φυσιολογικός τοκετος μετά από καισαρική? vaginal birth after cesarian

[xenia:-)]

καταρχην δε τιθεται θεμα προσβολης,καμια νομιζω δε θελει να παρει στραβα αυτα που λεμε εδω...ολα τα συζηταμε...

η λεξη ρισκο ειναι ατοπη....καθε εγκυμοσυνη και καθε ειδους τοκετος μπορει να εχει καποιους κινδυνους....απο τη πορεια της εγκυμοσυνης και του τοκετου κρινονται ολα...οποτε ας σταματησουμε τις λεξεις ρισκο,παρακινδυνευμενο,πεισμα κτλ....οσον αφορα το vbac, δε βοηθανε πουθενα αλλα ευνοουν οποιες φοβιες μπορει να εχει οποια μανουλα κανει προσπαθεια Vbac...

επισης το πρωτο και καλυτερο για να γεννησεις φυσιολογικα εχει να κανει με το παιδι και την ομαλοτερη γεννηση του,οχι με το μαχαιρι(αυτη η εκφραση "τρως το μαχαιρι" δε μου αρεσει καθολου...).Ειδικα για τις γυναικες που εχουμε μια καισαρικη νιωθω πως ειναι πολυ σκληρη και αδικη....

σκοπος του φορουμ δεν ειναι να υπαρχει μια σφαιρικη αποψη για καθε θεμα?αυτο δεν γινεται μονο με τα υπερ,υπαρχουν τα κατα και βεβαιοτατα υπαρχουν κι αποδειξεις(δηλ κοπελες που το δοκιμασαν και τα καταφεραν και πιστεψε με τις θαυμαζω).οσον αφορα την εκφραση τρως το μαχαιρι δεν ειχα σκοπο να σε αδικησω η να σε θιξω και συγνωμη εαν ενιωσες ετσι(το εφαγα κι εγω).εχω κανει 2 φτ και μια καισαρικη αλλα εχω ενα κοριτσακι 8,5 χρονων.σου απαντησα γιατι δεν ηθελα να μεινεις με αυτη την εντυπωση για μενα.καλη συνεχεια

[yianna]

Καμια πληροφορία για το Ευτοκία κ το κέντρο φυσικού τοκετου; Κανείς;

 

όπως είπε και η Yogamama η Ευτοκία είναι μη κερδοσκοπικός οργανισμός με αποκλειστικό σκοπό την προώθηση του φυσικού τοκετού , ενώ το κέντρο φυσικού τοκετού είναι κερδοσκοπικός οργανισμός που αναλαμβάνει low-risk φυσικούς τοκετούς. Το Κ.Φ.Τ έχει ιδρυθεί από τις δυο μαίες (Δημοπούλου-Χρηστάκου) που είναι και στην Ευτοκία αλλά όπως λένε οι ίδιες δεν θέλουν να βγαίνει προς τα έξω οτι Ευτοκία και κ.Φ.Τ είναι το ίδιο πράγμα. Δεν πας να γεννήσεις στην ευτοκία, πας στο κ.φ.τ. αν θέλετε το 2ο είναι μια προέκταση του 1ου. είναι τα λόγια των ίδιων.... Πήγα χθες σε πρώτη συνάντηση για εγκύους

και πάλι άλλη μια φορά: http://www.eutokia.gr & http://www.naturalbirth.gr

[dari]

Κάνε μου τη χάρη και παρέπεμψέ με στο διαλογισμό που αναφέρεις.

 

Αν δεν καταφέρω ούτε έτσι κάτι θα πάω σε ψυχολόγο.

 

Ένας πολύ καλός διαλογισμός είναι να επαναλαμβάνεις:

 

"Με αγάπη και ευγνωμοσύνη συγχωρώ τον εαυτό μου/τον ιατρό μου/τη ζωή μου/την καισαρική μου... και τον δεχομαι όπως τον δημιούργησε ο Θεός. Ζητώ συγνώμη από τον εαυτό μου/ τον ιατρό μου/ τη ζωή μου/την καισαρική μου για τις σκέψεις και συναισθήματά."

 

Όσο περισσότερο τον επαναλαμβάνει κανείς, τόσο περισσότερο θα οφελεί. Το εφαρμόζω σχεδόν σε κάθε περίσταση για ανθρώπους και για καταστάσεις που πληγώνουν. Αν γίνεται καθημερινά θα δείτε γρήγορα αποτελέσματα. Απελευθερώνει και σας επιτρέπει να "δεχτείτε" και μετά να "αφήσετε".

 

Άλλωστε, όπως πολύ σωστά λέει η yagamama, όλες οι καταστάσεις είναι για να μαθαίνουμε.... να εξελισόμαστε... Πολλές από σας, αν δεν είχατε κάνει καισαρική, δεν θα ήταν εδώ (στο forum εννοώ) και δεν θα είχατε μάθει τόσα πράγματα... Εγώ (δεν θα αναφερθώ στο ιστορικό μου, κάπου αλλού το έχω εκθέσει) κατάφερα να γίνω πιο δυνατή γιατί άφησα τον πόνο να με οδηγήσει, να μου δείξει, να με διδάξει ....

 

Η μεγάλη δύναμη προέρχεται πάντα από τη μεγάλη απώλεια και τον μεγάλο πόνο. Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε αυτά τα "μαθήματα" με ευγνωμοσύνη... σαν δώρα..

 

Μη σκέφτεστε, τι στερήσατε από το προηγούμενο παιδί σας, δεν φταίγατε εσείς. Το συγκεκριμένο παιδί είχε επιλέξει να έρθει με αυτόν τον τρόπο.... σε αυτές τις καταστάσεις... πρέπει να σεβαστούμε την αποφασή του... Τίποτα δεν γίνεται τυχαία και Ότι γίνεται είναι ο,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει...

[Rosie]

Σωστό κ αυτό αλλά πρέπει να τον έχεις βρει αρκετό καιρό πριν μείνεις έγκυος, να είναι ο γιατρός σου που εμπιστεύεσαι και να στο έχει αποδείξει έμπρακτα πριν τον χρειαστείς για γέννα. Και εγώ δεν έχω δυστυχώς....

 

Μελίνα ετοιμαζόμουνα να απαντήσω στο πμ σου αλλά είδα τα ποστς του και είπα να σου απαντήσω εδώ γιατί μπορεί και άλλες κοπέλες να ενδιαφέρονται.

 

Εγώ έκανα φυσικό τοκετό σε ιδιωτικό μαιευτήριο. Και όταν λέω φυσικό εννοώ ότι μου έγινε εισαγωγή μόνο όταν είχα πάει γύρω στα 8 εκ. διαστολή και ας είχανε σπάσει τα νερά 20 ώρες πριν, δεν μου έγινε κλύσμα ή ξύρισμα, δεν είχα καρδιοτοκογράφο, ούτε ορρό ή ωκυτοκίνη, είχα ελευθερία κινήσεων, εννοείται ότι δεν έκανα επισκληρίδιο και θήλασα αμέσως μετά τη γέννα χωρίς να πάω καθόλου στην ανάνηψη. Και είχα δωμάτιο με rooming-in οπότε το μωράκι μου ήτανε δίπλα μου συνεχώς.

 

Αν και παλαιότερα ήμουνα υπέρ του τοκετού στο σπίτι με μαία μετά την εμπειρία μου με τη δυστοκία ώμων που είχε η μικρή και κοντέψαμε να τη χάσουμε φοβάμαι να το προτείνω σε οποιαδήποτε κοπέλα γιατί ενδεχομένως να μην τα καταφέρναμε αν δεν είχα τη γυναικολόγο μου που το χειρίστηκε άψογα το θέμα.

 

Έγραψα πολλές φορές εδώ ποια είναι η γυναικολόγος μου, να μην το επαναλάβω γιατί δεν θέλω να κάνω διαφήμιση αν και της αξίζει!

[Zaxarenia]

Καλημέρα!

 

dari και yogamama σας ευχαριστώ πολύ!

 

Γενικότερα είμαι της άποψης ότι όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο, απλά σε αυτη την περίπτωση δεν είμαι σίγουρη για τίποτα...

πιο πολύ δυσκολεύομαι να συγχωρήσω τον εαυτό μου παρά όλους τους άλλους.

Γιατί όταν μου είπε ο γιατρός ότι δε θα καταφέρω να το γεννήσω φυσιολογικά λόγω κεφαλοπυελικής δυσαναλογίας, οπότε ας κάνουμε κ.τ. μου πέρασε απ' το μυαλό να περιμένω λίγο ακόμα.

Επηρρεασμένη όμως και από τον αδερφό μου, ο οποίος μου είχε πει κάτι μήνες πριν ότι θα γεννούσα 6 του μηνός και εφόσον ο γιατρός είπε να μπω την επομένη (6 του μηνός δηλαδή) το θεώρησα σα κάτι που έπρεπε να γίνει...και η σκέψη του ''περίμενε'' έφυγε.

Το ίδιο βράδυ ένιωθα χαρά με αγωνία που θα συναντούσα τη μικρή μου και από την άλλη θλίψη. Γιατί δε θα την είχα πια μέσα μου, για τον τρόπο με τον οποίο θα ερχόταν στον κόσμο...και παρακαλούσα το Θεό να γίνει ένα θαύμα, να σπάσουν τα νερά, να με πιάσουν οι πόνοι, να τα καταφέρω.

Τελικά, τίποτα δεν έγινε και πήγα κανονικά πρωί- πρωί και 9:15 κρατούσα τη μικρή μου.

Ένα ακόμα γεγονός το οποίο με κάνει να σκέφτομαι ότι έτσι έπρεπε είναι το ότι χρειαστηκε να αφαιρεθεί η μία σάλπιγγα, η οποία ήταν στα μαύρα της τα χάλια.

Απλά, καταλαβαίνετε, θα ήθελα να είχα πει τότε ''γιατρέ, να περιμένουμε να ξεκινήσει μόνος του ο τοκετός'' και αφού χρειαζόταν κ.τ., οκ να την κάναμε.

Τώρα πια βέβαια δεν αλλάζει τίποτα, ο χρόνος δε γυρνάει πίσω και το μονο που μου έμεινε πέρα από το σημαντικότερο δώρο της ζωής μου (η κορούλα μου) είναι αυτό το ''μάθημα'' που πήρα.

 

Θα ξεκινήσω σήμερα κιόλας τις ασκήσει χαλάρωσης και ευελπιστώ να ''ελευθερωθώ'' από τις τύψεις...σύντομα!

[angela_kgr]

xenia:-) νομιζω οτι αυτο που αναφερεις με τα υπερ και τα κατα στο φυσιολογικο,φυσικο τοκετο και τη καισαρικη ειναι ενα τρυπακι που μας εχουν βαλει οι γιατροι...εγω το βλεπω τωρα πια καπως ετσι...νομιζω οτι το μεγαλυτερο ποσοστο των γυναικων ειναι σε θεση να γεννησουν κολπικα και χωρις φαρμακα,αυτη ειναι αλλωστε και η φυση μας...απο εκει και περα λογω διαφορων παραγοντων(υποκειμενικων και αντικειμενικων) μπορει να προκυψουν καποιες δυσκολιες που ευτυχως στην εποχη μας εχουμε τη δυνατοτητα να τις αντιμετωπισουμε ειτε με φαρμακα ειτε χειρουργικα....η καισαρικη για εμενα δηλαδη πια ειναι εργαλειο και οχι τροπος τοκετου που θα δω τα υπερ και τα κατα του...αντιστοιχα και το vbac ειναι οτι και ο φυσικος τοκετος για εμενα ,μονο που χρειαζεται ιδιατερη προσοχη λογω του οτι οι περισσοτεροι γυναικολογοι δεν εχουν εκπαιδευτει καταλληλα και δεν ειναι σε θεση να το διαχειριστουν(κατι που κατα τη γνωμη μου θα το παθουν αν συνεχισουν οι περισσοτεροι να ξεγενναν μονο με καισαρικες και με το φυσικο τοκετο...) και οχι λογω του οτι θα πρεπει να θεωρειται ως κατι τοσο ιδιατερο...

ναι υπαρχουν καποιες προυποθεσεις για να μπορεσει να γεννησει μια γυναικα με vbac(στις οποιες για να πω την αληθεια ο γιατρος μου δεν εκανε καμια αναφορα ουτε ασχοληθηκε ιδιαιτερα αφου εβλεπε πως και η εγκυμοσυνη εξελισσεται ομαλα και πως ο τοκετος προχωραει κανονικα) που στο φυσικο τοκετο δεν υπαρχουν αλλα αυτο δεν εχει να κανει με το ρισκο της vbac ,εχει να κανει με τη πληρη επουλωση και αναρρωση του οργανισμου απο τη καισαρικη νομιζω...

[yogamama]

 

Μη σκέφτεστε, τι στερήσατε από το προηγούμενο παιδί σας, δεν φταίγατε εσείς. Το συγκεκριμένο παιδί είχε επιλέξει να έρθει με αυτόν τον τρόπο.... σε αυτές τις καταστάσεις... πρέπει να σεβαστούμε την αποφασή του... Τίποτα δεν γίνεται τυχαία και Ότι γίνεται είναι ο,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει...

dari δεν εχω λογια.δεν ηξερα τι να πρωτοδιαλεξω απο αυτα που εγραψες κοριτσι μου μπραβο σου.το παραπανω δεν το εχουμε ανΑφερει ποτε και ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ.Πρεπει να σεβαστουμε την αποφαση του μωρου.τΟ ΜΩΡΟ ΜΑς ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΕΞΕΙ .Ζαχαρενια ισως να ειχες και Αγιο και λειτουργησες ετσι με το ενστικτο. Μου φαινεται το πιο πιθανο.

 

Νομος του Μερφυ¨Αν ειναι κατι να παει στραβα ΘΑ ΠΑΕΙ. Αν δεν παει θα αποδειχτει αργοτερα οτι ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ"

 

κοριτσια μη νομιζετε οτι επειδη γεννησα φυσιολογικα , ή η Ροσυ ή και η Αντζελα (που τα εχει δει και τα δυο) δεν πληγωθηκαμε , δεν πονεσαμε , δε μετανιωσαμε για κατι. Ολα ειναι στο παιχνιδι του τοκετου γενικα.Εχουμε μονο 50 % ευθυνη για την ολη διαδικασια.Ο φυσικος τοκετος σε σηκωνει ψηλα και σε πεταει στα πατωματα να σπασεις. Σε αφηνει κουρασμενη αποκαμωμενη τραυματισμενη , δε θελεις να θυμασαι πολλες φορες. 2-3 γυναικες ξερω που γεννησαν χωρις να το καταλαβουν. Και ολες ειχαν το χαρακτηριστικο της γρηγορης διαστολης που με το ζορι προλαβαν να φτασουν στο νοσοκομειο...

[Rosie]

κοριτσια μη νομιζετε οτι επειδη γεννησα φυσιολογικα , ή η Ροσυ ή και η Αντζελα (που τα εχει δει και τα δυο) δεν πληγωθηκαμε , δεν πονεσαμε , δε μετανιωσαμε για κατι. Ολα ειναι στο παιχνιδι του τοκετου γενικα.Εχουμε μονο 50 % ευθυνη για την ολη διαδικασια.Ο φυσικος τοκετος σε σηκωνει ψηλα και σε πεταει στα πατωματα να σπασεις. Σε αφηνει κουρασμενη αποκαμωμενη τραυματισμενη , δε θελεις να θυμασαι πολλες φορες. 2-3 γυναικες ξερω που γεννησαν χωρις να το καταλαβουν. Και ολες ειχαν το χαρακτηριστικο της γρηγορης διαστολης που με το ζορι προλαβαν να φτασουν στο νοσοκομειο...

 

Από ενοχές άλλο τίποτα για αρκετά πράγματα που ήθελα να κάνω διαφορετικά στους τοκετούς μου αλλά δεν μπόρεσα κυρίως γιατί δεν είχα τη δύναμη να τα κάνω.

Και οι τελευταίες ώρες-στιγμές ενός φυσικού τοκετού είναι πραγματικά δύσκολες ειδικά αν δεν έχεις κάνει επισκληρίδιο και νιώθεις τα πάντα. Και τις δύο τις φορές νόμιζα ότι θα πέθαινα, βρισκόμουνα σε άλλη διάσταση, σ' άλλο κόσμο. Τουλάχιστον έτσι βίωσα εγώ τις τελευταίες εξωθήσεις, δεν γνωρίζω αν συμβαίνει σ' όλες τις κοπέλες γιατί τα παιδιά μου βγήκανε και μεγαλούτσικα.

[ΜΑΡΙΑΛ]

το κείμενο του Π.Ο.Υ. (παγκόσμιος οργανισμός υγείας) για τον φυσιολογικό τοκετό:

 

Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα στην εγκυμοσύνη και τον τοκετό της να της δοθεί η κατάλληλη βοήθεια και στήριξη. Η γυναίκα έχει τον κεντρικό λόγο καθώς και την δυνατότητα να αξιολογεί και να οργανώνει τια παρεχόμενες υπηρεσίες.

 

Για την ψυχολογική ευεξία της νέας μητέρας εξασφαλίζεται η παρουσία ατόμου της επιλογής της στον τοκετό της.

 

Η γυναίκα δεν πρέπει να καθηλώνεται σε ύπτια θέση αλλά να επιλέγει θέση γέννας κατά βούληση.

 

Να υπάρχει σεβασμός στα πιστεύω και στις πολιτιστικές παραδώσεις της κάθε γυναίκας.

 

Δεν δικαιολογείται η συστηματική χρήση της επισιοτομής.

 

Η τεχνητή πρόκληση τοκετού πρέπει να γίνεται μόνο όταν υπάρχει ειδική ιατρική εντολή και σε κανένα μέρος του κόσμου δε θα πρέπει να ξεπερνά το 10% στο σύνολο των τοκετών.

 

Το ποσοστό των καισαρικών να μην υπερβαίνει το 10 – 15 % των τοκετών.

 

Δεν υπάρχει καμιά απόδειξη ότι μετά από μια καισαρική απαιτείται και μια δεύτερη σε επόμενο τοκετό. Οι γυναίκες πρέπει να ενθαρρύνονται για φυσιολογικό τοκετό μετά από μια πρώτη καισαρική.

 

Δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι πριν τον τοκετό πρέπει να ξυρίζεται το εφηβαίο και να γίνεται υποκλυσμός.

 

Η τεχνητή ρήξη των υμένων (ως τεχνική ρουτίνας) δεν στηρίζεται σε καμιά επιστημονική αναγκαιότητα.

 

Κατά τη διάρκεια του τοκετού θα έπρεπε να αποφεύγεται η (συνηθισμένη πλέον) χορήγηση φαρμάκων.

 

Η καρδιοτοκογραφική παρακολούθηση του μωρού πρέπει να γίνεται μόνο σε τεχνητή πρόκληση τοκετού και σε ειδικές παθολογικές περιπτώσεις.

 

 

Η γέννα είναι μια φυσιολογική διαδικασία

 

« πρέπει να υπάρχει πολύ σημαντικός λόγος για να επέμβουμε στη φυσική διαδικασία μιας γέννας »

[Rosie]

Το έχω ξαναγράψει αυτό (στο τόπικ για την κοπή του ομφάλιου λώρου όπου ο ΠΟΥ τονίζει ότι δεν πρέπει να κόβεται αμέσως): δυστυχώς στην Ελλάδα ακολουθούμε τυφλά τις οδηγίες του ΠΟΥ όταν πρόκειται για τον εμβολιασμό, ενώ σε άλλα σημαντικά θέματα, πχ θηλασμός, τοκετός κτλ τον αγνοούμε προκλητικά!

 

Εχθές είδα μια γνωστή μου εγκυούλα και τη ρώτησα πότε γεννάει. Μου είπε ότι κανονικά η ημερομηνία της είναι το Νοέμβριο αλλά το πιο πιθανό είναι ότι ο γιατρός της θα της το "πάρει" νωρίτερα γιατί έχει μειωμένο αμνιακό υγρό...

Δεν είπα τίποτα, τι να της έλεγα; Προφανώς εμπιστεύεται πολύ το γιατρό της και δεν το ψάχνει παραπάνω.

 

(Αυτή η φράση που χρησιμοποιούνε στην Ελλάδα "μου πήρε το παιδί" πολύ με εκνευρίζει! Τι σημαίνει σου πήρε το παιδί σου; Δικό σου δεν είναι, γιατί τον άφησες να στο πάρει χωρίς σοβαρό λόγο; )

[Melina22]

yogamama, yianna και Rosie σας ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση και τις συμβουλές. Ετοιμάζομαι να παραγγείλω και κάποια βιβλία που θα με βοηθήσουν να προετοιμαστώ ακόμα περισσότερο...

 

Rosie η περιγραφή σου για τον τρόπο που γέννησες είναι όπως θα ήθελα κ εγώ να γεννήσω εννοώ τόσο φυσικά και απλά....Πριν πας στο μαιευτήριο ήσουν μαζί με τη μαία; Και περίμενες να φτάσεις σε μεγάλη διαστολή για να είσαι σίγουρη ότι όλα θα γίνουν όπως ήθελες; Γενικά τι κανόνες υπήρχαν στο συγκεκριμένο μαιευτήριο; Σου έδιναν τη δυνατότητα να γεννήσεις όπως φανταζόσουν ή είχαν άκαμπτους κανόνες; Η δυστοκία ώμων ήταν κάτι που αντιμετώπισες κατά την τελική εξώθηση ή επηρέασε γενικά την εξέλιξη; Δηλαδή αν πήγαινες νωρίτερα στην κλινική θα ήταν πιο καλά τα πράγματα; Αν το ξαναέκανες τι θα έκανες διαφορετικά;

Αν θέλεις πες άλλη μια φορά το όνομα της γιατρού κ για μένα που δεν το ξέρω και το όνομα του μαιευτηρίου αν μπορείς.

 

ΜΑΡΙΑΛ έχω μια απορία: Οι γυναίκες που τους κάνουν όλα αυτά που σε έναν φυσιολογικό τοκετό δεν θα πρεπε σύμφωνα με τα στοιχεία που παραθέτεις αν τα γνώριζαν, θα άφηναν να γίνονται; Και αν κάποια πήγαινε στο μαιευτήριο με το συγκεκριμένο χαρτί απ τον ποε (πριν γεννήσει εννοώ για να το συζητήσει) πώς θα την αντιμετώπιζαν; Πώς στηρίζουν σε τι επιχειρήματα εννοώ ότι όλα αυτά είναι αναγκαία;

 

Συγνώμη αν σας ζαλίζω αλλά η γνώση σας είναι πολύ σημαντική...

[Rosie]

Rosie η περιγραφή σου για τον τρόπο που γέννησες είναι όπως θα ήθελα κ εγώ να γεννήσω εννοώ τόσο φυσικά και απλά....Πριν πας στο μαιευτήριο ήσουν μαζί με τη μαία; Και περίμενες να φτάσεις σε μεγάλη διαστολή για να είσαι σίγουρη ότι όλα θα γίνουν όπως ήθελες; Γενικά τι κανόνες υπήρχαν στο συγκεκριμένο μαιευτήριο; Σου έδιναν τη δυνατότητα να γεννήσεις όπως φανταζόσουν ή είχαν άκαμπτους κανόνες; Η δυστοκία ώμων ήταν κάτι που αντιμετώπισες κατά την τελική εξώθηση ή επηρέασε γενικά την εξέλιξη; Δηλαδή αν πήγαινες νωρίτερα στην κλινική θα ήταν πιο καλά τα πράγματα; Αν το ξαναέκανες τι θα έκανες διαφορετικά;

Αν θέλεις πες άλλη μια φορά το όνομα της γιατρού κ για μένα που δεν το ξέρω και το όνομα του μαιευτηρίου αν μπορείς.

 

Μελίνα στο Μητέρα γέννησα, θα σου στείλω πμ με τα στοιχεία της γιατρού μου.

 

Οι κανόνες του μαιευτηρίου είναι άλλοι και απαιτούνε πχ την άμεση εισαγωγή της επίτοκου αν της έσπασαν τα νερά, την παραμονή στην ανάνηψη για καμιά ώρα τουλάχιστον μετά τον τοκετό κτλ.

Αλλά αυτοί δεν έχουνε σημασία γιατί η γυναικολόγος μου ζήτησε να έχει "ειδική μεταχείριση" στο Μητέρα, γι' αυτό και τα απέφυγα όλα αυτά.

 

Στον πρώτο τοκετό πέρασα όλες τις ώρες μαζί με τη γυναικολόγο μου και τη μαία της από τη στιγμή που έσπασαν τα νερά μέχρι που κάναμε εισαγωγή, στο δεύτερο απλά πήγα και με είδε η γυναικολόγος μου περίπου 18 ώρες αφού έσπασαν τα νερά και μου είπε να πάμε στο μαιευτήριο μετά τα μεσάνυχτα για εισαγωγή (έσπασαν τα νερά στις 3,30 τα ξημερώματα, πήγα στο μαιευτήριο στις 1,30 της επόμενης μέρας, κάναμε εισαγωγή στις 2,30 και γέννησα στις 4,30).

 

Η δυστοκία ώμων απλά επηρέασε τις τελευταίες εξωθήσεις, δεν είχε σχέση με την εξέλιξη του τοκετού. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι την προκάλεσε, ίσως απλά το μωρό να ήτανε πολύ μεγάλο για τη λεκάνη μου, αλλά μετανιώνω που δεν ήμουνα τόσο ξεκούραστη για να μπορέσω ενδεχομένως να καταβάλω μεγαλύτερη προσπάθεια στις εξωθήσεις (είχα την καθαρίστρια τη μέρα που έσπασαν τα νερά, έκανα κι εγώ δουλειές ασταμάτητα, μετά μαγείρεψα για το γιο μου, βρήκα όλα τα μωρουδιακά και έδωσα οδηγίες να πλυθούν, και γενικά δεν ξεκουράστηκα λεπτό!).

[Melina22]

Είδα το π.μ. κ σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!

Χαίρομαι όταν ακούω για ανθρώπους που δε συμβιβάζονται με κάποιες καταστάσεις απλά και μόνο επειδή είναι συνηθισμένες...Μπράβο σου που το έψαξες και που είχες την πυγμή να γεννήσεις με μοναδικό όπλο τη φύση σου χωρίς φάρμακα και με ανθρώπους που σεβάστηκαν τη διαδικασία και εσένα...

Και αξίζουν συγχαρητήρια και στη γιατρό σου που κατάφερε να σε βοηθήσει τόσο πολύ! Μακάρι να είχαν όλες οι γυναίκες αυτή την ενημέρωση και αυτή τη στήριξη...Θα είχαμε πολύ πιο όμορφες γεννήσεις...

[angela_kgr]

κοριτσια μη νομιζετε οτι επειδη γεννησα φυσιολογικα , ή η Ροσυ ή και η Αντζελα (που τα εχει δει και τα δυο) δεν πληγωθηκαμε , δεν πονεσαμε , δε μετανιωσαμε για κατι. Ολα ειναι στο παιχνιδι του τοκετου γενικα.Εχουμε μονο 50 % ευθυνη για την ολη διαδικασια.Ο φυσικος τοκετος σε σηκωνει ψηλα και σε πεταει στα πατωματα να σπασεις. Σε αφηνει κουρασμενη αποκαμωμενη τραυματισμενη , δε θελεις να θυμασαι πολλες φορες. 2-3 γυναικες ξερω που γεννησαν χωρις να το καταλαβουν. Και ολες ειχαν το χαρακτηριστικο της γρηγορης διαστολης που με το ζορι προλαβαν να φτασουν στο νοσοκομειο...

ειναι ετσι οπως το γραφεις και εσυ και η Rosie...πολλες ενοχες και αρκετη στεναχωρια που δε πηγαν ολα οπως ηθελα,που εκανα επισκλειριδιο γιατι δε μπορεσα να τους κανω να με αφησουν να σηκωθω απο το κρεββατι,που δε πιστευα οτι ολα θα πανε καλα και μολις μου εσπασαν τα νερα πηγα στο μαιευτηριο και αλλα....

μακαρι να αρχισουμε να πιστευουμε πιο πολυ στον εαυτο μας και τις δυνατοτητες μας...ολες μας....

[ngeo23]

Είδα το π.μ. κ σε ευχαριστώ πάρα πολύ!!

Χαίρομαι όταν ακούω για ανθρώπους που δε συμβιβάζονται με κάποιες καταστάσεις απλά και μόνο επειδή είναι συνηθισμένες...Μπράβο σου που το έψαξες και που είχες την πυγμή να γεννήσεις με μοναδικό όπλο τη φύση σου χωρίς φάρμακα και με ανθρώπους που σεβάστηκαν τη διαδικασία και εσένα...

Και αξίζουν συγχαρητήρια και στη γιατρό σου που κατάφερε να σε βοηθήσει τόσο πολύ! Μακάρι να είχαν όλες οι γυναίκες αυτή την ενημέρωση και αυτή τη στήριξη...Θα είχαμε πολύ πιο όμορφες γεννήσεις...

 

δικιο εχεις αλλα ποιος θα μας ενημερωσει;παλι μονες μας; και αυτο οπως βλεπετε γινεται εκ των υστερων!δεν θα επρεπε να μας ενημερωνουν οι γιατροι (!!!;;;-λεω τωρα) κανονικα δικη τους υποχρεωση ειναι. αλλα δυστυχως κανενας δεν το κανει

[yogamama]

εδω ταιριαζει το "πως το θες?"

[ngeo23]

εδω ταιριαζει το "πως το θες?"

 

καργα!!!:smile::smile: γινεται;;;;μπααααααααα

[v.polina]

συγνωμη αλλα εμενα αυτο μου φαινεται κλασικη ελληνικη συμπεριφορα,περιμενουμε να μας παρουν απ'το χερι και να μας δειξουν,να μας καθοδηγησουν,να εμπιστευτουμε σε καποιον την ολη κατασταση...εμενα δεν με πειραζει που το ψαχνω μονη μου.πιστευω οτι ο καθενας πρεπει να παιρνει τη ζωη του στα χερια του και να μην γινεται ερμαιο κανενος.ολες μας οι επιλογες να ειναι συνειδητες.και τα λαθη γινονται για να μαθαινουμε....(στην δικη μου περπιτωση τουλαχιστον,να μαθαινω να μην εμπιστευομαι κανεναν-αντε,σχεδον κανεναν)

(χωρις παρεξηγηση,ετσι;εντελως φιλικα....τις ιδιες ανησυχιες μοιραζομαστε!)

[ngeo23]

σκεψου κοπελες που αφενος δεν εχουν υπολογιστη, αφετερου δεν ξερουν να τον χειριζονται, ή μενουν μακρυα απο μεγαλα αστικα κεντρα και δεν υπαρχουν ουτε μαθηματα ανωδυνου τοκετου ή θηλασμου κτλ και μιλαω για εδω που μενω και ειναι και πρωτευουσα νομου και μετα πες τα παραπανω. αλλα ακομα και ετσι που λες, ρωτας αν καποιος ειναι τοσο "πονηρεμενος" γιατι πιο πολυ ετσι μου μοιαζει παρα να νιωθει οτι ειναι ερμαιο του οποιουδηποτε τη στιγμη που ο οποιοσδηποτε που λες ειναι ο γιατρος του που επελεξε και εμπιστευεται.

επισης, πολλοι εχουν για βοηθεια εκτος του γιατρου και περιοδικα (αν δεν υπαρχει απο αλλουν ενημερωση) που και εκει δεν υπαρχει σαφης ενημερωση.

μονο αν αποφασισει κανενας να παρει καποιο βιβλιο που και παλι εγω που πηρα μπορω να πω τελικα οτι ημουν ψιλοασχετη...

τι ειναι και θα παρεις τη ζωη στα χερια σου;;;πορευεσαι με τις γνωμες του γιατρου, των γνωστων και ο,τι αλλο καλυτερο μπορεις να κανεις.

μακαρι ολες να ειχαν τη δυνατοτητα και τη ενημερωση που μπορει κανενας να εχει μεσα απο εδω, απο σεμιναρια οργανωμενα, απο βιβλια απο, απο...αλλα ειτε δεν ειναι εφικτο λογω συνθηκων αλλα και παλι κανενας δεν ειναι τοοοοσο υποψιασμενος οπως λες . τωρα αν θα επρεπε δεν ξερω, δεν θελω να γινω τοσο καχυποπτη, αλλα και παλι γνωμη μου ειναι αυτη

[Melina22]

Όταν είπα μακάρι να είχαν όλες οι κοπέλες αυτή την ενημέρωση και τη στήριξη

δεν το είπα ρίχνοντας την ευθύνη σε αυτές γενικά μιλούσα μακάρι δηλαδή να είχαν τη σημαντική αυτή γνώση με οποιονδήποτε τρόπο...Συμφωνώ ότι δεν είναι καθόλου εύκολο και δεν έχουν όλοι τα ίδια μέσα και δυνατότητες για ενημέρωση όπως και τον ανάλογο χρόνο...

Απλά απ' τη στιγμή που θα σου μπουν υποψίες για κάποιο θέμα σου αξίζουν συγχαρητήρια που δεν το άφησες έτσι και που έκανες τα απαραίτητα για να νικήσεις το κατεστημένο. Εκεί παίζει ρόλο και η προσωπικότητά σου έτσι δεν είναι; Δεν επαναπαύεσαι και δεν διαλέγεις την εύκολη οδό... πας κόντρα στο ρεύμα παλεύοντας για έναν σκοπό.. Αυτό είναι αξιοθαύμαστο σε έναν άνθρωπο γι ' αυτό και είπα μπράβο στη Rosie...

[miriki]

Έχω νέα. Μίλησα με μια φίλη που δουλεύει στο Αττικό. όταν τη ρώτησα για τον Πατσούρα φωτίστηκε. Μου είπε ότι έχει πολύ καλή φήμη στο νοσοκομείο, ότι είναι πολύ καλός γιατρός, αλλά ότι είναι λίγο στρυφνός χαρακτήρας. Της ζήτησα να μάθει για vbac τι γίνεται.Οπότε περιμένουμε.

 

Θέλω να ευχαριστήσω τη Ρόζυ και τη γιογκαμανουλίνα που μοιράστηκαν τόσο εκτενώς τις εμπειρίες τους και κυρίως τα συναισθήματά τους μαζί μας. Συνειδητοποίησα ότι ενοχή και μητρότητα πάνε πακέτο. πάντα θεωρείς ότι έπρεπε να έχεις κάνει κάτι παραπάνω/ καλύτερο/ διαφορετικό/ μπλα μπλα. Όταν έγραψα για ευχάριστο τοκετό εννούσα για κάτι που να μη σου προκαλεί το άγχος και την απόλυτη μοναξιά που βίωσα εγώ, όπως και η φίλη που έγραψε παρπάνω, ούτε και το αίσθημα ότι δεν ελέγχεις απολύτως τίποτα. Εμένα αυτό με τσάκισε. Τελικά αυτό το τόπικ είναι ψυχοθεραπευτικό.....

[anti1980]

Άλλωστε, όπως πολύ σωστά λέει η yagamama, όλες οι καταστάσεις είναι για να μαθαίνουμε.... να εξελισόμαστε... Πολλές από σας, αν δεν είχατε κάνει καισαρική, δεν θα ήταν εδώ (στο forum εννοώ) και δεν θα είχατε μάθει τόσα πράγματα... Εγώ (δεν θα αναφερθώ στο ιστορικό μου, κάπου αλλού το έχω εκθέσει) κατάφερα να γίνω πιο δυνατή γιατί άφησα τον πόνο να με οδηγήσει, να μου δείξει, να με διδάξει ....

 

Η μεγάλη δύναμη προέρχεται πάντα από τη μεγάλη απώλεια και τον μεγάλο πόνο. Πρέπει να μάθουμε να δεχόμαστε αυτά τα "μαθήματα" με ευγνωμοσύνη... σαν δώρα..

 

Μη σκέφτεστε, τι στερήσατε από το προηγούμενο παιδί σας, δεν φταίγατε εσείς. Το συγκεκριμένο παιδί είχε επιλέξει να έρθει με αυτόν τον τρόπο.... σε αυτές τις καταστάσεις... πρέπει να σεβαστούμε την αποφασή του... Τίποτα δεν γίνεται τυχαία και Ότι γίνεται είναι ο,τι καλύτερο μπορούσε να γίνει...

 

Πάρα πολύ σωστά αυτά που γράφεις.

 

Είχα κάνει μαθήματα ανώδυνου τοκετού πριν να γεννήσω και δε μπορώ να πω ότι δεν ήμουν ενημερωμένη για όλα αυτά… Το μυαλό μου όμως δεν ήταν έτοιμο να τα νοήσει γιατί πολύ απλά πίστευα ότι εγώ θα γεννήσω φυσιολογικά και το μόνο που δούλευα τότε στο μυαλό μου ήταν να αντέξω τον πόνο και να μη κάνω επισκλυρίδιο. Δεν είχα στο νου μου καθόλου την πρόκληση, την καισαρική και τις επιπτώσεις της στο παιδί μου. Δεν ήξερα καν πόσο πολύ επηρεάζει ο τρόπος γέννησης το παιδί. Νόμιζα ότι όλα αυτά αφορούν μόνο τη μάνα…

 

Αν δεν είχα κάνει καισαρική, δε θα ήμουν εδώ. Εδώ άνοιξα τα μάτια μου. Εδώ έφτιαξα ένα καινούριο κόσμο, μια καινούρια παρέα και ένα νέο στόχο. Νιώθω πολύ δυνατή και πολύ χαρούμενη που είμαι εδώ και πιστεύω ότι εφόσον στην επόμενη εγκυμοσύνη πάνε όλα καλά θα έχω μια πολύ όμορφη γέννα που θα με κάνει να νιώσω πολύ περήφανη για τον εαυτό μου. Και αν ακόμη δεν συμβεί κάτι τέτοιο, θα ξέρω πως εγώ τουλάχιστον προσπάθησα. Διάβασα, άνοιξα τα μάτια μου, έμαθα ένα σωρό σημαντικές πληροφορίες και το σημαντικότερο προσπαθώ να τις μεταβιβάσω και σε άλλες μέλλουσες μανούλες.

 

Στα μάτια της κολλητής μου που είναι έγκυος και εμπιστεύεται τυφλά τον γιατρό της και δεν θέλει καθόλου να με ακούσει, βλέπω τον εαυτό μου πριν 2,5 χρόνια. Ακριβώς και αυτή όπως και εγώ τότε, ότι και να άκουγα, έμπαιναν από το ένα αυτή και έβγαιναν από το άλλο.

 

Ο χρόνος πίσω δε γυρίζει και τα μοιρολόγια μας για εκείνη τη στιγμή δε βγάζουν πουθενά. Τα παιδιά μας είναι ΖΩΝΤΑΝΑ!!!!! Κάθε φορά που μου έρχονται σκέψεις αρνητικές για την καισαρική, κοιτάζω το κοριτσάκι μου και τρέχω στην αγκαλιά της. Χαίρομαι που είναι καλά και προσπαθώ με τις πράξεις μου να επανορθώσω για όλα όσα πιθανών να της έκαναν κακό εξαιτίας της καισαρικής. Πιστεύω ακράδαντα πλέον ότι με την αγάπη που της δίνω επανορθώνω…

[v.polina]

σκεψου κοπελες που αφενος δεν εχουν υπολογιστη, αφετερου δεν ξερουν να τον χειριζονται, ή μενουν μακρυα απο μεγαλα αστικα κεντρα και δεν υπαρχουν ουτε μαθηματα ανωδυνου τοκετου ή θηλασμου κτλ και μιλαω για εδω που μενω και ειναι και πρωτευουσα νομου και μετα πες τα παραπανω. αλλα ακομα και ετσι που λες, ρωτας αν καποιος ειναι τοσο "πονηρεμενος" γιατι πιο πολυ ετσι μου μοιαζει παρα να νιωθει οτι ειναι ερμαιο του οποιουδηποτε τη στιγμη που ο οποιοσδηποτε που λες ειναι ο γιατρος του που επελεξε και εμπιστευεται.

επισης, πολλοι εχουν για βοηθεια εκτος του γιατρου και περιοδικα (αν δεν υπαρχει απο αλλουν ενημερωση) που και εκει δεν υπαρχει σαφης ενημερωση.

μονο αν αποφασισει κανενας να παρει καποιο βιβλιο που και παλι εγω που πηρα μπορω να πω τελικα οτι ημουν ψιλοασχετη...

τι ειναι και θα παρεις τη ζωη στα χερια σου;;;πορευεσαι με τις γνωμες του γιατρου, των γνωστων και ο,τι αλλο καλυτερο μπορεις να κανεις.

μακαρι ολες να ειχαν τη δυνατοτητα και τη ενημερωση που μπορει κανενας να εχει μεσα απο εδω, απο σεμιναρια οργανωμενα, απο βιβλια απο, απο...αλλα ειτε δεν ειναι εφικτο λογω συνθηκων αλλα και παλι κανενας δεν ειναι τοοοοσο υποψιασμενος οπως λες . τωρα αν θα επρεπε δεν ξερω, δεν θελω να γινω τοσο καχυποπτη, αλλα και παλι γνωμη μου ειναι αυτη

(μηπως βγαινουμε οφ τοπικ?)

εχω γνωστη μου που πριν απο 18 χρονια(που δεν συζηταμε φυσικα για το διαδυκτιο) γεννησε φυσιολογικα μετα απο καισαρικη,το θεωρησε αναφαιρετο δικαιωμα της και το απαιτησε απο τον γιατρο,ο οποιος συνεργαστηκε....να σημειωσω πως και στην καισαρικη της,αν και ηταν προεξοφλημενη λογω ισχιακης προβολης,απαιτησε και παλι να γινει μολις της ερθουν οι πονοι της γεννας,δεν δεχτηκε να μπει με ραντεβου.ηθελε να το ζησει....

θελω να πω πως δεν χρειαζεται να εισαι και τρελα ενημερωμενη,αλλα να απαιτεις τα δικαιωματα σου και να κυνηγας τα ονειρα σου.περισσοτερο απο τους γιατρους,να εμπιστευεσαι το ενστικτο σου....εγω τουλαχιστον αυτο πια ακολουθω.

(και για να αναφερω ακομα ενα παραδειγμα,οφ τοπικ αυτο εντελως,οταν γεννηθηκε η αδερφη μου ειχε ομφαλοκηλη η οποια εξειχε καποια εκατοστα.ο πρωτος παιδιατρος μιλησε στον πατερα μου για επεμβαση"πολυ απλη,ρουτινας"για να διορθωθει.ο πατερας μου ουτε να το ακουσει δεν ηθελε,να βαλει μωρο παιδι στο χειρουργειο χωρις να υπαρχει προβλημα υγειας,χωρις αυτο να ποναει.ρωτησε λοιπον αλλους 2 γιατρους,μεχρι που βρεθηκε αυτος που του ειπε πισ την αληθεια,οτι μεχρι τα 6-8 χρονια θα εχει απορροφηθει τελειως απο μονη της-οπως και εγινε-και ησυχασε.)

καταλαβες τι εννοω;

[poubaki]

Ειναι παντως θλιβερος ο τροπος που σε αποδυναμώνουν τη στιγμή που θα επρεπε να είμαστε πιο δυνατες απο ποτε.Μας καθιζουν σε αναπηρικό καροτσακι χωρίς λογο, αυτό απο μόνο του μας κάνει να νιωθουμε ανημπορες να κάνουμε το αυτονόητο εκείνη τη στογμή. ΝΑ περπατησουμε...yogamama,θυμώνω πολύ ακόμη, γιατί την πάτησα ενώ ΗΞΕΡΑ.Ειχα πληροφόρηση, είχα γνώση, το ενστικτό μου με προειδοποιούσε κι εγώ πήγα σα ζώον και την έπαθα άσχημα.Εφταιγε και η ελλειψη στήριξης, αλλά πώς να γεννησεις όταν έχεις περάσει το προηγούμενο βράδυ κλαιγοντας με λυγμούς, νιώθοντας μόνη, πιεσμένη και φοβισμένη?Εσπασα, φοβηθηκα...

ευτυχως που κανουμε εδψ group therapy και βοηθαει τοσο...

[yogamama]

Πιστεύω ακράδαντα πλέον ότι με την αγάπη που της δίνω επανορθώνω…

 

το μονο σιγουρο. Συμφωνω με οσα γραφεις