ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΑΙΔΙΩΝ

[STROUMFITA30]

Μου πηρες το θεμα μεσα από τα χερια!!!!Χαχα!!!Η αληθεια ειναι οτι κι εγω προβληματιζομαι για το πως πρεπει να μεγαλωνει ένα παιδι κι αν το ξυλο αποτελει τροπο διαπαιδαγωγησης...Προσωπικα έχω (δυστυχως)...κάνει ντα...το παιδι σπανια κι μετανιωνω τη στιγμη που το κανω...Θεωρω ότι αυτος ο τροπος δειχνει αδυναμια δικη μας να επιβαλλουμε ορια στο παιδι...Απο την άλλη ανθρωποι ειμαστε, νευρα έχουμε και καμια φορα τα παιδια είναι τοσο απειθαρχα που δεν καταφερεις να κρατηθεις...Εγω παντως 2-3 φορες που εχω χτυπησει το μικρο το 'εκανα επειδη κινδυνευε π.χ πηγαινε στην πριζα, για να συνδεσω την πριζα με ένα ασχημο ερεθισμα...χθες βεβαια( η τριτη φορα που ξεφυγα) μαλλον εχασα την υπομονη μου, γιατι μου εκτοξευσε ενα πιατο φασολακια!!!Του εξηγησα αμεσως, του ζητησα συγγνωμη κι ελπιζω να μην αφησω ξανα τον εαυτο μου να χασει την υπομονή του!!!!

 

[mmdad]

Μμμμ. Κατι τετοιο σκεφτομουν και εγω.. Δηλαδη το ξυλο σιγουρα δεν βγηκε απο τον παραδεισο αλλα μηπως να δωσουμε παραδειγματα? Αν πχ κανει κατι επικυνδινο και αφου του το πουμε και 2 και 3 φορες με το καλο και με επιχειρηματα τι κανουμε μετα? Μηπως μερικες φορες ειναι καλυτερο να κλαιει το μικρο γιατι εφαγε ξυλο απο το να κλαιμε εμεις γιατι χτυπησε???

Πχ.. Προχτες που εχησε τον καφε μου γιατι σκονταψε δεν του ειπα κουβεντα γιατι εγω ειχα βαλει την κουπα σε λαθος σημειο. Οταν ομως συνεχια αδειαζει το ποτηρι του τον μαλωνω (λεκτικα). Οταν περνει κατι με το οποιο μπορει να χτυπησει ή να χτυπησει το μωρο (και δεν αναφερομαι σε μαχαιρια ή ψαλιδια αλλα σε εξαρτηματα παιχνιδιων) τι μπορω να κανω??

[Dimitra83]

εγω εχω δωσει καποιες φορες στον ποπο!το μετανοιωσα μετα αλλα εκεινη τη στιγμη ειχα βαρεσει κοκκινο

[Dimitra83]

mmdad Κατι τετοιο σκεφτομουν και εγω..

σαυτο εχεις καποιο δικιο.θυμαμαι μια φορα ημουν με μια φιλη εξω κ το παιδι της 4 χρονων τοτε,αφηνει το χερι κ τρεχει να περασει το δρομο.το αυτοκινητο σταματησε στο τσακ.ο οδηγος να φανταστεις πηγε στην ακρη κ αναψε τσιγαρο για να ηρεμησει!μιλαμε οτι η φιλη μου τον εκανε οχι απλως τοπι...οτι κ να πω λιγο ειναι!περασε 1 χρονος κ ακομα το θυμαται το παιδι.δεν διανοηθηκε να αφησει χερι απο τοτε ομως.κ αναρωτιεμαι τωρα.αν δε το χτυπουσε κ του μιλουσε μονο,θα το θυμοταν αυτο το παιδι 1 χρονο μετα κ μαλιστα χωρις να το ξανακανει?κ εγω της ελεγα να σταματησει κ μου ειπε ''καλυτερα να κλαψει αυτος τωρα παρα να κλαιω εγω μια ζωη!''.δε μου ετυχε κατι τετοιο κ γενικα τιποτα που να κανει καποιο απο τα παιδια μου ωστε να κινδυνευει η σωματικη τους ακαιρεοτητα αλλα σε κατι παρομοιο με της φιλης μου θα σηκωνα κ γω χερι....

[soevan07]

mmdad Κατι τετοιο σκεφτομουν και εγω..

σαυτο εχεις καποιο δικιο.θυμαμαι μια φορα ημουν με μια φιλη εξω κ το παιδι της 4 χρονων τοτε,αφηνει το χερι κ τρεχει να περασει το δρομο.το αυτοκινητο σταματησε στο τσακ.ο οδηγος να φανταστεις πηγε στην ακρη κ αναψε τσιγαρο για να ηρεμησει!μιλαμε οτι η φιλη μου τον εκανε οχι απλως τοπι...οτι κ να πω λιγο ειναι!περασε 1 χρονος κ ακομα το θυμαται το παιδι.δεν διανοηθηκε να αφησει χερι απο τοτε ομως.κ αναρωτιεμαι τωρα.αν δε το χτυπουσε κ του μιλουσε μονο,θα το θυμοταν αυτο το παιδι 1 χρονο μετα κ μαλιστα χωρις να το ξανακανει?κ εγω της ελεγα να σταματησει κ μου ειπε ''καλυτερα να κλαψει αυτος τωρα παρα να κλαιω εγω μια ζωη!''.δε μου ετυχε κατι τετοιο κ γενικα τιποτα που να κανει καποιο απο τα παιδια μου ωστε να κινδυνευει η σωματικη τους ακαιρεοτητα αλλα σε κατι παρομοιο με της φιλης μου θα σηκωνα κ γω χερι....

 

 

Πιστεύω οτι το παιδί θα τρόμαξε απο μόνο του και απο το ίδιο το γεγονός (4 χρονών καταλαβαίνει) αλλά σίγουρα και απο τον τόνο της φωνής της μάνας του (ο οποίος φαντάζομαι οτι θα ήταν ουρλιαχτά!!!)

 

Πιστεύω οτι δεν χρειαζόταν να το χτυπήσει το παιδί αλλά απλά να το τιμωρούσε...θα μου πείς, εκείνη τη στιγμή θα έχασε τον κόσμο της η γυναίκα και θα τρελλάθηκε!

 

Έχω ακούσει οτι η καλύτερη τιμωρία σε κάποιες περιπτώσεις είναι να κλείσεις το παιδί στο δωμάτιό του, μόνο του,για 2 λεπτά. (Το είπε μια παιδοψυχολόγος του Ιασώ σε μία φιλη μου)

[Dimitra83]

εκεινη τη στιγμη δεν ηταν σε κατασταση να περιμενει να τον βαλει τιμωρια στο δωματιο του

[elachl]

εγω δεν θα το χτυπουσα ποτε!και για κανενα λογο!

[soevan07]

εκεινη τη στιγμη δεν ηταν σε κατασταση να περιμενει να τον βαλει τιμωρια στο δωματιο του

 

 

Εγώ να σου πώ την αλήθεια, μπορεί να είχα λιποθυμήσει απο την τρομάρα μου...

[Dimitra83]

εχω δωσει στον ποπο τη μικρη 5-6 φορες.τον μικρο οχι.αλλα οσες φορες το εκανα ηταν γιατι παραλιγο να τον αφηνε στον τοπο οταν ηταν πολυ μωρο

μια φορα θυμαμαι τον ειχα στο ριλαξ 2 μηνων κ πηγε κ εκατσε πανω στο κεφαλι του!! μια αλλη φορα καθομασταν στον καναπε πριν 6 μηνες κ τον εσπροξε επιτηδες κ εσκασε με το πισω μερος του κεφαλιου στη γωνια απο το τραπεζακι...στο survivor πρεπει να παει ο μικρος με τοσα που του εχει κανει

[soevan07]

εγω δεν θα το χτυπουσα ποτε!και για κανενα λογο!

 

Μπράβο! Κι εγώ το ίδιο.

Με αυτό δεν σημαίνει φυσικά οτι εμείς αγαπάμε περισσότερο τα παιδιά μας (μην παρεξηγηθούμε!)

 

Εγώ ακόμα δεν μπορώ να ξεχάσω την δασκάλα μας στο δημοτικό που μας έπιανε τα χέρια και με μία ράβδο μας τα χτύπαγε! (μιλάω για την δεκαετία του 80 στην Αθήνα!)

[sephora]

mmdad Κατι τετοιο σκεφτομουν και εγω..

σαυτο εχεις καποιο δικιο.θυμαμαι μια φορα ημουν με μια φιλη εξω κ το παιδι της 4 χρονων τοτε,αφηνει το χερι κ τρεχει να περασει το δρομο.το αυτοκινητο σταματησε στο τσακ.ο οδηγος να φανταστεις πηγε στην ακρη κ αναψε τσιγαρο για να ηρεμησει!μιλαμε οτι η φιλη μου τον εκανε οχι απλως τοπι...οτι κ να πω λιγο ειναι!περασε 1 χρονος κ ακομα το θυμαται το παιδι.δεν διανοηθηκε να αφησει χερι απο τοτε ομως.κ αναρωτιεμαι τωρα.αν δε το χτυπουσε κ του μιλουσε μονο,θα το θυμοταν αυτο το παιδι 1 χρονο μετα κ μαλιστα χωρις να το ξανακανει?κ εγω της ελεγα να σταματησει κ μου ειπε ''καλυτερα να κλαψει αυτος τωρα παρα να κλαιω εγω μια ζωη!''.δε μου ετυχε κατι τετοιο κ γενικα τιποτα που να κανει καποιο απο τα παιδια μου ωστε να κινδυνευει η σωματικη τους ακαιρεοτητα αλλα σε κατι παρομοιο με της φιλης μου θα σηκωνα κ γω χερι....

 

Σορρυ κιόλας, αλλά μάλλον η μαμά θέλει ξύλο εάν δεν μπορεί να κρατήσει κοντά της από το χέρι ένα τετράχρονο...:x:x:x:x

 

μου έχει τύχει να δω το εξής σκηνικό: μαμά πίνει καφέ σε παραλιακή καφετέρια, καπνίζει και παρλάρει με τη φιλενάδα της...το παιδάκι την τραβάει για να του δώσει προσοχή...αυτή τίποτα, το μαλώνει κιόλας...το παιδάκι την κάνει και πετάγεται στο δρόμο...ο Θεός έβαλε το χέρι του και δεν περνούσαν αυτοκίνητα...μετά από 2 λεπτά!!! που το παιδάκι είναι στο δρόμο η μαντάμ έχει σβήσει το τσιγάρο και αντιλαμβάνεται ότι το παιδάκι είναι στο δρόμο...όπου στο μεταξύ φυσικά το έχουμε ''σταματήσει'' οι περαστικοί...και έρχεται και το σπάει στο ξύλο...αυτό να ουρλιάζει...δεν χρειάζεται να σας περιγράψω τί βρίσιμο έφαγε από όλους μας...ιδιαίτερα ο κακομοίρης που σε απόσταση ερχόταν με το αυτοκίνητό του κόντεψε να τη δείρει στη κυριολεξία

[Dimitra83]

καλα αυτη ηταν περιπτωση....που πας κυρα μου για φραποτσιγαρο κ αφηνεις το μωρο στη μοιρα του?αν ειναι δυνατον

[irsa]

Γεια σας κορίτσια,

 

αυτό το θέμα συζητήσαμε με την νύφη μου και άλλες κοπέλες που ήταν στην παρέα μόλις χτες.

Εγώ περιμένω το πρώτο μου παιδί σε λίγες μέρες, έτσι δεν μπορώ να πω ότι έχω προσωπική εμπειρία. Έχω όμως την ανηψιά μου που είναι 3,5 χρόνων και που την ζω καθημερινά από τη μέρα που γεννήθηκε.

Δεν μπορώ να πω ότι οι γονείς της την δέρνουν συνέχεια, αλλά όποτε βλέπω να γίνεται κάτι τέτοιο ματώνει η καρδιά μου.

 

Θεωρώ ότι τα παιδιά δεν πρέπει να τα δέρνουμαι και ειδικά όταν κάνουν πράγματα κατά λάθος π.χ αν σπάσει ένα ποτήρι ή κάτι τέτοιο. Χτες η μικρή έφαγε ξύλο (στον πωπω) γιατί έσπασε κατά λάθος ένα ποτήρι, νευρίασα απίστευτα με τη νύφη μου και την ξαδέρφη μου που έλεγαν ότι το χει ξανακάνει και πρέπει να την βαρέσει για να καταλάβει...τι να καταλάβει δηλαδή???? κατά λάθος σκόνταψε και έριξε το ποτήρι...ΗΜΑΡΤΟΝ

 

Από την άλλη μεριά τώρα, πιστέυω ότι αν το παιδί κάνει μια σκανταλιά ή κάτι άλλο επίτηδες, υπάρχουν άλλοι τρόποι να του δείξεις ότι δεν είναι σωστό.

Πρώτον του μιλάς και του εξηγείς και σε περίπτωση που ξαναγίνει το βάζεις τιμωρία και επαναλαμβάνεις την διαδικασία μέχρι να το καταλάβει.

 

Στη συζήτηση που είχα με τη νύφη μου, η οποία είναι μόλις 24 χρονών μου πέταγε τις γνωστές ηλιθιότητες ''όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος'', ''και εμείς φάγαμε ξύλο και τι πάθαμε"" (προσωπικά μια φορά στη ζωή μου έφαγα μια σφαλιάρα και άυτή στο γυμνάσιο, γιατί είχα κάνει κοπάνα), ''το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο'' και άλλα τέτοια.

 

Αυτό που της είπα εγώ είναι ότι

1ον είναι μεγάλη αδικία να βαράς το παιδί σου γιατί δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του

2ον γιατί κάνεις το ίδιο να έχει επιθετική συμπεριφορά

3ον γιατί αργότερα, μεγαλώνοντας, στις σχέσεις που θα κάνει μπορεί να δεχτεί το ξύλο από το σύντροφό της αφού θα το θεωρεί φυσιολογικό πράγμα

4ον τη ρώτησα πως θα ένοιωθε αν έτρωγε ξύλο από τον αδερφό μου επειδή π.χ τράκαρε το αμάξι...

5ον πως θα ένοιωθε αν μετά από χρόνια της σήκωνε χέρι η ίδια της η κόρη επειδή της ''ξέβαψε ένα μπλουζάκι στο πλυντήριο'' πράγμα τόσο τυχαίο όσο να σπάσει ένα παιδί κατα λάθος ένα ποτήρι.

 

Εκείνη πάλι μου είπε..κάτσε να γεννήσεις και τα λέμε.....

ελπίζω όταν με το καλό δω τα δύσκολα με το παιδί μου, να συνεχίσω να έχω τις ίδιες απόψεις με αυτές που έχω τώρα.

 

 

Τώρα σε περιπτώσεις όπως παραπάνω που παρα λίγο να χτυπήσει το αυτοκίνητο το παιδάκι, ειλικρινά δεν μπορώ και ούτε θέλω να μπω στη θέση αυτής της μαμάς που ζει ένα τέτοιο περιστατικό.

 

Επίσης ένα περιστατικό που με έβγαλε από τα ρούχα μου, ήταν το καλοκαίρι που ταξίδευα για Κρήτη.

Μια οικογένεια που καθόταν στο εστιατόριο και έτρωγαν, είχαν ένα παιδάκι περίπου στα 8 που φαινόταν αυτιστικό (έκανε σκανταλιές, δεν μίλαγε, κούναγε το κεφαλάκι του ρυθμικά, έτρεχε πέρα δώθε) ο μόνος που ασχολιόταν με το παιδάκι και το πρόσεχε ήταν ο μεγαλύτερος αδεργός του, περίπου στα 12. Ήταν πολύ συγκινητική εικόνα να βλέπεις την αγάπη του μεγάλου για τον μικρό...τον πρόσεχε σαν παιδί του...σε κάποια φάση το πιτσιρίκι με το πρόβλημα ξαναέκανε μια σκανταλιά (τόσο μικρή που όυτε που θυμάμαι) και ο ανύπαρκος μέχρι εκείνη την ώρα πατέρας, σηκώθηκε όρθιος και του έριξε μια πολύ δυνατή σφαλιάρα στο κεφάλι...το παιδάκι δεν αντέδρασε απλά συνέχισε να κουνά ρυθμικά το κεφαλάκι του και ο αδερφός του τον αγκάλιασε και τον φίλησε...εκείνη την ώρα μου ήρθε να του ρίξω του παλιομαλ@κ@ το δίσκο με το φαί στο κεφάλι.

 

Αυτά κορίτσια,

 

φιλίκά πάντα!

[Dimitra83]

τα επιχειρηματα σου ειναι τελεια :) κριμα το καημενο το παιδακι...αν ειναι δυνατον...κ γω εχω μετανοιωσει που εδωσα 5-6 φορες τη μικρη στον ποπο...εκτοτε προσπαθω να ξεσπαω τα νευρα μου τραγουδωντας δυνατα

η κορη μου με κοιταει καπως ετσι

[mmdad]

Εμενα ειναι 2 χρονο και δεν μπορω να στηριχτω στο οτι καταλαβαινει απο λογια. Βεβαια δεν καταλαβαινει και τι κανει ακομη..

Οπως και την τιμωρια στην γωνια (μεσα στο δωματιο που ειμαστε και εμεις) την θεωρει παιχνιδι... Κανει επιτηδες κατι (πχ πεταει ενα βιβλιο στο μωρο) και μετα λεει "στη γωνια σου"!

[UFO]

Εμενα ειναι 2 χρονο και δεν μπορω να στηριχτω στο οτι καταλαβαινει απο λογια. Βεβαια δεν καταλαβαινει και τι κανει ακομη..

Οπως και την τιμωρια στην γωνια (μεσα στο δωματιο που ειμαστε και εμεις) την θεωρει παιχνιδι... Κανει επιτηδες κατι (πχ πεταει ενα βιβλιο στο μωρο) και μετα λεει "στη γωνια σου"!

 

ειναι ΛΑΘΟΣ σε αυτην την ηλικια να εφαρμοζεται η τακτική της καρεκλας-γωνιας-χαλακι , σκεψης

μετα τα 3 μπορεις να κανεις αποπειρες.

οτι κανεις πιο πριν,

θα εχει ασχημα αποτελεσμετα γιατι οταν θα μπορεσεις να το εφραμοσεις κανονικα - αναπτυξιακα

το παιδι θα το εχει απομυθοποιησει εντελως ,

κι εσεις θα το εχετε εγκαταλειψει σαν τακτικη !

[mmdad]

ειναι ΛΑΘΟΣ σε αυτην την ηλικια να εφαρμοζεται η τακτική της καρεκλας-γωνιας-χαλακι , σκεψης

μετα τα 3 μπορεις να κανεις αποπειρες.

οτι κανεις πιο πριν,

θα εχει ασχημα αποτελεσμετα γιατι οταν θα μπορεσεις να το εφραμοσεις κανονικα - αναπτυξιακα

το παιδι θα το εχει απομυθοποιησει εντελως ,

κι εσεις θα το εχετε εγκαταλειψει σαν τακτικη !

Τι μου προτεινετε να κανω?

[Dimitra83]

να του μιλας με σοβαρο υφος οτι δεν πρεπει να το κανει αυτο.μη περιμενεις να σταματησει με την πρωτη...εγω εδω κ 6 μηνες λεω καθε μερα στον δικο μου οτι δεν ειναι σωστο να ανεβαινει στον παγκο της κουζινας...τον απομακρυνω απο κει αλλα αυτος τον χαβα του.τραβαει τις καρεκλες κ σκαρφαλωνει.μπορει να το κανω κ 15 φορες τη μερα!!

[mmdad]

Και οταν πεταει πραγματα ή χτυπαει το μωρο παλι το ιδιο να κανω???

[Dimitra83]

η παιδοψυχολογος που πηγα το καλοκαιρι μου ειχε πει πως αν χτυπαει η μεγαλη τον μικρο πρεπει να δινω στον μικρο περισοτερη σημασια πχ να τον παρω αγγαλια κ να τον παρηγορησω κ αυτην απλα να την επιπληξω.γιατι ετσι καταλαβαινει πως με αυτο που κανει καταφερνει να δεινω πιο πολυ σημασια στο αλλο.ενω με το να της φωναζω ή να την στειλω τιμωρια το εκλαμβανει σα να ασχολουμαι μαζι της ετσι.γιαυτο θα συνεχισει να το κανει.τωρα ξερω οτι απο την θεωρια στην πραξη υπαρχει διαφορα κ ειναι δυσκολο.αλλο να το λες κ αλλο να το κανεις...αλλα προσπαθουμε..

[UFO]

To κάθε παιδι η καθε κατασταση ειναι διαφορετικη

πολλοι απο εμαας που συγγραφουμε σε αυτο το θρεντ τοσα χρονια

εχουμ εκατα καιρους παραθεσει τις αποψεις μας(με επιχειρήματα νομους και τεχνικές - εναλλακτικές)

 

αλλα εγω πχ

 

δεν ειμαι στο σπιτι του καθενα να ξερω τι ακριβως συμβαινει!

 

λογο επαγγελματος μπορει να εχω γνώσεις.

 

λόγο εμπειρίας

(σαν μητέρα και με σεβασμό προς το παιδι μου και την αυτόνομη προσωπικότητα του που αναπτύσσει μερα με την με μέρα)

 

μπορει να εχω μεταμορφωσει και εφαρμοσει εναλακτικες...

 

αλλα αυτο που εχει σημασια σε μια θεωριτική προσεγγηση που κάνουμε μεσα απο ενα φορουμ ειναι αυτη :

 

(η σημασια)

 

(α) να ΝΟΗΣΟΥΜΕ και ΚΑΤΑΝΟΗΣΟΥΜΕ σαν γονεις τον ευατο μας ...

(εξηγω)

η βία είναι κατι που θεωρουμε απαραδεκτο ?

αν οχι δεν ειμαστε στην ίδια φαση με εναν γονεα που το θεωρει απαραδεκτο

(ασχετα αν ειναι νομικα κατωχηρωμενο σαν εγγκλημα και ποινηκα κολασημο) ....

 

(α1) αν νοουμε και κατανοούμε οτι ΝΑΙ ειναι λαθος ... τότε παμε σε αλλα σταδια : δλδ

ΠΟΙΟΣ Ο ΕΠΙΤΡΕΠΤΟΣ ΒΑΘΜΟΣ ΒΙΑΣ... αλλος θεωρει την λεκτική βια ΜΗ βια...αλλος θεωρει την σωματικη αλλος την ψυχολογικη κ.ο.κ

 

(α2) αν δεν νοουμε - κατανοούμε την βία σε οποιαδήποτε μορφη της ,βία, παμε σε αλλη βαση

που εκει οποια συμβουλη ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ στο οικογενειακο σύστημα

και ο γονέα θα προβάλει αντιστάσεις στις εφαρμογές ιδεών εναλλακτικής !

 

 

εκει παμε λοιπον μετα στο σταδιο (β)

 

(β1) ΓΙΑΤΙ σαν γονεις δεν θεωρουμε το ενα χτυπημα ΒΙΑ?

ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ θεματα κατωχηρωσης της βίας????

σαν μεσο διαπαιδαγωγησης στην δικής μας αναπτυξη που έγινε ΘΕΣΜΟΣ?

(β2) πως ΜΠΟΡΟΥΜΕ νσ Σπασουμε αυτην την διαδικασια - αλυσιδα ΜΕΣΑ ΜΑΣ

πρωτα και μετα να την εφαρσμόσουμε και εξω !(στα παιδιά μας)

 

ειμαι χρονια εδω

και εδω εχω γραψει πολλα αλλα παντα προσπαθουσα να δωσω εναλλκτικες

 

τωρα ποια εξαταζω με μεγαλυτερη συμπονια τον γονεα

που εχει την αναγκη να πραξει βιαια

παρα το παιδι

...γιατι ο γονεας ειναι αυτος που εχει την αναγκη !!!!|

[Dimitra83]

επισης να προσθεσουμε οτι το ιδιο σοβαρη ειναι κ η ψυχικη βια

[soevan07]

ειναι ΛΑΘΟΣ σε αυτην την ηλικια να εφαρμοζεται η τακτική της καρεκλας-γωνιας-χαλακι , σκεψης

μετα τα 3 μπορεις να κανεις αποπειρες.

οτι κανεις πιο πριν,

θα εχει ασχημα αποτελεσμετα γιατι οταν θα μπορεσεις να το εφραμοσεις κανονικα - αναπτυξιακα

το παιδι θα το εχει απομυθοποιησει εντελως ,

κι εσεις θα το εχετε εγκαταλειψει σαν τακτικη !

 

 

Η κόρη μου κοντεύει 2,5 χρονών και τις προάλλες μου έσπασε ένα αγαπημένο μου τασάκι, στην κουζίνα που είμασταν (επίτηδες για να της δώσω σημασία,γιατί εκείνη την στιγμή ασχολιόμουν με κάτι άλλο).

 

Νευρίασα αφάνταστα, της φώναξα, την έβγαλα απο την κουζίνα και της έκλεισα την πόρτα -μένοντας εγώ μέσα στην κουζίνα και εκείνη στο σαλόνι (οπου και ήταν ο πατέρας μου, και ήξερα οτι δεν ήταν τελείως μόνη της)

 

Αυτή άρχισε να σπαράζει στο κλάμα και να κυλιέται κάτω με λιγμούς, επειδή εγώ ήμουν μέσα στην κουζίνα και εκείνη την έβγαλα έξω!

 

Το σκηνικό το άφησα να συνεχίζεται για 2-3 λεπτά , ο πατέρας μου ευτυχώς δεν ανακατεύτηκε καθόλου, και μετά της άνοιξα την πόρτα. Εκείνη με αγκάλιασε μισοκλαψουρίζοντας και με πήγε στο δωμάτιό της και καλά να παίξουμε μαζί -σαν ανακωχή δηλαδή.

 

Πιστεύω οτι ήταν μια καλή τιμωρία αυτό για εκείνη χωρίς καθόλου να την χτυπήσω.

[Dimitra83]

θα ηθελα τη γνωμη σας για κατι..μια γνωστη μου (δεν ειμαστε κ κολλητες αλλα συναντιομασταν για καφε 1 φορα τη βδομαδα)εχει ενα αγορακι 6 ετων κ ενα κοριτσακι 8.το αγορακι παιζει με τις κουκλες κ ο πατερας του μπαινει με φορα στο δωματιο κ το χτυπαει με την ζωνη! μεχρι που του εχει ανοιξει την μυτη καποιες φορες αυτο γινεται καθε φορα που παω σπιτι της.τα παιδια της παιζουν στο δωματιο κ μπαινει μεσα ο μπαμπας ανοιγοντας με φορα την πορτα βγαζει τη ζωνη του κ το σακατευει...να σκεφτειτε οτι την τελευταια φορα αρχισα να κλαιω γιατι το καταλυπηθηκα...το κορμακι του ειναι γεματο σημαδια...κ η μανα του επινε καφε ανενοχλητη κ ελεγε ''ε τι?κοριτσι ειναι?τοσα τηλεκατευθυνομενα του πειραμε!'' ορκιστικα μεσα μου να μη ξαναπατησω.ευτυχως που η μικρη ηταν στο μπαλετο καθε φορα που πηγαινα για καφε γιατι το σπιτι της ειναι διπλα στη σχολη...κ τον μικρο τον αφηνα με τον αντρα μου.με εχει παρει πολλες φορες τηλ να παω αλλα ολο βρισκω δικιολογιες.θελω να μιλησω θελω να τους βρισω!να τους πω ποσο κακο κανουν στο παιδακι?αλλα θα μου πουν εσενα τι σε νοιαζει?????τι να κανω κοριτσια?το λυπαμαι απιστευτα.ειμαι σιγουρη οτι τρωει τετοιο ξυλο καθε μερα

[UFO]

επισης να προσθεσουμε οτι το ιδιο σοβαρη ειναι κ η ψυχικη βια

 

για εμενα αν με ρωταγε κανεις θα ελεγα ειναι η ΠΙΟ εκμοντερνημσενη μορφη βιας

και η πιο επικύνδηνη με τη φορεσια του 2000!!!

 

sophie07 να εσυ νομίζεις κατι τετοιο οτι δλδ

Πιστεύω οτι ήταν μια καλή τιμωρία αυτό για εκείνη χωρίς καθόλου να την χτυπήσω.

εγω δεν μπορώ και ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΕ ΠΟΙΑ να σου πω οχι

δεν ηταν μια καλη τιμωρια !

γιατι εγω (αν με ρωτας) δεν ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ

ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΗΝ ΕΠΙΒΡΑΒΕΥΣΗ !

θα πω ενα απο τελευταια αναπτυξια τεχνασμα που εφαρμοζω με το παιδι μου :

 

δεν με ακουει

λεω μην παιρνεις τα παπουτσια της μαμας ειναι ασχημο να τα βαζεις στο στομα σου

δνε με ακουει

και μετα λεω

μπραβο αστερι μου που τα αφησες στην θεση τους (με μεγαλο ενθουσιασμο απο μεριας μου και ειλικρινη χαρα !!!!)

μπραβο....!!! η μαμα ειναι πολυ υπερηφανη που προστατσευεις τον ευατο σου

 

 

και ενα 2,5 χρονο με ακουει και κατανοει ... τι λεξεις ? οχι ...την χαρα μου ομως ναι !!!! !