ΚΟΛΛΗΜΕΝΗ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ!

[elachl]

καλησπερα σας.εμενα η κορη μου 10 μαρτιου γινεται 2 χρονων.τον τελευταιο καιρο ειδικα το βραδυ οταν ξυπναει και ειδικα το βραδυ αφου εχει τρελει αδυναμια στον πατερα της δεν τον θελει.τρεχει ο καημενος πανικοβλητος και κεινη δεν τον θελει.φωναζει μαμακα με ενα παραπονο μες την νυχτα και θελει μονο εμενα.ενω την μερα συνηθως το κανει για τον πατερα της.τι σημαινει αυτο?

[anthie g]

καλημέρα σε όλες . Παραπάνω έχω γράψει την ιστορία μου με την 3 μιση χρονών ουρίτσα μου. Εχω απελπιστεί... Αυτήν την εβδομάδα δεν την έστειλα σχολείο και δεν μπορώ να πάω ούτε τουαλέτα είναι συνεχώς πίσω μου. Χθές παίξαμε παίξαμε και ξανπαίξαμε και μετά την παρακάλεσα να παίξει λίγο μόνη της για να κάνω και καμμία δουλειά. Το παιχνίδι της ήταν να κάνει κολοτούμπες μέσα στο πάρκο του μωρού. Αποφασισμένη η δικιά σας να το χειριστώ σωστά δεν λέω κουβέντα καιπάω και κάθομαι στο τραπεζάκι της και αρχίζω να ζωγραφίζω τσούπ τσούπ έρχεται και η ουρίτσα καθόμαστε, αντε λέω μετα από λίγο να απλώσω και τα ρούχα. Σκαρφαλώνει στον καναπέ και χοροπηδάει (ούτε καν τελείωσε την ζωγρφιά της), πάω πέρνω τον υπολογιστή της και αρχίζω να παίζω έρχεται πάλι καθόμαστε κανένα μισάωρο μετά λέω έ τα ρούχα τώρα με το που παώ να φύγω ανεβαίνει πάνω στο καρεκλάκι φαγητού του μωρού και μου λεέι θα κάνω μπαλλέτο. Κορίτσια μου γύρισε το μάτι στο άσπρο....Είχε εξαντληθεί η υπομονή μου . Τις έβαλα τις φωνές (ούρλιαζα για τη ακρίβεια), της μίλησα άσχημα, της είπα ότι θα πετάξω τα παιχνίδια της αφού δεν τα θέλει τη είπα άχρηστη. Ντρεπομαι πολύ αλλά το έκανα. Πρίν κοιμηθεί βέβαια τα βρηκαμε. Κατά τις 9 το βράδυ έσκασε μύτη και ο μπαμπάς μας από τη δουλειά (απο άλλον κόσμο) και ηρεμήσαμε. Πήρα το αυτοκίνητο μιάς και έπρεπε να βρώ και εφημερεύον φαρμακείο και έκανα μία βόλτα, κάπνισα και πέντε τσιγάρα και ηρέμησα. ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ???????

[κωνκων]

Καλημέρα και απο μένα.

Διάβασα και απογοητευτικά.

Ο γιος μου έχεις πάθει εξάρτηση μαζί μου. Δεν κάθεται ούτε με τον μπαμπά του αν είμαι και εγώ στο σπίτι. Φυσικά όταν έρχετε κάποιος ξένος στο σπίτι κολλάει πάνω μου, τους κοιτάει και κλαίει. Το πρόβλημά μου είναι οτι σε 2 βδομάδες ξεκινάω δουλειά και τί θα κάνω? Η κοπέλα που θα τον κρατάει (για 1 μέρα τη βδομάδα μιλάμε) ξεκίνησε απο προχθές και έρχετε κάθε μέρα μήπως και την μάθει πάλι. Γιατί μένουμε στην ίδια πολυκατοικία και τον παίζει απο νεογέννητο, εδώ και 2 βδομάδες είναι σαν να μη την αναγνωρίζει.

[sardelaki]

ααααααααααααααχ κωνκωνακι μου γιατί τα δικά μας παιδάκια να μην παθουν μαμακίαση;;; Μόνο των άλλων θα παθαίνουν;;;

 

Εγώ αυτό που παρατήρησα είναι το εξής: τώρα 2 εβδομάδες καθόμουνα σπιτάκι με τον Αστέρη...ο μπαμπάς μας ερχόταν αρκετά αργά οπότε τον έβλεπε για κανα 2ωρο μόνο. Δευτέρα έπιασα πάλι δουλειά και ακούστε τι γίνετε. Όταν φεύγω από το σπίτι μου κάνει γεια κουνώντας το χεράκι του και μου δίνει κι ένα σαλιομένο φιλί. Δεν δειχνει να ενοχλείτε. Έπειτα όμως όταν επιστρέφω (κοιμάται πλέον) μου λέει ο μπαμπάς του πως έκλαιγε συνέχεια και τέτοια. Είναι επειδή του λείπω; επειδή φεύγω και δεν επιστρέφω;;; Ή μόνο στους άλλους τον πιάνουνε τα κλάματα;;;

[ismeni]

Είναι φυσιολογικό αυτο;

Δεν ξεκολάει απο πάνω μου!

Ενω ειναι ενα πολύ κοινωνικό παιδί τον τελευταίο καιρό έχει κολλήσει πάνω μου!

Δεν θέλει ουτε τον μπαμπά της αν δεν είμαι και εγώ μαζί!!

Τι να κάνω;

Μήπως είναι της ηλικίας της;

Συγγνώμη κιολας για αυτό που θα πω αλλά και στην τουαλέτα θέλει να έρχεται μαζί μου!

 

τελικά... όλες το ίδιο περνάμε!

και καλά για μενα, πιστευω ότι έχει κολλήσει πανω μου η Ασπασία γιατί δουλεύω πολύ (8.30πμ-10μ.μ.) και μάλλον της λειπω...

εσείς; δουλεύετε τόσο ή είστε στο σπίτι;

γιατί και στις περιπτώσεις που η μάνα δεν δουλεύει, πάλι τα παιδιά κολλάνε πάνω της.

μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή;

[nea mamaka]

τελικά... όλες το ίδιο περνάμε!

και καλά για μενα, πιστευω ότι έχει κολλήσει πανω μου η Ασπασία γιατί δουλεύω πολύ (8.30πμ-10μ.μ.) και μάλλον της λειπω...

εσείς; δουλεύετε τόσο ή είστε στο σπίτι;

γιατί και στις περιπτώσεις που η μάνα δεν δουλεύει, πάλι τα παιδιά κολλάνε πάνω της.

μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα, δηλαδή;

 

 

Δυστυχως δουλευουμε και οι δυο!

Και λεω δυστυχως γιατι θα ηθελα και εγω και ο άντρας μου να βλέπουμε το παιδακι μας πολύ περισσότερο ........ αλλά!!!!!!

 

Την προηγούμενη Δευτερα ...... λόγω μιας κοινωνικής υποχρέωσης επρεπε να παρεβρεθώ καπου και ετσι εκατσε ο Παντελής με την μικρή ....... εμενα δεν με ειδε καθόλου ....... από το πρωί που εφυγα για δουλειά με ξαναείδε στις 9 το βραδυ ...... το απογευμα που ηταν με τον μπαμπά της δεν ειχε καθολου όρεξη ........ καθοταν λεει ο άντρας μου στο παραθυρο.... με την μουρίτσα κατεβασμενη και κοιτουσε στην αυλή ....... οταν περνουσε αυτοκινητο φωναζε μαμαααααα....... αλλά κανενα αυτοκίνητο δεν εμπαινε στην αυλή μας ...... κλάμα και κακό ......... αλλά και παλι δεν μου φαινεται υγιές αυτο ....... ειπαμε να αγαπιόμαστε αλλά όχι και ετσι .......... οταν γυρισα και την πηρα αγκαλιά εκλαιγε και με έσφιγκε τόσο δυνατά ..... δεν φανταζόμουνα οτι ειχε τοση δύναμη τόσο μικρό παιδάκι ..........

[culte]

αααχχ.. εγώ στην τουαλέτα δεν μπορώ να πάω...και ο μπαμπάς της φωνάζει έρχεται η μαμά σου..αλλά νόμιζα ότι μεγαλώνοντας θα της περάσει.

να δω τι θα κάνω από Σεπτέμβριο που θα την πάω στο σταθμό και θα λείπω από 8.00-1800.

[fistikaki]

εμενα παιδια, η δικια μου ουτε να με φτυσει!!

δε της λειπω ποτε, δεν γουσταρει πολλα πολλα, ουτε χαδια ουτε αγκαλιες....

 

να με βλεπει θελει, αλλα αν τυχον και φυγω και ειναι καποιος αλλος (οποιοσδηποτε.. ακομα και παντελως αγνωστος) μαζι της, δεν εχει κανενα προβλημα..........

 

γμτ.... απο τη μια χαιρομαι που ειναι τοσο ανεξαρτητο το σκατο, κι απο την αλλη... τι στην ευχη, διακοσμητικο στοιχειο ειμαι στη ζωη της??

 

υπηρχε αλλο μωρακι ετσι, που αλλαξε στη πορεια?? να γινει λιγο πιο χαδιαρικο ρε παιδι μου.... λιγο πιο.... μαμοθρεμενο!!!

[culte]

χαχα.fistikaki αλλάζουμε? βλέπω ότι είναι και κοντά γεννημένα τα φυστίκια μας...

[fistikaki]

ασε, ειναι πονος και πικρα!!! δεν εχει κατσει σε αγκαλια πανω απο 1 λεπτο (εκτος κι αν της κανεις αεροπλανικα... ή εισαι αγνωστος, οποτε για να σε περιεργαστει μπορει να κατσει παραπανω... 2 λεπτα, ας πουμε...)

δεν εχει κοιμηθει ποτε σε αγκαλια.... δε βολευεται με τιποτα!!!!

 

χτες το συζηταγαμε με τον αντρα μου, και λεγαμε οτι σε οποιον το πουμε, λεει 'δε χαιρεστε?'..... ρε γμτ... κοριτσακι καναμε!!!! τι ζηταμε???!!!!! ενα χαδι!!!!

[fragola]

Αφήστε, πονεμένο θέμα... Από τότε που γεννήθηκε μέχρι σήμερα...!!!

[ALEXIS K STELLA]

Συμφωνώ με την Maya!!!

O Mανώλης πάντα ήταν πολύ ανεξάρτητος.Ποτέ δεν έκλαψε όταν τον χαιρετούσα στην πόρτα φεύγοντας και ποτέ δεν καθόταν στην αγκαλιά μου για φιλιά και χαδάκια.(ΚΙ ήθελα τόσο να τον αγκαλιάζω μιας κι εγώ τα στερήθηκα όλα αυτά τόσο ,αφού η μαμά μου δούλευε πάρα πολύ.)

 

Από τότε που ήρθε η μπέμπα στο σπίτι όλο μου λέει"Θα μου δώσεις φιλάκια,θα με πάρεις αγκαλιά σαν να είμαι μωρό?".Η παιδίατρος μας είπε πάντως ότι είναι αναμενόμενη η αντίδρασή του.

[kazianim]

Και εγω με την κορουλα μου ειμασταν απο την αρχη κοντα...!!βεβαια ειχε μεγαλη πολυ αδυναμια στον μπαμπακα της και μονο σε εκεινων ηρεμουσε!!!Δεν την αφηναμε πουθενα,για να μην την κακομαθουν,δεν κοιμηθηκε μαζι μας ουτε μια φορα,παντα στο δωματιακι της!!!Και Αρωστουλα να ητανε με ετρωγαν τα δρομολογια δωματιο μας, δωματιο μικρης,ολο το βραδακι και μερικες φορες και μερες αν χρειαζοτανε για να μαθη οτι οταν εχει αναγκη μονο ερχεται συνεχεια ο μπαμπακας και η μανουλα στο δωματιακι της...!!Παντα της μιλουσα λες και ητανε μεγαλη απο την στιγμη που γεννηθηκε,της εξηγουσα τα παντα...Παντα οταν ητανε να φυγει η μπαμπακας η η μανουλα της εξηγουσαμε και ας χαλαγε τον κοσμο...μετα απο καποιες φορες το καταλλαβεναι και ας ητανε ενος χρονου,εννοειται της μιλουσαμε συνεχεια...Ποτε δεν την σηκωσα χωρις λογο απο το κρεβετακι της και ας εκλεγαι παρα πολυ πρωτα εβλεπα αν εχει κανει κακακια,τσισακια,αν πειναει,αν ποναει της εκανα μασαζακι,αν της εχει πεσει η πιπιλα της,αν το κανει επιτηδες και της περισοτερες φορες ηρεμουσε χωρις αγκαλιες,κουνηματα,η οτι αλλο...Σαν μαμα δεν την κακομαθα καθολου,σαν μωρακι δεν ευχαριστηθηκα την αγκαλίτσα της,την σηκωνα,την ταιζα,την εκενα μπανακι και την κρατουσα περισσοτερο για να την χαρω,ολα με προγραμμα μολις εκλεισε 2 χρονων καναμε τα παντα μαζι και συμετιχε ενεργα σε ολα και ας τα'κανε ολα χαλια...Αγκαλιτσες,Φιλακια, Χαδακια,οτι ειχα και ειχε στεριθη τα ειχαμε καθε μερα πλεον και αρχησαμε και πλησιαζομασταν ολο και πιο πολυ!!!Δεν το μετανιωσα ουτε στιγμη...!!βεβαια με 6 κριση εντονου ψυχηκου στρες και παραλιγων εγκεφαλικου...ουτε μια στιγμη δεν μετανιωσα που την μεγαλωσα εγω και ο αντρας μου και κανεις αλλος και ας ειχα παθει 8 φορες υπερκοποση,λιποθημιας κτλ..Και ας περασαμε σαν ζευγαρι απο ΕΚΑΤΟΜΗΡΙΑ ΚΥΜΑΤΑ...Παντα σκεφτομασταν οτι ειναι παροδικο και θα περαση...Απο 4 χρονων αρχησαν οι κοπη μας να ανταμηβωνται και ευχαριστιομουνα το κοριτσακι μου οσο τιποτε αλλο...Τωρα ειμαστε κολητες!!Η μια καταλλαβαινει την αλλη οσο και να σας φαινεται περιεργω..!!Ειμαι πολυ περιφανει για το κοριτσακι μου και της το λεω παντα..!!!Ειναι παραδειγμα παιδιου αμεσως προμιθοποιητε να βοηθησει στα παντα!!σπιτι,ψωνια,δουλειες,μαγειρεμα,στρωσημο τραπεζιου,πλησημο πιατων και πλεον δεν ασχολουμε καθολου με το δωματιο της κανει τα παντα εκεινη...!!!Σε λιγο καιρο γινεται 6 χρονων και μας λεει Ειμαι πολυ περιφανει που εισαστε εσεις οι γονεις μου!!!!Σας Αγαπω παρα πολυ!!!!Σας Ευχαριστω για οσα μου εχετε μαθει και θα μου μαθετε και ας με μαλωνεται που και που το ξερω οτι εχετε δικιο!!!!!!)Συγκηνουμαστε μπορειτε να καταλλαβεται ποσο...τι θελει ενας γονιος απο το διαμαντακι του...τι αλλο...Μια κουβεντα...μια κινηση..χιλιαδες συναισθηματα ανεκτημητα...!!!!Σαγαπαω ψυχουλιτσα μου,κοριτσακι μου!!!!

[Mama nenekas]

εμενα παιδια, η δικια μου ουτε να με φτυσει!!

δε της λειπω ποτε, δεν γουσταρει πολλα πολλα, ουτε χαδια ουτε αγκαλιες....

 

να με βλεπει θελει, αλλα αν τυχον και φυγω και ειναι καποιος αλλος (οποιοσδηποτε.. ακομα και παντελως αγνωστος) μαζι της, δεν εχει κανενα προβλημα..........

 

γμτ.... απο τη μια χαιρομαι που ειναι τοσο ανεξαρτητο το σκατο, κι απο την αλλη... τι στην ευχη, διακοσμητικο στοιχειο ειμαι στη ζωη της??

 

υπηρχε αλλο μωρακι ετσι, που αλλαξε στη πορεια?? να γινει λιγο πιο χαδιαρικο ρε παιδι μου.... λιγο πιο.... μαμοθρεμενο!!!

έλα παραπονιάρα....και βέβαια υπήρξε και θα υπάρξει κι άλλο...Τυπικό παράδειγμα η μεγάλη μου κόρη...Πωπωωωωωωω τόσο ανεξάρτητο μωρό δεν είχα ξαναδεί ποτέ μου...Από τη μία την θαύμαζα και από την άλλη στενοχωριόμουνα που έδειχνε να μην μας έχει "ανάγκη"...Τώρα αν με ρωτήσεις, θα σου πω ότι υπάρχει ισορροπία στην ζωή μας...Είναι χαδιάρα όσο πρέπει, μας κάνει αγκαλιές και κάθεται με τις ώρες δίπλα μας...Κι αν τυχόν δεν αισθάνομαι καλά, με κάνει και μάκια για να μου περάσει...Από την άλλη, όταν πρέπει να φύγουμε, θα φύγουμε χωρίς κλάματα και θα περάσει όμορφα με αυτόν που θα κάνει baby sitting...Αλλά βλέπεις και την λαχτάρα, να τρέξει, να σε αγκαλιάσει όταν θα ακούσει την εξώπορτα να ανοίγει

[ANABELA]

χαχαχαχχα αρε φυστικακι...μηπως θες την ελιζουλα να την κοιμιζεις αγκαλιτσα?να μαγειρευεις αγκαλιτσα?ή καλυτερα να σκουπιζεις αγκαλιτσα?

α!!!μηπως να κανεις κακα αγκαλιτσα?

πως μετα να κανουμε sex αφου σιγουρα θα ειναι αγκαλιτσα!!!

 

ειναι μονιμως αγκαλιτσα,χαδια κ φιλια!κ τωρα που περπαταει καπως καλυτερα τα πραγματα αλλα ειναι συνεχεια απο πισω μου κ μου τραβαει τα παντελονια.δεν καθεται ποτε μονη της ουτε για να παιξει με τα παιχνιδια της.τα εχει φτυσμενα.απλα κανει οτι εγω.δηλ σκουπιζει οπως εγω,καθαριζει τα τζαμια,το τραπεζι κ τα επιπλα.βαζει τα ταπερ στο ντουλαπι κ γενικως με μιμειτε οτι κ αν κανω.

 

οπως φοραει την πετσετα στο κεφαλι κ καλα οτι λουστηκε,πινει νερο απο το μπουκαλι,φτυνει οταν πλενουμε τα δοντια μας κ τιναζει τα ρουχα οταν τα απλωνουμε.

 

οταν βγαινουμε εξω η παμε σε παιδοτοπο ειναι παντα στα ποδια μου η το πολυ μισο μετρο πιο κει.

 

μου αρεσει που ειμαστε δεμενες αλλα ειναι κ πολυ κουραστικο γιατι ειμαι μονη μου εδω κ δεν ξεκολλαει!

την θες για λιγο ετσι να σου φυγει η τρελα με τα χαδια???

[fistikaki]

ο αντρας μου, τη λεει τη μικρη "κρυο αιμα" και "adrenalin junkie"

 

αγκαλιες μονο για ακροβατικα, και στα φιλια και τα χαδια, μας σπρωχνει....

δεν τη φοβιζει τιποτα, κλαιει σπανιοτατα...

 

ψοφαει για ξενο κοσμο και βολτες σε αγνωστα μερη, και καθολου δε νοιαζεται αν την αφησουμε και φυγουμε...

 

προχτες την πηγαμε στις κουνιες με τον αντρα μου, και αφου τη βαλαμε στη κουνια, πηγαμε και κρυφτηκαμε να δουμε πως θα αντιδρασει....

 

αναθεμα κι αν την ενοιαξε.... απογοητευτηκαμε πληρως..... της λεει ο Χρηστος, "να σου δωσουμε ενα 50αρικο να βγαινεις μονη σου βολτα?? εμας τι μας θες??? να σερνουμε το καροτσι?? θα το δεσουμε στο σκυλο!!!"

 

 

αααααααααααααχ.... ο πονος του γονιου με το ανεξαρτητο μωρο....

[rena95]

χΑ χαχχαχααχαχαχ φυστικακι!!!

Κι εμενα ο μικρος μου ηταν ετσι απο τοτε που γεννηθηκε μεχρι και πρινα απο δυο εβδομαδες..

Δεν ηταν καθολου κολλημενος πανω μου, ισα ισα..το αντιθετο. Καθοταν με οποιον τυχαινε, αδυναμια τρελλη στο μπαμπα του και με επιανε φρικη γιατι απο τη μια οπως λες μου αρεσε που μου αφηνε χρονο για μενα αλλα απο την αλλη με προβληματιζε το γεγονος οτι δε με αναζητουσε καθολου. Μεχρι που ελεγα καμια φορα...ειναι δυνατον να μη με αγαπα το παιδι μου????

Αλλα εδω και λιγες εβδομαδες ετσι στα ξαφνικα αλλαξε!! Μια μερα ξυπνησε και ηθελε συνεχεια αγκαλια..συνεχως απο το χερι και να παιζουμε μαζι..αντε λεω..κανα ονειρο θα ειδε το μωρο και θα φοβηθηκε. Αλλα σας πληροφορω οτι μεχρι σημερα ετσι ειναι. Δε ξερω πως εγινε αυτο αλλα με θελει συνεχεια διπλα του. Οταν λειπω ομως δε παραπονιεται. Οταν ειμαι σπιτι μαζι του με θελει κοντα του. Δε ξερω...μαλλον οπως κι εμεις ετσι και τα μωρακια περνανε τις...φασεις τους!!! Θα δειξει..

[ERIANTON]

Είναι φυσιολογικό αυτο;

Δεν ξεκολάει απο πάνω μου!

Ενω ειναι ενα πολύ κοινωνικό παιδί τον τελευταίο καιρό έχει κολλήσει πάνω μου!

Δεν θέλει ουτε τον μπαμπά της αν δεν είμαι και εγώ μαζί!!

Τι να κάνω;

Μήπως είναι της ηλικίας της;

Συγγνώμη κιολας για αυτό που θα πω αλλά και στην τουαλέτα θέλει να έρχεται μαζί μου!

αυτο κατι μου θυμιζει...

ετσι ημουν εγω,πηγαινε η μαμα μου στην τουαλετα και δεν την αφηνα ουτε να σκουπιστει την εσφιγγα απο τον λαιμο και προσπαθουσε η ταλαιπωρη..

ξυπναγα το βραδυ και πηγαινα στο κρεβατι τον γονιων μου εμπενα ενδιαμεσα και οταν παραζεστενομουν εφευγα και πηγαινα στο δικο μου

τι καλα που ηταν, η μαμα μου ειχε φρικαρει

[ANABELA]

αναθεμα κι αν την ενοιαξε.... απογοητευτηκαμε πληρως..... της λεει ο Χρηστος, "να σου δωσουμε ενα 50αρικο να βγαινεις μονη σου βολτα?? εμας τι μας θες??? να σερνουμε το καροτσι?? θα το δεσουμε στο σκυλο!!!"

 

 

χαχαχαχαχαχ εμεις την δωροδοκουμε για να μας αφησει 5 λεπτα ησυχους,εστω να φαμε!!!

[DEMS]

ο αντρας μου, τη λεει τη μικρη "κρυο αιμα" και "adrenalin junkie"

 

αγκαλιες μονο για ακροβατικα, και στα φιλια και τα χαδια, μας σπρωχνει....

δεν τη φοβιζει τιποτα, κλαιει σπανιοτατα...

 

ψοφαει για ξενο κοσμο και βολτες σε αγνωστα μερη, και καθολου δε νοιαζεται αν την αφησουμε και φυγουμε...

 

προχτες την πηγαμε στις κουνιες με τον αντρα μου, και αφου τη βαλαμε στη κουνια, πηγαμε και κρυφτηκαμε να δουμε πως θα αντιδρασει....

 

αναθεμα κι αν την ενοιαξε.... απογοητευτηκαμε πληρως..... της λεει ο Χρηστος, "να σου δωσουμε ενα 50αρικο να βγαινεις μονη σου βολτα?? εμας τι μας θες??? να σερνουμε το καροτσι?? θα το δεσουμε στο σκυλο!!!"

 

 

αααααααααααααχ.... ο πονος του γονιου με το ανεξαρτητο μωρο....

Και έχεις βάλει αγγελία να δώσεις αυτό το παιδί; Έπρεπε να έχεις τον Ευριπίδη που εδώ και τρία χρόνια δεν λέει να κατέβει από την αγκαλιά μου. Πάει και σε άλλους, αλλά εγώ είμαι πάντα η πρώτη του προτίμηση. Ανεβαίνουν και τα κιλά και δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα αντέξω κάτω απ' τη μπάρα.

Αν συνεχίσει έτσι θα μου τα φάνε όλα οι ορθοπεδικοί και οι φυσικοθεραπευτές.

[fistikaki]

το οτι δε θελει αγκαλια, δε σημαινει πως δε θελει και την προσοχη μας, συνεχεια... (αφου εμας βλεπει!! αν εβλεπε καποιον αλλο, θα μας ξεχναγε εμας!!)

 

βασικα θελει το εξης... να την στριφογυριζουμε στον αερα, ασταματητα, να την παιζουμε, ασταματητα, ή να μπαινοβγαινει κοσμος σπιτι μας, ασταματητα...

 

για να ειμαι ειλικρινης, πιστευω οτι επειδη απο την ωρα που γεννηθηκε ειναι συνεχεια μαζι μου, γι αυτο με εχει δεδομενη.. φετος δουλεψα πολυ λιγο, οποτε δε ζοριστηκε λογω αποχωρισμου..

 

απο του χρονου να τη δω τη μαγκιτισσα, τι ρολο θα βαραει, που θα δουλεψω φουλ ταιμ... (ειδικα αν τη κραταει καποιες μερες ο βροντοσαυρος η πεθερα μου!! μπου χαχαχαχχαχαχαχ!! θα με κανει εικονισμα η μικρη!!!)

[ANABELA]

απο του χρονου να τη δω τη μαγκιτισσα, τι ρολο θα βαραει, που θα δουλεψω φουλ ταιμ... (ειδικα αν τη κραταει καποιες μερες ο βροντοσαυρος η πεθερα μου!! μπου χαχαχαχχαχαχαχ!! θα με κανει εικονισμα η μικρη!!!)

 

 

μπουχαχαχαχαχχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!!

οχι απλα εικονισμα ολοκληρο εικονοστασι θα χρειαστει!!1χαχαχαχαχαχαχαχ

 

(εμοτικον που πεφτει κατω απο τα γελια)

 

χαχαχχααχαχαχχααχχαχααχαχαχαχαχαχαχαχα

[bessy]

Εγω μαλλον θα της δινω 50ρικο για να μας αφησει λιγακι μονους......

Μας εχει φαει το αγχος.....?

Η δικια μου μας θελει και τους δυο!!!!

Ειναι πλεονεκτρα.......

Το ατιμο το γυναικακι......

[ster]

H κόρη μου είναι 20 μηνών. Τους τελευταίους μήνες τραβάω ένα μαρτύριο, κολλημένη πάνω μου σε σημείο που αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω. Πάνα θέλει μόνο εγώ να της αλλάζω (ενώ πριν καθόταν στον πατέρα της), να την ταίσω μόνο εγώ, να την ντύσω μόνο εγώ, τουαλέτα πάω από πίσω μου αυτή και βαράει κλαίγοντας και την πόρτα για να μπεί. Για να κοιμηθεί θέλει μόνο εμένα να της πιάνω το χέρι. Και το βράδυ όταν ξυπνάει πάλι εμένα θέλει, τον πατέρα της καθόλου.

Γενικά με τους άλλους είναι κοινωνική. Και τους γονείς μου όταν την αφήνω είναι η καλύτερή της, αλλά εγώ πλέον δεν αντέχω. Δεν μπορώ ούτε να βγώ σαν άνθρωπος να πιώ ένα καφέ, με παίρνει τηλέφωνο ο άντρας μου και λέει ότι η μικρή ωρύεται και κλαίει για μισή ώρα επειδή ξύπνησε και ήθελε την μαμά της! Κανονίζουμε reunion και εγώ δεν μπορώ να πάω γιατί άμα ξυπνήσει την νύχτα και δεν με βρεί θα γίνει ο χαμός.

Αισθάνομαι ότι χάνω την ζωή μου. Εσείς που είχατε ανάλογες εμπειρίες πως το αντιμετωπίσατε τελικά?

[Koalaki]

H κόρη μου είναι 20 μηνών. Τους τελευταίους μήνες τραβάω ένα μαρτύριο, κολλημένη πάνω μου σε σημείο που αισθάνομαι ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω. Πάνα θέλει μόνο εγώ να της αλλάζω (ενώ πριν καθόταν στον πατέρα της), να την ταίσω μόνο εγώ, να την ντύσω μόνο εγώ, τουαλέτα πάω από πίσω μου αυτή και βαράει κλαίγοντας και την πόρτα για να μπεί. Για να κοιμηθεί θέλει μόνο εμένα να της πιάνω το χέρι. Και το βράδυ όταν ξυπνάει πάλι εμένα θέλει, τον πατέρα της καθόλου.

Γενικά με τους άλλους είναι κοινωνική. Και τους γονείς μου όταν την αφήνω είναι η καλύτερή της, αλλά εγώ πλέον δεν αντέχω. Δεν μπορώ ούτε να βγώ σαν άνθρωπος να πιώ ένα καφέ, με παίρνει τηλέφωνο ο άντρας μου και λέει ότι η μικρή ωρύεται και κλαίει για μισή ώρα επειδή ξύπνησε και ήθελε την μαμά της! Κανονίζουμε reunion και εγώ δεν μπορώ να πάω γιατί άμα ξυπνήσει την νύχτα και δεν με βρεί θα γίνει ο χαμός.

Αισθάνομαι ότι χάνω την ζωή μου. Εσείς που είχατε ανάλογες εμπειρίες πως το αντιμετωπίσατε τελικά?

 

STER δεν θα σου πω πως το αντιμετωπησα καθως εχω μια κορουλα 15 μηνων και κανει ακριβως τα ιδια με τη δικη σου. Η μονη μας διαφορα ειναι οτι εμενα καθεται με τον μπαμπα τησ σε γενικεσ γραμμεσ αλλα ερχεται καθε 15 μερεσ περιπου διοτι ζει και εργαζεται σε αλλη πολη, οταν φευγει εκει να δεις φρικη....!!!!!! Το τι σκαρφιζομαι για να τησ αποσπασω την προσοχη ουτως ωστε να μπω τουλαχιστον στο μπανιο για τις βασικες αναγκες δε λεγεται............

 

Υπομονη ομως, φαση ειναι οπως ολες και θα περασει.....

Ισως καποιες μανουλες να σε βοηθησουν πιο ουσιαστικα......;)