ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ "ΟΧΙ"!!

[Μαριρενα]

μπορεις να προσπαθησεις να της αποσπασειςτην προσοχη με ενα κουκλακι με μια κατσαρολα μικρη με τα κουζινικα σου να σε δει να σκουπιζεις και να ερθει να σε βοηθησει

να παιξει με τα συρταρια που εχεις μεσα τα ρουχα σου κ.α

συνηθως ομως δεν φευγουν απο τα απαγορευμενα σημεια εσυ πρεπει να φροντισει να τα κανεις οσο πιο ασφαλη γινεται

και σε εμας ερχετε στο γραφειο στον υπολογιστη και της εχουμε και 3 δικα της ποντικια 2 χαλασμενα και ενα προς καταστροφη και δεν βαζουμε πανω ποτηρια στυλους βιβλια και αλλα μικροαντικειμενα

ο σταθερος υπολογιστης που εχει ενα πιο χαμηλο γραφειο ειναι σε ενα διπλανο δωματιο και εχουμε τρυπησει τον τοιχο για να μην ανοιγοκλεινει το πορτακι του cd rom συνεχεια εχω παρει ενα ποντικη ασυρματο που εχει εξοικονομηση ενεργειας και κλεινω το λειζερ οταν θελει να το πιασει η μικρη για να μη βλαψει τα ματακια της η εχουμε παρει καρεκλες για γραφειο που δεν εχουν στηριγμα για να βαζεις πανω τα ποδια σου γιατι σκαρφαλωνε επανω και δεν θελαμε να χτυπησει και αλλα τετοια ωραια και την αφηνουμε λιγακι να ερχετε να ζουζουνιζει και να καταχτυπαει διαφορα πανω στο γραφειο την βγαζουμε οταν θελει να καταστρεψει πληκτρολογια ποντικια και εχουμε βρει ενα δευτερο φτηνιαρικο πληκτρολογιο για να βγαζει το αχτι της και ειναι μπροστα οταν την παιρνουμε αγκαλια στο γραφειο

καλη δυναμη και ψυχραιμια

[AthinaP]

αφφου δεν γινεται να μην παει δειξε της κατι στον υπολογ που μπορεινα κανει.πχ να παταει κατι που δεν σε ενοχλει να χαιδευει κατι,βαλε κ κανενα εντονο αυτολολητο κ κανε οτι ασχολεισαι για να δειξει ενδιαφερον .με λιγα λογια αντι να τς πεις τι να μην κανει πες της τι να κανει!

 

Συμφωνώ με αυτό.

 

Πάντως, να έχεις υπόψη σου ότι οι πιο δύσκολες απαγορεύσεις για αυτές τις ηλικίες, αφορούν πράγματα που τα μικρά μας βλέπουν εμάς να ασχολούμαστε και τους είναι δύσκολο να καταλάβουν γιατί για εκείνα ειδικά είναι κάτι απαγορευμένο.

 

Ας πούμε, στην παιδική χαρά, δεν μπορουσα με τίποτα, μα με τίποτα όμως, να δώσω στο μικρό μου να καταλάβει ότι έπρεπε να απομακρύνεται από τις κούνιες που κουνιούνται. Τελικά, μετά τις άπειρες απαγορεύσεις, κάποια στιγμή μου ξέφυγε ο μικρός, που είχε μεγαλώσει στο μεταξύ και έφαγε μια στο κεφάλι του... Τότε, γιατί μιλούσε πλέον, μου ανακοινωσε ότι κατάλαβε ότι μόνο οι μεγάλοι μπορούν να πηγαίνουν κοντά στις κούνιες. Τόσο καιρό επέμενε να πηγαίνει επειδή έβλεπε και εμένα, που ήμουν κοντά, γιατί κουνούσα εννοείται. Αλλά δεν το είχα καταλάβει βλέπεις, αλλιώς θα το είχα εξηγήσει, θα το είχε καταλάβει νωρίτερα το παιδί και θα είχαμε μείον ένα χτύπημα.

 

Οπότε, προτείνω, παράλληλα με τις απαγορεύσεις, να εξηγείς, όσο είναι σε θέση να καταλάβει, ότι εκείνη/τα παιδάκια ειδικά, καλό είναι να μην αγγίζουν αυτό ή εκείνο...

[danel]

ας πουμε ρε κοριτσια .ενα επιπλο εχει ενα πορτακι απο τζαμι...ε ολο σαυτο παει..και ενω της το λεω και της το ξαναλεω,τιποτα αυτη..ελεγα μηπως εχετε καμια μεθοδο αποτελεσματικη,οπως αυτη του υπνου που με βοηθησε πολυ..

 

Επί του πρακτικού, πολύ απλά αγόρασε ένα απ' αυτά τα αυτοκόλλητα που μπαίνουν σε πορτάκια και ασφαλίζουν, ώστε να μπορείς μόνο εσύ να το ανοίξεις. Όσες φορές και να της το πεις, ΔΕ ΣΕ ΑΚΟΥΕΙ, είναι μωρό! Περίμενε να πάει τουλάχιστον 18 μηνών και μετά άρχισε να της εξηγείς τί δεν πρέπει, αλλά ΟΧΙ με φωνές.

 

Υ.Γ. Ποιά ήταν αυτή η μέθοδος τού ύπνου; Πού βρίσκεται για να τη διαβάσω κι εγώ;

[my billy]

εγω κανω κατι αλλο. εχω κατι κρεμαστα τζαμια(απο οροφη ως πατωμα!) σαν διαχωριστικα στην κουζινα τα οποια κρεμονται απο ατσαλοσυρματοσχοινο. την βρισκει τρελλα να τα κοπαναει με τα χερακια του κ να τα βλεπει να κουνιουνται κ να κανουν γλινγκ γκλονγκ! εμενα με πιανει η ψυχη μου μην του κατεβουν στο κεφαλι καμια ωρα. σφηνωσα καποια κομματια αφρολεξ για να μειωσω τον θορυβο κ εβαλα γυρω γυρω μπλε εντονο αφρωδες υλικο με ταινια. το λοιπον του απεσπασα την προσοχη με το μπλε υλιο κ τωρα οποτε τα πλησιαζει ειναι για να ξεκολλησει την ταινια κ να παξει με αυτο!

ολγακι κολλα κατι πανω στο τζαμακι ωστε να ασχολειται με αυτο κ οχι με το ιδιο το τζαμι!

[my billy]

επισης οταν του πω κατι πανω απο 3-4 φορες(να φυγει απο ενα επικυνυνο σημειο κ δεν ακουει, τον βαζω μεσα στο παρκο κ του λεω τωρα θα κατσεις να παιξεις εδω γιατι δεν ακους την μαμα κ θα χτυπησεις. τωρα αν καταλαβαινει κ τι δεν ξερω! παντως καπως μαζευεται.

[beba09]

ax αυτες οι γλαστρες με τα χωματα ..και ο καδος των σκουπιδιων!μ'εχει τρελανει..50 φορες την ημερα..της λεω ηρεμα Κωνσταντινα οχι εκει αγαπη μου ειναι σκουπιδια εκει και μπλα μπλα..οκ με τα σκουπιδια κατι γινεται...αλλα τα χωματα νομιζω πως δεν θα σταματησει ποτε να τα πειραζει!Το κακο ειναι οτι 8 στις 10 φορες θα τα φαει κιολας .Με κοιταει και γελαει.Η αληθεια ειναι οτι καποιες στιγμες εχω χασει την ψυχραιμια μου και τις εχω φωναξει.Τι να πω... ΥΠΟΜΟΝΗ

 

 

Μήπως έχουμε την ίδια κόρη.....;;; λέω εγώ τώρα. Θα σου πω εγώ τι έκανα και είδα βελτίωση,

 

α) την μάλωσα στην πωπώ (2 φορές , την μια αρκετά γιατί πήγε στην λεκάνη και στα σκουπίδια του μπάνιου)

και β) της αγόρασα ένα κάδο σκουπιδιών μικρό (λευκό με ροζ λουλουδάκια) και κάθε φορά που πάει στον κάδο της κουζίνας της λέω....έχεις δικό σου να πας εκεί (και όμως πιάνει...φεύγει βέβαια θυμωμένη).

[babyprince]

Ωραία τα λέει η παιδοψυχολόγος πιο πάνω αλλά έζησα ήδη τα παιδιά του άντρα μου στις πρώτες ηλικίες και σας λέω πως αυτό είναι ανέφικτο. Για πολλούς λόγους:

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

είναι στην ηλικία που προσπαθεί να επιβληθεί, να κυριαρχήσει, να τα κάνει όλα όπως τα θέλει. Λογικό είναι ότι για να τα αποκτήσει θα κτυπηθεί, θα σας κτυπήσει, θα ουρλιάξει, θα σπάσει, θα πετάξει, θα βρίσει (με τον τρόπο του), θα χτυπήσει άλλο παιδάκι, θα πέσει στο πάτωμα σαν κακομαθημένο και θα κοπανιέται

 

ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΠΛΕΥΡΑ

Κάποιες φορές θα έχετε υπομονή, κάποιες όχι.

Σίγουρα πρέπει να κρατήσετε μία στάση και οι δύο γονείς. Αν το κρατάνε γιαγιάδες, δύσκολα να ακολουθήσουν την λογική σας.

Αν μπορείτε να κάνετε ότι λέει η ψυχολόγος καλώς, δηλαδή να του το αρνηθείτε πολιτισμένα, με το να χαμηλώσετε το ύψος σας στο ύψος του παιδιού και να του εξηγήσετε γιατί όχι.

Φανταστείτε τώρα όμως να είστε στο σούπερμαρκετ και ο μικρός να θέλει κάτι που εσείς φυσιολογικά δεν του το παίρνετε. Αυτός κατεβάζειι τα ράφια κάτω, ουρλιάζει και χτυπιέται. Εγώ λοιπόν το έζησα και το αντιμετώπισα. ΌΠως μπορεί ο καθένας. Προσωπικά τον κουβάλησα αλλού να μην τον ακούν και βλέπουν οι άλλοι και μετά τον άφησα να χτυπιέται μόνος για να του δείξω πως δεν μπορεί να του περάσει το καπρίτσιο. Όταν βαρέθηκε η ζωή συνεχίστηκε κανονικά. Κάθε φορά έκρινα και τα έκανα κάπως. Αλλά τα μάλωνα, έβαζα τιμωρία και μερικ΄ς φορές φώναζα κιόλας αρκετά.

 

Καλό είναι όταν θέλετε να μην κάνει κάτι το παιδί, να το αρνείστε αντί να απομακρύνετε πχ το αντικείμενο γιατί έτσι δε μαθαίνει. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Εμένα είναι 8 μηνών και κάνει ώρες ώρες σαν κακομαθημένο αν του πάρω κάτι από το χέρι. Στέκεται όρθιος και θέλει να πειράζει τα πάντα στο τραπέζι του σαλονιού. Αν τα απομακρύνω ξέρω πως το επόμενο πράμα είναι να αδειάσω όλο το τραπέζι και να κάνω παιχνιδότοπο το σαλόνι... Όχι προς το παρόν προσπαθώ από τώρα να του μάθω το όχι αυτό είναι της μαμάς, αυτό είναι δικό σου. Αλλά .... όποτε έχω υπομονή

[beba09]

Καλό είναι όταν θέλετε να μην κάνει κάτι το παιδί, να το αρνείστε αντί να απομακρύνετε πχ το αντικείμενο γιατί έτσι δε μαθαίνει. ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Εμένα είναι 8 μηνών και κάνει ώρες ώρες σαν κακομαθημένο αν του πάρω κάτι από το χέρι. Στέκεται όρθιος και θέλει να πειράζει τα πάντα στο τραπέζι του σαλονιού. Αν τα απομακρύνω ξέρω πως το επόμενο πράμα είναι να αδειάσω όλο το τραπέζι και να κάνω παιχνιδότοπο το σαλόνι... Όχι προς το παρόν προσπαθώ από τώρα να του μάθω το όχι αυτό είναι της μαμάς, αυτό είναι δικό σου. Αλλά .... όποτε έχω υπομονή

 

 

Εξαιρετικά επίπονη τακτική.....δηλαδή έχεις το σαλόνι όπως πριν το παιδί....;;; και εάν σπάσει κάτι και κοπεί;;; να υποθέσω ότι τα γυάλινα έχουν φύγει.

[sofia1981]

Εμείς (κακώς θα έλεγα) έχουμε συνηθίσει με το "μηηη".

Όλα όσα πρέπει να γίνουν τα κάνουμε με το "μηηη"...

 

Επείδη η δική μου είναι ο ορισμός του αντιδραστικού παιδιού, έστω και με αυτόν τον παράδοξο τρόπο βολευόμαστε. Είναι σχεδόν 19 μηνών και εδώ και 2 μήνες, έχουν αρχίσει τα όργανα...

Στην αρχή της λέγαμε "μη" και το ψιλοάκουγε. Μας κοιτούσε πονηρά και απομακρυνόταν από το απαγορευεμένο σημείο. Τώρα τελευταία όμως δεν το βάζει κάτω... επιστρέφει στον "τοπο του εγκλήματος" και τίποτα δεν της αποσπά την προσοχή. Ακόμη έχω πρόβλημα με αυτό, αλλά είναι τέτοια η ηλικία που δεν μπορώ να κάνω κάτι, παρά μόνο να έχω συνέχεια τα μάτια μου πάνω της.

 

Με το "μη" όμως τρώμε, κοιμόμαστε, κάνουμε μπάνιο κτλ... Είχε σταματήσει να πολυτρώει και μου έφτυνε το φαγητό καθημερινά... Τυχαία μία μέρα της λέω "Μη μου φας την μπουκιά μου... Μηηηηη" και τσουπ εκεί που έφτυνε, άνοιξε ένα στόμα να φάει και έμενα... Από τότε κάθε μέρα τρώμε με τον ίδιο τρόπο σχεδόν όλο μας το φαϊ.. Είναι και αυτό μία λύση, αλλά αισθάνομαι πως δεν είναι σωστός ο τρόπος μου...

 

Το ίδιο γίνεται και με το μπάνιο και καμιά φορά με τον ύπνο. Αν κλαίει και δεν θέλει κάτι από αύτα της λέμε ένα "μηηηη κάνεις μπανάκι στο μπάνιο μου" ή "μηηη κοιμηθείς στο μαξιλάρι μου" και έχουμε το αποτέλεσμα που θέλουμε... Αλλιώς ταλαιπωρούμαστε με κλάματα και τσιρίδες...

 

Το έχει βρει παιχνίδι το ξέρω...

[Aeriko]

Σοφία αυτό που κάνεις λέγεται αντίστροφη ψυχολογία και το κάνω κι εγώ που έχω αντιδραστικό παιδί. Δεν ηξερα τον όρο... μου τον είπαν στον παιδικό όταν τους είπα τι κάνω. Το έκανα καθαρά εμπειρικά γνωρίζοντας τον εαυτό μου

[eliana_1976_]

Εμάς ο μικρός είναι 15 μηνών και από 13 μηνών περπατάει σφεντόνα. Είναι πολύ ανθεκτικός σε χτυπήματα που παθαίνει από τη βιασύνη του. Το πρόβλημά μας το μεγάλο είναι το μη και το όχι. Ενώ είναι πολύ συνεργάσιμο παιδί (τρώει σχεδόν τα πάντα με ευκολία, κοιμάται πολλές ώρες, κάθεται στην κούνια του ακόμα και μία ώρα συνεχόμενα και κοιλιέται), πηγαίνει και έρχεται σε σαλόνι και κουζίνα ακούραστα πέρα δώθε. Εχω μαζέψει όλα τα πράγματα που υπήρχαν πάνω στο τραπέζι του σαλονιού, το έχω καλύψει με μικρές κουβερτούλες περιμετρικά για να μην χτυπάει στις γωνίες και πάνω έχω βάλει ένα σεντόνι με λάστιχα με παιδικές παραστάσεις γιατί πετάει τα πάντα πάνω στο τραπέζι να κάνουν θόρυβο. Το σπίτι το έχω όσο το δυνατόν πιο στρωμένο με χαλιά και ταπέτα γιατί πετάει τα πάντα με δύναμη στο πάτωμα και όχι στο χαλί και από κάτω μένουν και άλλοι άνθρωποι δεν θέλω να μας βρίζουν. Πάντα τον νου το τον έχει στην ζημιά, στην σκανταλιά, στο λαμπατέρ, στις μπρίζες, στο μπαράκι με το ποτά, στην τηλεόραση, στο τζάκι. Δεν τον προλαβαίνεις. εχω μαζεψει τα πάντα και έχω κάνει ένα σπίτι παιδική χαρά. Αφού ντρέπομαι κάθε φορά που κάποιος θα μου χτυπήσει το κουδούνι. Η μία φίλη μου μου είπε ότι κακώς μάζεψα τα διάφορα κρύσταλλα γιατί κάθε φορά που πήγαινε να το πειράξει θα του το έπαιρνα από το χερι και θα το έβαζα πάλι στη θέση του μέχρι να το εμπεδώσει. Το θέμα είναι ότι αυτός δεν εμπεδώνει τίποτα. Παίρνει τα σουβέρ που είναι κρυστάλινα και μου τα πετάει στο μάρμαρο, ούτε καν στο χαλί. Και να τα βάλω πίσω τα ξαναπαίρνει στο λεπτό. Δεν μπορώ να αφήσω΄πράγματα που σπάζοντας μπορεί να προκαλέσουν κακό στο παιδί.Δεν ακούει το μή ή το όχι και κάθε φορά που εξαντλείται η υπομονή μου και του φωνάξω με ένταση, γυρίζει με κοιτάει και μου σουφρώνει γελώντας τη μύτη και το στόμα και ξαναπάει στη ζημιά. Κάποιες άλλες φορές τον παίρνω με ηρεμία και τον πάω παραπέρα. Κάθε φορά που πάει να κάνει ζημιά γυρίζει με κοιτάει,γελάει δυνατά και τσουπ το χεράκι.

Κάποια στιγμή τον μάλωσε ο άντρας μου με μια φωνή που ακόμα και εγώ πετάχτηκα. Ο μικρός άρχισε να να αναπνέει βαριά και να προσπαθεί να πνίξει το κλάμμα του μέσα σε αναφιλητά. Αφού φοβήθηκα ότι κάτι θα πάθει. Τον πήρα αγκαλιά και συνέχισε να κλαίει απαρηγόρητος. Δεν ξέρω αν τότε έκανα καλά αλλά με έπιασε η ψυχή μου.

[mariw]

κοριτσια βοηθεια! ο μικρος μου ειναι 16 μηνων και προσπαθω να του βαλω ορια σε καποια παγματα αλα οταν του λεω ποτε γιατι μου ειπαν να μην λεω μη η κακο και τετοια εκεινος το κανει ξανα και ξανα οσο πιο πολυ του κανω παρατηρηση τοσο πιο πολυ το κανει ... μεχρι και το χερακι τ εχω χτηπισει απαλα βεβεα αλλα εκεινος γελαγε..... πως μπορω να βαλω ορια σε ενα παιδακι 1μιση ετων???? :confused:

[travellingmum]

αρχικα μην το ξαναχτυπησεις ΠΟΤΕ, οσο απαλα και να ειναι... Για πολλους λογους. Του παιρνεις την αξιοπρεπεια, του μαθαινεις οτι ειναι οκ να χτυπαμε και ειναι ενας ολισθηρος και αποτομος κατηφορος που δεν ξερεις που μπορει να βγαλει.

 

Ενα παιδακι σ'αυτην την ηλικια θελει πανω απ'ολα την προσοχη και τοενδιαφερον της μαμας του. Εχω την εντυπωση απο τα γραφομενα σου οτι του δειχενςι πολυ μεγαλο ενδιαφερον οταν κανει κατι που δε θεωρεις σωστο. Τι πιο φυσικο λοιοπν απ'το να το επαναλλαβει;

 

Θα δοκιμασεις αρχικα τη συνεχη επιβραβευση και την προσοχη σου οταν παιζει ομορφα (πολλοι γονεις το αμελουν αυτο-επειδη το παιδι παιζει ησυχα βρισκουν ευκαιρια να κανεουν δουλειες δουν τηλεοραση κλπ).

Οταν κανει κατι που δε σου αρεσει μια φορα θα εξηγησεις, με απλα λογακια. Τη δευτερη-τριτη-τεταρτη φορα θα προσπαθησεις να του αποσπασεις την προσοχη με κατι αλλο. Τελος θα τον απομακρυνεις.

 

Δεν πειραζει να λες "μη" και "κακο", αρκει να εξηγηεις οτι "αυτο που κανεις ειναι κακο", να μην το εκλαβει το παιδι οτι το "κακο" αναφερεται στον ιδιο.

 

Καλη τυχη

[eliana_1976_]

Καλως ηρθες στο κλαμπ. Ο μικρος μας ειναι 19 μηνω κ το οχι η το μη οχι δεν το ακουει αλλα δε σου δινει σημασια κ γελαει.Εχω μαζεψει τα παντα στο σπιτι.Ακομα και τη φρουτιερα απο το τραπεζι της κουζινας.Παιρνει τα φρουτα κ τις ντοματες κ τις πεταει στον αερα. Αλλες παλι τραβαει το τραπεζομαντηλο κ ξυνει τα δοντια του στο τζαμι του τραπεζιου.Τι να πρωτοθυμηθω.Πανω σε παγκους δεν υπαρχει τιποτα εκτεθιμενο.Αν καμμιαφορα ξεχασω κατι το βρισκει στο δευτερολεπτο.Εχω απογοητευτει.Τον εχω μαλωσει τον εχω βαλει τιμωρια κ μετα στεναχωριεμαι αλλα το αποτελεσμα μηδεν. Οταν τον μαλωνω γυριζει τσαντισμενος μου χτυπαει το ποδι στο πατωμα κ τιναζει με υφος το κεφαλι.Το συζητησα με την παιδιατρο κ μου ειπε να αλλαξω τακτικη.Καθε φορα που παει να κανει ζημια να του αποσπαω την προσοχη με κατι αλλο. Θελει μεγαλο κουραγιο κ υπομονη αυτο.Ενω ειναι πολυ καλο παιδακι τρωει κοιμαται παιζει μονος του ειναι ο ασπρις σιφουνας της ζημιας.Ωρες ωρες σηκωνω τα χερια ψηλα