ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟ ΓΑΜΟ ΜΟΥ

[athens2006]

Ποιοι? Οι γονεις μου.

Για να σας βαλω στο κλιμα λιγο, με τον συζυγο μου (γιατι συ-ζυγος ειναι αν και χωρις γαμο) κλεφτήκαμε πριν 4 χρόνια.Προβληματα πολλά με τους δικους μου και διαφωνιες τρομερες. 4 χρόνια μετα και εχοντας ενα παιδάκι που κλεινει τα 4 σε λιγους μηνες, οι δικοι μου "δειχνουν" να εχουν αποδεχθει τον αντρα που επελεξα, καθως οχι μονο μας επισκεπτονται τακτικα στην Αθήνα αλλά αντιστοιχα μας φιλοξενουν ή οπως εγινε τωρα τον Αυγουστο μας παραχωρησαν και το σπιτι να μεινουμε Θεσσαλονικη.

Μεχρι που έκανα μια κουβεντα μαζι τους περι γαμου και επεσα απο τα συννεφα! Ποιος ειδε το Θεο και δεν τον φοβήθηκε! Ούτε να ακουσουν για ανοιχτο γάμο, οι γονεις και οι κουμπάροι λενε μόνο, ουτε τραπέζια και φανφαρες! Ντροπής πραγματα μετά απο τα ρεζιλίκια που μας παρατησες και πήγες και εκανες παιδι ανύπαντρη! Και αν διανοηθω να κανω γαμο ανοιχτό και κάποιο γλέντι μετα(οπως να πω την αληθεια το ονειρευομουν) δεν θα έρθουν! Εχουμε υποχωρήσει για να σε βλέπουμε ειπε η μανα μου, δεν θα δεχθούμε αυτόν τον ανθρωπο ποτέ για άντρα σου!

Φυσικά δεν ειπα τίποτα στον άντρα μου που θελει του χρόνου να κανουμε γάμο, αλλά και οι δικοί μου με βρήκαν απροετοίμαστη για μια τέτοια αποψη και δεν ήθελα να κάνω κανα βαρβάτο καβγά.

Εγώ για να πω την αλήθεια ήθελα να κάνω ενα γάμο οχι με 800 άτομα αλλά κάποιους συγγενεις που θεωρώ κοντά μου και βέβαια δεν ζήτησα από κανέναν να βάλει το χέρι στη τσέπη του.

Εχω φτάσει σε σημείο να σκέφτομαι ή να μην παντρευτώ ή να το κάνω σε ενα εκκλησάκι μονη, μόνη ομως και να τους δώσω φωτο να δουν!, ή να κάνω ενα πολιτικό ετσι για να πω οτι παντρευτηκα.

Πραγματικά με εχει πληγώσει αυτή η κάτάσταση και δεν ξέρω πως να το χειριστώ...

Και δεν φτάνει αυτό, μου λέει ο καλός μου οταν γυρνούσαμε Αθήνα "Νομίζω πως οι δικοί σου απλά εχουν συμβιβαστεί μαζί μου για να βλέπουν εσένα και το παιδί....' Εγώ τι να απαντήσω...?

[yogini]

Καλή μου θα πρέπει να μιλήσεις στον άντρα σου για το πως νιώθουν οι γονείς σου για τη σχέση σας κάποια στιγμή. Απο τη στιγμή που εισαι καλά με τον σύντροφο σου και σας δένει και ενα παιδί τότε ειναι εντελώς παράλογη η στάση των γονιών σου και εγωιστική.

Εαν θες να κάνεις γάμο να τον κάνεις και ας μην έρθουν

Μερικές φορές δεν μπορούμε να τα εχουμε όλα στη ζωή. Ίσως απλά σε απειλούνε και στο τελος έρθουν αλλά το να σε πληγώνουν έτσι δεν ειναι σωστό...

[mimika]

Εγω θα εκανα τον γαμοπου παντα ονειρευομουν για να μην εχω απωθημενα.

Ειναι δικη σου η επιλογη και η στιγμη για να τη ζησεις με τον ανθρωποπου αγαπας.

Ακομη κι αν δεν το δεχτουν και δεν ερθουν στο γαμο αυτοι θα ζημιωθουν

κι οχι εσυ.

Τωρα που ειμαι κι εγω μαμα τα σκεφτομαι πολυ διαφορετικα και δεν θα μπορουσα ποτε να χαλασω την καρδια του παιδιου μου ειδικα σε αυτα που τον κανουν ευτυχισμενο.

 

Το οτι κλεφτηκατε και κανατε κι ενα υπεροχο εγγονι σ'αυτους δεν το μετρανε να δωσουν τοπο στην οργη και χωρο στην ευτυχια του παιδιου τους?

Ο ανοιχτος γαμος τους πειραξε?

[sofia_nefeli]

εγω θα σου πω τι εχει γινει με την αδερφη μου...

η αδερφη μου σπουδαζε 5 χρονια περιπου οταν καποια στιγμη χωρισε με το αγορι της και αποφασισε να κανει διακοπες. παει λοιπον στην ευβοια και γνωριζει καποιον. μετα ερχεται ηρακλειο και φευγει γιατι εχουν κανονισει με το πατερα μου να πανε σε ενα γαμο. η μικρη εξαφανιζεται και περνω το σ/κ που ειχα καταφερει να παρω αδεια στο τηλ αναζητωντας τη μικρη. τελικα η μικρη ειχε παει στην ευβοια παρατησε τη σχολη για να μεινει με ενα βοσκο που τον γνωριζε ποσο καιρο? ουτε μηνα! ακουσαμε τοσα ψεματα που κανενας μας δεν ηθελε να τον γνωρισει και οταν τελικα τον γνωρισαμε η αληθεια ειναι οτι δε του φερθηκαμε καλα. τωρα ειναι με τον αντρα της ο οποιος της συμπεριφερεται σαν δουλα του κ αυτη κανει τη παπια για να μην αποδειχτει οτι ειχαμε δικιο. εννοειται ο αντρας της καταφερε να της κοψει καθε επαφη...

σου τα λεω για να δεις την αλλη πλευρα. ΔΕΝ ΥΠΟΝΝΟΩ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΜΟΙΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ αλλα οταν γινεται κατι ακραιο (κλεψιμο) τοτε προκαλεις και ακραιες αντιδρασεις. δε ξερω τους λογους που εχουν οι γονεις σου και αν ειναι παραλογοι αλλα εφοσον κανουν πισω και ερχονται δε θα μπορουσε ο αντρας σου να τους μιλησει ομορφα και να τους εξηγησει καποια πραγματα?

[athens2006]

Ειχα να δω τους δικούς μου από τέλη Ιουνιου αλλά αυτό που αντίκρισα τωρα ήταν κατι αγνωστο σε εμένα.

Δεν θελω να ειμαι παραπονιάρα και ζηλιάρα αλλά εκει που οι δικοι μου κρατούσαν το μικρό καποιες μέρες τον Αυγουστο για να λασκάρω και εγώ, φετος δήλωσαν πως ειναι πολύ ζωηρό και δεν προκειται να τον ξανακρατήσουν ουτε τα επομενα χρόνια! Ζωηρός λέγοντας γιατι η μανα μου ειναι υστερική με την καθαριοτητα και το παιδι πρεπει να υπακουσει σε κανονες που ακομη και μενα με κανουν και δυσανασχετω. Ζωηρό γιατι ζήλεψε 3,5 χρονων παιδι που ο παππους του, που τον υπεραγαπάει ο μικρός, ειχε συνέχεια αγκαλιά τον ανηψιο μου που ειναι μολις 10 μηνων.

Δεν λεω μωρο ειναι και ο άλλος, αλλά ο δικος μου ζήλεψε σε σημειο να μπουσουλαει και να κραυγάζει οπως το μωρο για να του δωσουν σημασια.

Και έπειτα οταν έκανα μια κουβέντα με αφορμη το κτηματολογιο για τα χωραφια και τα σπιτια, χωρις να ζητάω κάτι(γιατι ουτως ή άλλως λογω χρεων δεν θέλω να τα χαρισω σε καμια τραπεζα!) εισεπραξα μια τρομερη επιθεση απο τη μανα μου οτι εγω εχω πάρει περισσοτερα σε λεφτα απο τους παππουδες και η αδελφη μου οχι και πρεπει αυτοι να φέρουν την ισορροπία στην κληρονομια! και πως ειναι απολυτα φυσιολογικό να συντηρούν το γαμπρό μου και την αδελφή και το μωρό, συντήρηση κανονικότατη ομως, αφου ο καημένος βγάζει μόνο 600,00 και τα 200,00 τα δινει σε δόσεις για το καινούργιο αυτοκινητο που πήρε των 12.000,00! Εγώ με ενοικιο, παιδικο σταθμό, τα απειρα εξοδα σε ταξιδια Αθήνα - Θεσσαλονίκη δεν εχω αναγκη.

Και εν ολίγοις τα εχω πάρει με όλους και ολα γιατι ξαφνικά επειδη μετακομισα Αθήνα, εννοειται πως δεν ήθελαν και ειχαμε και για αυτό καβγάδες, σε σημείο που εφτασα να χωρίσω σχεδον με τον άντρα μου, ειμαι σαν κλαράκι μόνο του, φύτρωσα εγώ...

Ο αλλος ο γαμπρός ήταν πιο έξυπνος και τα τρώει με καλύτερο τρόπο, εγώ ζήτησα 500,00 € δανεικα και τα επέστρεψα σε 2 μήνες και ακόμη με γλωσσοτρώνε!

[athens2006]

δε ξερω τους λογους που εχουν οι γονεις σου και αν ειναι παραλογοι αλλα εφοσον κανουν πισω και ερχονται δε θα μπορουσε ο αντρας σου να τους μιλησει ομορφα και να τους εξηγησει καποια πραγματα?

 

Ο άντρας μου έχει το σπίτι πάντα ανοιχτό αλλά η μάνα μου εχει ενα στόμα τετραπέρατο.

πχ απο τις φετινές διακοπές...

μανα μου: εγω την κορη μου ήθελα να δω και της ειπα να ερθει, εσυ αν θες φύγε!

μανα μου 2, ενω ο αντρας μου μπαινει στην αυλή "ήταν ανάγκη να έρθει τώρα?" χωρις λογο η συγκεκριμένη ατακα και ειχαμε και κοσμο στο σπιτι.

μανα μου 3, "δεν ειμαι πεθερά σου, ειμαι η μανα της γυναίκας σου"

μανα μου 4, σε συζήτηση για το οτι μένουμε Αθηνα"δεν σου την έδωσα για να την απομονώσεις στην Αθήνα και να μην ξέρω τι κάνετε, να τα μαζέψετε και να έρθετε εδώ"

όλα αυτά με ύφος επιτακτικό και ειρωνικο που αν μου τα έλεγε η πεθερά μου, δεν θα ξαναπατούσα το ποδι μου ειλικρινα!

[sofia_nefeli]

Το θεμα σου δεν ειναι τα οικονομικα και καλυτερα να μην τα μπερδευεις. πρωτα θα πρεπει να αποκαταστησεις τις σχεσεις σας και τα οικονομικα αστα.

μην κανεις το λαθος να συγκρινεις. ειναι λογικο να ειναι η αδερφη σου σε καλυτερη μοιρα γιατι αυτη δεν εχει κανει κατι "κακο" οπως εσυ. (συμφωνα με τη δικη τους οπτικη) παντως γνωμη μου ειναι να μην μιλας για τον γαμπρο σου ετσι. χιλια δικια να εχεις καλυτερα να μη μιλας.

οι ατακες της μανας σου οντως ειναι κορυφαιες! και τι ειπε ο αντρας σου?

γιατι ομως δε τον θελουν? τι σου λενε?

[Ekabn]

Δε συμφωνώ με τη στάση των γονιών σου. Κι εγώ πιστεύω ότι πρέπει να κάνεις γάμο αφού το θέλεις. Ο γάμος, όταν τον θέλεις και τον κάνεις όπως θέλεις εσύ, μπορεί να είναι μια πολύ ωραία εμπειρία και μια πολύ γλυκιά ανάμνηση. Μην το στερήσεις αυτό από τον εαυτό σου.

[baduz]

Εγώ το έχω περάσει από την άλλη πλευρά!

 

Τα πεθερικά μου δεν με ήθελαν, ο άντρας μου τους είπε πως Αυτή είναι θέλετε δεν θέλετε. Μόλις πέρασε αυτή η φουρτούνα άρχισαν οι εκβιασμοί για το που θα γίνει ο γάμος.

 

Είπα λοιπόν στην πεθερά μου ότι θα το σκεφτούμαι και θα σας πούμε, εκείνη λέει βεβαίως και θα γίνει στην Αλεξ/πολη γιατί έτσι το έχουμε το έθιμο και εξάλλου η μάνα σου έχει και άλλο παιδί τον γάμο να τον κάνει στην Αθήνα!

 

Μου πετάχτηκαν τα μάτια, τότε της λέω και εγώ ο Γάμος θα γίνει στην Αθήνα γιατί ο Γάμος γίνεται στην ενορία της Νύφης και όχι του Γαμπρού.

 

Πέρασε ο καιρός και την πήρε ο αντρας μου τηλ και της ανακοινώνει την ημερομηνία όχι ευχές " Η Ωρα η Καλή κτλ" μόνο κατάρες και ότι δεν θα έρθει στο Γάμο, της είπε "Ποτέ να μην έρθεις" και της έκλεισε το τηλέφωνο.

 

Εγώ κόνταψα να πεθάνω (κακώς βέβαια) με τα χίλια ζόρια τον έπεισα και την πήρα ξανά τηλ ώστε να έρθει στο Γάμο.

 

Αυτό ήταν και το λάθος μου....

Θέλω σελίδες πολλές να γράφω.....

 

Αυτό που θέλω να σου πω είναι να κάνεις αυτό που θέλεις.

Οι γονείς μπορεί να είναι σκληροί αλλά σε αγαπούν.

Μην πληγώνεις τον εαυτό σου ούτε τον συντροφό σου.

 

Εγώ δεν θα σου πρότεινα να λες τον άνδρα σου τις κουβέντες σου με τους γονείς σου αυτές είναι προσωπικές σας, μπορεί αργότερα να μετανοιώσουν και τα λόγια δεν σβήνονται....

 

Εύχομαι το καλύτερο!

[vera]

Η μανα σου μου θυμιζει τη μανα μιας φιλης......

 

Ηταν δυο αδερφες με πολυ αυταρχικους και πλουσιους γονεις......

 

Η μια κορη (η φιλη) ειχε σχεση με στρατιωτικο και οι γονεις τον απεχθανονταν.......ηθελαν ντε και καλα η κορη να παντρευτει γιατρο......

Οπως εκανε η αλλη τους κορη δλδ......δεν τους ενδιεφερε που ο γαμπρος οχι μονο ηταν αφραγκος αλλα και τους αρμεγε κανονικα (του πληρωναν αυτοκινητο, γραφειο και εξοδα σπιτιου), αρκουσε που ηταν γιατρος.....

 

Λεγε λεγε καταφεραν να χαλασουν την 6ετη σχεση της αλλη κορης και μονο γλεντι που δεν εκαναν οταν βρηκε κι αυτη εναν γιατρο (αλλο προικοθηρα).......φυσικα ο τυπος τους εκβιασε κανονικοτατα για να παντρευτει την κορη τους......

Τετοιος τυπος ηταν και η μανα της......εκανε κουμαντο στα παντα!!!

 

Για ποιο λογο δεν τον θελουν οι γονεις σου? Λογω δουλειας και μορφωτικου επιπεδου? Επειδη ειναι Αθηναιος?

 

Και οι δικοι μου δεν ηθελαν τον αντρα μου αλλα τον αποδεχτηκαν στο τελος.....λενε τα μυρια οσα πισω απο την πλατη του αλλα του φερονται ενταξει.......και δεν μας εκβιαζουν ευτυχως......κι αυτοι γιατρο ηθελαν να ψωνισουν!

 

Νομιζω οτι δεν θα βγαλεις ακρη ποτε.......προσπαθησε να τους αγνοησεις......απομακρυνσου οσο κι αν εχεις αναγκη απο βοηθεια και ισως τοτε να δουν οτι δεν πιανει ο εκβιασμος και στρωσουν.......

 

Αν παλι δε στρωσουν (που πολυ το φοβαμαι αφου φερονται ετσι στο εγγονι τους ) φτιαξε τη ζωη σου μακρια τους.......εκανες τις επιλογες σου και αν συνεχισεις να τους αφησεις να σε επηρρεαζουν τοσο αρνητικα, στο τελος θα διαβρωθει η σχεση με τον αντρα σου.......σε αυτο αποσκοπουν αλλωστε!!!

[vera]

Για το γαμο τωρα, θα σου λεγα να κανεις αυτο που θες κι ας μην ερθουν......αυτοι θα χασουν!

 

Αλλα υποψιαζομαι οτι ελπιζες σε χρηματικη ενισχυση απο μερους τους.....

 

Αν ειναι ετσι καντε κι εσεις ενα γαμο σε μικρη κλιμακα με κεφι και καλη διαθεση ωστε να μη χρειαστειτε πολλα χρηματα.......εμεις καναμε γαμο σε νησι και ξοδεψαμε πολυ λιγα ενω περασαμε υπεροχα!!!

[yls]

Δεν θέλω να είμαι αυστηρή με τους γονείς σου, επειδή τους ανθρώπους δεν τους ξέρω, αλλά η στάση τους δείχνει αρκετή σκληρότητα. Όμως δεν είναι σπάνια...Πιστεύω πως πολλοί γονείς κάνουν τα ίδια λάθη με τους δικούς σου.

Κάνε τον γάμο που γουστάρεις, χωρίς να χρεωθείς πολύ. Έξυπνες λύσεις βρίσκονται και η καλογουστιά δεν έχει να κάνει με χρήματα. Αγάπα τον καλό σου και την όμορφη οικογένεια που έχετε δημιουργήσει. Μην δίνεις σημασία στους άλλους είτε είναι συγγενείς, φίλοι κτλ. Η οικογένειά σου είναι ο θησαυρός σου!

Αν σε αδίκησαν στα κληρονομικά, μην κολλάς. Εδώ είναι η κόλαση εδώ και ο παράδεισος... Ζήσε όπως εσύ θες και αυτοί όλοι θα βρουν μπροστά τους την αδικία και το ρίξιμο, που σου έκαναν.

 

Οι γονείς μου πριν από 4 χρόνια με "αποκλήρωσαν", επειδή είμαι ανύπαντρη. Μοίρασαν την περιουσία στα δύο, δηλαδή στις δυο αδερφές μου και όχι στα τρία. Αφού δεν παράγεις έργο (γάμο) ποιος ο λόγος να σου δώσουμε περιουσία? Αυτό ήταν το επιχείρημά τους! Οι αδερφές μου σιώπησαν...Η μία έχει παντρευτεί προικοθήρα γιατρό (!!!!) και έχει ανάγκη την "αμερικάνικη βοήθεια" για να μην της φύγει και η άλλη είναι παραδόπιστη. Τί κατάφεραν? Τίποτα. Εγώ έκοψα κάθε επαφή με τους πάντες και είμαι μια χαρά.

[Μαμά του Ωρίων]

εγώ πάντως αν ήμουν στη θέση σου θα έκανα ό,τι ακριβώς ονειρευόμουν να κάνω....

θα έδινα προσκλητήριο στους γονείς μου κι αν θέλουν... ας έρθουν

αν δεν θέλουν... ε δεν πειράζει ... δε θα πεθάνεις κι όλας! έχεις ήδη την οικογένεια ΣΟΥ!

θα έκανα και την κόρη μου παράνυφο!

 

επέτρεψε τους, ΑΝ κάνεις κέφι, να λένε δεξιά κι αριστερά ότι είχατε κάνει ήδη πολιτικό γάμο και τώρα κάνετε τον θρησκευτικό για το κέφι σας... έτσι επειδή σας την κάρφωσε.... επειδή θέλετε να ανανεώσετε τους όρκους σας παρουσία θεού (αν πιστεύεις σε αυτά) ή επειδή θέλετε να το κάνετε με τζέρτζελο παραδοσιακά

 

η εκδοχή βέβαια του να το κάνεις σε ένα ξωκλήσι μόνη σου με όσους εσύ θες χωρίς γονείς και τα λοιπά, μου φαντάζει εξαιρετικά.... ρομαντική κι όμορφη!

[Olg@]

Θα πω και εγώ τη γνώμη μου αν και μπορεί να ακουστεί λίγο σκληρή.

Η οικογένεια σου αυτή τη στιγμή είναι το παιδί σου και ο άντρας σου, αυτή πρέπει να είναι η πρώτη σου προτεραιότητα. Φυσικά και θα κάνεις το γάμο που ονειρεύτηκες με τον άνθρωπό σου και όποιος σε αγαπάει θα έρθει.

Το θεωρώ απαράδεκτο από την πλευρά των γονιών σου να βάζουν ηθικά διλλήματα στο παιδί τους και να μην το αφήνουν να ζήσει τη ζωή του. Οι γονείς πρέπει να δίνουν φτερά στο παιδί τους για να πετάξει και να ζήσει ευτυχισμένο και όχι να το ακρωτηριάζουν μόνο και μόνο για να το έχουν δίπλα τους. Αγάπη σημαίνει αποδοχή και σεβασμός στις επιλογές του άλλου. Αν αυτά δεν μπορούν να τα καταλάβουν οι γονείς σου τότε δικό τους το πρόβλημα.

Φταις όμως και εσύ κατά τη γνώμη μου σε ένα σημείο, πώς επιτρέπεις να μιλάει η μάνα σου έτσι για τον άνθρωπό σου, πώς την αφήνεις να τον μειώνει έτσι και δεν σηκώνεσαι εκείνη τη στιγμή να σηκωθείς να φύγεις; Οταν μειώνει αυτόν είναι σαν να μειώνει εσένα και τις επιλογές σου. Και όχι μόνο μπροστά του, ούτε σε σένα μόνη δεν μπορεί να σου μιλάει έτσι, σε υποτιμά.

Προσωπικά στη θέση σου θα έκανα μια ήρεμη και ανοιχτή κουβέντα μαζί τους θα τους τα έλεγα έξω από τα δόντια και αν έβλεπα πως δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα να συνατηθούν τα θέλω μας θα τους έλεγα σας αγαπώ πολύ, σας ευχαριστώ και γεια σας!!! Και πίστεψέ με θα το κρατούσα, εγώ θα ήμουν εντάξει με τη συννειδήση μου αυτοί όμως ας πάλευαν με τις ενοχές τους.

Και όσον αφορά το οικονομικό, ξεκόλλα που λέει και μια φίλη πιο πάνω. Το πως θα διαχειριστούν οι γονείς μας τα χρήματα και την περιουσία τους είναι μια υπόθεση που δεν θα πρέπει να μας αφορά και τι θέλω να πω με αυτό. Ο κάθε (νορμαλ) γονιός πράττει πάντα με γνώμονα το καλό του παιδιού του/ παιδιών του και είναι από μόνος του ακριβοδίκαιος στις μοιρασιές του (στο μέτρο πάντα του δυνατού) χωρίς να έχει ανάγκη τις υποδείξεις των παιδιών του. Φυσικά υπάρχουν και οι εξαιρέσεις αλλά και εκεί δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα άλλο απο το να στεναχωρηθούμε αλλά δεν θα σκάσουμε κιόλας.

Ας μπορώ να ζω τη ζωή μου ελεύθερη, με όποιον γουστάρω και να έχω τριγύρω μου ανθρώπους που με αγαπάνε πραγματικά για αυτό που είμαι και όχι για αυτό που θα ήθελαν να είμαι και για όλα τα άλλα σκασίλα μου!!!

[rozalia]

κοιτα επειδη ουτε και η μητερα μου ηθελε τον αντρα μου και ειχαμε διαφορα τον καιρο που ειχαμε σχεση θα σου πω μη τι εκανα. Κατ΄αρχην δεν ειπα ποτε στον αντρα μου τι ελεγε η μητερα μου, στη μητερα μου απ΄ την αλλη στην αρχη εκανα υπομονη αλλα καποια στιγμη σε καποιο καβγα της ειπα οτι θα κανω αυτο που θελω γιατι προτιμω να χτυπαω το κεφαλι μου στο τοιχο αν κανω λαθος παρα να χτυπαω το δικο σου κεφαλι αν σ ακουσω. Της ειπα ορθα κοφτα οτι δε θα ανεχτω κανενα αλλο σχολιο για το θεμα. Σημερα οι σχεσεις μας ειναι αριστες να σου πω την αληθεια δεν ξερω αν τον εχει αποδεχτει αλλα δε δειχνει τιποτα γιατι δεν της το επετρεψα ποτε! Να ξερεις οτι τωρα προτεραιοητα για σενα πρεπει να χει το παιδι σου και ο αντρας σου. Κανε αυτο που θες οπως το νιωθεις και θα ερθουν οτι και να λενε. Οσο για την αδυναμια που δειχνουν στο αλλο εγγονι εγω θα απομακρυνα το παιδι μου για να μην πληγωνεται και θα τους εξηγουσα το λογο που το απομακρυνω. Συντομα θα το αναζηησουν και θα διορθωθουν.

[gavrias]

Φταις όμως και εσύ κατά τη γνώμη μου σε ένα σημείο, πώς επιτρέπεις να μιλάει η μάνα σου έτσι για τον άνθρωπό σου, πώς την αφήνεις να τον μειώνει έτσι και δεν σηκώνεσαι εκείνη τη στιγμή να σηκωθείς να φύγεις; Οταν μειώνει αυτόν είναι σαν να μειώνει εσένα και τις επιλογές σου. Και όχι μόνο μπροστά του, ούτε σε σένα μόνη δεν μπορεί να σου μιλάει έτσι, σε υποτιμά.

 

Συμφωνώ με όλα όσα λέει η Όλγα όμως θα επικεντρωθώ σ'αυτό.Με το να αφήνεις οποιονδήποτε (ακόμη και τη μαμά σου),να εκφράζεται άσχημα και προσβλητικά για τον άντρα σου,προσβάλει πρώτον εσένα και δέυτερον τον πατέρα του παιδιού σου.

Επίσης βάζεις τον άνθρωπο που αγαπάς και απποφάσισες πάση θυσία να ζήσεις μαζί του σε μια επώδυνη διαδικασία χωρίς λόγο.Γιατί στη θέση του θα με πλήγωνε η στάση της πεθεράς αλλά θα με τσάκιζε η στάση του δικού μου ανθρώπου που το επιτρέπει σχεδόν αδιαμαρτήρητα.

 

Θέλω να σου πώ ότι το σύντοφό μας οι δικοί μας άνθρωποι τον αντιμετωπίζουνε ανάλογα με τα περιθώρια που εμείς τους δίνουμε και με την εικόνα που περνάμε για κείνον.

 

Στη θέση σου ,θα έπαιρνα το παιδάκι μου ωραία -ωραία και το σύντροφό μου ενοείται,θα τους έλεγα αντίο κι ευχαριστώ για τη φιλοξενεία και θα πήγαινα στο σπίτι μου χαρίζοντάς τους και τα λεφτά και την κακία τους.

Θα έκανα ότι γάμο ονειρέυτηκα και θα ήτανε κύριο μέλημά μου η οικογένεια που ΕΓΩ δημιούργησα.Όποιος μπορούσε να τη σεβαστεί σαν ολότητα θα ήτανε και ευπρόσδεκτος στη ζωή μου ,όποιος όχι ..καλή καρδιά

[LouLou]

εγώ πάντως αν ήμουν στη θέση σου θα έκανα ό,τι ακριβώς ονειρευόμουν να κάνω....

θα έδινα προσκλητήριο στους γονείς μου κι αν θέλουν... ας έρθουν

αν δεν θέλουν...

...αυτοί θα χάσουν

Νομιζω οτι δεν θα βγαλεις ακρη ποτε.......προσπαθησε να τους αγνοησεις......απομακρυνσου οσο κι αν εχεις αναγκη απο βοηθεια και ισως τοτε να δουν οτι δεν πιανει ο εκβιασμος και στρωσουν.......

Αν παλι δε στρωσουν (που πολυ το φοβαμαι αφου φερονται ετσι στο εγγονι τους ) φτιαξε τη ζωη σου μακρια τους.......εκανες τις επιλογες σου και αν συνεχισεις να τους αφησεις να σε επηρρεαζουν τοσο αρνητικα, στο τελος θα διαβρωθει η σχεση με τον αντρα σου.......σε αυτο αποσκοπουν αλλωστε!!!

Η οικογένεια σου αυτή τη στιγμή είναι το παιδί σου και ο άντρας σου, αυτή πρέπει να είναι η πρώτη σου προτεραιότητα. Φυσικά και θα κάνεις το γάμο που ονειρεύτηκες με τον άνθρωπό σου και όποιος σε αγαπάει θα έρθει.

 

Ας μπορώ να ζω τη ζωή μου ελεύθερη, με όποιον γουστάρω και να έχω τριγύρω μου ανθρώπους που με αγαπάνε πραγματικά για αυτό που είμαι και όχι για αυτό που θα ήθελαν να είμαι και για όλα τα άλλα σκασίλα μου!!!

 

Και όσον αφορά το οικονομικό, ξεκόλλα που λέει και μια φίλη πιο πάνω.

 

Φταις όμως και εσύ κατά τη γνώμη μου σε ένα σημείο, πώς επιτρέπεις να μιλάει η μάνα σου έτσι για τον άνθρωπό σου, πώς την αφήνεις να τον μειώνει έτσι και δεν σηκώνεσαι εκείνη τη στιγμή να σηκωθείς να φύγεις;

Στη θέση σου ,θα έπαιρνα το παιδάκι μου ωραία -ωραία και το σύντροφό μου ενοείται,θα τους έλεγα αντίο κι ευχαριστώ για τη φιλοξενεία και θα πήγαινα στο σπίτι μου χαρίζοντάς τους και τα λεφτά και την κακία τους.

Θα έκανα ότι γάμο ονειρέυτηκα και θα ήτανε κύριο μέλημά μου η οικογένεια που ΕΓΩ δημιούργησα.Όποιος μπορούσε να τη σεβαστεί σαν ολότητα θα ήτανε και ευπρόσδεκτος στη ζωή μου ,όποιος όχι ..καλή καρδιά

 

....να συμπληρώσω πως εδώ κλεφτήκατε, στον γάμο θα κολλήσετε?

 

.....και δύο πράγματα που με εντυπωσίασαν.....το νούμερο ένα με διαφορά, πως τους ρεζίλεψες που έκανες παιδί ανύπαντρη και γι αυτό προτιμάνε να παραμείνεις έτσι!!!

 

.....και το δεύτερο , έτσι για να γελάσουμε , πως ο άντρας σου σε απομόνωσε στην...Αθήνα!!!

[sofia_nefeli]

να κανω λιγο το δικηγορο του διαβολου?

συμφωνω με ολες αλλα η κοπελα δε μας εχει πει γιατι υπαρχει αυτο το μισος προς τον αντρα της! απλα δε τους αρεσει η υπαρχει κατι που τους εχει ενοχλησει? γιατι αν απλα δε τον γουσταρουν συμφωνω με τα χιλια και επαυξανω!

ΑΝ ομως εχουν προηγηθει καταστασεις οπως αυτη που ανεφερα με την αδερφη μου? λεω αν!

επισης οταν εχουμε τοσα προβληματα με την οικογενεια μας το τελευταιο που θα μας απασχολησει ειναι η περιουσια μας και το τι κανει ο γαμπρος μας.

δε θελω να θιξω τη κοπελα γιατι θα εχουν συμβει πολλα που δεν ξερω και ισως γινομαι πολυ αδικη. ο καθενας ομως μιλαει συμφωνα με τα βιωματα του και αν δε ξερεις το στορυ κλινεις προς τη πλευρα που εχεις ζησει.

irene-stathis ελπιζω απλα να σου εδωσα τροφη για σκεψη και οχι για παρεξηγηση!

φιλικα σοφια

[Ekabn]

Λοιπόν, αφήνω τα σχόλια και τα δυσάρεστα. Εσύ κοιτάς μπροστά, μόνο μπροστά.

 

Άκου τί γάμο θα κάνεις. Θα παντρευτείς στην Ελαφόνησο, στον Άγιο Σπυρίδωνα, πάνω στο κύμα κυριολεκτικά. Το γλέντι θα το κάνεις στο Σίμο, στην ωραιότερη παραλία της Ελλάδας, με φεγγάρι, φωτιές, μπύρες, ψητά και σαλάτες. Θα είστε με τους φίλους σας και θα χορεύετε δίπλα στη θάλασσα, θα κάνετε και νυχτερινό μπάνιο. Την πρώτη νύχτα θα την περάσετε σε σκηνή, δίπλα στη θάλασσα. Υπάρχει ένα σάιτ δυο παιδιών που έκαναν αυτό το πράμα και έχει και μπόλικες φωτο. Είναι απίθανα...

 

Και αν μου βρεις έστω και έναν από τους καλεσμένους σου που να πει ότι πήγε σε καλύτερο γάμο...

[Afroditi D]

Λοιπόν, αφήνω τα σχόλια και τα δυσάρεστα. Εσύ κοιτάς μπροστά, μόνο μπροστά.

 

Άκου τί γάμο θα κάνεις. Θα παντρευτείς στην Ελαφόνησο, στον Άγιο Σπυρίδωνα, πάνω στο κύμα κυριολεκτικά. Το γλέντι θα το κάνεις στο Σίμο, στην ωραιότερη παραλία της Ελλάδας, με φεγγάρι, φωτιές, μπύρες, ψητά και σαλάτες. Θα είστε με τους φίλους σας και θα χορεύετε δίπλα στη θάλασσα, θα κάνετε και νυχτερινό μπάνιο. Την πρώτη νύχτα θα την περάσετε σε σκηνή, δίπλα στη θάλασσα. Υπάρχει ένα σάιτ δυο παιδιών που έκαναν αυτό το πράμα και έχει και μπόλικες φωτο. Είναι απίθανα...

 

Και αν μου βρεις έστω και έναν από τους καλεσμένους σου που να πει ότι πήγε σε καλύτερο γάμο...

Απίθανη ιδέα !!!

[amarylis]

Συμφωνώ απόλυτα με την Olg@ !

 

και να σου απαντήσω ότι: TON ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!!

 

Μην σε ανησυχεί, όλοι θέλουμε στις καλές και στις κακές στιγμές να έχουμε τους δικούς μας δίπλα αλλά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν αξίζει..έκανες ότι μπορούσες, μην αναλώνεσαι άλλο στο να τους πείθεις να δεχτούν την αγάπη σας..αυτό έχει αντίκτυπο στον άντρα σου και πόσο μάλλον στο παιδάκι σου, όπου θα βιώνει αυτή την απόριψη και δεν είναι καλό.. Μην χαραμίζεις άλλο το παρόν και χάνεις πολύτιμες στιγμές με την οικογένειά σου..γιατί είμαι σίγουρη ότι η στεναχώρια σου θα βγαίνει και σε αυτούς.)

 

Κάνε έναν όμορφο γάμο με συγγενείς που εσύ θεωρείς κοντινούς χωρίς να είναι οι γονείς σου(δεν πάνε πακέτο αυτά τα 2) και με φίλους!

Μόνο την parentοπαρέα να μαζέψεις δεν θες τίποτα άλλο!

 

sofia_nefeli και κάτι να τους έχει κάνει ο άντρας της στο παρελθόν για μενα δεν λέει κάτι..το ξεχνάς για την κόρη σου που τον έχει επιλέξει σύμφωνα με την δικιά της κρίση και είτε το παίρνεις απόφαση να το αποδεχτείς και το ράβεις είτε δεν έχεις επαφή με την κόρη σου και τον γαμπρό σου. Τα ενδιάμεσα που στάζουν φαρμάκι και πληγώνουν τον άλλον είναι περιττά..(ναι μεν συναντιώμαστε αλλά θα κάνω εμφανές ότι δεν τον γουστάρω τον άλλον)...ανωριμότητες!!!

[athens2006]

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις ολες σας.

Το προβλημα που εχουν οι δικοι μου με τον αντρα μου ειναι οτι ηταν παντρεμενος και εχει δυο παιδια που αναλαβαμε εμεις, κατι που εγω προτεινα στο συζυγο(γιατι η αλλη επιλογη απο τη μανα ηταν να τα κλεισει σε ορφανοτροφειο).

Ο πατερας μου ειπε πως ηθελε να γνωρισω εναν αντρα που θα χαρει οταν κανουμε παιδι σαν να ηταν το πρωτο του και οχι το τριτο!

Η μανα μου ισχυριζεται απλα οτι δεν της αρεσει, με κανει οτι θελει, δεν μου μιλάει σωστά και εν ολιγοις δεν ειμαι ευτυχισμενη και δεν ξερει γιατι μενω μαζι του! Ολα αυτά βεβαια γιατι παντα μα παντα η μανα μου ήταν ο αντρας του σπιτιου με ολο το αυταρχικο χαρακτήρα της!

Εχουν υπάρξει τεραστιοι καβγαδες και σκηνικά για γελια και για κλαματα, φιλοι που τα γνωριζουν και εν μεροι τα εχουν ζήσει λένε οτι ειμαι ήρωας που την ανεχομαι ακόμη.

Εντάξει ειναι γονείς μου αλλά δεν μπορούν να κατανοήσουν οτι εχω κανει οικογενεια, οτι εχω κοψει τον ομφαλιο λώρο και οτι οταν η πορτα του σπιτιου μου κλεινει δεν επιτρεπω να εισελθει κανεις στα προσωπικά μου.

Οσον αφορά το γάμο ήδη εχουν πει σε αρκετους συγγενεις οτι εχουμε κάνει πολιτικό γάμο χωρις βέβαια να μας ενημερώσουν!

Βέβαια και η δική μου σκέψη για το γάμο ήταν να τους στείλω κατευθείαν το προσκλητήριο, για οικονομική βοήθεια δεν ζήτησα, ουτε θα το κάνω. Αλλωστε αυτοι λένε οτι το γάμο που ονειρευόντουσαν τον έκαναν στην αδελφή μου και εγώ εχω πάρει πολυ περισσότερα χρήματα από αυτούς απο οτι η μικρή γιατι πήγα και 3 χρόνια φροντιστήριο στο λύκειο(!), εκανα και 2 χρονια προφισιενσι ! και πήγα και στη σχολή για το ΗΥ! ενω η μικρή τίποτα. Τα λεφτά που ξόδεψα για να ανοιξω ενα μαγαζί ευτυχώς καλύφθηκαν που έφτιαξαν το σπίτι της αδελφής μου και πατσίσαμε!

Ξέρω πλεον τι επιλογη εχω κανει για τη ζωή μου, ειμαστε ευτυχισμένοι με το παιδάκι μας, με τα οικονομικά προβλήματα που λιγο πολύ ολες οι οικογένειες εχουν στην Ελλάδα(εκτός από τη μάνα μου βεβαια γιατι δουλευουν σαν τρελοι ολη μέρα καθε μέρα οπότε ζουν μια ανετη ζωη), με καποια νομικά προβλήματα(τα οποια τα ήξερα απο τις πρωτες μερες τις σχεσης μας) και αν τα γνωριζαν οι δικοι μου θα με ειχαν εξαφανισει απο προσωπου γης (γιατι αυτοί ουτε πιστωτική δεν έχουν να τους παίρνει η εισπρακτική). Εγω ξέρω οτι ο αντρας μου δεν μου εκρυψε τίποτα και οτι αποφαση και αν πήρα την πηρα συνειδητά. Βεβαια δεν θα κρύψω οτι εκεινο το διαστημα ενιωθα οτι θελω τοσο πολύ να αντιδράσω στους δικούς μου, ήταν η εποχη της επαναστασης μου.

Τώρα οσον αφορά το στυλάκι της μάνας μου, προσπαθώ πλαγίως να την πλησιασω και να της εξηγήσω οτι δεν προκειται να μου αλλάξει μυαλά(εκει κολλάει η απομάκρυνση στην Αθήνα γιατι δεν μπορει να πιπιλάει το μυαλό μου συνέχεια μέσω τηλεφώνου).Δυστυχως αποτέλεσμα δεν έχει. Απο την άλλη με πατάει στο οτι ο πατέρας μου ανεβάζει νευροπίεση εχει και ζάχαρο και αν πάθει τίποτα θα ευθύνομαι εγώ.

Πάντως για να εξομολογηθώ κάτι, περίπου ενα χρόνο ήμουν θυμωμένη με τον άντρα μου που με εφερε στην Αθηνα(γιατι πραγματικά δεν ήθελα) αλλά ησυχασε το κεφάλι μου!Μακρυα και αγαπημένοι...

[sofia_nefeli]

Νομιζω τοτε οτι απλα προκειται για στενομυαλια! η στενομυαλια να ξερεις δεν εχει αντιβιωση...η μονη αντιβιωση ειναι οταν τους κανεις αυτα που κοροιδευαν!

θα σου ελεγα να κανεις με τον αντρα σου οτι θελετε και πως οι γονεις σου δε θα αλλαξουν γνωμη γι αυτον. να παντρευτεις βεβαια, γιατι να μην παντρευτεις? επειδη δε θα ερθουν? ε και?

το δυσκολο ειναι να κρατησεις τις ισορροπιες. ειναι πραγματικα πολυ δυσκολο να εισαι με τον ανθρωπο σου και να εχεις να παλεψεις τετοιες καταστασεις. και οχι να μη του πεις τι λεει η μανα σου. δεν υπαρχει λογος. μπορει να νοιωσεις καλυτερα εκεινη τη στιγμη αλλα θα γινουν ολα χειροτερα.

απορω πως ο αντρας σου τα δεχεται αυτα! εικονισμα θελει.

παντως χαιρομαι που δε με παρεξηγησες !!!

[athens2006]

Δεν τίθεται θέμα παρεξήγησης. Ισως στην όλη κατάσταση κάπου να φταίω και εγώ αλλά και ετσι να ειναι ολα αυτά που εχουν κάνει και εχουν πει και όλα αυτά που συνεχίζουν να κάνουν και να λένε καλύπτουν τα δικα μου σφαλματα απέναντι τους!

Ο αντρας μου κάνει υπομονή, τσατίζεται βέβαια και σαφώς και απάντησε στη μάνα μου για το θέμα της Αθήνας οτι δεν εχει σκοπο να αφήσει δουλειές και να ξεσπιτωθεί στη Θεσσαλονίκη αφού εκεί δεν υπήρχε δουλειά εκτός αν μας κοβει μισθό η ίδια!. Είναι κακό που δεν θέλει να είναι υπάλληλος αλλά θέλει να κάνει ενα δικό του μαγαζί? Ε, στη Θεσσαλονικη δε μας εκατσε, κανουμε μια προσπάθεια εδώ. Βεβαια για τους δικους μου που εχουν μάθει μονο να ειναι υπάλληλοι, αυτο ειναι αδιανόητο αφου μπορούμε να πάμε σε ενα εργοστάσιο εργάτες(δεν το λέω για να θιξω προσωπα και δουλειες απλά νομίζω οτι ολοι ψάχνουμε κατι καλύτερο για εμας και την οικογένεια μας).

Σε όλα τα άλλα κομψά της μάνας μου απλά ντυθηκε και πήγε μία βόλτα για να μην την πνίξει!

[elin]

Αγαπητή Irene-Stathis,

 

Καταρχάς να πω ότι συμφωνώ με την Olg@.

 

Επίσης, να πω ότι κ γω αντιμετώπισα παρόμοιες (δραματικές και μη) καταστάσεις, οι οποίες προκαλούσαν κλαυσίγελο!!!

 

Με τον άντρα μου ήμασταν μαζί πολλά χρόνια αλλά χωρίσαμε, με δική μου πρωτοβουλία (δεν έπαψε ποτέ να είναι μέσα στην καρδιά μου, τον θεωρούσα ακόμη κ όταν ήμασταν χώρια τον άντρα της ζωής μου).Οι γονείς μου-ειδικά η μητέρα μου-δεν τον καλοείδαν ποτέ. Δεν ήταν βλέπεις δημόσιος υπάλληλος, αλλά είχε επιχειρηματικές δραστηριότητες-νυχτερινά μαγαζιά, fitness και τα συναφή...Δεν τους ένοιαζε ότι έβγαζε χρήματα, ότι ήταν του πανεπιστημίου, δεν μπορούσε να βρει δουλεία στο δημόσιο και αποφάσισε να γίνει ο ίδιος αφεντικό, αλλά ότι οι δουλειές του είχαν ρίσκο. Επίσης, τι θα έλεγε ο κόσμος; Εγώ, με εφτά πτυχία, κόρη ναυάρχου από καλή κοινωνική θέση κ με οικονομική άνεση, να είμαι με τον...ξεβράκωτο (ξεκίνησε από το μηδέν, είναι αυτοδημιούργητος)?!?!Να ξεπέσω στη νύχτα?!?!JAMAIS!!!

 

Τεσπα, ανέχτηκα πολλές προσβολές από τη μητέρα μου ειδικά, για την ηθική μου και τον άντρα μου στην πρώτη δόση της σχέσης μας. Τη δυσκόλευε όπως και όσο μπορούσε. Να πω επίσης ότι έχουμε αρκετά χρόνια διαφορά και...τι δουλειά έχει το μπουμπούκι με τον σιτεμένο?!?!

 

Και άλλα πολλά τέτοια. ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΙΛΟΥΣΑ!!!(ΛΑΘΟΣ, ΛΑΘΟΣ, ΛΑΘΟΣ) Ήμουν βέβαια μικρή και όχι οικονομικά ανεξάρτητη.

 

ΤΙ ΘΑ ΕΛΕΓΕ Ο ΚΟΣΜΟΣ?!?!

 

Έκανα πολλές σχέσεις κ τελικά παντρεύτηκα-με τις ευλογίες των δικών μου, ένα καλό παληκάρι το οποίο μαντέψε τι δουλειά έκανε: απόφοιτος Πανεπιστημίου φυσικά, διορισμένος στο Δημόσιο!!! (ΛΑΘΟΣ ΝΟΥΜΕΡΟ ΔΥΟ)

 

Περιττό να πω ότι καθ΄όλη τη διάρκεια της σχέσης μας και προ γάμου, ο δρόμος ήταν στρωμένος με ροδοπέταλα!!!

 

Εγώ όμως δεν ήμουν ευτυχισμένη.

 

Σκεφτόμουν συνέχεια τον άλλο...

 

Και πώς να επιχειρήσεις να κάνεις παιδί με κάποιον που δεν είναι μέσα στην καρδιά σου-όταν υπάρχει κ το μέτρο σύγκρισης?

 

Φεύγω από το σπίτι όπου έμενα με τον τότε άντρα μου (κάνω διδακτορικό κ δεν έχω δουλειά). Επικοινωνώ με τον πρώην. Τη συνέχεια τη φαντάζεσαι…

 

Κάνω αίτηση διαζυγίου εν τω μέσω κραυγών και απειλών (ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ που θα είσαι μια...χωρισμένη, κάτσε στο σπίτι σου κ τον άντρα σου!!!-βλ. κ Κωσταλέξι!!!), καταφέρνω να βρω δουλειά, όπου με ξεζουμίζουν, δεν έχω καμία οικονομική βοήθεια από τους δικούς μου, σπάνε τα τηλέφωνα απειλώντας εμένα και τον τωρινό άντρα μου, ψυχολογία που την φαντάζεσαι όταν ζεις σε αυτό το κλίμα.

 

Κλάματα και οδυρμοί από τη μητέρα μου, ύβρεις κ προσβολές, δολιοφθορές στην περιουσία του άντρα μου…Ευτυχώς δεν βγήκαμε στις ειδήσεις.

 

Ο άντρας μου αντιμετωπίζει οικονομικά προβλήματα γιατί έκλεισαν δύο μαγαζιά του.

Εγώ δουλεύω σαν το σκύλο στην κυριολεξία και μπαίνω στο νοσοκομείο για 3 ημέρες από υπερκόπωση, μεταξύ άλλων. Ο πατέρας μου δεν ερχόταν να με μεταφέρει-ο άντρας μου ήταν εκτός Αθηνών-γιατί αρνιόταν (ο πατέρας) να περάσει το κατώφλι του σπιτιού που έμενα. Για τη μητέρα μου δεν το συζητώ…’να πεις στον αντρούλη σου να σου συμπαρασταθεί, εμάς γιατί μας ενοχλείς; Λίγα μας έχεις κάνει;’ Εγώ ημιλιπόθυμη να αναρωτιέμαι τι θα απογίνω…

 

Στο νοσοκομείο, με τους ορούς η μητέρα μου να κάνει σόου γιατί δεν ήθελε ο άντρας μου να έρθει να με δει…και να λέει, να λέει, να λέει πάνω από το κεφάλι μου…

 

Ο καιρός πέρασε, τελείωσα το διδακτορικό, βρίσκω σταθερή δουλειά, ο άντρας μου ορθοποδεί οικονομικά και αποφασίζουμε να παντρευτούμε. Με το σπίτι μου επικοινωνία μηδενική σχεδόν.

 

Το ανακοινώνω στους δικούς μου, οι οποίοι φυσικά μου λένε ότι δεν θα παραστούν. Κανένα πρόβλημα!!! Προχωρώ στις προετοιμασίες. Κάνουμε κ πολιτικό, στον οποίο δεν εμφανίστηκαν-ο πατέρας μου φώναζε, η μητέρα μου ούρλιαζε και έκλαιγε-όχι από συγκίνηση!!!

 

Μου διευκρινίζουν ότι δεν θα με στηρίξουν οικονομικά στον θρησκευτικό. Εγώ πλέον δεν μάσαγα. Ο άντρας μου δίπλα μου, θα κάλυπτε όλο το κόστος, για τους συγγενείς μου, το νυφικό, την εκκλησία, τους κουμπάρους, όλα.

 

Κ εκεί υπαναχώρησαν. Προσωπική μου άποψη γιατί συνέβη αυτό;Κατά ένα πολύ μεγάλο ποσοστό ‘ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ?!?!’

 

Ο γάμος έγινε με πολυτέλεια και..τιμές, τις οποίες δεν ζήτησα. Δεν εναντιώθηκα όμως, αρκετά προβλήματα είχα αντιμετωπίσει.

 

Και να έρθουμε στο σήμερα..Οι σχέσεις μας? Οι γονείς μου δείχνουν να τον έχουν αποδεχθεί. Δεν νομίζω βέβαια ότι τον λατρεύουν, αλλά δεν μας δημιουργούν προβλήματα. Η μητέρα μου κάποιες φορές πετάει τις σπόντες της αλλά δεν ασχολούμαι. Τους σέβομαι, αλλά πραγματικά κάπου στο βάθος του μυαλού μου υπάρχει η σκληρότητα που μου έδειξαν αυτοί οι δύο άνθρωποι, επειδή δεν επέλεξα αυτό που εκείνοι ήθελαν για μένα. Δεν σου κρύβω ότι δεν τους αναγνώριζα τότε...

 

Εγώ? Έμαθα να στέκομαι στα πόδια μου- the hard way. Ορίζω τον εαυτό μου κ νομίζω ότι το έχουν χωνέψει κ οι δικοί μου. Είμαι ακόμη ζωντανή, πιο ήρεμη αλλά με ένα πρόβλημα υγείας το οποίο μετά από ότι πέρασα χειροτέρεψε-οι γονείς μου το ήξεραν και δεν τους ενδιέφερε τότε, μόνο ο ΚΟΣΜΟΣ είχε σημασία.

 

Με τον άντρα μου? Πορευόμαστε μαζί.

 

Γιατί έγραψα αυτό το κατεβατό? Για να σου πω ότι στη ζωή μας εμείς κάνουμε τους κανόνες. Και καλύτερα να μετανιώνουμε για κάτι που κάνουμε, παρά να μας μένουν απωθημένα.

 

Ηθικό δίδαγμα:Ζω τη ζωή μου όπως ΕΓΩ επιθυμώ, σε όποιον, μα όποιον δεν αρέσει, ξυδάκι. Δεν θα διεκδικήσω oscar α΄ γυναικείου ως πρωταγωνίστρια στο έργο της ζωής μου με τίτλο ‘Αυτό που θέλει ο κόσμος’.

 

Στήριξε τις επιλογές σου, ξεκαθάρισε τα πράγματα μέσα σου και βρες τη δύναμη να πορευτείς με την οικογένειά σου, αφήνοντας έξω ό,τι σε θλίβει-ακόμη κ αν προέρχεται από το ίδιο σου το αίμα. Οι γονείς δεν έχουν το αλάθητο. Μπορείς να τους σέβεσαι, αλλά δεν είσαι υποχρεωμένη να ζήσεις όπως εκείνοι θέλουν. Όχι από πείσμα, επειδή αυτή είναι η επιλογή ΣΟΥ. Εκείνοι έκαναν τις δικές τους.

 

Συγνώμη για το μακροσκελές post. Είμαι μαζί σου κ σε στηρίζω, όπως κ όλους τους ανθρώπους που σέβονται τις επιλογές τους κ άρα τους εαυτούς τους.