Νέα μανούλα, απορίες για θηλασμό

[aglaia]

ο παιδιατρος που τον ειδε μου ειπε να τον θηλαζω 10' απο τον καθε μαστο σε καθε γευμα. το εκανα εχθες (κ μαλιστα τον αφηνα κ 15' μερικες φορες) αλλα νιωθω οτι δε χορταινει.

 

Να σου ζήσει!

 

ο παιδίατρος είναι από τους συνήθεις απαράδεκτους παιδιάτρους

 

ΕΧΕΙ ΔΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΘΗΛΑΣΤΙΚΟ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΕ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ;;;; ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ 10ΛΕΠΤΑ!

 

θα τον δει ξανα σε 10 μερες να διαπιστωσει αν παιρνει βαρος.

ΝΑ ΚΑΛΕΣΕΙΣ ΑΛΛΟΝ ΠΑΙΔΙΑΤΡΟ ΑΦΟΥ ΤΟΥ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ ΟΤΙ ΑΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΟ ΘΗΛΑΣΜΟ ΜΕ ΧΡΟΝΟΜΕΤΡΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ.

 

 

τα τσισα δε μπορω να τα καταλαβω.

 

Βάζεις ένα κομμάτι χαρτί κουζίνας στην πάνα, αν βραχει σημαίει ότι έχει ουρήσει. Πρέπει να βρέχει τουλάχιστον 6 πάνες το 24ωρο.

 

κανω κατι λαθος μεχρι τωρα??

Το μόνο λάθος είναι που ακούς τις συμβουλές του συγκεκριμένου παιδιάτρου.

 

Οι οδηγίες της Αμερικάνικης Ακαδημίας Παιδιάτρων είναι αυτές:

 

http://aappolicy.aappublications.org/cgi/content/full/pediatrics;115/2/496

 

ρώτησε τον παιδίατρό σου γιατί πουθενά δεν αναφέρεται το 10λεπτο; Ξέρει κάτι αυτός που δεν το ξέρει η παγκόσμια επιστημονική κοινότητα;

[aglaia]

Έχω μάρσιπο. Αλλά τι διακοπές μπορείς να κάνεις όταν έχεις ένα μωρό που θηλάζει για τουλάχιστον 9 ώρες την ημέρα; Και τι διακοπές είναι αυτές που θα πρέπει να διακόπτεις τον βραδυνό ύπνο σου τουλάχιστον 3 φορές; Και τι διακοπές είναι αυτές που το μωρό όταν δεν είναι στο στήθος για παραπάνω από μισή ώρα κλαίει απαρηγόρητο; Για μένα αυτό δεν είναι διακοπές. Αν συνεχίσει έτσι το μωρό μέχρι και τέλος αυγούστου, προφανώς προτιμώ να καθίσω σπίτι μου.

 

Οι διακοπές δεν είναι υποχρεωτικές!

 

Διακοπές πηγαίνει όποιος θέλει και μπορεί! Αν δεν θέλεις δεν υπάρχει λόγος να καταπιέζεσαι.

[katerina2]

Οι διακοπές δεν είναι υποχρεωτικές!

 

Διακοπές πηγαίνει όποιος θέλει και μπορεί! Αν δεν θέλεις δεν υπάρχει λόγος να καταπιέζεσαι.

 

Δεν είναι ότι δε θέλω να πάω διακοπές, απλά αυτό στο οποίο μπορώ να πάω, προσωπικά δεν το θεωρώ διακοπές. Ο καθένας είναι προφανές ότι έχει διαφορετικό ορισμό των "διακοπών". Και φυσικά δεν υπάρχει λόγος να καταπιεστώ.

[katerina2]

Katerina με συγχωρείς αν φανώ κάπως, αλλά όταν έχεις μωρό 1 μηνός είτε το θηλάζεις είτε όχι δεν μπορείς να κάνεις ΞΕΝΟΙΑΣΤΕΣ διακοπές.

Επίσης στην παρούσα φάση το βρεφάκι σου σε χρειάζεται και καλό θα ήταν να ανταποκριθείς στις ανάγκες του.

Με κάθε καλή διάθεση το λέω.

 

Το μωρό μου τέλος αυγούστου θα είναι 3 μηνών. Δεν είπα ότι θέλω ξένοιαστες διακοπές. Όταν έχεις παιδιά μέχρι κάποια ηλικία, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ξένοιαστες διακοπές μαζί τους.

Έχω επίγνωση αν με χρειάζεται το βρέφος μου και προφανώς επειδή αυτά που χρειάζεται του τα προσφέρω στο βαθμό που μπορώ, αν το μωρό μου παραμείνει όπως είναι τώρα μέχρι και τέλος αυγούστου, δε θα πάω διακοπές γιατί για μένα δεν έχει νόημα. Αυτό είπα.

[katerina2]

Κατερινα κ μενα με συγχωρεις αν φανω κ εγω καπως αλλα εχεις κ αλλο παιδι απο οτι εχω καταλαβει (σωστα?)κ θα επρεπε να ξερεις οτι τα μωρα σε αυτην την ηλικια εχουν αυξημενες αναγκες κ θελουν την μανουλα τους.με συγχωρεις αλλα ετσι πως τα βλεπεις τα πραγματα,θεωρεις το μωρο σου προβλημα και τοτε ναι καλυτερα μεινε σπιτι σου,αν κ εγω δεν θεωρω προβλημα τους θηλασμους της κορης μου κ ας ειμαι και στην θαλασσα.επισης νομιζω οτι αν προσπαθησεις να μειωσεις τα γευματα κ σε ποσοτητα κ σε χρονο θα εχει προβλημα το μωρο σου.αυτο ξερει καλυτερα απο ολους μας τι πρεπει να κανει.αστο ελευθερο.

 

Το άλλο μου παιδί όταν ήταν τριών μηνών θήλαζε αποκλειστικά 5 (και σπάνια 6) φορές την ημέρα για περίπου 50 λεπτά. Αυτό για μένα ήταν καλύτερο από αυτό που προδιαγράφεται ότι πιθανότατα θα συμβαίνει με το καινούριο μου μωρό όταν θα είναι 3 μηνών. Με δεδομένο λοιπόν στο μυαλό μου το πρόγραμμα του πρώτου μου μωρού, πίστευα ότι έτσι θα είναι και το δεύτερο και φανταζόμουν ότι θα μπορούσα να πάω διακοπές. Όχι ξέγνοιαστες, αλλά ανεκτές για μένα. Προφανώς κανένα μωρό δεν είναι ίδιο και απλά ήμουν πιο τυχερή με το πρώτο μου μωρό στο θέμα των θηλασμών και του προγράμματος.

[katerina2]

Συμφωνώ και εγώ... Διακοπές δε μπορείς να κάνεις από το παιδί σου. Μπορείς όμως να κάνεις από όλα τα άλλα πράγματα που σε εμποδίζουν να το χαρείς και σε επιφορτίζουν ακόμα περισσότερο (σκούπισμα, πλύσιμο, σιδέρωμα μαγείρεμα κ.λ.π.). Αν το δεις έτσι είναι καλύτερα να κάνεις διακοπές από το να κάτσεις σπίτι σου!!!!

 

Στο σπίτι μου δε σκουπίζω εγώ, δε σιδερώνω εγώ, από πλύσιμο βάζω πλυντήριο μόνο και όσο για μαγείρεμα δε σκοπεύω να μαγειρέψω κάτι παραπάνω από μακαρόνια αν το μωρό μου δεν φτάσει να κάνει 6 γεύματα την ημέρα. Αν αυτό αργήσει πολύ δεν ξέρω τι θα κάνω και τι ακριβώς θα τρώμε.

Και αυτό που αυτή τη στιγμή με εμποδίζει να χαρώ το μωρό μου δεν είναι οι υποχρεώσεις αλλά αυτά που είχα μέχρι τώρα στο μυαλό μου για το τι θέλω και τι δε θέλω από τη ζωή μου. Αυτά θα με συνοδεύσουν σε όποιο μέρος και αν επιχειρήσω να πάω διακοπές.

[katerina2]

Δεν ξέρω αν όσα έγραψα ακούγονται κάπως, αλλά εγώ έτσι τα βλέπω τα πράγματα. Ο κάθε άνθρωπος έχει την προσωπική του άποψη για το πώς θέλει να ζει. Όπως η κάθε μιά σας έχει μία άποψη (που μπορεί να συμπίπτει με κάποιων άλλων), έτσι έχω κι εγώ τη δική μου. Και υποθέτω ότι είναι καλό να ακούγονται όλες οι απόψεις.

Θέλω να πω ότι o.k. είμαστε υποστηρίκτριες του θηλασμού, αλλά να μην τα ωραιοποιούμε όλα. Για μένα (και νομίζω δεν είμαι η μόνη) η επιλογή να θηλάσω αποκλειστικά απαιτεί πολλές θυσίες. Επέλεξα όμως να το κάνω και τώρα και στο πρώτο παιδί μου. Αλλά να μην τα παρουσιάζουμε όλα ρόδινα. Αυτό θέλω να πω και σας ευχαριστώ που με ακούτε, μου απαντάτε και τέλος πάντων που έχω κάπου να λέω τους προβληματισμούς μου, ακόμα και αν δε συμφωνούμε.

[nasia84]

Εντάξει, αυτήν τη στιγμή ζορίζεσαι, έχεις δυο παιδιά μικρά, και δεν ξέρω τι ηλικία έχεις (θέλω να πω αν μπήκες από μικρή στα βάσανα. Απλά αυτό που σου λέω και το λέω μόνο από τη δική μου εμπειρία είναι ότι όσο αγχώνεσαι να βάλεις ένα πρόγραμμα στο μωράκι τόσο χειρότερα είναι για εκείνο. Νομίζω πως αν κάνεις λίγο ακόμα υπομονή θα βελτιωθεί η κατάσταση.. Φαντάσου ότι αν αρχίσεις τα μπιμπερό θα θέλεις τουλάχιστον 20 λεπτά άντληση περίπου 5 λεπτά ζέσταμα του γάλακτος, 20-25 λεπτά τάισμα (ιδίως αν κοιμάται όταν τρώει),και μετά προετοιμασία για το επόμενο γεύμα και κατα πάσα πιθανότητα 2 ώρες μετά θα πρέπει να το ξανακάνεις. Είναι ο ίδιος χρόνος με το θηλασμό, αλλά στο θηλάσμό είσαι πιο ξεκούραστη, χαζεύεις στο ίντερνετ και αφήνεις τους άλλους να κάνουν τις δουλειες με τη δικαιολογία ότι θηλάζεις. Αν κάνεις λίγο υπομονή και μεγαλώσει λίγο ακόμα το παιδί θα μειωθεί ο χρόνος θηλασμού και θα είναι ό,τι πιο εύκολο υπάρχει. Εϊναι καθαρά δική σου επιλογή αλλά εμένα στο γιο μου η αρχή του τέλους του θηλασμού και η αρχή πολλών προβλημάτων (αλλεργία στο γάλα μετά τον αποθηλασμό) ήταν τα μπουκάλια. Τώρα πραγματικά είναι τόσο μεγάλη ευκολία ο θηλασμός.

Όσον αφορά το θέμα των διακοπών, εντάξει, να σου πω μονο ότι μέσα στη βδομάδα φεύγουμε οδικώς για Πειραιά και μετά με πλοίο για Κρήτη με δυο παιδιά εκ των οποίων το πρώτο είναι θηριάκι (η φαντασία σου δεν θα φτάσει για να καταλάβεις τι εννοώ). Για μένα διακοπές από την ησυχία μου θα είναι.

[katerina2]

Εντάξει, αυτήν τη στιγμή ζορίζεσαι, έχεις δυο παιδιά μικρά, και δεν ξέρω τι ηλικία έχεις (θέλω να πω αν μπήκες από μικρή στα βάσανα. Απλά αυτό που σου λέω και το λέω μόνο από τη δική μου εμπειρία είναι ότι όσο αγχώνεσαι να βάλεις ένα πρόγραμμα στο μωράκι τόσο χειρότερα είναι για εκείνο. Νομίζω πως αν κάνεις λίγο ακόμα υπομονή θα βελτιωθεί η κατάσταση.. Φαντάσου ότι αν αρχίσεις τα μπιμπερό θα θέλεις τουλάχιστον 20 λεπτά άντληση περίπου 5 λεπτά ζέσταμα του γάλακτος, 20-25 λεπτά τάισμα (ιδίως αν κοιμάται όταν τρώει),και μετά προετοιμασία για το επόμενο γεύμα και κατα πάσα πιθανότητα 2 ώρες μετά θα πρέπει να το ξανακάνεις. Είναι ο ίδιος χρόνος με το θηλασμό, αλλά στο θηλάσμό είσαι πιο ξεκούραστη, χαζεύεις στο ίντερνετ και αφήνεις τους άλλους να κάνουν τις δουλειες με τη δικαιολογία ότι θηλάζεις. Αν κάνεις λίγο υπομονή και μεγαλώσει λίγο ακόμα το παιδί θα μειωθεί ο χρόνος θηλασμού και θα είναι ό,τι πιο εύκολο υπάρχει. Εϊναι καθαρά δική σου επιλογή αλλά εμένα στο γιο μου η αρχή του τέλους του θηλασμού και η αρχή πολλών προβλημάτων (αλλεργία στο γάλα μετά τον αποθηλασμό) ήταν τα μπουκάλια. Τώρα πραγματικά είναι τόσο μεγάλη ευκολία ο θηλασμός.

Όσον αφορά το θέμα των διακοπών, εντάξει, να σου πω μονο ότι μέσα στη βδομάδα φεύγουμε οδικώς για Πειραιά και μετά με πλοίο για Κρήτη με δυο παιδιά εκ των οποίων το πρώτο είναι θηριάκι (η φαντασία σου δεν θα φτάσει για να καταλάβεις τι εννοώ). Για μένα διακοπές από την ησυχία μου θα είναι.

 

Δε σκοπεύω να ταΐσω το μωρό μου με μπιμπερό σε μόνιμη βάση. Το έκανα προχθές που κοιμήθηκε λίγο παραπάνω και βρήκα χρόνο να αντλήσω γάλα. Ήπιε πάρα πολύ γάλα (περίπου 110ml), έκανε περίπου μισή ώρα να το πιει όλο γιατί κάναμε και αρκετά διαλείμματα. Άφησε και 15ml στο μπουκάλι, άρα κατάλαβα ότι χόρτασε και αφού τελείωσε παρέμεινε ήσυχος στο relax για μισή ώρα και ύστερα άρχισε και πάλι να κλαίει απαρηγόρητος, άρα για μένα δεν είχε καμία αξία που το γεύμα τελείωσε γρηγορότερα. Αντίθετα είχαμε περισσότερο ελεύθερο χρόνο μέχρι το επόμενο γεύμα για γκρίνια και κλάμα μέχρι μελανιάσματος. Το μόνο καλό είναι ότι διαπίστωσα ότι παίρνει μπουκάλι, οπότε ίσως μπορέσω να τον αφήσω κανένα δίωρο στους γονείς μου να βγω σαν άνθρωπος να κάνω καμιά δουλειά.

 

Κατά τα άλλα, Νάσια, αναρωτιέμαι γιατί πηγαίνεις διακοπές. Όπως μου τα περιγράφεις, προσωπικά δε θα πήγαινα. Σου εύχομαι πάντως να περάσεις όσο πιο καλά γίνεται.

Επίσης να πω ότι σε 15 μέρες κλείνω τα 36.

[female]

Το μωρό μου τέλος αυγούστου θα είναι 3 μηνών. Δεν είπα ότι θέλω ξένοιαστες διακοπές. Όταν έχεις παιδιά μέχρι κάποια ηλικία, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν ξένοιαστες διακοπές μαζί τους.

Έχω επίγνωση αν με χρειάζεται το βρέφος μου και προφανώς επειδή αυτά που χρειάζεται του τα προσφέρω στο βαθμό που μπορώ, αν το μωρό μου παραμείνει όπως είναι τώρα μέχρι και τέλος αυγούστου, δε θα πάω διακοπές γιατί για μένα δεν έχει νόημα. Αυτό είπα.

 

Έχω μάρσιπο. Αλλά τι διακοπές μπορείς να κάνεις όταν έχεις ένα μωρό που θηλάζει για τουλάχιστον 9 ώρες την ημέρα; Και τι διακοπές είναι αυτές που θα πρέπει να διακόπτεις τον βραδυνό ύπνο σου τουλάχιστον 3 φορές; Και τι διακοπές είναι αυτές που το μωρό όταν δεν είναι στο στήθος για παραπάνω από μισή ώρα κλαίει απαρηγόρητο; Για μένα αυτό δεν είναι διακοπές. Αν συνεχίσει έτσι το μωρό μέχρι και τέλος αυγούστου, προφανώς προτιμώ να καθίσω σπίτι μου.

 

Κατερίνα, αυτό είπες και σε αυτό αναφερόμουν. Αν δεν θέλεις να θηλάζεις το μωρό σου 9 ώρες όπως λες, δεν θέλεις να διακόπτεις τον ύπνο σου 3 φορές (παρεπιπτόντως εμένα χρονιάζει σε λίγο και τον θηλάζω ακόμη και 4-5 φορές την διάρκεια της νύχτας) τότε ναι καλύτερα να μείνεις σπίτι. Εφόσον έχεις μεγαλύτερο παιδάκι και ξέρεις πολύ καλά τις απαιτήσεις που έχουν τα παιδιά και πόσο μάλλον τα μωρά δεν θα έπρεπε να περιμένεις πολλά πράγματα. Επίσης θα συμφωνήσω με μια άλλη κοπέλα που ανέφερε ό,τι μπορείς να κάνεις διακοπές από την καθημερινότητα, την ρουτίνα και τις καθημερινές υποχρεώσεις. Αυτό και μόνο εμένα μου φαίνεται ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ!

[female]

Κατερίνα κάτι ακόμη. Δεν σε κατηγορεί κανείς, να σε στηρίξουμε προσπαθούμε. Και όποιος λέει ό,τι ο θηλασμός είναι ευκολία, δεν ασπάζομαι καθόλου αυτή την άποψη. Εγώ τουλάχιστον αντιμετώπισα και αντιμετωπίζω δυσκολιές, έχω ένα πολύ απαιτητικό μωρό που ακόμη και τώρα ζητάει συνέχεια το στήθος της μαμάς όσες ώρες είμαστε μαζί και δεν με αφήνει να ανασάνω. Επίσης ξυπνάει συνεχώς το βράδυ, κοιμάμαι 3-4 ώρες το 24ωρο και εγώ δουλεύω 8 ώρες! Αλλά το έχω αποδεχτεί, μ'αρέσει η θυσία που κάνω για το παιδί μου και θα έκανε πολλές περισσότερες. Όλα είναι θέμα επιλογής. Θα σου έλεγα να επιμείνεις σε αυτό που έχεις ξεκινήσει και σιγά σιγά η κατάσταση θα βελτιωθεί. Σίγουρα ένα μωράκι 1 μηνός ξοδεύει περισσότερες ώρες στο στήθος της μαμάς από ένα μωρό 3 μηνών.

Επίσης μην συγκρίνεις τον γιο σου με την κόρη σου. Συνήθως τα αγόρια είναι πιο απαιτητικά και κάθε άνθρωπος έχει άλλες διατροφικές ανάγκες.

Καλή επιτυχία σου εύχομαι.

[katerina2]

Κατερίνα, αυτό είπες και σε αυτό αναφερόμουν. Αν δεν θέλεις να θηλάζεις το μωρό σου 9 ώρες όπως λες, δεν θέλεις να διακόπτεις τον ύπνο σου 3 φορές (παρεπιπτόντως εμένα χρονιάζει σε λίγο και τον θηλάζω ακόμη και 4-5 φορές την διάρκεια της νύχτας) τότε ναι καλύτερα να μείνεις σπίτι. Εφόσον έχεις μεγαλύτερο παιδάκι και ξέρεις πολύ καλά τις απαιτήσεις που έχουν τα παιδιά και πόσο μάλλον τα μωρά δεν θα έπρεπε να περιμένεις πολλά πράγματα. Επίσης θα συμφωνήσω με μια άλλη κοπέλα που ανέφερε ό,τι μπορείς να κάνεις διακοπές από την καθημερινότητα, την ρουτίνα και τις καθημερινές υποχρεώσεις. Αυτό και μόνο εμένα μου φαίνεται ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑ!

 

Αν ήμουν κάποια άλλη που της αρκεί να κάνει διακοπές από τη ρουτίνα, όντως θα ήμουν τυχερή που έχω τη δυνατότητα να πάω διακοπές, που στις μέρες μας για κάποιους είναι πολυτέλεια. Εμένα όμως η ρουτίνα είναι η ηρεμία μου. Μόλις ξεφύγω λίγο από αυτήν αποσυντονίζομαι και δε μπορώ να λειτουργήσω. Για αυτό λέω ότι προτιμώ να κάτσω σπίτι μου όπου ελαχιστοποιούνται οι πιθανότητες να βγω από το "πρόγραμμά" μου.

 

Δε θέλω να είμαι προκλητική. Ξέρω ότι πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τη δυνατότητα να πάνε κάπου για μία εβδομάδα όπως μπορεί να κάνει η οικογένειά μου. Απλά για μένα το ότι έχω την οικονομική δυνατότητα να πάω κάπου, δε σημαίνει ότι όλα τα άλλα είναι o.k. Στις διακοπές μου ειδικά θέλω να κοιμάμαι άνετα στο κρεβάτι μου, να ξέρω τι ώρα θα φάω, τι ώρα θα μπορώ να κάνω βόλτα, τι ώρα θα μπορώ να βουτήξω στη θάλασσα και πολλά άλλα. Οπότε με ένα μωρό που έχει απαιτήσεις ό,τι ώρα τις έχει και όταν τις έχει η κάλυψη αυτών των απαιτήσεων είναι χρονοβόρα, δε θα απολαύσω τίποτα από όσα θεωρώ εγώ διακοπές.

[katerina2]

Και όποιος λέει ό,τι ο θηλασμός είναι ευκολία, δεν ασπάζομαι καθόλου αυτή την άποψη.

 

Ωραία, πιο πολύ από όλα αυτό θέλω να τονιστεί ως συμπέρασμα από αυτή την κουβέντα, γιατί εδώ μέσα από αυτά που γράφονται, αν διαβάσει κάποιος άσχετος, θα νομίζει ότι ο θηλασμός είναι το πιο απλό και εύκολο πράγμα στον κόσμο.

Και επιμένω: έχω επιλέξει κι εγώ να θηλάσω τα παιδιά μου. Ναι, είναι το πιο φυσικό. Αλλά με το δικό μου (και υποθέτω και πολλών άλλων) σύγχρονο τρόπο ζωής δεν ταιριάζει καθόλου. Τι να κάνουμε που έχω μάθει να κοιμάμαι σε μεγάλο κρεβάτι χωρίς διακοπές εδώ και πολύ καιρό μιας και η κόρη μου κάνει σχετικά ήσυχο ύπνο εδώ και καιρό; Τι να κάνουμε που έχω μάθει να τρώω όταν πεινάω, να πηγαίνω τουαλέτα όταν κατουριέμαι, να βγαίνω είτε μόνη είτε με τις φίλες μου είτε με τον άντρα μου όταν το θέλω και μου το επιτρέπει το πρόγραμμα της κόρης μου; Είναι πάρα πολλά αυτά που έχω ανάγκη τα οποία έρχονται σε σύγκρουση με τις ανάγκες του γιου μου οι οποίες έρχονται όμως σε προτεραιότητα. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα να τον θεωρώ νεογέννητο και να ανταποκρίνομαι με μιάς στις ανάγκες του. Προς το παρόν θα επιμείνω στο θηλασμό όσο μπορώ, μόνο που δεν ξέρω για πόσο ακόμα.

[female]

Κατερίνα τώρα έχεις 2 παιδάκια όχι ένα. Αυτό και μόνο απαιτεί θυσίες και υπερβάσεις.

Δεν θα σου πω κάτι άλλο. Κάνε τις επιλογές σου και καλή επιτυχία σε ό,τι και να αποφασίσεις.

[amaretto]

Προς το παρόν θα επιμείνω στο θηλασμό όσο μπορώ, μόνο που δεν ξέρω για πόσο ακόμα.

 

 

Δεν είμαι σίγουρη αν το θέμα είναι ο θηλασμός αλλά μιας και το τόπικ αφορά αυτή τη σκοπιά της ανατροφής, θα ήθελα να μάθω τι σημαίνει για σένα ο θηλασμός. Συχνά, όταν ένα παιδί γεννιέται, οι συνθήκες δεν είναι ιδανικές, απρογραμμάτιστες εγκυμοσύνες συμβαίνουν, προβλήματα σε γάμους και καριέρες υπάρχουν, ανεργία και άλλα προβλήματα υπάρχουν και οι εγκυμοσύνες συνεχίζονται και τα παιδιά μεγαλώνουν μέσα σε αυτές τις μη ιδανικές συνθήκες. Μέσα σε όλα και η απόφαση για θηλασμό. Στη θεωρία τα οφέλη είναι αδιαμφισβήτητα, στην πράξη όμως, θηλασμός με το ζόρι δεν γίνεται.

 

Στην αρχή, όταν διάβασα τα ποστ σου, θεώρησα ότι ήταν ενός είδους "ξέσπασμα", από αυτά που έχουμε ανάγκη όλες μας, όταν είμαστε κουρασμένες, άυπνες, μπουχτισμένες. Στην περίπτωση αυτή δεν χωράνε συμβουλές και κηρύγματα, απλά κατανόηση, γιατί (σχεδόν) όλες έχουμε περάσει από εκεί. Αλλά έχω την αίσθηση ότι υπάρχει κάτι παραπάνω, σαν να νιώθεις ότι κάποιος σε εξαπάτησε, σαν να έχεις φτάσει στα όρια σου, σαν να νιώθεις σε αδιέξοδο. Ίσως χρειάζεται να συζητήσεις με κάποιον που μπορεί να σε βοηθήσει σε πιο προσωπικό επίπεδο, είτε πρακτικά, είτε ψυχολογικά.

Εδώ πέρα δεν έχεις να δώσεις λόγο σε κανέναν για τις επιλογές σου. Σημασία έχει να μπορείς εσύ να νιώθεις άνετα για αυτά που επιλέγεις.

[underage]

..........Αλλά με το δικό μου (και υποθέτω και πολλών άλλων) σύγχρονο τρόπο ζωής δεν ταιριάζει καθόλου. Τι να κάνουμε που έχω μάθει να κοιμάμαι σε μεγάλο κρεβάτι χωρίς διακοπές εδώ και πολύ καιρό μιας και η κόρη μου κάνει σχετικά ήσυχο ύπνο εδώ και καιρό; Τι να κάνουμε που έχω μάθει να τρώω όταν πεινάω, να πηγαίνω τουαλέτα όταν κατουριέμαι, να βγαίνω είτε μόνη είτε με τις φίλες μου είτε με τον άντρα μου όταν το θέλω και μου το επιτρέπει το πρόγραμμα της κόρης μου; Είναι πάρα πολλά αυτά που έχω ανάγκη τα οποία έρχονται σε σύγκρουση με τις ανάγκες του...........

 

......κάθε νεογέννητου και γενικώς του κάθε παιδιού. Γιατί σε λίγο καιρό θα είσαι αναγκασμένη να σηκώνεσαι το πρωί, να το πηγαίνεις σχολείο, να πηγαίνεις να το πάρεις να το διαβάσεις μετά, κλπ που έρχονται με την φυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού.

 

Πίστεψέ με οι περισσότερες από εμάς είχαμε μάθει να μας φτιάχνει μέχρι και το καφεδάκι μας το πρωί η μαμά μας και να τα βρίσκουμε όλα έτοιμα στο πιάτο

 

και στην τελική αν δεν κάποια δεν θέλει να κάνει παιδιά για να μην χαλάσει την νιρβάνα στην οποία ζει, ........ας βάζει προφυλακτικό, για αυτό υπάρχουν άλλωστε!!!!!!!!!

[Annie]

θα συμφωνησω με τις 2 τελευταιες κοπελες.

Κατερινα δεν ηθελα να ξαναποσταρω για αυτο το θεμα,γιατι ειπα οτι θα βρεις τον τροπο,αλλα διαβαζοντας τα τελευταια που εγραψες,συγνωμη αλλα με εχεις συγχισει.

ολες μας ειχαμε μαθει να κοιμομαστε,να τρωμε,να κατουραμε οποτε θελουμε,αλλα οταν αποφασιζεις να κανεις ενα παιδι (ποσο μαλλον δυο) θα επρεπε να εχεις την στοιχειωδη λογικη οτι ολα αυτα θα παψουν να ειναι ιδια.τα παιδια δεν ειναι ρομποτ να πατας το κουμπι κ να σταματανε να τρωνε,να κοιμουνται,να σωπανε....εχουν κ αυτα την προσωπικοτητα τους,οπως εχεις κ εσυ.θες δεν θες ετσι ειναι.

φυσικα κ ο θηλασμος δεν ειναι ευκολο πραγμα.ειναι πολυ δυσκολο κ εγω δινω συγχαρητηρια σε ολες τις μανουλες που τα καταφερνουν τοσο καλα για τοσοο καιρο.εγω θηλαζω 3 μηνες κ τωρα πια,ναι, το ευχαριστιεμαι.ειναι απο τα πιο ωραια πραγματα που μπορω να προσφαιρω στο παιδι μου,μαζι με την αγαπη μου κ την αγκαλια μου.

νομιζω οτι εχεις μπερδεψει την προηγουμενη ζωη σου με την σημερινη...δεν σου φταιει σε κατι αυτο το παιδακι.κοιτα να το παρεις αποφαση.

συγνωμη κ παλι...

[Χλοη]

Κατερίνα ο πρώτος καιρός είναι πολύ δύσκολος. Αν και σίγουρα μιά κι έχεις κι άλλο ένα παιδάκι,θα ξέρεις οτι δε θα πηγαίνεις όποτε θέλεις τουαλέτα (πολλές φορές στο τσακ προλαβαίνω ), και δε θα μπορείς να βγαίνεις όποτε και για όσο θέλεις. Αλλά τα πράγματα θα γίνουν σιγά σιγά όλο και πιό εύκολα. Πρέπει μόνο να τα δεις λίγο διαφορετικά, και τότε θα ηρεμίσεις. Για παράδειγμα, να πας διακοπές, απλά να ξέρεις οτι θα είναι λίγο διαφορετικές διακοπές, χωρίς αυτο να σημαίνει οτι δε θα είναι εξίσου ωραίες. Ναι θα έχεις το αυτοκολλητάκι σου πάντα πάνω σου, να θηλάζει ή να κάθεται αγκαλίτσα, αλλά θα κάνεις το μπανάκι σου, θα φας στο ταβερνάκι, θα πιείς το καφεδάκι σου, και το βράδυ θ'αράξεις με τον αντρούλη και τα παιδάκια σου, και δεν πειράζει που δε θα βγεις για ποτο και δε θα γυρίσεις σπίτι τα ξημερώματα.

 

Το μωρό σου ακόμα μόνο θηλάζει, κι αυτό έχει και τις ευκολίες του. Έχεις να πάρεις μαζί μόνο πάνες και ρουχαλάκια (κι απ'αυτά δε χρειάζονται πολλά μες το καλοκαίρι), και δε χρειάζεται ν'ανησυχείς για το τι θα φάει, που θα του μαγειρέψεις, που θ'αγοράσεις τρόφιμα, ή να κουβαλάς αποστειρωτές σκόνες και μπουκάλια.

 

Δες τα θετικά της κατάστασςη. Το μεγαλύτερο θετικό, είναι το καινούριο πλασματάκι που ήρθε στην οικογένειά σας. Άλλαξε λιγάκι τη ζωή σου, ωστέ να ταιριάζει και το μωράκι μέσα. Θα έρθει ο καιρός που θα ξαναβγείς μόνη σου, και η ζωή σου θα γίνει πολύ πιό εύκολη, και θα είσαι πιό ανεξάρτητη. Αλλά τα παιδιά δεν ξαναγίνονται μωράκια.

 

Υπομονή, και να χαίρεσαι τα παιδάκια σου.

[angie!]

Ωραία, πιο πολύ από όλα αυτό θέλω να τονιστεί ως συμπέρασμα από αυτή την κουβέντα, γιατί εδώ μέσα από αυτά που γράφονται, αν διαβάσει κάποιος άσχετος, θα νομίζει ότι ο θηλασμός είναι το πιο απλό και εύκολο πράγμα στον κόσμο. ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ!

Και επιμένω: έχω επιλέξει κι εγώ να θηλάσω τα παιδιά μου.εχεις ξεχασει να επιλεξεις να τα αγαπας και να τους προσφερεις ομως το πιο σημαντικο! χρονο! τα παιδια ,οπως ξερεις,δεν θελουν να τρωνε κ να κοιμουνται! θελουν αγκαλιες,αγαπη,φροντιδα...ΧΡΟΝΟ! εσυ μαλλον θες να διαθετεις τον χρονο σου σε αλλα πραγματα! Ναι, είναι το πιο φυσικό. Αλλά με το δικό μου (και υποθέτω και πολλών άλλων) σύγχρονο τρόπο ζωής δεν ταιριάζει καθόλου.και τι ειναι και δεν ταιριαζει δηλαδη??? γόβα που πηρες και δεν σου καθεται καλά με το καινουριο σου φορεμα???έλεος κοπελιά!! Τι να κάνουμε που έχω μάθει να κοιμάμαι σε μεγάλο κρεβάτι χωρίς διακοπές εδώ και πολύ καιρό μιας και η κόρη μου κάνει σχετικά ήσυχο ύπνο εδώ και καιρό; Τι να κάνουμε που έχω μάθει να τρώω όταν πεινάω, να πηγαίνω τουαλέτα όταν κατουριέμαι, να βγαίνω είτε μόνη είτε με τις φίλες μου είτε με τον άντρα μου όταν το θέλω και μου το επιτρέπει το πρόγραμμα της κόρης μου;ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΝΑ ΦΕΡΕΙΣ ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ???και που μια μερα αν διαβαζε αυτα που γραφεις για αυτο τωρα,θα απογοητευοταν τόσο πολυ.... Είναι πάρα πολλά αυτά που έχω ανάγκη τα οποία έρχονται σε σύγκρουση με τις ανάγκες του γιου μου οι οποίες έρχονται όμως σε προτεραιότητα. σε προτεραιοτητα???και δε σου φαινεται!Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα να τον θεωρώ νεογέννητο και να ανταποκρίνομαι με μιάς στις ανάγκες του. Προς το παρόν θα επιμείνω στο θηλασμό όσο μπορώ, μόνο που δεν ξέρω για πόσο ακόμα.

 

δε σε αναγκαζει κανεις φανταζομαι να θηλασεις..το θες! εσυ συνηθως οταν θες κατι ετσι κανεις???για να καταλαβω πως θα εκανες δηλαδη εαν ΔΕΝ ΗΘΕΛΕΣ!

[amaretto]

Εδώ υποτίθεται ότι βοηθάμε όποιον έχει κάποιο πρόβλημα, σε τι αποσκοπεί τόση σκληρότητα;

[angie!]

Εγώ,όπως και πολλές φίλες μου,έχουμε βοηθηθεί απο δω,απο την ΑΓΛΑΙΑ και την ΧΡΙΣΤΙΝΑ και πολλές άλλες κοπέλες που γνωριζουν κάποια πράγματα παραπάνω! όλες εμείς περασαμε δυσκολίες κι ακομα περνάμε με τα μωρά μας ,και βρισκουμε εδω κατανοηση και πολυ χρήσιμες συμβουλές!αλλά όλα αυτά με ΑΓΑΠΗ προς τα μωρά που φεραμε στον κόσμο!ποια απο μας δεν εχει στερηθει????αλλά ποια απο μας δεν επέλεξε να στερηθει καποια πραγματα?? και τελος,ποια απο μας,στερημενη απο πραγματα απλά,δεν είναι ομως τοσο ευτυχισμενη με το παιδι που εφερε στη ζωη??ακρότητες του τυπου η ζωη μου ειναι μαύρη επειδη το μωρο μου θηλαζει ή ξυπναει ή ειναι ανησυχο κι εγω θελω να κανω τη ζωη μου,δε νομιζω οτι ειναι για φιλικη απαντηση και συμβουλη...μαλλον θα πρεπει να σκεφτομαστε πολυ πριν κανουμε παιδι,γιατι ξανα λεω,πως θα σας φαινοταν αν τα διαβαζε μια μερα αυτα??? θα λεγε ΤΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ??? δε νομιζω..

[Χλοη]

Πιστεύω πως καλό είναι να μπορούμε να μπαίνουμε εδώ, και να μπορούμε να ξεσπάμε λίγο τα νεύρα μας, και να μιλάμε με μητέρες που έχουν περάσει τα ίδια. Δε νομίζω τα παιδιά μας να διαβάσουν ποτέ αυτά που γράφουμε. Ούτε πιστεύω πως η κοπέλα δεν αγαπάει το παιδί της. Ο θηλασμός είναι αρκετά απαιτητικός, κυρίως όταν έχεις ένα παιδί που θηλάζει όλο το 24ωρο(εγώ το ζω αυτή τη στιγμή). Αν δεν έχεις συνηθίσει σ'αυτόν τον τρόπο ζωής, μπορεί να σου φανεί βουνό. Προφανώς η Κατερίνα θέλει να συνεχίσει, αλλιώς δε θα ζητούσε τη βοήθειά μας.

 

Εγώ το μόνο που έχω να πω είναι υπομονή. Και να δεχτείς οτι από δω και πέρα, η ζωή σου θα είναι λίγο διαφοεριτική. Όταν περάσει ο πρώτος καιρός όλα γίνονται ευκολότερα.

[amaretto]

Δεν ξέρουμε τι τραύματα φέρει ο καθένας, μια κακοποιημένη γυναίκα, μια καταπιεσμένη γυναίκα, ακόμη και μια γυναίκα που "απλώς" έκανε λάθος επιλογές, χρειάζεται στήριξη. Χρειάζεται να ξεκαθαρίζει μέσα της κάποια πράγματα, μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, ούτε η έκφραση (διατύπωση), ίσως ούτε και οι πράξεις είναι αντικείμενο κρίσης και δεν πρέπει να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα. Ίσως επαναστατούμε, όταν ακούμε μια γυναίκα να εκφράζεται έτσι για την ανατροφή των παιδιών της, γιατί εμείς οι ίδιες έχουμε εμπεδώσει το "σκάσε και κολύμπα", συχνά επιφορτισμένες με την αποκλειστική φροντίδα παιδιών, σπιτιού και την δουλειά έξω από το σπίτι. Αλλά σίγουρα εκτιμούμε την ενθάρρυνση και τον καλό λόγο. Ή μήπως έχουμε τόσο καιρό να τον ακούσουμε, που μας είναι ασυγχώρητο να τον πούμε σε άλλους ανθρώπους (που ίσως και να θεωρούμε ότι είναι σε πλεονεκτικότερη θέση από εμάς);

 

Χρειάζεται όμως να σεβόμαστε και τις εμπειρίες και τα προβλήματα ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζουμε. Η επιλόχειος κατάθλιψη σε μερικές γυναίκες κρατά για αρκετούς μήνες μετά το πέρας της λοχείας. Οι ορμόνες παίζουν τα δικά τους τρυκ. Ένας απορρυθμισμένος θυρεοειδής μπορεί να φέρνει μεγάλες διακυμάνσεις στη διάθεση. Η πίεση από την οικογένεια είτε για παιδιά, είτε για θηλασμό, είτε για ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, μπορεί να είναι τρομακτική. Ο ερχομός του δεύτερου παιδιού, ήδη από την εγκυμοσύνη, μπορεί να φέρνει απίστευτη κούραση και προβλήματα. Η εργασιακή ανασφάλεια βάζει άπειρους προβληματισμούς για το αν θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε και τον επόμενο μήνα. Ο καθένας παλεύει την υπομονή του και τα όρια του όπως μπορεί. Υπάρχουν γυναίκες που εξομολογούνται ότι τον πρώτο καιρό φοβόντουσαν ότι θα σαλτάρουν και θα πετάξουν το μωρό τους από το μπαλκόνι αλλά καμιά δεν θα ήθελε να κάνει κακό στο παιδί της και ούτε κάνει. Πώς μπορεί η κατάκριση και η κατακραυγή να βοηθήσει μια γυναίκα; θα την βοηθήσει μήπως να ανοιχτεί συναισθηματικά και να ομολογήσει πράγματα για τα οποία αισθάνεται ντροπή; (πράγματα που συμβαίνουν σε αμέτρητες γυναίκες στον κόσμο) Θα τη βοηθήσει να ξεχωρίσει τα γνήσια συναισθήματα της από τις φοβίες της; Θα τη βοηθήσει να αναζητήσει βοήθεια; Κι αν δεν μπορούμε εμείς να δώσουμε τη βοήθεια που χρειάζεται, τουλάχιστον ας μην προσθέτουμε στα υπάρχοντα προβλήματα μια κλειστή πόρτα, εμείς που ζούμε τόσο καλά και αρμονικά με τις οικογενειούλες μας, μπορούμε να είμαστε πιο στοργικές.

[marandnik]

Δεν ξέρουμε τι τραύματα φέρει ο καθένας, μια κακοποιημένη γυναίκα, μια καταπιεσμένη γυναίκα, ακόμη και μια γυναίκα που "απλώς" έκανε λάθος επιλογές, χρειάζεται στήριξη. Χρειάζεται να ξεκαθαρίζει μέσα της κάποια πράγματα, μέχρι να ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, ούτε η έκφραση (διατύπωση), ίσως ούτε και οι πράξεις είναι αντικείμενο κρίσης και δεν πρέπει να βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα. Ίσως επαναστατούμε, όταν ακούμε μια γυναίκα να εκφράζεται έτσι για την ανατροφή των παιδιών της, γιατί εμείς οι ίδιες έχουμε εμπεδώσει το "σκάσε και κολύμπα", συχνά επιφορτισμένες με την αποκλειστική φροντίδα παιδιών, σπιτιού και την δουλειά έξω από το σπίτι. Αλλά σίγουρα εκτιμούμε την ενθάρρυνση και τον καλό λόγο. Ή μήπως έχουμε τόσο καιρό να τον ακούσουμε, που μας είναι ασυγχώρητο να τον πούμε σε άλλους ανθρώπους (που ίσως και να θεωρούμε ότι είναι σε πλεονεκτικότερη θέση από εμάς);

 

Χρειάζεται όμως να σεβόμαστε και τις εμπειρίες και τα προβλήματα ενός ανθρώπου που δεν γνωρίζουμε. Η επιλόχειος κατάθλιψη σε μερικές γυναίκες κρατά για αρκετούς μήνες μετά το πέρας της λοχείας. Οι ορμόνες παίζουν τα δικά τους τρυκ. Ένας απορρυθμισμένος θυρεοειδής μπορεί να φέρνει μεγάλες διακυμάνσεις στη διάθεση. Η πίεση από την οικογένεια είτε για παιδιά, είτε για θηλασμό, είτε για ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς, μπορεί να είναι τρομακτική. Ο ερχομός του δεύτερου παιδιού, ήδη από την εγκυμοσύνη, μπορεί να φέρνει απίστευτη κούραση και προβλήματα. Η εργασιακή ανασφάλεια βάζει άπειρους προβληματισμούς για το αν θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε και τον επόμενο μήνα. Ο καθένας παλεύει την υπομονή του και τα όρια του όπως μπορεί. Υπάρχουν γυναίκες που εξομολογούνται ότι τον πρώτο καιρό φοβόντουσαν ότι θα σαλτάρουν και θα πετάξουν το μωρό τους από το μπαλκόνι αλλά καμιά δεν θα ήθελε να κάνει κακό στο παιδί της και ούτε κάνει. Πώς μπορεί η κατάκριση και η κατακραυγή να βοηθήσει μια γυναίκα; θα την βοηθήσει μήπως να ανοιχτεί συναισθηματικά και να ομολογήσει πράγματα για τα οποία αισθάνεται ντροπή; (πράγματα που συμβαίνουν σε αμέτρητες γυναίκες στον κόσμο) Θα τη βοηθήσει να ξεχωρίσει τα γνήσια συναισθήματα της από τις φοβίες της; Θα τη βοηθήσει να αναζητήσει βοήθεια; Κι αν δεν μπορούμε εμείς να δώσουμε τη βοήθεια που χρειάζεται, τουλάχιστον ας μην προσθέτουμε στα υπάρχοντα προβλήματα μια κλειστή πόρτα, εμείς που ζούμε τόσο καλά και αρμονικά με τις οικογενειούλες μας, μπορούμε να είμαστε πιο στοργικές.

 

Μπράβο ρε συ amaretto. Αυτά ακριβώς ήθελα να πω κι εγώ και βαριόμουν να γράφω κατεβατά.

 

Σημειωτέον ότι το ποστ της κοπέλας που ξεσήκωσε τόσες αντιδράσεις αρχικά αφορούσε απλά την απόφασή της να μην πάει διακοπές, εάν το μωρό δεν μείωνε τους θηλασμούς. Γιατί κυρά μου δεν θέλεις να πας διακοπές, ε; Και μπαίνεις έτσι ξεδιάντροπα και στο θέμα "νέα μανούλα, απορίες για το θηλασμό" και μας το ξεφουρνίζεις; ΘΑ ΠΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ, ΘΕΛΕΙΣ ΔΕ ΘΕΛΕΙΣ! Εντάξει;

[katerina2]

Εδώ υποτίθεται ότι βοηθάμε όποιον έχει κάποιο πρόβλημα, σε τι αποσκοπεί τόση σκληρότητα;

 

Είναι δύσκολο να διαπιστώνεις ότι κάποιος μπορεί και λέει αυτά που αισθάνεται σε αντίθεση με εσένα που το παίζεις μητέρα-Τερέζα. Η σκληρότητα απέναντί σε όποιον εκτίθεται και μάλιστα με δική του πρωτοβουλία είναι πολύ φυσιολογική και αναμενόμενη αντίδραση από την πλευρά των "οσιομαρτύρων".