Παρουσία του μπαμπά στο δωμάτιο των ωδίνων - στο τοκετό

[xrysalis]

εγώ πάντως θα ήθελα να είχε τη δύναμη ο αντρας μου και να έμπενε και στον τοκετό...

Είστε πραγματικά τυχερές όσες ζήσατε από κοινού τη εμπειρία της γέννησης του μωρού!

[πινκυ]

πινκυ και εγω στο αλεξανδρασ θα γεννησω και ο γιατροσ μου μου ειπε οτι δεν μπορει να μπει κανεισ μεσα ουτε την ωρα τησ γεννασ ουτε στουσ πονουσ.εχει παρθει λεει αποφαση συμβουλιου επειδη ειναι ενασ διαδρομοσ οπου περιμενουν στη σειρα ολεσ οσεσ γεννανε λεει.δεν υπαρχουν δωματιακια για να εισαι μονη σου εσυ και ο αντρασ σου.οποτε φαντασου απο ολεσ τισ γυναικεσ που θα ειναι εκει μεσα να εχουν και ενα ατομο μαζι

οοοοοοοχι, μη μου λες τετοια. το θεωρησα δεδομενο οτι δε θα υπαρχει προβλημα να ειμαστε μαζι μεσα. το βλεπω να αλλαζω νοσοκομειο και γιατρο. δεν υπαρχει περιπτωση να γεννησω χωρις τον αντρα μου. ειμαι καθετη σε αυτο, ο,τι και να λενε τα διοικητικα συμβουλια. οι γυναικες των συμβουλων ηθελαν να γεννησουν μονες τους? ειπαμε δημοσια νοσοκομεια χωρις περιττη χλιδη και ανεσεις, δε με πειραζει, αλλα οχι και σαν ζωα.

φαινεται τα εχω παρει, ε? ευχαριστω για την ενημερωση παντως κοριτσια. υπομονη

[πινκυ]

σύμφωνα με κάποιους γονείς κάποια νοσοκομεία, δεν επιτρέπουν την παρουσία του μπαμπά/συζύγου στο δωμάτιο των ωδίνων κατα τη διάρκεια του τοκετού.

 

γράψτε εδώ τις ιστορίες σας καθώς και σε ποιό νοσοκομείο είχατε ποιά αντιμετώπιση.

 

στο αλεξανδρα δεν αφηνουν τον πατερα μεσα, ουτε στις ωδινες ουτε στον τοκετο. ειναι αποφαση του δ/ντη για ολους ανεξαιρετους, δεν ειναι θεμα γιατρου. εκτος αν ο αντρας σου ειναι γιατρος, μονο τοτε τον αφηνουν.

με παρακολουθουσε γιατρος στο αλεξανδρα και τη ρωτησε ευθεως γι αυτο. η απαντηση ηταν αυτη που γραφω. αποτελεσμα? αλλαξα γιατρο γιατρο και νοσοκομειο.

ας ειναι καλα τα κοριτσια στο φορουμ που με εκαναν να ψυλλιαστω και να ρωτησω τωρα που ειναι νωρις ακομη (2 μηνων), καθως και να βρω αλλο γιατρο σε δημοσιο νοσοκομειο

[eugenia]

Ο μπαμπας μας ηταν και στο θαλαμο ωδινων και στο χειρουργειο. Περασαμε μαζι ολες αυτες τις στιγμες!! Μου το ειχε ξεκαθαρισει απο τιν αρχη οτι ηθελε να ειναι μαζι μου. Βεβαια αμφεβαλα αν θα αντεχε... αλλα τελικα τα καταφερε. Τωρα αν καποια στιγμη λιγοψυχισε δεν το γνωριζω..τουλαχιστον δεν μου το εδειξε.. δεν με φορτισε και με αυτο. Ηταν ντυμενος με αυτα τα ραφ/μπλε ρουχα του χειρουργειου και πηγαινε συχνα να ενημερωνει την κερκιδα μας στην αιθουσα αναμονης για την προοδο του τοκετου!!! ιατρος ιδιος !!! Ειχε μαζι του τη φωτογραφικη μηχανη - αν και δεν επιτρεποταν..τελικα ο γιατρος..τον αφησε να αποθανατισει τις πρωτες στιγμες του γιου του στο κοσμο!!!

[ΛΕΝΑΝΕΚ]

ΕΓΩ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΤΟ 2ο ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ. ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΓΙΟ ΣΤΟ ΜΗΤΕΡΑ ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΝ, ΠΑΝΤΑ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΦΝΤΑΣΤΙΚΗ.ΤΩΡΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΘΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΩΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΕ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΣΑ.ΟΜΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΠΕΙΣΕ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΚΑΝΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΣΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΕΚΝΕΥΡΙΣΕΙ!

[yogini]

ΕΓΩ ΘΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΤΟ 2ο ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ. ΣΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΓΙΟ ΣΤΟ ΜΗΤΕΡΑ ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΠΑΡΟΝ, ΠΑΝΤΑ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΦΝΤΑΣΤΙΚΗ.ΤΩΡΑ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΕΧΕΙ ΠΑΡΘΕΙ ΑΠΟΦΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΠΩΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΕ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕΣΑ.ΟΜΩΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΜΕ ΕΠΕΙΣΕ ΑΝ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΙΔΙΟΣ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΕΙ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ.ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΚΑΝΕ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΝΟΧΩΡΗΣΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΕΚΝΕΥΡΙΣΕΙ!

 

Ναι το ξέρω κι εγω αυτό για το Αττικό...τους έχει πει ο Σαλαμαλέκης όχι εκτός κι αν ειναι σε περίεργη ώρα που δεν ειναι αυτός εκει και μπει ο άντρας σου στη ζούλα....ε ούρλιαζε κι εσυ "ΘΕΛΩ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ" μπας και

[ΛΕΝΑΝΕΚ]

ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΣΚΕΦΤΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ.ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ!ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΩ ΝΑ ΜΑΡΤΥΡΗΣΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΦΗΝΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΜΕΣΑ. ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΕΞΕΙ! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ yogini!

[sousi]

Ο άντρας μου ήταν και στις ωδίνες και στον τοκετό μαζί μου και στα δύο παιδιά μας (ΛΗΤΩ).

Στο πρώτο μάλιστα ήταν με πατερίτσες, λόγω τροχαίου.

Νομίζω ότι είναι από τις σημαντικότερες εμπειρίες της ζωής μας και δίνει στον άντρα την ευκαιρία να συμμετέχει έστω και λίγο σε αυτό το θαύμα της φύσης που μόνο μία γυναίκα μπορεί να νοιώσει.

Υπάρχουν βέβαια κάποιοι άνθρωποι που δεν μπορούν να αντέξουν ούτε καν τη μυρωδιά των νοσοκομείων ή να βλεπουν τον άλλο να πονάει. Οπότε αν ο σύζυγός σας ανήκει σε αυτή την κατηγορία δεν υπάρχει λόγος ούτε αυτός να υποφέρει ούτε εσείς να έχεται και τη δική του έννοια τετοιες ώρες.

Η σεξουαλική ζωή δεν επιρεάζεται αφού ο άντρας μου δεν έβλεπε προς τα πόδια μου αλλά καθόταν δίπλα στο κεφάλι μου. Βέβαια κάποιες στιγμές που τον φώναζε ο γιατρός για να δει το κεφάλι των παιδιών ή μετά την ώρα που με έραβαν, έβαλα τις φωνές "ούτε να διανόηθείς να πας προς τα εκεί". Κατά τη διάρκεια δε της εγκυμοσύνης η ερωτική ζωή μας ήταν εξαιρετική. Στο δεύτερο μωράκι μας με βοήθησε πολύ λέγοντάς μου "έλα σπρώξε βοήθησέ το να βγει"

Δεν θα αλλάζαμε με τίποτα τη στιγμή που αγκαλιάζαμε μαζί τα νεογέννητα μωράκια μας στα πρώτα δευτερόλεπτα τις ζωής τους έξω από την κοιλιά της μαμάς. Τέτοιες εμπειρίες δεν πρέπει να χάνονται.

[ΛΕΝΑΝΕΚ]

SEVIGR αν αναφέρεσαι σε μένα εγώ λεω το αντίθετο.Εγώ ειμαι αυτή που σιχαίνομαι τα νοσοκομεία που δεν είμαι ψύχραιμη και πιστεύω πως μόνο με τον άντρα μου στο πλάι μου μπορώ να τα καταφέρω όπως και την πρώτη φορά. Το παράπονο μου είναι ότι στο Αττικό μου λένε πως αυτό δεν μπορεί να γίνει.Την πρώτη φορά στο μητέρα ήταν μαζί μου μεχρι που με πήγαν στην ανάνηψη.Και η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω καποιον άλλο μαζί μου αλλά μόνο αυτον. Και ο ίδιος το θέλει πολύ.Ψάχνουμε ακόμη και για νόμιμους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να αναγκάσουμε να τον δεχτούν.Η γνώμη μου είναι πως δεν είμαι άρρωστη σε ένα νοσοκομείο αλλά έγκυος σε ένα μαιευτήριο.Το δεύτερο θα έπρεπε να μου δίνει κάθε δικαίωμα να είμαι μαζί με τον σύντροφο μου.

[sousi]

SEVIGR αν αναφέρεσαι σε μένα εγώ λεω το αντίθετο.Εγώ ειμαι αυτή που σιχαίνομαι τα νοσοκομεία που δεν είμαι ψύχραιμη και πιστεύω πως μόνο με τον άντρα μου στο πλάι μου μπορώ να τα καταφέρω όπως και την πρώτη φορά. Το παράπονο μου είναι ότι στο Αττικό μου λένε πως αυτό δεν μπορεί να γίνει.Την πρώτη φορά στο μητέρα ήταν μαζί μου μεχρι που με πήγαν στην ανάνηψη.Και η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω καποιον άλλο μαζί μου αλλά μόνο αυτον. Και ο ίδιος το θέλει πολύ.Ψάχνουμε ακόμη και για νόμιμους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσαμε να αναγκάσουμε να τον δεχτούν.Η γνώμη μου είναι πως δεν είμαι άρρωστη σε ένα νοσοκομείο αλλά έγκυος σε ένα μαιευτήριο.Το δεύτερο θα έπρεπε να μου δίνει κάθε δικαίωμα να είμαι μαζί με τον σύντροφο μου.

Λένα μου δεν αναφέρομαι σε εσένα. Σύγνώμη αν ένοιωσες να σε προσβάλλω. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να αφήσουν τον άντρα σου να είναι μαζί σου.

[mama3]

δεν ξέρω για σας κορίτσια αλλά εκείνη την ώρα που εγώ πονάω δεν θέλω να την μοιραστώ με κανέναν και φυσικά ούτε με τον άντρα μου. δεν έχει να κάνει με το σεξουαλικό γιατί θα καθόταν δίπλα μου και όχι στη θέση του γιατρού αλλά δεν ήθελα να με δει σε στιγμές πόνου και αδυναμίας και ίσως να μου προκαλούσε περισσότερο άγχος από ό,τι είχα. Εξάλλου δεν νομίζω οτι θα μπορούσε να με παρηγορήσει με κάποιο τρόπο. Μου άρεσε που μας έβρισκε έπειτα στο δωμάτιο να τον περιμένω με χαμόγελο.

[Elenna]

Εμενα ο αντρας μου ηταν μεσα κατα τη διαρκεια του τοκετου, το ζητησε μονος του στην αρχη ακομα της εγκυμοσυνης. Πιστευω οτι ηταν η καλυτερη αποφαση. Οι αναμνησεις ειναι πολυ ωραιες, οταν ακουμπισαν την κορη μας επανω μου μας ειχε παρει και τις δυο αγκαλια και μου ελεγε οτι με αγαπαει.Οταν βγηκαμε απο το νοσοκομειο μου ειπε οτι οσα παιδια και να κανωθελει να ειναι μεσα.

[xrysalis]

κορίτσια... ζηλεύω!

έτσι μου έρχεται να του τυπώσω τις απαντήσεις όσων λέτε πως οι μπαπμάδες ήταν μέσα, να δεί πόσο τέλεια τα περιγράφεται και να τον πείσω στο δέυτερο όταν έρθει με το καλό να είναι μαζί μας!!!

 

χλωμό το βλέπω βέβαια... κι εκείνον ακόμη ποιό χλωμό αν έρθει μέσα!!

[korinaki]

Οταν ζητησα απ τον αντρα μου να ειναι στον τοκετο,μου ειπε ενταξει,να δουμε αν θα θελει η γιατρος πρωτα(πιστευε πως θα ηταν αρνητικη)αλλα οταν την ρωτησα μου ειπε"Φυσικα μπορει να ειναι,εγω αφηνω)"!!Οποτε την πατησε!! Τωρα δεν μπορει να κανει πισω,και θα ειμαστε μαζι να μοιραστουμε την ωραιοτερη στιγμη της ζωης μας!! Η αντιρηση του ηταν οχι γιατι φοβαται αλλα γιατι νιωθει πως θα ειναι περιττος εκεινες τις ωρες,..Ομως του ειπα οτι για μενα θα ειναι ο πιο σημαντικος ανθρωπος και θα μου δινει απιστευτη δυναμη μονο που θα ειναι διπλα μου και θα μου κραταει το χερι..

[dina]

εγω παντως ρε κοριτσια δεν τον θελω μαζι μου μεσα την ωρα του τοκετου και γενικα δεν θελω κανενα ουτε την μανα μου,δεν μπορω οταν ποναω θελω να μαι μονη μου εχω πολλα νευρα και δεν αντεχω να μου μιλανε ποσο μαλλον την ωρα της γεννας.νομιζω οτι δεν θα νιωθω ανετα και ο αντρας μου νιωθει οτι πιο πολυ θα ενοχλει παρα θα βοηθαει στην διαδικασια.πιστευω οτι η παρουσια του πιο πολυ θα με αγχωνει παρα θα με βοηθησει,βεβαια δεν λεω μεγαλη κουβεντα βλεποντας και κανοντας,θα δουμε........

[prosperous]

ο δικος μου εχει υποψιν του απο ντοκυμαντερ τι θα δει περιπου αλλα δεν ξερει πως θα νοιωσει πραγματικα παρολα αυτα εμενα δεν μου καιγεται καρφι αν θα ναι μεσα η οχι..δεν θα μπορει να με βοηθησει σε κατι απλα αν ολα πανε καλα θα χει την ευκαιρια να δει τι τραβηξα αλλα κυριως τη γεννηση του παιδιου του..οπως και εκεινος στην ερωτηση μου αν θα ειναι μεσα απανταει με πολυ φυσικο και απλο τροπο "οτι θες εσυ..δεν εχω προβλημα σε οτι αποφασισεις.."

 

και επειδη ηδη εχω φαει ενα διπλο μανικι με απωλειες τα προηγουμενα χρονια πραγμα που το περασα μονη μου ως ενα βαθμο λεω να του πω να ρθει στις ωδινες..να περασει και η ωρα του!!..και βλεπουμε..

[mbizelitsa]

Prosperous,

σε αυτό που λες για να περάσει η ώρα έχεις απόλυτο δίκιο!Ειδικά αν είσαι πρωτότοκη και σε έχουν μέσα τόσες ώρες δεν ξέρεις τί να κάνεις!Εγώ μπαίνοντας στο Λητώ πριν περίπου ενάμιση χρόνο στις 03:00 και γεννώντας στις 12:30 τον είχα συνέχεια στο πλάι μου.Συμμετείχε σε όοοολες τις εξωθήσεις και-πίστεψέ με ήταν πολλές και δύσκολες για να καταφέρω να βγάλω τη μικρή μου 3950 κιλά!Μου έδινε κουράγιο, ηρεμία και με καθυσήχαζε.Προς το τέλος μάλιστα και πριν μπω στο χειρουργείο η μαία έφυγε για ένα έκτακτο περιστατικό και έτσι συνεργάστηκε ο ίδιος με τη γιατρό μας για τις τελικές εξωθήσεις κρατώντας πόδια κτλ.

 

Από τότε σκέφτεται με δέος αυτή την εμπειρία ζωής και ανυπομονεί να είναι κοντά μου και στον τοκετό του δεύτερού μας.Πάντως από το Μαιευτήριο ουδέν πρόβλημα είχαμε.

 

Όσες εγκυούλες έχουν τους δισταγμούς τους, θα τις προέτρεπα να το ξανασκεφτόντουσαν.Άλλωστε και οι μπαμπάδες έχουν δικαίωμα σε αυτές τις στιγμές!Ας μην τους αποκλείουμε!

 

Φιλάκια

[dina]

εγω στην αρχη ειχα πει στον αντρα μου οτι δεν τον θελω μαζι μου μεσα γιατι ντρεπομαι να με δει σε αυτη την φαση και εκεινος ελεγε οτι θα ενοχλει τον γιατρο και οτι δεν θα χρεισημευει πουθενα οποτε γιατι να μπει μεσα.τελικα οχι μονο ηρθε αλλα δεν εφυγε στιγμη απο διπλα μου μου κραταγε το χερι μου εδεινε κουραγιο και οταν πηγαμε αρον αρον για καισαρικη επειδη επεσαν οι σφιγμοι της μπεμπας φρικαρε που δεν τον αφησαν να μπει μεσα στο χειρουργειο που φυσικα απαγορευεται.εκεινος ομως ελεγε <μου εφτανε να κατσω σε μια γωνια και να βλεπω οτι πανε ολα καλα δεν αντεχα να περιμενω απεξω>.μπορω να πω οτι με βοηθησε τρομερα η παρουσια του ολες αυτες τις ωρες (απο τις 12 το βραδυ μεχρι τις 12 30 το μεσημερι)και οτι νιωθω πολυ ομορφα που ζησαμε μαζι αυτες τις αξεχαστες στιγμες!!!βιωσε και αυτος ολο το αγχος και την πιεση που εχει η γεννα και το μοιραστηκε μαζι μου αφου εγω απο καποια στιγμη ειχα φρικαρει τοσο που δεν νομιζω να τα καταφερνα χωρις αυτον να με υποστηριζει ψυχολογικα.οτι και να περιγραψω θα ειναι λιγο....προτεινω οτι ολα τα ζευγαρια πρεπει να ζουν αυτη την εμπειρια μαζι αν υπαρχει δυνατοτητα.

[Nanouka]

στην πρώτη μου γέννα ήταν μέσα ο άντρας μου απο τις ωδίνες μέχρι το τέλος και έχει και το λέει ότι ήταν η καλύτερη εμπειρία της ζωής του .. ήταν ένας πολύ σύντομος και σχετικά ήρεμος τοκετός, εάν εξαιρέσουμε ότι οι παλμοί της μικρής μας έπεσαν λόγω περιτύλιξης, η όλη διάρκεια ήταν 20 λεπτά κι εγώ δεν έβγαλα ΚΙΧ! .. ντρεπόμουν και τον άντρα μου αλλά και τη γιατρό μου .. τώρα στη 2η γέννα μου θα είναι και πάλι μέσα και το περιμένει μάλιστα πώς και πώς!!

ο πατέρας μου δε όταν βγήκε ο άντρας μου έξω για να δεί ξανά τη μικρή μαζί με τους υπόλοιπους του έδινε συγχαρητήρια που "άντεξε" και μπήκε καθώς εκείνος είναι πολύ φοβιτσιάρης

ο άντρας μου μάλιστα ήθελε να κόψει και τον ομφάλιο λώρο αλλά δεν τον άφησε η γιατρός μου

[doroula]

H παρουσια του ηταν τοσο σημαντικη,μα τοσο σημαντικη παιδια!Οχι μονο κατα την διαρκεια του φυσιολογικου τοκετου,αλλα απο την στιγμη που εσπασαν τα νερα και επειτα.(Γιατι κατα την διαρκεια των εξωθησεων,ημουν σε αλλη διασταση,δεν θυμαμαι τιποτα απο τον πονο!Και υποψιν, ηταν ενας προωρος τοκετος στις 33 εβδομαδες και γω πλημμυρισμενη απο φοβο,δεν ηξερα τι μου συνεβαινε πριν μου πουνε οτι γενναω!!Κι ομως εκεινος ηταν εκει να μου δινει κουραγιο!

Τον ρωτησα στο τελος κι αφου ολα πηγαν καλα:θα το ξανακανες?Και μου απαντησε:εννοειται,θα το ξανακανα οσα παιδακια κι αν κανουμε!

Φιλεναδες,μελλουσες μαμαδες,ευχομαι να εχεται κοντα σας τον συντροφο σας,αρκει να το θελει απο μονος του,εαν οχι,μην τον πιεσετε,κατι ξερει,εκεινος γνωριζει την ψυχικη του αντοχη!

[yogini]

Χωρις τον άντρα μου πολυ απλά νομιζω οτι δεν θα τα ειχα καταφέρει!!!

Θα μου πειτε δεν γινεται αυτο κι ομως σας το λεω! Μπηκε μαζι μου και μου κρατούσε το χερι σε ολες τις ωδίνες. 15 λεπτά που βγήκε έξω για να φάει κατι γιατι διαρκεσε πολλές ώρες ο τοκετός κόντεψα να χαθώ!

Ειμασταν οι 3 μας στο δωματιο των ωδινων (εγω ο άντρας μου και η γιατρός) και τον έβαλε και ειδε ακομα και τα μαλλιά οταν ειχα τελεια διαστολή. Με στήριζε οταν ήμουν καθιστή για να ουρήσω και έκανα τα πάντα μπροστά του Δεν γινοταν αλλιως αλλα δεν σιχαθηκε στιγμη και να φανταστειτε ουτε τουαλετα δεν παει ο ενας μπροστα στον άλλο στο σπιτι! Ειμαστε πολυ κομπλεξικοι με αυτο το θεμα

Στις εξωθήσεις μου κρατουσε το κεφάλι και οι άλλοι έσπρωχναν την κοιλιά μου...μονο στα ραμματα έφυγε γιατι πηγε με το μωρο αλλα μετα δεν με ένοιαζε!

Μέσα στη μαστουρα του πονου και της πεθιδινης (επισκληριδιο δεν έκανα) θυμάμαι οτι μου έλεγε "Σε θαυμάζω"

Ηταν απιστευτη εμπειρια για εκεινον και θα εχει να το λεει! Θα το ειχε μετανοιωσει αν δεν ειχε μπει. Και η γιατρος μου που ήταν κατα τον χρειαστηκε γιατι ειμασταν πολυ συνεργασιμοι σαν ομαδα.

 

Σ' ευχαριστώ πολύ αγάπη μου.

[elena36]

Εμείς στο Έλενα είχαμε την πιο δυνατή εμπειρία. Ο σύζυγος μου κι εγώ παρακολουθήσαμε τα μαθήματα ανώδυνο στο Έλενα και ο σύζυγος μου πήρε την ειδική βεβαίωση. Την ημέρα του τοκετού, αν και ήταν από τις πιο δύσκολες στο Έλενα κατά κοινή ομολογία όλου του προσωπικού όσον αφορά τις γέννες, ο άντρας μου ήταν μαζί μου από το πρώτο λεπτό. Η περίοδος των ωδινών πραγματοποιήθηκε πολιτισμένα σε ένα ειδικά διαμορφωμένο δωμάτιο, απομονωμένο (όσο γίνονταν με τον πανικό που επικρατούσε έξω στον διάδρομο και στα χειρουργεία), με την γιατρό μου (κ. Κοκκινάκη) να είναι διακριτικά δίπλα μας (έξω από το δωμάτιο σε μια καρέκλα, λύνοντας σταυρόλεξο για 8 ώρες!!, έρχονταν όποτε την χρειαζόμασταν ή αν το έκρινε σκόπιμο αυτή), με τον άντρα μου να με ενθαρρύνει, να με βοηθάει με τις αναπνοές, να μου μιλάει, να με κάνει να γελάω, να μου φέρνει νερό για να βρέχω τα χείλη μου....Όταν δε ήρθε η στιγμή της εξώθησης πάλι ήταν μαζί μου στην αίθουσα τοκετών!! Ήταν δίπλα μου, με βοηθούσε κρατώντας μου την πλάτη, ήταν εκεί όταν το μωράκι μας βγήκε!!!! Στην συνέχεια, ήταν αυτός που πήρε το μωράκι πρώτο αγκαλιά και μου το έδωσε να το κρατήσω. Ο άντρας μου ήταν εκεί ακόμη και στην αποβολή του πλακούντα αλλά και στο ράψιμο..... Ήταν εκεί συνέχεια, η βοήθειά του ήταν ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ, γέννησα φυσιολογικά, χωρίς φωνές, στριγκλιές, το μωρό ήταν ήρεμο, δεν ταλαιπωρήθηκε και όλα αυτά τα χρωστάω στην παρουσία του!!!! Η εμπειρία μας ένωσε και τους τρεις σαν μια γροθιά!!! Δεν μπορώ να πω "τι τράβηξα στον τοκετό", αφού τα λίγα που "τράβηξα" τα πέρασα μαζί του και το εννοώ. Και κάτι ακόμη.. Οι γονείς μου και οι αδερφές μου που ήταν έξω όλη αυτή την ώρα (8 ώρες τοκετός και 3 αναμονή μετά για να ανέβω επάνω στο δωμάτιο) είχαν άμεση ενημέρωση εκ των έσω από τον άντρα μου και δεν ανησυχούσαν. Εύχομαι σε όλες σας να γεννήσετε με τον ίδιο τρόπο!!!! Προσπαθήστε το. Τουλάχιστον στο Έλενα είναι εφικτό και ουσιαστικό. Δεν μπαίνει ο μπαμπάς απροετοίμαστος και χωρίς ρόλο απλά από περιέργεια να χαζολογήσει με τον γιατρό!

[eirinoula26]

κοριτσια εμενα στις ωδυνεσ ητανε αλλα στον τοκετο στις εξωθησεις δηλαδη δεν τον αφησαν να μπει.. μαλλον για να μην λυποθημησει τιποτα..

 

 

 

 

[voulitsa33]

γεια σας !!!

είμαι φρέσκια στο forum και συγκεκριμένα είναι το πρώτο μου post....

από την πρόσφατη εμπειρία τοκετού (8 ιανουαρίου) έχω τις καλύτερες εντυπώσεις από όλες τις απόψεις...

η εμπειρία όμως που μοιραστήκαμε με τον αντρα μου την ώρα της γέννας ήταν ανεπανάληπτη......(και βέβαια πρέπει να αναφερθώ και στο 4ωρο των ωδίνων που έτσι και δεν ήταν εκεί θα είχα καταλήξει να χτυπάω το κεφάλι μου στον τοιχο...του έκανα κάτι απίστευτα γυμνάσια...μέχρι που έφτασε να μου κάνει αέρα με ένα χάρτινο δοχείο που σου δίνουν για την ναυτία.. )...

και να φανταστείτε ότι ήταν πολύ επιφυλακτικός στην αρχή μέχρι και αρνητικός θα έλεγα αλλά ευτυχώς άλλαξε τη γνώμη μετά....βοήθησε και το forum αφου διάβασε όλες τις εμπειρίες από άλλους μπαμπάδες και είδε οτι δεν ήταν τίποτα φοβερό...

όταν βγήκε ο μικρός και τον ακούμπησαν πάνω μου έπαθα το σοκ της ζωής μου....ειχα γουρλώσει τα μάτια και δεν μπορούσα να μιλήσω...γυρνάω και βλέπω τον αντρα μου ακριβώς έτσι...και εγώ που περίμενα κλάματα γοερά ....μου έχει μείνει το βλέμμα του και το σκέφτομαι και γελάω ακόμα...

στο τέλος κόμπαζε στπους φίλους του οτι είδε σχεδόν τα πάντα (παρόλο το καμουφλάζ αφου είναι και 2 μέτρα άντρας) και περιέγραφε πως ήταν ο πλακούντας και με πιο τρόπο τον έβγλαε ο γιατρός και τον πέταξε...στον κουβά....

άντρες ούτε που να τα σκέφτεστε....απαιτείστε να είστε παρόντες και δεν θα το μετανιώσετε....

[pelagia]

Κοριτσια δεν ξερω ποσες απο σας θελετε να ειναι μεσα ο συζηγος και αν ο ιδιος το θελει παντως στην περιπτωση μου ο συζηγος μου θελει να ειναι μεσα γιατι ειναι το πρωτο μας παιδακι και δεν θελει να μεινει στην απ'ξω απο ολη την κατασταση, πως θα το ζητησουμε απο τον γιατρο? το θελουμε τοσο πολυ.