25η εβδομάδα διακοπή κύησης - οζωδης σκλήρυνση

[Lamarg]

Είναι παλιές οι αναρτήσεις αλλά αναρωτιέμαι είναι κάποια κοπέλα εδώ?Έκανα διακοπή κύησης πριν δυο εβδομάδες στην 25 εβδομάδα λόγω οζώδους σκλήρυνσης!Οι πιθανότητες να σου συμβεί είναι 1/6000.Είμαι σε απόγνωση...

[Pleiad]

Λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου...μόνο ότι σε καταλαβαίνω μπορώ να σου γράψω. Και ότι ο χρόνος θα σε βοηθήσει. Ότι θες να γράφεις και να το εξωτερικευεις. Δεν ξέρω τι είναι αυτή η σκλήρυνση, ο γιατρός τι σου είπε; 

 

[gkmpl]

Κουράγιο... Όσο μπορείς κουράγιο. Ζητά βοήθεια από ειδικό για να διαχειριστείς το πένθος σου σωστά. Λυπάμαι πολύ. Δυστυχώς είμαστε αρκετές που πρέπει να περάσουν αυτό το γολγοθά . Πάρε αγκαλιά τον άντρα σου , ηρεμεί η αγκαλιά....

[elenanik]

κουραγιο κοριτσακι μου....σε νιωθω...το περασα και εγω πριν 3 χρονια .

Η  ΜΕΛΙΝΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΙς 22 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ...ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΛΟΓΟ ΤΡΙΣΩΜΙΑΣ 18...

ΤΩΡΑ ΠΟΝΑΕΙ ..ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ...

[Lamarg]

5 ώρες πρίν, Pleiad είπε:

Λυπάμαι πολύ για την απώλεια σου...μόνο ότι σε καταλαβαίνω μπορώ να σου γράψω. Και ότι ο χρόνος θα σε βοηθήσει. Ότι θες να γράφεις και να το εξωτερικευεις. Δεν ξέρω τι είναι αυτή η σκλήρυνση, ο γιατρός τι σου είπε; 

 

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ!Στη β επιπέδου βρήκαμε ραβδομύωμα στην καρδιά και με παρακολούθηση αυτό τριπλασιάστηκε και εμφανίστηκε και δεύτερο.Μας είπαν για οζώδη σκλήρυνση μια πολύ σοβαρή νευρολογική ασθένεια που από εκδηλώνεται με βρεφικούς σπασμούς επιληψία που προκαλούν νοητική στέρηση και αυτισμό καθώς και όζους σχεδόν σε όλα τα ζωτικά όργανα του μωρού(πνεύμονες,νεφρά,εγκέφαλος κτλ).Αν γεννιόταν ζωντανό γιατί υπήρχε πιθανότητα τα ραβδομυώματα να φράξουν την καρδούλα του..

Είναι στιγμές που με κυριεύει απόλυτη απελπισία.Νιώθω μόνη και ότι κανείς δεν καταλαβαίνει.Έξι μήνες εγώ και το αγοράκι μου είμασταν μαζί,του μιλούσαμε αντιδρούσε...και τώρα τίποτα..σε δυο μήνες θα τον κρατούσα στην αγκαλιά μου...δεν έχω άλλα παιδάκια...πρώτη εγκυμοσύνη..Ευχαριστώ για τα ζεστά λόγια μόνο εδώ βρίσκω παρηγοριά.Όλοι περιμένουν από μένα να μην κλαίω και να είμαι καλά.Παραγνωρίζουν τα συναισθήματά μου και δε με βοηθάνε...

[Lamarg]

10 ώρες πρίν, elenanik είπε:

κουραγιο κοριτσακι μου....σε νιωθω...το περασα και εγω πριν 3 χρονια .

Η  ΜΕΛΙΝΑ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΙς 22 ΕΒΔΟΜΑΔΕΣ...ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΔΙΑΚΟΠΗ ΛΟΓΟ ΤΡΙΣΩΜΙΑΣ 18...

ΤΩΡΑ ΠΟΝΑΕΙ ..ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΑΠΑΛΥΝΕΙ ΣΙΓΟΥΡΑ...

Σε ευχαριστώ τόσο πολύ!Ζεστά λόγια κι ας μη σε γνωρίζω..Με το που έγραψα εδώ βρήκα την παρηγοριά που μου έλειπε.Μακάρι να μην ειμασταν τόσες πολλές που έχουμε περάσει κάτι ανάλογο.Πονάει πολύ.Και πάλι σε ευχαριστώ και σου εύχομαι υγεία.

[Pleiad]

Δεν είσαι μόνη. Είμαστε πολλές τελικά που το έχουμε περάσει αυτό... Δυστυχώς αν κάποιος δεν το έχει περάσει δεν μπορεί να σε καταλάβει. Σίγουρα οι άνθρωποι δίπλα σου νοιάζονται για σένα, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να σε καταλάβουν. Να μιλάς και να εξωτερικευεις τα συναισθήματα σου, βοηθά. Να κλαίς, βοηθά. Περνάς μια περίοδο πένθους, πρέπει να την περάσεις για να μπορέσεις να πας παρακάτω. Δες και έναν ειδικό, θα σε βοηθήσει και αυτό. 

 

[Lamarg]

On 21/3/2018 at 1:15 ΜΜ, gkmpl είπε:

Κουράγιο... Όσο μπορείς κουράγιο. Ζητά βοήθεια από ειδικό για να διαχειριστείς το πένθος σου σωστά. Λυπάμαι πολύ. Δυστυχώς είμαστε αρκετές που πρέπει να περάσουν αυτό το γολγοθά . Πάρε αγκαλιά τον άντρα σου , ηρεμεί η αγκαλιά....

Ευχαριστώ τόσο πολύ..Μου κάνει πολύ καλό που διαβάζω αυτα που μου γράφετε..Παίρνω πολύ δύναμη.Έχω διαβάσει την ιστορία σου και παρόλο που δε σε γνωρίζω πιστεύω πως είσαι απίστευτα δυνατή!Παίρνω πολύ κουράγιο και είμαι σίγουρη πως από δω και πέρα μπροστά σου είναι μόνο τα καλύτερα!Ο άντρας μου είναι η μόνη μου παρηγοριά τόσο υποστηρικτικός..χωρίς αυτόν θα είχα διαλυθεί..ο μπεμπούλης μας θα ήταν πολύ τυχερός με τέτοιο μπαμπά....

[Lamarg]

12 ώρες πρίν, Pleiad είπε:

Δεν είσαι μόνη. Είμαστε πολλές τελικά που το έχουμε περάσει αυτό... Δυστυχώς αν κάποιος δεν το έχει περάσει δεν μπορεί να σε καταλάβει. Σίγουρα οι άνθρωποι δίπλα σου νοιάζονται για σένα, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να σε καταλάβουν. Να μιλάς και να εξωτερικευεις τα συναισθήματα σου, βοηθά. Να κλαίς, βοηθά. Περνάς μια περίοδο πένθους, πρέπει να την περάσεις για να μπορέσεις να πας παρακάτω. Δες και έναν ειδικό, θα σε βοηθήσει και αυτό. 

 

Σε ευχαριστώ πολύ..πολύτιμες οι συμβουλές...κλαίω και ξεσπάω για να μη σκάσω..κρίμα που είμαστε πολλές..νομίζω πως είμαι στο στάδιο του θυμού...θυμώνω όταν βλέπω μωρά~μαμάδες ή ανθρώπους χαρούμενους και μετά ντρέπομαι για αυτό..

[gkmpl]

On 22/3/2018 at 10:25 ΜΜ, Lamarg είπε:

Ευχαριστώ τόσο πολύ..Μου κάνει πολύ καλό που διαβάζω αυτα που μου γράφετε..Παίρνω πολύ δύναμη.Έχω διαβάσει την ιστορία σου και παρόλο που δε σε γνωρίζω πιστεύω πως είσαι απίστευτα δυνατή!Παίρνω πολύ κουράγιο και είμαι σίγουρη πως από δω και πέρα μπροστά σου είναι μόνο τα καλύτερα!Ο άντρας μου είναι η μόνη μου παρηγοριά τόσο υποστηρικτικός..χωρίς αυτόν θα είχα διαλυθεί..ο μπεμπούλης μας θα ήταν πολύ τυχερός με τέτοιο μπαμπά....

Δεν ξέρω από που αντλούμε δύναμη, δεν ξέρω πως το τόσο ευαίσθητο και εύθραυστο κορίτσι έγινε μια δυνατή γυναίκα μετά από όλα αυτά. Άμυνα; Δεν γνωρίζω. Αυτό που καταλαβαίνω είναι από ποια πλευρά θα το δεις. Είναι μέρες δύναμης και μέρες αδυναμίας και μέρες παγωμαρας και μέρες που δεν υπάρχεις . Το τι θα κρατήσεις είναι καθαρά επιλογή. Τι είναι καλύτερο για μας και για αυτούς που αγαπάμε. Είναι δύσκολο πολύ να το δεις και να το καταφέρεις, το οφείλουμε σε μας πάνω απ' όλα όμως κ μετά στους ανθρώπους μας και σε αυτά που θα έρθουν. Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Καλή δύναμη κορίτσι μου.... Είναι νωρίς ακομα

[tzenaki1982]

On 22/3/2018 at 10:34 ΜΜ, Lamarg είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ..πολύτιμες οι συμβουλές...κλαίω και ξεσπάω για να μη σκάσω..κρίμα που είμαστε πολλές..νομίζω πως είμαι στο στάδιο του θυμού...θυμώνω όταν βλέπω μωρά~μαμάδες ή ανθρώπους χαρούμενους και μετά ντρέπομαι για αυτό..

Η απελπισία σου μιλάει.. το πέρασαμε κ άλλες αυτόν τον θυμό!!!δεν είσαι η μόνη!!! Κ δεν είσαι μόνη σου!!!

Μακάρι να μπορούσαμε να πάρουμε λίγο από τον πόνο σου!!!

Η σκέψη μας είναι μαζί σου...

Είμαστε εδώ για να ακούμε η μια την άλλη...θα έρθουνε καλύτερες μέρες...θα το δεις...

 

[Lamarg]

On 22/3/2018 at 9:32 ΠΜ, Pleiad είπε:

Δεν είσαι μόνη. Είμαστε πολλές τελικά που το έχουμε περάσει αυτό... Δυστυχώς αν κάποιος δεν το έχει περάσει δεν μπορεί να σε καταλάβει. Σίγουρα οι άνθρωποι δίπλα σου νοιάζονται για σένα, αλλά ποτέ δεν θα μπορέσουν να σε καταλάβουν. Να μιλάς και να εξωτερικευεις τα συναισθήματα σου, βοηθά. Να κλαίς, βοηθά. Περνάς μια περίοδο πένθους, πρέπει να την περάσεις για να μπορέσεις να πας παρακάτω. Δες και έναν ειδικό, θα σε βοηθήσει και αυτό. 

 

Σε ευχαριστώ πολύ..πολύτιμες οι συμβουλές...κλαίω και ξεσπάω για να μη σκάσω..κρίμα που είμαστε πολλές..νομίζω πως είμαι στο στάδιο του θυμού...θυμώνω όταν βλέπω μωρά~μαμάδες ή ανθρώπους χαρούμενους και μετά ντρέπομαι για αυτό..

 

14 ώρες πρίν, tzenaki1982 είπε:

Η απελπισία σου μιλάει.. το πέρασαμε κ άλλες αυτόν τον θυμό!!!δεν είσαι η μόνη!!! Κ δεν είσαι μόνη σου!!!

Μακάρι να μπορούσαμε να πάρουμε λίγο από τον πόνο σου!!!

Η σκέψη μας είναι μαζί σου...

Είμαστε εδώ για να ακούμε η μια την άλλη...θα έρθουνε καλύτερες μέρες...θα το δεις...

 

Ευχαριστω και σένα και όλα τα κορίτσια για τη στήριξη..δε νιώθω πια μόνη..μοιράζομαι τον πόνο μου και και γίνεται πιο ελαφρύς....Πρώτη μερα στη δουλειά σήμερα..κρατιόμουν ώρες μόλις ήρθα σπίτι ξέσπασα..να πω ότι δουλεύω με παιδιά..η γλύκα τους και η αθωότητά τους απάλυναν την πίκρα μου...η χάρα τους που με ξαναείδαν μετά από βδομάδες με έκανε έστω και για λίγο να χαμογελάσω...και το παράπονο που με έπιασε μετά..που είναι το δικό μου το μωρο??

[MARMAT]

Κορίτσι μου σε καταλαβαίνω τόσο πολύ. Το έχω ζήσει κι εγώ τέτοια εβδομάδα πέρσι τον Ιούλιο. Είναι πολύ δύσκολο και συμφωνώ με τα κορίτσια που λένε πως όποιος δεν το έχει ζήσει δεν θα καταλάβει. Θα σου πουν είσαι μικρή, θα κάνεις άλλο, τι να πουν κι άλλοι που χάνουν παιδάκια πιο μεγάλα κλπ. Κανείς δεν καταλαβαίνει πως με αυτό το μωρό έχεις ήδη δεθεί ήδη ονειρευτεί κι ας μην το έχεις δει είναι κομμάτι από εσένα και νιώθεις υπεύθυνη για αυτό. Μην αφήσεις κανέναν να σε ρίξει και να σε "κρίνει" για τις αποφάσεις σου γιατί υπάρχει κόσμος σκατοψυχος εκεί έξω. Αυτές οι αποφάσεις θέλουν γερά κότσια και να ξέρεις πως σκέφτηκες το καλύτερο για το αγγελούδι σου, να μην υποφέρει ούτε λεπτό. Όσο για το θυμό όλες το περάσαμε κι εγώ ακόμη κάποιες φορές θυμώνω με κοπέλες που έρχονται ολα τόσο εύκολα και γκρινιάζουν για χίλιες δύο βλακειες. 

Σου εύχομαι κουράγιο, και μέσα από την καρδιά μου ένα γερό μωράκι. 

[tzenaki1982]

22 ώρες πρίν, Lamarg είπε:

Σε ευχαριστώ πολύ..πολύτιμες οι συμβουλές...κλαίω και ξεσπάω για να μη σκάσω..κρίμα που είμαστε πολλές..νομίζω πως είμαι στο στάδιο του θυμού...θυμώνω όταν βλέπω μωρά~μαμάδες ή ανθρώπους χαρούμενους και μετά ντρέπομαι για αυτό..

 

Ευχαριστω και σένα και όλα τα κορίτσια για τη στήριξη..δε νιώθω πια μόνη..μοιράζομαι τον πόνο μου και και γίνεται πιο ελαφρύς....Πρώτη μερα στη δουλειά σήμερα..κρατιόμουν ώρες μόλις ήρθα σπίτι ξέσπασα..να πω ότι δουλεύω με παιδιά..η γλύκα τους και η αθωότητά τους απάλυναν την πίκρα μου...η χάρα τους που με ξαναείδαν μετά από βδομάδες με έκανε έστω και για λίγο να χαμογελάσω...και το παράπονο που με έπιασε μετά..που είναι το δικό μου το μωρο??

Βούρκωνω με αυτό που γράφεις στο τέλος.. Δυστυχώς έτσι το ήθελε ο θεός...μείνε δυνατή κοπέλα μου..όλες εδώ μέσα είχαμε δυσκολίες κ ατυχίες.. κ οι περισσότερες χαμογέλασαμε ξανά.. 

Να δεις που θα χαμογελάσει κ εσύ.. 

[Lamarg]

10 ώρες πρίν, MARMAT είπε:

Κορίτσι μου σε καταλαβαίνω τόσο πολύ. Το έχω ζήσει κι εγώ τέτοια εβδομάδα πέρσι τον Ιούλιο. Είναι πολύ δύσκολο και συμφωνώ με τα κορίτσια που λένε πως όποιος δεν το έχει ζήσει δεν θα καταλάβει. Θα σου πουν είσαι μικρή, θα κάνεις άλλο, τι να πουν κι άλλοι που χάνουν παιδάκια πιο μεγάλα κλπ. Κανείς δεν καταλαβαίνει πως με αυτό το μωρό έχεις ήδη δεθεί ήδη ονειρευτεί κι ας μην το έχεις δει είναι κομμάτι από εσένα και νιώθεις υπεύθυνη για αυτό. Μην αφήσεις κανέναν να σε ρίξει και να σε "κρίνει" για τις αποφάσεις σου γιατί υπάρχει κόσμος σκατοψυχος εκεί έξω. Αυτές οι αποφάσεις θέλουν γερά κότσια και να ξέρεις πως σκέφτηκες το καλύτερο για το αγγελούδι σου, να μην υποφέρει ούτε λεπτό. Όσο για το θυμό όλες το περάσαμε κι εγώ ακόμη κάποιες φορές θυμώνω με κοπέλες που έρχονται ολα τόσο εύκολα και γκρινιάζουν για χίλιες δύο βλακειες. 

Σου εύχομαι κουράγιο, και μέσα από την καρδιά μου ένα γερό μωράκι. 

Σε ευχαριστώ τόσο πολύ.Πόσο δίκιο έχεις..η απόφαση είναι που βασανίζει..έχω ανάγκη να ακούω ότι έκανα αυτό που έπρεπε γιατί έρχονται στιγμές που πάνω στον πόνο το μυαλό μπερδεύεται και απομακρύνεται από τη λογική..δεν ήθελα υποφέρει και δεν υπήρχε τίποτα να κάνω για να το βοηθήσω δυστυχώς..Εύχομαι από την καρδιά μου και σε σένα τα καλύτερα.

 

Να μου μιλάτε!Σας έχω ανάγκη!Σας ευχαριστώ!

[gkmpl]

Πως είσαι κοπέλα μου; 

[Pleiad]

Όντως η απόφαση είναι δύσκολη και δυστυχώς θα είναι για καιρό. Όμως όσο δύσκολη και αν είναι, μια μαμά πρέπει να σκεφτεί την ζωή που θα έχει το παιδάκι της. Και κανείς μα κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κατακρίνει μια τέτοια απόφαση. Δεν μιλάμε για μια απλή διακοπή κύησης, αλλά για μια διακοπή λόγω σοβαρών ιατρικών λόγων. Εγώ αυτό σκέφτομαι και ξέρω πως έκανα το σωστό. Το βάρος της απόφασης όμως είναι εδώ και είναι μόνο δικό μου. Ούτε του συζύγου, ούτε του γιατρού. 

[Lamarg]

23 ώρες πρίν, gkmpl είπε:

Πως είσαι κοπέλα μου; 

Προσπαθώ..χτες ήταν μια καλή μέρα ενώ σήμερα πολύ κακή.Έχω διακυμάνσεις και πολλά νεύρα που δεν ξέρω που να ξεσπάσω..Δεν κοιμάμαι σχεδόν καθόλου τις τελευταίες μέρες..Επίσης συνειδητοποιώ πως εκτός από τη μαμά και τον άντρα μου μόνο με εσάς έχω ουσιαστική επικοινωνία ..οι υπόλοιποι "φίλοι" έχουν τις δουλειές τους.Δυστυχώς ή ευτυχώς περίμενα περισσότερα..ίσως γιατί έτσι έκανα εγώ για τους φίλους μου..πάντα έτρεχα..

gkmpl σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον..

[Lamarg]

15 ώρες πρίν, Pleiad είπε:

Όντως η απόφαση είναι δύσκολη και δυστυχώς θα είναι για καιρό. Όμως όσο δύσκολη και αν είναι, μια μαμά πρέπει να σκεφτεί την ζωή που θα έχει το παιδάκι της. Και κανείς μα κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κατακρίνει μια τέτοια απόφαση. Δεν μιλάμε για μια απλή διακοπή κύησης, αλλά για μια διακοπή λόγω σοβαρών ιατρικών λόγων. Εγώ αυτό σκέφτομαι και ξέρω πως έκανα το σωστό. Το βάρος της απόφασης όμως είναι εδώ και είναι μόνο δικό μου. Ούτε του συζύγου, ούτε του γιατρού. 

Έτσι ακριβώς είναι..συμφωνώ απόλυτα..ήμουν η μανούλα του και προσπάθησα να κάνω τα παντα για το μπεμπούλη μου..αλλά δεν κατάφερα να τον βοηθήσω...η στιγμή που πήραμε την απόφαση ήταν η πιο δύσκολη της ζωής μου..απλά δεν το χωράει το μυαλό μου ότι οι πιθανότητες ήταν 1/6000 και έτυχε σε μας..μέχρι να μάθουμε αν ισχύει όλοι έλεγαν αποκλείεται να συμβεί είναι τόσο σπάνιο!!βέβαια με αυτά που έχω διαβάσει εδώ τελικά τίποτα δεν αποκλείεται δυστυχώς..

[gkmpl]

Δεν πρόκειται κανένας να καταλάβει.... μόνο οι άμεσα ενδιαφερόμενοι πονάνε και κυρίως εμεις οι μανουλες που περνάμε και τη διαδικασια. Δυστυχώς , περα από την οικογένεια, για τους άλλους είναι κάτι απλό που έτυχε. "Σιγά, θα κάνεις άλλο, δεν πειράζει ...." Δεν στο είπανε αυτό; Εγώ το άκουσα πάντως. Και μετά, στο 2ο απλά εξαφανίστηκαν οι επιφανειακοί. Ευκαιρία για ξεσκαρταρισμα. 

 Εμάς η δεύτερη περίπτωση ήταν 1στο εκατομμύριο.... Και αυτές είναι οι πιθανότητες κοι δυστυχώς εμείς τα ποσοστα που πρέπει να επαληθεύσουμε τις μελέτες.  Ποτέ όμως να μην λες "γιατί σε μενα", αν δεν ήσουν εσύ θα ήταν κάποιος άλλος και φαντάζομαι δεν θα το ήθελες αυτό. Έτσι δεν είναι; Μακάρι να μην υπήρχαν και να μη τα ζούσαμε όλα αυτά.... 

[central]

On 31/3/2018 at 11:20 ΜΜ, Lamarg είπε:

Έτσι ακριβώς είναι..συμφωνώ απόλυτα..ήμουν η μανούλα του και προσπάθησα να κάνω τα παντα για το μπεμπούλη μου..αλλά δεν κατάφερα να τον βοηθήσω...η στιγμή που πήραμε την απόφαση ήταν η πιο δύσκολη της ζωής μου..απλά δεν το χωράει το μυαλό μου ότι οι πιθανότητες ήταν 1/6000 και έτυχε σε μας..μέχρι να μάθουμε αν ισχύει όλοι έλεγαν αποκλείεται να συμβεί είναι τόσο σπάνιο!!βέβαια με αυτά που έχω διαβάσει εδώ τελικά τίποτα δεν αποκλείεται δυστυχώς..

Λυπάμαι πολύ Γι αυτό που σου συνέβη...να ξέρεις ομως ότι πήρες την σωστή απόφαση.. να μην ντρέπεσαι για τον θυμό που έχεις μέσα σου.. όλες τα ίδια νιώθαμε..Πριν ένα χρόνο περίπου είχα δίδυμα και στη  Β´ επιπεδου διέγνωσαν στο ένα από τα δυο σύνδρομο Down . Έπρεπε να περιμένω να φτάσω  στη 35η εβδομαδα για να κάνω διακοπή. Τελικά έφυγε μόνο του και γέννησα. Παρόλο που έχω το κοριτσάκι μου και Ευχαριστω τον Θεό Γι αυτό δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι το άλλο ούτε λεπτό . Ο  πόνος σου θα καταλαγιάσει με τον καιρό, να κανείς υπομονή , και ο Θεός θα σε ανταμείψει . Σου εύχομαι του χρόνου τέτοια μέρα να είσαι μανούλα ...

[Lamarg]

On 16/4/2018 at 2:19 ΠΜ, central είπε:

Λυπάμαι πολύ Γι αυτό που σου συνέβη...να ξέρεις ομως ότι πήρες την σωστή απόφαση.. να μην ντρέπεσαι για τον θυμό που έχεις μέσα σου.. όλες τα ίδια νιώθαμε..Πριν ένα χρόνο περίπου είχα δίδυμα και στη  Β´ επιπεδου διέγνωσαν στο ένα από τα δυο σύνδρομο Down . Έπρεπε να περιμένω να φτάσω  στη 35η εβδομαδα για να κάνω διακοπή. Τελικά έφυγε μόνο του και γέννησα. Παρόλο που έχω το κοριτσάκι μου και Ευχαριστω τον Θεό Γι αυτό δεν έχω σταματήσει να σκέφτομαι το άλλο ούτε λεπτό . Ο  πόνος σου θα καταλαγιάσει με τον καιρό, να κανείς υπομονή , και ο Θεός θα σε ανταμείψει . Σου εύχομαι του χρόνου τέτοια μέρα να είσαι μανούλα ...

Σε ευχαριστώ από την καρδιά μου για τα ζεστά σου λόγια και λυπάμαι πολύ για την απώλειά σου..καμιά να μην το ξαναπεράσει..να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου..δυστυχώς χάνω την πίστη μου ότι θα καταφέρω ν κάνω άλλο μωρό..ακόμα ταλαιπωρουμαι μετά τον τοκετό με κάποια θέματα υγείας..όλα φαντάζουν ακατόρθωτα.Πάντα θα θυμόμαστε τα αγγελάκια μας..Περνάει άραγε ο πόνος?

Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά!Και υγεία στην οικογένειά σου!

[Lamarg]

On 1/4/2018 at 4:54 ΜΜ, gkmpl είπε:

Δεν πρόκειται κανένας να καταλάβει.... μόνο οι άμεσα ενδιαφερόμενοι πονάνε και κυρίως εμεις οι μανουλες που περνάμε και τη διαδικασια. Δυστυχώς , περα από την οικογένεια, για τους άλλους είναι κάτι απλό που έτυχε. "Σιγά, θα κάνεις άλλο, δεν πειράζει ...." Δεν στο είπανε αυτό; Εγώ το άκουσα πάντως. Και μετά, στο 2ο απλά εξαφανίστηκαν οι επιφανειακοί. Ευκαιρία για ξεσκαρταρισμα. 

 Εμάς η δεύτερη περίπτωση ήταν 1στο εκατομμύριο.... Και αυτές είναι οι πιθανότητες κοι δυστυχώς εμείς τα ποσοστα που πρέπει να επαληθεύσουμε τις μελέτες.  Ποτέ όμως να μην λες "γιατί σε μενα", αν δεν ήσουν εσύ θα ήταν κάποιος άλλος και φαντάζομαι δεν θα το ήθελες αυτό. Έτσι δεν είναι; Μακάρι να μην υπήρχαν και να μη τα ζούσαμε όλα αυτά.... 

Δυστυχώς ο περίγυρος φοβάται και δε μου δίνει την ευκαιρία να μιλήσω για όσα πέρασα και νιώθω..μου είπαν 'μικρή είσαι' δε νιώθω μικρή στα σχεδόν 35...δεν είπα ποτέ γιατί,γιατί απάντηση δεν υπάρχει...έχεις δίκιο..κάποιος πρέπει να επιβεβαιώνει αυτά τα ποσοστά...Εκεί που νιώθω λίγο καλύτερα και αρχίζω να βγαίνω στο φως βουλιάζω όλο και χειρότερα..σε ποιον να πω για το μωρό μου..που δεν το αγκάλιασα,δε το νανούρισα..δεν μπόρεσα να το βοηθήσω..

 

[gkmpl]

Ζήτησες ψυχολογική βοήθεια από ειδικό ή προσπαθείς μόνη σου; Είναι νωρίς ακόμα....πολύ νωρίς!

[Lamarg]

Αχ...δεν έχω παει σε ειδικό..ταλαιπωρούμαι και με θέματα υγείας μετά τον τόκετο..γυρνάω τους γιατρούς και όλα αυτά δε μ'αφήνουν να ηρεμήσω και να ξεχαστώ...όταν βρω το κουράγιο θα ήθελα να σας πω το δεύτερο μέρος της ιστορίας μετά τον τοκετό...

 

On 19/4/2018 at 3:24 ΜΜ, gkmpl είπε:

Ζήτησες ψυχολογική βοήθεια από ειδικό ή προσπαθείς μόνη σου; Είναι νωρίς ακόμα....πολύ νωρίς!

Είναι όντως πολύ νωρίς...πολλές διακυμάνσεις..περιμένω δεν ξέρω τι..αλλά περιμένω.