Είναι αυτισμός ή οχι;

[missirlou]

Μπραβο!! Πολυ χαιρομαι!!!!

[ilian]

κορίτσια καλημέρα σας! Θα ήθελα τη βοηθεια σας γιατι εδώ και μερικές μέρες ο μικρουλης μου που είναι 7 μηνων ακριβώς με έχει σκάσει. Μέχρι πριν μια βδομάδα ήταν ένα ζωηρότατο παιδάκι που ανταποκρινόταν με φωνουλες και έντονες κινήσεις στα διάφορα ερεθίσματα, κοινωνικός με τους γύρω μας και γενικά πολυ δραστήριος. Πριν περίπου 10 μέρες περάσαμε μια λαρυγγίτιδα και από τότε ΄βλέπω ένα παιδάκι διαφορετκό. Έχουμε περάσει σε αφωνία σχεδον. Ναι μεν γελάει όταν του μιλάω, έχει κανονικότατη επαφή με τα μάτια κάνει κινησεις χαρας με τα χέρια και τα πόδια αλλα δε μπαμπαλίζει καθόλου. Η μόνη φωνούλα που κάνει είναι να κάθεται μόνος και να κάνει ένα παρατεταμένο ααααα, εεεεεε, οοοοοο (φανταζομαι καταλαβαίνετε). Εν τω μεταξύ είναι βραχνιασμένος και με μπουκωμένη μυτούλα. Σε 2-3 μερες θα πάμε στον παιδιατρο και θα τον ρωτήσω αλλα αν μπορείτε πείτε μου και εσεις κάτι. Πιστευετε πως πρέπει να ανησυχω? δε μπορω να ηρεμησω καθόλου, το σκεφτομαι μερα-νυχτα!!Συγγνώμη που έγραψα σε αυτο το topic αλλα δε μπορουσα για καποιο λόγο να ανοιξω ένα διαφορετικο. Please help!!!

[nikol_te]

εχεις σκεφτει οτι με την αρρωστια του,μπορει να μην εχει ορεξη για πολλα πολλα?μπορει να ποναει ο λαιμος του ή να ποναγε πριν αρκετα κ τωρα να φοβαται να πει πολλα κ κανει δοκιμες!

δε νομιζω οτι πρεπει να ανησυχεις..

[ilian]

αχ λές? Πραγματικα μακάρι να είναι έτσι!!!!

[ZWH]

Χθες στην σχολη γονεων μιλησαμε για τον αυτισμο, μαθησιακες δυσκολιες κτλ.

Δυστυχως το λειτουργημα εχει γινει επαγγελμα και βαζουν γονεις και παιδια σε δυσκολα μονοπατια με μονο στοχο το κερδος.

Για να διαγνωστει αυτισμος δεν αρκει μονο μια επισκεψη σε αναπτυξιολογο.

Χρειαζονται τουλαχιστον 4 (απ οτι μας ειπε η κοινωνικη λειτουργος), θα πρεπει το παιδι να εξεταστει στα ματακια, τα αυτακια... Το οτι ενα παιδι δεν γυριζει ακουγοντας το ονομα του δεν ειναι τοσο απλο. Κανονικα λενε οτι απο τους 9 μηνες μπορει να συνειδητοποιησει οτι το φωναζουν με το ονομα του.

Μπορει ομως να μην ακουει. Σημαντικη ειναι και η βλεμματικη επαφη καθως και ο μιμιτισμος.

Ειναι τοσα πολλα που πρεπει να εξετασουμε σε ενα παιδι που ειναι αφθαιρετο να βγαζουμε γρηγορα συμπερασματα.

[emmaki]

Χθες στην σχολη γονεων μιλησαμε για τον αυτισμο, μαθησιακες δυσκολιες κτλ.

Δυστυχως το λειτουργημα εχει γινει επαγγελμα και βαζουν γονεις και παιδια σε δυσκολα μονοπατια με μονο στοχο το κερδος.

Για να διαγνωστει αυτισμος δεν αρκει μονο μια επισκεψη σε αναπτυξιολογο.

Χρειαζονται τουλαχιστον 4 (απ οτι μας ειπε η κοινωνικη λειτουργος), θα πρεπει το παιδι να εξεταστει στα ματακια, τα αυτακια... Το οτι ενα παιδι δεν γυριζει ακουγοντας το ονομα του δεν ειναι τοσο απλο. Κανονικα λενε οτι απο τους 9 μηνες μπορει να συνειδητοποιησει οτι το φωναζουν με το ονομα του.

Μπορει ομως να μην ακουει. Σημαντικη ειναι και η βλεμματικη επαφη καθως και ο μιμιτισμος.

Ειναι τοσα πολλα που πρεπει να εξετασουμε σε ενα παιδι που ειναι αφθαιρετο να βγαζουμε γρηγορα συμπερασματα.

 

Και μην ξεχνάτε (και ξεχνάμε) τη σημασία του παιχνιδιού.

Ένα αυτιστικό παιδί δεν κάνει συμβολικό παιχνίδι. Τα αυτοκινητάκια δεν γίνονται μέσο για να "παει βόλτα", η κούκλα δεν γίενται "μωρό".... Αντίθετα, τα αυτοκινητάκια μπορεί να τα γυρνάει ανάποδα και να κοιτάει γιά ώρα τις ρόδες να γυρίζουν, ή να τα βάζει στη σειρά ή κάτι άλλο, όχι πάντως να τα παίζει ως αυτοκίντα....

 

(Βέβαια, όπως σε όλα, αν ένα παιδί παίζει κάοιες φορές με αυτό τον ΄τρόπο, ΔΕΝ σημαίνει αυτόματα ότι είναι αυτιστικό....Μπορεί απλά να ανακαλύπτεί άλλες λειτουργίες του παιχνιδιού)

[TinyPebble]

Καλησπέρα! Είμαι επαγγελματίας που ασχολείται με παιδιά που έχουν ΔΑΔ και επειδή γενικότερα υπάρχει μια παραπληροφόρηση και μπέρδεμα για το τι είναι ΔΑΔ, αν θα περάσει, από τι προκλήθηκε κλπ σκέφτηκα να γράψω κάποιες γενικές πληροφορίες που ίσως βοηθήσουν!

 

Αυτισμός = Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή όπως συνηθίζουν να λένε εδώ στην Ελλάδα οι διαγνώσεις, είναι η δυσκολία ενός παιδιού να αναπτύξει δεξιότητες που σχετίζονται με την κοινωνική συνναλαγή και αμοιβαιότητα, την επικοινωνία και την οργάνωση πρόσφορης και σκόπιμης δραστηριότητας.

• Υπάρχει ποικιλία συμπτωμάτων και συμπεριφορών και διαφέρουν σε βαρύτητα από παιδί σε παιδί.
  
• Ο αυτισμός μπορεί να συνυπάρχει με άλλες διαταραχές ή νοητική καθυστέρηση.
  
• Η αναλογία είναι 3-4 αγόρια προς 1 κορίτσι.
  
• Η πιθανότητα γέννησης δεύτερου παιδιού με ΔΑΔ σε οικογένεια που το 1ο παιδί έχει ΔΑΔ είναι 5-10%.
  
• Πρόσφατες έρευνες στο εξωτερικό, έδειξαν ότι κάποια αυτιστικά χαρακτηριστικά μπορούν να παρατηρηθούν από 18 μηνών και συμβούλευουν τους γονείς να είναι σε εγρήγορση. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, ακόμα είμαστε στο σημείο που μέχρι κι οι παιδίατροι δεν μπορούν να αναγνωρίζουν ενα φωνολογικό πρόβλημα, πόσο μάλλον τον αυτισμό.
  
• Αιτία δεν έχει βρεθεί ακόμα, πιθανολογούν νευρολογικό πρόβλημα σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την γλώσσα και τις πληροφορίες που δίνουν οι αισθήσεις, όμως τίποτα ακόμα δεν έχει βρεθεί στα σίγουρα. Εικασίες όπως ότι προκλήθηκε από εμβολιασμό κλπ δεν στέκουν.
  
• Τα φάρμακα δεν είναι αποδεδειγμένο οτι βοηθάνε και γι'αυτό καλό είναι να μην χορηγούνται.
  
• Θεραπείες υπάρχουν πολλές και είναι εξατομικευμένες ανάλογα τη βαρύτητα του αυτισμού και το παιδί.
  
• Με τη θεραπεία, δεν γιατρεύεται ο αυτισμός, αλλά καταφέρνει το παιδί να βελτιώσει ελλείματα που παρουσιάζονται στους τομείς της ανάπτυξης του.
  
• Διάγνωση δίνεται μετά από αξιολόγηση, από διάφορες ειδικότητες όπως ειδικούς παιδαγωγούς, λογοθεραπευτές, παιδοψυχιάτρους κλπ που θα εξετάσουν το παιδί συνολικά.
  

Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή επίσης είναι το σύνδρομο Asperger, ο παιδικός αυτισμός κλπ

[yotasam]

Καλησπέρα! Είμαι επαγγελματίας που ασχολείται με παιδιά που έχουν ΔΑΔ και επειδή γενικότερα υπάρχει μια παραπληροφόρηση και μπέρδεμα για το τι είναι ΔΑΔ, αν θα περάσει, από τι προκλήθηκε κλπ σκέφτηκα να γράψω κάποιες γενικές πληροφορίες που ίσως βοηθήσουν!

 

Αυτισμός = Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή όπως συνηθίζουν να λένε εδώ στην Ελλάδα οι διαγνώσεις, είναι η δυσκολία ενός παιδιού να αναπτύξει δεξιότητες που σχετίζονται με την κοινωνική συνναλαγή και αμοιβαιότητα, την επικοινωνία και την οργάνωση πρόσφορης και σκόπιμης δραστηριότητας.

• Υπάρχει ποικιλία συμπτωμάτων και συμπεριφορών και διαφέρουν σε βαρύτητα από παιδί σε παιδί.
  
• Ο αυτισμός μπορεί να συνυπάρχει με άλλες διαταραχές ή νοητική καθυστέρηση.
  
• Η αναλογία είναι 3-4 αγόρια προς 1 κορίτσι.
  
• Η πιθανότητα γέννησης δεύτερου παιδιού με ΔΑΔ σε οικογένεια που το 1ο παιδί έχει ΔΑΔ είναι 5-10%.
  
• Πρόσφατες έρευνες στο εξωτερικό, έδειξαν ότι κάποια αυτιστικά χαρακτηριστικά μπορούν να παρατηρηθούν από 18 μηνών και συμβούλευουν τους γονείς να είναι σε εγρήγορση. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, ακόμα είμαστε στο σημείο που μέχρι κι οι παιδίατροι δεν μπορούν να αναγνωρίζουν ενα φωνολογικό πρόβλημα, πόσο μάλλον τον αυτισμό.
  
• Αιτία δεν έχει βρεθεί ακόμα, πιθανολογούν νευρολογικό πρόβλημα σε περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την γλώσσα και τις πληροφορίες που δίνουν οι αισθήσεις, όμως τίποτα ακόμα δεν έχει βρεθεί στα σίγουρα. Εικασίες όπως ότι προκλήθηκε από εμβολιασμό κλπ δεν στέκουν.
  
• Τα φάρμακα δεν είναι αποδεδειγμένο οτι βοηθάνε και γι'αυτό καλό είναι να μην χορηγούνται.
  
• Θεραπείες υπάρχουν πολλές και είναι εξατομικευμένες ανάλογα τη βαρύτητα του αυτισμού και το παιδί.
  
• Με τη θεραπεία, δεν γιατρεύεται ο αυτισμός, αλλά καταφέρνει το παιδί να βελτιώσει ελλείματα που παρουσιάζονται στους τομείς της ανάπτυξης του.
  
• Διάγνωση δίνεται μετά από αξιολόγηση, από διάφορες ειδικότητες όπως ειδικούς παιδαγωγούς, λογοθεραπευτές, παιδοψυχιάτρους κλπ που θα εξετάσουν το παιδί συνολικά.
  

Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή επίσης είναι το σύνδρομο Asperger, ο παιδικός αυτισμός κλπ

 

Νομίζω ότι θα ήταν αρκετά κατατοπιστικό αν μπορούσες να παραθέσεις βιβλιογραφία για τα παραπάνω και σχετικά άρθρα πιο εύληπτα στο ευρύ κοινό.

Ευχαριστούμε πολύ.

[TinyPebble]

Τι μπορεί να μας κινήσει την υποψία?

• Βλεμματική επαφή. Να ξέρω ποιον/τι θα κοιτάξω, πότε και γιατί. Συνήθως, τα παιδιά με ΔΑΔ μπορεί να μην έχουν καθόλου βλεμματική επαφή ή να έχουν αλλά όχι ως προς το κατάλληλο πρόσωπο, την κατάλληλη στιγμή κλπ ή να εστιάζουν συγκεκριμένα για αρκετή ώρα σε ένα αντικείμενο
  
• Παιχνίδι. Τους αρέσει να "παίζουν" μόνα τους, δυσκολεύονται να κάνουν λειτουργικό παιχνίδι. Δηλαδή, αν έχω μια κούκλα π.χ. κι ένα κουτάλι, η "φυσιολογική" κίνηση είναι να την ταίσω, αυτό είναι το λειτουργικό παιχνίδι.
  
• Έλλειψη φαντασίας. Για παράδειγμα, μπορεί να γνωρίζουν οτι με τη σκούπα, σκουπίζουμε, αλλά δυσκολεύονται να κάνουν τη σκούπα κιθάρα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
  
• Συμπεριφορά. Μπορεί να είναι υπερκινητικά ή παθητικά. Για παράδειγμα, μπορεί να μη μπορούν να καθήσουν σε καρεκλάκι και να τελειώσουν μια δραστηριότητα ή να εστιάζουν σε ένα αντικείμενο για αρκετή ώρα. Επίσης, χρησιμοποιούν ακατάλληλες συμπεριφορές και στερεοτυπίες, όπως κοιτάζουν τα δάχτυλα τους, γυρνούν γύρω από τον εαυτό τους, ταλεντεύουν τον κορμό, βγάζουν κραυγές σε ακατάλληλη στιγμή δίχως να υπάρχει επικοινωνιακή πρόθεση, γελάνε χωρίς λόγο, χτυπάνε σε τοίχους, περπατάνε στις μύτες των ποδιών, βάζουν αντικείμενα στο στόμα τους αναγνωριστικά και μετά τα πετάνε, τρώνε ακατάλληλα πράγματα χωρίς να έχουν επίγνωση του κινδύνου, τεντώνουν τα χέρια τους σε συγκεκριμένες περιστάσεις, κάνουν πεταρίσματα και πόσα άλλα, μέχρι και ασβέστη από τοίχο μπορεί να φάνε. Επίσης, έχουν ρουτίνες, δηλαδή βάζω τα πράγματα με συγκεκριμένη σειρά, κάνω πράγματα με συγκεκριμένη σειρά, έχω συγκεκριμένα ρούχα, παπούτσια, ποτήρι, δραστηριότητες, τρώω συγκεκριμένες τροφές κι όταν αυτά αλλάζουν εκνευρίζονται. Δεν τους αρέσουν οι αλλαγές σε περιβάλλοντα, πρόσωπα, δραστηριότητες, ακόμα και αλλαγή αντικειμένου στο χώρο μπορεί να τους προκαλέσει εκνευρισμό.
  
• Αλληλεπίδραση. Δεν τους αρέσει να αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους και συνήθως δε σε εμπλέκουν στο παιχνίδι τους. Συνήθως είναι απομονωμένα. Δεν εκφράζουν τα συναισθήματα τους, δεν ζητούν αγκαλιά ή σωματική επαφή, δεν χαμογελούν, έχουν μονότονο χρώμα στη φωνή τους, αδιαφορούν ή παρουσιάζουν έντονη δυσφορία στο χάιδεμα πχ. της μαμάς ή ζητούν συνεχώς κούνημα και προσκολλούνται σε ένα ασυνήθιστο βαθμό σε ένα άτομο, παρουσιάζουν απουσία εκφράσεων στο πρόσωπο.
  
• Κοινωνικές Δεξιότητες. Δεν γνωρίζουν κοινωνικούς κανόνες π.χ. δεν χαιρετάνε
  
• Επικοινωνία. Δυσκολεύονται να ζητήσουν για βασικές τους αναγκές ή να αρνηθούν. Μπορεί να τραβάνε από το χέρι, να δείχνουν κλπ χωρίς όμως να απευθύνονται σε όποιον πρέπει, όταν πρέπει, για αυτό που θέλουν
  
• Ομιλία. Μπορεί να βγάζουν κραυγές, να βαβίζουν, να ηχολαλούν άμεσα (δλδ επαναλαμβάνουν οτι λές) ή έμεσα (να επαναλαμβάνουν οτι έχουν ακούσει οποιαδήποτε στιγμή), να μην μιλάνε καθόλου. Η ομιλία που συνήθως είναι το πρώτο σύμπτωμα που κάνει έναν γονέα να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό, είναι η τελευταία σκάλα στην επικοινωνία πριν τον γραπτό λόγο. Άρα, το σημαντικότερο που πρέπει να "χτίσουμε" είναι η επικοινωνία κι η ομιλία θα έρθει κάποια στιγμή ή και καθόλου, οπότε εκεί χρησιμοποιούμε εναλλακτικά συστήματα επικοινωνίας. Επίσης, κάποια στιγμή παιδιά με αυτισμό παρουσιάσαν ομιλία, η οποία σταμάτησε ξαφνικά.
  
• Γνωστικό. Μπορεί να καταφέρνουν να εκτελούν εντολές ή όχι, να αναγνωρίζουν κάποια ζώα, φρούτα, χρώματα, αντικείμενα κλπ ή και όχι.
  
• Αισθητηριακά (Σημαντική η Εργοθεραπευτική εκτίμηση!!!). Υπεραιυαισθησία σε ήχους ή μειωμένη αντίδραση, επίσης μπορεί να μην "αντέχουν" ζελεδάκια, πλαστελίνες, τσίχλες, οδοντόβουρτσα, να καούν και να μην αντιδράσουν κλπ
  

Γενικότερα, θα μπορούσα να γράφω πόσα άλλα και πόσους άλλους τομείς.

 

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, μπορεί να παρουσιάζει ένα από τα παραπάνω και να μην είναι αυτιστικό, μπορεί να παρουσιάζει εντελώς διαφορετικά συμπτώματα από τα παραπάνω και να είναι αυτιστικό. Επίσης, μπορεί να παρουσιάζει αυτιστικά χαρακτηριστικά.

 

Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική, γ΄'αυτό θα ήταν χρήσιμο όλοι οι γονείς να έχουν επισκεφθεί έστω μια φορά κάποιον λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή κλπ για μια αξιολόγηση ή ενημέρωση για την ανάπτυξη του παιδιού τους, την οποία θα τη ζητάνε γραπτώς. Σε περίπτωση οποιασδήποτε δυσκολίας που εμφανιστεί, μια δευτερη, τρίτη, τέταρτη γνώμη είναι χρήσιμη, πριν βάλουμε "ταμπέλες".

 

Και να μην ξεχνάμε οτι στόχος όλων μας είναι το παιδί να γίνει ένας αυτόνομος και ανεξάρτητος άνθρωπος στο βαθμό που μπορεί, εμείς απλά είμαστε εκεί για να το συντροφεύουμε στο ταξίδι του αυτό

[TinyPebble]

Νομίζω ότι θα ήταν αρκετά κατατοπιστικό αν μπορούσες να παραθέσεις βιβλιογραφία για τα παραπάνω και σχετικά άρθρα πιο εύληπτα στο ευρύ κοινό.

Ευχαριστούμε πολύ.

Όλες αυτές οι πληροφορίες προέρχονται από το ίντερνετ κι από διάφορες έρευνες, όμως site που παρέχουν αρκετές πληροφορίες είναι:

www.autismhellas.gr

www.autismgreece.gr

Επίσης για διαγνωστικά κριτήρια του αυτισμού μπορείτε να ψάξετε στο google γράφοντας:

DSM - IV autism criteria

ICD - 10 autism criteria

Τα οποία είναι τα πιο γνωστά τα οποία χρησιμοποιούνται στην Αμερική για τη διάγνωση του Αυτισμού.

και αρκετά βιβλία για τον αυτισμό βρίσκουμε στο www.aspergerhellas.org

 

To post δεν διαφημίζει κανένα site και κανένα επαγγελματία

Σκοπός είναι να ενημερωθούμε για να βοηθήσουμε όπως μπορούμε τα ζουζούνια μας

[alexaki]

Τι μπορεί να μας κινήσει την υποψία?

• Βλεμματική επαφή. Να ξέρω ποιον/τι θα κοιτάξω, πότε και γιατί. Συνήθως, τα παιδιά με ΔΑΔ μπορεί να μην έχουν καθόλου βλεμματική επαφή ή να έχουν αλλά όχι ως προς το κατάλληλο πρόσωπο, την κατάλληλη στιγμή κλπ ή να εστιάζουν συγκεκριμένα για αρκετή ώρα σε ένα αντικείμενο
  
• Παιχνίδι. Τους αρέσει να "παίζουν" μόνα τους, δυσκολεύονται να κάνουν λειτουργικό παιχνίδι. Δηλαδή, αν έχω μια κούκλα π.χ. κι ένα κουτάλι, η "φυσιολογική" κίνηση είναι να την ταίσω, αυτό είναι το λειτουργικό παιχνίδι.
  
• Έλλειψη φαντασίας. Για παράδειγμα, μπορεί να γνωρίζουν οτι με τη σκούπα, σκουπίζουμε, αλλά δυσκολεύονται να κάνουν τη σκούπα κιθάρα κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού.
  
• Συμπεριφορά. Μπορεί να είναι υπερκινητικά ή παθητικά. Για παράδειγμα, μπορεί να μη μπορούν να καθήσουν σε καρεκλάκι και να τελειώσουν μια δραστηριότητα ή να εστιάζουν σε ένα αντικείμενο για αρκετή ώρα. Επίσης, χρησιμοποιούν ακατάλληλες συμπεριφορές και στερεοτυπίες, όπως κοιτάζουν τα δάχτυλα τους, γυρνούν γύρω από τον εαυτό τους, ταλεντεύουν τον κορμό, βγάζουν κραυγές σε ακατάλληλη στιγμή δίχως να υπάρχει επικοινωνιακή πρόθεση, γελάνε χωρίς λόγο, χτυπάνε σε τοίχους, περπατάνε στις μύτες των ποδιών, βάζουν αντικείμενα στο στόμα τους αναγνωριστικά και μετά τα πετάνε, τρώνε ακατάλληλα πράγματα χωρίς να έχουν επίγνωση του κινδύνου, τεντώνουν τα χέρια τους σε συγκεκριμένες περιστάσεις, κάνουν πεταρίσματα και πόσα άλλα, μέχρι και ασβέστη από τοίχο μπορεί να φάνε. Επίσης, έχουν ρουτίνες, δηλαδή βάζω τα πράγματα με συγκεκριμένη σειρά, κάνω πράγματα με συγκεκριμένη σειρά, έχω συγκεκριμένα ρούχα, παπούτσια, ποτήρι, δραστηριότητες, τρώω συγκεκριμένες τροφές κι όταν αυτά αλλάζουν εκνευρίζονται. Δεν τους αρέσουν οι αλλαγές σε περιβάλλοντα, πρόσωπα, δραστηριότητες, ακόμα και αλλαγή αντικειμένου στο χώρο μπορεί να τους προκαλέσει εκνευρισμό.
  
• Αλληλεπίδραση. Δεν τους αρέσει να αλληλεπιδρούν με άλλους ανθρώπους και συνήθως δε σε εμπλέκουν στο παιχνίδι τους. Συνήθως είναι απομονωμένα. Δεν εκφράζουν τα συναισθήματα τους, δεν ζητούν αγκαλιά ή σωματική επαφή, δεν χαμογελούν, έχουν μονότονο χρώμα στη φωνή τους, αδιαφορούν ή παρουσιάζουν έντονη δυσφορία στο χάιδεμα πχ. της μαμάς ή ζητούν συνεχώς κούνημα και προσκολλούνται σε ένα ασυνήθιστο βαθμό σε ένα άτομο, παρουσιάζουν απουσία εκφράσεων στο πρόσωπο.
  
• Κοινωνικές Δεξιότητες. Δεν γνωρίζουν κοινωνικούς κανόνες π.χ. δεν χαιρετάνε
  
• Επικοινωνία. Δυσκολεύονται να ζητήσουν για βασικές τους αναγκές ή να αρνηθούν. Μπορεί να τραβάνε από το χέρι, να δείχνουν κλπ χωρίς όμως να απευθύνονται σε όποιον πρέπει, όταν πρέπει, για αυτό που θέλουν
  
• Ομιλία. Μπορεί να βγάζουν κραυγές, να βαβίζουν, να ηχολαλούν άμεσα (δλδ επαναλαμβάνουν οτι λές) ή έμεσα (να επαναλαμβάνουν οτι έχουν ακούσει οποιαδήποτε στιγμή), να μην μιλάνε καθόλου. Η ομιλία που συνήθως είναι το πρώτο σύμπτωμα που κάνει έναν γονέα να απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό, είναι η τελευταία σκάλα στην επικοινωνία πριν τον γραπτό λόγο. Άρα, το σημαντικότερο που πρέπει να "χτίσουμε" είναι η επικοινωνία κι η ομιλία θα έρθει κάποια στιγμή ή και καθόλου, οπότε εκεί χρησιμοποιούμε εναλλακτικά συστήματα επικοινωνίας. Επίσης, κάποια στιγμή παιδιά με αυτισμό παρουσιάσαν ομιλία, η οποία σταμάτησε ξαφνικά.
  
• Γνωστικό. Μπορεί να καταφέρνουν να εκτελούν εντολές ή όχι, να αναγνωρίζουν κάποια ζώα, φρούτα, χρώματα, αντικείμενα κλπ ή και όχι.
  
• Αισθητηριακά (Σημαντική η Εργοθεραπευτική εκτίμηση!!!). Υπεραιυαισθησία σε ήχους ή μειωμένη αντίδραση, επίσης μπορεί να μην "αντέχουν" ζελεδάκια, πλαστελίνες, τσίχλες, οδοντόβουρτσα, να καούν και να μην αντιδράσουν κλπ
  

Γενικότερα, θα μπορούσα να γράφω πόσα άλλα και πόσους άλλους τομείς.

 

Κάθε παιδί είναι διαφορετικό, μπορεί να παρουσιάζει ένα από τα παραπάνω και να μην είναι αυτιστικό, μπορεί να παρουσιάζει εντελώς διαφορετικά συμπτώματα από τα παραπάνω και να είναι αυτιστικό. Επίσης, μπορεί να παρουσιάζει αυτιστικά χαρακτηριστικά.

 

Η έγκαιρη διάγνωση είναι πολύ σημαντική, γ΄'αυτό θα ήταν χρήσιμο όλοι οι γονείς να έχουν επισκεφθεί έστω μια φορά κάποιον λογοθεραπευτή, εργοθεραπευτή κλπ για μια αξιολόγηση ή ενημέρωση για την ανάπτυξη του παιδιού τους, την οποία θα τη ζητάνε γραπτώς. Σε περίπτωση οποιασδήποτε δυσκολίας που εμφανιστεί, μια δευτερη, τρίτη, τέταρτη γνώμη είναι χρήσιμη, πριν βάλουμε "ταμπέλες".

 

Και να μην ξεχνάμε οτι στόχος όλων μας είναι το παιδί να γίνει ένας αυτόνομος και ανεξάρτητος άνθρωπος στο βαθμό που μπορεί, εμείς απλά είμαστε εκεί για να το συντροφεύουμε στο ταξίδι του αυτό

 

Δεν πρέπει να έχω διαβάσει πιο κατατοπιστικό κείμενο από αυτό εδώ!!

Το παιδάκι μου 3 χρ. με διάγνωση ΔΑΔ εμφανίζει όλα τα παραπάνω εκτός από το τελευταίο το αισθητηριακό...Και ο στόχος είναι αυτός ακριβώς!!! Μπράβο για τις διευκρινήσεις..

[TinyPebble]

alexaki να σου ζήσει ο ζούζουνος σου!Εύχομαι οτι καλύτερο για κείνον και για την οικογένεια σου Το ποστ είχε να κάνει με την ειδικότητα μου, αλλά εδώ βρίσκομαι ως θεία του Μάριου 3 χρόνων, που διαγνώσθηκε με ΔΑΔ την προηγούμενη εβδομάδα!Είναι το πιο χαρούμενο και χαμογελαστό ζουζουνομικρούλι και δε χορταίνω να τον ζουμπάω (όταν εκείνος με αφήνει φυσικά)! :-D:-D

[TinyPebble]

Να πω κι εγώ την εμπειρία μου σαν μαμά κι ίσω βοηθήσω κάποιες από εσάς και πιθανότατα την μαμά που άνοιξε το θέμα.

 

Ο γιος μου από μωρό κάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις, βάζει τα αυτοκινητάκια στη σειρά, όταν χαίρετε χοροπηδάει σαν πουλί και κουνάει το κεφάλι του δεξιά κι αριστερά και είναι πιο ώριμος από τα παιδιά της ηλικίας του.

Παρόλο που πήγε στον παιδικό στα 2,5 και προσαρμόστηκε μετά τα Χριστούγεννα, εγώ ακόμα ανησυχούσα. Με μια καθυστέρηση διότι κανείς στην οικογένεια δεν συμφωνούσε με την ανησυχία μου (σύζυγος, παπούδες κλπ.) οταν το παιδί έκλεισε τα 4 απευθύνθηκα στο Ιατροπαιδαγωγικό Κέντρο που λειτουργεί ως παράρτημα δημόσιου νοσοκομείου στην πόλη μου.

Επέλεξα αυτή τη λύση και όχι κατευθείαν κάποιον παιδοψυχολόγο ή λογοθεραπευτή ιδιώτη διότι πιστεύω ότι εκεί θα σε στείλουν για βοήθεια μόνον εφόσον πραγματικά τη χρειάζεσαι κι όχι για να σου πάρουν τα λεφτά μερικών ακόμα επισκέψεων. Δεν θέλω να προσβάλλω κανέναν αλλά δεν είναι όλοι οι επαγγελματίες ευσυνείδητοι.

Εκεί λοιπόν οι γονείς "εξεταστήκαμε" από κοινωνική λειτουργό και το παιδί από λογοθεραπεύτρια, εργοθεραπεύτρια και παιδοψυχίατρο (οι οποίοι ακόμα τον παρακολουθούν). Αυτή η διαδικασία πήρε ένα χρόνο.

Η διάγνωση ήταν "διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή" και μας είπαν ότι έτσι ονομάζουν οποιαδήποτε αδυναμία δεν μπορεί να μπεί σε κουτάκι (του αυτισμού ή του άσπρεγκερ ή τέλος πάντων κάποιου άλλου όρου). Το παιδί δηλαδή δεν έχει κατακτήσει κάποια πράγματα όπως κούμπωμα κουμπιών κλπ. που θά'πρεπε στην ηλικία των 5.

Μας πρότειναν να κάνουμε εργοθεραπείες σε ιδιώτη τις οποίες ξεκινήσαμε στα 5 και συνεχίζουμε. Η βελτίωση που έχουμε δει είναι εκπληκτική. Πιθανόν μεγαλώνοντας να είχαν όντως αλλάξει τα πράγματα στη συμπεριφορά του παιδιού το σίγουρο είναι πάντως ότι είμαστε πολύ ευχαριστημένοι. Τώρα κάνει προγραφή (δηλαδή μαθαίνει τα γράμματα μέσα από ζωγραφιές) κάτι που στο εξωτερικό το κάνουν στην προσχολική ηλικία.

Πρέπει επίσης να πω ότι παράλληλα με όλη αυτήν την διαδικασία πήγαμε και σε εξωτερική παιδοψυχίατρο που μας σύστησαν η οποία μας φάνηκε άριστη. Όμως στην έκθεσή της πρότεινε να πάει το παιδί σε ειδικό σχολείο κάτι που απέρριψαν αμέσως και η παιδοψυχίατρος του δημοσίου και η εργοθεραπεύτρια οι οποίοι μας είπαν να μην αναφέρουμε καν το πρόβλημα στις δασκάλες διότι στην Ελλάδα οι δάσκαλοι δεν είναι εκπαιδευμένοι σε τέτοιου είδους θέματα και δεν ξέρουν να τα χειριστούν με πιθανότερη αντιμετώπιση την "ταμπέλα" που θα έκανε κακό στη δική μας περίπτωση.

 

Σκοπεύουμε να συνεχίσουμε τις εργοθεραπείες όσο ακριβές κι αν είναι διότι βλέπουμε ότι το παιδί θέλει να πηγαίνει και έχει τρομερή βελτίωση. Στο σχολείο (νήπιο) κανείς δεν έχει καταλάβει την αδυναμία του. Σύμφωνα με τις δασκάλες του είναι πολύ καλός στη συμπεριφορά του (ούτε πολύ ζωηρός ούτε πολύ ήσυχος). Μάλιστα στην αυλή είναι αρχηγός στην παρέα. Στις εργασίες του είναι ιδιαίτερα επιμελής και συγκεντρώνεται με ζήλο.

 

Στόχος μας είναι σαν γονείς να του δώσουμε τα εφόδια που χρειάζεται να ξεπεράσει την αδυναμία του ή να μάθει να ζει με αυτήν.

Επιτέλους πρέπει να ξεπεράσουμε σε αυτό το κόσμο την άγνοια μας και τα ταμπού μας. Κανονικά θα έπρεπε όλοι οι εκπαιδευτικοί να μπορούν να χειρίζονται οποιοδήποτε παιδί με ιδιαίτερες ικανότητες και να μαθαίνουν και στα υπόλοιπα παιδάκια να έχουν σεβασμό σε οποιοδήποτε διαφορετικό και ξεχωριστό άνθρωπο. Τα παιδιά με ΔΑΔ είναι τόσα αξιοθαύμαστα γιατί αγωνίζονται να μάθουν οτι εμάς μας φαίνεται τόσο φυσικό. Δε σημαίνει οτι δεν έχουν ικανότητες, απλά χρειάζονται διαφορετική αντιμετώπιση και καθοδήγηση. Η διάγνωση είναι αρκετά σημαντική, αλλά ο όρος ταμπέλα, εμένα προσωπικά δε μου αρέσει. Να είσαι περήφανη για το αγοράκι σου κι ότι έχει καταφέρει και να συνεχίσεις όπως κάνεις το καλύτερο για κείνον. Για το ειδικό σχολείο καλό θα ήταν να πάρεις αρκετές γνώμες, με σημαντικότερες αυτές των θεραπευτών του, που σαφώς γνωρίζουν πολύ καλύτερα τις δυνατότητες του παιδιού και την εξέλιξη του.

[TinyPebble]

Το καλοκαιρακι οταν ο γιος μου ηταν σχεδον 13 μηνων διαβασα στο βιβλιαριο υγειας του παιδιου πως 12μηνων πρεπει να διχνει. Ο δικος μου δεν εδιχνε. Διαβασα και διαφορα αλλα που με αγχωσαν κατεβασα και απο το διαδυκτιο ενα τεστ για παιδια απο 6 μηνων και πανω για προωρη διαγνωση αυτιστικων στοιχειων. Το αγχος το ειχα κ το εχω επειδη στην εγγυμοσυνη ειχα προβλημα με το θυρεοειδη που το καταλαβα σχετικα αργα και επισης ειχα διαβασει οτι μπορει να προκαλεσει διαφορα θεματα. Ολα πολυ γενικα αλλα εμενα με αγχωναν. Δουλευω και στο χωρο της υγειας και μαλιστα σε τομεα με σχετικα σπανιες ασθενειες οποτε για τη δικη μου λογικη δεν υπαρχει κατι σπανιο. Ολα καποιοι ανθρωποι τα εχουν. Αποφασισαμε λοιπον με το συζυγο και τον πηγαμε σε αναπτυξιολογο. Πειρα πρωτα στο παιδων και μου εδειναν ραντεβου με τη γνωστη γιατρο Μαρτιο 2012. Σιγα μην αντεχα τοσο. Εψαξα και βρηκα μια γιατρο αναπτυξιολογο που διαβαζοντας το βιογραφικο τους μου ενπνευσε εμπιστοσυνη. Στην περιπου μιας ωρας εξεταση μας ειπε οτι δεν φαινεται να εχει στοιχεια αυτισμου αλλα μια γενικη ανωριμοτητα σε σχεση με την ηλικια του 1-3 μηνων. Και περισσοτερο ενα θεμα με τη λεπτη κινητικοτητα του. Μας εδωσε οδηγιες και μας συνεστησε να μας ξαναδει απο Σεπτεμβριο. Μερικες μερες μετα ο μικρος αρχισε να δειχνει και σημερα θαρεις εχω αλλο παιδι απο αυτο που πηγα στη γιατρο. Δεν ξερω αν εγω το βλεπω διαφορετικα λογω λιγοτερου αγχους (γιατι με τα τεστ που εκανα μονη μου ημουν τοσο αυστηρη μαζι του που στην αρχη το ευγαζα με βαρια διανοητικη υστερηση) παντως τελικα δεν τον πηγα το Σεπτεμβρη. Τωρα σκεφτομαι να τον ξαναπαω να ειμαστε σιγουροι. Θελω να πω πως δεν ειναι κακο να πηγαινουμε στους ειδικους και μακαρι να μας λενε πως δεν εχει τπτ το παιδι. επιπλεονστε ειναι ακομα τοσο μικρα που αλλαζουν μερα με τη μερα.ινουμε στους ειδικους και μακαρι να μας λενε πως δεν ου στην αρχη σε ειναι ακομα τοσο μικρα που αλλαζουν μερα με τη μερα.

Και για το τελος να σου πω πως εγω δε μιλαγα καθολου μεχρι 3 ετων (2ο παιδι με σχεδον 2 χρονια διαφορα απο την πρωτη) και αρχισα να τα λεω ολα μαζι στα 3.

Νατάσσα μου σε καμία περίπτωση δε πρέπει να εμπιστεύεσαι τεστ που βρίσκεις από το ίντερνετ!Το να βγει μια διάγνωση δεν είναι εύκολο και γι'αύτο υπάρχουν οι ομάδες ειδικών!Ο γιόκας σου είναι πολύ μικρός ακόμα και να μην ξεχνάς οτι τα παιδιά παρουσιάζουν τρομακτικές αλλαγές στην ανάπτυξη τους μέρα με τη μέρα! Καλά κάνεις και επισκέπτεσαι ειδικούς προληπτικά και παίρνεις γνώμες κι εύχομαι να είναι αχρείαστοι!

[mmmmmmm]

Σ' ευχαριστούμε ΤinnyPebble για τις πληροφορίες και το κουράγιο που μας δίνεις. Καλή χρονιά!

[fotelena]

Πριν μία ώρα έφυγε απο το σπίτι ο παιδοψυχίατρος. Είδε το παιδί πως λειτουργεί στο χώρο του (έτσι ωστε να είναι οικέιο) με τα παιχνίδια του με εμάς και με εκείνον που είναι ξένος. Έπαιξε μαζί του με το δικό του τρόπο και ασχολήθηκε μία ώρα με το παιδί. Το λοιπόν μου είπε πως το παιδί δεν χρειάζεται τίποτα άλλο πέρα απο λογοθεραπεία για να βγάλει τη λεξιλογική έκφραση που έχει μέσα του. Γιατί φωνές βγάζει και μάλιστα ανάλογα με το τι θέλει τις χρωματίζει. ΄Μου είπε πως ούτε εργοθεραπεία δεν του χρειάζεται γιατί δεν είναι υπερκινητικό παιδί (όπως μου είπαν άλλοι που το είδαν maximum 20 λεπτά). Να τον στείλω στο παιδικό και να βγάλω απο μέσα μου κάθε υπόνοια για οτιδήποτε άλλο. Βέβαια μου είπε πως μέσα σε ένα 6μηνο πρέπει να δούμε έστω και τη μικρή διαφορά στη γλωσσική έκφραση γιατί διαφορετικά θα πρέπει να κάνουμ μαγνητική για τοιχόν βλάβες στο φλοιό του εγκεφάλου. Για αυτιστικό φάσμα και λοιπές διαταραχές μου είπε πως το αποκλείει! Εγώ βέβαια θα του κάνω και τις εργοθεραπείες γιατί μόνο καλό θα του κάνουν. Έχω κανονίσει και για λογοθεραπεία και απο βδομάδα ξεκινάμε και παιδικό. Τώρα όσο αναφορά την ερώτηση σου Lorreta η επιστήμη και ο τρόπος που λειτουργούν αυτοί οι γιατροί μου είναι παντελώς άγνωστο. Μου φαίνεται αδιανόητο πώς μπορούν αυτοί και τα βάζουν σε μία σειρά με 90 λεπτά την βδομάδα και εμείς που είμαστε μαζί όλο το 24ωρο μας ανεβαίνουν στο κεφάλι. επίσης στην ερώτηση μου τι να κάνω εγώ στο σπίτι μου είπε οτι δεν θέλει να κάνω τπτ και συγκεκριμένα " μπορείς να τον έχεις κάθε μέρα στη παιδική χαρά;'' αλλά μου είπε το παιχνίδι μας να έχει νόημα όχι τρέχω πάνω κάτω σαν τρελός χωρίς λόγο. Να τρέχει αλλά να τρέχει για να πιάσει τη μπάλα ή για να μου τη πετάξει. Να κάνει κούνια για να ηρεμεί και μετά πάλι. Μου είπε να μη κάνω δραστικές αλλαγές γιατί τα παιδιά καταλαβαίνουν τα πάντα. Δηλαδή εγώ εκεί που έβλεπε παιδικά κάθε μέρα ξαφνικά τα έκοψα μαχαίρι. Όχι μου έιπε μέσα απο το παιχνίδι με την τηλεόραση μαθαίνει να μιμείται τις φωνές και τις κινήσεις. Αλλά το μυστικό είναι όλα με μέτρο και με όριο. Αν δεις το χώρο της θα πάθεις πλάκα. Είναι κυριολεκτικά ένας παιδότοπος. Κούνιες, τσουλήθρες στρώματα παντού μέχρι και αυτό μου σκαρφαλώνουν επάνω (δε ξέρω πως το λένε) και μαθαίνουν ορειβασία έχει μέσα. Μα δεν ήθελε να φύγει και την είδε πρώτη φορά. Μου έδινε τα πόδια να του βγάλω τα παπούτσια για να ξαναμπέι μέσα. Η εργοθεραπεύτρια δεν του μαθαίνει το λόγο απλά το βοηθά να αφήσει πίσω του οτι και άν έχει κάτι που το αποθαρρύνει απο το να μιλήσει. Και εχω δεί οτι μπορεί και κάνει θαύματα.

 

 

Καλησπέρα, διαβάζω όλα όσα έχετε αναρτήσει οι μανούλες για το θέμα αυτισμός. Είμαι καινούργια σε αυτό το φόρουμ. Ο λόγος που ξεκίνησα είναι γιατί η μικρή μου 27 μηνών δεν έχει αρχίσει να μιλάει. Επισκεφτήκαμε αναπτυξιολόγο και μας έδωσε τη διάγνωση δάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή μας πρότεινε εργοθεραπείες. Ζωάκι 28 εσένα τελικά για να καταλάβω ποιά ήταν η διάγνωση? Έχω αγχωθεί αρκετά και νοιώθω βάρος με όλο αυτό το σόκ. Η μικρή καταλαβαίνει ότι κάτι συμβαίνει κι εκνευρίζεται. Περιμένω συμβουλές

[mikro_thiriaki]

Υποδεχθείτε λοιπόν κι εμένα στο κλαμπ των υστερικών μαμάδων.

 

fotelena εμείς είμαστε λίγο μεγαλύτεροι αλλά η διάγνωση είναι ίδια ("ελάχιστα στοιχεία της διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής" όπως μου διευκρίνισε ο αναπτυξιολόγος) και πρέπει να ξεκινήσουμε λογοθεραπείες και εργοθεραπείες το συντομότερο δυνατόν.

 

Το ηλίθιο της υπόθεσης είναι ότι πρεπει να περιμένεις μήνες για ραντεβού στο ΙΚΑ ή στο κρατικό νοσοκομείο (παπανικολάου στη δική μας περίπτωση) και εγώ προσωπικά δεν θέλω να αφήσω το παιδάκι αβοήθητο μέχρι να μου βάλουν την σφραγίδα στο χαρτί. Αφήστε που όσο περνάει ο χρόνος τόσο πιο δύσκολα αντιμετωπίζονται αυτά.

Πρέπει να ομολογήσω πως η διάγνωση από μόνη της δεν με στενοχωρεί τόσο όσο αυτό το μπάχαλο που επικρατεί στον τομέα της υγείας. Στο κάτω κάτω ένα θεματάκι υγείας είναι και θα το αντιμετωπίσουμε, δεν πρόκειται ούτε να αλλάξει η σχέση μου με το παιδί μου (ή μάλλον τώρα το αγαπώ ακόμα πιο πολύ) ούτε να γίνω εγώ άλλος άνθρωπος και να αρχίσω να τα βλέπω όλα μαύρα... Αλλά προσβάλλομαι σαν μητέρα και σαν άνθρωπος όταν μου προτείνουν να περιμένω 6 μήνες για να μου εγκρίνουν 10 συνεδρίες λογοθεραπείας. Θα ήθελα να ξέρω αν υπάρχει τρόπος να επιταχύνω τη διαδικάσια...

[zwaki28]

fotelena καλησπέρα. Η πρώτη μου επίσκεψη σε παιδοψυχίατρο Δημόσιου κέντρου ψυχικής υγείας ήταν τον Νοέμβριο. Η διάγνωση της ηταν διάχυτη διαταραχή της εξέλιξης ή Δαδ όπως και να το πείς το ίδιο είναι στο φάσμα του αυτισμού. Η δεύτερη διάγνωση ίδια απο παιδίατρο αναπτυξιολόγο μία εβδομάδα μετά. Ενδιάμεσα μας είδε λογο και έργοθεραπευτής και αναίρεσαι τα προηγούμενα. Η τρίτη διάγνωση λίγες μέρες αργότερα απο ιδιώτη παιδοψυχίατρο που όμως εργάζεται σε ΚΑΜΕΑ ήταν γλωσσική καθυστέρηση με ουδεμία σχέση στο φάσμα του αυτισμού. Η εργοθεραπεύτρια που δουλεύει με το παιδί καθώς και ο λογοθεραπευτής διαφωνούν κάθετα με τη διάγνωση καθώς δεν αναγνωρίζουν στοιχεία της στο παιδί. Ο μικρός μέσα σε αυτό το διάστημα απο το Νοέμβριο ως και σήμερα λέει τα πάντα!! απλά δεν τα λέει καθαρά και κοινώς στη γλώσσα του. Εργοθεραπεία κάνουμε για τη ψυχή της μάνας του (τη δικιά μου δλδ για να πώ οτι έκανα τα πάντα δίχως να αφήσω περιθώρια). Η ίδια η εργοθεραπεύτρια μου δήλωσε οτι όποτε επιθυμώ εγώ σταματάει το παιδί γιατί δεν έχει ελλείψεις. Στο λόγο βέβαια έχουμε δουλειά ακόμα. Απο κέι και πέρα βγάλε άκρη !! Το ότι ένα παιδί δεν μιλάει δεν αποτελέι απο μόνο του στοιχείο για να χαρακτηριστεί ΔΑΔ. Πρέπει να έχει ελλείματα στο επικοινωνιακό κομμάτι πέραν της γλωσσικής επικοινωνίας. Θα εμφανίσει κάποιες ιδιοτροπίες που θα προβληματίσουν τους γονείς στη συμπεριφορά του με τους άλλους με τους ίδιους τους γονείς (πολλές φορές) ακόμα και με τον εαυτό τους και την καθημερινότητα του. Αυτό που εγώ κατάλαβα μέσα απο τη πορεία αυτή είναι πώς αν είσαι λίγο ψιλασμένος και ψάχνεις τη μύγα στα άχυρα θα τρελαθείς!! Δε μπορεί να μη νιώσεις οτι κάτι τρέχει αν πραγματικά κάτι συμβαίνει! Μία θα κάνεις τα στραβά μάτια δύο τρείς ε μετά θα καταλάβεις!Γιαυτό και εγώ έπεσα απο τα σύννεφα στην αρχή καθώς ήμουν ενήμερη επι του θέματος απο την εγκυμοσύνη ακόμα. Τον Μάιο τελειώνουν οι θεραπέιες που μας δικαιολογεί η ΔΑΔ και θα πάμε πάλι για αξιολόγηση απο την ίδια για να δώ τι έχει να μου πεί. Τώρα στη περίπτωση σου απο τη στιγμή που έχεις τις αμφιβολίες σου μπορείς να κάνεις μία επίσκεψή σε κάποιον άλλον παιδοψυχίατρο ή αναπτυξιολόγο αλλά να ενημερωθείς απο πρίν για το ποιόν του και τη δράση του. Πάρε μία ακόμα εικόνα και ακολούθησε τα βήματα που νομίζεις εσύ οτι θα κάνουν καλό στο μικράκι σου. Μην αναλλώνεσαι σε αμφιβολίες και με τη διάγνωση μη το δέσεις κόμπο. Δούλεψε στο κομμάτι που υστερεί η μικρή με όποιο τρόπο μπορείς. Μην διαβάζεις ιστορίες άλλων κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε ιστορία επίσης. Μη μεταδίδεις το άγχος σου στη μικρή και μη την πιέζεις!! μόνο αντίθετα αποτελέσματα θα έχεις. Ακόμα και το Αααα που θα κάνει θα την επιβραβεύεις. Με απίστευτο παιχνίδι θα σου δείξει τι μπορεί να κάνει και θα εκπλαγείς!! Αλήθεια Τί άλλο σου είπε ο αναπτυξιολόγος εκτός απο την ομιλία;;Για ότι άλλο θέλεις και μπορώ να βοηθήσω εδώ είμαι.

[zwaki28]

mikro_thiriaki γιατί πρέπει να περιμένεις 6 μήνες; για να περάσεις επιτροπή;;; Η αλήθεια είναι οτι δε ξέρω στην Αθήνα πόσο καιρό χρειάζεται. Εγώ εδώ μόλις πήρα τη διάγνωση την κατέθεσα στο υγειονομικό και μία εβδομάδα μετά πέρασα επιτροπή.

[mikro_thiriaki]

zwaki28 είμαι στη θεσ/νικη. Εδώ τα πράγματα έχουν ως εξής. Πρώτα πας σε ιδιώτη γιατρό που σου δίνει παραπεμπτικό για θεραπείες. μετά πρεπει να πάρεις μια γνωμάτευση από παιδονευρολόγο ή παιδοψυχίατρο είτε από ιατροπαιδαγωγικό κέντρο κρατικού νοσοκομείου είτε από το ίδιο το ΙΚΑ. Ύστερα περνάς επιτροπή. Και όλα αυτά γίνονται με ραντεβού φυσικά... Ε λοιπόν σήμερα που προσπαθούσα να κλείσω ραντεβού στο νοσοκομείο όπου ανήκουμε σαν περιοχή μου είπαν ότι μέχρι το καλοκαίρι δεν πρόκειται να γίνει.. Για το ΙΚΑ ακόμα δεν ξέρω αλλά κάτι μου λέει ότι θα είναι το ίδιο τραγική η κατάσταση.

[zwaki28]

Νομίζω οτι μπορείς να πάρεις γνωμάτευση απο οποιοδήποτε δημόσιο κέντρο. Έχω ακούσει πολύ καλά λόγια για το ΕΛΕΠΑΠ στη θεσ/νικη και νομίζω τα ραντεβού δεν είναι τόσο μακρινά όσο στα νοσοκομεία. Επίσης έχει και πολύ καλό κέντρο εργο-λόγοθεραπειών μέσα δωρεάν! Αν δε σε πειράζει κάνε και εκεί ενα τηλέφωνο δεν έχεις να χάσεις τπτ. Εγώ Σέρρες είμαι. Θα μπορούσες να έρθεις και εδώ αλλά για σοβαρή γνωμάτευση δεν θα το πρότεινα! Μόνο αν σε ενδιέφερε να πάρεις γρήγορα τη γνωμάτευση στα χέρια σου για να ξεκινήσεις ότι έχεις κατα νού.Το καλό εδώ είναι οτι οι διαδικασίες είναι γρήγορες.

[fotelena]

fotelena καλησπέρα. Η πρώτη μου επίσκεψη σε παιδοψυχίατρο Δημόσιου κέντρου ψυχικής υγείας ήταν τον Νοέμβριο. Η διάγνωση της ηταν διάχυτη διαταραχή της εξέλιξης ή Δαδ όπως και να το πείς το ίδιο είναι στο φάσμα του αυτισμού. Η δεύτερη διάγνωση ίδια απο παιδίατρο αναπτυξιολόγο μία εβδομάδα μετά. Ενδιάμεσα μας είδε λογο και έργοθεραπευτής και αναίρεσαι τα προηγούμενα. Η τρίτη διάγνωση λίγες μέρες αργότερα απο ιδιώτη παιδοψυχίατρο που όμως εργάζεται σε ΚΑΜΕΑ ήταν γλωσσική καθυστέρηση με ουδεμία σχέση στο φάσμα του αυτισμού. Η εργοθεραπεύτρια που δουλεύει με το παιδί καθώς και ο λογοθεραπευτής διαφωνούν κάθετα με τη διάγνωση καθώς δεν αναγνωρίζουν στοιχεία της στο παιδί. Ο μικρός μέσα σε αυτό το διάστημα απο το Νοέμβριο ως και σήμερα λέει τα πάντα!! απλά δεν τα λέει καθαρά και κοινώς στη γλώσσα του. Εργοθεραπεία κάνουμε για τη ψυχή της μάνας του (τη δικιά μου δλδ για να πώ οτι έκανα τα πάντα δίχως να αφήσω περιθώρια). Η ίδια η εργοθεραπεύτρια μου δήλωσε οτι όποτε επιθυμώ εγώ σταματάει το παιδί γιατί δεν έχει ελλείψεις. Στο λόγο βέβαια έχουμε δουλειά ακόμα. Απο κέι και πέρα βγάλε άκρη !! Το ότι ένα παιδί δεν μιλάει δεν αποτελέι απο μόνο του στοιχείο για να χαρακτηριστεί ΔΑΔ. Πρέπει να έχει ελλείματα στο επικοινωνιακό κομμάτι πέραν της γλωσσικής επικοινωνίας. Θα εμφανίσει κάποιες ιδιοτροπίες που θα προβληματίσουν τους γονείς στη συμπεριφορά του με τους άλλους με τους ίδιους τους γονείς (πολλές φορές) ακόμα και με τον εαυτό τους και την καθημερινότητα του. Αυτό που εγώ κατάλαβα μέσα απο τη πορεία αυτή είναι πώς αν είσαι λίγο ψιλασμένος και ψάχνεις τη μύγα στα άχυρα θα τρελαθείς!! Δε μπορεί να μη νιώσεις οτι κάτι τρέχει αν πραγματικά κάτι συμβαίνει! Μία θα κάνεις τα στραβά μάτια δύο τρείς ε μετά θα καταλάβεις!Γιαυτό και εγώ έπεσα απο τα σύννεφα στην αρχή καθώς ήμουν ενήμερη επι του θέματος απο την εγκυμοσύνη ακόμα. Τον Μάιο τελειώνουν οι θεραπέιες που μας δικαιολογεί η ΔΑΔ και θα πάμε πάλι για αξιολόγηση απο την ίδια για να δώ τι έχει να μου πεί. Τώρα στη περίπτωση σου απο τη στιγμή που έχεις τις αμφιβολίες σου μπορείς να κάνεις μία επίσκεψή σε κάποιον άλλον παιδοψυχίατρο ή αναπτυξιολόγο αλλά να ενημερωθείς απο πρίν για το ποιόν του και τη δράση του. Πάρε μία ακόμα εικόνα και ακολούθησε τα βήματα που νομίζεις εσύ οτι θα κάνουν καλό στο μικράκι σου. Μην αναλλώνεσαι σε αμφιβολίες και με τη διάγνωση μη το δέσεις κόμπο. Δούλεψε στο κομμάτι που υστερεί η μικρή με όποιο τρόπο μπορείς. Μην διαβάζεις ιστορίες άλλων κάθε παιδί είναι διαφορετικό και κάθε ιστορία επίσης. Μη μεταδίδεις το άγχος σου στη μικρή και μη την πιέζεις!! μόνο αντίθετα αποτελέσματα θα έχεις. Ακόμα και το Αααα που θα κάνει θα την επιβραβεύεις. Με απίστευτο παιχνίδι θα σου δείξει τι μπορεί να κάνει και θα εκπλαγείς!! Αλήθεια Τί άλλο σου είπε ο αναπτυξιολόγος εκτός απο την ομιλία;;Για ότι άλλο θέλεις και μπορώ να βοηθήσω εδώ είμαι.

 

 

Καλημέρα τα λόγια σου βάλσαμο ήταν...μακάρι να πάνε όλα καλά. Θα πάρω κι άλλες γνώμες δε το συζητώ. Έκλεισα λογοθεραπευτή-εργοθεραπευτή εδώ(Αθήνα Πετρούπολη)που μου τον συστήσανε. Την άλλη βδομάδα έχει κλείσει κι ο άντρας μου στο ΝΝΑ σ'εναν παιδονευρολόγο.Η παιδίατρος μου αρνείται κατηγορηματικά ότι είναι η μικρή στο φάσμα του αυτισμού απλά σίγουρα έχει μια καθύστερηση λόγου.

Τί άλλο μας είπε. Λοιπόν,ξεκινάμε...

Πήρε καταρχάς ένα ιστορικό γιατί πήγαμε . Της εξηγήσαμε ότι δε μιλάει και ενα μήνα που πάει για 3 ώρες σ'ένα χώρο φύλαξης(όχι παιδικό σταθμό)παίζει αλλά όχι τόσο με τ'άλλα παιδάκια αλλά προτιμά μόνη της(έτσι έχει συνιθίσει κι απο το σπίτι τις περισσότερες φορές). Ύστερα πήρε τη μικρή...την πήρα αγκαλιά αλλά δεν ήθελε να κάτσει αλλά να πάει να παίξει με τα παιχνίδια και να εξερευνήσει το χώρο. "Όχι, κρατήστε την , δε θα περάσει αυτή τη στιγμή το δικό της", που να την κρατήσω άρχισε τα κλάματα και τις τσιρίδες η μικρή μου. Η αναπτυξιολόγος όλο και σημείωνε, της αναφέραμε ότι μας δάγκωε 2-3 φορές και τον εαυτό της αλλά τη μαλώσαμε και σταμάτησε.Έδειξε στη μικρή κάτι κύβους να τους βάλει σστη σειρά και τον ένα πάνω στον άλλο, σιά η μικρή μην ασχολιόταν με αυτό τους είδε, προσπάθησε να τους βάλει στο στόμα τους άφησε...Έπειτα ένα μηχανικό κουνελάκι.."πού είναι τα ματάκια, το στόμα κτλ?"την κοίταζε η δικιά μου, ήθελε να πάρει τα κυβάκια και να κατέβει απο την αγκαλιά μου, σημειωτέον δε της έχω μάθει μύτη στόμα να τα δείχνει. Εξήγησα στη γιατρό ότι τραγουδάει καθαρά κάποια τραγουδάκια παιδικά(φεγγαράκι, μπαρμπά Μπρίλιο)με αλλαγή σε κάποιες λέξεις αλλά την καταλαβαίνεις..Ενεργεί ο μιμιτισμός...χορεύει μαζί μου το ίδιο...Κάνει παλαμάκια για επιβράβευση? πρόβλημα! Της έδωσε κηρομπογιές, η μικρή κατευθείαν στο στόμα και να μουτζουρώνει τα χεράκια της, τέλος πάντων με τα πολλά κατέβηκε κάτω η μικρή πήρε τα παιχνίδια κι άρχισε να τα περιεργάζεται και να λέει τα δικά της, πότε μπαμπάλισμα, πότε ένα αααααααααα...

Μας εξήγησε ότι υπάρχει όντως πρόβλημα, βρισκόμαστε στο φάσμα του αυτισμού και το λέει αυτό γιατί η μικρή έχει κάποια γνωρίσματα απο τον αυτισμό οπότε δε μπορεί να πει αυτισμό καθεαυτού με τα βαριά γνωρίσματα που ξέρουμε λίγο πολύ όλοι μας. Θέλει να την ξαναδεί σε3-6 μήνες, εργοθεραπεία οπωσδήποτε. Τη ρωτήσαμε τί σημαίνει αυτό καθώε μεγαλώνει δε μπορεί να μας πει αν θα πάει σχολείο, κανονικό, αν θα μπορεί να αυτοεξυπηρετείται κι άλλα. Αποτέλεσμα, η γη έφυγε κάτω απο τα πόδια μας...Τη θεραπεία προτείνετε? τί είναι η εργοθεραπεία? ρωτάει ο συζηγός μου δεν είμαι θεραπευτης κύριε μου, η απάντηση. Ε, απο εκεινη την ώρα άντε να ηρεμήσουμε...κάνει κάτι η μικρή, ωχ μήπως???εκνευρίζεται κι η μικρή όπωε ανέφερα. Αυτά....

[fotelena]

Υποδεχθείτε λοιπόν κι εμένα στο κλαμπ των υστερικών μαμάδων.

 

fotelena εμείς είμαστε λίγο μεγαλύτεροι αλλά η διάγνωση είναι ίδια ("ελάχιστα στοιχεία της διάχυτης αναπτυξιακής διαταραχής" όπως μου διευκρίνισε ο αναπτυξιολόγος) και πρέπει να ξεκινήσουμε λογοθεραπείες και εργοθεραπείες το συντομότερο δυνατόν.

 

Το ηλίθιο της υπόθεσης είναι ότι πρεπει να περιμένεις μήνες για ραντεβού στο ΙΚΑ ή στο κρατικό νοσοκομείο (παπανικολάου στη δική μας περίπτωση) και εγώ προσωπικά δεν θέλω να αφήσω το παιδάκι αβοήθητο μέχρι να μου βάλουν την σφραγίδα στο χαρτί. Αφήστε που όσο περνάει ο χρόνος τόσο πιο δύσκολα αντιμετωπίζονται αυτά.

Πρέπει να ομολογήσω πως η διάγνωση από μόνη της δεν με στενοχωρεί τόσο όσο αυτό το μπάχαλο που επικρατεί στον τομέα της υγείας. Στο κάτω κάτω ένα θεματάκι υγείας είναι και θα το αντιμετωπίσουμε, δεν πρόκειται ούτε να αλλάξει η σχέση μου με το παιδί μου (ή μάλλον τώρα το αγαπώ ακόμα πιο πολύ) ούτε να γίνω εγώ άλλος άνθρωπος και να αρχίσω να τα βλέπω όλα μαύρα... Αλλά προσβάλλομαι σαν μητέρα και σαν άνθρωπος όταν μου προτείνουν να περιμένω 6 μήνες για να μου εγκρίνουν 10 συνεδρίες λογοθεραπείας. Θα ήθελα να ξέρω αν υπάρχει τρόπος να επιταχύνω τη διαδικάσια...

 

Δεν έχω ρωτήσει τί δικαιολογεί το ταμείο του άντρα μου ακόμα...επικρατεί όντως ένα μπάχαλο στον τομέα της υγείας κι εγώ όσο ξέρω τέτοιες καταστάσεις δεν είναι να της αφήνεις. Χαίρομαι mikro_thiriaki που σε ακούω τόσο αισιόδοξο!!!!

[mikro_thiriaki]

Καλημέρα τα λόγια σου βάλσαμο ήταν...μακάρι να πάνε όλα καλά. Θα πάρω κι άλλες γνώμες δε το συζητώ. Έκλεισα λογοθεραπευτή-εργοθεραπευτή εδώ(Αθήνα Πετρούπολη)που μου τον συστήσανε. Την άλλη βδομάδα έχει κλείσει κι ο άντρας μου στο ΝΝΑ σ'εναν παιδονευρολόγο.Η παιδίατρος μου αρνείται κατηγορηματικά ότι είναι η μικρή στο φάσμα του αυτισμού απλά σίγουρα έχει μια καθύστερηση λόγου.

Τί άλλο μας είπε. Λοιπόν,ξεκινάμε...

Πήρε καταρχάς ένα ιστορικό γιατί πήγαμε . Της εξηγήσαμε ότι δε μιλάει και ενα μήνα που πάει για 3 ώρες σ'ένα χώρο φύλαξης(όχι παιδικό σταθμό)παίζει αλλά όχι τόσο με τ'άλλα παιδάκια αλλά προτιμά μόνη της(έτσι έχει συνιθίσει κι απο το σπίτι τις περισσότερες φορές). Ύστερα πήρε τη μικρή...την πήρα αγκαλιά αλλά δεν ήθελε να κάτσει αλλά να πάει να παίξει με τα παιχνίδια και να εξερευνήσει το χώρο. "Όχι, κρατήστε την , δε θα περάσει αυτή τη στιγμή το δικό της", που να την κρατήσω άρχισε τα κλάματα και τις τσιρίδες η μικρή μου. Η αναπτυξιολόγος όλο και σημείωνε, της αναφέραμε ότι μας δάγκωε 2-3 φορές και τον εαυτό της αλλά τη μαλώσαμε και σταμάτησε.Έδειξε στη μικρή κάτι κύβους να τους βάλει σστη σειρά και τον ένα πάνω στον άλλο, σιά η μικρή μην ασχολιόταν με αυτό τους είδε, προσπάθησε να τους βάλει στο στόμα τους άφησε...Έπειτα ένα μηχανικό κουνελάκι.."πού είναι τα ματάκια, το στόμα κτλ?"την κοίταζε η δικιά μου, ήθελε να πάρει τα κυβάκια και να κατέβει απο την αγκαλιά μου, σημειωτέον δε της έχω μάθει μύτη στόμα να τα δείχνει. Εξήγησα στη γιατρό ότι τραγουδάει καθαρά κάποια τραγουδάκια παιδικά(φεγγαράκι, μπαρμπά Μπρίλιο)με αλλαγή σε κάποιες λέξεις αλλά την καταλαβαίνεις..Ενεργεί ο μιμιτισμός...χορεύει μαζί μου το ίδιο...Κάνει παλαμάκια για επιβράβευση? πρόβλημα! Της έδωσε κηρομπογιές, η μικρή κατευθείαν στο στόμα και να μουτζουρώνει τα χεράκια της, τέλος πάντων με τα πολλά κατέβηκε κάτω η μικρή πήρε τα παιχνίδια κι άρχισε να τα περιεργάζεται και να λέει τα δικά της, πότε μπαμπάλισμα, πότε ένα αααααααααα...

Μας εξήγησε ότι υπάρχει όντως πρόβλημα, βρισκόμαστε στο φάσμα του αυτισμού και το λέει αυτό γιατί η μικρή έχει κάποια γνωρίσματα απο τον αυτισμό οπότε δε μπορεί να πει αυτισμό καθεαυτού με τα βαριά γνωρίσματα που ξέρουμε λίγο πολύ όλοι μας. Θέλει να την ξαναδεί σε3-6 μήνες, εργοθεραπεία οπωσδήποτε. Τη ρωτήσαμε τί σημαίνει αυτό καθώε μεγαλώνει δε μπορεί να μας πει αν θα πάει σχολείο, κανονικό, αν θα μπορεί να αυτοεξυπηρετείται κι άλλα. Αποτέλεσμα, η γη έφυγε κάτω απο τα πόδια μας...Τη θεραπεία προτείνετε? τί είναι η εργοθεραπεία? ρωτάει ο συζηγός μου δεν είμαι θεραπευτης κύριε μου, η απάντηση. Ε, απο εκεινη την ώρα άντε να ηρεμήσουμε...κάνει κάτι η μικρή, ωχ μήπως???εκνευρίζεται κι η μικρή όπωε ανέφερα. Αυτά....

 

εεε... με όλο το θάρρος, αλλά πως μπορεί να εκτελέσει ένα παιδάκι μια εντολή που δεν την είχε ξανακούσει ποτέ στη ζωή του;; Αν δεν ξέρει η μικρούλα που είναι τα ματάκια πως θέλει ο άλλος να του τα δείξει;; Αν δεν έχει ξαναζωγραφίσει τι να τις κάνει τις μπογιές δηλαδή; Ε θα τις βάλει και στο στόμα για να δει μήπως είναι νόστιμες! Συμφωνώ ότι θέλει θεραπεία η καθυστέρηση λόγου που αν είναι εμφανής δύσκολα την μπερδεύεις με κάτι άλλο... Αλλά όλα τα άλλα τεστ που ανέφερες δεν μου φαίνονται και πολύ αξιόπιστα. Εδώ ακόμα κι εμείς οι ίδιες αμα δεν γουστάρουμε να κάνουμε κάτι ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ, τελεία και παύλα... και δεν δίνουμε και πολλές εξηγήσεις.. λες να έχουμε όλες διάχυτες διαταραχές;

 

ζωάκι28 σε ευχαριστώ πάρα πολύ! τελικά βρήκα κάποια άκρη με το ΙΚΑ, χωρίς επιτροπές και εξετάσεις όμως.. απλά μίλησα με τον υπεύθυνο εκεί και αποδείχτηκε πολύ εντάξει άνθρωπος... σπάνιο φαινόμενο... αλλιώς θα περίμενα μέχρι το φθινόπωρο για ραντεβού. Τώρα για το κέντρο λογοθεραπείας έχω υπόψη μου την Έκφραση στην Εθνικής Αμύνης αλά αν δεν μου αρέσει κάτι εκεί θα απευθυνθώ στο ΕΛΕΠΑΠ που λες, είδα την ιστοσελίδα τους και μου φάνηκε εντυπωσιακό το έργο που κάνουν!

[zwaki28]

Καλημέρα κορίτσια. Πραγματικά δε ξέρω τι να προτοπώ!! Είναι τόσα που μόνο με έναν-2-3 καφέδες και ίσως περισσότερους να μπορούσαμε να πούμε τις σκέψεις και τα άγχη μας. Όπως είπα και σε προηγούμενο post μου ένα παιδί με αυτισμό σου δείχνει καθημερινά μέσα απο τις κινήσεις και τη λειτουργικότητα του αν υπάρχει θέμα (κατα τη δική μου άποψη πάντα, δεν είμαι ειδήμμων ούτε και ότι λέω είναι το σωστό!!). Ο δικός μου δεν έδειχνε μέρη του σώματος γιατί εγώ δεν είχα ασχοληθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να τα μάθει! Ο τρόπος αυτός λοιπόν που το δικό μου παιδί δέχεται και μαθαίνει τα πάντα είναι μέσα απο έντονο παιχνίδι!! Με ιδιαίτερες κινήσεις και ζωηρές φωνές. ΠΡώτο παιδί και το δικό μου και δεν ήξερα το τρόπο να το προσεγγίσω μαθησιακά πλέον. Θεωρούσα πως όλα θα τα κατακτήσει μόνος του! Ναι μεν με τη δική μου συμμετοχή αλλά όχι με τόση ένταση! Μέσα σε μία εβδομάδα που πιάσαμε το θέμα σωματογνωσία μέσα απο το παιχνίδι έμαθε να δείχνει τα πάντα. Σημείωσε όμως πως ο δικός μου γιός ήταν ηλικιακά μεγαλύτερος απο τη κόρη σου. Μήνες βέβαια αλλά σε αυτές τις ηλικίες και η μέρα μετράει! Τα παιδιά κάτω των τριών και ειδικά αυτά που μεγαλώνουν μόνα τους...(χωρίς αδέρφια εννοώ) δεν δύναται να παίξουν με άλλα παιδιά και μάλιστα της ηλικίας τους!(με μεγαλύτερα που ξέρουν να τα προσεγγίσουν ναι!) Δεν είναι στη φάση τους αυτό. Στο παιδικό που τον πήγα δεν έπαιζε με άλλα παιδιά εκτός και αν τον προσέγγιζε κάποιο και παίζανε κλασικά κυνηγητό! Τί άλλο να παίξεις οταν δεν μπορείς να εκφραστείς λεξιλογικά; Το τελευταίο καιρό στο παιδότοπο που τον πηγαίνω δεν ξοκλλάει απο τα άλλα παιδάκια... τα παίρνει να χορέψουν... να κάνουν παζλ,.. να δουν ένα βιβλίο. Μιλάει βέβαια αλλά κάποιο παιδί που μιλάει καθαρά δεν μπορεί να τον καταλάβει. Το καλό είναι οτι δεν το βάζει κάτω το αγόρι μου και συνεχίζει!

Θα συνεχίσω μετά όμως γιατί έχουμε τις θεραπείες μας και πρέπει να φύγω.