Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Recommended Posts

Μα να μην έχει ένα Like εδώ μέσα ρε liatatoula............ αυτά που λες θέλω να πω κι εγώ, λέγοντας ότι δεν είναι οοοοοοοοοοοοοολοι οι ρομά/τσιγγάνοι/γύφτοι έτσι που τους περιγράφουν.

Ούτε αμφισβητώ αυτά που έχουν ζήσει τα κορίτσια και καταλαβαίνω πως είναι να ζεις με τέτοιους γείτονες.

Ομολογώ ότι δεν θα ήθελα να ζήσω έτσι.

 

Αλλά.... ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟ ΟΙ ΡΟΜΑ ΕΤΣΙ.

 

Αν υπάρχει περίπτωση μέσω του σχολείου και των προγραμμάτων να γλιτώσει έστω κι ένα παιδί από όλα αυτά που περιγράφετε (και είναι όντως τραγικά), τότε πρέπει να δοθεί σε αυτό το παιδί αυτή η ευκαιρία.

 

Τώρα αν οι Ρομά πάνε γράφουν τα παιδιά τους σχολείο, τσεπώνουν κρατικά λεφτά γι'αυτό και μετά τα σταματάνε δεν φταίνε αυτοί.

Το σάπιο κράτος μας φταίει που δεν ελέγχει κανέναν και τίποτε.

 

Ας τους τα δίνανε το λεφτά με το πέρας της σχολικής χρονιάς και με την παρουσία κάποιου είδους απολυτηρίου ή κάποιου είδους απουσιολογίου.

[B][SIZE="3"]Τα δικαιώματά μας συκοφαντήθηκαν ως προνόμια [/SIZE][/B](κλεμμένο το'χω, δεν είναι δική μου σοφία)
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


  • Απαντήσεις 137
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Το θέμα μας είναι τα παιδιά των Ρόμα. Αυτά είναι το μέλλον. Προς τα παιδιά αυτά πρέπει να στραφεί η όποια βοήθεια και να δράσουν οι φορείς. Θέλω να πω το να επαναπαυόμαστε στη λογική πως, ''οκ, έτσι είναι ο τρόπος ζωής τους'' δεν είναι πρόσφορη λύση. Τα παιδιά αυτά έχουν κάθε δικαίωμα, όπως και κάθε άλλο παιδί στο κόσμο!

iyuNp3.png4hNCp3.png
Link to comment
Share on other sites

Συμφωνώ απόλυτα, αλλά αν οι γονείς τους έχουν αυτές τις αντιλήψεις τι μπορεί να γίνει?

Μια λύση που διάβασα παραπάνω να παίρνουν δηλ. τα επιδόματα στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς είναι ίσως καλή....αλλά και πάλι πολύ φοβάμαι πως αυτοί θα βρουν τη λύση να τα παίρνουν...είναι πολυμήχανοι άνθρωποι....

 

Και όχι κανείς δεν είπε ότι είναι όλοι ίδιοι.......αυτοί που ξέφυγαν από τον τρόπο ζωής των περισσότερων το αποδεικνύουν......

Link to comment
Share on other sites

Θα συμφωνήσω ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, μερικοί από από αυτούς έχουν ξεφύγει από το τσιγγάνικο σύστημα, είναι καθαροί κι έχουν σπίτια που λάμπουν. Μερικοί είναι καλοντυμένοι και δεν ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους Έλληνες. Έχουμε παραδείγματα και από τσιγγάνους τραγουδιστές που έκαναν μεγάλη καριέρα κι έζησαν μια διαφορετική ζωή.

 

Ωστόσο έχω ακούσει από έγκυρη πηγή ότι πολλοί από αυτούς παρακαλάνε να έχουν ένα παιδί ανάπηρο γιατί το εμεταλλεύονται με πολλαπλούς τρόπους. Όχι μόνο παίρνουν το επίδομα από το κράτος αλλά το νοικιάζουν και σε άλλους τσιγγάνους σε διαφορετικό μέρος της Ελλάδας έτσι άλλοι τσιγγάνοι το παρουσιάζουν σαν δικό τους παιδί (αν έχουν ένα άλλο δικό τους παρόμοιας ηλικίας) και παίρνουν κι αυτοί επιδόματα αναπηρίας, ένα ανάπηρο παιδί μπορεί να δώσει έτσι επιδόματα σε πολλές οικογένειες και γίνεται περιζήτητο! Φυσικά στη συνέχεια μπορεί να βγει και στη ζητιανά οπότε η οικογένεια με το ανάπηρο παιδί θησαυρίζει!!!!

Link to comment
Share on other sites

Υπήρξαν και παιδιά που γεννήθηκαν αρτιμελή και κατέληξαν ανάπηρα, αν με καταλαβαίνετε...θέλω να πιστεύω πως, αυτές οι πρακτικές, ανήκουν οριστικά και αμετάκλητα στο παρελθόν. Θυμηθείτε την αριστουργηματική ταινία, το "Ο καιρός των τσιγγάνων"...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Νομίζω πάντως ότι όλοι συμφωνούμε στο ότι αν ήθελαν οι ίδιοι να αλλάξουν και να μην περιθωριοποιούν τους εαυτούς τους ο τόπος μόνο να κερδίσει θα είχε. Είναι θεμα δυστυχώς δικής τους επιλογής το κράτος κάνει πολλές προσπάθειες αλλά το ακυρώνουν και έχουν μια τάση να καταστρεφουν τα πάντα και μετά να φωνάζουν και να τα ξαναζητάνε...δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο το κάνουν...ποιοι ηγούνται και τους κατευθύνουν εκεί και τι συμφέρον έχουν από το να ζει ο λαός τους έτσι.

Link to comment
Share on other sites

Επειδή μεγάλωσα σε επαρχιακή πόλη με αρκετούς τσιγγάνους/γύφτους, οι εμπειρίες μου είναι λίγο διαφορετικές. Ίσως να έχει να κάνει με το ότι στην επαρχία τα πράγματα είναι γενικά πιο ανθρώπινα. Κι επειδή ο πατέρας μου είναι ιερέας, είχα την ευκαιρία να γνωρίσω κοινωνικές ομάδες από μέσα κι απ΄έξω.

Η γενική εντύπωσή μου είναι ότι οι τσιγγάνοι έχουν το δικό τους τρόπο ζωής, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε διαφορετικοί κόσμοι χωρίς ελπίδα επικοινωνίας. Ναι, είναι γεγονός ότι τα παιδιά παρατούσαν το σχολείο νωρίς και συχνά παντρεύονταν πριν ενηλικιωθούν. Ναι, κι έχω δει παιδιά να αφοδεύουν στο δρόμο, όχι για να θίξουν κάποιον, αλλά γιατί ο δρόμος είναι σπίτι τους. Αλλά έχω δει τα ίδια παιδιά να φέρονται με μεγάλη στοργή στα αδέρφια τους, συζύγους να περιποιούνται με αφοσίωση τις άρρωστες συζύγους τους, φίλους να χαρίζουν μικροπράγματα χωρίς αφορμή. Ήταν πολύ σημαντικό γι΄αυτούς όταν σε καλούσαν στα σπίτια τους να φας κάτι, έστω και μόνο λίγο νερό, για να δουν ότι δεν τους σιχαίνεσαι. Φυσικά παντού υπάρχουν χαρακτήρες και χαρακτήρες, αλλά έχω γνωρίσει πάρα πολλούς με μια ασυνήθιστη ευγένεια - όχι δουλοπρέπεια, μιλώ για φυσική ευγένεια.

Στη δημόσιο νοσοκομείο που είχε πάει η μητέρα μου για εγχείρηση γνώρισα επίσης αρκετές οικογένειες τσιγγάνων. Ναι, σε μια περίπτωση μύριζαν τόσο έντονα, που αναγκάστηκαν να αλλάξουν δωμάτιο οι υπόλοιπες. Αλλά είδα και σόγια που κάθονταν υπομονετικά ώρες ολόκληρες στα σκαλοπάτια περιμένοντας να γεννήσει μια συγγενής τους. Αξιοπρεπέστατοι άνθρωποι. Μια ετοιμόγεννη τσιγγανοπούλα περίμενε στην ουρά στο ασανσέρ για να πάει να γεννήσει, και όταν ο πατέρας μου είπε "αφήστε να περάσει πρώτα η έγκυος κυρία", όλο το σόι της μας μιλούσε γι'αυτό για μέρες ολόκληρες.

Αυτό που θέλω να πω δλδ. είναι ότι ναι μεν ισχύουν πολλά από τα στερεότυπα, αλλά αν γνωρίσεις προσωπικά κάποιον, τον βλέπεις διαφορετικά.

Link to comment
Share on other sites

Θυμήθηκα ένα περιστατικό στην μενν του Παιδων που μια γιατρός την "έλεγε" πολυ άσχημα σε μια τσιγγανα (πεντακαθαρη με ενδυμασια ευρωπαικου τυπου)

επειδη φορουσε σανδαλια

Δίπλα της ημουν εγω με παρομοια σανδαλια τα οποια φορουσα σε όλες τις επισκεψεις και κανεις δεν μου εκανε την παραμικρη παρατηρηση εστω υπόδειξη (βεβαια απο τοτε που ειδα το σκηνικο εβαλα κλειστα παπουτσια)

p7z6p3.pngsQqep3.png
Link to comment
Share on other sites

  • 4 εβδομάδες μετά...

Γεια σας. Σας στέλνω ένα κείμενο που αφορά τη δική μου εμπειρία με τους τσιγγάνους και έχει σταλεί σε διάφορα blog της Δυτικής Αττικής.

Η γειτονιά μου -Αυλίζα- θεωρείται μια από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του Δήμου Αχαρνών. Αυτό οφείλεται στην αύξηση της εγκληματικότητας, η οποία αποδίδεται κατά κύριο λόγο στην διαμονή τσιγγάνων στη συγκεκριμένη περιοχή. Μεγάλωσα στην Κυψέλη και πάντα είχα φίλους «διαφορετικού χρώματος». Με τις καλύτερες των προθέσεών μου, ήρθα στην περιοχή αυτή το 2004, αξιοποιώντας την ακίνητη περιουσία μου, την ίδια στιγμή που κάποιοι γύρω μου αναρωτιόνταν «που θα χτίσεις μέσα στους γύφτους!!;;».

Μη λαμβάνοντας υπόψη μου τα σχόλια, και χωρίς να με τρομάζει η «διαφορετικότητα», θεωρούσα ότι όλα αυτά οφείλονται στον κοινωνικό αποκλεισμό της συγκεκριμένης φυλής και στην προκατάληψη που την ακολουθεί. Σήμερα - επτά χρόνια μετά - έχοντας διαμορφώσει μια κάποια εικόνα για την «περίεργη(;)» αυτή φυλή, έχω καταλάβει πολύ καλά γιατί οι Τσιγγάνοι θεωρούνται «πληγή» για οποιαδήποτε περιοχή εγκαθίστανται.

Ναι, τις περισσότερες φορές καταπατούν τα οικόπεδα που στήνουν τις πρόχειρες παράγκες τους. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις τα οικόπεδα τους έχουν παρασχεθεί από το κράτος λόγω απαλλοτριώσεων, ή τα έχουν αγοράσει οι ίδιοι με δικά τους χρήματα. Όμως το κράτος από εκεί και πέρα είναι ανύπαρκτο, παρόλο που η πολιτεία πρώτη θα πρέπει να μεριμνά για την ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία και για την βελτίωση των συνθηκών κάτω από τις οποίες ζουν, ώστε να αποφεύγονται τα προβλήματα διαβίωσης των υπόλοιπων πολιτών.

Εγώ θα σας αναφέρω την καθημερινότητα τη δική μου, ζώντας επί επτά χρόνια δίπλα σε Τσιγγάνους - που διαμένουν σε δικό τους τριώροφο σπίτι. Από την πρώτη μέρα της εγκατάστασής μου, έχω γίνει μάρτυρας απίστευτων σκηνών, απρόκλητων επιθέσεων και βάναυσων συμπεριφορών εκ μέρους τους. Καταστάσεις οι οποίες έχουν ως στόχο την ψυχική και σωματική κακοποίηση, τόσο τη δική μου όσο και των μελών της οικογένειάς μου μέχρι και την ολική εξόντωσή μας, αν είναι δυνατόν...

 

Τα προβλήματα άρχισαν από την πρώτη κιόλας ημέρα - από την εκσκαφή των θεμελίων του σπιτιού μου. Μερικοί τσιγγάνοι, συγγενείς από τις οικογένειες που διαμένουν δίπλα μου, έστησαν πρόχειρα παράγκες στο οικόπεδό μου. Ένα εξάμηνο περίπου πριν ξεκινήσω τη διαδικασία για την άδεια του σπιτιού μου, τους είχα παρακαλέσει να απομακρυνθούν επειδή θα άρχιζαν οι οικοδομικές εργασίες. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι θεώρησαν την συμπεριφορά μου επιθετική και την ενέργεια αυτή απαράδεκτη.

Κανένας δεν βρέθηκε να τους εξηγήσει ότι δεν έκανα κάτι παράνομο, ούτε και στράφηκα εναντίον τους. Το να χτίσω το σπίτι μου σε οικόπεδο δικής μου ιδιοκτησίας είναι δικαίωμά μου. Και όσες φορές κι αν προσπάθησα να τους το εξηγήσω, πάντα μου έκαναν φραστικές επιθέσεις με θυμό και αγανάκτηση.

Από εκείνη την ημέρα άρχισε ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ. Καθημερινά από τότε προξενούν ζημιές, τις οποίες ποτέ δεν αναγνωρίζουν. Πετούν διάφορα αντικείμενα και αποφάγια στα παράθυρα και στην αυλή του σπιτιού μου. Καθημερινά συγκεντρώνονται τριάντα άτομα - μικροί / μεγάλοι - όλοι μαζί, έξω από τα παράθυρα μου σαν να βρίσκονται στο σαλόνι τους, πίνουν και φωνάζουν, δημιουργώντας μια μόνιμη φασαρία, όλες τις ώρες.

Για να ακούσουν μουσική τοποθετούν ηχεία προς το μέρος του σπιτιού μου στη διαπασών, ή τα αυτοκίνητά τους, τραντάζοντάς το συθέμελα. Τα παιδιά τους επιλέγουν να μην τα στέλνουν σχολείο.

 

Η δικαιολογία τους και ταυτόχρονα και το παράπονό τους είναι ότι δεν γίνονται αποδεκτά στην σχολική κοινότητα. Γυρνάνε όλη μέρα, χωρίς καμία επιτήρηση, βωμολοχώντας, ξυπόλυτα, ζητιανεύοντας στα φανάρια και στους δρόμους, ή κλέβοντας τα καταστήματα στη γύρω περιοχή.

 

Οι μεγάλοι συνεχώς καυγαδίζουν και φωνάζουν βρίζοντας ο ένας τον άλλον, απειλώντας και δημιουργώντας συνεχώς εντάσεις, σκορπώντας τον φόβο και τον τρόμο. Πολλές φορές μεθάνε και κυκλοφορούν μεθυσμένοι ουρλιάζοντας, βρίζοντας και απειλώντας, οδηγούν μεθυσμένοι στους δρόμους της περιοχής. Κάτω από την επήρεια μέθης ή άλλων ουσιών έρχονται συχνά σε ρήξη μεταξύ τους και απειλούν ο ένας τον άλλον με μαχαίρια, όπλα, και εκσφενδονίζοντας πέτρες και μπουκάλια πάνω στους τοίχους του σπιτιού μου.

 

Τα φυτά που έχω προσπαθήσει, επανειλημμένως να φυτέψω για τον καλλωπισμό των πεζοδρομίων, πέφτουν συνεχώς θύματα της ηθελημένης απροσεξίας τους, τόσο των παιδιών όσο πολύ περισσότερο των μεγάλων. Το τραγελαφικό της όλης κατάστασης είναι ότι συμμετέχουν όλοι μαζί σε τέτοιου είδους συμπεριφορές...

 

Παραπάνω αναφέρω ότι επιλέγουν να μην στέλνουν τα παιδιά στο σχολείο και αυτό συμβαίνει για δύο λόγους:

α) ο πρώτος είναι ότι τα έσοδα από το κάθε παιδί από τη ζητιανιά είναι ένα αρκετά σεβαστό ποσό που δεν αναπληρώνει το σχολείο.Βέβαια το γεγονός ότι η οικονομική τους κατάσταση τους επιτρέπει να διατηρούν από δύο αυτοκίνητα ο καθένας τους και μάλιστα πολυτελή δεν δικαιολογεί να ωθούν τα παιδιά σε τέτοιες ενέργειες. Εκτός κι αν μου πείτε ότι όλη αυτή η οικονομική ευρωστία οφείλεται στα χρήματα που μαζεύουν τα πιτσιρίκια, αφού οι μεγάλοι όλη μέρα κάθονται στη σκιά των δέντρων..

β) ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα παιδιά μεγαλώνοντας μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τους κανόνες της σχολικής κοινότητας, ώστε να γίνουν αποδεκτά τόσο από τα άλλα παιδιά όσο και από τους δασκάλους (Δυστυχώς!). Βέβαια, ως απλός άνθρωπος, μπορώ να καταλάβω την αγανάκτηση στην οποία σε οδηγούν.

Πολλές φορές προσπαθήσαμε να τους προσεγγίσουμε. Δυστυχώς κανένας τρόπος επικοινωνίας δεν έχει επιτευχθεί μαζί τους. Ακόμη και όταν «συλλαμβάνονται» επ' αυτοφώρω επιτίθενται περισσότερο στην παρατήρηση, καταστρέφοντας ακόμη χειρότερα την επόμενη φορά, βρίζοντας και απειλώντας ότι θα μας διώξουν, ότι θα μας σκοτώσουν κλπ.

Το πιο πρόσφατο συμβάν έλαβε χώρα στις 17 Σεπτεμβρίου 2011 το απόγευμα, όταν ένας από αυτούς, όντας θυμωμένος και εξαγριωμένος, οδηγούσε το φορτηγάκι του μανιασμένος και πέρασε πάνω από τα φυτά στο πεζοδρόμιο- έξω από το σπίτι μου, ξεριζώνοντας τα και καταστρέφοντας τα. Το πιο απίστευτο όλων είναι ότι όταν προσπαθήσαμε να τον αποτρέψουμε, οδηγούσε καταπάνω μας, απειλώντας τη σωματική μας ακεραιότητα και τη ζωή μας!!!

Η όλη κατάσταση δεν ξεκινάει ασφαλώς από την φυλετική τους διαφορά, ούτε από την δική μου ρατσιστική ιδεολογία, αλλά από την ολοκληρωτική έλλειψη βασικών αρχών και όχι μόνο παιδείας.

 

Η συμπεριφορά τους είναι απόλυτα επιθετική και εντελώς αντίθετη προς τα χρηστά ήθη αλλά και τις αρχές της καλής γειτονίας. Θεωρούν ότι κάτι εκδικούνται- χωρίς να ξέρουν τι- και έχουν πλήρη σύγχυση για το δίκαιο ή το άδικο.

Αυτό οφείλεται στον απόλυτο επεκτατισμό, ο οποίος τους χαρακτηρίζει, με αποτέλεσμα την μόνιμη επιθετικότητα από μέρους τους, αφού θεωρούν πως όλα γύρω τους είναι ιδιοκτησία τους, αλλά και στην αντικοινωνική τους συμπεριφορά. Δυστυχώς το θέμα είναι ότι με τις παραπάνω συμπεριφορές ακόμη και τα παιδιά που μεγαλώνουν μέσα σε αυτό το περιβάλλον, δεν μπορούν να ξεφύγουν, αφού δεν έχουν άλλα πρότυπα και οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην παραβατικότητα και την εγκληματική συμπεριφορά.

Ζήτησα την συνδρομή των αρμόδιων υπηρεσιών του Δήμου, όμως πιστέψτε με ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται. Ωστόσο ένα ολόκληρο σύστημα έχει στηθεί σε κάθε Δήμο για την εκμετάλλευση των κονδυλίων που υποτίθεται ότι λαμβάνονται για την ένταξη αυτών των ανθρώπων στην τοπική κοινωνία.

 

Πράγμα που δεν σημαίνει την αφομοίωσή τους αλλά την ομαλή συμβίωση με τους άλλους πολίτες. Όλοι έχουμε ήθη και έθιμα, τα οποία κουβαλάμε και διατηρούμε, χωρίς να γινόμαστε επικίνδυνοι για τους υπόλοιπους.

Το εντυπωσιακό είναι ότι στις εκκλήσεις μου προς τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου, την αστυνομία κλπ όλοι μου είπαν ότι γνωρίζουν τη συγκεκριμένη οικογένεια και να ΠΡΟΣΕΧΩ... γιατί είναι ιδιαίτερη περίπτωση...!!!!

Η ύπαρξή τους ως πολίτες οποιουδήποτε κράτους προϋποθέτει, ασφαλώς, δικαιώματα αλλά και ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ. Υποχρεώσεις τις οποίες επιμελώς αμελούν. Σε ότι αφορά βέβαια τα δικαιώματά τους, αυτά τα εξαντλούν μέχρις εσχάτων.

Όμως κανένας δεν επιθυμεί τα παιδιά του να κινδυνεύουν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και να πετάγονται στον ύπνο τους από την ασυνειδησία ορισμένων. Κανένας δεν επιθυμεί να βρίσκεται συνεχώς κάτω από ένα καθεστώς άμυνας, για αυτονόητα και δεδομένα δικαιώματα, όπως είναι το δικαίωμα της ασφάλειας και της οικιακής γαλήνης και ηρεμίας.

Κανένας δεν επιθυμεί να ξεσπιτωθεί, ξεπουλώντας ότι με κόπους δημιούργησε, ή να βλέπει την περιουσία του να υποβαθμίζεται, επειδή δέκα άτομα δεν εννοούν να συμβαδίσουν με τα αυτονόητα.

 

Κανένας δεν επιθυμεί έξω από το σπίτι του να δημιουργούνται συμβάντα, τα οποία προκαλούν φόβο, τρόμο και ανησυχία και τελικά απειλούν και την ίδια τη ζωή του. Και επειδή θεωρώ ότι τελικά το θύμα της «διαφορετικότητας», στην προκειμένη περίπτωση καταλήγω να είμαι εγώ και η οικογένειά μου, ειλικρινά δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω αποκλείοντας ταυτόχρονα και την περίπτωση να χαρακτηριστώ «ρατσίστρια»..

Αν έχετε κάτι να προτείνετε, ευπρόσδεκτο.

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα........όσοι το ζουν από κοντά το βλέπουν......οι υπόλοιποι έχουν και θα έχουν μια ρομαντική άποψη επί του θέματος γιατί δεν τους ξέρουν...

Τι μπορείς να κάνεις?

Δυστυχώς τίποτα!!!!!

Ξέρω περιπτώσεις που ακόμα και η αστυνομία φοβάται να πλησιάσει......δεν είναι ότι δε θέλουν να ανακατευτούν....είναι ότι δε βγάζουν άκρη με αυτούς......

Τα κονδύλια μια χαρά τα απορροφούν και αυτοί......μη νομίζεις....όλο εισπράτουν από το ανύπαρκτο κράτος....εμείς πάλι μόνο δίνουμε!!!!

Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ελπίζεις να ξεκουμπιστούν..........δυστυχώς μαζί τους δε βγάζει άκρη κανένας!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Συμφωνω με το θαυματακι.Αν κανουν τα εμβολια που πιθανον δεν εχουν κανει τα παιδακια ποιο ειναι το προβλημα;Οσο πιο γρηγορα ενταχθουν τοσο πιο συντομα θα αλλαξουν και πολλες ασχημες καταστασεις που ζουν οι Ρομα.

στο δημοτικο που πηγαινα με τα αδερφια μου ο πατερας μου ως προεδρος του συλλογου γονεων ειχε ζητησει (ειχε βρει και γιατρους και εμβολια να γινει δωρεαν) να εμβολιαστουν τσιγγανακια αλλα και αλλα αλλοδαπα παιδια.η λογικη του ηταν οτι ολα τα παιδια πρεπει για την υγεια τους να ειναι εμβολιασμενα. η απαντηση γονιων που δηλωναν αριστεροι??οτι αυτος ο δωρεαν εμβολιασμος ειναι πραξη ρατσιστικη!πιασε το αυγο και κουρευτο..

Link to comment
Share on other sites

Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα........όσοι το ζουν από κοντά το βλέπουν......οι υπόλοιποι έχουν και θα έχουν μια ρομαντική άποψη επί του θέματος γιατί δεν τους ξέρουν...

αυτο ξαναπεστο..

Link to comment
Share on other sites

στο δημοτικο που πηγαινα με τα αδερφια μου ο πατερας μου ως προεδρος του συλλογου γονεων ειχε ζητησει (ειχε βρει και γιατρους και εμβολια να γινει δωρεαν) να εμβολιαστουν τσιγγανακια αλλα και αλλα αλλοδαπα παιδια.η λογικη του ηταν οτι ολα τα παιδια πρεπει για την υγεια τους να ειναι εμβολιασμενα. η απαντηση γονιων που δηλωναν αριστεροι??οτι αυτος ο δωρεαν εμβολιασμος ειναι πραξη ρατσιστικη!QUOTE]Σιγα μην ειναι και πραξη ιμπεριαλιστικη :-P:razz:
Link to comment
Share on other sites

καλλιτεκνια, δυστυχως δεν κανω πλακα. εφαγε ο ερμος κανα διμηνο να παρακαλαει γιατρους και εταιρειες(για να μην επιβαρυνθει κανενας ρομα) και οταν το πετυχε ειχε αυτη την αντιδραση.

Link to comment
Share on other sites

καλλιτεκνια, δυστυχως δεν κανω πλακα. εφαγε ο ερμος κανα διμηνο να παρακαλαει γιατρους και εταιρειες(για να μην επιβαρυνθει κανενας ρομα) και οταν το πετυχε ειχε αυτη την αντιδραση.

Δυστυχως!....φανταζομαι πως θα ενοιωσε ο ανθρωπος

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

β) ο δεύτερος λόγος είναι ότι τα παιδιά μεγαλώνοντας μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον δεν μπορούν να συμβαδίσουν με τους κανόνες της σχολικής κοινότητας, ώστε να γίνουν αποδεκτά τόσο από τα άλλα παιδιά όσο και από τους δασκάλους (Δυστυχώς!). Βέβαια, ως απλός άνθρωπος, μπορώ να καταλάβω την αγανάκτηση στην οποία σε οδηγούν.

 

 

ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ???Η λεξη ειναι πολυ λιγη για να περιγραψει αυτο που βιωνω καθημερινα αλλα και πολλοι αλλοι συναδελφοι.Ειμαι εκπαιδευτικος και φετος εργαζομαι σε σχολειο στο οποιο πανω απο το 50% των παιδιων ειναι τσιγγανακια.Η κατασταση απλα δεν περιγραφεται με λογια.Αρνουνται να κανουν οτιδηποτε ακομα και να μπουν στην ταξη μερικες φορες...αλλα και αφου καταφερω να τα συγκεντρωσω ολα μεσα αρχιζει η μαχη που δινω για να τα πεισω να καθησουν στα θρανια τους...Πως να γινουν λοιπον αποδεκτα πρωτον απο τα αλλα παιδια αφου τα εμποδιζουν να κανουν μαθημα κ δευτερον απο τους δασκαλους αφου οχι μονο δε μας αφηνουν να κανουμε τη δουλεια μας αλλα μας φτανουν στα ακρα καθε μερα...?Οφειλω να πω πως υπαρχουν και παιδακια που οχι μονο συμορφωνονται με τους κανονες του σχολειου αλλα δειχνουν και μεγαλη θεληση για να μαθουν,δυστυχως ομως ειναι η μειοψηφια.Λυπαμαι πολυ που τα λεω ολα αυτα αλλα πραγματικα ζουνε σε ενα δικο τους κοσμο.........Μπορω λοιπον να φανταστω τι περνας καθημερινα και δυστυχως θεωρω οτι δυσκολα θα καταφερεις να αλλαξεις την κατασταση...

q3pIp3.png

7QYNp3.png

Link to comment
Share on other sites

Αυτό που βλέπω είναι ότι οι τσιγγάνοι της Δυτικής Αττικής είναι μάλλον πολύ διαφορετικοί από τους τσιγγάνους σε επαρχιακές πόλεις ή τις μεμονωμένες οικογένειες σε άλλα μέρη της Αττικής. Μεγάλωσα σε επρχιακή πόλη που στο σχολείο είχαμε καναδυό τσιγγανάκια σε κάθε τάξη. Είμαι δασκάλα και δούλεψα σε σχολείο της Ανατολικής Αττικής για δύο χρόνια, όπου γνώρισα επίσης μια δυο οικογένειες τσιγγάνων που είχαν εγκατασταθεί στην πόλη. Οι τσιγγάνοι που μέχρι τώρα έχω γνωρίσει ήταν άνθρωποι φτωχότατοι αλλά και αξιοπρεπέστατοι, παρόλο που ήταν βρώμικοι και αγράμματοι. Μπορεί να μην θεωρούσαν και πολύ σημαντικό να τελειώσουν το σχολείο αλλά ήταν άνθρωποι σαφώς με αρχές και ευγενέστατοι. Οι τσιγγάνοι για τους οποίους διαβάζω εδώ, που μένουν στη Δυτική Αττική είναι αφενός πλούσιοι:shock: και αφετέρου εντελώς ανάγωγοι.

Σκέφτομαι σωστά = νιώθω καλά

Link to comment
Share on other sites

εγω μένω στην επαρχία...λίγο έξω απο την πόλη που μένω υπάρχουν καταυλισμοί τσιγγάνων....

οι οποιοι έχουν το ακαταλόγιστο οτι κι αν κάνουν...

η αστυνομια δεν τολμά να τους πλησιάσει...

και θα σας πω παραδειγμα για να καταλάβετε...

μια φιλη μας δουλευε σε ένα εργοστασιο όπου για να πάει εκεί, έπρεπε να περάσει ,μέσα απο τους καταυλισμούς...

κάθε φορά που περνούσε απο τους καταυλισμούς της χτυπούσαν με ξύλα το αυτοκίνητο, έπεφταν μπροστα στο αμαξι της και άλλα τέτοια "όμορφα"...

κάποια στιγμή η γυναίκα απηυδισε....ζητησε απο την αστυνομία να τη συνοδέψει για να φτάσει σωα στη δουλειά της...

ξέρετε ποιά ήταν η απάντηση της αστυνομιας?????

μη μας ανακατευετε εμάς....να καλέσετε το στρατό!!!!!!!!!!!!:shock::shock::shock::shock:

 

άλλο παραδειγμα....

η κορη μου ειναι 3 μηνων και επιστρεφουμε απο το ραντεβου μας στον παιδιατρο....μέσα στιν κινηση της πόλης μπλοκαριστηκαμε....

και ξαφνικα βλέπω αναμεσα στα μπλοκαρισμένα αυτοκίνητα ένα ντάτσουν με 2 τσιγγάνους όρθιους στην καρότσα να κρατανε καραμπίνες και να στοχεύουν αδιακρίτως!!!

φυσικά πήδηξα στο πίσω κάθισμα και κάλυψα το παιδί μου με το σώμα μου....

αργότερα μάθαμε οτι είχε γινει καυγας μεταξύ των τσιγγάνων και αυτοί που κρατούσαν τις καραμπίνες προσπαθούσαν να διαφυγουν για αν μην τους πιάσουν οι άλλοι και προκειμένου να ανοίξουν δρόμο χρησιμοποιησαν τις καραμπίνες....

 

ε όλα αυτα και πολλά άλλα με κάνουν ιδιαιτερως επιφυλακτικη απέναντι τους....

και έχουν αποκτησει αυτη τη δυναμη για ένα και μόνο λόγο....γιατι είναι πολλοί και οι ντόπιοι πολιτικοί εξαγοράζουν τις ψήφους τους για να βγουν....

άλλη σαπίλα και εκεί....

Link to comment
Share on other sites

Αυτό που βλέπω είναι ότι οι τσιγγάνοι της Δυτικής Αττικής είναι μάλλον πολύ διαφορετικοί από τους τσιγγάνους σε επαρχιακές πόλεις ή τις μεμονωμένες οικογένειες σε άλλα μέρη της Αττικής. Μεγάλωσα σε επρχιακή πόλη που στο σχολείο είχαμε καναδυό τσιγγανάκια σε κάθε τάξη. Είμαι δασκάλα και δούλεψα σε σχολείο της Ανατολικής Αττικής για δύο χρόνια, όπου γνώρισα επίσης μια δυο οικογένειες τσιγγάνων που είχαν εγκατασταθεί στην πόλη. Οι τσιγγάνοι που μέχρι τώρα έχω γνωρίσει ήταν άνθρωποι φτωχότατοι αλλά και αξιοπρεπέστατοι, παρόλο που ήταν βρώμικοι και αγράμματοι. Μπορεί να μην θεωρούσαν και πολύ σημαντικό να τελειώσουν το σχολείο αλλά ήταν άνθρωποι σαφώς με αρχές και ευγενέστατοι. Οι τσιγγάνοι για τους οποίους διαβάζω εδώ, που μένουν στη Δυτική Αττική είναι αφενός πλούσιοι:shock: και αφετέρου εντελώς ανάγωγοι.

 

Μάλλον γνώρισες τις εξαιρέσεις.....υπάρχουν και αυτοί οι τσιγγάνοι, αλλά είναι ελάχιστοι........

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα σε όλους,

Ευχαριστώ πολύ γα τις απαντήσεις σας. Ασφαλώς και δεν περιμένω να αλλάξει κάτι με τους φίλους μου τους τσιγγάνους και γνωρίζω ότι είναι μια κατάσταση πολύ δύσκολη, αφού καθημερινά τη ζω. Επίσης γνωρίζω ότι όλοι οι γείτονές μου φοβούνται να ταχθούν φανερά εναντίον τέτοιων συμπεριφορών για τυχόν μελλοντικά σε βάρος τους αντίποινα. Και η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν θα ασχολούνταν μαζί τους αν αυτοί οι ίδιοι δεν προκαλούσαν με την συμπεριφορά τους. Το λυπηρό είναι ότι καθημερινά προκαλούν με κάθε τρόπο.

Κουράγιο και σε σας δάσκαλοι... και καλή δύναμη.

Δεν θα γνώριζα τίποτα από αυτά που γράφω με πόνο ψυχής, αλλά τα γνωρίζω πολύ καλά επειδή ζω εκεί μαζί τους. Δεν μένω αλλού. ΜΕΝΩ ΣΤΟ ΜΕΝΙΔΙ. Ζω εδώ, το πόνεσα αυτό που έφτιαξα και θέλω κάθε μέρα να το βλέπω να γίνεται και καλύτερο... Έστω και σε πείσμα κάποιων που έχουν βαλθεί να πυρπολούν ζωές και όνειρα...

Ούτε τα παρακάτω θα γνώριζα, επειδή μετακινούμαι συνεχώς με μηχανάκι στη δουλειά μου. Από τον Σεπτέμβρη για λόγους υγείας, πηγαίνω στη δουλειά μου με το λεοφωρείο. Με τις γραμμές του Μενιδίου (Α10, Β10) και την πολύπαθη 735 μέσω Ζεφυρίου. Έχω δει τα απίστευτα... Αρκεί να σας πω ότι μετά τις 5.30 το απόγευμα, τώρα το χειμώνα που νυχτώνει νωρίς, η συγκεκριμένη γραμμή ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΖΕΦΥΡΙ. Και αυτό γίνεται επειδή συνεχώς δημιουργούσαν προβλήματα οι τσιγγάνοι. Αλλάζει πορεία το λεοφωρείο που εξυπηρετεί τόσους άλλους πολίτες για να μην ξεβολευτούν οι ήδη βολεμένοι(!!!!;;;;) Έλληνες τσιγγάνοι!!!! Να πηγαίνει ο παππούς και η γιαγιά με τα πόδια 2-3 χιλιόμετρα δρόμο, φορτωμένοι με τσάντες, επειδή δεν μπορούν οι αρχές να επιβληθούν!!!! Μιλάμε για απαράδεκτα πράγματα...

Οι οδηγοί φοβούνται (και καλά κάνουν, έχουν και την ευθύνη αυτών που μεταφέρουν εκτός από τη δική τους ζωή). Εμείς οι υπόλοιποι αν μιλήσουμε μας στοχοποιούν. Κάποιος άνθρωπος από Άνω Λιόσα (νομίζω) μου έγραψε ότι δέχτηκε μέχρι και απειλητικά τηλεφωνήματα, όταν τόλμησε να πει ότι οι τσιγγάνοι χρησιμοποιούνται από τους τοπικούς άρχοντες για τα "ψηφαλάκια". Και οι αρχές «χτενίζονται»...

Πραγματικά λυπάμαι, επειδή ο καθένας καπηλεύεται την όποια ελευθερία του παρέχει αυτό το κράτος και τελικά τη μεταφράζει σε καταπίεση και αναρχία, εις βάρος των άλλων....

Link to comment
Share on other sites

Αλλαξα τελειως γνωμη οταν εμεινα στην επαρχια και αναγκαστικα λογω δουλειας αρχισα να συναναστρεφομαι μαζι τους. Οσο λοιπον τους εχω ζησει, ειναι πολυ ενταξη, καλοπληρωτες και εχουν λογο... οσο και αν σας φαινεται περιεργο....

Link to comment
Share on other sites

Δεν υπαρχει νομος στους τσιγγανους και γιαυτο τους αποφευγω. Δεν φοβαμαι να πω οτι ειμαι ρατσιστρια απεναντι τους γιατι τους εζησα ΕΝΤΟΝΑ οταν ζουσαμε εκτος Αθηνων και ειχαν καταυλισμο λιγο πιο περα απο το σπιτι μας. Γινοντουσαν συνεχεια ιστοριες και κανενας νομος δεν μπορουσε να τους επιβληθει. Ο 'νομος' τους και η νοοτροπια τους περναει απο νωρις στα παιδια τους που μεγαλωνουν με την ιδια λογικη. Προσωπικα δεν θελω να εχω τπτ να κανω μαζι τους......

Don't give me love, i've had my share. Give me the truth instead.....

Link to comment
Share on other sites

Μένω στην επαρχία - προάστιο στην ουσία της Θεσ/νίκης, αλλά ακόμη στην καθημερινότητα του χωριό. εκεί λοιπόν που τελειώνουν τα σπίτια των ντόπιων, αρχίζει ο γυφοτμαχαλάς. δύο ξένοι κόσμοι σε όλα που δυστυχώς δεν μπορούν να συμπορευτούν. μπορεί να ακούγεται ρατσιστικό που είναι έτσι παραγκωνισμένοι, αλλά πολύ παλιά όταν ήμουν παιδί και ήταν "εντός συνόρων" δημιουργούσαν πολλά θέματα, αν και μειοψηφία. δεν ξέρω πως μπορεί να βρεθεί λύση, αλλά δεν παίζονται.

 

έχω πετύχει φάση σε αστικό στο κέντρο με ελεγκτή να γράφει κόσμο για εισιτήρια, και να ανγοεί τους γύφτους - τον ρωτάει ένα παιδί που το είχε κάνει ρόμπα μπροστά σε όλους αυτούς γιατί δεν τους ζητάς εισιτήριο, και ο ελεγκτής έκανε τον κινέζο...

 

s-age.png

 

 

Link to comment
Share on other sites

Σιγουρα φοβουνται ολοι να τους κανουν οποιαδηποτε παρατηρηση. Εγω δεν ξερω που ειναι τα σπιτια τους....

Οταν ερχονται ομως στο μαγαζι ειναι τυπος και υπογραμος και αν αν ακομη βαλουν φεσι μετα απο λιγο ερχονται και τα πληρωνουν οχι οπως μερικοι δικοι μας που εξαφανιζονται για μηνες.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 months later...

εγω φοβαμαι ακομα και να κοιταξω. ασε που εκεινοι σε κοιταζουν ερευνητικα! βεβαια ειχαμε στο σχολειο ενα κοριτσι απο τετοια οικογενεια που και οι γονεις και αυτη ηταν παραπανω απο ενταξει,ουτε κελεμπιες φορουσαν. αλλα βεβαια αυτη εκπολιτιστηκαν. οι αλλοι ομως ειναι αλλη ιστορια!!!!

Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...