Εγκυμοσύνη μετά από απόξεση

[Nefeli_13]

Έχω πάθει σοκ! Σχηματίζεται κανονικά δηλαδή το έμβρυο και το βλέπεις;;; Πώς καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά;

[Mariakapa]

Κι εγώ το είχα δει στον υπέρηχο, και μάλιστα μια βδομάδα πριν αρχίσει να υποψιάζεται η γυναικολόγος ότι κάτι δεν πάει καλά φαινόταν η καρδούλα που χτυπούσε, ήταν πολύ νωρίς για να την ακούσουμε, ήταν περίπου 2 εκατοστά το μωράκι. Την τελευταία φορά που το είδαμε στον υπέρηχο είχε αρχίσει να μικραίνει κιόλας (εκτός κι αν ήταν η ιδέα μου)

[Nefeli_13]

Εμείς δεν το είχαμε δει καν, ούτε καρδούλα φυσικά, οπότε ήλπιζα ότι την επόμενη φορά αρκεί να ακούσουμε καρδούλα και όλα θα πάνε καλά...

Αν δεν περάσει το τρίμηνο δεν ησυχάζουμε δηλαδή... Φτου!

[Mariakapa]

Εμείς δεν το είχαμε δει καν, ούτε καρδούλα φυσικά, οπότε ήλπιζα ότι την επόμενη φορά αρκεί να ακούσουμε καρδούλα και όλα θα πάνε καλά...

Αν δεν περάσει το τρίμηνο δεν ησυχάζουμε δηλαδή... Φτου!

Ναι το πρώτο τρίμηνο θέλει προσοχή, οι γιατροί λένε ότι μετά τον τρίτο μήνα είσαι έγκυος, ξέρουν αυτοί. Μόλις ξαναμείνω έγκυος μόνο εγώ και ο καλός μου θα το ξέρουμε, γιατί οι γονείς μας τους είχε πιάσει η πορδοχαρά που θα γίνουν παππούδες και ξεσήκωναν κι εμένα, γι αυτό έφαγα και τα μούτρα μου μετά. Μόλις φτάσω στον 5ο θα το ανακοινώσω χαχα μη σου πω μόλις γεννησω

[Nefeli_13]

Ναι το πρώτο τρίμηνο θέλει προσοχή, οι γιατροί λένε ότι μετά τον τρίτο μήνα είσαι έγκυος, ξέρουν αυτοί. Μόλις ξαναμείνω έγκυος μόνο εγώ και ο καλός μου θα το ξέρουμε, γιατί οι γονείς μας τους είχε πιάσει η πορδοχαρά που θα γίνουν παππούδες και ξεσήκωναν κι εμένα, γι αυτό έφαγα και τα μούτρα μου μετά. Μόλις φτάσω στον 5ο θα το ανακοινώσω χαχα μη σου πω μόλις γεννησω

 

Συμφωνώ! Κι εμείς ενθουσιαστήκαμε γιατί προσπαθούσαμε αρκετό καιρό! Μας έλεγε βέβαια ο γιατρός "Μην πείτε ακόμα τίποτα! Θα σας πω εγώ πότε!", αλλά σιγά μην τον ακούγαμε! Συμφωνήσαμε λοιπόν ότι όταν με το καλό ξανασυμβεί, θα το ξέρουμε μόνο οι δυο μας και θα το ανακοινώσουμε μετά την αυχενική διαφάνεια και μόνο στους πολύ στενούς. Οι υπόλοιποι θα το μάθουν στη γέννα! Τους το είπαμε κιόλας (σε γονείς και κολλητούς) για να μη μας ρωτάνε συνέχεια... Ήδη με το που έκανα την απόξεση άρχισαν "Πότε θα ξεκινήσετε προσπάθειες ξανά;", "Άντε μέχρι τα Χριστούγεννα θα είσαι πάλι έγκυος"... Οπότε τους το ξέκοψα ότι αν συνεχίσουν δε θα το μάθουν ΠΟΤΕ! Έχω γίνει λίγο σκύλα, αλλά με εκνευρίζουν οι άνθρωποι που ενώ δε μπορούν ούτε να φανταστούν πώς νιώθω προσπαθούν να βοηθήσουν με τον πιο λάθος τρόπο!

[Mariakapa]

Συμφωνώ! Κι εμείς ενθουσιαστήκαμε γιατί προσπαθούσαμε αρκετό καιρό! Μας έλεγε βέβαια ο γιατρός "Μην πείτε ακόμα τίποτα! Θα σας πω εγώ πότε!", αλλά σιγά μην τον ακούγαμε! Συμφωνήσαμε λοιπόν ότι όταν με το καλό ξανασυμβεί, θα το ξέρουμε μόνο οι δυο μας και θα το ανακοινώσουμε μετά την αυχενική διαφάνεια και μόνο στους πολύ στενούς. Οι υπόλοιποι θα το μάθουν στη γέννα! Τους το είπαμε κιόλας (σε γονείς και κολλητούς) για να μη μας ρωτάνε συνέχεια... Ήδη με το που έκανα την απόξεση άρχισαν "Πότε θα ξεκινήσετε προσπάθειες ξανά;", "Άντε μέχρι τα Χριστούγεννα θα είσαι πάλι έγκυος"... Οπότε τους το ξέκοψα ότι αν συνεχίσουν δε θα το μάθουν ΠΟΤΕ! Έχω γίνει λίγο σκύλα, αλλά με εκνευρίζουν οι άνθρωποι που ενώ δε μπορούν ούτε να φανταστούν πώς νιώθω προσπαθούν να βοηθήσουν με τον πιο λάθος τρόπο!

Μια από τα ίδια κι εγώ!

Εντάξει, κι αυτοί που δεν έχουν περάσει τα ίδια με εμάς, δεν γνωρίζουν , βασικά δεν μπορούν να καταλάβουν πως νιώθουμε, και προσπαθούν να μας συμπαρασταθούν με όποιο τρόπο μπορούν

[i want to be mama]

Ναι το πρώτο τρίμηνο θέλει προσοχή, οι γιατροί λένε ότι μετά τον τρίτο μήνα είσαι έγκυος, ξέρουν αυτοί. Μόλις ξαναμείνω έγκυος μόνο εγώ και ο καλός μου θα το ξέρουμε, γιατί οι γονείς μας τους είχε πιάσει η πορδοχαρά που θα γίνουν παππούδες και ξεσήκωναν κι εμένα, γι αυτό έφαγα και τα μούτρα μου μετά. Μόλις φτάσω στον 5ο θα το ανακοινώσω χαχα μη σου πω μόλις γεννησω

 

Καλημέρα!!!

 

Μόνο οι άντρες μας κορίτσια,ούτε καν οι γονείς....

 

Είχε και εμένα ξεσηκωθεί ή μανά μου και είχε πάρει σβάρνα τις γειτονιές και το ανακοίνωνε και στην κουτσή Μαρία που λέει ο λόγος....

 

Της είχα πει να μην πει τίποτα αλλά από την χαρά της δεν μπορούσε να συγκρατηθεί.

Μετά τον 4ο μήνα θα το ανακοινώσω Θεού Θέλοντος!

[i want to be mama]

Καλημέρα κορίτσια μου! Mama είδα το μήνυμα σου σχετικά με την ιστολογική σου, πολύ γενικά και αόριστα όμως τα λέει, η δικιά μου είχε ολόκληρη έκθεση και το συμπέρασμα ήταν παλλίνδρομη χωρίς να υπάρχει κάτι που να οφείλεται σε εμένα (μόλις πάω σπίτι θα το δω και θα το γράψω πιο σωστά). Πάντως η γυναικολόγος μου μου είπε ότι ήταν καθαρά τυχαίο, χρωμοσωμική ανωμαλία.

Το Σάββατο θα έμπαινα στον τέταρτο και είμουν λίγο κάπως, αλλά σκέφτομαι συνέχεια ότι θα αρχίσω τις προσπάθειες σε κανα μήνα που θα έχω τακτοποιηθεί και στο καινούριο σπίτι, ουφ δεν βλέπω την ώρα επιτέλους

 

Το ξέρω ότι τα λέει αόριστα και ντιπ ακαταλαβίστικα...

 

Θα πάω στον γιατρό μου να μου τα εξηγήσει γιατί τον ειδικευόμενο που τον ρώτησα μου είπε ότι είναι απλά παλίνδρομη.

 

Φέξε μας και γλίστρησα με λίγα λόγια...

[Nefeli_13]

Καλημέρα!!!

 

Μόνο οι άντρες μας κορίτσια,ούτε καν οι γονείς....

 

Είχε και εμένα ξεσηκωθεί ή μανά μου και είχε πάρει σβάρνα τις γειτονιές και το ανακοίνωνε και στην κουτσή Μαρία που λέει ο λόγος....

 

Της είχα πει να μην πει τίποτα αλλά από την χαρά της δεν μπορούσε να συγκρατηθεί.

Μετά τον 4ο μήνα θα το ανακοινώσω Θεού Θέλοντος!

 

Εμένα η μαμά μου ήταν η μόνη που επέμενε να μην το πούμε σε κανέναν! Θες η εμπειρία της ζωής, θες το προαίσθημα της μάνας...

Βρε, ας μείνουμε εμείς και θα το ανακοινώνουμε κάθε μέρα εδώ μέσα μέχρι να βαρεθούμε!!!

[ευουλα 5]

καλημερα κ καλο μηνα....ειμαι καινουργια στο forum!!λοιπον ειχα κανει και εγω αποξεση τον ιουνιο κ εκανα 3 φορες ελευθερα αυτο το μηνα με τον αντρα μου αλλα δυστυχως σημερα που ξυπνησα πηγα στο μπανιο κ τσουυυ και η περιοδος.. στεναχωρηθηκα παρα πολυ και φοβαμαι μηπως δεν ξανα μπορεσω να κανω νινι.....

[elenitsa1]

ειπα να γραψω κι εγω την ιστορια μου για να παρετε θαρρος!! το γεναρη του 11 αποφασισαμε να προσπαθουμε για μωρακι. Το φλεβαρη ημουν εγκυος! Μεγαλη χαρα, τα ξερετε...Στην εβδομη εβδομαδα, ο σακος αδειος...Αφησαμε μια εβδομαδα, καμια διαφορα.22 Μαρτη αποξεση. Τα χειροτερα συναισθηματα.Ημουν στο πατωμα. Ο γιατρος ειπε να ξαναδοκιμασουμε σε 3 μηνες.Στο μεταξυ στειλαμε το υλικο για βιοψια. Τυχαιο γεγονος. Ο γιατρος ειπε να μην ασχοληθουμε κ μολις τα καταφερουμε θα μας δωσει οδηγιες. Περιμενα σαν τρελλη να ερθει ο Ιουνης για να σταματησω να κλαιω κ να προσπαθησουμε ξανα. Και φυσικα οπως γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις ολος ο περιγυρος μου εγκυμονουσε...Σκεφτομουν οτι μονο εγω δεν τα ειχα καταφερει. Ο γιατρος ειπε πολυ σωστα οτι πιστευει οτι ολα γινονται για το καλυτερο...Τον Ιουλιο πηγαμε διακοπες, αδιαθετησα, και φυσικα περασα χαλια. Μολις γυρισαμε πηρα τα πανω μου. 2 Αυγουστου ηταν η τελευταια μου περιοδος κ αδιαθετησα ξανα μετα απο ενα χρονο!!!! Εμεινα εγκυος στις 10 Αυγουστου, δηλαδη 1 μηνα μετα τις πρωτες προσπαθειες. Πολυ ευκολα. Καναμε ενδεικτικα καποιες εξετασεις για θρομβοφιλια, δεν εδειξαν κατι, και τωρα εχω ενα πανεμορφο μπεμπακο και ευχαριστω καθε μερα το Θεο για το δωρο του. Αυτο που χρειαζεται ειναι να το πιστεψετε.Εμεις ειμασταν τοσο σιγουροι για την εγκυμοσυνη που οταν πηρα τη χοριακη, ηταν μια απλη επιβεβαιωση. Ο γιατρος μου, με βοηθησε παρα πολυ κ τον ευχαριστω γιατι χωρις αυτον δεν θα το ειχα πιστεψει. Δεν με αγχωσε καθολου, κ ολα πηγαν τελεια. Την πρωτη εγκυμοσυνη, δεν θα την ξεχασω, ενιωσα πολυ πονο, αλλα συνειδητοποιησα ποσο πολυ το ηθελα.Συγγνωμη που πλατιασα, καλη επιτυχια σε ολες τις κοπελες κ να μη φοβαστε τιποτα!!

[thokos]

κοριτσάκια μου!!!!!!!!!ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Ένας καινούριος μήνας ξεκινά...για να βλέπω αισιοδοξία..χαμόγελα..θετική σκέψη...και όοοοοοοοοοολα θα πάνε καλά....στο φόντο αχνοφαίνονται τα Χριστούγεννα...και είμαι σίγουρη...ότι μας επιφυλλάσσει πολλές εκπλήξεις ο σάκος του Άη-Βασίλη φέτος.......χριστουγεννιάτικα μωράκια!ναιιιιιιιι!πιστέψτε το και...εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε!

Καλή εππιτυχία σε όσες προσπαθούν...χαλαρά...χωρίς άγχος...εγώ σιγά σιγά λέω να ξεκινήσω νέες προσπαθειούλες

stay tuned!

[koukita]

Καλημέρα κορίτσια! Ήρθα και εγώ (δυστυχώς) στην παρέα σας.. Η δική μου ιστορία μέχρι στιγμής δεν έχει ευτυχές τέλος όπως της Ελενίτσας, αλλά ελπίζουμε στο μέλλον.

Πως έχουνε τα πράγματα λοιπόν. Τον περασμένο Μάρτιο και ενώ είχαμε ελεύθερες επαφές, χωρίς μέτρημα ωστόσο, από τον Νοέμβριο, με 1 εβδομάδα καθυστέρηση κάνω το τέστ και μας βγαίνει θετικό! Χαρά, πανηγύρια ο άντρας μου, κάνουμε και ένα δεύτερο προς επιβεβαίωση, ίδιο αποτέλεσμα, οπότε την Δευτέρα κάνω μια χοριακή, βγαίνει γύρω στις 600 μονάδες. Μιλάω με το γιατρό μου, μια χαρά μου λέει, κάνε άλλη μια σε 2 μέρες και μιλάμε. Κάνω τη δεύτερη χοριακή 1220 το αποτέλεσμα, οπότε κλείνω ραντεβού με τον γιατρό να το δούμε υπερηχογραφικά. Βλέπουμε την κουκίδα, στην καλύτερη θέση η εμφύτευση μας λέει ο γιατρός, συνεχίζουμε να ζούμε στην ευτυχία μας. Σε 2 εβδομάδες ξανά επίσκεψη με σκοπό να ακούσουμε καρδιά. Εγώ άγχος, αγωνία και ένα προαίσθημα κακό, όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου ενθουσιασμενοι. Κάνουμε τον υπέρηχο, ακούμε καρδιά, ο γιατρός ελαφρώς προβληματισμένος.. Μας ενημερώνει ότι α) το έμβρυο είναι λίγο μικρό με βάση την ΤΕΡ μου και β) υπάρχει μια υπερηχογραφική ένδειξη που δεν του αρέσει και συγκεκριμένα ότι ο λεκιθικός ασκός είναι μεγάλος και στρογγυλός. Μας λέει ότι υπάρχουν πιθανότητες για αποβολή και καλό θα ήταν να μην το γνωστοποιήσουμε σε τρίτους (τώρα μας το λές!!!). Από τότε το κακό προαίσθημα που είχα έγινε ένα τεράστιο βάρος, όσπου μια εβδομάδα μετά, Τετάρτη ήταν, ξύπνησα το πρωί και ένιωθα ότι δεν ήμουν έγκυος. Προσπάθησα να το εκλογικεύσω, αλλά δεν τα κατάφερα, άρχισα να κλαίω στη δουλειά, να μην μπορώ να συνέλθω. Αποφασίζω να πάρω το απόγευμα το γιατρό τηλ, να κλείσω ραντεβού για υπέρηχο.. πριν προλάβω να πάρω, διαπιστώνω ότι έχει αρχίσει η αιμοραγία. Κάνουμε τελικά τον υπέρηχο, η καρδούλα χτυπούσε ακόμα, αλλά δεν είχε μεγαλώσει καθόλου. Η αιμοραγία συνεχίστηκε, 2 ημέρες μετά άρχισαν οι πόνοι, οι οποίοι κορυφώθηκαν ανήμερα του Πάσχα και έτσι στις 16.4 μπήκα για απόξεση. Ο γιατρός μας λέει ότι ήταν τυχαίο, δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε εξετάσεις και ότι μπορούμε να προσπαθήσουμε ξανά ακόμα και από τον επόμενο κύκλο. Τελικά αρχίζουμε τις προσπάθειες τον Ιούλιο, άνθρακες ο θησαυρός μέχρι τις 23.10.2012, οπότε με μια πολύ μικρή καθυστέρηση, την 28η ημέρα, κάνω ένα τεστ και βγαίνει αχνά θετικό. Την επόμενη κάνω χοριακή, μόλις 39,7. Μιλάω με τον γιατρό, μην ανησυχείς είναι πολύ νωρίς ακόμα, μην κάνεις ξανά χοριακή σε 2 ημέρες γιατί πάλι θα είναι πολύ μικρή, κάνε την Δευτέρα (5 ημέρες μετά) και βλέπουμε. Την Παρασκευή, ξυπνάω το πρωί και πάλι νιώθω ότι δεν είμαι έγκυος. Θυμώνω με τον εαυτό μου, με μαλώνω γιατί σκέφτομαι αρνητικά, το εκλογικεύω και λέω ότι χωρίς αιμοραγία δεν είναι δυνατόν να αποβάλλω και το τελειώνω εκεί το θέμα. Δυστυχως τη νύχτα του Σαββάτου, ξημερώματα Κυριακής, 28.10, ξεκινάει αιμοραγία και πολύ έντονος πόνος... κλάμα, απογοήτευση, θυμός και πόνος, πόνος ψυχής.. Την Δευτέρα προς επιβεβαίωση κάνω χοριακή, 3,27.

Περιμένω τώρα να τελειώσει η αιμοραγία, για να κλείσω ένα ραντεβού με το γιατρό προς επιβεβαίωση ότι δεν χρειάζεται καθαρισμός και να μου δώσει περαιτέρω οδηγίες. Είμαι σίγουρη ότι θα μου πει πάλι πως ηταν τυχαίο και πως δεν χρειάζονται εξετάσεις, αλλά οι αντοχές μου εξαντλούνται και ας λένε οι πολύ λίγοι δικοί μου άνθρωποι που το μάθανε αυτή τη φορά, ότι με θαυμάζουν για τον τρόπο που το αντιμετωπίζω και για την ψυχραιμία με την οποία διαχειρίζομαι την κατάσταση.. η ψυχή μου το ξέρει.. πόσο κενό μπορεί να αντέξει κάποιος...

Ελπίζω να με συγχωρήσετε για το υπερτεράστιο ποστ, αλλά ήθελα κάπου να τα πω...

[elenitsa1]

Koukita... ξερεις οτι ολοι σε καταλαβαινουμε!! μη σε παιρνει απο κατω!!ολα καλα θα πανε!! αξιζει λιγη ταλαιπωρια....

[alexioa]

ΚΟΥΚΙΤΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ!ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΠΟΝΑΣ ΨΥΧΙΚΑ!ΠΕΡΑΣΕΣ ΠΟΛΛΑ ΟΙ ΓΥΡΩ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΠΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΝΑ ΠΟΝΑΣ ΚΑΙ ΕΣΥ!ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΑΠΛΑ ΘΕΛΕΙ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΚΑΙ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΣ.!

[Ζαχίρ]

κοριτσάκια μου!!!!!!!!!ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ!

Ένας καινούριος μήνας ξεκινά...για να βλέπω αισιοδοξία..χαμόγελα..θετική σκέψη...και όοοοοοοοοοολα θα πάνε καλά....στο φόντο αχνοφαίνονται τα Χριστούγεννα...και είμαι σίγουρη...ότι μας επιφυλλάσσει πολλές εκπλήξεις ο σάκος του Άη-Βασίλη φέτος.......χριστουγεννιάτικα μωράκια!ναιιιιιιιι!πιστέψτε το και...εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε!

Καλή εππιτυχία σε όσες προσπαθούν...χαλαρά...χωρίς άγχος...εγώ σιγά σιγά λέω να ξεκινήσω νέες προσπαθειούλες

stay tuned!

 

Thokos μου τι ευχαριστη εκπληξη αυτη!!!χαθηκες!!ηρεμησες,εισαι καλυτερα;τα Χριστουγεννα κοντοζυγωνουν κι ειναι η καλυτερη εποχη για μωρακια στο σακο του Αγιου Βασιλη!αντε χαιρομαι που θα ξαναξεκινησεις!!!εγω εχω μια εβδομαδα περιπου ακομη για να δω αν θα μου ερθει το δωρακι λιγο νωριτερα απο τα Χριστουγεννα!!:D

[thokos]

Καλημέρα κορίτσια! Ήρθα και εγώ (δυστυχώς) στην παρέα σας.. Η δική μου ιστορία μέχρι στιγμής δεν έχει ευτυχές τέλος όπως της Ελενίτσας, αλλά ελπίζουμε στο μέλλον.

Πως έχουνε τα πράγματα λοιπόν. Τον περασμένο Μάρτιο και ενώ είχαμε ελεύθερες επαφές, χωρίς μέτρημα ωστόσο, από τον Νοέμβριο, με 1 εβδομάδα καθυστέρηση κάνω το τέστ και μας βγαίνει θετικό! Χαρά, πανηγύρια ο άντρας μου, κάνουμε και ένα δεύτερο προς επιβεβαίωση, ίδιο αποτέλεσμα, οπότε την Δευτέρα κάνω μια χοριακή, βγαίνει γύρω στις 600 μονάδες. Μιλάω με το γιατρό μου, μια χαρά μου λέει, κάνε άλλη μια σε 2 μέρες και μιλάμε. Κάνω τη δεύτερη χοριακή 1220 το αποτέλεσμα, οπότε κλείνω ραντεβού με τον γιατρό να το δούμε υπερηχογραφικά. Βλέπουμε την κουκίδα, στην καλύτερη θέση η εμφύτευση μας λέει ο γιατρός, συνεχίζουμε να ζούμε στην ευτυχία μας. Σε 2 εβδομάδες ξανά επίσκεψη με σκοπό να ακούσουμε καρδιά. Εγώ άγχος, αγωνία και ένα προαίσθημα κακό, όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου ενθουσιασμενοι. Κάνουμε τον υπέρηχο, ακούμε καρδιά, ο γιατρός ελαφρώς προβληματισμένος.. Μας ενημερώνει ότι α) το έμβρυο είναι λίγο μικρό με βάση την ΤΕΡ μου και β) υπάρχει μια υπερηχογραφική ένδειξη που δεν του αρέσει και συγκεκριμένα ότι ο λεκιθικός ασκός είναι μεγάλος και στρογγυλός. Μας λέει ότι υπάρχουν πιθανότητες για αποβολή και καλό θα ήταν να μην το γνωστοποιήσουμε σε τρίτους (τώρα μας το λές!!!). Από τότε το κακό προαίσθημα που είχα έγινε ένα τεράστιο βάρος, όσπου μια εβδομάδα μετά, Τετάρτη ήταν, ξύπνησα το πρωί και ένιωθα ότι δεν ήμουν έγκυος. Προσπάθησα να το εκλογικεύσω, αλλά δεν τα κατάφερα, άρχισα να κλαίω στη δουλειά, να μην μπορώ να συνέλθω. Αποφασίζω να πάρω το απόγευμα το γιατρό τηλ, να κλείσω ραντεβού για υπέρηχο.. πριν προλάβω να πάρω, διαπιστώνω ότι έχει αρχίσει η αιμοραγία. Κάνουμε τελικά τον υπέρηχο, η καρδούλα χτυπούσε ακόμα, αλλά δεν είχε μεγαλώσει καθόλου. Η αιμοραγία συνεχίστηκε, 2 ημέρες μετά άρχισαν οι πόνοι, οι οποίοι κορυφώθηκαν ανήμερα του Πάσχα και έτσι στις 16.4 μπήκα για απόξεση. Ο γιατρός μας λέει ότι ήταν τυχαίο, δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε εξετάσεις και ότι μπορούμε να προσπαθήσουμε ξανά ακόμα και από τον επόμενο κύκλο. Τελικά αρχίζουμε τις προσπάθειες τον Ιούλιο, άνθρακες ο θησαυρός μέχρι τις 23.10.2012, οπότε με μια πολύ μικρή καθυστέρηση, την 28η ημέρα, κάνω ένα τεστ και βγαίνει αχνά θετικό. Την επόμενη κάνω χοριακή, μόλις 39,7. Μιλάω με τον γιατρό, μην ανησυχείς είναι πολύ νωρίς ακόμα, μην κάνεις ξανά χοριακή σε 2 ημέρες γιατί πάλι θα είναι πολύ μικρή, κάνε την Δευτέρα (5 ημέρες μετά) και βλέπουμε. Την Παρασκευή, ξυπνάω το πρωί και πάλι νιώθω ότι δεν είμαι έγκυος. Θυμώνω με τον εαυτό μου, με μαλώνω γιατί σκέφτομαι αρνητικά, το εκλογικεύω και λέω ότι χωρίς αιμοραγία δεν είναι δυνατόν να αποβάλλω και το τελειώνω εκεί το θέμα. Δυστυχως τη νύχτα του Σαββάτου, ξημερώματα Κυριακής, 28.10, ξεκινάει αιμοραγία και πολύ έντονος πόνος... κλάμα, απογοήτευση, θυμός και πόνος, πόνος ψυχής.. Την Δευτέρα προς επιβεβαίωση κάνω χοριακή, 3,27.

Περιμένω τώρα να τελειώσει η αιμοραγία, για να κλείσω ένα ραντεβού με το γιατρό προς επιβεβαίωση ότι δεν χρειάζεται καθαρισμός και να μου δώσει περαιτέρω οδηγίες. Είμαι σίγουρη ότι θα μου πει πάλι πως ηταν τυχαίο και πως δεν χρειάζονται εξετάσεις, αλλά οι αντοχές μου εξαντλούνται και ας λένε οι πολύ λίγοι δικοί μου άνθρωποι που το μάθανε αυτή τη φορά, ότι με θαυμάζουν για τον τρόπο που το αντιμετωπίζω και για την ψυχραιμία με την οποία διαχειρίζομαι την κατάσταση.. η ψυχή μου το ξέρει.. πόσο κενό μπορεί να αντέξει κάποιος...

Ελπίζω να με συγχωρήσετε για το υπερτεράστιο ποστ, αλλά ήθελα κάπου να τα πω...

 

ματάκια μου..πόσο σε καταλαβαίνω...δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς..απλά να ξέρεις ότι εδώ μέσα όλες είμαστε ομοιοπαθούσες..και υπάρχει αμέριστη κατανόηση..και συμπαράσταση..

και μένα έτσι μου λένε..πόσο δυνατή είσαι..πόσο ψύχραιμη..και άλλα τέτοια που με τσαντίζουν τελικά...το τί υπάρχει μέσα στην ψυχούλα μας μόνο εμείς το ξέρουμε..

θα ηρεμήσεις..θα δεις..θα ξαναέρθει ο ήλιος στην καρδούλα σου..και θα ξαναπροσπαθήσεις..όταν θα είναι ο καιρός σωστός..και θα πάνε όλα καλά τότε..γι' αυτό να είσαι σίγουρη..γνώμη μου, κάνε και καμιά εξετασούλα..μπορεί κάτι να παίζει..στην περίπτωσή μου όντως υπάρχουν διάφορα που αντιμετωπίζονται...ο πρώην γιατρός μου έλεγε τυχαίο..να όμως που σε μένα δεν ήταν και τόσο τυχαίο..!

κλάψε..βγάλτο από μέσα σου..γιατί εμείς οι "δυνατές" τα κρατάμε κρυφά αυτά που μας πληγώνουν και μετά γεμίζουμε ψυχοσωματικά..έκφρασέ το όπως μπορείς, ναι;

 

σε γλυκοφιλώ!

[thokos]

Thokos μου τι ευχαριστη εκπληξη αυτη!!!χαθηκες!!ηρεμησες,εισαι καλυτερα;τα Χριστουγεννα κοντοζυγωνουν κι ειναι η καλυτερη εποχη για μωρακια στο σακο του Αγιου Βασιλη!αντε χαιρομαι που θα ξαναξεκινησεις!!!εγω εχω μια εβδομαδα περιπου ακομη για να δω αν θα μου ερθει το δωρακι λιγο νωριτερα απο τα Χριστουγεννα!!:D

 

Γλυκειά μου συναδελφίτσα..τι ευχάριστα νέα;περιμένουμε δωράκι;όοοοοοοοοολε!Μακάρι να έχει φθάσει η ώρα του...θα χαρώ πολύ..γιατί σου αξίζει...!

όπως και να έχει είμαστε σε mood προσπαθειών οπότε ή τώρα ή σε λίγο καιρό για τέτοια θα συζητάμε !!!

χάθηκα λιγουλάκι...ήμουν σε περίοδο αναπροσαρμογής και ανασύνταξης..τώρα που τελείωσα με όλες τις εξετασούλες έχω ηρεμήσει απόλυτα..έχω αποδεχθεί αυτό που μου συνέβη..και τώρα είμαι έτοιμη να δεχθώ τα επόμενα..όποτε μου έρθουν..δεν βιάζομαι..και δεν βιάζω τις καταστάσεις...θέλω να ξαναέρθει το μωράκι μου όταν θα είναι η ώρα του...ξαφνικά και αναπάντεχα...χωρίς να μου γίνει εμμονή...και να μείνει...

Είμαι πάλι πολύ αισιόδοξη και αυτό είναι το καλύτερο!

Σε φαντάζομαι και σένα σε μια γλυκιά προσμονή...

Θα περιμένω νεάκια σου..

[i want to be mama]

Καλημέρα κορίτσια! Ήρθα και εγώ (δυστυχώς) στην παρέα σας.. Η δική μου ιστορία μέχρι στιγμής δεν έχει ευτυχές τέλος όπως της Ελενίτσας, αλλά ελπίζουμε στο μέλλον.

Πως έχουνε τα πράγματα λοιπόν. Τον περασμένο Μάρτιο και ενώ είχαμε ελεύθερες επαφές, χωρίς μέτρημα ωστόσο, από τον Νοέμβριο, με 1 εβδομάδα καθυστέρηση κάνω το τέστ και μας βγαίνει θετικό! Χαρά, πανηγύρια ο άντρας μου, κάνουμε και ένα δεύτερο προς επιβεβαίωση, ίδιο αποτέλεσμα, οπότε την Δευτέρα κάνω μια χοριακή, βγαίνει γύρω στις 600 μονάδες. Μιλάω με το γιατρό μου, μια χαρά μου λέει, κάνε άλλη μια σε 2 μέρες και μιλάμε. Κάνω τη δεύτερη χοριακή 1220 το αποτέλεσμα, οπότε κλείνω ραντεβού με τον γιατρό να το δούμε υπερηχογραφικά. Βλέπουμε την κουκίδα, στην καλύτερη θέση η εμφύτευση μας λέει ο γιατρός, συνεχίζουμε να ζούμε στην ευτυχία μας. Σε 2 εβδομάδες ξανά επίσκεψη με σκοπό να ακούσουμε καρδιά. Εγώ άγχος, αγωνία και ένα προαίσθημα κακό, όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου ενθουσιασμενοι. Κάνουμε τον υπέρηχο, ακούμε καρδιά, ο γιατρός ελαφρώς προβληματισμένος.. Μας ενημερώνει ότι α) το έμβρυο είναι λίγο μικρό με βάση την ΤΕΡ μου και β) υπάρχει μια υπερηχογραφική ένδειξη που δεν του αρέσει και συγκεκριμένα ότι ο λεκιθικός ασκός είναι μεγάλος και στρογγυλός. Μας λέει ότι υπάρχουν πιθανότητες για αποβολή και καλό θα ήταν να μην το γνωστοποιήσουμε σε τρίτους (τώρα μας το λές!!!). Από τότε το κακό προαίσθημα που είχα έγινε ένα τεράστιο βάρος, όσπου μια εβδομάδα μετά, Τετάρτη ήταν, ξύπνησα το πρωί και ένιωθα ότι δεν ήμουν έγκυος. Προσπάθησα να το εκλογικεύσω, αλλά δεν τα κατάφερα, άρχισα να κλαίω στη δουλειά, να μην μπορώ να συνέλθω. Αποφασίζω να πάρω το απόγευμα το γιατρό τηλ, να κλείσω ραντεβού για υπέρηχο.. πριν προλάβω να πάρω, διαπιστώνω ότι έχει αρχίσει η αιμοραγία. Κάνουμε τελικά τον υπέρηχο, η καρδούλα χτυπούσε ακόμα, αλλά δεν είχε μεγαλώσει καθόλου. Η αιμοραγία συνεχίστηκε, 2 ημέρες μετά άρχισαν οι πόνοι, οι οποίοι κορυφώθηκαν ανήμερα του Πάσχα και έτσι στις 16.4 μπήκα για απόξεση. Ο γιατρός μας λέει ότι ήταν τυχαίο, δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε εξετάσεις και ότι μπορούμε να προσπαθήσουμε ξανά ακόμα και από τον επόμενο κύκλο. Τελικά αρχίζουμε τις προσπάθειες τον Ιούλιο, άνθρακες ο θησαυρός μέχρι τις 23.10.2012, οπότε με μια πολύ μικρή καθυστέρηση, την 28η ημέρα, κάνω ένα τεστ και βγαίνει αχνά θετικό. Την επόμενη κάνω χοριακή, μόλις 39,7. Μιλάω με τον γιατρό, μην ανησυχείς είναι πολύ νωρίς ακόμα, μην κάνεις ξανά χοριακή σε 2 ημέρες γιατί πάλι θα είναι πολύ μικρή, κάνε την Δευτέρα (5 ημέρες μετά) και βλέπουμε. Την Παρασκευή, ξυπνάω το πρωί και πάλι νιώθω ότι δεν είμαι έγκυος. Θυμώνω με τον εαυτό μου, με μαλώνω γιατί σκέφτομαι αρνητικά, το εκλογικεύω και λέω ότι χωρίς αιμοραγία δεν είναι δυνατόν να αποβάλλω και το τελειώνω εκεί το θέμα. Δυστυχως τη νύχτα του Σαββάτου, ξημερώματα Κυριακής, 28.10, ξεκινάει αιμοραγία και πολύ έντονος πόνος... κλάμα, απογοήτευση, θυμός και πόνος, πόνος ψυχής.. Την Δευτέρα προς επιβεβαίωση κάνω χοριακή, 3,27.

Περιμένω τώρα να τελειώσει η αιμοραγία, για να κλείσω ένα ραντεβού με το γιατρό προς επιβεβαίωση ότι δεν χρειάζεται καθαρισμός και να μου δώσει περαιτέρω οδηγίες. Είμαι σίγουρη ότι θα μου πει πάλι πως ηταν τυχαίο και πως δεν χρειάζονται εξετάσεις, αλλά οι αντοχές μου εξαντλούνται και ας λένε οι πολύ λίγοι δικοί μου άνθρωποι που το μάθανε αυτή τη φορά, ότι με θαυμάζουν για τον τρόπο που το αντιμετωπίζω και για την ψυχραιμία με την οποία διαχειρίζομαι την κατάσταση.. η ψυχή μου το ξέρει.. πόσο κενό μπορεί να αντέξει κάποιος...

Ελπίζω να με συγχωρήσετε για το υπερτεράστιο ποστ, αλλά ήθελα κάπου να τα πω...

 

Αχ υπομονή κοριτσάκι μου...

 

Εδώ σε καταλαβαίνουμε όλες.Τα έχουμε περάσει κι εμείς και ξέρουμε τι πόνος είναι.Κάνε υπομονή και θα δεις ότι με τον καιρό θα απαλύνει ο πόνος θα έρθει το χαμόγελο πάλι και μια ΝΕΑ εγκυμοσύνη που θα πιστέψεις σε αυτήν 100%.

Εγώ θα σου έλεγα ότι από την στιγμή που είχες και 2η αποβολή να μπεις στην διαδικασία να κάνεις εξετάσεις.

 

Είναι κρίμα για πράγματα που διορθώνονται να φεύγουν μωράκια έτσι από την χαζομάρα των γιατρών να λένε συνέχεια την καραμέλα "τυχαίο γεγονός"...

[Ζαχίρ]

Γλυκειά μου συναδελφίτσα..τι ευχάριστα νέα;περιμένουμε δωράκι;όοοοοοοοοολε!Μακάρι να έχει φθάσει η ώρα του...θα χαρώ πολύ..γιατί σου αξίζει...!

όπως και να έχει είμαστε σε mood προσπαθειών οπότε ή τώρα ή σε λίγο καιρό για τέτοια θα συζητάμε !!!

χάθηκα λιγουλάκι...ήμουν σε περίοδο αναπροσαρμογής και ανασύνταξης..τώρα που τελείωσα με όλες τις εξετασούλες έχω ηρεμήσει απόλυτα..έχω αποδεχθεί αυτό που μου συνέβη..και τώρα είμαι έτοιμη να δεχθώ τα επόμενα..όποτε μου έρθουν..δεν βιάζομαι..και δεν βιάζω τις καταστάσεις...θέλω να ξαναέρθει το μωράκι μου όταν θα είναι η ώρα του...ξαφνικά και αναπάντεχα...χωρίς να μου γίνει εμμονή...και να μείνει...

Είμαι πάλι πολύ αισιόδοξη και αυτό είναι το καλύτερο!

Σε φαντάζομαι και σένα σε μια γλυκιά προσμονή...

Θα περιμένω νεάκια σου..

Μπραβο καλο μου κοριτσακι!!!χαιρομαι που εισαι κι εσυ παλι αισιοδοξη γιατι ειχα στενοχωρηθει τον τελευταιο καιρο με την ψυχολογια σου!αλλα ακριβως επειδη τα εχω περασει κι απο 2ο χερι ξερω τι εστι!ολα ομως ανηκουν στο παρελθον.ανυπομονω να μαθω τα καλυτερα νεα της ζωης σου και εννοειται συντομα να σου πω κι εγω τα δικααα μου!!!ποσο τρελαινομαι στη σκεψη!!!δεν ξερω,μια λεω πως το πιασαμε μια οχι.θα δειξει..δεν απογοητευομαι.εγω ηδη βρει ασχολιες στο ενδεχομενο που δε θα ειμαι.θα παω να φρεσκαρω τη βαφη των μαλλιων γιατι μετα που θα μεινω εγκυος να εξακολουθω ναμαι κουκλαρα(ψωνιοοο ;)),να παω να παρω κανα ωραιο ρουχαλακι,καλλυντικα που μου τελειωνουν,να οργανωσω παρτυ-εκλπηξη στον αντρουλη και φυσικα να βγαλω κουρτινες και ταπετσαρια σαλονιου για πλυσιμο,στρωσιμο χαλιων,να κατεβασω τα χειμωνιατικα..θελεις κι αλλα;;χαχα!!!βεβαια ευχομαι να ειμαι κι ας τα κανω παλι αυτα με πιο αργους ρυθμους!!!ευχομαι να ερθεις συντομα στο τοπικ ¨συμπτωματα εγκυμοσυνης" για αρχη...φιλακια κουκλιτσα μου!!!!:D:D

[Ζαχίρ]

Καλημέρα κορίτσια! Ήρθα και εγώ (δυστυχώς) στην παρέα σας.. Η δική μου ιστορία μέχρι στιγμής δεν έχει ευτυχές τέλος όπως της Ελενίτσας, αλλά ελπίζουμε στο μέλλον.

Πως έχουνε τα πράγματα λοιπόν. Τον περασμένο Μάρτιο και ενώ είχαμε ελεύθερες επαφές, χωρίς μέτρημα ωστόσο, από τον Νοέμβριο, με 1 εβδομάδα καθυστέρηση κάνω το τέστ και μας βγαίνει θετικό! Χαρά, πανηγύρια ο άντρας μου, κάνουμε και ένα δεύτερο προς επιβεβαίωση, ίδιο αποτέλεσμα, οπότε την Δευτέρα κάνω μια χοριακή, βγαίνει γύρω στις 600 μονάδες. Μιλάω με το γιατρό μου, μια χαρά μου λέει, κάνε άλλη μια σε 2 μέρες και μιλάμε. Κάνω τη δεύτερη χοριακή 1220 το αποτέλεσμα, οπότε κλείνω ραντεβού με τον γιατρό να το δούμε υπερηχογραφικά. Βλέπουμε την κουκίδα, στην καλύτερη θέση η εμφύτευση μας λέει ο γιατρός, συνεχίζουμε να ζούμε στην ευτυχία μας. Σε 2 εβδομάδες ξανά επίσκεψη με σκοπό να ακούσουμε καρδιά. Εγώ άγχος, αγωνία και ένα προαίσθημα κακό, όλοι οι υπόλοιποι γύρω μου ενθουσιασμενοι. Κάνουμε τον υπέρηχο, ακούμε καρδιά, ο γιατρός ελαφρώς προβληματισμένος.. Μας ενημερώνει ότι α) το έμβρυο είναι λίγο μικρό με βάση την ΤΕΡ μου και β) υπάρχει μια υπερηχογραφική ένδειξη που δεν του αρέσει και συγκεκριμένα ότι ο λεκιθικός ασκός είναι μεγάλος και στρογγυλός. Μας λέει ότι υπάρχουν πιθανότητες για αποβολή και καλό θα ήταν να μην το γνωστοποιήσουμε σε τρίτους (τώρα μας το λές!!!). Από τότε το κακό προαίσθημα που είχα έγινε ένα τεράστιο βάρος, όσπου μια εβδομάδα μετά, Τετάρτη ήταν, ξύπνησα το πρωί και ένιωθα ότι δεν ήμουν έγκυος. Προσπάθησα να το εκλογικεύσω, αλλά δεν τα κατάφερα, άρχισα να κλαίω στη δουλειά, να μην μπορώ να συνέλθω. Αποφασίζω να πάρω το απόγευμα το γιατρό τηλ, να κλείσω ραντεβού για υπέρηχο.. πριν προλάβω να πάρω, διαπιστώνω ότι έχει αρχίσει η αιμοραγία. Κάνουμε τελικά τον υπέρηχο, η καρδούλα χτυπούσε ακόμα, αλλά δεν είχε μεγαλώσει καθόλου. Η αιμοραγία συνεχίστηκε, 2 ημέρες μετά άρχισαν οι πόνοι, οι οποίοι κορυφώθηκαν ανήμερα του Πάσχα και έτσι στις 16.4 μπήκα για απόξεση. Ο γιατρός μας λέει ότι ήταν τυχαίο, δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε εξετάσεις και ότι μπορούμε να προσπαθήσουμε ξανά ακόμα και από τον επόμενο κύκλο. Τελικά αρχίζουμε τις προσπάθειες τον Ιούλιο, άνθρακες ο θησαυρός μέχρι τις 23.10.2012, οπότε με μια πολύ μικρή καθυστέρηση, την 28η ημέρα, κάνω ένα τεστ και βγαίνει αχνά θετικό. Την επόμενη κάνω χοριακή, μόλις 39,7. Μιλάω με τον γιατρό, μην ανησυχείς είναι πολύ νωρίς ακόμα, μην κάνεις ξανά χοριακή σε 2 ημέρες γιατί πάλι θα είναι πολύ μικρή, κάνε την Δευτέρα (5 ημέρες μετά) και βλέπουμε. Την Παρασκευή, ξυπνάω το πρωί και πάλι νιώθω ότι δεν είμαι έγκυος. Θυμώνω με τον εαυτό μου, με μαλώνω γιατί σκέφτομαι αρνητικά, το εκλογικεύω και λέω ότι χωρίς αιμοραγία δεν είναι δυνατόν να αποβάλλω και το τελειώνω εκεί το θέμα. Δυστυχως τη νύχτα του Σαββάτου, ξημερώματα Κυριακής, 28.10, ξεκινάει αιμοραγία και πολύ έντονος πόνος... κλάμα, απογοήτευση, θυμός και πόνος, πόνος ψυχής.. Την Δευτέρα προς επιβεβαίωση κάνω χοριακή, 3,27.

Περιμένω τώρα να τελειώσει η αιμοραγία, για να κλείσω ένα ραντεβού με το γιατρό προς επιβεβαίωση ότι δεν χρειάζεται καθαρισμός και να μου δώσει περαιτέρω οδηγίες. Είμαι σίγουρη ότι θα μου πει πάλι πως ηταν τυχαίο και πως δεν χρειάζονται εξετάσεις, αλλά οι αντοχές μου εξαντλούνται και ας λένε οι πολύ λίγοι δικοί μου άνθρωποι που το μάθανε αυτή τη φορά, ότι με θαυμάζουν για τον τρόπο που το αντιμετωπίζω και για την ψυχραιμία με την οποία διαχειρίζομαι την κατάσταση.. η ψυχή μου το ξέρει.. πόσο κενό μπορεί να αντέξει κάποιος...

Ελπίζω να με συγχωρήσετε για το υπερτεράστιο ποστ, αλλά ήθελα κάπου να τα πω...

 

Κουκιτα πιστεψε με ξερω ακριβως ολα αυτα που νιωθεις!!μεσα σε ενα εξαμηνο εχασα 2 μωρακια στην 8η και 10η εβδομαδα αντιστοιχα.μετα το 2ο απογοητευτηκα οσο δεν παει,εκλαιγα ασταματητα,καθομουν ξαπλωμενη στο πατωμα,τσιριζα,φωναζα,πονουσα παρα πολυ..τεραστιος θυμος,νευρα με ολους,πονος για την απωλεια και το χαμενο ονειρο.κοιτα με ομως τωρα.εχουν περασει 5 μηνες απο τοτε και μετα απο εξετασεις που εκανα που βγηκαν ολες καλες(δηλ εδω ισχυει το τυχαιο)και ειμαι και παλι αισιοδοξη και ξεκινησα ηδη προσπαθειες για μωρακι παλι και τωρα περιμενω να δω σε 1 εβδομαδα τα νεα!πιστευα κι εγω πως αποκλειεται να το ξεπερασω τωρα πια,ειχα μαραζωσει..κι ομως ο καλος Θεουλης μου εδωσε δυναμη και μεσα απο την πιστη μου και την αγαπη του αντρουλη μου το ξεπερασαμε μαζι κι ειμαστε παλι χαρουμενοι!αν μου το ελεγε καποιος οτι θα ενιωθα ετσι θα του ελεγα αποκλειεται.επειδη ομως ολοι ανθρωποι ειμαστε να δεις που θα γινει και σε σενα κι ισως και πιο συντομα απο οτι φανταζεσαι.να εισαι ενωμενη με τον αντρουλη σου,να κανετε εξετασουλες και να δεις πως ολα θα φτιαξουν.κρυβουμε μεσα μας τοση δυναμη που ποτε δε φανταζομασταν οτι εχουμε.ολα αυτα ξερω οτι μοιαζουν μακρινα αλλα αν το πιστεψεις και εχεις τη θεληση θα γινουν παλι αισιοδοξα τα πραγματα.δε σου λεω πως θα το ξεχασεις η θα σταματησεις να πονας για τις απωλειες σου αλλα θα σκεφτεσαι το μελλον με ενα μωρακι στην αγκαλια και ως δια μαγειας θα προσπαθησεις να σβησεις απο το μυαλο αρνητικες σκεψεις και φοβους!να κλαψεις,να πονεσεις και να μην καταπιεστεις.ολα ειναι σταδια και σε λιγο καιρο να δεις που θα ξαναπροσπαθεις και θα σου φαινεται απιστευτο!!σε φιλω και ευχομαι να ειναι η τελευταια δοκιμασια που περνας/περναμε!!

[koukita]

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ όλες για τη συμπαράσταση, ξέρω ότι, δυστυχώς, τα λόγια που μου λέτε είναι βγαλμένα μέσα από τις δικιές σας δύσκολες και επίπονες εμπειρίες και αυτό με δυναμώνει για να αντιμετωπίσω την κατάσταση. Είμαι πολύ νέο μέλος και δεν γνωρίζω το τι έχει περάσει η κάθε μια από εσάς, αλλά πραγματικά εύχομαι ολόψυχα η ευτυχία που η κάθε μια αποζητά να είναι πολύ πολύ κοντά..

Σας φιλώ γλυκά και πάλι ευχαριστώ..

[koukita]

εχουν περασει 5 μηνες απο τοτε και μετα απο εξετασεις που εκανα που βγηκαν ολες καλες(δηλ εδω ισχυει το τυχαιο)και ειμαι και παλι αισιοδοξη και ξεκινησα ηδη προσπαθειες για μωρακι παλι και τωρα περιμενω να δω σε 1 εβδομαδα τα νεα!

 

Ζαχίρ η θετική μου σκέψη μαζί σου, μακάρι στο τέλος της εβδομάδας να σου έρθουν τα νέα που επιθυμείς!

[MariaTD]

Καλησπέρα σας!πριν απο 6 μηνες ειχα μια παλλινδρομη κυηση κι εκανα αποξεση.διαγνωστηκε ουρεοπλααμα κι εκανα μια θεραπεία η οποια κράτησε 12 μερες.το μικροβιο εφυγε ,περιμενα 3 κύκλους και τον Φεβρουάριο ξεκινησαμε ξανα τις ελεύθερες επαφες.ομως μεχρι τωρα δεν εχω μείνει ακομα εγκυος.ξερω οτι δυςτυχως ειναι πολυ συχνό φαινόμενο αλλα εχω ηδη ενα παιδακι και αυτη ηταν η δευτερη εγκυμοσυνη μου , αλλα και στις 2 ειχα πολυ εύκολη και γρήγορη συλληψη.τωρα γιατι καθυστερει τοσο;εσεις μετα απο ποσο καιρο μείνατε ξανα έγκυες;

[sofi@p]

Έχεις κάνει υπέρηχο μετά την απόξεση για να δεις μήπως δημιουργήθηκε κάποιο πρόβλημα; Πάντως το διάστημα που προσπαθείς είναι μικρό. Δεν χρειάζεται άγχος ειδικά αφού έχεις ήδη ένα παιδάκι.