Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Έχω νευριάσει με την μητέρα μου!!!


erma79

Recommended Posts

ποτε δεν ημουν της αποψης οτι πρεπει να φορτωσω το παιδι μου στη μανα μου η στην πεθερα με τις ωρες καθε μερα.οκ να το κρατησει 2-3 ωρες 1-2 φορες τη βδομαδα ΑΝ ΘΕΛΕΙ αλλα ...την ωρα που γινοταν η συλληψη με βοηθουσε η μανα μου?η μηπως την ρωτησα ''μαμα να κανω παιδι???'' οχι!τοτε γιατι λοιπον να απαιτω την βοηθεια της κ να θελω να μου το κραταει με τις ωρες ειτε για να δουλεψω ειτε για να ξεκουραστω?προτειμω η να μη δουλεψω η να το στειλω σε βρεφικο (νταντα δε θα επαιρνα με τιποτα)η να βρω καποιο γνωστο μου ατομο που να του εχω εμπιστσυνη να το πληρωνω να μου το κραταει.να το δεινω στη μανα μου 8 και 10 ωρες την ημερα ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.εγω φυσικα μενω γερμανια κ ετσι κιαλλιως δεν εχω κανεναν να μου κραταει τα παιδια αλλα κ στην ελλαδα οταν παμε 40-50 μερες καθε καλοκαιρι ποτε δεν αφησα τα παιδια να παω καπου 2-3 μερες με τον αντρα μου.τα εχω αφησει 3-4 φορες τοσα χρονια κιαυτο μονο βραδυ ενω κοιμοταν για 3-4 ωρες.οι μονες φορες που κρατησε η μανα μου παιδι ηταν 3 μερες την κορη μου οταν γεννησα τον γιο μου και 2 μερες την κορη μου τη μεγαλη κ τον γιο μου οταν γεννησα την μπεμπα.αλλα κ για να ερθουν γερμανια τους ρωτησα ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΝ.αλλιως θα εβρισκα καποια αλλη λυση.επειδη δε μπορουσε ο αντρας μου να παρει αδεια απο τη δουλεια.

οπως τα εκανα χωρις να ρωτησω κανεναν κ χωρις τη βοηθεια απο κανεναν ετσι εχω κ την ευθυνη να τα κοιταω.φυσικα ωρες ωρες τρωω φρικη οταν οπου κ να παω πρεπει να κουβαλαω κ παιδια μαζι.ακομα κ στα ψωνια κ στην τραπεζα κ στο να πληρωσω καποιον λογαριασμο ακομα κ σε γιατρους!αλλα οπως λεει κ η παροιμια ''δεν ηξερες δε ρωταγες?'':mrgreen:

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 211
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

εγω θα γυρισω στη δουλεια οταν η μικρη θα ειναι 16 μηνων.

Θα εχω γυναικα να την φυλαει στο σπιτι!!!

Η μαμα μου εχει προβληματα υγειας και δεν την παρεξηγω που δεν μπορει να απασχολησει την μικρη!!!οταν ειναι ο αδελφος μου σπιτι βεβαια την κρατανε κανενα 2ωρο,την χαιρονται κι αυτοι-περναει καλα και η μικρη

η πεθερα μου απο την αλλη δουλευει ωρες καταστηματων και εχει πολλες ευθυνες και στο σπιτι της και παρολο που τρελλαινεται για το εγγονι της δεν μπορει αντικειμενικα να ασχοληθει μαζι της παρα μονο μια Κυριακη.Επισης φοβαται να της δωσει γαλα,οχι ομως να την ταισει φαγητο αλλα θελει κι εμας εκει!!!ουτε αυτην την παρεξηγω!!!

ειναι μεγαλες γυναικες και ενα μωρο θελει ανθρωπο απο πανω του!!

Βγαζω το καπελο σε γιαγαδες που αψηφουν την κουραση τους και βοηθανε τις οικογενειες των παιδιων τους,μπραβο αλλα δεν χαλασε κι ο κοσμος αν δεν τα καταφερνουν ολες!!!

Το κακο ειναι οταν ταζουν λαγους με πετραχηλια και μετα αναιρουν τα λογια τους!!!

Οταν ταζεις....τελειωσε,εχεις δημιουργησει προσδοκια στον αλλο,εσυ φταις αν σου ζηταν το ταξιμο!!!

 

Πρεπει να ξεκιναμε να κανουμε οικογενεια και παιδια κυριως εχοντας παντα υποψιν μας οτι μπορει να μην υπαρξει καμια βοηθεια απο κανεναν!!!Τοτε δεν παραπονιεσαι κι αν τυχον ερθει κουρανοκατεβατη απλα ευχαριστεις την καλη σου τυχη:-D

Link to comment
Share on other sites

 

γεια σου Δημητρα σε διαβαζω μερες τωρα.......εχω την εντυπωση οτι οι κοπελες που ζητανε βοηθεια δεν ειναι ολες για να πανε βολτα η κομμωτηριο η να ξεκουραστουν.....αυτα τα παραδειγματα κι εγω τα κρινω ακυρα.........

καμμια φορα ομως αν καποια ειναι πτωμα και πχ η μαμα της απο κατω εχει ξε-----στει στους καφεδες...........καποιες τετοιες παραπονιουνται νομιζω..........

 

ειμαι ακριβως της δικης σου λογικης, δεν τα δινω, δε θελω να τα δωσω, δε μου χρωσταει κανεις τιποτα, καθομαι μεσα, σταματησα τη δουλεια μου, με οοοοολη μου την καρδια, θελω εγω να εχω τη χαρα να τα μεγαλωνω..........κραζω την ξαδερφη μου που εχει το γιο της 3 μερες η μανα και 2 η πεθερα και τον παιρνει ενα ΣΚ !!!!! και αμα ειναι να βγουν τον ξαναδινουν και το ΣΚ!!!!!!!!!

 

εγω δε θα μπορουσα εκεινη ομως μπορει και το παιδακι ειναι "μια χαρα " και γιατι οχι??? οι παππουδες ειναι 45 χρονων!!!!!!!

εμενα η μανα μου ειναι μεγαλη αλλα και νεα να ητανε, να το πω και χυμα, ονειρευομουν απ τα 15 μου να κανω παιδια, τωρα θα χαρω το καθε λεπτο τους......

 

δεχομαι βοηθεια στο μαγειρεμα και στο σιδερο, κι αυτο μεχρι να γινω καλα αν θελει ο θεος και να αναλαβω και παλι την οικογενεια μου πληρως εγω.........

 

αλλα καθε κοπελα εχει τους λογους της που νιωθει οπως νιωθει και δεν ξερω, φοβαμαι οτι τις αδικουμε καμια φορα..........δεν ξερεις τι γινεται σε καθε σπιτι.........παντως σε διαβαζω πολυ γιατι συμφωνουμε σε πολλα.....σε χαιρετω

Link to comment
Share on other sites

Εγω αυτο που εχω να πω ειναι οτι οι πολλες κοπελες εδω μεσα εχουμε μεγαλωσει με τις γιαγιαδες μας και τους παππουδες μας γιατι οι μανουλες μας δουλευαν. Τωρα που ηρθε η ωρα να βοηθησουν τα παιδια τους κανουν τις παπιες και σου λενε "Αααααα εγω τα παιδια μου τα μεγαλωσα!!!!"

Πως τα μεγαλωσες καλε ????? Μονη σου ησουν ????

Συμφωνώ με αυτό που λες, είναι όντως πολυ εκνευριστικό καποιες μανάδες-πεθερές να το παίζουν οι σούπερ μητέρες ενώ εκεινες είχαν τις μανάδες τους full time στο δίπλα/επανω/κατω σπίτι και μαλιστα πολλές από αυτές τις ξεσήκωσαν από τα χωριά τους και τις έφεραν στην Αθήνα για να τους κανουν baby sitting!! (οικογενειακά παραδείγματα)

 

Δε μπορώ όμως να μη συμφωνήσω και σε αυτό:

η μαμα μου μια μερα μου ειχε πει (σε πληρη ηρεμια)

 

"ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΜΩΡΟ, ΤΟΤΕ Ο ΘΕΟΣ ΘΑ ΕΔΙΝΕ ΜΩΡΑ ΚΑΙ Σ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ...ΓΙΑ ΝΑ ΓΕΝΝΑΝΕ ΜΕΧΡΙ ΜΙΑ ΗΛΙΚΙΑ, ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΟΙ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΕ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΝ"

 

Από τη στιγμη που το παιδί περπατάει είναι μεγάλο ζόρι να σου το κρατάει κάθε μέρα για πολλές ώρες η μάνα-πεθερά!! Εδώ εγώ που είμαι νέα και πολλές φορές τα φτύνω....όχι αυτές που είναι και μεγάλες και όλο και καποιο πρόβλημα υγείας υπάρχει...μιλαμε για μεγάλη δέσμευση που θέλει μεγάλα αποθέματα σωματικά και ψυχικά.

 

 

Link to comment
Share on other sites

γεια σου στελλα μου :mrgreen: το θεμα ειναι πως επειδη ξερω τετοια περιπτωση...στενο συγγενικο μου προσωπο εχουν ενα παιδι κ το εχουν αφησει στη μανα της απο το δεκεμβριο μεχρι τον αυγουστο δηλαδη 9 μηνες σχεδον κ το περνανε μονο μια φορα την εβδομαδα.οι γονεις της μενουν σε μια αλλη πολη μια ωρα απο την πολη που μενουν οι γονεις.ο λογος?επιασε δουλεια η μητερα.ηταν στις προδιαγραφες της να δουλεψει οπως κ να κανει παιδι.επρεπε να σκεφτει ενα τροπο ωστε να εχει συνδιασμο κ των 2 η αν δεν υπηρχε να μη κανει ενα απο δυο.η καημενη η μανα της οκ δεν ειναι μεγαλη ειναι 50 ετων αλλα δεν εχει την υπομονη να το κραταει τοσο πολυ!εκανε παιδι με τη λογικη ''αχ τι γλυκα που ειναι θελω κ εγω!'' αλλα αν κανουμε μαυτη τη λογικη παιδια φυσικο ειναι να δυσκολευτουμε κ να απαιτουμε βοηθεια!

αυτο που θελω να πω ειναι οτι δε θα ηθελα να κανω παιδι με το σκεπτικο ''ε θα κανω μερικα παιδια εχω και τη μανα μου να με βοηθαει'' εννοω βασισμενη στη μανα μου οτι θα μου τα κραταει να παω για δουλεια.αλλο το να το στειλω πχ παιδικο κ να μου το κραταει η μανα μου κ 1-2 ωρες μεχρι να σχολασω αν δε φτανουν οι ωρες του παιδικου αλλα 6ωρα και 8ωρα και 10ωρα ε οχι...οι γονεις μας μας μεγαλωσαν,περασαν τα αγχη περασαν τις ευθυνες και ηρθε η ωρα να ''ηρεμισουν'' απο ολα αυτα.θα τους φορτωσω εγω τα διπλα?γιατι κακα τα ψεματα οταν προσεχεις αλλο παιδι εχεις μεγαλυτερη ευθυνη

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Από τη στιγμη που το παιδί περπατάει είναι μεγάλο ζόρι να σου το κρατάει κάθε μέρα για πολλές ώρες η μάνα-πεθερά!! Εδώ εγώ που είμαι νέα και πολλές φορές τα φτύνω....όχι αυτές που είναι και μεγάλες και όλο και καποιο πρόβλημα υγείας υπάρχει...μιλαμε για μεγάλη δέσμευση που θέλει μεγάλα αποθέματα σωματικά και ψυχικά.

 

και επισημαινω οτι μιλαω για 80χρονη ετσι??? ο θεος να την εχει καλα !!!! πλενει, μαγειρευει, αλλα ο μεγαλος μου ειναι 3μιση παιδια......δεν παλευεται....δεν τον προλαβαινει κανει σαν τον ΤΑΖ!!!!!!!!!! και ο μικρος εναμιση!!!!!!!!! ε μη λεμε κι οτι θελουμε, θα κινδυνευαν και τα ιδια τα παιδια.......η γιαγια οσο καλα και να ναι, μεχρι να σηκωθει απ τον καναπε....

 

τωρα βεβαια εμενα μου ετυχε να ειμαι εγω χειροτερα απο τη μαμα μου (!) αλλα μιλαμε για το γενικο κανονα, οχι για μενα..........και παλι να ζητησω συγνωμη απ τις κοπελες που οι μαμαδες τους ηταν ψιλοβολεμενες παντα.....βλεπετε εγω μιλαω για δυο γενιες πιο πισω........

 

η γενια της δικης μου μαμας (δηλαδη της δικης σας γιαγιας) απλα και μονο υπεφερε..........

Link to comment
Share on other sites

Φαντάζομαι πως με την ίδια ένταση που διαμαρτυρόμαστε για την έλλειψη βοήθειας από γονείς / πεθερικά, με ανάλογη δύναμη και όρεξη θα γηροκομήσουμε γονείς / πεθερικά.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το αν μπορούμε - θέλουμε - αντέχουμε. Έτσι απλά γιατί κάποια στιγμή υποσχεθήκαμε να το κάνουμε. Και δεν πρέπει να πατάμε τις υποσχέσεις μας.

 

Δηλαδή - Θα τους έχουμε στο σπίτι μας, τουλάχιστον για 10 ώρες

- Θα τους ξεσκατίζουμε

- Θα τους ταίζουμε

- Θα τους πλένουμε

- Θα τους δίνουμε τα φάρμακά τους

- Θα τους πηγαίνουμε στο πάρκο να λιάζονται

- Θα τους λέμε τραγούδια και ιστορίες για να μην βαριούνται

- κ.λ.π. κ.λ.π. κ.λ.π.

 

Τι λέτε?

Link to comment
Share on other sites

Εγώ δεν έχω υποσχεθεί κάτι τέτοιο αλλά πολύ ευχαρίστως να το κάνω σε αυτούς που μου στάθηκαν. Στα πεθερικά μου ας πούμε.

δεν υπαρχει λαθος και σωστο υπαρχει ΜΟΝΟ διαφορετικο!

(Λορέτα Ποντικίνα)

Ξέρω τα πάντα αλλά δεν μπορώ να σας τα αποκαλύψω!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγώ δεν έχω υποσχεθεί κάτι τέτοιο αλλά πολύ ευχαρίστως να το κάνω σε αυτούς που μου στάθηκαν. Στα πεθερικά μου ας πούμε.

..και εγω....σε οποιονδηποτε με βοηθαει αναλογα. Όχι σαν ανταλλαγη αλλα τετοιου ειδους βοηθεια προυποθετει βαθεια αμοιβαια συναισθηματα.

Και επειδη τα αφηνω τα παιδια μου για να παω στην δουλεια (τον μεγαλο στη μητερα μου -παλια, τωρα σχολειο, και τον μικρο σε γυναικα στο σπιτι μου) εκτιμω πολυ που η μητερα μου με βοηθησε και με βοηθαει οσο μπορει.

Εκεινη δεν ειχε μαμα ή πεθερα και δεν δουλευε μεχρι να παμε 3-4 ωσπου πηγαμε παιδικο.

Θεωρω ότι ετσι ειναι οι μητερες, παντα θα βοηθανε τα παιδια τους αν το χρειαστουν, και ειμαι περηφανη που εχω τετοια μαμα...και πολυ χαρουμενη που με εκανε και εμενα τετοιου ειδους μαμα....ωστε να μη μπορω να διανοηθω να εχω ελευθερο χρονο και να μην ειμαι διπλα στο εγγονι μου.

Η κουραση μου θα απορροφαται απο την ευτυχια μου....ετσι λεει η μαμα μου!:-)

Link to comment
Share on other sites

Φαντάζομαι πως με την ίδια ένταση που διαμαρτυρόμαστε για την έλλειψη βοήθειας από γονείς / πεθερικά, με ανάλογη δύναμη και όρεξη θα γηροκομήσουμε γονείς / πεθερικά.

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το αν μπορούμε - θέλουμε - αντέχουμε. Έτσι απλά γιατί κάποια στιγμή υποσχεθήκαμε να το κάνουμε. Και δεν πρέπει να πατάμε τις υποσχέσεις μας.

 

Δηλαδή - Θα τους έχουμε στο σπίτι μας, τουλάχιστον για 10 ώρες

- Θα τους ξεσκατίζουμε

- Θα τους ταίζουμε

- Θα τους πλένουμε

- Θα τους δίνουμε τα φάρμακά τους

- Θα τους πηγαίνουμε στο πάρκο να λιάζονται

- Θα τους λέμε τραγούδια και ιστορίες για να μην βαριούνται

- κ.λ.π. κ.λ.π. κ.λ.π.

 

Τι λέτε?

 

Αυτό.

 

Συμφωνώ. Αν ζω όταν μεγάλωσει η κόρη μου (κορες μου σε λίγο καιρό) και με το καλό κάνει δική της οικογένεια και τη δω "απαιτητική" ειλικρινά δε θέλω να γράψω τι θα πάρει.

This is a man's world

Link to comment
Share on other sites

Όχι σαν ανταλλαγη αλλα τετοιου ειδους βοηθεια προυποθετει βαθεια αμοιβαια συναισθηματα. Και επειδη τα αφηνω τα παιδια μου για να παω στην δουλεια (τον μεγαλο στη μητερα μου -παλια, τωρα σχολειο, και τον μικρο σε γυναικα στο σπιτι μου) εκτιμω πολυ που η μητερα μου με βοηθησε και με βοηθαει οσο μπορει.

Εκεινη δεν ειχε μαμα ή πεθερα και δεν δουλευε μεχρι να παμε 3-4 ωσπου πηγαμε παιδικο.

Θεωρω ότι ετσι ειναι οι μητερες, παντα θα βοηθανε τα παιδια τους αν το χρειαστουν, και ειμαι περηφανη που εχω τετοια μαμα...και πολυ χαρουμενη που με εκανε και εμενα τετοιου ειδους μαμα....ωστε να μη μπορω να διανοηθω να εχω ελευθερο χρονο και να μην ειμαι διπλα στο εγγονι μου.

Η κουραση μου θα απορροφαται απο την ευτυχια μου....ετσι λεει η μαμα μου!:-)

 

 

Καλώς ή κακώς μαθαίνουμε να λειτουργούμε σε πολύ μεγάλο βαθμό και με ελάχιστες εξαιρέσεις βάση του τρόπου που συμπεριφέρονται οι γονείς μας. Αν η μάνα μου μεγαλώνοντας είχε δει την μάνα της να παρατάει τους γονείς της χωρίς καμία βοήθεια (από επιλογή της κι όχι λόγω αδυναμίας) τότε πολύ πιθανά θα απαξίωνε μέσα της την σημασία της επαφής και της βοήθειας προς τους ανθρώπους που την έφεραν στον κόσμο και την μεγάλωσαν όταν αυτοί θα έφταναν στη δύση τους. Αν την ίδια δεν την είχε βοηθήσει η μάνα της και η πεθερά της να μεγαλώσει τα παιδιά της δουλεύοντας παράλληλα, και δεν είχε εκτιμήσει την αξία της βοήθειας τους, προφανώς θα το θεωρούσε πολύ φυσικό να μην έχει καμία σχέση με τη φύλαξη του δικού μου παιδιού. Φυσικά πάντα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις... Όμως ο γενικός κανόνας είναι ότι βλέπεις αυτό κάνεις. Το θεωρώ δεδομένο ότι θα βοηθήσω τους γονείς μου (όπως το κάνω ήδη) όταν θα το χρειαστούν και ότι θα αναλάβω την ευθύνη να τους φροντίσω ακριβώς όπως φρόντισαν κι εκείνοι τους παππούδες μου κι εμένα. Και εννοείται ότι θα το κάνω και με τα πεθερικά μου (και ήδη το κάνω κι ας μην έχουμε - με τον πεθερό - τις καλλίτερες σχέσεις) όπως ακριβώς φρόντισαν κι εκείνοι τον άντρα μου. Κι αν ο άντρας μου είχε αντίρρηση επί τούτου θα τον θεωρούσα και πολύ άχρηστο! Οι σχέσεις παιδιών-γονιών δεν είναι εμπορικές. Άλλα με το παράδειγμα τους οι γονείς μας μας διδάσκουν. Και κάποια πράγματα βγαίνουν από μέσα σου όπως ακριβώς γράφει η aleca. Η ίδια τρυφερότητα, αγάπη και ανάγκη προσφοράς που βγαίνει από τους παππούδες προς τα εγγόνια και τα παιδιά τους βγαίνει και αντίστροφα.

 

Και, ναι zopiron. Όλα αυτά που αναφέρεις θα τα κάνω για τους γονείς μου γιατί με έμαθαν να μην είμαι παρτάκιας...!

 

Και να εξηγούμαι.... Δεν απαιτώ από τους γονείς μου ΤΙΠΟΤΑ. Αυτό που μου προσφέρουν όμως το δέχομαι ακόμα κι αν ξέρω ότι τους κουράζει αλλά το κάνουν για να με βοηθήσουν. Θα μπορούσα να παρατήσω κι εγώ την δουλειά μου αλλά δυστυχώς δεν έχω την πολυτέλεια - όπως και πάρα πολλές μητέρες που εργάζονται. Θα μπορούσα να πω ότι δεν κάνω 2ο παιδί, πολλές το λένε, όμως θεωρώ (δική μου άποψη) ότι 2 παιδιά (ή 3 ή 4 κλπ) μεγαλώνουν πιο όμορφα από το να είναι ένα μόνο του (αυτό όμως είναι πολύ προσωπικό για τον καθένα). Θα μπορούσα να τη στείλω παιδικό πριν ένα μήνα που γύρισα στη δουλειά αλλά εφόσον υπάρχει εναλλακτική δεν το κάνω γιατί όλοι ξέρουμε πόσο καλό ή κακό είναι να πάει ένα παιδί στον παιδίκο από τόσο μικρό (ιώσεις κλπ) άσχετα αν η ανάγκη πολλές φορές δεν αφήνει επιλογή. Όσο για γυναίκα... θα έβαζα αν μπορούσα να ανταπεξέλθω οικονομικά (γιατί κοστίζει) αλλά ή θα έβαζα με την σύμφωνη γνώμη της κάμερα ή θα ήταν η γιαγιά της εκεί όλη μέρα για να έχει την υψηλή εποπτεία.

 

Σαφώς υπάρχουν εναλλακτικές. Αλλά για μένα η καλλίτερη λύση είναι η γιαγιά εφόσον θέλει και μπορεί.

 

Rasputin οι κόρες σου δεν θα γίνουν απαιτητικές αν εσύ δεν τις διδάξεις... Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις φυσικά αλλά υπερισχύει ο κανόνας. ;)

Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα!

 

Βρε κορίτσια μου (και αγόρι!), έφερα μόνο ως παράδειγμα (μήπως να το ανοίξω και θέμα?) του ποιός, πως και εαν γηροκομήσει τους γονείς μας / πεθερικά μας για να καταδείξω ότι δεν πρέπει να είμαστε απόλυτοι και αφοριστικοί. Με το παράδειγμα αυτό λέω πως πρέπει να προσπαθούμε να βάζουμε τον εαυτό μας στην θέση του άλλου (που έχει την μεγάλη, καθημερινή, πολλές φορές αποκλειστική ευθύνη ενός ανθρώπου = τεράστιο έργο) και να μην θεωρούμε τίποτα δεδομένο. Κι εγώ έχω τις καλύτερες προθέσεις για γιαγιάδες / παππούδες, όχι γιατί με βοήθησαν αλλά γιατί έτσι γουστάρω. Τους αγαπάω ρε παιδί μου. ΜΟΝΟ γι' αυτό. Τώρα θέλω και μπορώ. Στο μέλλον, θα δείξει. Γιατί μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην λες...

 

Στο θέμα μας τώρα... Τάχω ξαναπεί αρκετά μηνύματα πιο πίσω... Ευπρόσδεκτη φυσικά η βοήθεια (εφ' όσον προσφερθεί) αλλά κάθε παιδί έχει μόνο 2 γονείς οι οποίοι και είναι αποκλειστικά υπεύθυνοι για την γέννηση - ανατροφή - μεγάλωμά του. Δεν μιλάω για ιδιάζουσες συνθήκες, μιλάω για το μέσο όρο.

 

Είμαι ανοιχτή ν' ακούσω και να συζητήσω μικροπαραπονάκια πάνω στο θέμα της βοήθειας (όλοι έχουμε, φυσιολογικό είναι) ΑΛΛΑ αρνούμαι να φαρμακώνω (από θυμό) εμένα και την οικογένειά μου εξαιτίας αυτού. Αρνούμαι να "χάσω" το μεγάλωμα του παιδιού μου, σπαταλώντας ενέργεια στο τι έπρεπε να γίνει και δεν έγινε.

 

Προσωπικά στις δυσκολίες και στην έλλειψη βοήθειας είπα στον εαυτό μου -σκάσε και κολύμπα - και συνέχισα τη ζωή μου επιλέγοντας το καλύτερο για το παιδί μου, απαλλαγμένη από απωθημένα / μίση και πάθη. Γιατί δεν είμαι (καθόλου) τέλεια για να απαιτώ το τέλειο.

Link to comment
Share on other sites

Εχω μία γειτόνισσα 65 χρόνων. Έχει 3 παιδιά. Η κόρη παντρευτηκε πριν κάποια χρόνια και η γιαγιά κρατούσε το πρώτο παιδάκι μεχρι να γίνει 5 χρονών. Μετά η κόρη έκανε δευτερο παιδάκι και το κοιτούσε πάλι η γιαγια μεχρι 5 χρονων μαζί με το πρώτο.Ενδιαμεσα παντρευεται ο γιος και η γιαγια κοιτάζει και το τρίτο εγγόνι μαζί με τα άλλα δυο. Παντρευται και ο επόμενος γιος και η γιαγια δυσανασχετεί στο να κοιτάξει 4 εγγόνια ταυτόχρονα. Ξερετε τι έγινε μετά;

Μάλωναν τα παιδια μεταξυ τους για το ποιανου παιδια θα κρατήσει η γιαγια και η γιαγια τα βρόντιξε και τους είπε όλους πάρτε τα παιδιά σας και μεγαλώστε τα μόνοι σας...

Ακόμη τα παιδια κρατάν κακία στη κόρη γιατί πρόλαβε πρώτη να καπαρώσει την βοήθεια της γιαγιας...

 

Καταλαβαίνεται τί έγινε;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Προσωπικά στις δυσκολίες και στην έλλειψη βοήθειας είπα στον εαυτό μου -σκάσε και κολύμπα - και συνέχισα τη ζωή μου επιλέγοντας το καλύτερο για το παιδί μου, απαλλαγμένη από απωθημένα / μίση και πάθη. Γιατί δεν είμαι (καθόλου) τέλεια για να απαιτώ το τέλειο.

 

Όλοι κολυμπάμε στα δύσκολα (ή σχεδόν όλοι). Αλλά κι εμένα αν η μάνα μου μου έλεγε ότι θα με βοηθήσει και μετά μου τα άλλαζε θα με πείραζε... Δεν είναι ότι βασίζομαι στη βοήθεια τους για να κάνω παιδιά. Ούτε θα της το κρατούσα... Αλλά θα με πίκραινε αν ήταν ανειλικρινής μαζί μου ειδικά για κάτι τόσο σημαντικό... Πριν μείνω έγκυος, προσωπικά, είχα σκεφτεί ότι θα έβαζα γυναίκα. Με τις πρακτικές συνέπειες αυτού. Δεν θα σχεδιάζαμε να αγοράσουμε καινούριο σπίτι σε άλλη περιοχη το οποίο σημαίνει ότι η κόρη μου μάλλον θα πήγαινε σε ιδιωτικό σχολείο (στην περιοχή μου είναι άγρια τα πράγματα), θα καθυστερούσαμε αρκετά να βάλουμε μπροστά για 2ο παιδί (για 3ο ούτε λόγος) και φυσικά θα έφευγε σχεδόν όλος μου ο μισθός στην αμοιβή της... Πολλά τα μείον αλλά δεν υπήρχε άλλη λύση. Όταν η μαμά μου μου είπε (και το θεωρούσε δεδομένο) ότι θα κρατάει τη μικρή εκείνη με ανακούφισε από πολλά άγχη. Κάναμε λοιπόν άλλο σχεδιασμό. Αν μετά μου τα αναιρούσε θα μου δημιουργούσε μια αναστάτωση άνευ λόγου, έτσι δεν είναι; Να μην αναφέρω τυχόν προβλήματα που μπορεί να δημιουργηθούν στο ζευγάρι (γενικά μιλάω τώρα) του τύπου "να η μάνα σου που είπε έτσι και μετά γιουβέτσι" κοκ. συμβαίνουν κι αυτά.... Τεσπα. Για μένα η ουσία είναι μια. Μπορείς να βοηθήσεις; Καν'το. Αν δεν μπορείς πες το εξ'αρχής (αυτό έκανε κι η πεθερά μου) και μην δημιουργείς προσδοκίες, μην υπόσχεσαι, μην τάζεις αφού στο κάτω κάτω δεν σε υποχρεώνει - και δεν μπορεί να το απαιτήσει -κανείς. Κατά τα άλλα συμφωνούμε....!

Link to comment
Share on other sites

Νομίζω είσαι πολύ αυστηρή. Οι άνθρωποι δικαιούνται να αλλάζουν γνώμη. Δε σημαίνει όποιος αλλάζει γνώμη στη ζωή του δεν είναι ειλικρινής. Μπορεί να συμβούν 100 πράγματα σε κάποιον που αλλάζει γνώμη για κάτι. Μπορεί να συμβεί και σε σένα. Θα θελες να σε βλέπουν τόσο αυστηρά?

This is a man's world

Link to comment
Share on other sites

την καταλαβαινω την κοπελα.......εκανε ολα τα σχεδια της με βαση μια βοηθεια που θα ειχε......καταλαβαινω ομως και τον ρασπουτιν........δηλαδη ρε παιδια........σορρυ μιλαμε και για ανθρωπους μιας ηλικιας.....αντε και μας υπσχεθηκαν αντε και βασιστηκαμε, και συμβαινει κατι πχ μια αρρωστια η πχ το παιδι μας ειναι ΤΑΖ (και ολοι οι παππουδες το λενε αυτο οτι εμεις καθομασταν ησυχοι και τα τωρινα παιδια δεν παλευονται) ε τι πρεπει να γινει να τους κρεμασουμε??? κι εγω εχω φωναξει για τετοιο θεμα, μου ελεγε η μαμα μου "κανε και δευτερο τωρα που ειμαι ακομα ζωντανη(ειναι μεγαλη) να ακουσω και το ονομα του μπαμπα τωρα που μπορω ακομα να σε βοηθησω...." και εκανα δευτερο γρηγορα.......

ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΗΣ ΤΑ ΑΦΗΣΩ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΖΩΗΡΑ!!!!!!!!! τι θα πει οτι πηρε πισω το λογο της???? ΜΑ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΝ!!!!!!!!!!και τα κραταω εγω....δε μπορεις να ξερεις ουτε τις συνθηκες.....αλλαζουν καθε μερα....

Link to comment
Share on other sites

Οι άνθρωποι δικαιούνται να αλλάζουν γνώμη. Δε σημαίνει όποιος αλλάζει γνώμη στη ζωή του δεν είναι ειλικρινής. Μπορεί να συμβούν 100 πράγματα σε κάποιον που αλλάζει γνώμη για κάτι. Μπορεί να συμβεί και σε σένα.

Συμφωνώ και θα ήθελα να πω και κάτι άλλο.

Όταν κάνουμε ένα παιδί και κάνουμε ένα μακροπρόθεσμο (οικονομικό ή άλλο) πλάνο στην ζωή μας, βασιζόμενοι ότι το παιδί θα μας το κρατήσει η μητέρα / πεθερά μας, πρέπει μέσα σε αυτό το πλάνο να βάλουμε και τον παράγοντα αρρώστια / θάνατος (φτου μακριά) του προσώπου που μας κρατάει το παιδί. Τότε τι γίνεται?

Δεν μπορούμε λοιπόν να βασιστούμε εξ'οκοκλήρου και ποτέ στην βοήθεια αυτή γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται. Το να αλλάξει γνώμη η μητέρα μας είναι το λιγότερο που μπορεί να μας συμβεί. Το να αρρωστήσει όσο μας κρατάει το παιδί και να πρέπει να βρούμε λύσεις ταυτόχρονα για το παιδί και την άρρωστια....αυτά είναι τα ζόρια.

[B][SIZE="3"]Τα δικαιώματά μας συκοφαντήθηκαν ως προνόμια [/SIZE][/B](κλεμμένο το'χω, δεν είναι δική μου σοφία)
Link to comment
Share on other sites

Για εμενα Livinath δεν εισαι αυστηρη αλλα λογικη. Προφανως εχεις και απο τον εαυτο σου αναλογες απαιτησεις , τις οποιες μαλλον γονεις με την ιδια λογικη σου μετεδωσαν κατι τετοιο.;)

Και εκτος του πρακτικου του θεματος, τα προβληματα δηλαδη που θα σου δημιουργουσαν, αν αλλαζαν γνωμη, ειναι και το συναισθηματικο κομματι....πως η μητερα σου δεν 'νιωθει' το ποσο φορτισμενη εισαι.

Τον μεγαλο μου γιο τον ανελαβε η μαμα μου ενω ειχα υπολογισει σε γυναικα. Τελικα η μαμα μου, που επισης το θεωρησε αυτονοητο, μου ειπε πως μεχρι να παει νηπιο ο μικρος θα ειναι μαζι της τις ωρες που εγω ειμαι στην δουλεια. Όταν πηγε τριων χρονων και γεννησα το δευτερο παιδακι μου και η αδερφη μου εκανε επισης την κορη της μου ειπε πως δεν μπορει να τον κρατησει αλλο...

Εστειλα τον μεγαλο γιο μου παιδικο, πηρα γυναικα για τον μικρο και εκεινη ασχοληθηκε με την ανιψια μου. Και παλι ομως για να ειναι κοντα και στον μικρο μου δεν πηγαινε στο σπιτι της αδερφης μου αλλα την εφερνε στο δικο της σπιτι που ειναι κοντα μου. Ετσι, ηταν συγχρονως και με τον μικρο μου γιο, για να μην ειναι μονος του και εκεινος με τη γυναικα.

Πιστευω λοιπον πως χρησιμοποιωντας τη λογικη απο την πλευρα μας και την καλη προθεση απο την πλευρα των γονιων, παντα υπαρχει λυση.

Link to comment
Share on other sites

εγω παλι λυπαμαι τους μεγαλους ανθρωπους που κρατανε τα εγγονια τους και αντι να ζησουν ενα ηρεμο υπολοιπο ζωης φορτωνονται με ευθυνες τρεξιμο και φυλαγμα ενος οι περισσοτερων μικρων παιδιων!η φυση δεν εκανε τυχαια τη γυναικα να μπορει να τεκνοποιει κατα μεσω ορο ως τα 45...

Link to comment
Share on other sites

Mακάρι να μπορούσα να μεγαλώσω μόνη μου την μικρή μου. Δυστυχώς λόγο δουλειάς την αφήνω 2 μερες στην πεθερά μου και 2 στην μαμά μου εναλλαξ. Την Παρασκευή δεν δουλευω λόγο μειωμένου. Ευτυχώς οι γιαγιάδες την χαίρονται πολύ και την ζητάνε ακόμα και οταν δεν την έχουν υπο την επίβλεψή τους. Είναι ένα πρόγραμμα που βολεύει όλους καθώς 2 μερες δεν είναι πολλές. Τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας και ΠΣΚ την έχω εγώ. Δεν απάιτησα ποτέ την βοηθειά τους αλλα αφού μου προσφέρθηκε την δέχτηκα.Τώρα αν αντιλαμβανόμουν οτι κάποια απο τις δύο το έκανε απο αγγαρεία μαλλον θα με πείραζε αλλα δεν θα έλεγα και τίποτα..είναι δικαίωμα τους και όλα σεβαστά.

Όταν όμως μου την ζητάνε γιατί την πεθύμησαν χαίρομαι πολύ γιατί σημαίνει οτι αυτό που κάνουν το κάνουν με όρεξη και προσφέρουν στο παιδί μου παιχνίδια, αγκαλιές και αγάπη απλόχερα!! Μάλλον είμαι απο τις τυχερές!!!:mrgreen:

 

Α!! και να συμπληρώσω οτι είναι πρώτο εγγόνι και για τις δύο πλευρές και ευτυχώς και οι δύο γιαγιάδες είναι πολύ νέες.

Link to comment
Share on other sites

εγω παλι λυπαμαι τους μεγαλους ανθρωπους που κρατανε τα εγγονια τους και αντι να ζησουν ενα ηρεμο υπολοιπο ζωης φορτωνονται με ευθυνες τρεξιμο και φυλαγμα ενος οι περισσοτερων μικρων παιδιων!η φυση δεν εκανε τυχαια τη γυναικα να μπορει να τεκνοποιει κατα μεσω ορο ως τα 45...

πεστα! α και αν το παιδι φαει πιο πολυ η πιο λιγο...αν φαει πολλα γλυκα,αν επεσε και εκανε ενα καρουμπαλο.,...τα ακουνε οι γιαγιαδες κιολασ!!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...