Δικαιολογημένο άγχος ή όχι;

[kik]

kik, νομίζω ότι δεν είσαι μόνη!

Οι περισσότερες από εμάς έχουμε τέτοια άγχη. Προσωπικά δεν τα έχω ξεπεράσει, απλά μάλλον τα συνήθισα, έμαθα να ζω μαζί τους. Τα, δε συμπτώματα, τα παράτησα, δεν ασχολούμαι γιατί θα με στείλουν στο ψυχιατρείο.

Δεν έχω συμπτώματα: κάτι δεν πάει καλά.

Έχω συμπτώματα: είναι πιο δυνατά από τις προάλλες, πάλι κάτι δεν πάει καλά. Ασ' το...

Προσπάθησε να το ελέγξεις, γιατί ο δρόμος είναι μακρύς, και δε θα τη βγάλουμε καθαρή αλλιώς!!!

Υ.Γ. με μία αποβολή κι εγώ στο ιστορικό μου, απλά θα σου πω ότι ακόμα (18w+5d) όταν πάω τουαλέτα κοιτάζω εάν έχω αίμα στο εσώρουχο. Τον πρώτο καιρό μάλιστα, δεν την πάλευα καθόλου από το φόβο μου, τώρα κάπως το έχω κουμαντάρει στο μυαλό μου.

 

οτι δεν θα την παλεψουμε το πιστευω... ειναι πολυ εντονο το αγχος. ειδικα μετα απο μια αποβολη. Τωρα για το αν μπορω να το ελεγξω... σχετικο ειναι! Μερικες φορες αναρωτιεμαι πως την παλεψα στις δυο προηγουμενες εγκυμοσυνες μου... τοτε δεν ειχα καθολου αγχος. τωρα τι εχω παθει? και να φανταστεις οτι αιμα δεν εχω δει ποτε... η παρανοια της γκαστρωμενης ειναι τελικα....

[AMD080911]

H λογικη λεει οτι προκειται για υπερβολικο αγχος (εγω να δεις τι σκεψεις εκανα στην τριτη μου εγκυμοσυνη). Αν ομως δεν μπορεις να ησυχασεις, μηπως να μιλουσες με το γυναικολογο σου για εναν εκτακτο υπερηχο, ετσι για να ηρεμησεις;

[kik]

ευτυχως εχω ραντεβου την Πεμπτη... δυο μερες ακομα και θα ηρεμησω ή θα γινω χειροτερα...

Ελπίζω πως όλα ειναι στο μυαλό μου. Και πως θα καταφερω και εγω και η μικρη να την παλεψουμε μεχρι να βγει

[elepet]

εγω να δεις πως φοβαμαι! ειμαι στη 12 εβδομαδα και εχω και γω 2 παιδακια..το σαββατο παω για αυχενικη και τα βραδυα δεν κοιμαμαι...σκεφτομαι τι θα δειξει...εχω προαοσθημα οτι κατι στραβο θα βγαλει..καποιο συνδρομο..καποια δυσμορφια..κατι..οτιδηποτε! αυτα δε τα ειχα στις αλλες 2 εγκυμοσυνες..τωρα εχω τρελαθει στη φοβια.Εγω το αποδιδω στο οτι εχω μεγαλωσει..ειμαι 36 χρονων και λογικα οσο πιο μεγαλη τοσο πιο πολλες οι πιθανοτητες να δειξει κατι.

[chrimai]

κι εγώ νόμιζα ότι είμαι η μόνη που είμαι τόσο αγχωμένη στη 3η εγκυμοσύνη

(βασικά κι εμένα 4η είναι..έχω 2 παιδάκια και μια παλίνδρομη ενδιάμεσα).

 

μερικές φορές νομίζω ότι φοβάμαι τόσο πολύ που αγγίζω τα όρια της παράνοιας.

 

βλέπω όμως από τις εμπειρίες σας, οτι όντως μια παλίνδρομη στο ιστορικό μιας εγκύου αυξάνει το φόβο και το άγχος.

 

είμαι 27η εβδομάδα

καλά δε συζητώ πως ήμουν στο πρώτο τρίμηνο

τη μέρα της αυχενικής συγκεκριμένα

πριν μπω στο ιατρείο

κορυφώθηκε το άγχος μου και πέρασα μίνι κρίση πανικού

στο καναπέ της αναμονής!!!

 

ειδικά επειδή η εγκυμοσύνη προέκυψε από το πουθενά.....

χωρίς καθόλου επαφές στις υποτιθέμενες γόνιμες μέρες και με προφύλαξη στις μη γόνιμες!!!

 

έχω περάσει και πολλά το τελευταίο χρόνο όμως που σίγουρα δικαιολογούν το μεγάλο φόβο μου

διαγνωστηκε ο μεγάλος μου γιός με διαβήτη τύπου 1....

 

λίγες μέρες πριν τη σύλληψη ένας καρδιολογός μου ανακοίνωσε ότι έχω στεφανιαία νόσο γιατι έβλεπε αλλοιώσεις στο καρδιογράφημα μου....

με κράτησε μέσα στο νοσοκομείο 5 μέρες για εξετάσεις στο θάλαμο με τους 80χρονους για να μου πεί τελικά ότι δε βρίσκει τίποτα

 

επίσης λίγες μέρες πριν τη σύλληψη τελιώσα 10ήμερη αντιβίωση για ιγμορίτιδα μη σύμβατη με εγκυμοσύνη

 

 

στη πρώτη εγκυμοσύνη πετούσα στα σύννεφα....δεν είχα άγχος για τίποτα....

μου τα χάλασε βέβαια ο διαβήτης κύησης που με βρήκε στον 7ο αλλά μόνο αυτό ήταν το άγχος μου

 

τώρα αγχώνομαι αν το παιδί θα είναι γερό, αν θα τα καταφέρω στο τοκετό, αν θα έχω δυνάμεις για να μεγαλώσω τα παιδιά μου μετά....

 

ένα σωρό άγχη, συνέχεια ζώ με την αίσθηση ότι θα ακούσω το κακό νέο....και εννοείται ότι είμαι στα όρια μου ....δεν αντέχω να περάσω άλλα άσχημα

[Λαΐδα]

οσο πιο πολλα ξερουμε, τοσο πιο πολύ αγχωνόμαστε....

Στην πρωτη εγκυμοσυνη δεν εχουμε επιγνωση των κινδυνων...ουτε της ευτυχιας που θα φερει το μωρο!!

Στην δευτερη ξερουμε, εχουμε αγχος....αλλα λεμε 'όλα καλα θα πανε '....

ε στην τριτη είναι το αποκορύφωμα....ένα σωρο αρνητικες σκεψεις....

Ηρεμηστε κορίτσια!!

ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ!!!

[kik]

Ακριβως αυτο ρε κοριτσια...

στην πρωτη εγκυμοσυνη τραλαλα και ολα καλα (παροτι και εγω ειχα διαβητη)

στην δευτερη εγκυμοσυνη ειπα οκ ξερω πως παει, το παω ορθοπεταλια.... (παλι με διαβητη)

Ειπα μετα απο πολλα βασανα και οικογενειακες τραγωδιες (εχασα μητερα και αδελφο μεσα σε 6 μηνες)

ειπα λοιπον ας κανω ενα παιδακι (ειμαι 38) μενω εγκυος με την πρωτη λεω ολα καλα....

δεν ακουσα καρδια ναυαγησαν τα σχεδια μου..

Ειπα δεν το ξαναπερναω αυτο και δεν ξαναπροσπαθω και χειροτερα εγινα με την παλλινδρομη και την αποξεση...

μου περασε και ειπα εισαι δυνατη και αν το θες ξαναπροσπαθησε...

Ε!!! ειπα να προσπαθησω μια που το ειπα μια που εγινε...

και απο εκεινη την μερα ολο αγχος εμαθα οτι ειμαι εγκυος αρχες Μαρτη και καθε μερα σκεφτομαι τα χειροτερα, ακουσα καρδια ηρεμησα 1 βδομαδα και αντε παλι μετα μεχρι την 12η που εγινε η αυχενικη... εγινε η αυχενικη, ολα καλα!

Αντε παλι αγχος.... μετα απο μια βδομαδα ξεκινησα την παρανοια.

Σαν να μικρυνε η κοιλια μου λιγο,

οταν ξαπλωνω δεν φαινεται να εξεχει τιποτα,

δεν νιωθω ακομα πατουσακια πουθενα, ουτε φτερουγισματα,

σαν να σταματησε να πρηζεται το στηθος μου.... κτλ κτλ

λες και ειμαι η τρελη του χωριου! Που να πω οτι εχω ενα κακο προαισθημα?

Στον αντρα μου που εχει επωμιστει τα παντα σχετικα με τα δυο παιδια?

στις φιλες μου που ολες κανανε χαρουλες οταν φανηκε η κοιλια?

 

μιλαμε ζω ενα δραμα!!!! ΕΥΤΥΧΩΣ ΒΛΕΠΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ...

[kik]

εγω να δεις πως φοβαμαι! ειμαι στη 12 εβδομαδα και εχω και γω 2 παιδακια..το σαββατο παω για αυχενικη και τα βραδυα δεν κοιμαμαι...σκεφτομαι τι θα δειξει...εχω προαοσθημα οτι κατι στραβο θα βγαλει..καποιο συνδρομο..καποια δυσμορφια..κατι..οτιδηποτε! αυτα δε τα ειχα στις αλλες 2 εγκυμοσυνες..τωρα εχω τρελαθει στη φοβια.Εγω το αποδιδω στο οτι εχω μεγαλωσει..ειμαι 36 χρονων και λογικα οσο πιο μεγαλη τοσο πιο πολλες οι πιθανοτητες να δειξει κατι.

 

elepet με το καλο να κανεις την αυχενική και να βγουν όλα τελεια, στο ευχομαι απο καρδιας...

επίσης μακαρι εσυ να μπορεσεις να ηρεμησεις και να χαρεις τους υπολοιπους μηνες...

[elepet]

Να κάνουμε Group therapy όσες περιμένουμε τρίτο για να έχουμε υποστήριξη η μία την άλλη,.κι εμένα ο άντρας μου βοηθάει πολύ με τα άλλα 2 παιδιά...κι έχει να κάνει και ψυχολογική υποστήριξη και σε μένα.Απλά επειδή ήρθε τόσο ξαφνικά αυτή η εγκυμοσύνη νομίζω θα συνειδητοποιήσω τι έγινε όταν γεννήσω, τώρα ακόμα νομίζω ότι είναι ψέμα.

[AMD080911]

Κοριτσια μαλλον προκειται για υπερβολικο αγχος που εκφραζεται με μαυρες σκεψεις. Θυμαμαι οτι ημουν στο χειρουργειο για να μου κανουν επισκληριδειο και ακομα σκεφτομουν διαφορα "κουφα". Σε μιση ωρα που πηρα αγκαλια το παλικαρι σαν να εφυγε ενα μαυρο πεπλο απο τα ματια μου. Ειναι η πρωτη φορα που το εκφραζω γιατι βλεπω οτι υπαρχει αρκετος κοσμος που το περναει. Τι στο καλο ειναι; Ατυπη καταθλιψη, τρομος για το...γνωστο (γιατι δεν συμβαινει στην πρωτη εγκυμοσυνη), τι;

[kik]

ναι!! group therapy για τριτεκνες..... Αστειο ειναι να εχουμε τοσο αγχος μαλλον...

[elepet]

εγωπαλι που φοβαμαι την τριτη καισαρικη απο τωρα και δε μπορω να ησυχασω στην ιδεα του χειρουργειου..ειμαι φυσιολογικη η θελω γιατρο??

[kik]

εγωπαλι που φοβαμαι την τριτη καισαρικη απο τωρα και δε μπορω να ησυχασω στην ιδεα του χειρουργειου..ειμαι φυσιολογικη η θελω γιατρο??

 

Μετα απο δυο καισαρικες φοβασαι; Μα ξερεις ηδη την διαδικασια.... εμενα ο τοκετος δεν με απασχολει ακομα και εχω γεννησει φυσιολογικα με τεχνητους και πολυ δυσκολους πονους. Αυτο θα το σκεφτω οταν ερθει η ωρα του....

παντως δεν θες γιατρο. μια χαρα μου ακουγεσαι φρικαρισμενη οπως και εγω!!! περαστικα μας

[Μελπω35]

Κορίτσια μου καλησπέρα! Είμαι στην 16 εβδ κ 4ημερες! Πριν μια εβδομάδα πηγα στο γιατρό για τον καθιερωμένο υπέρηχο όλα τέλεια! Έχω πάλι ραντεβού σε σχεδόν ένα μήνα! Όλα καλά μόλις φεύγω από τον γιατρό' με το που φεύγω έχω τρομερό άγχος μέχρι να ξαναπάω ότι δεν θα κουσω καρδιά ότι το μωρό δεν ζει κ άλλα τέτοια.......! Είμαι παρανοϊκή??