Υιοθεσία.......

[ΡΙΑ84]

Κοριτσια και εγω με τον αντρα μου εχουμε υιοθετησει ενα κοριτσακι. Το υιοθετησαμε πριν 2 χρονια περιπου, οταν ηταν 1 μηνων. Τωρα ειναι 2 χρονων. Η Κατερινα μας ειναι ενα πανεμορφο κοριτσακι με ξανθα μαλλακια και γαλαζια ματακια !!! Επισης ειμαστε στην διαδικασια της υιοθετησης μιας μπεμπας απο την Αφρικη. Την εχουμε δει σε φωτογραφια και ειναι ενα μαυρο, γλυκο, πανεμορφο μωρακι. Οταν την υιοθετησουμε επισημως θελουμε να την φερουμε στο σπιτι μας στην Ελλαδα, θα μιλαει Ελληνικα και θα μεγαλωσει σαν Ελληνιδα. Τωρα ειναι ακομα πολυ μικρη, μολις 15 ημερων και υπολογιζουμε οτι το πολυ σε 1,5 μηνα θα την εχουμε φερει στην Ελλαδα

 

μπραβο-μπραβο και παλι μπραβο!!!!

θα ηθελα να σε ρωτησω και εγω πως γινετε η υιοθεσια απο Αφρικη.....???

πως την βρηκατε???τη σας ζητησαν???απο χαρτια...περιουσιακα....τους νιαζει αν εχετε αλλα παιδια????

συγνωμη που σε ρωταω τοσα πολλα και αν θες να μου απαντησεις με πμ.οκ!!

μην σε φερω σε δυσκολη θεση εε:oops:

ευχαριστω!!!

[pashalitsa]

Εγώ είπα δειλά στον άντρα μου ότι αν δεν κάνουμε δεύτερο παιδί μέσα στα επόμενα 2 χρόνια (δε θέλω να μπω σε διαδικασία εξωσωματικής με τίποτα)θα ήθελα να υιοθετήσουμε ένα δεύτερο παιδί, ας είναι και 2-3 χρονών... Περίμενα να ακούσω καμιά βαριά κουβέντα αλλά προς μεγάλη μου έκπληξη δεν είπε τίποτα... (αυτό στη γλώσσα του άντρα μου σημαίνει έχω σοκαριστεί αλλά το σκέφτομαι). Και δυο μέρες μετά μου είπε από μόνος του, ότι το σκέφτηκε καλά και συμφωνεί, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ! Παραλίγο να με πάρουν τα ζουμιά, μερικές φορές με σοκάρει ευχάριστα αυτός ο άνθρωπος ακόμα και μετά από...20 χρόνια κοινής πορείας!

[Erjin]

Με τον αντρα μου ηρθαμε 2 φορες σε ελευθερη επαφη κ εμεινα εγκυος.Σχεδον απο τοτε που χαμε γνωριστει του ελεγα ποσο πολυ θα ηθελα να υιοθετησω ενα παιδακι.Με το χερι στην καρδια κ να μην μπορουσα να κανω δεν θα μ ενοιαζε καθολου!Για εξωσωματικη ουτε συζητηση.Κατα την δικη μου φιλοσοφια ειναι κοντρα στην φυση αλλα κ δεν βρισκω λογο να ''αγορασω την εγκυμοσυνη μου ωστε να φερω στον κοσμο ενα παιδακι με τον αιμα μου ταλαιπωροντας ψυχικα κ σωματικα τον εαυτο μου''(μανουλες που εχετε κανει εξωσωματικες μην με φατε,ειναι η δικη μου τοποθετηση στο θεμα)Ευχομαι να με αξιωσει ο Θεος να υιοθετησω ενα παιδακι(ανεξαρτητου χρωματος,φυλλου κ ηλικιας)Για την ακριβεια θα προτιμουσα ενα μεγαλυτερο γιατι τα βρεφη υιοθετουνται ευκολοτερα.

Γενικα με απασχολουν πολυ τα κοινα.Το περιβαλλον,τα ζωα κ.τ.λ. κ θελω οταν φυγω απ την ζωη να εχω κανει κ τιποτα σοβαρο.Να εχω βαλει ενα μικρο λιθαρακι για ενα καλυτερο μελλον..

[ioanna_ntorm]

Αυτο που θέλω να πω εγώ (επειδή άκουσα κάτι για πληρωμές...)είναι οτι θέλει πολύ προσοχή το πράγμα ωστε κάποιος που υιοθετεί νεογέννητο και με συνοπτικές διαδικασίες, πληρώνοντας μεγάλα ποσά, να είναι πολύ σίγουρος οτι αυτό το μωρό δεν το κλαίει κάποια άλλη μανούλα! Το λέω αυτό γιατί από την λαχτάρα για μωρό μπορεί εύκολα μία γυναίκα να πείσει τον εαυτό της οτι αυτό που κάνει δεν είναι παράνομο μόνο και μόνο γιατί δεν ενεπλάκη η ίδια στην αρπαγή του μωρού και της το φέρανε ή επειδή δεν έμαθε ποτέ από ποια μανούλα και με ποιόν τρόπο πάρθηκε αυτό το μωρό! Δεν θα άντεχα να μην ξέρω πως βρέθηκε αυτό το μωρό στα χέρια μου και νομίζω θα πέθαινα από τύψεις στην υποψία και μόνο οτι μπορεί η βιολογική του μητέρα να μην διάλεξε να το δώσει. Κάπως έτσι βλέπω και την περίπτωση της υιοθεσίας από φτωχές χώρες που και εκεί παίζονται πολλά και υπάρχουν πολλοί ενδιάμεσοι που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν μια γυναίκα που το παιδί της πεινάει και να της το πάρουν για ένα πιάτο ρύζι! Θέλει προσοχή και καλό έλεγχο των πραγμάτων!

[ioanna_ntorm]

αν και εχω την κορη μου και ελπιζω να κανω και ενα δευτερο αν φτιαξουν οικονομικα κυριως τα πραγματα εχω την ελπιδα οτι θα υιοθετησω ενα ακομα παιδακι να τα εχω 3 και τεταρτο δεν θα με χαλαγε αλλα δυσκολο το κοβω

 

επισης ο συζηγος εχει ενσταση στο κομματι αν εχεις την δυνατοτητα να κανεις εσυ παιδι γιατι να υιοθετησεις!!!!!!!!

 

Ο μόνος λόγος που συμφωνώ με τον άντρα σου είναι οτι υπάρχουν τόσο πολλά ζευγάρια που δεν μπορούν να κάνουν παιδιά που ίσως να ήταν άδικο για ένα τέτοιο ζευγάρι να πάρεις εσύ ένα παιδί και όχι εκείνοι που δεν θα έχουν ποτέ τη δυνατότητα να αποκτήσουν δικό τους παιδί.

[Erjin]

Δεν υπαρχει δικαιοσυνη σ αυτο το θεμα δυστυχως! Εχω βρεθει στο 'Παιδων' την ωρα που μια μητερα παρατουσε τα 2 της παιδια!! Ευχομαι να μην ζησει καμια σας κατι τετοιο!

Κ επισεις εχει τυχει να μαθω για καποια που εκανε εμποριο.Να σας πω πως?Πουλαγανε μαναδες τα παιδια τους για φραγκοδιφραγκα κ εκεινη τα πουλαγε για τεραστια ποσα σε οικογενοιες που πουλαγανε κ την ψυχη τους να εχουν ενα.Εδω εσεις που βλεπετε το δικαιο ας πουμε?

Το θεμα δεν ειναι ποια απο μας ειναι δικαιο να εχει παιδι.Γιατι κ αυτο εγωιστικο ειναι.Αλλα τα παιδια που γεννηθηκαν χωρις κανεις να τα ρωτησει να εχουν την αξιοπρεπη ζωη που τους ανηκει

[ΡίαΑ]

Μπορούμε να κάνουμε παιδάκια, εχουμε ηδη μια κορούλα, αλλά θα ήθελα πολύ να υιοθετήσω ακόμη ένα, και όχι να μείνω έγκυος, αν είχαμε την οικονομική δυνατότητα θα ήθελα να κάνω και δικό μου και να υιοθετήσω. Εγώ είμαι σίγουρη και το θέλω, ο άντρας μου έχει ενδοιασμούς εφόσον μπορούμε..Ελπίζω να τον πείσω!

[pink_panther]

Φυσικά κ θα υιοθετούσαμε παιδάκι κ επίσης από προσωπική επιλογή κ μόνο δεν θα έκανα ποτέ εξωσωματική. Παιδάκια δεν έχουμε ακόμα (μόνο μία παλλίνδρομη) αλλά εύχομαι να έρθουν κάποια στιγμή κ δεν με νοιάζει ούτε πόσα θα είναι, ούτε τι θα είναι, ούτε αν τα γεννήσω εγώ ή όχι. Είμαι το πρώτο παιδί από 3 αδέρφια εκ των οποίων το ένα είναι υιοθετημένο. Για μένα όμως είναι ο γλυκός μου, υπέροχος αδερφός που δεν αλλάζω με ΤΙΠΟΤΑ στον κόσμο!!!!!!!! ( κ δεν είμαστε πλούσιοι).

[DimiKgianni]

 

 

H υιοθεσια ενος παιδιου απο αλλη χωρα ειναι πολυ πιο απλη απο την υιοθεσια ενος παιδιου απο την Ελλαδα. Εμεις καταρχας απευθυνθηκαμε στην Πρεσβεια της χωρας της μικρης και καναμε αιττηση για υιοθεσια. Μας εστειλαν να συμπληρωσουμε κατι χαρτια για να δουν αν ειμαστε καταλληλοι γονεις. Τους στειλαμε τα χαρτια και μας ηρθε μια επιστολη οτι ειμαστε καταλληλοι για την υιοθεσια της μικρης. Τωρα εκαναν και αυτοι διαφορα νομικα πραγματα (ξερεις...) και περιμενουμε να δουμε τι αλλο θα μας ζητησουν... Το μονο που ξερουμε ειναι οτι σε περιπου 1,5 θα την εχουμε στην Ελλαδα!!! Ειναι πολυ πιο απλη η διαδικασια απο οτι στην Ελλαδα. Ανυπομονω να περασει 1,5 μηνας αλλα μου φενεται σαν ενας ολοκληρος αιωνας... Την μικρη θα την βαφτισουμε με ελληνικο ονομα (Νικη, ξερουμε κιολας πιο θα ειναι το ονομα της) επειδη ειναι τοσο μικρη που δεν προλαβαν να την βαφτισουν στην Αφρικη!!! Οταν την παρουμε στο σπιτι θα το γραψω για να μοιραστω την χαρα μου με ολες σας!!!:p

 

 

Μπράβο!!!! Να σου ζήσουν όλα τα παιδάκια σου

[carol]

καλημέρα και από εμένα!Είμαι υιοθετημένη από το Μητέρα! υπάρχουν και αυτά τα παιδάκια για όσες από εσάς θέλουν.

http://www.kvmhtera.gr/index.php?detail_id=3

Είναι πολλά χρόνια στο ίδρυμα και έχουν ιδρυματοποιηθεί.Έμειναν στα αζήτητα... και τι έγινε που το 1 είναι τσιγγανάκι; το 2ο έχει πρόβλημα όντως αλλά το 3ο νομίζω ότι σε ένα φυσιολογικό περιβάλλον θα βρει τους ρυθμούς του.

[kikileuteris]

καλημέρα και από εμένα!Είμαι υιοθετημένη από το Μητέρα! υπάρχουν και αυτά τα παιδάκια για όσες από εσάς θέλουν.

http://www.kvmhtera.gr/index.php?detail_id=3

Είναι πολλά χρόνια στο ίδρυμα και έχουν ιδρυματοποιηθεί.Έμειναν στα αζήτητα... και τι έγινε που το 1 είναι τσιγγανάκι; το 2ο έχει πρόβλημα όντως αλλά το 3ο νομίζω ότι σε ένα φυσιολογικό περιβάλλον θα βρει τους ρυθμούς του.

 

Πολύ χρήσιμο το λινκ σου ευχαριστούμε πολύ!

[ANF]

Ναι χωρις δευτερη σκεψη!!!

 

Γονιος δεν ειναι αυτος που το γεννάει... είναι αυτος που το μεγαλώνει!

[nelly28]

δεν θα το σκευτομουν καν.... θα ξεκινουσα αμεσως διαδικασιες

[natassa-tasos]

Χωρίς δεύτερη σκέψη. Γονιός είναι αυτός που το μεγαλώνει, που γελάει μαζί του, που κλαίει μαζί του, που είναι δίπλα του στις χαρούμενες και δυσάρεστες στιγμές.

[summer99]

Μακάρι να μπορούσα να το κάνω, είναι κάτι πολύ όμορφο για ένα παιδάκι που γεννήθηκε αλλά οι γονείς του για διάφορους λόγους δεν μπορούν να το μεγαλώσουν. Απλά θα του το έλεγα κάποια στιγμή, με την καθοδήγηση ενός ειδικού, για να μην το μάθει από τους "καλοθελητές" και πληγωθεί. Πάντως και παιδιά να μην μπορούσα να κάνω, σαν πρώτη λύση θα σκεφτόμουν την υιοθεσία και μετά οποιαδήποτε άλλη.

[demi1981]

Φυσικά και θα το έκανα και χωρίς δεύτερη σκέψη....

[ismeni]

μανα της καρδιάς ή μανα της κοιλιάς;

[roze]

λοιπον κοριτσια, εχω 2 παιδακια και ηθελα αλλο ενα....αλλα αυτη τη φορα να ειναι ενα παιδακι απο καρδιας!!!

πηγα στο μητερα,και μου ειπαν α αφου εχετε παιδια μπορουμε να σας δωσουμε αρρωστο παιδακι (σωματικα η ψυχολογικα).

γιατι να μην μπορω και εγω να μπω σε λιστα οπως τα ατεκνα ζευγαρια?

τοσα παιδακια εχουν στα ιδρυματα....ελεος γιατι δεν τα δινουν??????

θα ηθελα παρα πολυ να υιοθετισω ενα παιδακι................

[ΜΑΡΙΑΛ]

Φανταστείτε μανούλες να γενάτε το παιδάκι σας και να το παρατάτε χωρίς να κοιτάτε πίσω. Πώς μπόρεσαν? Τα μωράκια αυτά έμειναν στα "πυρεξάκια" τους κανα 6μηνο και μετά στο ίδρυμα. 6 μήνες κοιτάζοντας ένα ταβάνι με φώτα του μαιευτηρίου....

 

Γιατί να μην παλέψουν και οι γονείς της Ελενίτσας για το ένα της ματάκι....???

να μη μιλάτε έτσι για τις γυναίκες που παράτησαν παιδιά, οι περισσότερες (για να μην πω όλες) δεν προέρχονται από κανονικές οικογένειες και οι καταστάσεις που εκείνες έχουν ζήσει εμείς ούτε φανταζόμαστε...

 

να μερικά παραδείγματα (δεν τα σκεύτηκα εγώ είναι πραγματικά):

 

κορίτσι παρατημένο με σύνδρομο ντάουν και ψυχασθέσνεια πολύ βαριάς μορφής δεν γνώριζε καν ότι ήταν έγκυο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο από περαστικό

κοπέλα με σχιζοφρένεια αρίθμιστη, άστεγη, με επιθετικές τάσεις (απόπειρες αυτοκτονίας, αυτοτραυματισμούς κτλ), ελάχιστη επικοινωνία

κοπέλα πρεζόνι, άστεγη ,πόρνη με έιντζ τελικού σταδίου

13 χρονη τσιγκανούλα βιασμός από τον πατέρα της

 

είπατε κάτι;

για αυτό μη βιάζεστε να κρίνεται με φράσεις όπως πως μπορούν και τα παρατάνε, ή τι μάνες είναι αυτές κτλ

απλά μην μιλάτε, δεν ξέρετε τι ιστορία κρύβεται πίσω από κάθε μωρό

[manoulina]

να μη μιλάτε έτσι για τις γυναίκες που παράτησαν παιδιά, οι περισσότερες (για να μην πω όλες) δεν προέρχονται από κανονικές οικογένειες και οι καταστάσεις που εκείνες έχουν ζήσει εμείς ούτε φανταζόμαστε...

 

να μερικά παραδείγματα (δεν τα σκεύτηκα εγώ είναι πραγματικά):

 

κορίτσι παρατημένο με σύνδρομο ντάουν και ψυχασθέσνεια πολύ βαριάς μορφής δεν γνώριζε καν ότι ήταν έγκυο μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο από περαστικό

κοπέλα με σχιζοφρένεια αρίθμιστη, άστεγη, με επιθετικές τάσεις (απόπειρες αυτοκτονίας, αυτοτραυματισμούς κτλ), ελάχιστη επικοινωνία

κοπέλα πρεζόνι, άστεγη ,πόρνη με έιντζ τελικού σταδίου

13 χρονη τσιγκανούλα βιασμός από τον πατέρα της

 

είπατε κάτι;

για αυτό μη βιάζεστε να κρίνεται με φράσεις όπως πως μπορούν και τα παρατάνε, ή τι μάνες είναι αυτές κτλ

απλά μην μιλάτε, δεν ξέρετε τι ιστορία κρύβεται πίσω από κάθε μωρό

 

 

Δυστυχώς έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Και η ζωή όπως λένε είναι μεγάλη ....τάνα και δεν ξέρεις ποτέ πως θα στα φέρει.

 

Είναι πραγματικότητα οτι όλες οι κοπέλες που δίνουν τα παιδιά τους δεν σημαίνει πως δεν τα θέλουν. Κανείς δεν ξέρει με τι καρδιά τα αποχωρίζονται. Και τις περισσότερες φορές δεν είναι θέμα επιλογής αλλά συνθηκών. Αν ζούσαν σε κανονικές οικογένειες φυσικά και δεν θα τα άφηναν.

Όμως μην κρίνουμε εκ του ασφαλούς.

 

Στο κάτω κάτω τι είναι καλύτερο? Να το κρατάει μια μάνα κοντά της και να πεινάνε και οι δυο ή να του δώσει την ευκαιρία να μεγαλώσει σε μια οικογένεια που μπορεί να του δώσει όσα εκείνη δεν μπορεί? Δεν είναι εγωιστικό να το κρατήσει μαζί της?

Να θυμόμαστε όλες πάντα οτι τα παιδιά ΔΕΝ μας ανήκουν! Όπως κι εμείς δεν θέλουμε να ανήκουμε στους γονείς μας, και θέλουμε την ανεξαρτησία μας.

[anemoni]

Όταν ήμουν 12 χρονών πέθανε ο παππούς μου, στον οποίο είχα τεράστια αδυναμία, ήταν και νονός μου. Η γιαγιά μου είχε "φύγει" πολύ πιο νωρίς. Λίγες μέρες μετά τον θάνατό του, η μητέρα μου, μου εμπιστεύτηκε το "μεγάλο της μυστικό": ότι ήταν υιοθετημένη. Ο λόγος που δεν μου το είχε πει νωρίτερα, ήταν ότι ο ίδιος ο παππούς δεν ήθελε, γιατί πίστευε ότι θα τον αγαπούσαμε λιγότερο τα εγγόνια του αν ξέραμε ότι δεν ήταν ο βιολογικός μας παππούς. Πόσο λάθος έκανε... Πόσο έκλαψα τότε επειδή δεν μου δόθηκε η ευκαιρία να τον αγκαλιάσω και να του πω "για μένα εσύ είσαι ο παππούκης μου" (έτσι τον φώναζα)... Μετά από 1-2 μήνες, η μαμά μου με ρώτησε εάν ήθελα να γνωρίσω τον "πραγματικό μου παππού". Και τότε της απάντησα: "Ναι, θα ήθελα να γνωρίσω εκείνον που σε γέννησε, γιατί τον πραγματικό μου παππού τον ξέρω και δυστυχώς πέθανε πριν από λίγο καιρό". Και πράγματι τον γνώρισα, δεν μπορώ να πω ότι ένιωσα κάτι φοβερό, απλώς χάρηκα που είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω...

 

Η μαμά μου κουβαλούσε πάντα ένα ενδόμυχο παράπονο για την απώλεια της μανούλας της όταν ήταν μόλις πέντε χρονών και το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να μεγαλώσει κοντά της, παρότι η οικογένεια που την υιοθέτησε την περιέθαλψε με πολλή αγάπη και την μεγάλωσαν, όπως λέμε, στα πούπουλα (μέχρι που παντρεύτηκε της πήγαιναν το γάλα στο κρεβάτι πριν κοιμηθεί)... Μιλήσαμε πολύ για το ζήτημα της υιοθεσίας της στα χρόνια που ακολούθησαν κι αισθάνομαι ότι την γνώρισα πολύ βαθύτερα μέσα από αυτές τις συζητήσεις...

Όταν μιλήσαμε με τον άντρα μου για γάμο (για την ακρίβεια, το βράδυ που μου έκανε πρόταση γάμου), το πρώτο που τον ρώτησα ήταν η άποψή του για την υιοθεσία. Όταν είδα ότι συνέπιπταν οι απόψεις μας (λέγοντας και οι δύο ότι σε περίπτωση που δεν μπορέσουμε να τεκνοποιήσουμε, θα ξεκινήσουμε διαδικασία για υιοθεσία χωρίς να μπούμε σε λογικές επαναλαμβανόμενων άκαρπων προσπαθειών με τη βοήθεια της επιστήμης), του είπα το οριστικό "ναι". Τελικά, μόλις αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε για παιδί, μπορέσαμε να κάνουμε χωρίς πρόβλημα. Έτσι δεν περπατήσαμε τελικά στο "μονοπάτι" της υιοθεσίας. Όμως, όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο αποκτώ την πεποίθηση ότι θέλει πολύ ενσυνείδητη και βαθειά προσέγγιση, για να σταθεί κανείς όπως πρέπει κι όπως αξίζει σε ένα παιδί που δεν είναι βιολογικό του...

 

Αυτή είναι (με πολύ λίγα λόγια) η δική μου εμπειρία (και άποψη) από το τεράστιο ζήτημα της υιοθεσίας...

[Anthony2012]

Προσωπικα ηθελα να υιοθετησω παιδι,παρα να κανω.

Η γυναικα μου δεν συμφωνουσε,οποτε τελικα καναμε δικο μας.

Αργοτερα απο ολα αυτα,εμαθα απο σπόντα οτι η γιαγια μου (την οποια δεν γνωρισα) ηταν υιοθετημενη!Και σημερα δεν ξερω τιποτα παραπανω,μεγαλο ταμπου.

[μυρι]

Η υιοθεσια αποτελει ταμπου για την προηγουμενη γενια και οχι για τη δικη μας!

πραγματικα ειναι θλιβερο να αποχωριζονται σε ορισμενες περιπτωσεις μαναδες τα παιδια τους με τη δικαιολογια τι θα πει το χωριο η την κατακραυγη παλιοτερα του κοσμου στα χωρια!!!!

[ΛΙΝ]

Δεν θα ειχα κανενα προβλημα να υιοθετησω ενα παιδι αλλα η υιοθεσία μπορεί να δώσει πολλές χαρές, αλλά και απογοητεύσεις. Δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που οι θετοί γονείς απογοητεύονται από το παιδί διότι « δεν βγήκε όπως το περίμεναν» ή το παιδί αισθάνεται ότι αν ζούσε με τη φυσική του οικογένεια θα ήταν καλύτερα.

[gemma]

ειμαι παιδι υιοθετημενο και πλεον τωρα στα 33 μου σημερα πιστευω οτι τα οποιαδηποτε συναισθηματα θετικα η αρνητικα δημιουργουνται στο παιδι εχουν μονο να κανουν με το περιβαλλον που μεγαλωνει και την ωριμοτητα που υπαρχει και οχι με τις σκεψεις οτι η υιοθεσια σαν πραξη μπορει μετεπειτα να δημιουργησει αρνητικες σκεψεις λογω αστοχιων!