Θηλασμός, «δεν υπάρχει δεν έχω, υπάρχει μόνο δεν θέλω?»

[Phani]

Σχετικά με το «δεν έχω γάλα» σε άλλη θεματική ενότητα, έχω να σας αναφέρω τα παρακάτω, από προσωπική κιόλας εμπειρία.

Την μικρή μου την θήλασα 2 μήνες αποκλειστικά και στην συνέχεια για μισό μήνα είχαμε μεικτό θηλασμό. Πραγματικά άνηκα στην κατηγορία «δεν έχω γάλα», μιας και το μωρό έπινε μόλις 10 ml από εμένα (βέβαια μην ξεχνάμε και την παλινδρόμηση…). Πάντα την ζυγίζαμε πριν και μετά τον θηλασμό και έτσι ξέραμε πόσο πίνει.

Το παιδί άρχισε να γκρινιάζει, να με σπρώχνει, να δαγκώνει. Εκεί αποφάσισα να σταματήσω να την ταλαιπωρώ και άρχισα να της δίνω μονό μπιμπερό.

Μετά από διάστημα 3ων εβδομάδων, γνώρισα μια μαμά από τον σύνδεσμο θηλασμού.

Της ανέφερα το πρόβλημά μου (γιατί στεναχωριόμουνα που δεν την θήλαζα πια) η οποία με έφερε σε επαφή με τις μαμάδες του συλλόγου. Πέρα του ότι έγινα άμεσα μέλος, έμαθα πολλές χρήσιμες πληροφορίες και ξεκίνησα μια μεγάλη προσπάθεια.

Εσείς το ξέρατε ότι έχουν κατεβάσει γάλα και μαμάδες που υιοθέτησαν ????!!!! Αυτό ήταν και το στήριγμα μου στην προσπάθεια που έκανα στην συνέχεια.

Πέρα του ότι πρέπει να βγάζουμε γάλα συνέχεια, υπάρχουν και βότανα ή ακόμη και σιροπάκια (τα οποία είναι τελείως άφοβα, μιας και χορηγούνται στα βρέφη για την αντιμετώπιση πχ. της παλινδρόμησης) τα οποία έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση του μητρικού γάλακτος. Και πράγματι! Εγώ είχα αποτέλεσμα! Να φανταστείτε ότι από μια σταγόνα από το κάθε στήθος, κατάφερα να βγάζω 10 ml από το καθένα!

 

(http://www.breastfeedingonline.com/domperidone.shtml)

 

Βεβαία δεν θέλω να απογοητεύσω κάποια μαμά που θα κάνει μια τέτοια προσπάθεια, αλλά τελικά δεν την θήλασα για άλλους λογούς. Όπως το γεγονός ότι ξεκίνησα την δουλειά και δεν μπορούσα να βγάζω γάλα κάθε 2-3 ώρες και ότι το μωρό «ξέχασε» να θηλάζει, αλλά και κάποιες άλλες συνθήκες που εμπόδισαν στο να ολοκληρώσω την προσπάθειά μου.

[euapap]

το σημαντικό είναι ότι έκανες ό,τι μπορούσες..!! μπράβο σου! στο δευτερο μωρό θα είναι φανταζομαι παιχνιδάκι ο θηλασμός σου

[Phani]

Σ’ ευχαριστώ euapap (<- ?)

Την ιστορία μου την έγραψα για να δώσω δύναμη στις μαμάδες που απογοητεύονται και θέλουν να προσπαθήσουν. Πάντα υπάρχει λύση, αν υπάρχει θέληση!

Ναι, στο δεύτερο σίγουρα θα ‘ναι αλλιώς… Βέβαια πρώτα να θέλει και ο μπαμπάς ν’ ακούσει και για δεύτερο….

 

Φιλάκια.

[fotiniv]

Αχ τι πίκρα ήταν αυτό με το θηλασμό!!!ήθελα τόσο πολύ να θηλάσω μα τόσο πολύ μα βρε παιδιά δεν είχα γάλα!!Έκανα και καισαρική και έκανε 8-9 ημέρες να κατέβει, δεν μπορούσε και η μικρή να πιάσει το στήθος μου. σκέτη πίκρα. ο γυναικολόγος μου μου έστειλε ψυχολόγο στο δωμάτιο του μαιευτηρίου από το κλάμα που έκανα.

 

Στο δεύτερο σίγουρα θα ξαναδοκιμάσω αλλά θα εγκαταλείψω μάλλον πιο γρήγορα. Η μικρή σίγουρα ταλαιπωρήθηκε. Στο μαιευτήριο προσπάθησα να την έχω αποκλειστικά με θηλασμό, αλλά δε χόρταινε και κει να δείτε κλάματα και χαμό.

 

Μήπως καμιά φορά, υπάρχει και δεν μπορώ;

[Μαρια Στυλιανακη]

fotiniv, σίγουρα οι ορμόνες, και η στεναχώρια που είχες, η απελπισία δηλαδή που βίωσες, ήταν ο χειρότερος εχθρός του θηλασμού.

 

ίσως κάποιες φορές τα συναισθήματα είναι τόσο έντονα, και έχουν σκαμπανεβάσματα και ωθούν την μητέρα στο να αισθανθεί ότι "δεν μπορώ".

 

στην προκειμένη περίπτωση, είναι δύσκολο να πείσεις τον εαυτό σου, ή να σε πείσει κάποιος ότι αν χαλαρώσεις, δείς πιο ήρεμα την κατάσταση, θα ωφεληθείς, -

ίσως έχει να κάνει με ακριβώς το αντίθετο - δηλαδή να μην έχεις προσδοκίες για κάτι συγκεκριμένο.

να έχεις την φιλοσοφία, ότι γίνει, εγώ θα προσπαθήσω- δεν θατρελλαθώ, και στην χειρότερη, εάν δεν τα καταφέρω τις πρώτες μέρες που θα έιμαι χάλια ψυχολογικά πιθανώς,

μπορεί να τα καταφέρω στη συνέχεια

 

(όπως διαβασες γίνεται και αυτό)

 

δυστυχώς δηλαδή, τα συναισθήματα αυτά που είχες, που σίγουρα ήταν πάρα πάρα πολύ έντονα, και οι ορμόνες σε επηρέασαν με αρνητικό τρόπο, έτσι ώστε να μην είναι δυνατόν να είσαι χαλαρή.

 

δεν έχει νόημα φυσικά, να κατηγορεί η μαμά τον εαυτό της, να πέφτει σε κατάθλιψη για οτιδήποτε! κανείς δεν το θέλει αυτό....

 

οπότε, ίσως θα έπρεπε να συμβουλεύουμε τις μέλλουσες μητέρες, ότι ο καλυτερος σύμβουλος έιναι η ηρεμία και το να πάρουν αρχικά τα πράγματα όπως έρχονται, (κάνοντας φυσικά όλα όσα επιτάσσουν οι οργανισμοί και σύλλογοι για το θηλασμό απο την αρχή) αλλά το ότι δεν ξεκινά κατευθείαν ο θηλασμός, δεν σημαίνει ότι χάλασε και ο κόσμος - σίγουρα δεν αξίζει να πέσεις σε κατάθλιψη, αυτό κάνει περισσότερο κακό στο μωρό απο ότι να πιεί απο το μπιμπερό.

 

μπορείς ακόμα και μετά, να ασχοληθείς, όταν είσαι πιο ήρεμη, όταν έχουν περάσει όλα τα παρελκόμενα της γέννας (αναστάτωση θετική στην οικογένεια κτλ κτλ)

 

νομίζω αυτό που δεν είναι καλό είναι να πάρεις τα χάπια που δίνουν εκεί (αυτό θα πει καλύτερα η Αγλαία) για να κόψεις το γάλα.

αυτό δεν εχω καταλάβει γιατί το κάνουν....

 

ηρεμία πάνω απο όλα, και κάνεις προσπάθεια, όση μπορείς... εάν δεν, δεν σημαίνει ότι είναι και κάτι τελειωτικό. και μια σταγόνα να έχεις μπορείς αργότερα να βγάλεις γάλα.

 

το να ενημερωνόμαστε δεν σημαίνει ότι είναι ανάγκη να παθαίνουμε πανικό... το λέω για να το ακούσουν και οι μαμάδες που είναι τώρα έγκυες και κοντά στη γέννα.

το πιο σημαντικό είναι εκτός απο το μωράκι, και η δικη σας ψυχολογία.

εάν εκείνη δεν είναι καλά, ούτε θηλασμό δεν έχει ούτε άλλες χαρές.

[Polina]

Εγώ είμαι απο αυτές τις μαμάδες που δεν θήλαζα αποκλειστικά απο την αρχή. Καθυστέρησα βέβαια να ξεκινήσω να θηλάζω γιατί ο μικρός νοσηλεύονταν, ωστόσο όταν ξεκίνησε δεν είχε πρόβλημα με το στήθος (σύγχιση θηλών κλπ).

Ωστόσο εξακολουθούσα να του δίνω συμπλήρωμα (λόγω έλλειψης πληροφόρησης, αλλά και παραπληροφόρηση)και σταδιακά γύρω στον 3ο μήνα άρχισαν τα..όργανα. Δεν ήθελε να θηλάσει γκρίνιαζε κλπ. Ομως είχα το χρόνο, άρχισα να το ψάχνω (πριν δεν ήξερα τα σχετικά φόρουμς, κλπ) βρήκα την Αγλαΐα και κατάφερα να φτάσω μέχρι τον 9ο!

Χρειάζεται όμως, υπομονή, πείσμα, υποστήριξη, αφοσίωση, χρόνος και βέβαια συνεργασία απο το μωρό, για να πετύχεις...Εγώ είμαι απο τις τυχερές που είχα σε σημαντικό βαθμό κάποια απο αυτά.

Την επόμενη φορά θα ξέρω καλύτερα!

[annastasia]

Φωτεινή καταλαβαίνω πολύ καλά όλα αυτά που πέρασες... τα πέρασα εν μέρη και εγώ... γέννησα με καισαρική, στη αρχή ήμουν σε πλήρη σύγχιση όταν μου έλεγαν ότι το γάλα "κατεβαίνει" την 3η μέρα γιατί έβλεπα πως αυτό δε μου συνέβαινε... Είχα ζητήσει αποκλειστικό θηλασμό στο μαιευτήριο και μόλις διαπίστωσα ότι το παιδί το έφερναν συνέχεια γιατί έκλαιγε είχε αρχίσει να με πιάνει απελπισία... Αν δεν είχα βιβλία να διαβάσω που να με ενημερώσουν πλήρως για το τι συμβαίνει, ότι τις πρώτες μέρες η ανάγκη του βρέφους σε γάλα καλύπτεται αποκλειστικά από το πρωτόγαλα και αν δεν είχα και τη στήριξη της παιδιάτρου μου, δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα. Δεν αναφέρομαι καν στην παιδίατρο του μαιευτηρίου όπου μου είχε πει το αμίμητο: "Γεννήσατε μεγάλο παιδί και είναι απαραίτητο να του δώσετε συμπλήρωμα γιατί το δικό σας γάλα δεν πρόκειται να το φτάσει". Εννοείται πως δεν την άκουσα... για να μην προσθέσω και τις γιαγιάδες που ήταν συνέχεια στο στόμα με το "δώσε του παιδιού μπουκάλι να ξέρεις και πόσο τρώει". Πόλεμος από παντού δηλαδή. Τελικά, το γάλα μου ήρθε μετά από τουλάχιστον 10 μέρες (ο μικρός ως τοτε είχε χάσει εννοείται κάποια γραμμάρια χωρίς ωστόσω να σκεφτώ το ενδεχόμενο για ξένο γάλα) και συνέχισε να πίνει αποκλειστικά από μένα μέχρι και τους 7 1/2 μήνες (έφτασε να παίρνει έως και 1500γρμ το μήνα, μόνο με θηλασμό). Από εκεί και πέρα το σύστημα έγινε μικτά μέχρι και τον 10ο μήνα. Από τότε είναι πλέον με μπιμπερό.

Και τελικά αυτό που πρέπει κανείς να κρατάει για το θηλασμό είναι πως για κάθε γυναίκα ανάλογη με τη ζήτηση είναι και η παραγωγή. Δηλαδή, όσο περισσότερα "χιλιόμετρα" γράφει το μωρό στο στήθος σου "ρουφώντας", τόσο περισσότερο γάλα αυτό θα παράγει... δεν είναι εύκολο... αλλά αξίζει τον κόπο!

[kathjem]

Θεωρώ τον τίτλο λίγο απόλυτο. Πολλές μητέρες έχουν όλη την καλή διάθεση και επιθυμία να θηλάσουν αλλά δεν το καταφέρνουν όλες. Σίγουρα υπάρχει και το "δεν ξέρω" πως θα καταφέρω να θηλάσω το μωράκι μου. Και η γνώση είναι δύναμη. Έχω διαβάσει διάφορα περί θηλασμού σε φυλλάδια και στο internet αλλά με κάλυψαν οι γνώσεις που παραθέτει στα βιβλία της η παιδίατρος κα. Πατσούρου "Θηλασμός, μια υπέροχη σχέση" . Επίσης περιμένω να παραλάβω τα φυλλάδια του συλλόγου θηλασμού Ελλάδος. Για να πει μια μητέρα θέλω και μπορώ πρέπει πρώτα να ξέρει και όλα θα προχωρήσουν φυσιολογικά και όμορφα

[ssidi]

Θα συμφωνήσω με την Κατερίνα...

Κι εγώ είχα πολλά προβλήματα στην αρχή! Και ενώ ήθελα δεν μπορούσα! Κυρίως επειδή δεν ήξερα και δεν είχα και ανθρώπους να μου δείξουν! Επειδή όμως η θέλήση μου ήταν μεγαλύτερη και από τον πόνο που τραβούσαν οι θηλές μου και από την απελπισία που με έπιανε έψαξα, έμαθα, ακόμη μαθαίνω και ακόμη τα καταφέρνω. Τα καταφέρνουμε!! Γιατί αν δεν ήταν και ο μικρός συνεργάσιμος και υπομονετικός δεν ξέρω αν συνέχιζα μέχρι σήμερα!

[ευδοκία]

ο θηλασμός είναι λίγο αγχωτικός για τις μαμάδες,ειδικά τις νέες.θα έχω γάλα;θα μπορεί να φάει;εγώ ευτυχώς είχα τη μαμά μου που με βοήθησε πολυ γιατί αλλιώς...στο μαιευτήριο βοηθάνε αλλά ψιλοβαριούντε κιολας!επίσης το μωρό μου έπιασε το στήθος με την πρώτη και όλα πήγαν καλά δόξα τω Θεώ.το σημαντικότερο είναι να είσαι ενημερωμένη αν δεν έχεις κάποιον που να ξέρει για να σε βοηθήσει

[fotiniv]

 

νομίζω αυτό που δεν είναι καλό είναι να πάρεις τα χάπια που δίνουν εκεί (αυτό θα πει καλύτερα η Αγλαία) για να κόψεις το γάλα.

αυτό δεν εχω καταλάβει γιατί το κάνουν....

 

 

 

Ποια χάπια;;; Θήλασα κουτσά στραβά κανά μήνα (συν συμπλήρωμα με μπιμπερό μετά τις 2 εβδομάδες), με πληγές, με άγχος, μ'έναν ηλίθιο παιδίατρο του ΙΑΣΩ να μου λέει "πεινάει το παιδί σας κυρίας μου" όταν τον πήρα να τον ρωτήσω γιατί κλαίει όλη μέρα και τέρμα. Από μόνο του.

Κι έγώ είχα διαβάσει πολλά για το θηλασμό, όλα αυτά για παραγωγή και ζήτηση, υπομονή, ηρεμία αλλά δεν ρε κορίτσια.

Το κακό ήταν ότι δεν είχα στήριξη και καθοδήγηση. Ίσως να μην είχα πιάσει ποτέ μωρό στα χέρια μου, πριν την κόρη μου, τέτοια ασχετοσύνη. Δε θέλω να θυμάμαι τον πρώτο μήνα καμιά φορά.

Τελοσπάντω δε θέλω να απογοητέυσω και τις μέλλουσες. Είναι τόσο υπέροχο που σίγουρα αξίζει την προσπάθεια. Μακάρι να μπορούσα και τώρα ώρες ώρες να την έβαζα στο στήθος μου.

[aglaia]

Αχ τι πίκρα ήταν αυτό με το θηλασμό!!!ήθελα τόσο πολύ να θηλάσω μα τόσο πολύ μα βρε παιδιά δεν είχα γάλα!!Έκανα και καισαρική και έκανε 8-9 ημέρες να κατέβει, δεν μπορούσε και η μικρή να πιάσει το στήθος μου. σκέτη πίκρα.

 

Συμβαίνει μερικές φορές να αργεί το γάλα να κατέβει. Περισσότερο οφείλεται στο μωρό που δεν θηλάζει συνέχεια παρά στην καισαρική.

 

Αλλά και να συμβεί δεν πειράζει να χαθούν λίγες μέρες θηλασμού.

 

Το σημαντικό είναι να έχει στήριξη αυτές τις μέρες η μητέρα.

 

Να υπάρχει κάποιος που ξέρει και να καθησυχάσει τη μητέρα.

 

Το μωρό είναι καλό να τρέφεται με βοηθητικό σύστημα γαλουχίας από το στήθος για να παίρνει το στήθος το ερέθισμα να παράγει γάλα.

 

 

Στο δεύτερο σίγουρα θα ξαναδοκιμάσω αλλά θα εγκαταλείψω μάλλον πιο γρήγορα.

 

Φαίνεσαι σίγουρη ότι θα εγκαταλείψεις, τότε γιατί να ξαναδοκιμάσεις;

 

Η μικρή σίγουρα ταλαιπωρήθηκε. Στο μαιευτήριο προσπάθησα να την έχω αποκλειστικά με θηλασμό, αλλά δε χόρταινε και κει να δείτε κλάματα και χαμό.

 

Θα μπορούσε να παίρνει συμπλήρωμα, να συνεχίζεις το θηλασμό και να θηλάσετε τελικα από τότε που σου κατέβηκε το γάλα και μετά.

 

Υπάρχουν περισσότερες από μία λύσεις σε κάθε πρόβλημα. Σε πολλές μητέρες ξεκινάει στραβά αλλά με λίγη υπομονή και επιμονή συνεχίζει καλύτερα.

 

Το δικό μου γάλα σχεδόν σταμάτησε σε 3 εβδομάδες γιατί το μωρό μου δεν θήλαζε καλά. Πήρε συνολικά 3 λίτρα συμπλήρωμα μέχρι να ξεπεράσουμε το πρόβλημα, συνέχισε με θηλασμό και μητρικό γάλα από το μπουκάλι μεχρι το τέλος του 4ου μήνα, μετά συνεχισε μόνο θηλασμό και μητρικό γάλα σε μπουκάλι μόνο τις ώρες που έλειπα.

 

Έχω υποστηρίξει μητέρα που ουσιαστικά άρχισε να θηλάζει μετά το 2ο μήνα του παιδιού της. Θήλασε τελικά 4 χρόνια! Μπορεί τους 2 πρώτους μήνες το παιδί να τρεφόταν σχεδόν αποκλειστικά με ξένο γάλα όμως τι είναι οι 2 μήνες μπροστά στα 4 χρόνια;

 

Μήπως καμιά φορά, υπάρχει και δεν μπορώ;

 

Ακόμη και μητέρες που έχουν ανεπαρκή γαλουχία (4 στις χίλιες), καταφέρνουν να προσφέρουν στο μωρό τους τουλάχιστον το μισό γάλα από αυτό που χρειάζεται. Καθόλου αμελητέα ποσότητα! Όταν μάλιστα τα μωρά τους ξεκινούν τις στερεές τροφές, μειώνουν σταδιακά το ξένο γάλα και συνεχίζουν να θηλάζουν για πολύ καιρό.

 

Πριν φτάσουμε στο "δεν μπορω" θα πρέπει να αποκλείσουμε τα

δεν ξέρω

δεν θέλω να ξέρω

 

Το "δεν μπορώ" μπορεί να το πει μια μητέρα μόνο όταν γνωρίζει ότι έκανε όλα όσα μπορούσε να κάνει και δεν είχε κανένα αποτέλεσμα. Για να μπορέσει να προσπαθήσει χρειάζεται στήριξη αλλά και επιθυμία από την ίδια...

[fotiniv]

Ax Αγλαία μου από επιθυμία άλλο τίποτα. Αλλά η άγνοια είναι μεγάλο κακό τελικά.

Το θα εγκαταλείψω πιο γρήγορα, σημαίνει ότι αν δεν βλέπω προκοπή δε θα ταλαιπωρήσω το παιδάκι πολύ καιρό. Ίσα ίσα που παρ'όλα όσα πέρασα είναι αποφασισμένη να θηλάσω και το δεύτερο.

Απλά θα το χειριστώ διαφορετικά. Και μ'ενοχλεί να σου πω την αλήθεια πολύ αυτό το απόλυτο "δεν υπάρχει δεν μπορώ" γιατί κι αν υπάρχει πρώτα "δεν ξέρω" , όπως λες πάλι δεν έχει να κάνει με το "δε θέλω".

[Μαρια Στυλιανακη]

το θέμα ξεκίνησε πιστεύω, για να δώσει θάρρος, και να ενημερώσει για κάτι που ίσως αρκετές μητέρες δεν γνωρίζουν - την ιστορία όπως την βίωσε η Φανή.

 

Έτσι το βίωσε, και φαίνεται απο αυτά που γράφει, fotiniv.

Η αγλαία, επιβεβαιώνει με την πείρα της και εκείνη, ότι έτσι είναι.

 

Μακάρι όλες οι μητέρες να μπορούσαν να ενημερωθούν για όλα τα θέματα του θηλασμού, να μην αισθάνονται άγχος, να μην ενοχοποιούν οι ίδιες τον εαυτό τους εάν δεν τα καταφέρουν, ή δεν τις βοήθησαν οι συνθήκες.

 

επίσης πρόβλημα πιστεύω έγκειται στο ότι ενοχοποιείται το δεν θέλω.

Εάν δεν θέλει κάποια μητέρα, ποιοι είμαστε εμείς να πούμε κάτι.

 

το δεν θέλω, πρέπει να είναι μια επιλογή, η οποία να γίνεται αποδεκτή όπως ακριβώς γίνεται και αποδεκτή η επιλογή, του να κάνεις καισαρική σε κανονισμένη ημερομηνία.

 

οι γιατροί το αποδέχονται, οι ίδιες οι μητέρες το αποδέχονται.

 

το θέμα σε αυτό το τόπικ όμως δεν είναι αυτό -

αλλά το θέμα είναι η σωστή ενημέρωση.

 

το ότι δηλαδή μια μαμά εάν θέλει, μπορεί να θηλάσει - ακόμα και εάν έχει σταματήσει το γάλα. ακόμα και εάν έχουν περάσει μέρες που δεν θήλασε, ακόμα και εάν ...πολλά άλλα.

δεν είπε κανείς όμως ότι δεν είναι ανθρώπινο, να υπάρξουν συνθήκες που να μην επιτρέψουν στην μητέρα, να έχει αυτές τις επιλογές.

εγώ αυτό κατάλαβα έτσι όπως το γράφει η Phani.

 

όπως γράφει:

Βεβαία δεν θέλω να απογοητεύσω κάποια μαμά που θα κάνει μια τέτοια προσπάθεια, αλλά τελικά δεν την θήλασα για άλλους λογούς. Όπως το γεγονός ότι ξεκίνησα την δουλειά και δεν μπορούσα να βγάζω γάλα κάθε 2-3 ώρες και ότι το μωρό «ξέχασε» να θηλάζει, αλλά και κάποιες άλλες συνθήκες που εμπόδισαν στο να ολοκληρώσω την προσπάθειά μου.

[aglaia]

Ax Αγλαία μου από επιθυμία άλλο τίποτα. Αλλά η άγνοια είναι μεγάλο κακό τελικά.

 

Σε καταλαβαίνω!

Μια μητέρα κανονικά δεν είναι υποχρεωμένη να ξέρει εκ των προτέρων τι θα μπορούσε να κάνει σε οποιαδήποτε αναποδιά θα της τύχει στο θέμα του θηλασμού. Αυτό είναι υποχρέωση όσων παρακολουθούν ως επιστήμονες το παιδί. Δυστυχώς όμως στην πράξη οι ειδικοί αποδεικνύονται ανεπαρκέστατοι... κι έτσι τη δική τους υποχρέωση καλείται να καλύψει η μαμά με τη δική της ενημέρωση.

 

Η δική σου άγνοια για ειδικές περιπτώσεις δικαιολογείται, η δική τους όμως; Η δική τους είναι εξοργιστική...

 

 

Το θα εγκαταλείψω πιο γρήγορα, σημαίνει ότι αν δεν βλέπω προκοπή δε θα ταλαιπωρήσω το παιδάκι πολύ καιρό.

 

Το παιδάκι σου δεν χρειάζεται να το ταλαιπωρήσεις καθόλου. Ξεκινάς, βλέπεις αν όλα πάνε καλά, αν πάνε συνεχίζεις χωρίς καμία παρέμβαση. Αν έχεις οποιοδήποτε πρόβλημα ζητάς βοήθεια και χωρίς να ταλαιπωρήσεις το μωρό σου συνεχίζεις.

 

Αν δεν έχει αρκετό γάλα τις πρώτες μέρες (αν και στο δεύτερο παιδί κατεβαίνει πιο γρήγορα...) μπορείς να το ταΐζεις στο στήθος με το βοηθητικό σύστημα γαλουχίας που δείχνω πιο πάνω. Μπορείς εκ των προτέρων να τηλεφωνήσεις στην εταιρεία, να τους ενημερώσεις ότι μπορεί να το χρειαστείς και να σου το κρατήσουν. Αν τελικά κρίνεις ότι το χρειάζεσαι, θα πεταχτεί κάποιος να το πάρει για σένα.

 

 

Απλά θα το χειριστώ διαφορετικά. Και μ'ενοχλεί να σου πω την αλήθεια πολύ αυτό το απόλυτο "δεν υπάρχει δεν μπορώ" γιατί κι αν υπάρχει πρώτα "δεν ξέρω" , όπως λες πάλι δεν έχει να κάνει με το "δε θέλω"

 

Με τις συνθήκες που επικρατούν στα ελληνικά μαιευτήρια, μια μητέρα έχει πολύ μεγαλύτερες πιθανότητες να μην θηλάσει παρά να θηλάσει, και αναφέρομαι μόνο στις μητέρες που επιθυμούν να θηλάσουν...

[rena]

Ευτυχως παντως σημερα που υπαρχει το Internet και μπορουμε να ενημερωθουμε για ολα...Εγω τουλαχιστον το ειχα ψαξει αρκετα το θεμα απο την εγκυμοσυνη μου και ημουν οχι μονο αποφασισμενη να θηλασω,αλλα ενιωθα οτι αποκλειεται να παει κατι στραβα...Οτι και να γινοταν εγω θα θηλαζα το μωρακι μου Αισιοδοξια!!!!Μην ξεκινατε με ολα τα πιθανα προβληματα που μπορει να υπαρξουν!!

 

Και ευχαριστω και παλι την παιδιατρο μου που με βοηθησε παρα πολυ στο μαιευτηριο,καθοταν μια ωρα σχεδον μαζι μου καθε φορα για να κρατησω σωστα το μωρο και να θηλασω!Ας ειναι καλα....

[ellanor]

Γειά σας και από εμένα, για πρώτη φορά στο φόρουμ.

 

Σας βρήκα ψάχνοντας για στήριξη, γιατί αντιμετωπίζω παρόμοιο πρόβλημα με αυτά που περιγράφονται εδώ.

 

Γέννησα με καισαρική, έδωσα και συμπλήρωμα (τα μπουκαλάκια του μαιευτήριου), επέμεινα όμως αρκετά και το γάλα τελικά ήρθε - στις 10 μέρες περίπου. Τον πρώτο και δεύτερο μήνα έδινα λίγο από το μπιμπερό το βράδι, γιατί φαινόταν ότι δεν φτάνει στο παιδάκι μου. Χρησιμοποίησα και χαπάκια μαγιάς μπύρας.

 

Τον τρίτο μήνα, σταμάτησα το συμπλήρωμα και το βάρος του αυξανόταν κανονικά. Ο θηλασμός όμως γινόταν με πολύ επιμονή και υπομονή, και το μωρό ήταν αρκετά ανήσυχο και γκρινιάρικο κατά τη διάρκεια της μέρας, σημάδι ότι δεν χόρταινε.

 

Τον τέταρτο μήνα τα προβλήματα μεγάλωσαν. Χρειάστηκε να λείπω από το σπίτι 3 φορές την εβδομάδα για 5 ώρες, και ο μπαμπάς δεν μπορούσε με τίποτα να δώσει μπιμπερό - ούτε και εγώ πλέον. Στο τέλος του μήνα η μικρούλα μου δεν είχε πάρει ούτε ένα γραμμάριο.

 

Και τότε μας έπιασε ο πανικός. Η μικρή (σωστά και πολύ φυσιολογικά, υποθέτω) δεν δέχεται πλέον κανένα είδος πιπίλας και μπιμπερό, και κανένα είδος γάλα του εμπορίου - και έχουμε δοκιμάσει αρκετά...

 

Στο τέλος είδα και αποείδα και αποφάσισα να συμφωνήσω μαζί της και να προσπαθήσω περισσότερο να αυξήσω την παραγωγή γάλακτος που έχει πέσει πολύ, κάποιες μέρες δεν είχα σχεδόν καθόλου (απελπισία)...

 

Χρησιμοποίησα θήλαστρο για να ενεργοποιήσω τη γαλακτοφορία (δεν μπορώ να το υποφέρω όμως αυτό το μηχάνημα &^#&^%#&). Πράγματι κάτι κατάφερα, σήμερα μετά από πολύ καιρό το μωράκι μου κοιμήθηκε το μεσημέρι χορτάτο

[ellanor]

.... όμως ανησυχώ, γιατί έχω αρχίσει να εργάζομαι (στο σπίτι) και να αγχώνομαι και για αυτό, και να μην κοιμάμαι αρκετά, και φοβάμαι μην ξαναέχουμε τα ίδια σε λίγες μέρες.

 

Είμαι αποφασισμένη να συνεχίσω την προσπάθεια, πίνω κεφίρ, τρώω σούπες, πίνω όσο μπορώ νερό, ψάχνω να βρώ και την trigonella fenum graecum, που άκουσα ότι βοηθάει.

 

Συναδέλφισσες μαμάδες, αν έχετε να μου προτείνετε κάτι επιπλέον, θα ήθελα να το ακούσω - ακόμη και ένας ώμος για να κλάψω ευπρόσδεκτος θα ήταν...

 

Ευχαριστώ[/img]

[ellanor]

Αλήθεια, αυτό το βοήθημα θηλασμού, με το σωληνάκι, πού μπορώ να το βρώ; Ξέχασα να γράψω ότι είχα κάνει και εγώ παρόμοιες προσπάθειες με σύριγγα, με πενιχρά όμως αποτελέσματα: Γύρω στα 20ml τη φορά, και πασαλειβόμασταν κιόλας...

 

Επίσης ξέχασα να γράψω ότι ξεκίνησα μια κρέμα, γιατί όλως περιέργως ενώ δεν υποφέρει την πιπίλα, η μικρή τρώει με κουτάλι!

 

Πάντως η πρώτη μου προτεραιότητα είναι να συνεχίσω το θηλασμό...

[dooo]

ellanor, δες εδώ

 

http://parents.org.gr/forum/viewtopic.php?t=4828

 

και απάντησε πρώτα σε αυτά, για να έχουμε όλοι μια συνολική εικόνα της κατάστασης και να βοηθήσουμε όσο μπορούμε

[kasia]

Εμένα μου είχε πιπιλίσει το μυαλό η μαία, ότι είναι απλώς θέμα προσφοράς και ζήτησης. Στην πράξη όμως δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

 

Δεν νομίζω ότι υπάρχει μητέρα που να θήλαζε πιο πολύ το 24ωρο από εμένα. Ειδικά τον πρώτο μήνα ήμουν συνέχεια με το μωρό στο στήθος. Παρόλαυτά, το μωρό έχανε βάρος. Στην αρχή αρνιόμουν να του δώσω συμπλήρωμα αλλά τελικά μετά και από σύσταση της παιδιάτρου της έδωσα γιατί δεν έπαιρνε βάρος. Τελικά θήλασα για 4 μήνες περίπου δίνοντας όσο λιγότερο συμπλήρωμα μπορούσα. Μάλιστα, όταν δεν θήλαζα ήμουν συνέχεια με το θήλαστρο να βγάζω γάλα... Η πηγή όμως στέρεψε, οπότε μην μου λέτε ότι είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης. Δεν το δέχομαι γιατί έκανα πάρα πολλές προσπάθειες. Καθόμουν και κατανάλωνα και τροφές που υποτίθεται κατεβάζουν γάλα, αλλά στους 4 μήνες γιοκ. Νευριάζω πολύ όταν διαβάζω ότι αν υπάρχει θέληση θα θηλάσεις... Εγώ είχα απίστευτη θέληση. Τί πήγε όμως στραβά;

Ο γιατρός μου είχε πει να θηλάσω τουλάχιστον 3 μήνες και χαίρομαι που τουλάχιστον έπιασα αυτόν τον στόχο...

[galat]

Mήπως ότι έδινες συμπλήρωμα? Κι εγώ στην αρχή μεικτή διατροφή έκανα αλλά όταν μεγάλωσε το μωρό και συνεργαζόταν καλύτερα αυξησε την παραγωγή του θεαματικά, όταν αντλησα μια μέρα έιχα μείνει εκπληκτη...

 

Και πραγματικά κάθε μητέρα που θέλει μπορεί να θηλάσει, αν υπάρχουν προβλήματα πιο εξειδικευμένα λυνονται με τη βοήθεια μιας συμβούλου θηλασμού πχ...

[kasia]

Mήπως ότι έδινες συμπλήρωμα? Κι εγώ στην αρχή μεικτή διατροφή έκανα αλλά όταν μεγάλωσε το μωρό και συνεργαζόταν καλύτερα αυξησε την παραγωγή του θεαματικά, όταν αντλησα μια μέρα έιχα μείνει εκπληκτη...

 

Και πραγματικά κάθε μητέρα που θέλει μπορεί να θηλάσει, αν υπάρχουν προβλήματα πιο εξειδικευμένα λυνονται με τη βοήθεια μιας συμβούλου θηλασμού πχ...

 

Μα έχανε βάρος και μου είπε η παιδίατρος να δώσω συμπλήρωμα. Μάλιστα δεν μου το είπε από την αρχή. Από τη στιγμή που διαπιστώθηκε ότι δεν έπαιρνε το βάρος που έπρεπε, περιμέναμε και άλλες 2 βδομάδες, οπότε μετά μου είπε ότι δεν υπήρχαν άλλα περιθώρια αναμονής.

 

Στη συνέχεια έδινα όσο λιγότερο συμπλήρωμα μπορούσα. Δεν έβγαινα από το σπίτι για να κάθομαι να θηλάζω ή να βγάζω με το θήλαστρο. Στην καλύτερη περίπτωση μου έπαιρνε περίπου 1 1/2 ώρα για να βγάλω 100ml και από τα 2 στήθη συνολικά!

[lst]

kasia, τι θήλαστρο χρησιμοποιούσες; Γιατί τα μη νοσοκομειακά θήλαστρα δε βοηθούν. Και εγώ στο δεύτερο παιδί χρησιμοποιούσα ένα χειροκίνητο - πολύ καλό βέβαια- αλλά είναι για περιστασιακή χρήση και δε βοηθήθηκα. Καμία σχέση με το νοσοκομειακό (symphony) και επιτέλους θηλάζω αποκλειστικά τη μικρή μου (το 3ο παιδί), αν και είμαστε στην αρχή.

[galat]

Στη συνέχεια έδινα όσο λιγότερο συμπλήρωμα μπορούσα. !

 

Μήπως έχανε γευματα με πιπίλα/χαμομήλι κλπ?

 

Οσο για τα 100 mL μια χαρά ποσότητα είναι αφου θηλαζες κιόλας!!!

 

Οι γυναίκες δεν είναι σχεδιασμένες να αντλούν...

 

Σε ρωτάω απλώς γιατί πιστεύω ότι δεν υπάρχει προβλημα που να μην λύνεται στον θηλασμό...απλά χρειάζεται εντατικότερη βοήθεια...