Ετοιμη να πηδήξω από το μπαλκόνι!!!

[Λαμπρινή]

ΛΙΑ ακριβώς ετσι ειναι και η μωρουλινιτσα μου Για να κοιμηθεί το βράδυ και να ηρεμήσει θελει μονο εμενα και κανεναν αλλον . Κοιμομαστε μαζί φυσικά και ξυπναει ατελειωτες φορες καθε νυχτα . Εισαι πολυ τυχερή που κοιμάται ως τις 10 το πρωι γιατι η δικη μου στις 5 στηνει τον χορο και αρχιζει να φωνάζε χαρωπά !!!

 

Εγω δεν φοβαμαι μηπως εχει "μαθει" "καλομάθει" "κακομάθει" "συνηθίσει" . Εχει ανάγκη την αγκαλιά μου και την μαμά της και ειμαι προθυμη να ειμαι εκει ! Ειμαι και ερειπιο βεβαια και ωρες ωρες δεν εχω κουραγιο αλλα και παλι αντεχουμε

[ΛΙΑ]

Καλά μην φανταστείς... κοιμάται μέχρι τις δέκα γιατί είμαι δίπλα της στο κρεβάτι και με θηλάζει..Το τραβάω κι εγώ καμμιά φορά για να κοιμηθώ λίγο παραπάνω αν και δεν είναι ύπνος αυτός γιατί πιάνομαι..

Αλλά χαίρομαι που το θέτεις έτσι και με βάζεις στην θέση μου..όσο με έχει ανάγκη το μωράκι μου θα είμαι δίπλα του..αυτό θα μου δείξει..

Απλά δεν φτάνει που είμαι εξαντλημένη, έχω τα άγχη και τις ανασφάλειες της κάθε μαμάς, έχω και τον κάθε άσχετο τρίτο να με βομβαρδίζει με κριτικές αυτού του στιλ.."την κακομαθαίνεις, θα υποφέρεις έτσι που την έκανες κλπ" και το χειρότερο είναι ότι καμμιά φορά παρασύρεται και ο άντρας μου και μου λέει τις ίδιες βλακείες..

 

Δηλαδή αντί να σε στηρίξουν σε αποθαρρύνουν κιόλας!!!!

Με έχουν κάνει-οι άλλοι- κι όχι το μωρό μου- ράκος ψυχολογικά...Πάλι καλά που μιλάω με καμμιά μαμά και πέρνω τα πάνω μου..

Σε ευχαριστώ πολύ Λαμπρινή..αλήθεια..με τόνωσε η στάση σου..χαλάλι για το μωρό μου όλη η κούραση!!!

[KANGOO]

summerday, να σου ζησει το νινι σου

αυτο που περνας βλεπεις οτι το περασαμε ολες και καποιες το περνανε ακομα. Το ιδιο προβλημα ειχα και εγω με τον γιο μου, με κολικους στην αρχη και μολις τελειωσαν οι κολικοι , αρχισαν τα δοντια. Το εψαξα αρκετα, ρωτησα γιατρους γιατι δεν ηθελε να κοιμαται στο κρεβατι του..κλπ..κλπ.Τελικα καταληξαμε στο συμπερισμα οτι σημασια εχει το παιδι να ειναι ηρεμο και να κοιμαται οπου θελει αυτο, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ!

Δεν γινεται κακομαθημενο αν κοιμαται μαζι σου ή περναει οπως λεμε το δικο του..

Ετσι καταληξαμε να κοιμομαστε ολοι μαζι στο μεγαλο κρεβατι, ηρεμησαμε ολοι, και κοιμηθηκαμε ωρες και μερες ατελειωτες. Το παιδι εγινε αμεσως ηρεμο, ενωθηκαμε περισσοτερο σαν οικογενεια. Ξυπνουσαμε ολοι μαζι με χαμογελα και ξεροντας οτι ειμαστε ολοι καλα και ξεκουραστει να συνεχισουμε την ζωη μας.Σημερα ειναι 4 ετων, κοιμαται μονος του απο τα 2 του, καταλαβε οτι δεν χωραμε στο κρεβατι και οτι ροχαλιζουμε πολυ και δεν μπορουσε νακοιμηθει μαζι μας...Μονος του μας χορτασε, ηθελε την απλα του και την ηρεμια του.Μονος πηγε στο κρεβατι και κοιμηθηκε την πρωτη φορα.Εδω και δυο χρονια κοιμαται μονος του στο δωματιο του.

Δες ποιο ειναι το καλο του παιδιου στην αναπτυξη του και την ψυχολογια του. Τα παιδια μαας μαθαινουν και οχι εμεις τα παιδια.Αυτο σου δειχνει το δρομο του ,θελει να ειναι κοντα σας συνεχεια, ας ειναι, μπορα ειναι θα περασει..ας ειναι τουλαχιστον ηρεμο.

ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ-ΚΟΥΡΑΓΙΟ

[elenik]

Δοκιμασε να την εχεις τυλιγμενη με μια λεπτη κουβερτουλα αγγκαλιας οσο την θηλαζεις ή την κοιμηζεις. Οταν τελειωσετε τα διαδικαστικα και ειναι να την βαλεις στην κουνια θα την βαλεις οπως ειναι με την κουβερτουλα και θα την σκεπασεις ως συνηθως. Η κουβερτουλα θα διατηρησει την μυρωδια σου και την ζεστασια που ενοιωθε και εσυ θα ησυχασεις. Θα εχει ολα οσα ειχε στην αγγαλια σου

[summerday]

Κορίτσια ευχαριστώ για την στήριξη σας! Βλέπω ότι δεν περνάω μόνο εγώ αυτές τις δυσκολίες με το μωρό μου.

Το "βασανάκι" μου ευτυχώς από την 2η βραδιά δέχτηκε το κρεβατάκι της. Όπως σας είπα, έδωσα μεγαλύτερη προσοχή στη θερμοκρασία του δωματίου και πρόσθεσα δυο πετσέτες τυλιγμένες, δεξιά και αριστέρα ώστε να περιορίζεται λιγο και να μην νιώθει το χώρο τεράστιο. Με απαλή κουβερτίτσα απο κάτω και απαλό φωτισμό, τα καταφέραμε να αρχίσει να συμπαθεί επιτέλους το κρεβάτι της.

Την 2η βραδιά την ξεθεώσαμε στο παιχνίδι και έτσι μετά το μπάνιο και το θηλασμο, και αφού κοιμήθηκε στο στήθος μου, την μεταφέραμε στο κρεβατάκι της. Κοιμήθηκε συνεχόμενα 6 ώρες! Απιστευτο ρεκόρ μέχρι εκείνη τη στιγμή. Τις περισσότερες μέρες βέβαια ξυπνάει ενδιάμεσα, γύρω στις 3 και μετα γύρω στις 7-8 αλλά δεν πειράζει. Προχθές μας έκανε το ρεκορ της όμως. Κοιμήθηκε από τις 10.30 μέχρι της 7.30 το πρωί! Το κακό είναι ότι πάνω που χαίρομαι και λέω ότι σιγά σιγά φτιάχνει ο ύπνος της, το αλλο βράδυ παλι με ξυπνάει στα μέσα της νύχτας.Ουφ για να δουμε πότε θα φτιάξει αυτό.

Σε ένα βιβλίο διάβασα ότι το 90% των μωρών, μετά τον 4ο μήνα κοιμούνται συνεχόμενα 7-8ωρα.Μα ειναι δυνατόν;;;Τι κρίμα εμείς να ανήκουμε στο 10% ((.

Ωστόσο κορίτσια...η μουρμούρα γερά κρατεί συνέχεια. Νιώθω ότι δεν αντέχω άλλο....και αυτό μονο αν δεν την έχεις αγκαλιά. Όταν την έχεις αγκαλιά ολα μέλι γάλα. Η μέση μου τα έχει παίξει.

Τώρα να δω πότε θα τη μάθω να κοιμάται μονη της, και πότε θα την μαθω να πίνει γάλα από μπιμπερό που δεν το θέλει καθόλου. Σαν Γολγοθάς μου φαίνονται αυτά. Βλέπω να γερνάω πριν την ώρα μου

[fistikaki]

μολις σηκωθηκα και εβαλα ενα λεοντος στη μεση μου... τι να κανει κι αυτο... και ακομα το παιδακι μου δεν ειναι ουτε 6 κιλα...

να δω πως θ αντεξει η μεση....... θελω μια μερα να μετρησω ποσες φορες την σηκωνω... στανταρ καμια 50αρια...

[roulaki71]

Μολις εδειξα το τοπικ στον ανδρα μου και μου λεει: αν ειναι ετσι και το δικο μας εγω θα κοιμαμαι στο υπογειο Τι νομιζες του λεω οτι θα χτυπαει 8ωρα υπνου και θα ειμαστε γαληνιοι?Κακομοιρη μου δεν ξερεις τι σε περιμενει Γενικα με κοροιδευει που κοιμαμαι απο τις 10 το βραδυ μεχρι το αλλο πρωι και του λεω, ασε με να κοιμηθω οσο προλαβαινω

[Αντιγόνη]

Fistikaki, Summerday, δοκιμάστε να φοράτε και καμιά ζώνη στήριξης για τη μέση.

[KAT123]

Πόσες φόρες έχω πει να πηδήξω από το μπαλκόνι και άλλες τόσες που το έχω νιώσει έντονα...

τι να πω κορίτσια το μόνο που μας σώζει είναι το κουράγιο.

Summerday προσπάθησε και μέσα στην ημέρα να την βάζεις στο κρεβάτι της και να είσαι και εσύ μέσα στο δωμάτιο και να παίζετε, να συνηθίσει τον νέο χώρο της.

Πάντως και εμείς κάναμε ότι και η katrin και δεν αντιμετώπισαμε τέτοιο πρόβλημα. Τον είχαμε στο λίκνο δίπλα από το κρεβάτι μας, επειδή δεν χωρούσε βάλαμε το κρεβάτι του στο δωμάτιο μας και 3 και κατι περίπου μηνών τον πήγαμε στο κρεβάτι του και από τότε κοιμάται τουλάχιστον 9 ώρες το βράδυ. Όταν κοιμόταν στο λίκνο και το κρεβατάκι ήταν στο δωμάτιο του, την ημέρα τον πήγαινα συνέχεια στο δωμάτιο του τον έβαζα στο κρεβάτι του και παιζάμε για καμιά ωρίτσα.

Αυτό που διαπιστώνω είναι ότι η αλλαγή οποιασδήποτε μορφής ταράζει τα μωρά και ο μόνος τρόπος να το εκφράσουν είναι το κλάμα.

[summerday]

μολις σηκωθηκα και εβαλα ενα λεοντος στη μεση μου... τι να κανει κι αυτο... και ακομα το παιδακι μου δεν ειναι ουτε 6 κιλα...

να δω πως θ αντεξει η μεση....... θελω μια μερα να μετρησω ποσες φορες την σηκωνω... στανταρ καμια 50αρια...

 

Εμένα η μικρή που πέρασε τα 7 κιλά τί να πω; Έχω κάνει κάτι μπράτσα!!!

Τύφλα να έχουν τα γυμναστήρια!!! ))

[xara_2]

Εγώ κορίτσια τα πέρασα αυτά που περιγράφετε όντας έγκυος στην κόρη μου. Η μέση μου είναι σε άθλια κατάσταση!!!!

Ο μικρός μου γενικά ακόμη και τώρα έχει ένα θέμα με τον ύπνο. Κοιμάται στις 11:00 και στις 6:30 το πολύ είναι στο πόδι !!!!!!!!!!! Αλλά τώρα λέω πάλι καλά γιατί τουλάχιστον τώρα κοιμάται συνεχόμενα. Είχα δοκιμάσει τα πάντα στο τέλος κοιμόταν μαζί μας στο κρεβάτι και πάλι τα ίδια έκανε. Από τις 1:30 μέχρι τις 5 ήταν κάθε βράδυ ξύπνιος και στις 7 ξεκινούσε τη μέρα του. Το ίδιο διάστημα η μικρή νεογέννητη να τρώει κάθε 3 ώρες. Είχα φρικάρει. Αρχικά έκοψα τον ενδιάμεσο ύπνο ΤΙΠΟΤΑ μετά περιόρισα τον μεσημεριανό πάλι ΤΙΠΟΤΑ. Είναι χυχτόβιος ο άνθρωπος. Στην τελική συμβιβάστηκα ότι το παιδί μου έχει ανάγκη από λιγότερες ώρες ύπνου από ότι τα άλλα παιδιά γιατί παρόλο που κοιμόταν 5 ώρες μέσα στη μέρα ήταν φουλ ενέργεια.

Το μπαλκόνι το γλίτωσα γιατί έχω κοντά τη μαμά μου και ερχόταν κάθε πρωί και κρατούσε τα μικρά για να κοιμάμαι. Το δράμα ήταν όταν ξεκίνησα πάλι δουλειά και ειδικά τα μεσημέρια κουτουλούσα πάνω στο γραφείο.

[μαριαπαβ]

Να σας πω κι εγω την δικη μου εμπειρια ως τωρα. Ο γιος μου γεννηθηκε στις 35+5 μερες.Μπηκε στην θερμοκοιτιδα γιατι δεν μπορουσε να αναπνευσει καλα.Οταν τον πηρα σπιτι,τις πρωτες μερες,δεν ετρωγε σωστα,ξυπναει τα βραδια κανονοκα για γαλα και οπως ειναι νευρικος,γκρινιαρης δεν περιμενει καθολου,με αποτελεσμα να μην κοιμομαστε σωστα τα βραδια.Ζητημα θα ειναι να εχουμε κοιμηθει ενα με δυο βραδια απο τοτε που γεννηθηκε.Ειναι πολυ ζωηρος,φαγανας,νευρικος και μιζερος.Η παιδιατρος τα εχει παιξει,ηταν 40 ημερων οταν ηρθε να τον δει,τον εβαλε μπρουμιτα για να τον ακουσει και ο κυριος απο το κλαμα και τα νευρα του γυρησε μονος του ανακελα.Το πιστευετε?????????Δεν κοιμομαστε,δεν τρωμε(γιατι αμα σε δει να καθεσαι,την πατησες)ειμαστε στα πρωθηρα νυρικης κρισης.Και το καλυτερο,κανεις δεν θελει να τον κρατησει εστω και ενα βραδυ.Αχχχχχχχχχχχχ. Μητροτητα

[elenk]

Καλησπερα! Θα ηθελα μια συμβουλη καθως ειμαι καινουργια μαμα και δεν ξερω τι να κανω.Η μπεμπα ειναι 3 μηνων και 7 ημερων και εχουμε ενα προβλημα με την αγκαλια!! Θελει συνεχεια αγκαλια για να κοιμηθει και οταν την αφηνουμε στη κουνια της ξυπναει και κλαιει ποοοοοοοοολυ!Επισης θελει συνεχως καποιον απο πανω της ειτε να της μιλαει η να την κανει βολτα μεσα στο σπιτι με το καροτσι! Εχω απελπιστει λιγο εως πολυ γιατι δεν καθεται στην κουνια η στο ρηλαξ καθολου μονη της με την εννοια οτι δεν μπορω να κανω τιποτα ολη μερα! Περναω πολλη ωρα μαζι της αλλα καποια στιγμη χρειαζεται να κανω και καποια δουλεια μεσα στο σπιτι.Τοτε γινεται χαμος απο το κλαμα!Τι μπορω να κανω?Καποια συμβουλη??Ειναι καλο να την αφηνω να κλαιει?

[pocoyo]

μπορεις να κανεις αυτο που καναμε και εμεις -βαλε την στο μαρσιππο και φορα το μεσα στο σπιτι οσο κανεις τις δουλειες σου εγω θηλαζα απο την μια πλευρα και σκουπιζα με την ηλεκτρικη απο την αλλη........οσο για το μαγειρεμα.......

[ελενη-μακ.]

Η κόρη μου είναι 4μιση μηνών και παρότι είναι όλη μου η ζωή, είναι το βασανάκι της ζωής μου. Είναι ένα μωρό απίστευτα δύσκολο. Όλο το διάστημα είχαμε διάφορα προβλήματα, κολικούς, ΓΟΠ, μπήκαμε και 5 μέρες στο Παίδων για το πρόβλημα αυτό, πήραμε και βαρβάτη φαρμακευτική αγωγή για να ηρεμήσουμε λίγο από τις πολλές αναγωγές και από τους πόνους. Ωστόσο ποτέ δεν σταμάτησε η μικρή μου να μουρμουράει, να θέλει μονίμως αγκαλιά και βόλτα μέσα στο σπίτι.Δεν μας αφήνει να κάτσουμε, θέλει συνέχεια να είμαστε εν κινήσει, και ποτέ δεν μπορεί να κάτσει μονη της στο κρεβάτι πάνω από 3 λεπτά. Απο τον 3ο μήνα και μετά ξυπνάει σχεδόν ανά 3 ώρες και μέσα στη νύχτα για φαγητό και βέβαια ξέχασα να αναφέρω ότι δεν μπορεί να κοιμηθεί μόνη της. Θέλει έντονο κούνημα, και βόλτες συνέχεια. Τις περισσότερες φορές ξυπνάει με το που την ακουμπάς κάπου και άντε πάλι από την αρχη.Και βέβαια δεν κοιμάται σχεδόν καθόλου κατα τη διαρκεια της μερας. Κανα 2 μισάωρα και άν... Εγώ και ο άντρας μου υποφέρουμε τρελά και οι δυο πλέον από τη μέση μας και εγώ είμαι ένα ράκος γενικότερα.

Χθες έγινε το μεγάλο όμως πανηγύρι! Αποφασίσαμε να την μεταφέρουμε από την καλαθούνα που δεν χωράει πια, στο κρεβάτι της. Την θήλασα γύρω στις 9μιση και αφού την πήρε ο ύπνος την εβαλα σιγά σιγά στο κρεβάτι της. Μετά από μισή ώρα ξύπνησε. Την έκανα βόλτες και όλο έκλαιγε. Γυρώ στις 11μιση αποφάσισα να την ξαναθηλάσω και αφού ηρέμησε λίγο την ξαναέβαλα στο κρεβάτι. Αυτό ήταν. Με το που την ακούμπησα το μάτι άνοιξε γαρίδα. Από εκείνη την ώρα και μεχρι τις 5 τα ξημερώματα το μωρό όσο τό είχα στα χέρια κοιμώταν. Όταν την άφηνα ξυπνούσε. Στις 4 το πρωί την ξαναθηλάζω, την αλλάζω γιατί τα έκανε, την καθαρίζω από λιγο εμετό, την κάνω βόλτες για να της φύγει ο άτιμος ο λόξυγγας και αφού κοιμάται την βάζω πάλι στη κούνια. Τα μάτια άνοιξαν αστραπιαία. Ε τότε την αφήνω μέσα και πηγαίνει στο κρεβάτι μου και ξεσπάω σε λυγμούς. Είχα φρικάρει. Το μωρό έκλεινε 15 ώρες άυπνο και δεν κοιμώταν παρότι νύσταζε. Σηκώθηκε ο άντρας μου και την πήρε, το μωρό να ουρλιάζει, βάζω μπρος ένα πιστολάκι, κλείνει τα μάτια και κοιμάται, και την βάζουμε στο κρεβάτι της. 20 λεπτά μετά κλαεί πάλι. Η ώρα έχει πάει 6μιση και πάλι προσπαθώ να την κοιμήσω.Κοιμάται αλλά με το που την ακουμπάω στο κρεβάτι συνέχεια ξυπνάει. Έχω τρελλαθεί. Εχει πάει 7μιση και εγώ κουτουλάω από τη νύστα. Τελικα πέρνω ένα μαξιλάρι πολύ μαλακό που όταν ξαπλώνεις βουλιάζει αρκετά, και της το χρησιμοποιούσα λόγω της παλινδρόμησης όταν την είχα στο κρεβάτι μου, και της το βάζω στην κούνια. Όταν την κοίμησα την έβαλα να ακουμπάει πάνω σε αυτό. Με αυτό το τρόπο κοιμήθηκε μέχρι τις 10 και μισή το πρωί στην κούνια της.Και μετά κοιμηθηκαμε μαζί στο κρεβάτι μου για 2 ώρες.

Κορίτσια έχω φρικάρει. Και νιώθω άσχημα που το λέω αλλά με δυσκολία συγκρατώ τα νεύρα μου πια...

Βοηθήστε με. Πείτε μου τις εμπειρίες σας από την μεταφορά του μωρού σας στο κρεβατι του. Είναι τόσο δύσκολα τα πράγματα;

Ούτε σε κρεβάτι με καρφιά να την εβαζα...πως αντέχει τόσες ώρες άυπνη δεν μπορώ να το καταλάβω....

Όσο σκέφτομαι το σημερινό βράδυ που θα έρθει...ΤΡΟΜΑΖΩΩΩΩ...

 

αχ καλη μου σε καταλαβαινω απολυτα αλλα σε παρακαλω μην χανεις την ψυχραιμια σου γι αυτο..

εμενα ο μικρος μου ηταν ακριβως ετσι και μολις τον εβαζα στο κραβατακι του ξυπνουσε!!

 

μπορει να επεφτε το χερακι του και να τον ξυπναγε, η μπορει να τον ενοχλουσε η αποτομη "πτωση" δεν θυμαμαι κι εγω ποσες φορες αναγκαζομουν να τον κοιμηζω και να τον ξανακοιμιζω!!!

 

αυτο που εκανα ηταν να τον κραταω αρκετη ωρα αφου αποκοιμοταν στην αγκαλια μου ωστε οταν θα τον εβαζα στο κραβατακι του να ηταν ηδη σε βαθυ υπνο και να μην καταλαβει τη διαφορα.. επισης προσεχα πολυ να τον κατεβαζω σιγα σιγα χωρις τρανταγματα και φυσικα να μην του πεφτει το χερακι του η το ποδαρακι του απο τη σταση με την οποια κοιμοταν πριν.

 

πολλες φορες οταν κατι τον ενοχλουσε και δυσκολευοταν να κοιμηθει βαθια αναγκαζομουν να τον κραταω στην αγκαλια μου με το μαξιλαρι "μισοφεγγαρο" που ειχα οταν ημουν εγκυος (για να μη μου πεσει) και αποκοιμιομουν κι εγω.. φυσικα δεν κοιμομουν ποτε τελειως, αλλα τουλαχιστον ξεκουραζομουν λιγο.

 

 

επισης το μωρο μου ειναι λιγο φοβιτσιαρης και αμα ξυπνησει και δεν δει κανεναν τρομαζει και κλαιει.. ετσι παντα φροντιζα να τον ακουμπαω οταν κοιμοταν ωστε αν κουνιοταν λιγο να τον κουναγα λιγο για να ξανακοιμηθει πριν προλαβει να κλαψει...

 

και κατι αλλο, δεν ξερω τωρα εσυ τι δυνατοτητες εχεις γι αυτο παντως εγω ειχα παντα βοηθεια απο την μητερα μου η την πεθερα μου οσο το μωρο ηταν ακομα πολυ μικρο...

 

ελπιζω να βρεις τον τροπο να κοιμαται και η μικρη σου καλα αλλα κι εσυ!

[culte]

επειδή βλέπω ότι την θηλάζεις μήπως θα βοηθούσε να κοιμόσαστε μαζί?

εμείς ακόμη αγκαλίτσα κοιμόμαστε...

[elena36]

επειδή βλέπω ότι την θηλάζεις μήπως θα βοηθούσε να κοιμόσαστε μαζί?

εμείς ακόμη αγκαλίτσα κοιμόμαστε...

 

Και τι, για καλό της το προτείνεις αυτό??

[dora]

Και τι, για καλό της το προτείνεις αυτό??

 

Μαλλον για καλο της το προτεινει.. τα μωρακια χρειαζονται τη μανουλα τους.. και γω αγκαλια με τον γιο μου κοιμαμαι και ειναι 2,5 χρ. Οταν θα θελησει να κοιμηθει μονος του θα μου το πει.

Και τωρα που θα κανω 2ο θα κοιμαμαι κ με τα δυο αγκαλια.

[madq]

Καλησπερα! Θα ηθελα μια συμβουλη καθως ειμαι καινουργια μαμα και δεν ξερω τι να κανω.Η μπεμπα ειναι 3 μηνων και 7 ημερων και εχουμε ενα προβλημα με την αγκαλια!! Θελει συνεχεια αγκαλια για να κοιμηθει και οταν την αφηνουμε στη κουνια της ξυπναει και κλαιει ποοοοοοοοολυ!Επισης θελει συνεχως καποιον απο πανω της ειτε να της μιλαει η να την κανει βολτα μεσα στο σπιτι με το καροτσι! Εχω απελπιστει λιγο εως πολυ γιατι δεν καθεται στην κουνια η στο ρηλαξ καθολου μονη της με την εννοια οτι δεν μπορω να κανω τιποτα ολη μερα! Περναω πολλη ωρα μαζι της αλλα καποια στιγμη χρειαζεται να κανω και καποια δουλεια μεσα στο σπιτι.Τοτε γινεται χαμος απο το κλαμα!Τι μπορω να κανω?Καποια συμβουλη??Ειναι καλο να την αφηνω να κλαιει?

 

Αυτό που κάνω με τον δικό μου (3 μηνών και 5 ημερών) είναι να δίνω προτεραιότητα στα απαραίτητα, δηλαδή, να πάω τουαλέτα, μαγείρεμα και...τέλος! Μετά περιμένω τον καλό μου να γυρίσει από τη δουλειά και να πιάσει αυτός κουβέντα με τον μπέμπη, μπας και προλάβω να κάνω και τίποτα άλλο

[elenik]

Καλησπερα! Θα ηθελα μια συμβουλη καθως ειμαι καινουργια μαμα και δεν ξερω τι να κανω.Η μπεμπα ειναι 3 μηνων και 7 ημερων και εχουμε ενα προβλημα με την αγκαλια!! Θελει συνεχεια αγκαλια για να κοιμηθει και οταν την αφηνουμε στη κουνια της ξυπναει και κλαιει ποοοοοοοοολυ!Επισης θελει συνεχως καποιον απο πανω της ειτε να της μιλαει η να την κανει βολτα μεσα στο σπιτι με το καροτσι! Εχω απελπιστει λιγο εως πολυ γιατι δεν καθεται στην κουνια η στο ρηλαξ καθολου μονη της με την εννοια οτι δεν μπορω να κανω τιποτα ολη μερα! Περναω πολλη ωρα μαζι της αλλα καποια στιγμη χρειαζεται να κανω και καποια δουλεια μεσα στο σπιτι.Τοτε γινεται χαμος απο το κλαμα!Τι μπορω να κανω?Καποια συμβουλη??Ειναι καλο να την αφηνω να κλαιει?

 

 

Για τον υπνο δοκιμασε να βαλεις μια πετσετουλα ή κουβερτουλα αγγαλιας αναμεσα σας οταν την νανουριζεις και οταν κοιμηθει βαλε αυτο κοντα στην μυτουλα της ωστε να νοιωθει ασφαλης.

 

Επισης αυτο θα σου φανει χρησιμο πιστευω :

http://rapidshare.com/files/37612570/The_No-Cry_Sleep_Solution.pdf

 

Οσο για την υπολοιπη μερα ... αν βρεις λυση πες την και σε μενα γιατι αγκαζε κανουμε τα παντα . Μονο συμπαρασταση μπορω να σου προσφερω σαν ομοιοπαθουσα

[dimitraz]

Εγώ θα σου έλεγα να πάρεις μάρσιπο! Εμένα με βόλεψε ο ergo baby carrier που πήρα απο την ecofamily γιατί με τους άλλους τόσες ώρες πονούσε η πλάτη μου, και υπομονή, οι περισσότερες τα ίδια τραβάμε!!

[elenk]

Ευχαριστω πολυ ολες σας για τις συμβουλες!ΘΑ ΔΟΚΙΜΑΣΩ ΤΑ ΠΑΝΤΑ!Ευτυχως υπαρχει και ο συζυγος και βοηθαει οταν επιστρεφει απο την δουλεια.Βλεπετε εγω τωρα δεν παω δουλεια ( ξεκιναω απο Σεπτεμβρη) και μπορω να κανονισω την μερα μου πιο ευκολα.Τρομαζω ομως οταν μπει και η δουλεια στη μεση γιατι πηγαινω μεσημερι( δουλευω σε φροντιστηριο καθηγητρια) και εχω δουλεια για το σπιτι και τα πρωινα( διορθωματα κτλ).Και γω για τις βασικες δουλειες στο σπιτι μιλαω ουτε αυτεσ δεν μπορω να κανω!!

[bessy]

Υ Π Ο Μ Ο Ν Η

[elena36]

Μαλλον για καλο της το προτεινει.. τα μωρακια χρειαζονται τη μανουλα τους.. και γω αγκαλια με τον γιο μου κοιμαμαι και ειναι 2,5 χρ. Οταν θα θελησει να κοιμηθει μονος του θα μου το πει.

Και τωρα που θα κανω 2ο θα κοιμαμαι κ με τα δυο αγκαλια.

 

Διαφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ! Τα παιδάκια χρειάζονται τη μαμά τους και αυτή πρέπει να ναι πάντα δίπλα τους!! Ασφαλώς! Όχι όμως με αυτό τον τρόπο...Για αυτό αργότερα τα παιδιά έχουν προβλήματα...Επιλογή σου είναι δεν λέω αλλά τέτοιου είδους συμβουλές κρατήστε τις για τον εαυτό σας..Δεν σας φταίνε οι άλλοι...

[elena36]

Διάβασε κάποια βιβλία κορίτσι μου...Θα σε βοηθήσουν. Μην απελπίζεσαι..Και εμείς έτσι είμασταν μέχρι που διαβάσαμε...Δοκίμασε τα βιβλία της Tracy Hogg...Υπάρχουν και άλλων συγγραφέων..Σκέψου αυτό: εάν αποφάσιζες να γίνεις π.χ γιατρός δεν θα πήγαινες στο Πανεπιστήμιο, δεν θα διάβαζες και βάσει όλων αυτών των επιστημονικών γνώσεων, δεν θα ασκούσες τελικά το επάγγελμα?? Και τι αν παλιά κάποιος αρρώσταινε και πήγαινε στον πρακτικό του χωριού που είχε πείρα και ναι μεν κάποια πράγματα τα έκανε σωστά άλλα κάποια άλλα τραγικά λάθος??? Τώρα υπάρχει η επιστήμη. Άρα, για τον πιο σημαντικό ρόλο της ζωής μας, τη μητρότητα, χρειάζεται πολλή πολλή αγάπη και υπομονή αλλά και διάβασμα.....Μπορείς να επιλέξεις το "Πανεπιστήμιο" ή τον "πρακτικό" του χωριού...Μην ρωτάς από εδώ και από εκεί...ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥ! Κουράγιο και να σου ζήσει το μωράκι σου! Όλα καλά θα πάνε!