Μόνη στον τοκετό

[Chrysoum]

Πλησιάζει σιγα σιγα η ωρα να γεννηθει το δευτερο μου παιδι (32 εβδομαδων), και μαλλον θα γεννηθει σε περιοδο διακοπων και ειναι πολυ πιθανον να μην υπαρχει κανεις διαθεσιμος (απο τους ολο κι ολο 2 που θα μπορουσαν!) να ειναι μαζι με την μεγαλη μου κορη (1,5 ετων), οποτε το ενδεχομενο να ειμαι μονη μου χωρις τον αντρα μου στον τοκετο ειναι πολυ μεγαλο. Ο αντρας μου επιμενει πως θα ερθει οτι κι αν γινει κι αν χρειαστει θα παμε και οι 3 στο μαιευτηριο, αλλα εγω δεν ειμαι σιγουρη οτι αυτο θα ηταν μια καλη λυση. Στεναχωριεμαι και τρομοκρατουμαι που θα ειμαι μονη μου μιας και στον πρωτο τοκετο ο αντρας μου σταθηκε πολυ, αλλα τι να κανουμε that's life. Δεν περιμενω καποια συμβουλη απο αυτο το ποστ, μαλλον περισσοτερο απλα να τα γραψω ηθελα :)

[Lenia16]

Στην Ελλάδα σίγουρα δεν αφήνουν παιδιά αυτής της ηλικίας εντός μαιευτηρίου. Τώρα, όταν εννοείς μόνη σου εννοείς την ώρα του τοκετού; Η ότι δε θα μπορεί να έρθει καθόλου ο άντρας σου το διάστημα που θα είσαι στο νοσοκομείο; Δεν κατάλαβα κ δεν ξέρω κ τι προβλέπεται εκεί που μένετε. Ας πούμε πόσες μερες μενεις μέσα. Εγώ πάντως να σου πω ότι γέννησα εντελώς μόνη μου κ εννοώ χωρίς καν το γιατρό, ήρθε τρέχοντας την ώρα των εξωθησεων γιατί νόμιζε ότι θα καθυστερήσω κ πήγε για χειρουργείο. Εντάξει δεν ήταν η καλύτερη μου αλλά το άντεξα, βασικά εκείνη την ώρα ήθελα μόνο το γιατρο κ κανεναν άλλον. Το πρβλ που είχα ήταν ότι δεν ήξερα τι γίνεται κ αν ο πόνος που ένιωθα ήταν διαστολή 5 ή 10. Τελικά ήταν προς το 10

Δε θα έχεις μαία; Δεν είχα -βλακωδως- αλλά ξέρω ότι σε βοηθούν πολύ. Μην αγχώνεσαι, το σίγουρο είναι ότι το μωρό θα βγεί, είτε εισαι μόνη σου είτε με παρέα 

[Έσπερος]

Τελείως υποθετικά μιλώντας, επειδή δεν ξέρω αν και ποτε θα βρεθώ σ αυτην την κατασταση, θα προτιμουσα να ξερω οτι το παιδι ειναι με τον πατερα του, και ας ειμαι εγω μονη. το λεω με την ασφαλεια της καισαρικής βεβαια που ετσι κι αλλιως μεσα στο χειρουργείο θα ημουν μονη. Κι επειδη και στη δικη μου κ στη δικη σου περιπτωση, τα παιδια μας δεν είναι εξοικειωμένα με αλλά πρόσωπα, φανταζομαι καταλαβαινεις το σκεπτικό μου. 

 

Δεν θελω να σε πιεσω, αλλα απ ολα τα πιθανά προβληματα, αυτο σε άγχωσε; Εγω χωρις να ειμαι καν εγκυος, σκεφτομαι ένα σωρό θέματα σχετικά με τον γιο μου, τη διαμονή κ τη φύλαξη του κ τα σχετικα, κ που θα του λειπω κλπ!! Αν σου μετέφερα το αγχος σε αλλα θέματα, επιασε το κολπο!!! 

 

Πάντως εγώ και στην εμβρυομεταφορά όταν κάνουμε το καλοκαίρι εξωσωματική, σκέφτομαι ότι είναι πιθανό να είμαι μόνη μου, αν ο μικρός δεν τα πάει καλά με τη γιαγιά τη μέρα της ωοληψίας που θα πρέπει να είναι και ο άντρας μου. 

 

 

Με το καλο!!!! 

Επεξεργάστηκαν 7 Ιουνίου,2019 by Έσπερος

[kotsifikos]

Με το καλό !!!

Εγώ θα συμφωνήσω με την έσπερο, θα προτιμούσα να ξέρω πως το παιδί μου είναι με τον πατέρα του και ας ήμουν εγώ μόνη!

Αφού είναι περίοδος των διακοπών δεν θα μπορέσει να έρθει κάποιος από τους δικούς σας να μείνει λίγες μέρες με την μικρή?

[erin0000]

Just now, Chrysoum είπε:

Πλησιάζει σιγα σιγα η ωρα να γεννηθει το δευτερο μου παιδι (32 εβδομαδων), και μαλλον θα γεννηθει σε περιοδο διακοπων και ειναι πολυ πιθανον να μην υπαρχει κανεις διαθεσιμος (απο τους ολο κι ολο 2 που θα μπορουσαν!) να ειναι μαζι με την μεγαλη μου κορη (1,5 ετων), οποτε το ενδεχομενο να ειμαι μονη μου χωρις τον αντρα μου στον τοκετο ειναι πολυ μεγαλο. Ο αντρας μου επιμενει πως θα ερθει οτι κι αν γινει κι αν χρειαστει θα παμε και οι 3 στο μαιευτηριο, αλλα εγω δεν ειμαι σιγουρη οτι αυτο θα ηταν μια καλη λυση. Στεναχωριεμαι και τρομοκρατουμαι που θα ειμαι μονη μου μιας και στον πρωτο τοκετο ο αντρας μου σταθηκε πολυ, αλλα τι να κανουμε that's life. Δεν περιμενω καποια συμβουλη απο αυτο το ποστ, μαλλον περισσοτερο απλα να τα γραψω ηθελα :)

 

Συνήθως τα μαιευτήρια έχουν φύλαξη για τα παιδάκια. Την ώρα που θα είναι μαζί σου ο άντρας σου στον τοκετό, δεν μπορεί να αφήσει την μικρή στην φύλαξη;

[Fenia27]

@Chrysoum Καλημερα! Με το καλο το μωρακι σου!

 

Σε καταλαβαινω απολυτα! Και στους δυο τοκετους ο αντρας μου ηταν το στηριγμα μου! Στον δευτερο μαλιστα, περιμεναμε την μαμα μου η οποια δεν προλαβε τελικα τον τοκετο..Γεννησα με τον αντρα μου να κραταει απο το ενα χερι εμενα και στο αλλο να εχει αγκαλια τον 1,5 τοτε γιο μου...

 

Αν το μαιευτηριο δεχεται το παιδι σου μεσα στην αιθουσα τοκετου, για μενα μην το σκεφτεσαι...Αν παλι αυτο δεν ειναι εφικτο, μπορειτε να βρειτε μια κοπελα/νταντα να κραταει το παιδι στις εξωθησεις και οταν ο συζυγος μπαινει στο δωματιο μαζι σου? Σε ρωταω γιατι απο τα λεγομενα σου καταλαβαινω οτι δεν εχετε καποια κοπελα να σας κραταει τακτικα το παιδι...Μιλησες καθολου με το προσωπικο/τις μαιες? Μηπως εχουν κατι να προτεινουν?

 

Οπως και να εχει, μπορει να μην ειναι το ιδανικο, σημασια εχει να πανε ολα κατ'ευχην...

[Chrysoum]

Just now, Lenia16 said:

Στην Ελλάδα σίγουρα δεν αφήνουν παιδιά αυτής της ηλικίας εντός μαιευτηρίου. Τώρα, όταν εννοείς μόνη σου εννοείς την ώρα του τοκετού; Η ότι δε θα μπορεί να έρθει καθόλου ο άντρας σου το διάστημα που θα είσαι στο νοσοκομείο; Δεν κατάλαβα κ δεν ξέρω κ τι προβλέπεται εκεί που μένετε. Ας πούμε πόσες μερες μενεις μέσα. Εγώ πάντως να σου πω ότι γέννησα εντελώς μόνη μου κ εννοώ χωρίς καν το γιατρό, ήρθε τρέχοντας την ώρα των εξωθησεων γιατί νόμιζε ότι θα καθυστερήσω κ πήγε για χειρουργείο. Εντάξει δεν ήταν η καλύτερη μου αλλά το άντεξα, βασικά εκείνη την ώρα ήθελα μόνο το γιατρο κ κανεναν άλλον. Το πρβλ που είχα ήταν ότι δεν ήξερα τι γίνεται κ αν ο πόνος που ένιωθα ήταν διαστολή 5 ή 10. Τελικά ήταν προς το 10

Δε θα έχεις μαία; Δεν είχα -βλακωδως- αλλά ξέρω ότι σε βοηθούν πολύ. Μην αγχώνεσαι, το σίγουρο είναι ότι το μωρό θα βγεί, είτε εισαι μόνη σου είτε με παρέα 

Εδω τα αφηνουν, ρωτησε ο αντρας μου και του ειπαν οκ. Την ωρα του τοκετου εννοω, αλλιως εννοειται οτι θα ερθουν να με δουν με την κορη μας αφου γεννηθει το παιδι. Καλα, εδω δεν υπαρχει καν γιατρος στον τοκετο, οταν προκειται για φυσιολογικο τοκετο, τον τοκετο, (ραψιμο αν χρειαστει) τα αναλαμβανει η μαια, ή οι μαιες αν αλλαξεις πολλες βαρδιες. Ο γιατρος ερχεται μονο για την επισκλειρηδιο (αναισθησιολογος) και μαιευτηρας μονο αν χρειαστει παρεμβαση (βεντουζα στην δικη μου περιπτωση στο τελος). Μέσα οταν προκειται για δευτερο τοκετο μπορεις να μεινεις εως 48 ωρες.

 

@Έσπεροςκαι @kotsifikos βασικα ναι αυτο με αγχωνει. Ειχα εναν αρκετα δυσκολο πρωτο τοκετο (38 ωρες με βεντουζα στο τελος γιατι εγω εχασα τις αισθησεις μου και στο μωρο ειχαν πεσει οι παλμοι) και ημουν ευγνωμων που ηταν ο αντρας μου διπλα μου και με στηριζε ψυχολογικα, ασε που ηταν αυτος που πιεσε τις μαιες να κανουν κατι (βεντουζα), γιατι εβλεπε οτι εσβηνα. Οποτε θα τον ηθελα διπλα μου την ωρα του τοκετου, αλλα ειπαμε that's life. Τωρα εννοειται οτι θελω και το πρωτο μου παιδι να ειναι καλα και να μην του λειπω και γι αυτο σκεφτομαι να επιστρεψω σπιτι μετα τον τοκετο, να μην διανυκτερευσω καθολου και απλα να πηγαινω με το νεογεννητο για τις προβλεπομενες εξετασεις. 

Just now, erin0000 said:

 

Συνήθως τα μαιευτήρια έχουν φύλαξη για τα παιδάκια. Την ώρα που θα είναι μαζί σου ο άντρας σου στον τοκετό, δεν μπορεί να αφήσει την μικρή στην φύλαξη;

Εδω γεννας στην μαιευτικη κλινικη του δημοσιου νοσοκομειου, αρα δεν υπαρχουν τετοιες παροχες!

Just now, Fenia27 said:

@Chrysoum Καλημερα! Με το καλο το μωρακι σου!

 

Σε καταλαβαινω απολυτα! Και στους δυο τοκετους ο αντρας μου ηταν το στηριγμα μου! Στον δευτερο μαλιστα, περιμεναμε την μαμα μου η οποια δεν προλαβε τελικα τον τοκετο..Γεννησα με τον αντρα μου να κραταει απο το ενα χερι εμενα και στο αλλο να εχει αγκαλια τον 1,5 τοτε γιο μου...

 

Αν το μαιευτηριο δεχεται το παιδι σου μεσα στην αιθουσα τοκετου, για μενα μην το σκεφτεσαι...Αν παλι αυτο δεν ειναι εφικτο, μπορειτε να βρειτε μια κοπελα/νταντα να κραταει το παιδι στις εξωθησεις και οταν ο συζυγος μπαινει στο δωματιο μαζι σου? Σε ρωταω γιατι απο τα λεγομενα σου καταλαβαινω οτι δεν εχετε καποια κοπελα να σας κραταει τακτικα το παιδι...Μιλησες καθολου με το προσωπικο/τις μαιες? Μηπως εχουν κατι να προτεινουν?

 

Οπως και να εχει, μπορει να μην ειναι το ιδανικο, σημασια εχει να πανε ολα κατ'ευχην...

Οχι δεν εχουμε καποια κοπελα, η μικρη μου πηγαινει παιδικο μερικες ωρες την ημερα, οποτε δεν εχει χρειαστει. Ο παιδικος ανοιγει ξανα αρχες Αυγουστου και η ΠΗΤ μου ειναι 4-5 μερες μετα, οποτε αν δεν γεννησω πριν την ΠΗΤ και οι εξωθησεις ειναι κατα την διαρκεια της ημερας, τοτε η κορη μου θα ειναι στον παιδικο, οποτε ολα καλα. 

 

Ναι ο αντρας μου οπως ειπα θελει να παμε ολοι μαζι, επιτρεπεται ναι, ρωτησε. 

[Fenia27]

Just now, Chrysoum είπε:

Ναι ο αντρας μου οπως ειπα θελει να παμε ολοι μαζι, επιτρεπεται ναι, ρωτησε. 

 

Σε ανησυχει κατι πανω σε αυτο? Να ειναι το παιδι μεσα στον τοκετο?

[Chrysoum]

Just now, Fenia27 said:

 

Σε ανησυχει κατι πανω σε αυτο? Να ειναι το παιδι μεσα στον τοκετο?

Γενικα οχι, απλα ηταν πολυ extreme η πρωτη φορα και φοβαμαι μηπως τα παιξει το καημενο με οσα θα βλεπει. Επισης οπως και να το κανεις, ειναι μικρουλα πολυ, και κατα πρωτον θα θελει προσοχη και κατα δευτερον μαλλον δεν θα καταλαβαινει οτι δεν μπορει για παραδειγμα να ερθει να ξαπλωσει διπλα στην μαμα, ή να τραβαει τα τοσο ενδιαφερονται σωληνακια που θα εχει η μαμα στα χερια της. Τετοια πρακτικα περισσοτερο, αλλιως οχι. 

[erin0000]

Εγώ δεν θα ήθελα το παιδί να παρευρίσκεται στον τοκετό σε καμία περίπτωση και για διάφορους λόγους.

 

Δες μήπως συνεννοηθείς από τώρα με κάποια συγγενή σου, φίλη σου, γνωστή σου, γειτόνισσα, δασκάλα, να φυλάξει το παιδί όταν θα έρθει η ώρα.

 

Διαφορετικά ας παραμείνει ο πατέρας με το παιδί για κάποιες ώρες, όσο αυτό δεν είναι στο σχολείο και θα είσαι με την μαία σου.

 

 

[Fenia27]

Just now, Chrysoum είπε:

Γενικα οχι, απλα ηταν πολυ extreme η πρωτη φορα και φοβαμαι μηπως τα παιξει το καημενο με οσα θα βλεπει. Επισης οπως και να το κανεις, ειναι μικρουλα πολυ, και κατα πρωτον θα θελει προσοχη και κατα δευτερον μαλλον δεν θα καταλαβαινει οτι δεν μπορει για παραδειγμα να ερθει να ξαπλωσει διπλα στην μαμα, ή να τραβαει τα τοσο ενδιαφερονται σωληνακια που θα εχει η μαμα στα χερια της. Τετοια πρακτικα περισσοτερο, αλλιως οχι. 

 

Εφοσον ο συζυγος μπορει να το διαχειριστει, δεν χανετε πραγματικα τιποτα να το δοκιμασετε! Παιζει μεγαλο ρολο ο συντροφος...Μην ξεχνας οτι αμα δειτε τα σκουρα με την μικρη, μπορει απλα να βγει εξω..Μπορειτε να εχετε λιγα σνακ που τις αρεσουν, καποιο βιβλιο...Ισως και ο τοκετος σου να μην ειναι τοσο δυσκολος οσο ο πρωτος...Σε καταλαβαινω γιατι ακομη και εμεις που θα ημασταν σπιτι παλι ειχαμε αγχος πως θα αντιδρασει ο μικρος...Για να σας αφηνουν ομως, σημαινει οτι δεν ειναι και κατι τοσο παραξενο και ισως κατι που δεν μπορουν τα παιδια να παραστουνε...

 

Εγω γεννησα βραδυ και ενω ο μεγαλος μου ειχε κοιμηθει, ξυπνησε πολυ συντομα...Ο πατερας του τον ξεχνουσε, του εβαλε ζουζουνια να δει, στις εξωθησεις ηταν η μονη φορα που εκλαψε βλεποντας με να ποναω, αλλα του περασε γρηγορα γιατι ο μπαμπας του εδειξε το μωρο που ερχοταν και του μιλουσε πολυ πολυ πολυ...Ολα καλα μετα απο αυτο, κοιτουσε αποσβωλομενος...Ηταν κατι μαγικο...Το θυμαμαι με μεγαλη συγκινηση και σκεφτομαι πως πραγματικα καλυτερα που δεν ηρθε κανενας να τον κρατησει, και ημασταν μονοι...

 

Δεν θελω να σε κουραζω...Με το καλο και παλι σου ευχομαι! 

[Chrysoum]

Just now, Fenia27 said:

 

Εφοσον ο συζυγος μπορει να το διαχειριστει, δεν χανετε πραγματικα τιποτα να το δοκιμασετε! Παιζει μεγαλο ρολο ο συντροφος...Μην ξεχνας οτι αμα δειτε τα σκουρα με την μικρη, μπορει απλα να βγει εξω..Μπορειτε να εχετε λιγα σνακ που τις αρεσουν, καποιο βιβλιο...Ισως και ο τοκετος σου να μην ειναι τοσο δυσκολος οσο ο πρωτος...Σε καταλαβαινω γιατι ακομη και εμεις που θα ημασταν σπιτι παλι ειχαμε αγχος πως θα αντιδρασει ο μικρος...Για να σας αφηνουν ομως, σημαινει οτι δεν ειναι και κατι τοσο παραξενο και ισως κατι που δεν μπορουν τα παιδια να παραστουνε...

 

Εγω γεννησα βραδυ και ενω ο μεγαλος μου ειχε κοιμηθει, ξυπνησε πολυ συντομα...Ο πατερας του τον ξεχνουσε, του εβαλε ζουζουνια να δει, στις εξωθησεις ηταν η μονη φορα που εκλαψε βλεποντας με να ποναω, αλλα του περασε γρηγορα γιατι ο μπαμπας του εδειξε το μωρο που ερχοταν και του μιλουσε πολυ πολυ πολυ...Ολα καλα μετα απο αυτο, κοιτουσε αποσβωλομενος...Ηταν κατι μαγικο...Το θυμαμαι με μεγαλη συγκινηση και σκεφτομαι πως πραγματικα καλυτερα που δεν ηρθε κανενας να τον κρατησει, και ημασταν μονοι...

 

Δεν θελω να σε κουραζω...Με το καλο και παλι σου ευχομαι! 

Σ ευχαριστω, ναι θα δουμε πως θα παει, απλως προσπαθω να προετοιμαζομαι ψυχολογικα. Ευχαριστω και παλι. 

[Έσπερος]

Just now, Chrysoum είπε:

Γενικα οχι, απλα ηταν πολυ extreme η πρωτη φορα και φοβαμαι μηπως τα παιξει το καημενο με οσα θα βλεπει. Επισης οπως και να το κανεις, ειναι μικρουλα πολυ, και κατα πρωτον θα θελει προσοχη και κατα δευτερον μαλλον δεν θα καταλαβαινει οτι δεν μπορει για παραδειγμα να ερθει να ξαπλωσει διπλα στην μαμα, ή να τραβαει τα τοσο ενδιαφερονται σωληνακια που θα εχει η μαμα στα χερια της. Τετοια πρακτικα περισσοτερο, αλλιως οχι. 

Αυτό πιστεύεις ότι μπορείς να το διαχειριστείς; Εμείς το έχουμε σκεφτεί σαν λύση έσχατης ανάγκης για την εμβρυομεταφορά, αλλά και πάλι μου φαίνεται δύσκολο, παρόλο που εκεί δεν έχω να κάνω απολύτως τίποτα παρά μόνο να είμαι ξαπλωμένη, και δεν έχει και αναμονή. Λογικά όμως για να το επιτρέπουν, σημαίνει ότι και οι μαίες είναι εκπαιδευμένες στη διαχείριση τέτοιων περιστατικών. Μαθήματα πριν τον τοκετό έχετε εκεί; Για να σου λύσουν απορίες για το τι κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις; 

[Chrysoum]

Just now, erin0000 said:

Εγώ δεν θα ήθελα το παιδί να παρευρίσκεται στον τοκετό σε καμία περίπτωση και για διάφορους λόγους.

 

Δες μήπως συνεννοηθείς από τώρα με κάποια συγγενή σου, φίλη σου, γνωστή σου, γειτόνισσα, δασκάλα, να φυλάξει το παιδί όταν θα έρθει η ώρα.

 

Διαφορετικά ας παραμείνει ο πατέρας με το παιδί για κάποιες ώρες, όσο αυτό δεν είναι στο σχολείο και θα είσαι με την μαία σου.

 

 

Αν γεννηθει μια βδομαδα νωριτερα απο την ΠΗΤ, δεν υπαρχει κανεις που θα μπορουσε να την κρατησει. Οποτε τοτε θα ειναι με τον μπαμπα της ειτε στο σπιτι, ειτε στον χωρο του νοσοκομειου. Οπως ειπα και πιο πανω, περισσοτερο να πω τον φοβο και την ανησυχια μου ηθελα, δεν περιμενω να βρω καποια λυση :)

Just now, Έσπερος said:

Αυτό πιστεύεις ότι μπορείς να το διαχειριστείς; Εμείς το έχουμε σκεφτεί σαν λύση έσχατης ανάγκης για την εμβρυομεταφορά, αλλά και πάλι μου φαίνεται δύσκολο, παρόλο που εκεί δεν έχω να κάνω απολύτως τίποτα παρά μόνο να είμαι ξαπλωμένη, και δεν έχει και αναμονή. Λογικά όμως για να το επιτρέπουν, σημαίνει ότι και οι μαίες είναι εκπαιδευμένες στη διαχείριση τέτοιων περιστατικών. Μαθήματα πριν τον τοκετό έχετε εκεί; Για να σου λύσουν απορίες για το τι κάνουν σε τέτοιες περιπτώσεις; 

Εχουμε ναι και μαλλον εχεις δικιο, μαλλον θα πρεπει να γραφτω και να παω να τους ρωτησω :)

[Lenia16]

Ούτε κ εγώ θα ήθελα μαζί μου την κόρη μου για κανέναν λόγο!! Κ μόνο που κάνω αχ επειδή χτύπησα στο τραπέζι με ρωτάει τι επαθες; Πονάς; Που χτύπησες; Να δω; Αν φωνάξω βάζει τα κλάματα, όχι να με δει έτσι στο κρεβάτι με αιματα. Σίγουρα ψυχολογικά τραύματα. Για ποιο λόγο να το κάνεις αυτό ειδικά αν υπάρχει η πρώτη εμπειρία του δύσκολου τοκετου; Σίγουρα θα προτιμούσα να είμαι μόνη μου από το να υποβάλλω το παιδί μου σε αυτό το στρες. Ούτε κ εγώ θα μπορούσα να συγκεντρωθω, θα αγχωνομουν πολύ. Συγνώμη, διατυπώνω καθαρά προσωπική άποψη.

 

Κάποιος συγγενής ή φίλος που να τον ξέρει η μικρή να πάρει εκείνη την ημερα άδεια δεν υπάρχει; Έστω για κάποιες ώρες;

[Fenia27]

Just now, Lenia16 είπε:

Σίγουρα ψυχολογικά τραύματα

 

Να ξεκαθαρισω, οτι σε καμια περιπτωση δεν θελω να ανοιξω μια αντιπαραθεση...Απλα θα ηταν πιο συνετο, οταν απευθυνομαστε καπου και χρησιμοποιουμε ορους βαρυγδουπους, να γραφουμε πραγματα που εχουν μια επιστημονικη βαση, εχουν αποδειχτει μετα απο χρονια ερευνων και σιγουρα να μην ειναι αυθαιρετα συμπερασματα, που το πιο πιθανον εκφραζουν δικες μας ανασφαλειες και αγνοια...

 

Μονο για αυτο λοιπον, αν δεν ενοχλει και την @Chrysoum

 

Σε ρωταω, που ακριβως το στηριζεις αυτο?

[Chrysoum]

Just now, Lenia16 said:

Ούτε κ εγώ θα ήθελα μαζί μου την κόρη μου για κανέναν λόγο!! Κ μόνο που κάνω αχ επειδή χτύπησα στο τραπέζι με ρωτάει τι επαθες; Πονάς; Που χτύπησες; Να δω; Αν φωνάξω βάζει τα κλάματα, όχι να με δει έτσι στο κρεβάτι με αιματα. Σίγουρα ψυχολογικά τραύματα. Για ποιο λόγο να το κάνεις αυτό ειδικά αν υπάρχει η πρώτη εμπειρία του δύσκολου τοκετου; Σίγουρα θα προτιμούσα να είμαι μόνη μου από το να υποβάλλω το παιδί μου σε αυτό το στρες. Ούτε κ εγώ θα μπορούσα να συγκεντρωθω, θα αγχωνομουν πολύ. Συγνώμη, διατυπώνω καθαρά προσωπική άποψη.

 

Κάποιος συγγενής ή φίλος που να τον ξέρει η μικρή να πάρει εκείνη την ημερα άδεια δεν υπάρχει; Έστω για κάποιες ώρες;

Ψυχολογικα τραυματα δεν νομιζω να παθει, σοκ ομως ναι. Επισης εχω σκεφτει να μην ειναι μεσα στις εξωθησεις, αλλα πιο πριν γιατι οχι; Ειδικα μετα την επισκληρειδιο που εισαι ενας ''σχετικα φυσιολογικος ανθρωπος''. 

 

Δεν ξερω τι θα γινει, θα δουμε. Ειναι κυριως ο αντρας μου που θελει να ειναι διπλα μου. Αν γεννηθει το μωρο μια βδομαδα πριν δεν θα υπαρχει κανεις. Ουτε συγγενεις, ουτε καποιος γενικα, λειπουν ολοι. Αν ερθει στην ΠΗΤ τοτε ειναι καλυτερα τα πραγματα, εχουν επιστρεψει ολοι και ειναι ανοιχτος και ο παιδικος. 

[Έσπερος]

Φανταζομαι σ εσας οι τοκετοί θα ειναι λιγοτερο ιατρικοποιημενοι και δεν θα εισαι υποχρεωτικά ακινητοποιημένη με όρους κ καρδιοτοκογραφο, ή όχι; Γιατί αν είσαι ξάπλα κ δεν μπορείς ούτε αγκαλιά να το παρεις το παιδι, πιστευεις οτι μπορεις να το χειριστείς; Το παιδι θα το δεχτει κ κατανοήσει; εγω αυτα θα σκεφτομουν, το αν θα παθαινε σοκ ή κατι τετοιο δεν το ξερω, αλλα για να το επιτρεπουν υποθετω οτι δεν θα εχουν γενικε περιστατικά που το παιδι που παρακολουθει να καταληγει σε μια κατασταση που να παρεμποδίζει τον τοκετο. 

Συγγνώμη που θα γινω λιγο φορτικη αλλα αγχώθηκα χωρις να σας ξερω!! Η μητερα σου δεν μπορει να ερθει απο καμια 15αρια μερες πριν την ΠΗΤ για να ειστε σιγουροι οτι υπαρχει ενα στανταρ ατομο για το παιδι, ωστε να γνωριζει κ το παιδι ακριβως τι να περιμενει κ να εισαι κ εσυ ησυχη; Γιατι αυτο μου φαινεται καπως ασαφές. Πώς θα προετοιμάσετε τη μικρη για το το θα συμβει οταν αυτο εξαρταται απο την ημερομηνια; κι αν η διαδικασια κραταει ωρες; το παιδι θα κουραστει, θα θελει να φαει, ισως να κοιμηθει... το να γινει αυτο στο σπίτι που ειναι ο χωρος του, ακουγεται πιο λογικο απ ο,τι σ εναν αγνωστο χωρο χωρις plan b. 

[Chrysoum]

Just now, Έσπερος said:

Φανταζομαι σ εσας οι τοκετοί θα ειναι λιγοτερο ιατρικοποιημενοι και δεν θα εισαι υποχρεωτικά ακινητοποιημένη με όρους κ καρδιοτοκογραφο, ή όχι; Γιατί αν είσαι ξάπλα κ δεν μπορείς ούτε αγκαλιά να το παρεις το παιδι, πιστευεις οτι μπορεις να το χειριστείς; Το παιδι θα το δεχτει κ κατανοήσει; εγω αυτα θα σκεφτομουν, το αν θα παθαινε σοκ ή κατι τετοιο δεν το ξερω, αλλα για να το επιτρεπουν υποθετω οτι δεν θα εχουν γενικε περιστατικά που το παιδι που παρακολουθει να καταληγει σε μια κατασταση που να παρεμποδίζει τον τοκετο. 

Χμμ βασικά έχεις και όρο και καρδιοτοκογραφο, αλλά όσο η διαστολή είναι κάτω από 6-7 σε ενθαρρύνουν να σηκωθείς να πας καμία βόλτα, χωρίς τον καρδιοτοκογραφο φυσικά :) 

[Lenia16]

Just now, Fenia27 είπε:

 

Να ξεκαθαρισω, οτι σε καμια περιπτωση δεν θελω να ανοιξω μια αντιπαραθεση...Απλα θα ηταν πιο συνετο, οταν απευθυνομαστε καπου και χρησιμοποιουμε ορους βαρυγδουπους, να γραφουμε πραγματα που εχουν μια επιστημονικη βαση, εχουν αποδειχτει μετα απο χρονια ερευνων και σιγουρα να μην ειναι αυθαιρετα συμπερασματα, που το πιο πιθανον εκφραζουν δικες μας ανασφαλειες και αγνοια...

 

Μονο για αυτο λοιπον, αν δεν ενοχλει και την @Chrysoum

 

Σε ρωταω, που ακριβως το στηριζεις αυτο?

Αν όλα αυτά που γράφουμε όλες εδώ μέσα είναι κατόπιν επιστημονικής ερευνας να το πάρω πισω. Δηλαδή αν οποιος γεννάει στο σπίτι με το παιδί του παρόν στον τοκετό το έχει βασίσει σε τεκμήρια χρόνιας έρευνας κ επιστημονικών μελετών που έχουν αποφανθεί ότι προσδίδει κάτι θετικό στην ψυχολογία ή την πνευματικότητα του νηπίου, ας μας το καταθέσει κ μπορεί κάποιος να το λάβει σοβαρά υπόψη κ να θέλει να το ακολουθήσει. Είπα ξεκάθαρα νομίζω ότι είναι προσωπική μου άποψη που τη βασιζω αποκλειστικα και μόνο στις προσωπικές μου πεποιθήσεις κ είναι σε απόλυτη συνάρτηση με την προσωπικότητα κ την ιδιοσυγκρασία του παιδιού μου. Επιτρέψε μου να έχω μια παραπάνω άποψη σε αυτό. 

Εκτός αυτού, τραύμα μπορεί να προκληθει όταν συμβαίνει ένα γεγονός που το παιδί το βιώνει ως έντονο και μπορεί να του προκαλέσει διαταραχή στη συναισθηματική του ευημερία. Αν ο γονιός δεν το καταλαβαίνει ως τέτοιο (για πολυποικιλους λόγους) δε σημαίνει κ ότι δεν είναι κιολας για ένα 2χρονο που δεν κατανοεί αλλα πιο απλά πράγματα, πόσο μάλλον να βλέπει τη μητέρα του να σφαδαζει από τον πόνο ή να είναι καλωδιωμενη κ να έρχονται νοσοκόμες κ γιατροί να της βάζουν χέρι ή να την τρυπάνε για όρο. Κ επίσης, αναφέρομαι σε έναν κλασικό τοκετό και όχι σε εναλλακτικές μορφές. 

Συγνώμη @Chrysoum, νομίζω ότι μετά από αυτή τη συζήτηση πάντως οτι κ να γίνει θα σου φανεί παιχνιδάκι!

[Fenia27]

Με συγχωρεις @Lenia16...Τωρα μολις καταλαβα οτι εννοουσες οτι το παιδι σου αν βιωνε τον τοκετο σου θα ειχε σιγουρα ψυχολογικα τραυματα...Ναι, οντως καθε παιδι ειναι διαφορετικο και πανω απο ολα καθε γυναικα ειναι διαφορετικη...

 

Φυσικα, εγω δεν αντιλαμβανω τον τοκετο ως κατι τραυματικο ή μια εμπειρια απο την οποια τα μικρα παιδια πρεπει να αποκλειστουν....Το αντιθετο μαλιστα...

 

Ολα καταληγουν στην ιδιοσυγκρασια του γονιου, πως περναει την εννοια του πονου στο παιδι κτλ...Τα δικα μου παιδια παντως εχουν υιοθετησει μια πολυ "συγκρατημενη" αν μπορω να το πω ετσι, συμπεριφορα απεναντι στους τραυματισμους και στον πονο...Και αυτο το περασα συνηδειτα στα παιδια εγω..απο τοτε που εκεινα τα ιδια μπορουσαν να χτυπησουν και να πονεσουν...Οταν ποναω θα τους πω, η μαμα ποναει, η μαμα χτυπησε, θα περασει...Οταν χτυπανε τα ιδια, τους λεω οτι ποναει, κανε υπομονη, θα περασει...Πιστευω δηλαδη, οτι τα παιδια δεν πρεπει να αποκλειονται απο τα "ασχημα" της ζωης συμπεριλαμβανομενου και του πονου...Νομιζω πιο πολυ θα σοκαριστουν με κατι τετοιο οταν ο γονιος εχει προσπαθησει να τους δειξει εναν κοσμο υπεροχο χωρις πονο, δακρυα, τραυματισμους..και θα τους ειναι δυσκολο να διαχειριζονται με ψυχραιμια αυτα τα στοιχεια τις ζωης μας ακομη και οταν μεγαλωσουν...

 

Αυταααα

 

[Mama_Anesti_]

 

  Στην αίθουσα αναμονής ήθελα τους δικούς μου ανθρώπους αλλά μέσα στο χειρουργειο την ώρα των εξωθησεων ούτε το παιδί μου θα ήθελα να είναι παρόν ούτε ο άνδρας μου! 

  Παρ όλα αυτά κατανοώ την ανάγκη κάποιας γυναικας να είναι παρόντες οι παραπανω. 

πρίν από 34 λεπτά , Chrysoum είπε:

 

Δεν ξερω τι θα γινει, θα δουμε. Ειναι κυριως ο αντρας μου που θελει να ειναι διπλα μου

 Αν το θέλεις κι εσύ ίσως βρείτε μία κοπέλα ή την μαμά σου ή πεθερά σου να κρατήσει την κόρη σου σε ενα οικείο περιβάλλον, ακολουθώντας τις συνήθειες της πχ βολτα, μπάνιο, νανούρισμα, ύπνος. 

[Chrysoum]

Just now, Mama_Anesti_ said:

 

  Στην αίθουσα αναμονής ήθελα τους δικούς μου ανθρώπους αλλά μέσα στο χειρουργειο την ώρα των εξωθησεων ούτε το παιδί μου θα ήθελα να είναι παρόν ούτε ο άνδρας μου! 

  Παρ όλα αυτά κατανοώ την ανάγκη κάποιας γυναικας να είναι παρόντες οι παραπανω. 

 Αν το θέλεις κι εσύ ίσως βρείτε μία κοπέλα ή την μαμά σου ή πεθερά σου να κρατήσει την κόρη σου σε ενα οικείο περιβάλλον, ακολουθώντας τις συνήθειες της πχ βολτα, μπάνιο, νανούρισμα, ύπνος. 

Θέλω απλά να πω ότι δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να την κρατήσει. Δικός μας εννοώ. Πεθερά δεν υπάρχει και την μαμά μου πολύ απλά δεν την εμπιστεύομαι, άσε που αν έρθει θα πρέπει να μείνει μαζί μας για κάνα 2-3 εβδομάδες, και δεν έχω χειρότερο. Θα αναφέρω μόνο ενδεικτικά οτι όταν άρχισε η κόρη μου να τρώει στερεές και ήμασταν στο πατρικό μου για διακοπές είχε την ιδέα να της τα κάνει αλεσμένα (οκ ως εδώ) και είχε πρώτα πλυνει το μπλέντερ με χλωρίνη για να μην της πω ότι είναι βρώμικο. Ακόμη και σήμερα σκέφτομαι τι θα είχε συμβει αν δεν ήμουν σπίτι να το μυρίσω... Οπότε σίγουρα όχι την μαμά μου και μάλιστα για καιρό 

[Mama_Anesti_]

πρίν από 37 λεπτά , Chrysoum είπε:

Θέλω απλά να πω ότι δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να την κρατήσει. Δικός μας εννοώ. Πεθερά δεν υπάρχει και την μαμά μου πολύ απλά δεν την εμπιστεύομαι, άσε που αν έρθει θα πρέπει να μείνει μαζί μας για κάνα 2-3 εβδομάδες, και δεν έχω χειρότερο. Θα αναφέρω μόνο ενδεικτικά οτι όταν άρχισε η κόρη μου να τρώει στερεές και ήμασταν στο πατρικό μου για διακοπές είχε την ιδέα να της τα κάνει αλεσμένα (οκ ως εδώ) και είχε πρώτα πλυνει το μπλέντερ με χλωρίνη για να μην της πω ότι είναι βρώμικο. Ακόμη και σήμερα σκέφτομαι τι θα είχε συμβει αν δεν ήμουν σπίτι να το μυρίσω... Οπότε σίγουρα όχι την μαμά μου και μάλιστα για καιρό 

Οκ καταλαβαίνω πως έχεις τους λόγους σου. Να σου πω την αλήθεια παρότι μου φαίνεται δύσκολο για αρχη θα ήθελα όταν έρθει ή ώρα (ακόμα δεν είμαι καν έγκυος) και γεννησω το δεύτερο παιδί να είμαστε οι τέσσερις μας χωρίς επιπλέον βοήθεια για να προσαρμοστούμε και να βρούμε τα βήματα μας. Βέβαια να μην λέω πολλά γιατί μπορεί να επιρρεαστω απ τις ορμόνες ή να κάνω καισαρικη και να θέλω άτομο. 

 

Με το καλό να κρατήσεις το μωρακι σας αγκαλιτσα! 

[ΑΡΓΚ]

@Chrysoum δεν έχω συγγενείς που μπορούν να βοηθήσουν, και όταν γέννησα το δεύτερο και το τρίτο παιδί, ουσιαστικά απλά τα έβγαλα μόνη πέρα στο μαιευτήριο και έμεινε ο άντρας μου με τα παιδιά. Βέβαια επειδή εργαζόμουν είχαμε γυναικα τα πρωινά για τα παιδιά, αλλά δεν μπορούσε να μείνει παραπάνω. Οπότε ερχόταν απλά ο άντρας μου για μία σύντομη επίσκεψη χαράματα πριν τη δουλειά, ή φεύγοντας το μεσημέρι και μέχρι εκεί, δεδομένου ότι στη Ελλάδα παιδιά στο μαιευτήριο δεν μπαίνουν (μόνο μία μέρα τα έφερε στο τρίτο, που ήμουν σε μονόκλινο και έκατσαν ελάχιστα). Ήταν καισαρικές, οπότε το μετά τον τοκετό δεν ήταν εύκολο, αλλά καλύτερα που ταλαιπωρήθηκα εγώ, παρά μικρά παιδιά.