H πρώην σύζυγος μεταναστεύει μαζί με το παιδί μας

[travellingmum]

Ναι τσουβαλιαζω ολους του χωρισμενους αντρες γιατι σκεφτονται ακριβως το ιδιο. ..

 

:shock::shock::shock:

[boy'smam]

Ενω θα ειναι ενα ευτυχισμενο παιδι οταν δεν εχει ουτε τα απαραιτητα...

Ναι τσουβαλιαζω ολους του χωρισμενους αντρες γιατι σκεφτονται ακριβως το ιδιο. Ο φιλος μας ειπε κατι περι δημοσιου παιδικου σταθμου... οτι ετσι βολευτηκε η μανα. Ωραια ειναι να ριχνουμε ευθυνες σε μια μανα και να μην βλεπουμε την πραγματικοτητα. Και αν ο ιδιος ειναι τοσο υπευθυνος πατερας γιατι δεν φροντισε ο ιδιος να κανει την αιτηση?

Αλλα απο μακρια μια χαρα ξερουμε να τα λεμε...

Αυτη η μαμα θα μπορουσε υποθετω τα λεφτα του παιδικου που υποθετω παλι οτι ειναι τουλαχιστον 300 ευρω να τα γλιτωνε και να τα χρησιμοποιουσε ας πουμε....στο σ.μαρκετ!Αν το προβλημα της ηταν οντως βιοποριστικο και εφευγε απο τη χωρα γιατι εχει σοβαρο οικονομικο προβλημα ειμαι σιγουρη οτι τα χαρτια θα τα ειχε ετοιμα απο τον Φλεβαρη!

Βλεπω εισαι πολυ προκατειλημενη με τους μπαμπαδες αλλα εισαι αδικη!Δεν ειναι ολοι οι μαυροι λυκοι της υποθεσης!Υπαρχουν πολλες περιπτωσεις διαφορετικες αλλα δεν ειναι αναγκη να χαλασουμε το θεμα!Αλλα επειδη την αδικια δεν την αντεχω θα σου πω για τον δικο μου τον μπαμπα...που πηρε στην μαμα μου μισο σπιτι(το υπολοιπο δανειο η μαμα)για να ζουμε με τη μαμα μου γραμμενο στο ονομα της!Της πηρε καινουργια ηλεκτρικα και της εβαλε τεντες!και λεω "της" γιατι εγω ημουν μικρη και ποσως με ενδιεφεραν ολα αυτα!Επισης να σου πω οτι απο το στομα του δεν ακουσα ποτε κακη κουβεντα για εκεινη σε αντιθεση με τη μαμα μου που την καταλαβαινω μεν αλλα το στοματακι της το ανοιγε!Επισης να σου πω οτι σε ολες τις δυσκολιες της ειναι διπλα της οχι οικονομικα γιατι πλεον ειναι 76 χρονων και συνταξιουχος αλλα ηθικα γιατι την εκτιμαει και την αγαπαει ασχετα αν χωρισανε πριν 17 χρονια!Ζησανε αλλα τοσα μαζι και εκαναν 1 παιδι που δεν τους εφταιγε σε τπτ να πληρωνει κι ενα ασχημο διαζυγιο!!!!!Αρκετη παγωμαρα εζησε μεχρι να χωρισουν...Ηταν υποχρεωση τους να με ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ!!!!

Και αυτο ειναι υποχρεωση ολων οσων αποφασιζουν να κανουν παιδι!Και αν δεν το καταλαβαινουν καλυτερα να μην κανουν!Και αυτο ειναι δικαιωμα καθε παιδιου!Ολα τα αλλα ειναι μπουρδες!

Συγνωμη που στο λεω,δεν ξερω ποια ειναι η οικογενεικη σου κατασταση αλλα αν εχεις παιδακι και τον πατερα του παιδιου σου τον βλεπεις ετσι λυπαμαι πολυ!Γιατι μετα απο ενα διαζυγιο παυει να ειναι συζυγος οχι πατερας!

[Λαΐδα]

..Ηταν υποχρεωση τους να με ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΟΥΝ!!!!

Και αυτο ειναι υποχρεωση ολων οσων αποφασιζουν να κανουν παιδι!Και αν δεν το καταλαβαινουν καλυτερα να μην κανουν!Και αυτο ειναι δικαιωμα καθε παιδιου!Ολα τα αλλα ειναι μπουρδες!

αντε μπραβο ....μιλανε παντα για διακιωματα....αν ομως φροντιζαν για τα δικαιωματα του παιδιου τους και για τις δικες του υποχρεωσεις τιποτα δεν θα ηταν δυσκολο να λυθει....

Τα παιδια δεν ζουν απο τον ερωτα των γονιων τους...απο αυτον μαλλον δημιουργουνται....Τα παιδια ζουν και μεγαλωνουν απο την καλη συνεργασια τους.

[tzini]

εξακολουθει να θελει να φυγει. Επειδή δεν υπογραφώ την βίζα του παιδιού δεν την δέχονται εκεί όμως. Προσπαθεί με μεταφράσεις μιας ασαφούς απόφασης επιμέλειας να με παρακάμψει.

 

Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο?

Γιατί η μαύρη αλήθεια είναι πως μπορεί να σε παρακάμψει.

Εντιτ: πού θέλει να πάει? (σορρυ αν θες μου λες, αν κ κατάλαβα περίπου τί παίζει τουλάχιστον κ μεταναστευτικά)

To νού σου σε αυτο που σου είπα στην προηγούμενη σελίδα. Αν υπογράψεις το έχασες το τρένο.

 

Εντωμεταξύ η σχέση σου με το παιδί πως είναι?

Σου λέει τα δίάφορα που έλεγε κ τις προάλλες?

[tzini]

Θα σε ρωτήσω κάτι πιό προσωπικό αν μου επιτρέπεις.

Η προσωπική σου ζωή πως είναι? Κ αν η πρώην γυναίκα σου γνωρίζει κάτι. Κ ας μην την ενοχλεί καθόλου ας πούμε.

 

Πολιτισμένοι άνθρωποι έιμαστε.

[tasuki]

Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο?

Γιατί η μαύρη αλήθεια είναι πως μπορεί να σε παρακάμψει.

 

Πώς μπορει; Βιζα για το παιδι δε βγαινει αν δεν υπαρχει υπογραφη κι απο τους δυο, αρα δεν μπορει.

 

altiport, αν αγαπας πραγματικα το παιδι, θα τ'αφησεις να φυγει, ακριβως επειδη σ'αυτη τη φαση της ζωης του χρειαζεται περισσοτερη τη μητερα του απο εσενα. Στο μελλον που θα ειναι μεγαλυτερο, μπορει να επιλεξει απο μονο του να μεινει μαζι σου. Αλλά μην το καταδικαζεις στην παρουσα ελληνικη πραγματικοτητα (που κι εδω να μεινει μεχρι να τελειωσει το σχολειο, μετα θα φυγει!) και μην καταδικαζεις τη μητερα του στην ανεργια οταν εκει θα παιρνει 5 χιλιαρικα το μηνα. (κι ας νομιζεις εσυ οτι δε θα της φτανουν, σ'ενημερωνω οτι στη συγκεριμενη χωρα θα της φτανουν και θα της περισσευουν)

 

Με skype μπορεις να εχεις καθημερινη επαφη, με αεροπλανο μπορεις να πηγαινεις εκει τουλαχιστον μια φορα το χρονο, και το παιδι (ακριβως επειδη η μητερα του θα παιρνει τα λεφτα που θα παιρνει αντι να μιζεριαζει στην Ελλαδα), θα μπορει να ερχεται μονο του σ'εσενα τουλαχιστον 3 φορες το χρονο (Χριστουγεννα, Πασχα, Καλοκαιρι). Απλά πρεπει να κανετε μια νεα συμφωνια με τ'ανωτερω δεδομενα. Αν τα υπολογισεις, θα δεις οτι ετσι θα περνας πολυ περισσοτερες μερες το χρονο με το παιδι σου απ'οσες περνας σημερα!

[Sofiade]

Δεν είναι οι μέρες του χρόνου που μετράνε, αλλά οι εμπειρίες. Αυτό που λείπει από τα παιδιά χωρισμένων γονιών δεν είναι οι 10 μέρες παραπάνω με τον μπαμπά τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα, αλλά οι καθημερινές στιγμές, να έρθει ο μπαμπάς να σε πάρει από το σχολείο, να μιλήσει στη δασκάλα, να σε πάει αγγλικά, να σε δει να παίζεις μπάσκετ, να κάνετε μαζί τις ασκήσεις της αριθμητικής, να διαβάσετε μαζί γεωγραφία. Να μην τα κάνει όλα αυτά μόνο η μητέρα και ο πατέρας να είναι μόνο για τις διακοπές, λες και είναι σωσίβιο θαλάσσης. Αυτές οι εμπειρίες δεν αποκτιούνται μέσω Σκάιπ. Και ούτε είναι θέμα να έχεις αρκετά λεφτά, έστω ότι τα έχεις αν δεν βλέπεις το παιδί καθόλου τι νόημα έχει; Το έχω κάνει και γι' αυτό το λέω.

 

Όσο για την καταδίκη στην ελληνική πραγματικότητα, όλοι εμείς δηλαδή τώρα είμαστε καταδικασμένοι; Δε νομίζω. Εγώ τουλάχιστον έχω την ευκαιρία να φύγω έξω για περισσότερα λεφτά αλλά δεν φεύγω. Το έχω δοκιμάσει το όνειρο της ξενυχτιάς και ξέρω πως είναι, ευχαριστώ δεν θα πάρω.

[tasuki]

Όσο για την καταδίκη στην ελληνική πραγματικότητα, όλοι εμείς δηλαδή τώρα είμαστε καταδικασμένοι; Δε νομίζω. Εγώ τουλάχιστον έχω την ευκαιρία να φύγω έξω για περισσότερα λεφτά αλλά δεν φεύγω.

 

Αφου λες "περισσοτερα λεφτα", εργαζεσαι ηδη. Η μητερα δε βρισκει δουλεια, ειναι ανεργη!

 

Η ανεργια για εναν ανθρωπο που θελει να εργαστει ειναι εξοντωτικη, τοσο για τον ιδιο οσο και για το ΠΑΙΔΙ, που βλεπει τον γονιο του ν'αγωνια για το μελλον... Επειδη αγαπα κι αυτη το παιδι οσο ο πατερας και ξερει οτι τη χρειαζεται περισσοτερο απο τον πατερα σ'αυτη τη φαση της ζωης του, δεν του το αφηνει και να σηκωθει να φυγει μονη της. Ειναι φρικτο να εξαναγκαζεται στην ανεργια επειδη ο πατερας δεν την αφηνει να φυγει.

 

Παιδι του ειναι και παιδι του θα ειναι παντα, δεν προκειται να χασει την αγαπη του ακομη κι οταν η επικοινωνια αντι να γινεται με το κινητο θα γινεται με το skype. Κι οπως ηδη ειπα, σε μεγαλυτερη ηλικια το παιδι μπορει να επιλεξει να παει να μεινει με τον μπαμπα.

[travellingmum]

 

τη χρειαζεται περισσοτερο απο τον πατερα σ'αυτη τη φαση της ζωης του, δεν του το αφηνει και να σηκωθει να φυγει μονη της.

 

Αυτο μπορει να βολευομαστε να το λεμε (και αναλογα με την περιπτωση, αλλες φορες βολευονται μ'αυτη την καραμελα οι μπαμπαδες και αλλες οι μαναδες) αλλα ΔΕΝ ειναι αληθεια... Δεν υπαρχει τιποτα που κανει τη μητερα πιο ικανη να μεγαλωσει το παιδι απ'ο,τι τον πατερα. Και αν μου πεις οτι ειναι επειδη την εχει συνηθισει, στη συγκεκριμενη περιπτωση ο πατερας εχει μειωσει κατα πολυ τις ωρες εργασιας του απ'ο,τι λεει και θα μπορει περναει πολυ χρονο με το παιδι. Απο την αλλη η μητερα θα δουλευει απο το πρωι μεχρι το βραδυ προκειμενου να μπορει να πληρωνει ανθρωπους που το παιδι δε γνωριζει και δε μιλανε τη γλωσσα του για να το προσεχουν...

 

(τα λεω ολα αυτα βεβαια βασισμενη στα οσα γνωριζουμε για την υποθεση)

[vera]

ο πρωην μου αναγκαστηκε να μεταναστευσει κ μου ειχε ζητησει να παρει κ το παιδι.καλυτερη παδεια,ποιοτητα ζωης κτλ.φυσικα αρνηθηκα επειδη γνωριζω απο πρωτο χερι οτι το παιδι εχει μεγαλυτερα προβληματα οταν ειναι μακρια απο την μητερα παρα απο τον πατερα.ειχα την ατυχια να μη μεγαλωσω με κανεναν απο τους δυο.η πικρα σου μενει για την μητερα.αυτη εχει περισσοτερο αναγκη το παιδι.η φυση ειναι ετσι.καταλαβαινω απολυτα τον φιλο μας γιατι κ οι μπαμπαδες αγαπουν τα παιδια τους.ομως η συναισθηματικη αναγκη του παιδιου ειναι μεγαλυτερη για τη μαμα.παρολο που η δικη μου με αφησε καπου που εζησα πολυ ανετα οικονομικα ακομα εχω την πικρα μεσα μου.τα παιδια δεν θελουν ανετη ζωη.μαμα κ μπαμπα θελουν.τη μαμα λιγο περισσοτερο.καλως η κακως.

 

Εχω την εντυπωση οτι πλην καποιων εξαιρεσεων (που η μανα ειναι προβληματικη) τα παιδια σε αυτη την ηλικια εχουν περισσοτερη αναγκη τη μαμα τους. Οπως και μας λεει η φιλη παραπανω στο quote που παραθετω.

[marchalina]

.....

[vera]

(τα λεω ολα αυτα βεβαια βασισμενη στα οσα γνωριζουμε για την υποθεση)

 

Και κακως συνεχιζουμε αυτη τη συζητηση νομιζω καθως ακουμε τη μια πλευρα και δεν ξερουμε τι ακριβως συμβαινει. Θα τα βρουνε αλλωστε μονοι τους αν κι εγω πιστευω οτι οπως πανε τα πραγματα καλυτερα να φυγουν ολοι μαζι σε οποια χωρα τους κανει κεφι. Αφου εχουν αυτη τη δυνατοτητα.

[Clelia]

Αυτο μπορει να βολευομαστε να το λεμε (και αναλογα με την περιπτωση, αλλες φορες βολευονται μ'αυτη την καραμελα οι μπαμπαδες και αλλες οι μαναδες) αλλα ΔΕΝ ειναι αληθεια... Δεν υπαρχει τιποτα που κανει τη μητερα πιο ικανη να μεγαλωσει το παιδι απ'ο,τι τον πατερα.

 

:shock:

Δεν πρόκειται να σχολιάσω, δεν υπάρχει αυτό που μόλις διάβασα!!! Τελικά πίσω από το ίντερνετ, κρύβονται πολλά...

 

Κ συμφωνώ με vera, διαβάζουμε μία ωραιοποιημένη άποψη από την μία πλευρά... Πολύ ρομαντική... Μου αρέσει πάρα πολύ, αλλά είναι πολύ καλή για να είναι αληθινή. Μακάρι να είναι έτσι κ αυτός ο πατέρας να είναι τόσο άξιος...

 

Διότι κ με τον μπαμπά της Ελισάβετ έχουμε χωρίσει, κ εδώ κ 3 μήνες πραγματικά έχει αλλάξει πρόσωπο κ μου φέρεται πια πολύ καλά κ είναι άριστος στην συμπεριφορά του κ σε όλα του, αλλά σαν τον θεματοθέτη, όχι δεν είναι... Κ δεν έχω γνωρίσει βασικά άλλον σαν τον θεματοθέτη. Να υπερβαίνει δλδ το άριστο (όπως μας τα περιγράφει)

[vera]

Μακάρι να είναι έτσι κ αυτός ο πατέρας να είναι τόσο άξιος...

 

 

...και η μανα να παρουσιαζεται σαν καποια ονειροπολα ελαφρομυαλη που αντι να ψαξει σοβαρα για δουλεια ψαχνεται να μετοικησει σε αλλες ηπειρους σκεφτομενη εγωιστικα την καλοπεραση της. Μερικα τετοια σχολια μου ηχουν ασχημα και περισσοτερο το γεγονος οτι τα υιοθετουμε ακριτα και φθασαμε στο συμπερασμα οτι πρεπει να της παρουν το παιδι και να το δωσουν στον πατερα γιατι αυτη δεν θα ασχοληθει τοσο οσο αυτος μαζι του. Ο οποιος πατερας ζει ουσιαστικα με το ενα τεταρτο του μισθου του αλλα δεν τον νοιαζει και δεν αγχωνεται σε μια εποχη που δεν ξερουμε αν θα εχει εστω αυτο το ενα τεταρτο αυριο.

 

Τεσπα καλο ειναι να μη υιοθετουμε ευκολα ολα αυτα και κατασκευαζουμε σεναρια γιατι δεν ξερουμε τι κρυβει ο καθενας. Η καλυτερη μητερα στον κοσμο νομιζω οτι δεν θα εχαιρε ιδιαιτερης εκτιμησης απο τον πρωην συζυγο (δε νομιζω να χωρισαν απο την πολλη αγαπη), οποτε ας κραταμε μικρο καλαθι και ας μη βιαστουμε να την κρινουμε απο αυτα που διαβαζουμε.

 

Δυσκολο το προβλημα το θεματοθετη, ευχομαστε να τα βρουν μεταξυ τους και να εχουν μια πολυ καλη ζωη μαζι η χωρια, σε αυτη τη χωρα η σε αλλες πολιτειες. Ετσι οπως παμε εδω, ο τελευταιος να κλεισει την πορτα.

[pax]

Το αρχικό ερώτημα δεν ήταν ποιος από τους δύο είναι καλύτερος γονιός, αλλά με ποιον είναι καλύτερο να περνά το παιδί περισσότερους μήνες το χρόνο δεδομένων των συνθηκών - όχι ότι μας πέφτει λόγος δλδ., αλλά μια και ο θεματοθέτης το έθεσε προς συζήτηση.

[jackrussel]

γιατι δεν πας κι εσυ εκει?

γιατι δεν μενει το παιδι μαζι σου και να φυγει μονη της?

αν δεν μπορει να γινει κατι απο αυτα τα δυο τοτε η παιρνει το παιδι και φευγει η μενει πισω ελλαδα

 

ολες αυτε οι εκδοχες απαιτουν μια τεραστια υπερβαση απο την πλευρα σας και εχουν και το αναλογο κοστος ψυχικο εννοω

 

η θα κανεις εσυ την υπερβαση η αυτη προκειμενου να μην στερηθει το παιδι σου ουτε εσενα ιδιαιτερα αλλα ουτε κι εκεινη

 

καποιος απο τους δυο θα κανει την υπερβαση και θα βαλει τον εγωισμο του και τις προτεραιοτητες στην ακρη,,προτεραιοτητα ειναι μονον το παιδι τωρα

 

το να μεγαλωνουν τα παιδια μακρια απο μανα η πατερα ειναι αδιανοητο για μενα

 

τελος αυτο που ειναι καλο για την μαμα δεν ειναι απαραιτητο και για το παιδι και τουμπαλιν, αυτο που ειναι καλο για τον μπμαπα δεν ειναι απαραιτητο για το παιδι

 

το καλο του παιδιου ειναι να εχει τις δυο σημαντικοτερες αναφορες τους κοντα, ειτε οι γονεις εινα χωρια ειτε μαζι,ειτε ειναι στην κινα ειτε εινα αθηνα

 

αν δεν τους ακολουθησεις θα το φερεις βαρεως ολη σου τη ζωη

αν αυτη φυγει χωρις να σε λογαριασει θα το βρει μπροστα της εκεινη

 

το νου σας στο παιδι,,,αν σας εχει κοντα και τους δυο θα τα βγαλει περα οπουδηποτε

[altiport]

Το αρχικό ερώτημα δεν ήταν ποιος από τους δύο είναι καλύτερος γονιός, αλλά με ποιον είναι καλύτερο να περνά το παιδί περισσότερους μήνες το χρόνο δεδομένων των συνθηκών - όχι ότι μας πέφτει λόγος δλδ., αλλά μια και ο θεματοθέτης το έθεσε προς συζήτηση.

 

μικρή διόρθωση: το αρχικό ερώτημα ήταν αφενός αν μπορεί ο ασκών την επιμέλεια γονιός να πάρει το παιδί μακρυά χωρις την συναίνεση του άλλου. Αφετέρου, αν το παιδί είναι καλυτερα με τον ένα γονέα στις ρίζες του και κοντά στην ευρυτερη οικογενειά του με μικρα (αλλά επαρκή) όμως μέσα ή καπου μακρυά και πλούσια σε ξένο περιβάλλον με τον άλλο γονεα μονο.

Δεν κάνω διάκριση πατερα/μητέρας. Για αυτό το θέμα η βιβλιογραφία με έχει καλύψει, ειδικά όσον αφορά παιδιά άνω των 2 ετών

[Sofiade]

Η ανεργια για εναν ανθρωπο που θελει να εργαστει ειναι εξοντωτικη, τοσο για τον ιδιο οσο και για το ΠΑΙΔΙ, που βλεπει τον γονιο του ν'αγωνια για το μελλον... Επειδη αγαπα κι αυτη το παιδι οσο ο πατερας και ξερει οτι τη χρειαζεται περισσοτερο απο τον πατερα σ'αυτη τη φαση της ζωης του, δεν του το αφηνει και να σηκωθει να φυγει μονη της. Ειναι φρικτο να εξαναγκαζεται στην ανεργια επειδη ο πατερας δεν την αφηνει να φυγει.

Ποια ανεργία είναι εξοντωτική, εδώ φτάνουν τα χρήματα του πατέρα για να πηγαίνει το παιδί σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό. Εγώ δεν έχω λεφτά για ιδιωτικό σταθμό κι όμως θεωρώ ότι είμαι καλά. Γιατι να μην πάει το παιδί σε δημόσιο και τα χρήματα που δίνουν στον παιδικό να επενδυθούν αλλιώς; Είναι πιο λογικό να ξεριζωθεί το παιδί από φίλους, γνωστούς, συγγενείς, παππούδες και τον ίδιο του τον πατέρα για να μην μαραζώσει η μάνα επειδή δεν μπορεί να κάνει καριέρα; Να συζητούσαμε ότι δεν υπήρχε μία στην οικογένεια και το παιδί κυριολεκτικά δεν είχε να φάει, να πω ΟΚ, ας πάει και στην Αυστραλία να πλύνει πιάτα. Αλλά εδώ υπάρχουν αρκετά χρήματα για να ζήσουν όλοι, όχι πλουσιοπάροχα αλλά χωρίς να στερούνται τα βασικά.

 

Το παιδί μεγαλώνοντας θα έχει ευκαιρία να βγάλει χρήματα και εδώ και στο εξωτερικό. Τα παιδικά χρόνια όμως με τη μάνα και τον πατέρα, δεν μπορεί να τα πάρει πίσω. Ούτε και την επαφή με τους παππούδες, αν υπάρχουν, που κι αυτή θα τη στερηθεί και ποτέ δεν θα μπορέσει να την αναπληρώσει. Κάθε χρόνος που περνάει είναι μοναδικός, κάθε στιγμή μια χαμένη ευκαιρία.

 

Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς, αλλά ένα μικρό αγόρι έχει ίσως περισσότερη ανάγκη τον πατέρα. Μην το ξεχνάτε αυτό.

 

Α και κάτι άλλο. Εννοείται ότι σχολιάζουμε με βάση αυτά που μας λέει ο θεματοθέτης, δεν είμαστε δικαστήριο για να πρέπει να ακούσουμε και τις δύο πλευρές πριν βγάλουμε πόρισμα.

[vera]

Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς, αλλά ένα μικρό αγόρι έχει ίσως περισσότερη ανάγκη τον πατέρα. Μην το ξεχνάτε αυτό.

 

 

 

Μπα.....δεν ισχυει αυτο. Αγορια-κοριτσια σε αυτες τις ηλικιες ειναι πιο προσκολλημενα στη μανα. Εκτος κι αν τη μανα δεν την εβλεπαν ποτε ιδιαιτερα.

[boy'smam]

vera προσκολλημενα στη μανα μπορει να ειναι,ειναι η φυση ετσι!Αλλα το αντρικο προτυπο,ειτε ειναι μπαμπας,ειτε καποιος θειος η παππους (αν δεν υπαρχει πατερας)ειναι παρα πολυ σημαντικο και ειδικα για τα αγορακια!

[vera]

vera προσκολλημενα στη μανα μπορει να ειναι' date='ειναι η φυση ετσι!Αλλα το αντρικο προτυπο,ειτε ειναι μπαμπας,ειτε καποιος θειος η παππους (αν δεν υπαρχει πατερας)ειναι παρα πολυ σημαντικο και ειδικα για τα αγορακια![/quote']

 

Ειναι σαφως σημαντικο. Αλλα σε αυτη την ηλικια η μαμα ερχεται πρωτη και ειναι πιο σημαντικη.

Δυο αγορια εχω και πολυ θα ηθελα να ασχολιοντουσαν λιγο με τον πατερα τους. Τον αγαπανε μεν αλλα ολο μαζι μου ειναι. ΑΚομα κι οταν λειπει εκτος για δουλεια δεν τον ψαχνουν καθολου, δεν τους λειπει.

 

Οταν μεγαλωσουν θα ειναι διαφορετικα, τωρα ομως σε αυτες τις ηλικιες η μαμα ειναι ο θεος τους.

 

 

Ενα αγορι τωρα που εχει υποστει το μεγαλο τραυμα του διαζυγιου και εχει αποχωριστει το μπαμπα, τουλαχιστον εχει μια συνεχεια στη ζωη του και ειναι με τη μητερα του. Αν αυτη επιλεξει να τον εγκαταλειψει το τραυμα θα ειναι τεραστιο και δεν θα ξεπεραστει ποτε. Θα το σημαδεψει. Αν ειχα να διαλεξω στο να μεγαλωσει με το μπαμπα και τους συγγενεις η με τη μαμα κι ας δουλευει πολυ, θα προτιμουσα τη μαμα χωρις αλλο. Τουλαχιστον να μη βιωσει το δραμα της εγκαταλειψης σε μια τοσο τρυφερη ηλικια. ΑΝ το ρωτησεις αυτο θα σου πει και το ιδιο το παιδι.

 

 

Το λεω εγω που ειχα παντα τρομερη αδυναμια στο μπαμπα μου. Αν χωριζαν οι γονεις μου θα προτιμουσα να ζησω με το μπαμπα μου (γιατι η μαμα μου ειναι για δεσιμο).......αλλα οχι σε αυτη την ηλικια, τοτε θα την ειχα αναγκη (κι ας ηταν για δεσιμο). Ετσι ειναι η φυση!

[Λαΐδα]

Ποια ανεργία είναι εξοντωτική, εδώ φτάνουν τα χρήματα του πατέρα για να πηγαίνει το παιδί σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό. Εγώ δεν έχω λεφτά για ιδιωτικό σταθμό κι όμως θεωρώ ότι είμαι καλά. Γιατι να μην πάει το παιδί σε δημόσιο και τα χρήματα που δίνουν στον παιδικό να επενδυθούν αλλιώς; Είναι πιο λογικό να ξεριζωθεί το παιδί από φίλους, γνωστούς, συγγενείς, παππούδες και τον ίδιο του τον πατέρα για να μην μαραζώσει η μάνα επειδή δεν μπορεί να κάνει καριέρα; Να συζητούσαμε ότι δεν υπήρχε μία στην οικογένεια και το παιδί κυριολεκτικά δεν είχε να φάει, να πω ΟΚ, ας πάει και στην Αυστραλία να πλύνει πιάτα. Αλλά εδώ υπάρχουν αρκετά χρήματα για να ζήσουν όλοι, όχι πλουσιοπάροχα αλλά χωρίς να στερούνται τα βασικά.

 

Το παιδί μεγαλώνοντας θα έχει ευκαιρία να βγάλει χρήματα και εδώ και στο εξωτερικό. Τα παιδικά χρόνια όμως με τη μάνα και τον πατέρα, δεν μπορεί να τα πάρει πίσω. Ούτε και την επαφή με τους παππούδες, αν υπάρχουν, που κι αυτή θα τη στερηθεί και ποτέ δεν θα μπορέσει να την αναπληρώσει. Κάθε χρόνος που περνάει είναι μοναδικός, κάθε στιγμή μια χαμένη ευκαιρία.

 

Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς, αλλά ένα μικρό αγόρι έχει ίσως περισσότερη ανάγκη τον πατέρα. Μην το ξεχνάτε αυτό.

 

Α και κάτι άλλο. Εννοείται ότι σχολιάζουμε με βάση αυτά που μας λέει ο θεματοθέτης, δεν είμαστε δικαστήριο για να πρέπει να ακούσουμε και τις δύο πλευρές πριν βγάλουμε πόρισμα.

πολυ σωστα!!!!

και εγω δυο αγορια εχω αλλα ειτε αγορια ειτε κοριτσια ειχα , δεν θα μπορουσα να τα στερηθω...δεν θα το αντεχα....Και επειδη αναγνωριζω το ποσο σημαντικα ειναι στη ζωη μου, δεν θα ηθελα να αδικησω ουτε τον πατερα τους, ουτε τα ιδια , αρα δεν θα ηθελα να στερηθουν ουτε αυτον.

Για τις μανουλες που ειναι απολυτες εναντια στον 'κακο' πατερα να πω πως ειναι ευθυνη της μητερας να επιλεξει ενα σωστο συζυγο για να μεγαλωσουν μαζι τα παιδια τους....Αν τελικα εκανε λαθος, ας το χρεωθει η ιδια μην κατφερνοντας να ζησει το ονειρο της και οχι να το χρεωθει το παιδι της χανοντας τον πατερα του.

Αν τελικα ο ανθρωπος που επελεξαν δεν ειναι ουτε καλος πατερας, για εκεινες παντα υπαρχει τροπος να τον 'βγαλουν' απο τη ζωη των παιδιων τους. Εστω εμμεσα....ειναι ευκολο. Να ειναι ομως ετοιμες να εξηγησουν και το λογο μεθαυριο στα παιδια τους.... να τα πεισουν!

Αltiport μακαρι να τα καταφερεις γιατι εμενα με εχεις πεισει οχι αν εισαι 'σωστος' πατερας, αλλα για το ποσο αγαπας το παιδι σου....Και τελικα , αυτο εχει σημασια....

Ποσες απο εμας ειναι πανσωστες? Ολοι κανουμε λαθη..αλλα ειναι τοσο κριμα να μην μπορεσουν να νιωσουν τα παιδια μας την αγαπη ...και ειδικα την αγαπη του πατερα τους....

[Λαΐδα]

 

Ενα αγορι τωρα που εχει υποστει το μεγαλο τραυμα του διαζυγιου και εχει αποχωριστει το μπαμπα, τουλαχιστον εχει μια συνεχεια στη ζωη του και ειναι με τη μητερα του. Αν αυτη επιλεξει να τον εγκαταλειψει το τραυμα θα ειναι τεραστιο και δεν θα ξεπεραστει ποτε. Θα το σημαδεψει. Αν ειχα να διαλεξω στο να μεγαλωσει με το μπαμπα και τους συγγενεις η με τη μαμα κι ας δουλευει πολυ, θα προτιμουσα τη μαμα χωρις αλλο. Τουλαχιστον να μη βιωσει το δραμα της εγκαταλειψης σε μια τοσο τρυφερη ηλικια. ΑΝ το ρωτησεις αυτο θα σου πει και το ιδιο το παιδι.

 

το παιδι του φιλου μας εχει ηδη αποχωριστει τον πατερα.....Δεν ζει μαζι του....γιατι να πρεπει να τον ξεχασει κι ολας? αφου δεν ειναι απαραιτητο...Μονο ο θανατος ( εξω απο εδω) για εμενα μπορει να χωρισει το γονιο με το παιδι......

Απο εκει και περα ναι, η μητερα στις μικρες ηλικιες ειναι ακρως απαραιτητη....Οταν ομως γινεται η αφορμη να χασει το παιδι τον αλλο γονιο, τοτε πως μπορουμε να μιλαμε για το ΄δραμα της εγκαταλειψης'?

Το παιδι δεν εχει να διαλεξει....εχει γονεις που του προσφερουν και οι δυο, που προφανως το αγαπανε και το θελουν στη ζωη τους και οι δυο....Δεν βρισκω λογι να πρεπει να στερηθει καποιον.....

[dimmi]

Ποια ανεργία είναι εξοντωτική, εδώ φτάνουν τα χρήματα του πατέρα για να πηγαίνει το παιδί σε ιδιωτικό παιδικό σταθμό. Εγώ δεν έχω λεφτά για ιδιωτικό σταθμό κι όμως θεωρώ ότι είμαι καλά. Γιατι να μην πάει το παιδί σε δημόσιο και τα χρήματα που δίνουν στον παιδικό να επενδυθούν αλλιώς; Είναι πιο λογικό να ξεριζωθεί το παιδί από φίλους, γνωστούς, συγγενείς, παππούδες και τον ίδιο του τον πατέρα για να μην μαραζώσει η μάνα επειδή δεν μπορεί να κάνει καριέρα; Να συζητούσαμε ότι δεν υπήρχε μία στην οικογένεια και το παιδί κυριολεκτικά δεν είχε να φάει, να πω ΟΚ, ας πάει και στην Αυστραλία να πλύνει πιάτα. Αλλά εδώ υπάρχουν αρκετά χρήματα για να ζήσουν όλοι, όχι πλουσιοπάροχα αλλά χωρίς να στερούνται τα βασικά.

 

Το παιδί μεγαλώνοντας θα έχει ευκαιρία να βγάλει χρήματα και εδώ και στο εξωτερικό. Τα παιδικά χρόνια όμως με τη μάνα και τον πατέρα, δεν μπορεί να τα πάρει πίσω. Ούτε και την επαφή με τους παππούδες, αν υπάρχουν, που κι αυτή θα τη στερηθεί και ποτέ δεν θα μπορέσει να την αναπληρώσει. Κάθε χρόνος που περνάει είναι μοναδικός, κάθε στιγμή μια χαμένη ευκαιρία.

Τα παιδιά έχουν ανάγκη και τους δύο γονείς, αλλά ένα μικρό αγόρι έχει ίσως περισσότερη ανάγκη τον πατέρα. Μην το ξεχνάτε αυτό.

 

Α και κάτι άλλο. Εννοείται ότι σχολιάζουμε με βάση αυτά που μας λέει ο θεματοθέτης, δεν είμαστε δικαστήριο για να πρέπει να ακούσουμε και τις δύο πλευρές πριν βγάλουμε πόρισμα.

συμφωνώ κι επαυξάνω!

Προς τον θεματοθέτη:

απλά μπράβο, επειδή είσαι αληθινός! Κι όσο πικραμένος κι αν είσαι ή κι αν έχεις πικράνει την πρώην γυναίκα σου, τα βάζεις στην άκρη και σκέφτεσαι το παιδί σας.

Δεν υπαρχει τιποτα που κανει τη μητερα πιο ικανη να μεγαλωσει το παιδι απ'ο,τι τον πατερα. Και αν μου πεις οτι ειναι επειδη την εχει συνηθισει, στη συγκεκριμενη περιπτωση ο πατερας εχει μειωσει κατα πολυ τις ωρες εργασιας του απ'ο,τι λεει και θα μπορει περναει πολυ χρονο με το παιδι. Απο την αλλη η μητερα θα δουλευει απο το πρωι μεχρι το βραδυ προκειμενου να μπορει να πληρωνει ανθρωπους που το παιδι δε γνωριζει και δε μιλανε τη γλωσσα του για να το προσεχουν...

 

(τα λεω ολα αυτα βεβαια βασισμενη στα οσα γνωριζουμε για την υποθεση)

έτσι ακριβώς!

[jackrussel]

vera προσκολλημενα στη μανα μπορει να ειναι' date='ειναι η φυση ετσι!Αλλα το αντρικο προτυπο,ειτε ειναι μπαμπας,ειτε καποιος θειος η παππους (αν δεν υπαρχει πατερας)ειναι παρα πολυ σημαντικο και ειδικα για τα αγορακια![/quote']

 

πες τα βρε κοπελα μου