσω στη μεγάλη ότι εγώ θα κάθομαι σπίτι με το μωρό κι αυτή θα πηγαίνει σχολείο!!! Ούτε θα το συζητάμε ξανά και ξανά δίνοντας ενδεχομένως μεγαλύτερη έμφαση στο γεγονός!!!

Θα της το εξηγήσω απλώς χαλαρά-χαλαρά για να ξέρει τι πρόκειται να γίνει και όταν έρθει η ώρα να το αντιμετωπίσουμε ... ανάλογα με την αντίδρασή της ...θα δω τι απαντήσεις/επιχειρήματα μπορώ να της δώσω.

 

Kαι ναι OLGA έχεις δίκιο. Υποψιάζομαι ότι το πρόβλημά της δεν θα είναι να πηγαίνει στο σχολείο (που της αρέσει πολύ) αλλά να κάθεται στο ολοήμερο. Σκέφτομαι και την εναλλακτική να την παίρνω το μεσημέρι όμως.... είμαι σίγουρη ότι αν αυτό το συνηθίσει, όταν αργότερα θα αναγκαστεί να ξαναμείνει στο ολοήμερο (όταν εγώ θα γυρίσω στη δουλειά) θα έχω πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα. Και από την άλλη δεν μπορώ για το χρονικό διάστημα που θα μας βοηθάει η μαμά μου, να την αναγκάζω κάθε μεσημέρι να ντύνει το μωρό, να βγαίνει έξω και να πηγαίνει να παίρνει την κόρη μου απ' το σταθμό!!!!

 

Δεν ξέρω πραγματικά.

Μου φαίνεται χειρότερο να υποχωρήσω τώρα, και μετά να την ξαναβάλω στη διαδικασία προσαρμογής του ολοήμερου από την αρχή!!!

Θα προτιμούσα να μην αλλάξει το πρόγραμμά της!!!

 

Σε καταλαβαίνω... από τη μια μπορείς να μην της αλλάξεις το πρόγραμμα ή αν το κάνεις, να της ξεκαθαρίσεις πως τώρα που η μανούλα θα είναι στο σπίτι και με τα 2 της παιδάκια θα είναι πολύ ευτυχισμένη, όταν όμως ξαναρχίσει τη δουλειά, αναγκαστικά θα είναι πάλι στο ολοήμερο, όπως και το αδερφάκι της, θα αρχίσει και αυτό σχολείο -δεν ξέρω αν έχεις σκοπό να το πας τότε σε βρεφονηπιακό ή αν θα στο κρατάει η μαμά σου- ή θα μένει σπίτι με τη γιαγιά. Τουλάχιστο δεν θα σκέφτεται ότι είσαι σπίτι με το μωρό αφού εκ των πραγμάτων θα γυρίσεις στη δουλειά. Αν μπορείς και έχεις τη δυνατότητα -με τη βοήθεια της μαμάς πάντα- να την παίρνεις λίγο νωρίτερα. θα ήταν ίσως, το ιδανικό, κυρίως για να σας ζήσει η μεγάλη μεσα στο σπίτι με το μωράκι σου και να συνηθίσει πιο γρήγορα. Πιστεύω ότι σε συνεννόηση με τις δασκάλες ίσω θα μπορέσεις να την παίρνεις 1, 1/2 ώρα νωρίτερα, που έτσι δεν την αφήνεις κλασικό όπου θα πρέπει να την έχεις πάρει μέχρι τις 12:30, αλλά ούτε θα κάθεται μέχρι πάρα πολύ αργά. Ίσως έτσι να μην της φανεί κουραστικό και θα έχεις κι εσύ χρόνο με το μωρό σου.

[ΟΛΓΑ78]

Εγώ δε θα έλεγα στο "μεγάλο" παιδάκι ότι το μωρό πάει στο σχολείο.

Θα του περνούσα το μήνυμα ότι ΟΛΑ τα παιδιά μόλις μάθουν να περπατάνε και να μιλάνε πάνε σχολείο ανελλιπώς κάθε μέρα, είτε δουλεύει η μαμά είτε όχι και δεν είναι διαπραγματεύσιμο αυτό.

 

Το θέμα, όμως, είναι ότι στην πραγματικότητα δεν πάνε όλα τα παιδάκια σχολείο μόλις μάθουν να περπατάνε και να μιλάνε. Πολλά παιδάκια πάνε κατευθείαν στο προνήπιο -στην ηλικία των 4 ετών περίπου- αρα έχουν μάθει προ πολλού να μιλάνε και να περπατάνε. Επίσης, κάποιες μανούλες που δεν εργάζονται ή έχουν κάποιον στο σπίτι για βοήθεια, δεν στέλνουν τα μωρούλια τους αμέσως σχολείο. Θέλει προσοχή αυτό που λες, ο γιος μου πήγε παιδικό από 20 μηνών, οι φίλοι του, όμως, -τα παιδιά των κουμπάρων μας- πήγαν παιδικό από 3 χρονών και 3μιση. Εκείνος το ήξερε αυτό, άλλωστε τα παιδιά καταλαβαίνουν -ειδικά ένα 4χρονο- ότι δεν πάνε και ΟΛΑ τα παιδάκια παιδικό από πολύ μικρά.... πιστεύω ότι είναι λάθος μήνυμα αυτό που θες να περάσεις -γνώμη μου πάντα- γιατί δεν είναι αληθές και κάποια στιγμή θα το δει και στην πράξη.