Τι (δεν) λέτε στα παιδιά σας για το Θεό;

[Lucy]

Γιατί το λες αυτό...μπόρεσαν και έκρινα ( σωστό-λάθος δεν έχει σημασία ) ότι αυτό που είχαν στην οικογένεια δεν τους ταίριαζε.

Εγώ πάλι πιστεύω το αντίθετο.Οι γονείς παρόλλα τα κολλήματα τους άφησαν τα παιδιά να αναπτύξουν τη δική τους κριτική σκέψη αλλιώς θα πήγαιναν με παρωπίδες σε αυτό που πίστεύαν οι γονείς...

 

 

 

Sorry αλλά χρησιμοποίησες τη λέξη προφανές οπότε από κει πιάστηκα και έδοσα τα 2 παραδείγματα που ιδιαίτερα το 1 τα έχω ζήσει από πολύ κοντά.

 

 

Αν τα άφησαν να αναπτύξουν την κριτική τους σκέψη ελευθερα, σημαίνει ότι δεν τα μύησαν στην θρησκευτική λατρεία ή δεν τους την επέβαλλαν τέλοσπάντων.

 

Για παράδειγμα, αν εμένα οι γονείς μου ήταν θρήσκοι και μου έκαναν πλύση εγκεφάλου το τι λεει η θρησκεία και το πως οφείλω να φέρομαι στα πρότυπα της θρησκείας, είχα συγκεκριμένους κανόνες να ακολουθώ (πχ να προσεύχομαι θέλω δεν θέλω κάθε πρωί, να νηστεύω κτλ κτλ), τότε 2 πράγματα θα γινόντουσαν.

Είτε θα ακολουθούσα τον δικό τους δρόμο, απλώς και μόνο επειδή αυτή την κατάσταση παρέλαβα,

είτε θα πήγαινε σε έναν τελείως διαφορετικό δρόμο απλώς και μόνο από αντίδραση και για να νιώσω ότι κάνω το δικό μου και ότι απελευθερώνομαι από την καταπίεση

Και στις 2 όμως περιπτώσεις η κινητήριος δύναμη και το σημείο αναφοράς δεν θα ήταν ο εαυτός μου και τα πιστεύω μου, αλλά αυτή η συμπεριφορά των γονιών μου.

Πως να αναπτυχθεί η κριτική σκέψη αν δεν έχω τα ερεθίσματα για να κάνω κάτι τέτοιο. Σίγουρα η μόρφωση και η πληροφόρηση παίζει μεγάλο ρόλο, αλλά πιστεύω ότι σε πολύ μεγάλο βαθμό οι αντιλήψεις των γονιών μας καθορίζουν τη μετέπειτα ζωή μας.

Ξαναλέω ότι όποιος έχει κάποιον να του υποδεικνύει συνέχεια το τι θα κάνει και πως θα φερθεί, πάντα αυτός ο άνθρωπος (κατά τη γνώμη μου) θα νιώθει ανασφάλεια να πάρει πρωτοβουλίες. Μπορεί να φύγει από τον πρώτον που του υποδείκνυε τι να κάνει, αλλά θα καταφύγει σε κάποιον άλλον. Γνώμη μου πάντα, δεν έχω πτυχία ψυχολογίας.

 

 

Δεν ξέρω αν εξηγώ σωστά αυτό που σκέφτομαι. Καλοί είναι οι κανόνες και τα όρια σε ένα παιδί, αλλά όχι για ζητήματα πίστης.

[jannis]

Γιατί το λες αυτό...μπόρεσαν και έκρινα ( σωστό-λάθος δεν έχει σημασία ) ότι αυτό που είχαν στην οικογένεια δεν τους ταίριαζε.

Εγώ πάλι πιστεύω το αντίθετο.Οι γονείς παρόλλα τα κολλήματα τους άφησαν τα παιδιά να αναπτύξουν τη δική τους κριτική σκέψη αλλιώς θα πήγαιναν με παρωπίδες σε αυτό που πίστεύαν οι γονείς...

 

 

.

Εγώ νομίζω ότι ο καθε άνθρωπος έχει μια Α δυνατότητα κριτικής σκέψης (εκ γενετής - βιολογικά - αν θέλεις). Ή εκδήλωση της και η ανάπτυξη της σίγουρα επειρεάζεται από το περιβάλλον. Οι γονείς σίγουρα μπορεί να επειρεάσουν και πολύ, αλλά δεν είναι το μόνο ερέθισμα που δέχεται ένα παιδί. Είναι δηλαδή πίθανό οι γονείς να μην βοήθησαν σε αυτόν τον τομέα, ή να συνεισφέραν θετικά ή αρνητικά - Δεν μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά - μπορεί επίσης απλώς τα παιδιά να αντιδράσαν και να μην έκαναν συνειδοτοποιημένες επιλογές.

[Λαΐδα]

Για οσους πραγματικα δεν ειναι σιγουροι για την απολυτη αληθεια, υπαρχει ενα βιβλιο του οποιου παραθετω αποσπασμα....

 

 

"ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ; ΤΙ ΜΗ ΘΕΟΣ; ΚΑΙ ΤΙ Τ’ ΑΝΑΜΕΣΟ ΤΟΥΣ;"

Αν είναι αλήθεια πως ο Θεός κατοικεί στις ψυχές των παιδιών, τότε θα πρέπει να κατοικεί και σε ψυχές πλασμάτων που δεν μεγάλωσαν εξαρχής μέσα στην κοινωνία των ανθρώπων. Αυτό σκέφτεται ο καρδινάλιος Σεβέρο (είναι άραγε τυχαίο που το όνομά του σημαίνει αυστηρός και αποφασίζει να στηρίξει όλες τις έρευνές του για το πώς ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τη Θεία Χάρη και για το αν, τελικά, υπάρχει ή όχι Θεός, σε ένα πλάσμα που βρέθηκε ανάμεσα στους λύκους. Είναι ένα κοριτσάκι, δέκα-δώδεκα ετών, που ο καρδινάλιος εμπιστεύεται στις σεβάσμιες καλόγριες ενός μοναστηριού με μια και μόνη εντολή-παράκληση: Να μην αναφερθεί ποτέ μπροστά της το όνομα του Θεού. Η Αμάρα δεν είναι η μόνη πρωταγωνίστρια της ιστορίας αυτής. Στη ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ εμφανίζεται και ο Πάλινορ, ένας άντρας που τον έφερε η θάλασσα από μια μακρινή, ανεξίθρησκη και δημοκρατικά διακυβερνώμενη χώρα. Ο Πάλινορ υφίσταται μέχρι και βασανιστήρια από τον εκπρόσωπο της Ιεράς Εξέτασης, προκειμένου να βεβαιώσει ότι είναι αιρετικός, όμως επιμένει: δεν είναι αιρετικός. Ο ανώτερος κληρικός που είχε αναλάβει να διερευνήσει τις απόψεις του, να τον μεταπείσει ή να τον μεταστρέψει, βασανίζεται ήδη από το σαράκι της αμφιβολίας για την ύπαρξη του Θεού. Εκεί κατέληξε μετά από ατέλειωτες συζητήσεις με τον Πάλινορ. Ανάμεσα στις δυο αυτές ιστορίες που λήγουν τραγικά, καθώς η παρέμβαση του ανθρώπου είναι καθοριστική, η συγγραφέας ξετυλίγει σκέψεις, απόψεις, παρατηρήσεις για το μείζον θέμα του μυθιστορήματός της, την πίστη.

 

Λέει στο βιβλιο για την πατριδα τoυ άθεου (μιλωντας ο εξεταστης του):

 

"Μιλάει για μια χώρα όπου κανείς δεν υπερασπίζεται την αλήθεια. Όπου οι φτωχοί και οι αγράμματοι βρίσκονται στο έλεος κάθε τσαρλατάνου, μιας και ο καθένας αποφασίζει μόνος του τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα. Για μια χώρα όπου υπάρχουν πολλές θρησκείες και όλες έχουν δικαίωμα να κηρύξουν και να προσηλυτίσουν και να κερδίσουν οπαδούς, σαν τους χωριάτες που έρχονται στο παζάρι και στήνουν ο καθένας τον πάγκο του να πουλήσουν την πραμάτεια τους. Για μια χώρα , όπου κάθε πόλη μπορεί να έχει τρεις και τέσσερεις επισκόπους, διαφορετικού δόγματος ο καθένας, όπου ο κόσμος αλλάζει εκκλησίες όπως εμείς εδώ αλλάζουμε άλογα πολλές φορές κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού. Αν ένας παπάς αρνηθεί να σε παντρέψει, είπε, θα βρεθεί κάποιος άλλος να το κάνει. Ούτε η ελπίδα του Παραδείσου, ούτε ο φόβος της Κολάσεως μπαίνουν στην ζυγαριά για να βοηθήσουν τους άρχοντες αυτής της χώρας. Λέει ότι υπερτιμώ και την ελπίδα της ανταπόδοσης και το φόβος της τιμωρίας. Λέει ότι οι περισσότεροι άνθρωποι σέβονται τους νόμους αυτού του κόσμου για λόγους που πρέπει να τους ψάξουμε σε αυτόν τον κόσμο.Στην χώρα του υπάρχει ένα λαϊκό σώμα υπερασπιστών του νόμου. Τον ρώτησα αν σημειώνονται ταχτικά εξεγέρσεις και επαναστάσεις, εμφύλιοι πόλεμοι μεταξύ τωνοπαδών των διαφόρων θρησκειών και μου απάντησε πως μερικές φορές έχει συμβεί πράγματι κάτι τέτοιο. Οι φασαρίες στους δρόμους είναι συνηθισμένο φαινόμενο μου είπε, μα τις περισσότερες φορές ο κόσμος τσακώνεται για κάποιο παιχνίδι που παίζεται ανάμεσα σε ομάδες πολιτών. Τα αποτελέσματα αυτών των αγώνων εξάπτουν τα πνευματα πολύ περισσότερο απόό,τιοι αλήθειες της θρησκείας. Μιλάει με αμετανόητη περηφάνια για την ελευθερία με την οποία ο κάθε άνθρωπος στη χώρα του δίνει μορφή και περιεχόμενο στη συνείδηση του. μια ελευθερία που, κατά την γνώμη μου, θυμίζει την ελευθερία του τυφλού να πέσει στον γκρεμό."

 

Στο παρπανω αποσπασμα μπορει ευκολα πιστευω να διακριθει πως φαινονται και οι δυο πλευρες του ιδιου νομισματος.

[yasemi]

 

Στόχος του παρόντος θέματος είναι να δούμε διαφορετικές προσεγγίσεις στο θέμα θρησκεία/θεός/αθεΐα/... μέσα στην οικογένεια, στην καθημερινότητα, στα παιδιά και σε εμάς.

 

Και να θέσω κάποια ερωτήματα για αρχή.

 

1. Πιστεύετε πως η ηθική υπαγορεύεται από τη θρησκεία ή η θρησκεία ενσωμάτωσε την ηθική;

 

Πιστευω οτι η θρησκεια ηρθε να θεσει κανονες και ηθικη σε εποχες που ο κομπος ειχε φτασει στο χτενι και υπηρχε ανομια και ακολασια ,,,και ιστορικα κρινοντας παντα προσαρμοζεται στα δεδομενα της εποχης και οριοθετει την ηθικη (αλλη η ηθικη που υπαγορευε η εκκλησια στο μεσαιωνα αλλη τωρα )

 

2. Αν τα παιδιά μυηθούν από μικρά στη θρησκευτική λατρεία, τι κερδίζουν (ή χάνουν); Αν δεν ακούσουν τίποτα, ποια μπορεί να είναι η μελλοντική τους πορεία;

 

Κρινοντα παντα με τα παιδικα μου βιωματα γιατι για τα παιδια μου ακομη δε ξερω ο χρονος θα δειξει,μεγαλωσα σε μια οικογενεια με γονεις χωρισμενους απο δυο διαφορετικα δογματα και γιαγια φουλ τοτε κομουνιστρια ασχετα οτι μετα τα παρατησε ,,,οποτε την εκκλησια την εβλεπα πασχα γαμους βασφτισεις,,,,ναι μου ειχανε μιλησει για το θεο και ναι βασικα ρωταγα πολλα τη γιαγια μου (ειπαμε κομμουνιστρια αλλα δεν εβγαλε ποτε προς εμενα κανεναν φανατισμο και να μου πει αυτο εινια αλλα μου απανταγε και με αφηνε μονη μου να κρινω και να ψαχνω,,,,),,,ειχα ρωτησει τα κλασικα (μα γιαγια τοσες φορες με αεροπλανο που εχω πεταξει-καναμε πολλα ταξιδια- δεν τον ειδα πουθενα,,,,),,,καποια στιγμη πηγα και κατηχιτικο γιατι το ζητησα μονη μου αλλα 2 φορες μονο παρακολουθησα βαρεθηκα ,,,,δε μου δωσανε βιβλια θρησκευτικα ουτε ειχανε συνδεσει τους κανονες με τον θεο (αν δεν κανεις αυτο θα πας στη κολαση κλπ κλπ κλπ ) στα δυσκολα λοιπον που ηρθανε σα παιδι δεν στρεφομουνα καπου,,,,ειχα μαθει να βρισκω δυναμη στον εαυτο μου,,,και τελικα δε με ενοχλησε καθολου ,,,,μεγαλωνοντας αρχισα να ψαχνω να διαβαζω να απορριπτω κ,ο,κ, και τωρα στα παιδια μου εχω μια αντιληψη θα τους απαντησω αλλα θα θελω και αυτα να εχουν μια κριτικη ματια και να μαθουν αν θελουν να πιστευουν την ουσια και να μη μενουν στο περιτυλιγμα,,,,

 

3. Ποια πιστεύετε πως είναι η εικόνα που έχουν τα παιδιά για τα θρησκευτικά μυστήρια και τις θρησκευτικές λατρείες;

 

 

Σε καθε γιορτη πχ χριστουγεννα πασχα 15/08 αγ πνευματος προσπαθω να τους πω την ιστορια και τους εξηγω και συμμετεχουμε για να δουνε και να μαθουνε και να ακοσουνε ωστε να μπορεσουνε μετα να κρινουνε,,,οσο μπορω να τα βοηθαω,,,,αλλα ειλικρινα πιστευω οτι η εκκλησια ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΙΚΗ για τα παιδια,,,,για αυτα ειναι ενα μερος που τους το εχουμε πει σαν σπιτι του θεου,που ακουγονται λειτουργιες και υμνοι σε μια ακατανοητη για αυτα γλωσσα( εδω ακατανοητη ειναι για εμας) ,και χανουν ολο το νοημα,,,,

 

 

 

4. Πού "φαίνεται" ο θεός στην καθημερινή οικογενειακή ρουτίνα; Δηλαδή, μέσα από ποια ερεθίσματα γνωρίζει (ή όχι) το παιδί σας το θεό; (π.χ. πρωινή προσευχή, ιστορίες από βίβλο-καινή διαθήκη κτλ) Τι λέτε στα παιδιά σας; σε ποια ηλικία;

 

 

 

οσο για το 4ο απανταω εδω,,,,θα περιγραψω απλα τις διαφορες συνομιλιες με τη κορη μου τη μεγαλη (ειναι 5 ) που εχουμε κανει κατα καιρους γιατι η μικρη (3) σε λιγο θα αρχισει να ρωταει,,,,σημειωση οτι στο σπιτι δεν κανουμε προσευχη,εχουμε μεν εικονοστασι,και εγω και ο συζυγος δε παμε εκλησια περα απο γαμους και βαφτισεις και το πασχα,,,αλλα αναβουμε κερια κλπ,,,τελος στη κορη μου δε διαβασα ακομη βιβλιο καινης διαθηκης γιατι δε μου το εχει ζητησει προς το παρον μενει στα λογια μου και τις ιστοριες μου του πασχα και των χριστουγεννων κλπ κλπ κλπ,,,τα βαζω περιπου με την ιδια σειρα που με ρωταγε γιατι ρωταγε καθε τοσο μεχρι να το επεξεργαστει το θεμα στο μυαλουδακι της

 

Μαμα τι ειναι ο θεος ???

 

Ο θεος για καποιους ανθρωπους ειναι κατι σαν καλος μαγος που αγαπαει τους ανρθωπους και τα ζωα και τον κοσμο και εχει δημιουργησει το κοσμο μας,,,(μη με φατε για το μαγος,,,δε μπορουσα αλλιως να της εξηγησω το υπερφυσικο)

 

Και που μενει??

Λενε στον ουρανο στον παραδεισο ,αλλα μπορεις να τον βρεις μεσα στη καρδια σου αν τοθελεις ή στην εκκλησια ,,,οταν προσευχεσαι σε ακουει

 

Και ο χριστος ποιος ητανε??

 

ο γιος του ,,,,Και γιατι τον σκοτωσανε ???Γιατι ο χριστος γεννηθηκε σε μια εποχη που ο κοσμος ητανε κακος και προσπαθησε να περασει καποια μυνηματα οπως το να αγαπαμε ο ενας τον αλλο ,να σεβομαστε ο ενας τον αλλο και ας ειμαστε διαφορετικοι,να μη τσακωνομαστε,να μη ζηλευουμε,να μη κλεβουμε να ειμαστε ισοι κλπ κλπ κπ και καποιοι κακοι ανθρωποι δε τους αρεσε αυτο γιατι τοτε θα χανανε πολλα και αποφασισανε να τον σκοτωσουνε ( και μη μου πειτε γιατι δεν ειπα οτι με το σταυρο ο χριστος σηκωσε τις αμαρτιες του κοσμου γιατι ενα μυαλο 4 χρονων σορρυ αλλα δε θα το καταλαβει) αλλα αυτος μετα ξεπεθανε,,,ΑΑΑΑΑΑΑ και πως εγινε αυτο??αφου ειναι γιος του θεου μπορει να το κανει,,,εμεις ομως οι ανθρωποι οχι,,,,ητανε τοσο δυνατος ο χριστος που το εκανε,,,,αυτο εγινε πολυ πολυ παλια,,,και εμεις επειδη μας αρεσουν αυτα που εκανε ο χριστος και προσπαθουσε να μαθει το κοσμο σημερα ειμαστε χριστιανοι δηλαδη ανθρωποι που προσπαθουμε να ακολουθησουμε το παραδειγμα του ακαι αυτα που εμαθε,,,,

 

Μαμα γιατι ομως η γιαγια (η μανα μου ειναι καθολικη) κανεις αλλιως το σταυρο της???και γιατι σε καποια παραμυθια εχει αλλους παπαδες απο τους δικους μας??

 

Γιατι με τα χρονια που περασανε απο την εποχη του χριστου ενω οι μαθητες του γραψανε τι ειχε πει πολλοι ανθρωποι αρχισανε να διαφωνουνε σε καποια θεματα και απο τοτε χωριστηκανε σε ομαδες,,,ολοι πιστεουμε στο χριστο αλλα προτιμα ο καθενας να το δειχνει με αλλο τροπο,,,,αλλα αυτα ειναι λεπτομερειες ομως,,,δεν εχουν μεγαλη σημασια

 

ΝΑΙ μαμα αλλα σημερα ακουσα για τους μουσουλμανους τι ειναι αυτο??ΑΑΑ οι μουσουλμανοι παιδι μου ειναι μια αλλη θρησκεια δηλαδη μια αλλη ομαδα που ναι μεν θεωρουν οτι υπαρχει ο θεος και ειναι ο ιδιος με τον δικο μας θεο αλλα δε πιστευουν οτι ο χρηστος ητανε γιος τουθεου και πιστευουνοτι μετα το χριστο ο θεος εστειλε καποιον αλλο για να μιλησει στο κοσμο ,,,,οποτε αυτους που θελουν να ακολουθουν αυτα που ειπε ο μωαμεθ τους λεμε μουσουλμανους,,,,,Και εκει της εξηγησα οτι υπαρχουν πολλες θρησκειες δηλαδη ερμηνειες για το ποιος ειανι θεος κλπ κλπ κλ ,,,,

ναι αλλα ποιος εχει δικιο μαμα???ο καθενας θεωρει οτι εχει δικιο αυτος για αυτο και ακολουθει αυτο που πιστευει,,,το σημαντικο ειναι οτι εμεις πρεπει να σεβομαστε τον αλλο οτι και να πιστευει κοριτσι μου,,,,ακομη και αν δεν πιστευει,,,,και μαμα ακουσα οτι ο θεουλης θυμωνει αν δε κανουμε κατι,,,οχι κοριτσι μου δε θυμωνει ,,,οπως και εγω δε θυμωνω με σενα αν κανεις κατι λαθος,,,,σε αγαπαω ακομη και να κανεις κατι κακο,,,

 

 

 

 

Επισης θελω να θεσω ενα αλλο ζητημα,,,,ειλικρινα πιστευω οτι η εκκλησια εχει μεινει πισω και αποτρεπει κοσμο,,,εγω θα ηθελα να παω σε μια εκκλησια που να μην ακουω αρχαια/καθαρεουσα ειλικρινα πχ,,,,,

[alcyon]

...

 

συμφωνώ αλλά νομίζω πως τα παιδιά χρειάζονται ασφάλεια, δεν θα περάσω τις δικιές μου αναζητήσεις τα παιδιά... το θεωρώ σκληρό και εγωιστικό... .......

 

Νομίζω πως χρειάζεται επαναδιατύπωση το παραπάνω.

 

Είναι φύση αδύνατο να μην περάσει ένας γονιός τις αναζητήσεις του, είτε αυτό το κάνει συνειδητά, είτε ασυνείδητα. Είναι χαρακτηριστικό αυτό που λέγεται και στο οποίο συμφωνώ, περί θυμού. Πως στα παιδιά μας, μας θυμώνουν εκείνα τα δικά μας χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς που εμφανίζονται και στο παιδί μας και τα οποία δεν έχουμε εμείς οι ίδιοι επεξεργαστεί.

Σκεφτείτε πόσα άλλα ακόμα "περνούν" στα παιδιά μας. Πραγματικά τα παιδιά τα "πλάθουμε" αλλά όχι όπως σχεδιάζουμε, αλλά όπως πράττουμε. Ό,τι κι αν κάνουμε, εφόσον τα παιδιά μεγαλώνουν δίπλα μας, θα πάρουν χαρακτηριστικά του χαρακτήρα μας, φόβους, αναζητήσεις κτλ κτλ. Δεν είναι θέμα εγωισμού. Είναι ... βιολογία.

[fido-dido]

ειναι πολυ μικρα για τετοιου ειδους συζητησεις.. η μικρη οταν βλεπει εικονες με ρωταει ποιος ειναι αυτος και της λεω ο αγιος ταδε, η παναγια, ο χριστος. τιποτα περισσοτερο. οσο για το θεμα της ηθικης πιστευω οτι δεν πρεπει να συγχεετε με θρησκειες. αποφευγουμε να κανουμε κακο, οχι γιατι ο θεος θα μας στειλει στην κολαση, αλλα γιατι ετσι ειναι το σωστο. δε θελω να τα επηρρεασω και να τα πεισω οτι η ταδε θρησκεια ειναι αληθινη ή οτι περα απ αυτα που μπορουν να αποδειχθουν απο την επισημη επιστημη δεν υπαρχει τιποτε αλλο. θελω να σκεφτονται και να ψαχνουν μονα τους και ποτε να μην πιστευουν ή απορριπτουν απολυτα κατι. οσο ζουμε μαθαινουμε, ανακαλυπτουμε νεα πραγματα, οι αναγκες μας αλλαζουν, μαζι αλλαζουν και οι αποψεις μας. το αν υπαρχει ή οχι ενα ανωτερο απο εμας ον που παιζει καποιο ρολο στις εξελιξεις της ζωης του ανθρωπου, δεν μπορει να αποδειχθει ουτε ομως να απορριφθει. αυτο ομως που αποδεικνυεται μεσα απο την ιστορια του ανθρωπου ειναι οτι οι θρησκειες δημιουργουνται για να κατευθυνουν τις μαζες. δε θελω να ερθω σε αντιπαραθεση με κανεναν πιστο, λεω απλα τι εχω σκοπο να συζητησω με τα παιδια μου.

[fido-dido]

Εγώ νομίζω ότι ο καθε άνθρωπος έχει μια Α δυνατότητα κριτικής σκέψης (εκ γενετής - βιολογικά - αν θέλεις). Ή εκδήλωση της και η ανάπτυξη της σίγουρα επειρεάζεται από το περιβάλλον. Οι γονείς σίγουρα μπορεί να επειρεάσουν και πολύ, αλλά δεν είναι το μόνο ερέθισμα που δέχεται ένα παιδί. Είναι δηλαδή πίθανό οι γονείς να μην βοήθησαν σε αυτόν τον τομέα, ή να συνεισφέραν θετικά ή αρνητικά - Δεν μπορούμε να ξέρουμε με σιγουριά - μπορεί επίσης απλώς τα παιδιά να αντιδράσαν και να μην έκαναν συνειδοτοποιημένες επιλογές.

 

εμεις ειμαστε 3 αδερφια. οι γονεις μας πιστευουν πολυ στο θεο ασχετα αν δεν πηγαν στην εκκλησια. μας μιλουσαν για το σωστο και το λαθος αλλα οχι τοσο μεσω θεου. μας μιλουσαν ομως και γα το θεο και μας προετρεπαν να πιστευουμε κλπ.

αργοτερα αρχισαμε να το ψαχνουμε το θεμα εγω κι ο αδερφος μου, η αδερφη μου παλι δεν ενδιαφερεται ιδιαιτερα.

γνωριζω ομως ανθρωπους που κανουν τετοιο προσυλητισμο στα παιδια τους που ενηλικιωνονται και πανε σε μοναστηρια ή περιμενουν στα παντα το θεο ΄η κατηγορουν γαι τα παντα το θεο

[alcyon]

Έχω μια εντύπωση πως...

το τι τελικά θα ακολουθήσει ένα παιδί στην ενήλικη ζωή του, δεν έχει να κάνει με το τι του δίδαξαν, ούτε τόσο με το τι έκαναν οι γονείς του στα αντίστοιχα θρησκευτικά ζητήματα...

Σα να φαίνεται πως κάτι άλλο καθορίζει τα ζητήματα αυτά... και δεν έχει να κάνει τόσο με τη θρησκευτική παράδοση...

[yasemi]

Έχω μια εντύπωση πως...

το τι τελικά θα ακολουθήσει ένα παιδί στην ενήλικη ζωή του, δεν έχει να κάνει με το τι του δίδαξαν, ούτε τόσο με το τι έκαναν οι γονείς του στα αντίστοιχα θρησκευτικά ζητήματα...

Σα να φαίνεται πως κάτι άλλο καθορίζει τα ζητήματα αυτά... και δεν έχει να κάνει τόσο με τη θρησκευτική παράδοση...

 

 

μα νομιζω οτι το τι θα ακολουθησουμε στη ζωη μας γενικα και ειδικα ειναι αυτο τελικα που ταιριαζει στο χαρακτηρα μας,,,,και ειδικα το θεμα της θρησκειας ειναι προσωπικο,,,,αν πχ ημουνα σε οικογενεια βαθια θρησκευομενη που θα πρεσβευε το πιστευε ,και μη ερευνα (επιτηδες εβαλα το κομμα εκει ) σιγουρα εγω σαν πνευμα αντιλογιας θα ημουνα στο αλλο ακρο,,, αλλο παιδι με αλλη ιδιοσυγκρασια μπορει να συνεχιζε να ακολουθει αυτο που του μαθανε οι γονεις του,,,με το να μη με πιεσει κανεις και να μου δωσει απλα καποιες κατευθηντηριες γραμμες αρχισα μετα να ψαχνω μονη μου,,,,και ακομη οσο περναει ο καιρος οι αποψεις μπορει να αλλαξουν να διαφοροποιηθουνε,,,,και στο τελος αλλαζει και η εποχη αλλαζουν ολα,,,,δεν ξερω να τα πω με ωραια λογια οπως τα λετε μερικοι,,,,

[ΜΑΡΙΑΛ]

Δηλαδή, αν εσύ είχες αμφιβολίες... παρολ'αυτά θα έλεγες πως "ναι υπάρχει", μόνο και μόνο για να "γλυκάνεις" τον κόσμο τους; Ουσιαστικά αναφέρεσαι στην παρηγορητική δράση της πίστης;

 

ναι ακριβώς ... όσο αναφορά τα παιδιά....

[eleanax]

το μόνο που θέλω να σχολιάσω, γιατί και η ώρα είναι κάπως προχωρημένη, είναι ότι λίγο που κοίταξα βρήκα πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις, τις οποίες θέλω να μελετήσω κάποια άλλη στιγμή περισσότερο νηφάλια και ξύπνια ώστε να μπορέσω να "κλέψω" απαντήσεις για την εποχή, που δεν αργεί πολύ, που θα αρχίσει να με ρωτάει και ο δικός μου γιος, οπότε θερμή παράκληση να γίνει σωστός και εποικοδομητικός διάλογος για να μην κλειδωθεί ένα τόσο ενδιαφέρον θέμα, συνεχίστε....

[itsme]

Ωραίο θέμα.

Εγώ δεν θα βαπτίσω το παιδάκι μου οπότε καταλαβαίνετε πως η ίδια είμαι άθεη.

Δεν έχω πρόβλημα να μπω στην εκκλησία, ακόμη και να παρακολουθήσω ένα μυστήριο ή μια λειτουργία.

Κάπως έτσι θα ήθελα να διδάξω και το παιδάκι μου. Να μην φανατίζεται ούτε προς την μία κατεύθυνση, ούτε προς την άλλη.

Δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω, ελπίζω να πάρω ιδέες και από εσάς.

[goody]

Ωραίο θέμα.

Εγώ δεν θα βαπτίσω το παιδάκι μου οπότε καταλαβαίνετε πως η ίδια είμαι άθεη.

Δεν έχω πρόβλημα να μπω στην εκκλησία, ακόμη και να παρακολουθήσω ένα μυστήριο ή μια λειτουργία.

Κάπως έτσι θα ήθελα να διδάξω και το παιδάκι μου. Να μην φανατίζεται ούτε προς την μία κατεύθυνση, ούτε προς την άλλη.

Δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω, ελπίζω να πάρω ιδέες και από εσάς.

 

Να σε ρωτησω κατι, αν επιτρεπεται, οταν λες αθεη τι εννοεις? Δεν πιστευεις σε τιποτα, ουτε σε καποια ανωτερη δυναμη (γενικα και αοριστα εννοω οχι στα πλαισια καποιας θρησκειας)?

Γιατι το ακουω απο πολυ κοσμο αυτο το αθεος αλλα τελικα νομιζω εννοουν αθρησκος. Απο καθαρη περιεργεια ρωταω οχι για κριτικη!

[itsme]

Να σε ρωτησω κατι, αν επιτρεπεται, οταν λες αθεη τι εννοεις? Δεν πιστευεις σε τιποτα, ουτε σε καποια ανωτερη δυναμη (γενικα και αοριστα εννοω οχι στα πλαισια καποιας θρησκειας)?

Γιατι το ακουω απο πολυ κοσμο αυτο το αθεος αλλα τελικα νομιζω εννοουν αθρησκος. Απο καθαρη περιεργεια ρωταω οχι για κριτικη!

Κανένα πρόβλημα. Δεν πιστεύω σε καμία ανώτερη δύναμη. Σε τίποτα που δεν εξηγείται δηλαδή(ανεξάρτητα αν ο άνθρωπος έχει καταφέρει ή όχι να το εξηγήσει ακόμη).

Η ίδια έχω βαπτιστεί χριστιανή ορθόδοξη αλλά στην πορεία είδα τα πράγματα αλλιώς.

[goody]

Α οκ! Ευχαριστω! Το ειχα απορια

[Daphne-]

Ωραίο θέμα. Αν και παλιο λοιπόν θα απαντήσω.

 

1. Πιστεύετε πως η ηθική υπαγορεύεται από τη θρησκεία ή η θρησκεία ενσωμάτωσε την ηθική;

Και τα δύο. Η κάθε κοινωνία έχει τη δική της ηθική και τη δική της θρησκεία. Η επικρατούσα θρησκεία επηρεάζει σε μεγάλο ή μικρό βαθμό την ηθική και αντιστρόφως. Να κι ένα πρόσφατο παράδειγμα-ακραίο για εμάς μάλλον- αλληλοκαθορισμού ηθικής-θρησκείας.

"Στις Μαλδίβες, έναν τόπο εξωτικής ομορφιάς, τον οποίο επισκέπτονται 700.000 τουρίστες ετησίως, ένα 15χρονο κορίτσι, θύμα βιασμού από τον πατριό της, καταδικάστηκε σε 100 χτυπήματα με μαστίγιο για προγαμιαίο σεξ.

Η Διεθνής Αμνηστία καταδίκασ...ε την τιμωρία ως «σκληρή, απάνθρωπη και εξευτελιστική".

Το νομικό σύστημα των Μαλδίβων, ένα ισλαμικό αρχιπέλαγος, με πληθυσμό περίπου 400.000, έχει στοιχεία του ισλαμικού νόμου (Σαρία), καθώς και αγγλικού κοινού δικαίου..Τα τελευταία χρόνια γίνεται ολοένα και πιο συντηρητικό με αυξημένη επιρροή του ισλαμικού νόμου." https://www.facebook.com/ypografoume.giatin.arsi.vouleftikis.asylias#!/ypografoume.giatin.arsi.vouleftikis.asylias

 

2. Αν τα παιδιά μυηθούν από μικρά στη θρησκευτική λατρεία, τι κερδίζουν (ή χάνουν); Αν δεν ακούσουν τίποτα, ποια μπορεί να είναι η μελλοντική τους πορεία;

Εξαρτάται σε ποια θρησκευτική λατρεία θα μυηθούν και σε ποιο βαθμό. Δεν μπορω να απαντήσω τι κερδίζουν ή τι χάνουν. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική.

Πάντως το να μην ακούσουν τίποτα, στη δική μας σημερινή Ελληνική κοινωνία, θεωρώ ότι είναι αδύνατον. Αν δεν ακούσουν από την οικογένεια, θα ακούσουν από το σχολείο.

 

3. Ποια πιστεύετε πως είναι η εικόνα που έχουν τα παιδιά για τα θρησκευτικά μυστήρια και τις θρησκευτικές λατρείες;

Όταν ήμουν μικρή μου άρεσαν πολύ τα μυστήρια και η Εκκλησία. Ειδικά το Πάσχα! Αρέσει πολύ και στην κόρη μου. Ξετρελάθηκε με τον Επιτάφιο, τους γάμους κτλ. Της αρέσουν ακόμα και οι μυρωδιές της Εκκλησίας.

 

4. Πού "φαίνεται" ο θεός στην καθημερινή οικογενειακή ρουτίνα; Δηλαδή, μέσα από ποια ερεθίσματα γνωρίζει (ή όχι) το παιδί σας το θεό; (π.χ. πρωινή προσευχή, ιστορίες από βίβλο-καινή διαθήκη κτλ) Τι λέτε στα παιδιά σας; σε ποια ηλικία;

Πουθενά δεν φαίνεται. Δεν έχω πει (ακόμα) τίποτα. Δεν τη βαπτίσαμε. Και είμαι άθεη. Ωστόσο έχει ακούσει από τον παιδικό φέτος διάφορα, κυρίως τα Χριστούγεννα.

Την αφήνω να τα λέει, και δεν σχολιάζω αρνητικά, ουτε προσπαθω να της "περάσω" κάτι άλλο. Εάν αργότερα με ρωτήσει θα της απαντήσω τι πιστευω εγω και τι λέει η Θρησκεία.

2) Υπαρχυν δυο τινα η το να εισαι αθεος και το να εισαι αθρησκος. Πιστευω οτι αν καποιος ειναι αθρησκος μονο να κερδισει εχει...Τι να κερδισει? σεβασμο και αγαπη προς ολους τους συνανθρωπους του, ανοιχτους οριζοντες σκεψεις, αποδοχη οτι το μυαλο του ανθρωπου ειναι υποτιμημενο τελικα. Αυτο θα οδηγησει σε μεγαλυτερη καλλιεργεια του νου.

 

Κι αν ειναι άθεος?

 

3. Δεν ειναι τυχαιο που σχεδον ολα τα μικρα παιδια φοβουνται τους παπαδες και τις εκκλησιες....Οκ, στο τελος συνηθιζουν αν πηγαινουν συχνα. Μια φορα με ρωτησε ο γιος μου γιατι 'τον αναγκασαμε να βαφτιστει' (ειδε το DVD). Πιστευα του λεω οτι εκανα το καλυτερο για εσενα, ισως ομως να εκανα λαθος.

Η κόρη μου έχει αδυναμία στους ιερείς. Εάν συναντήσουμε κάποιον κάνει σαν τρελλή από τη χαρά της...Μια φορά πήγε σε Κυριακάτικη λειτουργία και κάθησε 1,1/2 ώρα ήσυχη και παρακολουθούσε. Επίσης με ρώτησε αν βαπτίστηκε (μικρότερη νομίζω 2, 1/2 ετων), της είπα οχι και μου ειπε οτι θέλει να βαπτισθει. (Βέβαια φαντάζονταν οτι θα βουτήξει στην πισίνα μαζί με τους παπάδες..απ οτι μου ειπε...)

[κανίνα]

καλησπερα κοριτσια!ωραιο θεμα θιξατε γιαυτο θελω να αναφερω τη δικη μου εμπειρια...

προερχομαι απο μια οικογενεια με πολυ θρησκους γονεις οπου στη καθημερινοτητα το ζουσαμε στο πετσι μας...δηλαδη πρωινη προσευχη,προσευχη πριν το φαγητο,προσευχη πριν τον υπνο ,καθε κυριακη εκκλησια,νηστεια τεταρτη-παρασκευη και ολα αυτα τα ωραια....τελος παντων ολα τα αδερφια μου(εκτος του μεγαλυτερου,που εγινε καλογερος!!!)μεγαλωνωντας αρχισαμε να αποριπτουμε αυτη τη νοοτροπια γιατι ηταν κατι που με μανια προσπαθουσαν να μας επιβαλλουν!ολες οι αναφορες στο θεο ηταν σχετικα με το ποσο αμαρτωλοι ειμαστε και τα σχετικα,κατι που μονο φοβια προκαλουν σε ενα παιδι!

για να μην πολυλογω εμενα η θεση μου ειναι καπου αναμεσα σε αυτα που διαβαζω...δηλαδη δεν θεωρω κακο να βαφτισω το παιδι μου,ειναι ουτως η αλλως για μενα στοιχειο της παραδοσης μας,και δεν θεωρω οτι ετσι μυεις το παιδι στη θρησκεια!δευτερον η δικη μου επαφη με την εκκλησια ειναι καθε χριστουγεννα και πασχα και ως εκει θα ειναι και του παιδιου.δεν εχω εικονοστασι στο σπιτι μου παρα μονο μια εικονα και εναν μικρο σταυροκαι οχι στη πρωτη θεα!προτιμω να θεωρω τον θεο σαν φυλακα και οχι σαν καποιον που καταγραφει τα κριματα μου!αυτο που θελω να δωσω στο παιδι μου ειναι μονο καποιες βασικες αξιες που υποστηριζει ο χριστιανισμος οπως το να μην κανει κακο σε αλλους να μη κλεβει και οσο μπορει να αγαπα!!!με πολυ απλα λογια!οταν μεγαλωσει ασ κανει οτι θελει!..θεωρω πως αν καποιος θελει να κανει το παιδι του καλο χριστιανο,δεν πρεπει να το φοβεριζει και να παρουσιαζει τον θεο σαν τιμωρο για τις αμαρτιες του!ελεος!!!

και γενικα εχω ξεκοψει στους παππουδες οτι στο παιδι δεν θελω να μιλανε ουτε για θρησκεια ουτε για πολιτικη και να πορωνουν και να φανατιζουν ενα μωρο με τις δικες τους πεποιθησεις!

[alcyon]

Να ανακινήσω το θέμα, προσθέτοντας μερικά ακόμα ερωτήματα:

 

5. α. Πώς τοποθετείτε την εκκλησία και τη λατρεία που αυτή προτείνει (στο δόγμα που πιστεύετε, ο καθένας) ως προς το θεό; Μιλάτε στα παιδιά μόνο για το θεό, παραβλέποντας το εκκλησιαστικό κομμάτι ή τα μεταδίδετε αδιαίρετα;

 

β. Όσοι δεν πιστεύετε στο θεό, συμμετέχετε σε θρησκευτικές λατρείες για κοινωνικούς ή άλλους λόγους; Παρουσιάζετε το λατρευτικό κομμάτι ακόμα και χωρίς προεκτάσεις ή αναφορές σε κάποιον θεό;

 

6. Όσοι δεν ασχολείστε πολύ με το θέμα "θεός" στην καθημερινότητά σας, έχει τύχει να σας ζητήσουν τα παιδιά σας να συμμετάσχετε σε σχετικές λατρευτικές εκδηλώσεις ή να ζητήσουν περισσότερες διευκρινήσεις πιο "βαθιές"... και τι απαντάτε;

[κανίνα]

Να ανακινήσω το θέμα, προσθέτοντας μερικά ακόμα ερωτήματα:

 

5. α. Πώς τοποθετείτε την εκκλησία και τη λατρεία που αυτή προτείνει (στο δόγμα που πιστεύετε, ο καθένας) ως προς το θεό; Μιλάτε στα παιδιά μόνο για το θεό, παραβλέποντας το εκκλησιαστικό κομμάτι ή τα μεταδίδετε αδιαίρετα;

 

β. Όσοι δεν πιστεύετε στο θεό, συμμετέχετε σε θρησκευτικές λατρείες για κοινωνικούς ή άλλους λόγους; Παρουσιάζετε το λατρευτικό κομμάτι ακόμα και χωρίς προεκτάσεις ή αναφορές σε κάποιον θεό;

 

6. Όσοι δεν ασχολείστε πολύ με το θέμα "θεός" στην καθημερινότητά σας, έχει τύχει να σας ζητήσουν τα παιδιά σας να συμμετάσχετε σε σχετικές λατρευτικές εκδηλώσεις ή να ζητήσουν περισσότερες διευκρινήσεις πιο "βαθιές"... και τι απαντάτε;

εγω αυτο που θα εκανα στη θεση σου ειναι να πω στο παιδι τον ορισμο...δηλαδη η ταδε θρησκεια λεει πωσ στο ταδε μυστηριο γινεται αυτο κι εκεινο...σαν να λεω το πυθαγορειο θεωρημα ενα πραγμα,απλα εναν ορισμο!χωρις σαλτσες και περιστροφες...απο κει και περα δεν θεωρω πως μυεις καποιον σε καποια θρησκεια αν του πεις τι υπερασπιζεται η καθε μια....κανεις απλη αναφορα!δεν χρειαζεται να το παρουσιασεις σαν κατι καλο,κακο,αναγκαιο,η μη!δεν λες την αποψη σου απλα!δεν ειναι κακο να ξερει κανεις τι λεει το ταδε δογμα,αρκει να μην το παρουσιαζεις μονοπαντα!ειναι σαν να σε ρωτησει το παιδι σου τι λεει το πασοκ?η νδ?το κκε? ε απλα απαντας χωρις να του πεις αυτος κανει ετσι ,ο αλλος αλιως,αλλα εμεις ψηφιζουμε εκεινο....ας αποφασισει μονο του οταν ερθει η ωρα!γενικα θεωρω πως στις αποριες των παιδιων πρεπει να απανταμε με αληθεια σαν να απευθυνομαστε σε ενηλικους...

[alcyon]

Κανίνα καλησπέρα!

Δεν είναι το θέμα το τι θα κάνω με τα δικά μου τα παιδιά συγκεκριμένα. Αναρωτιέμαι γενικώς, πώς αντιμετωπίζεται το θέμα θρησκεία, θεός ή αθεΐα από την οπτική γωνία του γονέα.

 

Αυτό που προτείνεις παρεμπιπτόντως μου φαίνεται κάπως μη εφαρμόσιμο στην πράξη. Δηλαδή, για να δώσεις "ορισμό", τα παιδιά πρέπει να έχουν μια ηλικία που να μπορούν να αντιληφθούν πολύ γενικές έννοιες... άρα μιλάμε για τελειώματα δημοτικού, ίσως και γυμνάσιο. Εκτός αν εννοείς να κάνεις μια μικρή και ουδέτερη αναφορά. Αλλά υπάρχει μια εγγενείς δυσκολία. Σε αυτά τα θέματα δε μπορείς να είσαι αμερόληπτος. Εξ ορισμού, παίρνεις θέση, έστω και άθελά σου.

 

π.χ. αν εγώ πω στα παιδιά πως "αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν την Κυριακή στην εκκλησία γιατί έτσι το θέλει ο θεός", αυτομάτως δείχνω πως υπάρχει θεός και πως θέλει κάτι από εμάς συγκεκριμένο, κτλ κτλ

Αν πάλι πω "αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν την Κυριακή στην εκκλησία γιατί έχουν την ανάγκη να πιστεύουν σε ένα θεό και το εκφράζουν με αυτόν τον τρόπο", ουσιαστικά δείχνω με τη στάση μου πως δεν πιστεύω πως υπάρχει θεός, και πως οι άλλοι το πιστεύουν, γιατί έτσι το θέλουν κι ας μην είναι αντικειμενική πραγματικότητα.

Δε νομίζω πως θα μείνουν σε καμία περίπτωση ευχαριστημένα αν απλά μείνω στο γεγονός, χωρίς αιτιολόγηση ή σχολιασμό: "αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν την Κυριακή στην εκκλησία". Σίγουρα θα ρωτήσουν "γιατί".

[κανίνα]

Κανίνα καλησπέρα!

Δεν είναι το θέμα το τι θα κάνω με τα δικά μου τα παιδιά συγκεκριμένα. Αναρωτιέμαι γενικώς, πώς αντιμετωπίζεται το θέμα θρησκεία, θεός ή αθεΐα από την οπτική γωνία του γονέα.

 

Αυτό που προτείνεις παρεμπιπτόντως μου φαίνεται κάπως μη εφαρμόσιμο στην πράξη. Δηλαδή, για να δώσεις "ορισμό", τα παιδιά πρέπει να έχουν μια ηλικία που να μπορούν να αντιληφθούν πολύ γενικές έννοιες... άρα μιλάμε για τελειώματα δημοτικού, ίσως και γυμνάσιο. Εκτός αν εννοείς να κάνεις μια μικρή και ουδέτερη αναφορά. Αλλά υπάρχει μια εγγενείς δυσκολία. Σε αυτά τα θέματα δε μπορείς να είσαι αμερόληπτος. Εξ ορισμού, παίρνεις θέση, έστω και άθελά σου.

 

π.χ. αν εγώ πω στα παιδιά πως "αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν την Κυριακή στην εκκλησία γιατί έτσι το θέλει ο θεός", αυτομάτως δείχνω πως υπάρχει θεός και πως θέλει κάτι από εμάς συγκεκριμένο, κτλ κτλ

Αν πάλι πω "αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν την Κυριακή στην εκκλησία γιατί έχουν την ανάγκη να πιστεύουν σε ένα θεό και το εκφράζουν με αυτόν τον τρόπο", ουσιαστικά δείχνω με τη στάση μου πως δεν πιστεύω πως υπάρχει θεός, και πως οι άλλοι το πιστεύουν, γιατί έτσι το θέλουν κι ας μην είναι αντικειμενική πραγματικότητα.

Δε νομίζω πως θα μείνουν σε καμία περίπτωση ευχαριστημένα αν απλά μείνω στο γεγονός, χωρίς αιτιολόγηση ή σχολιασμό: "αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν την Κυριακή στην εκκλησία". Σίγουρα θα ρωτήσουν "γιατί".

το καταλαβαινω αυτο που λες και συμφωνω...αλλα μη νομιζεις πως τα παιδια ειναι ανικανα να καταλαβουν και σε πιο μικρες ηλικιες....εγω στο συγκεκριμενο ερωτημα θα απαντουσα "στη χωρα μας επισημη θρησκεια ειναι ο χριστιανισμος,οταν λοιπον οι ανθρωποι που πιστευουν στο θεο θελουν να προσευχηθουν πανε στην εκκλησια"τοσο απλα!και νομιζω δεν δειχνεις καποια θεση...αν σε ρωτησουν "εμεις γιατι δεν παμε?" εκει μετα λες την αποψη σου....επισης απο τη στιγμη που και απο το σχολειο ακουνε διαφορα η τα πανε εκκλησια δεν νομιζω οτι θα φτασει το παιδι γυμνασιο για να κανει τετοιου ειδους ερωτησεις...σε τετοιες ηλικιες μιλας αλλιως αφου το παιδι προφανως ειναι ψιλιασμενο!

[κανίνα]

και κατι ακομα...μην εχεις αυταπατες οτι οποια κιαν ειναι η θεση μας για τετοιου ειδους θεματα,τα παιδια δεν ειναι ικανα να την καταλαβουν...οτι και να τα πουμε θα γεννηθει αυτοματα ενα αλλο ερωτημα...αρα το θεμα ειναι ποιο?αν θα αναγκασω το παιδι μου να κανει αυτα που λεει μια θρησκεια?αυτα που πιστευω εγω?προφανως αν το παιδι μαθει απο μικρο να πηγαινει π.χ. εκκλησια θα εχει μπει ας πουμε σε μια κατευθυνση χριστιανικη, που ουτως η αλλως θα μπει σε κατευθυνση ειτε εισαι στη μια πλευρα η στην αλλη....αυτο που κατα τη γνωμη μου γινεται τις περισσοτερες φορες ειναι τα παιδια να ακολουθουν τα πιστευω των γονιων γιατι απλα αυτα εμαθαν απο μικρα....αρα στην ουσια δεν μπορει να μεινουν ανεπηρρεαστα...βασικα πες τους αυτο που θα ηθελες να αφωμιωσουν,οτι κιαν ειναι αυτο...

[ΜΑΡΙΑΛ]

Δε νομίζω πως θα μείνουν σε καμία περίπτωση ευχαριστημένα αν απλά μείνω στο γεγονός, χωρίς αιτιολόγηση ή σχολιασμό: "αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν την Κυριακή στην εκκλησία". Σίγουρα θα ρωτήσουν "γιατί".

ή μπορείς να πείς αυτοί οι άνθρωποι πηγαίνουν στην εκλησία για να προσευχηθουν.... (δεν παίρνεις θέση για ύπαρξη - ανυπαρξία θεού, και απαντας και στο γιατι)

[Λαΐδα]

Εγω αλκυων μιλαω για τον Θεο και παραβλεπω το θρησκευτικο κομματι εξηγωντας οτι ο καθενας κανει ο,τι τον εκφραζει και ο,τι εχει αναγκη....

Οποιος εχει αναγκη να προσευχηθει στην εκκλησια καλα κανει και παει...και επισης οποιος θελει να παει στο τζαμι, καλα κανει επισης και παει....

Οποιος θεωρει οτι ο Θεος υπαρχει παντου καλα κανει και δεν παει πουθενα, αν δει νιωθει οτι πρεπει να παει καπου...

καπως ετσι .....

[alcyon]

Λαίδα.. εκεί το έχω κι εγώ.

Εξακολουθώ να λέω πως δε μιλάω για τα δικά μου παιδιά. Μιλάω γενικώς...

 

Σαφώς και δεν είναι χαζά τα παιδιά. Καταλαβαίνουν και συχνά αντιλαμβάνονται ακόμα και τις υποσυνείδητες σκέψεις μας.