Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μου καταστρέφει τη ζωή!


annaplani

Recommended Posts

Καλημέρα κορίτσια! Δεν ξέρω τι μ' έπιασε, αλλά ξύπνησα σήμερα πάλι με πόνους και αν δε μιλήσω σε κάποιον θα τρελλαθώ!!!

Εδώ και 6 χρόνια υποφέρω από ρευματικά τα οποία αντί να υποχωρούν, χειροτερεύουν! Βαρέθηκα να πονάω συνέχεια! Μετά την εγκυμοσύνη είχα μεγάλη έξαρση, πονούσα σε ΟΛΕΣ τις αρθρώσεις, έκανα ομοιπαθητική και μου πέρασαν οι πόνοι, αλλά λίγο καιρό μετά πρήστηκε ο καρπός μου και πονάει φρικτά! Είναι περίπου 1,5 μήνας τώρα που πονάω συνεχόμενα! Δεν αντέχω τη ζωή μου! Ξυπνάω το πρωί και λέω: "ωχ, πώς φτιάχνουμε πάλι σήμερα τη φρουτόκρεμα;" Από τον πόνο έχω συνέχεια νεύρα, ειδικά όταν πάω το πρωί να ταΐσω το μωρό με πιάνουν τα κλάμματα από την προσπάθεια να περάσω τον εκνευρισμό μου στην μπέμπα!

Αν δεν είχα τον άντρα μου όλα αυτά τα χρόνια θα είχα αυτοκτονήσει! Αυτή η κατάσταση έχει καταστρέψει τη σχέση μας, δεν έχω ερωτική διάθεση, είμαι συνήθως κακόκεφη, η κάθε δουλειά που πρέπει να κάνω είναι σα μαραθώνιος! Πόσο να αντέξει κι αυτός, έχει πέσει σε κατάθλιψη εξαιτίας μου! Μου συμπαραστέκεται, αλλά άνθρωπος είναι κι αυτός! Όλα ήταν τόσο καλά μεταξύ μας πριν πάθω αυτό! Στο μεταξύ φοβάται να μην με στεναχωρήσει γιατί με τις στεναχώριες επιδεινώνεται η κατάστασή μου, δεν μου παραπονιέται, αλλά καταλαβαίνω ότι νιώθει εγκλωβισμένος! Κι εγώ να πονάω συνέχεια! Πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος να πονάει συνέχεια; Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι καλύτερα να πέθαινα πριν μείνω έγκυος, να ησύχαζα μια για πάντα! Είμαι μισός άνθρωπος και είμαι μόλις 37! Πώς θα συνεχίσω τη ζωή μου έτσι, πώς θα φροντίσω το μωρό μου! Με πιάνει απελπισία! Έχω φτάσει στο σημείο να βλέπω τους άλλους ανθρώπους και να λέω μέσα μου: "να, αυτός δεν πονάει, ούτε αυτή πονάει!" Έχω ξεχάσει πώς είναι να μην πονάς όλη την ώρα! Πόση υπομονή να κάνω πια! Γιατί να πέσει πάνω μου αυτή η κατάρα!

Συγγνώμη για τη φλυαρία, αλλά δεν αντέχω να μην τα πω κάπου, θα τρελλαθώ!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Δεν έχω εμπειρία από αντίστοιχη κατάσταση αλλά το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι να αναζητήσεις κάποια ομάδα στήριξης για γυναίκες με παρόμοιο πρόβλημα. Να ανταλλάξετε απόψεις, να σου πούνε ίσως συμβουλές. Δεν νομίζω ότι είναι μια καθημερινή κατάσταση που πρέπει να την επωμίζεστε μόνοι με την οικογένεια σου.

There is no patch for human stupidity.

Link to comment
Share on other sites

Ωχ κορίτσι...σε καταλαβαίνω...Δηλαδή καταλαβαίνω πως ειναι να πονάς οοοοολη την ώρα.

Ο αντρας μου μετά απο τροχαίο που ειχε πέρσι εκανε μετατραυματική οστεοαρθρίτιδα και πονάει διαρκώς.

Του ειπαν οτι αν φτάσει στο σημείο να πονάει διαρκώς και ακατάπαυτως και για μεγάλο χρονικό διάστημα θα κάνει χειρουργείο αποκατάστασης

.Ειναι διαφορετική περίπτωση το ξέρω αλλά μπορώ να σε καταλάβω εστω και λίγο...

Κανε κάτι...γιατί να υποφερεις...

Δεν υπάρχει καμιά θεραπεία;

Τι ωραιο να εισαι μανουλα!!!

Link to comment
Share on other sites

Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι υπομονή και κουράγιο.

Ο πατέρας μου είχε ρευματοειδή αρθρίτιδα και υπέφερε πολύ.

Μου ήταν αδιανόητο να δεχτώ πως ένας άνθρωπος που έπαιρνε

την πέτρα και την έλιωνε υπέφερε τόσο πολύ από αυτό.

Έκλαιγε σαν μωρό από τους πόνους.

 

Πραγματικά δεν έχω λόγια... επειδή ξέρω τη σοβαρότητα και

το μέγεθος του πόνου.. δεν ξέρω τι να σου πω!!! Κουράγιο!

Να σκέφτεσαι πως έχεις το μωρό σου και έναν άντρα που σε αγαπάει!

Link to comment
Share on other sites

annaplani εχω κι εγω ρευματοειδη αρθριτιδα,τωρα με αυτον τον καιρο ειναι λογικο να πονας περισσοτερο.Να παιρνεις τα φαρμακα σου για να "μαλακωνει"λιγο ο πονος.Δυστυχως ποτε δεν περναει,αλλα τα φαρμακα βοηθανε στο να μην υποφερεις.Αν νομιζεις πως τα φαρμακα που παιρνεις δε σε βοηθανε να πας στον ρευματολογο σου να στα αλλαξει.

Καλα κανεις και τα γραφεις,και ξεσπας,οσο μπορουμε κι εμεις θα σε βοηθησουμε.

Απλα να θυμασαι πως δεν εισαι η μονη!!!!

ΤΑΣΟΣ 9/2/09

ΧΡΗΣΤΟΣ 21/7/10

ΘΑΝΟΣ 21/7/10

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καλημέρα κορίτσια! Δεν ξέρω τι μ' έπιασε, αλλά ξύπνησα σήμερα πάλι με πόνους και αν δε μιλήσω σε κάποιον θα τρελλαθώ!!!

Εδώ και 6 χρόνια υποφέρω από ρευματικά τα οποία αντί να υποχωρούν, χειροτερεύουν! Βαρέθηκα να πονάω συνέχεια! Μετά την εγκυμοσύνη είχα μεγάλη έξαρση, πονούσα σε ΟΛΕΣ τις αρθρώσεις, έκανα ομοιπαθητική και μου πέρασαν οι πόνοι, αλλά λίγο καιρό μετά πρήστηκε ο καρπός μου και πονάει φρικτά! Είναι περίπου 1,5 μήνας τώρα που πονάω συνεχόμενα! Δεν αντέχω τη ζωή μου! Ξυπνάω το πρωί και λέω: "ωχ, πώς φτιάχνουμε πάλι σήμερα τη φρουτόκρεμα;" Από τον πόνο έχω συνέχεια νεύρα, ειδικά όταν πάω το πρωί να ταΐσω το μωρό με πιάνουν τα κλάμματα από την προσπάθεια να περάσω τον εκνευρισμό μου στην μπέμπα!

Αν δεν είχα τον άντρα μου όλα αυτά τα χρόνια θα είχα αυτοκτονήσει! Αυτή η κατάσταση έχει καταστρέψει τη σχέση μας, δεν έχω ερωτική διάθεση, είμαι συνήθως κακόκεφη, η κάθε δουλειά που πρέπει να κάνω είναι σα μαραθώνιος! Πόσο να αντέξει κι αυτός, έχει πέσει σε κατάθλιψη εξαιτίας μου! Μου συμπαραστέκεται, αλλά άνθρωπος είναι κι αυτός! Όλα ήταν τόσο καλά μεταξύ μας πριν πάθω αυτό! Στο μεταξύ φοβάται να μην με στεναχωρήσει γιατί με τις στεναχώριες επιδεινώνεται η κατάστασή μου, δεν μου παραπονιέται, αλλά καταλαβαίνω ότι νιώθει εγκλωβισμένος! Κι εγώ να πονάω συνέχεια! Πόσο να αντέξει ένας άνθρωπος να πονάει συνέχεια; Πολλές φορές έχω σκεφτεί ότι καλύτερα να πέθαινα πριν μείνω έγκυος, να ησύχαζα μια για πάντα! Είμαι μισός άνθρωπος και είμαι μόλις 37! Πώς θα συνεχίσω τη ζωή μου έτσι, πώς θα φροντίσω το μωρό μου! Με πιάνει απελπισία! Έχω φτάσει στο σημείο να βλέπω τους άλλους ανθρώπους και να λέω μέσα μου: "να, αυτός δεν πονάει, ούτε αυτή πονάει!" Έχω ξεχάσει πώς είναι να μην πονάς όλη την ώρα! Πόση υπομονή να κάνω πια! Γιατί να πέσει πάνω μου αυτή η κατάρα!

Συγγνώμη για τη φλυαρία, αλλά δεν αντέχω να μην τα πω κάπου, θα τρελλαθώ!!!

 

αντί να κάθεσαι και να υποφέρεις γιατι δεν πας σε ένα γιατρο....μπορει η ομοιοπαθητικη στην περίπτωση σου να μην λειτουργει....εξετάσεις για οστεοπαινία έχεις κάνει?έχει η μαμα μου και γι αυτο ξέρω...γιατι εκτος απο ρευματοειδη αρθτιδα τις προέκυψε και αυτο....εκτος αυτου επειδη έχω και εγω θέμα στο δεξι μου χέρι...στο ωλενειο νευρο το οποιο απο την κουραση παραλυει τα 3 δακτυλα και ο πόνος φτάνει μεχρι πανω την ωμοπλάτη...

εγω το καλοκαιρι μην υποφεροντας πια τον πόνο ξεκινησα να ψάχνω τι έχω βρήκα έναν φυσιατρο έκανα τις απαραιτητες εξετάσεις έκανα και φυσιοθεραπεια για λιγο καιρο και τωρα ειμαι καλά....δεν έλυσα το προβλημα μου εντελώς αλλά μπορω και κανω πιο άνετα δουλειες....

αν δεν θες να πας σε κλασσικη ιατρική μιλά με τον γιατρο σου....της ομοιοπαθητικης....

δεν είναι λυση να περιμένεις με σταυρωμένα τα χέρια......

1129643tvsq1yiqpw.gif
Link to comment
Share on other sites

Όλες εσείς οι μανούλες που παλεύεται με χρόνιες παθήσεις είστε πραγματικές ηρωίδες, που κάθε μέρα είναι και ένας μικρός Γολγοθάς. Ξαφνικά όλα τα προβλήματα για πεθερές, παραπανίσια κιλά κλπ γίνονται τόσο ασήμαντα και γελοία. annaplani από τη στιγμή που έγραψες το μήνυμα όλο σε έχω στο μυαλό μου. Κουράγιο, τι άλλο μπορώ να πω;

Link to comment
Share on other sites

Εύχομαι να βελτιωθεί η υγεία σου σύντομα.

Έχεις δοκιμάσει να ακολουθήσεις συγκεκριμένη διατροφή (υπάρχουν γιατροί που θεραπεύουν με αυτόν τον τρόπο) ή να κάνεις νηστειοθεραπεία;

jv42p3.png

DfUyp2.png

Link to comment
Share on other sites

Όλες εσείς οι μανούλες που παλεύεται με χρόνιες παθήσεις είστε πραγματικές ηρωίδες, που κάθε μέρα είναι και ένας μικρός Γολγοθάς. Ξαφνικά όλα τα προβλήματα για πεθερές, παραπανίσια κιλά κλπ γίνονται τόσο ασήμαντα και γελοία. annaplani από τη στιγμή που έγραψες το μήνυμα όλο σε έχω στο μυαλό μου. Κουράγιο, τι άλλο μπορώ να πω;

 

ilonka, δεν θα μπορούσα να τα πω καλύτερα απ' ότι τα είπες...

 

annaplani, γράφε μας, θα είμαστε εδώ για σένα!

Link to comment
Share on other sites

annaplani ξέρω πως δεν μπορώ να σου πω κάτι για να σε βοηθήσει πέραν του ότι σε καταλαβαίνω όσο μπορώ παρόλο που η πάθησή μας είναι διαφορετική και ευτυχώς για μένα μόνο στα χέρια.

 

Το μόνο που μπορώ να σου πω και αυτό χωρίς σιγουριά για το αποτέλεσμα γιατί κι εγώ δεν το έχω δοκιμάσει ακόμα (οικονομικοί λόγοι και έλλειψη χρόνου) είναι μήπως να κοίταζες την οζονοθεραπεία. Μου μίληαν πρόσφατα γι' αυτό και θέλω κι εγώ να πάω να το δω δεδομένου ότι στο κεντρο που μου σύστησαν πάνε πολλοί αθλητές με προβλήματα σαν τα δικά μου και συνεχίζουν τον αθλητισμό απτόητοι και ανενόχλητοι. Προσωπικά έχω βαρεθεί τα χάπια και τις αλοιφές που τελικά μετά από λίγο καιρό τα συνηθίζει και ο ίδιος ο οργανισμός.

 

 

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πολυ στεναχωρεθηκα με το μηνυμα σου...αλλα κανε λιγο υπομονη. Από ό,τι ειδα το μωρο σου ειναι 7 μηνων. Ολα τα αυτοανοσα οπως ειναι η παθηση αυτη, μετα τη γεννα συνηθως ειναι σε εξαρση για κανα χρονο...Μετα ηρεμεις παλι...

Παρε τα φαρμακα σου όπως σου ειπε η αλλη κοπελα, κοιτα και την περιπτωση ομοιοπαθητικου όπως ειπε καπια αλλη...ό,τι ειναι δυνατον να καλυτερεψει τη ζωη σου.

Πανω απο ολα να μην στεναχωριεσαι γιατι ξερεις οτι αυτο ειναι φαυλος κυκλος....

Χιλια 'Περαστικα ' και γρηγορα.....

Link to comment
Share on other sites

ψυχη μου καλη.....

τι να πω πρωτα.....

πονοι αφορητοι, αυτοανοσο που δεν θεραπευεται.....

καθε μερα ποναω.....πολυμυοσιτιδα.......εχουν παραλυσει ολοι οι μυς....και προχωραει.....με 2 παιδια......3,5 και 1,5......

απο σημερα θα προσευχομαι και για σενα.....

Link to comment
Share on other sites

Kλαίω που διαβάζω το μήνυμά σου..Ο άντρας μου έχει αυτοάνοσο που τον έχει χτυπήσει σε όλες τις αρθρώσεις εκτός των χεριών..πονάει καθημερινά..είναι 32 ετών και τον χτύπησε στα 26..έχουμε πάρει από φάρμακα τα πάντα..ενέσεις, μεθοτρεξάτες,κορτιζόνες,καταφύγαμε και στην ομοιοπαθητική..Δεν έχουμε δει ύφεση καθλολου..η ψυχολογία του είναι πεσμένη στο μηδέν..υπάρχουν μέρες που κυριολεκτικά σέρνεται..Αυτό με τον άντρα σου μην το σκέφτεσαι..δεν νοιώθει εγκλωβισμένος..φοβισμένος και ανίκανος να σε βοηθήσει νοιώθει..Δεν με ένοιαξε δευτερόλεπτο που άλλαξε η ζωήμας με την ασθένεια..απλά καθημερινά πονάω που τον βλέπω να πονάει και δεν μπορώ να τον βοηθήσω..έτσι φαντάζομαι θα νοιώθει και ο αντρούλης σου..μια περίοδο έφτασε σε σημείο να τον χτυπήσει και στην άρθρωση της γνάθου και να μην μπορει ούτε να φάει..Δεν ξέρω να βάζω λινκ αλλά εδώ στο παρεντς πολλές κοπέλες έχουν αυτοάνοσα και τα νικήσανε με θετική σκέψη και καλή ψυχολογία..καταλαβαίνω τον πόνο σου..είσαι ηρωίδα..αλλά μην την αφήσεις την παλιοαρρώστια να σου χαλάσει τη ζωή..Στάσου δυνατή..όσο μπορείς..και όλα θα πάνε καλύτερα..βρε κορίτσια όποια ξέρει να βάζει το λινκ ας το βάλει..είναι πολύ αισιόδοξα τα μηνύματα..νομίζω ο τίτλος είναι αυτοάνοσα και εγκυμοσύνη..

Link to comment
Share on other sites

Τι να πω, θελω πολλα να σου πω αλλα το συναισθημα της απογνωσης του πονου ειναι τοσο οικειο και σε εμενα που το μονο που μπορω να σου πω ειναι κρατα ψηλα το κεφαλι και παλεψε το μεχρι τελους. Εγω οταν ποναω αυτο ουρλιαζω απο μεσα μου, δεν θα με νικησεις εσυ εγω θα σε νικησω και θα αντεξω.

 

Κανε δοκιμες με αλλα φαρμακα που μπορει να σε πιασουν καλυτερα και μην το αφηνεις στην τυχη του. Ψαξε οσο περισσοτερο μπορεις τι μπορει να σε βοηθησει. Και την ψυχολογια μην την υποτιμας, το εχω δει και εγω στην πραξη οτι οταν με παιρνει απο κατω και στενοχωριεμαι το σωμα μου καταπονειται ακομα περισσοτερο και χειροτερευω.

 

Δυναμη σου ευχομαι και κουραγιο μεσα απο την ψυχη μου!!!!!!!!!!!!!!!

Link to comment
Share on other sites

Πονάω από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Μόνο ο βελονισμός με βοήθησε αλλά δεν εξάλειψε το πρόβλημα. Τα αποτελέσματά του διαρκούν όσο τον κάνεις, μετά τα ίδια. Δέξου ότι έτσι είσαι φτιαγμένη. Μη σταματάς να προσπαθείς, αλλά δέξου ότι υπάρχουν άνθρωποι που πάντα πονάνε κι ίσως ανήκεις σ' αυτούς. Και ναι, ο άντρας σου σίγουρα νοιώθει άσχημα αλλά δε μένει με το ζόρι ούτε επειδή σε λυπάται, να είσαι σίγουρη. Έχει κάνει τις επιλογές του με τα υπέρ και τα κατά τους. Συμβουλεύσου κι έναν ψυχίατρο και δε θα χάσεις.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Λίγο μετά τη γέννα και μετά από πολλές δύσκολες καταστάσεις ,(προωρότητα,θερμοκοιτίδα,θάνατος νεογνού),εμφανίστηκε και σε μένα η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Μπορώ να καταλάβω ακριβώς το πως νιώθεις.Ξέρω τι σημαίνει να πολεμάς να κόψεις το φρούτο και να κόβεις το δάχτυλο,να κάνεις δέκα λεπτά για να αλλάξεις πάνα και το μωρό να κλαίει και εσύ να κλαις μαζί του για την ανημπόρια σου και για τους αφόρητους πόνους.

Πέρασαν πέντε χρόνια από τότε.Εδώ και τρία χρόνια η αρθρίτιδα "κοιμάται".Ξέρω ότι κάποτε μπορεί να ξαναρχίσει και να βρεθώ πάλι στην ίδια θέση αλλά δεν απελπίζομαι.

Θέλω να σου πω,πως από τη στιγμή που ξεπέρασα τον ψυχικό μου πόνο,υποχώρησε και η ρευμ. αρθρίτιδα και η θυρεοειδίτιδα και ότι άλλο με ταλαιπωρούσε.Πίστεψε με,όλα από μέσα μας ξεκινάνε.

Θέλω να σου ευχηθώ καλό κουράγιο.Πιστεύω πως μόλις περάσει λίγος καιρός ακόμη από τη γέννα θα δεις βελτίωση.Πάντως θα σου πρότεινα κοιτάξεις και εναλλακτικές μεθόδους θεραπείας.

Link to comment
Share on other sites

κορίτσια καταρχήν καλή δύναμη σε όσες έχετε αυτό το πρόβλημα. Είναι κάτι πολύ δύσκολο, το είχα δει πέρυσι μέσω της δουλειάς μου από κοντά, πόσο μάλλον όταν είσαι νέα κι έχεις και παιδάκια.

 

το έχω γράψει και σε άλλο θέμα, αν κάνετε κορτιζόνη και μεθοτρεξάτη και δεν βοηθάει ή έχετε παρενέργειες, ρωτήστε το ρευματολόγο σας για ένα καινούριο φάρμακο που λέγεται τοσιλιζουμάμπη. είναι ένα ενέσιμο μονοκλωνικό αντίσωμα και έχει δείξει καλά αποτελέσματα. ξέρω ότι στο Γεννηματάς της Αθήνας την κάνουν αυτή τη θεραπεία, αλλά είμαι σίγουρη ότι θα γίνεται κι αλλού.

Time flies like the wind; fruit flies like bananas
 

Link to comment
Share on other sites

Κανένα φάρμακο δεν υπάρχει που να μην έχει παρενέργειες!!! Ειδικά τέτοιου τύπου!!!

 

Μελέτη που ανακοινώθηκε πρόσφατα στο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Ρευματολογίας, έδειξε ότι μπορεί και αναστέλλει την πρόοδο των αρθρικών αλλοιώσεων εμποδίζοντας την αρθρική καταστροφή. Ακόμα, εμφανίζει ευεργετικές επιδράσεις σε συστηματικές εκδηλώσεις της νόσου, όπως γρήγορη διόρθωση της αναιμίας, βελτίωση της κόπωσης και της λειτουργικής ικανότητας των ασθενών. Η πλειοψηφία των ανεπιθύμητων ενεργειών της τοσιλιζουμάμπης ήταν ήπιας ή μέτριας έντασης και το προφίλ ασφαλείας συγκρίσιμο μ' αυτό των άλλων βιολογικών θεραπειών για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

 

Δώσε βάση στη τελευτάια πρόταση και ιδίως στη τελευταία γραμμή. Είναι ένα καινούριο φάρμακο που δίνει ελπίδα αλλά έχει και αυτό τα ρίσκα του όπως όλα..

Link to comment
Share on other sites

Κανένα φάρμακο δεν υπάρχει που να μην έχει παρενέργειες!!! Ειδικά τέτοιου τύπου!!!

 

Μελέτη που ανακοινώθηκε πρόσφατα στο συνέδριο του Αμερικανικού Κολεγίου Ρευματολογίας, έδειξε ότι μπορεί και αναστέλλει την πρόοδο των αρθρικών αλλοιώσεων εμποδίζοντας την αρθρική καταστροφή. Ακόμα, εμφανίζει ευεργετικές επιδράσεις σε συστηματικές εκδηλώσεις της νόσου, όπως γρήγορη διόρθωση της αναιμίας, βελτίωση της κόπωσης και της λειτουργικής ικανότητας των ασθενών. Η πλειοψηφία των ανεπιθύμητων ενεργειών της τοσιλιζουμάμπης ήταν ήπιας ή μέτριας έντασης και το προφίλ ασφαλείας συγκρίσιμο μ' αυτό των άλλων βιολογικών θεραπειών για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα.

 

Δώσε βάση στη τελευτάια πρόταση και ιδίως στη τελευταία γραμμή. Είναι ένα καινούριο φάρμακο που δίνει ελπίδα αλλά έχει και αυτό τα ρίσκα του όπως όλα..

 

ευχαριστώ που μου το επισημαίνεις, έκανα λάθος διατύπωση, θα το κάνω έντιντ. άλλο ήθελα να γράψω.

Time flies like the wind; fruit flies like bananas
 

Link to comment
Share on other sites

άνθρωποι είμαστε..απλά έχουμε μπει και εμείς σε αυτή τη διαδικασία λήψης σοβαρών φαρμάκων..και κάθε μέρα τρέμω μη μας βρει τίποτε άλλο..

 

τι να πω, μόνο κουράγιο μπορεί να πει κανείς, αλλά κι αυτό ακούγεται λίγο... είχα δει πολλούς νέους ανθρώπους εκεί στο Γεννηματάς με ρευματοειδή και όλοι λέγανε ότι είναι δύσκολη η καθημερινότητα...

Time flies like the wind; fruit flies like bananas
 

Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια, τι να πω; Δεν περίμενα τόσες κοπέλες να ανταποκριθούν! Με συγκίνησαν απίστευτα τα μηνύματά σας, ένιωσα ότι δεν είμαι μόνη! Ήμουν τόσο απελπισμένη όταν έγραψα όλα αυτά για την κατάστασή μου και πήρα δύναμη διαβάζοντας τις απαντήσεις. Μετά από τόσα χρόνια με κορτιζόνες, πλακενίλ, μεθοτρεξάτη και όλες τις παρενέργειες, μπορώ να πω ότι τα λόγια σας ήταν βάλσαμο.

Ναι, το ξέρω ότι δεν πρέπει να το αφήσω να με νικήσει, νομίζω ότι ακόμα είμαι όρθια επειδή το παλεύω τόσο πολύ. Σήμερα πονάω λιγότερο και είμαι καλύτερα ψυχολογικά, η μπέμπα ξύπνησε με κέφια και όλο μου χαμογελάει, βλέπω κι εγώ τη ζωή πιο αισιόδοξα! :)

Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου! Ίσως δεν μπορείτε να καταλάβετε πόσο με βοηθήσατε... σας χρωστώ ευγνωμοσύνη...

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχώς έχω μία φίλη που υποφέρει από το συγκεκριμενο πρόβλημα - την χτύπησε πρώτη φορά στα 16 της, αγκύλωσαν τα χέρια της και μετά από πολύ φυσιοθεραπεία και φάρμακα άρχισε πάλι να τα κινεί. Τώρα 15 χρόνια μετά, συνεχίζει να υποφέρει σε χέρια και πόδια, αλλά το παλεύει και πραγματικά την θαυμάζω για την δύναμή της! Σε ερώτηση στον τότε ομοιοπαθητικό μου για την περίπτωσή της, μου είπε ότι τέτοιες περιπτώσεις που έχουν λάβει πολύ κορτιζόνη και φάρμακα είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν ομοιοπαθητικά και σίγουρα θέλει κάποιον εξαιρετικά καλό ομοιοπαθητικό.

Ένας πελάτης του άντρα μου με το ίδιο πρόβλημα, ενώ ο ίδιος έχει φαρμακοβιομηχανία, δοκίμασε την ρεφλεξολογία και την ομοιοπαθητική και όπως λέει από τότε που τα ξεκίνησε έχει δει τεράστια βελτίωση. Όποιος θέλει να του στείλω σε πμ το όνομα του ρεφλεξολογου του, αλλά δυστυχώς είναι αρκετά ακριβός, από όσο ξέρω.

Πραγματικά δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι να πονάς συνέχεια, αλλά θέλω να σας πω κουράγιο και όσο μπορείτε θετική σκέψη!! Μην εγκαταλείπετε τα όπλα και να παίνετε δύναμη από τους συντρόφους και τα παιδιά σας που σας λατρεύουν!

Kt0tp2.png NaAfp3.png

 

 

Link to comment
Share on other sites

  • 1 χρόνο μετά...

γεια σας!ειμαι 25 χρονων και εδω και 3 χρονια σχεδον εχω διαγνωστει με ρευματοειδη αρθριτιδα αφου πηρα τα φαρμακα πρωτης γραμμης(κορτιζονη κ.α)και δεν μου εκαναν τιποτα εδω κ ενα χρονο ξεκινησα ενεση βιολογικων παραγοντων και εχω δει τρομερη βελτιωση ενω πριν δεν μπορουσα σχεδον καθολου να κινηθω τωρα σχεδον εχω επανελθει.βεβαια επειδη μου εχει προκαλεσει καποιες αλλοιωσεις στ πελμα ποναω λιγακι αλλα οχι οπως πριν.θελω να πω,οτι η ψυχολογια ειναι το πιο σημαντικο γιατι υπηρξαν φορες που σκεφτομουν θα σηκωθω ποτε ξανα απο τ κρεββατι και δεν θα σκεφτομαι τ πονο?πρεπει να προσπαθουμε και να μν παραδινουμε τα οπλα...μετα απ'ολη αυτη την περιπετεια αποκομισα πολλα πραγματα κατα αρχας να απαιτουμε μεγαλυτερη προσοχη απο τους γιατρους μας,ειναι η υγεια μας και δεν πρεπει να παιζουμε μ'αυτο!υπαρχει κανεις με μονοαρθριτιδα?καλη δυναμη σ'ολους!!

Link to comment
Share on other sites

  • 2 months later...

:cry::cry::cry::cry: λυπάμαι πολυ για όλες τις περιπτώσεις ξεχωριστά . Ο πόνος και η πάθηση σε μικρή ηλικία είναι οδυνηρό. Κουράγιο σε όλες σας μανούλες και μπαμπάδες :|:|:|

 

 

ΥΓ: Η ρευματοειδής αρθρίτιδα χτυπάει σε τέτοιες ηλικίες? για ποιο λόγο και με ποια συμπτώματα?

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...