Είναι αυτισμός ή οχι;

[BENA]

Αν το παιδί φαίνεται να κατέχει τις έννοιες των λέξεων και να ακολουθεί τις εντολές που του δίνετε, τότε η πιθανότητες αυτισμού είναι μηδαμινές.

 

 

Σ'ΑΓΑΠΩ!!!!! :D:D:D:D:D:D:D:D

ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ!!!!!

[nikol_te]

Μάλλον πρέπει να μπω και γω στο κλαμπ των υστερικών μαμάδων. Ο γιος μου είναι 22 μηνών και δε μιλάει σχεδόν καθόλου. Προχθές είπε μαμά αλλά συλλαβιστά αλλά δε το λέει συχνά. Δε λέει καμία αλλη λέξη. Μόνο κάποιους ήχους απο ζώα. Επίσης οταν θέλει κάτι να μας δείξει μας τραβάει απο το χέρι αλλά θεωρώ οτι δεν έχει άλλο τρόπο να μας πει οτι πχ θέλει corn flakes... Κατα τα άλλα μου φαίνεται εντελώς φυσιολογικό παιδί, καταλαβαίνει τα παντα, χορευει, γελάει αλλά δε παιζει πολυ με αλλα παιδάκια μόνο αν νιώθει οικειότητα. Δηλαδή στο πάρκο προτιμάει να περπατάει μόνος του παρά να παίξει με τα παιδάκια. Νιώθω οτι είναι ντροπαλός και ενώ οταν είναι με τα πεθερικά μου λέει τους ήχους απο όλα τα ζωάκια (απο αυτά που ξέρει δηλαδη) δυνατά, με μένα δε τα λέει ή αν είμαι εγώ μπροστά τα λέει σιγά σιγά και γελάει σαν να ντρεπεται. Μήπως εγώ του δημιουργώ κάποιο άγχος άθελά μου; Εχουμε υπέροχη σχέση, πολύ τρυφερή, περνάω πολλές ώρες μαζί του και γενικά δεν είμαι αυστηρή. Ισα ισα κάνουμε τα πιο τρελά παιχνίδια και είμαστε πολυ κοντά. Κάποιες φορές μόνο που σκέφτομαι οτι κάτι μπορεί να έχει τρελαίνομαι. Και σκέφτομαι και την κοπέλα που της είπε η ψυχολόγος όλα αυτά και φαντάζομαι πως ενιωσε...

Να προσθέσω οτι έχουμε πεσει και πολλές καμπύλες στο ύψος και συνεχίζουμε να πέφτουμε αλλά γενικά λίγο λίγο ψηλώνει. Επίσης δεν έχει κλείσει ακόμη η "πηγή" στο κεφάλι του. Ο γιατρός δεν ανησυχεί (κάναμε κάποιες εξετάσεις) αλλά για την πήγή είπε να ξανακάνουμε. Τώρα που τα γράφω έχω πάθει πάλι...

 

ο ανιψουλης μου μεχρι να κλεισει τα 2,δεν ελεγε σχεδον τπτ.μετα τα 2 αρχισε μια λογοδιαροια,αλλο πραγμα,αφου τωρα που κοντευει να κλεισει τα 3,η γιαγια του που δεν αντεχει κ πολλα πολλα του λεει καμια φορα να σταματησει να μιλαει!!:D

τα ιδια εκανε κ ο δικος μας με γελακια κ ντροπες.ναζακια σου κανει!

δε γνωριζω απο καμπυλες κ τα σχετικα,απο την εμπειρια μου σου μιλαω.

ως παιδαγωγος,εχω να σου πω οτι δεν μπορεις να φανταστεις ποση διαφορα μπορουν να εχουν τα παιδια στην αναπτυξη τους!!!ιδιαιτερα τα αγορια απο τα κοριτσια,αλλα κ απο παιδι σε παιδι.αφησε τον να ωριμασει με το δικο του τροπο.

ελπιζω να βοηθησα εστω κ λιγακι.

:D

[ikaniretak]

Σ'ΑΓΑΠΩ!!!!! :D:D:D:D:D:D:D:D

ΜΟΛΙΣ ΜΟΥ ΕΦΤΙΑΞΕΣ ΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ!!!!!

Φυσικά, με μια γραπτή περιγραφή δε μπορώ να βγαλω διάγνωση και καλό είναι ότι προβληματάκια παρατηρούμε στα παιδιά μας, ακομη κκι αν θεωρούμε οτι ισως ειναι δικές μας υπερβολές, να απεθυνομαστε σε άξιους ειδικούς για να τα λύσουμε.Τα προβληματα λόγου χρειαζονται εγκαιρη αντιμετώπιση για να μη δημιουργ΄σου αργοτερα στο παδί συναισθηματικές δυσκολίες και ανασφάλειες.Να είσαι καλά

[BlueButterfly]

Γεια σας κορίτσια..θα σας πω και τη δική μου εμπειρία..ισως βοήθησει καποια (έχω παιδί με στοιχεια αυτισμού).Όταν ήταν 2,5 χρονών ο γιός μου και κουβεντούλες έλεγε και συνέχεια τραγουδαγε και ήταν ένα χαρούμενο παιδάκι. Πότε άρχισα να προβληματίζομαι? Όταν κάποιες φορές που τον ρώταγα κάτι εκέινος αντί να μου απαντήσει μου επαναλάμβανε την ερώτηση. (ηχολαλία). Και μετά απο δυο γιατρούς διαγνώστηκε με στοιχεία αυτισμού. Είμαστε τυχεροι που το βρήκαμε τόσο νωρίς και το δουλέψαμε και τώρα αν τον δείτε είναι ένα παληκαράκι 11 χρονών πανέξυπνος (δε χρειάζεται να του πω κάτι δεύτερη φορά στα μαθηματά του, τα πέρνει αμεσως). Φυσικά μερικές φορές κολλάει σε πράγματα που σε εμάς φαίνονται απλά αλλά το αντιμετωπίζει.Αυτό τον καιρό έχει αρχίσει και καταλαβαίνει ότι κάτι δε πάει καλά με τον ευατό του. Με ρωτάει δλδ γιατί μαμά γίνομαι επίμονος ενώ δε θέλω να είμαι ή προχθες μου λέει γιατί μερικές φορές δε μπορώ να πω αυτό που θέλω να πω? Και είμαι σε δίλλημα...μήπως πρέπει να του μιλήσω για το τι του συμβαίνει και αν ναι πως να το κάνω. Σίγουρα θα μιλήσω γι αυτό το θεμα με παιδοψυχολογο αλλά φοβάμαι την αντιδραση του. Οτι θα στεναχωρηθεί πάρα πολύ.

[emmaki]

Ο αυτισμός είναι ένα φάσμα διαταραχών.

Περιλαμβάνει διάφορα "συμπτώματα" σε διάφορους βαθμούς.

Ένα αυτιστικό άτομο μπορεί να μιλάει, αλλά μπορεί και να μην έχει αρθρώσει ούτε μία λέξη ποτέ στη ζωή του. Μπορεί να έχει τις χαρακτηριστικές επαναλαμβανόμενες κινήσεις, αλλά μπορεί και όχι...κλπ κλπ κλπ

 

Σε ένα παιδί, οι εκπαιδευτικοί το πρώτο που κοιτάμε είναι αν το παιδί κάνει συμβολικό παιχνίδι. Αν δηλαδή παίρμει τα αυτοκινητάκια του (λέω ένα παιχνίδ ως παράδειγμα) και τα κάνει "βόλτα" ή αν απλά τα βάζει στη σειρά ή γυρνάει τις ρόδες και τις κοιτάει. Είναι φυσιολογικό να τα κάνει ΚΑΙ αυτά αλλά όχι ΜΟΝΟ αυτά....

Στο παιχνίδι του, το παιδί πρέπει να χρησιμοποιεί τιος εμπειρίες του και ουσιαστικά να πλάθει ιστορίες με τα παιχνίδια του. Έτσι, φυσιολογικά, οι κούκλες γίνονται μωρά, τα αυτοκινητάκια πάνε στον αυτοκινητόδρομο, η μπάλα πετάγεται και πιάνεται από τη μαμά ή κλωτσιέται κλπ κλπ

 

Αν δούμε κάτι πέρα από αυτό, τότε συνιστάται στους γονείς να επισκεφτούν κάποιον ειδικό παιδοψυχίατρο ή αναπτυξιολόγο, που είναι οι μόνοι αρμόδιοι για να διαγνώσουν κάποια διαταραζή του αυτιστικού φάσματος.

 

Καλό είναι και οι γονείς στο σπίτι όταν δουν κάτι που δεν τους "κάθεται" καλά να απευθυνθούν σε ειδικούς. Όπως ειπώθηκε και πιο πριν, η πρόληψη δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Αντίθετα η πρόληψη βοηθά και στην έγκαιρη αντιμετώπιση του όποιου προβλήματος, στην έναρξη της έγκαιρης.πρώιμης παρέμβασης που παίζει τόσο μεγάλο ρόλο για την πορείς ενός παιδίου!

[Lorreta]

ο ανιψουλης μου μεχρι να κλεισει τα 2,δεν ελεγε σχεδον τπτ.μετα τα 2 αρχισε μια λογοδιαροια,αλλο πραγμα,αφου τωρα που κοντευει να κλεισει τα 3,η γιαγια του που δεν αντεχει κ πολλα πολλα του λεει καμια φορα να σταματησει να μιλαει!!:D

τα ιδια εκανε κ ο δικος μας με γελακια κ ντροπες.ναζακια σου κανει!

δε γνωριζω απο καμπυλες κ τα σχετικα,απο την εμπειρια μου σου μιλαω.

ως παιδαγωγος,εχω να σου πω οτι δεν μπορεις να φανταστεις ποση διαφορα μπορουν να εχουν τα παιδια στην αναπτυξη τους!!!ιδιαιτερα τα αγορια απο τα κοριτσια,αλλα κ απο παιδι σε παιδι.αφησε τον να ωριμασει με το δικο του τροπο.

ελπιζω να βοηθησα εστω κ λιγακι.

:D

 

Βοήθησες πολυ και σ'ευχαριστώ γιαυτό. Εχεις δίκιο, πρέπει να αφήνουμε τα παιδιά να ωριμάζουν αλλά καμιά φορά βιαζόμαστε με αποτέλεσμα να αγχωνόμαστε και να μη χαιρόμαστε τη φάση στην οποία βρίσκονται.

ΠΟλυ κατατοπιστικές είναι και η Butterfly και η emmaki. Butterfly Πιστεύω οτι ο/η παιδοψυχολόγος θα σε βοηθήσει να βρεις τον τρόπο να μιλήσεις στο παιδί σου χωρίς να πληγωθεί και να στεναχωρεθεί. Εσύ σαν μανούλα ξέρεις τον χαρακτήρα του και θα πράξεις ανάλογα. Εκανες πολυ καλά που το έψαξες απο νωρίς. Μερικές φορές δε θέλουμε να παραδεχτουμε οτι κάτι συμβαίνει στο παιδί μας αλλά έχουμε υποχρέωση στον εαυτό μας τουλάχιστον, να λέμε την αλήθεια.

[Katerinoula23]

Μανούλες τυχαία διάβασα το θέμα που ανοίξατε γιατί απασχολεί όλο κ περισσότερους γονείς τον τελευταίο καιρό...Δεν έχω προσωπική σχέση με το θέμα αλλά παραλληλα με το πρόβλημα της δικής μου μικρής (αλλεργίες) διαβάζω πολύ τον τελευταίο καιρό για διάφορα..

 

Αν σε κάποιο παιδάκι διαγνωστεί αυτή ή άλλη παραπλήσια πάθηση μην ξεχάσετε να διαβάσετε το παρακάτω site http://www.gapsdiet.com

 

Είναι γραμμένο από μία γιατρό νευρολόγο μανούλα που θεράπευσε το παιδί της από αυτισμό με συγκεκριμένη διατροφή κ τώρα 'εχει ανοίξει ολόκληρη κλινική στην Αγγλία που ασχολείται με διάφορες τέτοιες περιπτώσεις..

 

Εξηγεί πως προκαλούνται αυτές οι παθήσεις κ πως μπορεί να θεραπευτεί ο ασθενής..

 

Αυτή την διατροφή την εφαρμόζουμε κάποιες μανούλες εδώ στο Parents στη σελιδα της υγιεινής διατροφής με θέμα gaps diet καντιντα αλλεργιες..

[elenik]

zwaki28 Τι μου θυμιζει , τι μου θυμιζει...

Α την δικια μου την ηληθια.Δες εδω: EΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΑΝΩΡΙΜΟΤΗΤΑ

 

Βουτα το παιδι και πηγαινε σε μια αλλη ειδικο (καποια αναπτυξιολογος ακουγεται συχνα εδω που ειναι στο Παιδων ) και πιστευω θα ερθεις στα ισια σου.

 

ΥΓ. Αν ολα πανε καλα (που ειμαι σιγουρη οτι θα πανε) , βγαλε την ιδεα απο το μυαλο σου, ξεχνα εντελως οτι σου ειπε και συνεχισε κανονικα. Αλλοιως θα το καψεις το παιδι. Σου τα λεω απο πειρας μιας και για χρονια κυνηγαγα ανεμομυλους μετα την ηληθια διαγνωση της.

[elenik]

Γεια σας κορίτσια..θα σας πω και τη δική μου εμπειρία..ισως βοήθησει καποια (έχω παιδί με στοιχεια αυτισμού).Όταν ήταν 2,5 χρονών ο γιός μου και κουβεντούλες έλεγε και συνέχεια τραγουδαγε και ήταν ένα χαρούμενο παιδάκι. Πότε άρχισα να προβληματίζομαι? Όταν κάποιες φορές που τον ρώταγα κάτι εκέινος αντί να μου απαντήσει μου επαναλάμβανε την ερώτηση. (ηχολαλία). Και μετά απο δυο γιατρούς διαγνώστηκε με στοιχεία αυτισμού. Είμαστε τυχεροι που το βρήκαμε τόσο νωρίς και το δουλέψαμε και τώρα αν τον δείτε είναι ένα παληκαράκι 11 χρονών πανέξυπνος (δε χρειάζεται να του πω κάτι δεύτερη φορά στα μαθηματά του, τα πέρνει αμεσως). Φυσικά μερικές φορές κολλάει σε πράγματα που σε εμάς φαίνονται απλά αλλά το αντιμετωπίζει.Αυτό τον καιρό έχει αρχίσει και καταλαβαίνει ότι κάτι δε πάει καλά με τον ευατό του. Με ρωτάει δλδ γιατί μαμά γίνομαι επίμονος ενώ δε θέλω να είμαι ή προχθες μου λέει γιατί μερικές φορές δε μπορώ να πω αυτό που θέλω να πω? Και είμαι σε δίλλημα...μήπως πρέπει να του μιλήσω για το τι του συμβαίνει και αν ναι πως να το κάνω. Σίγουρα θα μιλήσω γι αυτό το θεμα με παιδοψυχολογο αλλά φοβάμαι την αντιδραση του. Οτι θα στεναχωρηθεί πάρα πολύ.

 

θεωρω οτι δεν θα στεναχωρηθει και θα κανεις πολυ καλα να πας . Ισως το να βρει τις απαντησεις στα ερωτηματα του τον λυτρωσει. Εγω παντως αυτο θα ηθελα στην θεση του.

[zwaki28]

κοριτσια δε ξέρω τι παίζει αλλά εγώ μια φορά θα τρελαθώ!Αφου εχω αρχίσει και σκέφτομαι μήπως το παιδι μου είναι όντως ιδιαίτερο και γώ δε μπορώ να το καταλάβω. Μήπως παίζει θέμα με το να το χωνέψω ρε παιδίμ δε ξέρω! Σήμερα πήγαμε στον αναπτυξιολόγο. Ένα ιατρειο χαμός! ένας έμπαινε άλλος έβγαινε. Τεσπα. Ο γιατρός άφησε το μικρό να κινηθεί στο χώρο για λίγη ώρα να παίξει με τα παιχνίδια και παρακολουθούσε (οταν δεν άνοιγε τις πορτες ή μιλούσε στο κινητό ή ασχολιόταν με κάτι άλλο ) τις κινήσεις του. Αυτό λοιπόν που μου έιπε είναι. Σίγουρα δε μπορώ να σου πώ πως όλα είναι μέλλι γάλα. είναι κάτι παραπάνω απο καθυστέρηση ομιλίας. δεν μπορει λέει να βάλει σε σωστή σειρά τις πληροφορίες που του δίνουμε και γιαυτό δεν μας δείχνει ας πούμε όταν του πούμε που είναι ηκότα ή η πάπια. Να κάνουμε εργοθεραπείες και να ξαναπάμε μετά απο 6 μήνες για να τον δεί. Ίσως μου ειπε να κάνω και λάθος (αυτός) και να είναι απλά μια διάσπαση της προσοχής μαζί με ανωριμότητα λόγου. ο χρόνος θα δείξει γιατί είναι πολύ μικρός ακόμα και πριν τα 4 λέει δεν γίνεται διάγνωση έτσι στο πόδι. Σίγουρα δεν είναι σαν τα άλλα παιδάκια~!!!!! Ωραία!!! και εγώ τώρα τι κάνω? πάρτυ; κλαίω, γελάω τι κάνω ρε παιδιά;;;;;;; απλά περιμένω το χρόνο να κυλήσει για να μου πεί, και πού θα βρώ την υπομονή και τη δύναμη να ξαναδώ το μικρό με τα ίδια μάτια που τον έβλεπα πρίν. Ίσως να φρικάρω άδικα όπως μου είπε μια κοπέλα αλλά η αλήθεια είναι οτι δε ξέρω τι να κάνω!

[Little Monkey]

Να κάνουμε εργοθεραπείες και να ξαναπάμε μετά απο 6 μήνες για να τον δεί. Ίσως μου ειπε να κάνω και λάθος (αυτός) και να είναι απλά μια διάσπαση της προσοχής μαζί με ανωριμότητα λόγου. ο χρόνος θα δείξει γιατί είναι πολύ μικρός ακόμα και πριν τα 4 λέει δεν γίνεται διάγνωση έτσι στο πόδι. Σίγουρα δεν είναι σαν τα άλλα παιδάκια~!!!!! Ωραία!!! και εγώ τώρα τι κάνω? πάρτυ; κλαίω, γελάω τι κάνω ρε παιδιά;;;;;;; απλά περιμένω το χρόνο να κυλήσει για να μου πεί, και πού θα βρώ την υπομονή και τη δύναμη να ξαναδώ το μικρό με τα ίδια μάτια που τον έβλεπα πρίν. Ίσως να φρικάρω άδικα όπως μου είπε μια κοπέλα αλλά η αλήθεια είναι οτι δε ξέρω τι να κάνω!

Θα κάνετε εργοθεραπείες και υπομονή! Αυτό μόνο. Όπως σου είπε ο ειδικός, ο χρόνος θα δείξει. Δεν γίνεται να πάρεις διάγνωση πριν τα 4 (και νομίζω επισήμως ούτε πριν τα 5). Οπότε οι επιλογές σου είναι δύο: ή κάνεις την καρδιά σου πέτρα και αρχίζετε θεραπείες έστω προληπτικά ή κρύβεις το κεφάλι σου στην άμμο και προσποιήσαι ότι δεν τρέχει τίποτα, παίρνοντας το ρίσκο ότι αν όντως κάτι <σοβαρό> δεν πάει καλά θα έχεις χάσει πολύτιμο χρόνο για να βοηθήσεις το παιδί.

 

Είναι υποχρέωσή σου να κάνεις ό,τι είναι καλύτερο για το παιδί, όχι ό,τι δεν σε φρικάρει. Συγγνώμη που στα λέω χύμα, αλλά έτσι είναι.

 

Τον μικρό θα τον βλέπεις πάντα με τα ίδια μάτια. Είναι το παιδί σου και είναι τέλειο επειδή είναι το παιδί σου και θα αξίζει πάντα την ίδια υπερηφάνεια, αγάπη, αφοσίωση κ.λπ. που ένιωθες ως τώρα.

[missirlou]

....ιδιαιτερο σιγουρα ειναι το παιδακι σου! Ολα ειναι!!!! Να λυπηθεις? Γιατι? Για το αγγελουδι σου? οχι βεβαια!

Εγω απο ολα αυτα καταλαβα οτι ο μικρος ειναι ανωριμος στο λογο και επισης θελει λιγο δουλιτσα για να τον βοηθησεις να αναπτυξει καποιες δυνατοτητες που εχει βαθεια μεσα του.

Ολα θα πανε καλα...τιποτα σοβαρο!

καλη συνεχεια

[zwaki28]

Εννοείται πως τα συναισθήματα μου δεν αλλάζουν. Αυτό που εννοούσαν ήταν πως να τον δώ σαν να μη τρέχει τίποτα και να λειτουργήσω όπως πριν. Γιατί βλέπω τη βελόνα στα άχυρα τώρα. Φυσικά και θα αρχίσω εργοθεραπέιες και απο αύριο μάλιστα και θα το αντιμετωπίσω με τη βοήθεια του θεού όπως του αξίζει σαν το αγγελούδι μου!

[Katerinoula23]

Εννοείται πως τα συναισθήματα μου δεν αλλάζουν. Αυτό που εννοούσαν ήταν πως να τον δώ σαν να μη τρέχει τίποτα και να λειτουργήσω όπως πριν. Γιατί βλέπω τη βελόνα στα άχυρα τώρα. Φυσικά και θα αρχίσω εργοθεραπέιες και απο αύριο μάλιστα και θα το αντιμετωπίσω με τη βοήθεια του θεού όπως του αξίζει σαν το αγγελούδι μου!

 

Να διαβάσεις το site που έγραψα παραπάνω σε παρακαλώ!! Τέτοια θέματα οπως απόσπαση προσοχής, υπερκινητικότητα, δυσλεξία κ άλλα πιό ηπια ή πιο σοβαρα μπορούν να βρουν λύση κ από εκει αν προέρχονται από κοινη αιτία...οτι θες ρώτα κ στο θέμα που είπα...

[ilonka19]

Καταρχήν νομίζω ότι πρέπει να βρεις γιατρό που θα κερδίσει την εμπιστοσύνη σου και θα ασχοληθεί με το παιδί όπως πρέπει να ασχοληθεί σε αυτές τις περιπτώσεις ένας σωστός επαγγελματίας. Το μόνο που σου είπε είναι ότι το παιδί κάτι έχει, αλλά αυτό το έβλεπες και μόνη σου, γι' αυτό και απευθύνθηκες σε ειδικό. Σίγουρα το γεγονός ότι έχει πολύ πελατεία δείχνει ότι μάλλον είναι καλός, αλλά δε χάνεις τίποτα με το να απευθυνθείς σε κάποιον που δε θα ασχολείται με τα τηλέφωνα την ώρα της εξέτασης. Μπορείς ίσως να επικοινωνήσεις με μητέρες οι οποίες έχουν παιδιά στα οποία όντως έχει διαπιστωθεί κάποιο πρόβλημα και να σου προτείνουν ονόματα γιατρών.

[BENA]

Φυσικά, με μια γραπτή περιγραφή δε μπορώ να βγαλω διάγνωση και καλό είναι ότι προβληματάκια παρατηρούμε στα παιδιά μας, ακομη κκι αν θεωρούμε οτι ισως ειναι δικές μας υπερβολές, να απεθυνομαστε σε άξιους ειδικούς για να τα λύσουμε.Τα προβληματα λόγου χρειαζονται εγκαιρη αντιμετώπιση για να μη δημιουργ΄σου αργοτερα στο παδί συναισθηματικές δυσκολίες και ανασφάλειες.Να είσαι καλά

 

εννοειται, και δεν αξιωνω και κατι τετοιο απλα....... πανω που ειχα βυθιστει στην υστερια μου, με χαλαρωσες;)

ασχετα απο αυτο ξαναμιλησα με την παιδιατρο μας και μου ειπε να μην ανησυχω αδικως γιατι το παιδι ειναι πολυ μικρο, αν ξεκινησει παιδικο και δεν αρχισει ουτε κ εκει να μιλαει θα το ξαναδουμε....

βασικα πιστευει οτι τον "καπελωνει" η αδερφη του (4 ετων με γλωσσα ροδανι:mrgreen:) και πως επειδη τον καταλαβαινουμε και ανταποκρινομαστε στις αναγκες του ...επαναπαυεται το καθαρματιδιο:mrgreen:

 

θα το ξαναδουμε στον Μαιο που θα εχει κλεισει πια τα 3 και θα εχει ξεκινησει και παιδικο.... μεχρι τοτε.....υπομονη. -και πολλα παραμυθια μου ειπε και πολλα τραγουδια και καθολου τηλεοραση!! -

 

ειδωμεν.....

[ZWH]

....ιδιαιτερο σιγουρα ειναι το παιδακι σου! Ολα ειναι!!!! Να λυπηθεις? Γιατι? Για το αγγελουδι σου? οχι βεβαια!

Εγω απο ολα αυτα καταλαβα οτι ο μικρος ειναι ανωριμος στο λογο και επισης θελει λιγο δουλιτσα για να τον βοηθησεις να αναπτυξει καποιες δυνατοτητες που εχει βαθεια μεσα του.

Ολα θα πανε καλα...τιποτα σοβαρο!

καλη συνεχεια

 

Λογικο ειναι να σοκαρεται μια μανουλα οταν κανουν καποια διαγνωση για το παιδι της. Οποια δεν το εχει περασει δεν μπορει να το καταλαβει. Δεν σημαινει οτι δεν αποδεχεσαι το παιδι σου!!!! Αλοιμονο!!!! Προσπαθεις να δεις τι γινεται, ισως σκεφτεσαι οτι εσυ εχεις κανει λαθος.... ειναι πολλα τα συναισθηματα που σε καταλυζουν εκεινη την στιγμη!!!

[missirlou]

σιγουρα!!! Δεν το ειπα αρνητικα. Θελησα να τονισω οτι δεν ειναι απο τα μεγαλα προβληματα του φασματος του αυτισμου!! ευχομαι το καλυτερο σε ολες σας.

[natasa133]

Το καλοκαιρακι οταν ο γιος μου ηταν σχεδον 13 μηνων διαβασα στο βιβλιαριο υγειας του παιδιου πως 12μηνων πρεπει να διχνει. Ο δικος μου δεν εδιχνε. Διαβασα και διαφορα αλλα που με αγχωσαν κατεβασα και απο το διαδυκτιο ενα τεστ για παιδια απο 6 μηνων και πανω για προωρη διαγνωση αυτιστικων στοιχειων. Το αγχος το ειχα κ το εχω επειδη στην εγγυμοσυνη ειχα προβλημα με το θυρεοειδη που το καταλαβα σχετικα αργα και επισης ειχα διαβασει οτι μπορει να προκαλεσει διαφορα θεματα. Ολα πολυ γενικα αλλα εμενα με αγχωναν. Δουλευω και στο χωρο της υγειας και μαλιστα σε τομεα με σχετικα σπανιες ασθενειες οποτε για τη δικη μου λογικη δεν υπαρχει κατι σπανιο. Ολα καποιοι ανθρωποι τα εχουν. Αποφασισαμε λοιπον με το συζυγο και τον πηγαμε σε αναπτυξιολογο. Πειρα πρωτα στο παιδων και μου εδειναν ραντεβου με τη γνωστη γιατρο Μαρτιο 2012. Σιγα μην αντεχα τοσο. Εψαξα και βρηκα μια γιατρο αναπτυξιολογο που διαβαζοντας το βιογραφικο τους μου ενπνευσε εμπιστοσυνη. Στην περιπου μιας ωρας εξεταση μας ειπε οτι δεν φαινεται να εχει στοιχεια αυτισμου αλλα μια γενικη ανωριμοτητα σε σχεση με την ηλικια του 1-3 μηνων. Και περισσοτερο ενα θεμα με τη λεπτη κινητικοτητα του. Μας εδωσε οδηγιες και μας συνεστησε να μας ξαναδει απο Σεπτεμβριο. Μερικες μερες μετα ο μικρος αρχισε να δειχνει και σημερα θαρεις εχω αλλο παιδι απο αυτο που πηγα στη γιατρο. Δεν ξερω αν εγω το βλεπω διαφορετικα λογω λιγοτερου αγχους (γιατι με τα τεστ που εκανα μονη μου ημουν τοσο αυστηρη μαζι του που στην αρχη το ευγαζα με βαρια διανοητικη υστερηση) παντως τελικα δεν τον πηγα το Σεπτεμβρη. Τωρα σκεφτομαι να τον ξαναπαω να ειμαστε σιγουροι. Θελω να πω πως δεν ειναι κακο να πηγαινουμε στους ειδικους και μακαρι να μας λενε πως δεν εχει τπτ το παιδι. επιπλεονστε ειναι ακομα τοσο μικρα που αλλαζουν μερα με τη μερα.ινουμε στους ειδικους και μακαρι να μας λενε πως δεν ου στην αρχη σε ειναι ακομα τοσο μικρα που αλλαζουν μερα με τη μερα.

Και για το τελος να σου πω πως εγω δε μιλαγα καθολου μεχρι 3 ετων (2ο παιδι με σχεδον 2 χρονια διαφορα απο την πρωτη) και αρχισα να τα λεω ολα μαζι στα 3.

[Little Monkey]

Αλίμονο αν ήταν έτσι εύκολο να διαγνώσει η κάθε μανούλα από αυτισμό μέχρι νοητική στέρηση με τεστ που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο, όχι μόνο γιατί τα τεστ αυτά είναι τελείως αναξιόπιστα, αλλά και γιατί χωρίς ειδικές σπουδές δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε τον σωστό τρόπο χορήγησης. Μην κάνετε το λάθος να ψάχνετε στο διαδίκτυο για τεστ νοημοσύνης, αυτισμού κ.λπ. Και μόνο ότι μπορείτε να τα βρείτε έτσι εύκολα θα πρέπει να σας υποψιάζει ότι δεν είναι πραγματικά τεστ. Αν θέλετε να τσεκάρετε την εξέλιξη του παιδιού σας, το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να χρησιμοποιήσετε τις λίστες κατά ηλικία που υπάρχουν στο βιβλιάριο υγείας του παιδιού, και εφόσον βλέπετε μεγάλη απόκλιση (1-3 μήνες), να πάτε το παιδί σε κάποιον ειδικό, παιδίατρο, αναπτυξιολόγο, παιδοψυχολόγο αναλόγως με το πρόβλημα ή ακόμα καλύτερα σε κάποιο κέντρο παιδοψυχικής υγιεινής όπου θα γίνει αξιολόγηση από ομάδα ειδικών, όπως αυτό του ΙΚΑ: http://www.ika.gr/gr/infopages/healthservices/hospkpy/home.cfm

[mmmmmmm]

Να πω κι εγώ την εμπειρία μου σαν μαμά κι ίσω βοηθήσω κάποιες από εσάς και πιθανότατα την μαμά που άνοιξε το θέμα.

 

Ο γιος μου από μωρό κάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις, βάζει τα αυτοκινητάκια στη σειρά, όταν χαίρετε χοροπηδάει σαν πουλί και κουνάει το κεφάλι του δεξιά κι αριστερά και είναι πιο ώριμος από τα παιδιά της ηλικίας του.

Παρόλο που πήγε στον παιδικό στα 2,5 και προσαρμόστηκε μετά τα Χριστούγεννα, εγώ ακόμα ανησυχούσα. Με μια καθυστέρηση διότι κανείς στην οικογένεια δεν συμφωνούσε με την ανησυχία μου (σύζυγος, παπούδες κλπ.) οταν το παιδί έκλεισε τα 4 απευθύνθηκα στο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο που λειτουργεί ως παράρτημα δημόσιου νοσοκομείου στην πόλη μου.

Επέλεξα αυτή τη λύση και όχι κατευθείαν κάποιον παιδοψυχολόγο ή λογοθεραπευτή ιδιώτη διότι πιστεύω ότι εκεί θα σε στείλουν για βοήθεια μόνον εφόσον πραγματικά τη χρειάζεσαι κι όχι για να σου πάρουν τα λεφτά μερικών ακόμα επισκέψεων. Δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν αλλά δεν είναι όλοι οι επαγγελματίες ευσυνείδητοι.

Εκεί λοιπόν οι γονείς "εξεταστήκαμε" από κοινωνική λειτουργό και το παιδί από λογοθεραπεύτρια, εργοθεραπεύτρια και παιδοψυχίατρο (οι οποίοι ακόμα τον παρακολουθούν). Αυτή η διαδικασία πήρε ένα χρόνο.

Η διάγνωση ήταν "διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή" και μας είπαν ότι έτσι ονομάζουν οποιαδήποτε αδυναμία δεν μπορεί να μπεί σε κουτάκι (του αυτισμού ή του άσπρεγκερ ή τέλος πάντων κάποιου άλλου όρου). Το παιδί δηλαδή δεν έχει κατακτήσει κάποια πράγματα όπως κούμπωμα κουμπιών κλπ. που θά'πρεπε στην ηλικία των 5.

Μας πρότειναν να κάνουμε εργοθεραπείες σε ιδιώτη τις οποίες ξεκινήσαμε στα 5 και συνεχίζουμε. Η βελτίωση που έχουμε δει είναι εκπληκτική. Πιθανόν μεγαλώνοντας να είχαν όντως αλλάξει τα πράγματα στη συμπεριφορά του παιδιού το σίγουρο είναι πάντως ότι είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Τώρα κάνει προγραφή (δηλαδή μαθαίνει τα γράμματα μέσα από ζωγραφιές) κάτι που στο εξωτερικό το κάνουν στην προσχολική ηλικία.

Πρέπει επίσης να πω ότι παράλληλα με όλη αυτήν την διαδικασία πήγαμε και σε εξωτερική παιδοψυχίατρο που μας σύστησαν η οποία μας φάνηκε άριστη. Όμως στην έκθεσή της πρότεινε να πάει το παιδί σε ειδικό σχολείο κάτι που απέρριψαν αμέσως και η παιδοψυχίατρος του δημοσίου και η εργοθεραπεύτρια οι οποίοι μας είπαν να μην αναφέρουμε καν το πρόβλημα στις δασκάλες διότι στην Ελλάδα οι δάσκαλοι δεν είναι εκπαιδευμένοι σε τέτοιου είδους θέματα και δεν ξέρουν να τα χειριστούν με πιθανότερη αντιμετώπιση την "ταμπέλα" που θα έκανε κακό στη δική μας περίπτωση.

 

Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τις εργοθεραπείες όσο ακριβές κι αν είναι διότι βλέπουμε ότι το παιδί θέλει να πηγαίνει και έχει τρομερή βελτίωση. Στο σχολείο (νήπιο) κανείς δεν έχει καταλάβει την αδυναμία του. Σύμφωνα με τις δασκάλες του είναι πολύ καλός στη συμπεριφορά του (ούτε πολύ ζωηρός ούτε πολύ ήσυχος). Μάλιστα στην αυλή είναι αρχηγός στην παρέα. Στις εργασίες του είναι ιδιαίτερα επιμελής και συγκεντρώνεται με ζήλο.

 

Στόχος μας είναι σαν γονείς να του δώσουμε τα εφόδια που χρειάζεται να ξεπεράσει την αδυναμία του ή να μάθει να ζει με αυτήν.

[alexaki]

Καλησπέρα σε όλους. Είμαι μανούλα ενός παιδιού με αυτισμό που πριν λίγο καιρό έκλεισε τα 3. Το πρόβλημα το "είδαμε" όταν ήταν περίπου δύο και τότε ξεκινήσαμε να τρέχουμε. Το ότι δεν μιλούσε καθόλου, δεν μας προβλημάτισε, εξάλλου και ο άντρας μου μίλησε 3,5. Εκείνο που με προβλημάτιζε ήταν που δεν έκανε "γεια" και δεν έδειχνε τι ήθελε. Η πρώτη επίσκεψη στην αναπτυξιολόγο του παίδων ήταν καθησυχαστική το ίδιο και η επανεξέταση 6 μήνες μετά. Καθυστέρη άναπτυξης με απώλεια λόγου. Ο παιδίατρος καθησυχαστικός, έλεγε ότι ήταν τεμπέλης. Ξεκινήσαμε εργοθεραπείες - λογοθεραπείες απλά για βοήθεια. Κάνω επίσκεψη σε παιδοψυχολόγο στο ΕΘΜΑ και εκείνος μου λέει για το φάσμα. Ψάχνω λεπτομέρειες στο ιντερνετ και βρίσκω πολλά "συμπτώματα" στον Γιαννάκη μου. Ελλειπής η βλεμματική του επαφή, δεν ανταποκρίνεται κάθε φορά στο όνομά του, δεν δείχνει, "φτερούγισμα" χεριών από χαρά κυρίως, εμμονή σε αντικείμενα, δεν έχει συμβολικό παιχνίδι, δεν μιμείται, δεν προσπαθεί να επικοινωνήσει κτλ κτλ. Δεύτερη διάγνωση από άλλη αναπτυξιολόγο επιβεβαιώνει τον αυτισμό. Νοητικά ευτυχώς είναι μια χαρά. Στο φάσμα του αυτισμού μου εξήγησαν μπορεί να είναι κάποιος που δεν μπορεί να αυτοεξυπηρετηθεί και κάποιος που είναι πυρηνικός φυσικός. Τα "συμπτώματα" διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο. Θέλει πολύ δουλειά και κυρίως ειδικούς να σε κατευθύνουν σωστά.

[zwaki28]

Πήγα το λοιπόν στην εργοθεραπέυτρια σήμερα. Ο μικρός ξετρελάθηκε αφου δεν ήθελε να φύγει με κλάματα τον πήραμε. Η γιατρός μου είπε πως αυτό που βλέπει στο παιδί είναι πως θέλει οριοθέτηση! οτι η ανωριμότητα του λόγου του έχει να κάνει με την αισθητηριακή πλευρά και πως δουλεύοντας τα όρια του με παιχνίδι φυσικά θα μας πάρει λίγο καιρό και όλα θα πάνε καλά. Δεν αναγνώρισε τίποτα οσο αφορά τη διάγνωση και μου είπε πως η εργοθεραπεία θα γίνει γιατί αν τον αφήσουμε έτσι απλά θα γίνει ένα "ζωηρό" παιδί εννοώντας υπερκινητικό απο ότι κατάλαβα. Η αλήθεια είναι οτι πήρα μια μεγάλη ανάσα και έυχομαι και προσεύχομαι να πάνε όλα καλά!

[Lorreta]

Πήγα το λοιπόν στην εργοθεραπέυτρια σήμερα. Ο μικρός ξετρελάθηκε αφου δεν ήθελε να φύγει με κλάματα τον πήραμε. Η γιατρός μου είπε πως αυτό που βλέπει στο παιδί είναι πως θέλει οριοθέτηση! οτι η ανωριμότητα του λόγου του έχει να κάνει με την αισθητηριακή πλευρά και πως δουλεύοντας τα όρια του με παιχνίδι φυσικά θα μας πάρει λίγο καιρό και όλα θα πάνε καλά. Δεν αναγνώρισε τίποτα οσο αφορά τη διάγνωση και μου είπε πως η εργοθεραπεία θα γίνει γιατί αν τον αφήσουμε έτσι απλά θα γίνει ένα "ζωηρό" παιδί εννοώντας υπερκινητικό απο ότι κατάλαβα. Η αλήθεια είναι οτι πήρα μια μεγάλη ανάσα και έυχομαι και προσεύχομαι να πάνε όλα καλά!

 

πολύ θετική εξέλιξη! Χαίρομαι! Θέλεις λίγο να μου εξηγήσεις το θέμα με την οριοθέτηση και πώς θα μπουν τα όρια με παιχνίδι;

Εμένα είχε πει μαμά πριν 4-5 μέρες και τώρα πάλι το έκοψε...με λέει νανα

[zwaki28]

Πριν μία ώρα έφυγε απο το σπίτι ο παιδοψυχίατρος. Είδε το παιδί πως λειτουργεί στο χώρο του (έτσι ωστε να είναι οικέιο) με τα παιχνίδια του με εμάς και με εκείνον που είναι ξένος. Έπαιξε μαζί του με το δικό του τρόπο και ασχολήθηκε μία ώρα με το παιδί. Το λοιπόν μου είπε πως το παιδί δεν χρειάζεται τίποτα άλλο πέρα απο λογοθεραπεία για να βγάλει τη λεξιλογική έκφραση που έχει μέσα του. Γιατί φωνές βγάζει και μάλιστα ανάλογα με το τι θέλει τις χρωματίζει. ΄Μου είπε πως ούτε εργοθεραπεία δεν του χρειάζεται γιατί δεν είναι υπερκινητικό παιδί (όπως μου είπαν άλλοι που το είδαν maximum 20 λεπτά). Να τον στείλω στο παιδικό και να βγάλω απο μέσα μου κάθε υπόνοια για οτιδήποτε άλλο. Βέβαια μου είπε πως μέσα σε ένα 6μηνο πρέπει να δούμε έστω και τη μικρή διαφορά στη γλωσσική έκφραση γιατί διαφορετικά θα πρέπει να κάνουμ μαγνητική για τοιχόν βλάβες στο φλοιό του εγκεφάλου. Για αυτιστικό φάσμα και λοιπές διαταραχές μου είπε πως το αποκλείει! Εγώ βέβαια θα του κάνω και τις εργοθεραπείες γιατί μόνο καλό θα του κάνουν. Έχω κανονίσει και για λογοθεραπεία και απο βδομάδα ξεκινάμε και παιδικό. Τώρα όσο αναφορά την ερώτηση σου Lorreta η επιστήμη και ο τρόπος που λειτουργούν αυτοί οι γιατροί μου είναι παντελώς άγνωστο. Μου φαίνεται αδιανόητο πώς μπορούν αυτοί και τα βάζουν σε μία σειρά με 90 λεπτά την βδομάδα και εμείς που είμαστε μαζί όλο το 24ωρο μας ανεβαίνουν στο κεφάλι. επίσης στην ερώτηση μου τι να κάνω εγώ στο σπίτι μου είπε οτι δεν θέλει να κάνω τπτ και συγκεκριμένα " μπορείς να τον έχεις κάθε μέρα στη παιδική χαρά;'' αλλά μου είπε το παιχνίδι μας να έχει νόημα όχι τρέχω πάνω κάτω σαν τρελός χωρίς λόγο. Να τρέχει αλλά να τρέχει για να πιάσει τη μπάλα ή για να μου τη πετάξει. Να κάνει κούνια για να ηρεμεί και μετά πάλι. Μου είπε να μη κάνω δραστικές αλλαγές γιατί τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα. Δηλαδή εγώ εκεί που έβλεπε παιδικά κάθε μέρα ξαφνικά τα έκοψα μαχαίρι. Όχι μου έιπε μέσα απο το παιχνίδι με την τηλεόραση μαθαίνει να μιμείται τις φωνές και τις κινήσεις. Αλλά το μυστικό είναι όλα με μέτρο και με όριο. Αν δεις το χώρο της θα πάθεις πλάκα. Είναι κυριολεκτικά ένας παιδότοπος. Κούνιες, τσουλήθρες στρώματα παντού μέχρι και αυτό μου σκαρφαλώνουν επάνω (δε ξέρω πως το λένε) και μαθαίνουν ορειβασία έχει μέσα. Μα δεν ήθελε να φύγει και την είδε πρώτη φορά. Μου έδινε τα πόδια να του βγάλω τα παπούτσια για να ξαναμπέι μέσα. Η εργοθεραπεύτρια δεν του μαθαίνει το λόγο απλά το βοηθά να αφήσει πίσω του οτι και άν έχει κάτι που το αποθαρρύνει απο το να μιλήσει. Και εχω δεί οτι μπορεί και κάνει θαύματα.