Πως μπαινουν τα ορια?

[mmdad]

Μπορω να βαλω τωρα ορια στον μεγαλο μου γιο? Τι γινεται οταν με σαμποταρουν ο μπαμπας και η γιαγια?

Θελω πρακτικες ιδεες για το πως:

- Να μην πετανε πραγματα

- Να ερχονται να κανουν μπανιο

- Να ερχονται να πληνουν τα δοντια τους

- Να μην χοροπηδανε στο κρεβατι (γιατι το εχουν σπασει και γιατι χτυπανε)

[kourkoumpini]

η αληθεια ειναι οτι δεν μπορω να σε βοηθησω πολυ. προσπαθω να βαλω ορια στον μεγαλο και απλα τον αφηνω να κλαιει και να χτυπιεται. αλλα με εχει κουρασει το σκηνικο καθε τρεις και λιγο να ουρλιαζει. τελος παντων. ειχα και εγω σαμποταζ απο το συζυγο, και αν εινια οι γιαγιαδες μπροστα σε καποια παρατηρηση, μαντεψε ποιος δεχεται την τελικη παρατηρηση που "μαλωσε" το παιδι.

 

νομιζω οπτι πτε δεν ειναι αργα να βαλεις ορια.

επισης για να καταλαβουν τι εστι βερυκοκο και να μην σε σαμποταρουν, αφησε τους να φανε αυτοι το αγγουρι. θα αρχισεις να τα αφηνεις εναλλαξ σε συζυγο και γιαγια για καποιες ωρες οποτε αυτα στο τελος θα αρχισουν οντως να γκρινιαζουν να απαιτουν κτλ. οποτε εκει θα αναγκαστουν ο συζυγος και η γιαγια να κανουν αυτοι παρατηρηση. επισης μπορεις να τους εξηγησεις τις συνεπειες, οτι δηλαδη θα μεγαλωσει και θα κανει αυτο η εκεινο. να τους εξηγησεις την αξια των οριων. φανταζομαι οτι το εκανες και δε επιασε.

 

ως προςε τα υπολοιπα θα τους αφησεις με σπασμενο κρεβατι μεχρι να παραπονεθουν. αμα σκεφτω κατι αλλο θα σου πω. γενικα στα υπολοιπα το χαψνω, ειδικα στα πεταμενα πραγματα

[mmdad]

Η γιαγια μενει μαζι μας οποτε μεγαλωνουν και μαζι της και βλεπει το ζορι. Παραπονιεται αλλα οταν τους μαλωνω τους κανακευει ή με "μαλωνει".

Τον μπαμπα του τον φοβουνται - ακουν. Ρωτησα τον μεγαλο γιατι και μου ειπε οτι δεν θελει να το συζητησει...

Το κρεβατι το δικο μου εχουν σπασει και σε αυτο δεν ακουν ουτε τον πατερα τους απλα βγαινουν πιο γρηγορα απο το δωματιο ενω εγω πρεπει να τους βγαλω συκωτους...

[arleta]

Μπορω να βαλω τωρα ορια στον μεγαλο μου γιο? Τι γινεται οταν με σαμποταρουν ο μπαμπας και η γιαγια?

Θελω πρακτικες ιδεες για το πως:

- Να μην πετανε πραγματα

- Να ερχονται να κανουν μπανιο

- Να ερχονται να πληνουν τα δοντια τους

- Να μην χοροπηδανε στο κρεβατι (γιατι το εχουν σπασει και γιατι χτυπανε)

 

πιανεις το μπαμπα κ του μιλας..."ειμαστε δυο για να μεγαλωνουμε καλυτερα τα παιδια μας, οποτε πρεπει να αποφασιζουμε μαζι τι και πως θα το κανουμε" κ εξηγεις με λεπτομερεις....

η γιαγια καλα θα κανει να μην ανακατευεται πολυ... εξηγησε της πως δεν ειναι σωστο αυτο που κανει γιατι σου δημιουργει προβλημα με τα παιδια....

 

μια ιδεα που μου εδωσε πριν λιγο μια φιλη ειναι, οτι οταν πεταει δικα του πραγαμτα εσυ του τα παιρνεις κ τα πετας στα σκουπιδια λεγοντας του "αφου δε τα χρειαζεσαι κ τα πετας ας τα πεταξουμε να μη πιανουν κ το χωρο"

 

εγω για το μπανιο εχω βαλει μεσα στη μπανιερα διαφορα θαλασσινα ψευτικα.... ψαρακια, χελωνακια, χταποδακια κτλ.... οποτε ειναι σα παισχνιδι κ δεν εχουμε προβλημα....

 

δοντια βλεπουν εμενα να το κανω κ θελουν κι αυτοι.... οποτε εκει που πλενω εγω τους δινω οδοντοβουρτσες κ τα πλενουν κ αυτοι....

 

εγω για τα κρεβατια τους φωναξα μια δυο φορες κ σταματησανε... επρεπε μ αυτη τη λογικη να αλλαζω κ σεντονια συνεχεια, εκτος το οτι θα εσπαγε κ θα χτυπαγανε εννοειται....

εμενα μολις με βλεπανε να αλλαζω σεντονια χοροπηδαγανε πανω με τα παπουτσια....

φωναξα μια δυο φορες αλλα ειχα κ νευριασει κ απο τοτε στοπ.....

[arleta]

Η γιαγια μενει μαζι μας οποτε μεγαλωνουν και μαζι της και βλεπει το ζορι. Παραπονιεται αλλα οταν τους μαλωνω τους κανακευει ή με "μαλωνει".

...

 

ναι ρε συ....

αλλα κ παλι σε οτι αφορα τα παιδια εσυ κι ο αντρας σου ειστε υπευθυνοι κ εσεις ξερετε πως θελετε να μεγαλωσουν....

[mmdad]

Τα παιδια ειναι πολλες ωρες με την γιαγια οποτε και αυτη τα μαλωνει οταν χρειαζεται αλλα γενικα δεν τα βγαζει περα μαζι τους. Πολλες φορες και εγω.

Στο μπανιο τους αφηνω να παιξουν. Δεν ειναι οτι δεν τους αρεσει αλλα σκοπιμα δημιουργουν φασαρια.

Τα πραγματα τα περνω και τα κρυβω αλλα πετανε οτι βρουν πχ βιβλια ή παπουτσια...

Με τα δοντια εχουμε θεμα γιατι ο μεγαλος αναγουλιαζει και προσπαθει οσο μπορει να το αποφυγει ειδικα το βραδυ. Το πρωι τον καταφερνω καλυτερα...

[kourkoumpini]

γενικα εινια δυσκολη η κατασταση. και εμεις διαφωνουμε σε θεματα διαπαιδαγωγησης. καλα αν ειχαμε τη γιαγια μονιμα στο σπιτι δεν το συζητω, θα ειχαμε παρα πολυ μεγαλο προβλημα.

 

αν δεν θελουν να κανουν κατι αςμην το κανουν. τι εννοω, δεν θελει να πλυνει δοντια. ωραιατου λες, θα μυριζει το στομα σου και θα σε κοροιδευουν τα παιδια στο σχολειο μπα μπλα μπλα. μπορεις κολας μετα πολιγο να πεις, πφ τι μυριζει ετσι ασχημα κτλ.

 

τοιδο και για τομπανιο. μην τους κανεις μια μερα και να δεις που την αλλη θα τρεξουν γιατι θα ειναι ιδρωμενα για 2 μερες και στο τελος θα σιχαθουν.

 

επισης ο,τι πετανε βαζετους να τα βαζουν στη θεση τους.

[arleta]

κανα κολπο με πινακα επιβραβευσης συμπεριφορων κ δωρακια;;;;

[kinkajoujou]

Εγώ θα έλεγα αντί για όρια, συνέπειες. Δλδ, έσπασες το κρεβάτι της μαμάς; Η μαμά θα πρέπει να μαζέψει λεφτά να το φτιάξει/ αντικαταστήσει, οπότε για μερικές μέρες το χαρτζιλίκι περιορίζεται/ κόβεται. Για τα πράγματά τους, από 2 χρονών μπορούν να μάθουν κάθε βράδυ να μαζεύουν τα παιχνίδια τους και να μην αφήνουν σκόρπια. Ό,τι δεν μαζεύεται, απομακρύνεται από τη μαμά και κρύβεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για τα δόντια, πρέπει να βρεις τι είναι αυτό που τον αηδιάζει. Η γεύση της οδοντόκρεμας; Κάνει λάθος κινήσεις και του ενεργοποιείται το αντανακλαστικό του εμετού; κλπ κλπ.

 

Εγώ προσωπικά είμαι κατά των τρικ τύπου πίνακες επιβράβευσης κλπ, προτιμώ να κρατάω τα πράγματα απλά και σε συνθήκες πραγματικής ζωής. Δλδ δεν μαζεύεις το δωμάτιό σου για να κερδίσεις κάτι, αλλά γιατί είσαι πλέον αρκετά μεγάλος να είσαι υπεύθυνος για τα πράγματά σου. Φωνάζεις/ τσιρίζεις/ χτυπιέσαι; Σε αγνοώ και δεν πρόκειται να κάνω αυτό που ζητάς, γιατί δεν μου αρέσει να μου φέρονται άσχημα, πάρε με με το καλό να γίνω μούσι να με ξυρίσεις που έλεγε κι ο Ζήκος γενικά θέλω να καταλάβει ότι έχει και υποχρεώσεις πέρα από δικαιώματα κι ότι οι σχέσεις μας είναι αμοιβαίες, αν μου φέρεται καλά θα περνάμε και καλά.

[arleta]

γενικά θέλω να καταλάβει ότι έχει και υποχρεώσεις πέρα από δικαιώματα κι ότι οι σχέσεις μας είναι αμοιβαίες, αν μου φέρεται καλά θα περνάμε και καλά.

 

εδω το προβλημα ειναι οταν δεν ακουνε κ οταν δε φερονται καλα....

εκει τι κανεις;;;;

[ethy]

ExΩ και εγω ενα θεμα παρομοιο και εχουμε ταλαιπωρηθει παρα πολυ...τωρα παει κατι να γινει γιατι εχουμε παρει χοντρες αναποδες και ειμαστε αποφασισμενοι και οντως θεωρω οτι ειμαστε σε καλο δρομο και ξερεις γιατι;Γιατι ειμαστε πλεον αποφασισμενοι, δεν ειναι τοσο αυτονοητο οσο φαινεται ,θελει φοβερη επιμονη και σταθεροτητα. Εμεις αυτο που κανουμε πλεον ειναι να του στερουμε αυτο που του αρεσει καθε φορα που φερεται απαραδεκτα και αυτο δεν ειναι αλλο απο τη βολτα και το να βγαινει να πηγαινει στα γειτονοπουλα κτλ.Του το τονιζουμε "εισαι τιμωρια γιατι..."αλλα πρεπει η τιμωρια να τονιστει ΑΜΕΣΩΣ μολις προβει στην κακη συμπεριφορα οχι μετα απο 1 μερα ή μια ωρα...αν ειμαστε εξω και αρχισει να μην ακουει, αμεσως τον φερνουμε σπιτι,αμεσως ομως...τωρα το οτι μενετε μαζι με τη γιαγια,οπως και μεις,δεν ειναι τοσο τραγικο οσο συνηθιζεται να λεγεται...ειχαμε παει μεχρι και σε παιδοψυχολογο για το γιο μας και μας ειχε πει οτι τα παιδια ξερουν τι να περιμενουν απο τον καθενα.Δηλαδη αν εσεις οι γονεις ειστε σταθεροι σε ο,τι πατε να εφαρμοσετε,αλλα η γιαγια ειναι πιο παραχωρητικη,το παιδι θα αναμενει τα αντιστοιχα απο τη γιαγια και οχι απο σας...ασε την λοιπον να ταλαιπωρειται αμα δεν ακουει τις οδηγιες σας...απλα πρεπει να μη σας ακυρωνει μπροστα στο παιδι και οχι φυσικα να σας μαλωνει και να σχολιαζει...αυτο να της το πειτε και να το επιβαλετε.Ο πατερας καλο ειναι να αποκτησει πυγμη και να μην εισαι μονη σου σε ολο αυτο.Αν δεν καταλαβαινει κανε του συζητηση,πλυση εγκεφαλου για τις συνεπειες αυτης της συμπεριφορας του,αμα τα παιδια μεγαλωσουν που δε θα τηρουν κανονες πουθενα κτλ.Οταν αποφασισετε οτι θα τα καταφερετε,θα τα καταφερετε,αρκει να ειστε αποφασιστικοι και σταθεροι.

[agentP]

Μπορω να βαλω τωρα ορια στον μεγαλο μου γιο? Τι γινεται οταν με σαμποταρουν ο μπαμπας και η γιαγια? Θελω πρακτικες ιδεες για το πως:

- Να μην πετανε πραγματα

Μμμμ δύσκολο, ο μικρός το συνήθιζε και δεν έπιανε τίποτα, κατέληξα μόνο στο μάλωμα, απειλές ότι θα το πάρω κλπ. Μεγαλώνοντας το έχει κόψει σχεδόν.

- Να ερχονται να κανουν μπανιο

Άφηνέ τους να παίζουν στη μπανιέρα.

- Να ερχονται να πληνουν τα δοντια τους

Πες ιστορίες πχ με την κακιά τερηδόνα που έχει κομπρεσέρ και ανοίγει τρύπες και φοβάται την οδοντόκρεμα, φεύγει τρομαγμένη και παρατάει τα εργαλεία της.

- Να μην χοροπηδανε στο κρεβατι (γιατι το εχουν σπασει και γιατι χτυπανε)

Μόνο αντιπερισπασμός... σ' εμένα είχε πιάσει και μια τρομακτική ιστορία για τον ανηψιό μου που έπεσε κι έσκισε το φρύδι του.

 

Όσο για το σαμποτάζ σίγουρα σε δυσκολεύει, αλλά όπως έλεγε και ο γιατρός μου, όλοι τα χούγια της μάνας μας παίρνουμε στο τέλος.

Είναι μικρά ακόμα τα παιδιά σου, πιστεύω θα δεις διαφορά σε 1-2 χρόνια.

[my billy]

Μπορω να βαλω τωρα ορια στον μεγαλο μου γιο? Τι γινεται οταν με σαμποταρουν ο μπαμπας και η γιαγια?

Θελω πρακτικες ιδεες για το πως:

- Να μην πετανε πραγματα

- Να ερχονται να κανουν μπανιο

- Να ερχονται να πληνουν τα δοντια τους

- Να μην χοροπηδανε στο κρεβατι (γιατι το εχουν σπασει και γιατι χτυπανε)

για το κρεβατι, του εχω πει οτι μπορει να χοροπηδαει μονο οταν ειμαι εγω η ο μπαμππας στο δωματιο γαι να προσεχουμε να μην χτυπησει, το τηρει κ μας φωναζει ελα μαμα να δεις...κ οταν θελω να σταματησει τον προειδοποιω 3 πηδηματα ακομα, 2 ακομα, τελευταιοοοοο!! κ πιανει οσο για παπουτσια το εβγαλα σηκωτο 2-3 φορες κ τωρα τα βγαζει πριν ανεβει.

για μπανιο κ δοντια δεν ξερω, γιατι εμας θα μας φαει αν δεν τα κανει κ τα δυο καθε βραδυ τσακωνομαστε για να βγει απο την μπανιερα κ να σταματησει να βουρτσιζει τα δοντια του με μανια κ εκει με προειδοποιηση λιγο ακομα κτλ κ πιανει σχεδον παντα.

για τα πραγματα που πεταει.... ειναι μερες που τον πιιανει αμοκ, τα σπαει κ τα πραγματα κ τα νευρα μου. εκει δεν εχει προειδοποιηση γιατι το κανει εντελως ξαφνικα κ χωρις λογο! θεωρω πια οτι ξερει οτι δεν πρεπει, το εχουμε συζητησει πολλες φορες εξαλλου.

αντιδρω ως εξης εαν ειναι δικο του παιχνιδι του λεω παει το εσπασες κ το πεταω μπροστα του κ ας χτυπιεται. αν ειναι παιχνιδι που δεν εσπασε το βγαζω εξω απο το σπιτι κ του λεω οτι θα το πρεπει να το ξανα κερδισει με την συμπεριφορα του. κ μετα μπαινει τιμωρια για να σκεφτει την πραξη του.

συνηθως οταν βγαινει ξανασυνεχιζει με αλλο αντικειμενο

αν βρεις τροπο πες μου σε παρακαλω!!!!!

[Jarett]

πιανεις το μπαμπα κ του μιλας..."ειμαστε δυο για να μεγαλωνουμε καλυτερα τα παιδια μας, οποτε πρεπει να αποφασιζουμε μαζι τι και πως θα το κανουμε" κ εξηγεις με λεπτομερεις....

η γιαγια καλα θα κανει να μην ανακατευεται πολυ... εξηγησε της πως δεν ειναι σωστο αυτο που κανει γιατι σου δημιουργει προβλημα με τα παιδια....

:lol::lol::lol::lol::lol::lol:

Ρε σ bounitsa έχω λιώσει στο γέλιο αλλά όχι με σένα μη με παρεξηγάς έτσι???

 

Εγώ θέλω μια λύση όταν ο μπαμπάς και η γιαγιά δεν καταλαβαίνου Χριστό/Αλλάχ/Βούδα και συνεχίζουν τα δικά τους σκηνικά.

 

Τι κάνεις?

 

Α)Χωρίζεις τον μπαμπά? (είναι παλιό μοντέλο και μετά από τόσα χρόνια δεν τον παίρνουν ούτε για ανακύκλωση:lol:)

 

Β)Τσακώνεσαι με την γιαγιά επί καθημερινής βάσεως ή παραιτήσε από την δουλειά σου για να κάτσεις να μεγαλώσεις το παιδί σου όπως θες εσύ χωρίς να αναγκάζεσαι να "δικαιολογήσε" συνεχώς και να ακούς ΣΥΝΕΧΩΣ ατάκες "και μεις μεγαλώσαμε παιδιά".

 

Γ) Στήνεις και τους 2 στην κουζίνα απέναντι τον έναν από τον άλλον και αρχίζεις τα "βρισίδια" ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ 2- μέχρι που να πρήζεται ο λαιμός σου και αν μην βγαίνει η φωνή σου και να παίρνεις μετά κι ένα ηρεμιστικό........και την άλλη μέρα να έχεις πάλι τα ίδια σκηνικά?????

 

Συμπέρασμα: Δεν υπάρχει λύση και η μαμά (εγώ δηλαδή) θα καταντήσει τρόφιμος ψυχιατρικής κλινικής κάποια στιγμή στο εγγύς μέλλον.

[koutavaki]

Καλή μου εξαρτάται πόσο μεγάλο πρόβλημα θεωρείς ότι έχεις. Ως έχουσα ήδη αποκτήσει λαιμό σας αυτόν που περιγράφεις από τις φωνές κι έχοντας φλερτάρει με την ιδέα να με πάρει ο κύριος με την άσπρη μπλούχα και να ξεκουρστώ επιτέλους σε ένα ήσυχο μέρος σου λέω τη γνώμη μου:

Οι ηλικές των παιδιών σου και ειδικά του 4 είναι οι χειρότερες για ζημιές, φασαρίες πείσματα. Είναι η ηλικία που πλέον αντίλαμβάνεται ξεκάθαρα ότι μπορεί να ελέγξει το περιβάλλον του, να μην υπακούει να επιβεβιώνεται κάνοντας παράλογες σκηνές και να ελέγχει τα νεύρα των μεγάλων. Άρα ως ένα βαθμό όλα τα παιδιά περνάνε από αυτή τη φάση. Επίσης πετάνε ΄πράγματα, είναι μυστήριο γιατί. Μετά σιγά σιγά το κόβουν. Ανεξάρτητα όμως από αυτό τα όρια πρέπει να μπαίνουν και ιδίως από τους ενήλικες που έχουν τον πρώτο λόγο για το παιδί, συνήθως τους γονείς.

Αν κατά τη γνώμη σου η κατάσταση δεν ξεφεύγει από το ανεκτή για σένα όριο, συνεχίζεις στο ίδιο μοτίβο, προπσαθώντας σε ανύποπτο χρόνο με συζητήσεις να πείσεις τον άντρα σου κυρίως και τη μαμά σου δευτερυόντως να έχουν τα ίδια όρια με σένα.

Αν νομίζιες ότι η κατάσταση έχει ξεφύγει συμβουλέυεστε έναν παιδοψυχολόγο΄ή μια σχολή γονέων και οι ειδικοί πείθουν τα άντρα σου για την αναγκαιότητα των ορίων. Εμείς τελικά αυτό κάναμε και η παιδοψυχολόγος κατάφερε και έπεισε τον άντρα μου να αλλάξει συμπεριφορά, να μην κάνει όλα τα παράλογα χατήρια, να θυσιάζει την πρόσκαιρη ησυχία του για πιο μακροπρόθεσμους στόχους, δείχνοντας του ότι αυτή η γονεική συμπεριφορά δεν σημαίνει έλλειψη αγάπης αλλά υπέυθυνη στάση απέναντι στο παιδί. Μετά από λίγο καιρό είδαμε πράγματι διαφορά στην συμπεριφορά του. Α, και να σου πω ότι από όλες τις απειλές για στέρηση παιχνιδιών, βόλτας κλπλ πιάνει περισσότερο το απλό " Έτσι όπως φέρεσαι δεν είμαστε φίλοι. Δεν έχω όρεξη να παίξω μαζί σου, αφού φωνάζεις". Ελπίζω να σε βοήθησα λίγο

[nancy14]

Εγώ θα έλεγα αντί για όρια, συνέπειες. Δλδ, έσπασες το κρεβάτι της μαμάς; Η μαμά θα πρέπει να μαζέψει λεφτά να το φτιάξει/ αντικαταστήσει, οπότε για μερικές μέρες το χαρτζιλίκι περιορίζεται/ κόβεται. Για τα πράγματά τους, από 2 χρονών μπορούν να μάθουν κάθε βράδυ να μαζεύουν τα παιχνίδια τους και να μην αφήνουν σκόρπια. Ό,τι δεν μαζεύεται, απομακρύνεται από τη μαμά και κρύβεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για τα δόντια, πρέπει να βρεις τι είναι αυτό που τον αηδιάζει. Η γεύση της οδοντόκρεμας; Κάνει λάθος κινήσεις και του ενεργοποιείται το αντανακλαστικό του εμετού; κλπ κλπ.

 

Εγώ προσωπικά είμαι κατά των τρικ τύπου πίνακες επιβράβευσης κλπ, προτιμώ να κρατάω τα πράγματα απλά και σε συνθήκες πραγματικής ζωής. Δλδ δεν μαζεύεις το δωμάτιό σου για να κερδίσεις κάτι, αλλά γιατί είσαι πλέον αρκετά μεγάλος να είσαι υπεύθυνος για τα πράγματά σου. Φωνάζεις/ τσιρίζεις/ χτυπιέσαι; Σε αγνοώ και δεν πρόκειται να κάνω αυτό που ζητάς, γιατί δεν μου αρέσει να μου φέρονται άσχημα, πάρε με με το καλό να γίνω μούσι να με ξυρίσεις που έλεγε κι ο Ζήκος γενικά θέλω να καταλάβει ότι έχει και υποχρεώσεις πέρα από δικαιώματα κι ότι οι σχέσεις μας είναι αμοιβαίες, αν μου φέρεται καλά θα περνάμε και καλά.

 

 

:grin::grin:

σαν να είστε στο σπίτι μας ένα πράγμα!!!

Αυτό άνετα μπορεί να ισχύσει στις ηλικίες και των δυο παιδιών σου mmdad. Πρέπει να μιλήσεις άμεσα με την γιαγια και τον μπαμπά, η εφαρμογή των ανωτέρω απαιτεί συνέπεια από όλους όσους ασχολούνται μετην διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Διαφορετικά θα γίνεις εσύ η κακιά και η στριμένη του σπιτιού.Οι κανόνες θα είναι ξεκάθαροι από την αρχή. Θα γραφτούν μαζί με τα παιδιά και θα αναρτηθούν στο ψυγείο. Προσωπικά θεωρώ οτι τα παιδιά από το σπίτι και όχι από το σχολείο μαθαίνουν ότι στην ζωή ΟΛΟΙ έχουν υποχρεώσεις και ΠΑΝΤΟΥ ισχύουν κανόνες.

[alcyon]

Ξεκίνα με το να βάλεις όρια στο μπαμπά και τη γιαγιά... αν θέλεις συντονισμένο αποτέλεσμα.

 

Αν δε γίνεται, τότε θυμίσου πως τα παιδιά ξέρουν να αναγνωρίζουν τα διαφορετικά περιβάλλοντα. Δηλαδή μπορεί να λειτουργούν με έναν Α-τρόπο όταν βρίσκονται κοντά στον ένα και με έναν Β-τρόπο όταν βρίσκονται κοντά στον άλλο. Δεν είναι τέλειο, αλλά από το τίποτα... είναι καλύτερο.

[kinkajoujou]

εδω το προβλημα ειναι οταν δεν ακουνε κ οταν δε φερονται καλα....

εκει τι κανεις;;;;

 

Υπάρχουν διάφορες τακτικές πιστεύω. Συνήθως όταν ζητάω κάτι και δεν γίνεται, θα το πω 2-3 φορές με ύφος φλατ, όχι παρακαλετά, αλλά "κάνε αυτό κι αυτό σε παρακαλώ", για να καταλάβει ότι δεν παίζω και ζητάω πραγματικά να με ακούσει. Αν δω ότι δεν καταλαβαίνει τι λέω (σπανιότατο), θα εξηγήσω ή θα δείξω. Όταν καταλάβω ότι απλά με δοκιμάζει, λέω "θα το πω άλλη μία φορά μόνο" και μετά κολλάω και τη συνέπεια από πίσω, π.χ. "θα πάμε σπίτι, θα σου το πάρω από τα χέρια, κλπ κλπ", με ανάλογο ύφος πάντα, όχι φωνές αλλά σταθερά. Αν και πάλι δεν το κάνει, εφαρμόζω τη συνέπεια και απομακρύνομαι και την αφήνω να κλάψει/ χτυπηθεί για να νιώσει την απογοήτευση.

 

Μπορείς να το ρίξεις στην πλάκα, μπορείς να φωνάξεις (άνθρωποι είμαστε και σπάνε τα νεύρα), υπάρχουν τρόποι, αλλά πιστεύω ότι το βασικότερο είναι να καταλάβει το παιδί ότι όταν η μαμά λέει κάτι, το εννοεί, τελείωσε. Και αυτό πιστεύω το πετυχαίνεις μόνο όταν σου βγαίνει φυσικά. Τις φωνές χωρίς αντίκρυσμα τις συνηθίζουν και δεν τις παίρνουν στα σοβαρά από ένα σημείο και μετά. Η δικιά μου τουλάχιστον αν της μιλήσω νευρικά θα αντιδράσει νευρικά. Όταν δει όμως το ύφος "έπαιξες κι έχασες μικρή μου, τέλος η πλακίτσα" :D που μου βγαίνει όταν με έχει κουράσει με τη συμπεριφορά της, τότε συμμορφώνεται σε χρόνο ντε τε γιατί καταλαβαίνει ότι από εκεί και πέρα δεν θα είμαι κι εγώ πολύ διαλλακτική σε αυτά που θέλει και ζητάει...

 

Αυτά για το 2χρονο κυρίως, το 4χρονο πιστεύω είναι καιρός να αρχίσει να αναλαμβάνει ευθύνες. Να φροντίζει το δωμάτιο και τα πράγματά του, να κάνει μπάνιο μόνο του (με την επίβλεψη και ίσως βοήθεια αν χρειαστεί κάποιου μεγάλου), γενικά να του καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι μεγαλώνει πια, μεγαλώνει και η ανεξαρτησία του, μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα μόνο του κλπ..

[mmdad]

Κοριτσια σας ευχαριστω για τα μεχρι τωρα σχολια σας.

Να δωσω καποια στοιχεια ακομη...

 

Η γιαγια δεν ειναι του στυλ "και εμεις παιδια μεγαλωσαμε". Αντιθετα τραβαει τα μαλλια της (οσα της εχουν απομεινει) για το πως βγηκαν θηρια. Το δικο της παιδι ηταν ησυχο και δουλευε και εκεινη οποτε δεν το εβλπε συνεχια. Αναλογα ησυχος ηταν και ο συζυγος κατα την αδελφη του. Η παρεμαβση της γιαγιας ειναι οτι δεν θελει να κλαινε - και ο μεγαλος ειναι ευκολος... Πχ τωρα κλαιει γιατι δεν τον αφηνω να πιει απο το ποτηρι του αδελφου του (που εχει ανεμοβλογια) και η παρεμβαση της γιαγιας ηταν να σηκωθει να πλυνει το ποτηρι..

 

Για το μπανιο δεν ειναι οτι δεν τους αρεσει. Ισα ισα το απολαμβανουν οταν τους καταφερω να μπουν. Η διαδικασια ομως μεχρι να μπουν στο μπανιο εχει εμενα να τους κυνηγαω (και πανω στο κρεβατι) και να ουρλιαζω. Περνω τον μικρο σικωτο και ο μεγαλος ερχετε οταν του βαλει φωνη ο πατερας του. Το ιδιο και για τα δοντια (μονο που ο μεγαλος πρεπει να εχει καποιο θεμα γιατι σιγουρα δεν το απολαμβανει).

 

Με τα πραγματα που πετανε δεν ειναι το θεμα μου οτι δεν ειναι μαζεμενα τα παιχνιδια (εχω βρει τροπο - κανουμε διαγωνισμο ποιος θα μαζεψει πιο πολλα και αφηνω παντα τον μεγαλο να κερδισει). Ειναι η ζημιες που μπορει να γινουν και φυσικα το οτι μπορει και αυτοι να χτυπησουν και εμας να χτυπησουν (μεταλλικα αυτοκινητακια που εκτοξευονται προς τον καθρευτη ή τα κεφαλια).

 

Για τον παιδοψυχολογο τωρα εχω ξανα ασχοληθει με το θεμα. Βασικα ο μπαμπας ειναι αντιθετος για δυο λογους.

 

Ο ενας ειναι το οικνομικο και ο φοβος της εκμεταλευσης. Ποσα ραντευουν χρειαζονται για να δουμε αποτελεσματα? Για να καταλαβουμε οτι δεν μας κανει? Σκεφτικα να παω μονη μου (κρυφα??) αλλα αν δεν υποστηριζει αυτα που θα μας πει εχει νοημα???

 

Ο αλλος λογος (και το προβλημα μου με τον μπαμπα) ειναι οτι δεν θεωρει οτι υπαρχει προβλημα. Η ιδεα για τον ψυχολογο ξεκινησε με καποια θεματα με τον μεγαλο (ενα τικ, μια επιθετικοτητα στο σχολειο...). Κατα τον μπαμπα αν παμε στον παιδοψυχολογο μονο με τον Κωνσταντινο δεν θα βρει κανενα θεμα. Κατα τον μπαμπα μας το προβλημα του μεγαλου ειναι η υπαρξη του μικρου. Οταν ειναι μονος του ο Κων συμπεριφερεται διαφορετικα. Βεβαια οταν ειναι μονος ολη η προσοχη ειναι στραμενη σε αυτον και ασχολειται και με ηρεμες δραστηριοτητες οπως να ζωγραφισει. Και οι δυο μαζι ομως τρεχουν παιζουν χοροπηδανε στο κρεβατι και χτυπανε...

Επισης οταν ο πατερας τους ειναι παρον γενικα παιζουν πιο ησυχα (αρα εγω ειμαι λαθος) ή πχ δεν υπαρχει περιπτωση να του πεταζουν την μπαλα στο κεφαλι ή να τον σπρωξουν (καλα και να ηθελαν ειναι και σαν τον οβελιξ)...

 

Βασικα το εβαλα τωρα το θεμα μια και σε λιγο θα παμε διακοπες χωρις τον μπαμπα οποτε θα ηθελα να δω αν μπορω να τους αλλαξω λιγο τα χουγια..

[kourkoumpini]

νομιζω οτι δεν εισαι εσυ τοπροβλημααλλα η υπονομευση απεναντι σου. στις διακοπες θα εισαι σταθερη σε αυτα που λες και θα το καταλαβουν. επισης δεν ξερω αν οι διακοπες ειναι πολυ καλη περιοδος γιατι ολοι στις διακοπες χαλανε προγραμματα και ξεφευγουν. αλλα καλα εινια να προσπαθησεις. επισης εχω παρατηρησει και εγω οτι οταν ειμαστε μονοι μας τα παιδια ια χαρα κουμαντερνονται. και γενικα περιοριζει τα ουρλιαχτα και τις απαιτησεις ο μεγαλος. οταν εινια και ο μπαμπμας μας ξεσαλωνει αρκετα και αν δεν του γινει το χατηρι ουρλιαζει ιση ωρα.οταν ειμαστε μονοι μας 5 λεπτα μαξιμουμ. αυτο νομιζω οτι γινεται γιατι περιμενει οτι σιγουρα καποιος απο τους 2 θα σπασει νωριτερα και ιθα τον κανακεψει.

[arleta]

Κατα τον μπαμπα μας το προβλημα του μεγαλου ειναι η υπαρξη του μικρου. Οταν ειναι μονος του ο Κων συμπεριφερεται διαφορετικα. Βεβαια οταν ειναι μονος ολη η προσοχη ειναι στραμενη σε αυτον και ασχολειται και με ηρεμες δραστηριοτητες οπως να ζωγραφισει. Και οι δυο μαζι ομως τρεχουν παιζουν χοροπηδανε στο κρεβατι και χτυπανε...

 

κοιτα...

αυτο που λεει ο μπαμπας παιζει σιγουρα.... ολα τα παιδια με τον ερχομο του δευτερου στο σπιτι αποκτουν περιεγες κ συνηθως επιθετικες συμπεριφορες κυριως λογω ζηλειας κ ανασφαλειας.... εγω εκει εχω καταληξει....

ειναι δυσκολο φαση αυτη κ δε ξερω αν και ποτε ξεπερνιεται....

το κολπακι σ αυτο ειναι να μπορεις να περνας χρονο ξεχωριστα με το καθε παιδι... δυσκολο μεν, αλλα φερνει καλα αποτελεσματα....

[arleta]

Η παρεμαβση της γιαγιας ειναι οτι δεν θελει να κλαινε - και ο μεγαλος ειναι ευκολος... Πχ τωρα κλαιει γιατι δεν τον αφηνω να πιει απο το ποτηρι του αδελφου του (που εχει ανεμοβλογια) και η παρεμβαση της γιαγιας ηταν να σηκωθει να πλυνει το ποτηρι..

 

 

κ αυτο για μενα δεν ειναι καλο... οσο καλη προθεση και να εχει η γιαγια απο τη στιγμη που προσπαθει να τους κανει ολα τα χατηρια τα παιδια παιρνουν το μυνημα κ εκμεταλευονται καταστασεις για να γινεται το δικο τους....

κι εμενα μου συμβαιναι αυτο με τις γιαγιαδες, αλλα δε τις αφηνω.... εγω κανω μια προσπαθεια να τους περασω καποια μυνηματα κ να τους δωσω να καταλαβουν το λαθος τους κι ερχονται οι γιαγιαδες που για να μην τα κουνε να κλαινε τρεχουν αμεσως να τους κανουν το χατηρι.... αν τις αφησω ο κοπος μου παει χαμενος.... παντα ευγενικα μπροστα στα παιδια ετσι;; κ με ομορφο τροπο....

[arleta]

Ρε σ bounitsa έχω λιώσει στο γέλιο αλλά όχι με σένα μη με παρεξηγάς έτσι???

 

Εγώ θέλω μια λύση όταν ο μπαμπάς και η γιαγιά δεν καταλαβαίνου Χριστό/Αλλάχ/Βούδα και συνεχίζουν τα δικά τους σκηνικά.

 

Τι κάνεις?

 

δυσκολες καταστασεις πραγματικα.....

 

αλλα, μεση λυση δε γινεται να βρεθει για να ικανοποιούνται όλοι;;;;

[mmdad]

κοιτα...

αυτο που λεει ο μπαμπας παιζει σιγουρα.... ολα τα παιδια με τον ερχομο του δευτερου στο σπιτι αποκτουν περιεγες κ συνηθως επιθετικες συμπεριφορες κυριως λογω ζηλειας κ ανασφαλειας.... εγω εκει εχω καταληξει....

ειναι δυσκολο φαση αυτη κ δε ξερω αν και ποτε ξεπερνιεται....

το κολπακι σ αυτο ειναι να μπορεις να περνας χρονο ξεχωριστα με το καθε παιδι... δυσκολο μεν, αλλα φερνει καλα αποτελεσματα....

 

Ετσι οπως ερχονται τα πραγματα περναω περισσοτερο χρονο με τον μεγαλο και σχεδον καθολου με το μικρο. Ο μεγαλος εχει ηδη πιο πολλες υποχρεωσεις και παμε γυρω γυρω μαζι.

Ο μικρος το μονο που καταφερνει ειναι να ξαπλωσει 2 λεπτα στην αγκαλια μου πριν παει για υπνο και μια φορα την εβδομαδα πισινα (αν δεν ειναι αρρωστος - απο τον νοεμβριο πηγε τον μαιο ξανα)

[mmdad]

Τελικα δεν καταφερα τιποτα στις διακοπες.. Μονο που αποθρανσυνθηκε περισσοτερο ο μικρος. Με 4 γιαγιαδες και 2 παπουδες και λογο ονοματος..

Παντως ολοι μου ειπαν οτι ο μικρος (που τον θεωρω εγω πιο ευκολο) θα μου ψησει το ψαρι στα χειλι...