Jump to content
➔ ParentsCafe.gr
  • Tell a friend

    Είναι ενδιαφέρον αυτό το θέμα συζήτησης στο Parents.org.gr; Μοιράσου το με μια φίλη ή έναν φίλο!

Απλά θέλω να ρωτήσω κάτι


Mariaa_

Recommended Posts

Γειά σας

Αρχικά θα ήθελα να ευχαριστήσω που θα διαβάσετε το πρόβλημα μου γιατί ξέρω ότι το κείμενο είναι αρκετά μεγάλο. 

Θα ήθελα να μοιραστώ κάποιες εμπειρίες που έχω και θέλω να λάβω την γνώμη από κάποια άτομα για κάποια πράγματα 

Έγω αυτή την στιγμή είμαι 16 χρόνον με κάποια προβλήματα (κρίσης ανχους/πανικού, προβλήματα εμπιστοσύνης, φόβο να εκφράσω την γνώμη μου και διάφορα τέτοια) πολλές φορές έρχομαι σε έντασης με τους γονείς μου, ο πατέρας μου επίσης έχει πρόβληματα θυμού και αρκετές φορές με έχει χαστούκισει και με έχει απειλήσει ότι θα το κάνει σε κάποιον τσακωμό μας μια άλλη φορά μόλις είχα γυρίσει από το νοσοκομείο για κρίση μέρα όταν πήγα σπίτι ήταν ένα χαλασμένο ντουλάπι και ο πατέρας μου ήθελε να το κρατάω για να μπορεί να το φτιάξει και επίδη το ντουλάπι ήταν αρκετά βάρη και εγώ πολύ λεπτή δεν μπορούσα να το κρατήσω σταθερό και άρχισε να μου φώναζει  τελικά παραλίγο να καταλήξω με κρίση ξανά. Εγώ στους γονείς μου γενικός ποτέ δεν τους έλεγα τα πρωσοπικα μου εκτός άμα ξέσπουσα καμία φορά σε κανένα μαλώμω τον τελευταίο καιρό πάω σε ψυχολόγο για τα προβλήματα που είχα αναφέρει ποιο πάνω και κάθε τι τους το είπε και τότε άρχισαν να με ρωτάνε πως είμαι και τέτοια. Πλέον καταλήγω να μαλώνω με τους γονείς μου και της αδερφές μου τουλάχιστον 2 φορές την μέρα (σε μέτρια ένταση) και δεν θέλω να έχω σχεδόν καμία επαφή μαζί τους γιατί από τότε που πήγα στο ψυχολόγο ξαφνικά άρχισαν να νοιάζονται επίσης επίδη γενικός είμαι άτομο που ξεσπάει με το κλάμα και δεν μπορεί να αντέξει την ένταση συνήθως κλαίω και πάντα μου λένε κάτι σαν "πάνε κλάψε" η "πάλι κλαις" η "μόνο να κλαις μπορείς". Εμένα πλέον προσποπικα δεν με νοιάζει και πολύ και δεν ξέρω άμα θέλω να δώσω κάποια δεύτερη ευκαιρία. 

Θέλω να ξέρω άμα είμαι υπερβολική η είμαι στα πλαίσια της λογικής. Επίσης δεν λέω οι γονείς μου θα μου αγοράσουν κάτι που θέλω αρκετές φορές  

Ευχαριστώ πολύ και πάλι που αφιέρωσατε τον χρόνο σας να διαβάσετε το πρόβλημα μου και γενικός υπάρχουν και άλλα αλλά νομίζω έχω γράψει αρκετά άλλα άμα κάποιος θέλει να μάθει κάτι παραπάνω ώστε να καταλήξει η γνώμη του θα του τα έλεγα ευχάριστος. 

Καλημέρα, καλησπέρα καλό βράδυ 

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


γειά σου.

η πραγματικότητα του καθενός είναι η δική του πραγματικότητα. 

Δεν μπορείς να τη συγκρινεις με των αλλωνών ακόμα και αν είναι ακριβως ίδια τα θεματα που ζείτε. 

Άρα, είσαι λογική. Απλά το σώμα σου μπορεί να έχει την δική του λογική. 

 

διάβασε στο διαδικτυο για κατι που λέγεται

1) mindfulness  στο soundcloud θα βρείς και στα Ελληνικά. 

Αυτό βοηθάει στο να εκπαιδεύσεις τον εγκέφαλο σου να αναγνωρίζει την στιγμή που χρειάζεται να σταματήσεις τα πάντα και να χαλαρώσεις 

 

2) affect emotional lability.

κάποιοι γεννιόμαστε με μεγαλύτερη συναισθηματική διακύμανση και ευαισθησία που σε αφήνει έκθετη σε κάθε ερέθισμα και με αποτέλεσμα να μην μπορείς να το ελέγξεις. 

στην έρευνα για την δεπ(υ), έχουν ανακαλύψει τυχαία ότι αρκετοί άνθρωποι που έχουν δεπυ εχουν και αυτό το πράγμα ( και χωρίς την δέπυ,)

 έχουν ανακαλύψει ότι υπάρχει ένα σημείο του εγκεφάλου που λειτουργεί ως δίχτυ/φίλτρο/χωνί και αξιολογεί τα συναισθήματα 

στους νευροτυπικούς ανθρώπους. 

σε κάποιους ίσως  μη νευροτυπικούς ανθρώπους όμως μπορεί να συμβεί να μην υπάρχει αυτό. 

Το αποτέλεσμα είναι οι άλλοι, να βλέπουν έναν άνθρωπο υπερβολικά συναισθηματικό και να τον κρίνουν να τον τιμωρούν ή να τον χλευάζουν, να τον θεωρούν επιφανειακό λόγω γρήγορης συναισθηματικής εναλλαγής..

Το αποτέλεσμα είναι να νιώθεις σαν να βρίσκεσαι σε ένα συνεχές φρικτό πάνω κάτω, σκαμπανέβασμα που δεν μπορείς σωματικά να το ελέγξεις. 

Εάν αισθάνεσαι ότι συμβαίνει κάτι σε σένα, τέτοιο, μπορείς να δοκιμάσεις κάποια αμινοξέα που έχει βρεθεί ότι βοηθάνε σε αυτό, 

και αρκετοί εδώ στην Ελλάδα ψυχολόγοι και γιατροί ΔΕΝ τα γνωρίζουν ακόμα, γιατί είναι εντελώς καινούρια γνώση στο θέμα της νευρολογίας με βάση έρευνες που γίνονται τώρα σε πανεπιστήμια της αμερικής.

 

δεν είμαι ειδικός, αλλά για μένα επειδή το παραπάνω εξηγεί το γιατί κάποιοι άνθρωποι στα ίδια ερεθίσματα (ίδια οικογένεια) μπορεί να αντιδρούν εντελώς διαφορετικά, και να μην καταλαβαίνουν τι μπορεί να περνάει κάποιος στο σώμα του εκείνη τη στιγμή. 

το affect lability ή η έλλειψη αυτής της λειτουργίας στον εγκέφαλο εξηγεί πως στο σώμα επιτόπου ρέουν χημικές ουσίες που καθιστούν σχεδόν αδύνατο να ηρεμήσεις τον εαυτό σου. 

Είναι σαν τα συναισθήματα να είναι σε μια κανάτα η οποία αδειάζει μεμιάς κάθε φορά στο σώμα, αντί σιγά σιγά. 

..σε γνωστό μου άτομο έδωσαν κανονικά ψυχοφάρμακα και θεραπεια για  κρισεις πανικού που περιγράφεις, ίσως σου έχουν προτείνει και σένα ήδη?

 

Η συμβουλή μου είναι: δεν χάνεις τίποτα να δοκιμασεις να πάρεις απο το φαρμακείο ένα αμινοξύ/πρωτείνη  που λέγεται  τυροσίνη.  Ρώτα και στο φαρμακείο τον φαρμακοποιό, ή κάποιον γιατρό της εμπιστοσύνης σου. Υπάρχει στα περισσότερα φαρμακεία.  Ρώτα την ψυχολόγο που πηγαίνεις! Αν δεν παίρνεις κάποια άλλη  ουσία ή αγωγή, γιατί να μην το δοκιμάσεις? ζήτα της να ψάξει την ουσία εκείνη αν δεν την ξέρει ότι βοηθάει. Αρκετά πιθανό να μην την ξέρει όμως .

 

Να ξέρεις ότι αυτή τη στιγμή οι νέες γνώσεις της νευρολογίας μέχρι να γίνουν mainstream στους ψυχολόγους που τώρα λειτουργούν σε γραφεία, θα κάνει ίσως και 10 χρόνια. 

Εγώ τι κάνω: στην δική μου περίπτωση όταν έψαξα, βρήκα την τυροσίνη σε κάψουλα 500mg η οποία για μένα όμως είναι μεγάλη δόση, και επειδή δεν μπορούσα να βρώ άλλο σκεύασμα με λιγότερα mg απλά αδειάζω τα 2/3 της καψουλας, και παίρνω το υπόλοιπο.  Φτάνει για να κατευνάσει όλα τα συναισθήματα από ένα δυσλειτουργικό 1000% (ναι γιατι έτσι το βιώνεις!) στο εντελώς ανεκτό και χαλαρουά 50%.   

  Με βοηθάει, σε μέρες που ξέρω ότι θα επιβαρυνθώ συναισθηματικά, μέρες μετά από επαφή με κοντινά πρόσωπα, ή κρίσιμες στιγμές. Είναι απίστευτα βοηθητικό, και πολύ πιο υγειινό από οποιαδήποτε άλλη ουσία που ίσως χρειαστεί να καταφύγεις μεχρι να δεις οτι μπορείς να ελέγξεις όλα αυτά. 

 

Να ξέρεις ότι το affect lability μπορεί να είναι σύμπτωμα διαφόρων θεμάτων που ίσως σε βαραίνουν οπότε ίσως θα είναι καλό να σε αξιολογήσουν για να ξέρεις που βρίσκεσαι. 

Σε κάθε δήμο αν πας να ρωτήσεις στα δημαρχεία, έχουν κάποια υπηρεσία συμβουλευτικής. 

Θεωρώ ότι η ψυχολογία αυτή τη στιγμή βοηθάει τρομερά, να μιλήσεις με κάποιον.

 

Το σωματικό όμως θέμα δε μπορεί να στο αλλάξει κανένας αμέσως, ούτε να σε ανακουφίσει τις στιγμές που δεν θα έχεις άνθρωπο δίπλα σου. 

 

3)Παράλληλα θα ψάξεις και την διαδικασία του tapping.   και αυτό είναι ενα νευρολογικό τρίκ  για να κατευνάσεις τις ουσίες που εκείνη τη στιγμή τρέχουν στο αίμα σου και βάζουν το σώμα σε εκγρήγορση τέτοια που νομίζεις ότι πεθαίνεις. 

Χτυπάς με το δάχτυλο σε κάποια σημεία του σώματος. Στην δική μου περίπτωση βοηθα η κλείδα, βοηθά στον κρόταφο, πηγούνι, όπου υπάρχει κόκκαλο.  Θα χτυπήσεςι με το δάχτυλο τουλάχιστον 10-20 φορες συνεχόμενα εστιάζοντας στον ήχο, σε καθένα από αυτά τα σημεία.  Ο τροπος που το καταννοώ εγώ είναι ότι είναι σαν να κάνεις "knock knock who is there, all is good"  στο σώμα. 

 

Όπως και να έχει είναι απαράδεκτο να σε κρίνει κάποιος όταν φαίνεται ότι περνάς τόσο δύσκολα.

Είναι λίγο σαν να σου λένε ότι φταίς για αυτό που έχεις, κάτι που σαφέστατα δεν είναι έτσι. 

 

 

 

 

Επεξεργάστηκαν by belleblue
Link to comment
Share on other sites

Λάβετε μέρος στην συζήτηση

Μπορείτε να δημοσιεύσετε το κείμενό σας τώρα και να ολοκληρώσετε την εγγραφή σας αργότερα. Εάν έχετε ήδη όνομα/λογαριασμό χρήστη, συνδεθείτε τώρα για να δημοσιεύσετε με το όνομα χρήστη σας.
Προσοχή: Η δημοσίευσή σας θα χρειαστεί να εγκριθεί από τους διαχειριστές πριν αναρτηθεί στο φόρουμ.

Guest
Απάντηση σε αυτό το θέμα...

×   Pasted as rich text.   Paste as plain text instead

  Only 75 emoji are allowed.

×   Ο σύνδεσμος εμπεδώθηκε αυτόματα.   Εμφάνιση URL ως απλό σύνδεσμο

×   Your previous content has been restored.   Clear editor

×   You cannot paste images directly. Upload or insert images from URL.

×
×
  • Δημιουργία νέου...