Συμβολικό παιχνίδι - φανταστικοί φίλοι

[Ellemphriem]

Ναι καταλαβαίνω. Ξέρεις, είχα τον ίδιο φόβο στις αρχές με τις κόρες μου.

Αλλά αν εσύ ήσουν έτσι, ε, λογικό να είναι και το παιδί. Δεν της δείχνεις μονόδρομους.

Πάρτο αλλιώς και ηρέμησε και απόλαυσέ το όπως το απολαμβάνει και αυτή. Αυτό θέλει τώρα. Αργότερα, θα αποφασίσει κάτι άλλο.

Δες το αλλιώς.

Πες πως απλώς κάνει μία αποχή για λίγι καιρό και θα επανέλθει δριμύτερη...

Ρε ποιανού μοιάζει το παιδι....

 

Ναι βρηκε να παρει το αμοιρο. Θεμα χαρακτηρα ειναι βρε, αφου εσενα ειναι 2 με ιδια μανα τελειως διαφορετικες. Αυτο συμπεραινω απο οτι διαβασα. Διαβαζω και διαβαζω και διαβαζω και τελικα ειδα οτι με στατιστικη ακριβεια τα παιδια με πολυ role playing και φανταστικους φιλους ΔΕΝ παιζουν αμεσως με αλλα παιδια αλλα στο τελος προσαρμοζονται (να δεις που θα ειμαστε η εξαιρεση στον κανονα). Και επισης διαβασα και καποια λινκ που ελεγαν οτι αυτη η εκρηξη γινεται ΚΥΡΙΩΣ οταν δεν βλεπεις ΤΒ. Επειδη δεν μπαινει σε καλουπι η φαντασια του παιδιου. Αφηνει τις 'εικονες' στο μυαλο της ελευθερες και οχι καλουπιασμενες σε μια τηλεοραση. Δεν ξερω. Απλα μου εκανε λιγο κλικ οτι αυτη η εκρηξη σε μας που ΟΛΑ εγιναν παραμυθια εγινε πραγματικα οταν κοψαμε μαχαιρι ακομα και τα dvd που βλεπαμε και αρχισαμε ΜΟΝΟ παραμυθια και ζωγραφικη και παζλ. Οταν απαγορεψα tv τοτε ξεκινησε ολο αυτο........

 

Το εντυπωσιακο πλεον ειναι οτι αμα της πεις Στεφη θες να δεις Γιουινι? Σου λεει οχι τωρα παιζω......απλα δεν την θελει γιατι εχει βρει εκφραση μεσω παραμυθιων και των κουκλακίων της.......νομιζω θα αρχισω να το βλεπω με καλο ματι ολο αυτο τελικα.......ΑΡΚΕΙ να αρχισει να παιζει και με τα συνομηλικα.......αυτο μου καθετε στραβα.......

[ζώπυρον]

Να μπω και εγω να πω λιγο την 'ανησυχια' μου. Διαβασα το νημα και ηταν ενδιαφερον και ειδα οτι δεν ειμαστε μονες μας. Η μικρη 3 χρονων τωρα εχει μια φαντασια που οργιαζει. Απο το καλημερα μεχρι το καληνυχτα ΠΛΕΟΝ παιζει με τις κουκλες της. Παπακια, νεραιδες οτι βρει. Τους δινει ρολους και φτιαχνει ιστοριες (κυριως τραβηγμενες απο τα παραμυθια που διαβαζουμε). Αν πχ διαβασουμε τον κακο λυκο και τα 7 κατσικακια αυτο θα παιζει ολη μερα δινοντας ρολους. Αν την Χρυση χηνα αντιστοιχα εκεινο. Αν το πουλακι, το ποντικακι και το λουκανικο τα ιδια. Επισης αλλαζει τα παραμυθια με χαρακτηρες που της αρεσουν. Δλδ τον κακο λυκο με τα 7 παπακια, με τα 7 πιονια (του σκακι) κλπ. Φυσικα το κανει και μονη της αλλα θελει να παιζουμε και μαζι. ΣΥΝΕΧΕΙΑ......ολα καλα μεχρι εκει. Καταλαβαινω οτι ενδειξη φυσιολογικου και φαντασιας κλπ.

Όχι απλά καλά, υπέροχα!!

Τωρα που εχει θεμα? στην παιδικη χαρα ας πουμε. Προτιμαει να παιξει με τα κουκλακια της ΠΑΡΑ με αλλα παιδακια. Ενω καλοκαιρι επαιζε μια χαρα (και με τσακωμους και με ολα) τωρα αστα να πανε. Φυσικα τωρα εχει κλειστει και μεσα γιατι εχει αρρωστησει πολυ και εχουμε σταματησει και μπαλετο με εντολη γιατρου για να συνελθει και να μην παρει αλλη αντιβιωση. Οποτε δεν ξερω τι να υποθεσω. Οτι αυτος ο αυτοαποκλεισμος απο τα παιδακια ειναι λογω κλεισουρας ή λογω του οτι προτιμαει τις κουκλες της.

Σίγουρα είναι και λόγω κλεισούρας. Εντωμεταξύ, μήπως την άγχωσες άθελά σου (με τις απανωτές ασθένειες) κι έχει φοβηθεί? Λάβε υπόψη σου επίσης πως τα πολύ ζωντανά παιδιά στεναχωριούνται όταν είναι για πολύ καιρό "αδύναμα" και κάπως κλειδώνουν μέχρι να πατήσουν καλά στα πόδια τους.

 

Και αν ειναι το δευτερο ανησυχω ή οχι? Σκεφτηκα να την πιεσω και να της πω οχι κουκλες στην παιδικη για να την αναγκασω να παιξει με παιδια. Αλλα νομιζω θα φερει το αναποδο. Δεν θα θελει να παει καθολου παιδικη χαρα.

Δεν νομίζω ότι πρέπει να της απαγορέψεις τις κούκλες. Αλλά παρατήρησε τι ρόλους δίνει στους πρωταγωνιστές της, τι χαρακτήρες, ποιό είναι το νόημα της κάθες της ιστορίας. Είναι απλά μια αναπαράσταση των όσων είδε/άκουσε στα βιβλία ή χρησιμοποιεί τους ήρωες της για να πει και κάτι άλλο?

 

Να συμπληρωσω πως δεν παει παιδικο αλλα μονο μπαλετο στο οποιο ειναι μια χαρα με ολα τα παιδια και με την δασκαλα που μου λεει οτι ειναι εκπληκτικα ανεξαρτητη. Λαμπρά! Επισης να συμπληρωσω οτι εχουμε να δουμε ΠΟΛΥ καιρο την φιλη μας την Μαρια και τα ξαδερφακια μας την Ματινα και την Στελλα λογω αρρωστιων αλλα με αυτα τα 3 παιδακια τα θεωρει φιλους της...... Προφανώς της λείπουν οι σταθερές της.

 

ΥΓ: Επισης βγαζει μια ντροπη με τα συνομηλικα αλλα αν την πλησιασουν τρεχει να παιξει και παιζει καλα μαζι τους. Με τα μικροτερα δεν την παλευει γιατι προσπαθει να επικοινωνησει και δεν μπορει και δεν αντιδρα καλα με την σωματικη επιβολη των μικροτερων (που δεν καταλαβαινουν) και της βγαινει σε επιθετικοτητα. Αυτό δεν το κατάλαβα.

 

Καμια ιδεα κανεις?

Ελλ μου, σκόρπιες σκέψεις παραπάνω και κανα δυό ακόμη.

 

Μήπως περνάει άλμα ανάπτυξης? Ξέρεις, μια από εκείνες τις περιόδους που κάτι ή όλα τους φταίνε για κάποιο χρονικό διάστημα και μετά ξαφνικά ένα πρωί, ο ήλιος λάμπει... και τσουπ... έχουν μεγαλώσει.

 

Αν παρ' όλα αυτά, βλέπεις ότι συνεχίζεται αυτό που σε ανησυχεί, σκέψου αν το παιδί έχει κάνει κάποιας μορφής "απόσυρση". Ξέρεις/καταλαβαίνεις τον όρο. Αν συμβαίνει αυτό, δες τότε τι της προκαλεί ανασφάλεια ή ανάγκη για εσωτερικότητα. Μεσολάβησε κάποιο έντονο γεγονός που κατάλαβε (ακόμα κι αν δεν το άκουσε αλλά το αισθάνθηκε)? Συμβαίνει κάτι που είναι δύσκολο να εξηγήσει/αντέξει? Αναπαράγει συναισθήματα δικά σου ή κάποιου άλλου?

Μπες λίγο στον μικρόκοσμό της και δες με τα μάτια της. Όταν το έχω κάνει, έχω βγάλει - όχι πάντα ευχάριστα αλλά - πολύ χρήσιμα συμπεράσματα...

 

Μπορεί να πήγα μακριά την βαλίτσα και ν' ανέφερα πολλές πιθανότητες αλλά είναι όλα όσα μου ήρθαν στο μυαλό, βάσει εμπειρίας (ως μάνας κι ως παιδιού που ήμουν)...

[Μαρια2010]

Καλησπερα κοριτσια..να κανω μια ερωτηση επειδη δεν μπορεσα να διαβασω ολα τα ποστ απο την αρχη...δεν μου λετε απο ποια ηλικια αρχιζει το συμβολικο παιχνιδι και απο ποια οι φανταστικοι φιλοι;το ρωταω γιατι τελευταια ο μικρος μιλαει με καποια ντιντινοκο...προχτες στο αμαξι κοιτουσε το παραθυρο ενω πηαγιαναμε στον παιδοτοπο...ντιντινοκο;;θα ερθεις μαζι μου στο πιαοτοπο;;οχι ;;δεν θα ερθεις;;;και κουνουσε το κεφαλι του...μετα αρχησε να λεει ,α μη με τσιμπας στο χερι ομως...αυτα...τι ειναι και τουτο παλι;;απο τοτε δεν ακουσα αλλο παρομοιο διαλογο.τι γινετε;;;

[EvaBar]

Καλησπερα κοριτσια..να κανω μια ερωτηση επειδη δεν μπορεσα να διαβασω ολα τα ποστ απο την αρχη...δεν μου λετε απο ποια ηλικια αρχιζει το συμβολικο παιχνιδι και απο ποια οι φανταστικοι φιλοι;το ρωταω γιατι τελευταια ο μικρος μιλαει με καποια ντιντινοκο...προχτες στο αμαξι κοιτουσε το παραθυρο ενω πηαγιαναμε στον παιδοτοπο...ντιντινοκο;;θα ερθεις μαζι μου στο πιαοτοπο;;οχι ;;δεν θα ερθεις;;;και κουνουσε το κεφαλι του...μετα αρχησε να λεει ,α μη με τσιμπας στο χερι ομως...αυτα...τι ειναι και τουτο παλι;;απο τοτε δεν ακουσα αλλο παρομοιο διαλογο.τι γινετε;;;

 

Οταν ο γιος μου ηταν 2- 2.5 χρονων, έκαναν την εμφάνισή τους 2 φανταστικοί φίλοι. Ο Μπιμπίκος και ο Μπιρίλης. Επαιζε μαζί τους καθημερινά και εμείς τους είχαμε αποδεχτεί πλήρως. Ποτέ δεν τους ακυρώσαμε στα μάτια του (με το να του πούμε πχ πως δεν υπάρχουν), αλλά συμπεριφερόμασταν κι εμεις σαν να είναι εκεί. Υπόψην πως ο μικρός πήγαινε ήδη σχολείο (αρα δεν λήταν θέμα έλλειψης κοινονικοποίησης). Μεγαλώνοντας, ο Μπιμπίκος και ο Μπιρίλης ξεχάστηκαν και πρέπει να πω, πως εμένα τουλάχιστον μου έχουν λήψει (ο μικρός δεν τους θυμάται πια).

[Μαρια2010]

Οταν ο γιος μου ηταν 2- 2.5 χρονων, έκαναν την εμφάνισή τους 2 φανταστικοί φίλοι. Ο Μπιμπίκος και ο Μπιρίλης. Επαιζε μαζί τους καθημερινά και εμείς τους είχαμε αποδεχτεί πλήρως. Ποτέ δεν τους ακυρώσαμε στα μάτια του (με το να του πούμε πχ πως δεν υπάρχουν), αλλά συμπεριφερόμασταν κι εμεις σαν να είναι εκεί. Υπόψην πως ο μικρός πήγαινε ήδη σχολείο (αρα δεν λήταν θέμα έλλειψης κοινονικοποίησης). Μεγαλώνοντας, ο Μπιμπίκος και ο Μπιρίλης ξεχάστηκαν και πρέπει να πω, πως εμένα τουλάχιστον μου έχουν λήψει (ο μικρός δεν τους θυμάται πια).

Υπαρχει δηλ πιθανοτητα ο μικρος να το κανει απο ελλειψη κοινονικοποιησης;;δεν παει παιδικο αλλα σε λιγο ξεκιναμε....για πιο λογο δεν αποδεχομαι πληρως ακομα τον φανταστικο φιλο;;επειδη τις νυχτες μου λεει ..μαμα θα ερθει τωρα η ντιντινοκο και θα με τσιμπησει..αλλες μου λεει μαμα θα εισαι εδω να μην ερθει η ντιντινοκο..αρα τηνμ φοβαται;;;αν την απδεχτω λεμε τωρα ως φιλη τοτε πως θα καταλαβει οτι δεν θα τοου κανει κακο(τσιμπησει,δαγκωσει)μπας και ειναι φοβια;;και πως του καρφωθηκε;;;

[sevoula]

η κόρη μου είναι κοινωνικό παιδί. πάει σχολείο κ έχει μια σταθερή φανταστική φίλη την Νέλλη! που είναι πάντα μαζί μας! παντού! κατά καιρούς εμφανίζονται κ άλλοι φίλοι, με ονόματα από το σχολείο, αλλά σταθερή είναι η Νέλλη!

δε την φοβάται, είναι το άλτερ έγκο της!

ό,τι θέλει να επεξεργαστεί η ίδια, το φορτώνει στην Νέλλη! κ το πλάθει σε ιστορία που διαδραματίζεται ενώπιον της φιλενάδας της!!!!!

έχει πλάκα!

η μόνη περίπτωση να απουσιάζει η Νέλλη είναι όταν βρίσκεται με αγαπημένα της πρόσωπα, ξαδερφούλες, νονούλα, όταν δηλαδή είναι πλήρως απασχολημένη-αφοσιωμένη!

[moon child]

για να μας πει τώρα η ειδκός...

 

όταν η 3 ετώ κα ι8 μηνών θυγατέρα μας αλλάζει τους φανταστικούς φίλους σαν τα πουκάμισα τί γίνεται?

 

πρώτα ήταν ο Κων/νος, η Χριστίνα, η Μαρία και δεν θυμάμαι ποιος άλλος

 

μετά άλλοι, μετά άλλοι, τώρα έχουμε καινούριο γκρουπάκι. πάνε και έρχονται μέσα στην μέρα. τους μαλώνει όπως την μαλώνουμε, τους χαιδεύει όπως τους χαιδεύουμε, τους φορτώνει τις αταξίες, και με βάζει και μενα να τους μιλάω

 

και δεν ξέρω τι να κάνω... να τους μιλάω? δεν νομίζω οτι θα μου βγει σε καλό να τα βάλω με ένα τσούρμο νήπια...

 

και γιατί τους αλλάζει σαν τα πουκάμισα?

 

για να ακούσω...

[emmaki]

για να μας πει τώρα η ειδκός...

 

όταν η 3 ετώ κα ι8 μηνών θυγατέρα μας αλλάζει τους φανταστικούς φίλους σαν τα πουκάμισα τί γίνεται?

 

πρώτα ήταν ο Κων/νος, η Χριστίνα, η Μαρία και δεν θυμάμαι ποιος άλλος

 

μετά άλλοι, μετά άλλοι, τώρα έχουμε καινούριο γκρουπάκι. πάνε και έρχονται μέσα στην μέρα. τους μαλώνει όπως την μαλώνουμε, τους χαιδεύει όπως τους χαιδεύουμε, τους φορτώνει τις αταξίες, και με βάζει και μενα να τους μιλάω

 

και δεν ξέρω τι να κάνω... να τους μιλάω? δεν νομίζω οτι θα μου βγει σε καλό να τα βάλω με ένα τσούρμο νήπια...

 

και γιατί τους αλλάζει σαν τα πουκάμισα?

 

για να ακούσω...

 

 

Γιατί θέλει να "παίζει" με πολλά παιδιά;

Γιατί θέλει να είναι αρχηγός σε μια "ομάδα";

Γιατί έχει ομαδικό πνεύμα και θέλει να είναι μέλος ομάδας;

[moon child]

οοοχι, αρχηγόπουλο δεν είναι

 

τους μιλάει, πάρε δοκίμασε την συνταγούλα, μαμά ο κωνσταντίνος μου πήρε το παιχνίδι, μαμά η χριτίνα έκανε ζημιά, μαμά κοίτα ο κων/νος πάει στην πόρτα τρέχα και σταμάτα τον, πες του να προσέχει, φύγε ελενη είμαι θημωμένη μαζί σου και δεν σου μίλάω, πιάσε μου το χέρι να πάμε παρέα κτλ κτλ κτλ

 

με βάζει και μένα στο κλίμα κατάλαβες? και εγώ μιλάω σε αυτή, πχ πες του κων/νου να πάει στο σπίτι του να τα κάνει αυτά, εμείς εδώ δεν θέλουμε σκουπίδια στο σαλόνι κτλ, αλλά δεν μιλάω απ' ευθείας στον φανταστικό κωνσταντίνο, και τώρα μου το ζητάει!

 

τι γνώμη έχεις?

[moon child]

Να προσθέσω οτι αγαπάει πολύ τα παιδάκια, θέλει να τα πλησιάζει και ορμάει στην παρέα, αλλά είναι λίγο αμήχανη και αγαρμπούλα, να τα αγκαλιάσει, να τα τραβήξει, και δυστυχώς δεν έχουμε έντονη κοινωνική ζωή, μετά το σχολείο μένει ως τις 6-7 με παπουδογιαγιαδες... και μετά είναι πια πολύ αργά για σουρτα - φέρτα.

 

μάλλον οι φανταστικοί φίλοι θα μείνουν για καιρο, περιμένω ιδεες γιατί εναλλάσονται και αν το να τους μιλάω και γω τους δίνει μεγαλύτερη υπόσταση και είναι επικύνδινο...

[emmaki]

οοοχι, αρχηγόπουλο δεν είναι

 

τους μιλάει, πάρε δοκίμασε την συνταγούλα, μαμά ο κωνσταντίνος μου πήρε το παιχνίδι, μαμά η χριτίνα έκανε ζημιά, μαμά κοίτα ο κων/νος πάει στην πόρτα τρέχα και σταμάτα τον, πες του να προσέχει, φύγε ελενη είμαι θημωμένη μαζί σου και δεν σου μίλάω, πιάσε μου το χέρι να πάμε παρέα κτλ κτλ κτλ

 

με βάζει και μένα στο κλίμα κατάλαβες? και εγώ μιλάω σε αυτή, πχ πες του κων/νου να πάει στο σπίτι του να τα κάνει αυτά, εμείς εδώ δεν θέλουμε σκουπίδια στο σαλόνι κτλ, αλλά δεν μιλάω απ' ευθείας στον φανταστικό κωνσταντίνο, και τώρα μου το ζητάει!

 

τι γνώμη έχεις?

 

Γιατί να μην μιλάς στον Κων/νο και εσύ;

Αν ήταν ένας πραγματικός φίλος, με σάρκα και οστά, θα έλεγες στην κόρη σου να του μιλήσει ή θα απευθυνόσουν σε αυτόν;

Για το παιδί οι φανταστικοί φίλοι δεν διαφέρουν σε τίποτα από τους πραγματικούς

[moon child]

μάλιστα, θα μου πεις πως μιλάω στις κούκλες, κάπως έτσι είναι και αυτοί...

 

πότε περνάει αυτή η φάση? εγώ που ήμουν μοναχοπαίδι πάντως μιλούσα μόνη μου ως αρκετά μεγάλη... αλλά δεν είχα συγκεκριμένους φίλους

 

και τί λες για την εναλλαγή?

[emmaki]

μάλιστα, θα μου πεις πως μιλάω στις κούκλες, κάπως έτσι είναι και αυτοί...

 

πότε περνάει αυτή η φάση? εγώ που ήμουν μοναχοπαίδι πάντως μιλούσα μόνη μου ως αρκετά μεγάλη... αλλά δεν είχα συγκεκριμένους φίλους

 

και τί λες για την εναλλαγή?

 

Δεν ξέρω πότε περνάει, αλλά σίγουρα δεν υπάρχει στο σχολείο.

 

Για ποια αναλλαγή μιλάς; Το ότι είναι πολλοί οι φίλοι; Είπα παραπάνω τι μπορεί να συμβαίνει

[olive]

Έχουμε κι εμείς το ίδιο θέμα με μία κυρίως φανταστική φίλη αλλά αναλογώς που βρισκόμαστε μπορεί να "έρθουν" κι άλλοι.

 

Επίσης έχουμε φανταστικά κατοικίδια, πχ μαμά πρόσεχε μην πατάς εκεί κάθεται η γατούλα μου, καλά δεν βλέπεις το σκυλάκι μου από την άλλη να πας

 

Γενικά είχα διαβάσει ότι είναι στο φυσιολογικό πλαίσιο όλο αυτό αλλά όσο πάει και διογκώνεται.

 

Π.χ στις διακοπές δεν καθόταν κανείς άλλος στο πίσω κάθισμα αυτ/του γιατί καθόταν δίπλα η φανταστική φίλη. Τώρα βάζω δύο πιάτα με δύο κουλουράκια και δύο νεράκια για κολατσιό, για εκείνη και την φίλη της!

 

Επίσης όταν δεν θέλει κάτι μου λέει χόρτασε η "ελένη" (η φανταστικη).

Εγώ μιλάω κανονικά στους φανταστικούς φίλους και ζώα αφού με ρώτάνε κιόλας διάφορα!!!

 

Να σημειώσω ότι είναι μοναχοπαίδι αλλά βλεπόμαστε με παιδάκια, κούνιες, παιδικός κλπ.

 

Πόσο κρατάει η όλη φάση; Τα αφήνουμε να ζούνε σε αυτό τον κόσμο ακόμη και τόσο έντονα;

Είναι 3 ετών

[emmaki]

Έχουμε κι εμείς το ίδιο θέμα με μία κυρίως φανταστική φίλη αλλά αναλογώς που βρισκόμαστε μπορεί να "έρθουν" κι άλλοι.

 

Επίσης έχουμε φανταστικά κατοικίδια, πχ μαμά πρόσεχε μην πατάς εκεί κάθεται η γατούλα μου, καλά δεν βλέπεις το σκυλάκι μου από την άλλη να πας

 

Γενικά είχα διαβάσει ότι είναι στο φυσιολογικό πλαίσιο όλο αυτό αλλά όσο πάει και διογκώνεται.

 

Π.χ στις διακοπές δεν καθόταν κανείς άλλος στο πίσω κάθισμα αυτ/του γιατί καθόταν δίπλα η φανταστική φίλη. Τώρα βάζω δύο πιάτα με δύο κουλουράκια και δύο νεράκια για κολατσιό, για εκείνη και την φίλη της!

 

Επίσης όταν δεν θέλει κάτι μου λέει χόρτασε η "ελένη" (η φανταστικη).

Εγώ μιλάω κανονικά στους φανταστικούς φίλους και ζώα αφού με ρώτάνε κιόλας διάφορα!!!

 

Να σημειώσω ότι είναι μοναχοπαίδι αλλά βλεπόμαστε με παιδάκια, κούνιες, παιδικός κλπ.

 

Πόσο κρατάει η όλη φάση; Τα αφήνουμε να ζούνε σε αυτό τον κόσμο ακόμη και τόσο έντονα;

Είναι 3 ετών

 

Σε περίπτωση που οι φίλοι εμποδίζουν την καθημερινότητα, βρίσκεις τρόπο να αλλάξει αυτό. π.χ. για το πίσω κάθισμα, αν κάθεται η "φίλη", λες κάτι σε στυλ "καλέ, δεν στριμώχνεστε λίγο παραπάνω εκεί πίσω για να χωρέσουμε όλοι;"

 

Επίσης, συνήθως εξαφανίζονται οι φίλοι ξαφνικά, όπως ξαφνικά και εμφανίζονται. Όταν θα μπουν στη ζωή των παιιδών άλλα ενδιαφέροντα, π.χ. κάποιος πραγματικός κολλητός φίλος ή το σχολέιο και η δουλειά που απαιτεί αυτό, τότε θα "φύγουν".

[sevoula]

κ η δική μου άλλαξε φανταστική σταθερή φίλη. είναι η Μαίρη τώρα!

 

αλλά κ μόνη της, χωρίς φανταστικούς φίλους, πλάθει ιστορίες με υπαρκτά πρόσωπα!!!!την ξαδέρφη της, τη γιαγιά της, μια γειτόνισσα...ό,τι θυμάται χαίρεται!!!!!!!!

να το δούμε με χιούμορ λέω εγώ κ ας μην ξέρω από ψυχολογία. φτάνουν όσα έχουμε στο κεφάλι μας, μην το φορτώνουμε άδικα!

φάση είναι θα περάσει!

[sevoula]

πάλι αλλάξαμε φίλο! είναι ο μάηκ ο φασολάκης! από το βιβλίο!

παντού μαζί της!

[olive]

Εμένα μου λύθηκαν αρκετές από τις απορίες μου

http://www.babycenter.com/6_your-3-year-old-imaginary-friends_1389510.bc?responsys_count=0&scid=mbtw_post3y_0m&pe=MlV5YjNBUXwyMDEyMTAxNA..

[sevoula]

ωραίο όλιβ! ΤΥ!

[olive]

ωραίο όλιβ! ΤΥ!

[eleni82]

ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΣΤΑ ΤΡΙΑ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΤΟΝ ΛΥΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΕΠΟΥ ΝΑ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ.ΣΑΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΤΡΟΠΟΣ ΕΚΦΡΑΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ

[ChristinaESL]

Παραθέτω ένα κείμενο που είχε μελετηθεί πρόσφατα από τμήματα του ΤΕΑΠΗ για το μάθημα Ανάπτυξη του Παιδιού.

 

Είναι πολύ συχνό φαινόμενο στα παιδιά προσχολικής ηλικίας να έχουν έναν ή πολλούς αόρατους φίλους. Οι αόρατοι φίλοι μπορεί να έχουν οποιαδήποτε μορφή. Άλλες φορές είναι άνθρωπος, άλλες ζωάκι. Αυτός ο αόρατος φίλος παίζει με τα παιδιά. Έρχεται μόνο όταν εκείνα το επιθυμούν. Και πολλές φορές πράγματα που απαγορεύονται, τα κάνει εκείνος ή τους λέει εκείνος να τα κάνουν. Το σίγουρο είναι ότι η επινόηση ιστοριών με φανταστικούς φίλους δίνει στα μικρά μια αίσθηση δύναμης, τη δύναμη να αντισταθούν στο αίσθημα ενοχής όταν έχουν κάνει π.χ. μια ζημιά, να ονειρευτούν, ακόμη και να δημιουργήσουν ένα δικό τους κόσμο. Όλο αυτό τρομάζει τους γονείς και συχνά τους θυμώνει.

Το παιδί μέχρι τα έξι του χρόνια δεν μπορεί να ξεχωρίσει ακόμα το φανταστικό από το αληθινό. Ο αόρατος φίλος βρίσκεται στην φαντασία του και εξυπηρετεί κάποιες ανάγκες του.

Γιατί χρειάζονται, όμως, τα μικρά ένα φανταστικό φίλο; Σε τι τα βοηθάει;

Είναι ένας τρόπος με τον οποίο το παιδί πειραματίζεται με την πραγματικότητα και δοκιμάζει τα όνειρά του: «Μπορώ αλήθεια να είμαι πριγκίπισσα, ή μπορώ μόνο να το φαντάζομαι;». Μετά από αυτό, είναι καλύτερα προετοιμασμένο να δεχτεί τον πραγματικό κόσμο, γιατί, όσο δυσάρεστος κι αν του φαίνεται, ξέρει ότι μπορεί πάντα να ονειρεύεται με το δικό του τρόπο. Οι «φίλοι» του παιδιού το βοηθούν επίσης να χειρίζεται τα άγχη του. Στην ηλικία των τεσσάρων ετών είναι πιθανό το μικρό να φοβάται τα σκυλιά, τους θορύβους ή τα φαντάσματα που είναι κρυμμένα στο ντουλάπι. Οι φανταστικοί φίλοι του φοβούνται μαζί του, ή είναι δυνατοί και γενναίοι και του δίνουν κουράγιο. Ιδιαίτερα, τα δειλά και ευαίσθητα παιδιά χρησιμοποιούν τους φανταστικούς φίλους σαν μια μορφή προστασίας. Την ύπαρξη τους το παιδί την θεωρεί πραγματική. Θυμώνει και απογοητεύεται όταν αμφισβητούν οι γονείς του την ύπαρξη αόρατου φίλου του. Πολλές φορές λέει στους γονείς του να του βάλουν να φάει, να τον σκεπάσουν πριν κοιμηθεί ή μην κάτσουν απάνω του για να μην τον τραυματίσουν. Τα παιδιά έχουν την ανάγκη να βάλουν και τους γονείς τους στο φανταστικό τους κόσμο. Οι γονείς φοβούμενοι μην τρελαθεί το παιδί αρνούνται πεισματικά τον αόρατο φίλο. Όλο αυτό έχει σαν αποτέλεσμα τα παιδιά να προσκολλούνται σε αυτή την ιδέα ακόμα και όταν περάσουν στο επόμενο αναπτυξιακό στάδιο.

Στην παιδική ηλικία 6 έως 12 ετών το παιδί αρχίζει σιγά σιγά να ξεχωρίζει το πραγματικό από το φανταστικό. Μπορεί να καταλάβει τι είναι σωστό και τι λάθος. Όμως παρ? όλη την αναπτυξιακή τους πρόοδο κάποια παιδιά διατηρούν τους αόρατους φίλους τους. Οι αόρατοι φίλοι σε αυτά τα παιδιά φανερώνουν τις δυσκολίες τους να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις των γονιών και του σχολείου και τις έντονες συναισθηματικές ανάγκες τους. "Υπάρχουν περιπτώσεις που τα παιδιά που δημιουργούν αυτούς τους φανταστικούς φίλους είναι ιδιαίτερα μοναχικά, στενοχωρημένα ή δεν έχουν την ικανότητα να εκφράσουν με λόγια αυτό που τα απασχολεί."

"Κάποιοι φανταστικοί φίλοι μπορεί να μην είναι και τόσο καλοί. Μπορεί να είναι τρομακτικοί, να καταδιώκουν το παιδί, να το υποβιβάζουν και να το κρίνουν άσχημα."

 

Στην προσχολική ηλικία οι φανταστικοί φίλοι λειτουργούν σαν την τέλεια παρέα για παιχνίδι και αναπτύσσουν την φαντασία του. Όμως μετά τα 6 χρόνια του παιδιού οι αόρατοι φίλοι είναι σημάδι μιας συναισθηματικής διαταραχής του. Σε αυτή την περίπτωση το παιδί σας χρειάζεται βοήθεια από ειδικό.

[lina.m]

εδώ και 1,5 μήνα περίπου ενώ είμασταν 32 μηνών ο μεγάλος μας ξεκίνησε να βλέπει με πολύ πάθος τους μικρούς Αινστάιν.

Αυτό ήταν! σε κάθε μας παιχνίδι γινόμαστε ο Κίμωνας ο ίδιος, ο Τζίμης εγώ, ο μικρή μας η Αννα, και η γυναίκα μου η Λυδία!!! Ευτηχώς είμαστε 4 και (2 αντρες 2 γυναίκες)!!

α και ο σκύλος μας είναι ο Ρόκετ......!!! έρχονται συγγενείς και φίλοι και άντε να τους εξηγήσεις το παιχνίδι!!

Ναι, το ίδιο έχω ζήσει κι εγώ με την ανηψούλα μου ! Κάθε δυο τρις βδομάδες ανάλογα με το DVD με κινούμενα σχέδια που της έβαζε η αδελφή μου, έπαιρνε και κάποιο ρόλο που την εντυπωσίαζε

[ManiMama]

Ναι, το ίδιο έχω ζήσει κι εγώ με την ανηψούλα μου ! Κάθε δυο τρις βδομάδες ανάλογα με το DVD με κινούμενα σχέδια που της έβαζε η αδελφή μου, έπαιρνε και κάποιο ρόλο που την εντυπωσίαζε

 

Κι εγώ το ίδιο! Και το παιδί μου και το ανηψάκι μου μιμούνται τους αγαπημένους τους ήρωες και παίζουν ώρες ατελείωτες φτιάχνοντας ιστορίες!

[χρυσοσταλιδα]

καλησπέρα σας το συμβολικό παιχνίδι είναι ανιχνευτής πολλών ψυχολογικών και διαταραχών για τις τρυφερές αυτές ηλικίες.Ένα από τα χρήσιμα εργαλεία για τις παιδαγωγούς γενικά